SQLite format 3@ SM@S.$   m]GatableSpeechDBSpeechDBCREATE TABLE [SpeechDB]( [Title] TEXT NOT NULL DEFAULT عنوان, [ParentTitle] TEXT NOT NULL DEFAULT بالادست, [isFile] BOOLEAN NOT NULL DEFAULT False)]??atablesqliteexpert_temp_table_1sqliteexpert_temp_table_1CREATE TABLE "sqliteexpert_temp_table_1"( [Title] TEXT NOT NULg)tableFileDBFileDBCREATE TABLE [FileDB]( [FileID] INT NOT NULL, [FileCode] TEXT NOT NULL)_tableQuranDBQuranDBCREATE TABLE [QuranDB]( [Soore], [Aye] INT, [Text], [Translate], [SajdeVajeb] BOOLEAN)??Otablesqliteexpert_temp_table_1sqliteexpert_temp_table_1CREATE TABLE "sqliteexpert_temp_table_1"( [Soore], [Aye] INT, [Text], [Tra|vpjd^XRLF@:4.(" ztnhb\VPJD>82,&  ~ x r l f ` Z T N H B < 6 0 * $     | v p j d ^ X R L F @ : 4 . ( "     z t n h b \ V P J D > 8 2 , &      ~ x r l f ` Z T N H B < 6 0 * $     | v p j d ^ X R L F @ : 4 . ( "    ztnhb\VPJD>82,& ~xrlf`ZTNHB<60*$ |vpjd^XRLF@:4.(" ztnhb\VPJD>82,& ~xrlf`ZTNHB<60*$عِucRD=2" s]I1scVI<.# xskaZTKD>6-$ ~}|{ zy~xxwqviu`tXsLrFq>p8o0n$mlk ji|hsgff]eUdNcFb?a7`0_(^]\[ZYyXqWjVcU\TTSJRAQ4P,O!NMLK}JsIaHKG9F&ED|CfBPA=@.?>=%1$&#"! ~vme^XPHA;0%xndZ M C < 1 %|odM<,! uj^RH=6*# |ui_XND<5.% ߐޏzݏq܏iۏ`ڏXُS؏K׏E֏>Տ7ԏ-ӏ#ҏяЏ ϏΎq͎`̎Nˎ<ʎ,ɎȎǎƎōxčsÍlg`YTLFA:4,% ~vnh`ZRI>6,# {tle]WPH@81' xsoib]TOID>83,% ~}}|x{szmygx`w[vVuOtGs?r9q4p-o&nmlkj|iuhnghfce_d[cVbQaM`G_@^7](\[ZY XW|VuUoTiSdR^QWPPODN:M5L0K+J'I"HGFE DC|BwAs@k?d>_=W7/& |vqjc[UME?߂9ނ3݂-܂%ۂ"ڂ!ق؂ׂւ Ղ Ԃӂ҂с}Ёvρr΁ṕńkˁeʁaɁ]ȁWǁOƁKŁEāAÁ<82,% ~xqme`\WQID@8/'!, 1Z1 000' 1/شب قدر دومماه رمضان' /1 عنوان دومشب قدر اول' /1 عنوان اولشب قدر اول'1/شب قدر اولماه رمضان%فاطمیهسال 91/ماه رمضانسال 91+ماه محرمسال 91Sسال 91حجت الاسلام و المسلمین سعید اصفهانیانSسال 90حجت الاسلام و المسلمین سعید اصفهانیان+Yشیخ محمود ابوالقاسمی0Kحجت الاسلام و المسلمین سعید اصفهانیان0  !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~      !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~      !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~ْبَ فِیهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ این نامه كه تردیدى در آن نیست راهنماى پرهیزكاران است‏  بقرهالم m_{بقرهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏(E حمدصِرَاطَ الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّینَ راه آنانكه برایشان روزى فرستادى نه راه غضب‏شدگان و نه راه گمگشتگان‏sحمداهدِنَــــا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ ما را به راه راست هدایت فرما(#+حمدإِیَّاكَ نَعْبُدُ وإِیَّاكَ نَسْتَعِینُ خدایا تو را پرستش كنیم و از تو یارى خواهیم‏ri}حمدمَـالِكِ یَوْمِ الدِّینِ كه فرمانرواى روز رستاخیز است‏XcOحمدالرَّحْمـنِ الرَّحِیمِ بخشاینده مهربان‏ حمدالْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ سپاس خدایرا پروردگار جهانیان‏  {حمدبِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند بخشاینده مهربان‏  9102 9101  jq!gQبقرهوَبَشِّرِ الَّذِین آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقاً قَالُواْ هَـذَا الَّذِی رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَأُتُواْ بِهِ مُتَشَابِهاً وَلَهُمْ فِیهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَهُمْ فِیهَا خَالِدُونَ و مژده ده آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند كه ایشان را است باغهائى كه روان است از زیر آنها نهرها هرگاه روزیمند شوند از آن میوه‏اى گویند این است همانكه روزیمند بودیم از پیش و آورده‏شدندش همانند و ایشان را است در آن زنانى پاك‏شده و ایشانند در آن جاودانان‏? }{بقرهفَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ وَلَن تَفْعَلُواْ فَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِی وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِینَ پس اگر نكردید و هرگز نمى‏كنید پس بپرهیزید آتشى را كه سوختش مردم است و سنگ آماده شده است براى كافران‏(gcبقرهوَإِن كُنتُمْ فِی رَیْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَادْعُواْ شُهَدَاءكُم مِّن دُونِ اللّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِینَ و اگر در شكّى هستید بدانچه فرستادیم بر بنده خود پس بیارید سوره‏اى همانند آن و بخوانید گواهان خویش را جز خدا اگر هستید راستگویان‏Km#بقرهالَّذِی جَعَلَ لَكُمُ الأَرْضَ فِرَاشاً وَالسَّمَاء بِنَاء وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقاً لَّكُمْ فَلاَ تَجْعَلُواْ لِلّهِ أَندَاداً وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ آنكه گردانید براى شما زمین را فرش و بسترى و آسمان را سازمانى و پوششى و فرو ریخت از آسمان آبى پس برون آورد بدان از میوه‏ها روزیى براى شما پس قرار ندهید براى خدا همتایانى و خود مى‏دانید 3aبقرهیَا أَیُّهَا النَّاسُ اعْبُدُواْ رَبَّكُمُ الَّذِی خَلَقَكُمْ وَالَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ اى مردم پرستش كنید پروردگار خویش را آنكه بیافرید شما و پیشینیان را شاید كه شما پرهیزكارى كنید-Sبقرهیَكَادُ الْبَرْقُ یَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ كُلَّمَا أَضَاء لَهُم مَّشَوْاْ فِیهِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَیْهِمْ قَامُواْ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ إِنَّ اللَّه عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ نزدیك است برق برباید دیدگان ایشان را هرگاه روشنائیشان دهد روان شوند در آن و گاهى كه تاریكى افكند بر ایشان بایستند و اگر مى‏خواست خدا مى‏برد گوش و دیدگان ایشان را همانا خداوند است بر همه چیز توانا  `X'بقرهوَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِی بِأَسْمَاء هَـؤُلاء إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و آموخت به آدم نامها را همگى سپس عرضشان كرد بر ملائكه و گفت خبر دهید مرا از نامهاى اینان اگر هستید راستگویان‏R&s+بقرهوَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأَرْضِ خَلِیفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِیهَا مَن یُفْسِدُ فِیهَا وَیَسْفِكُ الدِّمَاء وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّی أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ و هنگامى كه گفت پروردگار تو به فرشتگان كه خواهم قرار داد در زمین جانشینى گفتند آیا قرار دهى در زمین آن را كه فساد جوید در آن و خون ریزد حالى كه ما ستایش و سپاس تو گوئیم و تو را تقدیس كنیم گفت من مى‏دانم آنچه را كه نمى‏دانیدa%-بقرههُوَ الَّذِی خَلَقَ لَكُم مَّا فِی الأَرْضِ جَمِیعاً ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَهُوَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ اوست آن كه آفرید براى شما هرچه در زمین است و سپس پرداخت به آسمان و آن را هفت آسمان ساخت و اوست به هر چیز داناd$mUبقرهكَیْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَكُنتُمْ أَمْوَاتاً فَأَحْیَاكُمْ ثُمَّ یُمِیتُكُمْ ثُمَّ یُحْیِیكُمْ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ چگونه كافر شوید به خدا با آنكه مردگانى بودید كه زنده كرد شما را پس مى‏میراند و سپس زنده كند شما را پس بسوى او بازگردانیده شوید&#wOبقرهالَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیُفْسِدُونَ فِی الأَرْضِ أُولَـئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ آنان كه بشكنند پیمان خدا را پس از بستنش و ببرند آنچه را كه خدا دستور پیوندش داده و فساد كنند در زمین همانا آنانند زیانكاران‏T"MUبقرهإِنَّ اللَّهَ لاَ یَسْتَحْیِی أَن یَضْرِبَ مَثَلاً مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُواْ فَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِینَ كَفَرُواْ فَیَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَـذَا مَثَلاً یُضِلُّ بِهِ كَثِیراً وَیَهْدِی بِهِ كَثِیراً وَمَا یُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفَاسِقِینَ همانا پروا ندارد خدا كه مثَلى زند پشه‏اى تا برتر از آن پس آنان كه ایمان آوردند دانند آن را حقّ‏ّ از نزد پروردگار خود و آنان كه كفر ورزیدند گویند آیا خدا را غرض چه باشد از این مثَل كه گروهى را بدان گمراه و گروهى را بدان هدایت كند حالى كه گمراه نمى‏كند بدان مگر فاسقان را  x `/7بقره'وَالَّذِینَ كَفَرواْ وَكَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا أُولَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ و آنان كه كفر ورزیدند و تكذیب آیتهاى ما كردند ایشانند یاران آتش در آنند جاودانان‏.!yبقره&قُلْنَا اهْبِطُواْ مِنْهَا جَمِیعاً فَإِمَّا یَأْتِیَنَّكُم مِّنِّی هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَایَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ گفتیم فرود شوید از آن همگى هرگاه شما را راهنمائى از جانب من آید پس آنانكه پیروى كنند راهنمائى مرا نه برایشان است ترسى و نه اندوهگین شوندk-igبقره%فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ پس دریافت آدم از پروردگار خود سخنانى كه توبه‏اش پذیرفت و همانا اوست بسى توبه‏پذیرنده مهربان‏i,)#بقره$فَأَزَلَّهُمَا الشَّیْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِیهِ وَقُلْنَا اهْبِطُواْ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِی الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِینٍ پس بلغزانیدشان شیطان و برون راندشان از آنچه بودند در آن و گفتیم فرود شوید گروهى از شما دشمن گروهى و شما را است در زمین آرامشگاه و بهره‏اى تا زمانى‏'+uSبقره#وَقُلْنَا یَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلاَ مِنْهَا رَغَداً حَیْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَـذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الْظَّالِمِینَ و به آدم گفتیم كه با همسر خویش در بهشت بیارام و بخورید از آن گوارا آنچه خواهید و نزدیك نشوید بدین درخت كه مى‏شوید از ستمگران‏T*e=بقره"وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِیسَ أَبَى وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِینَ و هنگامى كه گفتیم به فرشتگان سجده كنید به آدم پس سجده كردند همه جز ابلیس كه سر پیچید و بزرگى طلبید و بود از گروه كافران‏D)mبقره!قَالَ یَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَآئِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأَسْمَآئِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّی أَعْلَمُ غَیْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ گفت اى آدم آگهیشان ده به نامهاى آنان و گاهى كه آگهیشان داد به نامهاى آنان گفت آیا نگفتم شما را كه من مى‏دانم غیب آسمانها و زمین را و مى‏دانم آنچه را كه فاش و پنهان سازیدQ({!بقره قَالُواْ سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا إِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِیمُ الْحَكِیمُ گفتند منزّهى تو نیست ما را دانشى جز آنچه تو آموختى همانا توئى دانشمند حكیم‏  |8)Wبقره0وَاتَّقُواْ یَوْماً لاَّ تَجْزِی نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَیْئاً وَلاَ یُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ یُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ هُمْ یُنصَرُونَ و بترسید از روزى كه انجام ندهد كسى براى كسى چیزى را و نه از كسى شفاعتى پذیرفته شود و نه بدلى از او قبول گردد و نه ایشان یارى شوند7K[بقره/یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْكُمْ وَأَنِّی فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ اى بنى اسرائیل یاد آرید نعمتم را كه به شما ارزانى داشتم و آنكه برترى دادم شما را بر جهانیان‏D6C?بقره.الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَیْهِ رَاجِعُونَ آنان كه ملاقات پروردگار خویش را گمان دارند و آن كه ایشانند بسوى او بازگشت‏كنندگان‏)5geبقره-وَاسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ وَإِنَّهَا لَكَبِیرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخَاشِعِینَ و كمك جوئید از صبر و نماز و همانا گران است آن جز بر فروتنان‏4+Yبقره,أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ آیا مردم را به نیكى خوانید و خود را فراموش كنید حالى كه مى‏خوانید كتاب را آیا بخرد نمىیابید23-1بقره+وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ وَارْكَعُواْ مَعَ الرَّاكِعِینَ و بپاى دارید نماز را و بدهید زكوة را و ركوع گزارید (نماز گزارید) با ركوع‏گزاران‏,2Oبقره*وَلاَ تَلْبِسُواْ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُواْ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ و نپوشانید حقّ‏ّ را به باطل و كتمان نكنید حقّ‏ّّ را و شما مى‏دانید61gبقره)وَآمِنُواْ بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقاً لِّمَا مَعَكُمْ وَلاَ تَكُونُواْ أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ وَلاَ تَشْتَرُواْ بِآیَاتِی ثَمَناً قَلِیلاً وَإِیَّایَ فَاتَّقُونِ و ایمان آرید بدانچه فرستادم كه مصدّق آنچه با شما است و نباشید نخستین كس كه بدان كفر ورزد و نفروشید آیتهاى مرا به بهائى كم و از من پس بترسیدd0#بقره(یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْكُمْ وَأَوْفُواْ بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِیَّایَ فَارْهَبُونِ اى بنى‏اسرائیل یاد آورید نعمتى را كه به شما ارزانى فرمودم و وفا كنید به عهد من وفا كنم به عهد شما و مرا پس بترسید  ] O gcs@[بقره8ثُمَّ بَعَثْنَاكُم مِّن بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ سپس زنده كردیم شما را پس از مرگتان شاید كه شما شكر گزاریدC?aبقره7وَإِذْ قُلْتُمْ یَا مُوسَى لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ و هنگامى كه گفتید اى موسى ایمان نیاریم به تو تا ببینیم خدا را آشكارا پس بگرفت شما را صاعقه حالى كه بودید نگران‏>EAبقره6وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُواْ إِلَى بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ عِندَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَیْكُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ و هنگامى كه گفت موسى به قوم خود اى قوم من همانا ستم بر خود كردید به گرفتن شما گوساله را پس بازگردید به آفریدگار خود و بكشید نفوس خویش را آن بهتر است از براى شما نزد پروردگارتان پس پذیرفت توبه شما را كه اوست توبه‏پذیرنده مهربان‏=![بقره5وَإِذْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ و هنگامى كه دادیم به موسى كتاب و فرقان را شاید رهبرى شویدe<=بقره4ثُمَّ عَفَوْنَا عَنكُمِ مِّن بَعْدِ ذَلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ پس بخشودیم بر شما پس از آن باشد كه شما شكر گزارید};'Mبقره3وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِینَ لَیْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ و هنگامى كه میعاد نهادیم با موسى چهل شب سپس برگرفتید گوساله را از آن پس و بودید ستمگران‏ : بقره2وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنجَیْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ و هنگامى كه بشكافتیم براى شما دریا را پس نجات دادیم شما را و غرق نمودیم آل فرعون را حالى كه بودید نگران‏ 9#بقره1وَإِذْ نَجَّیْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ یُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءكُمْ وَفِی ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِیمٌ و زمانى كه نجات دادیم شما را از آل فرعون كه روا مى‏داشتند بر شما شكنجه زشت را مى‏كشتند به سختى پسران شما را و زنده مى‏گذاشتند زنان شما را و در آنتان بود آزمایشى از پروردگار شما بزرگ‏ 1 i _1+D1بقره<وَإِذِ اسْتَسْقَى مُوسَى لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَیْناً قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ كُلُواْ وَاشْرَبُواْ مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَلاَ تَعْثَوْاْ فِی الأَرْضِ مُفْسِدِینَ و هنگامى كه آب خواست موسى براى قوم خود پس گفتیم بزن عصایت را به سنگ پس منفجر شد از آن دوازده چشمه كه بشناخت هر گروهى آبشخور خود را بخورید و بنوشید از روزى خدا و نكوشید در زمین فسادكنندگان‏=CWبقره;فَبَدَّلَ الَّذِینَ ظَلَمُواْ قَوْلاً غَیْرَ الَّذِی قِیلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَى الَّذِینَ ظَلَمُواْ رِجْزاً مِّنَ السَّمَاء بِمَا كَانُواْ یَفْسُقُونَ پس تبدیل كردند ستمگران سخن را به غیر از آنچه به ایشان گفته شد پس فرستادیم بر ستم‏پیشه‏گان شكنجه‏اى را از آسمان بدانچه بودند نافرمانى‏كنندگان‏GBoبقره:وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُواْ هَـذِهِ الْقَرْیَةَ فَكُلُواْ مِنْهَا حَیْثُ شِئْتُمْ رَغَداً وَادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّداً وَقُولُواْ حِطَّةٌ نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطَایَاكُمْ وَسَنَزِیدُ الْمُحْسِنِینَ و هنگامى كه گفتیم درآئید این قریه را و بخورید از آن هر جا خواهید گوارا و درآئید در را سجده‏كنان و بگوئید كاهشى تا بیامرزیم از براى شما لغزشهاى شما را و بزودى بیش دهیم به نیكوكاران‏A;gبقره9وَظَلَّلْنَا عَلَیْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَیْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى كُلُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ و سایبان گردانیدیم بر شما ابر را و فرود آوردیم بر شما «مَنّ» و «سَلوى» را بخورید از پاكهاى آنچه روزیتان دادیم و ستم نكردند ما را لیكن بودند نفوس خویش را ستم‏كنندگان‏ TTI'بقرهAوَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَواْ مِنكُمْ فِی السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِینَ و همانا دانستید آنان را كه تجاوز كردند از شما در روز شنبه كه گفتیم ایشان را باشید بوزینه‏هایى سرافكندگان‏HAGبقره@ثُمَّ تَوَلَّیْتُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ فَلَوْلاَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَكُنتُم مِّنَ الْخَاسِرِینَ سپس پشت كردید پس از آن كه اگر نبود فضل خدا بر شما و رحمتش هرآینه مى‏شدید از زیانكاران‏-G%/بقره?وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَیْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُواْ مَا فِیهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ و هنگامى كه گرفتیم پیمان شما را و برافراشتیم بر فراز شما طور را بگیرید آنچه را به شما دادیم به نیرومندى و یاد آرید آنچه را در آن است شاید پرهیزكارى كنید FCIبقره>إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَالَّذِینَ هَادُواْ وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِینَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ همانا آنان كه ایمان آوردند و آنان كه جهود شدند و ترسایان و صائبان هر كس ایمان آرد به خدا و روز بازپسین و كردار نیك كند آنان را است پاداششان نزد پروردگارشان نه ترسى است بر ایشان و نه اندوهگین شوندAEs بقره=وَإِذْ قُلْتُمْ یَا مُوسَى لَن نَّصْبِرَ عَلَىَ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ یُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّآئِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِی هُوَ أَدْنَى بِالَّذِی هُوَ خَیْرٌ اهْبِطُواْ مِصْراً فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَآؤُوْاْ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُواْ یَكْفُرُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ وَیَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ الْحَقِّ ذَلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ یَعْتَدُونَ و هنگامى كه گفتید اى موسى هرگز شكیبا نشویم بر یك خوراك پس بخوان براى ما پروردگار خود را تا بیرون آرد براى ما از رستنیهاى زمین از سبزیش و خیارش و سیرش و عدسش و پیازش گفت آیا تبدیل كنید آن را كه پست‏تر است به بهتر به شهر درآئید (فرود آئید) كه شما را است آنچه را خواستید و زده شد بر ایشان خوارى و بینوائى و بازگشتند به خشمى از خدا این بدان شد كه بودند كفر مى‏ورزیدند به آیتهاى خدا و مى‏كشتند پیمبران را به ناحقّ‏ّ این بدان شد كه نافرمانى كردند و بودند تجاوزكنندگان‏ O r )*hO,Q9بقرهIفَقُلْنَا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِهَا كَذَلِكَ یُحْیِی اللّهُ الْمَوْتَى وَیُرِیكُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ پس گفتیم بزنیدش با پاره‏اى از آن چنین زنده كند خدا مُردگان را و بنمایاند به شما آیتهاى خویش را شاید بخرد آئیدgPgaبقرهHوَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً فَادَّارَأْتُمْ فِیهَا وَاللّهُ مُخْرِجٌ مَّا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ و هنگامى كه كشتید تنى را پس بیزارى جستید در آن و خداست بیرون‏آرنده آنچه بودید نهان‏كنندگان‏?OsبقرهGقَالَ إِنَّهُ یَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ ذَلُولٌ تُثِیرُ الأَرْضَ وَلاَ تَسْقِی الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لاَّ شِیَةَ فِیهَا قَالُواْ الآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُواْ یَفْعَلُونَ گفت او گوید همانا آن گاوى است نه رام تا زمین را شیار كند و نه كشت را آب دهد تندرست است نیست لكّه‏اى در آن گفتند اكنون حقّ‏ّ را آوردى پس سربریدندش و نزدیك نبودند آن را كنندگان‏bNmQبقرهFقَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ یُبَیِّن لَّنَا مَا هِیَ إِنَّ البَقَرَ تَشَابَهَ عَلَیْنَا وَإِنَّآ إِن شَاء اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ گفتند بخوان پروردگار خود را بیان كند براى ما چیست آن همانا گاو بر ما مشتبه شده است و همانا مائیم اگر خدا خواهد هدایتیافتگان‏M;mبقرهEقَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ یُبَیِّن لَّنَا مَا لَوْنُهَا قَالَ إِنَّهُ یَقُولُ إِنّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاء فَاقِـعٌ لَّوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِینَ گفتند بخوان پروردگار خود را بیان كند براى ما چیست رنگش گفت او گوید همانا آن گاوى است به سختى زردفام كه رنگش سرور آورد براى بینندگان‏FLبقرهDقَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ یُبَیِّن لّنَا مَا هِیَ قَالَ إِنَّهُ یَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ فَارِضٌ وَلاَ بِكْرٌ عَوَانٌ بَیْنَ ذَلِكَ فَافْعَلُواْ مَا تُؤْمَرونَ گفتند بخوان پروردگارت را بیان كند براى ما چیست آن گفت او گوید همانا آن گاوى است نه پیر و نه جوان میانه بین آن پس بكنید آنچه را مأمور مى‏شویدAK qبقرهCوَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُواْ بَقَرَةً قَالُواْ أَتَتَّخِذُنَا هُزُواً قَالَ أَعُوذُ بِاللّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِینَ و هنگامى كه گفت موسى به قوم خود كه خدا فرمانتان دهد كه بكشید گاوى گفتند ما را به مسخره گیرى گفت پناه مى‏برم به خدا كه باشم از نادانان‏GJmبقرهBفَجَعَلْنَاهَا نَكَالاً لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِینَ پس قرارش دادیم عبرتى براى پیش روى آن و پشت سر آن و اندرزى براى پرهیزكاران‏ ' ( &'|WC/بقرهOفَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ یَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَیْدِیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هَـذَا مِنْ عِندِ اللّهِ لِیَشْتَرُواْ بِهِ ثَمَناً قَلِیلاً فَوَیْلٌ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَیْدِیهِمْ وَوَیْلٌ لَّهُمْ مِّمَّا یَكْسِبُونَ پس واى بر آنان كه مى‏نویسند كتاب را با دستهاى خود و سپس گویند كه آن از نزد خدا است تا بخرند بدان بهائى اندك را پس واى بر آنان از آنچه بنوشت دستهاى ایشان و واى بر آنان از آنچه فراهم مى‏كنندV}بقرهNوَمِنْهُمْ أُمِّیُّونَ لاَ یَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلاَّ أَمَانِیَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ یَظُنُّونَ و از ایشانند گروهى اُمّى و مادرزاد كه نمى‏دانند كتاب را جز آرزو و افسانه‏هایى و نیستند جز پندارندگان‏&U%!بقرهMأَوَلاَ یَعْلَمُونَ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ آیا نمى‏دانند كه خدا مى‏داند آنچه را نهان مى‏كنند و آنچه را آشكار مى‏كنندzT]بقرهLوَإِذَا لَقُواْ الَّذِینَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلاَ بَعْضُهُمْ إِلَىَ بَعْضٍ قَالُواْ أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ اللّهُ عَلَیْكُمْ لِیُحَآجُّوكُم بِهِ عِندَ رَبِّكُمْ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ و هرگاه ملاقات كنند مؤمنان را گویند ایمان آوردیم و چون خلوت كند بعضى از ایشان با بعضى گویند آیا حدیث كنید ایشان را بدانچه بگشود است خدا بر شما تا بدان بستیزند با شما نزد پروردگارتان آیا بخرد نمىیابیدRSm1بقرهKأَفَتَطْمَعُونَ أَن یُؤْمِنُواْ لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِیقٌ مِّنْهُمْ یَسْمَعُونَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ یُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ یَعْلَمُونَ آیا طمع دارید كه ایمان آرند به شما حالى كه بودند گروهى از ایشان مى‏شنیدند سخن خدا را پس دگرگونش مى‏كردند از پس آنكه مىیافتندش بخرد و ایشان مى‏دانستندUR}'بقرهJثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ فَهِیَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا یَتَفَجَّرُ مِنْهُ الأَنْهَارُ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا یَشَّقَّقُ فَیَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاء وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا یَهْبِطُ مِنْ خَشْیَةِ اللّهِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ سپس سخت شد دلهاى شما پس از آن كه مانند سنگ است یا سنگین‏تر و همانا از سنگها است آنچه روان گردد از آن جویها و از آنها است آنچه بشكافد پس برون آید از آن آب و از آنها است آنچه فرودآید از ترس خدا و نیست خدا غافل از آنچه مى‏كنید    \-eبقرهTوَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَكُمْ لاَ تَسْفِكُونَ دِمَاءكُمْ وَلاَ تُخْرِجُونَ أَنفُسَكُم مِّن دِیَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ و هنگامى كه گرفتیم پیمان شما را كه نریزید خونهاى خود را و بیرون نرانید همدیگر را از دیار خویش پس اقرار كردید حالى كه بودید گواهان‏d[aaبقرهSوَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ لاَ تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللّهَ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَاناً وَذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینِ وَقُولُواْ لِلنَّاسِ حُسْناً وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ إِلاَّ قَلِیلاً مِّنكُمْ وَأَنتُم مِّعْرِضُونَ و هنگامى كه گرفتیم پیمان بنى اسرائیل را كه پرستش نكنید جز خدا را و به والدین نیكى را و به نزدیكان و یتیمان و بینوایان و بگوئید با مردم گفتارى نیك و برپا دارید نماز را و بدهید زكات را سپس پشت كردید جز كمى از شما حالى كه بودید روى‏گردانان‏mZEبقرهRوَالَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُولَـئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ و آنانكه ایمان آوردند و كردارهاى نیك كردند آنانند یاران بهشت ایشانند در آن جاودانان‏Y1UبقرهQبَلَى مَن كَسَبَ سَیِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِیئَتُهُ فَأُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ بلكه آن كس كه بدى را فراهم كرد و فراگرفتش گناه او آنانند یاران آتش ایشانند در آن جاودانان‏^XAuبقرهPوَقَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَیَّاماً مَّعْدُودَةً قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِندَ اللّهِ عَهْدًا فَلَن یُخْلِفَ اللّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ گفتند هرگز نرسد ما را آتش جز روزكى چند بگو آیا برگرفتید نزد خدا پیمانى كه هرگز نشكند خدا پیمان خود را یا گوئید بر خدا آنچه را نمى‏دانید  \b`kSبقرهXوَقَالُواْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَل لَّعَنَهُمُ اللَّه بِكُفْرِهِمْ فَقَلِیلاً مَّا یُؤْمِنُونَ و گفتند دلهاى ما نهان در پرده است بلكه لعنت كرد خدا ایشان را به كفرشان پس به كمى ایمان آرند:_#KبقرهWوَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّیْنَا مِن بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَآتَیْنَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَأَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَفَكُلَّمَا جَاءكُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِیقاً كَذَّبْتُمْ وَفَرِیقاً تَقْتُلُونَ همانا دادیم به موسى كتاب را و در پى آوردیم پس از وى پیمبران را و دادیم عیسى بن مریم را بیّنات و مؤیدش داشتیم به روح‏القدس آیا هرگاه بیاید شما را پیمبرى بدانچه نپسندد نفوستان سركشى كردید پس گروهى را تكذیب كردید و گروهى را مى‏كشتید^i1بقرهVأُولَـئِكَ الَّذِینَ اشْتَرَوُاْ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا بِالآَخِرَةِ فَلاَ یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلاَ هُمْ یُنصَرُونَ آنانند كه خریدند زندگانى دنیا را به آخرت پس سبك نشود از ایشان عذاب و نه یارى شوندQ]m/بقرهUثُمَّ أَنتُمْ هَـؤُلاء تَقْتُلُونَ أَنفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِیقاً مِّنكُم مِّن دِیَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَیْهِم بِالإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِن یَأتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَیْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن یَفْعَلُ ذَلِكَ مِنكُمْ إِلاَّ خِزْیٌ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ یُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ سپس اینك شمائید كه مى‏كشید همدیگر را و بیرون مى‏رانید گروهى را از شما از خانه‏هاى ایشان پشتیبانى جوئید بر ایشان به گناه و ستم و اگر بیایند شما را اسیران فدیه از ایشان دهید حالى كه حرام است بر شما برون راندن ایشان آیا ایمان آرید به بعض كتاب و كفر ورزید به بعضى پس چیست كیفر آنكه این كار را كند از شما جز خواریى در زندگانى دنیا و روز قیامت برگردانیده شوند بسوى اشدّ عذاب و نیست خدا غافل از آنچه مى‏كنید  Leuبقره]وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَیْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُواْ قَالُواْ سَمِعْنَا وَعَصَیْنَا وَأُشْرِبُواْ فِی قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ قُلْ بِئْسَمَا یَأْمُرُكُمْ بِهِ إِیمَانُكُمْ إِن كُنتُمْ مُّؤْمِنِینَ و هنگامى كه گرفتیم پیمان شما را و برافراشتیم بر فراز شما طور را بگیرید آنچه را به شما دادیم به نیرومندى و بشنوید گفتند شنیدیم و نافرمانى كردیم و نوشانیده شدند در دلهاى خود گوساله را (دوستى گوساله با دلشان آمیخته شد) به كفرشان بگو چه زشت است آنچه فرمانتان دهد ایمانتان اگر هستید مؤمنان‏tdMبقره\وَلَقَدْ جَاءكُم مُّوسَى بِالْبَیِّنَاتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ و همانا بیامد شما را موسى با بینات پس برگرفتید گوساله را پس از او حالى كه بودید ستمگران‏zc_بقره[وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ آمِنُواْ بِمَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ نُؤْمِنُ بِمَآ أُنزِلَ عَلَیْنَا وَیَكْفُرونَ بِمَا وَرَاءهُ وَهُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِّمَا مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنبِیَاء اللّهِ مِن قَبْلُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ و هرگاه گفته شود بدانان ایمان آرید بدانچه خدا فرستاده است گویند ایمان آوریم بدانچه فرو شده است بر ما و كفر ورزند به ماوراى آن حالى كه آن است حقّ تصدیق‏كننده آنچه با ایشان است بگو پس چرا مى‏كشتید پیمبران خدا را از پیش اگر هستید مؤمنان‏b9{بقرهZبِئْسَمَا اشْتَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ أَن یَكْفُرُواْ بِمَا أنَزَلَ اللّهُ بَغْیاً أَن یُنَزِّلُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ عَلَى مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ فَبَآؤُواْ بِغَضَبٍ عَلَى غَضَبٍ وَلِلْكَافِرِینَ عَذَابٌ مُّهِینٌ چه زشت است آنچه بدان فروختند نفوس خود را كه كفر ورزند بدانچه فرستاده است خدا به ستمگرى كه چرا مى‏فرستد از فضلش بر هر كه از بندگانش كه خواهد پس جلب كردند بر خود غضبى را بر غضبى و كافران را است عذابى خواركننده‏aG[بقرهYوَلَمَّا جَاءهُمْ كِتَابٌ مِّنْ عِندِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَكَانُواْ مِن قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِینَ كَفَرُواْ فَلَمَّا جَاءهُم مَّا عَرَفُواْ كَفَرُواْ بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّه عَلَى الْكَافِرِینَ هنگامى كه بیامدشان كتابى از نزد خدا كه مصدق بود آنچه را با ایشان است و بودند از پیش پیروزى مى‏جستند بر آنان كه كفر ورزیدند تا گاهى كه بیامدشان بشناختند آنچه كافر شدند بدان پس لعنت خدا باد بر كافران‏ PH a#P|m?3بقرهeوَلَمَّا جَاءهُمْ رَسُولٌ مِّنْ عِندِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِیقٌ مِّنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ كِتَابَ اللّهِ وَرَاء ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ و هنگامى كه بیامدشان پیكى از نزد خدا تصدیق‏كننده آنچه با ایشان افكندند گروهى از آنان كه داده شدند كتاب را كتاب خدا را پشت سر خود چنان كه گوئى نمى‏دانندQlk1بقرهdأَوَكُلَّمَا عَاهَدُواْ عَهْداً نَّبَذَهُ فَرِیقٌ مِّنْهُم بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ آیا هرگاه پیمانى بستند دور افكندش گروهى از ایشان بلكه بیشتر ایشان ایمان نیاورند;k[بقرهcوَلَقَدْ أَنزَلْنَآ إِلَیْكَ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ وَمَا یَكْفُرُ بِهَا إِلاَّ الْفَاسِقُونَ و همانا فرستادیم بسوى تو نشانیهاى تابناك و كفر نورزند بدانها جز فاسقان‏j?aبقرهbمَن كَانَ عَدُوًّا لِّلّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِیلَ وَمِیكَالَ فَإِنَّ اللّهَ عَدُوٌّ لِّلْكَافِرِینَ كسى كه دشمن خدا و فرشتگان او و پیمبرانش و جبرئیل و میكائیل باشد همانا خداوند است دشمن كافران‏iWYبقرهaقُلْ مَن كَانَ عَدُوًّا لِّجِبْرِیلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللّهِ مُصَدِّقاً لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِینَ بگو هر كس دشمن جبرئیل باشد همانا او فرود آوردش بر دلت با دستورى از خدا مصدق آنچه پیش روى آن است و هدایت و بشارتى از براى مؤمنان‏fhAبقره`وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَى حَیَاةٍ وَمِنَ الَّذِینَ أَشْرَكُواْ یَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ یُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَن یُعَمَّرَ وَاللّهُ بَصِیرٌ بِمَا یَعْمَلُونَ و همانا یابیشان حریص‏ترین مردم بر زندگى و از مشركانند آنان كه دوست دارد هر كدام كه عمر داده شود هزار سال و نیستش دوركننده از عذاب كه سالمند باشد و خدا بینا است بدانچه مى‏كنندGgY/بقره_وَلَن یَتَمَنَّوْهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمینَ و آرزو نكندش هیچگاه بدانچه پیش آورده است دستهاى ایشان و خدا عالم است به ظالمان‏5fcبقره^قُلْ إِن كَانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الآَخِرَةُ عِندَ اللّهِ خَالِصَةً مِّن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُاْ الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ بگو اگر براى شما است خانه آخرت نزد خدا مختص شما جز مردم پس آرزوى مرگ كنید اگر هستید راستگویان‏ MLM8qUبقرهiمَّا یَوَدُّ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَلاَ الْمُشْرِكِینَ أَن یُنَزَّلَ عَلَیْكُم مِّنْ خَیْرٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَاللّهُ یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن یَشَاء وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ دوست ندارند آنانكه كافر شدند از اهل كتاب و از مشركان كه فرود شود بر شما خیرى از پروردگار شما و خدا مخصوص كند به رحمت خود هر كه را خواهد و خدا است دارنده فضلى بزرگ‏=pYبقرهhیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَقُولُواْ رَاعِنَا وَقُولُواْ انظُرْنَا وَاسْمَعُوا ْوَلِلكَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ اى مؤمنان نگوئید راعنا (رعایت كن ما را) و بگوئید اُنظرنا (منظور دار ما را) و بشنوید و كافران راست عذابى دردناك‏o qبقرهgوَلَوْ أَنَّهُمْ آمَنُواْ واتَّقَوْا لَمَثُوبَةٌ مِّنْ عِندِ اللَّه خَیْرٌ لَّوْ كَانُواْ یَعْلَمُونَ و اگر ایمان مى‏آوردند و پرهیزكارى مى‏كردند همانا ثوابى از نزد خدا بهتر است اگر بودند مى‏دانستند1nweبقرهfوَاتَّبَعُواْ مَا تَتْلُواْ الشَّیَاطِینُ عَلَى مُلْكِ سُلَیْمَانَ وَمَا كَفَرَ سُلَیْمَانُ وَلَـكِنَّ الشَّیْاطِینَ كَفَرُواْ یُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَیْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ وَمَا یُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى یَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَكْفُرْ فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَمَا هُم بِضَآرِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَیَتَعَلَّمُونَ مَا یَضُرُّهُمْ وَلاَ یَنفَعُهُمْ وَلَقَدْ عَلِمُواْ لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِی الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ لَوْ كَانُواْ یَعْلَمُونَ و پیروى كردند آنچه مى‏خواندند شیاطین بر پادشاهى (كشور) سلیمان و كافر نشد سلیمان و لكن شیاطین كافر شدند مى‏آموختند به مردم جادو را و آنچه فرستاده شد بر دو فرشته در بابل هاروت و ماروت و نمى‏آموختند كسى را تا مى‏گفتند جز این نیست كه ما آزمایشیم زنهار كافر مشو پس مى‏آموختند از آنان آنچه را جدائى بدان مى‏افكندند میان مرد و زنش و زیان نمى‏رساندند بدان كس را جز با اذن خدا و یاد مى‏گرفتند آنچه را زیانشان داشت و سودشان نمى‏رسانید و همانا دانسته بودند كه هر كس آن را بخرد نیست او را بهره‏اى در آخرت چه زشت است آنچه فروختند بدان خویشتن را اگر بودند مى‏دانستند e0 4.2eJxm!بقرهpبَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ بلكه هر كه رویش را به خدا آورد و نیكوكار باشد او را است پاداش او نزد خدا و نه بیمى بر ایشان است و نه اندوهگین شوندyw/=بقرهoوَقَالُواْ لَن یَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلاَّ مَن كَانَ هُوداً أَوْ نَصَارَى تِلْكَ أَمَانِیُّهُمْ قُلْ هَاتُواْ بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گفتند به بهشت درنیاید جز آنكو جهود است یا ترسا این است آرزوهاى ایشان بگو بیارید دستاویز خویش را اگر هستید راستگویان‏vA?بقرهnوَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ وَمَا تُقَدِّمُواْ لأَنفُسِكُم مِّنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ و بپاى دارید نماز را و بدهید زكات را و آنچه پیش فرستید براى خود از خوبى یابیدش نزد خدا همانا خدا است بدانچه مى‏كنید بیناluemبقرهmوَدَّ كَثِیرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ یَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِیمَانِكُمْ كُفَّاراً حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُواْ وَاصْفَحُواْ حَتَّى یَأْتِیَ اللّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ دوست داشتند بسیارى از اهل كتاب كه برگردانند شما را پس از ایمان شما كافران به رشكى از نزد خود از پس آنكه آشكار شد براى ایشان حقّ پس درگذرید و گذشت كنید تا بیارد خدا امر خویش را همانا خدا بر همه چیز است تواناt3Iبقرهlأَمْ تُرِیدُونَ أَن تَسْأَلُواْ رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَى مِن قَبْلُ وَمَن یَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالإِیمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِیلِ یا خواهید پرسید پیمبر خود را بدانسان كه پرسیده شد موسى از پیش و آنكه تبدیل كند كفر را به ایمان همانا گم كرده است راه راست راsQ5بقرهkأَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ آیا ندانى كه خدا راست پادشاهى آسمانها و زمین و نیست شما را جز خدا دوست و نه یاورى‏Mr}بقرهjمَا نَنسَخْ مِنْ آیَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَیْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَلَىَ كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ آنچه براندازیم از آیتها یا از یاد بریمش بیاریم بهتر از آن یا مانند آن را آیا ندانى كه خدا بر همه چیز تواناست‏  : vnQk1بقرهwإِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَلاَ تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِیمِ همانا فرستادیمت به حقّ بشارت‏دهنده و ترساننده و پرسیده نمى‏شوى تو از دوزخیان‏~#sبقرهvوَقَالَ الَّذِینَ لاَ یَعْلَمُونَ لَوْلاَ یُكَلِّمُنَا اللّهُ أَوْ تَأْتِینَا آیَةٌ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِم مِّثْلَ قَوْلِهِمْ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَیَّنَّا الآیَاتِ لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ و گفتند آنان كه نمى دانند چرا سخن نگوید با ما خدا یا نیاید ما را آیتى بدینسان گفتند آنان كه پیش از ایشان بودند همانند گفتار ایشان ماننده شده است دلهاى آنان همانا بیان كردیم آیتها را براى گروهى كه یقین دارندQ}i3بقرهuبَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِذَا قَضَى أَمْراً فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ كُن فَیَكُونُ پدیدآرنده آسمانها و زمین و هرگاه بگذارند امرى را جز این نیست كه گویدش بشو پس بشود |3بقرهtوَقَالُواْ اتَّخَذَ اللّهُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَل لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ و گفتند برگرفت خدا فرزندى منزه است او بلكه او را است آنچه در آسمانها است و زمین همگى براى اویند فروتنان‏{'cبقرهsوَلِلّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَیْنَمَا تُوَلُّواْ فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ وَاسِعٌ عَلِیمٌ و از آنِ خدا است مشرق و مغرب به هر سو كه روى آرید همانجا است روى خدا همانا خدا است گشایشمند دانا6zgبقرهrوَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن یُذْكَرَ فِیهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِی خَرَابِهَا أُوْلَـئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَن یَدْخُلُوهَا إِلاَّ خَآئِفِینَ لهُمْ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ و كیست ستمگرتر از آنكه بازداشت است مساجد خدا را از آنكه برده شود در آنها نامش و بكوشید است در ویرانى آنها آنان را نرسد كه در آنها درآیند مگر هراسان ایشان را است در دنیا خواریى و ایشان را است در آخرت عذابى بزرگ‏Cy9Gبقرهqوَقَالَتِ الْیَهُودُ لَیْسَتِ النَّصَارَى عَلَىَ شَیْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَى لَیْسَتِ الْیَهُودُ عَلَى شَیْءٍ وَهُمْ یَتْلُونَ الْكِتَابَ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِینَ لاَ یَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ فَاللّهُ یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا كَانُواْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ و گفتند جهودان نیستند ترسایان بر چیزى و گفتند ترسایان نیستند جهودان بر چیزى و ایشان همى‏خوانند كتاب را بدینسان گفتند آنان كه نمى‏دانند همانا گفتار ایشان پس خدا حكم كند میان ایشان روز قیامت در آنچه بودند در آن اختلاف‏كنندگان‏  Yz/waبقره}وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْناً وَاتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِیمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ أَن طَهِّرَا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْعَاكِفِینَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ و هنگامى كه گردانیدیم خانه را بازگشتگاهى براى مردم و امنى برگیرید از مقام ابراهیم نمازگاهى و سپردیم به ابراهیم و اسماعیل كه پاك دارید خانه مرا براى طواف‏كنندگان و معتكفان و ركوع‏گزاران سجده‏كنان‏ uبقره|وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّیَّتِی قَالَ لاَ یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ و هنگامى كه بیازمود ابراهیم را پروردگار او با كلماتى پس به انجام رسانید آنها را گفت همانا گرداننده تواَم از براى مردم پیشوائى گفت و از نژاد من گفت نرسد عهد من به ستمگران‏[بقره{وَاتَّقُواْ یَوْماً لاَّ تَجْزِی نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَیْئاً وَلاَ یُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ تَنفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ هُمْ یُنصَرُونَ و بترسید روزى را كه كفایت نكند كسى از كسى چیزى را و نه پذیرفته شود از او بدلى و نه سود دهدش شفاعتى و نه یارى شوند KAبقرهzیَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْكُمْ وَأَنِّی فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ اى بنى‏اسرائیل یاد آرید نعمت مرا كه به شما دادم و آنكه برترى دادم شما را بر جهانیان‏1Oبقرهyالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاَوَتِهِ أُوْلَـئِكَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَمن یَكْفُرْ بِهِ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ آنان كه بدیشان دادیم كتاب را تلاوتش كنند حقّ تلاوت آن، آنان ایمان آرند بدان و كسى كه كفر ورزد بدان همانا ایشانند زیانكاران‏m+بقرهxوَلَن تَرْضَى عَنكَ الْیَهُودُ وَلاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم بَعْدَ الَّذِی جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللّهِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ و هرگز راضى نشوند از تو جهودان و نه ترسایان تا پیروى كنى آیین آنان را بگو همانا هدایت خدا است هدایت و اگر پیروى كنى هوسهاى آنان را پس از آنچه بیامدت از دانش نباشدت از خدا دوست و نه یاورى‏  c % )_بقرهوَوَصَّى بِهَا إِبْرَاهِیمُ بَنِیهِ وَیَعْقُوبُ یَا بَنِیَّ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى لَكُمُ الدِّینَ فَلاَ تَمُوتُنَّ إَلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ و وصیت كرد بدان ابراهیم فرزندان خویش را و یعقوب اى فرزندان من همانا برگزید خدا براى شما دین را پس نمیرید جز آنكه باشید مسلمانان‏% )بقرهإِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ هنگامى كه بدو گفت پروردگارش اسلام آور گفت اسلام آوردم براى پروردگار جهانیان‏ G]بقرهوَمَن یَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِیمَ إِلاَّ مَن سَفِهَ نَفْسَهُ وَلَقَدِ اصْطَفَیْنَاهُ فِی الدُّنْیَا وَإِنَّهُ فِی الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ و كیست كه روى بگرداند از آئین ابراهیم جز آن كس كه تباه كرده است خویشتن را و همانا برگزیدیمش در دنیا و او است در آخرت از شایستگان‏Q {بقرهرَبَّنَا وَابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولاً مِّنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِكَ وَیُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَیُزَكِّیهِمْ إِنَّكَ أَنتَ العَزِیزُ الحَكِیمُ بار پروردگارا و برانگیز در ایشان پیمبرى از ایشان كه تلاوت كند بر ایشان آیتهاى تو را و بیاموزدشان كتاب و حكمت را و پاكشان سازد كه توئى عزتمند حكیم‏ouaبقرهرَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّیَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَیْنَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ بار پروردگارا بگردان ما را اسلام آرندگانى براى تو و از نژاد ما مردمى اسلام‏آورنده براى تو و بنماى به ما عبادتهاى ما را و توبه كن بر ما كه توئى توبه‏پذیرنده مهربان‏Gبقرهوَإِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَإِسْمَاعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ و هنگامى كه برمیافراشت ابراهیم ستونهاى خانه را و اسماعیل پروردگارا بپذیر از ما همانا توئى شنونده دانا;qبقره~وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هَـَذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلاً ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ و هنگامى كه گفت ابراهیم پروردگارا بگردان این را شهرستانى امن و روزى ده اهلش را از ثمرات آن كه ایمان آورده است از ایشان به خدا و روز بازپسین گفت و آن كس كه كفر ورزیده است كامیابیش دهم اندكى و سپس كشانمش بسوى عذاب آتش و چه زشت است آن بازگشتگاه‏   dt+qبقرهصِبْغَةَ اللّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدونَ رنگ خدا و كیست نكوتر از خدا در رنگ و مائیم براى او پرستش‏گران‏|iبقرهفَإِنْ آمَنُواْ بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا هُمْ فِی شِقَاقٍ فَسَیَكْفِیكَهُمُ اللّهُ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ پس اگر ایمان آوردند به مثل آنچه بدان ایمان آوردید همانا هدایت یافتند و اگر روى گردانیدند جز این نیست كه ایشانند در خلافى بزودى كفایت كند شما را از ایشان خدا و او است شنواى داناl Gبقرهقُولُواْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَیْنَا وَمَا أُنزِلَ إِلَى إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ وَالأسْبَاطِ وَمَا أُوتِیَ مُوسَى وَعِیسَى وَمَا أُوتِیَ النَّبِیُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ بگوئید ایمان آوردیم به خدا و بدانچه فرستاده شد بسوى ما و بدانچه فرستاده شد بسوى ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب و اسباط و بدانچه داده شدند موسى و عیسى و آنچه آورده شدند پیمبران از پروردگارشان جدائى نیفكنیم میان هیچكدام از آنان و مائیم از براى او اسلام‏آورندگان‏+amبقرهوَقَالُواْ كُونُواْ هُودًا أَوْ نَصَارَى تَهْتَدُواْ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِینَ و گفتند جهود شوید یا ترسا تا هدایت یابید بگو بلكه ملّت ابراهیم یكتاپرست و نبود از شرك‏ورزندگان‏#9بقرهتِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا یَعْمَلُونَ این است امّتى كه گذشت وى را است دست‏رنج او و شما را است دست‏رنج شما و پرسش نشوید از آنچه بودند مى‏كردندB yبقرهأَمْ كُنتُمْ شُهَدَاء إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِیهِ مَا تَعْبُدُونَ مِن بَعْدِی قَالُواْ نَعْبُدُ إِلَـهَكَ وَإِلَـهَ آبَائِكَ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَقَ إِلَـهًا وَاحِدًا وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ یا بودید گواهان هنگامى كه رسید یعقوب را مرگ گاهى كه گفت به فرزندان خود چه را مى‏پرستید پس از من گفتند مى‏پرستیم خداى تو و خداى پدرانت ابراهیم و اسماعیل و اسحق را خداوندى یگانه و مائیم براى او اسلام‏آورندگان‏ M MAaبقرهوَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَیَكُونَ الرَّسُولُ عَلَیْكُمْ شَهِیدًا وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِی كُنتَ عَلَیْهَا إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَن یَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن یَنقَلِبُ عَلَى عَقِبَیْهِ وَإِن كَانَتْ لَكَبِیرَةً إِلاَّ عَلَى الَّذِینَ هَدَى اللّهُ وَمَا كَانَ اللّهُ لِیُضِیعَ إِیمَانَكُمْ إِنَّ اللّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِیمٌ و بدینسان گردانیدیم شما را امّتى میانه تا باشید گواهانى بر مردم و باشد پیمبر گواهى بر شما و ننهادیم قبله‏اى را كه بر آن بودى مگر تا بشناسیم آن را كه پیروى كند پیمبر را از آنكه بر پاشنه پاى خود برگردد و همانا گران است آن مگر بر آنان كه هدایت كرده است خدا و نیست خدا تباه‏كننده ایمان شما همانا خداوند است به مردم رؤوف مهربان‏g-بقرهسَیَقُولُ السُّفَهَاء مِنَ النَّاسِ مَا وَلاَّهُمْ عَن قِبْلَتِهِمُ الَّتِی كَانُواْ عَلَیْهَا قُل لِّلّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ یَهْدِی مَن یَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ بزودى گویند نابخردان از مردم كه چه چیز برگردانیدشان از قبله‏اى كه بر آن بودند بگو از آن خدا است مشرق و مغرب هدایت كند هر كه را خواهد به راه راست‏&=بقرهتِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُواْ یَعْمَلُونَ این است ملّتى كه گذشت ایشان را است دسترنجشان و شما را است دسترنج شما و پرسش نشوید از آنچه بودند مى‏كردندYK_بقرهأَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَـقَ وَیَعْقُوبَ وَالأسْبَاطَ كَانُواْ هُودًا أَوْ نَصَارَى قُلْ أَأَنتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللّهُ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَادَةً عِندَهُ مِنَ اللّهِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ یا گوئید ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب و سبطها بودند جهودان یا ترسایان بگو آیا شما داناترید یا خدا و كیست ستمگرتر از آنكه نهان كرده است گواهیى را كه نزد او است از خدا و نیست خدا غافل از آنچه مى‏كنیدx{mبقرهقُلْ أَتُحَآجُّونَنَا فِی اللّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ بگو آیا در خدا با ما مى‏ستیزید و او است پروردگار ما و شما و ما را است كردار ما و شما را است كردار شما و مائیم براى او اخلاص‏آورندگان‏  r-Yبقرهوَمِنْ حَیْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِنَّهُ لَلْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ و هرگاه (یا هرجا) برون رفتى پس بگردان روى خود را بسوى مسجد حرام و همانا آن است حقّ از پروردگار تو و نیست خدا غافل از آنچه مى‏كنید0Uبقرهوَلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّیهَا فَاسْتَبِقُواْ الْخَیْرَاتِ أَیْنَ مَا تَكُونُواْ یَأْتِ بِكُمُ اللّهُ جَمِیعًا إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ و هر كدام را وجهه‏اى (سوئى) است كه بدان روى‏آورنده پس مسابقه كنید بسوى خیرات هرجا باشید بیارد شما را همگى خدا زیرا خدا است بر همه چیز تواناVi;بقرهالْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِینَ حقّ از پروردگار تو است پس نباش از شكّ‏كنندگان‏?Wبقرهالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ یَعْرِفُونَهُ كَمَا یَعْرِفُونَ أَبْنَاءهُمْ وَإِنَّ فَرِیقاً مِّنْهُمْ لَیَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ آنان كه بدیشان دادیم كتاب را بشناسندش چنان كه بشناسند فرزندان خویش را و همانا گروهى از ایشان فروپوشند حقّ را حالى كه مى‏دانند=cبقرهوَلَئِنْ أَتَیْتَ الَّذِینَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ بِكُلِّ آیَةٍ مَّا تَبِعُواْ قِبْلَتَكَ وَمَا أَنتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَمَا بَعْضُهُم بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم مِّن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذَاً لَّمِنَ الظَّالِمِینَ و اگر بیارى آنان را كه كتاب را داده شدند هر آیتى هرآینه پیروى نكنند قبله تو را و نه توئى پیروى‏كننده قبله آنان و نه بعضى از ایشان است پیرو قبله بعضى و اگر پیروى كنى هوسهاى آنان را پس از آنچه بیامده است تو را از دانش همانا باشى از ستمگران‏ #iبقرهقَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِی السَّمَاء فَلَنُوَلِّیَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَیْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّواْ وُجُوِهَكُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِینَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ لَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا یَعْمَلُونَ هر آینه دیدیم گردش (بى‏تابى) روى تو را بسوى آسمان همانا خواهیم گردانید تو را بسوى (یا ارزانى داشت به تو) قبله‏اى كه راضى از آن باشى پس بگردان رویت را بسوى مسجد حرام و هر جا باشید بگردانید رویهاى خود را بسوى آن و آنان كه داده شدند كتاب را هر آینه دانند كه آن است حقّ از پروردگارشان و نیست خدا غافل از آنچه مى‏كنند   jbpN%i+بقرهأُولَـئِكَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَـئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ آنانند كه بر ایشان است درودهائى از پروردگارشان و رحمتى و آنانند هدایت‏شدگان‏R$g5بقرهالَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَیْهِ رَاجِعونَ آنان كه هرگاه پیشامدى بدیشان رسد گویند ما از خدائیم و مائیم بسوى او بازگردندگان‏R#بقرهوَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ و هرآینه بیازمائیم شما را به چیزى از ترس و گرسنگى و كاهشى از مالها و جانها و میوه‏ها و مژده ده به صبركنندگان‏Z"+بقرهوَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ یُقْتَلُ فِی سَبیلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْیَاء وَلَكِن لاَّ تَشْعُرُونَ و نگوئید بدانان كه كشته شدند در راه خدا مردگان بلكه زندگانند و لیكن درنمىیابیدd!/بقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ اى آنان كه ایمان آوردید كمك جوئید از صبر و نماز همانا خداوند است با صبركنندگان‏ w بقرهفَاذْكُرُونِی أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُواْ لِی وَلاَ تَكْفُرُونِ پس یاد كنید مرا یاد كنم شما را و سپاس گزارید براى من و به من كفر نورزید-qبقرهكَمَا أَرْسَلْنَا فِیكُمْ رَسُولاً مِّنكُمْ یَتْلُو عَلَیْكُمْ آیَاتِنَا وَیُزَكِّیكُمْ وَیُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَیُعَلِّمُكُم مَّا لَمْ تَكُونُواْ تَعْلَمُونَ چنان كه فرستادیم بر شما فرستاده‏اى از شما كه مى‏خواند بر شما آیتهاى ما را و پاكیزه مى‏سازد شما را و مى‏آموزد به شما كتاب و حكمت را و مى‏آموزد شما را آنچه نبودید بدانید{iبقرهوَمِنْ حَیْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَیْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ لِئَلاَّ یَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَیْكُمْ حُجَّةٌ إِلاَّ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مِنْهُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِی وَلأُتِمَّ نِعْمَتِی عَلَیْكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ و هرگاه (یا هرجا) برون رفتى پس بگردان روى خود بسوى مسجد حرام و هر جا باشید بگردانید رویهاى خود را بسوى آن تا نباشد مردم را بر شما دستاویزى مگر آنان كه ستم كردند از ایشان پس نترسید از ایشان و مرا بترسید و تا تمام كنم نعمتم را بر شما و شاید هدایت یابید Y J obTYw,}iبقرهإِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاخْتِلاَفِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِی تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِمَا یَنفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ السَّمَاء مِن مَّاء فَأَحْیَا بِهِ الأرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِیهَا مِن كُلِّ دَآبَّةٍ وَتَصْرِیفِ الرِّیَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخِّرِ بَیْنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ لآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ همانا در آفرینش آسمانها و زمین و گردش شب و روز و كشتیى كه روان شود در دریا بدانچه سود دهد به مردم و آنچه فرو فرستاده است خدا از آسمان از آبى كه زنده ساخته است بدان زمین را پس از مُردنش و پراكنده است در آن از هر جنبنده‏اى و گردش بادها و ابرى كه مسخّر است میان آسمان و زمین همانا آیتهائى است براى قومى كه بخرد یابند +)cبقرهوَإِلَـهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ لاَّ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ و خداى شما خداوند یكتا است نیست خدائى جز او بخشنده مهربان‏ *!iبقرهخَالِدِینَ فِیهَا لاَ یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلاَ هُمْ یُنظَرُونَ جاودانان در آن نه كاسته شود از ایشان عذاب و نه مهلت داده شوند,)mcبقرهإِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ همانا آنان كه كفر ورزیدند و مُردند حالى كه كافرند بر ایشان است لعنت خدا و فرشتگان و مردم همگى‏"(Isبقرهإِلاَّ الَّذِینَ تَابُواْ وَأَصْلَحُواْ وَبَیَّنُواْ فَأُوْلَـئِكَ أَتُوبُ عَلَیْهِمْ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِیمُ مگر آنان كه بازگشتند و درستى كردند و بیان كردند كه بر ایشان بازگشت كنم و منم بازگشت‏كننده مهربان‏'C7بقرهإِنَّ الَّذِینَ یَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَیِّنَاتِ وَالْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَیَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِی الْكِتَابِ أُولَـئِكَ یَلعَنُهُمُ اللّهُ وَیَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ همانا آنان كه كتمان مى‏كنند آنچه را فرستادیم از نشانیها و راهنمائى پس از آنكه بیانش كردیم براى مردم در كتاب آنان را لعن كند خدا و لعن كنند لعن‏كنندگان‏2&O بقرهإِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَآئِرِ اللّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِ أَن یَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَن تَطَوَّعَ خَیْرًا فَإِنَّ اللّهَ شَاكِرٌ عَلِیمٌ همانا صفا و مروه از شعارها (پرستشگاه‏ها)ى خدا است پس كسى كه حجّ بیت كند یا عمره به جا آورد نیست بر او باكى كه طواف كند بر آنها و كسى كه خواستار نكوئى شود همانا خداست سپاسگزار دانا  i p2#wبقرهوَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَیْنَا عَلَیْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ یَعْقِلُونَ شَیْئاً وَلاَ یَهْتَدُونَ و اگر گفته شود بدیشان پیروى كنید آنچه را خدا فرستاده گویند بلكه پیروى كنیم آنچه را یافتیم بر آن پدران خویش را و اگر چه باشند پدرانشان نه چیزى را تعقّل كنند و نه هدایت یابند\1y7بقرهإِنَّمَا یَأْمُرُكُمْ بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاء وَأَن تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ جز این نیست كه شما را امر كند به بدى و فحشاء و اینكه گوئید بر خدا آنچه را نمى‏دانیدR0!{بقرهیَا أَیُّهَا النَّاسُ كُلُواْ مِمَّا فِی الأَرْضِ حَلاَلاً طَیِّباً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ اى مردم بخورید از آنچه در زمین است حلال پاك و پیروى نكنید گامهاى شیطان را كه او شما را دشمنى است آشكار}/mبقرهوَقَالَ الَّذِینَ اتَّبَعُواْ لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّؤُواْ مِنَّا كَذَلِكَ یُرِیهِمُ اللّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَیْهِمْ وَمَا هُم بِخَارِجِینَ مِنَ النَّارِ و گویند آنان كه پیروى كردند كاش ما را بازگشتى مى‏بود تا بیزارى مى‏جستیم از ایشان بدانسان كه بیزارى جستند از ما بدینگونه بنمایدشان خدا كردارهاى ایشان را حسرتهائى بر ایشان و نیستند برون‏روندگان از آتش‏>.O%بقرهإِذْ تَبَرَّأَ الَّذِینَ اتُّبِعُواْ مِنَ الَّذِینَ اتَّبَعُواْ وَرَأَوُاْ الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الأَسْبَابُ هنگامى كه بیزارى جستند آنان كه پیروى شدند از آنان كه پیروى كردند و نگریستند عذاب را و گسیخته شد از ایشان رشته‏ها-MQبقرهوَمِنَ النَّاسِ مَن یَتَّخِذُ مِن دُونِ اللّهِ أَندَاداً یُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللّهِ وَالَّذِینَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلّهِ وَلَوْ یَرَى الَّذِینَ ظَلَمُواْ إِذْ یَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلّهِ جَمِیعاً وَأَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعَذَابِ و از مردمند گروهى كه برگیرند جز خدا همتایانى دوستشان دارند مانند دوستى خدا و آنان كه ایمان آوردند سخت‏ترند در دوستى خدا و اگر مى‏دیدند آنانكه ستم ورزیدند گاهى كه بینند عذاب را آنكه نیرو از آن خدا است همگى و آنكه خدا است سخت شكنجه‏  -R&8Ouبقرهذَلِكَ بِأَنَّ اللّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُواْ فِی الْكِتَابِ لَفِی شِقَاقٍ بَعِیدٍ این بدان است كه فرستاد خدا كتاب را به حقّ و آنان كه اختلاف كردند در كتاب همانا ایشانند در ستیزشى دور7U1بقرهأُولَـئِكَ الَّذِینَ اشْتَرَوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى وَالْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ فَمَآ أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ آنانند كه خریدند گمراهى را به هدایت و عذاب را به مغفرت شگفتا چه بردبارند بر آتش‏L65[بقرهإِنَّ الَّذِینَ یَكْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَیَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِیلاً أُولَـئِكَ مَا یَأْكُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَلاَ یُكَلِّمُهُمُ اللّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلاَ یُزَكِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ همانا آنان كه كتمان كنند آنچه را خدا فرستاده است از كتاب و بفروشندش به بهائى كم آنان نمى‏خورند در شكمهاى خویش جز آتش و نه سخن گوید با ایشان خدا روز قیامت و نه پاك سازدشان و ایشان را است عذابى دردناك‏X5q7بقرهإِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْكُمُ الْمَیْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنزِیرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ اللّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ جز این نیست حرام كرد بر شما مردار و خون و گوشت خوك و آنچه را برده شده است بر آن نام جز خدا پس اگر كسى ناچار شود نه ستم‏كننده و نه تجاوزكننده نیست گناهى بر او همانا خداوند است آمرزنده مهربان‏T4e;بقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ كُلُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُواْ لِلّهِ إِن كُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ اى آنان كه ایمان آوردید بخورید از پاكهاى آنچه روزى دادیم به شما و سپاس گزارید براى خدا اگر هستید او را پرستش‏كنندگان‏3بقرهوَمَثَلُ الَّذِینَ كَفَرُواْ كَمَثَلِ الَّذِی یَنْعِقُ بِمَا لاَ یَسْمَعُ إِلاَّ دُعَاء وَنِدَاء صُمٌّ بُكْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لاَ یَعْقِلُونَ و مثَل آنان كه كفر ورزیدند مثَل آن كس است كه بانگ زند بر حیوانى كه نمى‏شنود جز فراخواندن و بانگ‏زدن را كرانند گنگانند كورانند كه تعقل نمى‏كنند ) X)+<_oبقرهكُتِبَ عَلَیْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَكَ خَیْرًا الْوَصِیَّةُ لِلْوَالِدَیْنِ وَالأقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ نوشته شده است بر شما گاهى كه برسد یكى از شما را مرگ اگر مالى باز گذاشته است وصیّت براى والدین و نزدیكان بخوبى حقّى است بر پرهیزكاران‏-;9بقرهوَلَكُمْ فِی الْقِصَاصِ حَیَاةٌ یَاْ أُولِیْ الأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ و شما را است در قصاص (خون خواستن) زندگانیى اى خردمندان شاید پرهیزكارى كنیدx:{mبقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِصَاصُ فِی الْقَتْلَى الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالأُنثَى بِالأُنثَى فَمَنْ عُفِیَ لَهُ مِنْ أَخِیهِ شَیْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاء إِلَیْهِ بِإِحْسَانٍ ذَلِكَ تَخْفِیفٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَرَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِیمٌ اى گروه مؤمنان نوشته شده است بر شما قصاص (خونخواهى) در كشتگان آزاد به آزاد و بنده به بنده و زن به زن و آن كس كه بخشیده شده است بدو از برادرش چیزى پس پیروى‏كردن خوبى و پرداختنى بدو به نكوئى این كاهشى است از پروردگار شما و رحمتى پس آنكه تعدّى كند پس از این او را است عذابى دردناك‏w99-بقرهلَّیْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَـكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِیِّینَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَالسَّآئِلِینَ وَفِی الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُواْ وَالصَّابِرِینَ فِی الْبَأْسَاء والضَّرَّاء وَحِینَ الْبَأْسِ أُولَـئِكَ الَّذِینَ صَدَقُوا وَأُولَـئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ نیكى آن نیست كه گردانید رویهاى خود را بسوى مشرق و مغرب لیكن نكوكار آن است كه ایمان آورده است به خدا و به روز بازپسین و فرشتگان و كتاب و پیمبران و داده است مال را با همه دوستى آن به نزدیكان و یتیمان و بینوایان و درماندگان و دریوزگان و در راه آزادكردن بندگان و بپاى داشته است نماز را و داده است آكو را و آنان كه وفا به پیمان كنند هرگاه پیمان بندند و بردباران در پریشانى و رنجورى و هنگام ترس جنگ آنانند كه راست گفته‏اند و آنانند پرهیزكاران‏ g E2A;!بقرهشَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللّهُ بِكُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ماه رمضان كه فرو شد در آن قرآن راهنمائى براى مردم و تابشهائى یا نشانیها از هدایت و فرقان پس هر كس شهر باشد از شما در این ماه روزه بگیردش و آن كس كه بیمار یا در سفرى باشد چند روز از روزهاى دیگر خدا بر شما آسانى خواهد و نخواهد براى شما سختى را و تا به انجام رسانید شما را و تا بزرگ شمرید خدا را بدانچه رهبریتان كرد و شاید شكر گزاریدj@_mبقرهأَیَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعَامُ مِسْكِینٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَیْرًا فَهُوَ خَیْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ روزكى چند و هر كس از شما بیمار یا در سفرى باشد پس چند روز از روزهاى دیگر و بر آنان كه نتوانندش فدیه است خوراك بینوائى و آن كس كه خواستار نكوئى شود بهتر است او را و روزه بگیرید بهتر است از براى شما اگر بدانیدM?m%بقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَیْكُمُ الصِّیَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ اى گروه مؤمنان نوشته شده است بر شما روزه بدانسان كه نوشته شده است بر آنان كه پیش از شما بودند شاید پرهیزكارى كنید_>Goبقرهفَمَنْ خَافَ مِن مُّوصٍ جَنَفًا أَوْ إِثْمًا فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلاَ إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و كسى كه بترسیده است از وصیّت‏كننده ستم یا گناهى را پس اصلاح افكنده است میان ایشان پس نیست گناهى بر او همانا خدا است آمرزنده مهربان‏==eبقرهفَمَن بَدَّلَهُ بَعْدَمَا سَمِعَهُ فَإِنَّمَا إِثْمُهُ عَلَى الَّذِینَ یُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ پس آنكو بگرداندش پس از شنیدنش همانا گناه آن بر آنان است كه بگردانندش همانا خدا شنواى دانا است‏ 2 2lE9بقرهیَسْأَلُونَكَ عَنِ الأهِلَّةِ قُلْ هِیَ مَوَاقِیتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ وَلَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوْاْ الْبُیُوتَ مِن ظُهُورِهَا وَلَـكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَى وَأْتُواْ الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ پرسندت از ماه‏هاى تو بگو آنها گاهنماهائى است براى مردم و حجّ و نیست نكوئى كه درآئید به خانه‏ها از پشت آنها بلكه نكوكار آن است كه پرهیزكارى كند و به خانه‏ها درآئید از درگاه‏هاى آنها و بترسید خدا را باشد رستگار شویدWDبقرهوَلاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُم بَیْنَكُم بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُواْ بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُواْ فَرِیقًا مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالإِثْمِ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ و نخورید مالهاى خویش را میان خویش به بیهوده و نیفكنید آنها را بسوى فرمانداران تا بخورید پاره‏اى از اموال مردم را به گناه حالى كه خود مى‏دانیدZC5wبقرهأُحِلَّ لَكُمْ لَیْلَةَ الصِّیَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَیْكُمْ وَعَفَا عَنكُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُواْ مَا كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَكُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَكُمُ الْخَیْطُ الأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّیَامَ إِلَى الَّلیْلِ وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاكِفُونَ فِی الْمَسَاجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللّهُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ حلال شد براى شما شب روزه درآمیختن با زنان خود آنانند پوشاك شما و شمائید پوشاك آنان دانست خدا كه بودید شما خیانت مى‏ورزیدید با خویشتن پس توبه كرد بر شما و ببخشود بر شما اكنون درآمیزید با آنان و بخواهید آنچه را خدا براى شما نوشت و بخورید و بنوشید تا پدیدار شود براى شما رشته سفید از رشته سیاه در بامدادگاه سپس به انجام رسانید روزه را تا شب و درنیامیزید با آنان حالى كه معتكفید در مساجد این است حدود خدا زنهار بدانها نزدیك نشوید بدینسان بیان كند خدا آیتهاى خویش را براى مردم شاید پرهیزكارى كنند!B]]بقرهوَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِی وَلْیُؤْمِنُواْ بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ و هرگاه پرسندت بندگان من از من همانا منم نزدیك اجابت كنم دعاى آنكه مرا خواند پس بپذیرند از من و ایمان آورند به من شاید رهبرى شوند g LI=Koبقرهوَأَنفِقُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ تُلْقُواْ بِأَیْدِیكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَأَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ و ببخشید در راه خدا و خود را با دست خود به پرتگاه نیفكنید و نكوئى كنید كه خدا دوست دارد نكوكاران راJ3Cبقرهالشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَیْكُمْ فَاعْتَدُواْ عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَیْكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ ماه ارجمند (یا حرام) به ماه ارجمند و ارجمندیها (حرمتها) برابر است پس آن كس كه تجاوز كند بر شما تجاوز كنید بر او برابر آنچه بر شما تجاوز كرده است و بترسید خدا را و بدانید كه خدا است با پرهیزكاران‏FIqبقرهوَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَیَكُونَ الدِّینُ لِلّهِ فَإِنِ انتَهَواْ فَلاَ عُدْوَانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمِینَ و نبرد كنید با ایشان تا نماند آشوبى و بشود دین از آن خدا پس اگر دست برداشتند همانا نیست ستمى مگر بر ستمگران‏JHGEبقرهفَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و اگر دست كشیدند همانا خداوند است آمرزنده مهربان‏Geبقرهوَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَیْثُ أَخْرَجُوكُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى یُقَاتِلُوكُمْ فِیهِ فَإِن قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ كَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِینَ و بكشیدشان هر جا كه یابیدشان و برون كنیدشان بدانسان كه برون كردندتان و آشوب و نیرنگ سخت‏تر است از كشتن و پیكارشان نكنید نزد مسجد حرام تا پیكارتان كنند در آن پس اگر كشتند شما را بكشید ایشان را چنین است كیفر كافران‏FE]بقرهوَقَاتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبِّ الْمُعْتَدِینَ و پیكار كنید در راه خدا آنان را كه پیكارتان كنند و تجاوز نكنید كه خدا دوست ندارد تجاوزگران را kOKبقرهثُمَّ أَفِیضُواْ مِنْ حَیْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ سپس كوچ كنید بدانسان كه كوچ كردند مردم و استغفار كنید خدا را كه خدا است آمرزنده مهربان‏N[Kبقرهلَیْسَ عَلَیْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَبْتَغُواْ فَضْلاً مِّن رَّبِّكُمْ فَإِذَا أَفَضْتُم مِّنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُواْ اللّهَ عِندَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ وَاذْكُرُوهُ كَمَا هَدَاكُمْ وَإِن كُنتُم مِّن قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّآلِّینَ نیست بر شما باكى كه بخواهید فزونیى از پروردگار خود سپس گاهى كه كوچ كردید از عرفات پس یاد خدا كنید نزد مشعر حرام و یاد او كنید بدانسان كه رهبرى كرد شما را و اگر چه بودید پیش از آن همانا از گمراهان‏GM;Kبقرهالْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ فَمَن فَرَضَ فِیهِنَّ الْحَجَّ فَلاَ رَفَثَ وَلاَ فُسُوقَ وَلاَ جِدَالَ فِی الْحَجِّ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللّهُ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ یَا أُوْلِی الأَلْبَابِ حجّ ماه‏هائى است دانسته پس آنكه حجّ در آنها كند نه آمیزش نه نافرمانى و نه ستیزه‏كردنى است در حج و آنچه خوبى كنید میداندش خدا و توشه برگیرید كه بهترین توشه‏ها تقوى است و بترسید مرا اى خردمندان‏L بقرهوَأَتِمُّواْ الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ وَلاَ تَحْلِقُواْ رُؤُوسَكُمْ حَتَّى یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِیضاً أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْیَةٌ مِّن صِیَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلاثَةِ أَیَّامٍ فِی الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْكَ عَشَرَةٌ كَامِلَةٌ ذَلِكَ لِمَن لَّمْ یَكُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ به انجام رسانید حج و عمره را براى خدا و اگر بازداشته شدید پس آنچه فراهم شود از قربانى و نتراشید سرهاى خویش را تا برسد قربانى به جایگاه خود و آن كس از شما كه بیمار یا به او آزارى از سرش باشد پس فدیه‏اى از روزه یا صدقه یا قربانى تا گاهى كه ایمن شدید پس هر كس متمتع شده است عمره را بسوى حجّ پس آنچه فراهم شود از قربانى و آنكس كه نیابد پس روزه سه روز در حجّ و هفت روز گاهى كه بازگردید اینك ده روز كامل این براى آن كس است كه نیستند خاندان او نزدیك مسجد حرام و بترسید خدا را و بدانید كه خداوند است سخت‏شكنجه‏ : L :TWm3بقرهوَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ و از مردم است آنكه بفروشد خود را در پى خوشنودى خدا و خداوند است مهربان به بندگان‏V'[بقرهوَإِذَا قِیلَ لَهُ اتَّقِ اللّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ و هرگاه بدو گفته شود بترس از خدا بگیردش تكبر به گناه بس است وى را دوزخ و چه زشت است آرامشگاه‏UKgبقرهوَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِی الأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیِهَا وَیُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ الفَسَادَ و هرگاه پشت كند بكوشد در زمین تا فساد كند در آن و نابود كند كِشت و نژاد را و خدا را خوش نیاید فسادbT}?بقرهوَمِنَ النَّاسِ مَن یُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیُشْهِدُ اللّهَ عَلَى مَا فِی قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ و از مردم است آنكه شگفت آورد تو را سخنش در زندگانى دنیا و گواه گیرد خدا را بر آنچه در دل او است و او است سخت‏ترین دشمنان‏sS1-بقرهوَاذْكُرُواْ اللّهَ فِی أَیَّامٍ مَّعْدُودَاتٍ فَمَن تَعَجَّلَ فِی یَوْمَیْنِ فَلاَ إِثْمَ عَلَیْهِ وَمَن تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ لِمَنِ اتَّقَى وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ و یاد كنید خدا را روزهائى چند پس آن كس كه بشتابد در دو روز نیست بر او گناهى و آن كس كه دیر كند نیست بر او گناهى براى آن كس كه پرهیز كرده است و بترسید خدا را و بدانید كه بسوى او گرد آورده شویدRبقرهأُولَـئِكَ لَهُمْ نَصِیبٌ مِّمَّا كَسَبُواْ وَاللّهُ سَرِیعُ الْحِسَابِ آنان را است بهره‏اى از آنچه فراهم كردند و خدا است شتابنده در حساب‏Q3wبقرهوِمِنْهُم مَّن یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ و از آنان است آنكه گوید پروردگارا بده ما را در دنیا نكوئى و در آخرت نكوئى و نگهدار ما را از عذاب آتش‏0Pcuبقرهفَإِذَا قَضَیْتُم مَّنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُواْ اللّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا فَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا وَمَا لَهُ فِی الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ و هنگامى كه جاى آوردید عبادات خویش را پس یاد كنید خدا را مانند یادكردن پدران خویش یا سخت‏تر و از مردم است كسى كه گوید پروردگارا بده ما را در دنیا و نیستش در آخرت بهره‏اى‏ q6 /q:]]بقرهكَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِیِّینَ مُبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِیَحْكُمَ بَیْنَ النَّاسِ فِیمَا اخْتَلَفُواْ فِیهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِیهِ إِلاَّ الَّذِینَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَیِّنَاتُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ فَهَدَى اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِیهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللّهُ یَهْدِی مَن یَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ بودند مردم یك امت پس برانگیخت خدا پیمبران را بشارت‏دهندگان و ترسانندگان و فرستاد با ایشان كتاب را به حقّ تا حكم كند میان مردم در آنچه اختلاف كردند در آن و اختلاف نكردند در آن مگر آنان كه داده شدندش پس از رسیدن نشانیها بدیشان به ستمى میان خویش پس هدایت كرد خدا مؤمنان را بدانچه اختلاف كردند در آن از حقّ به اذن خود و خدا هدایت كند هر كه را خواهد به راه راست‏\SAبقرهزُیِّنَ لِلَّذِینَ كَفَرُواْ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَیَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُواْ وَالَّذِینَ اتَّقَواْ فَوْقَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَاللّهُ یَرْزُقُ مَن یَشَاء بِغَیْرِ حِسَابٍ آراسته شد براى كافران زندگانى دنیا و مسخره كنند به مؤمنان و آنان كه پرهیزكارى كرده‏اند برتر از ایشانند روز قیامت و خدا روزى دهد هر كه را كه خواهد بى‏حساب‏[G_بقرهسَلْ بَنِی إِسْرَائِیلَ كَمْ آتَیْنَاهُم مِّنْ آیَةٍ بَیِّنَةٍ وَمَن یُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللّهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُ فَإِنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ بپرس بنى‏اسرائیل را چند آوردیمشان از آیتهاى پدیدار و كسى كه تبدیل كند نعمت خدا را پس از آنكه بیامدستش همانا خدا است سخت‏شكنجه‏kZ!-بقرههَلْ یَنظُرُونَ إِلاَّ أَن یَأْتِیَهُمُ اللّهُ فِی ظُلَلٍ مِّنَ الْغَمَامِ وَالْمَلآئِكَةُ وَقُضِیَ الأَمْرُ وَإِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ آیا انتظار دارند جز آنكه بیایدشان خدا در سایبانهائى از ابر و فرشتگان و بگذرد كار و بسوى خدا بازگردانیده شوند كارهاgYCبقرهفَإِن زَلَلْتُمْ مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْكُمُ الْبَیِّنَاتُ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ و اگر لغزیدید از پس آنكه بیامده است شما را نشانیها پس بدانید كه خدا است عزّتمند حكیم‏FXiبقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِی السِّلْمِ كَآفَّةً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ اى گروه مؤمنان اندرآئید به صلح همگى و پیروى نكنید گامهاى شیطان را كه او است براى شما دشمنى آشكار g a gayبقرهیَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِیهِ قُلْ قِتَالٌ فِیهِ كَبِیرٌ وَصَدٌّ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَكُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِندَ اللّهِ وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ یَزَالُونَ یُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىَ یَرُدُّوكُمْ عَن دِینِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُواْ وَمَن یَرْتَدِدْ مِنكُمْ عَن دِینِهِ فَیَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُوْلَـئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ پرسندت از ماه حرام جنگ كردن در آن بگو جنگ كردن در آن گران است و بازداشتن است از راه خدا و كفر است بدو و به مسجد حرام و برون راندن مردمش از آن بزرگتر است نزد خدا و فتنه بزرگتر است از كشتن و پیوسته همى جنگ كنند با شما تا بازگردانند شما را از كیشتان اگر بتوانند و كسى كه بازگردد از كیش خود پس بمیرد حالى كه او است كافر آنان تباه شده است كردارشان در دنیا و آخرت و آنانند یاران آتش در آنند جاودانان‏5`}eبقرهكُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ نوشته شد بر شما جنگ و آن ناپسند شما است و چه بسا ناخوش دارید چیزى را و آن است خوب براى شما و چه بسا دوست دارید چیزى را و آن است بد براى شما و خدا مى‏داند و شما نمى‏دانید5_Kبقرهیَسْأَلُونَكَ مَاذَا یُنفِقُونَ قُلْ مَا أَنفَقْتُم مِّنْ خَیْرٍ فَلِلْوَالِدَیْنِ وَالأَقْرَبِینَ وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ پرسندت چه را انفاق كنند بگو آنچه انفاق كنید از مال پس براى والدین و نزدیكان و یتیمان و بینوایان و درماندگان راه است و آنچه نیكى كنید همانا خداوند است بدان دانا^gGبقرهأَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُواْ الْجَنَّةَ وَلَمَّا یَأْتِكُم مَّثَلُ الَّذِینَ خَلَوْاْ مِن قَبْلِكُم مَّسَّتْهُمُ الْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء وَزُلْزِلُواْ حَتَّى یَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ مَتَى نَصْرُ اللّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللّهِ قَرِیبٌ یا گمان كردید كه به بهشت درآئید و هنوز نیامده است شما را نمونه آنان كه پیش از شما بودند كه بدیشان رسید پریشانى و رنجورى و بر خود لرزیدند تا گفت پیمبر و آنان كه ایمان آورده و با او بودند چه وقت است یارى خدا همانا یارى خدا است نزدیك‏  iGeM9بقرهوَلاَ تَنكِحُواْ الْمُشْرِكَاتِ حَتَّى یُؤْمِنَّ وَلأَمَةٌ مُّؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِّن مُّشْرِكَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ وَلاَ تُنكِحُواْ الْمُشِرِكِینَ حَتَّى یُؤْمِنُواْ وَلَعَبْدٌ مُّؤْمِنٌ خَیْرٌ مِّن مُّشْرِكٍ وَلَوْ أَعْجَبَكُمْ أُوْلَـئِكَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَاللّهُ یَدْعُوَ إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَیُبَیِّنُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ و همسر نگیرید زنان مشركه را تا ایمان آرند و همانا یك كنیزك مؤمنه بهتر است از زنى مشركه اگر چه شیفته سازد شما را و همسر نگیرید مردان مشرك را تا ایمان آرند و همانا بنده مؤمن بهتر است از مشرك و اگر چه شگفت آورد شما را آنان دعوت كنند بسوى آتش و خدا دعوت كند بسوى بهشت و آمرزش به فرمان او و بیان كند آیتهاى خویش را براى مردم شاید یادآور شوندCdwبقرهفِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَیَسْأَلُونَكَ عَنِ الْیَتَامَى قُلْ إِصْلاَحٌ لَّهُمْ خَیْرٌ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَلَوْ شَاء اللّهُ لأعْنَتَكُمْ إِنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ در دنیا و آخرت و پرسندت از یتیمان بگو كارسازى ایشان بهتر است و اگر با آنان اختلاط كنید پس برادران شمایند و خدا مى‏شناسد تبهكار را از كارساز و اگر مى‏خواست خدا به ستوه مى‏آورد شما را و خدا است عزّتمند حكیم‏RcCYبقرهیَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ كَبِیرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَآ أَكْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا وَیَسْأَلُونَكَ مَاذَا یُنفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذَلِكَ یُبیِّنُ اللّهُ لَكُمُ الآیَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ پرسندت از باده و قمار بگو در آنها است گناهى بزرگ و سودهائى براى مردم و گناه آنها بزرگتر است از سود آنها و پرسندت چه چیز انفاق كنند بگو گذشت یا فزونى را چنین بیان كند خدا براى شما آیات را شاید بیندیشیدvb+9بقرهإِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَالَّذِینَ هَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أُوْلَـئِكَ یَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّهِ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ همانا آنان كه ایمان آوردند و آنان كه هجرت كردند و جهاد كردند در راه خدا امید دارند رحمت خدا را و خداست آمرزنده مهربان‏  P %bWki=بقرهوَإِنْ عَزَمُواْ الطَّلاَقَ فَإِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ و اگر خواستار طلاق شدند همانا خدا است شنواى دانا?jA5بقرهلِّلَّذِینَ یُؤْلُونَ مِن نِّسَآئِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فَآؤُوا فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ براى آنان كه به سوگند از زنان خود كناره‏گیرى كنند انتظار چهار ماه است پس اگر بازگشتند همانا خدا است آمرزنده مهربان‏^iw=بقرهلاَّ یُؤَاخِذُكُمُ اللّهُ بِاللَّغْوِ فِیَ أَیْمَانِكُمْ وَلَكِن یُؤَاخِذُكُم بِمَا كَسَبَتْ قُلُوبُكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ حَلِیمٌ نگیرد شما را خدا به یاوه‏گویى در سوگندهاى شما و لیكن بگیردتان بدانچه فراهم كرده است دلهاى شما و خدا است آمرزنده بردبار\h)بقرهوَلاَ تَجْعَلُواْ اللّهَ عُرْضَةً لِّأَیْمَانِكُمْ أَن تَبَرُّواْ وَتَتَّقُواْ وَتُصْلِحُواْ بَیْنَ النَّاسِ وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ نگردانید خدا را آماج سوگندهاى خویش كه نكوكارى كنید و پرهیزكارى كنید و كارسازى كنید میان مردم و خدا است شنواى داناeg 7بقرهنِسَآؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُواْ حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَقَدِّمُواْ لأَنفُسِكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّكُم مُّلاَقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ زنان شما كشتزار شمایند پس به كشتزار خویش درآئید هر جا خواهید و پیش فرستید براى خود و بترسید خدا را و بدانید شمائید ملاقات‏كننده او و بشارت ده به مؤمنان‏,fQبقرهوَیَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُواْ النِّسَاء فِی الْمَحِیضِ وَلاَ تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىَ یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَكُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ پرسندت از حیض (خون زنان) بگو آن آزارى است پس كناره گیرید زنان را در حیض و نزدیكى نكنید با ایشان تا پاك شوند سپس گاهى كه پاك شدند نزدیكى كنید با ایشان بدانسان كه خدا دستورتان داده است همانا خدا دوست دارد توبه‏كنندگان و دوست دارد پاكیزگى‏جویان را  5Rnبقرهفَإِن طَلَّقَهَا فَلاَ تَحِلُّ لَهُ مِن بَعْدُ حَتَّىَ تَنكِحَ زَوْجًا غَیْرَهُ فَإِن طَلَّقَهَا فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِمَا أَن یَتَرَاجَعَا إِن ظَنَّا أَن یُقِیمَا حُدُودَ اللّهِ وَتِلْكَ حُدُودُ اللّهِ یُبَیِّنُهَا لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ و اگر طلاقش داد پس وى را روا نیست از آن پس تا درآمیزد با شوهرى جز او سپس اگر طلاقش داد نیست باكى بر آنان كه بازگردند به همدیگر اگر پنداشتند كه بپاى مى‏كنند حدود خدا را این است حدود خدا بیان سازدش براى قومى كه مى‏دانندzmOبقرهالطَّلاَقُ مَرَّتَانِ فَإِمْسَاكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِیحٌ بِإِحْسَانٍ وَلاَ یَحِلُّ لَكُمْ أَن تَأْخُذُواْ مِمَّا آتَیْتُمُوهُنَّ شَیْئًا إِلاَّ أَن یَخَافَا أَلاَّ یُقِیمَا حُدُودَ اللّهِ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ یُقِیمَا حُدُودَ اللّهِ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِمَا فِیمَا افْتَدَتْ بِهِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَعْتَدُوهَا وَمَن یَتَعَدَّ حُدُودَ اللّهِ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ طلاق دو بار است پس نگه داشتنى به خوبى یا رها ساختنى با نیكى و روا نیست شما را كه بازستانید از آنچه بدانان داده‏اید چیزى را مگر آنكه بترسند كه بپاى ندارند حدود خدا را و اگر ترسیدید كه بپاى ندارند حدود خدا را نیست باكى بر آنان در آنچه زن به فدیه دهد (كابین بخشد و جان آزاد سازد) این است حدود خدا پس تجاوز نكنید آنها را و هر كه تجاوز كند حدود خدا را آنانند ستمكاران‏Ilkبقرهوَالْمُطَلَّقَاتُ یَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلاَثَةَ قُرُوَءٍ وَلاَ یَحِلُّ لَهُنَّ أَن یَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللّهُ فِی أَرْحَامِهِنَّ إِن كُنَّ یُؤْمِنَّ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِی ذَلِكَ إِنْ أَرَادُواْ إِصْلاَحًا وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلِلرِّجَالِ عَلَیْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللّهُ عَزِیزٌ حَكُیمٌ و زنان طلاق گرفته در انتظار نگه دارند خویشتن را مدت سه پاك شدن و روا نیست آنان را كه نهان دارند آنچه بیافریده است خدا در رحمهاى ایشان اگر ایمان دارند به خدا و روز آخر شوهران ایشان سزاوارترند به بازگردانیدشان در آن اگر خواستار آشتى شدند و براى آن زنان است مثل آنچه بر آنان است به متعارف و مردان را است بر فراز ایشان پایه‏اى و خدا است عزّتمند حكیم‏  M:p}oبقرهوَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ أَن یَنكِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْاْ بَیْنَهُم بِالْمَعْرُوفِ ذَلِكَ یُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ مِنكُمْ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِكُمْ أَزْكَى لَكُمْ وَأَطْهَرُ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ و هنگامى كه طلاق دادید زنان را و رسیدند به سرآمدشان پس بازندارید آنان را از آنكه همسر شوند با شوهران خویش اگر تراضى كنند فى ما بَین خویش به خوبى بدین اندرز داده شود آن كس از شما كه ایمان دارد به خدا و روز بازپسین این پاكتر است براى شما و پاكیزه‏تر و خدا مى داند و شما نمى‏دانید/oQبقرهوَإِذَا طَلَّقْتُمُ النَّسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَلاَ تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لَّتَعْتَدُواْ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَلاَ تَتَّخِذُوَاْ آیَاتِ اللّهِ هُزُوًا وَاذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْكُمْ وَمَا أَنزَلَ عَلَیْكُمْ مِّنَ الْكِتَابِ وَالْحِكْمَةِ یَعِظُكُم بِهِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ و اگر طلاق دادید زنان را و رسیدند به سرآمد خویش پس نگه داریدشان بخوبى یا رهاشان كنید بخوبى و نگهدارى نكنید آنان را به آزار تا ستم كنید و آنكه این كار را كند ستم كرده است خویشتن را و نگیرید آیتهاى خدا را به مسخره و یاد آرید نعمت خدا را بر شما و آنچه فرستاده است بر شما از كتاب و حكمت كه اندرز دهد شما را بدان و بترسید خدا را و بدانید كه خدا است به هر چیزى دانا ?jrMبقرهوَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجًا یَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ فِیمَا فَعَلْنَ فِی أَنفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ و آنان كه بمیرند از شما و بازمى گذارند زنانى در انتظار بگذارند آن زنان خویشتن را چهار ماه و ده روز تا گاهى كه به سرآمد خود رسیدند باكى نیست بر شما در آنچه در باره خود كنند به نیكى و خدا بدانچه مى‏كنید دانا است‏=qK'بقرهوَالْوَالِدَاتُ یُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَیْنِ كَامِلَیْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن یُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لاَ تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَهَا لاَ تُضَآرَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلاَ مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِكَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالاً عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِمَا وَإِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُواْ أَوْلاَدَكُمْ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّآ آتَیْتُم بِالْمَعْرُوفِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ و مادران شیر دهند كودكان خویش را دو سال كامل براى كسى كه بخواهد تمام كند شیر دادن را و بر مولودله (پدر كودك) است خوراك و پوشاك آنان به متعارف تكلیف نشود كسى جز به اندازه توانائیش آزار نشود مادر به كودكش و نه مولودله (پدر) به فرزندش و بر وارث است مانند این پس اگر خواستند از شیر بازگرفتن را با تراضى و مشاورت هر دو باكى بر آنان نیست و اگر براى كودكان خود شیرده خواستید باكى بر شما نیست اگر بپردازید آنچه را دهید بخوبى و بترسید خدا را و بدانید كه خدا بدانچه مى‏كنید بینا است‏ P HzP&vCبقرهحَافِظُواْ عَلَى الصَّلَوَاتِ والصَّلاَةِ الْوُسْطَى وَقُومُواْ لِلّهِ قَانِتِینَ مواظبت كنید بر نمازها و نماز میانه و بپاى ایستید براى خدا فروتنان‏Vum7بقرهوَإِن طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِیضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إَلاَّ أَن یَعْفُونَ أَوْ یَعْفُوَ الَّذِی بِیَدِهِ عُقْدَةُ النِّكَاحِ وَأَن تَعْفُواْ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَلاَ تَنسَوُاْ الْفَضْلَ بَیْنَكُمْ إِنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ و اگر طلاقشان دادید پیش از آنكه دست بدانان رسانید حالى كه فریضه‏اى براى آنان فرض كرده باشید (كابینى بسته باشید) پس نیمى از آنچه فرض كرده‏اید مگر آنكه ببخشند یا ببخشد آنكه به دست اوست گره زناشوئى و ببخشید نزدیكتر است به تقوى و فراموش نكنید نكوكارى را میان خود همانا خدا بدانچه مى‏كنید بینا است‏ptucبقرهلاَّ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ إِن طَلَّقْتُمُ النِّسَاء مَا لَمْ تَمَسُّوهُنُّ أَوْ تَفْرِضُواْ لَهُنَّ فَرِیضَةً وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَعَلَى الْمُقْتِرِ قَدْرُهُ مَتَاعًا بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِینَ نیست باكى بر شما اگر طلاق دهید زنان را مادامى كه دست بدیشان نرسانیده یا چیزى براى ایشان معین نكرده باشید و بهره‏مندشان (برخوردارشان) كنید بر توانگر است به مقدار توانائیش و بر تنگدست است به اندازه قدرتش بهره به خوبى حقى است بر نكوكاران‏4sCبقرهوَلاَ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ فِیمَا عَرَّضْتُم بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاء أَوْ أَكْنَنتُمْ فِی أَنفُسِكُمْ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ سَتَذْكُرُونَهُنَّ وَلَـكِن لاَّ تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلاَّ أَن تَقُولُواْ قَوْلاً مَّعْرُوفًا وَلاَ تَعْزِمُواْ عُقْدَةَ النِّكَاحِ حَتَّىَ یَبْلُغَ الْكِتَابُ أَجَلَهُ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا فِی أَنفُسِكُمْ فَاحْذَرُوهُ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِیمٌ و نیست باكى بر شما در آنچه بدان اشارت كرده‏اید به خواستگارى زنان یا نهان داشته‏اید نزد خویشتن (در دل خویش) دانست خدا كه خواهید سخن گفت با آنان و لیكن وعده ندهید ایشان را در خلوت (پنهانى) مگر آنكه بگوئید گفتارى متعارف و نبندید گره نكاح را (زناشوئى را) تا برسد نامه به سررسید خود و بدانید كه خدا مى‏داند آنچه را در دلهاى شما است پس بترسیدش و بدانید كه خدا است آمرزنده بردبار . t}Aبقرهمَّن ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِیرَةً وَاللّهُ یَقْبِضُ وَیَبْسُطُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ كیست آنكه وام دهد خدا را وامى نیكو تا بیافزایدش براى او چندین برابر و خدا تنگى و گشایش دهد و بسوى او بازگردانیده مى‏شویدx|!Gبقرهوَقَاتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ و جنگ كنید در راه خدا و بدانید كه خدا است شنواى دانا {GKبقرهأَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ خَرَجُواْ مِن دِیَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللّهُ مُوتُواْ ثُمَّ أَحْیَاهُمْ إِنَّ اللّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یَشْكُرُونَ آیا ندیدى آنان را كه برون شدند از كشور خود حالى كه هزاران بودند از ترس مرگ پس بدیشان گفت خدا بمیرید سپس زنده كردشان همانا خدا است خداوند افزایش و بخشایش بر مردم و لیكن بیشتر مردم سپاس نمى‏گزارندszYبقرهكَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَكُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ چنین بیان كند خدا آیتهاى خود را براى شما شاید تعقّل كنید y}بقرهوَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ و براى زنان طلاق گرفته است بهره به متعارف حقّى است بر پرهیزكاران‏Ixmبقرهوَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِیَّةً لِّأَزْوَاجِهِم مَّتَاعًا إِلَى الْحَوْلِ غَیْرَ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ فِی مَا فَعَلْنَ فِیَ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍ وَاللّهُ عَزِیزٌ حَكِیمٌ و آنان كه مى‏میرند از شما و باز مى‏گذارند زنانى وصیّتى است براى زنانشان بهره‏اى تا یك سال بى‏برون‏كردن پس اگر برون شدند نیست باكى بر شما در آنچه درباره خویش كرده‏اند به متعارف و خدا است عزّتمند حكیم‏Nwuبقرهفَإنْ خِفْتُمْ فَرِجَالاً أَوْ رُكْبَانًا فَإِذَا أَمِنتُمْ فَاذْكُرُواْ اللّهَ كَمَا عَلَّمَكُم مَّا لَمْ تَكُونُواْ تَعْلَمُونَ و اگر ترسیدید پس پیادگان یا سواران تا گاهى كه ایمن شدید یاد كنید خدا را بدانچه بیاموخت شما را آنچه نمى‏دانستید  gvIبقرهوَقَالَ لَهُمْ نِبِیُّهُمْ إِنَّ آیَةَ مُلْكِهِ أَن یَأْتِیَكُمُ التَّابُوتُ فِیهِ سَكِینَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَبَقِیَّةٌ مِّمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلآئِكَةُ إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ و گفت بدیشان پیمبرشان همانا نشانى پادشاهى او آن است كه بیاید شما را تابوت در آن آرامشى از پروردگار شما و بازمانده‏اى از آنچه بازگذاردند خاندان موسى و هارون كه حمل كنندش فرشتگان همانا در این است نشانیى براى شما اگر هستید مؤمنان‏$#بقرهوَقَالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ إِنَّ اللّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكًا قَالُوَاْ أَنَّى یَكُونُ لَهُ الْمُلْكُ عَلَیْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْكِ مِنْهُ وَلَمْ یُؤْتَ سَعَةً مِّنَ الْمَالِ قَالَ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاهُ عَلَیْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ وَاللّهُ یُؤْتِی مُلْكَهُ مَن یَشَاء وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ و گفت بدیشان پیغمبرشان همانا خدا برانگیخت براى شما طالوت را پادشاهى گفتند چگونه وى را بر ما فرمانروائى باشد و ما سزاوارتریم از او به پادشاهى و داده نشده است گشایشى در مال گفت همانا خدا برگزیدش بر شما و بیفزودش عظمتى در دانش و پیكر و خدا دهد پادشاهیش را به هر كه خواهد و خدا است گشایشمند داناm~Kبقرهأَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلإِ مِن بَنِی إِسْرَائِیلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُواْ لِنَبِیٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللّهِ قَالَ هَلْ عَسَیْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِتَالُ أَلاَّ تُقَاتِلُواْ قَالُواْ وَمَا لَنَا أَلاَّ نُقَاتِلَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِیَارِنَا وَأَبْنَآئِنَا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْاْ إِلاَّ قَلِیلاً مِّنْهُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ آیا ننگرى بدان گروه از بنى‏اسرائیل پس از موسى هنگامى كه گفتند به پیمبرى كه ایشان را بود برانگیز براى ما پادشاهى (فرماندهى) تا جنگ كنیم در راه خدا گفت آیا چنین نیستید كه اگر جنگ بر شما نوشته شود نكنید گفتند چه شود ما را كه پیكار نكنیم در راه خدا و برون رانده شدیم از خانمان و فرزندان خویش امّا گاهى كه نوشته شد بر ایشان جنگ پشت كردند جز كمى از ایشان و خدا دانا است به ستمگران‏ ? w?4Iبقرهتِلْكَ آیَاتُ اللّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ این است آیتهاى خدا كه مى‏خوانیمش بر تو به حقّ و همانا توئى از فرستادگان‏e%بقرهفَهَزَمُوهُم بِإِذْنِ اللّهِ وَقَتَلَ دَاوُدُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا یَشَاء وَلَوْلاَ دَفْعُ اللّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الأَرْضُ وَلَـكِنَّ اللّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِینَ پس شكستشان دادند به اذن خدا و كشت داود جالوت را و داد خدا بدو پادشاهى و حكمت را و بیاموختش از آنچه مى‏خواست و اگر نبود بركناركردن خدا مردم را بعضى را با بعضى هرآینه تباه مى‏شد زمین و لیكن خدا داراى فضل است بر جهانیان‏"Moبقرهوَلَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالُواْ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِینَ و هنگامى كه برابر شدند با جالوت و سپاهش گفتند پروردگارا بریز بر ما شكیبایى را و استوار ساز پاهاى ما را و یارى كن ما را بر گروه كافران‏vcبقرهفَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللّهَ مُبْتَلِیكُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنِّی وَمَن لَّمْ یَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِیَدِهِ فَشَرِبُواْ مِنْهُ إِلاَّ قَلِیلاً مِّنْهُمْ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ قَالُواْ لاَ طَاقَةَ لَنَا الْیَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنودِهِ قَالَ الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُو اللّهِ كَم مِّن فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِیرَةً بِإِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ و هنگامى كه سان داد و براند طالوت سپاه را گفت هرآینه خداوند است آزماینده شما به وسیله جویى تا هر كس بنوشد از آن نباشد از من و آن كس كه نچشدش از من باشد مگر آنكه با دست خویش كفى از آن برگیرد پس نوشیدند از آن جز كمى از ایشان سپس گاهى كه بگذشت از آن او و آنان كه ایمان آورده بودند با او گفتند نیست ما را نیرویى امروز برابر جالوت و لشكرش گفتند آنان كه مى پنداشتند كه ایشانند ملاقات‏كننده خدا چه بسا گروهى كم پیروز شدند بر گروهى بسیار به اذن خدا و خدا است با شكیبایان‏  hsS بقرهاللّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ خدا كه نیست خداوندى جز او زنده پاینده نگیردش خمار و نه خوابى (یا بیدارى و خوابى) او را است آنچه در آسمانها است و آنچه در زمین كیست كه شفاعت كند به نزدش جز با اذن او مى‏داند آنچه را پیش روى ایشان و آنچه را پشت سر ایشان است و فرانگیرند به چیزى از دانش او جز بدانچه خواهد فراگرفته است كرسیش آسمانها و زمین را و بر او گران نیاید نگهدارى آنها و او است برتر بزرگوارi'#بقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لاَّ بَیْعٌ فِیهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ اى آنان كه ایمان آوردید انفاق كنید از آنچه شما را روزى دادیم پیش از آنكه بیاید روزى كه نیست در آن سوداگرى و نه دوستى و نه شفاعتى و كافرانند ستمگران‏'_gبقرهتِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللّهُ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ وَآتَیْنَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَأَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِینَ مِن بَعْدِهِم مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَلَـكِنِ اخْتَلَفُواْ فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَمِنْهُم مَّن كَفَرَ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلُواْ وَلَـكِنَّ اللّهَ یَفْعَلُ مَا یُرِیدُ اینك پیمبران برترى دادیم بعضیشان را بر بعضى از آنان است آنكه سخن گفت با او خدا و بالا برد بعضى را از ایشان پایه‏هائى و دادیم به عیسى ابن مریم نشانیها را و مؤیّدش داشتیم به روح‏القدس و اگر مى‏خواست خدا هرآینه كارزار نمى‏كردند آنان كه پس از ایشانند از پس آنچه بیامدشان نشانیها و لكن اختلاف كردند پس بعضى از ایشان ایمان آوردند و بعضى كفر ورزیدند و اگر مى‏خواست خدا كارزار نمى‏كردند و لیكن خدا مى‏كند آنچه را بخواهد 3  3< Wبقرهأَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِی حَآجَّ إِبْرَاهِیمَ فِی رِبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّیَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ قَالَ أَنَا أُحْیِی وَأُمِیتُ قَالَ إِبْرَاهِیمُ فَإِنَّ اللّهَ یَأْتِی بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِی كَفَرَ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ آیا ندیدى آن را كه ستیزه كرد با ابراهیم درباره پروردگارش زیرا كه خدا داده بودش پادشاهى را هنگامى كه گفت ابراهیم پروردگار من آن است كه زنده كند و بمیراند گفت من زنده كنم و بمیرانم ابراهیم گفت همانا خدا بیاورد خورشید را از خاور پس بیارش از باختر پس سراسیمه شد آنكه كفر ورزید و خدا هدایت نكند گروه ستمگران را( Eبقرهاللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِینَ كَفَرُواْ أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ خدا دوست آنان است كه ایمان آوردند برون آردشان از تاریكیها بسوى روشنائى و آنان كه كفر ورزیدند دوستانشان ستمگرانند كه برون رانندشان از روشنائى بسوى تاریكیها آنانند یاران آتش در آنند جاودانان‏]#بقرهلاَ إِكْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ نیست به ناخواه واداشتنى در دین همانا آشكار شد رهبرى از گمراهى پس آنكه كفر ورزد به ستمگر و ایمان آورد به خدا همانا چنگ زده است به دست‏آویزى استوار كه نیستش گسیختنى و خدا است شنواى دانا _ w5بقرهمَّثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی كُلِّ سُنبُلَةٍ مِّئَةُ حَبَّةٍ وَاللّهُ یُضَاعِفُ لِمَن یَشَاء وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ مثَل آنان كه بخشند مال خود را در راه خدا مانند دانه است كه برویاند هفت خوشه در هر خوشه صد دانه و خدا چند برابر كند براى هر كه خواهد و خدا است گشایشمند داناh Eبقرهوَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ أَرِنِی كَیْفَ تُحْیِی الْمَوْتَى قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِن قَالَ بَلَى وَلَـكِن لِّیَطْمَئِنَّ قَلْبِی قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِّنَ الطَّیْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَیْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى كُلِّ جَبَلٍ مِّنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ یَأْتِینَكَ سَعْیًا وَاعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ و هنگامى كه گفت ابراهیم پروردگارا بنمایانم چگونه زنده كنى مردگان را گفت مگر ایمان نیاوردى گفت بلى و لیكن تا آرام گیرد دلم گفت پس برگیر چهار مرغ را و پاره گردان آنها را به نزد خود پس بگذار فراز هر كوهى از آنها پاره‏اى را پس فراخوانشان بیایندت به دویدن و بدان كه خدا است عزتمند حكیم‏1 9!بقرهأَوْ كَالَّذِی مَرَّ عَلَى قَرْیَةٍ وَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىَ یُحْیِی هَـَذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ یَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَى حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آیَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَى العِظَامِ كَیْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ یا مانند آنكه بگذشت بر شهرى كه فرو خوابیده بود بر ستونها (یا بر پوشهاى) خود گفت كى (چگونه) خدا زنده كند این را پس از مردنش پس بمیرانیدش خدا صد سال سپس برانگیختش گفت چند مانده‏اى گفت مانده‏ام روزى یا پاره‏اى از روز گفت بلكه مانده‏اى صد سال پس بنگر به خوراك و نوشابه خویش كه بویش نگشته و بنگر به درازگوش خود و تا بگردانیمت آیتى براى مردم و بنگر به استخوانها چگونه پیوند كنیم سپس آنها را به گوشت پوشانیم پس هنگامى كه آشكار شد براى او گفت مى‏دانم كه خدا به هر چیز است توانا a Z a+A بقره وَمَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَتَثْبِیتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَیْنِ فَإِن لَّمْ یُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ و مثَل آنان كه مى‏بخشند مال خویش را در پیجوئى رضاى خدا و براى استوارساختن نفوس خود مانند باغى است بر پشته‏اى كه رسیده باشدش بارانى سخت پس داده باشد میوه خود را چهار برابر و اگر نرسیده باشدش بارانى درشت پس بارانى خرد و خدا بدانچه مى‏كنید بینا است‏_%بقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تُبْطِلُواْ صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَالأذَى كَالَّذِی یُنفِقُ مَالَهُ رِئَاء النَّاسِ وَلاَ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَیْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا لاَّ یَقْدِرُونَ عَلَى شَیْءٍ مِّمَّا كَسَبُواْ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ اى آنان كه ایمان آوردید تباه نكنید تصدقهاى خود را به منّت و آزار مانند آنكه انفاق كند مال خویش را براى ریاى (خودنمائى) مردم و ایمان نیارد به خدا و روز جزا پس مثَل او مانند سنگى است لغزان كه بر آن باشد خاكى و رسیده باشدش بارانى سخت كه بازگذاردش لغزنده قدرت ندارند بر چیزى از آنچه فراهم آوردند و خدا هدایت نكند گروه كافران راcqMبقرهقَوْلٌ مَّعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَیْرٌ مِّن صَدَقَةٍ یَتْبَعُهَآ أَذًى وَاللّهُ غَنِیٌّ حَلِیمٌ گفتارى نیك و آمرزش گنهى بهتر است از تصدقّى كه در پیش آزارى باشد و خدا است بى‏نیاز بردبار"[aبقرهالَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ ثُمَّ لاَ یُتْبِعُونَ مَا أَنفَقُواُ مَنًّا وَلاَ أَذًى لَّهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ آنان كه بخشند مال خود را در راه خدا و در پى نیارند آنچه را بخشیدند منتى و نه آزارى ایشان را است پاداش ایشان نزد پروردگار خویش و نه ترسى بر ایشان است و نه اندوهگین شوند u Mhug7بقرهإِن تُبْدُواْ الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِیَ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاء فَهُوَ خَیْرٌ لُّكُمْ وَیُكَفِّرُ عَنكُم مِّن سَیِّئَاتِكُمْ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ اگر آشكارا دهید تصدقها را چه خوب و اگر پنهان دارید و به فقراء دهید بهتر باشد براى شما و جبران كند از گناهان شما و خدا بدانچه مى‏كنید دانا است‏&Qsبقرهوَمَا أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍ فَإِنَّ اللّهَ یَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ و آنچه انفاق كرده‏اید از نفقه یا نذر كرده‏اید از نذر همانا مى‏داندش خدا و نیست ستمگران را یاران‏Z-بقره یُؤتِی الْحِكْمَةَ مَن یَشَاء وَمَن یُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْرًا كَثِیرًا وَمَا یَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ دهد حكمت را به هر كه خواهد و آن كس كه حكمت را داده شده است همانا داده شده است خیرى بسیار و یادآور نشوند جز خردمندان‏a)بقره الشَّیْطَانُ یَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَیَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاء وَاللّهُ یَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلاً وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ شیطان به شما وعده فقر دهد و بفرمایدتان به فحشاء و خدا نویدتان دهد به آمرزشى از خویش و فزونیى و خداست گشایشمند داناcKsبقره یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَلاَ تَیَمَّمُواْ الْخَبِیثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِیهِ إِلاَّ أَن تُغْمِضُواْ فِیهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ اى گروه مؤمنان ببخشید از پاكیزه‏هاى آنچه فراهم كردید و از آنچه بیرون آوردیم از زمین و آهنگ پلید نكنید كه از آن انفاق كنید و نیستید ستاننده آن جز با فروخواباندن چشم در آن و بدانید كه خدا است بى‏نیاز ستوده‏Hsبقره أَیَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَن تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِّن نَّخِیلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ لَهُ فِیهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّیَّةٌ ضُعَفَاء فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِیهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَكُمُ الآیَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ آیا دوست دارد یكى از شما كه وى را باغى باشد از نخلستان و تاكستان روان باشد زیر آن جویها و براى او در آن از تمام میوه‏ها باشد و رسیده باشدش پیرى و او را فرزندانى بینوا باشند پس برسدش بادى كه در آن باشد آتشى پس بسوخته باشد چنین بیان كند خدا براى شما آیتهاى خویش را شاید اندیشه كنید ; -;Ki%بقرهیَمْحَقُ اللّهُ الْرِّبَا وَیُرْبِی الصَّدَقَاتِ وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِیمٍ نابود كند خدا ربا را و بركت دهد به صدقات و خدا دوست ندارد هر ناسپاس تبهكارى را^5بقرهالَّذِینَ یَأْكُلُونَ الرِّبَا لاَ یَقُومُونَ إِلاَّ كَمَا یَقُومُ الَّذِی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ إِنَّمَا الْبَیْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَأَحَلَّ اللّهُ الْبَیْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا فَمَن جَاءهُ مَوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَانتَهَىَ فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللّهِ وَمَنْ عَادَ فَأُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ آنان كه ربا (سود) مى‏خورند برنخیزند جز مانند برخاستن آن كه آشفته سازدش شیطان به دیوانگى این بدان است كه گفتند همانا سوداگرى مانند مانند ربا است حالى كه حلال كرد خدا سوداگرى را و حرام كرده است سودخورى را و آن كس كه بیایدش اندرزى از پروردگار او پس باز ایستد او را است آنچه بگذشت و كار او با خدا است و آن كس كه بازگردد پس آنانند یاران آتش در آنند جاودانان‏=u}بقرهالَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلاَنِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ آنان كه انفاق كنند مال خود را در شب و روز نهان و آشكارا ایشان را است پاداش ایشان نزد پروردگار خود و نه ترسى بر ایشان است و نه اندوهگین شوند#oOبقرهلِلْفُقَرَاء الَّذِینَ أُحصِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ یَسْتَطِیعُونَ ضَرْبًا فِی الأَرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِیمَاهُمْ لاَ یَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ براى بینوایانى كه در راه خدا دچار تنگى شدند نتوانند گشتن را در زمین از پى روزى پنداردشان نادان توانگرانى از عفت‏نمائى بشناسیشان به چهره‏هاى ایشان دریوزگى نكنند از مردم به سماجت و آنچه انفاق كنید از مال همانا خداوند است بدان دانا(gaبقرهلَّیْسَ عَلَیْكَ هُدَاهُمْ وَلَـكِنَّ اللّهَ یَهْدِی مَن یَشَاء وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَلأنفُسِكُمْ وَمَا تُنفِقُونَ إِلاَّ ابْتِغَاء وَجْهِ اللّهِ وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْكُمْ وَأَنتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ نیست بر تو هدایت ایشان و لیكن خدا هدایت كند آنكه را خواهد و آنچه انفاق كنید از مال براى خود شما است و انفاق نمى‏كنید جز در پیجوئى روى خدا و آنچه انفاق كنید از مال داده مى‏شود به شما و ستم كرده نمى‏شوید  z u(!= بقرهوَاتَّقُواْ یَوْمًا تُرْجَعُونَ فِیهِ إِلَى اللّهِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ و بترسید روزى را كه بازگردانیده شوید در آن بسوى خدا پس داده شود به هر كس آنچه را فراهم كرده است و ستم نشوندe +بقرهوَإِن كَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَى مَیْسَرَةٍ وَأَن تَصَدَّقُواْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ و اگر تنگدست باشد پس مهلتى تا گشایش و تصدق كنید بهتر است شما را اگر بدانید AIبقرهفَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ فَأْذَنُواْ بِحَرْبٍ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَإِن تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُؤُوسُ أَمْوَالِكُمْ لاَ تَظْلِمُونَ وَلاَ تُظْلَمُونَ و اگر نكردید پس اعلام كنید جنگى را با خدا و پیمبرش و اگر توبه كردید شما را است سرمایه‏هاى شما نه ستم كنید و نه ستم كرده شوید oبقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَذَرُواْ مَا بَقِیَ مِنَ الرِّبَا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ اى آنان كه ایمان آوردید بترسید خدا را و رها كنید آنچه را به جاى مانده است از ربا اگر هستید مؤمنان‏)Sبقرهإِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ همانا آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند و بپا كردند نماز را و دادند زكات را ایشان را است پاداششان نزد پروردگارشان نه ترسى بر ایشان است و نه اندوهگین شوند "M_بقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَلْیَكْتُب بَّیْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلاَ یَأْبَ كَاتِبٌ أَنْ یَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللّهُ فَلْیَكْتُبْ وَلْیُمْلِلِ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ یَبْخَسْ مِنْهُ شَیْئًا فَإن كَانَ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ سَفِیهًا أَوْ ضَعِیفًا أَوْ لاَ یَسْتَطِیعُ أَن یُمِلَّ هُوَ فَلْیُمْلِلْ وَلِیُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِیدَیْنِ من رِّجَالِكُمْ فَإِن لَّمْ یَكُونَا رَجُلَیْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاء أَن تَضِلَّ إْحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الأُخْرَى وَلاَ یَأْبَ الشُّهَدَاء إِذَا مَا دُعُواْ وَلاَ تَسْأَمُوْاْ أَن تَكْتُبُوْهُ صَغِیرًا أَو كَبِیرًا إِلَى أَجَلِهِ ذَلِكُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللّهِ وَأَقْومُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُواْ إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِیرُونَهَا بَیْنَكُمْ فَلَیْسَ عَلَیْكُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَكْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوْاْ إِذَا تَبَایَعْتُمْ وَلاَ یُضَآرَّ كَاتِبٌ وَلاَ شَهِیدٌ وَإِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَیُعَلِّمُكُمُ اللّهُ وَاللّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید هرگاه وام دهید یا گیرید تا سرآمدى نامبرده پس بنویسیدش و باید نویسد میان شما نویسنده‏اى به داد و نباید خوددارى كند نویسنده‏اى از آنكه بنویسد بدانسان كه خدا بیاموخته است او را پس بنویسد و املاء كند بر او آن كس كه بر او است حق و بترسد خدا را پروردگار خویش و نكاهد از آن چیزى و اگر آن كس كه بر او است حق كم خرد بود یا ناتوان یا نتوانست املاء كند پس املاء كند ولى او به داد و گواه گیرید دو گواه از مردان خویش را و اگر نبود دو مرد پس یك مرد و دو زن از آنان كه پسند كنید از گواهان تا چون فراموش كند یكى به یاد آردش دیگرى و خوددارى نكنند گواهان هرگاه خوانده شدند و خسته نشوید از نوشتن آن خرد یا كلان تا سرآمدش این است دادگرانه‏تر نزد خدا و استوارتر براى گواهى و نزدیكتر بدانكه شك نیارید مگر آنكه باشد داد ستدى جارى كه مى‏گردانیدش میان خویش كه نیست باكى بر شما ننوشتن آن و گواه گیرید گاهى كه داد ستد كنید و آزار نشود نویسنده‏اى و نه گواهى و اگر بكنید همانا آن نافرمانیى است از شما و بترسید خدا را و مى‏آموزدتان خدا و خدا است به هر چیز دانا 1 1*%1بقرهآمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَیْكَ الْمَصِیرُ ایمان آورده است پیمبر بدانچه فرستاده شده به سوى او از پروردگار خویش و مؤمنان هر كدام ایمان آوردند به خدا و فرشتگان او و كتابهاى او و پیمبران او فرق نگذاریم بین احدى از پیمبرانش و گفتند شنیدیم و فرمان بردیم آمرزشى از تو پروردگارا و به سوى تو است بازگشت‏$kبقرهلِّلَّهِ ما فِی السَّمَاواتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَإِن تُبْدُواْ مَا فِی أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحَاسِبْكُم بِهِ اللّهُ فَیَغْفِرُ لِمَن یَشَاء وَیُعَذِّبُ مَن یَشَاء وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ خدا را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و اگر آشكار كنید آنچه را در دلهاى شما است یا نهان داریدش حساب كند شما را بدان خدا پس بیامرزد هر كه را خواهد و عذاب كند هر كه را خواهد و خدا بر هر چیزى توانا است‏#Ceبقرهوَإِن كُنتُمْ عَلَى سَفَرٍ وَلَمْ تَجِدُواْ كَاتِبًا فَرِهَانٌ مَّقْبُوضَةٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُم بَعْضًا فَلْیُؤَدِّ الَّذِی اؤْتُمِنَ أَمَانَتَهُ وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ تَكْتُمُواْ الشَّهَادَةَ وَمَن یَكْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ و اگر بر سفرى باشید و نیابید نویسنده‏اى پس گروگانى به دست و اگر بسپرد یكى از شما به دیگرى پس باید بپردازد آن كس كه سپرده شده است سپرده خویش را و باید بترسد خدا را پروردگار خود و كتمان نكنید گواهى را و هر كس كتمان كند آن را همانا گنهكار است دلش و خدا بدانچه مى‏كنید دانا است‏  i n*$l-+5آل عمرانهُوَ الَّذِی یُصَوِّرُكُمْ فِی الأَرْحَامِ كَیْفَ یَشَاء لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ اوست كه صورتگرى كند شما را در رحمها هرگونه كه خواهد نیست خدائى جز او عزتمند حكیم‏,+#Mآل عمرانإِنَّ اللّهَ لاَ یَخْفَىَ عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الأَرْضِ وَلاَ فِی السَّمَاء همانا خدا مخفى نیست بر او چیزى در زمین و نه در آسمان‏@++57آل عمرانمِن قَبْلُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ الْفُرْقَانَ إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ بِآیَاتِ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَاللّهُ عَزِیزٌ ذُو انتِقَامٍ از پیش حالى كه هدایتى است براى مردم و فرستاده است فرقان را همانا آنانكه كفر ورزیدند به آیتهاى خدا ایشان را است شكنجه‏اى سخت و خدا است عزتمند انتقام جوى‏ *++آل عمراننَزَّلَ عَلَیْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَأَنزَلَ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ فرستاده است بر تو نامه را به حقّ حالى كه تصدیق‏كننده آنچه پیش روى آن است و فرستاده است تورات و انجیل را9)+Kآل عمراناللّهُ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ خدا كه نیست خدائى جز او زنده پاینده‏(+ آل عمرانالم x'+_آل عمرانبسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشاینده مهربان‏&]Aبقرهلاَ یُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَیْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَیْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِینَ تكلیف نكند خدا كسى را جز به قدر طاقت او براى او است آنچه دست آورد اوست و بر او است آنچه دست آورده است پروردگارا مگیر بر ما اگر فراموش كردیم یا خطا كردیم پروردگارا بار مكن ما را گرانى چنانكه بار كردى آن را بر آنان كه پیش از ما بودند پروردگارا و نه تحمیل كن بر ما آنچه را بدان طاقتى نیست و ببخش بر ما و بیامرز ما را و رحم كن ما را توئى سرپرست ما پس یارى كن ما را بر گروه كافران‏  k<oip3+ciآل عمران قُل لِّلَّذِینَ كَفَرُواْ سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمِهَادُ بگو بدانان كه كفر ورزیدند به زودى سركوب شوید و گرد آورده شوید به سوى دوزخ و چه زشت است آرامشگاه‏2+_آل عمران كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا فَأَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَاللّهُ شَدِیدُ الْعِقَابِ همچون شیوه آل فرعون و آنان كه پیش از ایشان بودند تكذیب كردند آیتهاى ما را پس گرفت خدا ایشان را به گناهانشان و خدا است سخت‏شكنجه‏I1+mآل عمران إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَن تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُم مِّنَ اللّهِ شَیْئًا وَأُولَـئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ آنان كه كفر ورزیدند بى‏نیاز نكندشان اموالشان و نه فرزندانشان از خدا به چیزى و ایشانند سوخت آتش‏t0+Uآل عمران رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِیَوْمٍ لاَّ رَیْبَ فِیهِ إِنَّ اللّهَ لاَ یُخْلِفُ الْمِیعَادَ پروردگارا همانا توئى گردآورنده مردم براى روزى كه نیست در آن شكى همانا خدا خلف نكند وعده را3/+?آل عمرانرَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ پروردگارا ملغزان دلهاى ما را پس از آنكه هدایت كردى ما را و ببخش ما را از نزد خود رحمتى كه توئى بسیار بخشنده‏.+ آل عمرانهُوَ الَّذِیَ أَنزَلَ عَلَیْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آیَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِینَ فی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاء تَأْوِیلِهِ وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا یَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ او است آنكه فرستاده است بر تو نامه را از آن است آیتهاى استوارى كه آنها است مادر كتاب و بخش دیگر متشابهات (ناهویدا) پس آنان كه در دلهاشان كجى است پیروى كنند آنچه را متشابه است از آن براى فتنه‏جوئى و از پى تاویل آن حالى كه نمى‏داند تاویل آن را جز خدا و فرورفتگان در علم گویند ایمان آوردیم بدان هر یك (همگى) از نزد پروردگار ما است و یادآور نشوند جز خردمندان‏ o t NLkox9+Mآل عمرانشَهِدَ اللّهُ أَنَّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ وَالْمَلاَئِكَةُ وَأُوْلُواْ الْعِلْمِ قَآئِمَاً بِالْقِسْطِ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ گواهى داد خدا كه نیست خدائى جز او و فرشتگان و دانشمندان قیام‏كننده به داد نیست خداوندى جز او عزتمند حكیم‏Y8+آل عمرانالصَّابِرِینَ وَالصَّادِقِینَ وَالْقَانِتِینَ وَالْمُنفِقِینَ وَالْمُسْتَغْفِرِینَ بِالأَسْحَارِ آن شكیبایان و راستگویان و فروتنان و بخشایندگان و استغفاركنندگان در سحرها7+iآل عمرانالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ آنان كه گویند پروردگارا ایمان آوردیم پس بیامرز براى ما گناهان ما را و نگه دار ما را از عذاب آتش‏~6+Qآل عمرانقُلْ أَؤُنَبِّئُكُم بِخَیْرٍ مِّن ذَلِكُمْ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَأَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ بگو آیا آگهیتان دهم به بهتر از این آنان را كه پرهیزكارند نزد پروردگارشان باغهائى است روان زیر آنها جویها جاودانند در آنها و زنانى پاك شده و خوشنودیى از خدا و خدا به بندگان است بینا"5+9wآل عمرانزُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِكَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ آراسته شد براى مردم دوستى شهوتها از زنان و فرزندان و پوستهاى گاو آكنده از زر و سیم و اسبان داغ‏دار و دامها و كشت این است بهره زندگانى دنیا و خدا است نزد او نكو بازگشتنگاه‏4+eآل عمران قَدْ كَانَ لَكُمْ آیَةٌ فِی فِئَتَیْنِ الْتَقَتَا فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَأُخْرَى كَافِرَةٌ یَرَوْنَهُم مِّثْلَیْهِمْ رَأْیَ الْعَیْنِ وَاللّهُ یُؤَیِّدُ بِنَصْرِهِ مَن یَشَاء إِنَّ فِی ذَلِكَ لَعِبْرَةً لَّأُوْلِی الأَبْصَارِ همانا شما را است آیتى در دو سپاه كه تلاقى كردند سپاهى كه نبرد مى‏كرد در راه خدا و دیگرى كه كافر بود مى‏دیدندشان دو برابر خویش به دیدن چشم و خدا است آنكه كمك كند به یارى خود هر كه را خواهد همانا در این است پندى از براى خردمندان یا بینایان‏ v  M2v8?+Uآل عمرانذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَیَّامًا مَّعْدُودَاتٍ وَغَرَّهُمْ فِی دِینِهِم مَّا كَانُواْ یَفْتَرُونَ این بدان است كه گفتند نرسد ما را آتش جز روزكى چند و بفریفتشان در دینشان آنچه دروغ مى‏بستندZ>+ آل عمرانأَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ أُوْتُواْ نَصِیبًا مِّنَ الْكِتَابِ یُدْعَوْنَ إِلَى كِتَابِ اللّهِ لِیَحْكُمَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ یَتَوَلَّى فَرِیقٌ مِّنْهُمْ وَهُم مُّعْرِضُونَ آیا ندیدى آنان را كه داده شدند بهره‏اى را از كتاب خوانده مى‏شوند به كتاب خدا تا حكم كند میانشان پس پشت كنند گروهى از ایشان حالى كه روگردانندH=+uآل عمرانأُولَـئِكَ الَّذِینَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ آنانند كه تباه شد كارهاى ایشان در دنیا و آخرت و نیستشان یارانى‏m<+9 آل عمرانإِنَّ الَّذِینَ یَكْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَیَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ حَقٍّ وَیَقْتُلُونَ الِّذِینَ یَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ همانا آنان كه كفر ورزند به آیتهاى خدا و بكشند پیمبران را به ناحقّ و بكشند آنان را كه امر كنند به دادگرى از مردم پس آگهیشان ده به عذابى دردناك‏B;+Uآل عمرانفَإنْ حَآجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِیَ لِلّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ وَقُل لِّلَّذِینَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ وَالأُمِّیِّینَ أَأَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُواْ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا عَلَیْكَ الْبَلاَغُ وَاللّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ پس اگر با تو در ستیزند بگو روى آوردم به سوى خدا و آنكه مرا پیروى كرد و بگو بدانان كه داده شدند كتاب را و امیون (مادرزادگان یا ناخوانایان) آیا اسلام آوردید پس اگر اسلام آوردند همانا هدایت یافتند و اگر پشت كردند نیست بر تو جز رساندن و خدا به بندگان است بیناi:+)آل عمرانإِنَّ الدِّینَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِینَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ وَمَن یَكْفُرْ بِآیَاتِ اللّهِ فَإِنَّ اللّهِ سَرِیعُ الْحِسَابِ همانا دین نزد خدا اسلام است و اختلاف نكردند آنان كه داده شدند كتاب را مگر پس از آنكه بیامدشان علم به ستمگرى میان خویش و كسى كه كفر ورزد به آیتهاى خدا همانا خدا است شتابنده در حساب‏ 8 TeE+آل عمرانیَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُّحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِن سُوَءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَیْنَهَا وَبَیْنَهُ أَمَدًا بَعِیدًا وَیُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَاللّهُ رَؤُوفُ بِالْعِبَادِ روزى كه بیابد هر كس آنچه را كرده است از خوبى آماده و هر چه كرده است از بدى آرزو كند كاش میان او و میان آن مسافت دورى مى‏بود و بیم دهد شما را خدا از خویش و خداوند است به بندگان مهربان‏KD+]%آل عمرانقُلْ إِن تُخْفُواْ مَا فِی صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ یَعْلَمْهُ اللّهُ وَیَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأرْضِ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ بگو اگر پنهان سازید آنچه را در سینه‏هاى شما است یا آشكار كنید بداندش خدا و مى‏داند آنچه را در آسمانها است و آنچه در زمین و خدا بر هر چیزى توانا است‏ C+wآل عمرانلاَّ یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِینَ أَوْلِیَاء مِن دُوْنِ الْمُؤْمِنِینَ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَیْسَ مِنَ اللّهِ فِی شَیْءٍ إِلاَّ أَن تَتَّقُواْ مِنْهُمْ تُقَاةً وَیُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللّهِ الْمَصِیرُ نگیرند مؤمنان كافران را دوستانى جز مؤمنان و آنكس كه بكند این كار را نیست از خدا در چیزى مگر آنكه پرهیز كنید از ایشان پرهیزى و بیم دهد شما را خدا از خویشتن و به سوى خدا است بازگشت‏TB+3aآل عمرانتُولِجُ اللَّیْلَ فِی الْنَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَتُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَتُخْرِجُ الَمَیَّتَ مِنَ الْحَیِّ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَیْرِ حِسَابٍ فرو برى شب را در روز و فرو برى روز را در شب و برون آرى زنده را از مرده و بیرون آورى مرده را از زنده و روزى دهى هر كه را خواهى بى‏شمار`A+cIآل عمرانقُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِی الْمُلْكَ مَن تَشَاء وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاء وَتُعِزُّ مَن تَشَاء وَتُذِلُّ مَن تَشَاء بِیَدِكَ الْخَیْرُ إِنَّكَ عَلَىَ كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ بگو بار خدایا دارنده پادشاهى (فرمانروائى) دهى پادشاهى را به هر كه خواهى و بستانیش از هر كه خواهى و عزیز گردانى هر كه را خواهى و خوار كنى هر كه را خواهى به دست تو است خیر همانا توئى بر همه چیز تواناD@+G-آل عمرانفَكَیْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِیَوْمٍ لاَّ رَیْبَ فِیهِ وَوُفِّیَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ پس چگونه است هنگامى كه گرد آوریمشان براى روزى كه نیست شكى در آن و داده شود به هر كس هر آنچه دست آورده است و ستم نشوند #- #2M+C آل عمران&هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِیَّا رَبَّهُ قَالَ رَبِّ هَبْ لِی مِن لَّدُنْكَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّكَ سَمِیعُ الدُّعَاء اینجا خواند زكریا پروردگار خویش را گفت پروردگارا ببخش مرا از نزد خود نسلى پاكیزه كه توئى همانا شنونده دعاGL+C7آل عمران%فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِیَّا كُلَّمَا دَخَلَ عَلَیْهَا زَكَرِیَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقاً قَالَ یَا مَرْیَمُ أَنَّى لَكِ هَـذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ إنَّ اللّهَ یَرْزُقُ مَن یَشَاء بِغَیْرِ حِسَابٍ پس پذیرفتش خدا پذیرفتنى نكو و رویانیدش روئیدنى نكو و كفیلش ساخت زكریا را هرگاه درآمدى بر او زكریا در محراب یافتى نزدش روزیى گفتى اى مریم از كجا است تو را این گفتى آن از نزد خدا است همانا خداوند روزى دهد هر كه را خواهد بى‏شمارK+a1آل عمران$فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّی وَضَعْتُهَا أُنثَى وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَیْسَ الذَّكَرُ كَالأُنثَى وَإِنِّی سَمَّیْتُهَا مَرْیَمَ وِإِنِّی أُعِیذُهَا بِكَ وَذُرِّیَّتَهَا مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ و هنگامى كه بنهادش گفت پروردگارا همانا بنهادمش مادینه و خدا داناتر است بدانچه بنهاد و نیست نرینه مانند مادینه و همانا نامیدش مریم و پناه دادمش به تو خود و فرزندانش را از شیطان رانده شده‏iJ+!آل عمران#إِذْ قَالَتِ امْرَأَةُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَكَ مَا فِی بَطْنِی مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّی إِنَّكَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ هنگامى كه گفت زن عمران پروردگارا نذر كردم براى تو آنچه را در شكم دارم آزاد پس بپذیر از من همانا توئى شنواى دانا^I+cEآل عمران"ذُرِّیَّةً بَعْضُهَا مِن بَعْضٍ وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ نژادى كه بعضیشان از بعضى است و خدا شنواى دانا است‏JH+gآل عمران!إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِینَ همانا برگزید خدا آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان‏QG+oآل عمران قُلْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ فإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبُّ الْكَافِرِینَ بگو فرمان برید خدا و رسول را پس اگر پشت كردند همانا خدا دوست ندارد كافران راOF+i!آل عمرانقُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْكُمُ اللّهُ وَیَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ بگو اگر دوستدار خدائید مرا پیروى كنید تا دوست دارد شما را خدا و بیامرزد از گناهان شما و خدا است آمرزنده مهربان‏ D C r Q+<DtU+Mآل عمران.وَیُكَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَكَهْلاً وَمِنَ الصَّالِحِینَ و سخن گوید مردم را در گهواره و در پیرى و از شایستگان‏gT+Cwآل عمران-إِذْ قَالَتِ الْمَلآئِكَةُ یَا مَرْیَمُ إِنَّ اللّهَ یُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ وَجِیهًا فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ هنگامى كه گفتند فرشتگان اى مریم همانا خدایت بشارت دهد به كلمه‏اى از خود نامش مسیح عیسى فرزند مریم آبرومندى در دنیا و آخرت و از مقربان‏S+gآل عمران,ذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْغَیْبِ نُوحِیهِ إِلَیكَ وَمَا كُنتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یُلْقُون أَقْلاَمَهُمْ أَیُّهُمْ یَكْفُلُ مَرْیَمَ وَمَا كُنتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یَخْتَصِمُونَ این از اخبار نهان است كه وحى فرستیمش به سوى تو و نبودى نزد آنان گاهى كه مى‏افكندند قلمهاى خویش را كه كدامین كفیل شوند مریم را و نبودى نزد ایشان گاهى كه ستیزه مى‏كردند"R+!آل عمران+یَا مَرْیَمُ اقْنُتِی لِرَبِّكِ وَاسْجُدِی وَارْكَعِی مَعَ الرَّاكِعِینَ اى مریم فروتن شو براى پروردگار خویش و سجود كن و ركوع كن با ركوع گزاران‏0Q+O}آل عمران*وَإِذْ قَالَتِ الْمَلاَئِكَةُ یَا مَرْیَمُ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاء الْعَالَمِینَ و هنگامى كه گفتند فرشتگان اى مریم همانا خداوندت برگزید و پاك ساخت و اختیار كرد تو را بر زنان جهانیان‏iP+ 5آل عمران)قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّیَ آیَةً قَالَ آیَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلاَثَةَ أَیَّامٍ إِلاَّ رَمْزًا وَاذْكُر رَّبَّكَ كَثِیرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِیِّ وَالإِبْكَارِ گفت پروردگارا قرار ده براى من آیتى گفت آیت تو آن است كه سخن نگوئى با مردم سه روز جز به رمز و یاد كن پروردگار خویش را بسیار و سپاس گزار به شامگاهان و بامدادMO+wآل عمران(قَالَ رَبِّ أَنَّىَ یَكُونُ لِی غُلاَمٌ وَقَدْ بَلَغَنِیَ الْكِبَرُ وَامْرَأَتِی عَاقِرٌ قَالَ كَذَلِكَ اللّهُ یَفْعَلُ مَا یَشَاء گفت پروردگارا چگونه مرا پسرى شود و رسیده است مرا پیرى و زنم نازا است گفت بدینگونه خدا مى‏كند هرچه را خواهد9N+a}آل عمران'فَنَادَتْهُ الْمَلآئِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرَابِ أَنَّ اللّهَ یُبَشِّرُكَ بِیَحْیَـى مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَسَیِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِیًّا مِّنَ الصَّالِحِینَ پس بانگ زدندش فرشتگان و او ایستاده بود به نماز در پرستشگاه كه خدایت مژده دهد به یحیى تصدیق‏كننده به كلمه‏اى از خدا و بزرگوارى (مهترى) و خویشتن نگهدار و پیمبرى از شایستگان‏ J \Jn[+7آل عمران4فَلَمَّا أَحَسَّ عِیسَى مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنصَارِی إِلَى اللّهِ قَالَ الْحَوَارِیُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللّهِ آمَنَّا بِاللّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ و هنگامى كه احساس كرد عیسى از ایشان كفر را گفت كیستند یاران من به سوى خدا گفتند حواریون مائیم یاران خدا ایمان آوردیم به خدا و گواه باش كه مائیم مسلمانان‏Z+!qآل عمران3إِنَّ اللّهَ رَبِّی وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَـذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ همانا خدا است پروردگار من و شما پس بپرستیدش این است راهى راست‏Y+[آل عمران2وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَلِأُحِلَّ لَكُم بَعْضَ الَّذِی حُرِّمَ عَلَیْكُمْ وَجِئْتُكُم بِآیَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَأَطِیعُونِ و تصدیق‏كننده آنچه پیش روى من است از تورات و تا حلال كنم براى شما بعض آنچه حرام بوده است بر شما و آوردم شما را آیتى از پروردگار شما پس بترسید خدا را و مرا فرمان برید[X+7kآل عمران1وَرَسُولاً إِلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ أَنِّی قَدْ جِئْتُكُم بِآیَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ أَنِّی أَخْلُقُ لَكُم مِّنَ الطِّینِ كَهَیْئَةِ الطَّیْرِ فَأَنفُخُ فِیهِ فَیَكُونُ طَیْرًا بِإِذْنِ اللّهِ وَأُبْرِىءُ الأكْمَهَ والأَبْرَصَ وَأُحْیِی الْمَوْتَى بِإِذْنِ اللّهِ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِی بُیُوتِكُمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ و فرستاده‏اى به سوى بنى‏اسرائیل كه آوردم شما را آیتى از پروردگار شما كه مى‏آفرم براى شما از گل مانند پیكر پرنده و مى‏دمم در آن پس مى‏شود پرنده‏اى به اذن خدا و بهبودى دهم كور مادرزاد و پیس را و زنده كنم مردگان را به اذن خدا و آگهى دهم شما را از آنچه مى‏خورید و آنچه در خانه‏هاى خود نگه مى‏دارید همانا در این است آیتى براى شما اگر هستید مؤمنان‏bW+!آل عمران0وَیُعَلِّمُهُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ و بیاموزدش كتاب و حكمت و تورات و انجیل را[V+w+آل عمران/قَالَتْ رَبِّ أَنَّى یَكُونُ لِی وَلَدٌ وَلَمْ یَمْسَسْنِی بَشَرٌ قَالَ كَذَلِكِ اللّهُ یَخْلُقُ مَا یَشَاء إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ كُن فَیَكُونُ گفت پروردگارا چگونه باشدم فرزندى و به من نزدیك نشده است بشرى گفت بدینسان خدا بیافرد هرچه را خواهد چون بگذراند كارى را جز این نیست كه گویدش بشو پس بشود  z72Oc+W3آل عمران<الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُن مِّن الْمُمْتَرِینَ حق از پروردگار تو است پس نباش از شك‏كنندگان‏Sb+آل عمران;إِنَّ مَثَلَ عِیسَى عِندَ اللّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثِمَّ قَالَ لَهُ كُن فَیَكُونُ همانا مثل عیسى نزد خدا مانند آدم است بیافریدش از خاك پس بدو گفت بشو پس شدa+{sآل عمران:ذَلِكَ نَتْلُوهُ عَلَیْكَ مِنَ الآیَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِیمِ این را همى‏خوانیمش بر تو از آیتها و یادداشت حكمت‏آمیز (استوار)6`+Cآل عمران9وَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ الظَّالِمِینَ و اما آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند پس سراسر دهد بدیشان پاداششان را و خدا نیست دوستدار ستمگران‏_+O'آل عمران8فَأَمَّا الَّذِینَ كَفَرُواْ فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِیدًا فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ پس آنان كه كفر ورزیدند عذابشان كنم عذابى سخت در دنیا و آخرت و نیستشان یارانى‏1^+#+آل عمران7إِذْ قَالَ اللّهُ یَا عِیسَى إِنِّی مُتَوَفِّیكَ وَرَافِعُكَ إِلَیَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذِینَ كَفَرُواْ وَجَاعِلُ الَّذِینَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِینَ كَفَرُواْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ ثُمَّ إِلَیَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَیْنَكُمْ فِیمَا كُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ هنگامى كه گفت خدا اى عیسى همانا بازگیرنده‏ام تو را و بالابرنده‏ام تو را به سوى خود و پاك‏كننده‏ام تو را از آنان كه كفر ورزیدند و گرداننده‏ام آنان را كه پیرویت كردند برتر از آنان كه كفر ورزیدند تا روز قیامت سپس به سوى من است بازگشت شما پس حكم كنم میان شما در آنچه بودید در آن اختلاف مى‏كردیدh]+iSآل عمران6وَمَكَرُواْ وَمَكَرَ اللّهُ وَاللّهُ خَیْرُ الْمَاكِرِینَ و مكر كردند و مكر كرد خدا و خدا است بهترین مكركنندگان‏a\+cKآل عمران5رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلَتْ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ پروردگارا ایمان آوردیم بدانچه فرستادى و پیروى كردیم پیمبر را پس بنویس ما را با گواهان‏ [ D V[j+U7آل عمرانCمَا كَانَ إِبْرَاهِیمُ یَهُودِیًّا وَلاَ نَصْرَانِیًّا وَلَكِن كَانَ حَنِیفًا مُّسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِینَ نبود ابراهیم یهود و نه ترسائى و لیكن بود یكتاپرستى مسلمان و نبود از شرك ورزندگان‏i+?Mآل عمرانBهَاأَنتُمْ هَؤُلاء حَاجَجْتُمْ فِیمَا لَكُم بِهِ عِلمٌ فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِیمَا لَیْسَ لَكُم بِهِ عِلْمٌ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ اینك شما ستیزه كردید در آنچه شما را است علمى بدان پس چرا ستیزه كنید در آنچه نیستتان علمى بدان و خدا مى‏داند و شما نمى‏دانید[h+ آل عمرانAیَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تُحَآجُّونَ فِی إِبْرَاهِیمَ وَمَا أُنزِلَتِ التَّورَاةُ وَالإنجِیلُ إِلاَّ مِن بَعْدِهِ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ اى اهل كتاب چرا ستیزه كنید در ابراهیم حالى كه فرستاده نشده است تورات و انجیل مگر پس از او آیا تعقّل نمى‏كنیدpg+uWآل عمران@قُلْ یَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى كَلَمَةٍ سَوَاء بَیْنَنَا وَبَیْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ وَلاَ نُشْرِكَ بِهِ شَیْئًا وَلاَ یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُولُواْ اشْهَدُواْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ بگو اى اهل كتاب بیائید به سوى سخنى یكسان میان ما و شما كه نپرستیم جز خدا را و انباز وى نگردانیم چیزى را و نگیرد بعضى از ما بعضى را خدایانى جز خدا پس اگر پشت كردند بگوئید گواه باشید كه مائیم مسلمانان‏jf+iWآل عمران?فَإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِالْمُفْسِدِینَ پس اگر روى برگردانیدند همانا خدا دانا است به تبهكاران‏{e+?#آل عمران>إِنَّ هَـذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَمَا مِنْ إِلَـهٍ إِلاَّ اللّهُ وَإِنَّ اللّهَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ همانا این است داستانهاى حقّ و نیست خدائى جز خدا و همانا خدا است عزتمند حكیم‏9d+gwآل عمران=فَمَنْ حَآجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةُ اللّهِ عَلَى الْكَاذِبِینَ پس هر كه بستیزد با تو در آن از پس آنچه بیامده است تو را از دانش بگو بیائید بخوانیم فرزندان ما و فرزندان شما را و زنان ما و زنان شما را و ما خود و شما خویش را سپس نفرین كنیم پس بگردانیم لعنت خدا را بر دروغگویان‏  n V 1q+ آل عمرانJیَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن یَشَاء وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ مخصوص گرداند به رحمت خود هر كه را خواهد و خدا است دارنده فضلى بزرگ‏{p+ Yآل عمرانIوَلاَ تُؤْمِنُواْ إِلاَّ لِمَن تَبِعَ دِینَكُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَى هُدَى اللّهِ أَن یُؤْتَى أَحَدٌ مِّثْلَ مَا أُوتِیتُمْ أَوْ یُحَآجُّوكُمْ عِندَ رَبِّكُمْ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِیَدِ اللّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاء وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ و ایمان نیارید جز براى آنكو پیروى كرده است كیش شما را بگو همانا هدایت خدا است هدایت تا نبادا داده شود كسى مانند آنچه داده شدید یا بستیزند با شما نزد پروردگارتان بگو همانا فزونى به دست خدا است دهدش به هر كه خواهد و خدا است گشایشمند دانا(o+kQآل عمرانHوَقَالَت طَّآئِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُواْ بِالَّذِیَ أُنزِلَ عَلَى الَّذِینَ آمَنُواْ وَجْهَ النَّهَارِ وَاكْفُرُواْ آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ و گفتند گروهى از اهل كتاب ایمان آرید بدانچه فرستاده شده است بر آنان كه ایمان آوردند آغاز روز و كفر ورزید آخر آن شاید بازگردندvn+9آل عمرانGیَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ اى اهل كتاب چگونه مى‏پوشانید حقّ را به باطل و نهان مى‏دارید حقّ را و خود مى‏دانیدm+/eآل عمرانFیَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ اى اهل كتاب چرا كفر مى‏ورزید به آیتهاى خدا و شما خود گواهید!l+Ckآل عمرانEوَدَّت طَّآئِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ یُضِلُّونَكُمْ وَمَا یُضِلُّونَ إِلاَّ أَنفُسَهُمْ وَمَا یَشْعُرُونَ دوست داشتند گروهى از اهل كتاب كاش گمراه مى‏كردند شما را و گمراه نكنند جز خویشتن را و درنمى یابندik+ 3آل عمرانDإِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَهَـذَا النَّبِیُّ وَالَّذِینَ آمَنُواْ وَاللّهُ وَلِیُّ الْمُؤْمِنِینَ همانا سزاوارترین مردم به ابراهیم آنانند كه پیرویش كردند و این پیمبر و آنان كه ایمان آوردند و خدا است سرپرست مؤمنان‏  yCAv+Qآل عمرانOمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن یُؤْتِیَهُ اللّهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ یَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُواْ عِبَادًا لِّی مِن دُونِ اللّهِ وَلَـكِن كُونُواْ رَبَّانِیِّینَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ نبوده است براى بشرى كه بدهدش خدا كتاب و حكم و پیمبرى را سپس به مردم گوید باشید بندگان من جز خدا و لیكن باشید خدایگان (یا دانشمندان دین یا پرورش‏دهندگان) بدانچه آموزید كتاب را و بدانچه درس فراگیرید%u+آل عمرانNوَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِیقًا یَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُم بِالْكِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْكِتَابِ وَیَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ وَیَقُولُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ و همانا از ایشان است گروهى كه گردانند زبانهاى خویش را به كتاب تا پنداریدش از كتاب و نیست آن از كتاب و گویند آن از نزد خدا است و نیست آن از نزد خدا و گویند بر خدا دروغ را و خود مى‏دانند2t+Aآل عمرانMإِنَّ الَّذِینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللّهِ وَأَیْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِیلاً أُوْلَـئِكَ لاَ خَلاَقَ لَهُمْ فِی الآخِرَةِ وَلاَ یُكَلِّمُهُمُ اللّهُ وَلاَ یَنظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلاَ یُزَكِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ همانا آنان كه بفروشند پیمان خدا و سوگندهاى خویش را به بهائى اندك آنان را نیست بهره‏اى در آخرت و سخن نگوید با ایشان خدا و ننگرد بدیشان روز قیامت و نه پاك سازدشان و براى ایشان است عذابى دردناك‏3s+/#آل عمرانLبَلَى مَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ وَاتَّقَى فَإِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ بلكه آن كس كه وفا كند به عهد خود و بپرهیزد همانا خدا است دوستدار پرهیزكاران‏Lr+آل عمرانKوَمِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطَارٍ یُؤَدِّهِ إِلَیْكَ وَمِنْهُم مَّنْ إِن تَأْمَنْهُ بِدِینَارٍ لاَّ یُؤَدِّهِ إِلَیْكَ إِلاَّ مَا دُمْتَ عَلَیْهِ قَآئِمًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَیْسَ عَلَیْنَا فِی الأُمِّیِّینَ سَبِیلٌ وَیَقُولُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ و از اهل كتاب است آنكه اگر بسپرى بدو پوست گاوى آكنده از زر بازگرداندش به تو و از ایشان است آنكه اگر دینارى بدو سپرى بازش نگرداند به تو مگر آنچه پیوسته بر آن ایستاده باشى این بدان است كه گفتند نیست بر ما در اُمیّین (مادرزادگان یا ناخوانایان) راهى و گویند بر خدا دروغ را و خود مى‏دانند  cs|+Cآل عمرانUوَمَن یَبْتَغِ غَیْرَ الإِسْلاَمِ دِینًا فَلَن یُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِی الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِینَ و هر كس بخواهد جز اسلام دینى را هرگز پذیرفته نشود از او و او است در آخرت از زیانكاران‏{+S7آل عمرانTقُلْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ عَلَیْنَا وَمَا أُنزِلَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ وَالأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِیَ مُوسَى وَعِیسَى وَالنَّبِیُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ بگو ایمان آوردیم به خدا و آنچه بر ما فرود آمد و آنچه فرود آمد بر ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب و اسباط و آنچه داده شدند موسى و عیسى و پیمبران از پروردگارشان فرق نگذاریم میان هیچكدام از ایشان و مائیم براى او اسلام‏آرندگان‏ez+aUآل عمرانSأَفَغَیْرَ دِینِ اللّهِ یَبْغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَإِلَیْهِ یُرْجَعُونَ پس آیا جز دین خدا را خواهند و براى او اسلام آورده است هر كه در آسمانها و زمین است خواه و ناخواه و به سوى او بازگردانیده مى‏شوندfy+wAآل عمرانRفَمَن تَوَلَّى بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ و آن كس كه روى گرداند پس از این آنانند نافرمانان‏Ix+kآل عمرانQوَإِذْ أَخَذَ اللّهُ مِیثَاقَ النَّبِیِّیْنَ لَمَا آتَیْتُكُم مِّن كِتَابٍ وَحِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءكُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنصُرُنَّهُ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَى ذَلِكُمْ إِصْرِی قَالُواْ أَقْرَرْنَا قَالَ فَاشْهَدُواْ وَأَنَاْ مَعَكُم مِّنَ الشَّاهِدِینَ و هنگامى كه برگرفت خدا پیمان پیمبران را كه آنچه آوردم شما را از كتاب و حكمت پس آمد شما را فرستاده‏اى تصدیق‏كننده آنچه با شما است البته بدو ایمان آرید و البته یاریش كنید گفت آیا اقرار كردید و گرفتید بر این پیمان مرا گفتند اقرار كردیم گفت پس گواه باشید و منم با شما از گواهان‏fw+!آل عمرانPوَلاَ یَأْمُرَكُمْ أَن تَتَّخِذُواْ الْمَلاَئِكَةَ وَالنِّبِیِّیْنَ أَرْبَابًا أَیَأْمُرُكُم بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ و نفرماید شما را كه برگیرید فرشتگان و پیمبران را خدایانى آیا فرمان دهد شما را به كفر پس از آنكه هستید مسلمانان‏  X G H-+ =آل عمران]كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِـلاًّ لِّبَنِی إِسْرَائِیلَ إِلاَّ مَا حَرَّمَ إِسْرَائِیلُ عَلَى نَفْسِهِ مِن قَبْلِ أَن تُنَزَّلَ التَّوْرَاةُ قُلْ فَأْتُواْ بِالتَّوْرَاةِ فَاتْلُوهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ همه خوراكها حلال بود براى بنى‏اسرائیل جز آنچه حرام كرد اسرائیل بر خویشتن پیش از آنكه نازل شود تورات بگو بیارید تورات را پس بخوانیدش اگر هستید راستگویان‏+?Oآل عمران\لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَیْءٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ هرگز به نیكى نرسید تا بدهید از آنچه دوست دارید و آنچه مى‏دهید همانا خداوند است بدان داناQ+]1آل عمران[إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ وَمَاتُواْ وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَن یُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِم مِّلْءُ الأرْضِ ذَهَبًا وَلَوِ افْتَدَى بِهِ أُوْلَـئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ همانا آنان كه كفر ورزیدند و مُردند حالى كه كافرند هرگز قبول نشود از یكى از ایشان سراسر زمین آكنده از زر و گرچه فدیه دهد آن را به جاى خویش آنان را است عذابى دردناك و نیست براى ایشان یارانى‏[+}%آل عمرانZإِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ بَعْدَ إِیمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الضَّآلُّونَ همانا آنان كه كفر ورزیدند پس از ایمانشان سپس فزونى گرفتند در كفر هرگز پذیرفته نشود توبه ایشان و آنانند گمراهان‏G+W#آل عمرانYإِلاَّ الَّذِینَ تَابُواْ مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُواْ فَإِنَّ الله غَفُورٌ رَّحِیمٌ مگر آنان كه توبه كردند پس از این و اصلاح كردند كه خداوند است آمرزنده مهربان‏ +#cآل عمرانXخَالِدِینَ فِیهَا لاَ یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلاَ هُمْ یُنظَرُونَ جاودانند در آن كاسته نشود از ایشان عذاب و نه مهلت داده شوندI~+{آل عمرانWأُوْلَـئِكَ جَزَآؤُهُمْ أَنَّ عَلَیْهِمْ لَعْنَةَ اللّهِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ آنان را پاداش آن است كه بر ایشان است لعنت خدا و فرشتگان و مردم همگى‏W}+}آل عمرانVكَیْفَ یَهْدِی اللّهُ قَوْمًا كَفَرُواْ بَعْدَ إِیمَانِهِمْ وَشَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَجَاءهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ چگونه هدایت كند خدا قومى را كه كافر شدند پس از ایمانشان و گواهى دادند كه پیغمبر است حقّ و بیامدشان نشانیها و خدا نیست هدایت‏كننده گروه ستمكاران‏ z k -z@ +C)آل عمرانeوَكَیْفَ تَكْفُرُونَ وَأَنتُمْ تُتْلَى عَلَیْكُمْ آیَاتُ اللّهِ وَفِیكُمْ رَسُولُهُ وَمَن یَعْتَصِم بِاللّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و چگونه كفر ورزید و بر شما خوانده مى‏شود آیتهاى خدا و در میان شما است فرستاده او و آن كس كه نگهدارى از خدا خواهد همانا هدایت شده است به سوى راهى راست‏f +)آل عمرانdیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوَاْ إِن تُطِیعُواْ فَرِیقًا مِّنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ یَرُدُّوكُم بَعْدَ إِیمَانِكُمْ كَافِرِینَ اى گروه مؤمنان اگر فرمان برید گروهى را از آنان كه داده شدستند كتاب را برمى‏گردانند شما را پس از ایمانتان كافران‏ +Q[آل عمرانcقُلْ یَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَهَا عِوَجًا وَأَنتُمْ شُهَدَاء وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ بگو اى اهل كتاب چرا باز مى‏دارید از راه خدا آن را كه ایمان آورده است خواهیدش كج و شما خود گواهید و نیست خدا غافل از آنچه مى‏كنید] +'آل عمرانbقُلْ یَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَاللّهُ شَهِیدٌ عَلَى مَا تَعْمَلُونَ بگو اى اهل كتاب چرا كفر مى‏ورزید به آیتهاى خدا و خدا گواه است بر آنچه مى‏كنیدL+آل عمرانaفِیهِ آیَاتٌ بَیِّـنَاتٌ مَّقَامُ إِبْرَاهِیمَ وَمَن دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا وَلِلّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَیْهِ سَبِیلاً وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ الله غَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ در آن است آیتهاى تابناك مقام ابراهیم و كسى كه درآیدش ایمن باشد و خدا را است بر مردم حجّ خانه آن كس كه بتواند به سویش راهى و آن كس كه كفر ورزد همانا خدا بى‏نیاز است از جهانیان‏j+iWآل عمران`إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِّلْعَالَمِینَ همانا نخست خانه كه بپا شد براى مردم آن است كه در مكّه است فرخنده‏اى و هدایتى براى جهانیان‏g+sGآل عمران_قُلْ صَدَقَ اللّهُ فَاتَّبِعُواْ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِینَ بگو راست گفته است خدا پس پیروى كنید ملت ابراهیم یكتاپرست را و نبوده است از شرك‏ورزان‏&+cUآل عمران^فَمَنِ افْتَرَىَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ مِن بَعْدِ ذَلِكَ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ پس آن كس كه دروغ بندد بر خدا پس از این آنانند ستمكاران‏ F 7PvFZ+{%آل عمرانlتِلْكَ آیَاتُ اللّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْكَ بِالْحَقِّ وَمَا اللّهُ یُرِیدُ ظُلْمًا لِّلْعَالَمِینَ این است آیتهاى خدا كه خوانیمش بر تو به حقّ و نیست خدا خواهان ستمى بر جهانیان‏S+U=آل عمرانkوَأَمَّا الَّذِینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِی رَحْمَةِ اللّهِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ و اما آنان كه سفید شده است رویهاى ایشان پس در رحمت خداوندند ایشانند در آن جاودانان‏w+ Oآل عمرانjیَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكْفَرْتُم بَعْدَ إِیمَانِكُمْ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ روزى كه سفید شوند رویهائى و سیاه شوند رویهائى پس آنان كه سیاه شده است رویهاى ایشان آیا كفر ورزیدید پس از ایمان خود پس بچشید عذاب را بدانچه بودید كفر مى‏ورزیدیدV+آل عمرانiوَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِینَ تَفَرَّقُواْ وَاخْتَلَفُواْ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَأُوْلَـئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ و نباشید مانند آنان كه پراكنده شدند و اختلاف كردند پس از آنكه بیامدشان نشانیها و از براى آنان است عذابى سخت‏c+5}آل عمرانhوَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ و باید باشد از شما گروهى كه دعوت‏كنند به نیكى و امركنند به خوبى و نهى‏كنند از بدى و آنانند رستگاران‏R+U;آل عمرانgوَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَكُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ و چنگ زنید به رشته خدا همگى و پراكنده نشوید و یاد آرید نعمت خدا را بر شما هنگامى كه بودید دشمنان پس الفت افكند میان دلهاى شما تا شدید به نعمت او برادران و بودید بر كنار گودالى از آتش پس رهانید شما را از آن چنین بیان كند خدا براى شما آیتهاى خویش را شاید هدایت یابیدo +/آل عمرانfیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ اى گروه مؤمنان بترسید خدا را حقّ ترسیدنش و نمیرید جز آنكه باشید مسلمانان‏ C J aCY+آل عمرانrیُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَیُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَأُوْلَـئِكَ مِنَ الصَّالِحِینَ ایمان آورند به خدا و روز آخر و امر مى‏كنند به معروف و نهى مى‏كنند از منكر و بر همدیگر پیشى مى‏گیرند در شتافتن به سوى خوبیها و آنانند از شایستگان‏=+Iآل عمرانqلَیْسُواْ سَوَاء مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَآئِمَةٌ یَتْلُونَ آیَاتِ اللّهِ آنَاء اللَّیْلِ وَهُمْ یَسْجُدُونَ نیستند یكسان از اهل كتابند گروهى ایستاده نمازگزار مى‏خوانند آیتهاى خدا را اثنار شب و ایشانند سجده‏كنندگان‏l+/آل عمرانpضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ أَیْنَ مَا ثُقِفُواْ إِلاَّ بِحَبْلٍ مِّنْ اللّهِ وَحَبْلٍ مِّنَ النَّاسِ وَبَآؤُوا بِغَضَبٍ مِّنَ اللّهِ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُواْ یَكْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَیَقْتُلُونَ الأَنبِیَاء بِغَیْرِ حَقٍّ ذَلِكَ بِمَا عَصَوا وَّكَانُواْ یَعْتَدُونَ زده شد بر ایشان خوارى هر كجا یافت شوند مگر با رشته‏اى از خدا و رشته‏اى از مردم و گرفتار شدند به خشمى از خدا یا آوردند خشمى از خدا و افكنده شد بر ایشان پریشانى این بدان بود كه كفر مى‏ورزیدند به آیتهاى خدا و مى‏كشتند پیمبران را به ناحق این بدان شد كه عصیان ورزیدند و بودند تجاوز كنندگان‏u+{[آل عمرانoلَن یَضُرُّوكُمْ إِلاَّ أَذًى وَإِن یُقَاتِلُوكُمْ یُوَلُّوكُمُ الأَدُبَارَ ثُمَّ لاَ یُنصَرُونَ هرگز به شما آسیبى نرسانند جز آزارى و اگر جنگ‏كنند با شما پشت به سوى شماكنند و سپس یارى نشوندc+{7آل عمرانnكُنتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَیْرًا لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ بودید بهترین امتى كه برون آورده شدید براى مردم امر مى‏كنید به نیكى و نهى مى‏كنید از زشتى و ایمان مى‏آورید به خدا و اگر ایمان مى‏آوردند اهل كتاب همانا بهتر بود ایشان را از ایشانند ایمان آرندگانى و بیشتر ایشانند نافرمانان‏K+G;آل عمرانmوَلِلّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَإِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأُمُورُ و براى خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و به سوى خدا بازگردانیده شوند امور  9+Wآل عمرانwهَاأَنتُمْ أُوْلاء تُحِبُّونَهُمْ وَلاَ یُحِبُّونَكُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّهِ وَإِذَا لَقُوكُمْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْاْ عَضُّواْ عَلَیْكُمُ الأَنَامِلَ مِنَ الْغَیْظِ قُلْ مُوتُواْ بِغَیْظِكُمْ إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ اینك شما دوست دارید ایشان را و دوست ندارند شما را و ایمان مى‏آورید به كتاب همه آن و هرگاه ملاقات‏كنند شما را گویند ایمان آوردیم و هرگاه به خلوت روند سرانگشت خشم بر شما به دندان گزند بگو بمیرید به خشم خود همانا خدا دانا است بدانچه در سینه‏ها است‏[+SOآل عمرانvیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لاَ یَأْلُونَكُمْ خَبَالاً وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاء مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَیَّنَّا لَكُمُ الآیَاتِ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ اى گروه مؤمنان نگیرید همدستانى جز از خویش اطرافیان از غیر از خویش انتخاب نكنید كه در آشفتگى شما فروگزار نكنند آنان دوست داشتند رنج شما را همانا كینه از دهانهاى آنان هویدا است و آنچه نهان كند سینه‏هاى ایشان بزرگتر است همانا بیان كردیم آیتها را براى شما اگر تعقل كنید+ آل عمرانuمَثَلُ مَا یُنفِقُونَ فِی هِـذِهِ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا كَمَثَلِ رِیحٍ فِیهَا صِرٌّ أَصَابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ فَأَهْلَكَتْهُ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللّهُ وَلَـكِنْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ مثل آنچه انفاق‏كنند در این زندگانى دنیا مانند بادى است كه در آن است سرمائى سخت وزیده باشد به كشتزار گروهى كه خویشتن را ستم كردند پس نابودش ساخته باشد و خدا ستم بر آنان نكرد و لیكن بودند خویشتن را ستم‏كنندگان‏+a9آل عمرانtإِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَن تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُم مِّنَ اللّهِ شَیْئًا وَأُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ همانا آنان كه كفر ورزیدند بى‏نیازشان نكند اموالشان و نه اولادشان از خدا به چیزى و آنانند یاران آتش در آنند جاودانان‏1+C آل عمرانsوَمَا یَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ فَلَن یُكْفَرُوْهُ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِالْمُتَّقِینَ و آنچه‏كنند از نیكى ناسپاس نمانند بدان و خدا دانا است به پرهیزكاران‏  @ kqmO&+_+آل عمرانلِیَقْطَعَ طَرَفًا مِّنَ الَّذِینَ كَفَرُواْ أَوْ یَكْبِتَهُمْ فَیَنقَلِبُواْ خَآئِبِینَ تا ببرد دنباله آنان را كه كفر ورزیدند یا سركوبشان سازد تا بازگردند زیانكاران‏%+Uآل عمران~وَمَا جَعَلَهُ اللّهُ إِلاَّ بُشْرَى لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُم بِهِ وَمَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ و نگردانید آن را خدا جز بشارتى براى شما و تا آرام گیرد دلهاى شما بدان حالى كه نیست یارى پیروزى جز از نزد پروردگار عزتمند حكیم‏,$++آل عمران}بَلَى إِن تَصْبِرُواْ وَتَتَّقُواْ وَیَأْتُوكُم مِّن فَوْرِهِمْ هَـذَا یُمْدِدْكُمْ رَبُّكُم بِخَمْسَةِ آلافٍ مِّنَ الْمَلآئِكَةِ مُسَوِّمِینَ بلكه اگر بردبارى گزینید و پرهیزكارى كنید و بر شما درآیند به زودى هم اكنون كمك فرستد شما را پروردگار شما به پنج هزار تن از فرشتگان نشان دارندگان‏F#+[آل عمران|إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِینَ أَلَن یَكْفِیكُمْ أَن یُمِدَّكُمْ رَبُّكُم بِثَلاَثَةِ آلاَفٍ مِّنَ الْمَلآئِكَةِ مُنزَلِینَ هنگامى كه مى‏گفتى به مؤمنان آیا بس نیست شما را كه كمك فرستد شما را پروردگار شما به سه هزار فرشته فرودآوردگان‏m"+Aآل عمران{وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّهُ بِبَدْرٍ وَأَنتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و همانا یارى كرد شما را خدا در بدر حالى كه خوار بودید پس بترسید خدا را شاید شكر گزارید-!+Eآل عمرانzإِذْ هَمَّت طَّآئِفَتَانِ مِنكُمْ أَن تَفْشَلاَ وَاللّهُ وَلِیُّهُمَا وَعَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ هنگامى كه آهنگ كردند دو گروه از شما كه سست شوند و خدا است سرپرست آنان و بر خدا باید توكل‏كننده مؤمنان‏/ +7آل عمرانyوَإِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّىءُ الْمُؤْمِنِینَ مَقَاعِدَ لِلْقِتَالِ وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ و هنگامى كه بامداد كردى از نزد خاندان خویش برون شدى و مؤمنان را در مواضع خود جاى مى‏دادى براى جنگ و خدا است شنواى دانا<+Oآل عمرانxإِن تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِن تُصِبْكُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَحُواْ بِهَا وَإِن تَصْبِرُواْ وَتَتَّقُواْ لاَ یَضُرُّكُمْ كَیْدُهُمْ شَیْئًا إِنَّ اللّهَ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ اگر به شما خوبیى رسد ناخوش دارندش و اگر بدى به شما رسد شاد شوند بدان و اگر شكیبا شوید و پرهیزكارى كنید آیان نرساند نیرنگ ایشان شما را به چیزى همانا خدا است بدانچه‏كنند فراگیرنده‏  ! I x/+/Yآل عمرانأُوْلَـئِكَ جَزَآؤُهُم مَّغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ آنان را پاداش آمرزشى است از پروردگارشان و باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانند در آنها و چه نیكو است پاداش عمل كنندگان‏U.++iآل عمرانوَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَمَن یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَلَمْ یُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ یَعْلَمُونَ و آنان كه هرگاه فحشائى كنند یا بر خود ستم كنند یاد خدا كنند و آمرزش گناهان خویش خواهند و كیست كه بیامرزد گناهان را جز خدا و اصرار نكنند بر آنچه كرده‏اند و خود مى‏دانندy-+Mآل عمرانالَّذِینَ یُنفِقُونَ فِی السَّرَّاء وَالضَّرَّاء وَالْكَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ آنان كه انفاق مى‏كنند مال خود را هنگام گشایش و تنگدستى و خشم فروخورندگان و گذشت كنندگان از مردم و خدا دوست دارد نكوكاران را=,+Gآل عمرانوَسَارِعُواْ إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ و بشتابید به سوى آمرزشى از پروردگار خود و بهشتى كه فراخیش پهناى آسمانها و زمین است آماده است براى پرهیزكاران‏M++gآل عمرانوَأَطِیعُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ و فرمان برید خدا و رسول را شاید رحم شویدT*+[7آل عمرانوَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِی أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِینَ و بترسید آتشى را كه آماده شده است براى كافران‏#)+cMآل عمرانیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ الرِّبَا أَضْعَافًا مُّضَاعَفَةً وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ اى آنان كه ایمان آوردید نخورید ربا را سودهائى چند برابر و بترسید خدا را شاید رستگار شویدS(+Q?آل عمرانوَلِلّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ یَغْفِرُ لِمَن یَشَاء وَیُعَذِّبُ مَن یَشَاء وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ خداى را است آنچه در آسمانها است و آنچه در زمین بیامرزد هر كه را خواهد و عذاب كند هر كه را خواهد و خدا است آمرزنده مهربان‏]'+#آل عمرانلَیْسَ لَكَ مِنَ الأَمْرِ شَیْءٌ أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ أَوْ یُعَذَّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ نیست تو را از امر چیزى یا بپذیرد توبه آنان را یا عذابشان كند آنانند ستمگران‏ b ^ A <HiI7+O-آل عمرانوَمَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَن یَنقَلِبْ عَلَىَ عَقِبَیْهِ فَلَن یَضُرَّ اللّهَ شَیْئًا وَسَیَجْزِی اللّهُ الشَّاكِرِینَ و نیست محمد «ص» مگر پیمبرى كه بگذشته است پیش از او پیمبرانى پس آیا اگر بمیرد یا كشته شود بازگردید بر پاشنه‏هاى خویش و آن كس كه برگردد بر پاشنه‏هاى خود همانا آیان نرساند خدا را به چیزى و به زودى پاداش دهد خدا به شكرگزاران‏6+!iآل عمرانوَلَقَدْ كُنتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِن قَبْلِ أَن تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَأَیْتُمُوهُ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ و همانا شما بودید كه آرزوى مرگ مى‏كردید پیش از آنكه بدان رسید اكنون دیدید آن را و شمائید نگران‏[5+[Eآل عمرانأَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُواْ الْجَنَّةَ وَلَمَّا یَعْلَمِ اللّهُ الَّذِینَ جَاهَدُواْ مِنكُمْ وَیَعْلَمَ الصَّابِرِینَ یا پنداشته‏اید كه به بهشت درمى آیید و هنوز ندانسته است خدا آنان را كه كوشیدند جهاد كردند از شما و نشناخته است بردباران راp4+Eآل عمرانوَلِیُمَحِّصَ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ وَیَمْحَقَ الْكَافِرِینَ و تا پاك سازد خدا مؤمنان را و تباه گرداند كافران را3+93آل عمرانإِن یَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِّثْلُهُ وَتِلْكَ الأیَّامُ نُدَاوِلُهَا بَیْنَ النَّاسِ وَلِیَعْلَمَ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ وَیَتَّخِذَ مِنكُمْ شُهَدَاء وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ الظَّالِمِینَ اگر شما را گزندى رسد همانا دشمن را رسیده است گزندى همانند آن و این روزگار مى‏گردانیمش میان مردم و تا خدا بداند آنان را كه ایمان آوردند و تا بگیرد از شما گواهانى و خدا دوست ندارد ستمگران را2+7eآل عمرانوَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ سست نشوید و اندوهگین نباشید و شما برترید اگر هستید مؤمنان‏1+}mآل عمرانهَـذَا بَیَانٌ لِّلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِّلْمُتَّقِینَ این بیانى است براى مردم و راهنمائى و اندرزى براى پرهیزكاران‏0++sآل عمرانقَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِیرُواْ فِی الأَرْضِ فَانْظُرُواْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذَّبِینَ همانا بگذشت پیش از شما ملتهائى پس بگردید در زمین و بنگرید چگونه بود فرجام ناباوران تكذیب كنندگان‏ v E ! v>+آل عمرانسَنُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ كَفَرُواْ الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُواْ بِاللّهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِینَ بزودى افكنیم در دلهاى آنان كه كفر ورزیدند هراس را بدانچه شریك گردانیدند با خدا آن را كه فرو نفرستاده است بدان فرمانروائى و جایگاه ایشان آتش است و چه زشت است جایگاه ستمكاران‏\=+QQآل عمرانبَلِ اللّهُ مَوْلاَكُمْ وَهُوَ خَیْرُ النَّاصِرِینَ بلكه خدا است سرپرست شما و او است بهترین یارى كنندگان‏X<+o+آل عمرانیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوَاْ إِن تُطِیعُواْ الَّذِینَ كَفَرُواْ یَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ فَتَنقَلِبُواْ خَاسِرِینَ اى گروه مؤمنان اگر اطاعت كنید آنان را كه كفر ورزیدند برگردانند شما را بر پاشنه‏هاى شما پس بازمى گردید زیانكاران‏W;+yآل عمرانفَآتَاهُمُ اللّهُ ثَوَابَ الدُّنْیَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الآخِرَةِ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ پس بدیشان داد خدا اجر دنیا و پاداش نكوى آخرت را و خدا است دوستدار نكوكاران‏n:+ ;آل عمرانوَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِی أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِینَ و نبود سخن ایشان جز آنكه گفتند پروردگارا بیامرز از براى ما گناهان ما و فزون رفتن ما را در كار خویش و استوار دار پایهاى ما را و یارى كن ما را بر گروه كافران‏.9+3آل عمرانوَكَأَیِّن مِّن نَّبِیٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ كَثِیرٌ فَمَا وَهَنُواْ لِمَا أَصَابَهُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا اسْتَكَانُواْ وَاللّهُ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ و چه بسا پیمبرى كه همراهش كارزار كردند گروندگانى بسیار پس نه سست شدند از آنچه بدیشان رسید در راه خدا و نه ناتوان شدند و نه سرافكندگى به خود گرفتند و خدا است دوست دار پایدارى كنان‏78+y_آل عمرانوَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلاَّ بِإِذْنِ الله كِتَابًا مُّؤَجَّلاً وَمَن یُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْیَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَن یُرِدْ ثَوَابَ الآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا وَسَنَجْزِی الشَّاكِرِینَ و نرسیده است كسى را كه بمیرد مگر به اذن خدا نامه سرآمددار و هر كس خواهد پاداش دنیا دهیمش از آن و هر كه پاداش آخرت خواهد دهیمش از آن و زود است پاداش دهیم به شكرگزاران‏  B@+;3آل عمرانإِذْ تُصْعِدُونَ وَلاَ تَلْوُونَ عَلَى أحَدٍ وَالرَّسُولُ یَدْعُوكُمْ فِی أُخْرَاكُمْ فَأَثَابَكُمْ غُمَّاً بِغَمٍّ لِّكَیْلاَ تَحْزَنُواْ عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلاَ مَا أَصَابَكُمْ وَاللّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ هنگامى كه بالا مى‏رفتید و برنمى گشتید به سوى كسى و پیمبر مى‏خواند شما را از پشت سرتان پس رسانید به شما اندوهى بر اندوهى تا اندوهگین نشوید بر آنچه از شما فوت شده است و نه بدانچه به شما رسیده است و خدا دانا است بدانچه مى‏كنید?+{آل عمرانوَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُم بِإِذْنِهِ حَتَّى إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِی الأَمْرِ وَعَصَیْتُم مِّن بَعْدِ مَا أَرَاكُم مَّا تُحِبُّونَ مِنكُم مَّن یُرِیدُ الدُّنْیَا وَمِنكُم مَّن یُرِیدُ الآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِیَبْتَلِیَكُمْ وَلَقَدْ عَفَا عَنكُمْ وَاللّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ و همانا راست آورد بر شما خدا وعده خویش را هنگامى كه به سختى مى‏كشتید آنان را به اذن او تا گاهى كه از هم گسیختید و با هم ستیزه كردید در كار و نافرمانى كردید پس از آنكه بنمود به شما آنچه دوست مى‏داشتید از شما گروهى خواهان دنیا بودند و گروهى خواهان آخرت سپس منصرف ساخت شما را از ایشان تا بیازمایدتان و هرآینه بخشود بر شما و خدا است دارنده فضلى بر مؤمنان‏ 88QC+qآل عمرانیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَكُونُواْ كَالَّذِینَ كَفَرُواْ وَقَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُواْ فِی الأَرْضِ أَوْ كَانُواْ غُزًّى لَّوْ كَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَمَا قُتِلُواْ لِیَجْعَلَ اللّهُ ذَلِكَ حَسْرَةً فِی قُلُوبِهِمْ وَاللّهُ یُحْیِی وَیُمِیتُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ اى گروه مؤمنان نباشید مانند آنان كه كفر ورزیدند و گفتند به برادران خویش هنگامى كه به سفر مى‏رفتند یا به جنگ مى‏شدند كه اگر مى‏ماندند نزد ما نمى‏مردند و نه كشته مى‏شدند تا قرار دهد خدا آن را حسرتى در دلهاى ایشان و خدا زنده مى‏كند و مى‏میراند و خدا بدانچه مى‏كنید بینا است‏B+G?آل عمرانإِنَّ الَّذِینَ تَوَلَّوْاْ مِنكُمْ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّیْطَانُ بِبَعْضِ مَا كَسَبُواْ وَلَقَدْ عَفَا اللّهُ عَنْهُمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِیمٌ همانا آنان كه پشت كردند از شما روز تلاقى دو سپاه نلغزایندشان شیطان جز به پاره آنچه خود فراهم كردند و هرآینه بخشود خدا بر ایشان همانا خدا است آمرزنده بردبار]A+%آل عمرانثُمَّ أَنزَلَ عَلَیْكُم مِّن بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُّعَاسًا یَغْشَى طَآئِفَةً مِّنكُمْ وَطَآئِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنفُسُهُمْ یَظُنُّونَ بِاللّهِ غَیْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِیَّةِ یَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ الأَمْرِ مِن شَیْءٍ قُلْ إِنَّ الأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ یُخْفُونَ فِی أَنفُسِهِم مَّا لاَ یُبْدُونَ لَكَ یَقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الأَمْرِ شَیْءٌ مَّا قُتِلْنَا هَاهُنَا قُل لَّوْ كُنتُمْ فِی بُیُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِینَ كُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ إِلَى مَضَاجِعِهِمْ وَلِیَبْتَلِیَ اللّهُ مَا فِی صُدُورِكُمْ وَلِیُمَحَّصَ مَا فِی قُلُوبِكُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ سپس فرود آورد بر شما پس از اندوه براى آرامش خمارى را گیجى را كه فرامى گرفت گروهى از شما را و گروهى دیگر را سرگرم داشته بود جانهاى ایشان گمان مى‏بردند به خدا ناروا را گمان جاهلیت مى‏گفتند آیا ما را است از امر چیزى بگو همانا امر همه آن از آن خدا است نهان مى‏داشتند در دلهاى خود آنچه را آشكار نمى‏كردند براى تو مى گفتند اگر ما را از امر چیزى مى‏بود كشته نمى‏شدیم در اینجا بگو اگر مى‏بودید در خانه‏هاى خویش همانا برون مى‏آمدند آنان كه نوشته شده بود بر ایشان كشته شدن به سوى آرامگاه‏هاى خود و تا بیازماید خدا آنچه را در سینه‏هاى شما است و تا پاك كند آنچه را در دلهاى شما است و خدا دانا است بدانچه در سینه‏ها است‏ Ib m |BIuJ+u_آل عمرانهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ اللّهِ واللّهُ بَصِیرٌ بِمَا یَعْمَلُونَ آنانند بر پایه هائى نزد خدا و خدا بینا است بدانچه مى‏كنند*I++آل عمرانأَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللّهِ كَمَن بَاء بِسَخْطٍ مِّنَ اللّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ آیا كسى كه پیرو خوشنودى خدا است مانند كسى است كه بیانگیزد خشم خدا را و جایش دوزخ است و چه بد بازگشتگاهى است‏H+G3آل عمرانوَمَا كَانَ لِنَبِیٍّ أَن یَغُلَّ وَمَن یَغْلُلْ یَأْتِ بِمَا غَلَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ و نرسد یا نبوده است پیمبرى را كه خیانت ورزد در بهره‏هاى جنگ و هر كس خیانت كند بیاید با آنچه خیانت كرده است روز قیامت سپس سر به سر پرداخته شود به هر كس آنچه را فراهم كرده است و آنان ستم نشوند*G+Iuآل عمرانإِن یَنصُرْكُمُ اللّهُ فَلاَ غَالِبَ لَكُمْ وَإِن یَخْذُلْكُمْ فَمَن ذَا الَّذِی یَنصُرُكُم مِّن بَعْدِهِ وَعَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَكِّلِ الْمُؤْمِنُونَ اگر یارى كند شما را خدا نیست چیره شونده‏اى بر شما و اگر خوارتان دارد پس كیست كه یارى كند شما را پس از او و بر خدا باید توكل كنند مؤمنان‏?F+Iآل عمرانفَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِینَ و هرآینه با مهرى از خدا نرم گشته‏اى براى ایشان و اگر تندخوئى سنگین دل مى‏بودى همانا پراكنده مى‏شدند از پیرامونت پس ببخش بر ایشان و آمرزش خواه براى ایشان و مشورت كن با ایشان در كار سپس گاهى كه آهنگ كردى پس توكل كن بر خدا كه خدا است دوستدار توكل كنندگان‏qE+ciآل عمرانوَلَئِن مُّتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لإِلَى الله تُحْشَرُونَ و اگر بمیرید یا كشته شوید همانا به سوى خدا گرد آورده مى‏شویدD+=aآل عمرانوَلَئِن قُتِلْتُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللّهِ وَرَحْمَةٌ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ و اگر كشته شوید در راه خدا یا بمیرید همانا آمرزشى از خدا و رحمتى بهتر است از آنچه گرد مى‏آورند  w P++aآل عمرانوَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ و نپندارید آنان را كه كشته شدند در راه خدا مردگان بلكه زندگانند نزد پروردگار خویش روزیمندان‏O+)آل عمرانالَّذِینَ قَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ وَقَعَدُواْ لَوْ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُوا قُلْ فَادْرَؤُوا عَنْ أَنفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ آنان كه گفتند به برادرانشان و بازنشستند كه اگر فرمان ما را مى‏بردند كشته نمى‏شدند بگو پس دور كنید از خویشتن مرگ را اگر هستید راستگویان‏IN+mآل عمرانوَلْیَعْلَمَ الَّذِینَ نَافَقُواْ وَقِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ قَاتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَوِ ادْفَعُواْ قَالُواْ لَوْ نَعْلَمُ قِتَالاً لاَّتَّبَعْنَاكُمْ هُمْ لِلْكُفْرِ یَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلإِیمَانِ یَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِم مَّا لَیْسَ فِی قُلُوبِهِمْ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا یَكْتُمُونَ و بشناسد آنان را كه نفاق ورزیدند و چون بدیشان گفته شد كه بیائید پیكار كنید در راه خدا یا دفاع كنید گفتند اگر پیكارى مى‏دانستیم پیروى مى‏كردیم شما را آنان به كفر نزدیكترند در آن روز از ایمان گویند با دهانهاى خویش آنچه را نیست در دلهاشان و خدا داناتر است بدانچه نهان مى‏دارندVM+o'آل عمرانوَمَا أَصَابَكُمْ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ فَبِإِذْنِ اللّهِ وَلِیَعْلَمَ الْمُؤْمِنِینَ و آنچه به شما رسید روز تلاقى دو سپاه همانا به اذن خدا بود و تا بشناسد مؤمنان راSL+e+آل عمرانأَوَلَمَّا أَصَابَتْكُم مُّصِیبَةٌ قَدْ أَصَبْتُم مِّثْلَیْهَا قُلْتُمْ أَنَّى هَـذَا قُلْ هُوَ مِنْ عِندِ أَنْفُسِكُمْ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ آیا چنین است كه هرگاه برسد شما را پیش آمدى كه شما رسانده باشید دوبرابر آن را گوئید از كجاست این بگو آن از نزد خود شما است همانا خدا بر همه چیز است توانا.K+Gآل عمرانلَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَكِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُّبِینٍ همانا منت نهاد خدا بر مؤمنان هنگامى كه برانگیخت در ایشان فرستاده‏اى پیمبرى از خود ایشان تا بخواند بر ایشان آیتهاى او را و پاك سازد ایشان را و بیاموزدشان كتاب و حكمت را و اگر چه بودند پیش از آن در گمراهیى آشكار  -  X+_آل عمرانإِنَّ الَّذِینَ اشْتَرَوُاْ الْكُفْرَ بِالإِیمَانِ لَن یَضُرُّواْ اللّهَ شَیْئًا وَلهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ همانا آنان كه خریدند كفر را به ایمان زیان نرسانند خدا را به چیزى و ایشان را است عذابى دردناك‏vW+%1آل عمرانوَلاَ یَحْزُنكَ الَّذِینَ یُسَارِعُونَ فِی الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لَن یَضُرُّواْ اللّهَ شَیْئاً یُرِیدُ اللّهُ أَلاَّ یَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِی الآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ اندوهگینت نكنند آنان كه مى‏شتابند در كفر هرگز زیان نرسانند خدا را به چیزى خدا خواهد كه نگذارد براى ایشان بهره‏اى در آخرت و براى ایشان است عذابى بزرگ‏ V+'[آل عمرانإِنَّمَا ذَلِكُمُ الشَّیْطَانُ یُخَوِّفُ أَوْلِیَاءهُ فَلاَ تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ نیست آن جز شیطان كه مى‏ترساند دوستان خویش را پس نترسید او را و مرا بترسید اگر هستید مؤمنان‏NU+{ آل عمرانفَانقَلَبُواْ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَفَضْلٍ لَّمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُواْ رِضْوَانَ اللّهِ وَاللّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِیمٍ پس بازگشتند به نعمتى از خدا و فضلى نرسیدشان گزندى و پیروى كردند خوشنودى خدا را و خدا است داراى فضلى بزرگ‏2T+Oآل عمرانالَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُواْ لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِیمَاناً وَقَالُواْ حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَكِیلُ آنان كه گفتند بدیشان مردم كه مردم بسیج كردند براى شما پس بترسیدشان پس بیفزود آنان را ایمان و گفتند بس است ما را خدا و چه خوب كارگزارى است‏ S+eآل عمرانالَّذِینَ اسْتَجَابُواْ لِلّهِ وَالرَّسُولِ مِن بَعْدِ مَآ أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِینَ أَحْسَنُواْ مِنْهُمْ وَاتَّقَواْ أَجْرٌ عَظِیمٌ آنان كه دعوت خدا و رسول را اجابت كردند از پس آنچه زخم بدیشان رسید براى آنان كه نكوكارى و پرهیزكارى كردند از ایشان است پاداشى بزرگ‏ZR+آل عمرانیَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِینَ شادمانى كنند به نعمتى از خدا و فضلى و آنكه خدا تباه نمى‏كند پاداش مؤمنان راqQ+sYآل عمرانفَرِحِینَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَیَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُواْ بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ شادمانند بدانچه خدا از فضل خود بدیشان ارزانى داشته و به خود مژده دهند بدانان كه هنوز بدیشان نپیوسته‏اند از پشت سر ایشان كه نه بیمى بر ایشان است و نه اندوهگین شوند  N1]+? آل عمرانذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیكُمْ وَأَنَّ اللّهَ لَیْسَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِیدِ این بدان است كه پیش فرستاد دستهاى شما و نیست خدا ستم‏كننده بر بندگان‏ \+]Mآل عمرانلَّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الَّذِینَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ فَقِیرٌ وَنَحْنُ أَغْنِیَاء سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ وَقَتْلَهُمُ الأَنبِیَاء بِغَیْرِ حَقٍّ وَنَقُولُ ذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِیقِ همانا شنید خدا گفتار آنان را كه گفتند خدا نیازمند است و ما بى‏نیاز بزودى بنویسیم آنچه را كه گفتند و كشتار ایشان پیمبران را به ناحقّ و گوئیم بچشید عذاب سوزان را9[+Aآل عمرانوَلاَ یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ هُوَ خَیْرًا لَّهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَّهُمْ سَیُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُواْ بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلِلّهِ مِیرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ و نپندارند آنان كه بخل ورزیدند بدانچه خدا از فضل خویش بدیشان ارزانى داشته آن را بهتر براى ایشان بلكه آن بدتر است براى ایشان بزودى گردن‏بندشان شود آنچه خوددارى از دادن آن كردند روز قیامت و خدا را است میراث آسمانها و زمین و خدا بدانچه مى‏كنید دانا است‏TZ+uآل عمرانمَّا كَانَ اللّهُ لِیَذَرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَى مَآ أَنتُمْ عَلَیْهِ حَتَّىَ یَمِیزَ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ وَمَا كَانَ اللّهُ لِیُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَیْبِ وَلَكِنَّ اللّهَ یَجْتَبِی مِن رُّسُلِهِ مَن یَشَاء فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَإِن تُؤْمِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِیمٌ نیست خدا كه بازگذارد مؤمنان را بر آنچه شما برآنید تا جدا گرداند پلید را از پاكیزه (زشت از زیبا) و نبوده است خدا كه آگاه سازد شما را بر ناپیدا و لكن خدا انتخاب مى‏كند از فرستادگان خویش هر كه را خواهد پس ایمان آرید به خدا و فرستادگانش و اگر ایمان آرید و پرهیزكارى كنید شما را هست پاداشى بزرگ‏VY+_7آل عمرانوَلاَ یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ خَیْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدَادُواْ إِثْمًا وَلَهْمُ عَذَابٌ مُّهِینٌ و نپندارند آنان كه كفر ورزیدند مهلت‏دادن ما را بدانان نكوییى براى ایشان جز این نیست كه مهلت دهیمشان تا بیفزایند در گناه و ایشان را است عذابى خواركننده‏   Vb+آل عمرانوَإِذْ أَخَذَ اللّهُ مِیثَاقَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ لَتُبَیِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلاَ تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاء ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْاْ بِهِ ثَمَناً قَلِیلاً فَبِئْسَ مَا یَشْتَرُونَ و هنگامى كه گرفت خدا پیمان آنان كه داده شدند كتاب را كه بیان كنندش براى مردم و كتمانش نكنند پس افكندند آن را پشت سر خویش و فروختندش به بهائى كم و چه بد است آنچه بها ستانند (یا فروشند)a+]7آل عمرانلَتُبْلَوُنَّ فِی أَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِینَ أَشْرَكُواْ أَذًى كَثِیرًا وَإِن تَصْبِرُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ ذَلِكَ مِنْ عَزْمِ الأُمُورِ همانا خواهید آزموده شد در مالها و جانهاى خویش و خواهید شنید از آنان كه داده شدند كتاب را پیش از شما و از شرك‏ورزان آزار فراوانى و اگر شكیبا شوید و پرهیزكارى كنید همانا آن است از عزیمت كارها\`+آل عمرانكُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَما الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلاَّ مَتَاعُ الْغُرُورِ همه كس چشنده مرگ است و جز این نیست كه به شما پرداخته شود مزدهاى شما روز قیامت پس كسى كه بركنار شد از آتش و برده شد به بهشت همانا رستگار شد و نیست زندگانى دنیا جز كالاى فریب (سرگرمى)>_+9-آل عمرانفَإِن كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ جَآؤُوا بِالْبَیِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَالْكِتَابِ الْمُنِیرِ پس اگر باورت نداشتند همانا باور نداشتند فرستادگانى را پیش از تو كه آمدند به نشانیها و نوشته‏ها و نامه‏اى درخشان‏}^+9+آل عمرانالَّذِینَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ عَهِدَ إِلَیْنَا أَلاَّ نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىَ یَأْتِیَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ قُلْ قَدْ جَاءكُمْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِی بِالْبَیِّنَاتِ وَبِالَّذِی قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ آنان كه گفتند همانا خدا با ما پیمان بسته است كه ایمان نیاریم براى پیمبرى تا بیاورد ما را به قربانى كه بخوردش آتش بگو همانا آمد شما را پیمبرانى پیش از من به نشانیها و بدانچه گفتید پس چرا كشتید ایشان را اگر هستید راستگویان‏  a Qi+ICآل عمرانرَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَى رُسُلِكَ وَلاَ تُخْزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِیعَادَ پروردگارا و ارزانى دار به ما آنچه بر زبان فرستادگانت به ما نوید دادى و خوار مكن ما را روز قیامت كه نیستى تو شكننده پیمان‏~h+i}آل عمرانرَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلإِیمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ پروردگارا همانا ما شنیدیم بانگ‏دهنده‏اى را كه بانگ مى‏داد براى ایمان كه ایمان آرید به پروردگار خویش پس ایمان آوردیم پروردگارا بیامرز براى ما گناهان ما را و بزداى از ما زشتیهاى ما را و دریاب ما را با نیكان‏Tg+o#آل عمرانرَبَّنَا إِنَّكَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ پروردگارا هر كه را در آتش برى همانا خوارش كرده‏اى و نیست ستمگران را یارانى‏Zf+s+آل عمرانالَّذِینَ یَذْكُرُونَ اللّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىَ جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَكَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلاً سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ آنان كه یاد خدا كنند ایستادگان و نشستگان و بر پهلوهاى خویش و مى‏اندیشند در آفرینش آسمانها و زمین پروردگارا نیافریدى این را به باطل (بیهوده) دور از تو (منزهى تو) نگهدار ما را از عذاب آتش‏oe+'!آل عمرانإِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاخْتِلاَفِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ لآیَاتٍ لِّأُوْلِی الألْبَابِ همانا در آفرینش آسمانها و زمین و گردش شب و روز نشانیهائى است براى خردمندان‏!d+3yآل عمرانوَلِلّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاللّهُ عَلَىَ كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ و خدا را است فرمانروائى آسمانها و زمین و خدا بر هر چیز توانا است‏vc+9آل عمرانلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یَفْرَحُونَ بِمَا أَتَواْ وَّیُحِبُّونَ أَن یُحْمَدُواْ بِمَا لَمْ یَفْعَلُواْ فَلاَ تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِّنَ الْعَذَابِ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ مپندار آنان را كه شاد شوند بدانچه آوردند و دوست دارند كه ستوده شوند بدانچه نكردند مپندار ایشان را بر رستنگاهى از عذاب و آنان را است عذابى دردناك‏ b &bqp_نساءبسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشاینده مهربان‏=o+7-آل عمرانیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ اى آنان كه ایمان آوردید بردبار باشید و شكیبائى ورزید و خویش را آماده جنگ نگه دارید و بترسید خدا را شاید رستگار شوید n+9Gآل عمرانوَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَمَن یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْكُمْ وَمَآ أُنزِلَ إِلَیْهِمْ خَاشِعِینَ لِلّهِ لاَ یَشْتَرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ ثَمَنًا قَلِیلاً أُوْلَـئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ إِنَّ اللّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ همانا از اهل كتاب است آنكه ایمان آورد به خدا و آنچه فرود آورده شد بر شما و آنچه فرود آورده شد بر ایشان فروتنى‏كنان براى خدا نفروشند آیتهاى خدا را به بهائى كم آنان را است پاداش ایشان نزد پروردگارشان همانا خدا است شتابنده در حساب‏m+_آل عمرانلَكِنِ الَّذِینَ اتَّقَوْاْ رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا نُزُلاً مِّنْ عِندِ اللّهِ وَمَا عِندَ اللّهِ خَیْرٌ لِّلأَبْرَارِ لیكن آنان كه پروردگار خود را ترسیدند براى ایشان است باغهائى كه جارى است از زیر آنها جویها جاودانان در آنها پیشكشى از نزد خدا و آنچه نزد خدا است بهتر است براى نیكان‏l+ آل عمرانمَتَاعٌ قَلِیلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ بهره‏اى است اندك و سپس جایگاه ایشان دوزخ است و چه زشت آرامشگاهى است‏gk+wAآل عمرانلاَ یَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِینَ كَفَرُواْ فِی الْبِلاَدِ فریفته‏ات نكند گردش آنان كه كفر ورزیدند در شهرهاNj+/Wآل عمرانفَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّی لاَ أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِّنكُم مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ فَالَّذِینَ هَاجَرُواْ وَأُخْرِجُواْ مِن دِیَارِهِمْ وَأُوذُواْ فِی سَبِیلِی وَقَاتَلُواْ وَقُتِلُواْ لأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ ثَوَابًا مِّن عِندِ اللّهِ وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ پس پذیرفت از ایشان پروردگارشان كه تباه ننمایم كار هر عمل‏كننده‏اى را از شما مرد یا آن بعضیتان از بعضى پس آنان كه هجرت كردند و برون (رانده شدند) از خانه‏هاى خویش و آزار شدند در راه من و جنگ كردند و كشته شدند همانا بزُدایم از ایشان زشتیهاى ایشان را و درآرمشان باغهائى كه روان است از زیر آنها جویها پاداشى از نزد خدا و خدا نزد او است پاداش نیكو   ;#uQoنساءوَلاَ تُؤْتُواْ السُّفَهَاء أَمْوَالَكُمُ الَّتِی جَعَلَ اللّهُ لَكُمْ قِیَاماً وَارْزُقُوهُمْ فِیهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُواْ لَهُمْ قَوْلاً مَّعْرُوفًا و ندهید به كم‏خردان اموالتان را كه آن را خدا پایدارى شما گردانیده است و لیكن خوراك و پوشاك دهیدشان از آن و بگوئید بدیشان گفتارى نیك‏NtMIنساءوَآتُواْ النَّسَاء صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِن طِبْنَ لَكُمْ عَن شَیْءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِیئًا مَّرِیئًا و دهید به زنان تصدّقهاى (كابینهاى) آنان را بخششى و اگر به دلخواه خویش گذشتند از چیزى از آن براى شما پس بخوریدش گوارا نوش باد~suنساءوَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تُقْسِطُواْ فِی الْیَتَامَى فَانكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاء مَثْنَى وَثُلاَثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُواْ فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُكُمْ ذَلِكَ أَدْنَى أَلاَّ تَعُولُواْ و اگر بترسید كه دادگرى نكنید در یتیمان پس كابین بندید بر آنچه خوش آید شما را (یا پاك باشد براى شما) از زنان دو تا و سه تا و چهار تا و اگر ترسیدید كه دادگرى نكنید پس یكى را یا آنچه ملك یمین شما باشد این است نزدیكتر بدانكه ستم نكنید (یا كجروى نكنید)&ruQنساءوَآتُواْ الْیَتَامَى أَمْوَالَهُمْ وَلاَ تَتَبَدَّلُواْ الْخَبِیثَ بِالطَّیِّبِ وَلاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَهُمْ إِلَى أَمْوَالِكُمْ إِنَّهُ كَانَ حُوبًا كَبِیرًا بپردازید به یتیمان اموال ایشان را و زشت را به جاى زیبا ندهید و نخورید اموال آنان را با اموال خویش كه آن است همانا گناهى بزرگ‏Cq C?نساءیَا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُواْ رَبَّكُمُ الَّذِی خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِیرًا وَنِسَاء وَاتَّقُواْ اللّهَ الَّذِی تَسَاءلُونَ بِهِ وَالأَرْحَامَ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَیْكُمْ رَقِیبًا اى مردم بترسید پروردگار خود را كه آفریدتان از یك تن و آفرید از او جفتش را و گسترانید از آنان مردانى بسیار و زنانى و بترسید خداوندى را كه از او پرسش شوید و رحمها همانا خداوند است بر شما نگهبان‏ h HKh_zkMنساء إِنَّ الَّذِینَ یَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْیَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا یَأْكُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَیَصْلَوْنَ سَعِیرًا همانا آنان كه مى‏خورند اموال یتیمان را به ستم جز این نیست كه مى‏خورند در شكمهاى خویش آتش را و بزودى درآیند در آتش افروخته‏yy39نساء وَلْیَخْشَ الَّذِینَ لَوْ تَرَكُواْ مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّیَّةً ضِعَافًا خَافُواْ عَلَیْهِمْ فَلْیَتَّقُوا اللّهَ وَلْیَقُولُواْ قَوْلاً سَدِیدًا و باید بترسند آنان كه اگر بازگذارند پس از خود فرزندان ناتوانى مى‏ترسند بر ایشان پس بترسند خدا را و بگویند سخنى استوارKxuنساءوَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُوْلُواْ الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینُ فَارْزُقُوهُم مِّنْهُ وَقُولُواْ لَهُمْ قَوْلاً مَّعْرُوفًا و اگر حاضر شدند قسمت را نزدیكان و یتیمان و بینوایان پس بخورانیدشان از آن و بگوئید بدیشان گفتارى نكوwKYنساءلِّلرِّجَالِ نَصیِبٌ مِّمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ وَلِلنِّسَاء نَصِیبٌ مِّمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ نَصِیبًا مَّفْرُوضًا مردان را است بهره‏اى از آنچه بازگذاردند پدر و مادر و نزدیكان و زنان را است بهره‏اى از آنچه بازگذاردند پدر و مادر و نزدیكان از كم یا بیش آن بهره‏اى بایسته و مشخص‏Lvنساءوَابْتَلُواْ الْیَتَامَى حَتَّىَ إِذَا بَلَغُواْ النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُواْ إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ وَلاَ تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَبِدَارًا أَن یَكْبَرُواْ وَمَن كَانَ غَنِیًّا فَلْیَسْتَعْفِفْ وَمَن كَانَ فَقِیرًا فَلْیَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُواْ عَلَیْهِمْ وَكَفَى بِاللّهِ حَسِیبًا و بیازمائید یتیمان را تا گاهى كه به زناشوئى رسیدند پس اگر یافتید از ایشان خردمندیى پس بپردازید بدیشان اموال ایشان را و نخورید آنها را به اسراف (به بیهوده و گزاف در هزینه) و پیشى جستن كه نبادا بزرگ شوند و آن كه بى‏نیاز است خوددارى كند و آن كه نیازمند است باید بخورد به متعارف و هرگاه دادید بدیشان اموالشان را پس گواه گیرید بر ایشان و بس است خدا حسابدارى‏ {_نساء یُوصِیكُمُ اللّهُ فِی أَوْلاَدِكُمْ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَیَیْنِ فَإِن كُنَّ نِسَاء فَوْقَ اثْنَتَیْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ وَإِن كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ وَلأَبَوَیْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِن كَانَ لَهُ وَلَدٌ فَإِن لَّمْ یَكُن لَّهُ وَلَدٌ وَوَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلأُمِّهِ الثُّلُثُ فَإِن كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلأُمِّهِ السُّدُسُ مِن بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصِی بِهَا أَوْ دَیْنٍ آبَآؤُكُمْ وَأَبناؤُكُمْ لاَ تَدْرُونَ أَیُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعاً فَرِیضَةً مِّنَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِیما حَكِیمًا دستور دهد شما را خدا در باره فرزندان شما كه براى نرینه است مانند بهره دو مادینه پس اگر زنانى باشند بیش از دو تن براى ایشان است دو ثُلث آنچه بازگذارده و اگر یك آن باشد پس براى او است نیم و براى پدر و مادرش هر كدام از آنان است شش یك از آنچه بازگذارده اگر وى را فرزندى باشد و اگر وى را فرزندى نباشد و ارث برد از او پدر و مادرش پس براى مادرش سه یك است و اگر وى را برادرانى باشند پس مادرش را شش یك است پس از وصیّتى كه كرده باشد یا وامى پدران شما و فرزندان شما ندانید كدامین نزدیكترند به شما در سودمندى بایسته است از خدا همانا خداوند است داناى حكیم‏ :~3;نساءوَمَن یَعْصِ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَیَتَعَدَّ حُدُودَهُ یُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِیهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُّهِینٌ و آن كس نافرمانى خدا و پیمبرش كند و بگذرد از مرزهاى او فروبردش در آتشى جاودان ماند در آن و براى او است عذابى خواركننده‏5}Y نساء تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ وَمَن یُطِعِ اللّهَ وَرَسُولَهُ یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ این است مرزهاى خدا و آن كس كه اطاعت كند خدا و پیمبرش را درآردش به باغهائى كه جارى است از زیر آنها جویها جاودانان در آن و این است كامیابى بزرگ‏|sنساء وَلَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ أَزْوَاجُكُمْ إِن لَّمْ یَكُن لَّهُنَّ وَلَدٌ فَإِن كَانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْنَ مِن بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصِینَ بِهَا أَوْ دَیْنٍ وَلَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْتُمْ إِن لَّمْ یَكُن لَّكُمْ وَلَدٌ فَإِن كَانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكْتُم مِّن بَعْدِ وَصِیَّةٍ تُوصُونَ بِهَا أَوْ دَیْنٍ وَإِن كَانَ رَجُلٌ یُورَثُ كَلاَلَةً أَو امْرَأَةٌ وَلَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ فَإِن كَانُوَاْ أَكْثَرَ مِن ذَلِكَ فَهُمْ شُرَكَاء فِی الثُّلُثِ مِن بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصَى بِهَآ أَوْ دَیْنٍ غَیْرَ مُضَآرٍّ وَصِیَّةً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَلِیمٌ و شما را است نیمى از آنچه بازگذاردند همسران شما اگر نباشد ایشان را فرزندى و اگر بود ایشان را فرزندى پس براى شما است چهار یك از آنچه بازگذاردند پس از وصیّتى كه كرده باشند یا وامى و ایشان را است چهار یك از آنچه بازگذاردید اگر نباشد شما را فرزند و اگر شما را فرزند باشد پس ایشان را است هشت یك از آنچه بازگذارید پس از وصیّتى كه كنید یا وامى و اگر مردى باشد كه ارث برده شود به كلاله (برادران و خواهران) یا زنى باشد كه وى را برادر یا خواهرى باشد پس براى هر كدام است شش یك و اگر باشند بیشتر از این پس آنانند شریكانى در ثلث پس از وصیّتى كه كرده شود و یا وامى نازیان آورنده دستورى است از خدا و خدا است داناى بردبار  lp cGyنساءیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ یَحِلُّ لَكُمْ أَن تَرِثُواْ النِّسَاء كَرْهًا وَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُواْ بِبَعْضِ مَا آتَیْتُمُوهُنَّ إِلاَّ أَن یَأْتِینَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَیِّنَةٍ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِن كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَیْئًا وَیَجْعَلَ اللّهُ فِیهِ خَیْرًا كَثِیرًا اى آنان كه ایمان آوردید روا نیست شما را كه ارث برید زنان را به ناخواه و بازشان ندارید از زناشوئى كه ببرید پاره آنچه را بدیشان دادید مگر آنكه بیارند فحشائى آشكار و زندگانى كنید با ایشان به خوبى و اگر خوش نداشتید آنان را چو بسا چیزى را ناخوش دارید و قرار دهد خداوند در آن خیرى بسیارxI!نساءوَلَیْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّی تُبْتُ الآنَ وَلاَ الَّذِینَ یَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ أُوْلَـئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا و نیست توبه براى آنان كه كردار زشت كنند تا گاهى كه یكى از ایشان را مرگ فرارسد گوید توبه كردم اكنون و نه آنان كه مى‏میرند و ایشانند كافران آنان را آماده كردیم براى ایشان عذابى دردناك‏x91نساءإِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللّهِ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السُّوَءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ یَتُوبُونَ مِن قَرِیبٍ فَأُوْلَـئِكَ یَتُوبُ اللّهُ عَلَیْهِمْ وَكَانَ اللّهُ عَلِیماً حَكِیماً جز این نیست كه بر خدا پذیرفتن توبه آنانى است كه به نادانى كردارى زشت كنند و سپس بزودى توبه كنند آنانند كه بپذیرد خدا توبه ایشان را و خدا است داناى حكیم‏نساءوَاللَّذَانَ یَأْتِیَانِهَا مِنكُمْ فَآذُوهُمَا فَإِن تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِضُواْ عَنْهُمَا إِنَّ اللّهَ كَانَ تَوَّابًا رَّحِیمًا و آن دو مرد از شما كه فحشائى آرند آزارشان كنید پس اگر توبه كردند و به شایستگى آمدند بگذرید از ایشان همانا خدا است بسى توبه‏پذیرنده مهربان‏Q-نساءوَاللاَّتِی یَأْتِینَ الْفَاحِشَةَ مِن نِّسَآئِكُمْ فَاسْتَشْهِدُواْ عَلَیْهِنَّ أَرْبَعةً مِّنكُمْ فَإِن شَهِدُواْ فَأَمْسِكُوهُنَّ فِی الْبُیُوتِ حَتَّىَ یَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ یَجْعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِیلاً و آنان كه فحشائى آرند از زنان شما پس گواه گیرید بر آنان چهار تن از خود شما پس اگر گواهى دادند نگهدارید ایشان را (بازداشت كنیدشان) در خانه‏ها تا برسدشان مرگ یا بگذارد خدا براى ایشان راهى‏   D 5Sنساءحُرِّمَتْ عَلَیْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالاَتُكُمْ وَبَنَاتُ الأَخِ وَبَنَاتُ الأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمُ اللاَّتِی أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُم مِّنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَآئِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ اللاَّتِی فِی حُجُورِكُم مِّن نِّسَآئِكُمُ اللاَّتِی دَخَلْتُم بِهِنَّ فَإِن لَّمْ تَكُونُواْ دَخَلْتُم بِهِنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ وَحَلاَئِلُ أَبْنَائِكُمُ الَّذِینَ مِنْ أَصْلاَبِكُمْ وَأَن تَجْمَعُواْ بَیْنَ الأُخْتَیْنِ إَلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِیمًا حرام شده است بر شما مادران شما و دختران شما و خواهران شما و عمّه‏هاى شما و خاله‏هاى شما و دختران برادر و دختران خواهر و مادران شما آنان كه شیرتان دادند و خواهران شما در شیر و مادران زنان شما و دخترانى كه در دامان شما هستند از زنانى كه همبستر شده‏اید با آنان پس اگر همبستر نشده باشید با آنان نیست باكى بر شما و همسران فرزندان شما آنان كه از صلبهاى (كمرهاى) شما هستند و آنكه جمع كنید میان دو خواهر جز آنچه گذشته است همانا خداوند است آمرزنده مهربان‏Mg-نساءوَلاَ تَنكِحُواْ مَا نَكَحَ آبَاؤُكُم مِّنَ النِّسَاء إِلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاء سَبِیلاً و همسر نگیرید آنان را كه پدران شما همسر گرفتند از زنان مگر آنچه گذشته است كه آن است فحشائى و خشمى و چه زشت راهى است‏sYنساءوَكَیْفَ تَأْخُذُونَهُ وَقَدْ أَفْضَى بَعْضُكُمْ إِلَى بَعْضٍ وَأَخَذْنَ مِنكُم مِّیثَاقًا غَلِیظًا و چگونه مى‏گیریدش و حالى كه رسانده‏اند بعضى از شما به بعضى و گرفته‏اند از شما پیمانى سخت‏pKنساءوَإِنْ أَرَدتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّكَانَ زَوْجٍ وَآتَیْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنطَارًا فَلاَ تَأْخُذُواْ مِنْهُ شَیْئًا أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَاناً وَإِثْماً مُّبِیناً و اگر خواستید بگزینید همسرى به جاى همسرى گزینید و دادید یكى از ایشان را پوست گاوى آكنده از زر یا سیم نگیرید از او چیزى آیا مى‏گیریدش به دروغ بستن و گناهى آشكار c =cV m9نساءیُرِیدُ اللّهُ لِیُبَیِّنَ لَكُمْ وَیَهْدِیَكُمْ سُنَنَ الَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ وَیَتُوبَ عَلَیْكُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ خدا خواهد بیان كند براى شما و هدایت كند شما را به راه‏هاى آنان كه پیش از شما بودند و بگذرد از شما و خدا است داناى حكیم‏; %Kنساءوَمَن لَّمْ یَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلاً أَن یَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مِّا مَلَكَتْ أَیْمَانُكُم مِّن فَتَیَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِإِیمَانِكُمْ بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَیْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَیْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَیْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِیَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَأَن تَصْبِرُواْ خَیْرٌ لَّكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و آن كس كه توانائى مالى ندارد از شما كه كابین كند زنان آزاد با ایمان را پس از آنچه در ملك یمین شما است از كنیزكان با ایمان و خدا داناتر است به ایمان شما یك به یك (یا بعضى از شما از بعضى است) پس ازدواج كنید با آنان به اذن خانواده‏هاى آنان و بدیشان دهید مزدهاى ایشان را به خوبى حالى كه خویشتن نگهدارندگانند نه زناكاران و نه یارگیرندگان پس گاهى كه شوى كردند اگر فحشائى آوردند بر ایشان است نصف آنچه بر زنان آزاد است از شكنجه این براى كسى است از شما كه رنج عزوبت را ترسد و صبركردن بهتر است براى شما و خدا است آمرزنده مهربان‏eنساءوَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاء إِلاَّ مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُكُمْ كِتَابَ اللّهِ عَلَیْكُمْ وَأُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَاء ذَلِكُمْ أَن تَبْتَغُواْ بِأَمْوَالِكُم مُّحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ فِیمَا تَرَاضَیْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِیضَةِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِیمًا حَكِیمًا و زنان شوهردار مگر آنچه از آن شما است به ملك یمین كتاب خدا است بر شما و حلال شد براى شما جز اینان كه به مالهاى خویش خواستگارى كنید حالى كه شوهران باشید نه زناكاران پس هرچند كامیاب شدید از ایشان بدهید بدیشان مزدهاى ایشان را به واجب و نیست باكى بر شما در آنچه تراضى كنید بدان پس از واجب همانا خدا است داناى حكیم‏ c n _x;3=نساء!وَلِكُلٍّ جَعَلْنَا مَوَالِیَ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ وَالَّذِینَ عَقَدَتْ أَیْمَانُكُمْ فَآتُوهُمْ نَصِیبَهُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدًا و براى هر كدام قرار دادیم نزدیكانى كه ارث برند از آنچه به جاى گذارند پدر مادر و خویشاوندان و آنان را كه پیمان بسته است سوگندهاى شما پس بدهید ایشان را بهره ایشان همانا خدا است بر همه چیز گواه‏=cنساء وَلاَ تَتَمَنَّوْاْ مَا فَضَّلَ اللّهُ بِهِ بَعْضَكُمْ عَلَى بَعْضٍ لِّلرِّجَالِ نَصِیبٌ مِّمَّا اكْتَسَبُواْ وَلِلنِّسَاء نَصِیبٌ مِّمَّا اكْتَسَبْنَ وَاسْأَلُواْ اللّهَ مِن فَضْلِهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا و آرزو نكنید آنچه را خداوند فزونى داد (برترى داده است) بدان بعضى از شما را بر بعضى مردان را است بهره‏اى از آنچه كسب كردند و زنان را است بهره‏اى از آنچه كسب كردند و بخواهید خدا را از فضلش همانا خدا است به همه چیز دانا"Iuنساءإِن تَجْتَنِبُواْ كَبَآئِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنكُمْ سَیِّئَاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُم مُّدْخَلاً كَرِیمًا اگر دورى كنید از گرانهاى آنچه نهى شوید از آن بستریم از شما گناهان شما را و درآریمتان جایگاهى ارجمندj3نساءوَمَن یَفْعَلْ ذَلِكَ عُدْوَانًا وَظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِیهِ نَارًا وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللّهِ یَسِیرًا و آن كس كه این كار را كند به بیداد و ستم بزودى چشانیمش آتش را و آن است بر خدا آسان‏ 3نساءیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُمْ بَیْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنكُمْ وَلاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِیمًا اى آنان كه ایمان آوردید نخورید اموال خویش را میان خویش به ناحقّ مگر آنكه داد و ستدى باشد بر تراضى شما و نكُشید همدیگر را همانا خداوند است به شما مهربان‏q Wنساءیُرِیدُ اللّهُ أَن یُخَفِّفَ عَنكُمْ وَخُلِقَ الإِنسَانُ ضَعِیفًا خدا خواهد سبك كند از شما و آفریده شده است انسان ناتوان‏ Kaنساءوَاللّهُ یُرِیدُ أَن یَتُوبَ عَلَیْكُمْ وَیُرِیدُ الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَن تَمِیلُواْ مَیْلاً عَظِیمًا خدا خواهد كه بپذیرد توبه شما را و خواهند آنان كه پیروى شهوات كنند كه منحرف شوید انحرافى بزرگ‏ : _y:;O!نساء%الَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَیَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَیَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِینَ عَذَابًا مُّهِینًا آنان كه بخل ورزند و مردم را به بخل‏ورزى فرمان دهند و پنهان كنند آنچه را خدا بدیشان داده است از فضل خویش و آماده كردیم براى كافران عذابى خواركننده‏- Kنساء$وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِكُواْ بِهِ شَیْئًا وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَبِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینِ وَالْجَارِ ذِی الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالجَنبِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَمَا مَلَكَتْ أَیْمَانُكُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالاً فَخُورًا و پرستش كنید خدا را و همتا قرار ندهید براى او چیزى و با پدر و مادر نكوئى كنید و با نزدیكان و یتیمان و بینوایان و همسایه خویشاوند و همسایه بیگانه و یار هم پهلو و راهگذر نیازمند و آنكو شما را است به ملك یمین همانا خدا دوست ندارد آن را كه او است گردنفراز خودخواه (خودستاى)1Q نساء#وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَیْنِهِمَا فَابْعَثُواْ حَكَمًا مِّنْ أَهْلِهِ وَحَكَمًا مِّنْ أَهْلِهَا إِن یُرِیدَا إِصْلاَحًا یُوَفِّقِ اللّهُ بَیْنَهُمَا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِیمًا خَبِیرًا و اگر بیم داشتید خلافى میان آنان (زن و شوهر) پس برانگیزید داورى از خاندان مرد و داورى از خاندان زن تا اگر ساز آوردنى خواهند بساز آورد خدا میان ایشان همانا خدا است داناى كارآگاه‏=wنساء"الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَیْبِ بِمَا حَفِظَ اللّهُ وَاللاَّتِی تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلاَ تَبْغُواْ عَلَیْهِنَّ سَبِیلاً إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِیًّا كَبِیرًا مردان ایستادگانند (سرپرستند) بر زنان بدانچه برترى داد خدا بعضى از ایشان را بر بعضى و بدانچه داده‏اند از اموال خویش پس زنان شایسته فرمانبردارانند (فروتنانند) خویشتن نگهدارندگانند در نهان بدانچه خدا نگهداشته است و آنان را كه بیم سركشى‏شان دارید اندرز دهید و دورى گزینید از ایشان در بسترها و بزنیدشان پس اگر فرمانبردارى كردند شما را نجوئید بر ایشان راهى همانا خداوند است برتر بزرگوار  V#نساء+یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَقْرَبُواْ الصَّلاَةَ وَأَنتُمْ سُكَارَى حَتَّىَ تَعْلَمُواْ مَا تَقُولُونَ وَلاَ جُنُبًا إِلاَّ عَابِرِی سَبِیلٍ حَتَّىَ تَغْتَسِلُواْ وَإِن كُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مِّنكُم مِّن الْغَآئِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَیَمَّمُواْ صَعِیدًا طَیِّبًا فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِكُمْ وَأَیْدِیكُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَفُوًّا غَفُورًا اى آنان كه ایمان آوردید نزدیك نشوید به نماز حالى كه مست هستید تا آنگاه كه بدانید چه مى‏گوئید و نه جُنب مگر راهگذرى تا آنگاه كه غسل كنید و اگر بیمار باشید یا در سفرى یا یكى از شما از آب ریز برون آید یا با زنان نزدیكى كنید و نیابید آبى پس آهنگ زمینى پاكیزه كنید و بمالید رویها و دستهاى خود را همانا خدا است بخشنده آمرزگارde]نساء*یَوْمَئِذٍ یَوَدُّ الَّذِینَ كَفَرُواْ وَعَصَوُاْ الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّى بِهِمُ الأَرْضُ وَلاَ یَكْتُمُونَ اللّهَ حَدِیثًا در آن روز دوست دارند آنان كه كفر ورزیدند و نافرمانى كردند پیمبر را كاش یكسان مى‏شدند با زمین و نهان نمى‏دارند از خدا داستانى راBY%نساء)فَكَیْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أمَّةٍ بِشَهِیدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَـؤُلاء شَهِیدًا پس چگونه است هنگامى كه بیاریم از هر گروهى گواهى و بیاریم تو را بر اینان گواه‏+C نساء(إِنَّ اللّهَ لاَ یَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ وَإِن تَكُ حَسَنَةً یُضَاعِفْهَا وَیُؤْتِ مِن لَّدُنْهُ أَجْرًا عَظِیمًا همانا خدا ستم نكند به سنگینى ذرّه‏اى و اگر كردار خوبى باشد دو برابرش كند و بیارد از نزد خویش پاداشى بزرگ‏v{kنساء'وَمَاذَا عَلَیْهِمْ لَوْ آمَنُواْ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقَهُمُ اللّهُ وَكَانَ اللّهُ بِهِم عَلِیمًا و چه چیز بر ایشان بود اگر ایمان مى‏آوردند به خدا و روز بازپسین و مى‏بخشیدند از آنچه روزى داده است ایشان را خدا و خدا بدیشان است دانا7usنساء&وَالَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَـاء النَّاسِ وَلاَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْیَوْمِ الآخِرِ وَمَن یَكُنِ الشَّیْطَانُ لَهُ قَرِینًا فَسَاء قِرِینًا و آنان كه دهند اموال خود را براى خودنمائى به مردم و ایمان نیارند به خدا و روز بازپسین و آن كس كه شیطانش همنشین باشد چه زشت است همنشینى‏ yL bye!)نساء1أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یُزَكُّونَ أَنفُسَهُمْ بَلِ اللّهُ یُزَكِّی مَن یَشَاء وَلاَ یُظْلَمُونَ فَتِیلاً آیا ندیدى آنان را كه خویشتن را ستایند (پاك شمرند) بلكه خدا ستوده دارد (پاك كند) هر كه را خواهد و ستم نشوند به اندازه رشته‏اى كه میان هسته خرما است‏) /نساء0إِنَّ اللّهَ لاَ یَغْفِرُ أَن یُشْرَكَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن یَشَاء وَمَن یُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِیمًا همانا خدا نمى‏آمرزد كه شرك بدو ورزیده شود و مى‏آمرزد هر چه كمتر از آن باشد براى هر كس كه خواهد و هر كه شرك ورزد به خدا همانا دروغ بسته است گناهى بزرگ راt3/نساء/یَا أَیُّهَا الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللّهِ مَفْعُولاً اى آنان كه داده شدید كتاب را ایمان آرید بدانچه فرستادیم تصدیق‏كننده آنچه با شما پیش از آنكه واژگون كنیم رویهائى را پس بازگردانیمشان به سوى پشت یا دور سازیم آنان را چنان كه دور ساختیم یاران شنبه را و بوده است كار خدا شدنى‏ m!نساء.مِّنَ الَّذِینَ هَادُواْ یُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَیَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَیْنَا وَاسْمَعْ غَیْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَیًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِی الدِّینِ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانظُرْنَا لَكَانَ خَیْرًا لَّهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَكِن لَّعَنَهُمُ اللّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلاَ یُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِیلاً از آنان كه جهودند گروهى برمى گردانند سخنان را از جایهایش و گویند شنیدیم و نافرمانى كردیم و بشنوان ناشنوائى را و رعایت كن ما را به گردانیدن زبانهاى خویش و ستیزگى در دین و اگر آنان مى‏گفتند شنیدیم و فرمان بردیم و بشنوان و مهلت ده ما را هرآینه بهتر بود ایشان را و درست‏تر لیكن دورشان كرد خدا به كفرشان پس ایمان نیارند جز اندكى‏3S نساء-وَاللّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ وَكَفَى بِاللّهِ وَلِیًّا وَكَفَى بِاللّهِ نَصِیرًا و خدا داناتر است به دشمنان شما و بس است خدا سرپرستى و بس است خدا یاورى‏0mmنساء,أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ أُوتُواْ نَصِیبًا مِّنَ الْكِتَابِ یَشْتَرُونَ الضَّلاَلَةَ وَیُرِیدُونَ أَن تَضِلُّواْ السَّبِیلَ آیا ننگریستى بدانان كه داده شدند بهره‏اى از كتاب را مى‏خرند گمراهى را و خواهند كه گم كنید راه را  f - in) Mنساء9وَالَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا لَّهُمْ فِیهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَنُدْخِلُهُمْ ظِـلاًّ ظَلِیلاً و آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند بزودى درآریمشان باغهائى كه جارى است از زیر آنها جویها جاودانان در آنها همیشه براى ایشان است در آنها همسرانى پاكیزه و درآریمشان در سایه‏اى سایه افكن‏3(Yنساء8إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ بِآیَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِیهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَیْرَهَا لِیَذُوقُواْ الْعَذَابَ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَزِیزًا حَكِیمًا همانا آنان كه كفر ورزیدند به آیتهاى ما بزودى چشانیمشان آتشى كه هرگاه پخته شود پوستهاى ایشان جایگزین گردانیمشان پوستهاى دیگرى تا بچشند عذاب را همانا خداوند است عزّتمند حكیم‏i'Gنساء7فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ بِهِ وَمِنْهُم مَّن صَدَّ عَنْهُ وَكَفَى بِجَهَنَّمَ سَعِیرًا پس از ایشان است آنكه ایمان بدان آورده است از ایشان است آنكه بازداشته است از آن و بس است دوزخ آتشى سوزان‏&&Uqنساء6أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ فَقَدْ آتَیْنَآ آلَ إِبْرَاهِیمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَیْنَاهُم مُّلْكًا عَظِیمًا یا رشك برند مردم را بدانچه خدا از فضل خویش بدانان داده است همانا دادیم به خاندان ابراهیم كتاب و حكمت را و دادیم بدیشان پادشاهى بزرگ را)%-نساء5أَمْ لَهُمْ نَصِیبٌ مِّنَ الْمُلْكِ فَإِذًا لاَّ یُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِیرًا یا ایشان را است بهره‏اى از فرمانروائى كه در آن هنگام ندهند به مردم پشیزى را5$[ نساء4أُوْلَـئِكَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَمَن یَلْعَنِ اللّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ نَصِیرًا آنانند كه دور كردشان خدا و كسى كه دور سازدش خدا نیابى براى او یاورى را #EKنساء3أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ أُوتُواْ نَصِیبًا مِّنَ الْكِتَابِ یُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَیَقُولُونَ لِلَّذِینَ كَفَرُواْ هَؤُلاء أَهْدَى مِنَ الَّذِینَ آمَنُواْ سَبِیلاً آیا نبینى آنان را كه داده شدند بهره‏اى را از كتاب ایمان آرند به جبت و طاغوت و گویند بدانان كه كفر ورزیدند كه اینان رهبرنده‏ترند از آنان كه ایمان آوردند راه را"1Wنساء2انظُرْ كَیفَ یَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الكَذِبَ وَكَفَى بِهِ إِثْمًا مُّبِینًا بنگر چگونه بر خدا دروغ مى‏بندند و بس است آن گناهى آشكار   ;u/ [نساء?أُولَـئِكَ الَّذِینَ یَعْلَمُ اللّهُ مَا فِی قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَعِظْهُمْ وَقُل لَّهُمْ فِی أَنفُسِهِمْ قَوْلاً بَلِیغًا آنانند كه خدا مى‏داند آنچه در دلهاى ایشان است پس روى گردان از ایشان و اندرز ده ایشان را و بگو ایشان را به دلهاى ایشان گفتارى رسا&.Aنساء>فَكَیْفَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ ثُمَّ جَآؤُوكَ یَحْلِفُونَ بِاللّهِ إِنْ أَرَدْنَا إِلاَّ إِحْسَانًا وَتَوْفِیقًا پس چگونه است كه اگر پیش آمدى بدیشان رسد بدانچه دستهاشان پیش فرستاده است آیند نزد تو سوگند خورند كه نخواستیم ما جز نكوكارى و كارساز آوردن را^-oGنساء=وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ إِلَى مَا أَنزَلَ اللّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَیْتَ الْمُنَافِقِینَ یَصُدُّونَ عَنكَ صُدُودًا و اگر گفته شود بدیشان كه بیائید به سوى آنچه خدا فرستاده است و به سوى رسول بنگرى منافقان را كه بازمى دارند از تو بازداشتنى‏,AIنساء<أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُواْ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ یُرِیدُونَ أَن یَتَحَاكَمُواْ إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُواْ أَن یَكْفُرُواْ بِهِ وَیُرِیدُ الشَّیْطَانُ أَن یُضِلَّهُمْ ضَلاَلاً بَعِیدًا آیا ندیدى آنان را كه پندارند آنكه ایشان ایمان آورده‏اند بدانچه به سوى تو فرستاده شده است و آنچه پیش از تو فرستاده شده است خواهند داورى برند به سوى ستمگر حالى كه امر شدند كه كفر ورزند بدو و خواهد شیطان كه گمراهشان سازد گمراهیى دورo+[}نساء;یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلاً اى آنان كه ایمان آوردید فرمان برید خدا و رسول را و اولیاء امر (كارداران) را از شما و اگر در چیزى با هم ستیزه كردید به خدا و رسولش بازگردانید اگر هستید ایمان آورنده به خدا و روز آخر این بهتر است و نكوتر در فرجام‏`*+نساء:إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُكُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُم بَیْنَ النَّاسِ أَن تَحْكُمُواْ بِالْعَدْلِ إِنَّ اللّهَ نِعِمَّا یَعِظُكُم بِهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ سَمِیعًا بَصِیرًا همانا خدا فرمانتان دهد كه بازگردانید سپرده‏ها را به اهل آنها و اگر داورى كنید میان مردم آنكه داورى كنید به داد چه خوب است آنچه خدا اندرز دهد شما را بدان همانا خداوند است شنونده‏اى بینا  6.V+l _7sEنساءGیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ خُذُواْ حِذْرَكُمْ فَانفِرُواْ ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُواْ جَمِیعًا اى آنان كه ایمان آوردید برگیرید اسلحه خویش را پس كوچ كنید دسته دسته یا كوچ كنید با هم‏;6[نساءFذَلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللّهِ وَكَفَى بِاللّهِ عَلِیمًا این است فزونى از خدا و بس است خدا دانا5I9نساءEوَمَن یُطِعِ اللّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَـئِكَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَـئِكَ رَفِیقًا و آن كس كه اطاعت كند خدا و پیمبر را همانا آنان با كسانیند كه خدا نعمت بدیشان داده است از پیمبران و راستگویان و كشتگان راه خدا و شایستگان و چه نیكو رفیقانند4+ نساءDوَلَهَدَیْنَاهُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِیمًا و رهبریشان مى‏كردیم به راهى راست‏T3aAنساءCوَإِذاً لَّآتَیْنَاهُم مِّن لَّدُنَّـا أَجْراً عَظِیمًا و در آن هنگام مى‏دادیمشان از نزد خویش مزدى بزرگ‏2_#نساءBوَلَوْ أَنَّا كَتَبْنَا عَلَیْهِمْ أَنِ اقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُواْ مِن دِیَارِكُم مَّا فَعَلُوهُ إِلاَّ قَلِیلٌ مِّنْهُمْ وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُواْ مَا یُوعَظُونَ بِهِ لَكَانَ خَیْرًا لَّهُمْ وَأَشَدَّ تَثْبِیتًا و اگر ما مى‏نوشتیم بر ایشان كه بكشید همدیگر را یا برون روید از شهرهاى خود نمى‏كردندش جز كمى از ایشان و اگر مى‏كردند آنچه را پند داده مى‏شدند هرآینه براى آنان بهتر بود و سخت استوارتر1{!نساءAفَلاَ وَرَبِّكَ لاَ یُؤْمِنُونَ حَتَّىَ یُحَكِّمُوكَ فِیمَا شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لاَ یَجِدُواْ فِی أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَیْتَ وَیُسَلِّمُواْ تَسْلِیمًا نه چنین است به پروردگار تو سوگند ایمان نیارند به تو تا به داورى بگزیندت در آنچه سرزده است بینشان و سپس نیابند در دلهاى خویش چاره‏اى از آنچه تو قضاوت كرده‏اى و تسلیم شوند تسلیم شدنى‏10/-نساء@وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ لِیُطَاعَ بِإِذْنِ اللّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوكَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّابًا رَّحِیمًا و نفرستادیم پیمبرى را مگر تا اطاعت شود به اذن خدا و اگر اینان گاهى كه به خود ستم روا مى‏داشتند مى‏آمدند نزد تو و آمرزش مى‏خواستند از خدا و آمرزش مى‏خواست براى ایشان پیمبر همانا مىیافتند خدا را بسى توبه‏پذیرنده مهربان‏ D jD<U-نساءLالَّذِینَ آمَنُواْ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَالَّذِینَ كَفَرُواْ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُواْ أَوْلِیَاء الشَّیْطَانِ إِنَّ كَیْدَ الشَّیْطَانِ كَانَ ضَعِیفًا آنان كه ایمان آورده پیكار كنند در راه خدا و آنان كه كفر ورزیده‏اند پیكار كنند در راه ستمگر پس پیكار كنید با یاران شیطان همانا نیرنگ شیطان است ناتوان‏;# نساءKوَمَا لَكُمْ لاَ تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَـذِهِ الْقَرْیَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِیًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِیرًا و چیست شما را كه پیكار نمى‏كنید در راه خدا و ناتوانان از مردان و زنان و كودكانى كه گویند پروردگارا برون كن ما را از این شهرى كه ستمگرند مردمش و قرار ده براى ما از نزد خود سرپرستى و قرار ده براى ما از نزد خود یاورى‏{:;5نساءJفَلْیُقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللّهِ الَّذِینَ یَشْرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا بِالآخِرَةِ وَمَن یُقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَیُقْتَلْ أَو یَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا پس باید نبرد كند در راه خدا آنان را كه مى‏فروشند زندگانى دنیا را به آخرت و كسى كه پیكار كند در راه خدا پس كشته شود یا پیروز گردد بزودى دهیمش پاداشى گران‏%9[iنساءIوَلَئِنْ أَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِّنَ الله لَیَقُولَنَّ كَأَن لَّمْ تَكُن بَیْنَكُمْ وَبَیْنَهُ مَوَدَّةٌ یَا لَیتَنِی كُنتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِیمًا و اگر فضلى از خدا به شما رسد بگوید چنان كه تو گوئى هرگز بین تو و او دوستى نبوده كاش با شما بودم تا بهره‏مند مى‏شدم به بهره‏اى بزرگ‏j87نساءHوَإِنَّ مِنكُمْ لَمَن لَّیُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصَابَتْكُم مُّصِیبَةٌ قَالَ قَدْ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیَّ إِذْ لَمْ أَكُن مَّعَهُمْ شَهِیدًا و همانا از شما است آنكه به سختى درنگ‏كارى كند پس اگر پیشامدى به شما رسد گوید خدا به من نعمت داد كه نشدم با ایشان كشته‏  E)@ sنساءPمَّنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللّهَ وَمَن تَوَلَّى فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَیْهِمْ حَفِیظًا آن كس كه اطاعت پیمبر كند خدا را اطاعت كرده است و آن كس كه پشت كند همانا نفرستادیمت بر ایشان نگهبان‏?AiنساءOمَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ وَمَا أَصَابَكَ مِن سَیِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِكَ وَأَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولاً وَكَفَى بِاللّهِ شَهِیدًا آنچه تو را از نكوئى رسد همانا از نزد خدا است و آنچه رسدت از بدى از خویشتن است و فرستادیم تو را براى مردم پیمبرى و بس است خداوند گواه‏Q>q+نساءNأَیْنَمَا تَكُونُواْ یُدْرِككُّمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنتُمْ فِی بُرُوجٍ مُّشَیَّدَةٍ وَإِن تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ یَقُولُواْ هَـذِهِ مِنْ عِندِ اللّهِ وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَقُولُواْ هَـذِهِ مِنْ عِندِكَ قُلْ كُلًّ مِّنْ عِندِ اللّهِ فَمَا لِهَـؤُلاء الْقَوْمِ لاَ یَكَادُونَ یَفْقَهُونَ حَدِیثًا هرجا باشید دریابد شما را مرگ و اگرچه در دژهاى استوار باشید و اگر بدیشان رسد خوشى گویند این از نزد خدا است و اگر بدى بدیشان رسد گویند این از نزد تو است بگو همه از نزد خدا است پس چه شود این گروه را نزدیك نیستند دریابند سخنى راb=9نساءMأَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ قِیلَ لَهُمْ كُفُّواْ أَیْدِیَكُمْ وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُمْ یَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْیَةِ اللّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْیَةً وَقَالُواْ رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَیْنَا الْقِتَالَ لَوْلا أَخَّرْتَنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِیبٍ قُلْ مَتَاعُ الدَّنْیَا قَلِیلٌ وَالآخِرَةُ خَیْرٌ لِّمَنِ اتَّقَى وَلاَ تُظْلَمُونَ فَتِیلاً آیا ننگریستى بدانان كه بدیشان گفته شد بازدارید دستهاى خود را و بپاى دارید نماز را و بدهید زكات را تا گاهى كه بر ایشان جنگ نوشته شد ناگهان گروهى از ایشان ترسند مردم را مانند ترسیدن خدا یا سخت‏تر و گفتند پروردگارا چرا جنگ بر ما نوشتى كاش ما را مهلت مى‏دادى تا سرآمدى نزدیك بگو كامیابى دنیااست اندك و آخرت بهتر است براى آنكه پرهیزكارى كند و ستم بر شما نشود به مقدار تارى كه در هسته خرما است‏ " n ";F[نساءVوَإِذَا حُیِّیْتُم بِتَحِیَّةٍ فَحَیُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ حَسِیبًا و هرگاه به شما درود گفته شود درود گوئید به بهتر از آن یا همان را برگردانید همانا خداوند است بر همه چیز حسابگر%E?نساءUمَّن یَشْفَعْ شَفَاعَةً حَسَنَةً یَكُن لَّهُ نَصِیبٌ مِّنْهَا وَمَن یَشْفَعْ شَفَاعَةً سَیِّئَةً یَكُن لَّهُ كِفْلٌ مِّنْهَا وَكَانَ اللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ مُّقِیتًا كسى كه شفاعت نیكى كند او را است بهره‏اى از آن و كسى كه شفاعت بدى كند او را است بهره‏اى از آن و خدا است بر همه چیز نگهبان‏qD5'نساءTفَقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ تُكَلَّفُ إِلاَّ نَفْسَكَ وَحَرِّضِ الْمُؤْمِنِینَ عَسَى اللّهُ أَن یَكُفَّ بَأْسَ الَّذِینَ كَفَرُواْ وَاللّهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَأَشَدُّ تَنكِیلاً پس نبرد كن در راه خدا تكلیف نشود جز خودت و برانگیز مؤمنان را امید است خدا بازدارد نیروى آنان را كه كفر ورزیدند و خدا است سخت نیروتر و سخت تر به شكنجه‏kC!/نساءSوَإِذَا جَاءهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُواْ بِهِ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَى أُوْلِی الأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِینَ یَسْتَنبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَلَوْلاَ فَضْلُ اللّهِ عَلَیْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ الشَّیْطَانَ إِلاَّ قَلِیلاً و هرگاه برسدشان امرى درباره امنیّت یا ترس فاش كنندش و اگر بازمى گردانیدند آن را به سوى پیمبر و به سوى اولیاء امر (كارداران) خویش همانا مى‏دانستندش آنان كه استخراجش مى‏كردند از ایشان و اگر نبود فضل خدا و رحمت او بر شما همانا پیروى مى‏كردید شیطان را مگر كمى‏B/yنساءRأَفَلاَ یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِندِ غَیْرِ اللّهِ لَوَجَدُواْ فِیهِ اخْتِلاَفًا كَثِیرًا آیا تدبّر (بررسى) نمى‏كنند قرآن را و اگر مى‏بود از نزد غیر از خدا همانا مىیافتند در آن اختلافى بسیارsA!?نساءQوَیَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُواْ مِنْ عِندِكَ بَیَّتَ طَآئِفَةٌ مِّنْهُمْ غَیْرَ الَّذِی تَقُولُ وَاللّهُ یَكْتُبُ مَا یُبَیِّتُونَ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ وَكَفَى بِاللّهِ وَكِیلاً گویند اطاعت ولى گاهى كه برون روند از نزد تو درون پرورانند گروهى از ایشان غیر آنچه را كه گویند و خدا مى‏نویسد آنچه را نهان مى‏دارند پس روى گردان از ایشان و توكل كن بر خدا و بس است خداوند وكیل‏ H +1J1+نساءZإِلاَّ الَّذِینَ یَصِلُونَ إِلَىَ قَوْمٍ بَیْنَكُمْ وَبَیْنَهُم مِّیثَاقٌ أَوْ جَآؤُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَن یُقَاتِلُونَكُمْ أَوْ یُقَاتِلُواْ قَوْمَهُمْ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَیْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ یُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْاْ إِلَیْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللّهُ لَكُمْ عَلَیْهِمْ سَبِیلاً مگر آنان كه بپیوندند با گروهى كه میان شما و ایشان است پیمانى یا بیایند شما را حالى كه تنگ آمده باشد سینه‏هاى ایشان از آنكه نبرد كنند با شما یا نبرد كنند با قوم خود و اگر مى‏خواست خدا همانا مسلّط مى‏ساختشان بر شما تا جنگ كنند با شما ولى اگر كناره‏گیرى كردند از شما و نبرد نكردند با شما و دست صلح بسوى شما دراز كردند همانا قرار نداده است خدا براى شما بر ایشان راهى‏uIi{نساءYوَدُّواْ لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُواْ فَتَكُونُونَ سَوَاء فَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ أَوْلِیَاء حَتَّىَ یُهَاجِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ وَجَدتَّمُوهُمْ وَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِیًّا وَلاَ نَصِیرًا دوست داشتند شما نیز مانند ایشان كافر شوید تا با هم همانند گردید پس نگیرید از ایشان دوستانى تا هجرت كنند در راه خدا و اگر روى گردانیدند بگیریدشان و بكشیدشان هر كجا بیابیدشان و نگیرید از ایشان دوست و نه یاورى‏ H%نساءXفَمَا لَكُمْ فِی الْمُنَافِقِینَ فِئَتَیْنِ وَاللّهُ أَرْكَسَهُم بِمَا كَسَبُواْ أَتُرِیدُونَ أَن تَهْدُواْ مَنْ أَضَلَّ اللّهُ وَمَن یُضْلِلِ اللّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ سَبِیلاً چیست شما را كه درباره منافقین بر دو گروهید حالى كه برگردانیدستشان بدانچه دست آوردند آیا خواهید هدایت كنید آن را كه گمراه كرده است خدا و آن كس كه گمراهش كند خدا نیابى براى او راهى‏4GkwنساءWاللّهُ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ لَیَجْمَعَنَّكُمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ لاَ رَیْبَ فِیهِ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللّهِ حَدِیثًا خدا نیست خداوندى جز او گردآورنده شما است به روز قیامت نیست شكّى در آن و كیست راستگوتر از خدا در سخن‏ t ^tM5gنساء]وَمَن یَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَآؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللّهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیمًا و كسى كه بكشد مؤمنى را دانسته و خواسته پس كیفرش دوزخ است جاودان در آن و خشم آورد خدا بر او و دورش كند و آماده كند براى او عذابى بزرگ‏QLنساء\وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَن یَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلاَّ خَطَئًا وَمَن قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَئًا فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَدِیَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ إِلاَّ أَن یَصَّدَّقُواْ فَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ عَدُوٍّ لَّكُمْ وَهُوَ مْؤْمِنٌ فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ بَیْنَكُمْ وَبَیْنَهُمْ مِّیثَاقٌ فَدِیَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ وَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةً فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ تَوْبَةً مِّنَ اللّهِ وَكَانَ اللّهُ عَلِیمًا حَكِیمًا و نیست براى مؤمنى كه بكشد مؤمنى را مگر به خطا و كسى كه مؤمنى را به خطا بكشد بر او است آزاد كردن بنده مؤمنى و خونبهائى كه پرداخت شود به خاندانش مگر آنكه تصدق كنند و اگر از گروهى باشند كه دشمن شما هستند و او مؤمن باشد پس آزاد كردن بنده مؤمنى و اگر از گروهى باشد كه میان شما و ایشان است پیمانى پس دیه‏اى پرداخت شده به خویشان او و آزاد ساختن بنده مؤمن و آن كس كه ندارد پس روزه دو ماه پى در پى توبه است از نزد خدا و خدا است داناى حكیم‏K )نساء[سَتَجِدُونَ آخَرِینَ یُرِیدُونَ أَن یَأْمَنُوكُمْ وَیَأْمَنُواْ قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوَاْ إِلَى الْفِتْنِةِ أُرْكِسُواْ فِیِهَا فَإِن لَّمْ یَعْتَزِلُوكُمْ وَیُلْقُواْ إِلَیْكُمُ السَّلَمَ وَیَكُفُّوَاْ أَیْدِیَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثِقِفْتُمُوهُمْ وَأُوْلَـئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَیْهِمْ سُلْطَانًا مُّبِینًا بزودى یابید دیگرانى را كه خواهند ایمن باشند از شما و ایمن باشند از قوم خویش هرگاه خوانده شوند بسوى آشوبى بیفتند در آن پس اگر دور نشدند از شما و آشتى نكردند با شما و بازنداشتند دستهاى خود را پس بگیرید ایشان را و بكشیدشان هر كجا بیابیدشان و آنان را قرار دادیم براى شما بر ایشان فرمانروائى آشكار  mCRa%نساءbإِلاَّ الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ لاَ یَسْتَطِیعُونَ حِیلَةً وَلاَ یَهْتَدُونَ سَبِیلاً مگر ناتوانان از مردان و زنان و كودكانى كه نه چاره توانند و نه راه به جائى برندfQ[kنساءaإِنَّ الَّذِینَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ ظَالِمِی أَنْفُسِهِمْ قَالُواْ فِیمَ كُنتُمْ قَالُواْ كُنَّا مُسْتَضْعَفِینَ فِی الأَرْضِ قَالْوَاْ أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُواْ فِیهَا فَأُوْلَـئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءتْ مَصِیرًا همانا آنان كه دریابندشان فرشتگان ستم‏كنندگان بر خویشتن گویند در چه بودید گویند بودیم ناتوانانى در زمین گویند آیا نبود زمین خدا پهناور تا هجرت كنید در آن آنان جایگاهشان دوزخ است و چه بد بازگشتگاهى است‏P-نساء`دَرَجَاتٍ مِّنْهُ وَمَغْفِرَةً وَرَحْمَةً وَكَانَ اللّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا پایه‏هائى از نزد خود و آمرزش و رحمتى و خداوند است آمرزنده مهربان‏O -نساء_لاَّ یَسْتَوِی الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ غَیْرُ أُوْلِی الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجَاهِدِینَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِینَ دَرَجَةً وَكُـلاًّ وَعَدَ اللّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللّهُ الْمُجَاهِدِینَ عَلَى الْقَاعِدِینَ أَجْرًا عَظِیمًا یكسان نیستند بازنشستگان از مؤمنان كه از نه مرد رنج و آسیبند با كوشش گران در راه خدا به مالها و جانهاى خویش برترى داده است خدا كوشش‏كنندگان را به مالها و جانهاى خود بر بازنشستگان از جنگ در پایه و هر كدام را نوید نكوئى داده است و فزونى داده است خدا رزم دهندگان را بر خانه‏نشینان به پاداشى گران‏N!wنساء^یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا ضَرَبْتُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَتَبَیَّنُواْ وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ أَلْقَى إِلَیْكُمُ السَّلاَمَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فَعِندَ اللّهِ مَغَانِمُ كَثِیرَةٌ كَذَلِكَ كُنتُم مِّن قَبْلُ فَمَنَّ اللّهُ عَلَیْكُمْ فَتَبَیَّنُواْ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرًا اى آنان كه ایمان آوردید هرگاه در راه خدا سفر كردید رسیدگى كنید و نگوئید بدان كس كه از در زشتى با شما درآمده است نیستى مؤمن خواهید بهره زندگانى دنیا را و نزد خدا است خواسته‏هاى فراوان چنین بودید پیش از این پس منت نهاد خدا بر شما پس رسیدگى كنید كه خداوند است بدانچه مى‏كنید آگاه‏  4VIنساءfوَإِذَا كُنتَ فِیهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاَةَ فَلْتَقُمْ طَآئِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَكَ وَلْیَأْخُذُواْ أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُواْ فَلْیَكُونُواْ مِن وَرَآئِكُمْ وَلْتَأْتِ طَآئِفَةٌ أُخْرَى لَمْ یُصَلُّواْ فَلْیُصَلُّواْ مَعَكَ وَلْیَأْخُذُواْ حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَیَمِیلُونَ عَلَیْكُم مَّیْلَةً وَاحِدَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَى أَن تَضَعُواْ أَسْلِحَتَكُمْ وَخُذُواْ حِذْرَكُمْ إِنَّ اللّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِینَ عَذَابًا مُّهِینًا و اگر در میان ایشان بودى و بپاى داشتى براى ایشان نماز را پس بایستد گروهى از ایشان با تو و برگیرند اسلحه خود را تا هرگاه به سجده روند باشند پشت سر شما و بیایند گروهى دیگر كه نماز نگزارده‏اند پس نماز بگزارند با تو و بردارند با خود اسلحه و آمادگى خویش را دوست داشتند آنان كه كفر ورزیدند كاش غفلت مى‏كردید از خواسته‏ها و اسلحه خود تا بتازند بر شما به یك تاختن و باكى نیست بر شما اگر شما را آزارى از باران باشد یا بیمار باشید كه بگذارید سلاحهاى خود را و برگیرید بیمناكى و آمادگى خویش را همانا خدا آماده كرده است براى كافران عذابى خواركننده را~Uwنساءeوَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِی الأَرْضِ فَلَیْسَ عَلَیْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُواْ مِنَ الصَّلاَةِ إِنْ خِفْتُمْ أَن یَفْتِنَكُمُ الَّذِینَ كَفَرُواْ إِنَّ الْكَافِرِینَ كَانُواْ لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِینًا و هرگاه سفر كنید باكى نیست بر شما كه كوتاه كنید نماز را اگر بترسید كه بتازند بر شما آنان كه كفر ورزیدند زیرا كافرانند براى شما دشمنى آشكارSTنساءdوَمَن یُهَاجِرْ فِی سَبِیلِ اللّهِ یَجِدْ فِی الأَرْضِ مُرَاغَمًا كَثِیرًا وَسَعَةً وَمَن یَخْرُجْ مِن بَیْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلى اللّهِ وَكَانَ اللّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا و كسى كه هجرت كند در راه خدا بیابد در زمین هجرتگاه‏هائى بسیار و گشایشى و كسى كه برون آید از خانه خویش حالى كه هجرت‏كننده است به سوى خدا و پیمبرش پس دریابدش مرگ همانا مزدش بر خدا افتاد و خدا است آمرزنده مهربان‏ SAyنساءcفَأُوْلَـئِكَ عَسَى اللّهُ أَن یَعْفُوَ عَنْهُمْ وَكَانَ اللّهُ عَفُوًّا غَفُورًا كه اینان را امید است خدا درگذرد از ایشان و خدا است بخشنده آمرزگار 3 2 T3^ نساءnوَمَن یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَّحِیمًا و كسى كه به كارى زشت بپردازد یا ستم كند بر خویشتن و سپس از خدا آمرزش خواهد بیابد خداوند را آمرزنده مهربان‏]YAنساءmهَاأَنتُمْ هَـؤُلاء جَادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فَمَن یُجَادِلُ اللّهَ عَنْهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَم مَّن یَكُونُ عَلَیْهِمْ وَكِیلاً اینك شما از ایشان دفاع كردید در زندگانى دنیا پس كیست تا خدا را دفاع كند از ایشان روز قیامت یا كیست كه باشد بر ایشان وكیل‏r\_نساءlیَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلاَ یَسْتَخْفُونَ مِنَ اللّهِ وَهُوَ مَعَهُمْ إِذْ یُبَیِّتُونَ مَا لاَ یَرْضَى مِنَ الْقَوْلِ وَكَانَ اللّهُ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطًا نهفتگى جویند از مردم و نهفتگى نمى‏جویند از خدا حال آنكه او با ایشان است هنگامى كه درون مى‏پرورانند آنچه را خوش ندارد از گفتار و خدا است بدانچه مى‏كنند فراگیرنده‏[)sنساءkوَلاَ تُجَادِلْ عَنِ الَّذِینَ یَخْتَانُونَ أَنفُسَهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبُّ مَن كَانَ خَوَّانًا أَثِیمًا و ستیزه مكن از آنان كه با خود خیانت مى‏ورزند زیرا خدا دوست ندارد آن را كه خیانت‏كننده گنهكار است‏TZk7نساءjوَاسْتَغْفِرِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِیمًا و آمرزش خواه از خدا كه خدا است آمرزنده مهربان‏kYIنساءiإِنَّا أَنزَلْنَا إِلَیْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَیْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللّهُ وَلاَ تَكُن لِّلْخَآئِنِینَ خَصِیمًا همانا فرستادیم كتاب را به سوى تو به حقّ تا حكومت كنى میان مردم بدانچه نمایاند تو را خدا و نباش براى خیانتكاران ستیزه‏گرى‏~X=9نساءhوَلاَ تَهِنُواْ فِی ابْتِغَاء الْقَوْمِ إِن تَكُونُواْ تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ یَأْلَمُونَ كَمَا تَأْلَمونَ وَتَرْجُونَ مِنَ اللّهِ مَا لاَ یَرْجُونَ وَكَانَ اللّهُ عَلِیمًا حَكِیمًا سستى مورزید در جستجوى دشمن اگر رنج مى‏كشید همانا رنج مى‏برند ایشان چنانكه رنج مى‏برید شما و امید دارید از خدا آنچه را امید ندارند و خدا است داناى حكیم‏JWyنساءgفَإِذَا قَضَیْتُمُ الصَّلاَةَ فَاذْكُرُواْ اللّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنتُمْ فَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ إِنَّ الصَّلاَةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا پس گاهى كه به جاى آوردید نماز را یاد كنید خدا را ایستادگان و نشستگان و بر پهلوهاى خویش سپس گاهى كه دل آسوده شدید به پا بدارید نماز را همانا نماز است بر مؤمنان نوشته بایسته‏   H&)eO}نساءuإِن یَدْعُونَ مِن دُونِهِ إِلاَّ إِنَاثًا وَإِن یَدْعُونَ إِلاَّ شَیْطَانًا مَّرِیدًا نمى‏خوانند جز او مگر مادگانى را و نمى‏خوانند جز شیطانى گردنكش را dyنساءtإِنَّ اللّهَ لاَ یَغْفِرُ أَن یُشْرَكَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن یَشَاء وَمَن یُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلاً بَعِیدًا همانا خدا نمى‏آمرزد آنكه شرك ورزیده شود بدو و مى‏آمرزد جز آن را براى هر كس خواهد و كسى كه شرك ورزد به خدا همانا گمراه شده است گمراهى دورuc Wنساءsوَمَن یُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُ الْهُدَى وَیَتَّبِعْ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِینَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِیرًا و آن كس كه مخالفت كند با پیمبر پس از آنكه پدیدار شد برایش هدایت و پیروى كند غیر از راه مؤمنان را رسانیمش بدانچه دوست دارد و افكنیمش در دوزخ و چه بد بازگشتگاهى است‏%b?نساءrلاَّ خَیْرَ فِی كَثِیرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاَحٍ بَیْنَ النَّاسِ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِكَ ابْتَغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا نیست نیكیى در بسیارى از رازگوئیشان جز آنكه امر كند به صدقه یا نیكى یا كارسازى میان مردم و آن كس كه این كار را كند از پى خوشنودى خدا بزودى دهیمش پاداشى بزرگ‏5a?%نساءqوَلَوْلاَ فَضْلُ اللّهِ عَلَیْكَ وَرَحْمَتُهُ لَهَمَّت طَّآئِفَةٌ مُّنْهُمْ أَن یُضِلُّوكَ وَمَا یُضِلُّونَ إِلاُّ أَنفُسَهُمْ وَمَا یَضُرُّونَكَ مِن شَیْءٍ وَأَنزَلَ اللّهُ عَلَیْكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ وَكَانَ فَضْلُ اللّهِ عَلَیْكَ عَظِیمًا و اگر نبود فضل خدا و رحمتش بر تو همانا آهنگ كردند گروهى از ایشان كه گمراهت كنند و گمراه نكنند جز خویشتن را و زیانت نرسانند به چیزى و فرستاد خدا بر تو كتاب و حكمت را و بیاموخت آنچه را ندانستى و همانا فضل خدا است بر تو بزرگ‏5`5/نساءpوَمَن یَكْسِبْ خَطِیئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ یَرْمِ بِهِ بَرِیئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِینًا و كسى كه فراهم كند لغزش یا گنهى را سپس بسوى كسى كه بیزار باشد افكندش همانا بار كرده است بر خود تهمتى و گناهى آشكار راB_kنساءoوَمَن یَكْسِبْ إِثْمًا فَإِنَّمَا یَكْسِبُهُ عَلَى نَفْسِهِ وَكَانَ اللّهُ عَلِیمًا حَكِیمًا و كسى كه گنهى فراهم آورد همانا بر خویشتن آورده است و خدا است داناى حكیم‏  +(mCنساء}وَمَنْ أَحْسَنُ دِینًا مِّمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لله وَهُوَ مُحْسِنٌ واتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَاتَّخَذَ اللّهُ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلاً و كیست به دین‏تر (نكوتر دین) از آن كس كه روى به خدا آورد و او نكوكار باشد و پیروى كند آئین ابراهیم یكتاپرست را و برگرفت خدا ابراهیم را دوستى‏el3نساء|وَمَن یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتَ مِن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَـئِكَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلاَ یُظْلَمُونَ نَقِیرًا و آن كس كه كرداریهاى شایسته كند مرد یا زن و او مؤمن باشد آنان به بهشت درآیند و ستم بر ایشان نشود به اندازه منقارگاهى‏}k=7نساء{لَّیْسَ بِأَمَانِیِّكُمْ وَلا أَمَانِیِّ أَهْلِ الْكِتَابِ مَن یَعْمَلْ سُوءًا یُجْزَ بِهِ وَلاَ یَجِدْ لَهُ مِن دُونِ اللّهِ وَلِیًّا وَلاَ نَصِیرًا نیست به دلخواه شما و نه به دلخواه اهل كتاب هر كس كردار زشت كند كیفر شود بدان و نیابد براى خویشتن از خدا یار و نه یاورى‏jOYنساءzوَالَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا وَعْدَ اللّهِ حَقًّا وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللّهِ قِیلاً و آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند بزودى درآریمشان باغهائى كه جارى است در آنها جویها جاودانان در آن همیشه وعده خدا به درست و كیست راستگوتر از خدا در سخن‏hi ?نساءyأُوْلَـئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَلاَ یَجِدُونَ عَنْهَا مَحِیصًا آنان جایگاهشان دوزخ است و نیابند از آن چاره‏اى‏hنساءxیَعِدُهُمْ وَیُمَنِّیهِمْ وَمَا یَعِدُهُمُ الشَّیْطَانُ إِلاَّ غُرُورًا نویدشان دهد و به آرزوشان افكند و نویدشان ندهد شیطان مگر فریب (سرگرمى)%gsQنساءwوَلأُضِلَّنَّهُمْ وَلأُمَنِّیَنَّهُمْ وَلآمُرَنَّهُمْ فَلَیُبَتِّكُنَّ آذَانَ الأَنْعَامِ وَلآمُرَنَّهُمْ فَلَیُغَیِّرُنَّ خَلْقَ اللّهِ وَمَن یَتَّخِذِ الشَّیْطَانَ وَلِیًّا مِّن دُونِ اللّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُّبِینًا و همانا گمراهشان كنم و به آرزوشان افكنم و بفرمایمشان كه بشكافند گوشهاى چهارپایان را و بفرمایمشان كه برگردانند آفرینش خدا را و كسى كه شیطان را به دوستى گزیند جز خدا همانا زیان كرده است زیانى آشكارf-نساءvلَّعَنَهُ اللّهُ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِیبًا مَّفْرُوضًا كه دورش كرده است خدا و گفت هر آینه بگیرم از بندگان تو بهره‏اى معین را  vqkrS{نساءوَإِن یَتَفَرَّقَا یُغْنِ اللّهُ كُلاًّ مِّن سَعَتِهِ وَكَانَ اللّهُ وَاسِعًا حَكِیمًا و اگر جدا شوند (زن و شوهر از همدیگر) خدا بى‏نیاز كند هر كدام را از گشایش خویش و خدا است گشایشمند حكیم‏qaنساءوَلَن تَسْتَطِیعُواْ أَن تَعْدِلُواْ بَیْنَ النِّسَاء وَلَوْ حَرَصْتُمْ فَلاَ تَمِیلُواْ كُلَّ الْمَیْلِ فَتَذَرُوهَا كَالْمُعَلَّقَةِ وَإِن تُصْلِحُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِیمًا و هرگز نتوانید دادگرى كنید میان زنان و اگر چه آرزومند آن باشید پس كج نشوید با همه خواست خود به یك سوى تا او را بازگذارید مانند آویخته و اگر اصلاح كنید و پرهیزكارى كنید همانا خداوند است آمرزنده مهربان‏lpOنساءوَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِن بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلاَ جُنَاْحَ عَلَیْهِمَا أَن یُصْلِحَا بَیْنَهُمَا صُلْحًا وَالصُّلْحُ خَیْرٌ وَأُحْضِرَتِ الأَنفُسُ الشُّحَّ وَإِن تُحْسِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرًا و اگر زنى ترسید از شوى خویش ناسازگارى یا روى گردانى را پس باكى بر آنان نیست كه آشتى افكند میان خویش آشتیى و آشتى بهتر است و جانها را فرآورده شد بخل و اگر نكوكارى و پرهیزكارى كنید همانا خدا بدانچه كنید دانا است‏HoEEنساءوَیَسْتَفْتُونَكَ فِی النِّسَاء قُلِ اللّهُ یُفْتِیكُمْ فِیهِنَّ وَمَا یُتْلَى عَلَیْكُمْ فِی الْكِتَابِ فِی یَتَامَى النِّسَاء الَّلاتِی لاَ تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَن تَنكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَن تَقُومُواْ لِلْیَتَامَى بِالْقِسْطِ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ بِهِ عَلِیمًا پرسندت درباره زنان بگو خدا دستور دهد شما را درباره ایشان و آنچه خوانده شود بر شما در كتاب درباره یتیمان زنانى كه نمى‏دهیدشان آنچه نوشته شده است براى ایشان و خوش ندارید كه زناشوئى كنید با ایشان و ناتوانان از كودكان و آنكه قیام كنید درباره یتیمان به داد و هر چه كنید از نیكى همانا خداوند است بدان داناJnY5نساء~وَللّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَكَانَ اللّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ مُّحِیطًا و خدا را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و خداوند است به همه چیز فراگیرنده‏ l v I cl{xgنساءیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ آمِنُواْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِی نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِیَ أَنزَلَ مِن قَبْلُ وَمَن یَكْفُرْ بِاللّهِ وَمَلاَئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلاً بَعِیدًا اى آنان كه ایمان آوردید ایمان آرید به خدا و پیمبرش و كتابى كه فرستاد بر پیمبرش و كتابى كه فرستاده است از پیش و كسى كه كفر ورزد به خدا و فرشتگان و كتابهایش و پیمبرانش و به روز بازپسین همانا گمراه شده است گمراهى دورtwYنساءیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِینَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاء لِلّهِ وَلَوْ عَلَى أَنفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَیْنِ وَالأَقْرَبِینَ إِن یَكُنْ غَنِیًّا أَوْ فَقَیرًا فَاللّهُ أَوْلَى بِهِمَا فَلاَ تَتَّبِعُواْ الْهَوَى أَن تَعْدِلُواْ وَإِن تَلْوُواْ أَوْ تُعْرِضُواْ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرًا اى آنان كه ایمان آوردید باشید قیام‏كنندگان به داد (یا نگهبانان بر داد) گواهانى براى خدا هر چند بر خویشتن یا پدر و مادر و نزدیكان اگر بى‏نیاز یا نیازمند باشد همانا خدا سزاوارتر است بدانان پس پیروى هوس نكنید تا كج شوید و اگر سرپیچید یا روى گردانید همانا خدا است بدانچه مى‏كنید آگاه‏vE?نساءمَّن كَانَ یُرِیدُ ثَوَابَ الدُّنْیَا فَعِندَ اللّهِ ثَوَابُ الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَكَانَ اللّهُ سَمِیعًا بَصِیرًا كسى كه بخواهد پاداش دنیا را همانا نزد خدا است پاداش دنیا و آخرت و خدا است شنونده بیناXu'نساءإِن یَشَأْ یُذْهِبْكُمْ أَیُّهَا النَّاسُ وَیَأْتِ بِآخَرِینَ وَكَانَ اللّهُ عَلَى ذَلِكَ قَدِیرًا اگر بخواهد مى‏برد شما را اى مردم و مى‏آورد دیگران را و خداوند است بر آن توانا)t)!نساءوَلِلّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَكَفَى بِاللّهِ وَكِیلاً و خدا را است آنچه در آسمانها است و آنچه در زمین و بس است خداوند وكیل (كارگذار)sM7نساءوَللّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَلَقَدْ وَصَّیْنَا الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَإِیَّاكُمْ أَنِ اتَّقُواْ اللّهَ وَإِن تَكْفُرُواْ فَإِنَّ لِلّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَكَانَ اللّهُ غَنِیًّا حَمِیدًا و براى خدا است آنچه در آسمانها است و آنچه در زمین و همانا اندرز دادیم آنان را كه داده شدند كتاب را پیش از شما و شما كه بترسید خدا را و اگر كفر ورزید همانا براى خدا است آنچه در آسمانها است و آنچه در زمین و خدا است بى‏نیاز ستوده‏  m}iiنساءالَّذِینَ یَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِن كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللّهِ قَالُواْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ وَإِن كَانَ لِلْكَافِرِینَ نَصِیبٌ قَالُواْ أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَیْكُمْ وَنَمْنَعْكُم مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ فَاللّهُ یَحْكُمُ بَیْنَكُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلَن یَجْعَلَ اللّهُ لِلْكَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلاً آنان كه انتظار به شما مى‏كشند تا اگر شما را پیروزى (گشایشى) از خدا باشد گویند آیا نبودیم با شما و اگر كافران را بهره‏اى بود گویند آیا چیرگى نورزیدیم بر شما و نگاهدارى نكردیم شما را از مؤمنان پس خدا حكم كند بین شما روز رستاخیز و هرگز قرار ندهد خدا براى كافران بر مؤمنان راهى‏^|7}نساءوَقَدْ نَزَّلَ عَلَیْكُمْ فِی الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آیَاتِ اللّهِ یُكَفَرُ بِهَا وَیُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلاَ تَقْعُدُواْ مَعَهُمْ حَتَّى یَخُوضُواْ فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ إِنَّكُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ إِنَّ اللّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِینَ وَالْكَافِرِینَ فِی جَهَنَّمَ جَمِیعًا و همانا فرود آورده است بر شما در كتاب كه اگر شنیدید به آیتهاى خدا كفرورزى مى‏شود یا استهزاء مى‏شود بدانها نه نشینید با ایشان تا فروروند در سخنى غیر از آن كه شمائید در آن هنگام مانند ایشان همانا خدا است گردآورنده منافقان و كافران در دوزخ همگى‏V{){نساءالَّذِینَ یَتَّخِذُونَ الْكَافِرِینَ أَوْلِیَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَیَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ العِزَّةَ لِلّهِ جَمِیعًا آنان كه مى‏گیرند كافران را دوستانى جز مؤمنان آیا نزد آنان عزت را جویند همانا عزت از آن خدا است همگى‏nzeoنساءبَشِّرِ الْمُنَافِقِینَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا مژده ده منافقان (مردم دوروى) را كه براى آنان است شكنجه دردناك‏Wy})نساءإِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ آمَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّمْ یَكُنِ اللّهُ لِیَغْفِرَ لَهُمْ وَلاَ لِیَهْدِیَهُمْ سَبِیلاً همانا آنان كه ایمان آوردند پس كافر شدند و سپس ایمان آوردند و پس كافر شدند پس فزونى یافتند در كفر نیست خدا آمرزنده ایشان و نه راهنمائیشان كند به راهى‏   r Sنساءإِن تُبْدُواْ خَیْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُواْ عَن سُوَءٍ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِیرًا اگر آشكار كنید نیكى را یا نهان داریدش یا گذشت كنید از زشتى همانا خدا است گذشت‏كننده توانا!aنساءلاَّ یُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَن ظُلِمَ وَكَانَ اللّهُ سَمِیعًا عَلِیمًا دوست ندارد خدا بلند سخن گفتن را به گفتار زشت جز آن كس كه ستم بر او شده است و خدا است شنونده داناSo/نساءمَّا یَفْعَلُ اللّهُ بِعَذَابِكُمْ إِن شَكَرْتُمْ وَآمَنتُمْ وَكَانَ اللّهُ شَاكِرًا عَلِیمًا چه مى‏كند خدا به عذاب شما مگر سپاسگزارید و ایمان آرید و خدا است شكرپذیرنده دانا(Iنساءإِلاَّ الَّذِینَ تَابُواْ وَأَصْلَحُواْ وَاعْتَصَمُواْ بِاللّهِ وَأَخْلَصُواْ دِینَهُمْ لِلّهِ فَأُوْلَـئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ وَسَوْفَ یُؤْتِ اللّهُ الْمُؤْمِنِینَ أَجْرًا عَظِیمًا مگر آنان كه توبه كردند و اصلاح نمودند و به خدا چنگ زدند (نگهدارى از خدا خواستند) و پاك كردند دین خود را براى خدا پس آنانند با مؤمنان و بزودى مى‏دهد خدا مؤمنان را پاداشى بزرگ‏/_wنساءإِنَّ الْمُنَافِقِینَ فِی الدَّرْكِ الأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَن تَجِدَ لَهُمْ نَصِیرًا همانا منافقان در پایه فرودینند از آتش و نیابى براى ایشان یاورى‏+نساءیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْكَافِرِینَ أَوْلِیَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَتُرِیدُونَ أَن تَجْعَلُواْ لِلّهِ عَلَیْكُمْ سُلْطَانًا مُّبِینًا اى آنان كه ایمان آوردید نگیرید كافران را دوستانى جز مؤمنان آیا خواهید قرار دهید براى خدا بر خویشتن دستاویزى آشكارEqنساءمُّذَبْذَبِینَ بَیْنَ ذَلِكَ لاَ إِلَى هَـؤُلاء وَلاَ إِلَى هَـؤُلاء وَمَن یُضْلِلِ اللّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ سَبِیلاً سرگردانند میان این نه به سوى آنانند و نه به سوى اینان و كسى را كه خدا گمراه كند نیابى براى او راهى‏p~9نساءإِنَّ الْمُنَافِقِینَ یُخَادِعُونَ اللّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُواْ إِلَى الصَّلاَةِ قَامُواْ كُسَالَى یُرَآؤُونَ النَّاسَ وَلاَ یَذْكُرُونَ اللّهَ إِلاَّ قَلِیلاً همانا منافقان نیرنگ ورزند با خدا و او است فریب‏دهنده ایشان و هرگاه برخیزند به سوى نماز برخیزند سرگران خودنمائى كنند به مردم و یاد نكنند خدا را جز اندكى‏  7  'z /=نساءوَرَفَعْنَا فَوْقَهُمُ الطُّورَ بِمِیثَاقِهِمْ وَقُلْنَا لَهُمُ ادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا وَقُلْنَا لَهُمْ لاَ تَعْدُواْ فِی السَّبْتِ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّیثَاقًا غَلِیظًا و برافراشتیم بر فراز ایشان طور را به پیمانشان و بدیشان گفتیم اندرآیید در را سجده‏كنان و گفتیم بدیشان كه تجاوز نكنید در شنبه و گرفتیم از ایشان پیمانى سخت‏ gنساءیَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَن تُنَزِّلَ عَلَیْهِمْ كِتَابًا مِّنَ السَّمَاء فَقَدْ سَأَلُواْ مُوسَى أَكْبَرَ مِن ذَلِكَ فَقَالُواْ أَرِنَا اللّهِ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ثُمَّ اتَّخَذُواْ الْعِجْلَ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَیِّنَاتُ فَعَفَوْنَا عَن ذَلِكَ وَآتَیْنَا مُوسَى سُلْطَانًا مُّبِینًا مى‏خواهند از تو اهل كتاب كه فرو فرستى بر ایشان نامه‏اى از آسمان همانا خواستند از موسى بزرگتر از این را گفتند به ما بنمایان خدا را آشكار پس فراگرفتشان صاعقه (آتش آسمانى) به ستمكاریشان پس برگرفتند گوساله را پس از آنكه بیامدشان نشانیها پس درگذشتیم از آن و دادیم به موسى فرمانروائیى آشكارQs'نساءوَالَّذِینَ آمَنُواْ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَلَمْ یُفَرِّقُواْ بَیْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ أُوْلَـئِكَ سَوْفَ یُؤْتِیهِمْ أُجُورَهُمْ وَكَانَ اللّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا و آنان كه ایمان آوردند به خدا و پیمبرانش و جدائى نیفكندند میان هیچیك از ایشان آنان را به زودى دهد بدیشان پاداشهاى ایشان را و خدا است آمرزنده مهربان‏1Uنساءأُوْلَـئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِینَ عَذَابًا مُّهِینًا آنانند كافران به راستى و آماده كردیم براى كافران عذابى خواركننده راEiنساءإِنَّ الَّذِینَ یَكْفُرُونَ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَیُرِیدُونَ أَن یُفَرِّقُواْ بَیْنَ اللّهِ وَرُسُلِهِ وَیقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَیُرِیدُونَ أَن یَتَّخِذُواْ بَیْنَ ذَلِكَ سَبِیلاً همانا آنان كه كفر ورزیدند به خدا و پیمبرانش و خواهند جدائى افكنند میان خدا و پیمبرانش و گویند ایمان آریم به بعضى و كفر ورزیم به بعضى و خواهند كه برگیرند میان این راهى‏  Se5_نساءوَأَخْذِهِمُ الرِّبَا وَقَدْ نُهُواْ عَنْهُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِینَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا و گرفتن ایشان ربا را حالى كه نهى شدند از آن و خوردن ایشان اموال مردم را به ناحقّ و آماده كردیم براى كافران از ایشان عذابى دردناك‏eqQنساءفَبِظُلْمٍ مِّنَ الَّذِینَ هَادُواْ حَرَّمْنَا عَلَیْهِمْ طَیِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَن سَبِیلِ اللّهِ كَثِیرًا پس به ستمى از آنان كه جهود شدند حرام كردیم بر ایشان پاكهائى را كه حلال بود براى ایشان و به بازداشتن ایشان از راه خدا بسیارى را"Ycنساءوَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ یَكُونُ عَلَیْهِمْ شَهِیدًا و اگر نیست از اهل كتاب جز آنكه ایمان آورد بدو پیش از مرگش و روز رستاخیز مى‏باشد بر ایشان گواه‏jySنساءبَل رَّفَعَهُ اللّهُ إِلَیْهِ وَكَانَ اللّهُ عَزِیزًا حَكِیمًا بلكه بالا بردش خدا به سوى خویش و خدا است عزّتمند حكیم‏/ }Yنساءوَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِیحَ عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ رَسُولَ اللّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَـكِن شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُواْ فِیهِ لَفِی شَكٍّ مِّنْهُ مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ یَقِینًا و گفتارشان كه ما كشتیم مسیح عیسى ابن مریم پیمبر خدا را حالى كه نكشتندش و نه به دارش آویختند بلكه مشتبه شد بر ایشان و همانا آنان كه در او اختلاف كردند در شكّى از او هستند نیستشان بدان دانائیى جز پیروى پندار حالى كه نكشتند او را به یقین‏` };نساءوَبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلَى مَرْیَمَ بُهْتَانًا عَظِیمًا و به كفرشان و گفتارشان در باره مریم تهمتى بزرگ‏ !{نساءفَبِمَا نَقْضِهِم مِّیثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِم بَآیَاتِ اللّهِ وَقَتْلِهِمُ الأَنْبِیَاء بِغَیْرِ حَقًّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَلْ طَبَعَ اللّهُ عَلَیْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلاَ یُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِیلاً پس بشكستن ایشان پیمان خویش را و كفر ورزیدن ایشان به آیتهاى خدا و كشتنِ ایشان پیمبران را به ناحقّ و گفتنِ ایشان كه دلهاى ما است نهان در پرده بلكه مُهر نهاده است خدا بر آنها به كفرشان پس ایمان نیارند مگر اندكى‏  Y@t*vKنساءإِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ وَظَلَمُواْ لَمْ یَكُنِ اللّهُ لِیَغْفِرَ لَهُمْ وَلاَ لِیَهْدِیَهُمْ طَرِیقاً همانا آنان كه كفر ورزیدند و ستم كردند نیست خدا كه بیامرزدشان و نه رهبریشان كند به راهى‏FW-نساءإِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِیلِ اللّهِ قَدْ ضَلُّواْ ضَلاَلاً بَعِیدًا همانا آنان كه كفر ورزیدند و بازداشتند از راه خدا هر آینه گمراه شدند گمراهیى دورH_)نساءلَّـكِنِ اللّهُ یَشْهَدُ بِمَا أَنزَلَ إِلَیْكَ أَنزَلَهُ بِعِلْمِهِ وَالْمَلآئِكَةُ یَشْهَدُونَ وَكَفَى بِاللّهِ شَهِیدًا لیكن خدا گواهى دهد بدانچه فرستاده است به سوى تو فرستاد آن را به علم خود و فرشتگان گواهى دهند و بس است خداوند گواه‏Sنساءرُّسُلاً مُّبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَ لِئَلاَّ یَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللّهُ عَزِیزًا حَكِیمًا پیمبرانى نویددهندگان و ترسانندگان تا نباشد براى مردم بر خدا بهانه‏اى پس از پیمبران و خدا است عزّتمند حكیم‏]YYنساءوَرُسُلاً قَدْ قَصَصْنَاهُمْ عَلَیْكَ مِن قَبْلُ وَرُسُلاً لَّمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَیْكَ وَكَلَّمَ اللّهُ مُوسَى تَكْلِیمًا و پیمبرانى كه خواندیم داستانشان را بر تو پیش از این و پیمبرانى كه نخواندیم داستانشان را بر تو و سخن گفت خدا با موسى سخن‏گفتنى‏][Wنساءإِنَّا أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ كَمَا أَوْحَیْنَا إِلَى نُوحٍ وَالنَّبِیِّینَ مِن بَعْدِهِ وَأَوْحَیْنَا إِلَى إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإْسْحَقَ وَیَعْقُوبَ وَالأَسْبَاطِ وَعِیسَى وَأَیُّوبَ وَیُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَیْمَانَ وَآتَیْنَا دَاوُودَ زَبُورًا همانا وحى فرستادیم به سوى تو چنانكه وحى فرستادیم بسوى نوح و پیمبران پس از او و وحى فرستادیم بسوى ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب و اسباط و عیسى و ایّوب و یونس و هارون و سلیمان و دادیم به داود زبور را#=نساءلَّـكِنِ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَالْمُؤْمِنُونَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَیكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَالْمُقِیمِینَ الصَّلاَةَ وَالْمُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالْمُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ أُوْلَـئِكَ سَنُؤْتِیهِمْ أَجْرًا عَظِیمًا لیكن به دانش فرورفتگان از ایشان و مؤمنان ایمان آورند بدانچه فرستاده شد به سوى تو و بدانچه فرستاده شده است پیش از تو و بپاى‏دارندگان نماز و دهندگان زكوة و ایمان‏آرندگان به خدا و روز بازپسین آنان را بزودى دهیمشان پاداشى بزرگ‏ \ K\zUنساءفَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَیَزیدُهُم مِّن فَضْلِهِ وَأَمَّا الَّذِینَ اسْتَنكَفُواْ وَاسْتَكْبَرُواْ فَیُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلُیمًا وَلاَ یَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللّهِ وَلِیًّا وَلاَ نَصِیرًا پس آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند بپردازد بدیشان همه مزد ایشان را و بیفزایدشان از فضل خویش و آنان كه استنكاف ورزیدند و سركشى كردند عذاب كند ایشان را عذابى دردناك و نیابند براى خویش جز خدا دوست و نه یاورى‏m))نساءلَّن یَسْتَنكِفَ الْمَسِیحُ أَن یَكُونَ عَبْداً لِّلّهِ وَلاَ الْمَلآئِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ وَمَن یَسْتَنكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَیَسْتَكْبِرْ فَسَیَحْشُرُهُمْ إِلَیهِ جَمِیعًا هرگز سرنپیچد مسیح از آنكه بنده‏اى از براى خدا باشد و نه فرشتگان مقرّب و آن كس كه سرپیچد از پرستش او و گردن فرازد بزودى گردآورد آنان را بسوى خود همگى‏8aنساءیَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِی دِینِكُمْ وَلاَ تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقِّ إِنَّمَا الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْیَمَ وَرُوحٌ مِّنْهُ فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَلاَ تَقُولُواْ ثَلاَثَةٌ انتَهُواْ خَیْرًا لَّكُمْ إِنَّمَا اللّهُ إِلَـهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَن یَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَات وَمَا فِی الأَرْضِ وَكَفَى بِاللّهِ وَكِیلاً اى اهل كتاب فزون نروید در كیش خود و نگوئید بر خدا مگر حقّ جز این نیست كه مسیح عیسى ابن مریم فرستاده خدا است و سخن او كه افكندش به سوى مریم و روحى است از او پس ایمان آرید به خدا و پیمبرانش و نگوئید سه تا بس كنید بهتر است شما را جز این نیست كه خداوند خداى یكتا است منزّه است او از آنكه وى را فرزندى باشد او را است آنچه در آسمانها است و زمین و بس است خداوند وكیل‏G} نساءیَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِن رَّبِّكُمْ فَآمِنُواْ خَیْرًا لَّكُمْ وَإِن تَكْفُرُواْ فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَكَانَ اللّهُ عَلِیمًا حَكِیمًا اى مردم همانا بیامد شما را فرستاده‏اى به حقّ از پروردگار شما پس ایمان آرید بهتر است براى شما و اگر كفر ورزید همانا براى خدا است آنچه در آسمانها است و زمین و خدا است داناى حكیم‏*Wuنساءإِلاَّ طَرِیقَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللّهِ یَسِیرًا مگر به راه دوزخ جاودانند در آن همیشه و همانا آن است بر خدا آسان‏ Y :Y]"! }5مائدهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَوْفُواْ بِالْعُقُودِ أُحِلَّتْ لَكُم بَهِیمَةُ الأَنْعَامِ إِلاَّ مَا یُتْلَى عَلَیْكُمْ غَیْرَ مُحِلِّی الصَّیْدِ وَأَنتُمْ حُرُمٌ إِنَّ اللّهَ یَحْكُمُ مَا یُرِیدُ اى آنان كه ایمان آوردید وفا كنید به پیمانها حلال شده است براى شما دامهاى چهارپا مگر آنچه سروده شود بر شما حلال ناشمرندگان شكار حالى كه هستید در احرام همانا خدا حكم مى‏كند بدانچه مى‏خواهدs!!_مائدهبسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشاینده مهربان‏M m%نساءیَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللّهُ یُفْتِیكُمْ فِی الْكَلاَلَةِ إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَیْسَ لَهُ وَلَدٌ وَلَهُ أُخْتٌ فَلَهَا نِصْفُ مَا تَرَكَ وَهُوَ یَرِثُهَآ إِن لَّمْ یَكُن لَّهَا وَلَدٌ فَإِن كَانَتَا اثْنَتَیْنِ فَلَهُمَا الثُّلُثَانِ مِمَّا تَرَكَ وَإِن كَانُواْ إِخْوَةً رِّجَالاً وَنِسَاء فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَیَیْنِ یُبَیِّنُ اللّهُ لَكُمْ أَن تَضِلُّواْ وَاللّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ فتوى از تو خواهند بگو خدا فتوى دهد شما را در كلاله (خواهران و برادران) اگر مردى بمیرد و نباشدش فرزندى و او را خواهرى باشد پس براى آن خواهر است نصف آنچه بجاى گذارده است و او ارث مى‏برد اگر نباشدش فرزندى و اگر دو خواهر باشند پس ایشان را است دو ثلث آنچه به جاى گذارده است اگر باشند برادرانى مردان و زنان پس براى مرد است مانند بهره دو زن بیان مى‏كند خدا براى شما نبادا گمراه شوید و خدا است به همه چیز داناGOنساءفَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُواْ بِاللّهِ وَاعْتَصَمُواْ بِهِ فَسَیُدْخِلُهُمْ فِی رَحْمَةٍ مِّنْهُ وَفَضْلٍ وَیَهْدِیهِمْ إِلَیْهِ صِرَاطًا مُّسْتَقِیمًا پس آنان كه ایمان آوردند به خدا و چنگ زدند بدو بزودى درآوردشان به رحمتى و فضلى از خویش و رهبریشان كند به سوى خود به راهى راست‏h ;نساءیَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءكُم بُرْهَانٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَأَنزَلْنَا إِلَیْكُمْ نُورًا مُّبِینًا اى مردم همانا بیامد شما را برهانى از پروردگار شما و فرستادیم به سوى شما پرتوى آشكار  a$!مائدهحُرِّمَتْ عَلَیْكُمُ الْمَیْتَةُ وَالْدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِیرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَیْرِ اللّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّیَةُ وَالنَّطِیحَةُ وَمَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلاَّ مَا ذَكَّیْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَن تَسْتَقْسِمُواْ بِالأَزْلاَمِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِن دِینِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْیَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِینَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْكُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِینًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِی مَخْمَصَةٍ غَیْرَ مُتَجَانِفٍ لِّإِثْمٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ حرام شد بر شما مردار و خون و گوشت خوك و آنچه نام غیر از خدا بر آن برده شود و گلوگیر شده و كوبیده و پرتاب‏شده و شاخ‏زده و آنچه خورند ددان مگر آنچه پاك كنید و آنچه نزد بتان كشته شود و آنكه بخش كنید با تیرها این است برون‏رفتن از فرمان خدا امروز نومید شدند آنان كه كفر ورزیدند از دین شما پس نترسید ایشان را و مرا بترسید امروز به انجام رسانیدم براى شما دین شما را و تمام كردم بر شما نعمتم را و پسندیدم براى شما اسلام را كیشى پس آن كس كه ناچار شود در گرسنگى ناگراینده به سوى گناهى همانا خدا است آمرزنده مهربان‏o#!5مائدهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تُحِلُّواْ شَعَآئِرَ اللّهِ وَلاَ الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلاَ الْهَدْیَ وَلاَ الْقَلآئِدَ وَلا آمِّینَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِّن رَّبِّهِمْ وَرِضْوَانًا وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُواْ وَلاَ یَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَن صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَن تَعْتَدُواْ وَتَعَاوَنُواْ عَلَى الْبرِّ وَالتَّقْوَى وَلاَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ اى آنان كه ایمان آوردید روا ندارید شعارهاى خدا و نه ماه حرام را و نه قربانى و نه اشتران قلاّده‏دار و نه پویندگان خانه حرام را كه مى‏جویند فضلى از پروردگار خود و خوشنودیى و هنگامى كه برون شدید از احرام پس شكار كنید و واندارد شما را كینه گروهى كه بازداشتند شما را از مسجد حرام بر آنكه ستم كنید و كمك كنید همدیگر را بر نكوكارى و پرهیزكارى و كمك نكنید بر گناه و ستم و بترسید خدا را همانا خدا است سخت‏شكنجه‏  .&!3مائدهالْیَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّیِّبَاتُ وَطَعَامُ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حِلٌّ لَّكُمْ وَطَعَامُكُمْ حِلُّ لَّهُمْ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ إِذَا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ وَلاَ مُتَّخِذِی أَخْدَانٍ وَمَن یَكْفُرْ بِالإِیمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِی الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِینَ امروز حلال شد براى شما پاكیزه‏ها و خوراك آنان كه داده شدند كتاب را حلال است براى شما و خوراك شما حلال است براى آنان و زنان پارسا از ایمان‏آورندگان و زنان پارسا از آنان كه داده شدند كتاب را پیش از شما هرگاه دهید بدیشان مزدهاى ایشان را حالى كه پارسا باشید نه زناكاران و نه گیرندگان یار و آن كه كفر ورزد به ایمان همانا تباه شده است كردار او و اوست در آخرت از زیانكاران‏E%!O1مائدهیَسْأَلُونَكَ مَاذَا أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّیِّبَاتُ وَمَا عَلَّمْتُم مِّنَ الْجَوَارِحِ مُكَلِّبِینَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَكُمُ اللّهُ فَكُلُواْ مِمَّا أَمْسَكْنَ عَلَیْكُمْ وَاذْكُرُواْ اسْمَ اللّهِ عَلَیْهِ وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ پرسندت چه چیز حلال شده است براى ایشان بگو حلال شده است براى شما پاكیزه‏ها و شكار و آنچه آموختید از ددان شكارى حالیكه پرورش‏دهندگان آنها باشید كه بیاموزید آنها را از آنچه آموختتان خدا پس بخورید از آنچه نگهداشتند بر شما و یاد كنید نام خدا را بر آن و بترسید خدا را كه خدا است شتاب‏كننده در حساب‏ 44b4*+!? مائده وَالَّذِینَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ و آنان كه كفر ورزیدند و دروغ پنداشتند آیتهاى ما را آنانند یاران دوزخ‏u*!qoمائده وَعَدَ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِیمٌ نوید داده است خدا آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند ایشان را است آمرزشى و پاداشى بزرگ‏U)!مائدهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِینَ لِلّهِ شُهَدَاء بِالْقِسْطِ وَلاَ یَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ اى آنان كه ایمان آوردید باشید نگهبانان یا قیام‏كنندگان براى خدا گواهانى به داد و واندارد شما را كین قومى بر آنكه داد نكنید دادگرى كنید كه آن نزدیكتر است به پرهیزكارى و بترسید خدا را كه خدا آگاه است بدانچه مى‏كنیدe(!)مائدهوَاذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْكُمْ وَمِیثَاقَهُ الَّذِی وَاثَقَكُم بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ و یاد آرید نعمت خدا را بر شما و پیمانش را كه با شما بست هنگامى كه گفتید شنیدیم و فرمان بردیم و بترسید خدا را كه خداوند است دانا بدانچه در سینه‏ها است‏_'! 'مائدهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فاغْسِلُواْ وُجُوهَكُمْ وَأَیْدِیَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُواْ بِرُؤُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَینِ وَإِن كُنتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُواْ وَإِن كُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مَّنكُم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَیَمَّمُواْ صَعِیدًا طَیِّبًا فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِكُمْ وَأَیْدِیكُم مِّنْهُ مَا یُرِیدُ اللّهُ لِیَجْعَلَ عَلَیْكُم مِّنْ حَرَجٍ وَلَـكِن یُرِیدُ لِیُطَهَّرَكُمْ وَلِیُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ اى آنان كه ایمان آوردید گاهى كه برخاستید به سوى نماز بشوئید رویها و دستهاى خویش را تا مِرفقها (آرنجها) و بمالید سرها و پایهاى خود را تا دو قاب یا اگر جنب شدید پس پاك كنید خود را و اگر بیمار بودید یا در سفرى یا برون آمد یكى از شما از آب‏ریز یا با زنان درآمیختید و آب نیافتید پس آهنگ زمینى پاك كنید سپس بمالید بر رویها و دستهاى خود از آن نخواهد خدا كه سخت بر شما گیرد لیكن خواهد كه شما را پاك سازد و تمام كند بر شما نعمتش را و شاید شكر گزارید  *Y.!y/مائده فَبِمَا نَقْضِهِم مِّیثَاقَهُمْ لَعنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَنَسُواْ حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُواْ بِهِ وَلاَ تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىَ خَآئِنَةٍ مِّنْهُمْ إِلاَّ قَلِیلاً مِّنْهُمُ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ پس بشكستن ایشان پیمان خویش را لعنتشان كردیم و گردانیدیم دلهاى ایشان را سنگین كه برگردانند (جابجا كنند) سخنان را از جایهاى خود و فراموش كردند بخشى را از آنچه یادآورى شدند بدان و گاهى نیست كه آگاه نشوى بر خیانتى از آنان مگر كمى از آنان پس درگذر از ایشان و چشم‏پوشى كن كه خدا دوست دارد نكوكاران راE-!K5مائده وَلَقَدْ أَخَذَ اللّهُ مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَآئِیلَ وَبَعَثْنَا مِنهُمُ اثْنَیْ عَشَرَ نَقِیبًا وَقَالَ اللّهُ إِنِّی مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاَةَ وَآتَیْتُمُ الزَّكَاةَ وَآمَنتُم بِرُسُلِی وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا لَّأُكَفِّرَنَّ عَنكُمْ سَیِّئَاتِكُمْ وَلأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ فَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِیلِ همانا برگرفت خدا پیمان بنى‏اسرائیل را و برانگیختیم از ایشان دوازده سردار و گفت خدا منم با شما اگر بپا داشتید نماز را و دادید زكوة را و ایمان آوردید به فرستادگان من و احترام گذاردید آنان را و وام دادید خدا را وامى نكو همانا بسترم از شما زشتیهاى شما را و درآرم شما را باغهائى كه جارى است زیر آنها جویها پس آنكس كه كفر ورزد پس از این از شما هر آینه گم كرده است راه راست را ,!U3مائده یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَن یَبْسُطُواْ إِلَیْكُمْ أَیْدِیَهُمْ فَكَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَعَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ اى آنان كه ایمان آوردید یاد آرید نعمت خدا را بر شما هنگامى كه آهنگ نمودند گروهى كه دست به سوى شما دراز كنند پس بازداشت دستهاى ایشان را از شما و بترسید خدا را و بر خدا باید توكل كنند مؤمنان‏ + o+@2!E1مائدهلَّقَدْ كَفَرَ الَّذِینَ قَآلُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ قُلْ فَمَن یَمْلِكُ مِنَ اللّهِ شَیْئًا إِنْ أَرَادَ أَن یُهْلِكَ الْمَسِیحَ ابْنَ مَرْیَمَ وَأُمَّهُ وَمَن فِی الأَرْضِ جَمِیعًا وَلِلّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا یَخْلُقُ مَا یَشَاء وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ همانا كفر ورزیدند آنان كه گفتند خدا او مسیح فرزند مریم است بگو كه را دستى بر خدا است اگر خواهد نابود كند مسیح فرزند مریم و مادرش را و هر كه در زمین است همگى و خدا را است فرمانروائى آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است مى‏آفرد هرچه خواهد و خدا است بر هر چیز توانا~1!yyمائدهیَهْدِی بِهِ اللّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلاَمِ وَیُخْرِجُهُم مِّنِ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَیَهْدِیهِمْ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ هدایت مى‏كند خدا بدان هر كه را پیرو خوشنودى او باشد به راه‏هاى آشتى (و آرامش) و برون مى‏برد ایشان را از تاریكیها به سوى روشنائى به اذن خود و رهبریشان مى‏كند به راهى راست‏;0!Mمائدهیَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءكُمْ رَسُولُنَا یُبَیِّنُ لَكُمْ كَثِیرًا مِّمَّا كُنتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتَابِ وَیَعْفُو عَن كَثِیرٍ قَدْ جَاءكُم مِّنَ اللّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُّبِینٌ اى اهل كتاب همانا بیامد شما را فرستاده‏اى كه بیان مى‏كند براى شما بیشى را از آنچه بودید نهان مى‏داشتید از كتاب و درمى‏گذرد از بیشى همانا بیامد شما را از خدا پرتوى و نامه‏اى آشكاراL/!oمائدهوَمِنَ الَّذِینَ قَالُواْ إِنَّا نَصَارَى أَخَذْنَا مِیثَاقَهُمْ فَنَسُواْ حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُواْ بِهِ فَأَغْرَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَسَوْفَ یُنَبِّئُهُمُ اللّهُ بِمَا كَانُواْ یَصْنَعُونَ و از آنان كه گفتند مائیم ترسایان گرفتیم پیمان ایشان را پس فراموش كردند بخشى را از آنچه یادآورى شدند بدان و برانگیختیم میان آنان دشمنى و كینه را تا روز قیامت و بزودى آگهیشان دهد خدا بدانچه بودند مى‏ساختند W AlW7!IOمائدهقَالُوا یَا مُوسَى إِنَّ فِیهَا قَوْمًا جَبَّارِینَ وَإِنَّا لَن نَّدْخُلَهَا حَتَّىَ یَخْرُجُواْ مِنْهَا فَإِن یَخْرُجُواْ مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ گفتند اى موسى همانا در آنند گروهى سركش و هرگز ما در آن نرویم تا برون آیند از آن سپس گاهى كه برون آمدند از آن مائیم درآیندگان‏Q6! مائدهیَا قَوْمِ ادْخُلُوا الأَرْضَ المُقَدَّسَةَ الَّتِی كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَلاَ تَرْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِكُمْ فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِینَ اى قوم من اندر آئید سرزمین مقدسى را كه خدا براى شما نوشت و برنگردید بر پشتهاى خود تا بازگردید زیانكاران‏85!Gمائدهوَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِیكُمْ أَنبِیَاء وَجَعَلَكُم مُّلُوكًا وَآتَاكُم مَّا لَمْ یُؤْتِ أَحَدًا مِّن الْعَالَمِینَ و هنگامى كه گفت موسى به قوم خود اى قوم من یاد آرید نعمت خدا را بر شما هنگامى كه قرار داد در شما پیمبرانى و گردانید شما را پادشاهانى و ارزانى داشت به شما آنچه را نداد به كسى از جهانیان‏4!7iمائدهیَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءكُمْ رَسُولُنَا یُبَیِّنُ لَكُمْ عَلَى فَتْرَةٍ مِّنَ الرُّسُلِ أَن تَقُولُواْ مَا جَاءنَا مِن بَشِیرٍ وَلاَ نَذِیرٍ فَقَدْ جَاءكُم بَشِیرٌ وَنَذِیرٌ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ اى اهل كتاب همانا بیامد شما را فرستاده ما بیان مى‏كند براى شما پس از فترتى از پیمبران تا نگوئید نیامد ما را امیددهنده و بیم‏دهنده همانا آمد شما را نویددهنده‏اى و ترساننده‏اى و خدا است بر همه چیز تواناf3!1مائدهوَقَالَتِ الْیَهُودُ وَالنَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاء اللّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ یُعَذِّبُكُم بِذُنُوبِكُم بَلْ أَنتُم بَشَرٌ مِّمَّنْ خَلَقَ یَغْفِرُ لِمَن یَشَاء وَیُعَذِّبُ مَن یَشَاء وَلِلّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ گفتند جهودان و ترسایان مائیم فرزندان خدا و دوستان او بگو پس چرا عذاب كند شما را به گناهانتان بلكه شمائید بشرى از آنكه بیافرید بیامرزد براى هر كه خواهد و عذاب كند هر كه را خواهد و از آن خدا است پادشاهى آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است و به سوى او است بازگشت‏  = U -B[7?!C!مائدهفَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخِیهِ فَقَتَلَهُ فَأَصْبَحَ مِنَ الْخَاسِرِینَ پس بیاراست براى او دلش كشتن برادر خویش را پس كشت او را و گردید از زیانكاران‏ >!3]مائدهإِنِّی أُرِیدُ أَن تَبُوءَ بِإِثْمِی وَإِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ وَذَلِكَ جَزَاء الظَّالِمِینَ همانا مى‏خواهم كه برگیرى گناه من و گناه خویش را تا شوى از یاران آتش و این است پاداش ستمگران‏c=! 3مائدهلَئِن بَسَطتَ إِلَیَّ یَدَكَ لِتَقْتُلَنِی مَا أَنَاْ بِبَاسِطٍ یَدِیَ إِلَیْكَ لَأَقْتُلَكَ إِنِّی أَخَافُ اللّهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ اگر دست فراسوى من آرى كه بكشى مرا دراز نكنم دستم را به تو تا تو را بكشم همانا مى‏ترسم من خداوند را پروردگار جهانیان‏g<!)مائدهوَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ ابْنَیْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِن أَحَدِهِمَا وَلَمْ یُتَقَبَّلْ مِنَ الآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ قَالَ إِنَّمَا یَتَقَبَّلُ اللّهُ مِنَ الْمُتَّقِینَ و بخوان بر ایشان داستان فرزندان آدم را به حقّ هنگامى كه قربان كردند پس پذیرفته شد از یكیشان و پذیرفته نشد از دیگرى گفت همانا مى‏كشمت گفت جز این نیست كه مى‏پذیرد خدا از پرهیزكاران‏(;!i]مائدهقَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَیْهِمْ أَرْبَعِینَ سَنَةً یَتِیهُونَ فِی الأَرْضِ فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ گفت همانا آن حرام است بر ایشان چهل سال سرگردان مانند در زمین پس دریغ نخور بر گروه نافرمانان‏x:!Gمائدهقَالَ رَبِّ إِنِّی لا أَمْلِكُ إِلاَّ نَفْسِی وَأَخِی فَافْرُقْ بَیْنَنَا وَبَیْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ گفت پروردگارا مالك نیستم من جز خود و برادرم را پس جدائى افكن میان ما و گروه نافرمانان‏d9! 3مائدهقَالُواْ یَا مُوسَى إِنَّا لَن نَّدْخُلَهَا أَبَدًا مَّا دَامُواْ فِیهَا فَاذْهَبْ أَنتَ وَرَبُّكَ فَقَاتِلا إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ گفتند اى موسى هرگز در آن نشویم هیچگاه تا آنان در آنند پس برو تو و پروردگار خود و نبرد كنید كه مائیم در اینجا نشستگان‏?8!qمائدهقَالَ رَجُلاَنِ مِنَ الَّذِینَ یَخَافُونَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِمَا ادْخُلُواْ عَلَیْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ وَعَلَى اللّهِ فَتَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ گفتند دو تن از آنان كه مى‏ترسیدند و خدا بر ایشان انعام كرده بود درآئید بر ایشان درگاه را كه هرگاه درون شدید همانا شمائید پیروزمندان و بر خدا تكیه كنید اگر هستید مؤمنان‏  u2_D! +مائده#یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَیهِ الْوَسِیلَةَ وَجَاهِدُواْ فِی سَبِیلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ اى آنان كه ایمان آوردید بترسید خدا را و بجوئید به سوى او دستاویزى و كوشش كنید (جهاد كنید) در راه او شاید رستگار شویدC!aمائده"إِلاَّ الَّذِینَ تَابُواْ مِن قَبْلِ أَن تَقْدِرُواْ عَلَیْهِمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ مگر آنان كه توبه كردند پیش از آنكه بر ایشان دست یابید پس بدانید كه خداوند است آمرزنده مهربان‏?B!A3مائده!إِنَّمَا جَزَاء الَّذِینَ یُحَارِبُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الأَرْضِ فَسَادًا أَن یُقَتَّلُواْ أَوْ یُصَلَّبُواْ أَوْ تُقَطَّعَ أَیْدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلافٍ أَوْ یُنفَوْاْ مِنَ الأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیَا وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ همانا پاداش آنان كه با خدا و رسولش بستیزند و راه تبهكارى در زمین پویند (به تبهكارى در زمین كوشند) آن است كه به سختى كشته شوند یا به دار آویخته شوند یا به سختى بریده شود دستها و پایهاى ایشان از برابر یكدیگر یا رانده شوند از زمین این است براى ایشان خواریى در دنیا و ایشان را است در آخرت عذابى سنگین‏wA!wmمائده مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ كَتَبْنَا عَلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَمَنْ أَحْیَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا وَلَقَدْ جَاء تْهُمْ رُسُلُنَا بِالبَیِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِیرًا مِّنْهُم بَعْدَ ذَلِكَ فِی الأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ براى این نوشتیم بر بنى‏اسرائیل كه هر كس بكشد تنى را نه در برابر تنى یا تبهكاریى در زمین مانند آن است كه بكُشد مردم را همگى و آن كس كه زنده سازدش گوئیا زنده ساخته است مردم را همگى و همانا بیامدشان فرستادگان ما به نشانیها سپس بسیارى از ایشانند پس از این در زمین اسراف‏كنندگان‏ @!5Yمائدهفَبَعَثَ اللّهُ غُرَابًا یَبْحَثُ فِی الأَرْضِ لِیُرِیَهُ كَیْفَ یُوَارِی سَوْءةَ أَخِیهِ قَالَ یَا وَیْلَتَا أَعَجَزْتُ أَنْ أَكُونَ مِثْلَ هَـذَا الْغُرَابِ فَأُوَارِیَ سَوْءةَ أَخِی فَأَصْبَحَ مِنَ النَّادِمِینَ پس برانگیخت خدا كلاغى كه مى‏كاوید در زمین تا بنمایاندش چگونه نهان سازد پیكر برادر خویش را گفت اى واى بر من آیا عاجز شدم از آنكه مانند این غراب باشم كه نهان كنم پیكر برادر خویش را پس گشت از پشیمانان‏  Z -I!3Sمائده(أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ یُعَذِّبُ مَن یَشَاء وَیَغْفِرُ لِمَن یَشَاء وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ آیا ندانستى كه خداى را است پادشاهى آسمانها و زمین عذاب كند هر كه را خواهد و بیامرزد هر كه را خواهد و خداوند است بر هر چیز توانا H!sمائده'فَمَن تَابَ مِن بَعْدِ ظُلْمِهِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللّهَ یَتُوبُ عَلَیْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ولى آن كس كه توبه كند پس از ستمگریش و شایستگى گزیند بپذیرد خدا توبه او را و خدا است آمرزنده مهربان‏IG!_)مائده&وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُواْ أَیْدِیَهُمَا جَزَاء بِمَا كَسَبَا نَكَالاً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَزِیزٌ حَكِیمٌ مرد دزد و زن دزد را ببرید دستهاى آنان را كیفرى بدانچه خود فراهم كردند شكنجه‏اى از نزد خدا و خدا است عزّتمند حكیم‏\F!}1مائده%یُرِیدُونَ أَن یَخْرُجُواْ مِنَ النَّارِ وَمَا هُم بِخَارِجِینَ مِنْهَا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِیمٌ خواهند برون روند از آتش و نیستند برون روندگان از آن و ایشان را است عذابى پاینده‏"E!Mmمائده$إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَوْ أَنَّ لَهُم مَّا فِی الأَرْضِ جَمِیعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لِیَفْتَدُواْ بِهِ مِنْ عَذَابِ یَوْمِ الْقِیَامَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ همانا آنان كه كفر ورزیدند اگر براى ایشان باشد آنچه در زمین است همگى و مانند آن با آن تا عوض خود دهند از عذاب روز قیامت پذیرفته نشود از ایشان و ایشان را است عذابى دردناك‏ %L!+Iمائده+وَكَیْفَ یُحَكِّمُونَكَ وَعِندَهُمُ التَّوْرَاةُ فِیهَا حُكْمُ اللّهِ ثُمَّ یَتَوَلَّوْنَ مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَمَا أُوْلَـئِكَ بِالْمُؤْمِنِینَ چگونه تو را به داورى گزینند حالى كه نزد ایشان است تورات كه در آن است حكم خدا سپس پشت مى‏كنند پس از آن و نیستند آنان مؤمنان‏dK! 5مائده*سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ فَإِن جَآؤُوكَ فَاحْكُم بَیْنَهُم أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ وَإِن تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَن یَضُرُّوكَ شَیْئًا وَإِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُم بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ شنوندگانند دروغ را خورندگانند رشوت را اگر آمدند تو را پس حكم كن میان ایشان یا روى گردان از ایشان و اگر روى گردانى از ایشان همانا آسیبت نرسانند به چیزى و هرگاه حكم كنى پس حكم كن میان ایشان به داد همانا خدا دوست دارد دادگران راWJ!مائده)یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ لاَ یَحْزُنكَ الَّذِینَ یُسَارِعُونَ فِی الْكُفْرِ مِنَ الَّذِینَ قَالُواْ آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِینَ هِادُواْ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِینَ لَمْ یَأْتُوكَ یُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ یَقُولُونَ إِنْ أُوتِیتُمْ هَـذَا فَخُذُوهُ وَإِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُواْ وَمَن یُرِدِ اللّهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللّهِ شَیْئًا أُوْلَـئِكَ الَّذِینَ لَمْ یُرِدِ اللّهُ أَن یُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ اى پیمبر اندوهگینت نكند آنان كه مى‏شتابند در كفر از آنان كه گویند ایمان آوردیم با دهانهاى خود ولى ایمان نیاورده است دلهاى ایشان و از آنان كه جهودند شنوندگانند دروغ را شنوانندگانند براى گروهى دیگر كه نیامدند تو را برمى‏گردانند كلمات را پس از جایگاه‏هاى آن گویند اگر داده شدید این را بگیریدش و اگر داده نشدیدش پس بترسید و كسى كه خدا خواهد آزمایش وى را هرگز مالك نیستى براى او از خدا چیزى را آنانند كه نخواسته است خدا پاك ساختن دلهاى ایشان را آنان را است در دنیا خواریى و آنان را است در آخرت عذابى بزرگ‏  XP!})مائده/وَلْیَحْكُمْ أَهْلُ الإِنجِیلِ بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فِیهِ وَمَن لَّمْ یَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ و باید حكم كنند انجیلیان بدانچه فرستاده است خدا در آن و آن كس كه حكم نكند بدانچه فرستاده است خدا آنانند تبهكاران‏GO!kمائده.وَقَفَّیْنَا عَلَى آثَارِهِم بِعَیسَى ابْنِ مَرْیَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَآتَیْنَاهُ الإِنجِیلَ فِیهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِینَ و از پى ایشان فرستادیم عیسى بن مریم را تصدیق‏كننده آنچه پیش روى اوست از تورات و بدو دادیم انجیل را كه در آن بود راهنمائى و روشنائیى و تصدیق‏كننده آنچه پیش روى اوست از تورات و رهبرى و اندرزى براى مؤمنان‏_N!Cqمائده-وَكَتَبْنَا عَلَیْهِمْ فِیهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَیْنَ بِالْعَیْنِ وَالأَنفَ بِالأَنفِ وَالأُذُنَ بِالأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهُ وَمَن لَّمْ یَحْكُم بِمَا أنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ و نوشتیم بر ایشان در آنكه جان برابر جان و چشم برابر چشم و بینى برابر بینى و گوش برابر گوش و دندان برابر دندان و زخمها برابر است پس كسى كه تصدّق كند بدان همانا آن زداینده گناهان او است و آن كس كه حكم نكند بدانچه خدا فرستاده است آنانند ستمگران‏&M!7 مائده,إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِیهَا هُدًى وَنُورٌ یَحْكُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ الَّذِینَ أَسْلَمُواْ لِلَّذِینَ هَادُواْ وَالرَّبَّانِیُّونَ وَالأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُواْ مِن كِتَابِ اللّهِ وَكَانُواْ عَلَیْهِ شُهَدَاء فَلاَ تَخْشَوُاْ النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلاَ تَشْتَرُواْ بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلاً وَمَن لَّمْ یَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ همانا فرستادیم تورات را در آن رهبریى و روشنائیى حكم مى‏كنند بدان پیمبرانى كه اسلام آوردند براى آنان كه جهود شدند و علماء عاملین و دانشمندان بدانچه نگهبان آن شدند از كتاب خدا و بودند گواهانى بر آن پس نترسید مردم را و بترسید مرا و نفروشید آیتهاى مرا به بهائى اندك و كسى كه حكم نكند بدانچه خدا فرستاده است آنانند كافران‏ 7 qy7cT!'مائده3یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْیَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِیَاء بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ وَمَن یَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ اى آنان كه ایمان آوردید نگیرید جهودان و ترسایان را دوستانى برخى از ایشانند دوستان برخى و كسى كه دوستى كند با آنان از شما هر آینه او از آنان است همانا خدا هدایت نكند گروه ستمگران راWS!q3مائده2أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِیَّةِ یَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ حُكْمًا لِّقَوْمٍ یُوقِنُونَ آیا دستور جاهلیّت را خواهند و كیست نكوتر از خدا در دستور براى گروهى كه یقین دارندtR!Cمائده1وَأَنِ احْكُم بَیْنَهُم بِمَآ أَنزَلَ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَن یَفْتِنُوكَ عَن بَعْضِ مَا أَنزَلَ اللّهُ إِلَیْكَ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَاعْلَمْ أَنَّمَا یُرِیدُ اللّهُ أَن یُصِیبَهُم بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَإِنَّ كَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ و آنكه حكم كن میان ایشان بدانچه فرستاد خدا و پیروى منما هوسهاى ایشان را و بترس از ایشان كه نبادا بفریبندت از پاره آنچه خدا فرستاده است به سوى تو پس اگر پشت كردند بدانكه مى‏خواهد خدا آنكه بگیرد ایشان را به پاره‏اى از گناهانشان و همانا بسیارى از مردمند نافرمانان‏ Q![1مائده0وَأَنزَلْنَا إِلَیْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَیْمِنًا عَلَیْهِ فَاحْكُم بَیْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ عَمَّا جَاءكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـكِن لِّیَبْلُوَكُمْ فِی مَآ آتَاكُم فَاسْتَبِقُوا الخَیْرَاتِ إِلَى الله مَرْجِعُكُمْ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ فرستادیم بر تو كتاب را به حقّ تصدیق‏كننده آنچه پیش روى اوست از كتاب و نگهبانى بر آن پس حكم كن میان ایشان بدانچه خدا فرستاد و پیروى مكن آرزوهاى ایشان را كه متجاوز است از آنچه بیامده است تو را از حقّ براى هر كدام قرار دادیم راه و روشى و اگر مى‏خواست خدا مى‏گردانید شما را یك ملّت لیكن تا بیازماید شما را در آنچه به شما داده است پس بشتابید به سوى نیكیها به سوى خدا است بازگشت شما همگى سپس آگهى دهد شما را بدانچه بودید در آن اختلاف‏كنندگان‏  >3iY!{Mمائده8وَمَن یَتَوَلَّ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ و آنكس كه دوستى كند با خدا و پیمبرش و آنان كه ایمان آوردند همانا حزب خدا است پیروزمندان‏X! yمائده7إِنَّمَا وَلِیُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ جز این نیست كه دوست شما خدا است و رسول او و آنان كه ایمان آوردند آنان كه بپاى دارند نماز را و بدهند زكوة را حالى كه ایشانند ركوع‏گزاران‏=W!=3مائده6یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ مَن یَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ یَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاء وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید هر كس بازگردد از شما از دین خود بزودى بیارد خدا قومى را كه دوستش دارند و دوستشان دارد فروتنان برابر مؤمنان گردن فرازان بر كافران بكوشند در راه خدا و نترسند سرزنش سرزنشگرى را این است فضل خدا كه دهدش به هر كه خواهد و خدا است گشایشمند داناIV!sمائده5وَیَقُولُ الَّذِینَ آمَنُواْ أَهَـؤُلاء الَّذِینَ أَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ إِنَّهُمْ لَمَعَكُمْ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُواْ خَاسِرِینَ گویند كسانى كه ایمان آوردند آیا اینانند آنان كه سوگند یاد نمودند به سوگندهاى سخت خویش كه ایشانند با شما تباه شد كارهاى ایشان و شدند زیانكاران‏0U!Uمائده4فَتَرَى الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ یُسَارِعُونَ فِیهِمْ یَقُولُونَ نَخْشَى أَن تُصِیبَنَا دَآئِرَةٌ فَعَسَى اللّهُ أَن یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِّنْ عِندِهِ فَیُصْبِحُواْ عَلَى مَا أَسَرُّواْ فِی أَنْفُسِهِمْ نَادِمِینَ بینى آنان را كه در دلهاشان بیماریى است مى‏شتابند در ایشان گویند ترسیم به ما رسد پیشامدى امید است خدا بیارد پیروزى یا امرى را از نزد خویش چنان كه بگردند از آنچه در دلهاى خود نهان مى‏داشتند پشیمان‏ S :!4S]`!)مائده?لَوْلاَ یَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِیُّونَ وَالأَحْبَارُ عَن قَوْلِهِمُ الإِثْمَ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُواْ یَصْنَعُونَ چرا نهیشان نمى‏كنند خداپرستان و دانشمندان از گفتنشان گناه را و خوردنشان رشوت را چه زشت است آنچه بودند مى‏ساختندi_!gaمائده>وَتَرَى كَثِیرًا مِّنْهُمْ یُسَارِعُونَ فِی الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ بینى بسیارى را از ایشان پیشى مى‏گیرند بر همدیگر در شتافتن به سوى گناه و ستمگرى و خوردنشان رشوت را چه زشت است آنچه بودند مى‏كردندq^!Cمائده=وَإِذَا جَآؤُوكُمْ قَالُوَاْ آمَنَّا وَقَد دَّخَلُواْ بِالْكُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُواْ بِهِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُواْ یَكْتُمُونَ و هرگاه شما را آیند گویند ایمان آوردیم حالى كه با كفر درون رفتند و با آن برون آمدند و خدا است داناتر بدانچه نهان مى‏سازند ]!w?مائده<قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِّن ذَلِكَ مَثُوبَةً عِندَ اللّهِ مَن لَّعَنَهُ اللّهُ وَغَضِبَ عَلَیْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِیرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ أُوْلَـئِكَ شَرٌّ مَّكَاناً وَأَضَلُّ عَن سَوَاء السَّبِیلِ بگو آیا خبر دهم شما را به بدتر از این پاداشى از نزد خدا آنكس كه دور كردش خدا و خشم بر او گرفت و قرار داد از ایشان میمونان و خوكان و پرستندگان سركش آنانند بدترین در جایگاه و گمراهتر از راه راست‏M\!c-مائده;قُلْ یَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنقِمُونَ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْنَا وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ بگو اى اهل كتاب آیا كینه جوئید از ما جز آنكه ایمان آوردیم به خدا و آنچه بر ما فرستاده شده و آنچه فرستاده شده است از پیش و همانا بیشتر شمائید نافرمانان‏[!1gمائده:وَإِذَا نَادَیْتُمْ إِلَى الصَّلاَةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَلَعِبًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ یَعْقِلُونَ و هنگامى كه بانگ برآرید براى نماز گیرندش مسخره و بازیچه این بدان است كه آنانند گروهى نابخردان‏\Z!Eiمائده9یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الَّذِینَ اتَّخَذُواْ دِینَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِّنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِیَاء وَاتَّقُواْ اللّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ اى آنان كه ایمان آوردید نگیرید آنان را كه دین شما را ریشخند و بازیچه گرفتند از آنان كه داده شدند كتاب را پیش از شما و كافران و دوستانى و بترسید خدا را اگر هستید مؤمنان‏ F Fd!s-مائدهCیَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ اى پیمبر ابلاغ كن آنچه را فرود آمد بر تو از پروردگارت و اگر نكنى نرسانده باشى پیام او را و خدا نگه مى‏داردت از مردم همانا خدا هدایت نكند گروه كافران راc!=cمائدهBوَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُواْ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَیهِم مِّن رَّبِّهِمْ لأكَلُواْ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِم مِّنْهُمْ أُمَّةٌ مُّقْتَصِدَةٌ وَكَثِیرٌ مِّنْهُمْ سَاء مَا یَعْمَلُونَ و اگر بپاى مى‏داشتند تورات و انجیل و آنچه را فرستاده شده است به سوى ایشان از پروردگارشان همانا مى‏خوردند از بالاى سر و از زیر پایهاى خود ایشانند گروهى میانه‏رو و بسیارى از ایشان زشت است آنچه مى‏كنند|b!uyمائدهAوَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْكِتَابِ آمَنُواْ وَاتَّقَوْاْ لَكَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلأدْخَلْنَاهُمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ اگر آنكه اهل كتاب ایمان مى‏آوردند و پرهیزكارى مى‏كردند هرآینه مى‏ستردیم از ایشان گناهان ایشان را و درمى‏آوردیمشان به باغستان نعمت‏a! sمائده@وَقَالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَلُعِنُواْ بِمَا قَالُواْ بَلْ یَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ یُنفِقُ كَیْفَ یَشَاء وَلَیَزِیدَنَّ كَثِیرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْیَانًا وَكُفْرًا وَأَلْقَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُواْ نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللّهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الأَرْضِ فَسَادًا وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ گفتند جهودان دست خدا بسته به زنجیر است به زنجیر بسته باد دستهاى آنان و لعنت بر آنان باد بدانچه گفتند بلكه دستهاى او است باز مى‏بخشد هرگونه خواهد و همانا مى‏افزاید بسیارى از آنان را آنچه فرستاده شد بسوى تو از پروردگارت سركشى و كفر و افكندیم میان ایشان دشمنى و كینه را تا روز قیامت هرگاه بیفروزند آتشى را براى جنگ فرونشاندش خدا و بكوشند به تبهكارى در زمین و خدا دوست ندارد تبهكاران را % b T%Pi!5aمائدهHلَقَدْ كَفَرَ الَّذِینَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ وَقَالَ الْمَسِیحُ یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّی وَرَبَّكُمْ إِنَّهُ مَن یُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللّهُ عَلَیهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ همانا كفر ورزیدند آنان كه گفتند خدا مسیح فرزند مریم است حالى كه گفت مسیح اى بنى‏اسرائیل پرستش كنید خدا پروردگار من و پروردگار شما را همانا كسى كه شرك ورزد به خدا حرام كرده است بر او بهشت را و جایگاه او است آتش و نیست ستمكاران را یارانى‏Wh!{)مائدهGوَحَسِبُواْ أَلاَّ تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُواْ وَصَمُّواْ ثُمَّ تَابَ اللّهُ عَلَیْهِمْ ثُمَّ عَمُواْ وَصَمُّواْ كَثِیرٌ مِّنْهُمْ وَاللّهُ بَصِیرٌ بِمَا یَعْمَلُونَ پنداشتند نخواهد بود آزمایشى پس كور شدند و كر شدند سپس پذیرفت توبه ایشان را خدا پس كور شدند و كر گردیدند بسیارى از ایشان و خدا بینا است بدانچه مى‏كنندg!/WمائدهFلَقَدْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَأَرْسَلْنَا إِلَیْهِمْ رُسُلاً كُلَّمَا جَاءهُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنْفُسُهُمْ فَرِیقًا كَذَّبُواْ وَفَرِیقًا یَقْتُلُونَ همانا گرفتیم پیمان بنى‏اسرائیل را و فرستادیم بسوى آنان پیمبرانى هرگاه مى‏آمدشان پیمبرى بدانچه هوس نمى‏كرد دلهاى ایشان گروهى را دروغگو شمردند و كشتند گروهى را~f!5=مائدهEإِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَالَّذِینَ هَادُواْ وَالصَّابِؤُونَ وَالنَّصَارَى مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وعَمِلَ صَالِحًا فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ همانا آنكه ایمان آوردند و آنان كه جهود شدند و صابیان و ترسایان هر كس ایمان آرد به خدا و روز بازپسین و كردار شایسته كند نیست بر ایشان بیمى و نه اندوهگین شوندe!w3مائدهDقُلْ یَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَسْتُمْ عَلَى شَیْءٍ حَتَّىَ تُقِیمُواْ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلَیَزِیدَنَّ كَثِیرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْیَانًا وَكُفْرًا فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِینَ بگو اى اهل كتاب نیستید بر چیزى تا بپاى دارید تورات و انجیل را و آنچه فرود آمده است بر شما از پروردگار شما و هرآینه بیفزاید بسیارى از ایشان را آنچه فرود آمده است بر تو از پروردگارت سركشى و كفر پس اندوهگین نباش بر گروه كافران‏  % :p!I!مائدهOكَانُواْ لاَ یَتَنَاهَوْنَ عَن مُّنكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ مَا كَانُواْ یَفْعَلُونَ بودند دست برنمى‏داشتند از زشتى كه مى‏كردند چه زشت است آنچه بودند مى‏كردندo!]مائدهNلُعِنَ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِن بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوا وَّكَانُواْ یَعْتَدُونَ لعنت شدند آنان كه كفر ورزیدند از بنى‏اسرائیل بر زبان داود و عیسى ابن مریم این بدان است كه نافرمانى كردند و بودند تجاوزكنندگان‏yn!E#مائدهMقُلْ یَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِی دِینِكُمْ غَیْرَ الْحَقِّ وَلاَ تَتَّبِعُواْ أَهْوَاء قَوْمٍ قَدْ ضَلُّواْ مِن قَبْلُ وَأَضَلُّواْ كَثِیرًا وَضَلُّواْ عَن سَوَاء السَّبِیلِ بگو اى اهل كتاب فزون نروید در دین خود به ناحقّ و پیروى نكنید خواسته‏هاى گروهى را كه گمراه شدند از پیش و گمراه كردند بسیارى را و گم شدند از راه راست‏m!AAمائدهLقُلْ أَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ یَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلاَ نَفْعًا وَاللّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ بگو آیا پرستش كنید جز خداى آنچه را ندارد براى شما زیان و نه سودى و خدا است شنونده داناYl! مائدهKمَّا الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ صِدِّیقَةٌ كَانَا یَأْكُلاَنِ الطَّعَامَ انظُرْ كَیْفَ نُبَیِّنُ لَهُمُ الآیَاتِ ثُمَّ انظُرْ أَنَّى یُؤْفَكُونَ نیست مسیح پسر مریم جز پیمبرى كه بگذشت پیش از او پیمبرانى و مادرش زنى است راستگو بودند مى‏خوردند خوراك را بنگر چگونه براى ایشان بیان كنیم آیتها را سپس بنگر كجا به دروغ رانده مى‏شوند'k!5مائدهJأَفَلاَ یَتُوبُونَ إِلَى اللّهِ وَیَسْتَغْفِرُونَهُ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ چرا بازنگردند بسوى خدا و از او آمرزش نخواهند و خدا است آمرزنده مهربان‏Wj!مائدهIلَّقَدْ كَفَرَ الَّذِینَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ ثَالِثُ ثَلاَثَةٍ وَمَا مِنْ إِلَـهٍ إِلاَّ إِلَـهٌ وَاحِدٌ وَإِن لَّمْ یَنتَهُواْ عَمَّا یَقُولُونَ لَیَمَسَّنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ همانا كفر ورزیدند آنان كه گفتند خدا سیّمین سه تا است حالى كه نیست خداوندى جز خداى یكتا و اگر دست برندارند از آنچه گویند هر آینه برسد آنان را كه كفر ورزیدند از ایشان عذابى دردناك‏ ) %W)*w!? مائدهVوَالَّذِینَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ و آنان كه كفر ورزیدند و دروغ پنداشتند آیتهاى ما را آنانند یاران دوزخ‏Jv!qمائدهUفَأَثَابَهُمُ اللّهُ بِمَا قَالُواْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَذَلِكَ جَزَاء الْمُحْسِنِینَ پس پاداششان داد خدا بدانچه گفتند باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آن و این است پاداش نكوكاران‏\u!iEمائدهTوَمَا لَنَا لاَ نُؤْمِنُ بِاللّهِ وَمَا جَاءنَا مِنَ الْحَقِّ وَنَطْمَعُ أَن یُدْخِلَنَا رَبَّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِینَ و چه شود ما را ایمان نیاریم به خدا و آنچه بیامد ما را از حقّ حالى كه طمع داریم كه درآرد ما را پروردگار ما با گروه شایستگان‏ t!3WمائدهSوَإِذَا سَمِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ الْحَقِّ یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ و گاهى كه بشنوند آنچه را فرود آمده است بر پیمبر بینى دیدگانشان را اشك ریزد بدانچه شناخته‏اند از حقّ گویند پروردگارا همانا ایمان آوردیم پس بنویس ما را با گواهان‏ws!OمائدهRلَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِینَ آمَنُواْ الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَكُواْ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَّوَدَّةً لِّلَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ قَالُوَاْ إِنَّا نَصَارَى ذَلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسِینَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لاَ یَسْتَكْبِرُونَ همانا بیابى سخت‏ترین مردم را در دشمنى با آنان كه ایمان آوردند جهودان و آنان كه مشرك شدند و همى یابى هر آینه نزدیكترین مردم را در دوستى با آنان كه ایمان آوردند كسانى كه گویند مائیم ترسایان این بدان است كه از ایشانند كشیشان و صومعه‏نشینانى و آنكه ایشان كبر نمى‏ورزند r!mمائدهQوَلَوْ كَانُوا یُؤْمِنُونَ بِالله والنَّبِیِّ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِیَاء وَلَـكِنَّ كَثِیرًا مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ و اگر اینان ایمان مى‏آوردند به خدا و پیمبر و آنچه فرستاده شده است بسوى او نمى‏گرفتندشان دوستانى لیكن بسیارى از ایشانند نافرمانان‏aq!sEمائدهPتَرَى كَثِیرًا مِّنْهُمْ یَتَوَلَّوْنَ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنفُسُهُمْ أَن سَخِطَ اللّهُ عَلَیْهِمْ وَفِی الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَ بینى بسیارى از ایشان را دوستى مى‏كنند با آنان كه كفر ورزیدند چه زشت است آنچه پیش آورده است براى ایشان نفوسشان كه خشم گرفت خدا بر ایشان و در عذابند جاودانان‏ 5 q5c}!!مائده\وَأَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَاحْذَرُواْ فَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلاَغُ الْمُبِینُ فرمان برید خدا را و فرمان برید پیمبر را و بترسید پس اگر پشت كردید بدانید كه بر فرستاده ما است همانا رساندن آشكارt|!Eمائده[إِنَّمَا یُرِیدُ الشَّیْطَانُ أَن یُوقِعَ بَیْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء فِی الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ وَیَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللّهِ وَعَنِ الصَّلاَةِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ جز این نیست كه خواهد شیطان آنكه بیفكند میان شما دشمنى و كینه را در باده و قمار و بازدارد شما را از یاد خدا و از نماز پس آیا هستید دست‏بردارندگان‏/{!}WمائدهZیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیْسِرُ وَالأَنصَابُ وَالأَزْلاَمُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ اى آنان كه ایمان آوردید جز این نیست كه باده و قمار و بتان و تیرها پلیدى است از كردار شیطان پس دورى گزینید از آن شاید رستگار شوید&z![gمائدهYلاَ یُؤَاخِذُكُمُ اللّهُ بِاللَّغْوِ فِی أَیْمَانِكُمْ وَلَـكِن یُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ الأَیْمَانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِینَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِیكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِیرُ رَقَبَةٍ فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلاَثَةِ أَیَّامٍ ذَلِكَ كَفَّارَةُ أَیْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ وَاحْفَظُواْ أَیْمَانَكُمْ كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَكُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ نگیرد شما را خدا به یاوه در سوگندهاى شما و لیكن بگیرد شما را به بستن سوگندها پس كفاره آن خوراك ده تن بینوا است از میانه آنچه خوراك دهید خانواده خود را یا پوشاك آنان یا آزادكردن یك بنده و آنكس كه ندارد پس روزه سه روز این است كفاره سوگندهاى شما هرگاه سوگند خوردید و نگهدارید سوگندهاى خویش را چنین بیان كند خدا براى شما آیتهاى خود را شاید شكر گزارید y!wمائدهXوَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ حَلاَلاً طَیِّبًا وَاتَّقُواْ اللّهَ الَّذِیَ أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ و بخورید از آنچه روزى داد شما را خدا حلال پاكیزه و بترسید خداوندى را كه شمائید بدو ایمان‏آورندگان‏zx!)AمائدهWیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تُحَرِّمُواْ طَیِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللّهُ لَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ اى آنان كه ایمان آوردید حرام نكنید پاكهاى آنچه را حلال كرده خدا براى شما و تجاوز نكنید كه خدا دوست ندارد تجاوزكنندگان را  !IUمائده`أُحِلَّ لَكُمْ صَیْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهُ مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِلسَّیَّارَةِ وَحُرِّمَ عَلَیْكُمْ صَیْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا وَاتَّقُواْ اللّهَ الَّذِیَ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ حلال است براى شما شكار دریا و خوراك آن بهره‏اى براى شما و كاروان و حرام است بر شما شكار دشت مادامى كه در لباس احرامید و بترسید خداوندى را كه بسوى او گردآورده شوید!{+مائده_یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَقْتُلُواْ الصَّیْدَ وَأَنتُمْ حُرُمٌ وَمَن قَتَلَهُ مِنكُم مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاء مِّثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ یَحْكُمُ بِهِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ هَدْیًا بَالِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَةٌ طَعَامُ مَسَاكِینَ أَو عَدْلُ ذَلِكَ صِیَامًا لِّیَذُوقَ وَبَالَ أَمْرِهِ عَفَا اللّهُ عَمَّا سَلَف وَمَنْ عَادَ فَیَنتَقِمُ اللّهُ مِنْهُ وَاللّهُ عَزِیزٌ ذُو انْتِقَامٍ اى آنان كه ایمان آوردید نكشید شكار را حالى كه در جامه احرامید و آنكس كه بكشد آنرا از شما دانسته و خواسته پس كیفرى مانند آنچه كشته است از دامهاى چهارپا كه داورى بدان كند دو تن دادگر از شما قربانیى رسیده به كعبه یا كفاره خوراك بینوایان یا برابر آن روزه تا بچشد كیفر كار خود را درگذشت خدا از آنچه گذشت و آنكس كه بازگردد انتقام كشد از او خدا و خداست عزتمند انتقام‏جوى‏!9Iمائده^یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لَیَبْلُوَنَّكُمُ اللّهُ بِشَیْءٍ مِّنَ الصَّیْدِ تَنَالُهُ أَیْدِیكُمْ وَرِمَاحُكُمْ لِیَعْلَمَ اللّهُ مَن یَخَافُهُ بِالْغَیْبِ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید همانا بیازماید شما را خدا به چیزى از شكار كه دریابدش دستهاى شما و نیزه‏هاى شما تا بداند خدا آن را كه مى‏ترسدش در نهان پس هر كس تجاوز كند پس از این او را است عذابى دردناك‏:~!}mمائده]لَیْسَ عَلَى الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِیمَا طَعِمُواْ إِذَا مَا اتَّقَواْ وَّآمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَواْ وَّآمَنُواْ ثُمَّ اتَّقَواْ وَّأَحْسَنُواْ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ نیست بر آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند باكى در آنچه بخورند اگر پرهیزكارى كنند و ایمان آرند و كردار شایسته كنند پس پرهیز كنند و ایمان آورند سپس پرهیز كنند و نیكى كنند و خدا دوست دارد نكوكاران را / z/[!مائدهgمَا جَعَلَ اللّهُ مِن بَحِیرَةٍ وَلاَ سَآئِبَةٍ وَلاَ وَصِیلَةٍ وَلاَ حَامٍ وَلَـكِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ یَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَأَكْثَرُهُمْ لاَ یَعْقِلُونَ قرار نداده است خدا «بحیره» و نه «سائبه» و نه «وصیله» و نه «حامى» لیكن آنان كه كفر ورزیدند مى‏بندند بر خدا دروغ را و بیشتر ایشان بخرد درنمىیابند!{مائدهfقَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِّن قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُواْ بِهَا كَافِرِینَ همانا پرسیدند آنها را گروهى پیش از شما پس گردیدند بدانها كافران‏[! #مائدهeیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَسْأَلُواْ عَنْ أَشْیَاء إِن تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِن تَسْأَلُواْ عَنْهَا حِینَ یُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللّهُ عَنْهَا وَاللّهُ غَفُورٌ حَلِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید نپرسید از چیزهائى كه اگر فاش شود براى شما بد آید شما را و اگر بپرسید از آنها هنگامى كه فرود آید قرآن فاش شود براى شما درگذشت خدا از آنها و خدا است آمرزنده بردبارs!=مائدهdقُل لاَّ یَسْتَوِی الْخَبِیثُ وَالطَّیِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِیثِ فَاتَّقُواْ اللّهَ یَا أُوْلِی الأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ بگو یكسان نیستند پلید و پاكیزه اگر چه تو را شگفت آید فراوانى پلید پس بترسید خدا را اى خردمندان شاید رستگار شوید4!_مائدهcمَّا عَلَى الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاَغُ وَاللّهُ یَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ نیست بر پیغمبر جز رساندن و خدا مى‏داند آنچه آشكار و آنچه نهان كنید!'{مائدهbاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ بدانید كه خدا است سخت‏شكنجه و آنكه خدا است به هر آمرزنده مهربان‏0!Cمائدهaجَعَلَ اللّهُ الْكَعْبَةَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ قِیَامًا لِّلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْیَ وَالْقَلاَئِدَ ذَلِكَ لِتَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَأَنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ گردانید خدا كعبه آن خانه محترم را ایستادگیى براى مردم و ماه محترم را و قربانى و دامهاى قلاّده بگردن را این تا بدانید خدا مى‏داند آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و آنكه خدا است به هر چیز دانا . R .@ !Yمائدهkفَإِنْ عُثِرَ عَلَى أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْمًا فَآخَرَانِ یِقُومَانُ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِینَ اسْتَحَقَّ عَلَیْهِمُ الأَوْلَیَانِ فَیُقْسِمَانِ بِاللّهِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِن شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَیْنَا إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِینَ و اگر اطّلاع حاصل شد كه آنان مستوجب گناهى شدند پس دو دیگر جانشین آنان شوند از آنان كه مستوجب شدند بر ایشان آن دو نخستین (یا آن دو سزاوارتران) پس سوگند یاد كنند به خدا كه گواهى ما درست‏تر است از گواهى آنان و تجاوز ننمودیم كه مائیم در آن هنگام از ستمكاران‏F !qمائدهjیِا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ شَهَادَةُ بَیْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِینَ الْوَصِیَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَیْرِكُمْ إِنْ أَنتُمْ ضَرَبْتُمْ فِی الأَرْضِ فَأَصَابَتْكُم مُّصِیبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُمَا مِن بَعْدِ الصَّلاَةِ فَیُقْسِمَانِ بِاللّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لاَ نَشْتَرِی بِهِ ثَمَنًا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَلاَ نَكْتُمُ شَهَادَةَ اللّهِ إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الآثِمِینَ اى آنان كه ایمان آوردید گواهى میان شما گاهى كه برسد یكى از شما را مرگ به هنگام وصیت دو عدالتمند از شما یا دو تن دیگر از غیر شما اگر سفر كردید در زمین پس رسید شما را پیش آمد مرگ بازدارید آنان را پس از نماز تا سوگند یاد كنند به خدا اگر گمان بد بردید كه نفروشیمش به هیچ بهائى اگرچه باشد خویشاوند و پنهان ننمائیم شهادت خدا را همانا مائیم در آن هنگام از گناهكاران‏ !)qمائدهiیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ عَلَیْكُمْ أَنفُسَكُمْ لاَ یَضُرُّكُم مَّن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ إِلَى اللّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ اى آنان كه ایمان آوردید بر شما باد خود شما زیان نرساند شما را آنكو گمراه شده است اگر هدایت یافته‏اید به سوى خدا است بازگشت شما همگى پس آگهیتان دهد بدانچه بودید مى‏كردید* !m]مائدهhوَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ إِلَى مَا أَنزَلَ اللّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُواْ حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَیْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ شَیْئًا وَلاَ یَهْتَدُونَ و اگر گفته شود بدیشان بیائید بسوى آنچه خدا فرستاده است و بسوى پیمبر گویند بس است ما را آنچه یافتیم بر آن پدران خویش را اگرچه پدران ایشان ندانند چیزى را و نه راه برند  _ W!_Eمائدهoوَإِذْ أَوْحَیْتُ إِلَى الْحَوَارِیِّینَ أَنْ آمِنُواْ بِی وَبِرَسُولِی قَالُوَاْ آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ و هنگامى كه وحى فرستادم بسوى حواریون كه ایمان آرید به من و به فرستاده من گفتند ایمان آوردیم و گواه باش كه مائیم مسلمانان‏{!kمائدهnإِذْ قَالَ اللّهُ یَا عِیسى ابْنَ مَرْیَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِی عَلَیْكَ وَعَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَیَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَكَهْلاً وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّینِ كَهَیْئَةِ الطَّیْرِ بِإِذْنِی فَتَنفُخُ فِیهَا فَتَكُونُ طَیْرًا بِإِذْنِی وَتُبْرِىءُ الأَكْمَهَ وَالأَبْرَصَ بِإِذْنِی وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوتَى بِإِذْنِی وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِی إِسْرَائِیلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِینٌ هنگامى كه گفت خدا اى عیسى ابن مریم به یاد آر نعمت مرا بر تو و بر مادر تو گاهى كه تأییدت نمودم به روح‏القدس سخن گوئى با مردم در گهواره و هنگام سال خوردگى و گاهى كه آموختمت كتاب و حكمت و تورات و انجیل را و هنگامى كه مى‏آفریدى از گل مانند پیكر پرنده به اذن من پس مى‏دمیدى در آن پس مى‏شد مرغى به اذن من و بهبودى مى‏دادى كور و پیس را به اذن من و هنگامى كه برون مى‏آوردى مردگان را به اذن من و آن هنگامى كه بازداشتم بنى اسرائیل را از تو گاهى كه بیامدى ایشان را با نشانیها پس گفتند آنان كه كفر ورزیدند از ایشان نیست این جز جادوئى آشكار<!Sمائدهmیَوْمَ یَجْمَعُ اللّهُ الرُّسُلَ فَیَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ قَالُواْ لاَ عِلْمَ لَنَا إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ روزى كه گردآرد خدا پیامبران را پس گوید چه چیز پاسخ داده شدید گویند نیست علمى ما را همانا توئى تو داننده نهانها !mCمائدهlذَلِكَ أَدْنَى أَن یَأْتُواْ بِالشَّهَادَةِ عَلَى وَجْهِهَا أَوْ یَخَافُواْ أَن تُرَدَّ أَیْمَانٌ بَعْدَ أَیْمَانِهِمْ وَاتَّقُوا اللّهَ وَاسْمَعُواْ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ این است نزدیكتر كه بیارند گواهى را بر گونه آن یا بترسند كه ردّ شود سوگندهائى پس از سوگندهاى ایشان و بترسید خدا را و بشنوید و خدا هدایت نكند گروه نافرمانان را  3K!3Yمائدهtوَإِذْ قَالَ اللّهُ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ أَأَنتَ قُلتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِی وَأُمِّیَ إِلَـهَیْنِ مِن دُونِ اللّهِ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا یَكُونُ لِی أَنْ أَقُولَ مَا لَیْسَ لِی بِحَقٍّ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَلاَ أَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ و هنگامى كه گفت خدا اى عیسى بن مریم آیا تو گفتى به مردم كه بگیرید من و مادرم را خدایانى جز خداوند گفت منزّهى تو نرسد مرا كه گویم آنچه را سزاوار من نیست اگر مى‏گفتمش همانا مى‏دانستیش مى‏دانى آنچه را در نهاد من است و ندانم آنچه را در نهان تو است همانا توئى تو داناى نهانها!?_مائدهsقَالَ اللّهُ إِنِّی مُنَزِّلُهَا عَلَیْكُمْ فَمَن یَكْفُرْ بَعْدُ مِنكُمْ فَإِنِّی أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لاَّ أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِینَ گفت خدا هرآینه فرستنده‏ام آن را بر شما تا هر كس كفر ورزد پس از آن از شما عذابش كنم بدانسان كه عذاب نكنم بدان هیچكس را از جهانیان‏(!mYمائدهrقَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَیْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاء تَكُونُ لَنَا عِیداً لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآیَةً مِّنكَ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ گفت عیسى بن مریم بار خدایا پروردگارا بفرست بر ما خوان خوراكى از آسمان كه عیدى باشد براى آغاز ما و انجام ما و آیتى از تو و روزى ده به ما و توئى بهترین روزى‏دهندگان‏J! مائدهqقَالُواْ نُرِیدُ أَن نَّأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَن قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَیْهَا مِنَ الشَّاهِدِینَ گفتند خواهیم از آن خوریم و مطمئن گردد دلهاى ما و بدانیم كه راست گفته‏اى با ما و باشیم بر آن از گواهان‏O!!sمائدهpإِذْ قَالَ الْحَوَارِیُّونَ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ هَلْ یَسْتَطِیعُ رَبُّكَ أَن یُنَزِّلَ عَلَیْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاء قَالَ اتَّقُواْ اللّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ هنگامى كه گفتند حواریّون اى عیسى ابن مریم آیا تواند پروردگار تو بفرستد بر ما سفره خوراكى از آسمان گفت بترسید خدا را اگر هستید مؤمنان‏ RH>!Wانعاموَمَا تَأْتِیهِم مِّنْ آیَةٍ مِّنْ آیَاتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ كَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِینَ و نمى‏آیدشان آیتى از آیتهاى پروردگارشان جز آنكه باشند از آن روى گردانان‏{!Sانعاموَهُوَ اللّهُ فِی السَّمَاوَاتِ وَفِی الأَرْضِ یَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهرَكُمْ وَیَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ و او است خدا در آسمانها و در زمین مى‏داند نهان و آشكار شما را و مى‏داند آنچه را فراهم آرید!mانعامهُوَ الَّذِی خَلَقَكُم مِّن طِینٍ ثُمَّ قَضَى أَجَلاً وَأَجَلٌ مُّسمًّى عِندَهُ ثُمَّ أَنتُمْ تَمْتَرُونَ اوست آنكه آفرید شما را از گل پس گذارد سرآمدى را و سرآمدى نامبرده نزد او است سپس شما تردید مى‏كنید! cانعامالْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِم یَعْدِلُونَ سپاس خداوندى را كه آفرید آسمانها و زمین را و قرار داد تاریكیها و روشنائى را پس آنان كه كفر ورزیدند به پروردگار خویش شرك همى‏ورزندs!_انعامبسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشاینده مهربان‏D!W'مائدهxلِلّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا فِیهِنَّ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ خداى را است پادشاهى آسمانها و زمین و آنچه در آنها است و او است بر همه چیز تواناd! 1مائدهwقَالَ اللّهُ هَذَا یَوْمُ یَنفَعُ الصَّادِقِینَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَّضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ گفت خدا این است روزى كه سود دهد راستگویان را راستى ایشان آنان را است باغهائى كه جارى است زیر آنها جویها جاودانند در آن همیشه خوشنود است خدا از ایشان و خوشنودند از او این است رستگارى بزرگ‏[!%مائدهvإِن تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ وَإِن تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ اگر عذابشان كنى ایشانند بندگان تو و اگر بیامرزیشان همانا توئى عزّتمند حكیم‏!gEمائدهuمَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِی بِهِ أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّی وَرَبَّكُمْ وَكُنتُ عَلَیْهِمْ شَهِیدًا مَّا دُمْتُ فِیهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِی كُنتَ أَنتَ الرَّقِیبَ عَلَیْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ نگفتم بدیشان جز آنچه مرا فرمودى كه پرستش كنید خدا را پروردگار من و پروردگار شما و بودم گواه بر ایشان مادامى كه بودم در ایشان تا هنگامى كه مرا برگرفتى تو مراقب ایشان بودى و توئى بر همه چیز گواه‏ Jc uiKsJ%%!Aانعام قُلْ سِیرُواْ فِی الأَرْضِ ثُمَّ انظُرُواْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِینَ بگو بگردید در زمین پس بنگرید چگونه بوده است فرجام تكذیب‏كنندگان‏T$!KSانعام وَلَقَدِ اسْتُهْزِىءَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُواْ مِنْهُم مَّا كَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِؤُونَ و همانا استهزاء شد به پیمبرانى كه پیش از تو بودند پس فرود آمد بدانان كه مسخره كردند از ایشان آنچه بودند بدان استهزاءكنندگان‏n#!gkانعام وَلَوْ جَعَلْنَاهُ مَلَكًا لَّجَعَلْنَاهُ رَجُلاً وَلَلَبَسْنَا عَلَیْهِم مَّا یَلْبِسُونَ و اگر مى‏گردانیدیمش فرشته‏اى همانا مى‏گردانیدیمش مردى و همى پوشانیدیم بر او آنچه را مى‏پوشند("!'انعاموَقَالُواْ لَوْلا أُنزِلَ عَلَیْهِ مَلَكٌ وَلَوْ أَنزَلْنَا مَلَكًا لَّقُضِیَ الأمْرُ ثُمَّ لاَ یُنظَرُونَ و گفتند چرا فرو نیامده است بر او فرشته‏اى و اگر مى‏فرستادیم فرشته‏اى هرآینه مى‏گذشت كار پس مهلت داده نمى‏شدند!!mانعاموَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَیْكَ كِتَابًا فِی قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَیْدِیهِمْ لَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُواْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِینٌ و اگر مى‏فرستادیم بر تو نامه‏اى در كاغذى كه مى‏سودندش با دستهاى خویش هرآینه مى‏گفتند آنان كه كفر ورزیدند نیست این جز جادوئى آشكارj !;انعامأَلَمْ یَرَوْاْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّكَّنَّاهُمْ فِی الأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن لَّكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاء عَلَیْهِم مِّدْرَارًا وَجَعَلْنَا الأَنْهَارَ تَجْرِی مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَنْشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِینَ آیا نبینند بسا هلاك كردیم پیش از آنان قرنهائى كه توانائیشان دادیم در زمین آنچه توانائیتان ندادیم و فرستادیم آسمان را بر ایشان ریزاریز و گردانیدیم جویها را روان از زیر ایشان پس نابودشان نمودیم به گناهانشان و آوردیم از نو پس از ایشان قرنهائى دگران‏!%انعامفَقَدْ كَذَّبُواْ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ فَسَوْفَ یَأْتِیهِمْ أَنبَاء مَا كَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِؤُونَ همانا دروغ پنداشتند حقّ را گاهى كه بیامدشان پس بزودى بیایدشان خبرهاى آنچه بودند بدان استهزاءكنندگان‏ m $  ^Nn|m -![1انعامقُلْ أَیُّ شَیْءٍ أَكْبَرُ شَهَادةً قُلِ اللّهِ شَهِیدٌ بِیْنِی وَبَیْنَكُمْ وَأُوحِیَ إِلَیَّ هَذَا الْقُرْآنُ لأُنذِرَكُم بِهِ وَمَن بَلَغَ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللّهِ آلِهَةً أُخْرَى قُل لاَّ أَشْهَدُ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَـهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِی بَرِیءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ بگو چه چیز بزرگتر است در گواهى بگو خدا گواه است میان من و شما و وحى شده است بسوى من این قرآن تا بترسانم بدان شما را و هر كه را برسد آیا گواهى دهید كه با خدا است خدایان دیگرى بگو گواهى ندهم بگو جز این نیست كه او است خداوند یكتا و همانا بیزارم از آنچه شرك مى‏ورزیدn,!Sانعاموَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَهُوَ الْحَكِیمُ الْخَبِیرُ و او است نیرومند بر فراز بندگان خویش و او است حكیم دانا$+!Wgانعاموَإِن یَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ كَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن یَمْسَسْكَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدُیرٌ و اگر برساندت خدا رنجى پس نیست بازگیرنده آن جز او و اگر رساندت به خیرى پس او است بر همه چیز توانا4*!3+انعاممَّن یُصْرَفْ عَنْهُ یَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِینُ آن كس كه گردانیده شود از او در آن روز همانا رحم بدو كرده و آن است رستگاریى آشكار )!انعامقُلْ إِنِّیَ أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ بگو همانا مى‏ترسم اگر نافرمانى كنم پروردگار خود را از عذاب روزى بزرگ‏2(!ueانعامقُلْ أَغَیْرَ اللّهِ أَتَّخِذُ وَلِیًّا فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَهُوَ یُطْعِمُ وَلاَ یُطْعَمُ قُلْ إِنِّیَ أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكَینَ بگو آیا جز خدا را برگیرم دوستى آفریننده آسمانها و زمین و او مى‏خوراند و خورانده نشود بگو همانا مأمور شدم كه نخستین اسلام‏آورنده باشم و نباش البته از شرك‏آورندگان‏ '!#kانعام وَلَهُ مَا سَكَنَ فِی اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ و از آنِ وى است آنچه آرمیده است در شب و روز و او است شنواى داناX&!انعام قُل لِّمَن مَّا فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ قُل لِلّهِ كَتَبَ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَیَجْمَعَنَّكُمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ لاَ رَیْبَ فِیهِ الَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ بگو از آن كیست آنچه در آسمانها است و زمین بگو از آن خدا نوشت بر خویشتن رحمت را كه گردآورد شما را بسوى روز رستاخیز نیست تردیدى در آن آنان كه زیانمند كردند خویشتن را ایمان نمى‏آورند $ ~DX5!انعاموَلَوْ تَرَىَ إِذْ وُقِفُواْ عَلَى النَّارِ فَقَالُواْ یَا لَیْتَنَا نُرَدُّ وَلاَ نُكَذِّبَ بِآیَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ و اى كاش مى‏دیدى گاهى را كه بازداشت شدند بر آتش گفتند كاش برگردانیده مى‏شدیم و دروغ نمى‏شمردیم آیتهاى پروردگار خود را و مى‏شدیم از مؤمنان‏a4!1انعاموَهُمْ یَنْهَوْنَ عَنْهُ وَیَنْأَوْنَ عَنْهُ وَإِن یُهْلِكُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُمْ وَمَا یَشْعُرُونَ و ایشان نهى كنند از آن و دورى گزینند از آن و نابود نكنند جز خویشتن را و نمى‏دانندh3!5انعاموَمِنْهُم مَّن یَسْتَمِعُ إِلَیْكَ وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن یَفْقَهُوهُ وَفِی آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن یَرَوْاْ كُلَّ آیَةٍ لاَّ یُؤْمِنُواْ بِهَا حَتَّى إِذَا جَآؤُوكَ یُجَادِلُونَكَ یَقُولُ الَّذِینَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَآ إِلاَّ أَسَاطِیرُ الأَوَّلِینَ و از ایشان است آنكه گوش فرا مى‏دهد بسوى تو و قرار دادیم بر دلهاى ایشان پرده‏هائى از آنكه دریابندش و در گوشهاى ایشان سنگینى و اگر بینند هر آیتى را ایمان نیارند بدان تا گاهى كه آیندت ستیزه‏كنان با تو گویند آنان كه كفر ورزیدند نیست این جز افسانه‏هاى پیشینیان‏62!Iانعامانظُرْ كَیْفَ كَذَبُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ یَفْتَرُونَ بنگر چگونه دروغ گفتند بر خویشتن و گم شد از ایشان آنچه بودند دروغ مى‏بستندS1!a;انعامثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ وَاللّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِینَ پس نبود نیرنگ آنان جز آنكه گفتند به خدا سوگند پروردگار ما كه نبودیم شرك‏ورزندگان‏/0!Qانعاموَیَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِیعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِینَ أَشْرَكُواْ أَیْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِینَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ و روزى كه گردشان آریم همگى پس گوئیم بدانان كه شرك ورزیدند كجا است شریكان شما آنان كه بودید مى‏پنداشتید/!5qانعاموَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآیَاتِهِ إِنَّهُ لاَ یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ و كیست ستمگرتر از آنكه ببندد بر خدا دروغى یا دروغ پندارد آیتهاى او را همانا رستگار نشوند ستمگران‏X.! انعامالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ یَعْرِفُونَهُ كَمَا یَعْرِفُونَ أَبْنَاءهُمُ الَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ آنان كه دادیمشان كتاب را بشناسندش چنانكه بشناسند فرزندان خود را آنان كه زیانمند كردند خویشتن را ایمان نیارند  m8<!Qانعام"وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُواْ عَلَى مَا كُذِّبُواْ وَأُوذُواْ حَتَّى أَتَاهُمْ نَصْرُنَا وَلاَ مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِ اللّهِ وَلَقدْ جَاءكَ مِن نَّبَإِ الْمُرْسَلِینَ و همانا تكذیب شدند پیمبرانى پیش از تو پس شكیبا شدند بر آنچه تكذیب شدند و آزار كشیدند تا رسیدشان یارى ما و نیست برگرداننده براى سخنان خدا و همانا رسیده است تو را از داستان پیمبران‏h;!1انعام!قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَیَحْزُنُكَ الَّذِی یَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لاَ یُكَذِّبُونَكَ وَلَكِنَّ الظَّالِمِینَ بِآیَاتِ اللّهِ یَجْحَدُونَ همانا دانیم كه اندوهگینت كند آنچه گویند و هر آینه تكذیب نمى‏كنند تو را و لیكن ستمگران به آیتهاى خدا انكار همى ورزندK:!_-انعام وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلاَّ لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الآخِرَةُ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ یَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ و نیست زندگانى دنیا جز بازیچه و هوسرانى و همانا خانه آخرت است بهتر براى آنان كه پرهیزكارى كنند آیا به خرد نمى‏آیید9!OWانعامقَدْ خَسِرَ الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِلِقَاء اللّهِ حَتَّى إِذَا جَاءتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُواْ یَا حَسْرَتَنَا عَلَى مَا فَرَّطْنَا فِیهَا وَهُمْ یَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَى ظُهُورِهِمْ أَلاَ سَاء مَا یَزِرُونَ همانا آیان كردند آنان كه دروغ شمردند ملاقات خدا را تا گاهى كه بیامدشان قیامت ناگهان گفتند دریغ ما را بدانچه كوتاهى كردیم در آن و حمل كنند بارهاى خود را بر پشتهاى خویش چه زشت است آنچه بار برمى‏دارند^8!S_انعاموَلَوْ تَرَى إِذْ وُقِفُواْ عَلَى رَبِّهِمْ قَالَ أَلَیْسَ هَذَا بِالْحَقِّ قَالُواْ بَلَى وَرَبِّنَا قَالَ فَذُوقُواْ العَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ و كاش مى‏دیدى گاهى را كه بازداشت شدند پیشگاه پروردگارشان گوید آیا نیست این به حقّ گویند بلى سوگند به پروردگار ما گوید پس بچشید عذاب را بدانچه بودید كفر مى‏ورزیدید7!3eانعاموَقَالُواْ إِنْ هِیَ إِلاَّ حَیَاتُنَا الدُّنْیَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ گفتند نیست آن جز زندگانى دنیاى ما و نیستیم ما برانگیختگان‏|6!a انعامبَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُواْ یُخْفُونَ مِن قَبْلُ وَلَوْ رُدُّواْ لَعَادُواْ لِمَا نُهُواْ عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ بلكه آشكار شد براى ایشان آنچه پنهان كرده بودند از پیش و اگر بازگردانیده شوند همانا برگردند بدانچه نهى شدند از آن و هر آینه آنانند دروغگویان‏  d c!C!u)انعام)بَلْ إِیَّاهُ تَدْعُونَ فَیَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَیْهِ إِنْ شَاء وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ بلكه او را مى‏خوانید پس برمى دارد از شما آنچه را خوانیدش بسوى آن اگر خواهد و فراموش مى‏كنید آنچه را شرك مى‏ورزیدAB!cانعام(قُلْ أَرَأَیْتُكُم إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَیْرَ اللّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ بگو آیا دیدستید كه اگر بیاید شما را عذاب خدا یا بیاید شما را قیامت آیا جز خدا را خوانید اگر هستید راستگویان‏A!7aانعام'وَالَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِی الظُّلُمَاتِ مَن یَشَإِ اللّهُ یُضْلِلْهُ وَمَن یَشَأْ یَجْعَلْهُ عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و آنان كه تكذیب كردند آیتهاى ما را كران و گنگانند در تاریكیها هر كه را خدا خواهد گمراه كند و هر كه را خواهد بگرداندش بر راهى راست‏d@! 5انعام&وَمَا مِن دَآبَّةٍ فِی الأَرْضِ وَلاَ طَائِرٍ یَطِیرُ بِجَنَاحَیْهِ إِلاَّ أُمَمٌ أَمْثَالُكُم مَّا فَرَّطْنَا فِی الكِتَابِ مِن شَیْءٍ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ یُحْشَرُونَ نیست جنبنده‏اى در زمین و نه پرنده‏اى پروازكننده با بالهاى خود جز ملتهائى همانند شما فروگذار نكردیم در كتاب از چیزى سپس بسوى پروردگارشان گردآورده شوند}?!79انعام%وَقَالُواْ لَوْلاَ نُزِّلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللّهَ قَادِرٌ عَلَى أَن یُنَزِّلٍ آیَةً وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ گفتند چرا فرود نیامده است بر او آیتى از پروردگارش بگو همانا خدا توانا است كه فرستد آیتى را لیكن بیشتر ایشان نمى‏دانند>!انعام$إِنَّمَا یَسْتَجِیبُ الَّذِینَ یَسْمَعُونَ وَالْمَوْتَى یَبْعَثُهُمُ اللّهُ ثُمَّ إِلَیْهِ یُرْجَعُونَ جز این نیست كه مى‏پذیرند از تو آنان كه مى‏شنوند و مردگان را خدا برانگیزد سپس بسوى او بازگردانیده شوند=!mانعام#وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَیْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِیَ نَفَقًا فِی الأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِی السَّمَاء فَتَأْتِیَهُم بِآیَةٍ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَى فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِینَ و اگر گران آید بر تو پشت كردن ایشان پس اگر توانى بیابى سوراخى در زمین یا نردبانى به آسمان پس بیاریشان آیتى و اگر مى‏خواست خدا هر آینه گردشان مى‏آورد بر هدایت پس نباش از نادانان‏ r aeJK!Q9انعام1وَالَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا یَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُواْ یَفْسُقُونَ و آنان كه تكذیب كنند آیتهاى ما را برسد بدیشان عذاب بدانچه بودند نافرمانى مى‏كردندxJ!_انعام0وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِینَ إِلاَّ مُبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ و نمى‏فرستیم فرستادگان را جز نویددهندگان و ترسانندگان پس آنان كه ایمان آورند و اصلاح كنند نیست بر ایشان بیمى و نه اندوهگین شوندI!Iiانعام/قُلْ أَرَأَیْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ یُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ بگو آیا دیدستید اگر بیاید شما را عذاب خدا ناگهان یا آشكارا آیا نابود مى‏شوند جز گروه ستمكاران‏MH!W9انعام.قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَى قُلُوبِكُم مَّنْ إِلَـهٌ غَیْرُ اللّهِ یَأْتِیكُم بِهِ انظُرْ كَیْفَ نُصَرِّفُ الآیَاتِ ثُمَّ هُمْ یَصْدِفُونَ بگو آیا نگریسته‏اید كه اگر خداى بگیرد گوش و دیدگان شما را و مُهر زند بر دلهاى شما كیست خدائى جز خداوند كه برگرداند آنها را به شما بنگر چگونه مى‏گردانیم آیتها را سپس ایشان روى برمى‏گردانند6G!Sانعام-فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِینَ ظَلَمُواْ وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ پس بریده شد دنباله گروهى كه ستم كردند و سپاس خداى را پروردگار چهانیان‏~F!}uانعام,فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِ فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَیْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُواْ بِمَا أُوتُواْ أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ پس هنگامى كه فراموش كردند آنچه را تذكّر بدان داده شدند بگشودیم بر ایشان درهاى همه چیز را تا گاهى كه شاد شدند بدانچه داده شدند گرفتیمشان ناگهان ناگاه ایشانند سرافكندگان‏^E!u=انعام+فَلَوْلا إِذْ جَاءهُمْ بَأْسُنَا تَضَرَّعُواْ وَلَـكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ چرا هنگامى كه بیامدشان خشم ما زارى نكردند لیكن سنگین شد دلهاى آنان و آراست براى ایشان شیطان آنچه را بودند عمل مى‏كردند D!K?انعام*وَلَقَدْ أَرْسَلنَآ إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء لَعَلَّهُمْ یَتَضَرَّعُونَ و همانا فرستادیم بسوى مللى پیش از تو پس گرفتیمشان به پریشانى و رنجورى شاید زارى كنند   xQ!Uانعام7وَكَذَلِكَ نفَصِّلُ الآیَاتِ وَلِتَسْتَبِینَ سَبِیلُ الْمُجْرِمِینَ چنین تفصیل دهیم آیتها را و تا پدیدار شود راه گنهكاران‏7P!g}انعام6وَإِذَا جَاءكَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِنَا فَقُلْ سَلاَمٌ عَلَیْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَن عَمِلَ مِنكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و هرگاه درآیند بر تو آنان كه ایمان آورند به آیتهاى ما بگو سلام بر شما نوشت پروردگار شما بر خویشتن رحمت را كه هر كس انجام دهد از شما بدى را به نادانى سپس بازگردد پس از آن و اصلاح كند همانا او است آمرزنده مهربان‏%O!/انعام5وَكَذَلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لِّیَقُولواْ أَهَـؤُلاء مَنَّ اللّهُ عَلَیْهِم مِّن بَیْنِنَا أَلَیْسَ اللّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاكِرِینَ و بدینگونه آزمودیم برخى از ایشان را به برخى تا بگویند آیا اینانند كه خدا منّت نهاده است بر ایشان از میان ما آیا نیست خدا داناتر به سپاسگزاران‏|N!C+انعام4وَلاَ تَطْرُدِ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ مَا عَلَیْكَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَیْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَیْهِم مِّن شَیْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِینَ و از خود نران آنان را كه مى‏خوانند پروردگار خود را بامدادان و شامگاه خواهان روى اویند نیست بر تو از حساب ایشان چیزى و نه از حساب تو است بر ایشان چیزى كه برانى آنان را پس بشوى از ستمگران‏tM!Cانعام3وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِینَ یَخَافُونَ أَن یُحْشَرُواْ إِلَى رَبِّهِمْ لَیْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِیٌّ وَلاَ شَفِیعٌ لَّعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ و بیم ده بدان آنان را كه مى‏ترسند گردآورده شوند بسوى پروردگار خود نیستشان دوست و نه شفاعتگرى جز او شاید ایشان پرهیز كنندgL!)انعام2قُل لاَّ أَقُولُ لَكُمْ عِندِی خَزَآئِنُ اللّهِ وَلا أَعْلَمُ الْغَیْبَ وَلا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّی مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا یُوحَى إِلَیَّ قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الأَعْمَى وَالْبَصِیرُ أَفَلاَ تَتَفَكَّرُونَ بگو نمى‏گویم براى شما كه نزد من است گنجهاى خدا و نه ناپیدا را دانم و نمى‏گویم براى شما منم فرشته پیروى نمى‏كنم جز آنچه را به من وحى شود بگو آیا یكسان است كور و بینا آیا نمى‏اندیشید @ H tx@4W!Gانعام=وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَیُرْسِلُ عَلَیْكُم حَفَظَةً حَتَّىَ إِذَا جَاء أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لاَ یُفَرِّطُونَ و او است نیرومند بر فراز بندگان خود و مى‏فرستد بر شما نگهبانانى تا گاهى كه برسد یكى از شما را مرگ دریابندش فرستادگان ما و آنان فروگذار نمى‏كنندxV!Uانعام<وَهُوَ الَّذِی یَتَوَفَّاكُم بِاللَّیْلِ وَیَعْلَمُ مَا جَرَحْتُم بِالنَّهَارِ ثُمَّ یَبْعَثُكُمْ فِیهِ لِیُقْضَى أَجَلٌ مُّسَمًّى ثُمَّ إِلَیْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ یُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و او است آنكه دریابد (بمیراند) شما را در شب و مى‏داند آنچه را فراآورید در روز سپس برانگیزاند شما را در آن تا بگذرد سرآمدى معین سپس بسوى او است بازگشت شما پس آگهى دهد شما را بدانچه بودید عمل مى‏كردیدU!)انعام;وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لاَ یَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَیَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلاَّ یَعْلَمُهَا وَلاَ حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الأَرْضِ وَلاَ رَطْبٍ وَلاَ یَابِسٍ إِلاَّ فِی كِتَابٍ مُّبِینٍ و نزد او است كلیدهاى ناپیدا كه نداند آنها را جز او و مى‏داند آنچه را در دشت و دریا است و نیفتد برگى جز آنكه بداندش و نه دانه‏اى در تاریكیهاى زمین و نه ترى و نه خشكى مگر در كتابى است آشكار1T!Uانعام:قُل لَّوْ أَنَّ عِندِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِیَ الأَمْرُ بَیْنِی وَبَیْنَكُمْ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِینَ بگو اگر نزد من بود آنچه بدان شتاب مى‏كنید همانا مى‏گذشت كار میان من و شما و خدا داناتر است به ستمگران‏pS!Qانعام9قُلْ إِنِّی عَلَى بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّی وَكَذَّبْتُم بِهِ مَا عِندِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ یَقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَیْرُ الْفَاصِلِینَ بگو همانا من بر نشانه‏اى از پروردگار خویشم و شما تكذیب آن كردید نیست نزد من آنچه شتاب دارید بدان نیست حكم جز از آن خدا میسراید حقّ را و او است بهتر جداسازندگان‏@R!S#انعام8قُلْ إِنِّی نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ قُل لاَّ أَتَّبِعُ أَهْوَاءكُمْ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُهْتَدِینَ بگو همانا نهى شدم از آنكه پرستش كنم آنان را كه مى‏خوانید جز خدا بگو پیروى نكنم خواسته‏هاى شما را كه گمراه شوم در آن هنگام و نباشم از هدایتیافتگان‏ v X 2 Gv_! YانعامEوَمَا عَلَى الَّذِینَ یَتَّقُونَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَیْءٍ وَلَـكِن ذِكْرَى لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ و نیست بر آنان كه پرهیز مى‏كنند از حساب ایشان چیزى و لیكن یادآوردنى است شاید بترسند ایشان‏9^!IانعامDوَإِذَا رَأَیْتَ الَّذِینَ یَخُوضُونَ فِی آیَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى یَخُوضُواْ فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ وَإِمَّا یُنسِیَنَّكَ الشَّیْطَانُ فَلاَ تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَى مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ و هرگاه بینى آنان را كه فروروند در آیتهاى ما پس روگردان از ایشان تا فرو روند در داستانى دیگر و اگر فراموشى آردت شیطان پس منشین پس از یادآوردن با گروه ستمگران‏@]!K+انعامCلِّكُلِّ نَبَإٍ مُّسْتَقَرٌّ وَسَوْفَ تَعْلَمُونَ براى هر خبرى است قرارگاهى و بزودى مى‏دانید\!_انعامBوَكَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ قُل لَّسْتُ عَلَیْكُم بِوَكِیلٍ و دروغش شمردند قوم تو و آن است حقّ بگو نیستیم بر شما وكیل‏[!OaانعامAقُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَى أَن یَبْعَثَ عَلَیْكُمْ عَذَابًا مِّن فَوْقِكُمْ أَوْ مِن تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ یَلْبِسَكُمْ شِیَعاً وَیُذِیقَ بَعْضَكُم بَأْسَ بَعْضٍ انظُرْ كَیْفَ نُصَرِّفُ الآیَاتِ لَعَلَّهُمْ یَفْقَهُونَ بگو او است توانا بر آنكه بیانگیزاند بر شما عذابى از فراز شما یا از زیر پایهاى شما یا به هم اندازد شما را گروه‏هائى و بچشاند بعضى را از شما آیان بعضى بنگر چگونه مى‏گردانیم آیتها را شاید دریابند ایشان‏"Z!1 انعام@قُلِ اللّهُ یُنَجِّیكُم مِّنْهَا وَمِن كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنتُمْ تُشْرِكُونَ بگو خدا رهائى دهد شما را از آن و از هر اندوهى سپس شما بدو شرك همى ورزیدY!SWانعام?قُلْ مَن یُنَجِّیكُم مِّن ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَخُفْیَةً لَّئِنْ أَنجَانَا مِنْ هَـذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِینَ بگو كه شما را رهائى دهد از تاریكیهاى دشت و دریا خوانیدش به زارى و نهان كه اگر رها ساختى ما را از این باشیم البته از سپاسگزاران‏X!}انعام>ثُمَّ رُدُّواْ إِلَى اللّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ أَلاَ لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِینَ سپس بازگردانیده شوند بسوى خدا سرپرست ایشان حقّ همانا از آن وى است حكم و اوست شتابنده‏ترین حسابگران‏  D>9d!MانعامJوَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ لأَبِیهِ آزَرَ أَتَتَّخِذُ أَصْنَامًا آلِهَةً إِنِّی أَرَاكَ وَقَوْمَكَ فِی ضَلاَلٍ مُّبِینٍ و هنگامى كه گفت ابراهیم به پدر خود آزر آیا مى‏گیرى بتان را خدایانى همانا مى‏بینم تو و قومت را در گمراهى آشكار\c!9uانعامIوَهُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ بِالْحَقِّ وَیَوْمَ یَقُولُ كُن فَیَكُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ وَلَهُ الْمُلْكُ یَوْمَ یُنفَخُ فِی الصُّوَرِ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ وَهُوَ الْحَكِیمُ الْخَبِیرُ و او است آنكه آفرید آسمانها و زمین را به حقّ و روزى كه گوید بشو پس بشود گفتار او است حقّ و از آنِ وى است پادشاهى روزى كه دمیده شود در صور داناى نهان و پدیدار و اوست حكیم دانا"b!1 انعامHوَأَنْ أَقِیمُواْ الصَّلاةَ وَاتَّقُوهُ وَهُوَ الَّذِیَ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ و آنكه بپا دارید نماز را و بترسیدش و او است آنكه بسوى او گردآورده شویدa!C7انعامGقُلْ أَنَدْعُو مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ یَنفَعُنَا وَلاَ یَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَى أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللّهُ كَالَّذِی اسْتَهْوَتْهُ الشَّیَاطِینُ فِی الأَرْضِ حَیْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ یَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَىَ وَأُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ بگو آیا خوانیم جز خدا آنچه را نه سود دهد ما را و نه آیان رساند و برگردیم بر پاشنه‏هاى خود پس از آنكه راهنمائى كرد ما را خدا مانند آنكه فریفتندش شیاطین در زمین سراسیمه وى را یارانى است كه خوانندش بسوى هدایت به نزد ما بیا بگو همانا هدایت خدا است هدایت و امر شدیم كه گردن نهیم براى پروردگار جهانیان‏2`!wcانعامFوَذَرِ الَّذِینَ اتَّخَذُواْ دِینَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَذَكِّرْ بِهِ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَیْسَ لَهَا مِن دُونِ اللّهِ وَلِیٌّ وَلاَ شَفِیعٌ وَإِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لاَّ یُؤْخَذْ مِنْهَا أُوْلَـئِكَ الَّذِینَ أُبْسِلُواْ بِمَا كَسَبُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِیمٍ وَعَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا كَانُواْ یَكْفُرُونَ و بگذارید آنان را كه گرفتند دین خود را بازى و هوسرانى و بفریفت ایشان را زندگانى دنیا و تذكّر ده بدان تا سرافكنده نشود كسى بدانچه دست آورده است نیستش جز خدا دوست و نه شفاعتگرى و اگر به جاى خود دهد هر بدلى پذیرفته نشود از او آنانند كه سرافكنده شدند بدانچه دست آوردند ایشان را است نوشابه‏اى از آب جوشان و شكنجه‏اى سخت بدانچه بودند كفر مى‏ورزیدند P P>k!i انعامQوَكَیْفَ أَخَافُ مَا أَشْرَكْتُمْ وَلاَ تَخَافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَكْتُم بِاللّهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ عَلَیْكُمْ سُلْطَانًا فَأَیُّ الْفَرِیقَیْنِ أَحَقُّ بِالأَمْنِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ و چگونه ترسم آنچه را شرك ورزیدید و نترسید از آنكه شرك ورزیدید به خدا آن را كه نفرستاده است بدان بر شما فرمانروائى‏اى پس كدام یك از دو گروه سزاوارترند به ایمن‏شدن اگر مى‏دانیدpj!csانعامPوَحَآجَّهُ قَوْمُهُ قَالَ أَتُحَاجُّونِّی فِی اللّهِ وَقَدْ هَدَانِ وَلاَ أَخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِ إِلاَّ أَن یَشَاء رَبِّی شَیْئًا وَسِعَ رَبِّی كُلَّ شَیْءٍ عِلْمًا أَفَلاَ تَتَذَكَّرُونَ و ستیزه كردند با وى قومش گفت آیا با من ستیزه كنید در خدا حالى كه هدایتم كرده است و نترسم آنچه را شرك بدان ورزید جز آنكه بخواهد پروردگار من چیزى را فراگرفته است پروردگارم همه چیز را به دانش آیا یاد نمى‏آوریدi!)kانعامOإِنِّی وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِیفًا وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِكِینَ همانا برگرداندم روى خود را بسوى آنكه آفرید آسمانها و زمین را یكتاپرست و نیستم از شرك‏ورزندگان‏h!انعامNفَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَـذَا رَبِّی هَـذَآ أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ یَا قَوْمِ إِنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ تا گاهى كه دید خورشید را درخشان گفت این است پروردگار من این بزرگتر است سپس هنگامى كه ناپدید شد گفت اى قوم همانا بیزارم از آنچه شما شرك مى‏ورزیدg!)kانعامMفَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَـذَا رَبِّی فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ یَهْدِنِی رَبِّی لأكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّینَ و هنگامى كه دید ماه را تابنده گفت این است پروردگار من و گاهى كه درون شد گفت اگر رهبریم نكند پروردگارم همانا مى‏شوم از گروه گمراهان‏=f!79انعامLفَلَمَّا جَنَّ عَلَیْهِ اللَّیْلُ رَأَى كَوْكَبًا قَالَ هَـذَا رَبِّی فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لا أُحِبُّ الآفِلِینَ آنگاه كه فراگرفتش تاریكى شب دید ستاره‏اى را گفت این است پروردگار من و هنگامى كه فرو نشست گفت دوست ندارم فروروندگان راne!{WانعامKوَكَذَلِكَ نُرِی إِبْرَاهِیمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلِیَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِینَ و بدینسان بنمایانیم به ابراهیم پادشاهیهاى آسمانها و زمین را و تا بگردد از یقین‏دارندگان‏ q ?s!uانعامYأُوْلَـئِكَ الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن یَكْفُرْ بِهَا هَـؤُلاء فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّیْسُواْ بِهَا بِكَافِرِینَ آنانند كه بدیشان دادیم كتاب و حكم و پیمبرى را پس اگر بدان كفر ورزند آنان همانا نگهبان كردیم بر آن گروهى را كه نیستند بدان كفرورزندگان‏jr!QyانعامXذَلِكَ هُدَى اللّهِ یَهْدِی بِهِ مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَكُواْ لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُواْ یَعْمَلُونَ این است هدایت خدا كه رهبرى كند بدان هر كه را خواهد از بندگان خویش و اگر شرك مى‏ورزیدند هرآینه سترده مى‏شد از ایشان آنچه بودند مى‏كردندq!CoانعامWوَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّیَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَیْنَاهُمْ وَهَدَیْنَاهُمْ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و از پدران ایشان و فرزندان ایشان و برادران ایشان و برگزیدیمشان و رهبریشان نمودیم بسوى راهى راست‏/p!QانعامVوَإِسْمَاعِیلَ وَالْیَسَعَ وَیُونُسَ وَلُوطًا وَكُلاًّ فضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِینَ و اسمعیل و اَلیَسع و یونس و لوط و هر كدام را برترى دادیم بر جهانیان‏xo!OانعامUوَزَكَرِیَّا وَیَحْیَى وَعِیسَى وَإِلْیَاسَ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِینَ و زكریا و یحیى و عیسى و اِلیاس را هركدام از شایستگان‏Jn! انعامTوَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ كُلاًّ هَدَیْنَا وَنُوحًا هَدَیْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّیَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَیْمَانَ وَأَیُّوبَ وَیُوسُفَ وَمُوسَى وَهَارُونَ وَكَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ و ارزانى داشتیم بدو اسحق و یعقوب را هر كدام هدایت كردیم و نوح را هدایت كردیم از پیش و از نژاد او داود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسى و هارون را و بدینسان پاداش دهیم نیكوكاران راHm!Y-انعامSوَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَیْنَاهَا إِبْرَاهِیمَ عَلَى قَوْمِهِ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاء إِنَّ رَبَّكَ حَكِیمٌ عَلِیمٌ و این است حجّت ما كه دادیمش به ابراهیم بر قوم او بالا بریم پایه‏هاى هر كه را خواهیم همانا پروردگار تو است حكیم دانا l!mانعامRالَّذِینَ آمَنُواْ وَلَمْ یَلْبِسُواْ إِیمَانَهُم بِظُلْمٍ أُوْلَـئِكَ لَهُمُ الأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ آنان كه ایمان آوردند و نیالودند ایمان خویش را به ستم براى آنان است ایمنى و ایشانند هدایت‏شدگان‏ 4 4Dw!kانعام]وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ قَالَ أُوْحِیَ إِلَیَّ وَلَمْ یُوحَ إِلَیْهِ شَیْءٌ وَمَن قَالَ سَأُنزِلُ مِثْلَ مَا أَنَزلَ اللّهُ وَلَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ فِی غَمَرَاتِ الْمَوْتِ وَالْمَلآئِكَةُ بَاسِطُواْ أَیْدِیهِمْ أَخْرِجُواْ أَنفُسَكُمُ الْیَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللّهِ غَیْرَ الْحَقِّ وَكُنتُمْ عَنْ آیَاتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ و كیست ستمگرتر از آنكه ببندد بر خدا دروغى یا گوید وحى رسیده است به من حالى كه وحى نشده است بسوى او چیزى و كسى كه گوید بزودى مى‏فرستم همانند آنچه خدا فرستاده است و اگر (كاش) مى‏دیدى هنگامى را كه ستمگران در گردابهاى مرگند و فرشتگان گشاینده‏اند دستهاى خویش را برون دهید جانهاى خود را امروز كیفر شوید به عذاب خوارى بدانچه مى‏گفتید بر خدا نادرست را و بودید از آیتهاى او سركشى مى‏كردید v!)_انعام\وَهَـذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ مُّصَدِّقُ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَلِتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَالَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَهُمْ عَلَى صَلاَتِهِمْ یُحَافِظُونَ و این است كتابى فرستادیمش فرخنده تصدیق‏كننده آنچه پیش روى او است و تا بترسانى مادرشهرها و آنان را كه پیرامون آنند و آنان كه ایمان آرند به آخرت ایمان آرند بدان حالى كه بر نماز خویشند مواظبت‏كنندگان‏u!)Oانعام[وَمَا قَدَرُواْ اللّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُواْ مَا أَنزَلَ اللّهُ عَلَى بَشَرٍ مِّن شَیْءٍ قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَابَ الَّذِی جَاء بِهِ مُوسَى نُورًا وَهُدًى لِّلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِیسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِیرًا وَعُلِّمْتُم مَّا لَمْ تَعْلَمُواْ أَنتُمْ وَلاَ آبَاؤُكُمْ قُلِ اللّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِی خَوْضِهِمْ یَلْعَبُونَ و ارج ننهادند خدا را شایان ارجمندیش هنگامى كه گف‏تند نفرستاده است خدا بر بشرى چیزى را بگو كه فرستاده است كتابى را كه بیاورد موسى روشنائى و هدایتى براى مردم كه مى‏گردانیدش كاغذهائى كه آنها را آشكار كنید و نهان كنید بسیارى را و آموخته شدید آنچه را نمى‏دانستید نه شما و نه پدران شما بگو خدا سپس بگذارشان در فرورفتگى (سرگرمى) خویش بازى كنندnt!=انعامZأُوْلَـئِكَ الَّذِینَ هَدَى اللّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لاَّ أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرَى لِلْعَالَمِینَ آنانند كه رهبریشان نمود خدا پس به رهبریشان پیروى جوى بگو نخواهم از شما بر آن پاداشى نیست آن جز یادآورییى براى جهانیان‏  Y =B|!gانعامbوَهُوَ الَّذِیَ أَنشَأَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَفْقَهُونَ و او است آنكه آفرید شما را از یك تن پس پایدار و ناپایدارى همانا تفصیل دادیم آیتها را براى گروهى كه درمىیابند{!!Wانعامaوَهُوَ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُواْ بِهَا فِی ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ و او است آنكه نهاد براى شما ستارگان را تا هدایت شوید در تاریكیهاى دشت و دریا همانا تفصیل دادیم آیتها را براى گروهى كه مى‏دانندz!YSانعام`فَالِقُ الإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّیْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ذَلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ شكافنده صبح و گردانید شب را آرامشى و مهر و ماه را شمارگرانى این است تقدیر خداوند عزیز داناy!;kانعام_إِنَّ اللّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَى یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَمُخْرِجُ الْمَیِّتِ مِنَ الْحَیِّ ذَلِكُمُ اللّهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ همانا خدا است شكافنده دانه و هسته برون آرد زنده را از مرده و برون آرنده است مرده را از زنده این است خداى شما پس كجا به دروغ رانده شوید#x!9انعام^وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَى كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَتَرَكْتُم مَّا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَاء ظُهُورِكُمْ وَمَا نَرَى مَعَكُمْ شُفَعَاءكُمُ الَّذِینَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِیكُمْ شُرَكَاء لَقَد تَّقَطَّعَ بَیْنَكُمْ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمْ تَزْعُمُونَ و همانا آمدید ما را تنها چنانكه آفریدیمتان نخستین‏بار و بازگذاشتید آنچه را به شما دادیم پشت سر خویش و نبینیم با شما شفیعان شما را آنان كه پنداشتیدشان در شما شریكان همانا بگسیخت میان شما و گم شد از شما آنچه بودید مى‏پنداشتید  j!iaانعامiوَكَذَلِكَ نُصَرِّفُ الآیَاتِ وَلِیَقُولُواْ دَرَسْتَ وَلِنُبَیِّنَهُ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ و بدینسان بگردانیم آیتها را و تا گویند درس‏خوانده‏اى و تا بیان كنیمش براى گروهى كه مى‏دانندr!gsانعامhقَدْ جَاءكُم بَصَآئِرُ مِن رَّبِّكُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ عَمِیَ فَعَلَیْهَا وَمَا أَنَاْ عَلَیْكُم بِحَفِیظٍ همانا بیامد شما را بینشهائى از پروردگار شما پس آنكه بینا شود براى خویشتن است و آنكه نابینا شود بر خویشتن است و نیستم من بر شما نگهبان‏"!Okانعامgلاَّ تُدْرِكُهُ الأَبْصَارُ وَهُوَ یُدْرِكُ الأَبْصَارَ وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ درنیابندش دیدگان و او دریابد دیدگان را و او است بخشنده آگاه‏!Aqانعامfذَلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَیْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ وَكِیلٌ این است خدا پروردگار شما نیست خدائى جز او آفریننده همه چیز پس بپرستیدش و او است بر همه چیز نگهبان‏t!Eانعامeبَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَنَّى یَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُن لَّهُ صَاحِبَةٌ وَخَلَقَ كُلَّ شَیْءٍ وهُوَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ پدیدآرنده آسمانها و زمین چگونه وى را فرزندى باشد و نبوده است براى او همسرى و آفریده است همه چیز را و او است به هر چیزى دانا ~!#mانعامdوَجَعَلُواْ لِلّهِ شُرَكَاء الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ وَخَرَقُواْ لَهُ بَنِینَ وَبَنَاتٍ بِغَیْرِ عِلْمٍ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یَصِفُونَ و قرار دادند براى خدا شریكانى جنى كه آفریدستشان و به هم بافتند برایش پسران و دخترانى به نادانى منزه و برتر است خدا از آنچه مى‏ستایندC}!Q+انعامcوَهُوَ الَّذِیَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَیْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِیَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّیْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَیْرَ مُتَشَابِهٍ انظُرُواْ إِلِى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَیَنْعِهِ إِنَّ فِی ذَلِكُمْ لآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ و او است آنكه فرستاد از آسمان آبى پس برون آوردیم با آن روئیدنى همه چیز را پس برون آوردیم از آن سبزه‏اى كه برون آریم از آن دانه‏اى انبوه و از خرمابن از شكوفه آن خوشه‏اى نزدیك (فرود) و باغستانى از انگورها و زیتون و انار همانند و گوناگون بنگرید به میوه آن گاهى كه باردهد و رسیدن آن همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه ایمان آورند c 9cR !)qانعامoوَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَیْهِمُ الْمَلآئِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَى وَحَشَرْنَا عَلَیْهِمْ كُلَّ شَیْءٍ قُبُلاً مَّا كَانُواْ لِیُؤْمِنُواْ إِلاَّ أَن یَشَاء اللّهُ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ یَجْهَلُونَ و اگر فرستیم بسوى ایشان فرشتگان را و سخن گویند با ایشان مردگان و گرد آریم بر ایشان همه چیز را روبروى نیستند كه ایمان آرند جز آنكه بخواهد خدا و لیكن بیشتر ایشان نمى‏دانندQ!{انعامnوَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَارَهُمْ كَمَا لَمْ یُؤْمِنُواْ بِهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَنَذَرُهُمْ فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ و باژگون سازیم دلها و دیدگان ایشان را چنانكه ایمان نیاوردند بدان نخستین بار و بگذاریمشان در سركشى خود فروروندP!7_انعامmوَأَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لَئِن جَاءتْهُمْ آیَةٌ لَّیُؤْمِنُنَّ بِهَا قُلْ إِنَّمَا الآیَاتُ عِندَ اللّهِ وَمَا یُشْعِرُكُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءتْ لاَ یُؤْمِنُونَ و سوگند یاد نمودند به خدا سخت‏ترین سوگندهاى خود را كه اگر بیایدشان آیتى هرآینه ایمان آرند بدان بگو جز این نیست كه آیتها نزد خدا است و چه دانید (یا چه آگهیتان دهد) گاهى كه آنها آیند ایمان نیارند ایشان‏&!Osانعامlوَلاَ تَسُبُّواْ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَیَسُبُّواْ اللّهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ كَذَلِكَ زَیَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَیُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ و دشنام ندهید آنان را كه جز خدا مى‏خوانند تا دشنام دهند خدا را ستمگرانه به نادانى بدینگونه آراستیم براى هر گروهى كردار ایشان را سپس بسوى پروردگار ایشان است بازگشتشان تا آگهیشان دهد بدانچه بودند مى‏كردند}!Yانعامkوَلَوْ شَاء اللّهُ مَا أَشْرَكُواْ وَمَا جَعَلْنَاكَ عَلَیْهِمْ حَفِیظًا وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِوَكِیلٍ و اگر مى‏خواست خدا شرك نمى‏ورزیدند و نگردانیدیمت بر آنان نگهبان و نیستى تو بر ایشان وكیل‏o!w]انعامjاتَّبِعْ مَا أُوحِیَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِینَ پیروى كن آنچه را وحى شده است بسوى تو از پروردگارت نیست خدائى جز او و روى گردان از شرك‏ورزان‏ K  4UKC!=?انعامvفَكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ إِن كُنتُمْ بِآیَاتِهِ مُؤْمِنِینَ پس بخورید از آنچه برده شده است نام خدا بر آن اگر هستید به آیتهاى او ایمان‏آورندگان‏V!SOانعامuإِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَن یَضِلُّ عَن سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ همانا پروردگار تو داناتر است بدانكه گمراه شود از راه او و او است داناتر به هدایت‏شدگان‏[!}/انعامtوَإِن تُطِعْ أَكْثَرَ مَن فِی الأَرْضِ یُضِلُّوكَ عَن سَبِیلِ اللّهِ إِن یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ یَخْرُصُونَ و اگر فرمانبرى بیشتر آنان را كه در زمینند گمراهت كنند از راه خدا پیروى نمى‏كنند جز گمان را و نیستند جز پندارندگان‏ !oانعامsوَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلاً لاَّ مُبَدِّلِ لِكَلِمَاتِهِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ و انجام یافت سخن پروردگار تو به راستى و داد نیست برگرداننده‏اى براى سخنان او و او است شنونده دانا[ !SYانعامrأَفَغَیْرَ اللّهِ أَبْتَغِی حَكَمًا وَهُوَ الَّذِی أَنَزَلَ إِلَیْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلاً وَالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ یَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِّن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِینَ آیا جز خدا داورى جویم و اوست آنكه فرستاد بسوى شما كتاب را به تفصیل و آنان كه دادیمشان كتاب را دانند كه آن است فرود آمده از پروردگار تو به حق پس نباش از شك‏كنندگان‏^ !mEانعامqوَلِتَصْغَى إِلَیْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ وَلِیَرْضَوْهُ وَلِیَقْتَرِفُواْ مَا هُم مُّقْتَرِفُونَ و تا بشنوندش دلهاى آنان كه ایمان نمى‏آورند به آخرت و تا پسندش دارند و تا فراهم آرند از گناه آنچه ایشانند فراهم‏كنندگان‏f !wKانعامpوَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نِبِیٍّ عَدُوًّا شَیَاطِینَ الإِنسِ وَالْجِنِّ یُوحِی بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَلَوْ شَاء رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یَفْتَرُونَ و بدینسان قرار دادیم براى هر پیمبرى دشمنى شیاطین آدمى و پرى كه وحى فرستند بعضى از ایشان بسوى بعضى سخنان بیهوده را بفریب و اگر مى‏خواست پروردگار تو نمى‏كردندش پس بگذارشان به آنچه دروغ مى‏بندند  R j]!# انعام{وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا فِی كُلِّ قَرْیَةٍ أَكَابِرَ مُجَرِمِیهَا لِیَمْكُرُواْ فِیهَا وَمَا یَمْكُرُونَ إِلاَّ بِأَنفُسِهِمْ وَمَا یَشْعُرُونَ و بدینسان نهادیم در هر شهر سران گنهكارانش را تا نیرنگ آرند در آن و نیرنگ نیاورند جز بر خویشتن و درنمىیابندq!Iانعامzأَوَ مَن كَانَ مَیْتًا فَأَحْیَیْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا یَمْشِی بِهِ فِی النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِی الظُّلُمَاتِ لَیْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا كَذَلِكَ زُیِّنَ لِلْكَافِرِینَ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ آیا آنكه مردارى بود پس زنده‏اش كردیم و قرار دادیم براى او روشنائى كه راه رود بدان در مردم همانند آن است كه در تاریكیها نیست برون آینده از آنها بدینسان آراسته شد براى كافران آنچه بودند مى‏كردندU!انعامyوَلاَ تَأْكُلُواْ مِمَّا لَمْ یُذْكَرِ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ وَإِنَّ الشَّیَاطِینَ لَیُوحُونَ إِلَى أَوْلِیَآئِهِمْ لِیُجَادِلُوكُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ و نخورید از آنچه برده نشده است نام خدا بر آن و هرآینه آن است نافرمانى و همانا شیاطین وحى كنند بسوى دوستان خود تا درستیزند با شما و اگر فرمان برید ایشان را هرآینه باشید شرك‏ورزندگان‏d!Mqانعامxوَذَرُواْ ظَاهِرَ الإِثْمِ وَبَاطِنَهُ إِنَّ الَّذِینَ یَكْسِبُونَ الإِثْمَ سَیُجْزَوْنَ بِمَا كَانُواْ یَقْتَرِفُونَ و رها كنید آشكار گناه و نهانش (یا برون گناه و درونش را) همانا آنان كه فراهم آورند گناه را بزودى كیفر شوند بدانچه بودند فراهم مى‏آوردند*!Iانعامwوَمَا لَكُمْ أَلاَّ تَأْكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَیْكُمْ إِلاَّ مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَیْهِ وَإِنَّ كَثِیرًا لَّیُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِم بِغَیْرِ عِلْمٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِینَ و چه شود شما را نخورید از آنچه نام خدا بر آن برده شده است حالى كه تفصیل داده است براى شما آنچه را حرام كرده است بر شما جز آنچه ناگزیر شوید بدان و همانا بسیارى گمراه مى‏كنند به هوسهاى خود به نادانى و هرآینه پروردگار تو داناتر است به تجاوزكنندگان‏ n q!n*!-انعاموَكَذَلِكَ نُوَلِّی بَعْضَ الظَّالِمِینَ بَعْضًا بِمَا كَانُواْ یَكْسِبُونَ و بدینسان دوست گردانیم بعضى ستمگران را با بعضى بدانچه بودند فراهم میكردند2!Cانعاموَیَوْمَ یِحْشُرُهُمْ جَمِیعًا یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الإِنسِ وَقَالَ أَوْلِیَآؤُهُم مِّنَ الإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِیَ أَجَّلْتَ لَنَا قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِینَ فِیهَا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ إِنَّ رَبَّكَ حَكِیمٌ عَلیمٌ و روزى كه گردشان آرد همگى اى گروه پرى همانا فراوان گرفتید از آدمى و گفتند دوستان ایشان از آدمیان پروردگارا بهره‏مند شدند بعضى از ما به بعضى و رسیدیم سرآمدى را كه براى ما نهادى گفت آتش است جایگاه شما جاودانان در آن جز آنچه خدا خواهد همانا پروردگار تو است حكیم داناK!Q;انعاملَهُمْ دَارُ السَّلاَمِ عِندَ رَبِّهِمْ وَهُوَ وَلِیُّهُمْ بِمَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ آنان را است خانه آرامش نزد پروردگار خویش و او است دوست ایشان بدانچه بودند مى‏كردندL!S;انعام~وَهَـذَا صِرَاطُ رَبِّكَ مُسْتَقِیمًا قَدْ فَصَّلْنَا الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَذَّكَّرُونَ و این است راه پروردگار تو راست همانا تفصیل دادیم آیتها را براى گروهى كه یادآور شوند*!qYانعام}فَمَن یُرِدِ اللّهُ أَن یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ وَمَن یُرِدْ أَن یُضِلَّهُ یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا یَصَّعَّدُ فِی السَّمَاء كَذَلِكَ یَجْعَلُ اللّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ آن را كه خواهد خدا هدایت كند بگشاید سینه او را براى اسلام و آن را كه خواهد گمراه سازد بگرداند سینه‏اش را تنگ فشرده چنانكه گوئى سخت مى‏رود به آسمان بدینسان نهد خدا پلید را بر آنان كه ایمان نمى‏آورند]! %انعام|وَإِذَا جَاءتْهُمْ آیَةٌ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتَى مِثْلَ مَا أُوتِیَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسَالَتَهُ سَیُصِیبُ الَّذِینَ أَجْرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ اللّهِ وَعَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا كَانُواْ یَمْكُرُونَ و هرگاه بیایدشان آیتى گویند ایمان نیاریم تا آورده شویم همانند آنچه آورده شدند فرستادگان خدا خدا داناتر است كجا نهد پیمبرى خویش را بزودى رسد آنان را كه گناه كردند خواریى نزد خدا و عذابى سخت بدانچه بودند نیرنگ مى‏باختند " g  ""!cIانعاموَجَعَلُواْ لِلّهِ مِمِّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالأَنْعَامِ نَصِیبًا فَقَالُواْ هَـذَا لِلّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَـذَا لِشُرَكَآئِنَا فَمَا كَانَ لِشُرَكَآئِهِمْ فَلاَ یَصِلُ إِلَى اللّهِ وَمَا كَانَ لِلّهِ فَهُوَ یَصِلُ إِلَى شُرَكَآئِهِمْ سَاء مَا یَحْكُمُونَ و قرار دادند براى خدا از آنچه بیافریده است از كشت و دامها بهره‏اى پس گفتند این براى خدا بر پندار ایشان و این براى شریكان پس آنچه براى شریكان ایشان است نرسد به خدا و آنچه براى خدا است برسد به شریكان ایشان چه زشت است آنچه حكم مى‏كندy!!Oانعامقُلْ یَا قَوْمِ اعْمَلُواْ عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّی عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدِّارِ إِنَّهُ لاَ یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ بگو اى قوم بكنید هر آنچه توانید كه منم كننده زود است بدانید كه را است پایان خانه همانا رستگار نشوند ستمگران‏` !Saانعامإِنَّ مَا تُوعَدُونَ لآتٍ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ همانا وعده‏هاى شما است آینده و نیستید شما به عجزآرندگان‏&!E{انعاموَرَبُّكَ الْغَنِیُّ ذُو الرَّحْمَةِ إِن یَشَأْ یُذْهِبْكُمْ وَیَسْتَخْلِفْ مِن بَعْدِكُم مَّا یَشَاء كَمَآ أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّیَّةِ قَوْمٍ آخَرِینَ و پروردگار تو است بى‏نیاز مهربان اگر خواهد ببرد شما را و جانشین سازد پس از شما هرچه را خواهد چنانكه پدید آورد شما را از نژاد گروه دگران‏>!?1انعاموَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُواْ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا یَعْمَلُونَ و هركدام را پایه‏هائى است از آنچه كردند و نیست پروردگار تو غافل از آنچه مى‏كنندT!A[انعامذَلِكَ أَن لَّمْ یَكُن رَّبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا غَافِلُونَ این بدان است كه نیست پروردگار تو نابودكننده شهرها به ستم حالى كه باشند مردم آنها بى‏خبران‏! انعامیَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالإِنسِ أَلَمْ یَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْكُمْ آیَاتِی وَیُنذِرُونَكُمْ لِقَاء یَوْمِكُمْ هَـذَا قَالُواْ شَهِدْنَا عَلَى أَنفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَشَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَافِرِینَ اى گروه پرى و آدمى آیا نیامد شما را فرستادگانى از شما كه بسرایند بر شما آیتهاى مرا و بترسانند شما را از رسیدنتان بدین روز گفتند گواهى دادیم بر خویشتن و بفریفتشان زندگانى دنیا و گواهى دادند بر خویش كه بودند كافران‏ A  nA)'!{Kانعاموَهُوَ الَّذِی أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَغَیْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّیْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَیْرَ مُتَشَابِهٍ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُواْ حَقَّهُ یَوْمَ حَصَادِهِ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ و او است آنكه پدید آورده است باغهاى افراشته و ناافراشته و خرمابن و كشت‏زار حالى كه گوناگون است میوه (یا مزه) آن و زیتون و انار را همانند و ناهمانند بخورید از میوه آن هنگامى كه میوه دهد و بپردازید بهره آن را روز درویدنش و اسراف نكنید كه او دوست ندارد اسراف‏كنندگان را&! yانعامقَدْ خَسِرَ الَّذِینَ قَتَلُواْ أَوْلاَدَهُمْ سَفَهًا بِغَیْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ اللّهُ افْتِرَاء عَلَى اللّهِ قَدْ ضَلُّواْ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِینَ همانا زیان كردند آنان كه كشتند فرزندان خود را بى خردانه به نادانى و حرام كردند آنچه را خدا روزیشان داده است به دروغ‏بستن بر خدا همانا گمراه شدند و نبودند از هدایت‏شدگان‏?%!mانعاموَقَالُواْ مَا فِی بُطُونِ هَـذِهِ الأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَى أَزْوَاجِنَا وَإِن یَكُن مَّیْتَةً فَهُمْ فِیهِ شُرَكَاء سَیَجْزِیهِمْ وَصْفَهُمْ إِنَّهُ حِكِیمٌ عَلِیمٌ و گفتند آنچه در شكمهاى این دامها است مختص مردان ما است و حرام است بر همسران ما و اگر مردارى باشد پس ایشانند در آن شریكان بزودى كیفرشان دهد ستودن ایشان را همانا او است حكیم داناO$! انعاموَقَالُواْ هَـذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لاَّ یَطْعَمُهَا إِلاَّ مَن نّشَاء بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لاَّ یَذْكُرُونَ اسْمَ اللّهِ عَلَیْهَا افْتِرَاء عَلَیْهِ سَیَجْزِیهِم بِمَا كَانُواْ یَفْتَرُونَ و گفتند این است دامها و كشتى بازداشت شده نچشدش جز آنكه خواهیم پندار ایشان و دامهائى كه حرام است پشتهاى آنها و دامهائى كه نبرند نام خدا را بر آنها به دروغ‏بستن بر او بزودى كیفرشان دهد بدانچه بودند دروغ مى‏بستندm#!}Qانعاموَكَذَلِكَ زَیَّنَ لِكَثِیرٍ مِّنَ الْمُشْرِكِینَ قَتْلَ أَوْلاَدِهِمْ شُرَكَآؤُهُمْ لِیُرْدُوهُمْ وَلِیَلْبِسُواْ عَلَیْهِمْ دِینَهُمْ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یَفْتَرُونَ و بدینسان آراستند براى بسیارى از مشركان كشتن فرزندانشان را شریكان ایشان تا بلغزانندشان و تا آشفته سازند بر ایشان دینشان را و اگر مى‏خواست خدا نمى‏كردندش پس بگذار ایشان را با آنچه دروغ مى‏بندند  l+!'%انعامقُل لاَّ أَجِدُ فِی مَا أُوْحِیَ إِلَیَّ مُحَرَّمًا عَلَى طَاعِمٍ یَطْعَمُهُ إِلاَّ أَن یَكُونَ مَیْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنزِیرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَیْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ بگو نمىیابم در آنچه به من وحى شده است حرامى را برخورنده‏اى كه بخوردش جز آنكه مردار باشد یا خونى ریخته یا گوشت خوك كه آن است پلید یا نافرمانى كه نام جز خدا بر آن برده شده است پس آنكه ناچار شود نه ستمكار و نه تجاوزكننده همانا پروردگار تو است آمرزنده مهربان‏y*!Mانعاموَمِنَ الإِبْلِ اثْنَیْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَیْنِ قُلْ آلذَّكَرَیْنِ حَرَّمَ أَمِ الأُنثَیَیْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَیْهِ أَرْحَامُ الأُنثَیَیْنِ أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاء إِذْ وَصَّاكُمُ اللّهُ بِهَـذَا فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا لِیُضِلَّ النَّاسَ بِغَیْرِ عِلْمٍ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ و از شتر دو و از گاو دو بگو آیا دو نر را حرام كرد یا دو ماده را یا آنچه را فراگرفت زهدانهاى دو ماده یا بودید شما گواهان هنگامى كه اندرز داد شما را خدا بدین پس كیست ستمگرتر از آنكه ببندد بر خدا دروغى را تا گمراه كند مردم را به نادانى همانا خدا هدایت نكند گروه ستمكاران راM)!CKانعامثَمَانِیَةَ أَزْوَاجٍ مِّنَ الضَّأْنِ اثْنَیْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَیْنِ قُلْ آلذَّكَرَیْنِ حَرَّمَ أَمِ الأُنثَیَیْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَیْهِ أَرْحَامُ الأُنثَیَیْنِ نَبِّؤُونِی بِعِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ هشت جفت از میش دو و از بزغاله دو بگو آیا دو نر را حرام كرده است یا دو ماده را یا آنچه فراگرفته است زهدانهاى دو ماده آگهى دهید مرا به دانائى اگر هستید راستگویان‏(!5oانعاموَمِنَ الأَنْعَامِ حَمُولَةً وَفَرْشًا كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ و از دامها باربرنده و بسترى را بخورید از آنچه روزى داده است شما را خداوند و پیروى نكنید گامهاى شیطان را كه او است براى شما دشمنى آشكار  T V0!'{انعامقُلْ هَلُمَّ شُهَدَاءكُمُ الَّذِینَ یَشْهَدُونَ أَنَّ اللّهَ حَرَّمَ هَـذَا فَإِن شَهِدُواْ فَلاَ تَشْهَدْ مَعَهُمْ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاء الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا وَالَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ وَهُم بِرَبِّهِمْ یَعْدِلُونَ بگو بیارید گواهان خویش را كه گواهى مى‏دهند آنكه خدا حرام كرده است این را پس اگر گواهى دادند تو گواهى نده با ایشان و پیروى نكن هوسهاى آنان را كه تكذیب نمودند آیتهاى ما را و آنان كه ایمان نمى‏آورند به آخرت و ایشانند به پروردگار خویش شرك‏ورزان‏%/!%انعامقُلْ فَلِلّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ فَلَوْ شَاء لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِینَ بگو خداى را است حجّت رسا و اگر مى‏خواست هرآینه رهبرى مى‏كرد شما را همگى‏6.!_انعامسَیَقُولُ الَّذِینَ أَشْرَكُواْ لَوْ شَاء اللّهُ مَا أَشْرَكْنَا وَلاَ آبَاؤُنَا وَلاَ حَرَّمْنَا مِن شَیْءٍ كَذَلِكَ كَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِم حَتَّى ذَاقُواْ بَأْسَنَا قُلْ هَلْ عِندَكُم مِّنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا إِن تَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ أَنتُمْ إَلاَّ تَخْرُصُونَ زود است گویند آنان كه شرك ورزیدند اگر مى‏خواست خدا مشرك نمى‏شدیم ما و نه پدران ما و نه حرام مى‏كردیم چیزى را بدینسان تكذیب كردند آنان كه پیش از ایشان بودند تا چشیدند خشم ما را بگو آیا نزد شما دانشى است كه برون آریدش براى ما پیروى نمى‏كنید جز پندار را و نیستید شما جز گمان‏آوران‏-!+wانعامفَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل رَّبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَلاَ یُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِینَ پس اگر تكذیب كردند بگو همانا پروردگار شما است خداوند رحمتى پهناور و برنگردد خشمش از گروه گنهكاران‏(,!Eانعاموَعَلَى الَّذِینَ هَادُواْ حَرَّمْنَا كُلَّ ذِی ظُفُرٍ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَیْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلاَّ مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَایَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ذَلِكَ جَزَیْنَاهُم بِبَغْیِهِمْ وِإِنَّا لَصَادِقُونَ و بر آنان كه جهود شدند حرام كردیم هر ناخن‏دارى را و از گاو و گوسفند حرام كردیم بر ایشان پیه‏هاى آنها را جز آنچه برگرفته است پشتهاى آنها یا پشكلدانها یا آنچه آمیخته است با استخوان این را كیفر بدیشان دادیم به ستمگریشان و هرآینه مائیم راستگویان‏ @ 1@Y5!eAانعاموَهَـذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ و این است كتابى فرستادیمش فرخنده پس پیرویش كنید و پرهیزكارى كنید شاید رحم آورده شویدJ4!_)انعامثُمَّ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِیَ أَحْسَنَ وَتَفْصِیلاً لِّكُلِّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَّعَلَّهُم بِلِقَاء رَبِّهِمْ یُؤْمِنُونَ سپس دادیم به موسى كتاب را تمامى بر آنكه نكوكارى كرد (یا بر آنچه نكوئى كرد) و تفصیلى براى همه چیز و هدایت و رحمتى شاید به ملاقات پروردگار خود ایمان آرندB3!k انعاموَأَنَّ هَـذَا صِرَاطِی مُسْتَقِیمًا فَاتَّبِعُوهُ وَلاَ تَتَّبِعُواْ السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَن سَبِیلِهِ ذَلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ و آنكه این است راه من راست پس پیرویش كنید و پیروى نكنید راه‏ها را كه پراكنده‏تان كند از راه او بدین توصیه كرده است شما را شاید پرهیزكارى كنیدo2!#/انعاموَلاَ تَقْرَبُواْ مَالَ الْیَتِیمِ إِلاَّ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ حَتَّى یَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُواْ الْكَیْلَ وَالْمِیزَانَ بِالْقِسْطِ لاَ نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُواْ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَبِعَهْدِ اللّهِ أَوْفُواْ ذَلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ و نزدیك نشوید به دارائى یتیم جز بدانچه نكوتر است تا برسد به نیروهاى (به جوانى) خویش خویش و بپردازید پیمانه و سنجش را به داد تكلیف نكنیم كسى را جز به مقدار توانائیش و هرگاه سخنى گفتید دادگرى كنید اگرچه باشد خویشاوند و به پیمان خدا وفا كنید این است آنچه توصیه كرده است شما را بدان شاید یادآور شویدX1!){انعامقُلْ تَعَالَوْاْ أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَیْكُمْ أَلاَّ تُشْرِكُواْ بِهِ شَیْئًا وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَلاَ تَقْتُلُواْ أَوْلاَدَكُم مِّنْ إمْلاَقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِیَّاهُمْ وَلاَ تَقْرَبُواْ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذَلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ بگو بیائید بخوانم بر شما آنچه را كه حرام كرده است پروردگار شما بر شما كه شرك نورزید بدو چیزى را و به پدر و مادر نكوئى كنید و نكشید فرزندان خویش را از تنگدستى ما روزى دهیم شما و ایشان را و گرد ناشایسته‏ها (فواحش) نگردید آنچه آشكار است از آنها و آنچه نهان و نكشید تنى را كه خدا حرام كرده است جز به حق این است آنچه خدا به شما اندرز داده است شاید به خرد یابید S {D:!uانعاممَن جَاء بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَمَن جَاء بِالسَّیِّئَةِ فَلاَ یُجْزَى إِلاَّ مِثْلَهَا وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ آن كس كه نكوئى آورد وى را است ده برابر آن و آن كس كه زشتى آورد كیفر نشود جز همانند آن و ایشان ستم نمى‏شوندY9!s3انعامإِنَّ الَّذِینَ فَرَّقُواْ دِینَهُمْ وَكَانُواْ شِیَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِی شَیْءٍ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللّهِ ثُمَّ یُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ یَفْعَلُونَ همانا آنان كه پراكنده ساختند دین خود را و شدند گروهائى نیستى تو از ایشان در چیزى جز این نیست كه كار آنان با خدا است پس آگهیشان دهد بدانچه بودند مى‏كردند!8!;{انعامهَلْ یَنظُرُونَ إِلاَّ أَن تَأْتِیهُمُ الْمَلآئِكَةُ أَوْ یَأْتِیَ رَبُّكَ أَوْ یَأْتِیَ بَعْضُ آیَاتِ رَبِّكَ یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیَاتِ رَبِّكَ لاَ یَنفَعُ نَفْسًا إِیمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِی إِیمَانِهَا خَیْرًا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ آیا انتظار دارند جز آنكه بیایندشان فرشتگان یا بیاید پروردگار تو یا بیاید پاره‏اى از آیات پروردگار تو روزى كه مى‏آید پاره‏اى از آیات پروردگار تو سود ندهد كسى را ایمان آوردنش اگر ایمان نیاورده است از پیش یا نیندوخته است در ایمان خود خبرى را بگو پس منتظر باشید كه مائیم منتظران‏R7!o)انعامأَوْ تَقُولُواْ لَوْ أَنَّا أُنزِلَ عَلَیْنَا الْكِتَابُ لَكُنَّا أَهْدَى مِنْهُمْ فَقَدْ جَاءكُم بَیِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَّبَ بِآیَاتِ اللّهِ وَصَدَفَ عَنْهَا سَنَجْزِی الَّذِینَ یَصْدِفُونَ عَنْ آیَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُواْ یَصْدِفُونَ یا گوئید اگر بر ما فرستاده مى‏شد كتاب هر آینه بودیم هدایتیافته‏تر از ایشان اینك بیامد شما را نشانى از پروردگار شما و هدایت و رحمتى پس كیست ستمگرتر از آنكه دروغ پندارد آیتهاى خدا را و بازدارد از آنها بزودى پاداش دهیم آنان را كه بازمى دارند از آیتهاى ما عذاب زشت را بدانچه بودند بازمى‏داشتند)6!Uqانعامأَن تَقُولُواْ إِنَّمَا أُنزِلَ الْكِتَابُ عَلَى طَآئِفَتَیْنِ مِن قَبْلِنَا وَإِن كُنَّا عَن دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِینَ تا نگوئید جز این نیست كه فرود آورده شد كتاب بر دو گروه پیش از ما و بودیم از درس گرفتنشان بى‏خبران‏ v =!uv!gaانعامقُلْ أَغَیْرَ اللّهِ أَبْغِی رَبًّا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَیْءٍ وَلاَ تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلاَّ عَلَیْهَا وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ بگو آیا جز خدا پروردگارى جویم و او است پروردگار همه چیز و نیندوزد هر كسى جز بر خویشتن و برندارد باربرى بار دگرى را پس بسوى پروردگار شما است بازگشت شما تا آگهیتان دهد بدانچه بودید در آن اختلاف مى‏كردید =!}انعاملاَ شَرِیكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُسْلِمِینَ نیست انبازى براى او و بدان مأمور شدم و منم نخستین اسلام‏آرندگان‏:<!;-انعامقُلْ إِنَّ صَلاَتِی وَنُسُكِی وَمَحْیَایَ وَمَمَاتِی لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ بگو همانا نماز من و پرستش من و زندگیم و مرگم از آن خداوند است پروردگار جهانیان‏c;! 1انعامقُلْ إِنَّنِی هَدَانِی رَبِّی إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ دِینًا قِیَمًا مِّلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِینَ بگو همانا مرا هدایت كرده است پروردگارم بسوى راهى راست دینى استوار آئین ابراهیم یكتاپرست و نبوده است از شرك‏ورزان‏  q | 6 4WBP!#}اعرافقَالَ فَبِمَا أَغْوَیْتَنِی لأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِیمَ گفت پس بدانكه مرا گمراه كردى همانا در كمینشان نشینم بر راه راست تو O!اعرافقَالَ إِنَّكَ مِنَ المُنظَرِینَ گفت همانا توئى از مهلت‏دادگان‏+N!3اعرافقَالَ فَأَنظِرْنِی إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ گفت مهلتم ده تا روزى كه برانگیخته شوندbM!+اعراف قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا یَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فِیهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِینَ گفت فرود شو از آن نرسد تو را كه كبر ورزى در آن پس برون شو كه توئى از سرافكندگان‏;L!_ اعراف قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلاَّ تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ قَالَ أَنَاْ خَیْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِی مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِینٍ گفت چه چیز بازداشتت كه سجده نیاوردى گاهى كه فرمودیمت گفت كه من بهترم از او مرا از آتش آفریدى و او را از گل‏K!Iaاعراف وَلَقَدْ خَلَقْنَاكُمْ ثُمَّ صَوَّرْنَاكُمْ ثُمَّ قُلْنَا لِلْمَلآئِكَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِیسَ لَمْ یَكُن مِّنَ السَّاجِدِینَ و همانا آفریدیمتان پس صورتگریتان كردیم و سپس گفتیم به فرشتگان سجده كنید براى آدم پس سجده كردند جز ابلیس كه نشد از سجده‏كنندگان‏dJ!?اعراف وَلَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِی الأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِیهَا مَعَایِشَ قَلِیلاً مَّا تَشْكُرُونَ همانا جایگزین ساختیم شما را در زمین و نهادیم در آن روزیهائى براى شما چه كم شكرگزاریدI!7kاعراف وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَـئِكَ الَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُم بِمَا كَانُواْ بِآیَاتِنَا یِظْلِمُونَ و آنكه سبك گردد ترازوهایش آنانند كه زیان كردند خویشتن را بدانچه بودند به آیتهاى ما ستم مى‏كردندBH!sاعرافوَالْوَزْنُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ و سنجش در آن روز حق است پس آنكه سنگین شود ترازوهایش آنانند رستگاران‏qG!ioاعراففَلَنَقُصَّنَّ عَلَیْهِم بِعِلْمٍ وَمَا كُنَّا غَآئِبِینَ سپس هرآینه فرامى‏خوانیم بر ایشان به دانش و نبودیم ما غائبان‏2F!5%اعراففَلَنَسْأَلَنَّ الَّذِینَ أُرْسِلَ إِلَیْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ الْمُرْسَلِینَ پس خواهیم پرسید آنان را كه به سویشان فرستاده شد و خواهیم پرسید از فرستادگان‏UE!i7اعراففَمَا كَانَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَاءهُمْ بَأْسُنَا إِلاَّ أَن قَالُواْ إِنَّا كُنَّا ظَالِمِینَ پس نبود سخن ایشان هنگامى كه بیامدشان خشم ما جز آنكه گفتند همانا بودیم ما ستمگران‏ c! cW!-}اعرافقَالاَ رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ گفتند بار پروردگارا ستم كردیم خویش را و اگر نیامرزى ما را و رحم نكنى بر ما هرآینه باشیم از زیانكاران‏OV! اعراففَدَلاَّهُمَا بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْءَاتُهُمَا وَطَفِقَا یَخْصِفَانِ عَلَیْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَن تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُل لَّكُمَا إِنَّ الشَّیْطَآنَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُّبِینٌ پس سرنگونشان ساخت به فریب تا گاهى كه چشیدند از آن درخت پدیدار شد براى ایشان عورتهاشان و آغاز كردند گرد مى‏آوردند بر خود از برگهاى بهشت و بانگ زد بدیشان پروردگارشان كه آیا نهى نكردم شما را از این درخت و نگفتم به شما كه شیطان براى شما دشمنى است آشكارMU!OAاعرافوَقَاسَمَهُمَا إِنِّی لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِینَ و سوگند آوردشان كه منم براى شما از اندرزدهندگان‏rT!7#اعراففَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّیْطَانُ لِیُبْدِیَ لَهُمَا مَا وُورِیَ عَنْهُمَا مِن سَوْءَاتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَـذِهِ الشَّجَرَةِ إِلاَّ أَن تَكُونَا مَلَكَیْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالِدِینَ پس بفریفتشان شیطان تا بنمایاند بدیشان آنچه را نهان بود از ایشان از عورتهاى ایشان و گفت همانا نهى نكرده است شما را پروردگارتان از این درخت مگر تا نباشید دو فرشته یا باشید از جاودانان‏bS!+اعرافوَیَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ فَكُلاَ مِنْ حَیْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَـذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِینَ و اى آدم بیارام تو و همسرت در بهشت پس بخورید از هرجا خواهید و نزدیك نشوید بدین درخت كه مى‏شوید از ستمگران‏R!1}اعرافقَالَ اخْرُجْ مِنْهَا مَذْؤُومًا مَّدْحُورًا لَّمَن تَبِعَكَ مِنْهُمْ لأَمْلأنَّ جَهَنَّمَ مِنكُمْ أَجْمَعِینَ گفت برون شو از آن نكوهیده سرافكنده هر آنكه تو را پیروى كند از ایشان همانا پر سازم دوزخ را از شما همگى‏[Q!اعرافثُمَّ لآتِیَنَّهُم مِّن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَیْمَانِهِمْ وَعَن شَمَآئِلِهِمْ وَلاَ تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِینَ سپس بر ایشان درآیم از پیش رویشان و از پشت سرشان و از راستها و چپهاى ایشان و نیابى بیشتر ایشان را شكرگزاران‏ ? *1d?!^!Y_اعراففَرِیقًا هَدَى وَفَرِیقًا حَقَّ عَلَیْهِمُ الضَّلاَلَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّیَاطِینَ أَوْلِیَاء مِن دُونِ اللّهِ وَیَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ گروهى را هدایت كرد و بر گروهى بیفتاد گمراهى همانا ایشان برگرفتند شیاطین را دوستانى جز خدا و پنداشتند كه ایشانند هدایتیابندگان‏?]!%Oاعرافقُلْ أَمَرَ رَبِّی بِالْقِسْطِ وَأَقِیمُواْ وُجُوهَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ بگو پروردگارم امر كرده است به دادگرى و راست كنید رویهاى خود را نزد هر پرستشگاهى و بخوانیدش پاك‏دارندگان براى او دین را بدانسان كه آغازتان كرده است برمى‏گردید\!9Iاعرافوَإِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً قَالُواْ وَجَدْنَا عَلَیْهَا آبَاءنَا وَاللّهُ أَمَرَنَا بِهَا قُلْ إِنَّ اللّهَ لاَ یَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء أَتَقُولُونَ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ و هرگاه فحشائى (ناشایسته‏اى) مرتكب شوند گویند یافتیم بر آن پدران خویش و خدایمان بدان فرمود بگو همانا خدا امر نكند به فحشاء آیا بر خدا گوئید آنچه را نمى‏دانیدu[!Gاعرافیَا بَنِی آدَمَ لاَ یَفْتِنَنَّكُمُ الشَّیْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَیْكُم مِّنَ الْجَنَّةِ یَنزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِیُرِیَهُمَا سَوْءَاتِهِمَا إِنَّهُ یَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِیلُهُ مِنْ حَیْثُ لاَ تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّیَاطِینَ أَوْلِیَاء لِلَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ اى فرزندان آدم نفریبد شما را شیطان چنانكه برون كرد پدر و مادر شما را از بهشت برمى كند از ایشان رخت ایشان را تا بنماید بدیشان عورتهاى ایشان را همانا بینند شما را او و كسانش چنانكه نبیندشان همانا گردانیدیم شیاطین را دوستانى براى آنان كه ایمان نمى‏آورندXZ!اعرافیَا بَنِی آدَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَیْكُمْ لِبَاسًا یُوَارِی سَوْءَاتِكُمْ وَرِیشًا وَلِبَاسُ التَّقْوَىَ ذَلِكَ خَیْرٌ ذَلِكَ مِنْ آیَاتِ اللّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّكَّرُونَ اى فرزندان آدم همانا فرستادیم بر شما جامه كه بپوشد عورتهاى شما را و ساز و برگى و لباس پرهیزكارى بهتر است این است از آیتهاى خدا شاید یادآور شوندY!{اعرافقَالَ فِیهَا تَحْیَوْنَ وَفِیهَا تَمُوتُونَ وَمِنْهَا تُخْرَجُونَ گفت در آن زندگى مى‏كنید و در آن مى‏میرید و از آن بیرون آورده شویدlX! Eاعرافقَالَ اهْبِطُواْ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِی الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِینٍ گفت فرودشوید گروهى از شما دشمن گروهى و شما را است در زمین قرارگاه و بهره‏اى تا زمانى‏  ld!C]اعراف$وَالَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُواْ عَنْهَا أُوْلَـَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ و آنان كه تكذیب كنند آیتهاى ما را و سرپیچند از آنها آنانند یاران آتش ایشانند در آن جاودانان‏Nc!_3اعراف#یَا بَنِی آدَمَ إِمَّا یَأْتِیَنَّكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْكُمْ آیَاتِی فَمَنِ اتَّقَى وَأَصْلَحَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ اى فرزندان آدم اگر بیاید شما را فرستادگانى از شما كه فروخوانند بر شما آیتهاى مرا پس آنكه پرهیزكارى كند و اصلاح كند نیست بیمى بر ایشان و نه اندوهگین شوندeb!=اعراف"وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ لاَ یَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلاَ یَسْتَقْدِمُونَ و براى هر ملتى است سرآمدى كه هرگاه رسدشان سرآمدشان نه دیر كنند ساعتى و نه پیشى گیرندGa!c!اعراف!قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّیَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالإِثْمَ وَالْبَغْیَ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَأَن تُشْرِكُواْ بِاللّهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَأَن تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ بگو جز این نیست كه حرام كرده است پروردگار من فواحش را آنچه آشكار است از آنها و آنچه نهان و گناه و ستمگرى را به ناحق و آنكه شریك براى خدا گردانید آنرا كه نفرستاده است بدان فرمانروایى و آنكه گوئید بر خدا آنچه را نمى‏دانید[`!m?اعراف قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللّهِ الَّتِیَ أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالْطَّیِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِی لِلَّذِینَ آمَنُواْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا خَالِصَةً یَوْمَ الْقِیَامَةِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ بگو كه حرام كرده است زینت خدا آن را كه برون آورده است براى بندگان خویش و پاكیزه‏ها را از روزى بگو آنها از آن كسانى است كه ایمان آوردند در زندگانى دنیا مخصوص بدیشان در روز رستاخیز چنین تفصیل دهیم آیتها را براى گروهى كه مى‏دانندf_!}Eاعرافیَا بَنِی آدَمَ خُذُواْ زِینَتَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وكُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ اى فرزندان آدم برگیرید زینت خود را نزد هر پرستشگاهى و بخورید و بیاشامید و اسراف نكنید كه خدا دوست ندارد اسراف‏كنندگان را  `Oi!U?اعراف)لَهُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَمِن فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ وَكَذَلِكَ نَجْزِی الظَّالِمِینَ ایشان را است در دوزخ آرامگاه‏هائى و از فرازشان پوشهایى و چنین كیفر دهیم ستمكاران راYh!3uاعراف(إِنَّ الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُواْ عَنْهَا لاَ تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاء وَلاَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى یَلِجَ الْجَمَلُ فِی سَمِّ الْخِیَاطِ وَكَذَلِكَ نَجْزِی الْمُجْرِمِینَ همانا آنان كه تكذیب كردند آیتهاى ما را و سرپیچیدند از آنها گشوده نشود براى ایشان درهاى آسمان و درنیایند به بهشت تا برود اشتر در سوراخ سوزن بدینسان كیفر دهیم به گنهكاران‏,g!Yuاعراف'وَقَالَتْ أُولاَهُمْ لأُخْرَاهُمْ فَمَا كَانَ لَكُمْ عَلَیْنَا مِن فَضْلٍ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ و گوید اولینشان براى آخرینشان نبود شما را برترى بر ما پس بچشید عذاب را بدانچه بودید فراهم مى‏كردید]f!eKاعراف&قَالَ ادْخُلُواْ فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكُم مِّن الْجِنِّ وَالإِنسِ فِی النَّارِ كُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَّعَنَتْ أُخْتَهَا حَتَّى إِذَا ادَّارَكُواْ فِیهَا جَمِیعًا قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لأُولاَهُمْ رَبَّنَا هَـؤُلاء أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِّنَ النَّارِ قَالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَلَـكِن لاَّ تَعْلَمُونَ گفت درآئید در ملتهائى كه گذشتند پیش از شما از پرى و آدمى در آتش هرگاه درآید ملتى لعن كند دیگرى را تا گاهى كه گردآیند همگى در آن گوید آخرینشان براى اولین پروردگارا اینان گمراهمان كردند پس بده ایشان را عذابى دوبرابر در آتش گوید براى هركدام است دوبرابر لیكن نمى‏دانید;e!K!اعراف%فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآیَاتِهِ أُوْلَـئِكَ یَنَالُهُمْ نَصِیبُهُم مِّنَ الْكِتَابِ حَتَّى إِذَا جَاءتْهُمْ رُسُلُنَا یَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُواْ أَیْنَ مَا كُنتُمْ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا وَشَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَافِرِینَ پس كیست ستمگرتر از آنكه دروغ بندد بر خدا یا دروغ پندارد آیتهاى او را اینان را رسد بهره ایشان از كتاب تا گاهى كه درآیند بر ایشان فرستادگان ما یابندشان گویند كجا است آنكه بودید مى‏خواندید جز خدا گویند گم شدند از ما و گواهى دادند بر خویشتن كه ایشان كافران‏  ^!)o![mاعراف/وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاء أَصْحَابِ النَّارِ قَالُواْ رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ و هرگاه گردانیده شود رویهاى ایشان بسوى یاران آتش گویند پروردگارا نگردان ما را با گروه ستمكاران‏ln!%)اعراف.وَبَیْنَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَى الأَعْرَافِ رِجَالٌ یَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسِیمَاهُمْ وَنَادَوْاْ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلاَمٌ عَلَیْكُمْ لَمْ یَدْخُلُوهَا وَهُمْ یَطْمَعُونَ و میان ایشان است حجابى و بر اعرافند مردانى كه بشناسند هركدام را به سیماى ایشان و ندا كردند یاران بهشت را كه سلام بر شما درون نشدندش حالى كه طمع داشتند9m!iاعراف-الَّذِینَ یَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَیَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالآخِرَةِ كَافِرُونَ آنان كه بازدارند از راه خدا و خواهندش كج و ایشانند به آخرت كافران‏Il!uاعراف,وَنَادَى أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَن قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا قَالُواْ نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَیْنَهُمْ أَن لَّعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِینَ و بانگ برآوردند یاران بهشت به یاران آتش كه همانا یافتیم آنچه وعده داد به ما پروردگار ما حق آیا یافتید آنچه وعده داده به شما پروردگارتان حق گفتند بلى پس بانگ داد بانگ دهنده‏اى میان ایشان كه لعنت خدا باد بر ستمگران‏Ik!اعراف+وَنَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ تَجْرِی مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ وَقَالُواْ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی هَدَانَا لِهَـذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِیَ لَوْلا أَنْ هَدَانَا اللّهُ لَقَدْ جَاءتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ وَنُودُواْ أَن تِلْكُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و برانداختیم آنچه در سینه‏هاى ایشان است از كینه روان شود از زیر ایشان جویها و گویند سپاس خداوندى را كه ما را بدین هدایت نمود و نبودیم هدایت یابیم اگر نه هدایت مى‏كرد ما را خدا همانا آمدند فرستادگان پروردگار ما به حق و خوانده شدند كه اینك بهشت ارث داده شدیدش بدانچه بودید مى‏كردیدj!'Wاعراف*وَالَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لاَ نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ و آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند تكلیف نكنیم كس را جز به اندازه توانائیش آنانند یاران بهشت ایشانند در آن جاودانان‏ A ! Ahu!5اعراف5هَلْ یَنظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِیلَهُ یَوْمَ یَأْتِی تَأْوِیلُهُ یَقُولُ الَّذِینَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاء فَیَشْفَعُواْ لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَیْرَ الَّذِی كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ یَفْتَرُونَ آیا انتظارى جز تأویل آن دارند روزى كه رسد تأویلش گویند آنان كه فراموشش نمودند از پیش همانا بیامد فرستادگان پروردگار ما به حقّ آیا ما را است شفیعانى كه شفاعت كنند براى ما یا بازگردانیده شویم تا بكنیم جز آنچه را بودیم مى‏كردیم همانا زیان كردند خویشتن را و گم شد از ایشان آنچه بودند دروغ مى‏بستندft!uMاعراف4وَلَقَدْ جِئْنَاهُم بِكِتَابٍ فَصَّلْنَاهُ عَلَى عِلْمٍ هُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ و همانا آوردیمشان به كتابى كه تفصیلش دادیم بر دانش هدایت و رحمتى براى قومى كه ایمان آرند5s!S اعراف3الَّذِینَ اتَّخَذُواْ دِینَهُمْ لَهْوًا وَلَعِبًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا فَالْیَوْمَ نَنسَاهُمْ كَمَا نَسُواْ لِقَاء یَوْمِهِمْ هَـذَا وَمَا كَانُواْ بِآیَاتِنَا یَجْحَدُونَ آنان كه گرفتند دین خود را هوسرانى و بازیچه و بفریفتشان زندگى دنیا پس امروز فراموششان كنیم بدانسان كه فراموش كردند رسیدنشان را بدین روز و آنكه بودند آیتهاى ما را انكار مى‏كردندMr!wاعراف2وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِیضُواْ عَلَیْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِینَ و خواندند یاران آتش یاران بهشت را كه بریزید بر ما از آب یا از آنچه روزیتان داده است خدا گویند همانا حرام كرده است خدا آنها را بر كافران‏]q!اعراف1أَهَـؤُلاء الَّذِینَ أَقْسَمْتُمْ لاَ یَنَالُهُمُ اللّهُ بِرَحْمَةٍ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ لاَ خَوْفٌ عَلَیْكُمْ وَلاَ أَنتُمْ تَحْزَنُونَ آیا اینانند آنان كه سوگند آوردید كه نرساندشان خدا به رحمتى درآئید بهشت را نیست بر شما بیمى و نه اندوهگین شویدzp!Mاعراف0وَنَادَى أَصْحَابُ الأَعْرَافِ رِجَالاً یَعْرِفُونَهُمْ بِسِیمَاهُمْ قَالُواْ مَا أَغْنَى عَنكُمْ جَمْعُكُمْ وَمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ و بانگ دهند یاران اعراف مردانى را كه بشناسندشان به سیماشان گویند بى‏نیازتان نكرد گردآوردنتان و آنچه بودید كبر مى‏ورزیدید d  ~Qdi|!Eاعراف<قَالَ الْمَلأُ مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِی ضَلاَلٍ مُّبِینٍ گفتند توده قومش هر آینه مى‏بینیمت در گمراهى آشكار){!k]اعراف;لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَقَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَیْرُهُ إِنِّیَ أَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ همانا فرستادیم نوح را بسوى قوم او پس گفت اى قوم پرستش كنید خدا را نیست شما را خدائى جز او همانا بیمناكم بر شما از عذاب روزى بزرگ‏&z!Osاعراف:وَالْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِی خَبُثَ لاَ یَخْرُجُ إِلاَّ نَكِدًا كَذَلِكَ نُصَرِّفُ الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَشْكُرُونَ و شهر پاك برون آید رستنیش به اذن پروردگارش و آنى كه پلید است برون نیاید جز ناچیزى پست بدینسان بگردانیم آیتها را براى قومى كه شكرگزارندpy![{اعراف9وَهُوَ الَّذِی یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْرًا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالاً سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَّیِّتٍ فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ كَذَلِكَ نُخْرِجُ الْموْتَى لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ و او است آنكه فرستد بادها را مژده‏اى پیش روى رحمتش تا گاهى كه بردارند ابرهائى سنگین برانیمش بسوى شهرى مُرده تا فرود آریم بدان آب را پس برون آوریم بدان از هر میوه بدینسان برون آوریم مردگان را شاید یادآور شوید@x!{{اعراف8وَلاَ تُفْسِدُواْ فِی الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحْمَتَ اللّهِ قَرِیبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِینَ و فساد نكنید در زمین پس از اصلاحش و بخوانیدش از راه بیم و امید همانا رحمت خدا نزدیك است به نیكوكاران‏ w!- اعراف7ادْعُواْ رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْیَةً إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ بخوانید پروردگار خویش را به زارى و نهان كه او دوست ندارد تجاوزگران راxv!eاعراف6إِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهَارَ یَطْلُبُهُ حَثِیثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَالأَمْرُ تَبَارَكَ اللّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ همانا پروردگار شما خداوندى است كه آفرید آسمانها و زمین را در شش روز سپس پرداخت به عرش مى‏پوشاند (فرامى گیرد) شب را به روز كه در پى آن است به شتاب و مهر و ماه و ستارگان مسخّرند به فرمانش همانا او راست آفرینش و امر بزرگ است خداوند پروردگار جهانیان‏ t [ k E tM!wاعرافEأَوَعَجِبْتُمْ أَن جَاءكُمْ ذِكْرٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَلَى رَجُلٍ مِّنكُمْ لِیُنذِرَكُمْ وَاذكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاء مِن بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَزَادَكُمْ فِی الْخَلْقِ بَسْطَةً فَاذْكُرُواْ آلاء اللّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ و آیا شگفت ماندید كه آمد شما را یادآوریى از پروردگارتان بر مردى از شما تا بیمتان دهد و یاد بیاورید گاهى را كه گردانیدتان جانشینانى پس از قوم نوح و بیفزودتان سطبرى در آفرینش پس یاد آرید نعمتهاى خدا را شاید رستگار شوید!{اعرافDأُبَلِّغُكُمْ رِسَالاتِ رَبِّی وَأَنَاْ لَكُمْ نَاصِحٌ أَمِینٌ كه مى‏رسانم به شما پیامهاى پروردگار خود را و منم براى شما اندرزگوئى امین‏-!C اعرافCقَالَ یَا قَوْمِ لَیْسَ بِی سَفَاهَةٌ وَلَكِنِّی رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَ گفت اى قوم نیست به من بى‏خردى و لیكن منم فرستاده از پروردگار جهانیان‏"!MmاعرافBقَالَ الْمَلأُ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِی سَفَاهَةٍ وِإِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكَاذِبِینَ گفتند گروهى كه كفر ورزیدند از قومش مى‏نگریمت همانا در بى‏خردى و پنداریمت هر آینه از دروغگویان‏!EQاعرافAوَإِلَى عَادٍ أَخَاهُمْ هُوداً قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَیْرُهُ أَفَلاَ تَتَّقُونَ و بسوى عاد برادرشان هود را گفت اى قوم پرستش كنید خدا را نیستتان خدائى جز او آیا نمى‏ترسید"!- اعراف@فَكَذَّبُوهُ فَأَنجَیْنَاهُ وَالَّذِینَ مَعَهُ فِی الْفُلْكِ وَأَغْرَقْنَا الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا إِنَّهُمْ كَانُواْ قَوْماً عَمِینَ پس دروغگویش شمردند پس نجاتش دادیم و آنان را كه با وى بودند در كشتى و غرق كردیم آنان را كه تكذیب كردند آیتهاى ما را چه همانا بودند گروهى كوران‏l!s[اعراف?أَوَعَجِبْتُمْ أَن جَاءكُمْ ذِكْرٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَلَى رَجُلٍ مِّنكُمْ لِیُنذِرَكُمْ وَلِتَتَّقُواْ وَلَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ و آیا شگفت ماندید كه بیامدتان یادآوریى از پروردگارتان بر مردى از شما كه بیم دهد شما را و تا پرهیزكارى كنید و شاید رحم آورده شویدo~!gmاعراف>أُبَلِّغُكُمْ رِسَالاَتِ رَبِّی وَأَنصَحُ لَكُمْ وَأَعْلَمُ مِنَ اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ كه مى‏رسانم به شما پیامهاى پروردگار خویش را و اندرز گویم شما را و مى‏دانم از خدا آنچه نمى‏دانید.}!Cاعراف=قَالَ یَا قَوْمِ لَیْسَ بِی ضَلاَلَةٌ وَلَكِنِّی رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَ گفت اى قوم نیست به من گمراهى‏اى لیكن منم فرستاده از پروردگار جهانیان‏  " !GsاعرافJوَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاء مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِی الأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُورًا وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُیُوتًا فَاذْكُرُواْ آلاء اللّهِ وَلاَ تَعْثَوْا فِی الأَرْضِ مُفْسِدِینَ و یاد آرید هنگامى را كه گردانیدتان جانشینانى پس از عاد و جایگزینتان كرد در زمین كه مى‏گرفتید از هموارهاى آن كاخهائى و مى‏بریدید از كوه‏ها خانه‏هائى پس یاد آرید نعمتهاى خدا را و نكوشید در زمین تبهكاران‏D !gاعرافIوَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَیْرُهُ قَدْ جَاءتْكُم بَیِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ هَـذِهِ نَاقَةُ اللّهِ لَكُمْ آیَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِی أَرْضِ اللّهِ وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُوَءٍ فَیَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ و بسوى ثمود برادر ایشان صالح را گفت اى قوم من پرستش كنید خدا را نیست شما را خدائى جز او همانا بیامدتان نشانى‏اى از پروردگار شما اینك اشتر خدا آیتى براى شما پس بگذاریدش بچرد در زمین خدا و گردش به بدى نگردید كه مى‏گیرد شما را عذابى دردناك‏j!CاعرافHفَأَنجَیْنَاهُ وَالَّذِینَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَقَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا وَمَا كَانُواْ مُؤْمِنِینَ پس نجات دادیم او و آنان كه با وى بودند به رحمتى از ما و بریدیم دنباله آنان را كه تكذیب كردند آیتهاى ما را و نبودند مؤمنان‏!?AاعرافGقَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَیْكُم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِی فِی أَسْمَاء سَمَّیْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَآؤكُم مَّا نَزَّلَ اللّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ فَانتَظِرُواْ إِنِّی مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِینَ گفت همانا افتاد بر شما از پروردگارتان چرك و خشم آیا با من مى‏ستیزید در نامهائى كه نامیدید آنها را شما و پدران شما نفرستاده است خدا بدانها فرمانروائیى پس منتظر باشید كه منم با شما از منتظران‏!!اعرافFقَالُواْ أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللّهَ وَحْدَهُ وَنَذَرَ مَا كَانَ یَعْبُدُ آبَاؤُنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ گفتند آیا ما را آمدى كه پرستش كنیم خداى را تنها و رها كنیم آنچه را مى‏پرستیدند پدران ما پس بیاور ما را آنچه به ما وعده دهى اگر هستى از راستگویان‏ c c{c!=aاعرافTوَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِم مَّطَرًا فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِینَ و باریدیم بر آنان بارانى پس بنگر چگونه شد فرجام گنهكاران‏!]اعرافSفَأَنجَیْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلاَّ امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ پس نجات دادیم او و خاندانش را مگر همسرش كه شد از گذشتگان‏ !7QاعرافRوَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلاَّ أَن قَالُواْ أَخْرِجُوهُم مِّن قَرْیَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ یَتَطَهَّرُونَ و نبود پاسخ قومش جز آنكه گفتند برون رانیدشان از شهر خود كه اینانند مردمى پاكیزگى‏جویان‏P!wاعرافQإِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاء بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ همانا شما بر مردان به شهوت درآئید نه زنان بلكه شمائید گروهى اسراف كنندگان‏!yاعرافPوَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّن الْعَالَمِینَ و لوط را هنگامى كه گفت به قوم خود آیا فحشاء (ننگ) آورید كه پیشى نگرفته است شما را بدان كسى از جهانیان‏p!OاعرافOفَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ یَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالَةَ رَبِّی وَنَصَحْتُ لَكُمْ وَلَكِن لاَّ تُحِبُّونَ النَّاصِحِینَ پس پشت كرد بدیشان و گفت اى قوم همانا ابلاغ كردم به شما پیام پروردگار خود را و اندرزتان گفتم لیكن نیستید دوستدار اندرزگویان‏s! SاعرافNفَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُواْ فِی دَارِهِمْ جَاثِمِینَ پس بگرفتشان زمین لرزشى كه گردیدند در خانه خود مردگان‏o !OاعرافMفَعَقَرُواْ النَّاقَةَ وَعَتَوْاْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَقَالُواْ یَا صَالِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الْمُرْسَلِینَ پس پى كردند شتر را و سركشى نمودند از فرمان پروردگار خود و گفتند اى صالح بیار ما را آنچه وعده دهى به ما اگر هستى از فرستادگان‏ !% اعرافLقَالَ الَّذِینَ اسْتَكْبَرُواْ إِنَّا بِالَّذِیَ آمَنتُمْ بِهِ كَافِرُونَ گفتند آنان كه كبر ورزیدند مائیم بدانچه شما ایمان آوردید بدان كافران‏ !yاعرافKقَالَ الْمَلأُ الَّذِینَ اسْتَكْبَرُواْ مِن قَوْمِهِ لِلَّذِینَ اسْتُضْعِفُواْ لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ أَتَعْلَمُونَ أَنَّ صَالِحًا مُّرْسَلٌ مِّن رَّبِّهِ قَالُواْ إِنَّا بِمَا أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ گفتند آن گروه كه كبر ورزیدند از قومش بدانان كه ناتوان شمرده شدند بدانان كه ایمان آوردند از ایشان آیا دانید كه صالح است فرستاده‏اى از پروردگار خود گفتند مائیم بدانچه او فرستاده شده است بدان ایمان‏آرندگان‏  Q$!a]اعرافXقَالَ الْمَلأُ الَّذِینَ اسْتَكْبَرُواْ مِن قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ یَا شُعَیْبُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَكَ مِن قَرْیَتِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِی مِلَّتِنَا قَالَ أَوَلَوْ كُنَّا كَارِهِینَ گفتند گروهى كه كبر ورزیدند از قومش هر آینه برون رانیمت اى شعیب و آنان را كه ایمان آوردند با تو از شهر خود مگر برگردید در ملت ما گفت آیا هرچند باشیم ناخوش‏دارندگان‏h!7اعرافWوَإِن كَانَ طَآئِفَةٌ مِّنكُمْ آمَنُواْ بِالَّذِی أُرْسِلْتُ بِهِ وَطَآئِفَةٌ لَّمْ یْؤْمِنُواْ فَاصْبِرُواْ حَتَّى یَحْكُمَ اللّهُ بَیْنَنَا وَهُوَ خَیْرُ الْحَاكِمِینَ و اگر باشند گروهى از شما ایمان آورده بدانچه فرستاده شدم بدان و گروهى ایمان نیاورده باشند پس صبر كنید تا حكم كند خدا میان ما و او است بهترین حكم‏كنندگان‏k!9اعرافVوَلاَ تَقْعُدُواْ بِكُلِّ صِرَاطٍ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَتَبْغُونَهَا عِوَجًا وَاذْكُرُواْ إِذْ كُنتُمْ قَلِیلاً فَكَثَّرَكُمْ وَانظُرُواْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِینَ و ننشینید بر هر راهى تا بترسانید و بازدارید از راه خدا هر كه را ایمان بدان آورده است و بخواهیدش كج و یاد آرید هنگامى را كه كم بودید پس بیفزودتان و بنگرید چگونه بود فرجام تبهكاران‏P!EQاعرافUوَإِلَى مَدْیَنَ أَخَاهُمْ شُعَیْبًا قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَیْرُهُ قَدْ جَاءتْكُم بَیِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَوْفُواْ الْكَیْلَ وَالْمِیزَانَ وَلاَ تَبْخَسُواْ النَّاسَ أَشْیَاءهُمْ وَلاَ تُفْسِدُواْ فِی الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ و بسوى مَدیَن برادرشان شعیب را گفت اى قوم پرستش كنید خدا را نیستتان خداوندى جز او همانا بیامد شما را نشانه‏اى از پروردگار شما پس تمام دهید پیمانه و سنجش را و كم ندهید به مردم چیزهاى ایشان را و تبهكارى نكنید در زمین پس از اصلاحش این بهتر است براى شما اگر هستید مؤمنان‏ m  bOmB! qاعراف_ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّیِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّى عَفَواْ وَّقَالُواْ قَدْ مَسَّ آبَاءنَا الضَّرَّاء وَالسَّرَّاء فَأَخَذْنَاهُم بَغْتَةً وَهُمْ لاَ یَشْعُرُونَ سپس تبدیل كردیم به جاى بدى نیكى را تا برآسودند و گفتند همانا رسیده است به پدران ما رنج و سختى پس گرفتیمشان ناگهان حالى كه نمى‏دانستند!g?اعراف^وَمَا أَرْسَلْنَا فِی قَرْیَةٍ مِّن نَّبِیٍّ إِلاَّ أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء لَعَلَّهُمْ یَضَّرَّعُونَ و نفرستادیم در شهرى پیمبرى را جز آنكه گرفتیم مردمش را به سختى و رنج شاید به زارى آیند! اعراف]فَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ یَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالاَتِ رَبِّی وَنَصَحْتُ لَكُمْ فَكَیْفَ آسَى عَلَى قَوْمٍ كَافِرِینَ پس روى گردانید از ایشان و گفت اى قوم همانا ابلاغ نمودم به شما پیامهاى پروردگار خود را و اندرز گفتم شما را پس چگونه افسوس خورم بر گروه كافران‏)!Suاعراف\الَّذِینَ كَذَّبُواْ شُعَیْبًا كَأَن لَّمْ یَغْنَوْاْ فِیهَا الَّذِینَ كَذَّبُواْ شُعَیْبًا كَانُواْ هُمُ الْخَاسِرِینَ آنان كه تكذیب كردند شعیب را گوئیا نشیمن نگزیدند در آن آنان كه تكذیب كردند شعیب را بودند زیانكاران‏s! Sاعراف[فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُواْ فِی دَارِهِمْ جَاثِمِینَ پس بگرفتشان زمین‏لرزش كه گردیدند در خانه خود مردگان‏!-gاعرافZوَقَالَ الْمَلأُ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِن قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَیْباً إِنَّكُمْ إِذاً لَّخَاسِرُونَ و گفتند آن گروه كه كافر شدند از قومش اگر پیروى كنید شعیب را همانا شمائید در آن هنگام زیانكاران‏c!UgاعرافYقَدِ افْتَرَیْنَا عَلَى اللّهِ كَذِبًا إِنْ عُدْنَا فِی مِلَّتِكُم بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا اللّهُ مِنْهَا وَمَا یَكُونُ لَنَا أَن نَّعُودَ فِیهَا إِلاَّ أَن یَشَاء اللّهُ رَبُّنَا وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَیْءٍ عِلْمًا عَلَى اللّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا افْتَحْ بَیْنَنَا وَبَیْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنتَ خَیْرُ الْفَاتِحِینَ همانا بسته‏ایم بر خدا دروغى را اگر بازگردیم در ملت شما پس از آنكه نجاتمان داد خدا از آن و نرسد ما را كه بازگردیم در آن مگر بخواهد خدا پروردگار ما فراگرفته است پروردگار ما همه چیز را به دانش بر خدا توكل كردیم پروردگار ما بگشاى میان ما و قوم ما به حقّ و توئى بهترین گشایندگان‏ P o + V|TWP(!eاعرافhوَقَالَ مُوسَى یَا فِرْعَوْنُ إِنِّی رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَ و گفت موسى اى فرعون همانا منم فرستاده از پروردگار جهانیان‏y'!)?اعرافgثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَى بِآیَاتِنَا إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَظَلَمُواْ بِهَا فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِینَ سپس برانگیختیم پس از ایشان موسى را به آیتهاى ما بسوى فرعون و قومش پس ستم نمودند بدانها بنگر تا چگونه شد فرجام تبهكاران‏$&!Ksاعرافfوَمَا وَجَدْنَا لأَكْثَرِهِم مِّنْ عَهْدٍ وَإِن وَجَدْنَا أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِینَ و نیافتیم براى بیشترشان عهدى و بیافتیم بیشترشان را نافرمانان‏V%!اعرافeتِلْكَ الْقُرَى نَقُصُّ عَلَیْكَ مِنْ أَنبَآئِهَا وَلَقَدْ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا كَانُواْ لِیُؤْمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ مِن قَبْلُ كَذَلِكَ یَطْبَعُ اللّهُ عَلَىَ قُلُوبِ الْكَافِرِینَ این شهرها مى‏سرائیم بر تو از داستانهاى آنها و همانا بیامدشان فرستادگانشان به نشانیها پس نبودند كه ایمان آرند بدانچه تكذیب كردند از پیش بدینگونه مهر نهد خدا بر دلهاى كافران‏^$!s?اعرافdأَوَلَمْ یَهْدِ لِلَّذِینَ یَرِثُونَ الأَرْضَ مِن بَعْدِ أَهْلِهَا أَن لَّوْ نَشَاء أَصَبْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَنَطْبَعُ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ یَسْمَعُونَ آیا رهبرى نشد براى آنان كه ارث مى‏برند زمین را پس از اهلش كه اگر مى‏خواستیم هر آینه مى‏گرفتیمشان به گناهانشان و مهر مى‏زدیم بر دلهاى ایشان چنانكه نشنوند7#!Y اعرافcأَفَأَمِنُواْ مَكْرَ اللّهِ فَلاَ یَأْمَنُ مَكْرَ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ پس آیا ایمن شدند مكر خدا را كه ایمن نشود مكر خدا را جز گروه زیانكاران‏4"!9%اعرافbأَوَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَن یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ یَلْعَبُونَ یا ایمن شدند مردم شهرها كه بیایدشان خشم ما روزانه حالى كه آنانند بازى‏كنان‏@!!?7اعرافaأَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَن یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنَا بَیَاتاً وَهُمْ نَآئِمُونَ آیا ایمن شدند مردم شهرها كه بیایدشان خشم ما شبانه حالى كه ایشانند به خواب اندران‏ !{اعراف`وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ وَلَـكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُواْ یَكْسِبُونَ و اگر مردم شهرها ایمان مى‏آوردند و پرهیزكارى مى‏نمودند هر آینه مى‏گشودیم بر ایشان بركتهائى را از آسمان و زمین لیكن تكذیب نمودند پس گرفتیمشان بدانچه بودند دست مى‏آوردند   X  m0jH7!AEاعرافwفَغُلِبُواْ هُنَالِكَ وَانقَلَبُواْ صَاغِرِینَ پس شكست خوردند در آن هنگام و بازگشتند سرافكندگان‏B6!Q)اعرافvفَوَقَعَ الْحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ پس بیامد حقّ و باطل شد آنچه بودند مى‏كردند95!Kاعرافuوَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَلْقِ عَصَاكَ فَإِذَا هِیَ تَلْقَفُ مَا یَأْفِكُونَ و وحى نمودیم به موسى كه بیفكن عصاى خویش را ناگهان فروبرد آنچه را دروغ آورند"4!/ اعرافtقَالَ أَلْقُوْاْ فَلَمَّا أَلْقَوْاْ سَحَرُواْ أَعْیُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءوا بِسِحْرٍ عَظِیمٍ گفت بیفكنید پس گاهى كه افكندند افسون نمودند (بستند) دیدگان مردم را و بترساندندشان و آوردند جادوئى‏گران‏3!?Aاعرافsقَالُواْ یَا مُوسَى إِمَّا أَن تُلْقِیَ وَإِمَّا أَن نَّكُونَ نَحْنُ الْمُلْقِینَ گفتند اى موسى یا تو افكن و یا ما باشیم افكنندگان‏+2!C اعرافrقَالَ نَعَمْ وَإَنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ گفت آرى و همانا شمائید از مقربان‏N1!g+اعرافqوَجَاء السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالْواْ إِنَّ لَنَا لأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِینَ و بر فرعون درآمدند جادوگران گفتند همانا ما را است پاداشى اگر شدیم پیروزمندان‏0! qاعرافpیَأْتُوكَ بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِیمٍ تا آرندت به هر جادوگرى داناy/! ]اعرافoقَالُواْ أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَأَرْسِلْ فِی الْمَدَآئِنِ حَاشِرِینَ گفتند بگذار او و برادرش را و بفرست در شهرها گردآورندگان‏g.!wMاعرافnیُرِیدُ أَن یُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُمْ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ كه خواهد برون راند شما را از سرزمینتان تا چه امر كنیدo-! Iاعرافmقَالَ الْمَلأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هَـذَا لَسَاحِرٌ عَلِیمٌ گفتند توده‏اى از قوم فرعون این است جادوگرى دانشمندU,!UKاعرافlوَنَزَعَ یَدَهُ فَإِذَا هِیَ بَیْضَاء لِلنَّاظِرِینَ و برآورد دستش را ناگهان آن پرتوى است براى بینندگان‏C+!I3اعرافkفَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُّبِینٌ پس بیفكند عصایش را ناگاه آن اژدهائى است آشكار}*!Uاعرافjقَالَ إِن كُنتَ جِئْتَ بِآیَةٍ فَأْتِ بِهَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ گفت اگر آیتى آورده‏اى پس بیارش اگر هستى از راستگویان‏\)!اعرافiحَقِیقٌ عَلَى أَن لاَّ أَقُولَ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقَّ قَدْ جِئْتُكُم بِبَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَرْسِلْ مَعِیَ بَنِی إِسْرَائِیلَ سزاوارم بر آنكه نگویم بر خدا جز حقّ را همانا آوردم شما را نشانى از پروردگار شما پس بفرست با من بنى اسرائیل را gQ  -@!=اعرافقَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِینُوا بِاللّهِ وَاصْبِرُواْ إِنَّ الأَرْضَ لِلّهِ یُورِثُهَا مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ گفت موسى به قوم خود كمك جوئید از خدا و شكیبا شوید همانا زمین از آن خدا است ارث دهدش به هر كه از بندگان خود كه خواهد و پایان است براى پرهیزكاران‏}?! eاعرافوَقَالَ الْمَلأُ مِن قَوْمِ فِرْعَونَ أَتَذَرُ مُوسَى وَقَوْمَهُ لِیُفْسِدُواْ فِی الأَرْضِ وَیَذَرَكَ وَآلِهَتَكَ قَالَ سَنُقَتِّلُ أَبْنَاءهُمْ وَنَسْتَحْیِی نِسَاءهُمْ وَإِنَّا فَوْقَهُمْ قَاهِرُونَ و گفتند توده‏اى از قوم فرعون آیا مى‏گذارى موسى و قومش را تا فساد كنند در زمین و بگذاردت تو و خدایانت را گفت بزودى زار بكشیم فرزندان ایشان را و بگذاریم زنانشان را و همانا مائیم بر فراز ایشان نیرومندان‏>! اعراف~وَمَا تَنقِمُ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِآیَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءتْنَا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِینَ و كین نورزى با ما جز بدانكه ایمان آوردیم به آیتهاى پروردگار ما گاهى كه بیامدند ما را پروردگارا بریز بر ما شكیبائى را و دریاب ما را مسلمانان‏B=!3Gاعراف}قَالُواْ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ گفتند همانا مائیم بسوى پروردگار خود بازگشت‏كنان‏\<!iEاعراف|لأُقَطِّعَنَّ أَیْدِیَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلاَفٍ ثُمَّ لأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِینَ همانا سخت ببرّم دستها و پاهاى شما را از برابر (دست راست پاى چپ) سپس به دارتان كشم همگى‏9;!k}اعراف{قَالَ فِرْعَوْنُ آمَنتُم بِهِ قَبْلَ أَن آذَنَ لَكُمْ إِنَّ هَـذَا لَمَكْرٌ مَّكَرْتُمُوهُ فِی الْمَدِینَةِ لِتُخْرِجُواْ مِنْهَا أَهْلَهَا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ گفت فرعون آیا ایمان آوردید بدو پیش از آنكه اذنتان دهم همانا آن نیرنگى است كه شما در شهر باختید تا برون رانید از آن مردمش را زود است بدانیدh:!gcاعرافzرَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ پروردگار موسى و هارون‏'9!!#اعرافyقَالُواْ آمَنَّا بِرِبِّ الْعَالَمِینَ گفتند ایمان آوردیم به پروردگار جهانیان‏8!اعرافxوَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سَاجِدِینَ و بیفتادند جادوگران سجده‏كنندگان‏  u  VkG!Wsاعراففَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَى أَجَلٍ هُم بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ یَنكُثُونَ و هنگامى كه برداشتیم از ایشان چرك را تا سرآمدى كه ایشانند بدان رسنده ناگهان ایشانند پیمان‏شكنان‏DF![!اعرافوَلَمَّا وَقَعَ عَلَیْهِمُ الرِّجْزُ قَالُواْ یَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ لَئِن كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِی إِسْرَآئِیلَ و هنگامى كه افتاد بر ایشان چرك گفتند اى موسى بخوان براى ما پروردگار خویش را بدانچه به نزد تو سپرده است كه اگر بردارى از ما چرك را هر آینه ایمان آریم به تو و با تو فرستیم بنى‏اسرائیل را2E!kmاعراففَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الطُّوفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ وَالدَّمَ آیَاتٍ مُّفَصَّلاَتٍ فَاسْتَكْبَرُواْ وَكَانُواْ قَوْمًا مُّجْرِمِینَ پس فرستادیم بر ایشان طوفان و ملخ و شپشه (آفتى كه در گندم به هم رسد) و غوك و خون را آیتهائى جدا جدا پس كبر ورزیدند و شدند قومى گنهكاران‏`D!y;اعرافوَقَالُواْ مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِن آیَةٍ لِّتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِینَ و گفتند هرچند بیارى ما را آیتى كه ما را بدان افسون كنى نباشیم به تو ایمان‏آرندگان‏;C!uuاعراففَإِذَا جَاءتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُواْ لَنَا هَـذِهِ وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَطَّیَّرُواْ بِمُوسَى وَمَن مَّعَهُ أَلا إِنَّمَا طَائِرُهُمْ عِندَ اللّهُ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ پس گاهى كه بیامدشان خوشى گفتند از آنِ ما است این و اگر مى‏رسیدشان بدى شوم مى‏گرفتند موسى را و آنان را كه با وى بودند همانا شومى ایشان نزد خدا است لیكن بیشترشان نمى‏دانند\B!'اعرافوَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَونَ بِالسِّنِینَ وَنَقْصٍ مِّن الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ یَذَّكَّرُونَ و هر آینه بگرفتیم خاندان فرعون را به قحطى و كاهشى از میوه‏ها شاید یادآور شوندA!1Qاعرافقَالُواْ أُوذِینَا مِن قَبْلِ أَن تَأْتِینَا وَمِن بَعْدِ مَا جِئْتَنَا قَالَ عَسَى رَبُّكُمْ أَن یُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَیَسْتَخْلِفَكُمْ فِی الأَرْضِ فَیَنظُرَ كَیْفَ تَعْمَلُونَ گفتند آزرده شدیم پیش از آنكه بیائى ما را و پس از آنكه بیامدى ما را گفت امید است پروردگار شما نابود كند دشمن شما را و جانشینان سازد در زمین تا بنگرد چگونه مى‏كنید E IM!اعرافوَإِذْ أَنجَیْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَونَ یَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ یُقَتِّلُونَ أَبْنَاءكُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءكُمْ وَفِی ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِیمٌ و هنگامى كه نجات دادیم شما را از خاندان فرعون كه روا مى‏داشتند بر شما عذاب زشت را به سختى مى‏كشتند فرزندان شما را و مى‏گذاشتند زنان شما را و در این بود بلائى از پروردگار شما گران‏2L!Cاعرافقَالَ أَغَیْرَ اللّهِ أَبْغِیكُمْ إِلَـهًا وَهُوَ فَضَّلَكُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ گفت آیا جز خدا براى شما خدائى جویم و او برترى داده است شما را بر جهانیان‏K!-qاعرافإِنَّ هَـؤُلاء مُتَبَّرٌ مَّا هُمْ فِیهِ وَبَاطِلٌ مَّا كَانُواْ یَعْمَلُونَ همانا اینان تباه است آنچه در آن اندرند و باطل است آنچه مى‏كنندeJ! 5اعرافوَجَاوَزْنَا بِبَنِی إِسْرَآئِیلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْاْ عَلَى قَوْمٍ یَعْكُفُونَ عَلَى أَصْنَامٍ لَّهُمْ قَالُواْ یَا مُوسَى اجْعَل لَّنَا إِلَـهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ و گذراندیم بنى‏اسرائیل را از دریا تا رسیدند به قومى كه گرد مى‏آمدند بر بتانى از آن خود گفتند اى موسى قرار ده براى ما خدائى چنانكه براى اینان است خدایانى گفت هر آینه شمائید گروهى نادانان‏@I!/Eاعرافوَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِینَ كَانُواْ یُسْتَضْعَفُونَ مَشَارِقَ الأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا الَّتِی بَارَكْنَا فِیهَا وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ الْحُسْنَى عَلَى بَنِی إِسْرَآئِیلَ بِمَا صَبَرُواْ وَدَمَّرْنَا مَا كَانَ یَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُهُ وَمَا كَانُواْ یَعْرِشُونَ و ارث دادیم به گروهى كه ناتوان شمرده مى‏شدند خاورها و باخترهاى زمین را كه در آنها بركت نهادیم و انجام گرفت سخن پروردگارت نكوى بر بنى‏اسرائیل بدانچه شكیبا شدند و واژگون ساختیم آنچه را مى‏ساختند فرعون و قومش و آنچه مى‏افراشتند7H!Sاعراففَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ فِی الْیَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا وَكَانُواْ عَنْهَا غَافِلِینَ پس كین كشیدیم از ایشان و غرقشان نمودیم در دریا بدانچه تكذیب كردند آیتهاى ما را و بودند از آنها غفلت‏كنان‏  &Q!QIاعرافوَكَتَبْنَا لَهُ فِی الأَلْوَاحِ مِن كُلِّ شَیْءٍ مَّوْعِظَةً وَتَفْصِیلاً لِّكُلِّ شَیْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَأْمُرْ قَوْمَكَ یَأْخُذُواْ بِأَحْسَنِهَا سَأُرِیكُمْ دَارَ الْفَاسِقِینَ و نوشتیم برایش در الواح از هر چیزى اندرز و تفصیلى براى همه چیز پس برگیر آن را به نیرو و بفرماى قومت را تا گیرند بهترین آن را بزودى بنمایانم شما را خانه فاسقان‏HP!kاعرافقَالَ یَا مُوسَى إِنِّی اصْطَفَیْتُكَ عَلَى النَّاسِ بِرِسَالاَتِی وَبِكَلاَمِی فَخُذْ مَا آتَیْتُكَ وَكُن مِّنَ الشَّاكِرِینَ گفت اى موسى همانا برگزیدمت بر مردم به پیامهاى خود و به سخن خود پس برگیر آنچه را به تو دادم و باش از شكرگزاران‏O!+yاعرافوَلَمَّا جَاء مُوسَى لِمِیقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِی أَنظُرْ إِلَیْكَ قَالَ لَن تَرَانِی وَلَـكِنِ انظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِی فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ موسَى صَعِقًا فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَیْكَ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِینَ و هنگامى كه آمد موسى به وعده‏گاه ما و سخن گفت با او پروردگارش گفت پروردگارا مرا بنمایان كه بنگرم بسوى تو گفت هرگز نخواهى مرا دید و لیكن بنگر بسوى كوه تا اگر آرام گرفت بر جاى خود بزودى مرا بینى پس گاهى كه تابید پروردگار او به كوه گردانیدش هموار (پست) و بیفتاد موسى بیهوش و هنگامى كه به هوش آمد گفت منزّهى تو بازگشتم بسوى تو و منم نخستین ایمان‏آرندگان‏nN!G اعرافوَوَاعَدْنَا مُوسَى ثَلاَثِینَ لَیْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً وَقَالَ مُوسَى لأَخِیهِ هَارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَأَصْلِحْ وَلاَ تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ و وعده نهادیم با موسى سى شب و تكمیل آن كردیم به ده‏تا تا تمام شد میعاد پروردگار او چهل شب و گفت موسى به برادرش هارون جانشینم باش در قومم و اصلاح كن و پیروى مكن از راه فسادكاران‏ 7 Z,7qV!3#اعرافوَلَمَّا رَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِی مِن بَعْدِیَ أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ وَأَلْقَى الألْوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِیهِ یَجُرُّهُ إِلَیْهِ قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِی وَكَادُواْ یَقْتُلُونَنِی فَلاَ تُشْمِتْ بِیَ الأعْدَاء وَلاَ تَجْعَلْنِی مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ و هنگامیكه برگشت موسى بسوى قوم خود خشمگین اسفناك گفت چه زشت است آنچه جانشینم ساختید (بجاى آوردید) پس از من آیا شتاب گرفتید امر پروردگار خود را و افكند الواح را و بگرفت سر برادر خویش را مى‏كشیدش بسوى خود گفت اى فرزند مادر همانا قومم ناتوانم گرفتند و نزدیك شد بكشندم پس شادكام نگردان به من دشمنان را و نگردانم با گروه ستمكاران‏*U!agاعرافوَلَمَّا سُقِطَ فَی أَیْدِیهِمْ وَرَأَوْاْ أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّواْ قَالُواْ لَئِن لَّمْ یَرْحَمْنَا رَبُّنَا وَیَغْفِرْ لَنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ و هنگامى كه افتاد در دست ایشان و دیدند كه گمراه شدند گفتند اگر رحم نكند بر ما پروردگار ما و نیامرزد ما را همانا باشیم از زیانكاران‏T!Q]اعرافوَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوسَى مِن بَعْدِهِ مِنْ حُلِیِّهِمْ عِجْلاً جَسَدًا لَّهُ خُوَارٌ أَلَمْ یَرَوْاْ أَنَّهُ لاَ یُكَلِّمُهُمْ وَلاَ یَهْدِیهِمْ سَبِیلاً اتَّخَذُوهُ وَكَانُواْ ظَالِمِینَ و برگرفتند قوم موسى پس از او از زیور خود گوساله‏اى را كالبدى كه او راست بانگى آیا ندیدند كه سخن نگوید با ایشان و نه رهبریشان كند به راهى برگرفتندش و بودند ستمگران‏]S!gGاعرافوَالَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا وَلِقَاء الآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ هَلْ یُجْزَوْنَ إِلاَّ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ و آنان كه تكذیب كردند به آیتهاى ما و رسیدن آخرت تباه شده است اعمال ایشان آیا پاداش داده مى‏شوند جز آنچه را بودند مى‏كردند R!5اعرافسَأَصْرِفُ عَنْ آیَاتِیَ الَّذِینَ یَتَكَبَّرُونَ فِی الأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَإِن یَرَوْاْ كُلَّ آیَةٍ لاَّ یُؤْمِنُواْ بِهَا وَإِن یَرَوْاْ سَبِیلَ الرُّشْدِ لاَ یَتَّخِذُوهُ سَبِیلاً وَإِن یَرَوْاْ سَبِیلَ الْغَیِّ یَتَّخِذُوهُ سَبِیلاً ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا وَكَانُواْ عَنْهَا غَافِلِینَ بزودى بازگردانم از آیتهاى خود آنان را كه تكبّر كنند در زمین به ناحقّ و اگر بینند هر آیتى ایمان نیارند بدان و اگر بینند راه رهبرى را نگیرندش راه و اگر بینند راه گمراهى را گیرندش راه این بدان است كه تكذیب كردند آیتهاى ما را و بودند از آنها غافلان‏  *\!uSاعرافوَاكْتُبْ لَنَا فِی هَـذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَـا إِلَیْكَ قَالَ عَذَابِی أُصِیبُ بِهِ مَنْ أَشَاء وَرَحْمَتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَیْءٍ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ وَیُؤْتُونَ الزَّكَـاةَ وَالَّذِینَ هُم بِآیَاتِنَا یُؤْمِنُونَ و بنویس براى ما در این دنیا نیكى و در آخرت نیكى همانا هدایت شدیم بسوى تو گفت عذاب من رسانم بدان هر كه را خواهم و رحمتم فراگرفته است همه چیز را زود است بنویسمش براى آنان كه پرهیزكارى كنند و بدهند آكا را و آنان كه به آیتهاى ما ایمان آرند[!3aاعرافوَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِینَ رَجُلاً لِّمِیقَاتِنَا فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قَالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُم مِّن قَبْلُ وَإِیَّایَ أَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاء مِنَّا إِنْ هِیَ إِلاَّ فِتْنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَاء وَتَهْدِی مَن تَشَاء أَنتَ وَلِیُّنَا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الْغَافِرِینَ و برگزید موسى قومش را هفتاد مرد براى وعده‏گاه ما و هنگامى كه بگرفتشان لرزش گفت پروردگارا اگر مى‏خواستى نابود مى‏كردى ایشان را و مرا از پیش آیا ما را نابود كنى بدانچه بى‏خردان از ما كردند نیست این جز فتنه تو (آزمایش تو) گمراه كنى بدان هر كه را خواهى و هدایت كنى هر كه خواهى توئى سرپرست ما پس بیامرز ما را و رحم كن بر ما و توئى بهترین آمرزندگان‏fZ!=اعرافوَلَمَّا سَكَتَ عَن مُّوسَى الْغَضَبُ أَخَذَ الأَلْوَاحَ وَفِی نُسْخَتِهَا هُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِینَ هُمْ لِرَبِّهِمْ یَرْهَبُونَ و هنگامى كه فرونشست از موسى خشم بگرفت الواح را و در نسخه آنها هدایت و رحمتى است براى آنان كه از پروردگار خویشند هراسان‏BY!]اعرافوَالَّذِینَ عَمِلُواْ السَّیِّئَاتِ ثُمَّ تَابُواْ مِن بَعْدِهَا وَآمَنُواْ إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ و آنان كه بدیها كرده‏اند پس توبه كردند از آن پس و ایمان آوردند همانا پروردگار تو است پس از آن آمرزنده مهربان‏X!/Mاعرافإِنَّ الَّذِینَ اتَّخَذُواْ الْعِجْلَ سَیَنَالُهُمْ غَضَبٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَذِلَّةٌ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیَا وَكَذَلِكَ نَجْزِی الْمُفْتَرِینَ همانا آنان كه برگرفتند گوساله را بزودى رسدشان خشمى از پروردگارشان و خواریى در زندگانى دنیا و چنین كیفر دهیم به دروغ آوران‏iW!k[اعرافقَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَلأَخِی وَأَدْخِلْنَا فِی رَحْمَتِكَ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ گفت پروردگارا بیامرز براى من و برادرم و درآور ما را به رحمت خود و توئى مهربانترین مهربانان‏  _! oاعرافوَمِن قَوْمِ مُوسَى أُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ یَعْدِلُونَ و از قوم موسى امّتى است كه هدایت كنند به حقّ و بدان دادگرى كنندo^!I اعرافقُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی رَسُولُ اللّهِ إِلَیْكُمْ جَمِیعًا الَّذِی لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِیِّ الأُمِّیِّ الَّذِی یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَكَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ بگو اى مردم منم فرستاده خدا بسوى شما همگى آنچنان خدائى كه وى را است پادشاهى آسمانها و زمین نیست خدائى جز او زنده كند و بمیراند پس ایمان آرید به خدا و فرستاده او آن پیمبر درس ناخوانده كه ایمان مى‏آورد به خدا و سخنان او و پیرویش كنید شاید هدایت یابید3]!Gاعرافالَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الأُمِّیَّ الَّذِی یَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَالإِنْجِیلِ یَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَیُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّبَاتِ وَیُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبَآئِثَ وَیَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالأَغْلاَلَ الَّتِی كَانَتْ عَلَیْهِمْ فَالَّذِینَ آمَنُواْ بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُواْ النُّورَ الَّذِیَ أُنزِلَ مَعَهُ أُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ آنان كه پیروى كنند پیمبر فرستاده درس ناخوانده‏اى را كه مىیابندش نوشته نزد ایشان در توراة و انجیل امرشان كند به نیكى و نهیشان كند از بدى و حلال كند براى ایشان پاكها را و حرام كند بر ایشان پلیدها را و بنهد از ایشان بارشان و آن زنجیرهائى را كه بر ایشان بوده است پس آنان كه ایمان بدو آوردند و ارجمندش (گرامیش) داشتند و یاریش كردند و پیروى كردند روشنائى را كه با او فرستاده شده است آنانند رستگاران‏  GqFVc! اعرافواَسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْیَةِ الَّتِی كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ یَعْدُونَ فِی السَّبْتِ إِذْ تَأْتِیهِمْ حِیتَانُهُمْ یَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعاً وَیَوْمَ لاَ یَسْبِتُونَ لاَ تَأْتِیهِمْ كَذَلِكَ نَبْلُوهُم بِمَا كَانُوا یَفْسُقُونَ و بپرسشان از شهرى كه كنار دریا بود گاهى كه تجاوز مى‏كردند در روز شنبه چرا كه مى‏آمدشان ماهیهاشان روز شنبه ایشان بر روى آب و روزى كه جز شنبه بود نمى‏آمدندشان بدینگونه آزمودیمشان بدانچه بودند نافرمانى مى‏كردند'b!G{اعراففَبَدَّلَ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مِنْهُمْ قَوْلاً غَیْرَ الَّذِی قِیلَ لَهُمْ فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاء بِمَا كَانُواْ یَظْلِمُونَ پس تبدیل كردند آنان كه ستم كردند از ایشان سخن را بجز آنچه بدیشان گفته شد پس فرستادیم بر ایشان چركى را از آسمان بدانچه بودند ستم مى‏كردندRa!e3اعرافوَإِذْ قِیلَ لَهُمُ اسْكُنُواْ هَـذِهِ الْقَرْیَةَ وَكُلُواْ مِنْهَا حَیْثُ شِئْتُمْ وَقُولُواْ حِطَّةٌ وَادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطِیئَاتِكُمْ سَنَزِیدُ الْمُحْسِنِینَ و هنگامى كه گفته شد بدیشان سكونت كنید در این شهر و بخورید از آن هرجا خواهید و بگوئید حطّه (كاهشى) و درآئید در را سجده‏كنان مى‏آمرزیم براى شما گناهان شما را و بزودى فزونى دهیم به نكوكاران‏5`!Cاعرافوَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا وَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَیْنًا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ وَظَلَّلْنَا عَلَیْهِمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَیْهِمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى كُلُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ و بخش كردیم آنان را دوازده سبط (نبیره‏گان) امّتهائى و وحى نمودیم به موسى هنگامى كه آب از او خواستند قومش كه بنواز عصاى خویش را به سنگ پس برجهید از آن دوازده چشمه دانستند هر مردمى آبشخور خود را و سایه افكندیم بر ایشان با ابر و فرود آوردیم بر ایشان مَنّ و سَلوى (نان و مرغ بریان) بخورید از پاكهاى آنچه به شما روزى دادیم و ستم نكردند بر ما و لیكن بودند خویشتن را ستم‏كنندگان‏  u ! h!e1اعرافوَقَطَّعْنَاهُمْ فِی الأَرْضِ أُمَمًا مِّنْهُمُ الصَّالِحُونَ وَمِنْهُمْ دُونَ ذَلِكَ وَبَلَوْنَاهُمْ بِالْحَسَنَاتِ وَالسَّیِّئَاتِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ و بخش كردیمشان در زمین ملّتهائى از ایشانند شایستگان و از ایشانند جز آن و آزمودیمشان به خوبیها و بدیها شاید بازگردندg!اعرافوَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَیَبْعَثَنَّ عَلَیْهِمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ مَن یَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِیعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ و هنگامى كه اعلام كرد پروردگار تو كه برانگیزاند بر ایشان تا روز قیامت آن را كه بچشاندشان شكنجه‏اى بد همانا پروردگار تو شتابنده است در عقوبت و هر آینه او است آمرزنده مهربان‏Of!OCاعراففَلَمَّا عَتَوْاْ عَن مَّا نُهُواْ عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِینَ پس گاهى كه سرپیچیدند از آنچه نهى شدند از آن گفتیم بدیشان بشوید بوزینه‏گانى راندگان‏ee!iUاعراففَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِ أَنجَیْنَا الَّذِینَ یَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَأَخَذْنَا الَّذِینَ ظَلَمُواْ بِعَذَابٍ بَئِیسٍ بِمَا كَانُواْ یَفْسُقُونَ تا گاهى كه فراموش كردند آنچه را یادآورى شدند نجات دادیم آنان را كه نهى مى‏كردند از بدى و گرفتیم آنان را كه ستم كردند به عذابى زشت بدانچه بودند نافرمانى مى‏كردندd!cاعرافوَإِذَ قَالَتْ أُمَّةٌ مِّنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْمًا اللّهُ مُهْلِكُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِیدًا قَالُواْ مَعْذِرَةً إِلَى رَبِّكُمْ وَلَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ و هنگامى كه گروهى از ایشان گفتند چرا اندرز گوئید قومى را كه خداست نابودكننده آنان یا عذاب‏كننده ایشان عذابى سخت گفتند پوزشى بسوى پروردگار شما و شاید پرهیزكارى كنند   Y\n!cIاعرافوَكَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآیَاتِ وَلَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ و بدینسان تفصیل دهیم آیتها را و شاید ایشان بازگردندim! ;اعرافأَوْ تَقُولُواْ إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّیَّةً مِّن بَعْدِهِمْ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ یا گوئید جز این نیست كه شرك ورزیدند پدران ما از پیش و بودیم نژادى پس از ایشان آیا تباه كنى ما را بدانچه كردند نادرستان‏ l!EAاعرافوَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِی آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتَ بِرَبِّكُمْ قَالُواْ بَلَى شَهِدْنَا أَن تَقُولُواْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِینَ و هنگامى كه بگرفت پروردگار تو از فرزندان آدم از پشتهاى ایشان نژاد ایشان را و گواهشان گرفت بر خویشتن آیا نیستم پروردگار شما گفتند بلى گواهى دادیم تا نگوئید روز قیامت بودیم ما از این ناآگاهان‏k! oاعرافوَإِذ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَظَنُّواْ أَنَّهُ وَاقِعٌ بِهِمْ خُذُواْ مَا آتَیْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُواْ مَا فِیهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ و هنگامى كه بالا بردیم كوه را فراز ایشان مانند سایبانى و پنداشتندش فرودآینده بر خویش بگیرید آنچه را به شما دادیم به قوّت و یاد آرید آنچه را در آن است شاید پرهیزكارى كنید(j!/اعرافوَالَّذِینَ یُمَسَّكُونَ بِالْكِتَابِ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ إِنَّا لاَ نُضِیعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِینَ و آنان كه مى‏گیرند كتاب را (چنگ مى‏زنند) به كتاب و بپا مى‏دارند نماز را همانا تباه ننمائیم پاداش اصلاح‏كنندگان راwi!=%اعراففَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُواْ الْكِتَابَ یَأْخُذُونَ عَرَضَ هَـذَا الأدْنَى وَیَقُولُونَ سَیُغْفَرُ لَنَا وَإِن یَأْتِهِمْ عَرَضٌ مُّثْلُهُ یَأْخُذُوهُ أَلَمْ یُؤْخَذْ عَلَیْهِم مِّیثَاقُ الْكِتَابِ أَن لاَّ یِقُولُواْ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقَّ وَدَرَسُواْ مَا فِیهِ وَالدَّارُ الآخِرَةُ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ یَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ پس جانشین شد پس از ایشان جانشینانى كه ارث بردند كتاب را مى‏گیرند بهره این كوتاه (پست یا نزدیك) را و گویند بزودى آمرزش شود براى ما و اگر بیایدشان بهره‏اى همانند آن برگیرندش آیا گرفته نشد بر ایشان پیمان كتاب كه نگوئید بر خدا جز حقّ را و خواندند آنچه را در آن بود و خانه آخرت بهتر است براى آنان كه پرهیزكارى كنند آیا بخرد نمىیابید  du! اعرافوَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ یَعْدِلُونَ و از آنان كه آفریدیم ملّتى است كه هدایت كنند به حقّ و بدان دادگرى كنندt! mاعرافوَلِلّهِ الأَسْمَاء الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا وَذَرُواْ الَّذِینَ یُلْحِدُونَ فِی أَسْمَآئِهِ سَیُجْزَوْنَ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ و خدا را است نامهاى نكو پس بخوانیدش بدانها و بگذارید آنان را كه كجروى كنند در نامهاى او بزودى پاداش داده شوند آنچه را بودند مى‏كردندs!Y'اعرافوَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِیرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ یَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْیُنٌ لاَّ یُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ یَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَـئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَـئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ و همانا بیافریدیم براى دوزخ بسیارى از پرى و آدمى را آنان را است دلهائى كه درنیابند بدانها و آنان را است دیدگانى كه نبینند بدانها و آنان را است گوشهائى كه نشنوند بدانها آنانند مانند دامها بلكه گمراه‏تر آنانند ناآگاهان‏Fr!Q/اعرافمَن یَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِی وَمَن یُضْلِلْ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ آن را كه خدا هدایت كند او است هدایت شده و آنان را كه گمراه كند آنانند زیانكاران‏Kq!g#اعرافسَاء مَثَلاً الْقَوْمُ الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا وَأَنفُسَهُمْ كَانُواْ یَظْلِمُونَ چه زشت است مثَل قومى كه تكذیب كردند آیتهاى ما و بودند خویشتن را ستم مى‏كردندp!5}اعرافوَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَـكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِن تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ یَلْهَث ذَّلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَكَّرُونَ و اگر مى‏خواستیم هر آینه بالا مى‏بردیمش بدانها لیكن او بسوى زمین گرائید و پیروى كرد هوس خود را پس مثَل او مانند سگ است كه اگر آهنگش كنى زبان از كام درآرد و اگر بگذاریش زبان از كام درآرد (فروهلد) این است مثَل گروهى كه تكذیب نمودند آیتهاى ما را پس بخوان داستانها را شاید اندیشه كنند\o!kAاعرافوَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ الَّذِیَ آتَیْنَاهُ آیَاتِنَا فَانسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّیْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِینَ و بخوان بر ایشان داستان آن را كه دادیمش آیتهاى خود را پس برهنه گشت (برون شد) از آنها سپس شیطان پیروش گرفت و شد از گمراهان‏  *|!Aeاعرافقُل لاَّ أَمْلِكُ لِنَفْسِی نَفْعًا وَلاَ ضَرًّا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ وَلَوْ كُنتُ أَعْلَمُ الْغَیْبَ لاَسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَیْرِ وَمَا مَسَّنِیَ السُّوءُ إِنْ أَنَاْ إِلاَّ نَذِیرٌ وَبَشِیرٌ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ بگو دارا نیستم براى خویشتن سود و نه زیانى جز آنچه خدا خواهد و اگر داناى ناپیدا مى‏بودم هر آینه فراوان مى‏گرفتم از خوبى و به من نمى‏رسید بدى نیستم من مگر بیم‏دهنده و نویددهنده براى گروهى كه ایمان آرند9{!?'اعرافیَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّی لاَ یُجَلِّیهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِیكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً یَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِیٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللّهِ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُونَ پرسندت از ساعت چه وقت است لنگرگاه آن بگو جز این نیست كه علم آن نزد پروردگار من است پدیدارش نسازد به هنگامش جز او سنگین است در آسمانها و زمین نیایدتان مگر ناگهان پرسندت چنانكه گوئى تو آگاهى از آن بگو جز این نیست كه علمش نزد خدا است لیكن بیشتر مردم نمى‏دانند.z!Aاعرافمَن یُضْلِلِ اللّهُ فَلاَ هَادِیَ لَهُ وَیَذَرُهُمْ فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ آن را كه گمراه كند خدا نیستش راهنمائى و بگذاردشان در سركشى خود فرو روندy!1Cاعرافأَوَلَمْ یَنظُرُواْ فِی مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللّهُ مِن شَیْءٍ وَأَنْ عَسَى أَن یَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ آیا ننگریستند در پادشاهیهاى آسمانها و زمین و آنچه مى‏آفریده است خدا از چیزها و آنكه شاید نزدیك شده باشد سرآمد ایشان پس به كدام سخن پس از این ایمان مى‏آورند6x!W اعرافأَوَلَمْ یَتَفَكَّرُواْ مَا بِصَاحِبِهِم مِّن جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلاَّ نَذِیرٌ مُّبِینٌ آیا نیندیشیدند كه نیست بر رفیقشان دیوانگیى نیست او جز ترساننده آشكار+w!+اعرافوَأُمْلِی لَهُمْ إِنَّ كَیْدِی مَتِینٌ و مهلتشان دهیم كه همانا نیرنگ من است استوارev!Eyاعرافوَالَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَیْثُ لاَ یَعْلَمُونَ و آنان كه دروغ پنداشتند آیتهاى ما را زود است به استدراج (به آهستگى ناگهان) گیریمشان از آنجا كه ندانند  a 6e5X!Caاعرافإِنَّ وَلِیِّیَ اللّهُ الَّذِی نَزَّلَ الْكِتَابَ وَهُوَ یَتَوَلَّى الصَّالِحِینَ همانا یار (دوست و سرپرست و پشتیبان) من خداوندى است كه فرستاد كتاب را و او است سرپرست شایستگان‏,!;اعرافأَلَهُمْ أَرْجُلٌ یَمْشُونَ بِهَا أَمْ لَهُمْ أَیْدٍ یَبْطِشُونَ بِهَا أَمْ لَهُمْ أَعْیُنٌ یُبْصِرُونَ بِهَا أَمْ لَهُمْ آذَانٌ یَسْمَعُونَ بِهَا قُلِ ادْعُواْ شُرَكَاءكُمْ ثُمَّ كِیدُونِ فَلاَ تُنظِرُونِ آیا آنان را است پاهائى كه روان گردند بدانها یا آنان را است دستهائى كه آهنگ كنند بدانها یا آنان را است دیدگانى كه بینند بدانها یا آنان را است گوشهائى كه بشنوند بدانها بگو بخوانید شریكان خویش را پس نیرنگ با من كنید و مهلتم ندهیدM!m!اعرافإِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْیَسْتَجِیبُواْ لَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ همانا آنان را كه جز خدا مى‏خوانید بندگانیند مانند شما پس بخوانیدشان تا اجابت كنند شما را اگر هستید راستگویان‏!5aاعرافوَإِن تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَى لاَ یَتَّبِعُوكُمْ سَوَاء عَلَیْكُمْ أَدَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنتُمْ صَامِتُونَ و اگر بسوى هدایتشان خوانید پیرویتان نكنند یكسان است بر شما بخوانید ایشان را یا باشید خموشان‏d!9اعرافوَلاَ یَسْتَطِیعُونَ لَهُمْ نَصْرًا وَلاَ أَنفُسَهُمْ یَنصُرُونَ و نتوانندشان یاریى و نه خویشتن را یارى‏اى كنندi!g_اعرافأَیُشْرِكُونَ مَا لاَ یَخْلُقُ شَیْئاً وَهُمْ یُخْلَقُونَ آیا شریك كنند آنان را كه نیافرند چیزى را و خود آفریده شوند=~!Yاعراففَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحاً جَعَلاَ لَهُ شُرَكَاء فِیمَا آتَاهُمَا فَتَعَالَى اللّهُ عَمَّا یُشْرِكُونَ ولى هنگامى كه داد بدیشان صالحى (شایسته) و قرار دادند شریكانى براى او در آنچه بدیشان داد همانا برتر است خدا از آنچه شرك مى‏ورزند}!k?اعرافهُوَ الَّذِی خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِیَسْكُنَ إِلَیْهَا فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلاً خَفِیفًا فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَت دَّعَوَا اللّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَیْتَنَا صَالِحاً لَّنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِینَ او است آنكه آفرید شما را از یك تن و قرار داد از او جفتش را تا آرامش گیرد بدو سپس هنگامى كه بر او درآمد برداشت بارى سبك پس بگذشت بر آن تا گاهى كه سنگین شد خواندند پروردگار خویش را كه اگر ما را صالحى (شایسته) دهى باشیم از شكرگزاران‏  H R  `Vko!_{انفالبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏~!]اعرافإِنَّ الَّذِینَ عِندَ رَبِّكَ لاَ یَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَیُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ یَسْجُدُونَ همانا آنان كه نزد پروردگار تواند كبر نورزند از پرستش او و مى‏ستایندش و براى او سجده مى‏كنندa !!اعرافوَاذْكُر رَّبَّكَ فِی نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ وَلاَ تَكُن مِّنَ الْغَافِلِینَ و یاد كن پروردگار خویش را درون خود به زارى و ترس و پست‏تر از گفتار بلند بامدادان و شبانگاه و نباش از غافلان‏7 !Mاعرافوَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ و گاهى كه خوانده شود قرآن گوش دهید بدان و خموشى گزینید شاید رحم كرده شوید, ![qاعرافوَإِذَا لَمْ تَأْتِهِم بِآیَةٍ قَالُواْ لَوْلاَ اجْتَبَیْتَهَا قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا یِوحَى إِلَیَّ مِن رَّبِّی هَـذَا بَصَآئِرُ مِن رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ و هرگاه نیاوریشان آیتى گویند چرا آیتى نساختى بگو پیروى نكنم جز آنچه را وحى شود به من از پروردگار من اینك بینشهائى از پروردگارتان و هدایت و رحمتى براى گروهى كه ایمان آرند !yاعرافوَإِخْوَانُهُمْ یَمُدُّونَهُمْ فِی الْغَیِّ ثُمَّ لاَ یُقْصِرُونَ و برادران شیاطین را فروبرند شیاطین در گمراهى سپس كوتاه نمى‏آیند !! اعرافإِنَّ الَّذِینَ اتَّقَواْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّیْطَانِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ همانا آنان كه پرهیزكارى كرده‏اند هرگاه آهنگشان كند رهگذارى از شیطان یادآور شوند ناگاه ایشانند بینایان‏M!i%اعرافوَإِمَّا یَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّیْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ إِنَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ و اگر برانگیزدت از شیطان انگیزشى پس پناهنده شو به خدا همانا او است شنواى داناr!Qاعرافخُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ بگیر گذشت را و امر كن به خوبى و روى بگردان از نادانان‏e!)اعرافوَإِن تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَى لاَ یَسْمَعُواْ وَتَرَاهُمْ یَنظُرُونَ إِلَیْكَ وَهُمْ لاَ یُبْصِرُونَ و اگر خوانیشان بسوى هدایت نشنوند و بینیشان مى‏نگرند بسوى تو و لیكن نمى‏بینندK!mاعرافوَالَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ لاَ یَسْتَطِیعُونَ نَصْرَكُمْ وَلآ أَنفُسَهُمْ یَنْصُرُونَ و آنان را كه جز او خوانید نتوانند شما را یارى‏كردن و نه خویشتن را یارى كنند  A 7:!انفاللِیُحِقَّ الْحَقَّ وَیُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ تا بپاى دارد حقّ را و تباه كند باطل را و اگر چه ناخوش دارند گنهكاران‏g!#!انفالوَإِذْ یَعِدُكُمُ اللّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتِیْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَیْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَیُرِیدُ اللّهُ أَن یُحِقَّ الحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَیَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِینَ و هنگامى كه وعده مى‏دادتان خدا یكى از دو گروه را كه آن از آن شما است و دوست مى‏داشتید كه جز شوكتمند شما را باشد و خدا مى‏خواست جایگزین كند حقّ را به كلمات خود و ببُرد دنباله كافران راz!Sانفالیُجَادِلُونَكَ فِی الْحَقِّ بَعْدَمَا تَبَیَّنَ كَأَنَّمَا یُسَاقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَهُمْ یَنظُرُونَ مى‏ستیزند با تو در حقّ پس از آنكه پدیدار شد گوئیا رانده مى‏شوند بسوى مرگ و آنانند نگران‏!{انفالكَمَا أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِن بَیْتِكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ فَرِیقاً مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ لَكَارِهُونَ بدانسان كه برون آورد تو را پروردگار تو از خانه‏ات به حقّ حالى كه گروهى از مؤمنانند ناخوش‏دارندگان‏o!Aانفالأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِیمٌ آنانند مؤمنان بدرست ایشان را است پایه‏هائى نزد پروردگارشان و آمرزشى و روزیى گرامى‏! yانفالالَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ آنان كه بپاى مى‏دارند نماز را و از آنچه روزیشان داده‏ایم ببخشند\!'انفالإِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُكِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ جز این نیست كه مؤمنان آنانند كه هرگاه یاد خدا شود بهراسد دلهاشان و هرگاه خوانده شود بر ایشان آیتهاى او بفزایدشان ایمان و بر پروردگار خویش توكّل كنند[! انفالیَسْأَلُونَكَ عَنِ الأَنفَالِ قُلِ الأَنفَالُ لِلّهِ وَالرَّسُولِ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَأَصْلِحُواْ ذَاتَ بِیْنِكُمْ وَأَطِیعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ پرسندت از بهره‏هاى جنگ بگو آنها از آن خدا و پیمبر است پس بترسید خدا را و اصلاح كنید میانه خویش را و فرمان برید خدا و پیمبرش را اگر هستید مؤمنان‏ ' - 3m!!انفالیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا لَقِیتُمُ الَّذِینَ كَفَرُواْ زَحْفاً فَلاَ تُوَلُّوهُمُ الأَدْبَارَ اى آنان كه ایمان آوردید هرگاه تلاقى كردید با آنان كه كفر ورزیدند در جنگ پس برنگردانید بسوى آنان پشتها راT!q-انفالذَلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلْكَافِرِینَ عَذَابَ النَّارِ اینك بچشیدش و همانا كافران را است عذاب آتش‏"!Gsانفال ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَآقُّواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَمَن یُشَاقِقِ اللّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ این بدان است كه درافتادند با خدا و رسولش و هر كه با خدا و رسولش درافتد همانا خداوند است سخت‏عقوبت‏!انفال إِذْ یُوحِی رَبُّكَ إِلَى الْمَلآئِكَةِ أَنِّی مَعَكُمْ فَثَبِّتُواْ الَّذِینَ آمَنُواْ سَأُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ كَفَرُواْ الرَّعْبَ فَاضْرِبُواْ فَوْقَ الأَعْنَاقِ وَاضْرِبُواْ مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ هنگامى كه وحى مى‏فرستاد پروردگار تو بسوى فرشتگان كه من با شما هستم پس استوار دارید آنان را كه ایمان آوردند زود است افكنم در دلهاى آنان كه كفر ورزیدند هراس را پس بزنید فراز گردنها را و بزنید از ایشان هر سرانگشتى راv!!Aانفال إِذْ یُغَشِّیكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِّنْهُ وَیُنَزِّلُ عَلَیْكُم مِّن السَّمَاء مَاء لِّیُطَهِّرَكُم بِهِ وَیُذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ الشَّیْطَانِ وَلِیَرْبِطَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَیُثَبِّتَ بِهِ الأَقْدَامَ هنگامى كه افكند بر شما خمار خواب را تا آرامشى باشد از او و فرستاد بر شما از آسمان آبى تا پاكتان سازد بدان و تا دور كند از شما چرك شیطان را و تا پیوند نهند بر دلهاى شما و استوار سازد بدان قدمها راv!Iانفال وَمَا جَعَلَهُ اللّهُ إِلاَّ بُشْرَى وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ وَمَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ و نگردانید آن را خدا جز بشارتى و تا آرام گیرد بدان دلهاى شما حالى كه نیست یارى جز از نزد خدا همانا خداوند است عزّتمند حكیم‏U!+uانفال إِذْ تَسْتَغِیثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّی مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلآئِكَةِ مُرْدِفِینَ هنگامى كه مى‏نالیدید (كمك مى‏خواستید) به پروردگار خود پس اجابت كرد براى شما كه كمك‏كننده‏ام شما را به هزار تن از فرشتگان دوش به دوش‏  $=&!Uانفالوَلَوْ عَلِمَ اللّهُ فِیهِمْ خَیْرًا لَّأسْمَعَهُمْ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعْرِضُونَ و اگر مى‏دانست خدا در ایشان خیرى هر آینه مى‏شنواندشان و اگر مى‏شنواند ایشان را هر آینه پشت مى‏كردند و آنانند روى‏گردانان‏!%!Awانفالإِنَّ شَرَّ الدَّوَابَّ عِندَ اللّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِینَ لاَ یَعْقِلُونَ همانا بدترین جنبندگان نزد خدا كَران و گنگانى‏اند كه ناخردمندندy$!Sانفالوَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِینَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لاَ یَسْمَعُونَ و نباشید مانند آنان كه گفتند شنیدیم و ایشان نمى‏شنوندr#!%5انفالیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَلاَ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ اى آنان كه ایمان آوردید فرمانبرید خدا و پیمبرش را و برنگردید از او و شما مى‏شنویدs"!Wانفالإِن تَسْتَفْتِحُواْ فَقَدْ جَاءكُمُ الْفَتْحُ وَإِن تَنتَهُواْ فَهُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ وَإِن تَعُودُواْ نَعُدْ وَلَن تُغْنِیَ عَنكُمْ فِئَتُكُمْ شَیْئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ اگر پیروزى جوئید همانا بیامدتان پیروزى و اگر كوتاه آئید (دست بردارید)پس آن بهتر است براى شما و اگر بازگردید بازگردیم و بى‏نیازتان نكند جمعیت شما به چیزى و هر چند فزون باشد و آنكه خدا است با مؤمنان‏M!!U;انفالذَلِكُمْ وَأَنَّ اللّهَ مُوهِنُ كَیْدِ الْكَافِرِینَ این است و آنكه خدا است سست‏كننده نیرنگ كافران‏ !7kانفالفَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَـكِنَّ اللّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَـكِنَّ اللّهَ رَمَى وَلِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلاء حَسَناً إِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ پس نكشتید ایشان را شما و لیكن خداوند كشتشان و نه تو انداختى تیر را گاهى كه انداختى و لیكن خدا بینداخت و تا بیازماید مؤمنان را از خود آزمایشى نكو همانا خداوند شنواى داناv!%=انفالوَمَن یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلاَّ مُتَحَرِّفاً لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَیِّزاً إِلَى فِئَةٍ فَقَدْ بَاء بِغَضَبٍ مِّنَ اللّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ و آنكس كه بگرداند پشتش را بسوى آنان جز گرائیده براى جنگى یا ملحق شونده به گروهى همانا بازگشت است به خشمى از خدا و جایگاه او است دوزخ و چه زشت است آن جایگاه‏ 2 S #k25-!Iانفالوَإِذْ یَمْكُرُ بِكَ الَّذِینَ كَفَرُواْ لِیُثْبِتُوكَ أَوْ یَقْتُلُوكَ أَوْ یُخْرِجُوكَ وَیَمْكُرُونَ وَیَمْكُرُ اللّهُ وَاللّهُ خَیْرُ الْمَاكِرِینَ و هنگامى كه مى‏اندیشیدند براى تو آنان كه كفر ورزیدند كه بازدارندت یا بكشندت یا برون‏كنندت و مكر كردند و مكر كرد خدا و خدا است بهترین مكرآوران‏O,! انفالیِا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إَن تَتَّقُواْ اللّهَ یَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَاناً وَیُكَفِّرْ عَنكُمْ سَیِّئَاتِكُمْ وَیَغْفِرْ لَكُمْ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ اى آنان كه ایمان آوردید اگر بترسید خدا را بنهد براى شما جداكننده‏اى و بزداید از شما گناهان شما را و بیامرزد شما را و خدا است داراى فضلى بزرگ‏a+!3انفالوَاعْلَمُواْ أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلاَدُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ و بدانید كه مالهاى شما و فرزندان شما فتنه است و همانا خدا نزد او است پاداشى بزرگ‏ *!Imانفالیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَخُونُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُواْ أَمَانَاتِكُمْ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ اى آنان كه ایمان آوردید خیانت نكنید خدا و رسول را و خیانت نكنید سپرده‏هاى خویش را و شما مى‏دانیدW)!s1انفالوَاذْكُرُواْ إِذْ أَنتُمْ قَلِیلٌ مُّسْتَضْعَفُونَ فِی الأَرْضِ تَخَافُونَ أَن یَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَأَیَّدَكُم بِنَصْرِهِ وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و یاد آرید هنگامى را كه بودید گروه اندكى ناتوان شمردگان در زمین بیم داشتید كه بربایند شما را مردم پس پناهتان داد و كمك كرد شما را به یارى خود و روزى داد شما را از پاكیزه‏ها شاید شكر گزارید-(!Oانفالوَاتَّقُواْ فِتْنَةً لاَّ تُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مِنكُمْ خَآصَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ و بپرهیزید فتنه (آزمایشى) را كه نرسد بدانان كه ستم كردند از شما تنها و بدانید كه خداوند است سخت‏شكنجه‏)'!gaانفالیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَجِیبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا یُحْیِیكُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ اى آنان كه ایمان آوردید اجابت كنید خدا و رسولش را گاهى كه خوانندتان بدانچه زنده‏تان سازد و بدانید كه خدا حایل مى‏شود میان مرد و دلش و آنكه بسوى او گردآورده مى‏شوید   V"R@4! iانفال%لِیَمِیزَ اللّهُ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ وَیَجْعَلَ الْخَبِیثَ بَعْضَهُ عَلَىَ بَعْضٍ فَیَرْكُمَهُ جَمِیعاً فَیَجْعَلَهُ فِی جَهَنَّمَ أُوْلَـئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ تا جداسازد خدا پلید را از پاك و بنهد پلید را پاره‏اى از آن بر پاره‏اى پس انباشته سازدش با هم پس بگرداندش در دوزخ آنانند زیانكاران‏L3!انفال$إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِیَصُدُّواْ عَن سَبِیلِ اللّهِ فَسَیُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَیْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ یُغْلَبُونَ وَالَّذِینَ كَفَرُواْ إِلَى جَهَنَّمَ یُحْشَرُونَ همانا آنان كه كافر شدند مى‏دهند مالهاى خود را تا بازدارند از راه خدا زود است بدهند آنها را سپس حسرتى بر ایشان شود پس شكست خورند و آنان كه كفر ورزیدند بسوى دوزخ گردآورده شوند2!?Sانفال#وَمَا كَانَ صَلاَتُهُمْ عِندَ الْبَیْتِ إِلاَّ مُكَاء وَتَصْدِیَةً فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ و نبود نمازشان نزد خانه جز صفیر و دستك‏زدنى پس بچشید عذاب را بدانچه بودید كفر مى‏ورزیدید1!oCانفال"وَمَا لَهُمْ أَلاَّ یُعَذِّبَهُمُ اللّهُ وَهُمْ یَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُواْ أَوْلِیَاءهُ إِنْ أَوْلِیَآؤُهُ إِلاَّ الْمُتَّقُونَ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ و چیست ایشان را (چرا) عذابشان نكند خدا حالى كه بازمى‏دارند از مسجد حرام و نیستند یاران آن همانا نیستند یاران آن مگر پرهیزكاران و لیكن بیشتر ایشان نمى‏دانند+0!!+انفال!وَمَا كَانَ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِیهِمْ وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ و نبوده است خدا عذاب‏كننده آنان حالى كه توئى در آنان و نبوده است خدا عذاب‏كننده ایشان و ایشانند استغفاركنندگان‏p/!?انفال وَإِذْ قَالُواْ اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَـذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاء أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِیمٍ و هنگامى كه گفتند بار خدایا اگر این است حقّ از نزد تو پس ببار بر ما سنگى از آسمان یا بیاور ما را عذابى دردناك‏.!eانفالوَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا قَالُواْ قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاء لَقُلْنَا مِثْلَ هَـذَا إِنْ هَـذَا إِلاَّ أَسَاطِیرُ الأوَّلِینَ و هنگامى كه خوانده شود بر ایشان آیتهاى ما گویند همانا شنیدیم اگر مى‏خواستیم مى‏گفتیم همانند این نیست این جز افسانه‏هاى باستان‏ L# 7 L|9!Sانفال*إِذْ أَنتُم بِالْعُدْوَةِ الدُّنْیَا وَهُم بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَى وَالرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَلَوْ تَوَاعَدتَّمْ لاَخْتَلَفْتُمْ فِی الْمِیعَادِ وَلَـكِن لِّیَقْضِیَ اللّهُ أَمْراً كَانَ مَفْعُولاً لِّیَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَن بَیِّنَةٍ وَیَحْیَى مَنْ حَیَّ عَن بَیِّنَةٍ وَإِنَّ اللّهَ لَسَمِیعٌ عَلِیمٌ هنگامى كه بودید بر كنار فرودین درّه و ایشان بر كنار فرازین آن و كاروان فرودتر از شما و اگر وعده مى‏گزاردید با هم هر آینه اختلاف مى‏كردید در وعده‏گاه لیكن تا بگذراند خدا كارى را كه بوده است شدنى تا هلاك شود آنكه هلاك شده است از روى بینش و زنده شود آنكه زنده شده است از روى بینش و همانا خدا است شنونده دانا8!s انفال)وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَیْءٍ فَأَنَّ لِلّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ إِن كُنتُمْ آمَنتُمْ بِاللّهِ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا یَوْمَ الْفُرْقَانِ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ و بدانید كه آنچه در جنگ به دست آوردید همانا براى خدا است پنج یك آن و براى پیمبر و براى نزدیكان و یتیمان و بینوایان و درماندگان راه اگر ایمان آورده‏اید به خدا و آنچه فرستادیم بر بنده خود روز جداشدن روزى كه دو سپاه روبرو شدند و خدا است بر هر چیزى توانا^7!qAانفال(وَإِن تَوَلَّوْاْ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَوْلاَكُمْ نِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِیرُ و اگر روى گردانیدند پس بدانید كه خدا است سرپرست شما چه خوب سرپرست و چه خوب یاورى است‏h6! =انفال'وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَیَكُونَ الدِّینُ كُلُّهُ لِلّه فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ بِمَا یَعْمَلُونَ بَصِیرٌ و نبرد كنید با ایشان تا نشود فتنه‏اى و بشود دین همه آن براى خدا پس اگر دست برداشتند همانا خدا بدانچه مى‏كنند بینا است‏Y5!aGانفال&قُل لِلَّذِینَ كَفَرُواْ إِن یَنتَهُواْ یُغَفَرْ لَهُم مَّا قَدْ سَلَفَ وَإِنْ یَعُودُواْ فَقَدْ مَضَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِینِ بگو بدانان كه كفر ورزیدند اگر دست بردارند آمرزیده شود براى ایشان آنچه گذشته است و اگر بازگردند همانا گذشت شیوه پیشینیان‏  C '?!Qsانفال0وَإِذْ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَقَالَ لاَ غَالِبَ لَكُمُ الْیَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَإِنِّی جَارٌ لَّكُمْ فَلَمَّا تَرَاءتِ الْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَى عَقِبَیْهِ وَقَالَ إِنِّی بَرِیءٌ مِّنكُمْ إِنِّی أَرَى مَا لاَ تَرَوْنَ إِنِّیَ أَخَافُ اللّهَ وَاللّهُ شَدِیدُ الْعِقَابِ و هنگامى كه آراست براى ایشان شیطان كردار ایشان را و گفت نیست چیره‏شونده شما را امروز از مردم و منم پشتیبان شما تا گاهى كه دیدار كردند دو سپاه همدیگر را برگشت بر پاشنه‏هاى خود و گفت همانا بیزارم از شما چه مى‏بینم آنچه را نمى‏بینید و همانا مى‏ترسم خدا را و خدا است سخت‏شكنجه‏>!7}انفال/وَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِینَ خَرَجُواْ مِن دِیَارِهِم بَطَرًا وَرِئَاء النَّاسِ وَیَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَاللّهُ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ و نباشید مانند آنان كه برون رفتند از خانه‏هاى خود به سستى و خودنمائى به مردم و بازمى‏داشتند از راه خدا و خدا است بدانچه كنند فراگیرنده‏^=!3انفال.وَأَطِیعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَتَذْهَبَ رِیحُكُمْ وَاصْبِرُواْ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ و اطاعت كنید خدا و پیمبرش را و درنستیزید با هم كه سست شوید و برود نیروى شما و شكیبا شوید همانا خدا است با صبركنندگان‏K<![1انفال-یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا لَقِیتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُواْ وَاذْكُرُواْ اللّهَ كَثِیرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلَحُونَ اى آنان كه ایمان آوردید هرگاه ملاقات كردید گروهى را در جنگ پس پایدارى كنید و یاد كنید خدا را فراوان شاید رستگار شوید0;!'/انفال,وَإِذْ یُرِیكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَیْتُمْ فِی أَعْیُنِكُمْ قَلِیلاً وَیُقَلِّلُكُمْ فِی أَعْیُنِهِمْ لِیَقْضِیَ اللّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولاً وَإِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ گاهى كه مى‏نمایاند ایشان را به شما هنگام تلاقى شما با ایشان در دیدگانتان اندك و اندك نمود شما را در دیدگان ایشان تا بگذراند خدا كارى را كه بوده است شدنى و بسوى خدا بازگردانیده شوند كارها9:!9/انفال+إِذْ یُرِیكَهُمُ اللّهُ فِی مَنَامِكَ قَلِیلاً وَلَوْ أَرَاكَهُمْ كَثِیرًا لَّفَشِلْتُمْ وَلَتَنَازَعْتُمْ فِی الأَمْرِ وَلَـكِنَّ اللّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ هنگامى كه نمایاندشان خداوند به تو در خواب تو اندكى و اگر مى‏نمایاندشان به تو فزون هر آینه سست مى‏شدید و اختلاف مى‏كردید در كار لیكن خدا نگه داشت همانا اوست دانا بدانچه در سینه‏ها است‏ I cIaG!y?انفال8الَّذِینَ عَاهَدتَّ مِنْهُمْ ثُمَّ یَنقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِی كُلِّ مَرَّةٍ وَهُمْ لاَ یَتَّقُونَ آنان كه پیمان بستى با ایشان و سپس مى‏شكنند عهد خویش را در هربار و ایشان نمى‏پرهیزند%F!9انفال7إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللّهِ الَّذِینَ كَفَرُواْ فَهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ همانا بدترین دامها نزد خدا آنانند كه كفر ورزیدند پس ایمان نمى‏آورندE!انفال6كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ كَذَّبُواْ بآیَاتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَونَ وَكُلٌّ كَانُواْ ظَالِمِینَ مانند شیوه خاندان فرعون و آنان كه پیش از ایشان بودند تكذیب كردند آیتهاى پروردگار خود را پس نابودشان كردیم به گناهانشان و غرق ساختیم خاندان فرعون را و هركدام بودند ستمگران‏D!5}انفال5ذَلِكَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ یَكُ مُغَیِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَأَنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ این بدان است كه نیست خدا تغییردهنده نعمتى كه به قومى ارزانى داشته است تا تغییر دهند آنچه را كه در خود ایشان است و آنكه خدا است شنونده دانا1C!Gانفال4كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ كَفَرُواْ بِآیَاتِ اللّهِ فَأَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ إِنَّ اللّهَ قَوِیٌّ شَدِیدُ الْعِقَابِ مانند شیوه خاندان فرعون و آنان كه پیش از ایشان بودند كفر ورزیدند به آیتهاى خدا پس گرفتشان خدا به گناهانشان همانا خدا نیرومندى است سخت‏شكنجه‏0B!?انفال3ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیكُمْ وَأَنَّ اللّهَ لَیْسَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِیدِ این بدان است كه پیش آورد دستهاى شما و آنكه نیست خدا ستم‏كننده بر بندگان‏`A!/انفال2وَلَوْ تَرَى إِذْ یَتَوَفَّى الَّذِینَ كَفَرُواْ الْمَلآئِكَةُ یَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ وَذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِیقِ و اگر (كاش) مى‏دیدى هنگامى را كه دریابند گروه كافران را فرشتگان زنند رویهایشان و پشتهایشان را و بچشید عذاب سوزان را*@!Eانفال1إِذْ یَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ غَرَّ هَـؤُلاء دِینُهُمْ وَمَن یَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ فَإِنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ هنگامى كه مى‏گفتند دورویان و آنان كه در دلهاشان بیمارى است فریب داد اینان را دینشان و هر كه بر خدا توكل كند همانا خداوند است عزّتمند حكیم‏ A! bfUAO!3cانفال@یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُكَ اللّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اى پیمبر بس است تو را خدا و آنان كه پیرویت كردند از مؤمنان‏lN!yUانفال?وَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِی الأَرْضِ جَمِیعاً مَّا أَلَّفَتْ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَـكِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِیزٌ حَكِیمٌ و الفت افكند میان دلهاى آنان كه اگر مى‏دادى هرچه در زمین است نمى‏توانستى الفت افكنى میان دلهاى آنان و لیكن خدا الفت افكند میان ایشان همانا او است عزّتمند حكیم‏M!1انفال>وَإِن یُرِیدُواْ أَن یَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللّهُ هُوَ الَّذِیَ أَیَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِینَ و اگر خواهند با تو نیرنگ كنند همانا بس است تو را خدا او است آنكه كمك كرد تو را به یارى خویش و به مؤمنان‏ZL!انفال=وَإِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ و اگر گرائیدند به صلح پس بدان گراى و توكّل كن بر خداى كه او است شنونده داناK!#انفال<وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِینَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ یَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَیْءٍ فِی سَبِیلِ اللّهِ یُوَفَّ إِلَیْكُمْ وَأَنتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ و آماده كنید براى ایشان هرچه توانید از نیرو و از اسبان بسته كه بترسانید بدان دشمن خدا و دشمن خویش را و دیگران را از غیر ایشان كه ندانیدشان خدا داندشان و آنچه دهید در راه خدا پرداخت شود به شما سراسر و ستم نمى‏شوید(J!%!انفال;وَلاَ یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ سَبَقُواْ إِنَّهُمْ لاَ یُعْجِزُونَ و نپندارند آنان كه كفر ورزیدند كه سبقت جستند همانا به عجز نمى‏آورند ایشان‏I!1cانفال:وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِن قَوْمٍ خِیَانَةً فَانبِذْ إِلَیْهِمْ عَلَى سَوَاء إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبُّ الخَائِنِینَ و اگر بیم داشتى از قومى خیانتى را پس بیفكن بسوى ایشان برابر همانا خدا دوست ندارد خیانتكاران را[H!+انفال9فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِی الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِم مَّنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَذَّكَّرُونَ پس هرگاه دست بر ایشان یافتى در جنگ پراكنده سازیدیشان آنان را كه پشت سر ایشانند (چنان بتاز بر ایشان كه تارومار شود هر كه پشت ایشان است) شاید یادآور شوند t R)t1V!#5انفالGوَإِن یُرِیدُواْ خِیَانَتَكَ فَقَدْ خَانُواْ اللّهَ مِن قَبْلُ فَأَمْكَنَ مِنْهُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ و اگر خواهند خیانت ورزیدن با تو همانا خیانت ورزیدند خدا را پیش از این پس دستیابى داد بر ایشان و خدا است دانشمند حكیم‏-U!keانفالFیَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّمَن فِی أَیْدِیكُم مِّنَ الأَسْرَى إِن یَعْلَمِ اللّهُ فِی قُلُوبِكُمْ خَیْرًا یُؤْتِكُمْ خَیْرًا مِّمَّا أُخِذَ مِنكُمْ وَیَغْفِرْ لَكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ اى پیمبر بگو بدانان كه در دست شمایند از بردگان اگر بداند خدا در دلهاى شما خیرى بدهد شما را بهتر از آنچه گرفته شده است از شما و بیامرزد شما را و خدا است آمرزنده مهربان‏tT!skانفالEفَكُلُواْ مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلاَلاً طَیِّبًا وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ پس بخورید از آنچه به غنیمت گرفتید (در جنگ) حلال پاكیزه و بترسید خدا را كه خدا است آمرزنده مهربان‏PS!EQانفالDلَّوْلاَ كِتَابٌ مِّنَ اللّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِیمَا أَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ اگر نبود سرنوشتى كه از خدا پیشى گرفته است همان مى‏رسید شما را در آنچه گرفتید عذابى بزرگ‏R!QCانفالCمَا كَانَ لِنَبِیٍّ أَن یَكُونَ لَهُ أَسْرَى حَتَّى یُثْخِنَ فِی الأَرْضِ تُرِیدُونَ عَرَضَ الدُّنْیَا وَاللّهُ یُرِیدُ الآخِرَةَ وَاللّهُ عَزِیزٌ حَكِیمٌ نبوده است پیمبرى را كه باشدش بردگانى تا كشتار كند در زمین خواهید بهره دنیا را و خدا آخرت را خواهد و خدا است عزّتمند حكیم‏ Q!9WانفالBالآنَ خَفَّفَ اللّهُ عَنكُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِیكُمْ ضَعْفًا فَإِن یَكُن مِّنكُم مِّئَةٌ صَابِرَةٌ یَغْلِبُواْ مِئَتَیْنِ وَإِن یَكُن مِّنكُمْ أَلْفٌ یَغْلِبُواْ أَلْفَیْنِ بِإِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ اكنون كاست خدا (سبك كرد) از شما و دانست كه در شما است ناتوانى‏اى پس اگر باشد از شما صد تن بردبار چیره شوند دویست تن را و اگر باشد از شما هزار تن چیره آیند بر دو هزار به اذن خدا و خدا است با صبركنندگان‏2P! OانفالAیَا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِینَ عَلَى الْقِتَالِ إِن یَكُن مِّنكُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ یَغْلِبُواْ مِئَتَیْنِ وَإِن یَكُن مِّنكُم مِّئَةٌ یَغْلِبُواْ أَلْفًا مِّنَ الَّذِینَ كَفَرُواْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ یَفْقَهُونَ اى پیمبر برانگیز مؤمنان را بر جنگ اگر باشد از شما بیست تن بردبار چیره شوند دویست تن را و اگر باشد از شما صد تن چیره شوند یكهزار را از آنان كه كفر ورزیدند این بدان است كه ایشانند گروهى كه درنمىیابند  [ Ccتوبه بَرَاءةٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِینَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِینَ بیزارى از خدا و پیمبرش بسوى آنان كه پیمان بستید از مشركان‏DZ!q انفالKوَالَّذِینَ آمَنُواْ مِن بَعْدُ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ مَعَكُمْ فَأُوْلَـئِكَ مِنكُمْ وَأُوْلُواْ الأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِی كِتَابِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ و آنان كه ایمان آوردند از این پس و هجرت نمودند و جهاد كردند همراه شما پس ایشانند از شما و خویشاوندان بعضى از ایشانند سزاوارتر به بعضى در كتاب خدا همانا خداوند است به همه چیز داناfY!)انفالJوَالَّذِینَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَالَّذِینَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُولَـئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِیمٌ و آنان كه ایمان آوردند و هجرت كردند و جهاد نمودند در راه خدا و آنان كه پناه دادند و یارى كردند آنانند مؤمنان به درست ایشان را است آمرزش و روزیى گرامى‏)X!? انفالIوَالَّذینَ كَفَرُواْ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ إِلاَّ تَفْعَلُوهُ تَكُن فِتْنَةٌ فِی الأَرْضِ وَفَسَادٌ كَبِیرٌ و آنان كه كفر ورزیدند بعضى از ایشانند دوستان بعضى اگر نكنید این را مى‏شود فتنه‏اى در زمین و فسادى بزرگ‏=W!G)انفالHإِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَالَّذِینَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُوْلَـئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ وَالَّذِینَ آمَنُواْ وَلَمْ یُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلاَیَتِهِم مِّن شَیْءٍ حَتَّى یُهَاجِرُواْ وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِی الدِّینِ فَعَلَیْكُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلَى قَوْمٍ بَیْنَكُمْ وَبَیْنَهُم مِّیثَاقٌ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ همانا آنان كه ایمان آوردند و مهاجرت كردند (از وطن آواره شدند) و جهاد كردند (كوشیدند) با مالها و جانهاى خود در راه خدا و آنان كه پناه دادند و یارى كردند همانا گروهى از ایشانند دوستان گروهى و آنان كه ایمان آوردند و مهاجرت ننمودند (از خانمان خود آواره نشدند) نیست شما را از دوستى ایشان چیزى تا ترك خانمان كنند و اگر یارى خواستند از شما در دین پس بر شما است یارى‏كردن مگر بر قومى كه میان شما و ایشان است پیمانى و خدا بدانچه مى‏كنید بینا است‏ K 6`mwتوبه وَإِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِكِینَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى یَسْمَعَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ یَعْلَمُونَ و اگر یكى از مشركان به تو پناهنده شد پس پناهش ده تا بشنود گفتار خدا را سپس برسانش به مأمن خویش این بدان است كه آنانند گروهى كه نمى‏دانندS_y%توبه فَإِذَا انسَلَخَ الأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُواْ الْمُشْرِكِینَ حَیْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُواْ لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ فَخَلُّواْ سَبِیلَهُمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ تا گاهى كه به پایان رسید ماه‏هاى حرام پس بكشید مشركان را هركجا بیابیدشان و دستگیرشان كنید و تنگ بر ایشان گیرید و بنشینید براى ایشان به هر كمینگاهى پس اگر توبه كردند و بپاى داشتند نماز را و دادند زكات را رها كنید راه ایشان را همانا خدا است آمرزنده مهربان‏P^!wتوبه إِلاَّ الَّذِینَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِینَ ثُمَّ لَمْ یَنقُصُوكُمْ شَیْئًا وَلَمْ یُظَاهِرُواْ عَلَیْكُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّواْ إِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَى مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ مگر آنان را كه پیمان بستید از مشركان پس نكاستند شما را چیزى و پشتیبانى نكردند بر شما كسى را پس به پایان رسانید بدیشان پیمانشان را تا سرآمدشان و خدا دوست دارد پرهیزكاران را]9yتوبه وَأَذَانٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ یَوْمَ الْحَجِّ الأَكْبَرِ أَنَّ اللّهَ بَرِیءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِینَ وَرَسُولُهُ فَإِن تُبْتُمْ فَهُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ وَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّكُمْ غَیْرُ مُعْجِزِی اللّهِ وَبَشِّرِ الَّذِینَ كَفَرُواْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ و اعلانى است از خدا و پیمبرش به مردم در روز حجّ اكبر كه خدا بیزار است از مشركان و پیمبرش پس اگر توبه كنید بهتر است براى شما و اگر پشت كردید بدانید كه نیستید عاجز كننده خدا و بشارت ده كافران را به عذابى دردناك‏1\qiتوبه فَسِیحُواْ فِی الأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُواْ أَنَّكُمْ غَیْرُ مُعْجِزِی اللّهِ وَأَنَّ اللّهَ مُخْزِی الْكَافِرِینَ پس بگردید در زمین چهار ماه و بدانید كه نیستید ناتوان كننده خدا و آنكه خدا است خواركننده كافران‏   A dgiWتوبه أَلاَ تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَّكَثُواْ أَیْمَانَهُمْ وَهَمُّواْ بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُم بَدَؤُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن كُنتُم مُّؤُمِنِینَ چرا پیكار نكنید با قومى كه شكستند سوگندهاى خود را و آهنگ آن كردند كه پیمبر را برون كنند و ایشان آغاز (جنگ) كردند با شما نخستین‏بار آیا همى‏ترسیدشان پس خدا سزاوارتر است كه بترسیدش اگر هستید مؤمنان‏If توبه وَإِن نَّكَثُواْ أَیْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُواْ فِی دِینِكُمْ فَقَاتِلُواْ أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لاَ أَیْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَنتَهُونَ و اگر شكستند سوگندهاى خویش را پس از پیمانشان و بد سگالیدند در دین شما پس بكشید پیشوایان كفر را كه نیست سوگندهائى براى ایشان شاید دست بردارندmeSتوبه فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ فَإِخْوَانُكُمْ فِی الدِّینِ وَنُفَصِّلُ الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ پس اگر توبه كردند و بپاى داشتند نماز را و دادند زكات را پس برادرانند شما را در دین و تفصیل دهیم آیتها را براى قومى كه مى‏دانند1dIتوبه لاَ یَرْقُبُونَ فِی مُؤْمِنٍ إِلاًّ وَلاَ ذِمَّةً وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ رعایت نمى‏كنند در مؤمنى خویشاوندى و نه پیمانى را و ایشانند تجاوزگران‏c+Kتوبه اشْتَرَوْاْ بِآیَاتِ اللّهِ ثَمَنًا قَلِیلاً فَصَدُّواْ عَن سَبِیلِهِ إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ فروختند آیتهاى خدا را به بهائى كم پس بازداشتند از راه او چه زشت است آنچه بودند مى‏كردندVbaCتوبه كَیْفَ وَإِن یَظْهَرُوا عَلَیْكُمْ لاَ یَرْقُبُواْ فِیكُمْ إِلاًّ وَلاَ ذِمَّةً یُرْضُونَكُم بِأَفْوَاهِهِمْ وَتَأْبَى قُلُوبُهُمْ وَأَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ چگونه و اگر چیره آیند بر شما رعایت نكنند در شما خویشاوندى و نه پیمانى را خوشنودتان سازند با دهانهاى خود و نمى‏خواهد دلهاى ایشان و بیشتر ایشانند نافرمانان‏^a/توبه كَیْفَ یَكُونُ لِلْمُشْرِكِینَ عَهْدٌ عِندَ اللّهِ وَعِندَ رَسُولِهِ إِلاَّ الَّذِینَ عَاهَدتُّمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ فَمَا اسْتَقَامُواْ لَكُمْ فَاسْتَقِیمُواْ لَهُمْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ چگونه باشد براى مشركان پیمانى نزد خدا و نزد پیمبرش جز آنان كه پیمان بستید نزد مسجد حرام پس مادام كه پایدارند براى شما پایدار باشید براى آنان همانا خدا دوست دارد پرهیزكاران را 7 3;naSتوبه الَّذِینَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللّهِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ آنان كه ایمان آوردند و هجرت كردند و بكوشیدند در راه خدا به مالها و جانهاى خود بزرگتر است پایه آنان نزد خدا و آنانند رستگاران‏^m1توبه أَجَعَلْتُمْ سِقَایَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَجَاهَدَ فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ یَسْتَوُونَ عِندَ اللّهِ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ آیا قرار دادید آب دادن حاجیان و آبادى مسجد حرام را مانند آنكه ایمان آورده است به خدا و در روز آخر و بكوشیده است در راه خدا یكسان نیستند نزد خدا و خدا هدایت نكند گروه ستمگران را\ls=توبه إِنَّمَا یَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلاَةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ یَخْشَ إِلاَّ اللّهَ فَعَسَى أُوْلَـئِكَ أَن یَكُونُواْ مِنَ الْمُهْتَدِینَ جز این نیست كه آباد مى‏كند مساجد خدا را آنكه ایمان آورده است به خدا و روز بازپسین و بپا داشته است نماز را و بداده است زكات را و نترسیده است جز خدا را پس امید است آنان كه باشند از هدایت‏شدگان‏2kugتوبه مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِینَ أَن یَعْمُرُواْ مَسَاجِدَ الله شَاهِدِینَ عَلَى أَنفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ أُوْلَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِی النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ نرسد مشركان را كه آباد كنند مساجد خدا را حالى كه گواهى‏دهندگانند بر خویشتن به كفر آنان باطل شده است كردارشان و در آتشند جاودانان‏-jAتوبه أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تُتْرَكُواْ وَلَمَّا یَعْلَمِ اللّهُ الَّذِینَ جَاهَدُواْ مِنكُمْ وَلَمْ یَتَّخِذُواْ مِن دُونِ اللّهِ وَلاَ رَسُولِهِ وَلاَ الْمُؤْمِنِینَ وَلِیجَةً وَاللّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ یا پنداشتید كه رها شوید حالى كه هنوز نمى‏داند خدا آنان را كه كوشیدند (جهاد كردند) از شما و نگرفتند جز خدا و پیمبرش و مؤمنان همرازى و خدا آگاه است بدانچه كنیدOi[;توبه وَیُذْهِبْ غَیْظَ قُلُوبِهِمْ وَیَتُوبُ اللّهُ عَلَى مَن یَشَاء وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ و بردارد خشم را از دلهاى ایشان و توبه پذیرد خدا از هر كه خواهد و خدا است داناى حكیم‏Ehcتوبه قَاتِلُوهُمْ یُعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَیْدِیكُمْ وَیُخْزِهِمْ وَیَنصُرْكُمْ عَلَیْهِمْ وَیَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِینَ بكشیدشان عذابشان كند خدا به دست شما و خوارشان گرداند و یاریتان كند بر ایشان و شفا بخشد سینه‏هاى قومى مؤمنان را ' qK' u={توبه ثُمَّ یَتُوبُ اللّهُ مِن بَعْدِ ذَلِكَ عَلَى مَن یَشَاء وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ سپس توبه كند خدا پس از آن بر هر كه خواهد و خدا است آمرزنده مهربان‏Kt توبه ثُمَّ أَنَزلَ اللّهُ سَكِینَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَأَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَعذَّبَ الَّذِینَ كَفَرُواْ وَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِینَ پس فرستاد خدا آرامش خود را بر پیمبرش و بر مؤمنان و فرستاد لشكرهائى كه ندیدید آنها را و عذاب كرد آنان را كه كفر ورزیدند و این است پاداش كافران‏Ss توبه لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّهُ فِی مَوَاطِنَ كَثِیرَةٍ وَیَوْمَ حُنَیْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنكُمْ شَیْئًا وَضَاقَتْ عَلَیْكُمُ الأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّیْتُم مُّدْبِرِینَ همانا یاریتان كرد خدا در جایهائى فراوان و روز حنین هنگامى كه به شگفت آورد شما را فزونیتان پس بى نیاز نكرد شما را به چیزى و تنگ شد بر شما زمین با فراخیش سپس برگشتید پشت‏كنندگان‏r}توبه قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَآؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِیرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَیْكُم مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّى یَأْتِیَ اللّهُ بِأَمْرِهِ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ بگو اگر هستند پدران شما و فرزندان شما و برادران شما و همسران شما و بستگان شما و مالهائى كه اندوخته‏اید و سوداگریى كه از كسادش ترسید و خانه‏هائى كه خوش دارید دوست‏تر بسوى شما از خدا و پیمبرش و جهادى در راهش پس منتظر باشید تا بیارد خدا امر خویش را و هدایت نكند خدا قوم نافرمانان راqiتوبه یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ آبَاءكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِیَاء إَنِ اسْتَحَبُّواْ الْكُفْرَ عَلَى الإِیمَانِ وَمَن یَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ اى آنان كه ایمان آوردید نگیرید پدران خود و برادران خود را دوستانى اگر برگزیدند كفر را بر ایمان و آنكه دوستى كند با ایشان از شما پس آنانند ستمگران‏opuaتوبه خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا إِنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ جاودانند در آن همیشه همانا خداوند است نزد او پاداشى گران‏vo}gتوبه یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُم بِرَحْمَةٍ مِّنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَّهُمْ فِیهَا نَعِیمٌ مُّقِیمٌ نوید دهدشان پروردگارشان به رحمتى از خود و خوشنودى و باغستانى كه ایشان را است در آن نعمتى پایدار  <L}Wzo7توبه یُرِیدُونَ أَن یُطْفِؤُواْ نُورَ اللّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَیَأْبَى اللّهُ إِلاَّ أَن یُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ خواهند فرو نشانند پرتو خدا را با دهانهاى خود و نخواهد خدا مگر به انجام رساند پرتو خویش را و اگرچه ناخوش دارند كافران‏Ky'gتوبه اتَّخَذُواْ أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ وَالْمَسِیحَ ابْنَ مَرْیَمَ وَمَا أُمِرُواْ إِلاَّ لِیَعْبُدُواْ إِلَـهًا وَاحِدًا لاَّ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحَانَهُ عَمَّا یُشْرِكُونَ گرفتند كشیشان و دیرنشینان خود را خدایانى جز خدا و مسیح را فرزند مریم حالى كه فرمان نشدند جز آنكه پرستش كنند خدائى یگانه را نیست خدائى جز او منزّه است از آنچه شرك ورزندlx+%توبه وَقَالَتِ الْیَهُودُ عُزَیْرٌ ابْنُ اللّهِ وَقَالَتْ النَّصَارَى الْمَسِیحُ ابْنُ اللّهِ ذَلِكَ قَوْلُهُم بِأَفْوَاهِهِمْ یُضَاهِؤُونَ قَوْلَ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِن قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللّهُ أَنَّى یُؤْفَكُونَ و گفتند جهودان عزیر فرزند خدا است و گفتند ترسایان مسیح است فرزند خدا این است گفتارشان با دهانهاشان هم آهنگ شوند سخن آنان را كه كفر ورزیدند از پیش بكشدشان خدا كجا به دروغ رانده مى‏شوندuw';توبه قَاتِلُواْ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْیَوْمِ الآخِرِ وَلاَ یُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَلاَ یَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حَتَّى یُعْطُواْ الْجِزْیَةَ عَن یَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ بكشید آنان را كه ایمان نیارند به خدا و روز آخر و حرام ندارند آنچه را كه حرام كرده است خدا و رسولش و نمى‏گروند به كیش حقّ از آنان كه داده شدند كتاب را تا جزیه پردازند از دسترنج خود (با دست خود یا به جاى خود) و ایشانند سرافكندگان‏Gvuتوبه یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلاَ یَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَـذَا وَإِنْ خِفْتُمْ عَیْلَةً فَسَوْفَ یُغْنِیكُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاء إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ حَكِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید جز این نیست كه مشركان پلیدند پس نزدیك نشوند مسجد حرام را پس از سالشان این (امسال) و اگر ترسیدید از سنگینى هزینه بزودى بى‏نیازتان گرداند خدا از فضل خود اگر خواهد همانا خداوند است داناى حكیم‏ (L X(s?توبه %إِنَّمَا النَّسِیءُ زِیَادَةٌ فِی الْكُفْرِ یُضَلُّ بِهِ الَّذِینَ كَفَرُواْ یُحِلِّونَهُ عَامًا وَیُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّیُوَاطِؤُواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللّهُ فَیُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ اللّهُ زُیِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ جز این نیست كه نسى‏ء (فراموشى) افزایش است در كفر گمراه شوند بدان آنان كه كفر ورزیدند حلالش شمرند سالى و حرام شمرندش سالى تا پایمال كنند شمار آنچه را حرام كرد خدا پس حلال كنند آنچه را حرام كرد خدا آراسته براى ایشان زشتى كردارشان و خدا هدایت نمى‏كند گروه كافران را5~Qتوبه $إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی كِتَابِ اللّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَات وَالأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِكَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلاَ تَظْلِمُواْ فِیهِنَّ أَنفُسَكُمْ وَقَاتِلُواْ الْمُشْرِكِینَ كَآفَّةً كَمَا یُقَاتِلُونَكُمْ كَآفَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ همانا شماره ماه‏ها نزد خدا دوازده ماه است در كتاب خدا روزى كه آفرید آسمانها و زمین را از آنها است چهار ماه حرام این است آئین استوار پس ستم نكنید در آنها خویش را و پیكار كنید مشركان را همگى چنانكه پیكارتان كنند همگى و بدانید كه خدا است با پرهیزكاران‏k}?توبه #یَوْمَ یُحْمَى عَلَیْهَا فِی نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ هَـذَا مَا كَنَزْتُمْ لأَنفُسِكُمْ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ روزى كه تفتیده شوند در آتش دوزخ پس داغ شود بدانها پیشانیهاشان و پهلوهاشان و پشتهاشان این است آنچه اندوختید براى خویشتن پس بچشید آنچه را بودید مى‏اندوختید|[توبه "یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّ كَثِیرًا مِّنَ الأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَیَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَیَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَالَّذِینَ یَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلاَ یُنفِقُونَهَا فِی سَبِیلِ اللّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ اى آنان كه ایمان آوردید همانا بسى از كشیشان و دیرنشینان مى‏خورند اموال مردم را به ناروا و بازمى‏دارند از راه خدا و آنان كه مى‏اندوزند زر و سیم را و نمى‏دهندش در راه خدا نویدشان ده به عذابى دردناك‏0{esتوبه !هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ اوست آنكه فرستاد رسولش را به هدایت و دین حقّ تا چیره گرداندش بر كیشها همگى و هرچند نپسندند مشركان‏ o oj{Qتوبه *لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِیبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لاَّتَّبَعُوكَ وَلَـكِن بَعُدَتْ عَلَیْهِمُ الشُّقَّةُ وَسَیَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ یُهْلِكُونَ أَنفُسَهُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ اگر مى‏بود بهره‏اى نزدیك یا سفرى هموار همانا پیرویت مى‏كردند (از پیت مى‏آمدند) لیكن گران آمد بر ایشان رنج و بزودى سوگند یاد كنند به خدا كه اگر مى‏توانستیم مى‏آمدیم با شما خویشتن را تباه كنند و خدا مى‏داند كه ایشانند دروغگویان‏J#iتوبه )انْفِرُواْ خِفَافًا وَثِقَالاً وَجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ بكوچید سبك و سنگین و پیكار كنید با مالها و جانهاى خود در راه خدا این بهتر است براى شما اگر بدانید_Aتوبه (إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِینَ كَفَرُواْ ثَانِیَ اثْنَیْنِ إِذْ هُمَا فِی الْغَارِ إِذْ یَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَكِینَتَهُ عَلَیْهِ وَأَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِینَ كَفَرُواْ السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللّهِ هِیَ الْعُلْیَا وَاللّهُ عَزِیزٌ حَكِیمٌ اگر یاریش نكنید همانا خدا یاریش كرد هنگامى كه برونش كردند آنان كه كفر ورزیدند حالى كه دوّمین دو تن بودند هر دو در غار هنگامى كه مى‏گفت به یار خود اندوهگین نباش كه خدا با ما است پس فرستاد خدا آرامش خویش را بر او و یاریش كرد به لشگرهائى كه ندیدیدشان و گردانید سخن آنان را كه كفر ورزیدند فرودین و سخن خدا است فرازین و خدا است عزتمند حكیم‏ 1]توبه 'إِلاَّ تَنفِرُواْ یُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِیمًا وَیَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَكُمْ وَلاَ تَضُرُّوهُ شَیْئًا وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ اگر نكوچید عذاب كند شما را عذابى دردناك و برگیرد به جاى شما گروهى را جز شما و هرگز زیانش نرسانید به چیزى و خدا است بر هر چیز توانا*Mتوبه &یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ مَا لَكُمْ إِذَا قِیلَ لَكُمُ انفِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِیتُم بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فِی الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِیلٌ اى آنان كه ایمان آوردید چیست شما را كه هرگاه گفته شود به شما بسیج كنید در راه خدا سرگرانى كنید بسوى زمین آیا خوشنود شدید به زندگانى دنیا به جاى آخرت همانا نیست بهره زندگانى دنیا در آخرت مگر اندك‏ t m o7S w'توبه 1وَمِنْهُم مَّن یَقُولُ ائْذَن لِّی وَلاَ تَفْتِنِّی أَلاَ فِی الْفِتْنَةِ سَقَطُواْ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْكَافِرِینَ و از ایشان است آنكه گوید رخصتم ده دچار فتنه‏ام نكن همانا در فتنه افتادند و هر آینه دوزخ است فراگیرنده به كافران‏y }mتوبه 0لَقَدِ ابْتَغَوُاْ الْفِتْنَةَ مِن قَبْلُ وَقَلَّبُواْ لَكَ الأُمُورَ حَتَّى جَاء الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللّهِ وَهُمْ كَارِهُونَ همانا فتنه‏جوئى نمودند از پیش و دگرگون كردند براى تو كارها را تا بیامد حقّ و نمودار شد (پیروز شد) امر خدا و ایشانند ناخوش‏دارندگان‏{  cتوبه /لَوْ خَرَجُواْ فِیكُم مَّا زَادُوكُمْ إِلاَّ خَبَالاً ولأَوْضَعُواْ خِلاَلَكُمْ یَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِیكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ اگر برون مى‏آمدند در شما نمى‏افزودند شما را جز گسیختگى و همانا مى‏گشتند میان شما تا فتنه براى شما جویند و در شما است شنوندگانى براى آنان و خدا دانا است به ستمگران‏4+5توبه .وَلَوْ أَرَادُواْ الْخُرُوجَ لأَعَدُّواْ لَهُ عُدَّةً وَلَـكِن كَرِهَ اللّهُ انبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِیلَ اقْعُدُواْ مَعَ الْقَاعِدِینَ و اگر مى‏خواستند برون آمدن را هر آینه مهیا مى‏كردند برایش تهیه‏اى و لیكن خوش نداشت خدا جنبش آنان را پس بازنشاندشان و گفته شد بازنشینید با بازنشستگان‏z%Gتوبه -إِنَّمَا یَسْتَأْذِنُكَ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِی رَیْبِهِمْ یَتَرَدَّدُونَ جز این نیست كه اذن از تو خواهند آنان كه ایمان نیارند به خدا و روز آخر و شك دارد دلهاى ایشان پس ایشانند در شك خویش متردّدان‏I5توبه ,لاَ یَسْتَأْذِنُكَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ أَن یُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِالْمُتَّقِینَ اذن نخواهند از تو آنان كه ایمان آرند به خدا و روز آخر كه جهاد كنند با مالها و جانهاى خود و خدا است دانا به پرهیزكاران‏#eتوبه +عَفَا اللّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَكَ الَّذِینَ صَدَقُواْ وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِینَ بگذرد خدا از تو چرا بدانان اذن دادى تا پدیدار شود برایت آنان كه راست گفتند و بدانى دروغگویان را x r aCxb{Aتوبه 9لَوْ یَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلاً لَّوَلَّوْاْ إِلَیْهِ وَهُمْ یَجْمَحُونَ اگر بیابند پناهگاهى یا غارهائى یا نهانگاهى هر آینه بسوى آن گرایند و ایشانند شتابان‏ayAتوبه 8وَیَحْلِفُونَ بِاللّهِ إِنَّهُمْ لَمِنكُمْ وَمَا هُم مِّنكُمْ وَلَـكِنَّهُمْ قَوْمٌ یَفْرَقُونَ و سوگند یاد كنند به خدا كه ایشانند از شما و نیستند از شما و لیكن آنانند گروهى هراسان‏\w9توبه 7فَلاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا یُرِیدُ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُم بِهَا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ پس شگفتت نیارد مالهاى ایشان و نه فرزندان ایشان جز این نیست كه خدا خواهد تا عذابشان كند بدانها در زندگى دنیا و برون رود جانهاى ایشان حالى كه هستند كافران‏:mتوبه 6وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلاَّ أَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلاَ یَأْتُونَ الصَّلاَةَ إِلاَّ وَهُمْ كُسَالَى وَلاَ یُنفِقُونَ إِلاَّ وَهُمْ كَارِهُونَ و بازشان نداشت از آنكه پذیرفته شود بخششهاشان جز آنكه آنان كفر ورزیدند به خدا و به پیمبرش و نیایند نماز را جز آنكه آنانند فسردگان و نه بخشش كنند جز آنكه ایشانند ناخواستاران‏_5توبه 5قُلْ أَنفِقُواْ طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَّن یُتَقَبَّلَ مِنكُمْ إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْمًا فَاسِقِینَ بگو انفاق كنید خواه یا ناخواه هرگز پذیرفته نشود از شما كه هستید گروهى نافرمانان‏*}Oتوبه 4قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَیَیْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن یُصِیبَكُمُ اللّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَیْدِینَا فَتَرَبَّصُواْ إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ بگو آیا انتظار دارید به ما جز یكى از دو خوشى را و ما انتظار داریم به شما كه رساندتان خدا به عذابى از نزد خویش یا به دست ما پس منتظر باشید كه مائیم با شما منتظران‏ 5qتوبه 3قُل لَّن یُصِیبَنَا إِلاَّ مَا كَتَبَ اللّهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا وَعَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ بگو هرگز نرسد به ما جز آنچه براى ما نوشته است خدا او است سرپرست ما و بر خدا باید توكّل كنند مؤمنان‏o Aتوبه 2إِن تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِن تُصِبْكَ مُصِیبَةٌ یَقُولُواْ قَدْ أَخَذْنَا أَمْرَنَا مِن قَبْلُ وَیَتَوَلَّواْ وَّهُمْ فَرِحُونَ اگر خوشى رسدت ناخوش آیدشان و اگر رسدت بدى گویند همانا گرفتیم كار خود را از پیش و برمى‏گردند حالى كه ایشانند شادى‏كنان‏  ~HC}توبه ?أَلَمْ یَعْلَمُواْ أَنَّهُ مَن یُحَادِدِ اللّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِیهَا ذَلِكَ الْخِزْیُ الْعَظِیمُ آیا ندانستید كه هر كه با خدا و پیمبرش درافتد همانا وى را است آتش دوزخ جاودان در آن این است خوارى بزرگ‏%-توبه >یَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَكُمْ لِیُرْضُوكُمْ وَاللّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَن یُرْضُوهُ إِن كَانُواْ مُؤْمِنِینَ سوگند خورند به خدا براى شما تا خوشنودتان كنند و خدا و پیمبرش سزاوارتر است كه خوشنود كنندش اگر هستید مؤمنان‏ uتوبه =وَمِنْهُمُ الَّذِینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَیِقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَیْرٍ لَّكُمْ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَیُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِینَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِینَ آمَنُواْ مِنكُمْ وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ رَسُولَ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ و از ایشانند آنان كه بیازارند پیمبر را و گویند او است گوشى (سخن شنو) بگو گوش خیرى است براى شما ایمان آورد به خدا و ایمان آورد براى مؤمنان و رحمتى است براى آنان كه ایمان آوردند از شما و آنان كه مى‏آزارند پیمبر خداى را ایشان را است عذابى دردناك‏m9توبه <إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاء وَالْمَسَاكِینِ وَالْعَامِلِینَ عَلَیْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِی الرِّقَابِ وَالْغَارِمِینَ وَفِی سَبِیلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبِیلِ فَرِیضَةً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ جز این نیست كه صدقات براى بینوایان و دریوزگان و كارگران بر آنها و دل به دست آوردگان و در آزاد كردن بندگان و وام داران و در راه خدا و درماندگان راه راست بایسته است از خدا و خدا است داناى حكیم‏loaتوبه ;وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوْاْ مَا آتَاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُواْ حَسْبُنَا اللّهُ سَیُؤْتِینَا اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللّهِ رَاغِبُونَ و اگر كه ایشان خوشنود مى‏شدند بدانچه خدا و پیمبرش بدیشان داده و مى‏گفتند بس است ما را خدا زود است بدهد به ما خدا از فضل خویش و پیمبرش همانا مائیم بسوى خدا گروندگان‏sqmتوبه :وَمِنْهُم مَّن یَلْمِزُكَ فِی الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُواْ مِنْهَا رَضُواْ وَإِن لَّمْ یُعْطَوْاْ مِنهَا إِذَا هُمْ یَسْخَطُونَ و از ایشان است آنكه خرده بر تو گیرد در صدقات تا اگر داده شوند از آنها خوشنود شوند و اگر داده نشوند از آنها ناگهان ایشانند خشم‏آوران‏  )]mتوبه Dوَعَدَ الله الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا هِیَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِیمٌ وعده داد خدا مردان دوروى و زنان دوروى و كافران را آتش دوزخ جاودانان در آن بس است ایشان را و براندشان خدا و ایشان را است عذابى پاینده‏a'توبه Cالْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَیَقْبِضُونَ أَیْدِیَهُمْ نَسُواْ اللّهَ فَنَسِیَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ هُمُ الْفَاسِقُونَ مردان دوروى و زنان دوروى برخیشان از آن برخى است فرمان دهند به زشتى و بازدارند از نیكى و بسته دارند دستهاى خود را فراموش كردند خداى را پس فراموششان كرد همانا دورویانند نافرمانان‏k!-توبه Bلاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِیمَانِكُمْ إِن نَّعْفُ عَن طَآئِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَآئِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُواْ مُجْرِمِینَ پوزش نخواهید همانا كافر شدید پس از ایمانتان اگر درگذریم از گروهى از شما عذاب كنیم گروهى را بدانكه بودند گنهكاران‏توبه Aوَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَیَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ قُلْ أَبِاللّهِ وَآیَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِؤُونَ و اگر پرسیشان همانا گویند جز این نیست كه فرو مى‏رفتیم (سرگرمى داشتیم) و بازى مى‏كردیم بگو آیا به خدا و آیتهاى او و پیمبرش استهزاء مى‏كردید6Kتوبه @یَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَیْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِمَا فِی قُلُوبِهِم قُلِ اسْتَهْزِؤُواْ إِنَّ اللّهَ مُخْرِجٌ مَّا تَحْذَرُونَ ترسند منافقان كه فرستاده شود بر ایشان سوره‏اى كه آگهیشان دهد آنچه در دلهاى ایشان است بگو استهزاء كنید همانا خدا است برون‏آورنده آنچه مى‏ترسید u Peul"=توبه Hوَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَمَسَاكِنَ طَیِّبَةً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ وعده داد خدا مردان مؤمن و زنان مؤمنه را باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آن و نشیمنهاى پاكیزه در باغستان جاودان و خوشنودى از خدا است بزرگتر این است آن رستگارى بزرگ‏!qتوبه Gوَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَیُطِیعُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَـئِكَ سَیَرْحَمُهُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ مردان مؤمن و زنان مؤمنه برخى از ایشانند دوستان برخى فرمان كنند به نیكى و بازدارند از بدى و بپاى دارند نماز را و بدهند زكوة را و فرمان برند خدا و پیمبرش را آنان را بزودى رحم كند خدا و هر آینه خدا است عزّتمند حكیم‏d Ygتوبه Fأَلَمْ یَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِیمَ وِأَصْحَابِ مَدْیَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا كَانَ اللّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ آیا نرسیدشان داستان آنان كه پیش از ایشان بودند قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهیم و یاران مَدیَن و واژگون شدگان آمدندشان پیمبرانشان به نشانیها پس ستم نكرد بر ایشان خدا لیكن بودند خویشتن را ستم مى‏كردند,?توبه Eكَالَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ كَانُواْ أَشَدَّ مِنكُمْ قُوَّةً وَأَكْثَرَ أَمْوَالاً وَأَوْلاَدًا فَاسْتَمْتَعُواْ بِخَلاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُم بِخَلاَقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ بِخَلاَقِهِمْ وَخُضْتُمْ كَالَّذِی خَاضُواْ أُوْلَـئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الُّدنْیَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ مانند آنان كه پیش از شما بودند سخت‏تر از شما در نیرو و بیشتر در خواسته‏ها و فرزندان پس كامیاب شدند از بهره خویش سپس شما كامیاب شدید از بهره خود چنانكه كامیاب شدند آنان كه پیش از شما بودند از بهره خود و فرورفتید چنانكه فرورفتند (سرگرم شدید) آنان تباه شد كردارشان در دنیا و آخرت و ایشانند زیانكاران‏ `? ;TL` )a/توبه Oالَّذِینَ یَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِینَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فِی الصَّدَقَاتِ وَالَّذِینَ لاَ یَجِدُونَ إِلاَّ جُهْدَهُمْ فَیَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ آنان كه نكوهش كنند داوطلبان را از مؤمنان در صدقات و آنان را كه ندارند جز تلاش خویش پس مسخره كنندشان خدا آنان را مسخره كند و براى آنان است عذابى دردناك‏X(!توبه Nأَلَمْ یَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ وَأَنَّ اللّهَ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ آیا ندانستند كه خدا مى‏داند نهانشان و رازشان را و آنكه خدا است داناى نهانها'yتوبه Mفَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِی قُلُوبِهِمْ إِلَى یَوْمِ یَلْقَوْنَهُ بِمَا أَخْلَفُواْ اللّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُواْ یَكْذِبُونَ پس پیرو ایشان گردانید نفاقى را در دلهاى ایشان تا روزى كه بدو رسند بدانچه شكستند آنچه را با خدا پیمان بستند و بدانچه بودند دروغ مى‏گفتندG&7Oتوبه Lفَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُواْ بِهِ وَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعْرِضُونَ تا گاهى كه داد بدیشان از فضلش بخل ورزیدند بدان و پشت كردند حالى كه ایشانند روى‏گردانان‏%)توبه Kوَمِنْهُم مَّنْ عَاهَدَ اللّهَ لَئِنْ آتَانَا مِن فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِینَ و از ایشان است آنكه پیمان بندد با خدا كه اگر داد به ما از فضل خویش همانا صدقه دهیم و بشویم از شایستگان‏$1Gتوبه Jیَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدْ قَالُواْ كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ یَنَالُواْ وَمَا نَقَمُواْ إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ فَإِن یَتُوبُواْ یَكُ خَیْرًا لَّهُمْ وَإِن یَتَوَلَّوْا یُعَذِّبْهُمُ اللّهُ عَذَابًا أَلِیمًا فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ فِی الأَرْضِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ سوگند خورند به خدا نگفتند و هر آینه گفتند سخن كفر را و كافر شدند پس از اسلامشان و خواستند آنچه را بدان نرسیدند و كین ندارند مگر از آن رو كه بى‏نیازشان كرد خدا و پیمبرش از فضل خود پس اگر توبه كنند بهتر باشدشان و اگر پشت كنند عذابشان كند خدا عذابى دردناك در دنیا و آخرت و نیستشان در زمین دوست و نه یاورى‏=#qتوبه Iیَا أَیُّهَا النَّبِیُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِینَ وَاغْلُظْ عَلَیْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ اى پیمبر نبرد كن با كافران و منافقان و درشتى نماى بر ایشان و جایگاه ایشان است دوزخ و چه بد جایگاهى است‏ e 4 e"/Ewتوبه Uوَلاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَأَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا یُرِیدُ اللّهُ أَن یُعَذِّبَهُم بِهَا فِی الدُّنْیَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ شگفت نیاردت خواسته‏ها و فرزندان ایشان جز این نیست كه خدا خواهد عذابشان كند بدانها در دنیا و برون رود جانهاشان حالى كه ایشانند كافران‏.AWتوبه Tوَلاَ تُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ مِّنْهُم مَّاتَ أَبَدًا وَلاَ تَقُمْ عَلَىَ قَبْرِهِ إِنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُواْ وَهُمْ فَاسِقُونَ و نماز نیار بر یكیشان كه بمیرد هیچگاه و نایست بر قبرش همانا ایشان كفر ورزیدند به خدا و رسولش و مردند حالى كه آنانند نافرمانان‏@-wتوبه Sفَإِن رَّجَعَكَ اللّهُ إِلَى طَآئِفَةٍ مِّنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُل لَّن تَخْرُجُواْ مَعِیَ أَبَدًا وَلَن تُقَاتِلُواْ مَعِیَ عَدُوًّا إِنَّكُمْ رَضِیتُم بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُواْ مَعَ الْخَالِفِینَ پس اگر بازگردانیدت خدا بسوى گروهى از ایشان پس دستور خواستند از تو براى كوچ بگو هرگز با من برون نیائید هیچگاه و هرگز نبرد نكنید با من دشمنى را همانا خوشنود شدید به بازنشستن نخستین بار پس بنشینید با بازماندگان‏#,Eyتوبه Rفَلْیَضْحَكُواْ قَلِیلاً وَلْیَبْكُواْ كَثِیرًا جَزَاء بِمَا كَانُواْ یَكْسِبُونَ باید بخندند كم و بگریند بسیار پاداشى بدانچه بودند دست مى‏آوردند&+-توبه Qفَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلاَفَ رَسُولِ اللّهِ وَكَرِهُواْ أَن یُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَقَالُواْ لاَ تَنفِرُواْ فِی الْحَرِّ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا لَّوْ كَانُوا یَفْقَهُونَ شاد شدند كنارگیرندگان به بازنشستن خود بر زیان پیمبر خدا و ناخوش داشتند جهادكردن را به مالها و جانهاى خود در راه خدا و گفتند نكوچید در گرما بگو آتش دوزخ سخت‏تر است به سوزش اگر درمىیافتندH*3Uتوبه Pاسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لاَ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِینَ مَرَّةً فَلَن یَغْفِرَ اللّهُ لَهُمْ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ آمرزش بخواه براى آنان یا نخواه اگر هفتاد بار براى ایشان آمرزش خواهى نیامرزدشان خدا این بدان است كه كفر ورزیدند به خدا و پیمبرش و خدا هدایت نكند گروه نافرمانان را  O ?4x6WKتوبه \وَلاَ عَلَى الَّذِینَ إِذَا مَا أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لاَ أَجِدُ مَا أَحْمِلُكُمْ عَلَیْهِ تَوَلَّواْ وَّأَعْیُنُهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا أَلاَّ یَجِدُواْ مَا یُنفِقُونَ و نه بر آنان كه گاهى كه بیایندت تا سوارشان كنى گوئى ندارم آنچه بر آن سوارتان كنم برگردند حالى كه دیدگانشان اشكبار است اندوهگینند چرا ندارند چیزى كه هزینه كنند85 [توبه [لَّیْسَ عَلَى الضُّعَفَاء وَلاَ عَلَى الْمَرْضَى وَلاَ عَلَى الَّذِینَ لاَ یَجِدُونَ مَا یُنفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُواْ لِلّهِ وَرَسُولِهِ مَا عَلَى الْمُحْسِنِینَ مِن سَبِیلٍ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ نیست بر ناتوانان و نه بر بیماران و نه بر آنان كه ندارند چیزى كه هزینه كنند پروائى اگر نكو اندیشند براى خدا و پیمبرش نیست بر نكوكاران راهى و خدا است آمرزنده مهربان‏q4okتوبه Zوَجَاء الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الأَعْرَابِ لِیُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ الَّذِینَ كَذَبُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ سَیُصِیبُ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ آمدند پوزش‏خواهان از اعراب (دشت نشینان) كه اذن داده شود بدیشان و بازنشستند آنان كه دروغ گفتند با خدا و پیمبرش زود است رسد آنان را كه كفر ورزیدند از ایشان عذابى دردناك‏3/mتوبه Yأَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ آماده كرد خدا براى ایشان باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آن این است رستگارى بزرگ‏ 2a/توبه Xلَـكِنِ الرَّسُولُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ جَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَأُوْلَـئِكَ لَهُمُ الْخَیْرَاتُ وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ لیكن پیمبر و آنان كه ایمان آوردند با وى جهاد كردند با مالها و جانهاى خود و براى آنان است خوبیها و ایشانند رستگاران‏W1k;توبه Wرَضُواْ بِأَن یَكُونُواْ مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ یَفْقَهُونَ خرسند شدند كه با بازماندگان مانند و مُهر نهاده شد بر دلهاى ایشان چنانكه درنمىیابندR0}توبه Vوَإِذَآ أُنزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُواْ بِاللّهِ وَجَاهِدُواْ مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُوْلُواْ الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَقَالُواْ ذَرْنَا نَكُن مَّعَ الْقَاعِدِینَ و هرگاه فرود آید سوره‏اى كه ایمان آرید به خدا و جهاد كنید همراه پیمبرش رخصت طلبند از تو توانگران ایشان و گویند بازگذار ما را باشیم با بازنشستگان‏  %"<1 توبه bوَمِنَ الأَعْرَابِ مَن یَتَّخِذُ مَا یُنفِقُ مَغْرَمًا وَیَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوَائِرَ عَلَیْهِمْ دَآئِرَةُ السَّوْءِ وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ و از اعراب (دشت‏نشینان) است آنكه مى‏شمرد آنچه را انفاق كند زیانى و انتظار كشد به شما پیش آمدها را بر ایشان است پیش آمد بد و خدا است شنواى دانا;mتوبه aالأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلاَّ یَعْلَمُواْ حُدُودَ مَا أَنزَلَ اللّهُ عَلَى رَسُولِهِ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ اعراب (دشت‏نشینان) سخت‏ترند در كفرورزى و دوروئى و سزاوارترند كه ندانند مرزهاى آنچه خدا فرستاده است بر پیمبرش و خدا است داناى حكیم‏O:]9توبه `یَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْاْ عَنْهُمْ فَإِن تَرْضَوْاْ عَنْهُمْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ یَرْضَى عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ سوگند یاد كنند براى شما تا خوشنود شوید از ایشان اگر شما خوشنود شوید از ایشان همانا خدا خوشنود نشود از گروه نافرمانان‏:9=/توبه _سَیَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَكُمْ إِذَا انقَلَبْتُمْ إِلَیْهِمْ لِتُعْرِضُواْ عَنْهُمْ فَأَعْرِضُواْ عَنْهُمْ إِنَّهُمْ رِجْسٌ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ جَزَاء بِمَا كَانُواْ یَكْسِبُونَ زود است سوگند خورند به خدا براى شما گاهى كه بازگردید بسوى ایشان كه روى گردانید از ایشان پس روى بگردانید از ایشان كه ایشانند چرك و جایگاه ایشان است دوزخ پاداشى بدانچه بودند دست مى‏آوردندX8!توبه ^یَعْتَذِرُونَ إِلَیْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَیْهِمْ قُل لاَّ تَعْتَذِرُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللّهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ وَسَیَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ بهانه آرند براى شما گاهى كه بازگردید بسوى ایشان بگو بهانه میارید كه باور نداریمتان همانا آگاه ساخت ما را خدا از اخبار شما و زود است ببیند خدا كردار شما را و پیمبرش سپس بازگردانیده شوید بسوى داناى نهان و آشكار پس آگهیتان دهد بدانچه بودید مى‏كردیدj75توبه ]إِنَّمَا السَّبِیلُ عَلَى الَّذِینَ یَسْتَأْذِنُونَكَ وَهُمْ أَغْنِیَاء رَضُواْ بِأَن یَكُونُواْ مَعَ الْخَوَالِفِ وَطَبَعَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ جز این نیست كه راه آنانى است كه از تو اذن مى‏خواهند حالى كه ایشانند توانگران خوشنودند كه با بازماندگان مانند و مُهر نهاد خدا بر دلهاى آنان پس نمى‏دانند  A%uتوبه gخُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّیهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَیْهِمْ إِنَّ صَلاَتَكَ سَكَنٌ لَّهُمْ وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ بگیر از اموالشان صدقه تا پاك سازیشان و پاكیزه گردانیشان بدان و نماز گزار بر ایشان كه نماز تو آرامشى است براى ایشان و خدا است شنواى دانا7@;+توبه fوَآخَرُونَ اعْتَرَفُواْ بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُواْ عَمَلاً صَالِحًا وَآخَرَ سَیِّئًا عَسَى اللّهُ أَن یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و دیگران كه اقرار كردند به گناهان خویش بیامیختند كردارى شایسته با دیگرى ناشایسته امید است خدا بپذیرد توبه ایشان را همانا خداوند است آمرزنده مهربان‏h?%#توبه eوَمِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِینَةِ مَرَدُواْ عَلَى النِّفَاقِ لاَ تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَیْنِ ثُمَّ یُرَدُّونَ إِلَى عَذَابٍ عَظِیمٍ و از آنان كه پیرامون شمایند از اعراب (دشت نشینان) دورویانند و از مردم مدینه ورزیدگان در دوروئى نشناسیشان ما شناسیمشان زود است عذابشان كنیم دوبار سپس برگردانیده شوند بسوى عذابى بزرگ‏(>Gتوبه dوَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِینَ وَالأَنصَارِ وَالَّذِینَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی تَحْتَهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ و پیشینیان نخستین از مهاجرین (آوارگان) و انصار (پناه‏دهندگان) و آنان كه پیرویشان كردند به نكوكارى خوشنود است خدا از ایشان و خوشنودند از او و آماده كرده است براى ایشان باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانند در آن همیشه این است رستگارى بزرگ‏b=kQتوبه cوَمِنَ الأَعْرَابِ مَن یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَیَتَّخِذُ مَا یُنفِقُ قُرُبَاتٍ عِندَ اللّهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِ أَلا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَّهُمْ سَیُدْخِلُهُمُ اللّهُ فِی رَحْمَتِهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و از اعراب (دشت‏نشینان) است آنكه ایمان آرد به خدا و روز بازپسین و برگیرد آنچه را انفاق كند نزدیكیهائى نزد خدا و آمرزشهائى از پیمبر همانا آنها است نزدیك شدنى براى ایشان بزودى درآردشان خدا به رحمتى از خدا همانا خداست آمرزنده مهربان‏  *rG#9توبه mأَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْیَانَهُ عَلَى تَقْوَى مِنَ اللّهِ وَرِضْوَانٍ خَیْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْیَانَهُ عَلَىَ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِی نَارِ جَهَنَّمَ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ آیا آنكه بنیاد كرده است شالوده آن را بر ترسى از خدا و خوشنودیى بهتر است یا آنكه بنیاد نهاده است سازمانش را بر كنار پرتگاهى سراشیب كه واژگونش ساخت در آتش دوزخ و خدا هدایت نكند گروه ستمگران راEFG;توبه lلاَ تَقُمْ فِیهِ أَبَدًا لَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ یَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِیهِ فِیهِ رِجَالٌ یُحِبُّونَ أَن یَتَطَهَّرُواْ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرِینَ بپاى نایست در آن هیچگاه همانا مسجدى كه بنیاد شده است بر پرهیزكارى از نخستین روز سزاوارتر است كه بپاى ایستى در آن در آنند مردانى كه دوست دارند آنكه پاك شوند و خدا است دوستدار پاكیزگى‏جویان‏XEتوبه kوَالَّذِینَ اتَّخَذُواْ مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِیقًا بَیْنَ الْمُؤْمِنِینَ وَإِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللّهَ وَرَسُولَهُ مِن قَبْلُ وَلَیَحْلِفَنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلاَّ الْحُسْنَى وَاللّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ و آنان كه برگرفتند مسجدى تا بیازارند و كفر ورزند و جدائى نهند میان مؤمنان و كمینگاهى براى آنان كه با خدا و پیمبرش نبرد نمودند از پیش و همانا سوگند آورند كه نخواستیم ما جز نكوكارى و خدا گواهى دهد كه آنانند دروغگویان‏mD5توبه jوَآخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللّهِ إِمَّا یُعَذِّبُهُمْ وَإِمَّا یَتُوبُ عَلَیْهِمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ كه به امید خدایند یا عذابشان كند و یا توبه‏شان پذیرد و خدا است داناى حكیم‏aC%توبه iوَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَیَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ بگو عمل كنید زود هست ببیند خدا كردار شما را و پیمبرش و مؤمنان و بزودى بازگردانیده شوید بسوى داناى نهان و هویدا تا آگهیتان دهد بدانچه بودید مى‏كردید|BSتوبه hأَلَمْ یَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَیَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ آیا ندانستند كه خدا است آنكه مى‏پذیرد توبه را از بندگان خویش و مى‏ستاند صدقات را و آنكه خدا است بسیار توبه‏پذیرنده مهربان‏ ' MLY9توبه rوَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِیمَ لِأَبِیهِ إِلاَّ عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِیَّاهُ فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ إِنَّ إِبْرَاهِیمَ لأوَّاهٌ حَلِیمٌ و نبود آمرزش خواستن ابراهیم براى پدر خود جز از روى وعده‏اى كه بدو داد سپس گاهى كه آشكار شد براى او آنكه وى دشمنى است براى خدا بیزارى جست از او و همانا ابراهیم است بسیار زارى‏كننده‏اى شكیباmK5توبه qمَا كَانَ لِلنَّبِیِّ وَالَّذِینَ آمَنُواْ أَن یَسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِكِینَ وَلَوْ كَانُواْ أُوْلِی قُرْبَى مِن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ نرسد پیمبر را و نه آنان را كه ایمان آوردند اینكه آمرزش خواهند براى مشركان و اگر چه باشند خویشاوندان پس از آنكه آشكار شد براى ایشان كه آنانند یاران دوزخ‏%JAتوبه pالتَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدونَ الآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ توبه‏كنندگان پرستشگران سپاسگزاران رهروان ركوع‏گزاران سجده‏كنندگان امركنندگان به نیكى و بازدارندگان از بدى و نگهبانان مرزهاى خدا و بشارت ده به مؤمنان‏tI3-توبه oإِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْرَاةِ وَالإِنجِیلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَیْعِكُمُ الَّذِی بَایَعْتُم بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ همانا خدا خرید از مؤمنان جانها و مالهاى ایشان را كه براى ایشان است بهشت جنگ كنند در راه خدا پس بكشند و كشته شوند وعده‏اى است بر او حقّ در تورات و انجیل و قرآن و كیست وفادارتر به عهد خود از خدا پس شاد باشید به سوداگریى كه سودا نمودید و این است آن رستگارى بزرگ‏UHc?توبه nلاَ یَزَالُ بُنْیَانُهُمُ الَّذِی بَنَوْاْ رِیبَةً فِی قُلُوبِهِمْ إِلاَّ أَن تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ بماند سازمانى كه ساختند همیشه ریبى در دلهاى ایشان مگر آنكه بگسلد از هم (پاره پاره شود) دلهاى ایشان و خدا است داناى حكیم‏  \ XQ7gتوبه wیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِینَ اى آنان كه ایمان آوردید بترسید خدا را و باشید با راستگویان‏Psتوبه vوَعَلَى الثَّلاَثَةِ الَّذِینَ خُلِّفُواْ حَتَّى إِذَا ضَاقَتْ عَلَیْهِمُ الأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَیْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَظَنُّواْ أَن لاَّ مَلْجَأَ مِنَ اللّهِ إِلاَّ إِلَیْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَیْهِمْ لِیَتُوبُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ و بر آن سه تن كه بازماندند تا آنكه تنگ شد بر ایشان زمین با فراخیش و تنگ آمد بر ایشان جانهاى ایشان و دانستند كه نیست پناهگاهى از خدا جز بسوى او پس توبه كرد بر ایشان تا توبه كنند همانا خدا است توبه‏پذیرنده مهربان‏OO)توبه uلَقَد تَّابَ الله عَلَى النَّبِیِّ وَالْمُهَاجِرِینَ وَالأَنصَارِ الَّذِینَ اتَّبَعُوهُ فِی سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِن بَعْدِ مَا كَادَ یَزِیغُ قُلُوبُ فَرِیقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَیْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ همانا پذیرفت خدا توبه پیمبر و مهاجران و انصار را كه پیرویش نمودند به هنگام سختى پس از آنكه نزدیك بود بلغزد دلهاى گروهى از ایشان پس توبه كرد بر ایشان همانا او است بدیشان نوازنده مهربان‏/N[{توبه tإِنَّ اللّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ یُحْیِی وَیُمِیتُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ همانا خدا از آن وى است پادشاهى آسمانها و زمین زنده كند و بمیراند و نیست شما را جز خدا دوست و نه یاورى‏mMQتوبه sوَمَا كَانَ اللّهُ لِیُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّى یُبَیِّنَ لَهُم مَّا یَتَّقُونَ إِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ و نیست خدا كه گمراه سازد قومى را پس از آنكه رهبریشان كرد تا بنمایدشان كه از چه چیز پرهیز كنند همانا خداوند است به همه چیز دانا  rjIV توبه |وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن یَقُولُ أَیُّكُمْ زَادَتْهُ هَـذِهِ إِیمَانًا فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَهُمْ یَسْتَبْشِرُونَ و هرگاه فرود شود سوره‏اى گویند گروهى از ایشان كدامیك را از شما بیفزودش ایمان اما آنان كه ایمان آوردند بیفزودشان ایمان و ایشانند شادى كنان‏1Ucwتوبه {یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَلِیَجِدُواْ فِیكُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ اى آنان كه ایمان آوردید پیكار كنید آنان را كه نزدیكند به شما از كافران و باید بیابند در شما درشتخوئى و بدانید كه خدا است با پرهیزكاران‏OT5aتوبه zوَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنفِرُواْ كَآفَّةً فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّیَتَفَقَّهُواْ فِی الدِّینِ وَلِیُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ نرسد مؤمنان را كه بكوچند همگى پس چرا نكوچد از هر گروهى از ایشان دسته‏اى تا دانش جویند در دین و تا بترسانند قوم خویش را گاهى كه بازگردند بسوى آنان شاید بترسند ایشان‏SY?توبه yوَلاَ یُنفِقُونَ نَفَقَةً صَغِیرَةً وَلاَ كَبِیرَةً وَلاَ یَقْطَعُونَ وَادِیًا إِلاَّ كُتِبَ لَهُمْ لِیَجْزِیَهُمُ اللّهُ أَحْسَنَ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ و نه هزینه كنند خرد یا كلان و نه برند دره جز آنكه نوشته شود براى ایشان تا پاداش دهدشان خدا بهترین آنچه را بودند مى‏كردندvR!Cتوبه xمَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِینَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الأَعْرَابِ أَن یَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ اللّهِ وَلاَ یَرْغَبُواْ بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ لاَ یُصِیبُهُمْ ظَمَأٌ وَلاَ نَصَبٌ وَلاَ مَخْمَصَةٌ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ یَطَؤُونَ مَوْطِئًا یَغِیظُ الْكُفَّارَ وَلاَ یَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّیْلاً إِلاَّ كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ نرسد مردم مدینه و آنان را كه پیرامون آنند از اعراب (دشت نشینان) كه بازمانند از رسول خدا و نه برگزینند جان خویش را بر جانش این بدان است كه نمیرسدشان تشنگى و نه رنجى و نه گرسنگى در راه خدا و نه پاى نهند در جائى كه به خشم آرد كافران را و نه نبردى با دشمنى كنند جز آنكه نوشته شود براى ایشان بدان عملى صالح همانا خدا تباه نكند پاداش نكوكاران را g a|}^)Kیونسأَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَیْنَا إِلَى رَجُلٍ مِّنْهُمْ أَنْ أَنذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُواْ أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِمْ قَالَ الْكَافِرُونَ إِنَّ هَـذَا لَسَاحِرٌ مُّبِینٌ آیا شگفت آمیز شد براى مردم كه وحى نمودیم بسوى مردى از ایشان كه بترسان مردم را و بشارت ده بدانان كه ایمان آوردند كه ایشان را است قدم راستى نزد پروردگارشان گفتند كافران همانا این است جادوگرى آشكار] #یونسالر تِلْكَ آیَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِیمِ این است آیتهاى كتاب حكیم (نامه استوار)m\_{یونسبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏![Kmتوبه فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُلْ حَسْبِیَ اللّهُ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ پس اگر پشت كردند بگو بس است مرا خدا نیست خداوندى جز او بر او توكل كردم و او است پروردگار عرش بزرگ‏LZe)توبه لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْكُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ همانا بیامد شما را پیمبرى از خود شما گران است بر او رنج بردن شما حریص است بر شما به مؤمنان است نوازنده‏اى مهربان‏TY!توبه وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ نَّظَرَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ هَلْ یَرَاكُم مِّنْ أَحَدٍ ثُمَّ انصَرَفُواْ صَرَفَ اللّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ یَفْقَهُون و هرگاه فرود شود سوره‏اى بنگرد برخیشان به برخى آیا مى‏بیند شما را كسى سپس برگردند برگرداند خدا دلهاى ایشان را بدانكه آنانند گروهى نادریابندگان‏*Xicتوبه ~أَوَلاَ یَرَوْنَ أَنَّهُمْ یُفْتَنُونَ فِی كُلِّ عَامٍ مَّرَّةً أَوْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ لاَ یَتُوبُونَ وَلاَ هُمْ یَذَّكَّرُونَ آیا نبینند كه آزموده مى‏شوند همه ساله یك بار یا دو بار پس نه توبه مى‏كنند و نه یادآور مى‏شوندW-uتوبه }وَأَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَى رِجْسِهِمْ وَمَاتُواْ وَهُمْ كَافِرُونَ و اما آنان كه در دلهاشان بیمارى است پس بیفزودشان پلیدى بر پلیدیشان و مُردند حالى كه آنانند كافران‏  o^dqEیونسأُوْلَـئِكَ مَأْوَاهُمُ النُّارُ بِمَا كَانُواْ یَكْسِبُونَ آنان را جایگاه آتش است بدانچه بودند دست مى‏آوردندic5یونسإَنَّ الَّذِینَ لاَ یَرْجُونَ لِقَاءنَا وَرَضُواْ بِالْحَیاةِ الدُّنْیَا وَاطْمَأَنُّواْ بِهَا وَالَّذِینَ هُمْ عَنْ آیَاتِنَا غَافِلُونَ همانا آنان كه امید ندارند ملاقات ما را و خوشنود شدند به زندگانى دنیا و دل بدان بستند و آنان كه از آیتهاى ما غفلت دارند$bYiیونسإِنَّ فِی اخْتِلاَفِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ اللّهُ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَّقُونَ همانا در گردش شبانه‏روز و آنچه آفرید خدا در آسمانها و زمین آیتهائى است براى گروهى كه پرهیز كنند\aیونسهُوَ الَّذِی جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیَاء وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُواْ عَدَدَ السِّنِینَ وَالْحِسَابَ مَا خَلَقَ اللّهُ ذَلِكَ إِلاَّ بِالْحَقِّ یُفَصِّلُ الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ او است آن كه گردانید خورشید را درخشندگى و ماه را پرتوى و گردانیدش منزلهائى تا بدانید شمار سالها و حساب را نیافریده است خدا این را جز به حقّ تفصیل دهد آیتها را براى گروهى كه مى‏دانندN`a5یونسإِلَیْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِیعًا وَعْدَ اللّهِ حَقًّا إِنَّهُ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ لِیَجْزِیَ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ وَالَّذِینَ كَفَرُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِیمٍ وَعَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا كَانُواْ یَكْفُرُونَ بسوى او است بازگشت شما همگى وعده خدا است به درست هر آینه آغاز كند آفرینش را و سپس برگرداندش تا پاداش دهد آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند به داد و آنان را كه كفر ورزیدند ایشان را است نوشابه‏اى از آب جوشان و عذابى دردناك بدانچه بودند كفر مى‏ورزیدند3_Yیونسإِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ یُدَبِّرُ الأَمْرَ مَا مِن شَفِیعٍ إِلاَّ مِن بَعْدِ إِذْنِهِ ذَلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ همانا پروردگار شما خداوندى است كه آفرید آسمانها و زمین را در شش روز پس استوار شد بر عرش تدبیر كند كار را نیست شفاعت‏كننده مگر پس از رخصتش این است خدا پروردگار شما پس پرستش كنیدش آیا یادآور نمى‏شوید W  rWBjQ-یونسثُمَّ جَعَلْنَاكُمْ خَلاَئِفَ فِی الأَرْضِ مِن بَعْدِهِم لِنَنظُرَ كَیْفَ تَعْمَلُونَ سپس گردانیدیم شما را جانشینانى در زمین از پس ایشان تا بنگریم چگونه عمل مى‏كنید}i#Qیونس وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِن قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ وَمَا كَانُواْ لِیُؤْمِنُواْ كَذَلِكَ نَجْزِی الْقَوْمَ الْمُجْرِمِینَ و هر آینه نابود كردیم قرنهائى كه پیش از شما بودند گاهى كه ستم كردند و بیامدشان پیمبرانشان به نشانیها و نبودند كه ایمان آرند بدینسان كیفر دهیم به گروه گنهكاران‏PhOKیونس وَإِذَا مَسَّ الإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَآئِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ یَدْعُنَا إِلَى ضُرٍّ مَّسَّهُ كَذَلِكَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفِینَ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ و هرگاه برسد انسان را سختى بخواند ما را بر پهلو یا نشسته یا ایستاده تا گاهى كه بازكردیم (برگشودیم) از او سختیش را درگذرد چنانكه گوئى نخوانده است ما را بسوى سختى كه بدو رسیده بدینسان بیاراست براى اسراف‏كنندگان آنچه بودند مى‏كردند g%kیونس وَلَوْ یُعَجِّلُ اللّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُم بِالْخَیْرِ لَقُضِیَ إِلَیْهِمْ أَجَلُهُمْ فَنَذَرُ الَّذِینَ لاَ یَرْجُونَ لِقَاءنَا فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ و اگر بشتابد خدا بسوى بدى براى مردم مانند شتافتن ایشان بسوى خوبى هر آینه گذرانده شود سرآمد ایشان پس مى‏گذاریم آنان را كه امید ندارند ملاقات ما را در سركشى خود فرو روند`f -یونس دَعْوَاهُمْ فِیهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَتَحِیَّتُهُمْ فِیهَا سَلاَمٌ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ گفتارشان در آن منزهى تو بار خدایا و درود ایشان است در آن سلام و آخرین گفتارشان آنكه سپاس خداى را پروردگار جهانیان‏e;mیونس إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإِیمَانِهِمْ تَجْرِی مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ همانا آنان كه ایمان آوردند و كارهاى شایسته كردند رهبریشان كند پروردگارشان به ایمانشان روان شود زیرا آنان جویهائى در باغستان نعمتها  j2p)Wیونسوَیَقُولُونَ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَیْبُ لِلّهِ فَانْتَظِرُواْ إِنِّی مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِینَ گویند چرا فرود نیاید بر او آیتى از پروردگارش بگو جز این نیست كه ناپیدا از آن خدا است پس منتظر باشید كه مائیم با شما از منتظران‏Go?Iیونسوَمَا كَانَ النَّاسُ إِلاَّ أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُواْ وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ فِیمَا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ و نبودند مردم جز یك ملّت پس اختلاف كردند و اگر نبودند سرنوشتى كه پیشى گرفته است از پروردگار تو همانا داورى مى‏شد میان ایشان در آنچه بودند در آن اختلاف‏كنان‏4nGیونسوَیَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ یَضُرُّهُمْ وَلاَ یَنفَعُهُمْ وَیَقُولُونَ هَـؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ یَعْلَمُ فِی السَّمَاوَاتِ وَلاَ فِی الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِكُونَ و پرستند جز خدا آنچه را نه زیانشان رساند و نه سودى و گویند اینانند شفیعان ما نزد خدا بگو آیا آگهى دهید خدا را بدانچه خود نمى‏داند در آسمانها و نه در زمین منزّه و برتر است او از آنچه شرك مى‏ورزندm9{یونسفَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآیَاتِهِ إِنَّهُ لاَ یُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ پس كیست ستمگرتر از آنكه ببندد بر خدا دروغى را یا تكذیب كند آیتهاى او را همانا رستگار نشوند گنهكاران‏ll Iیونسقُل لَّوْ شَاء اللّهُ مَا تَلَوْتُهُ عَلَیْكُمْ وَلاَ أَدْرَاكُم بِهِ فَقَدْ لَبِثْتُ فِیكُمْ عُمُرًا مِّن قَبْلِهِ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ بگو اگر مى‏خواست خدا نمى‏سرودمش بر شما و نه مى‏آموختمش به شما هر آینه درنگ كردم میان شما عمرى را پیش از آن آیا درنمىیابیدkO-یونسوَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالَ الَّذِینَ لاَ یَرْجُونَ لِقَاءنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَیْرِ هَـذَا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ مَا یَكُونُ لِی أَنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقَاء نَفْسِی إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا یُوحَى إِلَیَّ إِنِّی أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ و هرگاه خوانده شود بر ایشان آیتهاى ما آشكار گویند آنان كه امید ندارند ملاقات ما را بیاور قرآنى غیر از این یا تبدیلش كن بگو نرسد مرا كه تبدیلش كنم از نزد خود پیروى نكنم جز آنچه را وحى شود به سویم همانا مى‏ترسم اگر نافرمانى كنم پروردگارم را از عذاب روزى بزرگ‏  dtw یونسإِنَّمَا مَثَلُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا كَمَاء أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاء فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الأَرْضِ مِمَّا یَأْكُلُ النَّاسُ وَالأَنْعَامُ حَتَّىَ إِذَا أَخَذَتِ الأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَازَّیَّنَتْ وَظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَیْهَآ أَتَاهَا أَمْرُنَا لَیْلاً أَوْ نَهَارًا فَجَعَلْنَاهَا حَصِیدًا كَأَن لَّمْ تَغْنَ بِالأَمْسِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ جز این نیست كه مثل زندگانى دنیا مانند آبى است كه فرستادیمش از آسمان پس بیامیخت بدان روئیدنى زمین از آنچه مى‏خورند مردم و چهارپایان تا گاهى كه برگرفت زمین زیور خویش را و بیاراست خود را و پنداشتند اهلش كه ایشانند توانایان بر آن بیامدش امر ما شبى یا روزى پس تباهش ساختیم چنانكه گوئى مسكون نبوده است دیروز بدینسان تفصیل دهیم آیتها را براى گروهى كه تفكر كنندsu/یونسفَلَمَّا أَنجَاهُمْ إِذَا هُمْ یَبْغُونَ فِی الأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْیُكُمْ عَلَى أَنفُسِكُم مَّتَاعَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ثُمَّ إِلَینَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ تا گاهى كه رهائیشان داد ناگهان سركشى كنند در زمین به ناحقّ اى مردم جز این نیست كه ستم شما بر خویش كامیابى زندگانى دنیا است پس بسوى ما است بازگشت شما تا آگهیتان دهیم بدانچه بودید مى‏كردید+r#-یونسهُوَ الَّذِی یُسَیِّرُكُمْ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ حَتَّى إِذَا كُنتُمْ فِی الْفُلْكِ وَجَرَیْنَ بِهِم بِرِیحٍ طَیِّبَةٍ وَفَرِحُواْ بِهَا جَاءتْهَا رِیحٌ عَاصِفٌ وَجَاءهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ أُحِیطَ بِهِمْ دَعَوُاْ اللّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ لَئِنْ أَنجَیْتَنَا مِنْ هَـذِهِ لَنَكُونَنِّ مِنَ الشَّاكِرِینَ او است آنكه مى‏برد شما را در دشت و دریا تا گاهى كه باشید در كشتى و روان شود بدیشان با بادى پاك (خوش) و شاد شوند بدان بیایدشان بادى تند و بیایدشان موج از هر سوى و پندارند كه فراگرفته شدند (فروماندند) بخوانند خداى را پاك‏كنندگان دین براى او كه اگر رهائیمان دادى از این هر آینه باشیم از شكرگزاران‏q یونسوَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّكْرٌ فِی آیَاتِنَا قُلِ اللّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا إِنَّ رُسُلَنَا یَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ و هرگاه چشانیم مردم را رحمتى پس از سختى كه بدانان رسیده ناگهان ایشان را است نیرنگى در آیتهاى ما بگو خدا شتابنده‏تر است در نیرنگ همانا فرستادگان ما مى‏نویسند آنچه را نیرنگ كنید M [lZM {یونسقُلْ مَن یَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ أَمَّن یَمْلِكُ السَّمْعَ والأَبْصَارَ وَمَن یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیَّتَ مِنَ الْحَیِّ وَمَن یُدَبِّرُ الأَمْرَ فَسَیَقُولُونَ اللّهُ فَقُلْ أَفَلاَ تَتَّقُونَ بگو كه روزى دهد شما را از آسمان و زمین یا كیست مالك گوش و دیدگان و كه برون آرد زنده را از مُرده و مُرده را از زنده و كه تدبیر كند كار را بزودى گویند خدا بگو پس چرا پرهیز نمى‏كنیدzیونسهُنَالِكَ تَبْلُو كُلُّ نَفْسٍ مَّا أَسْلَفَتْ وَرُدُّواْ إِلَى اللّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ یَفْتَرُونَ اینجاست كه مى‏آزماید همه كس آنچه را پیش فرستاده است و بازگردانیده شوند بسوى خدا سرپرست ایشان به حقّ و گم شد از ایشان آنچه بودند دروغ مى‏بستندByiیونسفَكَفَى بِاللّهِ شَهِیدًا بَیْنَنَا وَبَیْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِینَ و بس است خداوند گواهى میان ما و میان شما كه بودیم از پرستش شما بى‏خبران‏%xI{یونسوَیَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِیعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِینَ أَشْرَكُواْ مَكَانَكُمْ أَنتُمْ وَشُرَكَآؤُكُمْ فَزَیَّلْنَا بَیْنَهُمْ وَقَالَ شُرَكَآؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِیَّانَا تَعْبُدُونَ و روزى كه گردشان آریم همگى پس گوئیم بدانان كه شرك ورزیدند بر جاى خود ایستید شما و شریكان شما سپس جدائى افكنیم میانشان و گویند شریكان ایشان نبودید شما ما را پرستش‏كنندگان‏Bw3Kیونسوَالَّذِینَ كَسَبُواْ السَّیِّئَاتِ جَزَاء سَیِّئَةٍ بِمِثْلِهَا وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ مَّا لَهُم مِّنَ اللّهِ مِنْ عَاصِمٍ كَأَنَّمَا أُغْشِیَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مِّنَ اللَّیْلِ مُظْلِمًا أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ و آنان كه بدیها كردند كیفر هر بدى همانند آن است و دستخوششان سازد خوارى نیستشان از خدا نگهدارنده‏اى گوئیا پوشیده است رویهاى آنان با پاره‏هائى از شب تار آنانند یاران آتش ایشانند در آن جاودانان‏vIiیونسلِّلَّذِینَ أَحْسَنُواْ الْحُسْنَى وَزِیَادَةٌ وَلاَ یَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلاَ ذِلَّةٌ أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ براى آنان كه نكوئى كردند نكوئى است و فزونى و ننشیند بر چهره‏هاى ایشان گرد پریشانى و نه خوارى آنان یاران بهشتند و در آنند جاودانان‏;uWیونسوَاللّهُ یَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلاَمِ وَیَهْدِی مَن یَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و خدا مى‏خواند بسوى خانه آرامش و هدایت كند هر كه را خواهد بسوى راهى راست‏ , 2 ?,V})یونس&أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّثْلِهِ وَادْعُواْ مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ یا گویند دروغ بسته است آن را بگو پس بیارید یك سوره همانند آن و بخوانید هر كه را توانید جز خدا اگر هستید راستگویان‏5_یونس%وَمَا كَانَ هَـذَا الْقُرْآنُ أَن یُفْتَرَى مِن دُونِ اللّهِ وَلَـكِن تَصْدِیقَ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَتَفْصِیلَ الْكِتَابِ لاَ رَیْبَ فِیهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِینَ و نیست این قرآن كه دروغ آورده شود از غیر از خدا و لیكن تصدیق آنچه پیش روى او است و تفصیل كتاب نیست شكّى در آن از پروردگار جهانیان‏Sw)یونس$وَمَا یَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلاَّ ظَنًّا إَنَّ الظَّنَّ لاَ یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئًا إِنَّ اللّهَ عَلَیمٌ بِمَا یَفْعَلُونَ و پیروى نكنند بیشتر ایشان جز گمان را و هر آینه گمان بى‏نیاز نكند از حقّ به چیزى همانا خدا دانا است بدانچه مى‏كنندvGیونس#قُلْ هَلْ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن یَهْدِی إِلَى الْحَقِّ قُلِ اللّهُ یَهْدِی لِلْحَقِّ أَفَمَن یَهْدِی إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن یُتَّبَعَ أَمَّن لاَّ یَهِدِّیَ إِلاَّ أَن یُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَیْفَ تَحْكُمُونَ بگو آیا هست از شریكان شما آنكه هدایت كند بسوى حقّ بگو خدا هدایت كند بسوى حقّ آیا آنكه هدایت كند بسوى حقّ سزاوارتر است كه پیروى شود یا آنكه خود راه نبرد تا رهبریش كنند چه شود شما را چگونه حكم كنید~/یونس"قُلْ هَلْ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ قُلِ اللّهُ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ بگو آیا هست از شریكان شما آنكه آغاز كند آفرینش را و سپس بازش گرداند بگو خدا است كه آغاز كند آفرینش را و سپس باز همى‏گرداند پس كجا به دروغ رانده مى‏شویدT}QQیونس!كَذَلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِینَ فَسَقُواْ أَنَّهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ بدینسان استوار شد سرنوشت پروردگار تو بر آنان كه نافرمانى كردند كه ایشان ایمان نمى‏آورندr| Sیونس فَذَلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلاَّ الضَّلاَلُ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ این است خدا پروردگار شما به حقّ و چیست پس از حقّ جز گمراهى پس به كدام سوى گردانیده مى‏شوید * wC* oیونس/وَلِكُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولٌ فَإِذَا جَاء رَسُولُهُمْ قُضِیَ بَیْنَهُم بِالْقِسْطِ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ و هر ملّتى را پیغامبرى است كه هرگاه بیاید پیغامبر آنان داورى شود میان ایشان به داد و ستم نمى‏شوند یونس.وَإِمَّا نُرِیَنَّكَ بَعْضَ الَّذِی نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّیَنَّكَ فَإِلَیْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللّهُ شَهِیدٌ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ و اگر بنمایانیم تو را پاره‏اى از آنچه بدیشان وعده دهیم یا دریابیمت (بمیرانیمت) پس بسوى ما است بازگشت ایشان سپس خدا گواه است بر آنچه مى‏كنندx 55یونس-وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ كَأَن لَّمْ یَلْبَثُواْ إِلاَّ سَاعَةً مِّنَ النَّهَارِ یَتَعَارَفُونَ بَیْنَهُمْ قَدْ خَسِرَ الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِلِقَاء اللّهِ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِینَ و روزى كه گردشان آرد چنانكه گوئى درنگ نكردند جز ساعتى از روز شناسا شوند با هم همانا زیان كردند آنان كه تكذیب نمودند ملاقات خدا را و نبودند هدایت‏شدگان‏0Uیونس,إِنَّ اللّهَ لاَ یَظْلِمُ النَّاسَ شَیْئًا وَلَـكِنَّ النَّاسَ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ همانا خدا ستم نكند بر مردم به چیزى و لیكن مردم خویشتن را ستم مى‏كنندAcیونس+وَمِنهُم مَّن یَنظُرُ إِلَیْكَ أَفَأَنتَ تَهْدِی الْعُمْیَ وَلَوْ كَانُواْ لاَ یُبْصِرُونَ و از ایشان است آنكه بنگرد به سویت آیا تو رهبرى كنى كوران را و اگر چه نبینند_9یونس*وَمِنْهُم مَّن یَسْتَمِعُونَ إِلَیْكَ أَفَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَلَوْ كَانُواْ لاَ یَعْقِلُونَ و از ایشان است آنكه گوش فرادارد به سویت آیا تو مى‏شنوانى گنگان را و اگرچه درنیابندMo%یونس)وَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل لِّی عَمَلِی وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنتُمْ بَرِیئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَاْ بَرِیءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ و اگر تكذیبت نمودند بگو مرا است كردارم و شما را است كردار شما بیزارید از آنچه من مى‏كنم و بیزارم از آنچه شما كنید}!یونس(وَمِنهُم مَّن یُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُم مَّن لاَّ یُؤْمِنُ بِهِ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِینَ و از ایشان است آنكه ایمان آورد بدان و از ایشان است آنكه ایمان نیاورد بدان و پروردگار تو داناتر است به تبهكاران‏v [یونس'بَلْ كَذَّبُواْ بِمَا لَمْ یُحِیطُواْ بِعِلْمِهِ وَلَمَّا یَأْتِهِمْ تَأْوِیلُهُ كَذَلِكَ كَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِینَ بلكه دروغ پنداشتند آنچه را فرانگرفتند به دانش آن و هنوز نرسیده است بدیشان تأویلش بدینگونه تكذیب كردند آنان كه پیش از ایشان بودند پس بنگر چگونه شد فرجام ستمكاران‏  3 WP?;=یونس8هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ او زنده كند و بمیراند و به سویش بازگردانیده شوید,Yyیونس7أَلا إِنَّ لِلّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَلاَ إِنَّ وَعْدَ اللّهِ حَقٌّ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ همانا خدا را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همانا وعده خدا است حقّ و لیكن بیشترشان نمى‏دانند+qیونس6وَلَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِی الأَرْضِ لاَفْتَدَتْ بِهِ وَأَسَرُّواْ النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ الْعَذَابَ وَقُضِیَ بَیْنَهُم بِالْقِسْطِ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ و اگر باشد آن را كه ستم كرده است هر آنچه در زمین است هر آینه بدهدش به جاى خویش و نهان كردند پشیمانى را گاهى كه دیدند عذاب را و داورى شد میان ایشان به داد و ستم نشوند ایشان‏nogیونس5وَیَسْتَنبِئُونَكَ أَحَقٌّ هُوَ قُلْ إِی وَرَبِّی إِنَّهُ لَحَقٌّ وَمَا أَنتُمْ بِمُعْجِزِینَ پرسندت آیا حقّ است آن بگو آرى سوگند به پروردگارم و همانا آن است حقّ و نیستید شما به عجزآرندگان‏!'یونس4ثُمَّ قِیلَ لِلَّذِینَ ظَلَمُواْ ذُوقُواْ عَذَابَ الْخُلْدِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلاَّ بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ پس گفته شد بدانان كه ستم كردند بچشید عذاب جاودانى را آیا پاداش داده مى‏شوید جز بدانچه بودید فراهم مى‏كردید37)یونس3أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنْتُم بِهِ آلآنَ وَقَدْ كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ آیا پس از آنكه فرود آمد ایمان آوردید بدان اكنون حالى كه بودید بدان شتابندگان‏)mیونس2قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَیَاتًا أَوْ نَهَارًا مَّاذَا یَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ بگو آیا دیده‏اید كه اگر بیاید شما را عذاب او شبانه یا در روز چه چیز را مى‏شتابند از آن گنهكاران‏T یونس1قُل لاَّ أَمْلِكُ لِنَفْسِی ضَرًّا وَلاَ نَفْعًا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ إِذَا جَاء أَجَلُهُمْ فَلاَ یَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلاَ یَسْتَقْدِمُونَ بگو دارا نیستم براى خویشتن زیان و نه سودى را جز آنچه خدا خواهد براى هر ملتى است سرآمدى كه هرگاه بیاید سرآمد ایشان نه دیر كنند ساعتى و نه پیشى گیرند_ kMیونس0وَیَقُولُونَ مَتَى هَـذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گویند كى است (چه وقت) این وعده اگر هستید راستگویان‏ J) J(cgیونس@لَهُمُ الْبُشْرَى فِی الْحَیاةِ الدُّنْیَا وَفِی الآخِرَةِ لاَ تَبْدِیلَ لِكَلِمَاتِ اللّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ آنان را است بشارت در زندگانى دنیا و در آخرت نیست تبدیلى براى سخنان خدا این است آن رستگارى بزرگ‏/)/یونس?الَّذِینَ آمَنُواْ وَكَانُواْ یَتَّقُونَ آنان كه ایمان آوردند و بودند پرهیز مى‏كردند}!Sیونس>أَلا إِنَّ أَوْلِیَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ همانا دوستان خدا نیست بر ایشان بیمى و نه اندوهگین شوندsYیونس=وَمَا تَكُونُ فِی شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِن قُرْآنٍ وَلاَ تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلاَّ كُنَّا عَلَیْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِیضُونَ فِیهِ وَمَا یَعْزُبُ عَن رَّبِّكَ مِن مِّثْقَالِ ذَرَّةٍ فِی الأَرْضِ وَلاَ فِی السَّمَاء وَلاَ أَصْغَرَ مِن ذَلِكَ وَلا أَكْبَرَ إِلاَّ فِی كِتَابٍ مُّبِینٍ و نباشى تو در كارى و نه برخوانى از آن قرآنى (خواندنى) را و نكنید كارى را به جز آنكه باشیم بر شما گواه هنگامى كه فرو مى‏روید در آن و پوشیده نماند از پروردگارت سنگینى ذرّه‏اى نه در زمین و نه در آسمان و نه كوچكتر از آن و نه بزرگتر مگر در كتابى است آشكار_+یونس<وَمَا ظَنُّ الَّذِینَ یَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّ اللّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ یَشْكُرُونَ و چیست پندار آنان كه بندند بر خدا دروغ را روز قیامت همانا خدا داراى فضل است بر مردم و لیكن بیشتر ایشان سپاس نگزارند"Eyیونس;قُلْ أَرَأَیْتُم مَّا أَنزَلَ اللّهُ لَكُم مِّن رِّزْقٍ فَجَعَلْتُم مِّنْهُ حَرَامًا وَحَلاَلاً قُلْ آللّهُ أَذِنَ لَكُمْ أَمْ عَلَى اللّهِ تَفْتَرُونَ بگو آیا دیدید آنچه را فرستاد خدا براى شما از روزى پس قرار دادید از آن حرامى و حلالى بگو آیا خدا به شما اجازت داده است یا بر خدا دروغ بندیدRu)یونس:قُلْ بِفَضْلِ اللّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْیَفْرَحُواْ هُوَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ بگو به فضل خدا و به رحمتش پس بدین باید شاد شوند آن بهتر است از آنچه گرد مى‏آرندS!یونس9یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءتْكُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَشِفَاء لِّمَا فِی الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ اى مردم همانا بیامد شما را اندرزى از پروردگار شما و درمانى براى آنچه در سینه‏هاست و هدایت و رحمتى براى مؤمنان‏ k U Kk\#=uیونسGوَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَیْكُم مَّقَامِی وَتَذْكِیرِی بِآیَاتِ اللّهِ فَعَلَى اللّهِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْمِعُواْ أَمْرَكُمْ وَشُرَكَاءكُمْ ثُمَّ لاَ یَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَیْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُواْ إِلَیَّ وَلاَ تُنظِرُونِ و بخوان بر ایشان داستان نوح را گاهى كه گفت به قوم خویش اى قوم من اگر گران است بر شما ماندن من و یادآوردن من آیتهاى خدا را پس بر خدا توكّل نمودم پس گردآورید كار خود و شریكان خود را تا نباشد كار شما بر شما اندوهى سپس بگذرانید بسوى من و مهلتم ندهید0"O یونسFمَتَاعٌ فِی الدُّنْیَا ثُمَّ إِلَیْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِیقُهُمُ الْعَذَابَ الشَّدِیدَ بِمَا كَانُواْ یَكْفُرُونَ كامیابى است در دنیا و سپس بسوى ما است بازگشت ایشان پس بچشانیمشان عذاب سخت را بدانچه بودند كفر مى‏ورزیدندt!GیونسEقُلْ إِنَّ الَّذِینَ یَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ لاَ یُفْلِحُونَ بگو همانا آنان كه بندند بر خدا دروغ را رستگار نشوند OSیونسDقَالُواْ اتَّخَذَ اللّهُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ هُوَ الْغَنِیُّ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَات وَمَا فِی الأَرْضِ إِنْ عِندَكُم مِّن سُلْطَانٍ بِهَـذَا أَتقُولُونَ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ گفتند برگرفت خدا فرزندى منزّه است او او است بى‏نیاز وى را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است نیست نزد شما فرمانروائى بدان آیا گوئید بر خدا آنچه را نمى‏دانیدBkیونسCهُوَ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ اللَّیْلَ لِتَسْكُنُواْ فِیهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَسْمَعُونَ او است آنكه نهاد براى شما شب را تا بیارامید در آن و روز را بینا همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه بشنوندm;یونسBأَلا إِنَّ لِلّهِ مَن فِی السَّمَاوَات وَمَن فِی الأَرْضِ وَمَا یَتَّبِعُ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ شُرَكَاء إِن یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ یَخْرُصُونَ همانا خداى را است آنكه در آسمانها و آنكه در زمین است و پیروى نكنند آنان كه خوانند جز خدا شریكانى پیروى نكنند جز پندار را و نیستند جز گمان‏آوران‏6UیونسAوَلاَ یَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلّهِ جَمِیعًا هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ و اندوهگینت نكند گفتارشان همانا عزّت از آن خداست همگى او است شنواى دانا kF )dk,,1!یونسPفَلَمَّا جَاء السَّحَرَةُ قَالَ لَهُم مُّوسَى أَلْقُواْ مَا أَنتُم مُّلْقُونَ پس گاهى كه آمدند جادوگران گفت بدیشان موسى بیفكنید آنچه را هستید افكنندگان‏E+U/یونسOوَقَالَ فِرْعَوْنُ ائْتُونِی بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِیمٍ و گفت فرعون بیارید مرا به هر جادوگرى دانشمند)*EیونسNقَالُواْ أَجِئْتَنَا لِتَلْفِتَنَا عَمَّا وَجَدْنَا عَلَیْهِ آبَاءنَا وَتَكُونَ لَكُمَا الْكِبْرِیَاء فِی الأَرْضِ وَمَا نَحْنُ لَكُمَا بِمُؤْمِنِینَ گفتند آیا آمدى ما را تا برگردانى ما را از آنچه یافتیم بر آن پدران خویش را و باشد براى شما بزرگوارى در زمین و نیستیم ما براى شما باوركنندگان‏n)w_یونسMقَالَ مُوسَى أَتقُولُونَ لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءكُمْ أَسِحْرٌ هَـذَا وَلاَ یُفْلِحُ السَّاحِرُونَ گفت موسى آیا گوئید به حقّ گاهى كه بیامده است شما را آیا جادو است این و رستگار نشوند جادوگران‏"(=یونسLفَلَمَّا جَاءهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ إِنَّ هَـذَا لَسِحْرٌ مُّبِینٌ و هنگامى كه بیامدشان حقّ از نزد ما گفتند همانا این است جادوئى آشكارa'#یونسKثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَى وَهَارُونَ إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ بِآیَاتِنَا فَاسْتَكْبَرُواْ وَكَانُواْ قَوْمًا مُّجْرِمِینَ سپس برانگیختیم پس از ایشان موسى و هارون را بسوى فرعون و قوم او به آیتهاى ما پس كبر ورزیدند و شدند قومى گنهكاران‏&Y[یونسJثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِ رُسُلاً إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَآؤُوهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا كَانُواْ لِیُؤْمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ بِهِ مِن قَبْلُ كَذَلِكَ نَطْبَعُ عَلَى قُلوبِ الْمُعْتَدِینَ سپس برانگیختیم پس از او پیمبرانى بسوى قومشان پس بیامدندشان به نشانیها پس نبودند كه ایمان آرند بدانچه تكذیب كردند از پیش بدینسان مُهر نهیم بر دلهاى تجاوزكنندگان‏%'yیونسIفَكَذَّبُوهُ فَنَجَّیْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِی الْفُلْكِ وَجَعَلْنَاهُمْ خَلاَئِفَ وَأَغْرَقْنَا الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِینَ پس تكذیبش كردند پس رهانیدیمش و هر كه را با او بود در كشتى و گردانیدیم ایشان را جانشیانى و غرق ساختیم آنان را كه تكذیب كردند آیتهاى ما را پس بنگر چگونه شد فرجام بیم‏دادگان‏6$quیونسHفَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَمَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلاَّ عَلَى اللّهِ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِینَ پس اگر پشت كردید همانا نخواهم از شما پاداشى نیست پاداشم مگر بر خدا و مأمور شدم كه باشم از مسلمانان‏ " oxe4oUیونسXوَقَالَ مُوسَى رَبَّنَا إِنَّكَ آتَیْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلأهُ زِینَةً وَأَمْوَالاً فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا رَبَّنَا لِیُضِلُّواْ عَن سَبِیلِكَ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَى أَمْوَالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَلاَ یُؤْمِنُواْ حَتَّى یَرَوُاْ الْعَذَابَ الأَلِیمَ و گفت موسى پروردگارا همانا دادى فرعون و كسانش را زیورى و مالهائى در زندگانى دنیا تا گمراه كنند از راهت پروردگارا تباه ساز اموال آنان را و ببند دلهاى آنان را كه ایمان نیارند تا بنگرند عذاب دردناك راc3 7یونسWوَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى وَأَخِیهِ أَن تَبَوَّءَا لِقَوْمِكُمَا بِمِصْرَ بُیُوتًا وَاجْعَلُواْ بُیُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ و وحى نمودیم به موسى و برادرش كه برگیرید براى قوم خویش در مصر (شهر) خانه‏هائى و بگردانید خانه‏هاى خویش را قبله و بپاى دارید نماز را و بشارت ده به مؤمنان‏B2W'یونسVوَنَجِّنَا بِرَحْمَتِكَ مِنَ الْقَوْمِ الْكَافِرِینَ و بِرهان ما را به رحمت خود از گروه كافران‏I1}یونسUفَقَالُواْ عَلَى اللّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ گفتند بر خدا توكّل كردیم پروردگارا نگردان ما را دستخوش گروه ستمكاران‏y0]یونسTوَقَالَ مُوسَى یَا قَوْمِ إِن كُنتُمْ آمَنتُم بِاللّهِ فَعَلَیْهِ تَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّسْلِمِینَ و گفت موسى اى قوم اگر ایمان آوردید به خدا پس بر او توكل كنید اگر هستید مسلمانان (تسلیم‏شدگان)/AkیونسSفَمَا آمَنَ لِمُوسَى إِلاَّ ذُرِّیَّةٌ مِّن قَوْمِهِ عَلَى خَوْفٍ مِّن فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِمْ أَن یَفْتِنَهُمْ وَإِنَّ فِرْعَوْنَ لَعَالٍ فِی الأَرْضِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفِینَ پس ایمان نیاورد براى موسى جز تیره‏اى از قومش با ترسى از فرعون و كسان او نبادا برآشوبند بر ایشان و همانا فرعون برترى‏جوئى است در زمین و همانا او است از اسراف‏كنندگان‏. یونسRوَیُحِقُّ اللّهُ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ و بپاى مى‏دارد خدا حقّ را به سخنان خویش و اگر چه خوش ندارند گنهكاران‏Z-/یونسQفَلَمَّا أَلْقَواْ قَالَ مُوسَى مَا جِئْتُم بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللّهَ سَیُبْطِلُهُ إِنَّ اللّهَ لاَ یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِینَ سپس هنگامى كه افكندند گفت موسى آنچه آوردید جادو است و خدا زود است تباه سازدش همانا خدا راست نیارد كردار تبهكاران را  6 WyR~< iیونس`إِنَّ الَّذِینَ حَقَّتْ عَلَیْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لاَ یُؤْمِنُونَ همانا آنان كه فرود آمد بر ایشان سخن پروردگار تو ایمان نیارندA;Y#یونس_وَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِ اللّهِ فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِینَ و البته نباش از آنان كه دروغ پنداشتند آیتهاى خدا را كه مى‏شوى از زیانكاران‏n:-)یونس^فَإِن كُنتَ فِی شَكٍّ مِّمَّا أَنزَلْنَا إِلَیْكَ فَاسْأَلِ الَّذِینَ یَقْرَؤُونَ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكَ لَقَدْ جَاءكَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِینَ و اگر هستى در شكّى بدانچه فرستادیم به سویت پس بپرس آنان را كه مى‏خوانند كتاب را پیش از تو همانا بیامد تو را حقّ از پروردگارت پس نباش از شكّ‏كنندگان‏#9a_یونس]وَلَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُواْ حَتَّى جَاءهُمُ الْعِلْمُ إِنَّ رَبَّكَ یَقْضِی بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا كَانُواْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ و همانا جاى دادیم بنى‏اسرائیل را جایگاه راستین و روزیشان دادیم از پاكیزه‏ها پس اختلاف نكردند تا آنكه بیامدشان دانش همانا پروردگار تو داورى كند میان آنان روز قیامت در آنچه بودند در آن اختلاف‏كنان‏Z8iEیونس\فَالْیَوْمَ نُنَجِّیكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آیَةً وَإِنَّ كَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ عَنْ آیَاتِنَا لَغَافِلُونَ پس امروز برهانیمت به كالبدت تا باشى براى آنان كه پس از تو آیند نشانه (عبرتى) و همانا بسیارى از مردمند از آیتهاى ما غافلان‏[7cMیونس[آلآنَ وَقَدْ عَصَیْتَ قَبْلُ وَكُنتَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ آیا كنون حالى كه عصیان كردى پیش و بودى از تباهكاران‏W6 یونسZوَجَاوَزْنَا بِبَنِی إِسْرَائِیلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْیًا وَعَدْوًا حَتَّى إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنتُ أَنَّهُ لا إِلِـهَ إِلاَّ الَّذِی آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِیلَ وَأَنَاْ مِنَ الْمُسْلِمِینَ و گذراندیم بنى‏اسرائیل را از دریا پس پیروى كرد ایشان را فرعون و سپاه او به ستم و سركشى تا گاهى كه دریافت او را غرق گفت باور كردم كه نیست خدائى جز آنكه ایمان بدو آوردند بنى‏اسرائیل و منم از مسلمانان (تسلیم‏شدگان)k5=یونسYقَالَ قَدْ أُجِیبَت دَّعْوَتُكُمَا فَاسْتَقِیمَا وَلاَ تَتَّبِعَآنِّ سَبِیلَ الَّذِینَ لاَ یَعْلَمُونَ گفت همانا مستجاب شد دعاى شما پس پایدارى كنید و پیروى نكنید راه آنان را كه نمى‏دانند D v dDNDیونسhقُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِی شَكٍّ مِّن دِینِی فَلاَ أَعْبُدُ الَّذِینَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ وَلَـكِنْ أَعْبُدُ اللّهَ الَّذِی یَتَوَفَّاكُمْ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ بگو اى مردم اگر هستید در شكى از آئینم پس نمى‏پرستم آنان را كه مى‏پرستید جز خدا و لیكن پرستش كنم خداوندى را كه دریابد (بمیراند) شما را و مأمور شدم كه باشم از ایمان‏آورندگان‏kCmcیونسgثُمَّ نُنَجِّی رُسُلَنَا وَالَّذِینَ آمَنُواْ كَذَلِكَ حَقًّا عَلَیْنَا نُنجِ الْمُؤْمِنِینَ سپس بِرهانیم پیمبران خود و آنان را كه ایمان آوردند بدینسان حقّى است بر ما كه برهانیم مؤمنان را[B-یونسfفَهَلْ یَنتَظِرُونَ إِلاَّ مِثْلَ أَیَّامِ الَّذِینَ خَلَوْاْ مِن قَبْلِهِمْ قُلْ فَانتَظِرُواْ إِنِّی مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِینَ پس آیا انتظار مى‏كشند جز همانند روزگار آنان را كه گذشتند پیش از ایشان بگو پس منتظر باشید كه منم با شما از منتظران‏"A9یونسeقُلِ انظُرُواْ مَاذَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا تُغْنِی الآیَاتُ وَالنُّذُرُ عَن قَوْمٍ لاَّ یُؤْمِنُونَ بگو بنگرید چیست در آسمانها و زمین و بى‏نیاز نگردانند آیتها و نه بیم‏دادنها از قومى كه ایمان نمى‏آورندx@)Aیونسdوَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَیَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِینَ لاَ یَعْقِلُونَ و نرسد تنى را كه ایمان آرد مگر به دستور خدا و مى‏گرداند پلید را بر آنان كه درنمىیابندl?Sیونسcوَلَوْ شَاء رَبُّكَ لآمَنَ مَن فِی الأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِیعًا أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّى یَكُونُواْ مُؤْمِنِینَ و اگر مى‏خواست پروردگار تو هر آینه ایمان مى‏آوردند آنان كه در زمینند همگى با هم پس آیا تو وامیدارى به ناخواه مردم را كه باشند از مؤمنان‏>S[یونسbفَلَوْلاَ كَانَتْ قَرْیَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِیمَانُهَا إِلاَّ قَوْمَ یُونُسَ لَمَّآ آمَنُواْ كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الخِزْیِ فِی الْحَیَاةَ الدُّنْیَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِینٍ پس چرا نبود شهرى كه ایمان آورد و سود دهدش ایمانش مگر قوم یونس هنگامى كه ایمان آوردند برگشودیم از ایشان عذاب خوارى را در زندگانى دنیا و كامیابیشان دادیم تا سرآمدى‏h= Aیونسaوَلَوْ جَاءتْهُمْ كُلُّ آیَةٍ حَتَّى یَرَوُاْ الْعَذَابَ الأَلِیمَ و اگرچه بیامدشان هر آیتى تا ببینند عذاب دردناك را  1 $ M7Yهودوَأَنِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ یُمَتِّعْكُم مَّتَاعًا حَسَنًا إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى وَیُؤْتِ كُلَّ ذِی فَضْلٍ فَضْلَهُ وَإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنِّیَ أَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ كَبِیرٍ و آنكه آمرزش خواهید از پروردگار خویش و سپس بازگشت كنید بسوى او تا بهره دهد شما را بهره‏اى نكو تا سرآمدى نامبرده و بدهد به هر صاحب فضلى فضلش را و اگر پشت كردند همانا مى‏ترسم بر شما از عذاب روزى بزرگ‏"L#هودأَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ اللّهَ إِنَّنِی لَكُم مِّنْهُ نَذِیرٌ وَبَشِیرٌ كه پرستش نكنید جز خدا را همانا منم براى شما از نزد او ترساننده و نویددهنده‏$K -هودالَر كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آیَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِن لَّدُنْ حَكِیمٍ خَبِیرٍ كتابى است كه استوار شد آیتهاى آن و سپس تفصیل داده شده است از نزد حكیمى داناkJ_{هودبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏cIkUیونسmوَاتَّبِعْ مَا یُوحَى إِلَیْكَ وَاصْبِرْ حَتَّىَ یَحْكُمَ اللّهُ وَهُوَ خَیْرُ الْحَاكِمِینَ و پیروى كن آنچه را وحى مى‏شود بسوى تو و صبر كن تا حكم كند خدا و او است بهترین حكم‏كنندگان‏ HKoیونسlقُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءكُمُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا یَهْتَدِی لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا وَمَا أَنَاْ عَلَیْكُم بِوَكِیلٍ بگو اى مردم همانا بیامد شما را حقّ از پروردگار شما پس هر كه هدایت شود جز این نیست كه هدایت شود براى خویشتن و هر كه گمراه شود گمراه نشود مگر بر خویش و نیستم من بر شما وكیل‏G)qیونسkوَإِن یَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ كَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن یُرِدْكَ بِخَیْرٍ فَلاَ رَآدَّ لِفَضْلِهِ یُصَیبُ بِهِ مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ و اگر برساندت خدا به رنجى نیست گشاینده براى آن جز او و اگر اراده كند تو را به خیرى نباشد برگرداننده براى فضلش رساندش به هر كه خواهد از بندگان خود و او است آمرزنده مهربان‏F9wیونسjوَلاَ تَدْعُ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ یَنفَعُكَ وَلاَ یَضُرُّكَ فَإِن فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِّنَ الظَّالِمِینَ و نخوان جز خدا آنچه را نه سودى دهدت و نه گزندت رساند كه اگر كنى هر آینه باشى در آن هنگام از ستمكاران‏,E7یونسiوَأَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنِیفًا وَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِینَ و آنكه راست كن روى خود را بسوى دین یكتاپرست و نباش البته از شرك‏ورزندگان‏ T( x ,k T3TW هود وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاء بَعْدَ ضَرَّاء مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّیِّئَاتُ عَنِّی إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ و اگر چشانیمش نعمتى بعد از رنجى كه بدو رسیده است هر آینه گوید رفت بدیها از من همانا او است شادمان خودستاى‏\S3هود وَلَئِنْ أَذَقْنَا الإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَیَئُوسٌ كَفُورٌ و اگر چشانیم انسان را از خود رحمتى و سپس بگیریمش از او همانا او است نومید ناسپاس‏=Ruهودوَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّیَقُولُنَّ مَا یَحْبِسُهُ أَلاَ یَوْمَ یَأْتِیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِؤُونَ و اگر دور كنیم از ایشان عذاب را تا امّتى شمرده گویند چه بازدارد آن را همانا روزى كه مى‏آید ایشان را نیست برگرداننده از ایشان و فرود آمد بر ایشان آنچه بودند بدان استهزاءكنان‏yQ{uهودوَهُوَ الَّذِی خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِیَبْلُوَكُمْ أَیُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَیَقُولَنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِینٌ و او است آنكه آفرید آسمانها و زمین را در شش روز و بود عرش او بر آب تا بیازماید شما را كدامیك نكوترید در كردار و اگر گوئى شمائید برانگیختگان پس از مرگ هر آینه گویند آنان كه كفر ورزیدند نیست این جز جادوئى آشكارKPهودوَمَا مِن دَآبَّةٍ فِی الأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَیَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِی كِتَابٍ مُّبِینٍ و نیست جنبنده‏اى در زمین مگر بر خدا است روزى او و مى‏داند آرامشگاه و كوچگاه او را هركدام است در كتابى آشكار,O7هودأَلا إِنَّهُمْ یَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِیَسْتَخْفُواْ مِنْهُ أَلا حِینَ یَسْتَغْشُونَ ثِیَابَهُمْ یَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ همانا ایشان برمى تابند سینه‏هاى خود را تا پوشیده دارند از او همانا گاهى كه مى‏پوشند جامه‏هاى خود را مى‏داند آنچه را نهان كنند و آنچه را آشكار سازند كه او دانا است بدانچه در سینه‏ها است‏TNm9هودإِلَى اللّهِ مَرْجِعُكُمْ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ بسوى خدا است بازگشت شما و او است بر هر چیز توانا ; ;9Z}sهودأُوْلَـئِكَ الَّذِینَ لَیْسَ لَهُمْ فِی الآخِرَةِ إِلاَّ النَّارُ وَحَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِیهَا وَبَاطِلٌ مَّا كَانُواْ یَعْمَلُونَ آنانند كه نیست ایشان را در آخرت جز آتش و تباه است آنچه ساختند در آن و ناچیز است آنچه بودند مى‏كردند3Y]هودمَن كَانَ یُرِیدُ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا وَزِینَتَهَا نُوَفِّ إِلَیْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِیهَا وَهُمْ فِیهَا لاَ یُبْخَسُونَ آنان كه خواهان زندگانى دنیا و زیور آنند تمام دهیم بدیشان كردار ایشان را در آن و ایشان در آن كم داده نشوندwXYهودفَإِن لَّمْ یَسْتَجِیبُواْ لَكُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّمَا أُنزِلِ بِعِلْمِ اللّهِ وَأَن لاَّ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ پس اگر نپذیرفتند از شما بدانید كه آنچه فرستاده شده است به علم خدا است و آنكه نیست خدائى جز او پس آیا هستید شما اسلام‏آورندگان‏WIaهود أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُواْ بِعَشْرِ سُوَرٍ مِّثْلِهِ مُفْتَرَیَاتٍ وَادْعُواْ مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ یا گویند دروغ بسته است آن را بگو بیاورید ده سوره همانند آن دروغ پرداخته و بخوانید هر آن را كه بتوانید جز خدا اگر هستید راستگویان‏`VwGهود فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا یُوحَى إِلَیْكَ وَضَآئِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَن یَقُولُواْ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَیْهِ كَنزٌ أَوْ جَاء مَعَهُ مَلَكٌ إِنَّمَا أَنتَ نَذِیرٌ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ وَكِیلٌ شاید توئى رهاكننده پاره‏اى از آنچه وحى مى‏شود بسوى تو و تنگ شود بدان سینه تو كه گویند چرا بر او فرود نیامد گنجى یا نیامد با او فرشته‏اى جز این نیست كه توئى بیم‏دهنده و خدا است بر هر چیزى وكیل‏TU هود إِلاَّ الَّذِینَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُوْلَـئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِیرٌ مگر آنان كه صبر كردند و عمل صالح نمودند كه آنان را است آمرزش و پاداشى بزرگ‏ u Z!huoaKهودإِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَأَخْبَتُواْ إِلَى رَبِّهِمْ أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ الجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ همانا آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند و زارى كردند بسوى پروردگار خویش آنانند یاران بهشت ایشانند در آن جاودانان‏5`Wهودلاَ جَرَمَ أَنَّهُمْ فِی الآخِرَةِ هُمُ الأَخْسَرُونَ ناگزیر آنانند در آخرت زیانمندتران‏5_Sهودأُوْلَـئِكَ الَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ یَفْتَرُونَ آنانند كه زیان كردند خویشتن را و گم شد از ایشان آنچه بودند دروغ مى‏بستندj^qaهودأُولَـئِكَ لَمْ یَكُونُواْ مُعْجِزِینَ فِی الأَرْضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِیَاء یُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ مَا كَانُواْ یَسْتَطِیعُونَ السَّمْعَ وَمَا كَانُواْ یُبْصِرُونَ آنان نیستند به عجزآرندگان در زمین و نیستشان جز خدا دوستانى افزوده شود براى ایشان عذاب نبودند بتوانند شنیدن را و نبودند كه ببینند>]{هودالَّذِینَ یَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَیَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ آنان كه بازدارند از راه خدا و خواهندش كج و ایشانند به آخرت كافران‏9\ eهودوَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أُوْلَـئِكَ یُعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ وَیَقُولُ الأَشْهَادُ هَـؤُلاء الَّذِینَ كَذَبُواْ عَلَى رَبِّهِمْ أَلاَ لَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِینَ و كیست ستمگرتر از آنكه ببندد بر خدا دروغى را آنان عرض شوند بر پروردگار خویش و گویند گواهان اینانند آنان كه دروغ گفتند بر پروردگار خویش همانا لعنت خدا باد بر ستمگران‏5[35هودأَفَمَن كَانَ عَلَى بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَیَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إَمَامًا وَرَحْمَةً أُوْلَـئِكَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَن یَكْفُرْ بِهِ مِنَ الأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلاَ تَكُ فِی مِرْیَةٍ مِّنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یُؤْمِنُونَ آیا آنكه بر روشنائى است از پروردگار خود و از پیش آید گواهى از آن و پیش از آن است كتاب موسى پیشوا و رحمتى ایشان ایمان آرند بدان و آنكه كفر ورزد بدان از احزاب آتش است وعده‏گاه او پس نباش در شكى از آن همانا آن است حقّ از پروردگار تو لیكن بیشتر مردم ایمان نمى‏آورند wo ] 8Zw!h1هودوَیَا قَوْمِ مَن یَنصُرُنِی مِنَ اللّهِ إِن طَرَدتُّهُمْ أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ و اى قوم من كه مرا یارى مى‏كند از خدا اگر برانمشان آیا یادآور نمى‏شوید:gcهودوَیَا قَوْمِ لا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مَالاً إِنْ أَجْرِیَ إِلاَّ عَلَى اللّهِ وَمَآ أَنَاْ بِطَارِدِ الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّهُم مُّلاَقُو رَبِّهِمْ وَلَـكِنِّیَ أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ و اى قوم من نخواهم از شما بر آن مالى را نیست پاداشم جز بر خدا و نیستم دوركننده آنان كه ایمان آوردند همانا ایشانند ملاقات‏كننده پروردگار خویش لیكن بینم شما را گروهى كه نمى‏دانید f{هودقَالَ یَا قَوْمِ أَرَأَیْتُمْ إِن كُنتُ عَلَى بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّیَ وَآتَانِی رَحْمَةً مِّنْ عِندِهِ فَعُمِّیَتْ عَلَیْكُمْ أَنُلْزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمْ لَهَا كَارِهُونَ گفت اى قوم من آیا دیده‏اید كه اگر باشم من بر روشنائى از پروردگار خود و بداد مرا رحمتى از نزدش پس پوشیده شد بر شما آیا وامیدارم شما بر آن حالى كه هستید آنرا ناخوش‏دارندگان‏Me{هودفَقَالَ الْمَلأُ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِن قِوْمِهِ مَا نَرَاكَ إِلاَّ بَشَرًا مِّثْلَنَا وَمَا نَرَاكَ اتَّبَعَكَ إِلاَّ الَّذِینَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِیَ الرَّأْیِ وَمَا نَرَى لَكُمْ عَلَیْنَا مِن فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كَاذِبِینَ پس گفتند گروهى كه كفر ورزیدند از قومش نمى‏بینیمت جز بشرى همانند خویش و نمى‏بینیم تو را كه پیرویت كرده‏اند جز آنان كه فرومایگان ما هستند نخستین بار و نمى‏بینیم شما را بر ما برتریى بلكه مى‏پنداریم شما را دروغگویان‏!dKuهودأَن لاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ اللّهَ إِنِّیَ أَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ أَلِیمٍ كه پرستش نكنید جز خدا را كه مى‏ترسم بر شما از عذاب روزى دردناك‏c#wهودوَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ إِنِّی لَكُمْ نَذِیرٌ مُّبِینٌ و همانا فرستادیم نوح را بسوى قومش كه منم براى شما ترساننده آشكار bWAهودمَثَلُ الْفَرِیقَیْنِ كَالأَعْمَى وَالأَصَمِّ وَالْبَصِیرِ وَالسَّمِیعِ هَلْ یَسْتَوِیَانِ مَثَلاً أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ مثَل دو گروه مانند كور و كر و بینا و شنوا است آیا یكسانند در مثَل آیا یادآور نمى‏شوید p w `pKp[9هود&وَیَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَیْهِ مَلأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُواْ مِنْهُ قَالَ إِن تَسْخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ و مى‏ساخت كشتى را و هرگاه بر او گذشتى گروهى از قومش مسخره‏اش گرفتندى گفت اگر ما را مسخره كنید همانا ما شما را مسخره كنیم چنانكه بودید شما مسخره مى‏كردیدo3هود%وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْیُنِنَا وَوَحْیِنَا وَلاَ تُخَاطِبْنِی فِی الَّذِینَ ظَلَمُواْ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ و بساز كشتى را به دیدگان ما و وحى ما و سخن نگوى با من در باره آنان كه ستم كردند همانا ایشانند غرق‏شدگان‏$nSsهود$وَأُوحِیَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَن یُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلاَّ مَن قَدْ آمَنَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ یَفْعَلُونَ و وحى شد بسوى نوح كه هرگز ایمان نیارند از قومت جز آنان كه ایمان آوردند پس آزرده نشو از آنچه مى‏كنند m)oهود#أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَیْتُهُ فَعَلَیَّ إِجْرَامِی وَأَنَاْ بَرِیءٌ مِّمَّا تُجْرَمُونَ یا گویند دروغ بسته است آن را بگو اگر دروغش بسته باشم بر من است گناهم و بیزارم از آنچه شما گناه كنیدrlIهود"وَلاَ یَنفَعُكُمْ نُصْحِی إِنْ أَرَدتُّ أَنْ أَنصَحَ لَكُمْ إِن كَانَ اللّهُ یُرِیدُ أَن یُغْوِیَكُمْ هُوَ رَبُّكُمْ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ و سود ندهد شما را اندرز من اگر خواهم شما را اندرز دهم اگر خواهد گمراهتان كند او است پروردگار شما و بسوى او بازگردانیده شوید$k!%هود!قَالَ إِنَّمَا یَأْتِیكُم بِهِ اللّهُ إِن شَاء وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ گفت جز این نیست كه آورد شما را بدان خدا اگر خواهد و نیستید شما به عجزآرندگان‏{O+هود1تِلْكَ مِنْ أَنبَاء الْغَیْبِ نُوحِیهَا إِلَیْكَ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلاَ قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَـذَا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِینَ این از خبرهاى ناپیدا است كه وحى مى‏فرستیمش به سویت و نبوده‏اى كه بدانى آنها را تو و نه قومت پیش از این پس بردبار شو همانا فرجام است از آن پرهیزكاران‏mzcuهود0قِیلَ یَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلاَمٍ مِّنَّا وَبَركَاتٍ عَلَیْكَ وَعَلَى أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ یَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِیمٌ گفته شد اى نوح فرودآى با آرامشى از ما و بركتهائى بر تو و بر ملتهائى از آنان كه با تو هستند و ملتهائى كه زود است بهره‏مندشان گردانیم و سپس برسد ایشان را از ما عذابى دردناك‏hy Cهود/قَالَ رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَیْسَ لِی بِهِ عِلْمٌ وَإِلاَّ تَغْفِرْ لِی وَتَرْحَمْنِی أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِینَ گفت پروردگارا پناه برم به تو كه بپرسمت آنچه را نباشد مرا دانشى بدان و اگر نیامرزى مرا و رحم نكنى بر من باشم از زیانكاران‏7xysهود.قَالَ یَا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ فَلاَ تَسْأَلْنِ مَا لَیْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّی أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِینَ گفت اى نوح نیست او از خاندان تو و همانا او كردارى است ناشایست پس نپرس مرا آنچه نیستت بدان دانشى همانا اندرزت گویم تا نباشى از نادانان‏ >5 ; s u->k#1هود<وَأُتْبِعُواْ فِی هَـذِهِ الدُّنْیَا لَعْنَةً وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ أَلا إِنَّ عَادًا كَفَرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ و پیرو شدند در این دنیا لعنتى را و در روز قیامت همانا عاد كفر ورزیدند به پروردگار خویش همانا دور باد براى عاد قوم هود4%Aهود;وَتِلْكَ عَادٌ جَحَدُواْ بِآیَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْاْ رُسُلَهُ وَاتَّبَعُواْ أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ و اینك عاد انكار كردند آیتهاى پروردگار خود را و نافرمانى كردند پیمبران او را و پیروى كردند فرمان هر فرمانده خیره‏سرى راQm3هود:وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّیْنَا هُودًا وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَنَجَّیْنَاهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِیظٍ و هنگامى كه بیامد امر ما رهانیدیم هود را و آنان كه ایمان آوردند با او به رحمتى از ما و رهائیشان دادیم از عذابى انبوه‏739هود9فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقَدْ أَبْلَغْتُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَیْكُمْ وَیَسْتَخْلِفُ رَبِّی قَوْمًا غَیْرَكُمْ وَلاَ تَضُرُّونَهُ شَیْئًا إِنَّ رَبِّی عَلَىَ كُلِّ شَیْءٍ حَفِیظٌ پس اگر پشت كردند همانا ابلاغ كردم به شما آنچه را بدان فرستاده شدم بسوى شما و برگیرد به جاى شما پروردگار من قومى را غیر از شما و گزندش نرسانید به چیزى همانا پروردگار من است بر همه چیز نگهبان‏zUهود8إِنِّی تَوَكَّلْتُ عَلَى اللّهِ رَبِّی وَرَبِّكُم مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا إِنَّ رَبِّی عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ همانا توكل كردم بر خدا پروردگار من و پروردگار شما نیست جنبنده‏اى جز آنكه او است گیرنده پیشانیش پروردگار من است بر راهى راست‏DW/هود7مِن دُونِهِ فَكِیدُونِی جَمِیعًا ثُمَّ لاَ تُنظِرُونِ جز خدا پس آهنگ من كنید همگى و سپس مهلتم ندهیدv aهود6إِن نَّقُولُ إِلاَّ اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوَءٍ قَالَ إِنِّی أُشْهِدُ اللّهِ وَاشْهَدُواْ أَنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ نگوئیم جز آنكه گرفته است تو را برخى از خدایان ما به بدى گفت همانا گواه گیرم خدا را و گواه باشید شما كه بیزارم از آنچه شرك مى‏ورزیدGa+هود5قَالُواْ یَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَیِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِكِی آلِهَتِنَا عَن قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِینَ گفتند اى هود نیاوردى ما را نشانیى و نیستیم ما ترك‏كننده خدایان خود به گفتار تو و نیستیم ما به تو ایمان‏آورندگان‏  (P& EهودCوَأَخَذَ الَّذِینَ ظَلَمُواْ الصَّیْحَةُ فَأَصْبَحُواْ فِی دِیَارِهِمْ جَاثِمِینَ و بگرفت آنان را كه ستم كردند خروشى پس شدند در خانه‏هاى خود مُردگان‏: ]هودBفَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّیْنَا صَالِحًا وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَمِنْ خِزْیِ یَوْمِئِذٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِیُّ الْعَزِیزُ تا هنگامى كه بیامد امر ما رهانیدیم صالح را و آنان كه ایمان آوردند با او به رحمتى از ما و از خوارىِ آن روز همانا پروردگار تو است نیرومند دادستان‏R #هودAفَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُواْ فِی دَارِكُمْ ثَلاَثَةَ أَیَّامٍ ذَلِكَ وَعْدٌ غَیْرُ مَكْذُوبٍ پس پى كردند آن را پس گفت كامیاب مانید در خانه خود سه روز این است وعده نادروغ‏w )Cهود@وَیَا قَوْمِ هَـذِهِ نَاقَةُ اللّهِ لَكُمْ آیَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِی أَرْضِ اللّهِ وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَیَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِیبٌ و اى قوم من این است اشتر خدا براى شما آیتى پس بگذاریدش بچرد در زمین خدا و گردش نگردید به بدى كه برگیرد شما را عذابى نزدیك‏ #aهود?قَالَ یَا قَوْمِ أَرَأَیْتُمْ إِن كُنتُ عَلَى بَیِّنَةً مِّن رَّبِّی وَآتَانِی مِنْهُ رَحْمَةً فَمَن یَنصُرُنِی مِنَ اللّهِ إِنْ عَصَیْتُهُ فَمَا تَزِیدُونَنِی غَیْرَ تَخْسِیرٍ گفت اى قوم من آیا دیده‏اید كه اگر بر رهبرئى از پروردگار خود باشم و آمده باشد مرا از او رحمتى پس كه مرا یارى دهد از خدا اگر نافرمانیش كنم پس نیفزائید مرا جز زیانكارى‏vUهود>قَالُواْ یَا صَالِحُ قَدْ كُنتَ فِینَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هَـذَا أَتَنْهَانَا أَن نَّعْبُدَ مَا یَعْبُدُ آبَاؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِی شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَیْهِ مُرِیبٍ گفتند اى صالح همانا امیدوارى ما بودى پیش از این آیا نهى كنى ما را از آنكه پرستیم آنچه را مى‏پرستند پدران ما و مائیم در شكى از آنچه خوانیمان بدان به ریب‏افكننده‏ZmEهود=وَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَیْرُهُ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِیهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّی قَرِیبٌ مُّجِیبٌ و بسوى ثمود برادر ایشان صالح را گفت اى قوم من پرستش كنید خدا را نیست شما را خدائى جز او پدید آورده است شما را از زمین و استعمار كرده است شما را در آن پس استغفار كنید او را سپس بازگشت كنید بسوى او كه پروردگار من نزدیك است و پذیرنده‏  kV-هودMوَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِیءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هَـذَا یَوْمٌ عَصِیبٌ و هنگامى كه آمد فرستادگان ما لوط را به رنج شد از ایشان و تنگ آمدش بدیشان تاب و توان و گفت این است روزى سخت (خشم‏آگین)?{هودLیَا إِبْرَاهِیمُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا إِنَّهُ قَدْ جَاء أَمْرُ رَبِّكَ وَإِنَّهُمْ آتِیهِمْ عَذَابٌ غَیْرُ مَرْدُودٍ اى ابراهیم درگذر از این همانا بیامد امر پروردگار تو و همانا آینده است ایشان را عذابى نابازگردانیده‏B?CهودKإِنَّ إِبْرَاهِیمَ لَحَلِیمٌ أَوَّاهٌ مُّنِیبٌ همانا ابراهیم بردبارى است نالانى است زارى‏كنان‏KwهودJفَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِیمَ الرَّوْعُ وَجَاءتْهُ الْبُشْرَى یُجَادِلُنَا فِی قَوْمِ لُوطٍ تا گاهى كه برفت از ابراهیم ترس و بیامدش مژده مى‏ستیزد با ما در باره قوم لوط'egهودIقَالُواْ أَتَعْجَبِینَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ رَحْمَتُ اللّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَیْكُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ إِنَّهُ حَمِیدٌ مَّجِیدٌ گفتند آیا شگفت مانى از كار خدا رحمت خدا و بركتهاى او بر شما خاندان است همانا او است ستوده ارجمندuYهودHقَالَتْ یَا وَیْلَتَى أَأَلِدُ وَأَنَاْ عَجُوزٌ وَهَـذَا بَعْلِی شَیْخًا إِنَّ هَـذَا لَشَیْءٌ عَجِیبٌ گفت اى واى آیا بزایم و منم پیرى ناتوان و این است شوهر من پیرى فرتوت همانا این است چیزى شگفت‏>sهودGوَامْرَأَتُهُ قَآئِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَقَ وَمِن وَرَاء إِسْحَقَ یَعْقُوبَ و زنش ایستاده بود پس خندید پس مژده دادیمش به اسحق و از پس اسحق یعقوب‏{-GهودFفَلَمَّا رَأَى أَیْدِیَهُمْ لاَ تَصِلُ إِلَیْهِ نَكِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیفَةً قَالُواْ لاَ تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمِ لُوطٍ و هنگامى كه دید دستهاشان نمى‏رسد بسوى آن ناشناسشان گرفت و برداشت از ایشان بیمى گفتند نترس كه ما فرستاده شدیم بسوى قوم لوط1_هودEوَلَقَدْ جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِیمَ بِالْبُـشْرَى قَالُواْ سَلاَمًا قَالَ سَلاَمٌ فَمَا لَبِثَ أَن جَاء بِعِجْلٍ حَنِیذٍ و همانا آمدند فرستادگان ما ابراهیم را به مژده گفتند سلام گفت سلام پس درنگ ناكرده بیاورد گوساله بریان‏wmهودDكَأَن لَّمْ یَغْنَوْاْ فِیهَا أَلاَ إِنَّ ثَمُودَ كَفرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْدًا لِّثَمُودَ چنانكه گوئى سكونت نگزیده‏اند در آنها همانا ثمود كفر ورزیدند به پروردگار خویش همانا دور باد براى ثمود { "s{g#هودTوَإِلَى مَدْیَنَ أَخَاهُمْ شُعَیْبًا قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَیْرُهُ وَلاَ تَنقُصُواْ الْمِكْیَالَ وَالْمِیزَانَ إِنِّیَ أَرَاكُم بِخَیْرٍ وَإِنِّیَ أَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ مُّحِیطٍ و بسوى مَدیَن برادر ایشان شُعیب را گفت اى قوم من پرستش كنید خدا را نیست شما را خداوندى جز او و كم ندهید پیمانه و ترازو را همانا بینم شما را در خوشى و ترسم بر شما از عذاب روزى فراگیرنده‏j IهودSمُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ وَمَا هِیَ مِنَ الظَّالِمِینَ بِبَعِیدٍ نشاندارانى نزد پروردگار تو و نیست آن از ستمگران دور+=هودRفَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِیَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّیلٍ مَّنضُودٍ تا گاهى كه بیامد امر ما گردانیدیم روى آن را زیر آن و باریدیم بر آن سنگهائى از سِجّیل (سنگ گِل) به رشته‏كشیده‏ECهودQقَالُواْ یَا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن یَصِلُواْ إِلَیْكَ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّیْلِ وَلاَ یَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ إِلاَّ امْرَأَتَكَ إِنَّهُ مُصِیبُهَا مَا أَصَابَهُمْ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَلَیْسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ گفتند اى لوط مائیم فرستادگان پروردگار تو هرگز نرسند به تو پس كوچ كن با خاندان خود در پاره‏اى از شب و روى برنگرداند از شما هیچكس جز زن تو كه وى را رسنده است آنچه ایشان را رسد همانا وعده‏گاه آنان بامداد است آیا نیست بامداد نزدیك‏}هودPقَالَ لَوْ أَنَّ لِی بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِی إِلَى رُكْنٍ شَدِیدٍ گفت كاش مرا بر شما نیروئى مى‏بود یا پناه مى‏بردم به پایگاهى سخت‏BgهودOقَالُواْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا لَنَا فِی بَنَاتِكَ مِنْ حَقٍّ وَإِنَّكَ لَتَعْلَمُ مَا نُرِیدُ گفتند تو دانى نیست ما را در دختران تو كامى و هر آینه مى‏دانى ما چه خواهیم‏W3هودNوَجَاءهُ قَوْمُهُ یُهْرَعُونَ إِلَیْهِ وَمِن قَبْلُ كَانُواْ یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ قَالَ یَا قَوْمِ هَـؤُلاء بَنَاتِی هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ فِی ضَیْفِی أَلَیْسَ مِنكُمْ رَجُلٌ رَّشِیدٌ و بیامدندش قومش مى‏شتافتند بسوى او و از پیش بودند مى‏كردند بدیها را گفت اى قوم اینك دخترانم پاكیزه‏ترند براى شما پس بترسید خدا را و خوارم نسازید در میهمانانم آیا نیست در شما مردى خردمند  z9=%gهود[قَالُواْ یَا شُعَیْبُ مَا نَفْقَهُ كَثِیرًا مِّمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَاكَ فِینَا ضَعِیفًا وَلَوْلاَ رَهْطُكَ لَرَجَمْنَاكَ وَمَا أَنتَ عَلَیْنَا بِعَزِیزٍ گفتند اى شعیب درنمىیابیم بسیارى از آنچه گوئى و همانا بینیمت میان ما ناتوان و اگر نبودند كسان تو هر آینه سنگسارت مى‏كردیم و نیستى تو بر ما برترM$;]هودZوَاسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّی رَحِیمٌ وَدُودٌ و استغفار كنید پروردگار خویش را پس توبه كنید بسوى او همانا پروردگار من است مهربانى دوست‏دار=#sهودYوَیَا قَوْمِ لاَ یَجْرِمَنَّكُمْ شِقَاقِی أَن یُصِیبَكُم مِّثْلُ مَا أَصَابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صَالِحٍ وَمَا قَوْمُ لُوطٍ مِّنكُم بِبَعِیدٍ و اى قوم به گناه نیندازد شما را مخالفت من تا برسد شما را مانند آنچه رسیده است قوم نوح را یا قوم هود را یا قوم صالح را و نیست قوم لوط از شما دور"EAهودXقَالَ یَا قَوْمِ أَرَأَیْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىَ بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّی وَرَزَقَنِی مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا وَمَا أُرِیدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَى مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ إِنْ أُرِیدُ إِلاَّ الإِصْلاَحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِیقِی إِلاَّ بِاللّهِ عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَیْهِ أُنِیبُ گفت اى قوم من آیا دیده‏اید كه اگر باشم بر نشانه‏اى از پروردگارم و روزیم دهد از خویش روزئى نیكو و نخواهم مخالفت كنم شما را بسوى آنچه شما را از آن نهى مى‏كنم نخواهم جز كارساختن (درست كردن) را هر چه توانم نیست موفق داشتم جز با خدا بر او تكیه نمودم و بسوى او زارى كنم‏J!هودWقَالُواْ یَا شُعَیْبُ أَصَلاَتُكَ تَأْمُرُكَ أَن نَّتْرُكَ مَا یَعْبُدُ آبَاؤُنَا أَوْ أَن نَّفْعَلَ فِی أَمْوَالِنَا مَا نَشَاء إِنَّكَ لَأَنتَ الْحَلِیمُ الرَّشِیدُ گفتند اى شعیب آیا نمازت فرمانت دهد كه رها كنیم آنچه را مى‏پرستیدند پدران ما یا آنكه كنیم در مالهاى خود هر آنچه خواهیم همانا توئى بردبار خردمند; [هودVبَقِیَّةُ اللّهِ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ وَمَا أَنَاْ عَلَیْكُم بِحَفِیظٍ بازمانده خدا بهتر است براى شما اگر هستید مؤمنان و نیستم من بر شما نگهبان‏m/)هودUوَیَا قَوْمِ أَوْفُواْ الْمِكْیَالَ وَالْمِیزَانَ بِالْقِسْطِ وَلاَ تَبْخَسُواْ النَّاسَ أَشْیَاءهُمْ وَلاَ تَعْثَوْاْ فِی الأَرْضِ مُفْسِدِینَ و اى قوم تمام دهید پیمانه و ترازو را به داد و كم ندهید به مردم چیزهاى ایشان را و نكوشید (نتازید) در زمین تباهكاران‏  y 4.#هودdذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْقُرَى نَقُصُّهُ عَلَیْكَ مِنْهَا قَآئِمٌ وَحَصِیدٌ این از داستان شهرها است كه مى‏سرائیم بر تو از آنها است ایستاده و درویده‏8-Wهودcوَأُتْبِعُواْ فِی هَـذِهِ لَعْنَةً وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ و پیرو شدند در این لعنتى را و روز قیامت چه زشت است میهمانان پذیرائى‏شده‏b,sOهودbیَقْدُمُ قَوْمَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ پیشوا شود قوم خویش را روز قیامت پس درآوردشان در آتش و چه زشت آبشخورى است فرود آمده بر آن‏B+qهودaإِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاتَّبَعُواْ أَمْرَ فِرْعَوْنَ وَمَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِیدٍ بسوى فرعون و كسانش پس پیروى كردند امر فرعون را و نیست امر فرعون رهنمون‏i*u[هود`وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآیَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِینٍ و همانا فرستادیم موسى را به آیتهاى ما و فرمانروائى آشكار2)5-هود_كَأَن لَّمْ یَغْنَوْاْ فِیهَا أَلاَ بُعْدًا لِّمَدْیَنَ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ چنانكه گوئى نبوده‏اند در آن هرگز همانا دور باد براى مَدین چنانكه دور شدند ثمودr()9هود^وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّیْنَا شُعَیْبًا وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مَّنَّا وَأَخَذَتِ الَّذِینَ ظَلَمُواْ الصَّیْحَةُ فَأَصْبَحُواْ فِی دِیَارِهِمْ جَاثِمِینَ و هنگامى كه بیامد امر ما رهانیدیم شعیب را و آنان كه ایمان آوردند با او به رحمتى از ما و بگرفت آنان را كه ستم كردند خروشى پس شدند در خانه‏هاى خویش مُردگان‏w' cهود]وَیَا قَوْمِ اعْمَلُواْ عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّی عَامِلٌ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن یَأْتِیهِ عَذَابٌ یُخْزِیهِ وَمَنْ هُوَ كَاذِبٌ وَارْتَقِبُواْ إِنِّی مَعَكُمْ رَقِیبٌ و اى قوم عمل كنید با توانائى خویش كه منم عمل‏كننده زود است بدانید كه را آید عذابى كه خوار سازدش و كیست آنكه او است دروغگوى و چشم به راه باشید كه منم با شما چشم به راه‏&}هود\قَالَ یَا قَوْمِ أَرَهْطِی أَعَزُّ عَلَیْكُم مِّنَ اللّهِ وَاتَّخَذْتُمُوهُ وَرَاءكُمْ ظِهْرِیًّا إِنَّ رَبِّی بِمَا تَعْمَلُونَ مُحِیطٌ گفت اى قوم آیا كسان من عزیزترند نزد شما از خدا و برگرفتید او را از پس خویش به پشت افكنده همانا پروردگار من است بدانچه مى‏كنید فراگیرنده‏ X b6 YAH7m!هودmفَلاَ تَكُ فِی مِرْیَةٍ مِّمَّا یَعْبُدُ هَـؤُلاء مَا یَعْبُدُونَ إِلاَّ كَمَا یَعْبُدُ آبَاؤُهُم مِّن قَبْلُ وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ نَصِیبَهُمْ غَیْرَ مَنقُوصٍ پس نباش در تردیدى از آنچه مى‏پرستند اینان نمى‏پرستند مگر چنانكه پرستیدند پدران ایشان از پیش و همانا پردازنده‏ایم بدیشان بهره ایشان را ناكاسته‏6=iهودlوَأَمَّا الَّذِینَ سُعِدُواْ فَفِی الْجَنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ عَطَاء غَیْرَ مَجْذُوذٍ و اما آنان كه نیكبخت شدند پس در بهشت جاودانند در آن مادامى كه آسمانها و زمین است جز آنچه خواهد پروردگار تو بخششى نابریده یا بیكران‏-5Cهودkخَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا یُرِیدُ جاودانند در آن مادامى كه آسمانها است و زمین جز آنچه خواهد پروردگار تو كه پروردگار تو كننده است آنچه را خواهد(4#+هودjفَأَمَّا الَّذِینَ شَقُواْ فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیهَا زَفِیرٌ وَشَهِیقٌ پس آنان كه بدبخت شدند در آتش ایشان را است در آن آه و ناله (آهى كه برآید و فرو رود)(3A هودiیَوْمَ یَأْتِ لاَ تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَسَعِیدٌ روزى كه آید سخن نگوید كسى جز به رخصت او پس از ایشان است بدبخت و نیكبخت‏%27هودhوَمَا نُؤَخِّرُهُ إِلاَّ لِأَجَلٍ مَّعْدُودٍ و پس نیندازیمش مگر تا سرآمدى شمرده‏J1Y9هودgإِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الآخِرَةِ ذَلِكَ یَوْمٌ مَّجْمُوعٌ لَّهُ النَّاسُ وَذَلِكَ یَوْمٌ مَّشْهُودٌ همانا در این است آیتى براى آن كه بترسد عذاب آخرت را این است روزى كه گردآورده شود براى آن مردم و این است روزى گواهى شده‏{0uهودfوَكَذَلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِیَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِیمٌ شَدِیدٌ و بدینسان گرفتن پروردگار تو گاهى كه گرفت شهرها را حالى كه ستمكار بودند همانا گرفتن او است دردناك سخت‏$/i]هودeوَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَـكِن ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِی یَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ مِن شَیْءٍ لِّمَّا جَاء أَمْرُ رَبِّكَ وَمَا زَادُوهُمْ غَیْرَ تَتْبِیبٍ و ستم نكردیم بر ایشان و لیكن ستم كردند خویش را پس بى‏نیاز نكرد از ایشان خدایانشان كه مى‏خواندند جز خدا به چیزى گاهى كه بیامد امر پروردگار تو و نیفزودشان جز تباهى‏ \  \[@U_هودvوَلَوْ شَاء رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلاَ یَزَالُونَ مُخْتَلِفِینَ و اگر مى‏خواست پروردگار تو هر آینه مى‏گردانید مردم را یك ملت و پیوسته اختلاف‏كنندگان باشند7?!Kهودuوَمَا كَانَ رَبُّكَ لِیُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ و نیست پروردگار تو كه بكشد شهرها را به ستم و مردمان آنهایند اصلاح‏كنندگان (درست‏كاران) >i)هودtفَلَوْلاَ كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ أُوْلُواْ بَقِیَّةٍ یَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِی الأَرْضِ إِلاَّ قَلِیلاً مِّمَّنْ أَنجَیْنَا مِنْهُمْ وَاتَّبَعَ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مَا أُتْرِفُواْ فِیهِ وَكَانُواْ مُجْرِمِینَ پس چرا نبود از قرنهاى پیش از شما بازماندگانى كه نهى كنند از تباه‏كارى در زمین مگر كمى از آنان كه نجات دادیم از ایشان و پیروى كردند ستمگران آنچه را كامرانى نمودند در آن و شدند بزهكاران‏K=k)هودsوَاصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ و صبر كن كه خدا تباه نكند پاداش نكوكاران راj<!1هودrوَأَقِمِ الصَّلاَةَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ ذَلِكَ ذِكْرَى لِلذَّاكِرِینَ و بپاى دار نماز را هر دو سر روز و پاره‏هائى از شب همانا خوبیها مى‏برند بدیها را این است یادآوردنى براى یادآرندگان‏I; هودqوَلاَ تَرْكَنُواْ إِلَى الَّذِینَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِیَاء ثُمَّ لاَ تُنصَرُونَ و نگروید بسوى آنان كه ستم كردند كه مى‏رسد شما را آتش و نمى‏باشد شما را جز خدا دوستانى و سپس یارى نمى‏شوید~:yهودpفَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلاَ تَطْغَوْاْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ پس پایدار باش چنانكه مأمور شدى و آنان كه توبه كردند با تو و سركشى نكنید كه او بدانچه مى‏كنید بینا است‏9{هودoوَإِنَّ كُـلاًّ لَّمَّا لَیُوَفِّیَنَّهُمْ رَبُّكَ أَعْمَالَهُمْ إِنَّهُ بِمَا یَعْمَلُونَ خَبِیرٌ و هر كدام را هر آینه بپردازد بدیشان پروردگار تو كردارهاى ایشان را همانا او است بدانچه مى‏كنند آگاه‏g8Uwهودnوَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِیهِ وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَفِی شَكٍّ مِّنْهُ مُرِیبٍ و همانا دادیم به موسى كتاب را پس اختلاف شد در آن و اگر نبود سخنى كه پیش گرفته است از پروردگار تو هر آینه قضاوت مى‏شد میان ایشان و همانا ایشانند در شكى از آن به ریب افكننده‏ X g+XOK}یوسفقَالَ یَا بُنَیَّ لاَ تَقْصُصْ رُؤْیَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ فَیَكِیدُواْ لَكَ كَیْدًا إِنَّ الشَّیْطَانَ لِلإِنسَانِ عَدُوٌّ مُّبِینٌ گفت اى فرزند من فرونخوان خواب خویش را بر برادرانت تا برایت نیرنگى كنند همانا شیطان است براى انسان دشمنى آشكارTJy)یوسفإِذْ قَالَ یُوسُفُ لِأَبِیهِ یَا أَبتِ إِنِّی رَأَیْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَیْتُهُمْ لِی سَاجِدِینَ هنگامى كه گفت یوسف به پدر خود اى پدر من همانا در خواب دیدم یازده ستاره و مهر و ماه را دیدمشان برایم سجده‏كنندگان‏_I3یوسفنَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ هَـذَا الْقُرْآنَ وَإِن كُنتَ مِن قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِینَ ما مى‏خوانیم بر تو بهترین داستانها را بدانچه وحى فرستادیم بسوى تو این قرآن را و هر چند بوده‏اى پیش از آن از غافلان‏oHSیوسفإِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ همانا فرستادیمش خواندنیى به زبان تازى شاید بخرد یابید G #oیوسفالر تِلْكَ آیَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِینِ این است آیتهاى كتاب آشكاراmF_{یوسفبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏;EUهود{وَلِلّهِ غَیْبُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِلَیْهِ یُرْجَعُ الأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَیْهِ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ و خداى را است ناپیداى آسمانها و زمین و بسوى او بازگردانیده شود امر همه آن پس او را پرستش كن و بر او توكّل كن و نیست پروردگار تو غافل از آنچه مى‏كنیدD هودzوَانتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ و منتظر باشید كه مائیم منتظران‏;CG-هودyوَقُل لِّلَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ اعْمَلُواْ عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنَّا عَامِلُونَ بگو بدانان كه ایمان نمى‏آورند عمل كنید بر توانائى خویش كه مائیم عمل‏كنندگان‏$B?هودxوَكُـلاًّ نَّقُصُّ عَلَیْكَ مِنْ أَنبَاء الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَكَ وَجَاءكَ فِی هَـذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَةٌ وَذِكْرَى لِلْمُؤْمِنِینَ و هر كدام را خوانیم بر تو از داستانهاى پیمبران آنچه استوار داریم بدان دلت را و بیامده است تو را در این حقّ و اندرزى و یادآوردنى براى مؤمنان‏sAUهودwإِلاَّ مَن رَّحِمَ رَبُّكَ وَلِذَلِكَ خَلَقَهُمْ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لأَمْلأنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ مگر آنكه رحم كند پروردگار تو و براى این بیافریدستشان و تمام شد سخن پروردگار تو كه همانا پُر سازم دوزخ را از جنیان و مردم همگى‏ 7 q7FT;Kیوسفقَالُواْ لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَّخَاسِرُونَ گفتند اگر بخوردش گرگ حالى كه مائیم گروهى نیرومند همانا باشیم در آن هنگام از زیانكاران‏|S/Cیوسف قَالَ إِنِّی لَیَحْزُنُنِی أَن تَذْهَبُواْ بِهِ وَأَخَافُ أَن یَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَأَنتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ گفت هر آینه اندوهگینم سازد كه بریدش و ترسم بخوردش گرگ حالى كه باشید شما از او غافلان‏Rیوسف أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا یَرْتَعْ وَیَلْعَبْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ بفرستش با ما بامداد بچرد و بازى كند و همانا مائیم او را نگهدارندگان‏mQQیوسف قَالُواْ یَا أَبَانَا مَا لَكَ لاَ تَأْمَنَّا عَلَى یُوسُفَ وَإِنَّا لَهُ لَنَاصِحُونَ گفتند اى پدر ما چه شود تو را كه امین نشمارى ما را بر یوسف حالى كه مائیم براى او اندرزگویان (نیك‏اندیشان)bP!یوسف قَالَ قَآئِلٌ مَّنْهُمْ لاَ تَقْتُلُواْ یُوسُفَ وَأَلْقُوهُ فِی غَیَابَةِ الْجُبِّ یَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّیَّارَةِ إِن كُنتُمْ فَاعِلِینَ گفت گوینده‏اى از ایشان نكشید یوسف را و بیفكنیدش در تاریكى چاه تا برگیردش برخى از كاروانیان اگر هستید كنندگان‏%OMwیوسف اقْتُلُواْ یُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ أَرْضًا یَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِیكُمْ وَتَكُونُواْ مِن بَعْدِهِ قَوْمًا صَالِحِینَ بكشید یوسف را یا بیفكنیدش بر زمینى كه تنها ماند براى شما روى پدر شما و باشید پس از وى قومى شایستگان‏UNOUیوسفإِذْ قَالُواْ لَیُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَى أَبِینَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِی ضَلاَلٍ مُّبِینٍ هنگامى كه گفتند هر آینه یوسف و برادرش محبوبترند بسوى پدر ما از ما حالى كه مائیم گروهى نیرومند همانا پدر ما است در گمراهى آشكارnMw_یوسفلَّقَدْ كَانَ فِی یُوسُفَ وَإِخْوَتِهِ آیَاتٌ لِّلسَّائِلِینَ همانا در یوسف و برادرانش آیتهائى است براى پرسش‏كنندگان‏LWQیوسفوَكَذَلِكَ یَجْتَبِیكَ رَبُّكَ وَیُعَلِّمُكَ مِن تَأْوِیلِ الأَحَادِیثِ وَیُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَیْكَ وَعَلَى آلِ یَعْقُوبَ كَمَا أَتَمَّهَا عَلَى أَبَوَیْكَ مِن قَبْلُ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْحَقَ إِنَّ رَبَّكَ عَلِیمٌ حَكِیمٌ و بدینسان برگزیند تو را پروردگار تو و بیاموزدت از تعبیر خوابها و تمام كند نعمتش را بر تو و بر خاندان یعقوب چنان كه تمام كرد آن را بر پدران تو از پیش ابراهیم و اسحق همانا پروردگار تو است داناى حكیم‏  4 vD5[9+یوسفوَقَالَ الَّذِی اشْتَرَاهُ مِن مِّصْرَ لاِمْرَأَتِهِ أَكْرِمِی مَثْوَاهُ عَسَى أَن یَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَكَذَلِكَ مَكَّنِّا لِیُوسُفَ فِی الأَرْضِ وَلِنُعَلِّمَهُ مِن تَأْوِیلِ الأَحَادِیثِ وَاللّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُونَ و گفت آنكه خریدش در مصر به زن خود گرامى دار جایگاه او را شاید سودى به ما دهد یا برگیریمش فرزندى و بدینسان فرمانروائى دادیم به یوسف در زمین و تا بیاموزیمش از تعبیر خوابها و خدا چیره است بر كار او و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانند.ZOیوسفوَشَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَةٍ وَكَانُواْ فِیهِ مِنَ الزَّاهِدِینَ و فروختندش به بهائى كم درهمهائى چند و بودند در او از قناعت‏كنندگان‏`Y[_یوسفوَجَاءتْ سَیَّارَةٌ فَأَرْسَلُواْ وَارِدَهُمْ فَأَدْلَى دَلْوَهُ قَالَ یَا بُشْرَى هَـذَا غُلاَمٌ وَأَسَرُّوهُ بِضَاعَةً وَاللّهُ عَلِیمٌ بِمَا یَعْمَلُونَ و بیامد كاروانى پس فروكردند آبگیرنده خویش را پس سرازیر كرد دلو خود را و گفت مژده باد اینك تازه‏پسرى و نهانش داشتند كالائى براى سوداگرى و خدا داناست بدانچه مى‏كنندX=sیوسفوَجَآؤُوا عَلَى قَمِیصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِیلٌ وَاللّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ و آوردند بر جامه وى خونى دروغین گفت بلكه بیاراست براى شما دلهاى شما كارى را پس شكیبائى نكو است و خدا است یارى خواسته بر آنچه مى‏ستائید7Wsuیوسفقَالُواْ یَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا یُوسُفَ عِندَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ وَمَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لِّنَا وَلَوْ كُنَّا صَادِقِینَ گفتند اى پدر ما رفتیم مسابقه كنیم و گذاشتیم یوسف را نزد كالاى خویش پس خورد او را گرگ و نیستى تو باوركننده ما را هر چند باشیم راستگویان‏V یوسفوَجَاؤُواْ أَبَاهُمْ عِشَاء یَبْكُونَ و آمدند شبانگاه پدر خویش را گریان‏,Uocیوسففَلَمَّا ذَهَبُواْ بِهِ وَأَجْمَعُواْ أَن یَجْعَلُوهُ فِی غَیَابَةِ الْجُبِّ وَأَوْحَیْنَآ إِلَیْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمْرِهِمْ هَـذَا وَهُمْ لاَ یَشْعُرُونَ سپس هنگامى كه بردند او را و گرد آمدند بر آنكه نهندش در تك چاه و وحى فرستادیم بدو كه همانا آگهیشان دهى به كارشان این و آنان درنیابند  CFcU1یوسفیُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَـذَا وَاسْتَغْفِرِی لِذَنبِكِ إِنَّكِ كُنتِ مِنَ الْخَاطِئِینَ اى یوسف درگذر از این و تو اى زن آمرزش خواه براى گناه خود كه هستى تو از لغزشكاران‏{b{uیوسففَلَمَّا رَأَى قَمِیصَهُ قُدَّ مِن دُبُرٍ قَالَ إِنَّهُ مِن كَیْدِكُنَّ إِنَّ كَیْدَكُنَّ عَظِیمٌ پس گاهى كه دید پیراهنش از پشت بشكافته گفت همانا این از نیرنگ شما زنان است همانا نیرنگ شما است بزرگ‏a)uیوسفوَإِنْ كَانَ قَمِیصُهُ قُدَّ مِن دُبُرٍ فَكَذَبَتْ وَهُوَ مِن الصَّادِقِینَ و اگر جامه او از پشت بشكافته زن دروغ گوید و او است از راستگویان‏`#]یوسفقَالَ هِیَ رَاوَدَتْنِی عَن نَّفْسِی وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّنْ أَهْلِهَا إِن كَانَ قَمِیصُهُ قُدَّ مِن قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنَ الكَاذِبِینَ گفت این آن كام جست از من و گواهى داد گواهى از خاندان آن زن كه اگر پیراهنش از پیش دریده باشد راست گوید آن زن و او است از دروغگویان‏ _;یوسفوَاسُتَبَقَا الْبَابَ وَقَدَّتْ قَمِیصَهُ مِن دُبُرٍ وَأَلْفَیَا سَیِّدَهَا لَدَى الْبَابِ قَالَتْ مَا جَزَاء مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِكَ سُوَءًا إِلاَّ أَن یُسْجَنَ أَوْ عَذَابٌ أَلِیمٌ و سبقت گرفتند بر همدیگر بسوى در و بشكافت آن زن جامه او را از پشت و یافتند شوهرش را نزد در گفت آن زن چیست پاداش آنكه به خاندان تو بدى خواهد مگر آنكه زندانى شود یا شكنجه دردناك‏_^kMیوسفوَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا لَوْلا أَن رَّأَى بُرْهَانَ رَبِّهِ كَذَلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاء إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِینَ و هر آینه آن زن آهنگ او كرد و او آهنگ آن زن كرد اگر نمى‏دید دستاویز پروردگار خویش را چنین تا برگردانیم از او زشتى و ناشایست را كه او است از بندگان ما ناآلودگان‏][Oیوسفوَرَاوَدَتْهُ الَّتِی هُوَ فِی بَیْتِهَا عَن نَّفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَیْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللّهِ إِنَّهُ رَبِّی أَحْسَنَ مَثْوَایَ إِنَّهُ لاَ یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ و كام خواست زنى كه در خانه‏اش بود از او و ببست درها را و گفت هان بشتاب گفت پناه برم به خدا همانا او پروردگار من نكو داشت جایگاه مرا همانا رستگار نشوند ستمكاران‏z\_یوسفوَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَیْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَكَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ و هنگامى كه رسید نیروهاى خود را (جوانى خود را) دادیمش فرمانروائى و دانش را و بدینسان پاداش دهیم نیكوكاران‏  |-Ki;Uیوسف#ثُمَّ بَدَا لَهُم مِّن بَعْدِ مَا رَأَوُاْ الآیَاتِ لَیَسْجُنُنَّهُ حَتَّى حِینٍ سپس نمایان شد براى ایشان پس از آنكه دیدند نشانیها را كه هر آینه به زندانش افكنند تا زمانى‏Kh]3یوسف"فَاسْتَجَابَ لَهُ رَبُّهُ فَصَرَفَ عَنْهُ كَیْدَهُنَّ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ پس پذیرفت از او پروردگارش و برگردانید از او نیرنگ آنان را همانا او است شنواى داناgGYیوسف!قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَیَّ مِمَّا یَدْعُونَنِی إِلَیْهِ وَإِلاَّ تَصْرِفْ عَنِّی كَیْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَیْهِنَّ وَأَكُن مِّنَ الْجَاهِلِینَ گفت پروردگارا زندان مرا خوشتر است از آنچه خوانندم بسوى آن و اگر بازنگردانى از من نیرنگ ایشان را آهنگشان كنم و بشوم از نادانان‏pf/+یوسف قَالَتْ فَذَلِكُنَّ الَّذِی لُمْتُنَّنِی فِیهِ وَلَقَدْ رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ فَاسَتَعْصَمَ وَلَئِن لَّمْ یَفْعَلْ مَا آمُرُهُ لَیُسْجَنَنَّ وَلَیَكُونًا مِّنَ الصَّاغِرِینَ گفت این است آنكه مرا بدو نكوهش مى‏كردید و همانا كام از او خواستم ولى خوددارى كرد و اگر نكند آنچه بفرمایمش همانا زندانى شود و هر آینه بگردد از زبونان‏xeiیوسففَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَیْهِنَّ وَأَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً وَآتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِّنْهُنَّ سِكِّینًا وَقَالَتِ اخْرُجْ عَلَیْهِنَّ فَلَمَّا رَأَیْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَقَطَّعْنَ أَیْدِیَهُنَّ وَقُلْنَ حَاشَ لِلّهِ مَا هَـذَا بَشَرًا إِنْ هَـذَا إِلاَّ مَلَكٌ كَرِیمٌ پس هنگامى كه بشنید آن زن آنان را پى ایشان فرستاد و فراهم كرد براى هر یك بالشى و داد به هركدام از ایشان كاردى و گفت برون آى بر ایشان پس گاهى كه بدیدندش بزرگش شمردند و بریدند دستهاى خویش را و گفتند هرگز به خدا نباشد این بشرى نیست او مگر فرشته گرامى‏yd=/یوسفوَقَالَ نِسْوَةٌ فِی الْمَدِینَةِ امْرَأَةُ الْعَزِیزِ تُرَاوِدُ فَتَاهَا عَن نَّفْسِهِ قَدْ شَغَفَهَا حُبًّا إِنَّا لَنَرَاهَا فِی ضَلاَلٍ مُّبِینٍ و گفتند زنانى در شهر زن عزیز در پى جستن كام از بنده خویش است همانا مهر او دلش را ربوده هر آینه بینیمش در گمراهى آشكار  68Jni%یوسف(مَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِهِ إِلاَّ أَسْمَاء سَمَّیْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَآؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ أَمَرَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِیَّاهُ ذَلِكَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُونَ نمى‏پرستید جز او مگر نامهائى كه نامیدید شما و پدران شما نفرستاده است خدا بدانها فرمانى نیست فرمان جز براى خدا فرمود كه نپرستید جز او را این است دین استوار و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانندGmqیوسف'یَا صَاحِبَیِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ أَمِ اللّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ اى دو یار زندانم آیا پروردگارانى پراكنده بهترند یا خداوند یگانه سخت‏گیر/l)/یوسف&وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبَآئِی إِبْرَاهِیمَ وَإِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ مَا كَانَ لَنَا أَن نُّشْرِكَ بِاللّهِ مِن شَیْءٍ ذَلِكَ مِن فَضْلِ اللّهِ عَلَیْنَا وَعَلَى النَّاسِ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یَشْكُرُونَ و پیروى كردم آئین پدرانم ابراهیم و اسحق و یعقوب را نرسد ما را كه شرك ورزیم به خدا چیزى این از فضل خداوند است بر ما و بر مردم لیكن بیشتر مردم سپاس نگزارندNku!یوسف%قَالَ لاَ یَأْتِیكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقَانِهِ إِلاَّ نَبَّأْتُكُمَا بِتَأْوِیلِهِ قَبْلَ أَن یَأْتِیكُمَا ذَلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِی رَبِّی إِنِّی تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لاَّ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَهُم بِالآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ گفت نیاید شما را خوراكى كه روزیمند شویدش جز آنكه آگهیتان دهم به سرانجامش پیش از آنكه بیاید شما را این از آن است كه بیاموخت مرا پروردگارم همانا من رها كردم آئین گروهى را كه ایمان نیاورند به خدا و ایشانند به آخرت كافران‏tj Wیوسف$وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَیَانَ قَالَ أَحَدُهُمَآ إِنِّی أَرَانِی أَعْصِرُ خَمْرًا وَقَالَ الآخَرُ إِنِّی أَرَانِی أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِی خُبْزًا تَأْكُلُ الطَّیْرُ مِنْهُ نَبِّئْنَا بِتَأْوِیلِهِ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِینَ و درون شدند با وى زندان را دو جوان گفت یكیشان همانا به خواب دیدم خویش را كه انگورى مى‏فشارم و دیگرى گفت دیدم به خواب خویش را كه برگرفتم بر سر خود نانى كه مى‏خوردند پرندگان از آن آگهى ده ما را از تعبیر آن كه بینیمت هر آینه از نكوكاران‏ " eqd"$vG{یوسف0ثُمَّ یَأْتِی مِن بَعْدِ ذَلِكَ سَبْعٌ شِدَادٌ یَأْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلاَّ قَلِیلاً مِّمَّا تُحْصِنُونَ پس بیاید پس از این هفت سال سخت كه مى‏خورند آنچه آماده كردید براى آنها بجز اندكى از آنچه نگه مى‏داریدuI]یوسف/قَالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِینَ دَأَبًا فَمَا حَصَدتُّمْ فَذَرُوهُ فِی سُنبُلِهِ إِلاَّ قَلِیلاً مِّمَّا تَأْكُلُونَ گفت كشت كنید هفت سال پیاپى پس آنچه را درویدید بگذاریدش در خوشه خود جز اندكى از آنچه مى‏خوریدt sیوسف.یُوسُفُ أَیُّهَا الصِّدِّیقُ أَفْتِنَا فِی سَبْعِ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ یَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعِ سُنبُلاَتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ یَابِسَاتٍ لَّعَلِّی أَرْجِعُ إِلَى النَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَعْلَمُونَ یوسف اى راستگو فتوى ده ما را در هفت گاو فربه كه خورندشان هفت لاغر و هفت خوشه سبز و دیگرانى خشك شاید بازگردم بسوى مردم شاید ایشان بدانندscیوسف-وَقَالَ الَّذِی نَجَا مِنْهُمَا وَادَّكَرَ بَعْدَ أُمَّةٍ أَنَاْ أُنَبِّئُكُم بِتَأْوِیلِهِ فَأَرْسِلُونِ و گفت آنكه نجات یافته بود از آن دو و یاد آمدش پس از نسلى من آگهیتان دهم به تعبیرش پس مرا بفرستید7r9/یوسف,قَالُواْ أَضْغَاثُ أَحْلاَمٍ وَمَا نَحْنُ بِتَأْوِیلِ الأَحْلاَمِ بِعَالِمِینَ گفتند پاره‏اى خوابهاى بیهوده است و نیستیم ما تعبیر خوابهاى بیهوده را دانایان‏5q7-یوسف+وَقَالَ الْمَلِكُ إِنِّی أَرَى سَبْعَ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ یَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعَ سُنبُلاَتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ یَابِسَاتٍ یَا أَیُّهَا الْمَلأُ أَفْتُونِی فِی رُؤْیَایَ إِن كُنتُمْ لِلرُّؤْیَا تَعْبُرُونَ و گفت پادشاه دیدم در خواب هفت گاو فربه‏اى كه مى‏خوردندشان هفت گاو لاغر و هفت خوشه سبز و دیگرى خشك اى گروه فتوى دهیدم در خوابم اگر خواب را تعبیر توانید'pAیوسف*وَقَالَ لِلَّذِی ظَنَّ أَنَّهُ نَاجٍ مِّنْهُمَا اذْكُرْنِی عِندَ رَبِّكَ فَأَنسَاهُ الشَّیْطَانُ ذِكْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِی السِّجْنِ بِضْعَ سِنِینَ و گفت بدان كه مى‏پنداشتش نجات یابنده از آن دو یاد كن مرا نزد خداوند خویش پس فراموشش ساخت شیطان یادآورى خداوندش را پس ماند در زندان چند سال‏lo-%یوسف)یَا صَاحِبَیِ السِّجْنِ أَمَّا أَحَدُكُمَا فَیَسْقِی رَبَّهُ خَمْرًا وَأَمَّا الآخَرُ فَیُصْلَبُ فَتَأْكُلُ الطَّیْرُ مِن رَّأْسِهِ قُضِیَ الأَمْرُ الَّذِی فِیهِ تَسْتَفْتِیَانِ اى یاران زندان اما یكى از شما بنوشاند خداوند خویش را باده و اما دیگرى به دار آویزان شود پس بخورند پرندگان از سرش بگذشت كارى كه در آن فتوى مى‏خواستید  & T 4,~;یوسف8وَكَذَلِكَ مَكَّنِّا لِیُوسُفَ فِی الأَرْضِ یَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَیْثُ یَشَاء نُصِیبُ بِرَحْمَتِنَا مَن نَّشَاء وَلاَ نُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ بدینسان فرمانروائى دادیم یوسف را در زمین تا نشیمن گزیند از آن در هرجا كه خواهد رسانیم به رحمت خویش هركه را خواهیم و تباه نكنیم پاداش نكوكاران راh}Iیوسف7قَالَ اجْعَلْنِی عَلَى خَزَآئِنِ الأَرْضِ إِنِّی حَفِیظٌ عَلِیمٌ گفت بگمار مرا بر گنجهاى زمین كه منم نگهبانى دانشمندL|m%یوسف6وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِی بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِی فَلَمَّا كَلَّمَهُ قَالَ إِنَّكَ الْیَوْمَ لَدَیْنَا مِكِینٌ أَمِینٌ گفت شاه بر من درآریدش تا مخصوصش به خود سازم سپس گاهى كه سخن گفت با او گفت همانا توئى امروز نزد ما فرمانرواى امین‏w{Oیوسف5وَمَا أُبَرِّىءُ نَفْسِی إِنَّ النَّفْسَ لأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ مَا رَحِمَ رَبِّیَ إِنَّ رَبِّی غَفُورٌ رَّحِیمٌ و تبرئه نكنم (بیزار نشمرم) خویشتن را همانا دل بسیار امركننده است به زشتى مگر آنكه رحم كرده است پروردگار من همانا پروردگار من است آمرزنده مهربان‏ezCیوسف4ذَلِكَ لِیَعْلَمَ أَنِّی لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَیْبِ وَأَنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی كَیْدَ الْخَائِنِینَ این تا بداند كه من خیانتش نكردم پنهان و آنكه خدا نیست رهبرى‏كننده نیرنگ خیانتكاران‏Nys#یوسف3قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ إِذْ رَاوَدتُّنَّ یُوسُفَ عَن نَّفْسِهِ قُلْنَ حَاشَ لِلّهِ مَا عَلِمْنَا عَلَیْهِ مِن سُوءٍ قَالَتِ امْرَأَةُ الْعَزِیزِ الآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ أَنَاْ رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِینَ گفت چه شد شما را كه كام جستید از یوسف گفتند هرگز خدا را ندانستیم بر او زشتیى گفت زن عزیز اكنون پدیدار گشت حقّ من كام خواستم از او و او است راستگویان‏/x]{یوسف2وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِی بِهِ فَلَمَّا جَاءهُ الرَّسُولُ قَالَ ارْجِعْ إِلَى رَبِّكَ فَاسْأَلْهُ مَا بَالُ النِّسْوَةِ اللاَّتِی قَطَّعْنَ أَیْدِیَهُنَّ إِنَّ رَبِّی بِكَیْدِهِنَّ عَلِیمٌ گفت شاه بیاوریدم بدو و هنگامى كه آمدش فرستاده گفت برگرد بسوى خداوند خویش پس بپرس از او چه بود آن زنان را كه سخت بریدند دستهاى خود را همانا پروردگار من به نیرنگ آنان است دانا#w;یوسف1ثُمَّ یَأْتِی مِن بَعْدِ ذَلِكَ عَامٌ فِیهِ یُغَاثُ النَّاسُ وَفِیهِ یَعْصِرُونَ پس بیاید پس از آن سالى كه در آن باران بارد بر مردم و در آن رهائى یابند  U : P8  یوسف@قَالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَیْهِ إِلاَّ كَمَا أَمِنتُكُمْ عَلَى أَخِیهِ مِن قَبْلُ فَاللّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ گفت آیا امین شمرم شما را بر او جز بدانگونه كه امین شمردم شما را بر برادرش از پیش پس خدا است بهترین نگاهدارنده و او است مهربانترین مهربانان‏(+یوسف?فَلَمَّا رَجِعُوا إِلَى أَبِیهِمْ قَالُواْ یَا أَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الْكَیْلُ فَأَرْسِلْ مَعَنَا أَخَانَا نَكْتَلْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ و هنگامى كه بازگشتند بسوى پدر خویش گفتند اى پدر بازداشته شد از ما پیمایش پس بفرست با ما برادر ما را تا بپیمائیم و همانا مائیم براى او نگهدارندگان‏E]یوسف>وَقَالَ لِفِتْیَانِهِ اجْعَلُواْ بِضَاعَتَهُمْ فِی رِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ یَعْرِفُونَهَا إِذَا انقَلَبُواْ إِلَى أَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ و گفت به جوانان خود بگذارید كالاى ایشان را در بارهاى ایشان باشد بشناسندش گاهى كه بازگردند بسوى خاندان خود شاید بازگردند ایشان‏fi]یوسف=قَالُواْ سَنُرَاوِدُ عَنْهُ أَبَاهُ وَإِنَّا لَفَاعِلُونَ گفتند زود است بفریبیم از او پدرش را همانا مائیم كنندگان‏ یوسف<فَإِن لَّمْ تَأْتُونِی بِهِ فَلاَ كَیْلَ لَكُمْ عِندِی وَلاَ تَقْرَبُونِ پس اگر نیاوریدم بدو نه پیمایشى باشد شما را نزد من و نه به من نزدیك شوید2?یوسف;وَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ قَالَ ائْتُونِی بِأَخٍ لَّكُم مِّنْ أَبِیكُمْ أَلاَ تَرَوْنَ أَنِّی أُوفِی الْكَیْلَ وَأَنَاْ خَیْرُ الْمُنزِلِینَ و هنگامى كه بست بار ایشان را گفت بیارید مرا برادرى كه شما را است از پدر شما آیا نبینید كه تمام مى‏دهم پیمانه را و منم بهترین میزبانان (فرودآرندگان)J?Oیوسف:وَجَاء إِخْوَةُ یُوسُفَ فَدَخَلُواْ عَلَیْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ و آمدند برادران یوسف پس بر او درآمدند پس بشناخت آنان را و بودند ایشان او را ناشناسندگان‏#%یوسف9وَلَأَجْرُ الآخِرَةِ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ آمَنُواْ وَكَانُواْ یَتَّقُونَ و همانا پاداش آخرت بهتر است براى آنان كه ایمان آوردند و بودند پرهیز مى‏كردند  i U i;یوسفEوَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَى یُوسُفَ آوَى إِلَیْهِ أَخَاهُ قَالَ إِنِّی أَنَاْ أَخُوكَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ و هنگامى كه درآمدند بر یوسف جاى داد نزد خود برادر خود را گفت همانا منم برادر تو پس اندوهگین مباش بدانچه بودند مى‏كردند< }uیوسفDوَلَمَّا دَخَلُواْ مِنْ حَیْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُم مَّا كَانَ یُغْنِی عَنْهُم مِّنَ اللّهِ مِن شَیْءٍ إِلاَّ حَاجَةً فِی نَفْسِ یَعْقُوبَ قَضَاهَا وَإِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِّمَا عَلَّمْنَاهُ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُونَ و هنگامى كه درآمدند بدانسان كه فرمود ایشان را پدرشان نبود كه بى‏نیاز كند از ایشان از خدا چیزى مگر خواسته‏اى را در دل یعقوب كه برآوردش و همانا او است دانشمندى بدانچه بیاموختیمش و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانند  یوسفCوَقَالَ یَا بَنِیَّ لاَ تَدْخُلُواْ مِن بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُواْ مِنْ أَبْوَابٍ مُّتَفَرِّقَةٍ وَمَا أُغْنِی عَنكُم مِّنَ اللّهِ مِن شَیْءٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَعَلَیْهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ و گفت اى فرزندان من درون نشوید از یك در و درآئید از درهاى پراكنده و بى‏نیاز نگردانم شما را از خدا به چیزى نیست حكم جز آن خدا بر او توكل كردم و بر او توكّل‏كنند توكّل‏كنندگان‏zE)یوسفBقَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّى تُؤْتُونِ مَوْثِقًا مِّنَ اللّهِ لَتَأْتُنَّنِی بِهِ إِلاَّ أَن یُحَاطَ بِكُمْ فَلَمَّا آتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللّهُ عَلَى مَا نَقُولُ وَكِیلٌ گفت نفرستمش با شما تا دهیدم گروگانى از خدا كه بیاریدش بسوى من مگر آنكه فراگرفته شوید و هنگامى كه دادندش گروگان خود را گفت خدا است بر آنچه گوئیم وكیل‏ یوسفAوَلَمَّا فَتَحُواْ مَتَاعَهُمْ وَجَدُواْ بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَیْهِمْ قَالُواْ یَا أَبَانَا مَا نَبْغِی هَـذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَیْنَا وَنَمِیرُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَانَا وَنَزْدَادُ كَیْلَ بَعِیرٍ ذَلِكَ كَیْلٌ یَسِیرٌ و هنگامى كه برگشودند بار خویش را دیدند كالاى خود را كه بازگردانیده شده است بسوى ایشان گفتند اى پدر چه مى‏خواهیم اینك كالاى ما برگردانیده شد بسوى ما و خوراك دهیم خاندان خویش را و نگهداریم برادر خویش را و بیفزائیم پیمایش اشترى را این است پیمایشى اندك‏ k ) e `4kEqیوسفNقَالُواْ یَا أَیُّهَا الْعَزِیزُ إِنَّ لَهُ أَبًا شَیْخًا كَبِیرًا فَخُذْ أَحَدَنَا مَكَانَهُ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِینَ گفتند اى عزیز همانا او را پدرى است پیرى فرتوت پس برگیر یكى از ما را به جاى او كه مى‏بینیم تو را از نكوكاران‏-QیوسفMقَالُواْ إِن یَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَّهُ مِن قَبْلُ فَأَسَرَّهَا یُوسُفُ فِی نَفْسِهِ وَلَمْ یُبْدِهَا لَهُمْ قَالَ أَنتُمْ شَرٌّ مَّكَانًا وَاللّهُ أَعْلَمْ بِمَا تَصِفُونَ گفتند اگر بدزدد همانا دزدیده است برادرى او را پیش پس نهانش داشت یوسف در دل خود و فاش ننمودش براى آنان گفت شما بدترید در جایگاه و خدا داناتر است بدانچه مى‏ستایید"GwیوسفLفَبَدَأَ بِأَوْعِیَتِهِمْ قَبْلَ وِعَاء أَخِیهِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَهَا مِن وِعَاء أَخِیهِ كَذَلِكَ كِدْنَا لِیُوسُفَ مَا كَانَ لِیَأْخُذَ أَخَاهُ فِی دِینِ الْمَلِكِ إِلاَّ أَن یَشَاء اللّهُ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مِّن نَّشَاء وَفَوْقَ كُلِّ ذِی عِلْمٍ عَلِیمٌ پس آغاز كرد به بارهاى آنان پیش از بار برادر خویش سپس درآوردش از بار برادر خویش بدینگونه تدبیر كردیم براى یوسف نمى‏رسید او را كه برگیرد برادرش را در كیش شاه جز آنكه خدا خواهد بالا بریم پایه‏هاى هركه را خواهیم و بر بالاى هر دانشورى است دانشمندDcیوسفKقَالُواْ جَزَآؤُهُ مَن وُجِدَ فِی رَحْلِهِ فَهُوَ جَزَاؤُهُ كَذَلِكَ نَجْزِی الظَّالِمِینَ گفتند كیفر او هركه یافت شود در بار اوست كیفرش بدینگونه كیفر دهیم ستمكاران‏9A+یوسفJقَالُواْ فَمَا جَزَآؤُهُ إِن كُنتُمْ كَاذِبِینَ گفتند پس چیست كیفر او اگر باشید دروغگویان‏cuKیوسفIقَالُواْ تَاللّهِ لَقَدْ عَلِمْتُم مَّا جِئْنَا لِنُفْسِدَ فِی الأَرْضِ وَمَا كُنَّا سَارِقِینَ گفتند به خدا سوگند شما مى‏دانید ما نیامدیم تا تبهكارى كنیم در زمین و نبوده‏ایم دزدان‏YaKیوسفHقَالُواْ نَفْقِدُ صُوَاعَ الْمَلِكِ وَلِمَن جَاء بِهِ حِمْلُ بَعِیرٍ وَأَنَاْ بِهِ زَعِیمٌ گفتند گم كردیم پیمانه (جام) شاه را و هركه آن را آورد برایش بار اشترى است و منم بدان ضامن‏B W'یوسفGقَالُواْ وَأَقْبَلُواْ عَلَیْهِم مَّاذَا تَفْقِدُونَ گفتند و بازگشتند بسوى آنان چه چیز گم كردید uیوسفFفَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَایَةَ فِی رَحْلِ أَخِیهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَیَّتُهَا الْعِیرُ إِنَّكُمْ لَسَارِقُونَ و هنگامى كه بست بار ایشان را گذارد جام را میان بار برادر خویش پس بانگ برآورد بانگ‏دهنده‏اى كه‏اى كاروان همانا شمائید دزدى‏كنندگان‏ r !BesQیوسفVقَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّی وَحُزْنِی إِلَى اللّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ گفت جز این نیست كه شكوه اندوه و فسردگى خویش را به خدا برم و مى‏دانم از خدا آنچه نمى‏دانید\y9یوسفUقَالُواْ تَالله تَفْتَأُ تَذْكُرُ یُوسُفَ حَتَّى تَكُونَ حَرَضًا أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِینَ گفتند به خدا ترك نكنى یاد كردن یوسف را تا بیمارى فسرده گردى یا بشوى از نابودشدگان‏{QیوسفTوَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ یَا أَسَفَى عَلَى یُوسُفَ وَابْیَضَّتْ عَیْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِیمٌ و روى برتافت از ایشان و گفت دریغ بر یوسف و سفید شد دیدگان او از اندوه و بود به اندوه گلوگیرt-5یوسفSقَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِیلٌ عَسَى اللّهُ أَن یَأْتِیَنِی بِهِمْ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْعَلِیمُ الْحَكِیمُ گفت بلكه آراست براى شما دلهاى شما امرى را پس شكیبائى نكو است امید است خدا بیاوردم به هر دو با هم كه او است داناى حكیم‏k5یوسفRوَاسْأَلِ الْقَرْیَةَ الَّتِی كُنَّا فِیهَا وَالْعِیْرَ الَّتِی أَقْبَلْنَا فِیهَا وَإِنَّا لَصَادِقُونَ و بپرس شهرى را كه در آن بودیم و كاروانى را كه در آن آمدیم و همانا مائیم راستگویان‏y1;یوسفQارْجِعُواْ إِلَى أَبِیكُمْ فَقُولُواْ یَا أَبَانَا إِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ وَمَا شَهِدْنَا إِلاَّ بِمَا عَلِمْنَا وَمَا كُنَّا لِلْغَیْبِ حَافِظِینَ بازگردید بسوى پدر خویش پس بگوئید اى پدر همانا فرزندت دزدید و گواهى ندهیم جز بدانچه دانستیم و نیستیم ناپیدا را نگهبان‏i[qیوسفPفَلَمَّا اسْتَیْأَسُواْ مِنْهُ خَلَصُواْ نَجِیًّا قَالَ كَبِیرُهُمْ أَلَمْ تَعْلَمُواْ أَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ أَخَذَ عَلَیْكُم مَّوْثِقًا مِّنَ اللّهِ وَمِن قَبْلُ مَا فَرَّطتُمْ فِی یُوسُفَ فَلَنْ أَبْرَحَ الأَرْضَ حَتَّىَ یَأْذَنَ لِی أَبِی أَوْ یَحْكُمَ اللّهُ لِی وَهُوَ خَیْرُ الْحَاكِمِینَ پس هنگامى كه نومید شدند از او جدا شدند رازگویان گفت بزرگ ایشان آیا ندانستید كه پدر شما بگرفت بر شما گروگانى از خدا و از پیش چه كوتاهى كردید در باره یوسف پس ترك نكنم زمین را هرگز تا رخصتم دهد پدرم یا حكم كند خدا براى من و اوست بهترین حكمرانان‏ یوسفOقَالَ مَعَاذَ اللّهِ أَن نَّأْخُذَ إِلاَّ مَن وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِندَهُ إِنَّـآ إِذًا لَّظَالِمُونَ گفت پناه برم به خدا كه بگیریم جز آن را كه یافتیم كالاى خویش را به نزدش كه مائیم در آن هنگام از ستمگران‏ V uVyV4%U یوسف_قَالُواْ تَاللّهِ إِنَّكَ لَفِی ضَلاَلِكَ الْقَدِیمِ گفتند به خدا توئى در گمراهى پیشین‏g$}Kیوسف^وَلَمَّا فَصَلَتِ الْعِیرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّی لَأَجِدُ رِیحَ یُوسُفَ لَوْلاَ أَن تُفَنِّدُونِ و هنگامى كه بار نهاد كاروان گفت پدر ایشان همانا مىیابم بوى یوسف را اگر نه كم خردم خوانید#5Qیوسف]اذْهَبُواْ بِقَمِیصِی هَـذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِی یَأْتِ بَصِیرًا وَأْتُونِی بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِینَ ببرید جامه مرا این پس بیفكنیدش بر روى پدرم تا بینا گردد و بیارید مرا به خانواده خود همگى‏O"o)یوسف\قَالَ لاَ تَثْرَیبَ عَلَیْكُمُ الْیَوْمَ یَغْفِرُ اللّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ گفت نیست نكوهشى بر شما امروز بیامرزد شما را خدا و او است مهربانترین مهربانان‏!+یوسف[قَالُواْ تَاللّهِ لَقَدْ آثَرَكَ اللّهُ عَلَیْنَا وَإِن كُنَّا لَخَاطِئِینَ گفتند به خدا برگزیده است خدا تو را بر ما و همانا بودیم ما تباهكاران‏p +/یوسفZقَالُواْ أَإِنَّكَ لَأَنتَ یُوسُفُ قَالَ أَنَاْ یُوسُفُ وَهَـذَا أَخِی قَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَیْنَا إِنَّهُ مَن یَتَّقِ وَیِصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ گفتند مگر توئى یوسف گفت من یوسفم و این است برادرم كه خدا منّت نهاد بر ما بدرستى هركه پرهیزكارى كند و شكیبا شود همانا خدا تباه نگرداند پاداش نكوكاران را 9یوسفYقَالَ هَلْ عَلِمْتُم مَّا فَعَلْتُم بِیُوسُفَ وَأَخِیهِ إِذْ أَنتُمْ جَاهِلُونَ گفت آیا دانستید چه كردید به یوسف و برادرش هنگامى كه بودید نادانان‏G)_یوسفXفَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَیْهِ قَالُواْ یَا أَیُّهَا الْعَزِیزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَیْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَیْنَآ إِنَّ اللّهَ یَجْزِی الْمُتَصَدِّقِینَ پس هنگامى كه درآمدند بر او گفتند اى عزیز رسید به ما و خاندان ما رنج و آوردیم كالائى ناچیز پس پركن براى ما پیمانه را و تصدق كن بر ما كه خدا پاداش دهد به تصدق‏كنندگان‏$?یوسفWیَا بَنِیَّ اذْهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن یُوسُفَ وَأَخِیهِ وَلاَ تَیْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِنَّهُ لاَ یَیْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ اى فرزندان من بروید پس جستجو كنید از یوسف و برادرش و نومید نشوید از روح خدا همانا نومید نشوند از روح خدا جز گروه كافران‏  %%^K,IGیوسفfذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْغَیْبِ نُوحِیهِ إِلَیْكَ وَمَا كُنتَ لَدَیْهِمْ إِذْ أَجْمَعُواْ أَمْرَهُمْ وَهُمْ یَمْكُرُونَ این از داستانهاى ناپیدا است كه وحى فرستیم بسوى تو و نبودى نزد ایشان گاهى كه گردآوردند كار خویش را حالى كه نیرنگ مى‏ساختندC+iیوسفeرَبِّ قَدْ آتَیْتَنِی مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِی مِن تَأْوِیلِ الأَحَادِیثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَنتَ وَلِیِّی فِی الدُّنُیَا وَالآخِرَةِ تَوَفَّنِی مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ پروردگارا همانا دادِیَم از پادشاهى و آموختِیَم از تعبیر خوابها اى پدیدآرنده آسمانها و زمین توئى دوست من در دنیا و آخرت دریاب مرا مسلمان و پیوسته دار مرا با شایستگان‏|*O#یوسفdوَرَفَعَ أَبَوَیْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّواْ لَهُ سُجَّدًا وَقَالَ یَا أَبَتِ هَـذَا تَأْوِیلُ رُؤْیَایَ مِن قَبْلُ قَدْ جَعَلَهَا رَبِّی حَقًّا وَقَدْ أَحْسَنَ بَی إِذْ أَخْرَجَنِی مِنَ السِّجْنِ وَجَاء بِكُم مِّنَ الْبَدْوِ مِن بَعْدِ أَن نَّزغَ الشَّیْطَانُ بَیْنِی وَبَیْنَ إِخْوَتِی إِنَّ رَبِّی لَطِیفٌ لِّمَا یَشَاء إِنَّهُ هُوَ الْعَلِیمُ الْحَكِیمُ و برآورد پدر و مادر خویش را بر تخت و بیفتادند برایش سجده كنان و گفت اى پدر این است تعبیر خوابم از پیش كه گردانیدش پروردگارم راست و همانا به من نكوئى كرد هنگامى كه برونم آورد از زندان و بیاورد شما را از بیابان پس از آنكه آشوب كرد شیطان میان من و برادرانم همانا پروردگار من لطیف (بخشنده) است آنچه را خواهد همانا او است داناى حكیم‏)%uیوسفcفَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَى یُوسُفَ آوَى إِلَیْهِ أَبَوَیْهِ وَقَالَ ادْخُلُواْ مِصْرَ إِن شَاء اللّهُ آمِنِینَ و هنگامى كه درآمدند بر یوسف كشید در بر خود پدر و مادرش را و گفت به مصر درآئید اگر خدا خواهد آسودگان‏*(+#یوسفbقَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّیَ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ گفت بزودى آمرزش خواهم براى شما از پروردگار خود همانا او است آمرزنده مهربان‏'+یوسفaقَالُواْ یَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِینَ گفتند اى پدر ما آمرزش خواه براى ما گناهان ما را كه بودیم لغزشكاران‏w&9/یوسف`فَلَمَّا أَن جَاء الْبَشِیرُ أَلْقَاهُ عَلَى وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِیرًا قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّی أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ و هنگامى كه آمد مژده‏رسان بیفكندش بر روى او پس برگشت بینا گفت آیا نگفتم به شما كه مى‏دانم از خدا آنچه را نمى‏دانید ]!  ]L4یوسفnحَتَّى إِذَا اسْتَیْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُواْ جَاءهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّیَ مَن نَّشَاء وَلاَ یُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِینَ تا هنگامى كه نومید شدند فرستادگان و پنداشتند كه دروغ گفته شدند بیامدشان یارى ما پس نجات دهیم هركه را خواهیم و برنگردد خشم ما از گروه گنهكاران‏o3;یوسفmوَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلاَّ رِجَالاً نُّوحِی إِلَیْهِم مِّنْ أَهْلِ الْقُرَى أَفَلَمْ یَسِیرُواْ فِی الأَرْضِ فَیَنظُرُواْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَدَارُ الآخِرَةِ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ اتَّقَواْ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ و نفرستادیم پیش از تو جز مردانى كه وحى فرستادیم بسوى آنان از اهل شهرها پس آیا نمى‏گردند در زمین تا بنگرند چگونه بود فرجام آنان كه پیش از ایشان بودند و همانا خانه آخرت بهتر است براى آنان كه پرهیز كنند آیا بخرد نمىیابیدP2 یوسفlقُلْ هَـذِهِ سَبِیلِی أَدْعُو إِلَى اللّهِ عَلَى بَصِیرَةٍ أَنَاْ وَمَنِ اتَّبَعَنِی وَسُبْحَانَ اللّهِ وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِكِینَ بگو اینك راه من مى‏خوانم بسوى خدا بر بینائى من و هر كه پیرویم كند و منزه است خدا و نیستم من از شرك‏ورزان‏61] یوسفkأَفَأَمِنُواْ أَن تَأْتِیَهُمْ غَاشِیَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللّهِ أَوْ تَأْتِیَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لاَ یَشْعُرُونَ پس آیا ایمن شدند كه بیایدشان فراگیرنده‏اى از شكنجه خدا یا بیایدشان ساعت ناگهان حالى كه درنیابند ایشان‏0{یوسفjوَمَا یُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللّهِ إِلاَّ وَهُم مُّشْرِكُونَ و ایمان نیارند بیشتر ایشان به خدا مگر آنكه ایشانند شرك‏ورزندگان‏[/-یوسفiوَكَأَیِّن مِّن آیَةٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ یَمُرُّونَ عَلَیْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ بسا نشانهائى در آسمان و زمین كه مى‏گذرند بر آنها و ایشانند از آن روى‏گردانان‏ .9Yیوسفhوَمَا تَسْأَلُهُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِینَ و نپرسشان بر آن مزدى نیست آن مگر یادآوریى براى جهانیان‏[-YWیوسفgوَمَا أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِینَ و نیستند بیشتر مردم و هر چند آرزومند باشى باوركنندگان‏  ? &q:wiرعدوَفِی الأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ وَجَنَّاتٌ مِّنْ أَعْنَابٍ وَزَرْعٌ وَنَخِیلٌ صِنْوَانٌ وَغَیْرُ صِنْوَانٍ یُسْقَى بِمَاء وَاحِدٍ وَنُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَى بَعْضٍ فِی الأُكُلِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ و در زمین است بخشهائى نزدیك به هم و باغهائى از انگورها و كشتزار و درختان خرما رسته از یك بن و نارسته از یك بن كه آبیارى مى‏شود به یك آب و برترى نهیم پاره‏اى از آنها را بر پاره‏اى در خوراك همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه بخرد دریابندH9!mرعدوَهُوَ الَّذِی مَدَّ الأَرْضَ وَجَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ وَأَنْهَارًا وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ جَعَلَ فِیهَا زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهَارَ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ و او است آنكه گسترانید زمین را و نهاد در آن لنگرها و جویهائى و از همه میوه‏ها نهاد در آن دو جفت مى‏پوشاند شب را به روز همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه اندیشه كنندH8}رعداللّهُ الَّذِی رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ یَجْرِی لأَجَلٍ مُّسَمًّى یُدَبِّرُ الأَمْرَ یُفَصِّلُ الآیَاتِ لَعَلَّكُم بِلِقَاء رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ خدا است آنكه بیافراشت آسمانها را بى‏ستونى كه بینیدش سپس استوار شد بر عرش و رام كرد مهر و ماه را هر كدام روانند تا سرآمدى نامبرده مى‏پردازد كار را تفصیل دهد آیتها را شاید شما به ملاقات پروردگار خویش یقین آرید'7 ckرعدالمر تِلْكَ آیَاتُ الْكِتَابِ وَالَّذِیَ أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ الْحَقُّ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یُؤْمِنُونَ این است آیتهاى كتاب و آنچه فرستاده شد بسوى تو از پروردگار تو حق است و لیكن بیشتر مردم باور ندارندk6_{رعدبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏=5w}یوسفoلَقَدْ كَانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُوْلِی الأَلْبَابِ مَا كَانَ حَدِیثًا یُفْتَرَى وَلَـكِن تَصْدِیقَ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَتَفْصِیلَ كُلَّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ همانا بوده است در داستانهاى ایشان عبرتى براى خردمندان نیست داستانى دروغ پرداخته و لیكن گواهى آنچه پیش روى او است و تفصیل همه چیز و هدایت و رحمتى براى گروه ایمان‏آورندگان‏ I %tI0AWرعد لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِّن بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ وَإِذَا أَرَادَ اللّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلاَ مَرَدَّ لَهُ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَالٍ او را است پیاپى آیندگانى از پیش رویش و از پشت سرش كه نگه میدارندش از امر خدا همانا خدا دگرگون نكند آنچه را به گروهى است تا دگرگون سازند آنچه را كه در خود آنان است و هرگاه بخواهد خدا بر گروهى بدى پس نیست بازگشتى براى آن و نیست ایشان را جز او سرپرستى‏)@=رعد سَوَاء مِّنكُم مَّنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَن جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّیْلِ وَسَارِبٌ بِالنَّهَارِ یكسان است از شما آنكه نهان كند گفتار را و آنكه آشكار سازدش و آنكه نهان است در شب و به كار خویش اندر است در روزF?g#رعد عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ الْكَبِیرُ الْمُتَعَالِ داناى نهان و آشكار آن بزرگ عالى‏جایگاه‏->K رعداللّهُ یَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنثَى وَمَا تَغِیضُ الأَرْحَامُ وَمَا تَزْدَادُ وَكُلُّ شَیْءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ خدا داند آنچه بارور شود هر ماده‏اى و آنچه فروبرند زهدانها و آنچه بیفزایند و هر چیزى است نزد او به اندازه‏Q=OQرعدوَیَقُولُ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَوْلآ أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ و گویند آنان كه كفر ورزیدند چرا فرود نیاید بر او آیتى از پروردگارش جز این نیست كه توئى بیم‏دهنده و هر گروهى را است راهنمائى‏-<mkرعدوَیَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّیِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَقَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِمُ الْمَثُلاَتُ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِّلنَّاسِ عَلَى ظُلْمِهِمْ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِیدُ الْعِقَابِ و شتاب خواهند از تو به بدى پیش از خوبى حالى كه گذشت است پیش از ایشان شكنجه‏ها و همانا پروردگار تو آمرزشگر است براى مردم بر ستمگریشان و همانا پروردگار تو است سخت شكنجه‏Q;w)رعدوَإِن تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَئِذَا كُنَّا تُرَابًا أَئِنَّا لَفِی خَلْقٍ جَدِیدٍ أُوْلَـئِكَ الَّذِینَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ وَأُوْلَئِكَ الأَغْلاَلُ فِی أَعْنَاقِهِمْ وَأُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدونَ و اگر شگفت مانى پس شگفت است گفتار ایشان كه آیا گاهى كه خاك شویم آیا به راستى مائیم در آفرینشى نوین آنانند كه كفر ورزیدند به پروردگار خود و آنانند كه زنجیرها به گردنهاى ایشان است و آنانند یاران آتش ایشانند در آن جاودانان‏  ~ 5F35رعدقُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ قُلِ اللّهُ قُلْ أَفَاتَّخَذْتُم مِّن دُونِهِ أَوْلِیَاء لاَ یَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْ نَفْعًا وَلاَ ضَرًّا قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الأَعْمَى وَالْبَصِیرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِی الظُّلُمَاتُ وَالنُّورُ أَمْ جَعَلُواْ لِلّهِ شُرَكَاء خَلَقُواْ كَخَلْقِهِ فَتَشَابَهَ الْخَلْقُ عَلَیْهِمْ قُلِ اللّهُ خَالِقُ كُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ بگو كیست پروردگار آسمانها و زمین بگو خدا بگو پس آیا برگرفتید جز او دوستانى كه دارا نیستند براى خویشتن سود و نه زیانى را بگو آیا یكسانند كور و بینا یا آیا یكسانند تاریكیها و روشنائى یا قرار دادند براى خدا شریكانى كه بیافریدند همانند آفرینش او پس مشتبه شده است آفرینش بر ایشان بگو خدا است آفریننده همه چیز و او است یكتاى چیرگى‏جوى‏Eiرعدوَلِلّهِ یَسْجُدُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَظِلالُهُم بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ و براى خدا سجده كنند آنان كه در آسمانها و زمینند خواه و ناخواه و سایه‏هاى آنان در بامداد و شامها^D?{رعدلَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ لاَ یَسْتَجِیبُونَ لَهُم بِشَیْءٍ إِلاَّ كَبَاسِطِ كَفَّیْهِ إِلَى الْمَاء لِیَبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهِ وَمَا دُعَاء الْكَافِرِینَ إِلاَّ فِی ضَلاَلٍ وى را است دعوت حق و آنان را كه خوانند جز او اجابت نكنندشان به چیزى مگر مانند گشاینده دستهاى خویش بسوى آب تا برسد به دهانش و نیست رسنده بدان و نیست دعوت كافران مگر در گمراهى‏ICuرعد وَیُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلاَئِكَةُ مِنْ خِیفَتِهِ وَیُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَیُصِیبُ بِهَا مَن یَشَاء وَهُمْ یُجَادِلُونَ فِی اللّهِ وَهُوَ شَدِیدُ الْمِحَالِ و درود گوید رعد به سپاس او و فرشتگان از بیمش و بفرستد صاعقه‏ها را تا برساند آنها را به هر كه خواهد و مى‏ستیزند در خدا و او است سخت‏نیرو1BOرعد هُوَ الَّذِی یُرِیكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَیُنْشِىءُ السَّحَابَ الثِّقَالَ و او است آنكه بنماید به شما برق را بیمى و امیدى و پدید آرد ابرهاى سنگین‏  7H:L[رعدوَالَّذِینَ صَبَرُواْ ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلاَنِیَةً وَیَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ و آنان كه شكیبائى گزیدند براى روى پروردگار خود و بپا داشتند نماز را و دادند از آنچه روزیشان دادیم نهان و آشكارا و دور كنند به خوبى بدى را آنان را است فرجام آن سراى‏K' رعدوَالَّذِینَ یَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَیَخَافُونَ سُوءَ الحِسَابِ و آنان كه پیوند كنند آنچه را خدا فرموده است كه پیوند شود و بترسند پروردگار خویش را و بترسند از زشتى حساب‏XJ/رعدالَّذِینَ یُوفُونَ بِعَهْدِ اللّهِ وَلاَ یِنقُضُونَ الْمِیثَاقَ آنان كه وفا كنند به عهد خدا و نشكنند پیمان راuIk}رعدأَفَمَن یَعْلَمُ أَنَّمَا أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَى إِنَّمَا یَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ آیا آنكه مى‏داند كه آنچه فرستاده شده است بسوى تو از پروردگارت حق است مانند آن است كه او كور است جز این نیست كه یادآور شوند خداوندان خردهاyH/Aرعدلِلَّذِینَ اسْتَجَابُواْ لِرَبِّهِمُ الْحُسْنَى وَالَّذِینَ لَمْ یَسْتَجِیبُواْ لَهُ لَوْ أَنَّ لَهُم مَّا فِی الأَرْضِ جَمِیعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لاَفْتَدَوْاْ بِهِ أُوْلَـئِكَ لَهُمْ سُوءُ الْحِسَابِ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ آنان را كه پذیرفتند از پروردگار خویش نكوئى است و آنان كه نپذیرفتند اگر باشد ایشان را آنچه در زمین است همگى و مانند آن با آن هرآینه به جاى خویش دهند آنان براى ایشان است بدى حساب و جایگاه ایشان است دوزخ و چه زشت است آن آرامیدنگاه‏EGuرعدأَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَسَالَتْ أَوْدِیَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَدًا رَّابِیًا وَمِمَّا یُوقِدُونَ عَلَیْهِ فِی النَّارِ ابْتِغَاء حِلْیَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُ كَذَلِكَ یَضْرِبُ اللّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَاء وَأَمَّا مَا یَنفَعُ النَّاسَ فَیَمْكُثُ فِی الأَرْضِ كَذَلِكَ یَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ فرستاد از آسمان آبى پس روان گشت دره‏هائى از سیل به اندازه خود پس برداشت سیل كفى برآمده و از آنچه مى‏افروزند بر آن در آتش به طلب زیورى یا كالائى كفى مانند آن بدینگونه مى‏زند خدا حق و باطل را اما كف مى‏رود كنارى و اما آنچه سود دهد مردم را پس مى‏ماند در زمین بدینگونه مى‏زند خدا مثلها را + p\(+VT)رعدكَذَلِكَ أَرْسَلْنَاكَ فِی أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهَا أُمَمٌ لِّتَتْلُوَ عَلَیْهِمُ الَّذِیَ أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ وَهُمْ یَكْفُرُونَ بِالرَّحْمَـنِ قُلْ هُوَ رَبِّی لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَیْهِ مَتَابِ بدینسان فرستادیمت در امتى كه بگذشته است پیش از آن امتهائى تا بخوانى بر ایشان آنچه را وحى فرستادیم بسوى تو حالى كه كفر مى‏ورزند به خداى مهربان بگو او است پروردگار من نیست خدائى جز او بر او توكل كردم و بسوى او است بازگشتم‏,S%1رعدالَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ طُوبَى لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند خوشى باد براى ایشان و نیكى بازگشتگاه‏oRAرعدالَّذِینَ آمَنُواْ وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللّهِ أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ آنان كه ایمان آوردند آرام گیرد دلهاى ایشان به یاد خدا همانا به یاد خدا آرام گیرد دلها0Q'7رعدوَیَقُولُ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللّهَ یُضِلُّ مَن یَشَاء وَیَهْدِی إِلَیْهِ مَنْ أَنَابَ و گویند آنان كه كفر ورزیدند چرا فرود نیاید بر او آیتى از پروردگارش بگو همانا خدا گمراه كند هر كه را خواهد و هدایت كند بسوى خود هر كه را بازگشت (یا زارى كند)P-qرعداللّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشَاء وَیَقَدِرُ وَفَرِحُواْ بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا فِی الآخِرَةِ إِلاَّ مَتَاعٌ همانا خدا فراخ گرداند روزى را براى هر كه خواهد و تنگ گرداند و خرسند شدند به زندگى دنیا حالى كه نیست زندگانى دنیا در آخرت مگر بهره‏اى‏OS9رعدوَالَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیَقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیُفْسِدُونَ فِی الأَرْضِ أُوْلَئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ و آنان كه مى‏شكنند پیمان خدا را پس از بستنش و مى‏برند آنچه را خدا فرمود كه پیوند شود و تبهكارى كنند در زمین آنان را است لعنت و براى ایشان است بدى آن سراى‏fNsWرعدسَلاَمٌ عَلَیْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ سلام بر شما بدانچه صبر نمودید چه خوب است فرجام آن سراى‏MGeرعدجَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیَّاتِهِمْ وَالمَلاَئِكَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ بهشتهاى جاودان درآیند در آنها خود و آنان كه شایسته شدند از پدرانشان و همسرانشان و فرزندانشان و فرشتگان درآیند بر ایشان از هر درى‏ 5 PF5xY77رعد#مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ أُكُلُهَا دَآئِمٌ وِظِلُّهَا تِلْكَ عُقْبَى الَّذِینَ اتَّقَواْ وَّعُقْبَى الْكَافِرِینَ النَّارُ مثل بهشتى كه نوید داده شدند پرهیزكاران روان است زیر آن جویها خوراكیش همیشگى است و سایه‏اش این است فرجام آنان كه پرهیزكارى كردند و فرجام كافران است آتش‏Xرعد"لَّهُمْ عَذَابٌ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَلَعَذَابُ الآخِرَةِ أَشَقُّ وَمَا لَهُم مِّنَ اللّهِ مِن وَاقٍ آنان را است شكنجه‏اى در زندگى دنیا و همانا شكنجه آخرت است گرانتر و نیست ایشان را از خدا نگهدارنده‏اى‏6Wgرعد!أَفَمَنْ هُوَ قَآئِمٌ عَلَى كُلِّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَجَعَلُواْ لِلّهِ شُرَكَاء قُلْ سَمُّوهُمْ أَمْ تُنَبِّئُونَهُ بِمَا لاَ یَعْلَمُ فِی الأَرْضِ أَم بِظَاهِرٍ مِّنَ الْقَوْلِ بَلْ زُیِّنَ لِلَّذِینَ كَفَرُواْ مَكْرُهُمْ وَصُدُّواْ عَنِ السَّبِیلِ وَمَن یُضْلِلِ اللّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ پس آیا آنكه او است ایستاده بر هر كس بدانچه دست آورده است و قرار دادند براى خدا شریكانى بگو نام بریدشان یا آگهى مى‏دهید او را بدانچه نمى‏داند در زمین یا به ظاهرى از گفتار بلكه بیاراست براى آنان كه كفر ورزیدند نیرنگشان و بازداشته شدند از راه و آن را كه گمراه كند خدا نباشدش راهنماى‏LVW?رعد وَلَقَدِ اسْتُهْزِىءَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَمْلَیْتُ لِلَّذِینَ كَفَرُواْ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَیْفَ كَانَ عِقَابِ و همانا استهزاء شد به فرستادگانى پیش از تو پس مهلت دادم آنان را كه كفر ورزیدند سپس گرفتم ایشان را پس چگونه بود مرا عقاب‏,Ucsرعدوَلَوْ أَنَّ قُرْآنًا سُیِّرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الأَرْضُ أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتَى بَل لِّلّهِ الأَمْرُ جَمِیعًا أَفَلَمْ یَیْأَسِ الَّذِینَ آمَنُواْ أَن لَّوْ یَشَاء اللّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِیعًا وَلاَ یَزَالُ الَّذِینَ كَفَرُواْ تُصِیبُهُم بِمَا صَنَعُواْ قَارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِیبًا مِّن دَارِهِمْ حَتَّى یَأْتِیَ وَعْدُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ لاَ یُخْلِفُ الْمِیعَادَ و اگر مى‏بود قرآنى كه روان مى‏شدند بدان كوه‏ها یا پاشیده مى‏شد بدان زمین یا سخن گفته مى‏شدند بدان مردگان بلكه خداى را است كار همگى پس آیا نومید نشدند آنان كه ایمان آوردند كه اگر مى‏خواست خدا هرآینه هدایت مى‏كرد مردم را همگى و پیوسته آنان را كه كفر ورزیدند مى‏رسد بدانچه ساختند سركوبى (كوبنده‏اى) یا فرود مى‏آید نزدیكى خانه ایشان تا برسد وعده خدا همانا خدا خلف نمى‏كند میعاد را E  USEF`EEرعد*وَقَدْ مَكَرَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلِلّهِ الْمَكْرُ جَمِیعًا یَعْلَمُ مَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ وَسَیَعْلَمُ الْكُفَّارُ لِمَنْ عُقْبَى الدَّارِ و همانا نیرنگ ساختند آنان كه پیش از ایشان بودند پس خداى را است نیرنگ همگى مى‏داند آنچه را فراهم آرد هر كس و زود است بدانند كافران كه براى كیست پایان آن سراى‏n_=رعد)أَوَلَمْ یَرَوْاْ أَنَّا نَأْتِی الأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا وَاللّهُ یَحْكُمُ لاَ مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ وَهُوَ سَرِیعُ الْحِسَابِ آیا ندیدند كه ما مى‏پردازیم به زمین مى‏كاهیمش از همه سوى آن و خدا حكم كند نیست تبدیل‏كننده براى حكمش و او است زود شمارN^g3رعد(وَإِن مَّا نُرِیَنَّكَ بَعْضَ الَّذِی نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّیَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَیْكَ الْبَلاَغُ وَعَلَیْنَا الْحِسَابُ و اگر بنمایانیمت پاره آنچه بدیشان وعده دهیم یا دریابیمت (بمیرانیمت) جز این نیست كه بر تو است رساندن و بر ما است حساب‏~]}}رعد'یَمْحُو اللّهُ مَا یَشَاء وَیُثْبِتُ وَعِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ بزداید خدا آنچه را خواهد و بازنهد (ثبت كند) و نزد او است مادر كتاب‏x\Oرعد&وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلاً مِّن قَبْلِكَ وَجَعَلْنَا لَهُمْ أَزْوَاجًا وَذُرِّیَّةً وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن یَأْتِیَ بِآیَةٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ و همانا فرستادیم پیمبرانى را پیش از تو و قرار دادیم براى ایشان زنان و فرزندانى نبوده است فرستاده‏اى را كه بیارد آیتى جز به اذن خدا براى هر سرآمدى است نامه‏اى‏.[Iرعد%وَكَذَلِكَ أَنزَلْنَاهُ حُكْمًا عَرَبِیًّا وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم بَعْدَ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللّهِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ وَاقٍ و بدینسان فرستادیمش حكمى عربى (فرمانى به تازى) و اگر پیروى كنى هوسهاى ایشان را پس از آنچه بیامدت از دانش نباشدت از خدا دوست و نه نگهدارنده‏اى‏yZUرعد$وَالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ یَفْرَحُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْكَ وَمِنَ الأَحْزَابِ مَن یُنكِرُ بَعْضَهُ قُلْ إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللّهَ وَلا أُشْرِكَ بِهِ إِلَیْهِ أَدْعُو وَإِلَیْهِ مَآبِ و آنان را كه كتاب دادیم شاد شوند بدانچه فرود آید بسوى تو و از احزاب است آنكه انكار كند پاره آن را بگو جز این نیست مامور شدم كه پرستش كنم خدا را و شرك نورزم بدو بسوى او مى‏خوانم و بسوى او است بازگشتم‏ o> 8M og+/kابراهیم وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآیَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللّهِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ و همانا فرستادیم موسى را به آیتهاى خود كه برون آور قوم خویش را از تاریكیها بسوى روشنائى و یادآوریشان كن به روزهاى خدا همانا در این است آیتهایى براى هر شكیبائى سپاسگزار?f+Oابراهیم وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِیُبَیِّنَ لَهُمْ فَیُضِلُّ اللّهُ مَن یَشَاء وَیَهْدِی مَن یَشَاء وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ و نفرستادیم فرستاده‏اى جز با زبان قوم خود تا آشكار كند براى ایشان پس گمراه كند خدا هر كه را خواهد و هدایت كند هر كه را خواهد و او است عزتمند حكیم‏ge+Euابراهیم الَّذِینَ یَسْتَحِبُّونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا عَلَى الآخِرَةِ وَیَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَیَبْغُونَهَا عِوَجًا أُوْلَـئِكَ فِی ضَلاَلٍ بَعِیدٍ آنان كه برگزینند زندگانى دنیا را بر آخرت و بازدارند از راه خداوند و خواهندش كج آنانند در گمراهى دورd+Mابراهیم اللّهِ الَّذِی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَوَیْلٌ لِّلْكَافِرِینَ مِنْ عَذَابٍ شَدِیدٍ خدا است آنكه وى را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و واى براى كافران از شكنجه سخت‏c+ )Uابراهیم الَر كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ كتابى است فرستادیمش به سویت تا برون آرى مردم را از تاریكیها بسوى روشنائى به اذن پروردگار ایشان بسوى راه خداوند ارجمند ستوده‏tb+_{ابراهیم بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏>awرعد+وَیَقُولُ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفَى بِاللّهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ و گویند آنان كه كفر ورزیدند نیستى فرستاده بگو بس است خدا گواهى میان من و شما و آنكه نزد او است علم كتاب‏ b u Zb@l+gابراهیم قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِی اللّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ یَدْعُوكُمْ لِیَغْفِرَ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَیُؤَخِّرَكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَـمًّى قَالُواْ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُنَا تُرِیدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا كَانَ یَعْبُدُ آبَآؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ گفتند فرستادگان ایشان آیا در خدا هست شكى پدیدآرنده آسمانها و زمین مى‏خواند شما را تا بیامرزد براى شما از گناهان شما و پس اندازد شما را تا سرآمدى نامبرده گفتند نیستید شما مگر بشرى همانند ما خواهید كه بازدارید ما را از آنچه مى‏پرستیدند پدران ما پس بیاورید ما را به فرمانروائى آشكار0k+ciابراهیم أَلَمْ یَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِینَ مِن بَعْدِهِمْ لاَ یَعْلَمُهُمْ إِلاَّ اللّهُ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَرَدُّواْ أَیْدِیَهُمْ فِی أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُواْ إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِی شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَیْهِ مُرِیبٍ آیا نرسید به شما داستان آنان كه پیش از شما بودند قوم نوح و عاد و ثمود و آنان كه پس از ایشان بودند نداندشان جز خدا بیامدشان فرستادگان ایشان به نشانیها پس بازگردانیدند دستهاى خویش را در دهانهاى خود و گفتند همانا كفر ورزیدیم بدانچه فرستاده شده‏اید بدان و همانا مائیم در شكى از آنچه ما را بدان خوانید شك‏آورنده‏ij+;ابراهیم وَقَالَ مُوسَى إِن تَكْفُرُواْ أَنتُمْ وَمَن فِی الأَرْضِ جَمِیعًا فَإِنَّ اللّهَ لَغَنِیٌّ حَمِیدٌ و گفت موسى اگر كفر ورزید شما و هر كه در زمین است همگى همانا خدا بى‏نیازى است ستوده‏*i+)ابراهیم وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِیدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ و هنگامى كه اعلام كرد پروردگار شما اگر سپاسگزارید هر آینه بیفزایم شما را و اگر كفر ورزیدید همانا عذاب من است سخت‏h+ qابراهیم وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْكُمْ إِذْ أَنجَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ وَیُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءكُمْ وَفِی ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِیمٌ و هنگامى كه گفت موسى به قوم خود یاد آرید نعمت خدا را بر خویشتن گاهى كه رهانید شما را از خاندان فرعون روامى‏داشتند بر شما زشتى عذاب را و به سختى مى‏كشتند پسران شما را و به جاى مى‏گذاردند زنان شما را و در این بود آزمایشى از پروردگار شما بزرگ‏  Q@aSs+yابراهیم یَتَجَرَّعُهُ وَلاَ یَكَادُ یُسِیغُهُ وَیَأْتِیهِ الْمَوْتُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَمَا هُوَ بِمَیِّتٍ وَمِن وَرَآئِهِ عَذَابٌ غَلِیظٌ جرعه جرعه نوشدش و نیارد فروبردش (گوارا شودش) و بیایدش مرگ از همه سوى و نیست او مرده و از پس او است عذابى انبوه‏Wr+SGابراهیم مِّن وَرَآئِهِ جَهَنَّمُ وَیُسْقَى مِن مَّاء صَدِیدٍ پشت سر او است دوزخ و نوشانیده شود از آب چرك خون آلود[q+C_ابراهیم وَاسْتَفْتَحُواْ وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ و پیروزى (یا گشایش) جستند و نومید شد هر گردنكش كینه‏ورزى‏p+aابراهیم وَلَنُسْكِنَنَّـكُمُ الأَرْضَ مِن بَعْدِهِمْ ذَلِكَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِی وَخَافَ وَعِیدِ و البته جایگزین سازیم شما را در زمین پس از ایشان این براى آن كس است كه بترسد جایگاه مرا و بترسد از تهدید من‏o+ oابراهیم وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّـكُم مِّنْ أَرْضِنَآ أَوْ لَتَعُودُنَّ فِی مِلَّتِنَا فَأَوْحَى إِلَیْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِینَ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند به پیمبران خود همانا برون رانیم شما را از سرزمین خود یا كه بازگردید در كیش ما پس وحى كرد بسوى ایشان پروردگارشان كه البته هلاك كنیم ستمگران راvn+gqابراهیم وَمَا لَنَا أَلاَّ نَتَوَكَّلَ عَلَى اللّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَى مَا آذَیْتُمُونَا وَعَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ و چه شود ما را توكّل نكنیم بر خدا حالى كه به راستى هدایت كرده است ما را به راه‏هاى ما و همانا شكیبا شویم بر آنچه ما را بیازرده‏اید و بر خدا پس باید توكّل كنند توكل‏كنان‏1m+Gابراهیم قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِن نَّحْنُ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ وَلَـكِنَّ اللّهَ یَمُنُّ عَلَى مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَمَا كَانَ لَنَا أَن نَّأْتِیَكُم بِسُلْطَانٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَعلَى اللّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ گفت بدیشان فرستادگان ایشان نیستیم ما جز بشرى همانند شما و لیكن خدا منّت نهد بر هركه خواهد از بندگان خویش و نرسد ما را كه بیاریمتان فرمانروائیى مگر به اذن خدا و بر خدا پس باید توكّل كنند مؤمنان‏  \ ! Ux+IMابراهیم وَقَالَ الشَّیْطَانُ لَمَّا قُضِیَ الأَمْرُ إِنَّ اللّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَمَا كَانَ لِیَ عَلَیْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلاَّ أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِی فَلاَ تَلُومُونِی وَلُومُواْ أَنفُسَكُم مَّا أَنَاْ بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنتُمْ بِمُصْرِخِیَّ إِنِّی كَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمِینَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ و گفت شیطان هنگامى كه گذشت كار همانا خدا وعده داد شما را وعده حقّ و وعده دادم شما را پس خلف كردم با شما و نبود مرا بر شما فرمانروائیى جز آنكه خواندم شما را پس اجابتم كردید پس سرزنش نكنید مرا و سرزنش كنید خویشتن را نه من فریاد شما رسم و نه شمائید دادرس من همانا كفر ورزیدم بدانچه مرا شریك گردانیدید از پیش همانا ستمگران را است عذابى دردناك‏w+%mابراهیم وَبَرَزُواْ لِلّهِ جَمِیعًا فَقَالَ الضُّعَفَاء لِلَّذِینَ اسْتَكْبَرُواْ إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللّهِ مِن شَیْءٍ قَالُواْ لَوْ هَدَانَا اللّهُ لَهَدَیْنَاكُمْ سَوَاء عَلَیْنَآ أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِیصٍ و برون آمدند پیشگاه خدا همگى پس گفتند ناتوانان بدانان كه سركشى ورزیدند كه بودیم ما شما را پیروانى آیا هستید بى‏نیازكننده ما از عذاب خدا به چیزى گفتند اگر رهبرى مى‏كرد ما را خدا هر آینه راهبریتان مى‏كردیم یكسان است بر ما چه بى‏تابى كنیم و چه شكیبا شویم نیست ما را چاره‏اى‏v+_ابراهیم وَمَا ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِیزٍ و نیست آن بر خدا گران‏/u+Eابراهیم أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ بِالْحقِّ إِن یَشَأْ یُذْهِبْكُمْ وَیَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِیدٍ آیا نبینى كه خدا بیافریده است آسمانها و زمین را به حقّ اگر خواهد مى‏برد شما را و مى‏آورد آفرینشى نوین‏ t+UWابراهیم مَّثَلُ الَّذِینَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ أَعْمَالُهُمْ كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّیحُ فِی یَوْمٍ عَاصِفٍ لاَّ یَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُواْ عَلَى شَیْءٍ ذَلِكَ هُوَ الضَّلاَلُ الْبَعِیدُ مثَل آنان كه كفر ورزیدند به پروردگار خویش كردار ایشان مانند خاكسترى است كه بوزد بدان باد در روزى تند قادر نباشند از آنچه فراهم كردند بر چیزى این است آن گمراهى دور  '5+#Kابراهیم قُل لِّعِبَادِیَ الَّذِینَ آمَنُواْ یُقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَیُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلانِیَةً مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لاَّ بَیْعٌ فِیهِ وَلاَ خِلاَلٌ بگو به بندگان من آنان كه ایمان آوردند بپاى دارند نماز را و بدهند از آنچه روزیشان دادیم نهان و آشكارا پیش از آنكه بیاید روزى كه نیست سوداگریى در آن و نه دوستیى‏+-_ابراهیم وَجَعَلُواْ لِلّهِ أَندَادًا لِّیُضِلُّواْ عَن سَبِیلِهِ قُلْ تَمَتَّعُواْ فَإِنَّ مَصِیرَكُمْ إِلَى النَّارِ و قرار دادند براى خدا همتایانى تا گم كنند از راهش بگو كامیاب شوید كه بازگشت شما است بسوى آتش‏5+5!ابراهیم جَهَنَّمَ یَصْلَوْنَهَا وَبِئْسَ الْقَرَارُ دوزخ مى‏چشندش و چه زشت است آن آرامشگاه‏~+yابراهیم أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ بَدَّلُواْ نِعْمَةَ اللّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ آیا ننگریستى بدانان كه تبدیل كردند نعمت خدا را به ناسپاسى و درآوردند قوم خویش را به خانه مرگ (نابودى)7}+mmابراهیم یُثَبِّتُ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الآخِرَةِ وَیُضِلُّ اللّهُ الظَّالِمِینَ وَیَفْعَلُ اللّهُ مَا یَشَاء استوار دارد خدا آنان را كه ایمان آوردند به گفتار استوار در زندگانى دنیا و در آخرت و گمراه كند خدا ستمگران را و مى‏كند خدا هر چه خواهدe|+/ابراهیم وَمَثلُ كَلِمَةٍ خَبِیثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِیثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ و مثَل سخنى پلید همانند درختى است پلید كه برجهیده است از روى زمین نیستش آرامشى‏/{+A ابراهیم تُؤْتِی أُكُلَهَا كُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَیَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ مى‏دهد خوراك خود را هرگاه (همیشه) به اذن پروردگار خویش و مى‏زند خدا مثَلها را براى مردم شاید یادآور شوند6z+_yابراهیم أَلَمْ تَرَ كَیْفَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَیِّبَةً كَشَجَرةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاء آیا ندیدى چگونه برزد است خدا مثَلى سخنى پاك مانند درختى است پاك بیخ و بنش برجا و شاخ و برگش در آسمان‏hy+=ابراهیم وَأُدْخِلَ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِیَّتُهُمْ فِیهَا سَلاَمٌ و درآورده شدند آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانند در آن به اذن پروردگار خویش درود ایشان است در آن سلام‏  92C+Yابراهیم &رَبَّنَا إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِی وَمَا نُعْلِنُ وَمَا یَخْفَى عَلَى اللّهِ مِن شَیْءٍ فَی الأَرْضِ وَلاَ فِی السَّمَاء پروردگارا همانا تو دانى آنچه را نهان كنیم و آنچه را آشكار سازیم و نهان نیست بر خدا چیزى در زمین و نه در آسمان‏K+eابراهیم %رَّبَّنَا إِنِّی أَسْكَنتُ مِن ذُرِّیَّتِی بِوَادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ عِندَ بَیْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِیُقِیمُواْ الصَّلاَةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ یَشْكُرُونَ پروردگارا همانا جاى دادم از خاندانم (نژادم) در درّه بى‏گیاه (كشت) نزد خانه محترم تو پروردگارا تا بپاى دارند نماز را پس بگردان دلهائى را از مردم بگروند بسوى آنان و روزیشان ده از میوه‏ها شاید سپاس گزارند+oابراهیم $رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ كَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ فَمَن تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی وَمَنْ عَصَانِی فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ پروردگارا همانا آنها گمراه كردند بسیارى را از مردم پس هر كه پیرویم كند همانا او از من است و هر كه نافرمانیم كند همانا توئى آمرزنده مهربان‏ +7uابراهیم #وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هَـذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَاجْنُبْنِی وَبَنِیَّ أَن نَّعْبُدَ الأَصْنَامَ و هنگامى كه گفت ابراهیم پروردگارا بگردان این شهر را آسوده و بركنار دار مرا و فرزندانم از پرستش بتهاB+[ابراهیم "وَآتَاكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَتَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ الإِنسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ و داد به شما از هرچه مسئلتش كردید و اگر بشمرید نعمت خدا را شمار آن را نتوانید همانا انسان است ستمگرى ناسپاس‏P+_-ابراهیم !وَسَخَّر لَكُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَآئِبَینَ وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ و رام كرد براى شما مِهر و ماه را از پى هم درآیندگان و رام كرد براى شما شب و روز را+G/ابراهیم اللّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِیَ فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَسَخَّرَ لَكُمُ الأَنْهَارَ خدا است آنكه آفرید آسمانها و زمین را و فرستاد از آسمان آبى پس برون آورد بدان از میوه‏ها روزیى براى شما و رام كرد براى شما كشتى را تا روان شود در دریا به فرمان او و رام كرد براى شما جویها را Zy 5 :\Z^+WQابراهیم /فَلاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللّهَ عَزِیزٌ ذُو انْتِقَامٍ پس گمان مبر خدا را شكننده وعده خویش به فرستادگان خود همانا خدا عزّتمند است داراى انتقام‏+ ابراهیم .وَقَدْ مَكَرُواْ مَكْرَهُمْ وَعِندَ اللّهِ مَكْرُهُمْ وَإِن كَانَ مَكْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبَالُ و همانا آوردند نیرنگ خویش را و نزد خدا است نیرنگ ایشان و هر چند باشد نیرنگ ایشان كه نابود شود از آن كوه‏هاZ+ابراهیم -وَسَكَنتُمْ فِی مَسَـاكِنِ الَّذِینَ ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ وَتَبَیَّنَ لَكُمْ كَیْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَكُمُ الأَمْثَالَ و آرمیدید در نشیمنهاى آنان كه ستم كردند خویش را و آشكار شد براى شما چه كردیم با ایشان و زدیم براى شما مثَلها راP+i#ابراهیم ,وَأَنذِرِ النَّاسَ یَوْمَ یَأْتِیهِمُ الْعَذَابُ فَیَقُولُ الَّذِینَ ظَلَمُواْ رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِیبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَوَلَمْ تَكُونُواْ أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالٍ و بترسان مردم را روزى كه بیایدشان عذاب پس گویند آنان كه ستم كردند پروردگارا پس انداز ما را تا سرآمدى نزدیك بپذیریم دعوتت را و پیروى كنیم پیمبران را آیا نبودید شما سوگند یاد كردید پیش از این كه نیست شما را زوال (برافتادن)y +skابراهیم +مُهْطِعِینَ مُقْنِعِی رُءُوسِهِمْ لاَ یَرْتَدُّ إِلَیْهِمْ طَرْفُهُمْ وَأَفْئِدَتُهُمْ هَوَاء شتاب‏زدگان بالا نگهدارندگان سرهاى خویش بازنگردد بسوى ایشان مژگان ایشان و دلهاى ایشان است تهى‏a +_Oابراهیم *وَلاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ غَافِلاً عَمَّا یَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا یُؤَخِّرُهُمْ لِیَوْمٍ تَشْخَصُ فِیهِ الأَبْصَارُ و مپندار البتّه خدا را غافل از آنچه مى‏كنند ستمگران جز این نیست كه پس اندازدشان براى روزى كه در آن بازمانند از گردش دیدگان‏A +=1ابراهیم )رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسَابُ پروردگارا بیامرز براى من و براى پدر و مادرم و براى مؤمنان روزى كه بپاى شود حساب‏@ +C)ابراهیم (رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلاَةِ وَمِن ذُرِّیَّتِی رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاء پروردگارا بگردانم برپاكننده نماز و از فرزندانم پروردگارا و بپذیر درخواست مرا +'Kابراهیم 'الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی وَهَبَ لِی عَلَى الْكِبَرِ إِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمِیعُ الدُّعَاء سپاس خدائى را كه بخشید به من سر پیرى اسماعیل و اسحق را همانا پروردگار من است شنونده دعاء f e hsFWi~^ft woحجر إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ همانا ما فرستادیم قرآن را و همانا مائیم مر آن را نگهدارندگان‏3حجرمَا نُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَا كَانُواْ إِذًا مُّنظَرِینَ نمى‏فرستیم فرشتگان را جز به حقّ و نیستند در آن هنگام مهلت‏دادگان‏gGحجرلَّوْ مَا تَأْتِینَا بِالْمَلائِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ چرا نیاورى ما را به فرشتگان اگر هستى از راستگویان‏7wحجروَقَالُواْ یَا أَیُّهَا الَّذِی نُزِّلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ و گفتند اى آنكه فرود آورده شده است بر او قرآن همانا توئى دیوانه‏Nk/حجرمَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا یَسْتَأْخِرُونَ نه پیشى گیرد امّتى سرآمد خویش را و نه پس افتدkSحجروَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْیَةٍ إِلاَّ وَلَهَا كِتَابٌ مَّعْلُومٌ و نابود نكردیم شهرى را جز آنكه بود آن را كتابى دانسته‏)C حجرذَرْهُمْ یَأْكُلُواْ وَیَتَمَتَّعُواْ وَیُلْهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ بگذارشان بخورند و كام روا دارند و سرگرمشان سازد آرزو پس زود است بدانندq{eحجررُّبَمَا یَوَدُّ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَوْ كَانُواْ مُسْلِمِینَ بسا دوست دارند آنان كه كفر ورزیدند كاش مى‏بودند مسلمانان‏( Iحجرالَرَ تِلْكَ آیَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُّبِینٍ این است آیتهاى كتاب و قرآنى آشكارk_{حجربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏_+w3ابراهیم 4هَـذَا بَلاَغٌ لِّلنَّاسِ وَلِیُنذَرُواْ بِهِ وَلِیَعْلَمُواْ أَنَّمَا هُوَ إِلَـهٌ وَاحِدٌ وَلِیَذَّكَّرَ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ این است آگهیى براى مردم و تا بیم داده شوند بدان و تا بدانند همانا او خداوندى است یكتا و تا یادآور شوند خداوندان خردها:+)7ابراهیم 3لِیَجْزِی اللّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ إِنَّ اللّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ تا پاداش دهد خدا به هر كس آنچه فراهم آورده است و همانا خداوند است شتابنده در حساب‏t+qcابراهیم 2سَرَابِیلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَتَغْشَى وُجُوهَهُمْ النَّارُ جامه‏هاى ایشان است از قَطران و بپوشد رویهاى ایشان را آتش‏g+9ابراهیم 1وَتَرَى الْمُجْرِمِینَ یَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِینَ فِی الأَصْفَادِ و بینى گناهكاران را در آن روز بستگان به زنجیرهاv+Sابراهیم 0یَوْمَ تُبَدَّلُ الأَرْضُ غَیْرَ الأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ وَبَرَزُواْ للّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ روزى كه دگرگون شود زمین به غیر از زمین و آسمانها و بیایند پیشگاه خداوند یگانه چیرگى‏جوى‏ !&* y g UC!^.iQحجروَإنَّا لَنَحْنُ نُحْیِی وَنُمِیتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ و همانا ما زنده كنیم و بمیرانیم و مائیم ارث‏برندگان‏>-Y!حجروَأَرْسَلْنَا الرِّیَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَسْقَیْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنتُمْ لَهُ بِخَازِنِینَ و فرستادیم بادها را آبستن‏كنندگان پس فرود آوردیم از آسمان آبى پس نوشانیدیمش به شما و نبودید آن را اندوزندگان‏;,cحجروَإِن مِّن شَیْءٍ إِلاَّ عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ و نیست چیزى جز آنكه نزد ما است گنجهایش و نفرستیمش مگر به اندازه دانسته‏;+_حجروَجَعَلْنَا لَكُمْ فِیهَا مَعَایِشَ وَمَن لَّسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِینَ و قرار دادیم براى شما در آن روزیهائى (زندگیهائى) و آن كس را كه نیستید مرا او را روزى‏دهندگان‏`*+حجروَالأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَیْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ وَأَنبَتْنَا فِیهَا مِن كُلِّ شَیْءٍ مَّوْزُونٍ و زمین را گسترانیدیم و افكندیم در آن لنگرهائى و رویانیدیم در آن از هر چیزى زیباt)woحجرإِلاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُّبِینٌ مگر آنكه بدزدد شنیدن را (دزدكى شنود) كه در پیش افتد شهابى آشكار2(3/حجروَحَفِظْنَاهَا مِن كُلِّ شَیْطَانٍ رَّجِیمٍ و حفظ كردیم آنها را از هر شیطانى رانده‏شده‏'{حجروَلَقَدْ جَعَلْنَا فِی السَّمَاء بُرُوجًا وَزَیَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِینَ و همانا نهادیم در آسمان برجهائى و آراستیم آنها را براى بینندگان‏&-حجرلَقَالُواْ إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُورُونَ هر آینه گویند جز این نیست كه چشم‏بند شدیم بلكه مائیم گروهى جادوشدگان‏%7}حجروَلَوْ فَتَحْنَا عَلَیْهِم بَابًا مِّنَ السَّمَاء فَظَلُّواْ فِیهِ یَعْرُجُونَ و اگر بگشائیم بر ایشان درى را از آسمان پس آغاز كنند در آن بالا روندL$_7حجر لاَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِینَ ایمان نیارند بدان حالى كه گذشت آئین پیشینیان‏-#?حجر كَذَلِكَ نَسْلُكُهُ فِی قُلُوبِ الْمُجْرِمِینَ بدینسان بمیرانیمش در دلهاى گنهكاران‏x" aحجر وَمَا یَأْتِیهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِؤُونَ و نیامدشان فرستاده‏اى جز آنكه بودند بدو استهزاءكنندگان‏V!gCحجر وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِی شِیَعِ الأَوَّلِینَ و همانا فرستادیم پیش از تو در توده‏هاى پیشینیان‏ l  p"m!l1?)7حجر(إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ جز بندگان تو از ایشان آن ناآلودگان (پاك‏شدگان)w>}oحجر'قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغْوَیْتَنِی لأُزَیِّنَنَّ لَهُمْ فِی الأَرْضِ وَلأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ گفت پروردگارا بدانكه گمراهم كردى همانا آرایش دهم براى ایشان در زمین و هر آینه گمراهشان كنم همگى‏v=[حجر&إِلَى یَومِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ تا روز هنگام دانسته‏ <حجر%قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِینَ گفت همانا توئى از مهلت‏دادگان‏E;I?حجر$قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِی إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ گفت پروردگارا مهلتم ده تا روزى كه برانگیخته شوند1:Mحجر#وَإِنَّ عَلَیْكَ اللَّعْنَةَ إِلَى یَوْمِ الدِّینِ و همانا بر تو است لعنت من تا روز دین‏$9+حجر"قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِیمٌ گفت پس برون شو از آن كه توئى رانده شده‏J8S?حجر!قَالَ لَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ گفت نیستم من كه سجده كنم براى بشرى كه آفریدى او را از گِلى خشك از گل تیره ریخته‏شده‏Z7w;حجر قَالَ یَا إِبْلِیسُ مَا لَكَ أَلاَّ تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِینَ گفت اى ابلیس چه شُدت كه نبودى با سجده‏كنندگان‏P6WGحجرإِلاَّ إِبْلِیسَ أَبَى أَن یَكُونَ مَعَ السَّاجِدِینَ جز ابلیس كه سرپیچید از آنكه باشد با سجده‏كنندگان‏"59 حجرفَسَجَدَ الْمَلآئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ پس سجده كردند فرشتگان همگى با هم‏4'حجرفَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی فَقَعُواْ لَهُ سَاجِدِینَ پس گاهى كه آراستمش و دمیدم در او از روح خویش پس بیفتید برایش سجده‏كنان‏ 3حجروَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّی خَالِقٌ بَشَرًا مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ و هنگامى كه گفت پروردگار تو به فرشتگان كه همانا منم آفریننده بشرى از گِل خشك از گِلى تیره‏رنگ ریخته‏شده‏Y2cMحجروَالْجَآنَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ و جن را بیافریدیم از پیش از آتشى كه بوى او است كشنده‏|1 iحجروَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ و همانا آفریدیم انسان را از گِل خشك از گِلى تیره ریخته‏شده‏c0g]حجروَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ یَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَكِیمٌ عَلِیمٌ و همانا پروردگار تو برانگیزاندشان همانا او است حكیم دانا/Oaحجروَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِینَ مِنكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِینَ و همانا دانستیم پیشینیان را از شما و دانستیم پس آیندگان را p1 V  /l0>)FVAQY'حجر:قَالُواْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِینَ گفتند همانا فرستاده شدیم بسوى قومى گنهكار%P? حجر9قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ گفت پس چیست كار شما اى فرستادگان‏lOy]حجر8قَالَ وَمَن یَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ الضَّآلُّونَ گفت كیست كه نومید شود از رحمت پروردگار خویش مگر گمراهان‏_N9حجر7قَالُواْ بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُن مِّنَ الْقَانِطِینَ گفتند بشارت آوردیمت به حقّ پس نباش از نومیدان‏M)wحجر6قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِی عَلَى أَن مَّسَّنِیَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ گفت آیا نوید دهیدم با آنكه مرا رسیده است پیرى پس به چه نویدم دهیدRLg;حجر5قَالُواْ لاَ تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ عَلِیمٍ گفتند بیم مدار همانا نویدیت دهیم به فرزندى داناK# حجر4إِذْ دَخَلُواْ عَلَیْهِ فَقَالُواْ سَلامًا قَالَ إِنَّا مِنكُمْ وَجِلُونَ هنگامى كه درآمدند بر او پس گفتند سلامى گفت همانا مائیم از شما هراسان‏J حجر3وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَیْفِ إِبْراَهِیمَ و آگهیشان ده از میهمانان ابراهیم‏I1 حجر2وَ أَنَّ عَذَابِی هُوَ الْعَذَابُ الأَلِیمَ و آنكه عذاب من است آن عذاب دردناك‏?HU'حجر1نَبِّىءْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِیمُ آگهى ده بندگانم را كه منم آمرزنده مهربان‏eGyOحجر0لاَ یَمَسُّهُمْ فِیهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِینَ نزدیك بدیشان نشود رنجى و نباشند از آن برون‏راندگان‏:FE-حجر/وَنَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِینَ و برافكندیم آنچه در سینه‏هاى ایشان است از كینه برادرانند بر تختهائى روى بروى‏~Eyحجر.ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِینَ درآئیدش به سلامت بر آسودگان‏3D/5حجر-إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ همانا پرهیزكارانند در باغها و چشمه‏سارهائى‏rC Uحجر,لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ براى آن است هفت در هر درى را است از ایشان بخشى جداگانه‏)B9حجر+وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِینَ و همانا دوزخ است وعده‏گاه آنان همگى‏;AWحجر*إِنَّ عِبَادِی لَیْسَ لَكَ عَلَیْهِمْ سُلْطَانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِینَ كه بندگانم را نباشدت بر ایشان فرمانروائیى مگر آنكه پیرویت كند از گمراهان‏ @#uحجر)قَالَ هَذَا صِرَاطٌ عَلَیَّ مُسْتَقِیمٌ گفت این است راهى بر من راست‏ 5e ' J n/kNd# حجرMإِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لِّلْمُؤمِنِینَ همانا در این است آیتى براى مؤمنان‏ cحجرLوَإِنَّهَا لَبِسَبِیلٍ مُّقیمٍ و همانا آن به راهى است استوار (پایدار)-b7!حجرKإِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِینَ همانا در این است آیتهائى براى هوشمندان‏aIgحجرJفَجَعَلْنَا عَالِیَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّیلٍ پس گردانیدیم زیرش را رویش و باریدیم بر ایشان سنگى از سجّیل‏:`#OحجرIفَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُشْرِقِینَ پس بگرفتشان خروش حالى كه خورشید بود تابنده بر ایشان‏@_S+حجرHلَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِی سَكْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ به جان تو اینانند در مستى خویش فروروندگان‏*^9حجرGقَالَ هَؤُلاء بَنَاتِی إِن كُنتُمْ فَاعِلِینَ گفت اینك دختران من اگر هستید كنندگان‏*]7حجرFقَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِینَ گفتند آیا نهى نكردیم تو را از جهانیان‏\ {حجرEوَاتَّقُوا اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ و بترسید خدا را و خوارم نسازید8[95حجرDقَالَ إِنَّ هَؤُلاء ضَیْفِی فَلاَ تَفْضَحُونِ گفت همانا اینان میهمانان منند پس رسوایم نكنیدZ1حجرCوَجَاء أَهْلُ الْمَدِینَةِ یَسْتَبْشِرُونَ و آمدند مردم شهر شادمانى‏كنان‏2YCحجرBوَقَضَیْنَا إِلَیْهِ ذَلِكَ الأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَؤُلاء مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِینَ و بگذراندیم بسویش این امر را كه دنباله آنان است بریده به بامداد درآیندگان‏iXOحجرAفَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّیْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلاَ یَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ وَامْضُواْ حَیْثُ تُؤْمَرُونَ پس رهسپار شو با خاندان خویش در پاره‏اى از شب و پیروى كن پشتهاى ایشان را و برنگردد از شما كسى و بگذرید آنجا كه فرمان داده شوید5WA'حجر@وَأَتَیْنَاكَ بَالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ و آوردیمت حقّ را و همانا مائیم راستگویان‏YVcMحجر?قَالُواْ بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُواْ فِیهِ یَمْتَرُونَ گفتند بلكه آوردیمت بدانچه بودند در آن شكّ مى‏آوردندUحجر>قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ گفت همانا شمائید گروهى ناشناختگان‏$T'حجر=فَلَمَّا جَاء آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ پس گاهى كه آمدند خاندان لوط را فرستادگان‏LSq%حجر<إِلاَّ امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِینَ مگر زنش مقدّر كردیم كه او است از گذشتگان‏GRM?حجر;إِلاَّ آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِینَ مگر خاندان لوط كه نجات دهنده‏ایم ایشان را همگى‏ sJm . X_#ls!v!حجر_إِنَّا كَفَیْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِینَ همانا ما نگهداشتیمت از استهزاءكنندگان‏cuacحجر^فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِینَ پس بانگ درده بدانچه مأمور شوى و روى برگردان از شرك‏ورزان‏jtscحجر]عَمَّا كَانُوا یَعْمَلُونَ از آنچه بودند مى‏كردند3s31حجر\فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِیْنَ پس سوگند به پروردگارت همانا بپرسیمشان همگى‏rحجر[الَّذِینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِینَ آنان كه گردانیدند قرآن را بخشهایى‏q!حجرZكَمَا أَنزَلْنَا عَلَى المُقْتَسِمِینَ بدانسان كه فرستادیم بر بخش‏كنندگان‏p+ حجرYوَقُلْ إِنِّی أَنَا النَّذِیرُ الْمُبِینُ و بگو منم همانا آن بیم‏دهنده آشكارvo _حجرXلاَ تَمُدَّنَّ عَیْنَیْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِینَ باز مكن (برمكش) دیدگان خویش را بسوى آنچه بهره دادیم مردانى از ایشان را و اندوهگین نباش بر آنان و بخوابان بال خویش را براى مؤمنان‏nnCحجرWوَلَقَدْ آتَیْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ و همانا آوردیم تو را هفت تا از بندها و قرآنى بزرگ‏m+حجرVإِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِیمُ همانا پروردگار تو است آفریننده داناElwحجرUوَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَةَ لآتِیَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیلَ و نیافریدیم آسمانها و زمین را و آنچه میان آنها است جز به حقّ و همانا ساعت است آینده پس بگذر گذشتى نكوRkAaحجرTفَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُواْ یَكْسِبُونَ پس بى‏نیاز نكرد از ایشان چیزى آنچه بودند فراهم مى‏آوردند/j#9حجرSفَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُصْبِحِینَ پس بگرفتشان خروش گاهى كه بودند بامدادكنندگان‏^ieUحجرRوَكَانُواْ یَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا آمِنِینَ و بودند مى‏تراشیدند از كوه‏ها خانه‏هائى بر آسودگان‏chcaحجرQوَآتَیْنَاهُمْ آیَاتِنَا فَكَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِینَ و آوردیمشان آیتهاى خویش را پس بودند از آنها روى‏گردانان‏?gO-حجرPوَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الحِجْرِ الْمُرْسَلِینَ و همانا تكذیب كردند یاران حَجر فرستادگان راYfgIحجرOفَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِینٍ پس كین كشیدیم از ایشان و همانا آنانند پیشوائى آشكار2e;'حجرNوَإِن كَانَ أَصْحَابُ الأَیْكَةِ لَظَالِمِینَ و هر چند بودند یاران اَیكه همانا ستمگران‏ e# D  e\Uaنحل وَعَلَى اللّهِ قَصْدُ السَّبِیلِ وَمِنْهَا جَآئِرٌ وَلَوْ شَاء لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِینَ و بر خداست رهنمائى به راه راست و از آن است كج‏رونده و اگر مى‏خواست هدایت مى‏كرد شما را همگى‏Us5نحلوَالْخَیْلَ وَالْبِغَالَ وَالْحَمِیرَ لِتَرْكَبُوهَا وَزِینَةً وَیَخْلُقُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ و اسبان و استرها و خرها تا سوار آنها شوید و زیبى را و مى‏آفریند آنچه را نمى‏دانید6iنحلوَتَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَى بَلَدٍ لَّمْ تَكُونُواْ بَالِغِیهِ إِلاَّ بِشِقِّ الأَنفُسِ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَؤُوفٌ رَّحِیمٌ و مى‏كشند بارهاى شما را بسوى شهرى كه نرسید بدان جز با رنج كسان همانا پروردگار شما است نوازنده مهربان‏hs[نحلوَلَكُمْ فِیهَا جَمَالٌ حِینَ تُرِیحُونَ وَحِینَ تَسْرَحُونَ و شما را است در آنها زیبى گاهى كه شب كنید و گاهى كه سردهید49-نحلوَالأَنْعَامَ خَلَقَهَا لَكُمْ فِیهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ و دامها را بیافرید براى شما در آنها است پوشاكى گرم و سودهائى و از آنها مى‏خوریدju]نحلخَلَقَ الإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ بیافرید انسان را از چكّه آبى كه ناگهان او است دشمنى آشكار ~uنحلخَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ بِالْحَقِّ تَعَالَى عَمَّا یُشْرِكُونَ بیافریده است آسمانها و زمین را به حقّ برتر است از آنچه شرك ورزندt})=نحلیُنَزِّلُ الْمَلآئِكَةَ بِالْرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنذِرُواْ أَنَّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ أَنَاْ فَاتَّقُونِ فرود آورد فرشتگان را با روح از امر خود بر هر كه خواهد از بندگان خویش كه بترسانید آنكه نیست خدائى جز من پس پرهیزكارى كنید(| Kنحلأَتَى أَمْرُ اللّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِكُونَ آمد امر خدا پس شتاب نجوئیدش منزّه و برتر است او از آنچه شرك مى‏ورزندk{_{نحلبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏7z?-حجرcوَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى یَأْتِیَكَ الْیَقِینُ و پرستش كن پروردگار خویش را تا بیایدت یقین‏[yU_حجرbفَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ السَّاجِدِینَ پس تسبیح كن به سپاس پروردگار خویش و باش از سجده‏كنندگان‏axoQحجرaوَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ یَضِیقُ صَدْرُكَ بِمَا یَقُولُونَ و همانا مى‏دانیم تو را تنگ همى‏آید سینه بدانچه گویندtwUحجر`الَّذِینَ یَجْعَلُونَ مَعَ اللّهِ إِلـهًا آخَرَ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ آنان كه قرار دهند با خدا خداوند دیگرى پس زود است بدانند : z <-2:CM7نحلوَاللّهُ یَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ و خدا مى‏داند آنچه نهان كنید و آنچه آشكار كنید- 9نحلوَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَةَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ اللّهَ لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ و اگر بشمرید نعمت خداى را شمار آن نتوانید همانا خداوند است آمرزنده مهربان‏w c نحلأَفَمَن یَخْلُقُ كَمَن لاَّ یَخْلُقُ أَفَلا تَذَكَّرُونَ پس آیا آنكه مى‏آفرد مانند آن است كه نمى‏آفرد پس آیا یادآور نمى‏شوید& 1نحلوَعَلامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ و نشانهائى و با ستاره ایشان هدایت شوندa 9نحلوَأَلْقَى فِی الأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِكُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلاً لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ و افكند در زمین لنگرهائى نبادا كج شود به شما و رودهائى و راه‏هائى شاید هدایت یابیدI 'iنحلوَهُوَ الَّذِی سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُواْ مِنْهُ لَحْمًا طَرِیًّا وَتَسْتَخْرِجُواْ مِنْهُ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِیهِ وَلِتَبْتَغُواْ مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و او است آنكه رام كرد دریا را تا بخورید از آن گوشتى تازه و برون آرید از آن زیورى كه بپوشیدش و بینى كشتیها را در آن شكافندگان آب و تا بجوئید از فضلش و شاید شما سپاس گزاریدmAنحل وَمَا ذَرَأَ لَكُمْ فِی الأَرْضِ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لِّقَوْمٍ یَذَّكَّرُونَ و آنچه آفرید براى شما در زمین رنگارنگ همانا در این است آیتى براى گروهى كه یادآور شوندKQنحل وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّیْلَ وَالْنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالْنُّجُومُ مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ و رام كرد براى شما شب و روز و مِهر و ماه را و ستارگان فرمانبردارند به فرمانش همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه بخرد یابند1Kنحل یُنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّیْتُونَ وَالنَّخِیلَ وَالأَعْنَابَ وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لِّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ مى‏رویاند براى شما بدان كشت و زیتون و خرمابنها و انگورها را و از همه میوه‏ها همانا در این است آیتى براى گروهى كه بیاندیشندlw_نحل هُوَ الَّذِی أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء لَّكُم مِّنْهُ شَرَابٌ وَمِنْهُ شَجَرٌ فِیهِ تُسِیمُونَ او است آنكه فرستاد از آسمان آبى براى شما از آن است نوشابه و از آن است درختى كه در آن مى‏چرانید * @ k*=yنحلالَّذِینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظَالِمِی أَنفُسِهِمْ فَأَلْقَوُاْ السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِن سُوءٍ بَلَى إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ آنان كه دریابندشان فرشتگان ستمگران بر خویشتن پس بیفكندند آشتى را كه ما نكردیم بدیى نه چنین است بلكه خدا دانا است بدانچه بودید مى‏كردید,{[نحلثُمَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یُخْزِیهِمْ وَیَقُولُ أَیْنَ شُرَكَآئِیَ الَّذِینَ كُنتُمْ تُشَاقُّونَ فِیهِمْ قَالَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْیَ الْیَوْمَ وَالْسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِینَ سپس روز قیامت خوارشان سازد و گوید كجایند شریكان من آنان كه بودید ستیزه مى‏كردید در ایشان گویند آنان كه داده شدند دانش را همانا خوارى در امروز و بدى است بر كافران‏/Wنحلقَدْ مَكَرَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللّهُ بُنْیَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَیْهِمُ السَّقْفُ مِن فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لاَ یَشْعُرُونَ همانا مكر كردند آنان كه پیش از ایشان بودند پس واژگون ساخت خدا بنیاد ایشان را از پایه‏ها پس فرود آمد بر ایشان بام از فراز ایشان و بیامدشان عذاب از آنجا كه ندانستندk5نحللِیَحْمِلُواْ أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِینَ یُضِلُّونَهُم بِغَیْرِ عِلْمٍ أَلاَ سَاء مَا یَزِرُونَ تا بردارند بارهاى خویش را تمامى روز قیامت و از گناهان آنان كه گمراهشان كنند به نادانى چه زشت است آنچه گنهبار مى‏شوند27+نحلوَإِذَا قِیلَ لَهُم مَّاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ قَالُواْ أَسَاطِیرُ الأَوَّلِینَ و هرگاه گفته شود به ایشان چه فرستاده است پروردگار شما گویند داستانهاى باستان‏tOنحللاَ جَرَمَ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِینَ لاجرم خدا مى‏داند آنچه را نهان كنند و آنچه را آشكار كنند همانا او دوست ندارد گردنكشان را%3نحلإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَالَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ قُلُوبُهُم مُّنكِرَةٌ وَهُم مُّسْتَكْبِرُونَ خداوند شما خداى یكتا است پس آنان كه ایمان ندارند به آخرت دلهاى ایشان است انكاركننده و ایشانند كبرورزندگان‏tgنحلأَمْواتٌ غَیْرُ أَحْیَاء وَمَا یَشْعُرُونَ أَیَّانَ یُبْعَثُونَ مُردگانند نه زندگان و درنیابند كه چه وقت برانگیخته مى‏شوندAsنحلوَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ لاَ یَخْلُقُونَ شَیْئًا وَهُمْ یُخْلَقُونَ و آنان را كه مى‏خوانند جز خدا نیافرند چیزى را و خود آفریده شوند A  (AT نحل#وَقَالَ الَّذِینَ أَشْرَكُواْ لَوْ شَاء اللّهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَیْءٍ نَّحْنُ وَلا آبَاؤُنَا وَلاَ حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَیْءٍ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبِینُ و گفتند آنان كه شرك ورزیدند اگر مى‏خواست خدا همانا نمى‏پرستیدیم جز از وى چیزى را نه ما و نه پدران ما و نه حرام (محترم) مى‏شمردیم جز او چیزى را چنین كردند آنان كه پیش از ایشان بودند پس آیا هست بر فرستادگان جز پیام آشكارNYAنحل"فَأَصَابَهُمْ سَیِّئَاتُ مَا عَمِلُواْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِؤُونَ پس رسید بدیشان بدیهاى آنچه كردند و فرود آمد بدیشان آنچه بودند بدان استهزاء مى‏كردندU_نحل!هَلْ یَنظُرُونَ إِلاَّ أَن تَأْتِیَهُمُ الْمَلائِكَةُ أَوْ یَأْتِیَ أَمْرُ رَبِّكَ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللّهُ وَلـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ آیا چشم به راهند جز آنكه بیایدشان فرشتگان یا بیاید امر پروردگار تو چنین كردند آنان كه پیش از ایشان بودند و ستم نكرد بر ایشان خدا و لیكن بودند خویشتن را ستم مى‏كردندqAنحل الَّذِینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ طَیِّبِینَ یَقُولُونَ سَلامٌ عَلَیْكُمُ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ آنان كه یابندشان فرشتگان پاك گویند سلام بر شما درآئید بهشت را بدانچه بودید مى‏كردیدiQنحلجَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ لَهُمْ فِیهَا مَا یَشَآؤُونَ كَذَلِكَ یَجْزِی اللّهُ الْمُتَّقِینَ بهشتهاى جاودان درآیند در آنها روان است زیر آنها جویها ایشان را است در آنجا آنچه خواهند بدینسان پاداش دهد خدا به پرهیزكاران‏.Iنحلوَقِیلَ لِلَّذِینَ اتَّقَوْاْ مَاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ قَالُواْ خَیْرًا لِّلَّذِینَ أَحْسَنُواْ فِی هَذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَةٌ وَلَدَارُ الآخِرَةِ خَیْرٌ وَلَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِینَ و گفته شد بدانان كه پرهیزكارى كردند چه فرستاده است پروردگار شما گفتند نكو را آنان را كه نكوئى كردند در این دنیا است نكوئى و همانا خانه آخرت است بهتر و چه خوب است سراى پرهیزكاران‏5] نحلفَادْخُلُواْ أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِینَ پس درآئید درهاى دوزخ را جاودانان در آن پس چه زشت است جایگاه گردنكشان‏ [ ;[1&_نحل+وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلاَّ رِجَالاً نُّوحِی إِلَیْهِمْ فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ و نفرستادیم پیش از تو مگر مردانى را كه وحى مى‏فرستادیم بدیشان پس بپرسید اهل كتاب را اگر شما نمى‏دانیدK%W=نحل*الَّذِینَ صَبَرُواْ وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ آنان كه شكیبا شدند و بر پروردگار خویش توكّل كنند5$aنحل)وَالَّذِینَ هَاجَرُواْ فِی اللّهِ مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُواْ لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَلَأَجْرُ الآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُواْ یَعْلَمُونَ و آنان كه هجرت كردند در راه خدا پس از آنكه ستم شدند البته جایشان دهیم در دنیا جایگاهى نكو و هر آینه پاداش آخرت است بزرگتر اگر باشند كه بدانند#1 نحل(إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَیْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَن نَّقُولَ لَهُ كُن فَیَكُونُ نیست گفتار ما براى چیزى گاهى كه بخواهیمش جز آنكه گوئیمش بشو پس مى‏شود,"/'نحل'لِیُبَیِّنَ لَهُمُ الَّذِی یَخْتَلِفُونَ فِیهِ وَلِیَعْلَمَ الَّذِینَ كَفَرُواْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَاذِبِینَ تا بیان كند براى ایشان آنچه را كه اختلاف مى‏كنند در آن و تا بدانند آنان كه كفر ورزیدند كه بودند ایشان دروغگویان‏/!Aنحل&وَأَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لاَ یَبْعَثُ اللّهُ مَن یَمُوتُ بَلَى وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا وَلـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُونَ و سوگند آوردند به خدا سخت‏ترین سوگندهاى خویش كه نیانگیزد خدا آن را كه مى‏میرد نه چنین است بلكه وعده‏اى است بر او حق و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانندr umنحل%إِن تَحْرِصْ عَلَى هُدَاهُمْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی مَن یُضِلُّ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ اگر حریص باشى بر هدایت ایشان همانا خدا هدایت نكند آن را كه گمراه مى‏كند و نیست ایشان را یاورانى‏h-!نحل$وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِی كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللّهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَیْهِ الضَّلالَةُ فَسِیرُواْ فِی الأَرْضِ فَانظُرُواْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِینَ و همانا برانگیختیم در هر ملتى پیمبرى را كه پرستش كنید خدا را و دورى گزینید از سركش پس از ایشان است آنكه رهبریش كرد خدا و از ایشان است آنكه فرود آمد بر او گمراهى پس بگردید در زمین و بنگرید چگونه بود فرجام تكذیب‏كنندگان‏ % L X (!)\%31A#نحل6ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنكُمْ إِذَا فَرِیقٌ مِّنكُم بِرَبِّهِمْ یُشْرِكُونَ تا گاهى كه بگشاید از شما رنج را ناگاه گروهى از شما به پروردگار خویش شرك ورزند[0qCنحل5وَمَا بِكُم مِّن نِّعْمَةٍ فَمِنَ اللّهِ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَیْهِ تَجْأَرُونَ و آنچه بر شما است از نعمت از خدا است سپس گاهى كه مى‏رسد شما را رنج پس بسوى او زارى كنیدj/s_نحل4وَلَهُ مَا فِی الْسَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلَهُ الدِّینُ وَاصِبًا أَفَغَیْرَ اللّهِ تَتَّقُونَ و براى او است آنچه در آسمانها و زمین است و براى او است دین پیوسته پس آیا جز خداى را مى‏پرهیزیدc./نحل3وَقَالَ اللّهُ لاَ تَتَّخِذُواْ إِلـهَیْنِ اثْنَیْنِ إِنَّمَا هُوَ إِلهٌ وَاحِدٌ فَإیَّایَ فَارْهَبُونِ و گفت خدا نگیرید خدایانى دوگانه جز این نیست كه او است خداوند یگانه پس مرا بترسید-wنحل2یَخَافُونَ رَبَّهُم مِّن فَوْقِهِمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ بترسند پروردگار خویش را از فراز خویش و كنند آنچه فرمان داده شوند ,=Sنحل1وَلِلّهِ یَسْجُدُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مِن دَآبَّةٍ وَالْمَلآئِكَةُ وَهُمْ لاَ یَسْتَكْبِرُونَ و براى خدا سجده كنند آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از جنبنده فرشتگان و ایشان سرنپیچند+!cنحل0أَوَ لَمْ یَرَوْاْ إِلَى مَا خَلَقَ اللّهُ مِن شَیْءٍ یَتَفَیَّأُ ظِلاَلُهُ عَنِ الْیَمِینِ وَالْشَّمَآئِلِ سُجَّدًا لِلّهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ آیا ننگریستند بدانچه بیافرید خدا از چیزى كه سایه‏افكن گردد سایه‏هاى آن از راست و چپ سجده‏كنان براى خدا حالى كه آنانند فروتنان‏,*Aنحل/أَوْ یَأْخُذَهُمْ عَلَى تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرؤُوفٌ رَّحِیمٌ یا بگیردشان بر بیمناكى (یا آهسته و اندك‏اندك) همانا پروردگار تو است نوازنده مهربان‏p)ooنحل.أَوْ یَأْخُذَهُمْ فِی تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُم بِمُعْجِزِینَ یا بگیردشان در گردش (رفت و شد) ایشان پس نباشند به عجزآورندگان‏B(mنحل-أَفَأَمِنَ الَّذِینَ مَكَرُواْ السَّیِّئَاتِ أَن یَخْسِفَ اللّهُ بِهِمُ الأَرْضَ أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لاَ یَشْعُرُونَ آیا ایمن شدند آنان كه مكر كردند بدیها را كه فروبردشان زمین یا بیایدشان عذاب از جائى كه نمى‏دانندj' Eنحل,بِالْبَیِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَأَنزَلْنَا إِلَیْكَ الذِّكْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَیْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ یَتَفَكَّرُونَ با نشانیها و نامه‏ها و فرستادیم بسوى تو نامه را تا بیان كنى براى مردم آنچه را فرستاده شده است بسوى ایشان و شاید بیاندیشند 3 2 + Ln37:Oنحل?تَاللّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِیُّهُمُ الْیَوْمَ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ به خدا سوگند كه فرستادیم بسوى مللى پیش از تو پس بیاراست براى ایشان شیطان كردار ایشان را پس او است دوست ایشان آن روز و براى ایشان است عذابى دردناك‏.9O نحل>وَیَجْعَلُونَ لِلّهِ مَا یَكْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَى لاَ جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ الْنَّارَ وَأَنَّهُم مُّفْرَطُونَ و قرار دهند براى خدا آنچه را ناخوش دارند و مى‏ستاید زبانهاى ایشان دروغ را كه ایشان را است نیكى لاجرم ایشان را است آتش و ایشانند پیش راندگان‏(8wWنحل=وَلَوْ یُؤَاخِذُ اللّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِم مَّا تَرَكَ عَلَیْهَا مِن دَآبَّةٍ وَلَكِن یُؤَخِّرُهُمْ إلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ لاَ یَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلاَ یَسْتَقْدِمُونَ و اگر بگیرد خدا مردم را به ستمگریشان نگذارد بر آن جنبنده‏اى و لیكن پس مى‏اندازدشان تا سرآمدى نامبرده و گاهى كه بیاید سرآمد ایشان نه پس افتند ساعتى و نه پیش افتند7Agنحل<لِلَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ وَلِلّهِ الْمَثَلُ الأَعْلَىَ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ آنان را كه ایمان نمى‏آورند به آخرت مثَل زشت است و براى خدا است مثَل برتر و او است عزّتمند حكیم‏6yنحل;یَتَوَارَى مِنَ الْقَوْمِ مِن سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ أَیُمْسِكُهُ عَلَى هُونٍ أَمْ یَدُسُّهُ فِی التُّرَابِ أَلاَ سَاء مَا یَحْكُمُونَ نهان كند خویش را از قوم از زشتى آنچه مژده داده شده است بدان كه آیا نگهداردش بر زبونى (خوارى) یا فروكندش در خاك همانا زشت است آنچه حكم كنند?57Eنحل:وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالأُنثَى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِیمٌ و گاهى كه مژده داده شود یكیشان به مادینه بگردد روى او سیاه حالى كه او است خشم‏خورنده‏4qنحل9وَیَجْعَلُونَ لِلّهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ وَلَهُم مَّا یَشْتَهُونَ و قرار دهند براى خدا دختران منزّه است و براى خویش آنچه هوس كنند<3I-نحل8وَیَجْعَلُونَ لِمَا لاَ یَعْلَمُونَ نَصِیبًا مِّمَّا رَزَقْنَاهُمْ تَاللّهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ تَفْتَرُونَ و قرار دهند براى آنچه نمى‏دانند بهره‏اى از آنچه روزیشان دادیم به خدا پرسش شوید البته از آنچه بودید دروغ مى‏بستید 2}نحل7لِیَكْفُرُواْ بِمَا آتَیْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُواْ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ تا ناسپاسى كنند بدانچه آوردیمشان پس كامیاب شوید كه زود است بدانید  e `,AauنحلFوَاللّهُ خَلَقَكُمْ ثُمَّ یَتَوَفَّاكُمْ وَمِنكُم مَّن یُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَیْ لاَ یَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَیْئًا إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ قَدِیرٌ و خدا بیافریدتان و سپس بمیراندتان و از شما است آنكه گردانیده شود بسوى پسترین عمر تا نداند پس از دانست چیزى را همانا خدا است داناى تواناX@q=نحلEثُمَّ كُلِی مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِی سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلاً یَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِیهِ شِفَاء لِلنَّاسِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لِّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ سپس بخور از همه میوه‏ها پس روان شو به راه‏هاى پروردگار خویش هموار برون شود از شكمهاى آنها نوشابه‏اى به رنگهاى گوناگون در آن است درمانى براى مردم همانا در این است آیتى براى قومى كه بیندیشند?3نحلDوَأَوْحَى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا یَعْرِشُونَ و وحى نمود پروردگار تو بسوى زنبور (مگس عسل) كه برگیر از كوه‏ها خانه‏هائى و از درخت و از آنچه برافرازندP>نحلCوَمِن ثَمَرَاتِ النَّخِیلِ وَالأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ و از میوه‏هاى خرمابنها و تاكها برمى گیرید از آن سكرى و روزیى نكو همانا در این است آیتى براى قومى كه بخرد یابند='YنحلBوَإِنَّ لَكُمْ فِی الأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُّسْقِیكُم مِّمَّا فِی بُطُونِهِ مِن بَیْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَّبَنًا خَالِصًا سَآئِغًا لِلشَّارِبِینَ و همانا شما را هست در دامها عبرتى بنوشانیمتان از آنچه در شكمهاى آنها است از میان سرگین و خون شیرى نیالوده گوارا براى نوشندگان‏6<a نحلAوَاللّهُ أَنزَلَ مِنَ الْسَّمَاء مَاء فَأَحْیَا بِهِ الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لِّقَوْمٍ یَسْمَعُونَ خدا فرستاد از آسمان آبى پس زنده ساخت بدان زمین را پس از مردنش همانا در این است آیتى براى قومى كه مى‏شنوند];};نحل@وَمَا أَنزَلْنَا عَلَیْكَ الْكِتَابَ إِلاَّ لِتُبَیِّنَ لَهُمُ الَّذِی اخْتَلَفُواْ فِیهِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ و نفرستادیم بر تو كتاب را مگر تا بیان كنى براى ایشان آنچه را اختلاف كردند در آن و هدایت و رحمتى براى گروهى كه ایمان آرند  ! ]G)نحلLوَضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً رَّجُلَیْنِ أَحَدُهُمَا أَبْكَمُ لاَ یَقْدِرُ عَلَىَ شَیْءٍ وَهُوَ كَلٌّ عَلَى مَوْلاهُ أَیْنَمَا یُوَجِّههُّ لاَ یَأْتِ بِخَیْرٍ هَلْ یَسْتَوِی هُوَ وَمَن یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَهُوَ عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و زده است خدا مثَلى دو مرد كه یكیشان گنگ است توانائى ندارد بر چیزى و او است بارى بر مهتر خویش به هر سویش گرداند نیارد به خیرى آیا یكسان است او با آنكه امر كند به داد و او است بر راهى راست‏pF?نحلKضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً عَبْدًا مَّمْلُوكًا لاَّ یَقْدِرُ عَلَى شَیْءٍ وَمَن رَّزَقْنَاهُ مِنَّا رِزْقًا حَسَنًا فَهُوَ یُنفِقُ مِنْهُ سِرًّا وَجَهْرًا هَلْ یَسْتَوُونَ الْحَمْدُ لِلّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ زده است خدا مثَلى بنده‏اى مملوك كه توانائى ندارد بر چیزى و آنكه روزیش دادیم از خود روزیى نكو پس او انفاق مى‏كند از آن نهان و آشكارا آیا یكسانند سپاس خداى را بلكه بیشترشان نمى‏دانند#EMwنحلJفَلاَ تَضْرِبُواْ لِلّهِ الأَمْثَالَ إِنَّ اللّهَ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ پس نزنید براى خدا مثَلها را و همانا خدا مى‏داند و شما نمى‏دانیدD[_نحلIوَیَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ یَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقًا مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ شَیْئًا وَلاَ یَسْتَطِیعُونَ و مى‏پرستند جز خدا آنچه را دارا نیست براى ایشان روزیى از آسمانها و زمین چیزى را و نمى‏توانند@C sنحلHوَاللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَنِینَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ أَفَبِالْبَاطِلِ یُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللّهِ هُمْ یَكْفُرُونَ و خدا قرار داد براى شما از خود شما جفتهائى و قرار داد براى شما از جفتهاى شما پسرانى و نبیرگانى و روزیتان داد از پاكیزه‏ها پس آیا به باطل ایمان آرند و به نعمت خدا كفر ورزند[B]WنحلGوَاللّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَى بَعْضٍ فِی الْرِّزْقِ فَمَا الَّذِینَ فُضِّلُواْ بِرَآدِّی رِزْقِهِمْ عَلَى مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُمْ فَهُمْ فِیهِ سَوَاء أَفَبِنِعْمَةِ اللّهِ یَجْحَدُونَ و خدا برترى داد گروهى از شما را بر گروهى در روزى پس نیستند آنان كه برتر شدند برگرداننده روزى خویش بر آنچه دارا است یمینهاى ایشان (بندگانشان) كه باشند ایشان در آن یكسان پس آیا نعمت خدا را نادیده گیرند  iN3}نحلSیَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللّهِ ثُمَّ یُنكِرُونَهَا وَأَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ مى‏شناسند نعمت خدا را پس انكارش مى‏كنند و بیشتر ایشانند كافران‏fMqYنحلRفَإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا عَلَیْكَ الْبَلاَغُ الْمُبِینُ و اگر پشت كردند پس جز این نیست كه بر تو است رسانیدن آشكارLw نحلQوَاللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّمَّا خَلَقَ ظِلاَلاً وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ الْجِبَالِ أَكْنَانًا وَجَعَلَ لَكُمْ سَرَابِیلَ تَقِیكُمُ الْحَرَّ وَسَرَابِیلَ تَقِیكُم بَأْسَكُمْ كَذَلِكَ یُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَیْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ و خدا قرار داد براى شما از آنچه بیافرید سایه‏هائى و قرار داد براى شما از كوه‏ها پناهگاه‏هائى و قرار داد براى شما جامه‏هائى كه نگهدارد شما را از گرما و جامه‏هائى كه نگاهتان دارد از خشم خویش بدینسان انجام رساند نعمت خود را بر شما شاید اسلام آوریدqKQنحلPوَاللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّن بُیُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُم مِّن جُلُودِ الأَنْعَامِ بُیُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا یَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَیَوْمَ إِقَامَتِكُمْ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَى حِینٍ و خدا قرار داد براى شما از خانه‏هاى شما آرامشگاهى و قرار داد براى شما از پوست دامها خانه هائى كه آسان برگیرید آنها را روز كوچیدن شما و روز ماندن شما و از پشمهاى آنها و از كركهاى آنها و مویهاى آنها ابزار و كالائى (بهره‏اى) تا هنگامى‏J-uنحلOأَلَمْ یَرَوْاْ إِلَى الطَّیْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِی جَوِّ السَّمَاء مَا یُمْسِكُهُنَّ إِلاَّ اللّهُ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ آیا ننگریستند بسوى پرندگان كه فرمانبردارانند در فضاى (پهنه) آسمان نگه نداردشان جز خدا همانا در این است آیتهائى براى قومى كه ایمان آرند ISCنحلNوَاللّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَیْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ الْسَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و خدا برون آورد شما را از شكمهاى مادرهاى خویش نمى‏دانستید چیزى را و نهاد براى شما گوش و دیدگان و دلها را شاید سپاس گزاریدxH?/نحلMوَلِلّهِ غَیْبُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلاَّ كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ و از آن خدا است ناپیداى آسمانها و زمین و نیست امر ساعت جز مانند بهم زدن چشم یا نزدیكتر همانا خدا است بر همه چیز توانا 1u , ^1|V-Iنحل[وَأَوْفُواْ بِعَهْدِ اللّهِ إِذَا عَاهَدتُّمْ وَلاَ تَنقُضُواْ الأَیْمَانَ بَعْدَ تَوْكِیدِهَا وَقَدْ جَعَلْتُمُ اللّهَ عَلَیْكُمْ كَفِیلاً إِنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ و وفا كنید به عهد خدا گاهى كه عهد بندید و نشكنید سوگندها را بعد از استوار كردن آنها حالى كه قرار دادید خدا را بر خویش نگهبان همانا خدا مى‏داند آنچه را مى‏كنید!UqOنحلZإِنَّ اللّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ وَإِیتَاء ذِی الْقُرْبَى وَیَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْیِ یَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ همانا خدا امر مى‏كند به داد و نیكى و دادن خویشاوندان و نهى مى‏كند از فحشاء و ناشایست و ستم اندرز دهد شما را شاید یادآور شوید`TA}نحلYوَیَوْمَ نَبْعَثُ فِی كُلِّ أُمَّةٍ شَهِیدًا عَلَیْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ وَجِئْنَا بِكَ شَهِیدًا عَلَى هَـؤُلاء وَنَزَّلْنَا عَلَیْكَ الْكِتَابَ تِبْیَانًا لِّكُلِّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِینَ و روزى كه برانگیزانیم از هر ملّتى گواهى را بر ایشان از خود ایشان و بیاریم تو را بر اینان گواه و فرستادیم بر تو كتاب را بیانى براى همه چیز و هدایت و رحمت و بشارتى براى مسلمین‏ SC{نحلXالَّذِینَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِیلِ اللّهِ زِدْنَاهُمْ عَذَابًا فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُواْ یُفْسِدُونَ آنان كه كفر ورزیدند و بازداشتند از راه خدا بیفزودیمشان عذابى بر روى عذاب بدانچه بودند فساد مى‏كردندCR]'نحلWوَأَلْقَوْاْ إِلَى اللّهِ یَوْمَئِذٍ السَّلَمَ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ یَفْتَرُونَ و افكندند بسوى خدا در آن روز آشتى را و گم شد از ایشان آنچه بودند دروغ مى‏بستندQ;IنحلVوَإِذَا رَأى الَّذِینَ أَشْرَكُواْ شُرَكَاءهُمْ قَالُواْ رَبَّنَا هَـؤُلاء شُرَكَآؤُنَا الَّذِینَ كُنَّا نَدْعُوْ مِن دُونِكَ فَألْقَوْا إِلَیْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ و هنگامى كه ببینند مشركان شریكان خود را گویند پروردگارا اینانند شریكان ما كه بودیم مى‏خواندیم جز تو پس افكندند بسوى ایشان سخن را كه شمائید همانا دروغگویان‏EPc%نحلUوَإِذَا رَأى الَّذِینَ ظَلَمُواْ الْعَذَابَ فَلاَ یُخَفَّفُ عَنْهُمْ وَلاَ هُمْ یُنظَرُونَ و هنگامى كه بینند ستمگران عذاب را پس نه از ایشان كاسته شود و نه مهلت داده شوندO1[نحلTوَیَوْمَ نَبْعَثُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِیدًا ثُمَّ لاَ یُؤْذَنُ لِلَّذِینَ كَفَرُواْ وَلاَ هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ و روزى كه برانگیزیم از هر ملتى گواهى پس اذن داده نشود به كافران و نه عتاب از ایشان خواسته شود i i]5yنحلbفَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ و هنگامى كه مى‏خوانى قرآن را پناه بر به خدا از شیطان رانده‏شده‏S\u/نحلaمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ آنكو كردار شایسته كند از نر یا ماده حالى كه مؤمن باشد هر آینه زنده داریمش زندگیى پاكیزه و همانا پاداششان دهیم مزدشان را به بهتر چیزى كه بودند مى‏كردند[sنحل`مَا عِندَكُمْ یَنفَدُ وَمَا عِندَ اللّهِ بَاقٍ وَلَنَجْزِیَنَّ الَّذِینَ صَبَرُواْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ آنچه نزد شما است پایان یابد و آنچه نزد خدا است پاینده است و هر آینه پاداش دهیم آنان را كه صبر ورزیدند مزدشان را به نكوترین چیزى كه بودند مى‏كردندZCcنحل_وَلاَ تَشْتَرُواْ بِعَهْدِ اللّهِ ثَمَنًا قَلِیلاً إِنَّمَا عِندَ اللّهِ هُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ و نفروشید پیمان خدا را به بهائى كم همانا آنچه نزد خدا است بهتر است براى شما اگر باشید كه بدانیدOY نحل^وَلاَ تَتَّخِذُواْ أَیْمَانَكُمْ دَخَلاً بَیْنَكُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِهَا وَتَذُوقُواْ الْسُّوءَ بِمَا صَدَدتُّمْ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَلَكُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ و نگیرید سوگندهاى خود را نیرنگى میان خود تا بلغزد قدمى پس از استواریش و بچشید زشتى را بدانچه بازداشتید از راه خدا و براى شما است عذابى بزرگ‏7XQنحل]وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلكِن یُضِلُّ مَن یَشَاء وَیَهْدِی مَن یَشَاء وَلَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و اگر مى‏خواست خدا هر آینه مى‏گردانید شما را یك ملت و لیكن گمراه كند هر كه را خواهد و رهبرى كند هركه را خواهد و هر آینه پرسیده شوید البته از آنچه بودید مى‏كردیدoW?نحل\وَلاَ تَكُونُواْ كَالَّتِی نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِن بَعْدِ قُوَّةٍ أَنكَاثًا تَتَّخِذُونَ أَیْمَانَكُمْ دَخَلاً بَیْنَكُمْ أَن تَكُونَ أُمَّةٌ هِیَ أَرْبَى مِنْ أُمَّةٍ إِنَّمَا یَبْلُوكُمُ اللّهُ بِهِ وَلَیُبَیِّنَنَّ لَكُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مَا كُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ و نباشید مانند آن زن كه واتابید رشته خود را پس از استوارشدن تارهائى گسیخته كه برگیرید سوگندهاى خویش را نیرنگى میان خویش تا بشود گروهى فزوده‏تر از گروهى جز این نیست كه بیازماید شما را خدا بدان و بیان مى‏كند براى شما روز قیامت آنچه را بودید در آن اختلاف مى‏كردید  l V l@gKeq#نحلjمَن كَفَرَ بِاللّهِ مِن بَعْدِ إیمَانِهِ إِلاَّ مَنْ أُكْرِهَ وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالإِیمَانِ وَلَـكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَیْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللّهِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ آنكه كفر ورزد به خدا پس از ایمانش مگر آنكه وادار شود بناخواه حالى كه دلش آرمیده است به ایمان و لیكن آنكو گشاده باشد به كفر سینه او پس بر ایشان است خشمى از خدا و ایشان را است عذابى بزرگ‏kdAنحلiإِنَّمَا یَفْتَرِی الْكَذِبَ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَأُوْلـئِكَ هُمُ الْكَاذِبُونَ جز این نیست كه دروغ را آنان بندند كه ایمان نیارند به آیتهاى خدا و ایشانند دروغگویان‏fcuUنحلhإِنَّ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِ اللّهِ لاَ یَهْدِیهِمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ همانا آنان كه ایمان نیارند به آیتهاى خدا رهبریشان نكند خدا و براى ایشان است عذابى دردناك‏(bQ}نحلgوَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ یَقُولُونَ إِنَّمَا یُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِّسَانُ الَّذِی یُلْحِدُونَ إِلَیْهِ أَعْجَمِیٌّ وَهَـذَا لِسَانٌ عَرَبِیٌّ مُّبِینٌ و همانا دانیم كه ایشان گویند جز این نیست كه مى‏آموزدش بشرى زبان آنكه بدو این سخن را بندند عجمى (نارسا) است و این زبانى است عربى (رسا) آشكارfaSwنحلfقُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ لِیُثَبِّتَ الَّذِینَ آمَنُواْ وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِینَ بگو فرود آورد آن را روح‏القدس (روان پاك) از پروردگار تو به حقّ تا استوار گرداند آنان را كه ایمان آوردند و هدایت و بشارتى براى مسلمانان‏`نحلeوَإِذَا بَدَّلْنَا آیَةً مَّكَانَ آیَةٍ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُنَزِّلُ قَالُواْ إِنَّمَا أَنتَ مُفْتَرٍ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ و هرگاه تبدیل كنیم آیتى را به جاى آیتى و خدا داناتر است بدانچه مى‏فرستد گویند جز این نیست كه توئى دروغ‏آورنده بلكه بیشتر ایشان نمى‏دانندF_S7نحلdإِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِینَ هُم بِهِ مُشْرِكُونَ جز این نیست كه فرمانروائى او بر آنان است كه دوست دارندش و آنان كه بدو شرك مى‏ورزندF^Y1نحلcإِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ همانا نیست او را فرمانروائى بر آنان كه ایمان آورند و بر پروردگار خویش توكّل كنند ` 9 En1Sنحلsإِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْكُمُ الْمَیْتَةَ وَالْدَّمَ وَلَحْمَ الْخَنزِیرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَیْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ جز این نیست كه حرام كرد بر شما مردار و خون و گوشت خوك و آنچه را نام جز خدا به آن برده شود پس آنكه ناچار گردد نه ستمگر و نه تجاوزكننده همانا خدا است آمرزنده مهربان‏m;نحلrفَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ حَلالاً طَیِّبًا وَاشْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ إِن كُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ پس بخورید از آنچه روزى داد شما را خدا حلال پاكیزه و سپاس گزارید نعمت خدا را اگر هستید وى را پرستندگان‏ilgiنحلqوَلَقَدْ جَاءهُمْ رَسُولٌ مِّنْهُمْ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ وَهُمْ ظَالِمُونَ و هر آینه بیامدشان پیمبرى از ایشان پس تكذیبش كردند پس گرفت ایشان را عذاب حالى كه بودند ستمگران‏VkAiنحلpوَضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً قَرْیَةً كَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً یَأْتِیهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللّهِ فَأَذَاقَهَا اللّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُواْ یَصْنَعُونَ و برزده است خدا مثَلى شهرى كه بود آسوده و آرام مى‏آمدش روزیش فراوان از هر سوى پس كفر ورزید به نعمتهاى خدا پس چشانیدش خداوند جامه گرسنگى و ترس را بدانچه بودند مى‏كردندzj7;نحلoیَوْمَ تَأْتِی كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَن نَّفْسِهَا وَتُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ روزى كه آید هر كس بستیزد از جانب خویشتن و داده شود به هر كه آنچه كرده است و ستم نشوند+i%/نحلnثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِینَ هَاجَرُواْ مِن بَعْدِ مَا فُتِنُواْ ثُمَّ جَاهَدُواْ وَصَبَرُواْ إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ همانا پروردگار تو براى آنان كه هجرت كردند (آواره شدند) پس از آنكه آزرده شدند سپس جهاد كردند و شكیبا شدند همانا پروردگار تو است پس از آن آمرزنده مهربان‏1hS نحلmلاَ جَرَمَ أَنَّهُمْ فِی الآخِرَةِ هُمُ الْخَاسِرونَ ناگزیر ایشانند در آخرت زیانكاران‏ng?نحلlأُولَـئِكَ الَّذِینَ طَبَعَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ وَأُولَـئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ آنانند كه مُهر نهاد خدا بر دلهاشان و گوششان و دیدگانشان و آنانند ناآگهان‏f_Wنحلkذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّواْ الْحَیَاةَ الْدُّنْیَا عَلَى الآخِرَةِ وَأَنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ این بدان است كه ایشان برگزیدند زندگانى دنیا را بر آخرت و آنكه خدا هدایت نكند گروه كافران را  ~ RJ35wWنحل|إِنَّمَا جُعِلَ السَّبْتُ عَلَى الَّذِینَ اخْتَلَفُواْ فِیهِ وَإِنَّ رَبَّكَ لَیَحْكُمُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا كَانُواْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ جز این نیست كه نهاده شد شنبه بر آنان كه اختلاف كردند در آن و همانا پروردگار تو حكم كند میان ایشان روز قیامت در آنچه بودند در آن اختلاف مى‏كردندbv1نحل{ثُمَّ أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِینَ سپس وحى كردیم بسوى تو كه پیروى كن آئین ابراهیم یكتاپرست را و نبود از شرك‏ورزان‏uG]نحلzوَآتَیْنَاهُ فِی الْدُّنْیَا حَسَنَةً وَإِنَّهُ فِی الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ و دادیمش در دنیا نیكى و همانا او است در آخرت از شایستگان‏tkنحلyشَاكِرًا لِّأَنْعُمِهِ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ سپاسگزارنده نعمتهاى او برگزیدش و رهبریش كرد بسوى راهى راست‏Ss_Eنحلxإِنَّ إِبْرَاهِیمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلّهِ حَنِیفًا وَلَمْ یَكُ مِنَ الْمُشْرِكِینَ همانا ابراهیم بوده است پیشوائى فروتن براى خدا یكتاپرست و نبوده است از شرك‏ورزندگان‏8rWنحلwثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِینَ عَمِلُواْ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابُواْ مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُواْ إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ سپس پروردگار تو براى آنان كه انجام دادند بدى را به نادانى پس توبه كردند پس از آن و شایستگى گزیدند همانا پروردگار تو است از پس آن آمرزنده مهربان‏bq;نحلvوَعَلَى الَّذِینَ هَادُواْ حَرَّمْنَا مَا قَصَصْنَا عَلَیْكَ مِن قَبْلُ وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ و بر آنان كه جهود شدند حرام كردیم آنچه را فروخواندیم بر تو از پیش و ستم نكردیم بر ایشان لیكن بودند خویش را ستم مى‏كردند/p'5نحلuمَتَاعٌ قَلِیلٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ كامیابى است اندك و ایشان را است عذابى دردناك‏~oaنحلtوَلاَ تَقُولُواْ لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هَـذَا حَلاَلٌ وَهَـذَا حَرَامٌ لِّتَفْتَرُواْ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ إِنَّ الَّذِینَ یَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ لاَ یُفْلِحُونَ و نگوئید بدانچه مى‏ستاید زبانهاى شما به دروغ این است حلال و این است حرام تا ببندید بر خدا دروغ را همانا آنان كه بندند بر خدا دروغ را رستگار نشوند  D  =!_اسراءوَقَضَیْنَا إِلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ فِی الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الأَرْضِ مَرَّتَیْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِیرًا و بگذراندیم بسوى بنى اسرائیل در كتاب كه البتّه فساد مى‏كنید در زمین دوبار و برترى مى‏جوئید برترینى بزرگ‏y! ]اسراءذُرِّیَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ إِنَّهُ كَانَ عَبْدًا شَكُورًا نژاد آنان كه سوار كردیم با نوح همانا بود او بنده سپاسگزار~!1Eاسراءوَآتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِی إِسْرَائِیلَ أَلاَّ تَتَّخِذُواْ مِن دُونِی وَكِیلاً و دادیم به موسى كتاب را و گردانیدیمش هدایتى براى بنى اسرائیل كه نگیرید جز من سرپرستى‏}! [)اسراءسُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِی بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ منزه است خداوندى كه شبانه برد بنده خویش را از مسجد حرام بسوى مسجد اقصى آنى كه بركت نهادیم پیرامونش تا بنمایانیمش از آیتهاى ما همانا او است شنواى بیناo|!_{اسراءبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ { نحلإِنَّ اللّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَواْ وَّالَّذِینَ هُم مُّحْسِنُونَ همانا خدا با آنانى است كه پرهیز مى‏كنند و آنان كه ایشانند نكوكاران‏}z%Sنحلوَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلاَّ بِاللّهِ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَلاَ تَكُ فِی ضَیْقٍ مِّمَّا یَمْكُرُونَ و صبركن و نیست صبرت جز به خدا و اندوهگین نباش بر ایشان و نباش در تنگنائى از آنچه نیرنگ كنند y)نحل~وَإِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُواْ بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُم بِهِ وَلَئِن صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَیْرٌ لِّلصَّابِرینَ و اگر شكنجه كنید پس شكنجه كنید همانند آنچه شكنجه شدید و اگر بردبارى گزینید همانا آن بهتر است براى بردباران‏8xiنحل}ادْعُ إِلِى سَبِیلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ بخوان بسوى راه پروردگار خویش با حكمت و پند نیكو و درستیز با ایشان بدانچه آن است نكوتر همانا پروردگار تو داناتر است بدانكه گم شده است از راه او و او است داناتر به هدایت‏شدگان‏  #A,5!=#اسراء وَیَدْعُ الإِنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءهُ بِالْخَیْرِ وَكَانَ الإِنسَانُ عَجُولاً و مى‏خواند انسان به بدى همانند خواندنش به خوبى و بوده است انسان شتاب كننده‏9!C%اسراء وأَنَّ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا و آنكه آنان كه ایمان نمى‏آورند به آخرت آماده كردیم براى ایشان عذابى دردناك‏!=[اسراء إِنَّ هَـذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ وَیُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا كَبِیرًا همانا این قرآن رهبرى مى‏كند بدانچه آن استوارتر است و مژده مى‏دهد مؤمنانى را كه كردار شایسته كنند كه ایشان را است پاداشى بزرگ‏! اسراءعَسَى رَبُّكُمْ أَن یَرْحَمَكُمْ وَإِنْ عُدتُّمْ عُدْنَا وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِینَ حَصِیرًا شاید پروردگار شما رحم كند بر شما و اگر بازگردید بازگردیم و گردانیدیم دوزخ را براى كافران تنگنائى (زندانى)F!cاسراءإِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاء وَعْدُ الآخِرَةِ لِیَسُوؤُواْ وُجُوهَكُمْ وَلِیَدْخُلُواْ الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِیُتَبِّرُواْ مَا عَلَوْاْ تَتْبِیرًا اگر نیكى كنید براى خویش نیكى كرده‏اید و اگر بدى كنید پس براى آن است و هنگامى كه بیاید وعده بار دوم تا ناخوش دارند وجوه شما را و درآیند مسجد را چنانكه درآمدندش نخستین بار و نابود كنند آنچه را برتر آمده‏اند نابودكردنى‏A!O)اسراءثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَیْهِمْ وَأَمْدَدْنَاكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِینَ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِیرًا پس باز آوردیم براى شما تاختن را بر ایشان و كمك دادیم شما را به مالهائى و پسرانى و گردانیدیم شما را فزونتر در گروه‏!?_اسراءفَإِذَا جَاء وَعْدُ أُولاهُمَا بَعَثْنَا عَلَیْكُمْ عِبَادًا لَّنَا أُوْلِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجَاسُواْ خِلاَلَ الدِّیَارِ وَكَانَ وَعْدًا مَّفْعُولاً تا گاهى كه آید وعده نخستین آنها را برانگیزیم بر شما بندگانى ما را دارندگان نیروئى سخت پس بگردند میان شهرها و بوده است وعده شدنى‏ G = JwG!اسراءوَمَنْ أَرَادَ الآخِرَةَ وَسَعَى لَهَا سَعْیَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ كَانَ سَعْیُهُم مَّشْكُورًا و آنكو خواهد آخرت را و بكوشد براى آن كوشش آن را حالى كه او است مؤمن پس آنان بوده است كوشش ایشان سپاس‏گزارده‏ !-_اسراءمَّن كَانَ یُرِیدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِیهَا مَا نَشَاء لِمَن نُّرِیدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ یَصْلاهَا مَذْمُومًا مَّدْحُورًا آنكو زندگانى شتابان را خواهد بشتابیم برایش در آن آنچه را خواهیم براى هر كه خواهیم سپس گذاریم برایش دوزخ را بچشدش نكوهیده رانده‏} !'Iاسراءوَكَمْ أَهْلَكْنَا مِنَ الْقُرُونِ مِن بَعْدِ نُوحٍ وَكَفَى بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِیرًَا بَصِیرًا و بسا هلاك كردیم از قرنها پس از نوح و بس است پروردگار تو به گناهان بندگان خود آگاهى بینا ! اسراءوَإِذَا أَرَدْنَا أَن نُّهْلِكَ قَرْیَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِیهَا فَفَسَقُواْ فِیهَا فَحَقَّ عَلَیْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِیرًا و هرگاه خواهیم نابود كنیم شهرى را بفرمائیم كامرانان (هوسرانان) آن را تا نافرمانى كنند در آن پس فرود آید بر آن سخن پس نابود كنیمش نابودكردنى‏5 !#=اسراءمَّنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا یَهْتَدی لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِینَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً هر كس هدایت شود جز این نیست كه هدایت شود براى خویشتن و هر كس گمراه شود جز این نیست كه گمراه شود بر خویشتن و برندارد هیچ گنهبارى بار گناه دیگرى را و نیستیم ما عذاب‏كننده تا برانگیزیم پیمبرى راo !{Yاسراءاقْرَأْ كَتَابَكَ كَفَى بِنَفْسِكَ الْیَوْمَ عَلَیْكَ حَسِیبًا بخوان نامه خویش را تو خود بس باشى امروز بر خویشتن حسابگر! !Oiاسراء وَكُلَّ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَآئِرَهُ فِی عُنُقِهِ وَنُخْرِجُ لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ كِتَابًا یَلْقَاهُ مَنشُورًا و هر انسانى را افكندیم نامه او را به گردنش و برون آریم برایش روز قیامت نامه‏اى كه بیابدش گشوده‏!اسراء وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ آیَتَیْنِ فَمَحَوْنَا آیَةَ اللَّیْلِ وَجَعَلْنَا آیَةَ النَّهَارِ مُبْصِرَةً لِتَبْتَغُواْ فَضْلاً مِّن رَّبِّكُمْ وَلِتَعْلَمُواْ عَدَدَ السِّنِینَ وَالْحِسَابَ وَكُلَّ شَیْءٍ فَصَّلْنَاهُ تَفْصِیلاً و گردانیدیم شب و روز را دو آیت پس برانداختیم آیت شب را و گردانیدیم آیت روز را روشن تا بجوئید فضلى را از پروردگار خویش و تا بدانید شمار سالها و حساب را و هرچیز را تفصیل دادیم تفصیلى‏ P P7P!%{اسراءوَإِمَّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمُ ابْتِغَاء رَحْمَةٍ مِّن رَّبِّكَ تَرْجُوهَا فَقُل لَّهُمْ قَوْلاً مَّیْسُورًا و اگر روى گردانى از ایشان در پى رحمتى از پروردگار خویش كه امیدش دارى پس بگو بدیشان گفتارى نرم و آرام‏J!wاسراءإِنَّ الْمُبَذِّرِینَ كَانُواْ إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ وَكَانَ الشَّیْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا كه فزون‏دهندگانند برادران شیاطین و شیطان است پروردگار خویش را ناسپاس‏i!agاسراءوَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَلاَ تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا و بده به خویشاوند حقّش را و بینوا و درمانده راه و تبذیر مكن تبذیرى (بیهوده و فزون از اندازه دادن)(!%!اسراءرَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِی نُفُوسِكُمْ إِن تَكُونُواْ صَالِحِینَ فَإِنَّهُ كَانَ لِلأَوَّابِینَ غَفُورًا پروردگار شما داناتر است بدانچه در دلهاى شما است اگر باشید شایستگان همانا او است براى بازگشت‏كنندگان آمرزنده‏! اسراءوَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرًا و فروخوابان براى آنان بال فروتنى را از مِهر و بگو پروردگارا رحم كن بر آنان چنانكه مرا پروریدند در كودكى‏~!_اسراءوَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِیمًا و حكم كرد پروردگار تو كه پرستش نكنید جز او را و به پدر و مادر نیكى كنید اگر برسند نزدت پیرى را یكى از آنان یا هر دو پس نگو به ایشان اُف و نهیب نزن بر ایشان و بگو بدیشان گفتارى گرامى‏!#cاسراءلاَّ تَجْعَل مَعَ اللّهِ إِلَـهًا آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُومًا مَّخْذُولاً و قرار مده با خدا خدائى دیگر را كه بنشینى نكوهیده خوارشده‏ !#اسراءانظُرْ كَیْفَ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَلَلآخِرَةُ أَكْبَرُ دَرَجَاتٍ وَأَكْبَرُ تَفْضِیلاً بنگر چگونه برترى دادیم برخى از ایشان را بر برخى و همانا آخرت بزرگتر است در پایه‏ها و بزرگتر است در برترى‏دادن‏`!mIاسراءكُلاًّ نُّمِدُّ هَـؤُلاء وَهَـؤُلاء مِنْ عَطَاء رَبِّكَ وَمَا كَانَ عَطَاء رَبِّكَ مَحْظُورًا هر یك را كمك دهیم اینان و آنان را از بخشش پروردگار تو و نیست بخشش پروردگار تو بازداشته‏  A )GH"![+اسراء&كُلُّ ذَلِكَ كَانَ سَیٍّئُهُ عِنْدَ رَبِّكَ مَكْرُوهًا همه اینها است زشت آن نزد پروردگار تو ناپسندY!!w1اسراء%وَلاَ تَمْشِ فِی الأَرْضِ مَرَحًا إِنَّكَ لَن تَخْرِقَ الأَرْضَ وَلَن تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولاً و راه مرو در زمین خرامان همانا تو نشكافى زمین را هرگز و نرسى كوه‏ها را به بلندى‏ !UMاسراء$وَلاَ تَقْفُ مَا لَیْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولـئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً و پیروى نكن آنچه را نیستت بدان دانشى همانا گوش و دیده و دل هر كدام آنها است از آن پرسیده‏!/اسراء#وَأَوْفُوا الْكَیْلَ إِذا كِلْتُمْ وَزِنُواْ بِالقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیمِ ذَلِكَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلاً و تمام دهید پیمانه را گاهى كه بپیمائید و بسنجید با ترازوى درست و راست این بهتر است و نكوتر در سرانجام‏!?Eاسراء"وَلاَ تَقْرَبُواْ مَالَ الْیَتِیمِ إِلاَّ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ حَتَّى یَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُواْ بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْؤُولاً و نزدیك نشوید مال یتیم را جز بدانچه آن است نكوتر تا برسد نیروى خویش را و وفا كنید به پیمان كه پیمان است همانا پرسیده‏شده‏!I_اسراء!وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیِّهِ سُلْطَانًا فَلاَ یُسْرِف فِّی الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا و نكشید تنى را كه حرام كرد (محترم داشت) خدا جز به حقّ و آنكه كشته شود به ستم همانا قرار دادیم براى خونخواه او فرمانروائى پس فزون نرود در كشتار همانا او است یارى‏شده‏! اسراء وَلاَ تَقْرَبُواْ الزِّنَى إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاء سَبِیلاً و نزدیك نشوید زنا را كه بوده است آن فحشائى (ناشایستى) و چه زشت است آن راه‏)!Wqاسراءوَلاَ تَقْتُلُواْ أَوْلادَكُمْ خَشْیَةَ إِمْلاقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِیَّاكُم إنَّ قَتْلَهُمْ كَانَ خِطْءًا كَبِیرًا و نكشید فرزندان خویش را از تنگدستى ما روزى دهیم ایشان را و شما را همانا كشتار آنان است لغزشى بزرگ‏! اسراءإِنَّ رَبَّكَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء وَیَقْدِرُ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِیرًا بَصِیرًا همانا پروردگار تو فراخ گرداند روزى را براى هر كه خواهد و تنگ گرداند همانا او است به بندگان خویش آگاهى بیناz!?+اسراءوَلاَ تَجْعَلْ یَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ وَلاَ تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَّحْسُورًا و نگردان دستت را بسته به گردنت و بازش نكن تمام باز تا بنشینى نكوهیده اندوهگین‏  B h*! ;اسراء.وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن یَفْقَهُوهُ وَفِی آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْاْ عَلَى أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا و نهیم بر دلهاى آنان پرده‏هائى از آنكه دریابندش و در گوشهاى ایشان سنگینیى و هرگاه یاد كنى پروردگار خویش را در قرآن تنها بازگردند بر پشتهاى خویش رمندگان‏)!=eاسراء-وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرآنَ جَعَلْنَا بَیْنَكَ وَبَیْنَ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ حِجَابًا مَّسْتُورًا و هرگاه بخوانى قرآن را بر نهیم میان تو و میان آنان كه ایمان نمى‏آورند به آخرت پرده‏اى پوشیده‏(!?mاسراء,تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالأَرْضُ وَمَن فِیهِنَّ وَإِن مِّن شَیْءٍ إِلاَّ یُسَبِّحُ بِحَمْدَهِ وَلَـكِن لاَّ تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ إِنَّهُ كَانَ حَلِیمًا غَفُورًا تسبیح كنند براى او آسمانهاى هفتگانه و زمین و آنان كه در آنها است و نیست چیزى جز آنكه تسبیح گوید به سپاس او و لیكن درنمىیابید ستایش ایشان را همانا او است بردبار آمرزنده‏W'!m7اسراء+سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یَقُولُونَ عُلُوًّا كَبِیرًا منزّه است او و برتر از آنچه گویند برتریى بزرگ‏h&!{Kاسراء*قُل لَّوْ كَانَ مَعَهُ آلِهَةٌ كَمَا یَقُولُونَ إِذًا لاَّبْتَغَوْاْ إِلَى ذِی الْعَرْشِ سَبِیلاً بگو اگر مى‏بود با او خدایانى چنانكه گوئید در آن هنگام مى‏جستند بسوى خداوند عرش راهى را>%!i اسراء)وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِی هَـذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّكَّرُواْ وَمَا یَزِیدُهُمْ إِلاَّ نُفُورًا و همانا گردانیدیم در این قرآن تا یادآور شوند و نمیفزایدشان جز رمیدن‏7$!Kاسراء(أَفَأَصْفَاكُمْ رَبُّكُم بِالْبَنِینَ وَاتَّخَذَ مِنَ الْمَلآئِكَةِ إِنَاثًا إِنَّكُمْ لَتَقُولُونَ قَوْلاً عَظِیمًا آیا برگزیده است شما را پروردگار شما به پسران و بگرفته است از فرشتگان مادگانى همانا شما مى‏گوئید سخنى گران را#!!Sاسراء'ذَلِكَ مِمَّا أَوْحَى إِلَیْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ وَلاَ تَجْعَلْ مَعَ اللّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتُلْقَى فِی جَهَنَّمَ مَلُومًا مَّدْحُورًا این است از آنچه كه وحى فرستاد بسوى تو پروردگار تو از حكمت و قرار نده با خدا خدائى دیگر را تا افكنده شوى در دوزخ نكوهیده رانده‏ k  BIvj3!7اسراء7وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلَى بَعْضٍ وَآتَیْنَا دَاوُودَ زَبُورًا و پروردگارت داناتر است بدانكه در آسمانها است و زمین و همانا برترى دادیم بعض پیمبران را بر بعضى و دادیم به داود زبور راO2!U?اسراء6رَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِكُمْ إِن یَشَأْ یَرْحَمْكُمْ أَوْ إِن یَشَأْ یُعَذِّبْكُمْ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَیْهِمْ وَكِیلاً پروردگار شما داناتر است به شما اگر خواهد رحمت آورد بر شما و اگر خواهد عذاب كند شما را و نفرستادیم تو را بر ایشان نگهبان‏u1!5+اسراء5وَقُل لِّعِبَادِی یَقُولُواْ الَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ الشَّیْطَانَ یَنزَغُ بَیْنَهُمْ إِنَّ الشَّیْطَانَ كَانَ لِلإِنْسَانِ عَدُوًّا مُّبِینًا و بگو به بندگان من گویند آنچه آن است نكوتر همانا شیطان آشوب افكند میان آنان همانا شیطان است براى انسان دشمنى آشكارG0!kاسراء4یَوْمَ یَدْعُوكُمْ فَتَسْتَجِیبُونَ بِحَمْدِهِ وَتَظُنُّونَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلاَّ قَلِیلاً روزى كه خوانندتان پس اجابت كنید با سپاس او و پندارید كه نماندید جز اندكى‏/!]اسراء3أَوْ خَلْقًا مِّمَّا یَكْبُرُ فِی صُدُورِكُمْ فَسَیَقُولُونَ مَن یُعِیدُنَا قُلِ الَّذِی فَطَرَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَسَیُنْغِضُونَ إِلَیْكَ رُؤُوسَهُمْ وَیَقُولُونَ مَتَى هُوَ قُلْ عَسَى أَن یَكُونَ قَرِیبًا یا آفرینشى از آنچه بزرگ آید در سینه‏هاى شما زود است گویند كه ما را برمى‏گرداند بگو آنكه آفریدتان نخستین بار زود است نجنبانند سرهاى خویش را به سویت و گویند چه هنگام است آن بگو امید است كه باشد نزدیك‏~.!]اسراء2قُل كُونُواْ حِجَارَةً أَوْ حَدِیدًا بگو باشید سنگ یا آهن‏R-!WCاسراء1وَقَالُواْ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِیدًا و گفتند آیا گاهى كه شدیم ما استخوانهائى و خاكى آیا ما برانگیختگانیم در آفرینشى نوین‏#,!Cyاسراء0انظُرْ كَیْفَ ضَرَبُواْ لَكَ الأَمْثَالَ فَضَلُّواْ فَلاَ یَسْتَطِیعْونَ سَبِیلاً بنگر چگونه زدند برایت مثَلها را پس گم شدند پس نمى‏توانند راهى راj+!k_اسراء/نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَسْتَمِعُونَ بِهِ إِذْ یَسْتَمِعُونَ إِلَیْكَ وَإِذْ هُمْ نَجْوَى إِذْ یَقُولُ الظَّالِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلاَّ رَجُلاً مَّسْحُورًا ما داناتریم بدانچه گوش مى‏دهند بدان هنگامى كه گوش مى‏دهند به تو و هنگامى كه سخن به گوش همدیگر مى‏گویند هنگامى كه گویند ستمگران پیروى نمى‏كنید جز مردى جادو شده را  tS:!#]اسراء>قَالَ أَرَأَیْتَكَ هَـذَا الَّذِی كَرَّمْتَ عَلَیَّ لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ لأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّیَّتَهُ إَلاَّ قَلِیلاً گفت آیا دیده باشى این را كه تو بر من برترى دادى اگر مرا بگذارى تا روز قیامت هر آینه مهار كنم (یا براندازم) فرزندان او را مگر كمى را59!Gاسراء=وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلآئِكَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إَلاَّ إِبْلِیسَ قَالَ أَأَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طِینًا و هنگامى كه گفتیم به فرشتگان سجده كنید براى آدم پس سجده كردند جز ابلیس گفت آیا سجده كنم براى آنكه آفریدى گِل‏8!s=اسراء<وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤیَا الَّتِی أَرَیْنَاكَ إِلاَّ فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِی القُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا یَزِیدُهُمْ إِلاَّ طُغْیَانًا كَبِیرًا و هنگامى كه گفتیم تو را كه پروردگار تو فراگرفته است بر مردم و نگردانیدیم خوابى را كه نمودیمت جز آزمایشى براى مردم و آن درخت لعنت شده را در قرآن و مى‏ترسانیمشان پس نیفزایدشان مگر سركشى بزرگ‏ 7!;Mاسراء;وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالآیَاتِ إِلاَّ أَن كَذَّبَ بِهَا الأَوَّلُونَ وَآتَیْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُواْ بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالآیَاتِ إِلاَّ تَخْوِیفًا و بازنداشت ما را از آنكه فرستیم آیتها را جز آنكه تكذیب كردند بدانها پیشینیان و دادیم به ثمود اشتر را بینا پس ستم كردند بدان و نمى‏فرستیم آیتها را جز ترساندن راu6!=#اسراء:وَإِن مَّن قَرْیَةٍ إِلاَّ نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ یَوْمِ الْقِیَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِیدًا كَانَ ذَلِك فِی الْكِتَابِ مَسْطُورًا و نیست شهرى جز آنكه مائیم نابودكننده آن پیش از روز قیامت یا عذاب‏كننده آن عذابى سخت بوده است این در كتاب نوشته‏5!)]اسراء9أُولَـئِكَ الَّذِینَ یَدْعُونَ یَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِیلَةَ أَیُّهُمْ أَقْرَبُ وَیَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَیَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا آنانند كه مى‏خوانند جویند بسوى پروردگار خویش دستاویز را هر كدام از ایشان است نزدیكتر و امیدوارند رحمتش را و مى‏ترسند عذابش را همانا عذاب پروردگار تو است ترسناك‏v4!Gاسراء8قُلِ ادْعُواْ الَّذِینَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلاَ یَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنكُمْ وَلاَ تَحْوِیلاً بگو بخوانید آنان را كه جز او پندارید دارا نیستند گشودن رنجى را از شما و نه برگرداندنى‏ g 'g!=wاسراءBرَّبُّكُمُ الَّذِی یُزْجِی لَكُمُ الْفُلْكَ فِی الْبَحْرِ لِتَبْتَغُواْ مِن فَضْلِهِ إِنَّهُ كَانَ بِكُمْ رَحِیمًا پروردگار تو است آنكه مى‏راند براى شما كشتى را در دریا تا بجوئید از فضلش همانا او است به شما مهربان‏'=!'اسراءAإِنَّ عِبَادِی لَیْسَ لَكَ عَلَیْهِمْ سُلْطَانٌ وَكَفَى بِرَبِّكَ وَكِیلاً همانا بندگان من نیستت بر ایشان فرمانروائیى و بس است پروردگار تو كارگزارى‏P<!o'اسراء@وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَأَجْلِبْ عَلَیْهِم بِخَیْلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكْهُمْ فِی الأَمْوَالِ وَالأَوْلادِ وَعِدْهُمْ وَمَا یَعِدُهُمُ الشَّیْطَانُ إِلاَّ غُرُورًا و بلغزان هر كه را توانستى از ایشان به آواز خود و تاخت آور بر ایشان با سواره و پیاده خویش و شركت كن با ایشان در مالها و فرزندان و وعده بده ایشان را و وعده نمى‏دهد ایشان را شیطان مگر فریب‏F;!U-اسراء?قَالَ اذْهَبْ فَمَن تَبِعَكَ مِنْهُمْ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَآؤُكُمْ جَزَاء مَّوْفُورًا گفت برو كه هر كه پیرویت كند از ایشان همانا دوزخ است پاداش شما پاداشى تمام داده‏ \ )K?J!YاسراءNأَقِمِ الصَّلاَةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَى غَسَقِ اللَّیْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا بپاى دار نماز را از بازگشتگاه خورشید تا تاریكى شب و خواندنى (نماز) بامداد همانا خواندنى بامداد است گواهى شده‏FI!_#اسراءMسُنَّةَ مَن قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِن رُّسُلِنَا وَلاَ تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِیلاً شیوه آنان كه فرستادیم پیش از تو از پیمبران خویش و نیابى براى شیوه ما تبدیلى‏1H!O اسراءLوَإِن كَادُواْ لَیَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الأَرْضِ لِیُخْرِجوكَ مِنْهَا وَإِذًا لاَّ یَلْبَثُونَ خِلافَكَ إِلاَّ قَلِیلاً و همانا نزدیك بود كه بلغزانندت از زمین تا برونت كنند از آن و در آن هنگام درنگ نمى‏كردند پس از تو مگر كمى‏}G!kاسراءKإِذاً لَّأَذَقْنَاكَ ضِعْفَ الْحَیَاةِ وَضِعْفَ الْمَمَاتِ ثُمَّ لاَ تَجِدُ لَكَ عَلَیْنَا نَصِیرًا در آن هنگام مى‏چشانیدیمت دو برابر زندگى و دو برابر مردن را سپس نمىیافتى براى خویش بر ما یاورى را.F!3اسراءJوَلَوْلاَ أَن ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدتَّ تَرْكَنُ إِلَیْهِمْ شَیْئًا قَلِیلاً و اگر نه استوار مى‏داشتیمت همانا نزدیك بود كه كج شوى بسوى ایشان چیزى اندك‏ZE!s7اسراءIوَإِن كَادُواْ لَیَفْتِنُونَكَ عَنِ الَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ لِتفْتَرِیَ عَلَیْنَا غَیْرَهُ وَإِذًا لاَّتَّخَذُوكَ خَلِیلاً و هر آینه نزدیك بود فریبت دهند از آنچه وحى فرستادیم بسوى تو تا دروغ بندى بر ما جز آن را و در آن هنگام مى‏گرفتندت دوست‏/D!7اسراءHوَمَن كَانَ فِی هَـذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِی الآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِیلاً و آنكه بوده است در این (دنیا) كور پس او است در آخرت كورتر و گمراه‏تر در راه‏/C!3!اسراءGیَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُوْلَـئِكَ یَقْرَؤُونَ كِتَابَهُمْ وَلاَ یُظْلَمُونَ فَتِیلاً روزى كه بخوانیم هر مردمى را به پیشواى ایشان پس آنكو داده شود كتابش را به دست راستش آنان بخوانند كتاب خود را و ستم نشوند به اندازه تار میان هسته خرماmB!AاسراءFوَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى كَثِیرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلاً و همانا گرامى داشتیم فرزندان آدم را و سوارشان كردیم در دشت و دریا و روزیشان دادیم از پاكیزه‏ها و برتریشان دادیم بر بسیارى از آنان كه آفریدیم برترى‏دادنى‏  twT![=اسراءXقُل لَّئِنِ اجْتَمَعَتِ الإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَى أَن یَأْتُواْ بِمِثْلِ هَـذَا الْقُرْآنِ لاَ یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِیرًا بگو اگر گردآیند آدمیان و پریان بر آنكه بیارند مانند این قرآن را نیارند مانندش و اگر چه باشد برخیشان براى برخى پشتیبان‏vS!SاسراءWإِلاَّ رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّ فَضْلَهُ كَانَ عَلَیْكَ كَبِیرًا بجز رحمتى از پروردگارت كه فضل او است همانا بر تو بزرگ‏ R!kاسراءVوَلَئِن شِئْنَا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ ثُمَّ لاَ تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَیْنَا وَكِیلاً و اگر خواهیم همانا مى‏بریم آنچه را وحى فرستادیم به سویت پس نیابى براى خویش بدان بر ما نگهبانى راQ!)YاسراءUوَیَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی وَمَا أُوتِیتُم مِّن الْعِلْمِ إِلاَّ قَلِیلاً و مى‏پرسندت از روح (روان) بگو روح از امر پروردگار من است و داده نشده‏اید از دانش جز اندكى راoP!W}اسراءTقُلْ كُلٌّ یَعْمَلُ عَلَى شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَى سَبِیلاً بگو هر كدام عمل مى‏كند بر راه و روش خویش پس پروردگار شما داناتر است بدانكه او رهبرنده‏تر است در راه‏!O!اسراءSوَإِذَآ أَنْعَمْنَا عَلَى الإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ یَؤُوسًا و هرگاه نعمت فرستیم بر انسان روى گرداند و دور كند پهلوى خویش را و هرگاه برسدش بدیى بوده است بسیار نومیدشونده‏ N!CGاسراءRوَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَلاَ یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إَلاَّ خَسَارًا و مى‏فرستیم از قرآن آنچه درمان و رحمتى است براى مؤمنان و نیفزاید ستمگران را مگر زیان‏M!cاسراءQوَقُلْ جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا و بگو بیامد حقّ و نابود شد باطل همانا باطل است نابودشونده‏OL!MGاسراءPوَقُل رَّبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِّی مِن لَّدُنكَ سُلْطَانًا نَّصِیرًا و بگو پروردگارا درآور مرا درآوردنى راست و برونم آور برون آوردنى راست و قرار ده براى من از نزد خویش فرمانروائیى یارى‏شده‏xK!aاسراءOوَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَى أَن یَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا و از شب پس بیدار باشد در آن این فزونیى است براى تو باشد برانگیزدت پروردگارت به جایگاهى ستوده‏  z [  Q D\!oاسراء`قُلْ كَفَى بِاللّهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَكُمْ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِیرًا بَصِیرًا بگو بس است خدا گواهى میان من و شما همانا او است به بندگان خود آگاهى بیناI[!Y/اسراء_قُل لَّوْ كَانَ فِی الأَرْضِ مَلآئِكَةٌ یَمْشُونَ مُطْمَئِنِّینَ لَنَزَّلْنَا عَلَیْهِم مِّنَ السَّمَاء مَلَكًا رَّسُولاً بگو اگر میبود در زمین فرشتگانى كه راه مى‏رفتند آرمیدگان هر آینه مى‏فرستادیم بر ایشان از آسمان فرشته‏اى را پیامبر1Z!;اسراء^وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن یُؤْمِنُواْ إِذْ جَاءهُمُ الْهُدَى إِلاَّ أَن قَالُواْ أَبَعَثَ اللّهُ بَشَرًا رَّسُولاً و بازنداشت مردم را از آنكه ایمان آرند گاهى كه بیامدشان رهبرى جز آنكه گفتند آیا برانگیخته است خدا بشرى را پیمبر?Y!y{اسراء]أَوْ یَكُونَ لَكَ بَیْتٌ مِّن زُخْرُفٍ أَوْ تَرْقَى فِی السَّمَاء وَلَن نُّؤْمِنَ لِرُقِیِّكَ حَتَّى تُنَزِّلَ عَلَیْنَا كِتَابًا نَّقْرَؤُهُ قُلْ سُبْحَانَ رَبِّی هَلْ كُنتُ إَلاَّ بَشَرًا رَّسُولاً یا باشدت خانه‏اى از زر یا بالا روى در آسمان و هرگز باور نكنیم بالا رفتنت را تا بفرستى بر ما نامه‏اى كه بخوانیمش بگو منزّه است پروردگار من آیا هستم من جز بشرى فرستاده‏شده‏{X!Sاسراء\أَوْ تُسْقِطَ السَّمَاء كَمَا زَعَمْتَ عَلَیْنَا كِسَفًا أَوْ تَأْتِیَ بِاللّهِ وَالْمَلآئِكَةِ قَبِیلاً یا افكنى آسمان را چنانچه مى‏پندارى بر ما پاره‏هائى یا بیارى خدا و فرشتگان را روى به روى‏BW!o اسراء[أَوْ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِّن نَّخِیلٍ وَعِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الأَنْهَارَ خِلالَهَا تَفْجِیرًا یا باشدت باغى از خرمابنها و انگور پس بشكافى جویها را میان آن شكافتنى‏V!)اسراءZوَقَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الأَرْضِ یَنبُوعًا و گفتند هرگز ایمان نیاریم برایت تا بشكافى براى ما از زمین چشمه‏اى‏U!-MاسراءYوَلَقَدْ صَرَّفْنَا لِلنَّاسِ فِی هَـذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ فَأَبَى أَكْثَرُ النَّاسِ إِلاَّ كُفُورًا و همانا گردانیدیم براى مردم در این قرآن از هر مثَلى پس نخواستند بیشتر مردم جز ناسپاسى را  4c!Gاسراءgفَأَرَادَ أَن یَسْتَفِزَّهُم مِّنَ الأَرْضِ فَأَغْرَقْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ جَمِیعًا پس خواست بلغزاندشان از زمین پس غرقش نمودیم و آنان را كه با او بودند همگى‏lb!=اسراءfقَالَ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا أَنزَلَ هَـؤُلاء إِلاَّ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ بَصَآئِرَ وَإِنِّی لَأَظُنُّكَ یَا فِرْعَونُ مَثْبُورًا گفت همانا دانستى كه نفرستاده است آنها را مگر پروردگار آسمانها و زمین بینشهائى و همانا مى‏پنداریمت اى فرعون نابودشده‏a![Oاسراءeوَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى تِسْعَ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ فَاسْأَلْ بَنِی إِسْرَائِیلَ إِذْ جَاءهُمْ فَقَالَ لَهُ فِرْعَونُ إِنِّی لَأَظُنُّكَ یَا مُوسَى مَسْحُورًا و همانا دادیم به موسى نُه آیت روشن پس بپرس بنى‏اسرائیل را گاهى كه بیامدشان پس گفت بدو فرعون كه مى‏پندارمت اى موسى جادوشده‏V`!e=اسراءdقُل لَّوْ أَنتُمْ تَمْلِكُونَ خَزَآئِنَ رَحْمَةِ رَبِّی إِذًا لَّأَمْسَكْتُمْ خَشْیَةَ الإِنفَاقِ وَكَانَ الإنسَانُ قَتُورًا بگو اگر شما مى‏داشتید گنجهاى رحمت پروردگار مرا در آن هنگام خوددارى مى‏كردید از ترس بخشش و انسان است بسى خویشتن نگهدار/_!Sاسراءcأَوَلَمْ یَرَوْاْ أَنَّ اللّهَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ قَادِرٌ عَلَى أَن یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَجَعَلَ لَهُمْ أَجَلاً لاَّ رَیْبَ فِیهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إَلاَّ كُفُورًا آیا ندیدند كه خداوندى كه آفرید آسمانها و زمین را توانا است بر آنكه بیافرد مانند ایشان را و نهاده است براى ایشان سرآمدى را كه نیست شكّى در آن پس نخواستند ستمگران جز ناسپاسى را ^!sاسراءbذَلِكَ جَزَآؤُهُم بِأَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِآیَاتِنَا وَقَالُواْ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِیدًا این است پاداش ایشان بدانچه كفر ورزیدند به آیتهاى ما و گفتند آیا هرگاه شدیم استخوانهائى و خاكى آیا مائیم برانگیختگان در آفرینشى نوین‏`]! +اسراءaوَمَن یَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَمَن یُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِیَاء مِن دُونِهِ وَنَحْشُرُهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَلَى وُجُوهِهِمْ عُمْیًا وَبُكْمًا وَصُمًّا مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِیرًا و آن را كه خدا هدایت كند او است هدایت‏شده و آن را كه گم كند هرگز نیابى براى ایشان دوستانى جز او و گردآریمشان روز قیامت بر چهره‏هاشان كوران و گنگان و كران جایگاه ایشان است دوزخ هرگاه خاموش شود (فرونشیند) بیفزائیمشان آتش را RS R3m [ كهفالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ یَجْعَل لَّهُ عِوَجَا سپاس خدائى را كه فرستاد بر بنده خویش كتاب را و قرار نداد براى آن كجى راol_كهفبسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشاینده مهربان‏k!c=اسراءoوَقُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَم یَكُن لَّهُ شَرِیكٌ فِی الْمُلْكِ وَلَمْ یَكُن لَّهُ وَلِیٌّ مِّنَ الذُّلَّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِیرًا و بگو سپاس خداوندى را كه برنگرفت فرزندى و نبودش شریكى در پادشاهى و نیستش سرپرستى از زبونى و بزرگ دار او را بزرگ داشتنى‏j!5Aاسراءnقُلِ ادْعُواْ اللّهَ أَوِ ادْعُواْ الرَّحْمَـنَ أَیًّا مَّا تَدْعُواْ فَلَهُ الأَسْمَاء الْحُسْنَى وَلاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِكَ وَلاَ تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَیْنَ ذَلِكَ سَبِیلاً بگو بخوانید اللّه را یا بخوانید رحمن را هر كدام را بخوانید او را است نامهاى نكو و نه بلند گردان آواز را به نماز خویش و نه آهسته بیارش و بجوى میانه این راهى راji!o[اسراءmوَیَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ یَبْكُونَ وَیَزِیدُهُمْ خُشُوعًا و بیفتند بر چانه‏ها گریه كنند و بیفزایدشان زارى (فروتنى) h!sاسراءlوَیَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِن كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولاً و گویند منزّه است پروردگار ما همانا وعده پروردگار ما است شدنى‏g!1cاسراءkقُلْ آمِنُواْ بِهِ أَوْ لاَ تُؤْمِنُواْ إِنَّ الَّذِینَ أُوتُواْ الْعِلْمَ مِن قَبْلِهِ إِذَا یُتْلَى عَلَیْهِمْ یَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ سُجَّدًا بگو ایمان آرید بدان یا نیارید همانا آنان كه داده شدند دانش را پیش از آن گاهى كه خوانده شود بر ایشان بیفتند بر چانه‏ها سجده‏كنان‏Jf!_+اسراءjوَقُرْآناً فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَى مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنزِیلاً و قرآنى كه جدا ساختیمش تا بخوانیمش بر مردم بر درنگى و فرستادیم آن را فرستادنى‏Ye!w1اسراءiوَبِالْحَقِّ أَنزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلاَّ مُبَشِّرًا وَنَذِیرًا و به حقّ فرستادیمش و به حقّ فرود آمد و نفرستادیم تو را مگر نویددهنده و ترساننده‏)d!Iاسراءhوَقُلْنَا مِن بَعْدِهِ لِبَنِی إِسْرَائِیلَ اسْكُنُواْ الأَرْضَ فَإِذَا جَاء وَعْدُ الآخِرَةِ جِئْنَا بِكُمْ لَفِیفًا و گفتیم پس از او به بنى‏اسرائیل جایگزین شوید در زمین تا گاهى كه بیاید وعده آخرت بیاریم شما را پیچیده‏  $ ds[,y?كهف نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْكَ نَبَأَهُم بِالْحَقِّ إِنَّهُمْ فِتْیَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى ما مى‏خوانیم بر تو داستان ایشان را به حقّ همانا آنانند جوانانى كه ایمان آوردند به پروردگار خویش و بیفزودیمشان هدایت راDxCCكهف ثُمَّ بَعَثْنَاهُمْ لِنَعْلَمَ أَیُّ الْحِزْبَیْنِ أَحْصَى لِمَا لَبِثُوا أَمَدًا سپس برانگیختیمشان تا بدانیم كدام از دو گروه شمرنده‏ترند آنچه را درنگ كردند از مدّت‏uwk}كهف فَضَرَبْنَا عَلَى آذَانِهِمْ فِی الْكَهْفِ سِنِینَ عَدَدًا پس زدیم بر گوشهاى آنان در غار سالیانى بى‏شمار (یعنى خوابانیدنشان)Sve?كهف إِذْ أَوَى الْفِتْیَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً وَهَیِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا هنگامى كه پناه بردند جوانان به غار پس گفتند پروردگارا بیاور ما را از نزد خویش رحمتى و آماده كن براى ما از كار ما رهبرى راuIWكهف أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِیمِ كَانُوا مِنْ آیَاتِنَا عَجَبًا یا پنداشتى كه یاران كهف و رقیم بودند از آیتهاى ما شگفت‏XtUYكهفوَإِنَّا لَجَاعِلُونَ مَا عَلَیْهَا صَعِیدًا جُرُزًا و همانا گرداننده‏ایم آنچه را بر آن است بیابانى خشك‏زارosomكهفإِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِینَةً لَّهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا همانا گردانیدیم آنچه را بر زمین است آرایشى براى آن تا بیازمائیم ایشان را كدامین نكوترند در كردارIrsكهففَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ عَلَى آثَارِهِمْ إِن لَّمْ یُؤْمِنُوا بِهَذَا الْحَدِیثِ أَسَفًا شاید ببازى تو جان خود را از پى ایشان اگر ایمان نیاوردند بدین داستان بدریغ‏.qYكهفمَّا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَلَا لِآبَائِهِمْ كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ إِن یَقُولُونَ إِلَّا كَذِبًا نیستشان بدان علمى و نه پدران ایشان را بزرگ سخنى است كه برون آید از دهانهاى ایشان نمى‏گویند جز دروغى راHpU9كهفوَیُنذِرَ الَّذِینَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا و بترساند آنان را كه گفتند برگرفت خدا فرزندى راmokqكهفمَاكِثِینَ فِیهِ أَبَدًا درنگ‏كنندگان در آن همیشه‏jn+'كهفقَیِّمًا لِّیُنذِرَ بَأْسًا شَدِیدًا مِن لَّدُنْهُ وَیُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا راست است تا بترساند نیروئى سخت را از نزدش و مژده دهد مؤمنان را كه كردار شایسته كنند آنكه ایشان را پاداشى نكو است‏ O 7O;~eكهفوَتَحْسَبُهُمْ أَیْقَاظًا وَهُمْ رُقُودٌ وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْیَمِینِ وَذَاتَ الشِّمَالِ وَكَلْبُهُم بَاسِطٌ ذِرَاعَیْهِ بِالْوَصِیدِ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَیْهِمْ لَوَلَّیْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا و پنداریشان بیداران حالى كه خفتگانند و مى‏گردانیمشان بسوى راست و چپ و سگ ایشان پهن‏كننده است بازوهاى خود را در آستانه اگر سرمى‏كشیدى بر آنان همانا پشت مى‏كردى از ایشان گریزان و هر آینه پرمى‏شدى از ایشان ترس را%}}Kكهفوَتَرَى الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَاوَرُ عَن كَهْفِهِمْ ذَاتَ الْیَمِینِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقْرِضُهُمْ ذَاتَ الشِّمَالِ وَهُمْ فِی فَجْوَةٍ مِّنْهُ ذَلِكَ مِنْ آیَاتِ اللَّهِ مَن یَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِی وَمَن یُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُ وَلِیًّا مُّرْشِدًا و بینى خورشید را گاهى كه براید كج شود از غار ایشان بسوى راست و گاهى كه فرورود مى‏برّدشان بسوى چپ و ایشانند در پهناورى از آن این از آیتهاى خدا است آن را كه رهبرى كند خدا او است هدایت‏شده و آن را كه گمراه كند نیابى برایش دوستى راهنماj|{Wكهفوَإِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَمَا یَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ فَأْوُوا إِلَى الْكَهْفِ یَنشُرْ لَكُمْ رَبُّكُم مِّن رَّحمته ویُهَیِّئْ لَكُم مِّنْ أَمْرِكُم مِّرْفَقًا و هنگامى كه كنار گرفتید از ایشان و آنچه مى‏پرستند جز خدا پس پناه آرید به غار مى‏گستراند براى شما پروردگار شما از رحمت خود و آماده كند براى شما از كار شما آسایش را {QEكهفهَؤُلَاء قَوْمُنَا اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً لَّوْلَا یَأْتُونَ عَلَیْهِم بِسُلْطَانٍ بَیِّنٍ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا اینان قوم ما برگرفتند جز او خدایانى چرا نمى‏آورند بر ایشان فرمانروائیى آشكار پس كیست ستمگرتر از آنكه بست بر خدا دروغى راGz[1كهفوَرَبَطْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَن نَّدْعُوَ مِن دُونِهِ إِلَهًا لَقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطًا و پیوند زدیم بر دلهاى ایشان هنگامى كه برخاستند پس گفتند پروردگار ما پروردگار آسمانها و زمین است نخوانیم جز او خدائى هر آینه گوئیم در آن هنگام بیهوده را  %$/كهفسَیَقُولُونَ ثَلَاثَةٌ رَّابِعُهُمْ كَلْبُهُمْ وَیَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَیْبِ وَیَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَثَامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ قُل رَّبِّی أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِم مَّا یَعْلَمُهُمْ إِلَّا قَلِیلٌ فَلَا تُمَارِ فِیهِمْ إِلَّا مِرَاء ظَاهِرًا وَلَا تَسْتَفْتِ فِیهِم مِّنْهُمْ أَحَدًا بزودى گویند سه تنند چهارمیشان سگشان و گویند پنج تنند ششمى ایشان سگشان انداختنى به ناپیدا و گویند هفت تنند و هشتمینشان سگشان بگو پروردگار من داناتر است به شمار آنان نداندشان مگر كمى پس نستیز در آنان مگر ستیزه‏اى به ظاهر و نپرس در آنان از ایشان احدى را8q}كهفوَكَذَلِكَ أَعْثَرْنَا عَلَیْهِمْ لِیَعْلَمُوا أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَةَ لَا رَیْبَ فِیهَا إِذْ یَتَنَازَعُونَ بَیْنَهُمْ أَمْرَهُمْ فَقَالُوا ابْنُوا عَلَیْهِم بُنْیَانًا رَّبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قَالَ الَّذِینَ غَلَبُوا عَلَى أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَیْهِم مَّسْجِدًا و بدینسان آگاه ساختیم بر ایشان تا بدانند كه وعده خدا است حقّ و آنكه ساعت نیست شكّى در آن هنگامى كه ستیزه مى‏كردند با همدیگر در كار خویش پس گفتند بسازید بر ایشان سازمانى را پروردگار ایشان داناتر است بدیشان گفتند آنان كه دست یافتند بر كار ایشان همانا برگیریم بر ایشان پرستشگاهى را>?;كهفإِنَّهُمْ إِن یَظْهَرُوا عَلَیْكُمْ یَرْجُمُوكُمْ أَوْ یُعِیدُوكُمْ فِی مِلَّتِهِمْ وَلَن تُفْلِحُوا إِذًا أَبَدًا همانا ایشان اگر دست یابند بر شما سنگسارتان كنند یا برگردانند شما را در كیش خود و هرگز رستگار نشوید در آن هنگام هیچگاه‏]Kكهفوَكَذَلِكَ بَعَثْنَاهُمْ لِیَتَسَاءلُوا بَیْنَهُمْ قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ كَمْ لَبِثْتُمْ قَالُوا لَبِثْنَا یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قَالُوا رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثْتُمْ فَابْعَثُوا أَحَدَكُم بِوَرِقِكُمْ هَذِهِ إِلَى الْمَدِینَةِ فَلْیَنظُرْ أَیُّهَا أَزْكَى طَعَامًا فَلْیَأْتِكُم بِرِزْقٍ مِّنْهُ وَلْیَتَلَطَّفْ وَلَا یُشْعِرَنَّ بِكُمْ أَحَدًا و بدینسان برانگیختیمشان تا بپرسند میان خویش (از همدیگر) گفت گوینده‏اى از ایشان چند ماندید گفتند ماندیم روزى یا پاره‏اى از روز گفتند پروردگار شما داناتر است بدانچه ماندید بفرستید یكیتان را با برگ بهاى خود این بسوى شهر تا ببیند كدامین پاكیزه‏تر است در خوراك پس بیارد شما را روزیى از آن و باید به نرمى رفتار كند و آگاه نسازد بر شما كسى را J d y +wF M=كهفوَقُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ فَمَن شَاء فَلْیُؤْمِن وَمَن شَاء فَلْیَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِینَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِن یَسْتَغِیثُوا یُغَاثُوا بِمَاء كَالْمُهْلِ یَشْوِی الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءتْ مُرْتَفَقًا و بگو حقّ از پروردگار شما است پس هر كه خواهد ایمان آورد و هر كه خواهد كافر شود همانا آماده كردیم براى ستمكاران آتشى كه فراگرفته است بدیشان سراپرده آن و اگر فریاد كنند فریادرسى شوند به آبى چون آهن گداخته بریان كند چهره‏ها را چه زشت نوشابه است و چه زشت آسایشگاهى‏byIكهفوَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَیْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِیدُ زِینَةَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا و شكیبا ساز خویش را با آنان كه مى‏خوانند پروردگار خویش را بامداد و شب خواهند روى او را و تجاوز نكنند (یا برمگردان) دیدگان تو از ایشان كه بخواهى زیور زندگانى دنیا را و فرمانبردار مشو آن را كه غافل كردیم دلش را از یاد ما و پیروى كرد هوس خویش را و شد كار او از دست‏رفته‏07'كهفوَاتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْكَ مِن كِتَابِ رَبِّكَ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ وَلَن تَجِدَ مِن دُونِهِ مُلْتَحَدًا و بخوان آنچه وحى شده است بسوى تو از كتاب پروردگارت نیست برگرداننده‏اى براى سخنانش و هرگز نیابى جز او پناهگاهى راJ كهفقُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثُوا لَهُ غَیْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَبْصِرْ بِهِ وَأَسْمِعْ مَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا یُشْرِكُ فِی حُكْمِهِ أَحَدًا بگو خدا داناتر است بدانچه ماندند وى را است ناپیداى آسمانها و زمین چه بینا و چه شنوا است نیستشان جز او دوستى و شریك نگرداند در حكم خویش كسى راg3كهفوَلَبِثُوا فِی كَهْفِهِمْ ثَلَاثَ مِائَةٍ سِنِینَ وَازْدَادُوا تِسْعًا و ماندند در غار خود سیصد سال و بیفزودند نُه راbWkكهفإِلَّا أَن یَشَاء اللَّهُ وَاذْكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِیتَ وَقُلْ عَسَى أَن یَهْدِیَنِ رَبِّی لِأَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَدًا مگر آنكه بخواهد خدا و یاد كن پروردگار خویش را گاهى كه فراموش كردى و بگو امید است آنكه هدایتم كند پروردگار من به نزدیكتر از این راه را2W كهفوَلَا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا و نگوى به چیزى كه منم كننده آن فردا i ) !]ipuiكهف&لَّكِنَّا هُوَ اللَّهُ رَبِّی وَلَا أُشْرِكُ بِرَبِّی أَحَدًا لیكن همانا خدا است پروردگارم و شرك نورزم به پروردگارم كسى را@aكهف%قَالَ لَهُ صَاحِبُهُ وَهُوَ یُحَاوِرُهُ أَكَفَرْتَ بِالَّذِی خَلَقَكَ مِن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ سَوَّاكَ رَجُلًا گفت بدو یار او حالى كه با وى سخن مى‏گفت آیا كافر شدى بدانكه بیافریدت از خاكى سپس از چكّه آبى پس بیاراستت مردى‏mكهف$وَمَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَلَئِن رُّدِدتُّ إِلَى رَبِّی لَأَجِدَنَّ خَیْرًا مِّنْهَا مُنقَلَبًا و نپندارم ساعت را برپا شونده و اگر بازگردم بسوى پروردگار خویش هر آینه بیابم بهتر از این جایگاه راUaGكهف#وَدَخَلَ جَنَّتَهُ وَهُوَ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ قَالَ مَا أَظُنُّ أَن تَبِیدَ هَذِهِ أَبَدًا و درآمد به باغ خویش حالى كه ستم‏كننده بود خویشتن را گفت نپندارم نابود شود این هیچگاه‏كهف"وَكَانَ لَهُ ثَمَرٌ فَقَالَ لِصَاحِبِهِ وَهُوَ یُحَاوِرُهُ أَنَا أَكْثَرُ مِنكَ مَالًا وَأَعَزُّ نَفَرًا و بود او را میوه‏اى پس گفت به یار خویش حالى كه با او گفتگو مى‏كرد من بیشترم از تو در مال و نیرومندتر در گروه‏^ #كهف!كِلْتَا الْجَنَّتَیْنِ آتَتْ أُكُلَهَا وَلَمْ تَظْلِمْ مِنْهُ شَیْئًا وَفَجَّرْنَا خِلَالَهُمَا نَهَرًا هردو باغ دادند میوه خود را و ستم نكرد از آن چیزى را و شكافتیم میان آنها جوئى‏# 9 كهف وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا رَّجُلَیْنِ جَعَلْنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَیْنِ مِنْ أَعْنَابٍ وَحَفَفْنَاهُمَا بِنَخْلٍ وَجَعَلْنَا بَیْنَهُمَا زَرْعًا و بزن براى ایشان مثَلى دو مرد را كه قرار دادیم براى یكیشان دو باغ از انگورها و پیچیده داشتیم آنها را با درخت خرما و نهادیم میان آنها كشتزارى‏d Quكهفأُوْلَئِكَ لَهُمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَیَلْبَسُونَ ثِیَابًا خُضْرًا مِّن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَّكِئِینَ فِیهَا عَلَى الْأَرَائِكِ نِعْمَ الثَّوَابُ وَحَسُنَتْ مُرْتَفَقًا ایشان را است بهشتهاى جاودان جارى است زیر آنان جویها زیب داده شوند در آن با دستبندها از زر و پوشند جامه‏هاى سبزى از سُندس و اِستبرق تكیه‏كننده‏اند در آن بر تختها چه خوب پاداشى است و چه نكو است آن آسایشگاه‏k y[كهفإِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِیعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا همانا آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند ما تباه نمى‏سازیم پاداش آنكه نكو كرد كار را ^ a p^'كهف/وَیَوْمَ نُسَیِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الْأَرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا و روزى كه برانیم كوه‏ها را و بینى زمین را نمودار (یا برآمده) و گردشان آوردیم پس بجاى نگذاشتیم از ایشان كسى راPw'كهف.الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِینَةُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَالْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَیْرٌ أَمَلًا خواسته و فرزندان زیب زندگانى دنیا است و بازمانده‏هاى شایسته بهتر است نزد پروردگار تو به پاداش و بهتر است در آرزو<cكهف-وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا كَمَاء أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاء فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِیمًا تَذْرُوهُ الرِّیَاحُ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ مُّقْتَدِرًا و بزن براى ایشان مثَل زندگانى دنیا را مانند آبى كه فرستادیمش از آسمان پس بیامیخت با آن رستنى زمین پس گردید خُرد كه پراكنده مى‏سازندش بادها و خدا است بر همه چیز توانا$3كهف,هُنَالِكَ الْوَلَایَةُ لِلَّهِ الْحَقِّ هُوَ خَیْرٌ ثَوَابًا وَخَیْرٌ عُقْبًا در آنجا فرمانروائى از آن خداست حقّ او است بهتر به پاداش و بهتر در فرجام‏7wكهف+وَلَمْ تَكُن لَّهُ فِئَةٌ یَنصُرُونَهُ مِن دُونِ اللَّهِ وَمَا كَانَ مُنتَصِرًا و نبودش دسته كه یاریش كنند جز خدا و نبود یارى شده (یا یارى جوینده)}'كهف*وَأُحِیطَ بِثَمَرِهِ فَأَصْبَحَ یُقَلِّبُ كَفَّیْهِ عَلَى مَا أَنفَقَ فِیهَا وَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا وَیَقُولُ یَا لَیْتَنِی لَمْ أُشْرِكْ بِرَبِّی أَحَدًا و نابود شد میوه آن پس بامداد كرد مى‏گردانید دستهاى خویش را بر آنچه هزینه كرده بود در آن و آن فرود آمده بود بر پایه‏ها (یا پوشها)ى خود و مى‏گفت كاش شرك نمى‏ورزیدم به پروردگار خود كسى راmucكهف)أَوْ یُصْبِحَ مَاؤُهَا غَوْرًا فَلَن تَسْتَطِیعَ لَهُ طَلَبًا یا بامداد كند آب آن فرورفته كه هرگز نتوانى براى آن جستنى را7syكهف(فَعَسَى رَبِّی أَن یُؤْتِیَنِ خَیْرًا مِّن جَنَّتِكَ وَیُرْسِلَ عَلَیْهَا حُسْبَانًا مِّنَ السَّمَاء فَتُصْبِحَ صَعِیدًا زَلَقًا امید است پروردگار من بدهدم بهتر از باغ تو و بفرستد بر آن آفتى از آسمان تا بامداد كند خشكزارى لغزنده‏`;كهف'وَلَوْلَا إِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَكَ قُلْتَ مَا شَاء اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ إِن تُرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنكَ مَالًا وَوَلَدًا و چرا گاهى كه در باغ خویش درآمدى نگفتى چه خواسته است خدا نیست نیروئى جز با خدا اگر مرا بینى كمترم از تو درخواسته و فرزند  jv"1[كهف6وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِی هَذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ مِن كُلِّ مَثَلٍ وَكَانَ الْإِنسَانُ أَكْثَرَ شَیْءٍ جَدَلًا و همانا گردانیدیم در این قرآن براى مردم از هر مثَلى و انسان بیشتر از هر چیز است ستیزه‏گرى راc! ;كهف5وَرَأَى الْمُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّوا أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَلَمْ یَجِدُوا عَنْهَا مَصْرِفًا و دیدند گنهكاران آتش را پس پنداشتند كه افتادگانند در آن و نیافتند از آن كنارگاهى راZ /كهف4وَیَوْمَ یَقُولُ نَادُوا شُرَكَائِیَ الَّذِینَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ یَسْتَجِیبُوا لَهُمْ وَجَعَلْنَا بَیْنَهُم مَّوْبِقًا و روزى كه گوید بخوانید شریكانم را آنان كه مى‏پنداشتید پس خواندندشان پس پاسخشان نگفتند و نهادیم میانشان پرتگاهى را+W}كهف3مَا أَشْهَدتُّهُمْ خَلْقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَا خَلْقَ أَنفُسِهِمْ وَمَا كُنتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُدًا گواه نگرفتم ایشان را بر آفرینش آسمانها و زمین و نه آفرینش خودشان و نبودم هرگز گیرنده گمراهان بازوئى‏Kكهف2وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِیسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّیَّتَهُ أَوْلِیَاء مِن دُونِی وَهُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ بِئْسَ لِلظَّالِمِینَ بَدَلًا و هنگامى كه گفتیم به فرشتگان سجده كنید براى آدم پس سجده كردند جز ابلیس بود از جنّ پس سرپیچید از فرمان پروردگار خویش آیا گیریدش او و نژادش را دوستانى جز از من حالى كه ایشانند براى شما دشمن چه زشت است ستمگران را بدلى‏@aكهف1وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِینَ مُشْفِقِینَ مِمَّا فِیهِ وَیَقُولُونَ یَا وَیْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا یُغَادِرُ صَغِیرَةً وَلَا كَبِیرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا وَلَا یَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا و نهاده شد كتاب پس بینى گنهكاران را شوریده از آنچه در آن است و گویند اى واى بر ما چه شود این كتاب را كه نگذارد كوچك و نه بزرگى را مگر آنكه برشمردش و یافتند آنچه را كردند حاضر و ستم نكند پروردگار تو كسى راcكهف0وَعُرِضُوا عَلَى رَبِّكَ صَفًّا لَّقَدْ جِئْتُمُونَا كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّن نَّجْعَلَ لَكُم مَّوْعِدًا و عرض شدند بر پروردگار تو صفى همانا آمدید ما را چنانكه آفریدیمتان نخستین بار بلكه پنداشتید كه هرگز نگذاریم براى شما وعده‏گاهى را  p )كهف=فَلَمَّا بَلَغَا مَجْمَعَ بَیْنِهِمَا نَسِیَا حُوتَهُمَا فَاتَّخَذَ سَبِیلَهُ فِی الْبَحْرِ سَرَبًا پس هنگامى كه رسیدند مجمع (رسیدنگاه) آن دو را فراموش كردند ماهى خویش را تا برگرفت راه خویش را در دریا شكافنده‏(كهف<وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِفَتَاهُ لَا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَیْنِ أَوْ أَمْضِیَ حُقُبًا و هنگامى كه گفت موسى به جوان خویش نروم (دست برندارم) تا نرسم ملتقاى (رسیدنگاه) دو دریا را یا راه سپرم هفتاد سال‏T'YMكهف;وَتِلْكَ الْقُرَى أَهْلَكْنَاهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَجَعَلْنَا لِمَهْلِكِهِم مَّوْعِدًا و اینك شهرها نابود كردیم آنها را گاهى كه ستم كردند و نهادیم براى نابودیشان وعده‏گاهى راb&Soكهف:وَرَبُّكَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ لَوْ یُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ بَل لَّهُم مَّوْعِدٌ لَّن یَجِدُوا مِن دُونِهِ مَوْئِلًا و پروردگار تو است آمرزنده صاحب رحمت اگر گرفتارشان كند بدانچه فراهم كردند هر آینه بشتابد براى ایشان در عذاب بلكه ایشان را است وعده‏گاهى كه هرگز نیابند جز آن پناهگاهى را%-كهف9وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآیَاتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْهَا وَنَسِیَ مَا قَدَّمَتْ یَدَاهُ إِنَّا جَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن یَفْقَهُوهُ وَفِی آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدَى فَلَن یَهْتَدُوا إِذًا أَبَدًا و كیست ستمگرتر از آنكه یادآورى شد به آیتهاى خدا پس روى گردانید از آنها و فراموش كرد آنچه را پیش فرستاد دستهایش همانا نهادیم بر دلهاى ایشان پوششهائى از آنكه دریابندش و در گوشهاى ایشان سنگینى را و اگر خوانیشان بسوى هدایت هرگز هدایت نشوند هیچگاه‏|$5Aكهف8وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِینَ إِلَّا مُبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَ وَیُجَادِلُ الَّذِینَ كَفَرُوا بِالْبَاطِلِ لِیُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ وَاتَّخَذُوا آیَاتِی وَمَا أُنذِرُوا هُزُوًا و نفرستیم پیمبران را مگر بشارت‏دهندگان و ترسانندگان و مى‏ستیزند كافران با باطل تا تباه كنند بدان حقّ را و برگرفتند آیتهاى مرا و آنچه بیم داده شدند مسخره‏p#Oكهف7وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن یُؤْمِنُوا إِذْ جَاءهُمُ الْهُدَى وَیَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ إِلَّا أَن تَأْتِیَهُمْ سُنَّةُ الْأَوَّلِینَ أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذَابُ قُبُلًا و بازنداشت مردم را از آنكه ایمان آرند گاهى كه بیامدشان هدایت و از آنكه آمرزش خواهند از پروردگار خویش جز آنكه بیایدشان شیوه پیشینیان یا بیایدشان عذاب روى بروى‏  ,  V 5)iكهفIقَالَ لَا تُؤَاخِذْنِی بِمَا نَسِیتُ وَلَا تُرْهِقْنِی مِنْ أَمْرِی عُسْرًا گفت مرا نگیر بدانچه فراموش كردم و نرسان به من از كارم سختى راH4i%كهفHقَالَ أَلَمْ أَقُلْ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِیعَ مَعِیَ صَبْرًا گفت آیا نگفتم كه تو نتوانى با من صبركردن‏O3{!كهفGفَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا رَكِبَا فِی السَّفِینَةِ خَرَقَهَا قَالَ أَخَرَقْتَهَا لِتُغْرِقَ أَهْلَهَا لَقَدْ جِئْتَ شَیْئًا إِمْرًا پس برفتند تا گاهى كه سوار شدند در كشتى بشكافتش گفت آیا سوراخ كردیش كه غرق كنى مردمش را همانا بیاوردى چیزى زشت را<2eكهفFقَالَ فَإِنِ اتَّبَعْتَنِی فَلَا تَسْأَلْنِی عَن شَیْءٍ حَتَّى أُحْدِثَ لَكَ مِنْهُ ذِكْرًا گفت پس اگر پیرویم كردى نپرس مرا از چیزى تا پدید آرم براى تو از آن سخنى را1sكهفEقَالَ سَتَجِدُنِی إِن شَاء اللَّهُ صَابِرًا وَلَا أَعْصِی لَكَ أَمْرًا گفت زود است بیابیم شكیبا اگر خدا خواهد و نافرمانى نكنمت امرى راG0Q;كهفDوَكَیْفَ تَصْبِرُ عَلَى مَا لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْرًا و چگونه صبر كنى بر آنچه فرانگرفتى بر آن آگاهى را"/5 كهفCقَالَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِیعَ مَعِیَ صَبْرًا گفت همانا تو نتوانى با من صبركردن‏*.?كهفBقَالَ لَهُ مُوسَى هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَى أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا گفت بدو موسى آیا پیرویت كنم بر آنكه بیاموزیم از آنچه آموخته شدى رهبرى را-كهفAفَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَیْنَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا تا یافتند بنده‏اى از بندگان ما را كه داده بودیمش رحمتى را از نزد خود و آموخته بودیمش از نزد خود دانش را,كهف@قَالَ ذَلِكَ مَا كُنَّا نَبْغِ فَارْتَدَّا عَلَى آثَارِهِمَا قَصَصًا گفت این است آنچه مى‏خواستیم پس بازگشتند بر جاى پایهاى خویش پى‏جویان‏^+!كهف?قَالَ أَرَأَیْتَ إِذْ أَوَیْنَا إِلَى الصَّخْرَةِ فَإِنِّی نَسِیتُ الْحُوتَ وَمَا أَنسَانِیهُ إِلَّا الشَّیْطَانُ أَنْ أَذْكُرَهُ وَاتَّخَذَ سَبِیلَهُ فِی الْبَحْرِ عَجَبًا گفت آیا دیدى گاهى كه جاى گرفتیم نزدیك آن سنگ همانا فراموش كردم ماهى را و فراموشم نكرد جز شیطان از آنكه به یاد آرمش و برگرفت راه خود را در دریا شگفت‏n*qiكهف>فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَاهُ آتِنَا غَدَاءنَا لَقَدْ لَقِینَا مِن سَفَرِنَا هَذَا نَصَبًا پس هنگامى كه گذشتند گفت به جوان خود بیاور براى ما چاشت ما را همانا رسیدیم از سفر خویش این رنجى را K* I m0K_=KqكهفQفَأَرَدْنَا أَن یُبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَیْرًا مِّنْهُ زَكَاةً وَأَقْرَبَ رُحْمًا پس خواستیم تا بازدهد ایشان را پروردگارشان به جاى او بهتر از او را به پاكى و نزدیكتر به رحم‏آوردن‏~< mكهفPوَأَمَّا الْغُلَامُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَیْنِ فَخَشِینَا أَن یُرْهِقَهُمَا طُغْیَانًا وَكُفْرًا و امّا كودك بودند پدر و مادرش مؤمنان پس ترسیدیم كه واداردشان (یا تنگ آوردشان) به سركشى و ناسپاسى‏9;WكهفOأَمَّا السَّفِینَةُ فَكَانَتْ لِمَسَاكِینَ یَعْمَلُونَ فِی الْبَحْرِ فَأَرَدتُّ أَنْ أَعِیبَهَا وَكَانَ وَرَاءهُم مَّلِكٌ یَأْخُذُ كُلَّ سَفِینَةٍ غَصْبًا اما كشتى پس از آنِ بینوایانى بود كه كار مى‏كردند در دریا خواستم آسیبى بدان رسانم و بود پشت سر ایشان پادشاهى كه مى‏گرفت هر كشتى را به ستم (بیگارى)m: KكهفNقَالَ هَذَا فِرَاقُ بَیْنِی وَبَیْنِكَ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأْوِیلِ مَا لَمْ تَسْتَطِع عَّلَیْهِ صَبْرًا گفت این است جدائى میان من و تو بزودى آگهیت دهم به سرانجام آنچه نتوانستى بر آن صبركردن را9%yكهفMفَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا أَتَیَا أَهْلَ قَرْیَةٍ اسْتَطْعَمَا أَهْلَهَا فَأَبَوْا أَن یُضَیِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِیهَا جِدَارًا یُرِیدُ أَنْ یَنقَضَّ فَأَقَامَهُ قَالَ لَوْ شِئْتَ لَاتَّخَذْتَ عَلَیْهِ أَجْرًا پس برفتند تا گاهى كه رسیدند مردم شهرى را خوراك خواستند از مردمش پس خوددارى كردند از آنكه مهمانشان كنند پس یافتند در آن دیوارى را كه مى‏خواست فرو ریزد پس بپاى داشتش گفت اگر مى‏خواستى مى‏گرفتى بر این مزدى راS8w-كهفLقَالَ إِن سَأَلْتُكَ عَن شَیْءٍ بَعْدَهَا فَلَا تُصَاحِبْنِی قَدْ بَلَغْتَ مِن لَّدُنِّی عُذْرًا گفت اگر پرسیدمت از چیزى پس از این همراهم نگیر به درست رسیدى از نزدم بهانه‏اى را]7wAكهفKقَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِیعَ مَعِی صَبْرًا گفت آیا نگفتم به تو كه نتوانى هرگز با من صبركردن‏R6 كهفJفَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا لَقِیَا غُلَامًا فَقَتَلَهُ قَالَ أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِیَّةً بِغَیْرِ نَفْسٍ لَّقَدْ جِئْتَ شَیْئًا نُّكْرًا پس برفتند تا گاهى كه به كودكى رسیدند بكشتش گفت آیا كشتى تنى پاك را نه در برابر تنى همانا آوردى چیزى ناپسند را V GV`Hc_كهف\ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا پس پیروى كرد وسیلتى راEGECكهف[كَذَلِكَ وَقَدْ أَحَطْنَا بِمَا لَدَیْهِ خُبْرًا چنین و همانا فراگرفتیم بدانچه نزد او است به دانش‏F7uكهفZحَتَّى إِذَا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَى قَوْمٍ لَّمْ نَجْعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتْرًا تا گاهى كه رسید برآمدنگاه خورشید را یافتش برمى‏آید بر گروهى نگذارده‏ایم براى ایشان جز آن پوششى را`Ec_كهفYثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا پس پیروى كرد وسیلتى را DكهفXوَأَمَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُ جَزَاء الْحُسْنَى وَسَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا یُسْرًا و اما آنكو ایمان آرد و كردار شایسته كند پس او را است پاداش نیك و زود است گوئیم برایش از امر خویش گشایش راC كهفWقَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ یُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَیُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُّكْرًا گفت اما آنكه ستم كند زود است عذابش كنیم و سپس بازگردانیده شود بسوى پروردگار خویش پس عذابش كند عذابى زشت‏ Bc[كهفVحَتَّى إِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فِی عَیْنٍ حَمِئَةٍ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوْمًا قُلْنَا یَا ذَا الْقَرْنَیْنِ إِمَّا أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّا أَن تَتَّخِذَ فِیهِمْ حُسْنًا تا گاهى كه رسید فرودگاه خورشید را یافتش فرو مى‏رود در چشمه گل آلودى و یافت نزد آن گروهى را گفتیم اى ذوالقرنین آیا یا شكنجه مى‏كنى و یا برمى‏گیرى در ایشان نكوئى را]AUgكهفUفَأَتْبَعَ سَبَبًا پس پیروى كرد دستاویزى را@!kكهفTإِنَّا مَكَّنَّا لَهُ فِی الْأَرْضِ وَآتَیْنَاهُ مِن كُلِّ شَیْءٍ سَبَبًا همانا فرمانروایش ساختیم در زمین و دادیمش از هرچیز دستاویزى‏?7iكهفSوَیَسْأَلُونَكَ عَن ذِی الْقَرْنَیْنِ قُلْ سَأَتْلُو عَلَیْكُم مِّنْهُ ذِكْرًا و پرسندت از ذوالقرنین بگو زود است بخوانم بر شما از او سخنى را5>MكهفRوَأَمَّا الْجِدَارُ فَكَانَ لِغُلَامَیْنِ یَتِیمَیْنِ فِی الْمَدِینَةِ وَكَانَ تَحْتَهُ كَنزٌ لَّهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صَالِحًا فَأَرَادَ رَبُّكَ أَنْ یَبْلُغَا أَشُدَّهُمَا وَیَسْتَخْرِجَا كَنزَهُمَا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ وَمَا فَعَلْتُهُ عَنْ أَمْرِی ذَلِكَ تَأْوِیلُ مَا لَمْ تَسْطِع عَّلَیْهِ صَبْرًا و اما دیوار پس از آن دو كودك یتیم بود در شهر و بود زیر آن گنجى از براى ایشان و بود پدر ایشان شایسته پس خواست پروردگار تو كه برسند نیروى (جوانى) خود را و برون آرند گنج خویش را مهربانیى از پروردگار تو و من نكردمش به فرمان خود این است سرانجام آنچه نتوانستى بر آن صبركردن را  a qTRu1كهفfأَفَحَسِبَ الَّذِینَ كَفَرُوا أَن یَتَّخِذُوا عِبَادِی مِن دُونِی أَوْلِیَاء إِنَّا أَعْتَدْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِینَ نُزُلًا آیا پنداشتند آنان كه كفر ورزیدند كه برگیرند بندگانم را جز من دوستانى همانا آماده كردیم دوزخ را براى كافران پیشكشى‏8Qc كهفeالَّذِینَ كَانَتْ أَعْیُنُهُمْ فِی غِطَاء عَن ذِكْرِی وَكَانُوا لَا یَسْتَطِیعُونَ سَمْعًا آنان كه بود دیدگانشان در پرده از یاد من و بودند نمى‏توانستند شنیدن راSPg=كهفdوَعَرَضْنَا جَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ لِّلْكَافِرِینَ عَرْضًا و عرض كردیم دوزخ را آن روز بر كافران عرض‏كردنى‏O{كهفcوَتَرَكْنَا بَعْضَهُمْ یَوْمَئِذٍ یَمُوجُ فِی بَعْضٍ وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعًا و گذاردیم گروهى از ایشان را در آن روز موج زنند در گروهى و دمیده شد در صور پس گردشان آوردیم گردآوردنى‏N كهفbقَالَ هَذَا رَحْمَةٌ مِّن رَّبِّی فَإِذَا جَاء وَعْدُ رَبِّی جَعَلَهُ دَكَّاء وَكَانَ وَعْدُ رَبِّی حَقًّا گفت این است رحمتى از پروردگارم تا گاهى بیاید وعده پروردگارم بگرداندش خرد و بوده است وعده پروردگارم درست‏oM[كهفaفَمَا اسْطَاعُوا أَن یَظْهَرُوهُ وَمَا اسْتَطَاعُوا لَهُ نَقْبًا پس نتوانستند چیره شوند بر آن و نتوانستندش سوراخ‏كردن راLCwكهف`آتُونِی زُبَرَ الْحَدِیدِ حَتَّى إِذَا سَاوَى بَیْنَ الصَّدَفَیْنِ قَالَ انفُخُوا حَتَّى إِذَا جَعَلَهُ نَارًا قَالَ آتُونِی أُفْرِغْ عَلَیْهِ قِطْرًا بیارید مرا خرده‏هاى آهن تا گاهى كه یكسان شد میان دو كوه گفت بدهید تا گاهى كه گردانیدش آتش گفت بیارید مرا بریزم بر آن آهن یا مس گداخته را'K3كهف_قَالَ مَا مَكَّنِّی فِیهِ رَبِّی خَیْرٌ فَأَعِینُونِی بِقُوَّةٍ أَجْعَلْ بَیْنَكُمْ وَبَیْنَهُمْ رَدْمًا گفت آنچه فرمانروا كرده است مرا در آن پروردگارم بهتر است پس كمك دهیدم به نیروئى تا بنهم میان شما و ایشان بندى انبوه را$JmYكهف^قَالُوا یَا ذَا الْقَرْنَیْنِ إِنَّ یَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجًا عَلَى أَن تَجْعَلَ بَیْنَنَا وَبَیْنَهُمْ سَدًّا گفتند اى ذوالقرنین همانا یأجوج و مأجوج تبهكارى كنند در زمین آیا بگذاریم براى تو هزینه‏اى بر آنكه بگذارى میان ما و آنان بندى راsIIكهف]حَتَّى إِذَا بَلَغَ بَیْنَ السَّدَّیْنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوْمًا لَّا یَكَادُونَ یَفْقَهُونَ قَوْلًا تا گاهى كه رسید میان دو بند را یافت نارسیده بدانها گروهى را كه نیارند دریابند گفتارى را G; y b>RG3^Kمریم إِذْ نَادَى رَبَّهُ نِدَاء خَفِیًّا هنگامى كه خواند پروردگار خود را خواندى آهسته (نهانى)5]3/مریم ذِكْرُ رَحْمَةِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِیَّا یادى از رحمت پروردگار تو به بنده خویش زكریّا'\ #)مریم كهیعص كهیعص‏n[_{مریم بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏hZq]كهفnقُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَن كَانَ یَرْجُو لِقَاء رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا یُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا بگو جز این نیست كه من بشرى هستم مانند شما وحى مى‏شود به سویم كه خداى شما است خداوند یكتا پس آنكه امید دارد ملاقات پروردگار خویش را باید بكند كردارى شایسته و شریك نگرداند به پرستش پروردگار خویش كسى را Y)كهفmقُل لَّوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِّكَلِمَاتِ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّی وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا بگو اگر مى‏شد دریا مدادى براى سخنان پروردگارم همانا پایان مىیافت دریا پیش از آنكه پایان یابند سخنان پروردگارم و هر چند بیاریم همانند آن كمك را0XAكهفlخَالِدِینَ فِیهَا لَا یَبْغُونَ عَنْهَا حِوَلًا جاودانند در آن نجویند از آن جابجاشدن را_WuGكهفkإِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا همانا آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند بوده است ایشان را باغهاى بهشت پیشكشى‏IVGIكهفjذَلِكَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُوا وَاتَّخَذُوا آیَاتِی وَرُسُلِی هُزُوًا این است پاداش ایشان دوزخ بدانچه كفر ورزیدند و برگرفتند آیتهاى مرا و پیمبران مرا ریشخند|U mكهفiأُولَئِكَ الَّذِینَ كَفَرُوا بِآیَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِیمُ لَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَزْنًا آنانند كه كفر ورزیدند به آیتهاى پروردگار خویش و ملاقات او پس تباه شد اعمال ایشان پس بپاى نداریم براى آنان روز قیامت وزنى (ترازوئى) راqTQكهفhالَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا آنان كه تباه شده است كوشش ایشان در زندگانى دنیا و مى‏پندارند كه ایشان نكو مى‏كنند عمل راASS-كهفgقُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالًا بگو آیا آگهیتان دهم به زیانكارتران در كردار S Jb j' مریم وَسَلَامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَیَوْمَ یَمُوتُ وَیَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا و درود بر او روزى كه بزاد و روزى كه بمیرد و روزى كه برانگیخته شود زنده‏[i]Qمریم وَبَرًّا بِوَالِدَیْهِ وَلَمْ یَكُن جَبَّارًا عَصِیًّا و نكوكارى به پدر و مادر خویش و نبود گردنكشى نابفرمان‏MhU=مریم وَحَنَانًا مِّن لَّدُنَّا وَزَكَاةً وَكَانَ تَقِیًّا و مهربانى از نزد ما و پاكى و بوده است پرهیزكارى‏gaمریم یَا یَحْیَى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَیْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِیًّا اى یحیى بگیر كتاب را به نیرومندى و دادیمش حكم را به كودكى‏[f{3مریم فَخَرَجَ عَلَى قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَى إِلَیْهِمْ أَن سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِیًّا پس برون آمد بر قوم خود از محراب پس رساند بدانان كه تسبیح كنید بامداد و شب‏هنگام‏Reo-مریم قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّی آیَةً قَالَ آیَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَ لَیَالٍ سَوِیًّا گفت پروردگارا بگذار براى من آیتى گفت آیت تو آنكه سخن نگوئى با مردم سه شب تمامى‏ed}Eمریم قَالَ كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِن قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَیْئًا گفت بدینسان گفت پروردگار تو آن است بر من آسان و همانا آفریدمت پیش از این و نبودى چیزى‏{c%Iمریم قَالَ رَبِّ أَنَّى یَكُونُ لِی غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَأَتِی عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِیًّا گفت پروردگارا چگونه باشدم پسرى و بوده است زنم نازا و بدرست رسیده‏ام از پیرى خشكیدگى راkbOمریم یَا زَكَرِیَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ یَحْیَى لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِیًّا اى زكریّا همانا مژده دهیمت به پسرى كه نامش یحیى است قرار ندادیم برایش پیش از این همنامى‏ aمریم یَرِثُنِی وَیَرِثُ مِنْ آلِ یَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیًّا كه ارث برد از من و ارث برد از خاندان یعقوب و بگردانش پروردگارا پسندیده‏`kمریم وَإِنِّی خِفْتُ الْمَوَالِیَ مِن وَرَائِی وَكَانَتِ امْرَأَتِی عَاقِرًا فَهَبْ لِی مِن لَّدُنكَ وَلِیًّا و همانا ترسیدم خویشاوندانم را پس از من و بوده است زنم نازا پس ببخش مرا از نزد خود سرپرستى (فرزندى))_5مریم قَالَ رَبِّ إِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیْبًا وَلَمْ أَكُن بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِیًّا گفت پروردگارا همانا سست شد استخوان از من و درخشید مرا سر به پیرى و نبودم به خواندن تو پروردگار را تیره‏بخت‏ r G X W -`r5umuمریم فَكُلِی وَاشْرَبِی وَقَرِّی عَیْنًا فَإِمَّا تَرَیِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِی إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمَنِ صَوْمًا فَلَنْ أُكَلِّمَ الْیَوْمَ إِنسِیًّا پس بخور و بیاشام و چشم‏روشن باش و اگر دیدى از بشر كسى را بگو همانا نذر كردم براى خداوند مهربان روزه را و هرگز سخن نگویم امروز را انسى راt)sمریم وَهُزِّی إِلَیْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَیْكِ رُطَبًا جَنِیًّا و بجنبان بسوى خود شاخه خرما را مى‏ریزد بر تو رطبى تازه‏چیده را4s=#مریم فَنَادَاهَا مِن تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِی قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِیًّا پس بانگ بدو زد از زیرش كه اندوهگین نباش همانا نهاد پروردگار تو زیر تو جوئى راrAkمریم فَأَجَاءهَا الْمَخَاضُ إِلَى جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ یَا لَیْتَنِی مِتُّ قَبْلَ هَذَا وَكُنتُ نَسْیًا مَّنسِیًّا پس بیاوردش درد زائیدن بسوى شاخه خرما گفت كاش مرده بودم پیش از این و مى‏شدم فراموشى فراموش‏شده‏EqG;مریم فَحَمَلَتْهُ فَانتَبَذَتْ بِهِ مَكَانًا قَصِیًّا پس بارور شد بدو پس كناره گرفت بدو جایگاهى دور راIpoمریم قَالَ كَذَلِكِ قَالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَلِنَجْعَلَهُ آیَةً لِلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِّنَّا وَكَانَ أَمْرًا مَّقْضِیًّا گفت بدینسان گفت پروردگار تو آن است بر من آسان تا بگردانیمش آیتى براى مردم و رحمتى از ما و بوده است كارى گذشته‏&o?مریم قَالَتْ أَنَّى یَكُونُ لِی غُلَامٌ وَلَمْ یَمْسَسْنِی بَشَرٌ وَلَمْ أَكُ بَغِیًّا گفت چگونه باشدم پسرى و به من نزدیك نشده است بشرى و نبوده‏ام بدكاره‏}ncمریم قَالَ إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِیًّا گفت همانا منم فرستاده پروردگار تو تا ببخشم به تو پسرى پاك‏kmq]مریم قَالَتْ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمَن مِنكَ إِن كُنتَ تَقِیًّا گفت همانا پناه برم به خداى مهربان از تو اگر هستى پرهیزكارylSمریم فَاتَّخَذَتْ مِن دُونِهِمْ حِجَابًا فَأَرْسَلْنَا إِلَیْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِیًّا پس برگرفت دور از آنان پوششى پس فرستادیم بسوى او روح خود را تا نمایان شد براى او مردى درست‏8kMمریم وَاذْكُرْ فِی الْكِتَابِ مَرْیَمَ إِذِ انتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَكَانًا شَرْقِیًّا و یاد كن در كتاب مریم را گاهى كه برگرفت دور از خاندان خویش جایگاهى خاورى را + } N F 2 +lMمریم &أَسْمِعْ بِهِمْ وَأَبْصِرْ یَوْمَ یَأْتُونَنَا لَكِنِ الظَّالِمُونَ الْیَوْمَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ چه شنوایند به ایشان و چه بینا روزى كه آیند ما را لیكن ستمگرانند در آن روز در گمراهى آشكارlMمریم %فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَیْنِهِمْ فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ كَفَرُوا مِن مَّشْهَدِ یَوْمٍ عَظِیمٍ پس اختلاف كردند گروه‏ها از میان ایشان پس واى بر آنان كه كفر ورزیدند از دیدار روزى بزرگ‏#)مریم $وَإِنَّ اللَّهَ رَبِّی وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ و همانا خدا است پروردگار من و پروردگار شما پس بپرستیدش این است راه راست‏~1مریم #مَا كَانَ لِلَّهِ أَن یَتَّخِذَ مِن وَلَدٍ سُبْحَانَهُ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ كُن فَیَكُونُ نبوده است خدا كه برگیرد فرزندى منزه است او هر گاه بگذراند كارى را جز این نیست كه گوید بدو بشو پس مى‏شودq}Cمریم "ذَلِكَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِی فِیهِ یَمْتَرُونَ این است عیسى پسر مریم سخن حقّى كه در آن شك مى‏كنند+|7مریم !وَالسَّلَامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدتُّ وَیَوْمَ أَمُوتُ وَیَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا و درود بر من روزى كه زادم و روزى كه مى‏میرم و روزى كه برانگیخته شوم زنده‏g{qUمریم وَبَرًّا بِوَالِدَتِی وَلَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّارًا شَقِیًّا و نكوكارى به مادرم و نگردانیدم فرمانفرمائى تیره‏بخت‏`z{=مریم وَجَعَلَنِی مُبَارَكًا أَیْنَ مَا كُنتُ وَأَوْصَانِی بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَیًّا و گردانید مرا فرخنده هر كجا باشم و توصیه كرد مرا به نماز و زكات مادامى كه هستم زنده‏yoمریم قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتَانِیَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیًّا گفت همانا منم بنده خدا داد به من كتاب را و گردانید مرا پمیبرى‏+x5مریم فَأَشَارَتْ إِلَیْهِ قَالُوا كَیْفَ نُكَلِّمُ مَن كَانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیًّا پس او را نشان داد گفتند چگونه سخن گوئیم آن را كه بوده است در گهواره كودكى‏wE[مریم یَا أُخْتَ هَارُونَ مَا كَانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِیًّا اى خواهر هارون نبود پدر تو مردى زشت و نبود مادرت بدكاره‏gvSsمریم فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ قَالُوا یَا مَرْیَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَیْئًا فَرِیًّا پس بیاورد او را به نزد قومش حالى كه به دوش همى‏كشیدش گفتند اى مریم هر آینه آوردى چیزى دروغ‏آمیز را  s l ; , 9مریم 0وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُو رَبِّی عَسَى أَلَّا أَكُونَ بِدُعَاء رَبِّی شَقِیًّا و دورى گزینم از شما و آنچه خوانید جز خدا و مى‏خوانم پروردگار خود را شاید نباشم به خواندن پروردگارم تیره‏روزF -Wمریم /قَالَ سَلَامٌ عَلَیْكَ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّی إِنَّهُ كَانَ بِی حَفِیًّا گفت سلام بر تو زود است آمرزش خواهم براى تو از پروردگار خویش همانا او بوده است به من مهربان‏M +gمریم .قَالَ أَرَاغِبٌ أَنتَ عَنْ آلِهَتِی یَا إِبْراهِیمُ لَئِن لَّمْ تَنتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ وَاهْجُرْنِی مَلِیًّا گفت آیا روى گرداننده‏اى از خدایانم اى ابراهیم اگر كوتاه نیائى هر آینه سنگسارت مى‏كنم و دورى گزین از من روزگارى دراز (یا اندك اندك)V}'مریم -یَا أَبَتِ إِنِّی أَخَافُ أَن یَمَسَّكَ عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمَن فَتَكُونَ لِلشَّیْطَانِ وَلِیًّا اى پدر من همانا مى‏ترسم برسدت عذابى از خداى مهربان كه بشوى براى شیطان دوستى‏,Iمریم ,یَا أَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّیْطَانَ إِنَّ الشَّیْطَانَ كَانَ لِلرَّحْمَنِ عَصِیًّا اى پدر من پرستش نكن شیطان را كه شیطان است براى خداى مهربان نابفرمان‏sمریم +یَا أَبَتِ إِنِّی قَدْ جَاءنِی مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ یَأْتِكَ فَاتَّبِعْنِی أَهْدِكَ صِرَاطًا سَوِیًّا اى پدر من همانا بیامده است مرا از دانش آنچه نیامده است تو را پس پیرویم كن تا رهبریت كنم راهى راست را!%مریم *إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ یَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا یَسْمَعُ وَلَا یُبْصِرُ وَلَا یُغْنِی عَنكَ شَیْئًا هنگامى كه گفت به پدر خود اى پدر من چرا مى‏پرستى آنچه را نمى‏شنود و نمى‏بیند و نه بى‏نیاز مى‏كند از تو به چیزى‏aمریم )وَاذْكُرْ فِی الْكِتَابِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّیقًا نَّبِیًّا و یاد كن در كتاب ابراهیم را كه بوده است او راستگوى پیمبرى‏ مریم (إِنَّا نَحْنُ نَرِثُ الْأَرْضَ وَمَنْ عَلَیْهَا وَإِلَیْنَا یُرْجَعُونَ همانا ما خود میراث بریم زمین را و آنكه بر آن است و بسوى ما بازگردانیده شوندe}Eمریم 'وَأَنذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِیَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِی غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ و بترسانشان روز دریغ (حسرت) را هنگامى كه گذشت كار و ایشانند در غفلتى و ایمان نمى‏آورند /  IQ!{مریم ;فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا پس جانشین شد از پس ایشان پشتى كه تباه كردند نماز را و پیروى كردند شهوتها را پس زود است برسند گمراهى را+?مریم :أُوْلَئِكَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ مِن ذُرِّیَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّیَّةِ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْرَائِیلَ وَمِمَّنْ هَدَیْنَا وَاجْتَبَیْنَا إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُ الرَّحْمَن خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِیًّا اینانند كه بخشید خدا بدیشان از پیمبران از فرزندان آدم و از آنان كه سوار كردیم با نوح و از فرزندان ابراهیم و اسرائیل و از آنان كه هدایت كردیم و برگزیدیم كه هرگاه خوانده شود بر ایشان آیتهاى خداى مهربان بیفتند سجده‏كنان و گریان‏~oمریم 9وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِیًّا و بالا بردیمش جایگاهى بلندtOمریم 8وَاذْكُرْ فِی الْكِتَابِ إِدْرِیسَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّیقًا نَّبِیًّا و یاد كن در كتاب ادریس را كه بوده است راستگوى پیمبرى‏>O%مریم 7وَكَانَ یَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِیًّا و بود مى‏فرمود خاندان خود را به نماز و زكات و بود نزد پروردگار خویش پسندیده‏Y{/مریم 6وَاذْكُرْ فِی الْكِتَابِ إِسْمَاعِیلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِیًّا و یاد كن در كتاب اسماعیل را كه او بوده است راست‏وعده و بوده است فرستاده پیمبرى‏]oCمریم 5وَوَهَبْنَا لَهُ مِن رَّحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِیًّا و بخشیدیم بدو از رحمت خود برادرش هارون را پیمبرى‏_مریم 4وَنَادَیْنَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الْأَیْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِیًّا و خواندیمش از كنار راست طور و نزدیك گردانیدیمش رازگویان‏1Eمریم 3وَاذْكُرْ فِی الْكِتَابِ مُوسَى إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَّبِیًّا و یاد كن در كتاب موسى را كه او است ناآلوده و بوده است پیمبرى فرستاده شده‏& 7 مریم 2وَوَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِیًّا و بخشیدیم بدیشان از رحمت خود و نهادیم براى ایشان زبان راستیى فرازنده‏M ]5مریم 1فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا یَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ وَكُلًّا جَعَلْنَا نَبِیًّا پس هنگامى كه دورى گزید از ایشان و آنچه مى‏پرستیدند جز خدا بخشیدیم بدو اسحق و یعقوب را و هر كدام را گردانیدیم پیمبرى‏   &t!}cمریم Fثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِینَ هُمْ أَوْلَى بِهَا صِلِیًّا سپس ما هر آینه داناتریم بدانان كه سزاوارترند بدان چشیدن راL AOمریم Eثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِیعَةٍ أَیُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَنِ عِتِیًّا سپس البته برگیریم از هر گروهى هر كدام را از ایشان كه سخت‏تر است بر خداى مهربان در سركشى‏}!مریم Dفَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّیَاطِینَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِیًّا سوگند به پروردگار تو هر آینه گردآوریمشان البته با شیاطین پس احضارشان كنیم البته پیرامون دوزخ بر زانو نشستگان‏5مریم Cأَوَلَا یَذْكُرُ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ وَلَمْ یَكُ شَیْئًا آیا یاد نمى‏آورد انسان كه ما آفریدیمش از پیش حالى كه نبود به چیزى‏  مریم Bوَیَقُولُ الْإِنسَانُ أَئِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَیًّا و گوید انسان آیا هر گاه بمُردم هر آینه بزودى برون آورده مى‏شوم زنده‏HECمریم Aرَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِیًّا پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است پس پرستش كن او را و شكیبائى گزین براى پرستش او آیا مى‏دانى براى او همنامى را{مریم @وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ لَهُ مَا بَیْنَ أَیْدِینَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَیْنَ ذَلِكَ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِیًّا و فرود نیائیم مگر به دستور پروردگار تو وى را است آنچه پیش روى ما است و آنچه پشت سر ما و آنچه میان آن است و نیست پروردگار تو فراموش‏كننده‏yمریم ?تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِی نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِیًّا این است آن بهشتى كه ارث دهیم بندگان خود را آنكو بوده است پرهیزكارAo مریم >لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهَا بُكْرَةً وَعَشِیًّا نشنوند در آن جز درودى و ایشان را است روزیشان در آن بامداد و شب‏هنگام‏t]مریم =جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِی وَعَدَ الرَّحْمَنُ عِبَادَهُ بِالْغَیْبِ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِیًّا بهشتهاى جاودانى كه وعده داد خداى مهربان بندگان خویش را پنهانى همانا بوده است وعده او آورده‏tGمریم <إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا یُظْلَمُونَ شَیْئًا مگر آنكه توبه كرد و ایمان آورد و عمل صالح كرد كه آنان درآیند بهشت را و ستم نشوند چیزى را , ` *@X# ,l,Kمریم Qوَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِّیَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا و برگرفتند جز خدا خدایانى تا باشند براى آنان عزّتى‏i+3مریم Pوَنَرِثُهُ مَا یَقُولُ وَیَأْتِینَا فَرْدًا و ارث بریم از او آنچه را گوید (یا ارث دهیمش آنچه را گوید) و بیاید ما را تنها* مریم Oكَلَّا سَنَكْتُبُ مَا یَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا نه چنین است زود است بنویسیم آنچه را گوید و كِشش دهیم در عذاب براى او كششى‏u)soمریم Nأَاطَّلَعَ الْغَیْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا آیا آگهى یافت بر ناپیدا یا برگرفته است نزد خداى مهربان عهدى را8(53مریم Mأَفَرَأَیْتَ الَّذِی كَفَرَ بِآیَاتِنَا وَقَالَ لَأُوتَیَنَّ مَالًا وَوَلَدًا آیا دیده‏اى آن را كه كفر ورزید به آیتهاى ما و گفت هر آینه داده شوم مال و فرزندى راd'c]مریم Lوَیَزِیدُ اللَّهُ الَّذِینَ اهْتَدَوْا هُدًى وَالْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَیْرٌ مَّرَدًّا و بیفزاید خدا آنان را كه پى‏جوى هدایتند هدایت را و بازمانده‏هاى شایسته بهتر است نزد پروردگار تو در پاداش و بهتر است در بازگشت‏f&=مریم Kقُلْ مَن كَانَ فِی الضَّلَالَةِ فَلْیَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَنُ مَدًّا حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا یُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضْعَفُ جُندًا بگو آنكه در گمراهى است پس باید مهلت دهد بدو خداوند مهربان مهلتى تا گاهى كه بینند آنچه را وعده داده شوند یا شكنجه و یا ساعت را زود است بدانند كیست آنكه بدتر است در جایگاه و سست‏تر است در سپاه‏2%#9مریم Jوَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَرِئْیًا و بسا نابود كردیم پیش از ایشان از قرنهائى كه نكوتر بودند در ابزار (كالاها) و در منظر4$Eمریم Iوَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا أَیُّ الْفَرِیقَیْنِ خَیْرٌ مَّقَامًا وَأَحْسَنُ نَدِیًّا و هر گاه خوانده شود بر ایشان آیتهاى ما تابناك گویند آنان كه كفر ورزیدند بدانان كه ایمان آوردند كدام از دو گروهند بهتر در جایگاه و نكوتر در انجمن‏;#%Iمریم Hثُمَّ نُنَجِّی الَّذِینَ اتَّقَوا وَّنَذَرُ الظَّالِمِینَ فِیهَا جِثِیًّا پس مى‏رهانیم آنان را كه پرهیزكارى كردند و بگذرایم ستمگران را در آن به زانو درآیندگان‏%"#مریم Gوَإِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا كَانَ عَلَى رَبِّكَ حَتْمًا مَّقْضِیًّا و نیست از شما جز دراینده آن است بوده است بر پروردگار تو بایسته‏اى گذرانیده‏  <cc<مریم aفَإِنَّمَا یَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَتُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُّدًّا جز این نیست كه روانش گردانیدیم بر زبان تو تا بشارت دهى بدان پرهیزكاران را و بترسانى بدان قومى سرسخت راX;SUمریم `إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا همانا آنان كه ایمان آوردند و عمل صالح كردند زود است بنهد براى ایشان خداوند مهربان دوستى را5:?#مریم _وَكُلُّهُمْ آتِیهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَرْدًا و همگیشان آینده‏اند او را روز قیامت تنها9مریم ^لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا همانا فراگرفتشان و بشمردشان شمردنى‏68);مریم ]إِن كُلُّ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِی الرَّحْمَنِ عَبْدًا نیست هر كدام از آنان كه در آسمانها و زمینند جز آینده است خداوند مهربان را بنده‏اى‏K7IEمریم \وَمَا یَنبَغِی لِلرَّحْمَنِ أَن یَتَّخِذَ وَلَدًا و نیست شایسته براى خداوند مهربان كه گیرد فرزندى را6 !مریم [أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَنِ وَلَدًا چرا كه خواندند براى خداى مهربان فرزندى‏Y5k?مریم Zتَكَادُ السَّمَاوَاتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا كه نزدیك است آسمانها پاشیده شوند از آن و از هم بشكافد زمین و بیفتد كوه‏ها فروریخته‏y4kمریم Yلَقَدْ جِئْتُمْ شَیْئًا إِدًّا همانا آوردید چیزى گران را 3!qمریم Xوَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا و گفتند برگرفت خدا فرزندى‏2+yمریم Wلَا یَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا داراى شفاعت نیستند جز آنكو بگرفته است نزد خداوند مهربان پیمانى‏81G!مریم Vوَنَسُوقُ الْمُجْرِمِینَ إِلَى جَهَنَّمَ وِرْدًا و برانیم گنهكاران را بسوى دوزخ تشنگانى‏i0aiمریم Uیَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِینَ إِلَى الرَّحْمَنِ وَفْدًا روزى كه گردآوریم پرهیزكاران را بسوى خداى مهربان میهمانانى‏m/coمریم Tفَلَا تَعْجَلْ عَلَیْهِمْ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا پس مشتاب بر ایشان جز این نیست كه مى‏شماریم براى ایشان (شمردنى)[.Kcمریم Sأَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّیَاطِینَ عَلَى الْكَافِرِینَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا آیا ندیدى كه ما فرستادیم شیاطین را بر كافران تا بیازارندشان آزردنى (یا برانگیزندشان انگیختنى)-!مریم Rكَلَّا سَیَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَیَكُونُونَ عَلَیْهِمْ ضِدًّا نه چنین است زود است كفر ورزند به پرستش ایشان و باشند براى ایشان برابرى (ضدّى) n C - 5+6ME)طهإِنَّ السَّاعَةَ ءاَتِیَةٌ أَكَادُ أُخْفِیهَا لِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَى همانا ساعت است آینده خواهم نهان دارمش تا پاداش داده شود هر كسى بدانچه مى‏كوشدJL_7طهإِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِی همانا منم خدا نیست خداوندى جز من پس پرستش كن مرا و بپاى دار نماز را براى یادكردنم‏,K7#طه وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا یُوحَى و منت برگزیدم پس گوش فراده بدانچه وحى شود)J;طه إِنِّی أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْكَ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى همانا منم پروردگار تو پس درآور كفشهاى خویش را كه توئى بر درّه مقدّس طُوى‏Iطه فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِی یَا مُوسَى پس هنگامى كه بیامدش خوانده شد اى موسى‏ Hطه إِذْ رَأَى نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّی آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّی آتِیكُم مِّنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى هنگامى كه دید آتشى پس گفت به خاندان خویش درنگ كنید كه من یافتم آتشى را شاید بیارم شما را از آن اخگرى (گیرانه‏اى) یا بیابم بر آتش راهنمائى راG} طه وَهَلْ أَتَاكَ حَدِیثُ مُوسَى و آیا رسیده است به تو داستان موسى‏DFi!طهاللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى خدا نیست خدائى جز او وى را است نامهاى نكوpE_طهوَإِن تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى و اگر بلند گوئى سخن را همانا او مى‏داند نهان و نهان‏تر را8DQ!طهلَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَى وى را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین و آنچه میان آنها و آنچه زیر خاك است‏.CEطهالرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى خداوند مهربان به عرش پرداخت (یا بر عرش استیلا یافت)[BuCطهتَنزِیلًا مِّمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى فرستادنى از آنكه آفرید زمین و آسمانهاى افراشته راA }طهإِلَّا تَذْكِرَةً لِّمَن یَخْشَى جز یادآوریى براى آنكه مى‏ترسد"@7طهمَا أَنزَلْنَا عَلَیْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى نفرستادیم بر تو قرآن را تا رنج برى‏? طهطه طه‏i>_{طهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏=مریم bوَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا و بسا نابود كردیم پیش از ایشان قرنهائى آیا احساس مى‏كنى از ایشان كسى را یا مى‏شنوى براى ایشان آوازى را 9 S w}q W80d)9طه&إِذْ أَوْحَیْنَا إِلَى أُمِّكَ مَا یُوحَى هنگامى كه وحى كردیم بسوى مادرت آنچه وحى مى‏شودc/ طه%وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَیْكَ مَرَّةً أُخْرَى و همانا منّت نهادیم بر تو بارى دیگر b!!طه$قَالَ قَدْ أُوتِیتَ سُؤْلَكَ یَا مُوسَى گفت همانا داده شدى خواست خود را اى موسى‏xay}طه#إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِیرًا كه همانا بوده‏اى تو به ما بیناT`aMطه"وَنَذْكُرَكَ كَثِیرًا و یادت كنیم بسیارZ_oKطه!كَیْ نُسَبِّحَكَ كَثِیرًا تا بستایمت بسیارc^kaطه وَأَشْرِكْهُ فِی أَمْرِی و شریكش گردان در كارم‏^][gطهاشْدُدْ بِهِ أَزْرِی استوار سازید بدو پشت مراC\EGطههَارُونَ أَخِی هارون برادرم را[طهوَاجْعَل لِّی وَزِیرًا مِّنْ أَهْلِی و قرار ده براى من وزیرى از خاندانم‏TZUYطهیَفْقَهُوا قَوْلِی تا دریابند گفتار مراuY aطهوَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِی و بازكن گرهى از زبانم‏`X_gطهوَیَسِّرْ لِی أَمْرِی و آسان كن براى من كار مراW%طهقَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی گفت پروردگارا فراخ گردان براى من سینه مرا V{طهاذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى برو بسوى فرعون كه او سركشى كردUطهلِنُرِیَكَ مِنْ آیَاتِنَا الْكُبْرَى تا بنمایانیمت از آیتهاى ما بزرگها را'TC طهوَاضْمُمْ یَدَكَ إِلَى جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَیْضَاء مِنْ غَیْرِ سُوءٍ آیَةً أُخْرَى و بچسبان دست خود را به پهلوى خود برون آید تابنده‏اى بى‏آزار آیتى دیگرbSsSطهقَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ سَنُعِیدُهَا سِیرَتَهَا الْأُولَى گفت بگیرش و نترس زود است بازگردانیمش به شیوه نخستینش‏R+طهفَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِیَ حَیَّةٌ تَسْعَى پس افكندش ناگهان آن است مارى شتابان‏aQqWطهقَالَ أَلْقِهَا یَا مُوسَى گفت بیفكنش اى موسى‏~Pwطهقَالَ هِیَ عَصَایَ أَتَوَكَّأُ عَلَیْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَى غَنَمِی وَلِیَ فِیهَا مَآرِبُ أُخْرَى گفت این است چوبدست من كه بدان تكیه كنم و بریزم برگها را بدان بر گوسفندانم و مرا است در آن حوائجى دیگر O طهوَمَا تِلْكَ بِیَمِینِكَ یَا مُوسَى و چیست این به دست راست تو اى موسى‏2N9-طهفَلاَ یَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لاَ یُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَى پس بازنداردت از آن آنكه ایمان نیاورد بدان و پیروى كند هوس خویش را تا نابود شوى‏ b h (F4oطه1قَالَ فَمَن رَّبُّكُمَا یَا مُوسَى گفت كیست پروردگار شما اى موسى‏n)uطه0إِنَّا قَدْ أُوحِیَ إِلَیْنَا أَنَّ الْعَذَابَ عَلَى مَن كَذَّبَ وَتَوَلَّى همانا به ما وحى شد كه شكنجه بر آن است كه تكذیب كند و روى برگرداندm;yطه/فَأْتِیَاهُ فَقُولَا إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ وَلَا تُعَذِّبْهُمْ قَدْ جِئْنَاكَ بِآیَةٍ مِّن رَّبِّكَ وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى پس بیائید او را و بگوئید ما فرستادگان پروردگار توئیم پس بفرست با ما بنى‏اسرائیل را و شكنجه نكن ایشان را همانا آوردیمت آیتى از پروردگار تو و درود بر آنكه پیروى كند هدایت راEl[1طه.قَالَ لَا تَخَافَا إِنَّنِی مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى گفت نترسید كه منم با شما مى‏شنوم و مى‏بینم‏~kaطه-قَالَا رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَن یَفْرُطَ عَلَیْنَا أَوْ أَن یَطْغَى گفتند پروردگارا ترسیم كه پیش‏دستى گیرد بر ما یا سركشى كندfj Aطه,فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّیِّنًا لَّعَلَّهُ یَتَذَكَّرُ أَوْ یَخْشَى پس بگوئید بدو گفتارى نرم شاید یادآور شود یا بترسد i#yطه+اذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى بروید بسوى فرعون كه سركشى كردThm=طه*اذْهَبْ أَنتَ وَأَخُوكَ بِآیَاتِی وَلَا تَنِیَا فِی ذِكْرِی برو تو و برادرت با آیتهایم و سستى نكنید در یادم‏egq_طه)وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِی و برگزیدمت براى خویش‏vf/?طه(إِذْ تَمْشِی أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَن یَكْفُلُهُ فَرَجَعْنَاكَ إِلَى أُمِّكَ كَیْ تَقَرَّ عَیْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّیْنَاكَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاكَ فُتُونًا فَلَبِثْتَ سِنِینَ فِی أَهْلِ مَدْیَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَى قَدَرٍ یَا مُوسَى هنگامى كه مى‏رفت خواهرت و مى‏گفت آیا راهنمائى كنم شما را بر كسى كه پرستاریش كند پس بازگردانیدیمت بسوى مادرت تا روشن شود دیده او و اندوهگین نشود و بكشتى تنى را پس رها ساختیمت از اندوه و آزمودیمت آزمایشى پس ماندى سالیانى در مردم مَدین سپس آمدى بر تقدیرى اى موسى‏e5طه'أَنِ اقْذِفِیهِ فِی التَّابُوتِ فَاقْذِفِیهِ فِی الْیَمِّ فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسَّاحِلِ یَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لِّی وَعَدُوٌّ لَّهُ وَأَلْقَیْتُ عَلَیْكَ مَحَبَّةً مِّنِّی وَلِتُصْنَعَ عَلَى عَیْنِی كه بیفكنش در تابوت پس بیفكنش در دریا پس بیفكندش دریا به ساحل تا گیردش دشمن من و دشمن او و افكندم بر تو مِهرى (دوستیى) را از خویش و تا ساخته شوى برابر چشمم‏ s K   :]|kQطه>فَتَنَازَعُوا أَمْرَهُم بَیْنَهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى پس ستیزه كردند كارشان را میان خود و نهان داشتند راز را3{Oطه=قَالَ لَهُم مُّوسَى وَیْلَكُمْ لَا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَیُسْحِتَكُمْ بِعَذَابٍ وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى گفت بدیشان موسى واى بر شما نبندید بر خدا دروغى را كه نابودتان سازد به عذابى و همانا زیانمند شد آنكه دروغ بست‏FzQ=طه<فَتَوَلَّى فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَیْدَهُ ثُمَّ أَتَى پس برگشت فرعون پس گردآورد نیرنگ خویش را پس بیامدy طه;قَالَ مَوْعِدُكُمْ یَوْمُ الزِّینَةِ وَأَن یُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى گفت وعده‏گاه شما روز آرایش است و آنكه گردآورده شوند مردم چاشتگاه‏Fxqطه:فَلَنَأْتِیَنَّكَ بِسِحْرٍ مِّثْلِهِ فَاجْعَلْ بَیْنَنَا وَبَیْنَكَ مَوْعِدًا لَّا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَلَا أَنتَ مَكَانًا سُوًى همانا بیاریمت به جادوئى مانند آن پس بگذار میان ما و تو وعده‏گاهى كه تخلف نكنیم از آن ما و نه تو جایگاهى درست را wطه9قَالَ أَجِئْتَنَا لِتُخْرِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْرِكَ یَا مُوسَى گفت آیا ما را آمدى تا برون كنى ما را از زمین ما به جادوى خود اى موسى‏jvimطه8وَلَقَدْ أَرَیْنَاهُ آیَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَى و همانا نمایاندیمش آیتهاى خویش را همگى پس تكذیب كرد و سرپیچید$uEطه7مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِیهَا نُعِیدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى از آن آفریدیمتان و در آن برگردانیمتان و از آن برونتان آوریم بار دیگر!t3طه6كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّأُوْلِی النُّهَى بخورید و بچرانید دامهاى خود را كه در آن است آیتهائى براى دارندگان خردها)sG طه5الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَسَلَكَ لَكُمْ فِیهَا سُبُلًا وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّن نَّبَاتٍ شَتَّى آنكه گردانید براى شما زمین را گسترده و بنهاد براى شما در آن راه‏هائى و فرستاد از آسمان آبى را پس برون آوردیم بدان جفتهائى از گیاهان گوناگون‏$r+طه4قَالَ عِلْمُهَا عِندَ رَبِّی فِی كِتَابٍ لَّا یَضِلُّ رَبِّی وَلَا یَنسَى گفت علم آن نزد پروردگار من است در كتابى كه نه گم كند پروردگار من و نه فراموش كند q{طه3قَالَ فَمَا بَالُ الْقُرُونِ الْأُولَى گفت پس چیست حال قرنهاى پیشین‏zpwطه2قَالَ رَبُّنَا الَّذِی أَعْطَى كُلَّ شَیْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى گفت پروردگار ما است آنكه داد به هر چیزى آفرینش آن را پس هدایت كرد L8 i ?e;LBCCطهHقَالُوا لَن نُّؤْثِرَكَ عَلَى مَا جَاءنَا مِنَ الْبَیِّنَاتِ وَالَّذِی فَطَرَنَا فَاقْضِ مَا أَنتَ قَاضٍ إِنَّمَا تَقْضِی هَذِهِ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا گفتند هرگز نگزینیم تو را بر آنچه بیامد ما را از روشنائیها سوگند بدانكه ما را آفرید پس بفرماى آنچه را مى‏فرمائى جز این نیست كه مى‏فرمائى این زندگانى دنیا را%A طهGقَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِیرُكُمُ الَّذِی عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَیْدِیَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِی جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَیُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَأَبْقَى گفت آیا ایمان بدو آوردید پیش از آنكه به شما رخصت دهم همانا او است مهتر شما كه بیاموختتان جادو را همانا سخت ببرم دستها و پایهاى شما را از برابر و همانا به دارتان كشم بر شاخه‏هاى درخت خرما و البته خواهید دید كدامین از ما سخت‏ترند در عذاب و پاینده‏تر&%)طهFفَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَى پس بیفتادند جادوگران سجده‏كنان گفتند ایمان آوردیم به پروردگار هارون و موسى‏VQ]طهEوَأَلْقِ مَا فِی یَمِینِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا إِنَّمَا صَنَعُوا كَیْدُ سَاحِرٍ وَلَا یُفْلِحُ السَّاحِرُ حَیْثُ أَتَى و بیفكن آنچه به دست راست تو است فروبرد آنچه را ساختند جز این نیست كه آنچه ساختند افسون جادوگرى است و رستگار نشود جادوگر هر جا آید1oطهDقُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّكَ أَنتَ الْأَعْلَى گفتیم نترس همانا توئى برتر#طهCفَأَوْجَسَ فِی نَفْسِهِ خِیفَةً مُّوسَى پس احساس كرد در خود ترسى را موسى‏wWطهBقَالَ بَلْ أَلْقُوا فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِیُّهُمْ یُخَیَّلُ إِلَیْهِ مِن سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَى گفت بلكه بیفكنید كه ناگهان رسنها و عصاهاى ایشان به گمان مى‏آمدش از جادوى ایشان كه مى‏دوند =_طهAقَالُوا یَا مُوسَى إِمَّا أَن تُلْقِیَ وَإِمَّا أَن نَّكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَى گفتند اى موسى یا بیفكنى و یا باشیم ما نخستین كسى كه بیفكند?~U+طه@فَأَجْمِعُوا كَیْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَقَدْ أَفْلَحَ الْیَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى پس گردآرید نیرنگ خویش را و بیائید صفى به درست رستگار گشت امروز آنكه برترى جست‏D} طه?قَالُوا إِنْ هَذَانِ لَسَاحِرَانِ یُرِیدَانِ أَن یُخْرِجَاكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِمَا وَیَذْهَبَا بِطَرِیقَتِكُمُ الْمُثْلَى گفتند همانا اینان دو جادوگرند خواهند برون كنند شما را از زمین خود به جادویشان و براندازند روش بهتر شما را  ]  :#SطهRوَإِنِّی لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى و همانا منم بسیار آمرزنده آنكه بازگشت نمود و ایمان آورد و كردار شایسته كرد پس هدایت یافت‏v cطهQكُلُوا مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَلَا تَطْغَوْا فِیهِ فَیَحِلَّ عَلَیْكُمْ غَضَبِی وَمَن یَحْلِلْ عَلَیْهِ غَضَبِی فَقَدْ هَوَى بخورید از پاكیزه‏هاى آنچه روزیتان دادیم و سركشى نكنید در آن تا فرود آید بر شما خشم من و آنكه فرود آید بر او خشم من همانا تباه گشت‏O9طهPیَا بَنِی إِسْرَائِیلَ قَدْ أَنجَیْنَاكُم مِّنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَدْنَاكُمْ جَانِبَ الطُّورِ الْأَیْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَیْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى اى بنى اسرائیل همانا رهانیدیم شما را از دشمنتان و وعده نهادیم با شما كنار راست طور را و فرستادیم بر شما مَنّ و سَلوى را' +%طهOوَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَمَا هَدَى و گمراه كرد فرعون قوم خویش را و رهبرى نكرد3 =+طهNفَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِیَهُم مِّنَ الْیَمِّ مَا غَشِیَهُمْ پس از پى آمدشان فرعون با سپاهیان خود پس فراگرفت ایشان را از دریا آنچه فراگرفت‏| aطهMوَلَقَدْ أَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِی فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِیقًا فِی الْبَحْرِ یَبَسًا لَّا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشَى و همانا وحى فرستادیم به موسى كه شبانه ببر بندگان مرا پس برگیر براى ایشان راهى را در دریا خشك نترسى بازیافتنى را و نه هراسان باشى‏c }KطهLجَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَذَلِكَ جَزَاء مَن تَزَكَّى بهشتهاى جاودان كه روان است زیر آنها جویها جاودانند در آن و این است پاداش آنكه پاكى جست‏K q'طهKوَمَنْ یَأْتِهِ مُؤْمِنًا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُوْلَئِكَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَى و آنكو بیایدش مؤمن كه كرده باشد كارهاى شایسته را پس آنان را است پایه‏هاى برتر[cUطهJإِنَّهُ مَن یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیى همانا آنكه بیاید پروردگار خویش را گنهكار همانا او را است دوزخ نه بمیرد در آن و نه زنده ماندqi{طهIإِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنَا لِیَغْفِرَ لَنَا خَطَایَانَا وَمَا أَكْرَهْتَنَا عَلَیْهِ مِنَ السِّحْرِ وَاللَّهُ خَیْرٌ وَأَبْقَى همانا ما ایمان آوردیم به پروردگار خویش تا بیامرزد براى ما لغزشهاى ما را و آنچه تو وادار كردى ما را بر آن از جادو و خدا بهتر است و پایدارتر @9 + Xleuطه\قَالَ یَا هَارُونُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَأَیْتَهُمْ ضَلُّوا گفت اى هارون چه بازداشت تو را هنگامى كه دیدى اینان را گمراه شدند"'طه[قَالُوا لَن نَّبْرَحَ عَلَیْهِ عَاكِفِینَ حَتَّى یَرْجِعَ إِلَیْنَا مُوسَى گفتند همیشه پیرامون آن بمانیم و پراكنده نمى‏شویم تا بازگردد بسوى ما موسى‏)5طهZوَلَقَدْ قَالَ لَهُمْ هَارُونُ مِن قَبْلُ یَا قَوْمِ إِنَّمَا فُتِنتُم بِهِ وَإِنَّ رَبَّكُمُ الرَّحْمَنُ فَاتَّبِعُونِی وَأَطِیعُوا أَمْرِی و همانا گفت بدیشان هارون پیش از این كه‏اى قوم من جز این نیست كه آزموده شدید بدان و همانا پروردگار شما خداى مهربان است پس پیرویم كنید و فرمان برید امر مراUq;طهYأَفَلَا یَرَوْنَ أَلَّا یَرْجِعُ إِلَیْهِمْ قَوْلًا وَلَا یَمْلِكُ لَهُمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا آیا نبینند كه برنمى گرداند بدیشان سخنى را و نه دارا است براى ایشان زیان و نه سودى راطهXفَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلًا جَسَدًا لَهُ خُوَارٌ فَقَالُوا هَذَا إِلَهُكُمْ وَإِلَهُ مُوسَى فَنَسِیَ پس برون آورد براى ایشان گوساله‏اى پیكرى كه آن را است بانگى گفتند این است خداى شما و خداى موسى پس فراموش كردKEطهWقَالُوا مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَكِنَّا حُمِّلْنَا أَوْزَارًا مِّن زِینَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَلِكَ أَلْقَى السَّامِرِیُّ گفتند خلف نكردیم وعده تو را به نیروى خود و لیكن بارشدیم بارهائى را از زیور قوم پس افكندیم آنها را و بدینگونه افكند سامرى‏8g طهVفَرَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ یَا قَوْمِ أَلَمْ یَعِدْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْدًا حَسَنًا أَفَطَالَ عَلَیْكُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدتُّمْ أَن یَحِلَّ عَلَیْكُمْ غَضَبٌ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُم مَّوْعِدِی پس بازگشت موسى بسوى قوم خود خشمگین افسوس خوران گفت اى قوم من آیا نوید نداد شما را پروردگار شما نویدى خوش آیا دراز كشید بر شما روزگار (مدّت) یا خواستید فرود آید بر شما خشمى از پروردگار شما كه خلف كردید وعده‏گاه مرا 7_طهUقَالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِن بَعْدِكَ وَأَضَلَّهُمُ السَّامِرِیُّ گفت همانا آزمودیم قومت را پس از تو و گمراهشان ساخت سامرى‏yطهTقَالَ هُمْ أُولَاء عَلَى أَثَرِی وَعَجِلْتُ إِلَیْكَ رَبِّ لِتَرْضَى گفت اینك ایشانند پشت سرم و شتافتم بسوى تو پروردگارا تا راضى شوى‏<%UطهSوَمَا أَعْجَلَكَ عَن قَوْمِكَ یَا مُوسَى و چه شتابانى (چه چیزت به شتاب آورد) از قوم خویش اى موسى‏ 'Z ^ ,7`G~'S&#طهhنَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَقُولُونَ إِذْ یَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِیقَةً إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا یَوْمًا ما داناتریم بدانچه گویند گاهى كه گوید بهترین ایشان در روش نماندید مگر یك روزE%e'طهgیَتَخَافَتُونَ بَیْنَهُمْ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا عَشْرًا آهسته گویند میان خود را نماندید مگر ده روز$! طهfیَوْمَ یُنفَخُ فِی الصُّورِ وَنَحْشُرُ الْمُجْرِمِینَ یَوْمَئِذٍ زُرْقًا روزى كه دمیده شود در صور و گردآریم گنهكاران را در آن روز سبزچشمان (كور)S#k=طهeخَالِدِینَ فِیهِ وَسَاء لَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ حِمْلًا جاودانند در آن و بد است ایشان را روز قیامت بارى‏q" Wطهdمَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّهُ یَحْمِلُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وِزْرًا آنكه روى برگرداند از آن همانا بردارد روز قیامت گناهى را]!oMطهcكَذَلِكَ نَقُصُّ عَلَیْكَ مِنْ أَنبَاء مَا قَدْ سَبَقَ وَقَدْ آتَیْنَاكَ مِن لَّدُنَّا ذِكْرًا بدینسان خوانیم بر تو از داستانهاى آنچه بگذشت و همانا آوردیم تو را از نزد خویش یادآورى راM QKطهbإِنَّمَا إِلَهُكُمُ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَسِعَ كُلَّ شَیْءٍ عِلْمًا جز این نیست كه خداى شما خداوندى است كه نیست خدائى جز او فراگرفته است همه چیز را به دانش‏2Y طهaقَالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَكَ فِی الْحَیَاةِ أَن تَقُولَ لَا مِسَاسَ وَإِنَّ لَكَ مَوْعِدًا لَّنْ تُخْلَفَهُ وَانظُرْ إِلَى إِلَهِكَ الَّذِی ظَلْتَ عَلَیْهِ عَاكِفًا لَّنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُ فِی الْیَمِّ نَسْفًا گفت برو كه تو را است در زندگى آنكه گوئى نیست سودنى (دست به من سوده نگرد) و همانا تو را وعده‏گاهى است كه خلف كرده نشوى و بنگر بسوى خدایت آنكه پیوسته بر آن معتكفى كه بسوزانیمش البتّه و سپس بپراكنیمش در دریا پراكندنى،@طه`قَالَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ یَبْصُرُوا بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِّنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذَلِكَ سَوَّلَتْ لِی نَفْسِی گفت دیدم آنچه را ندیدندش پس برگرفتم مشتى از جاى پاى فرستاده را پس افكندمش و بدینسان آراست براى من دلم‏uطه_قَالَ فَمَا خَطْبُكَ یَا سَامِرِیُّ گفت پس چیست كار تو اى سامرى‏x=5طه^قَالَ یَا ابْنَ أُمَّ لَا تَأْخُذْ بِلِحْیَتِی وَلَا بِرَأْسِی إِنِّی خَشِیتُ أَن تَقُولَ فَرَّقْتَ بَیْنَ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَلَمْ تَرْقُبْ قَوْلِی گفت اى فرزند مادرم نگیر ریش و نه سر مرا همانا ترسیدم كه گوئى جدائى افكندى میان بنى اسرائیل و چشم به راه نماندى سخن مرا"%!طه]أَلَّا تَتَّبِعَنِ أَفَعَصَیْتَ أَمْرِی كه پیرویم نكردى آیا عصیان ورزیدى امر مرا t 8 CpP<2G3طهtوَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِیسَ أَبَى و هنگامى كه گفتیم به فرشتگان سجده كنید براى آدم پس سجده كردند جز ابلیس كه سرپیچیدB1/Wطهsوَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِیَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا و همانا پیمان بستیم با آدم (سپردیم به آدم) پیش از این پس فراموش كرد و نیافتیم براى او عزمى راV0 #طهrفَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِن قَبْلِ أَن یُقْضَى إِلَیْكَ وَحْیُهُ وَقُل رَّبِّ زِدْنِی عِلْمًا پس برتر است خدا پادشاه حقّ و نشتاب به قرآن پیش از آنكه گذرانده شود بسوى تو وحیش و بگو پروردگارا بیفزاى مرا دانش‏O/}#طهqوَكَذَلِكَ أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا وَصَرَّفْنَا فِیهِ مِنَ الْوَعِیدِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ أَوْ یُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْرًا و بدینسان فرستادیمش قرآنى عربى و گردانیدیم در آن از تهدید شاید پرهیزكارى كنند یا پدید آرد براى ایشان یادآورى را<.O+طهpوَمَن یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا یَخَافُ ظُلْمًا وَلَا هَضْمًا و آنكه بكند از شایسته‏ها حالى كه مؤمن باشد پس نترسد ستمى را و نه پایمال‏شدن را,-'3طهoوَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَیِّ الْقَیُّومِ وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا و خوار شدند چهره‏ها براى خداى زنده پاینده و همانا زیانكار شد آنكه برداشت ستمى را',5طهnیَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یُحِیطُونَ بِهِ عِلْمًا مى‏داند آنچه را پیش روى ایشان و آنچه پشت سر ایشان است فرانگیرندش به دانش‏V+q=طهmیَوْمَئِذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَرَضِیَ لَهُ قَوْلًا در آن روز سود ندهد شفاعت مگر آن را كه اذن دادش خداى مهربان و خوشنود شد برایش گفتار را(*G طهlیَوْمَئِذٍ یَتَّبِعُونَ الدَّاعِیَ لَا عِوَجَ لَهُ وَخَشَعَت الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا در آن روز پیروى كنند دعوت‏كننده را نیست كجى برایش و پست شد آوازها براى خداوند مهربان پس نشنوى جز آهسته را )طهkلَا تَرَى فِیهَا عِوَجًا وَلَا أَمْتًا كه نبینى در آن كجى و نه بلندى را}({طهjفَیَذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًا پس مى‏گذارد آنها را زمینى هموار'طهiوَیَسْأَلُونَكَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ یَنسِفُهَا رَبِّی نَسْفًا بپرسندت از كوه‏ها بگو بپراكندشان (برافشاندشان) پروردگار من پراكندنى‏ 4p t ZG4!='طهوَكَذَلِكَ نَجْزِی مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ یُؤْمِن بِآیَاتِ رَبِّهِ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَى و چنین پاداش دهیم آن را كه اسراف كند و ایمان نیارد به آیتهاى پروردگار خود و همانا عذاب آخرت سخت‏تر است و پایدارتر*<)-طه~قَالَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آیَاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَكَذَلِكَ الْیَوْمَ تُنسَى گفت بدینسان آمدت آیتهاى ما پس فراموش كردى آنها را و بدینگونه امروز فراموش شوى‏_;iWطه}قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمَى وَقَدْ كُنتُ بَصِیرًا گوید پروردگارا چرا مرا برون آوردى كور حالى كه بودم بیناY:3طه|وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَعْمَى و آنكه روى گرداند از یاد من همانا او را است زندگانى سخت و برون آریمش روز قیامت كور?9A?طه{قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِیعًا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا یَأْتِیَنَّكُم مِّنِّی هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَایَ فَلَا یَضِلُّ وَلَا یَشْقَى گفت فرود شوید از آن همگى گروهى از شما گروهى را دشمن تا گاهى كه بیاید شما را از من رهبرى پس آنكه پیروى كند راهنمائى مرا نه گمراه شود و نه رنج برد (یا بدبخت شود)L8IQطهzثُمَّ اجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَتَابَ عَلَیْهِ وَهَدَى سپس برگزید او را پروردگارش پس بازگشت بر او و هدایت كرد7'طهyفَأَكَلَا مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا یَخْصِفَانِ عَلَیْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ وَعَصَى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَى پس خوردند از آن پس نمودار شد براى ایشان عورتهاى ایشان و آغاز كردند گرد آوردند بر خود از برگهاى بهشت و نافرمانى كرد آدم پروردگار خویش را پس زیانكار شد6-Sطهxفَوَسْوَسَ إِلَیْهِ الشَّیْطَانُ قَالَ یَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لَّا یَبْلَى پس به ریو افكندش شیطان گفت اى آدم آیا راهبریت كنم بر درخت جاودانى و پادشاهیى كه كهنه نگردد-51+طهwوَأَنَّكَ لَا تَظْمَأُ فِیهَا وَلَا تَضْحَى و آنكه نه تشنه شوى در آن و نه در آفتاب مانى‏D4;Oطهvإِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِیهَا وَلَا تَعْرَى همانا تو را است كه نه گرسنه شوى در آن و نه برهنه گردى‏ 3#wطهuفَقُلْنَا یَا آدَمُ إِنَّ هَذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا یُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَى پس گفتیم اى آدم همانا این است دشمنى براى تو و همسرت هان تا برون نكند شما را از بهشت كه تیره‏بخت شوى‏ (  2(E#طهقُلْ كُلٌّ مُّتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِیِّ وَمَنِ اهْتَدَى بگو همگى چشم به راهند پس چشم به راه باشید زود است بدانید كیستند صاحبان راه راست و كیست آنكه هدایت یافت‏oD{cطهوَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَیْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آیَاتِكَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَى و اگر نابودشان مى‏ساختیم به شكنجه‏اى پیش از آن همانا مى‏گفتند پروردگارا چرا نفرستادى بسوى ما پیمبرى تا پیروى كنیم آیتهاى تو را پیش از آنكه خوار شویم و رسوا گردیم‏ C#wطهوَقَالُوا لَوْلَا یَأْتِینَا بِآیَةٍ مِّن رَّبِّهِ أَوَلَمْ تَأْتِهِم بَیِّنَةُ مَا فِی الصُّحُفِ الْأُولَى و گفتند چرا نیارد ما را آیتى از پروردگار خویش آیا نیامدشان نشانى (گواه) آنچه در نامه‏هاى پیشین است‏IB]5طهوَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَیْهَا لَا نَسْأَلُكَ رِزْقًا نَّحْنُ نَرْزُقُكَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَى و امر كن خاندان خویش را به نماز و شكیبائى گزین بر آن نخواهیم از تو روزیى را ما روزى دهیمت و فرجام است از آن پرهیزكارى‏TAi?طهوَلَا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیَاةِ الدُّنیَا لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَرِزْقُ رَبِّكَ خَیْرٌ وَأَبْقَى و نگشاى دیدگان خود را بدانچه كامیابى دادیم بدان مردان و زنانى را از ایشان شكوفه زندگانى دنیا تا بیازمائیمشان در آن و روزى پروردگار تو بهتر است و پاینده‏تر@)}طهفَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا وَمِنْ آنَاء اللَّیْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرْضَى پس شكیبا شو بر آنچه گویند و تسبیح كن به ستایش پروردگار خویش پیش از برآمدن خورشید و پیش از فرو رفتن آن و از گاه‏هاى شب پس تسبیح كن و كنارهاى روز شاید خوشنود شوى (یا خوشنود كنى)9?+Gطهوَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَكَانَ لِزَامًا وَأَجَلٌ مُسَمًّى و اگر نبود سخنى كه پیش گرفته است از پروردگار تو و سرآمدى نامبرده همانا مى‏گردید لازم‏@>aطهأَفَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَسَاكِنِهِمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّأُوْلِی النُّهَى آیا هدایت نشد براى ایشان (یا آیا هدایت نكردشان) آنكه بسا نابود كردیم پیش از ایشان از قرنهائى كه مى‏روند در نشیمنهاى ایشان همانا در این است آیتهائى براى دارندگان خرد L E $ %P.LDQ%Y!انبیاء وَكَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْیَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِینَ و چه بسا در هم شكستیم شهرى را كه بود ستمگر و پدید آوردیم پس از آن قومى دیگر را3P%)/انبیاء لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَیْكُمْ كِتَابًا فِیهِ ذِكْرُكُمْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ و همانا فرستادیم بسوى شما نامه‏اى كه در آن است یادآورى شما پس آیا بخرد نمىیابید_O%eKانبیاء ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنجَیْنَاهُمْ وَمَن نَّشَاء وَأَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِینَ پس راست آوردیمشان وعده را پس رهاشان ساختیم و هر كه را خواهیم و نابود كردیم اسراف كنان راN%?oانبیاءوَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَّا یَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا كَانُوا خَالِدِینَ و نگردانیدیمشان كالبدى كه نخورند خوراك را و نبودند جاودانان‏&M%Qmانبیاءوَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ إِلاَّ رِجَالاً نُّوحِی إِلَیْهِمْ فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ و نفرستادیم پیش از تو جز مردانى را كه وحى مى‏كردیم بسوى آنان پس بپرسید اهل كتاب را اگر نمى‏دانید'L%#انبیاءمَا آمَنَتْ قَبْلَهُم مِّن قَرْیَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَفَهُمْ یُؤْمِنُونَ ایمان نیاورد پیش از ایشان شهرى كه نابودش ساختیم پس آیا اینان ایمان مى‏آورندIK%I;انبیاءبَلْ قَالُواْ أَضْغَاثُ أَحْلاَمٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْیَأْتِنَا بِآیَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الأَوَّلُونَ بلكه گفتند خوابهائى است پریشان بلكه دروغ آوردش بلكه او است شاعرى پس بیارد ما را آیتى بدانسان كه فرستاده شدند پیشینان‏.J%Q}انبیاءقَالَ رَبِّی یَعْلَمُ الْقَوْلَ فِی السَّمَاء وَالأَرْضِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ گفت پروردگار من مى‏داند سخن را در آسمان و زمین و او است شنواى داناI%Ciانبیاءلَاهِیَةً قُلُوبُهُمْ وَأَسَرُّواْ النَّجْوَى الَّذِینَ ظَلَمُواْ هَلْ هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنتُمْ تُبْصِرُونَ سرگرم است دلهاى ایشان و نهان كردند رازگوئى را آنان كه ستم كردند آیا این است جز بشرى مانند شما پس آیا مى‏آئید جادو را و شما مى‏نگریدCH%cانبیاءمَا یَأْتِیهِم مِّن ذِكْرٍ مَّن رَّبِّهِم مُّحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ یَلْعَبُونَ نیایدشان یادآوریى از پروردگارشان نوین مگر بشنوندش و ایشانند بازى كنان‏|G% iانبیاءاقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِی غَفْلَةٍ مَّعْرِضُونَ نزدیك شد براى مردم حساب ایشان و ایشانند در غفلتى روگردانان‏qF%_{انبیاءبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ ^  P^5]%Aانبیاءلَا یُسْأَلُ عَمَّا یَفْعَلُ وَهُمْ یُسْأَلُونَ پرسش نشود از آنچه كند و ایشان پرسش شوند\%#انبیاءلَوْ كَانَ فِیهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا یَصِفُونَ اگر مى‏بود در آنها خدایانى جز خدا هر آینه فاسد مى‏شدند پس منزه است خدا پروردگار عرش از آنچه مى‏ستایندT[%_;انبیاءأَمِ اتَّخَذُوا آلِهَةً مِّنَ الْأَرْضِ هُمْ یُنشِرُونَ آیا برگرفتند خدایانى از زمین كه ایشان زنده كنند?Z%Sانبیاءیُسَبِّحُونَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ لَا یَفْتُرُونَ تسبیح مى‏كنند شب و روز و سستى نمى‏كنندY%?iانبیاءوَلَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَنْ عِندَهُ لَا یَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَلَا یَسْتَحْسِرُونَ و از آنِ وى است آنكه در آسمانها و زمین است و آنان كه نزد اویند سرنپیچند از پرستش او و نه خسته شوندX%3{انبیاءبَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَیَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ وَلَكُمُ الْوَیْلُ مِمَّا تَصِفُونَ بلكه مى‏افكنیم حقّ را بر باطل تا تباه سازدش كه ناگهان آن است برافتاده و واى شما را از آنچه مى‏ستائیدTW%c7انبیاءلَوْ أَرَدْنَا أَن نَّتَّخِذَ لَهْوًا لَّاتَّخَذْنَاهُ مِن لَّدُنَّا إِن كُنَّا فَاعِلِینَ اگر مى‏خواستیم برگیریم سرگرمیى همانا برمى گرفتیمش از نزد خود اگر بودیم كنندگان‏V% iانبیاءوَمَا خَلَقْنَا السَّمَاء وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا لَاعِبِینَ و نیافریدیم آسمان و زمین و آنچه را میان آنها است بازى‏كنان‏U%%kانبیاءفَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّى جَعَلْنَاهُمْ حَصِیدًا خَامِدِینَ پس بود پیوسته این سخن ایشان تا گردانیدیمشان درویدگانى خموش‏:T%=)انبیاءقَالُوا یَا وَیْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِینَ گفتند اى واى بر ما همانا بودیم ما ستمگران‏US%y#انبیاء لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَى مَا أُتْرِفْتُمْ فِیهِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ ندوید و بازگردید بسوى آنچه هوسران بودید در آن و نشیمنهاى خویش شاید پرسش شویدdR%oKانبیاء فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنْهَا یَرْكُضُونَ تا گاهى كه احساس كردند خشم ما را ناگاه از آن مى‏دوند  w DyWg%!انبیاء!وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ فِی فَلَكٍ یَسْبَحُونَ و او است آنكه آفرید شب و روز و مهر و ماه را هر كدامند در گردونه شناورى‏كنان‏(f%-انبیاء وَجَعَلْنَا السَّمَاء سَقْفًا مَّحْفُوظًا وَهُمْ عَنْ آیَاتِهَا مُعْرِضُونَ و گردانیدیم آسمان را پوششى نگاه داشته و ایشانند از آیتهاى او روگردانان‏e%?iانبیاءوَجَعَلْنَا فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِیهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ و نهادیم در زمین لنگرهائى نبادا كج شود بدیشان و نهادیم در آن شكافها و راه‏هائى شاید راهبرى شوند;d%usانبیاءأَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ آیا ندیدند آنان كه كفر ورزیدند كه آسمانها و زمین بسته بودند پس شكافتیم آنها را و گردانیدیم از آب هر چیز را زنده پس آیا ایمان نمى‏آورند c%']انبیاءوَمَن یَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّی إِلَهٌ مِّن دُونِهِ فَذَلِكَ نَجْزِیهِ جَهَنَّمَ كَذَلِكَ نَجْزِی الظَّالِمِینَ و آنكه بگوید از ایشان منم خدائى جز او پس آن را پاداش دهیم دوزخ بدینگونه كیفر دهیم ستمكاران راCb%cانبیاءیَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَى وَهُم مِّنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ مى‏داند آنچه پیش روى ایشان و آنچه پشت سر ایشان و شفاعت نكنند جز براى هر كه خواهد و ایشانند از بیم او هراسان‏sa%mkانبیاءلَا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ پیشى نگیرند بر او به گفتار و ایشانند به فرمان او كاركنندگان‏%`%1 انبیاءوَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَلْ عِبَادٌ مُّكْرَمُونَ و گفتند برگرفت خداوند مهربان فرزندى منزه است او بلكه بندگانند گرامى‏|_%/;انبیاءوَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِی إِلَیْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ و نفرستادیم پیش از تو پیمبرى مگر وحى كردیم بدو كه نیست خدائى جز من پس مرا پرستش كنید^% oانبیاءأَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ هَذَا ذِكْرُ مَن مَّعِیَ وَذِكْرُ مَن قَبْلِی بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ الْحَقَّ فَهُم مُّعْرِضُونَ یا برگرفتند جز وى خدایانى بگو بیارید برهان خود را این است یادآورى آنان كه با منند و یادآورى آنان كه پیش از منند بلكه بیشترشان نمى‏دانند حقّ را پس ایشانند روى‏گردانان‏  =  0 q%9qانبیاء+أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُم مِّن دُونِنَا لَا یَسْتَطِیعُونَ نَصْرَ أَنفُسِهِمْ وَلَا هُم مِّنَّا یُصْحَبُونَ یا ایشان را است خدایانى كه بازدارند از ایشان جز ما نتوانند یارى كردن خویش را و نه از ما همراهى شوندp%aانبیاء*قُلْ مَن یَكْلَؤُكُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ مِنَ الرَّحْمَنِ بَلْ هُمْ عَن ذِكْرِ رَبِّهِم مُّعْرِضُونَ بگو كه نگه دارد شما را شب و روز از خداوند مهربان بلكه ایشانند از یاد پروردگار خویش روگردانان‏7o%;%انبیاء)وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُون و همانا استهزاء شد به پیمبرانى پیش از تو پس فرودآمد بدانان كه سخریه كردند از ایشان آنچه بودند بدان استهزاءكنان‏dn%iQانبیاء(بَلْ تَأْتِیهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا یَسْتَطِیعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ یُنظَرُونَ بلكه مى‏آیدشان ناگهان پس سراسیمه سازدشان كه نتوانند بازگردانیدنش را و نه مهلت داده شوندSm%Y?انبیاء'لَوْ یَعْلَمُ الَّذِینَ كَفَرُوا حِینَ لَا یَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ یُنصَرُونَ اگر مى‏دانستند آنان كه كفر ورزیدند گاهى را كه بازندارند از چهره‏هاى خویش آتش را و نه از پشتشان و نه ایشان یارى مى‏شوندel%gUانبیاء&وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گویند كى (چه هنگام) است این وعده اگر هستید راستگویان‏"k%!انبیاء%خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُرِیكُمْ آیَاتِی فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ آفریده شد انسان از شتاب زود است بنمایانمتان آیتهاى خویش را پس شتاب نكنید#j%7انبیاء$وَإِذَا رَآكَ الَّذِینَ كَفَرُوا إِن یَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَذَا الَّذِی یَذْكُرُ آلِهَتَكُمْ وَهُم بِذِكْرِ الرَّحْمَنِ هُمْ كَافِرُونَ و هر گاه بینندت آنان كه كفر ورزیدند نگیرندت جز به استهزاء آیا این است آنكه یاد مى‏كند خدایان شما را و آنانند به یاد خداوند مهربان كافران‏xi%Qانبیاء#كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَیْرِ فِتْنَةً وَإِلَیْنَا تُرْجَعُونَ همه كس چشنده مرگ است و مى‏آزمائیم شما را به بدى و خوبى آزمودنى و بسوى ما بازگردانیده شویدCh%M+انبیاء"وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِّن قَبْلِكَ الْخُلْدَ أَفَإِن مِّتَّ فَهُمُ الْخَالِدُونَ و ننهادیم براى بشرى پیش از تو جاودانى را پس آیا اگر بمیرى تو ایشانند جاودانان‏  C O)f|%yEانبیاء6قَالَ لَقَدْ كُنتُمْ أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمْ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ گفت همانا بوده‏اید شما و پدرانتان در گمراهى آشكار>{%3;انبیاء5قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءنَا لَهَا عَابِدِینَ گفتند یافتیم پدران خویش آنها را پرستش كنندگان‏Qz%_5انبیاء4إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ مَا هَذِهِ التَّمَاثِیلُ الَّتِی أَنتُمْ لَهَا عَاكِفُونَ هنگامى كه گفت به پدر خود و قوم خود چیست این پیكرهایى كه شمائید بر آنها گردآمدگان‏y%'uانبیاء3وَلَقَدْ آتَیْنَا إِبْرَاهِیمَ رُشْدَهُ مِن قَبْلُ وَكُنَّا بِه عَالِمِینَ و همانا دادیم به ابراهیم رهبریش را از پیش و بودیم بدان دانایان‏x% uانبیاء2وَهَذَا ذِكْرٌ مُّبَارَكٌ أَنزَلْنَاهُ أَفَأَنتُمْ لَهُ مُنكِرُونَ و این است یادداشتى فرخنده فرستادیمش آیا شمائید آن را ناشناسان‏"w%1انبیاء1الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَیْبِ وَهُم مِّنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ آنان كه مى‏ترسند پروردگار خویش را پنهان و ایشانند از قیامت هراسان‏Fv%M1انبیاء0وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى وَهَارُونَ الْفُرْقَانَ وَضِیَاء وَذِكْرًا لِّلْمُتَّقِینَ و همانا دادیم به موسى و هارون جداكننده را و روشنائى و یادآوریى براى پرهیزكاران‏7u%Oانبیاء/وَنَضَعُ الْمَوَازِینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیَامَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئًا وَإِن كَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ أَتَیْنَا بِهَا وَكَفَى بِنَا حَاسِبِینَ و برنهیم ترازوهاى داد را براى روز قیامت پس ستم نشود كسى چیزى را و اگر باشد سنگینى دانه خردلى بیاریمش و بس باشیم ما حسابگران‏kt%3انبیاء.وَلَئِن مَّسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِّنْ عَذَابِ رَبِّكَ لَیَقُولُنَّ یَا وَیْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِینَ و اگر رسدشان دمى از عذاب پروردگار تو هر آینه گویند واى بر ما كه ما بودیم ستمگران‏Ws%g9انبیاء-قُلْ إِنَّمَا أُنذِرُكُم بِالْوَحْیِ وَلَا یَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَاء إِذَا مَا یُنذَرُونَ بگو جز این نیست كه شما را ترسانم به وحى و نشنوند گنگان بانگ را گاهى كه بیم داده شوند^r%}1انبیاء,بَلْ مَتَّعْنَا هَؤُلَاء وَآبَاءهُمْ حَتَّى طَالَ عَلَیْهِمُ الْعُمُرُ أَفَلَا یَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِی الْأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا أَفَهُمُ الْغَالِبُونَ بلكه كامیابى دادیم بدیشان و پدرانشان تا دراز شد بر ایشان روزگار (عمر) آیا نبینند كه مى‏آئیم زمین را مى‏كاهیمش از كنارهایش پس آیا ایشانند چیره‏شدگان‏  m C  #>!) %انبیاءDقَالُوا حَرِّقُوهُ وَانصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِن كُنتُمْ فَاعِلِینَ گفتند سخت بسوزانیدش و یارى كنید خدایان خویش را اگر هستید كنندگان‏ %_انبیاءCأُفٍّ لَّكُمْ وَلِمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ اف بر شما و بر آنچه مى‏پرستید جز خدا پس آیا بخرد نمى‏آیید7%OانبیاءBقَالَ أَفَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَنفَعُكُمْ شَیْئًا وَلَا یَضُرُّكُمْ گفت آیا مى‏پرستید جز خدا آنچه را سود ندهد به شما چیزى را و نه زیان رساندt%;انبیاءAثُمَّ نُكِسُوا عَلَى رُؤُوسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا هَؤُلَاء یَنطِقُونَ پس سرافكنده آمدند كه تو دانستى اینان سخن نگویندu%Aانبیاء@فَرَجَعُوا إِلَى أَنفُسِهِمْ فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنتُمُ الظَّالِمُونَ پس بازگشتند به خود و گفتند همانا شمائید ستمگران‏ %+انبیاء?قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِیرُهُمْ هَذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِن كَانُوا یَنطِقُونَ گفت بلكه كرد آن را بزرگ ایشان این پس بپرسیدشان اگر هستند سخن‏گویان‏a%sAانبیاء>قَالُوا أَأَنتَ فَعَلْتَ هَذَا بِآلِهَتِنَا یَا إِبْرَاهِیمُ گفتند آیا تو كردى این را به خدایان ما اى ابراهیم‏f%)انبیاء=قَالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلَى أَعْیُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَشْهَدُونَ گفتند بیاریدش پیش چشم مردم شاید گواه باشند|%{oانبیاء<قَالُوا سَمِعْنَا فَتًى یَذْكُرُهُمْ یُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِیمُ گفتند شنیدیم جوانى یادشان مى‏كرد كه گفته مى‏شد بدو ابراهیم‏% yانبیاء;قَالُوا مَن فَعَلَ هَذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِینَ گفتند آن كه كرده است این را به خدایان ما همانا او است از ستمگران‏&%9انبیاء:فَجَعَلَهُمْ جُذَاذًا إِلَّا كَبِیرًا لَّهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَیْهِ یَرْجِعُونَ پس گردانیدشان پاره‏هائى مگر بزرگى براى ایشان شاید بسوى او بازگردند&%#انبیاء9وَتَاللَّهِ لَأَكِیدَنَّ أَصْنَامَكُم بَعْدَ أَن تُوَلُّوا مُدْبِرِینَ و سوگند به خدا هر آینه بیاندیشم براى بتان شما پس از آنكه بروید پشت‏كنندگان‏~%?kانبیاء8قَالَ بَل رَّبُّكُمْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الَّذِی فَطَرَهُنَّ وَأَنَا عَلَى ذَلِكُم مِّنَ الشَّاهِدِینَ گفت بلكه پروردگار شما پروردگار آسمانها و زمین است آنكه پدید آورد آنها را و منم بر این از گواهان‏o}%s]انبیاء7قَالُوا أَجِئْتَنَا بِالْحَقِّ أَمْ أَنتَ مِنَ اللَّاعِبِینَ گفتند آیا آورده‏اى ما را به حقّ یا توئى از بازى كنندگان‏ b(8  {tCb]%iCانبیاءNوَدَاوُودَ وَسُلَیْمَانَ إِذْ یَحْكُمَانِ فِی الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِیهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَكُنَّا لِحُكْمِهِمْ شَاهِدِینَ و داود و سلیمان هنگامى كه حكومت مى‏كردند در كشتزارگاهى كه پراكنده شدند در آن گوسفندان قوم و بودیم حكومت آنان را گواهان‏.%amانبیاءMوَنَصَرْنَاهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِینَ كَذَّبُوا بِآیَاتِنَا إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِینَ و یاریش كردیم از قومى كه دروغ پنداشتند آیتهاى ما را همانا بودند قومى زشت پس غرقشان ساختیم همگان‏% انبیاءLوَنُوحًا إِذْ نَادَى مِن قَبْلُ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیمِ و نوح را هنگامى كه برخواند پیش از این پس پذیرفتیم خواستش را و رهائیش دادیم او و خاندانش را از اندوه بزرگ‏a%mGانبیاءKوَأَدْخَلْنَاهُ فِی رَحْمَتِنَا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ و درآوردیمش به رحمت خویش همانا او است از شایستگان‏%I/انبیاءJوَلُوطًا آتَیْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَنَجَّیْنَاهُ مِنَ الْقَرْیَةِ الَّتِی كَانَت تَّعْمَلُ الْخَبَائِثَ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَاسِقِینَ و لوط را دادیم بدو حكم و دانش را و رهانیدیمش از شهرى كه بود همى‏مى‏كرد پلیدها را همانا بودند قومى زشت و نافرمانان‏b%w?انبیاءIوَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِیتَاء الزَّكَاةِ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِینَ و گردانیدیمشان پیشوایانى كه رهبرى كنند به فرمان ما و وحى كردیم بسوى ایشان به جاى آوردن خوبیها را و بپا داشتن نماز و دادن زكات را و بودند براى ما پرستندگان‏!%5انبیاءHوَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ نَافِلَةً وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِینَ و بخشیدیم بدو اسحق و یعقوب را فزونى و هر یك را گردانیدیم شایستگان‏. %A انبیاءGوَنَجَّیْنَاهُ وَلُوطًا إِلَى الْأَرْضِ الَّتِی بَارَكْنَا فِیهَا لِلْعَالَمِینَ و رهانیدیم او و لوط را بسوى سرزمینى كه بركت نهادیم در آن براى جهانیان‏l %cgانبیاءFوَأَرَادُوا بِهِ كَیْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِینَ و خواستند بدو نیرنگى را پس گردانیدیم ایشان را زیانكارتران‏T %y!انبیاءEقُلْنَا یَا نَارُ كُونِی بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِیمَ گفتیم اى آتش باش سرد و سلامت بر ابراهیم‏  b yy%QانبیاءWوَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّی كُنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ و صاحب ماهى (یا خداوند ماهى) هنگامى كه رفت خشمگین پس پنداشت كه هرگز بدو قدرت نیابیم پس بنالید در تاریكیها كه نیست خدائى جز تو منزّهى تو همانا بودم من از ستمگران‏n%}QانبیاءVوَأَدْخَلْنَاهُمْ فِی رَحْمَتِنَا إِنَّهُم مِّنَ الصَّالِحِینَ و درآوردیمشان در رحمت خود همانا ایشانند از شایستگان‏r%CانبیاءUوَإِسْمَاعِیلَ وَإِدْرِیسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِّنَ الصَّابِرِینَ و اسمعیل و ادریس و ذوالكفل هر كدام از صبركنندگان‏%-qانبیاءTفَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَكَشَفْنَا مَا بِهِ مِن ضُرٍّ وَآتَیْنَاهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَذِكْرَى لِلْعَابِدِینَ پس پذیرفتیم از او و بگشودیم آنچه بدو بود از رنج و دادیم بدو خاندانش را و مانند آنان با آنان رحمتى از نزد ما و یادآوریى براى پرستشگران‏U%YCانبیاءSوَأَیُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ و ایّوب هنگامى كه خواند پروردگار خویش را كه مرا رسید رنج و توئى مهربانترین مهربانان‏%انبیاءRوَمِنَ الشَّیَاطِینِ مَن یَغُوصُونَ لَهُ وَیَعْمَلُونَ عَمَلًا دُونَ ذَلِكَ وَكُنَّا لَهُمْ حَافِظِینَ و از شیاطین آنان را كه به دریا فرو مى‏رفتند برایش و مى‏كردند كارى را جز آن و بودیم براى آنان نگهبانان‏]%}/انبیاءQوَلِسُلَیْمَانَ الرِّیحَ عَاصِفَةً تَجْرِی بِأَمْرِهِ إِلَى الْأَرْضِ الَّتِی بَارَكْنَا فِیهَا وَكُنَّا بِكُلِّ شَیْءٍ عَالِمِینَ و براى سلیمان باد را سخت وزنده روان مى‏شد به فرمان او بسوى سرزمینى كه بركت نهادیم در آن و بودیم به هر چیزى دانایان‏i%yKانبیاءPوَعَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَّكُمْ لِتُحْصِنَكُم مِّن بَأْسِكُمْ فَهَلْ أَنتُمْ شَاكِرُونَ و آموختیمش ساختن پوشاكى را براى شما تا نگهداردتان از خشم خویش پس آیا هستید سپاسگزاران‏-%9انبیاءOفَفَهَّمْنَاهَا سُلَیْمَانَ وَكُلًّا آتَیْنَا حُكْمًا وَعِلْمًا وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ یُسَبِّحْنَ وَالطَّیْرَ وَكُنَّا فَاعِلِینَ پس آموختیمش (فهماندیمش) به سلیمان و هر یك را دادیم حكمى و دانشى و فرمانبردار ساختیم با داود كوه‏ها را كه تسبیح كنند و مرغان را و بودیم كنندگان‏  U SZ'%YSانبیاءaوَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِیَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِینَ كَفَرُوا یَا وَیْلَنَا قَدْ كُنَّا فِی غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا بَلْ كُنَّا ظَالِمِینَ و نزدیك شد وعده حقّ كه ناگهان باز است دیده آنان كه كفر ورزیدند اى واى بر ما همانا بودیم در غفلتى از این بلكه بودیم ما ستمگران‏?&%5;انبیاء`حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ یَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ یَنسِلُونَ تا گاهى كه گشوده شود یأجوج و مأجوج و ایشان از هر پشته‏اى سرازیر گردند (یا برون آیند)u%%Uانبیاء_وَحَرَامٌ عَلَى قَرْیَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّهُمْ لَا یَرْجِعُونَ و حرام است بر شهرى كه نابودش كردیم كه آنان بازنمى گردند$% انبیاء^فَمَن یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْیِهِ وَإِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ پس آنكو بكند از كردارهاى شایسته و او است مؤمن نباشد ناسپاسیى كوشش او را و همانا مائیم براى آن نویسندگان‏#%yانبیاء]وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَیْنَهُمْ كُلٌّ إِلَیْنَا رَاجِعُونَ و پخش كردند كار خویش را میان خویش هر كدامند بسوى ما بازگردانندگان‏"%%}انبیاء\إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ همانا این است ملت شما ملتى یگانه و منم پروردگار شما پس مرا بپرستید!%7mانبیاء[وَالَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهَا مِن رُّوحِنَا وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آیَةً لِّلْعَالَمِینَ و آن زن كه نگاه داشت فرجش را پس دمیدیم در آن از روح خویش و گردانیدیمش و پسرش را آیتى براى جهانیان‏' %;انبیاءZفَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ یَحْیَى وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كَانُوا یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَیَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِینَ پس پذیرفتیم از او و بخشیدیم بدو یحیى را و شایسته گردانیدیم برایش همسرش را همانا بودند ایشان شتاب‏گیرندگان در خوبیها و مى‏خواندند ما را امیدى و بیمى و بودند براى ما فروتنان‏m%_mانبیاءYوَزَكَرِیَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِی فَرْدًا وَأَنتَ خَیْرُ الْوَارِثِینَ و زكریا هنگامى كه برخواند پروردگار خویش را پروردگارا نگذار مرا تنها و تویى بهترین ارث‏برندگان‏6%EانبیاءXفَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنجِی الْمُؤْمِنِینَ پس پذیرفتیم از او و رهائیش دادیم از اندوه و بدینسان رهائى دهیم به مؤمنان‏  |l? p3%Kانبیاءmفَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنتُكُمْ عَلَى سَوَاء وَإِنْ أَدْرِی أَقَرِیبٌ أَم بَعِیدٌ مَّا تُوعَدُونَ پس اگر پشت كردند بگو آگهیتان دادم یكسان و ندانم آیا نزدیك است یا دور آنچه وعده داده شویدp2%coانبیاءlقُلْ إِنَّمَا یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ بگو جز این نیست كه وحى شود بسوى من همانا خداوند شما است خداوند یكتا پس آیا شمائید اسلام‏آرندگان‏<1%Sانبیاءkوَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ و نفرستادیمت مگر رحمتى براى جهانیان‏E0%A;انبیاءjإِنَّ فِی هَذَا لَبَلَاغًا لِّقَوْمٍ عَابِدِینَ همانا در این است ابلاغى براى گروهى كه پرستشگرند`/%انبیاءiوَلَقَدْ كَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ و هر آینه نوشتیم در زبور پس از ذكر كه زمین را ارث برند بندگان من شایستگان‏).%'انبیاءhیَوْمَ نَطْوِی السَّمَاء كَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِیدُهُ وَعْدًا عَلَیْنَا إِنَّا كُنَّا فَاعِلِینَ روزى كه پیچیم آسمان را مانند پیچیدن نامه‏دان نامه‏ها را بدانسان كه آغاز كردیم نخستین آفرینش را بازگردانیمش وعده است بر ما همانا هستیم ما كنندگان‏_-%Cmانبیاءgلَا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَتَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ هَذَا یَوْمُكُمُ الَّذِی كُنتُمْ تُوعَدُونَ اندوهگینشان نسازد آشوب بزرگتر و درآیند بر ایشان فرشتگان (یا پیشواز ایشان روند فرشتگان) كه اینك روز شما آنكه بودید وعده داده مى‏شدید,%'oانبیاءfلَا یَسْمَعُونَ حَسِیسَهَا وَهُمْ فِی مَا اشْتَهَتْ أَنفُسُهُمْ خَالِدُونَ نشنوند حسش را و ایشانند در آنچه هوس كند دلهاى ایشان جاودانان‏,+%? انبیاءeإِنَّ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُم مِّنَّا الْحُسْنَى أُوْلَئِكَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ همانا آنان كه سبقت گرفت براى ایشان از ما نكوئى آنانند از آن دورشدگان‏V*%OOانبیاءdلَهُمْ فِیهَا زَفِیرٌ وَهُمْ فِیهَا لَا یَسْمَعُونَ ایشان را است در آن آه‏كشیدنى و ایشان در آن نمى‏شنوند")%#انبیاءcلَوْ كَانَ هَؤُلَاء آلِهَةً مَّا وَرَدُوهَا وَكُلٌّ فِیهَا خَالِدُونَ اگر مى‏بودند اینان خدایانى در آن نمى‏رفتند حالى كه هر كدامند در آن جاودان‏:(%Wانبیاءbإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمْ لَهَا وَارِدُونَ همانا شما و آنچه مى‏پرستید جز خدا سوخت دوزخید شمائید در آن درآیندگان‏  5 _W;w7حج كُتِبَ عَلَیْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ یُضِلُّهُ وَیَهْدِیهِ إِلَى عَذَابِ السَّعِیرِ نوشته شد بر او كه هر كه پیرویش كند همانا گمراهش سازد و رهبریش كند بسوى عذاب سوزان‏J:q#حج وَمِنَ النَّاسِ مَن یُجَادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَیَتَّبِعُ كُلَّ شَیْطَانٍ مَّرِیدٍ و از مردم است آنكه مى‏ستیزد در خدا بى‏دانش و پیروى مى‏كند هر شیطان سركشى راi99حج یَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُكَارَى وَمَا هُم بِسُكَارَى وَلَكِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِیدٌ روزى كه بینیدش فراموش كند هر شیردهنده از آنچه شیر دهد و بگذارد هر زن باردارى بار خود را و بینى مردم را مست و نیستند مستان و لیكن عذاب خدا است سخت‏8 Igحج یَا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَیْءٌ عَظِیمٌ اى مردم بترسید پروردگار خود را كه لرزش قیامت چیزى است بزرگ‏j7_{حج بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏V6%YEانبیاءpقَالَ رَبِّ احْكُم بِالْحَقِّ وَرَبُّنَا الرَّحْمَنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ گفت پروردگارا حكم كن به حقّ و پروردگار ما خداى مهربان است یارى جسته بر آنچه مى‏ستائیدw5%}cانبیاءoوَإِنْ أَدْرِی لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَّكُمْ وَمَتَاعٌ إِلَى حِینٍ و ندانم شاید آزمایشى باشد براى شما و بهره‏مندیى تا زمانى‏4%kانبیاءnإِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَیَعْلَمُ مَا تَكْتُمُونَ همانا او مى‏داند آشكار را از سخن و مى‏داند آنچه را نهان كنید ^hA3sحج ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ یَدَاكَ وَأَنَّ اللَّهَ لَیْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ این بدانچه پیش فرستاده است دستهایت و نیست خدا ستمگر بر بندگان‏<@cحج ثَانِیَ عِطْفِهِ لِیُضِلَّ عَن سَبِیلِ اللَّهِ لَهُ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ وَنُذِیقُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَذَابَ الْحَرِیقِ برتابنده پهلوى خویش تا گمراه كند مردم را از راه خدا او را است در دنیا خوارى و چشانیمش روز قیامت عذابى سوزان‏E?g#حج وَمِنَ النَّاسِ مَن یُجَادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُّنِیرٍ و از مردم است آنكه بستیزد در خدا بى‏دانش و نه راهنمائى و نه نامه‏اى تابناك‏=>]حج وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ لَّا رَیْبَ فِیهَا وَأَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَن فِی الْقُبُورِ و آنكه ساعت است آینده نیست شكى در آن و آنكه خدا برانگیزد آنان را كه در گورندh=Aحج ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّهُ یُحْیِی الْمَوْتَى وَأَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ این بدان است كه خدا است حقّ و آنكه او زنده كند مردگان را و آنكه او است بر همه چیز توانا<a[حج یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِی رَیْبٍ مِّنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن مُّضْغَةٍ مُّخَلَّقَةٍ وَغَیْرِ مُخَلَّقَةٍ لِّنُبَیِّنَ لَكُمْ وَنُقِرُّ فِی الْأَرْحَامِ مَا نَشَاء إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ وَمِنكُم مَّن یُتَوَفَّى وَمِنكُم مَّن یُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَیْلَا یَعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئًا وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ اى مردم اگر هستید در شكى از رستاخیز پس ما آفریدیم شما را از خاكى پس از چكه آبى پس از خونى بسته پس از پاره‏گوشتى جویده تمام آفریده و تمام ناآفریده تا بیان كنیم براى شما و نهیم در رحمها هر چه را خواهیم تا سرآمدى معین پس برون آریمتان كودكى پس تا رسید نیروهاى خود را و از شما است آنكه دریافت شود (بمیرد) و از شما است آنكه بازگردانیده شود بسوى پس‏ترین عمر (زندگانى) تا نداند پس از دانستن چیزى را و ببینى زمین را فسرده پژمرده تا گاهى كه فرستیم بر آن آب را بجنبد و برآید و برویاند از هر جفتى زیبا N 4 6N=Heحج إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَالَّذِینَ هَادُوا وَالصَّابِئِینَ وَالنَّصَارَى وَالْمَجُوسَ وَالَّذِینَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ یَفْصِلُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ همانا آنان كه ایمان آوردند و آنان كه جهود شدند و صابیان و ترسایان و مجوس و آنان كه شرك ورزیدند همانا خدا حكم مى‏كند میان آنان روز قیامت همانا خدا است بر همه چیز گواه‏#G3حج وَكَذَلِكَ أَنزَلْنَاهُ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ وَأَنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَن یُرِیدُ و بدینسان فرستادیمش آیتهائى روشن و آنكه خدا هدایت مى‏كند هر كه را خواهد`F)حج مَن كَانَ یَظُنُّ أَن لَّن یَنصُرَهُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ فَلْیَمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَى السَّمَاء ثُمَّ لِیَقْطَعْ فَلْیَنظُرْ هَلْ یُذْهِبَنَّ كَیْدُهُ مَا یَغِیظُ آنكو مى‏پندارد كه هرگز یاریش نمى‏كند خدا در دنیا و آخرت پس بكشد ریسمانى بسوى آسمان پس ببرد پس بنگرد آیا مى‏برد نیرنگ او آنچه را به خشم مى‏آورد E/gحج إِنَّ اللَّهَ یُدْخِلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ إِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ مَا یُرِیدُ همانا خدا درآرد آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند باغهائى كه روان است زیر آنها جویها همانا خدا مى‏كند آنچه را مى‏خواهد:DUحج یَدْعُو لَمَن ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِن نَّفْعِهِ لَبِئْسَ الْمَوْلَى وَلَبِئْسَ الْعَشِیرُ مى‏خواند آن را كه زیانش نزدیكتر است از سودش چه بد سرپرست و چه بد همدمى است‏ICyحج یَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَضُرُّهُ وَمَا لَا یَنفَعُهُ ذَلِكَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِیدُ مى‏خواند جز خدا آنچه را نه زیانش رساند و نه سودش دهد این است آن گمراهى دورHBqحج وَمِنَ النَّاسِ مَن یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةَ ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ و از مردم است آنكه مى‏پرستد خدا را بر نوكى (یا كنارى) پس اگر رسدش خوشى برآساید بدان و اگر رسدش آزمایشى بازگردد بر روى خویش زیانمند است در دنیا و آخرت این است آن زیان آشكار 1 |_F1PC_حج إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا وَیَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِی جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاء الْعَاكِفُ فِیهِ وَالْبَادِ وَمَن یُرِدْ فِیهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ همانا آنان كه كفر ورزیدند و باز مى‏دارند از راه خدا و مسجد حرام كه گردانیدیمش براى مردم یكسان نشیمن گزیده (مانده) در آن و بیابانى (دشت‏نشین) و آنكه خواهد در آن كجروى را به ستم چشانیمش از عذابى دردناك‏O'حج وَهُدُوا إِلَى الطَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَهُدُوا إِلَى صِرَاطِ الْحَمِیدِ و رهبرى شدند بسوى پاكیزه از سخن و رهبرى شدند بسوى راه خداوند ستوده‏6Nq{حج إِنَّ اللَّهَ یُدْخِلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا وَلِبَاسُهُمْ فِیهَا حَرِیرٌ همانا خدا درآرد آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند باغهائى كه روان است زیر آنها جویها زیب داده شوند در آن با دستبندهائى از زر و مروارید و جامه ایشان است در آن حریر_M=حج كُلَّمَا أَرَادُوا أَن یَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِیدُوا فِیهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِیقِ هر گاه خواهند برون آیند از آن از اندوهى بازگردانیده شوند در آن و بچشید عذاب سوزان راL}حج وَلَهُم مَّقَامِعُ مِنْ حَدِیدٍ و ایشان را است گرزهائى از آهن‏=K==حج یُصْهَرُ بِهِ مَا فِی بُطُونِهِمْ وَالْجُلُودُ مى‏گدازد بدان آنچه در شكمهاى ایشان است و پوستها#J+حج هَذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِی رَبِّهِمْ فَالَّذِینَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِیَابٌ مِّن نَّارٍ یُصَبُّ مِن فَوْقِ رُؤُوسِهِمُ الْحَمِیمُ اینان دو دشمنند كه ستیزه كردند در پروردگار خویش پس آنان كه كافر شدند بریده شد براى ایشان جامه هائى از آتش ریخته شود از فراز سرهاى ایشان آب جوشان‏Io9حج أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یَسْجُدُ لَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِیرٌ مِّنَ النَّاسِ وَكَثِیرٌ حَقَّ عَلَیْهِ الْعَذَابُ وَمَن یُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ إِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ مَا یَشَاء آیا ندیدى كه خدا سجده مى‏كند برایش آنكه در آسمانها و آنكه در زمین است و مهر و ماه و ستارگان و كوه‏ها و درخت و جنبندگان و بسیارى از مردم و بسیارى كه فرود آمد (استوار شد) بر او عذاب و آن را كه خوار سازد خدا پس نیستش سرافرازنده‏اى همانا خدا مى‏كند آنچه را مى‏خواهد   HYDXc%حج !لَكُمْ فِیهَا مَنَافِعُ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَیْتِ الْعَتِیقِ براى شما است در آن سودهائى تا سرآمدى نامبرده سپس فرودگاهش بسوى خانه است كهن‏W'حج ذَلِكَ وَمَن یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ این و هر كه بزرگ شمرد شعارهاى خدا را همانا آن است از پرهیزكارى دلهاZV )حج حُنَفَاء لِلَّهِ غَیْرَ مُشْرِكِینَ بِهِ وَمَن یُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاء فَتَخْطَفُهُ الطَّیْرُ أَوْ تَهْوِی بِهِ الرِّیحُ فِی مَكَانٍ سَحِیقٍ یكتاپرستان براى خدا نه شرك‏ورزندگان بدو و آنكه شرك ورزد به خدا پس گوئیا درافتاده است از آسمان تا بربایدش پرنده یا بپراكندش باد به جائى دور (یا رانده)kU!5حج ذَلِكَ وَمَن یُعَظِّمْ حُرُمَاتِ اللَّهِ فَهُوَ خَیْرٌ لَّهُ عِندَ رَبِّهِ وَأُحِلَّتْ لَكُمُ الْأَنْعَامُ إِلَّا مَا یُتْلَى عَلَیْكُمْ فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ این و هر كه بزرگ شمرد حرمتهاى خدا را پس آن بهتر است براى او نزد پروردگارش و حلال شد براى شما چهارپایان مگر آنچه خوانده شود بر شما پس دورى گزینید از پلیدى یعنى بتان و دورى گزینید از سخن نارواSTm9حج ثُمَّ لْیَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَلْیُوفُوا نُذُورَهُمْ وَلْیَطَّوَّفُوا بِالْبَیْتِ الْعَتِیقِ پس تا بگذارند چرك (آلایش) خویش را و وفا كنند به نذرهاى خود و طواف كنند گرد خانه كهن‏zSE/حج لِیَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَیَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِی أَیَّامٍ مَّعْلُومَاتٍ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِیرَ تا بنگرند سودهائى براى خویش و ببرند نام خدا را در روزهائى دانسته بر آنچه روزیشان داده است از دامهاى چهارپا پس بخورید از آن و بخورانید به بینواى درویش‏xR!Oحج وَأَذِّن فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوكَ رِجَالًا وَعَلَى كُلِّ ضَامِرٍ یَأْتِینَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ و بانگ برآور در مردم به حج آیندت پیادگان و بر هر اشترى لاغر كه مى‏آیند از هر دره‏اى ژرف‏cQYmحج وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِیمَ مَكَانَ الْبَیْتِ أَن لَّا تُشْرِكْ بِی شَیْئًا وَطَهِّرْ بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْقَائِمِینَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ و هنگامى كه جایگاه گردانیدم براى ابراهیم جاى خانه را كه شرك نورز به من چیزى را و پاك گردان خانه مرا براى طواف‏كنندگان و بپاى‏ایستادگان و ركوع‏كنندگان سجده‏كنندگان‏ H | }Ho^uiحج 'أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ رخصت داده شد (یا اعلام شد) بدانان كه پیكار مى‏شوند كه ستم شدند و همانا خدا است بر یارى آنان توانا]]sGحج &إِنَّ اللَّهَ یُدَافِعُ عَنِ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ همانا خدا دفاع كند از آنان كه ایمان آوردند همانا خدا دوست ندارد هر خیانتكار ناسپاسى را\1uحج %لَن یَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَكِن یَنَالُهُ التَّقْوَى مِنكُمْ كَذَلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِینَ هرگز نرسد خدا را گوشتها و نه خونهاى آنها و لیكن رسدش پرهیزكارى از شما بدینگونه رام كردیم آنها را براى شما تا بزرگ شمرید خدا را بر آنچه راهبریتان كرد و بشارت ده نیكوكاران‏F[_-حج $وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُم مِّن شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِیهَا خَیْرٌ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَیْهَا صَوَافَّ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ كَذَلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و اشتران فربه (قربانى) گردانیدیم آنها را براى شما از شعارهاى خدا شما را است در آنها خوبیى پس ببرید نام خدا را بر آنها صف‏آرندگان تا گاهى كه بیفتد پهلوهاى آنها بخورید از آنها و بخورانید بینوا و دریوزه را بدینسان رام گردانیدیمشان براى شما شاید شما سپاسگزارید{ZC3حج #الَّذِینَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِینَ عَلَى مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِیمِی الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ آنان كه هر گاه یاد شود خدا بترسد دلهاشان و شكیبایان بر آنچه رسدشان و بپادارندگان نماز و از آنچه روزیشان دادیم ببخشندYA?حج "وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا لِیَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ و براى هر ملتى نهادیم پرستشى تا ببرند نام خدا را بر آنچه روزیشان داد از دامهاى چهارپا و خداى شما خداوند یكتا است پس براى او اسلام آرید و مژده ده به فروتنان‏  C#e_-حج .أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ یَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آذَانٌ یَسْمَعُونَ بِهَا فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَلَكِن تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِی فِی الصُّدُورِ آیا نگشتند در زمین تا باشدشان دلهائى كه دریابند بدانها یا گوشهائى كه بشنوند بدانها زیرا كور نشوند دیدگان و لیكن كور شوند دلهائى كه درون سینه‏ها است‏Ed} حج -فَكَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ أَهْلَكْنَاهَا وَهِیَ ظَالِمَةٌ فَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا وَبِئْرٍ مُّعَطَّلَةٍ وَقَصْرٍ مَّشِیدٍ و بسا شهرى كه نابودش كردیم و او است ستمگر پس آن است فرود آمده بر پایه‏هاى خود و چاهى ویران و كاخى افراشته‏*c'-حج ,وَأَصْحَابُ مَدْیَنَ وَكُذِّبَ مُوسَى فَأَمْلَیْتُ لِلْكَافِرِینَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَیْفَ كَانَ نَكِیرِ و یاران مدین و دروغگو شمرده شد موسى پس مهلت دادم به كافران سپس گرفتم ایشان را پس چگونه بود برابرى كردن و انتقام من‏|baحج +وَقَوْمُ إِبْرَاهِیمَ وَقَوْمُ لُوطٍ و قوم ابراهیم و قوم لوط&a3حج *وَإِن یُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَثَمُودُ و اگر به دروغ گیرندت همانا به دروغ گرفتید پیش از ایشان قوم نوح و عاد و ثمودF`حج )الَّذِینَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ آنان كه اگر فرمانروائیشان دهیم در زمین بپاى دارند نماز را و بدهند زكات را و فرمان رانند به خوبى و بازدارند از بدى و براى خدا است فرجام كارهاo_Kحج (الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ یُذْكَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِیرًا وَلَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ آنان كه برون رانده شدند از خانه‏هاى خود به ناحقّ‏ّ جز آنكه مى‏گفتند پروردگار ما خدا است و اگر نبود دورساختن خدا مردم را گروهى با گروهى همانا ویران مى‏شدند پرستشگاه‏ها و كلیساها و نمازها و مسجدهائى كه برده شود در آنها نام خدا بسیار و البته یارى كند خدا هر كه را یاریش كند همانا خدا است تواناى عزتمند  dK0%mKحج 6وَلِیَعْلَمَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَیُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ وَإِنَّ اللَّهَ لَهَادِ الَّذِینَ آمَنُوا إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و تا بدانند آنان كه داده شدند دانش را كه آن است حقّ از پروردگار تو پس ایمان آرند بدان پس نرم شود براى آن دلهاشان و همانا خدا راهنماى آنانى است كه ایمان آوردند بسوى راهى راست‏lIeحج 5لِیَجْعَلَ مَا یُلْقِی الشَّیْطَانُ فِتْنَةً لِّلَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْقَاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ وَإِنَّ الظَّالِمِینَ لَفِی شِقَاقٍ بَعِیدٍ تا بگرداند آنچه را مى‏افكند شیطان آزمایشى براى آنان كه در دلهاشان بیمارى است و سنگین‏دلان و همانا ستمگرانند در دشمنیى دور و درازkGcحج 4وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَلَا نَبِیٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّیْطَانُ فِی أُمْنِیَّتِهِ فَیَنسَخُ اللَّهُ مَا یُلْقِی الشَّیْطَانُ ثُمَّ یُحْكِمُ اللَّهُ آیَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ و نفرستادیم پیش از تو فرستاده‏اى و نه پیمبرى مگر هر گاه آرزو مى‏كرد مى‏افكند شیطان در آرزوى او پس برمى‏انداخت خدا آنچه را شیطان مى‏افكند سپس استوار مى‏ساخت خدا آیتهاى خویش را و خدا است داناى حكیم‏j9{حج 3وَالَّذِینَ سَعَوْا فِی آیَاتِنَا مُعَاجِزِینَ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ و آنان كه بشتافتند در آیتهاى ما به عجزآرندگان آنانند یاران دوزخ‏:i=7حج 2فَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِیمٌ پس آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند براى ایشان است آمرزشى و روزیى گرامى‏qh_حج 1قُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا أَنَا لَكُمْ نَذِیرٌ مُّبِینٌ بگو اى مردم جز این نیست كه منم براى شما ترساننده‏اى آشكارfgMحج 0وَكَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ أَمْلَیْتُ لَهَا وَهِیَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُهَا وَإِلَیَّ الْمَصِیرُ و بسا شهرى كه مهلت دادیم بدان حالى كه ستمكار بود و سپس گرفتیم آن را و بسوى من است بازگشت‏]fyAحج /وَیَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَن یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَإِنَّ یَوْمًا عِندَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ و شتاب خواهند از تو در عذاب و هرگز نشكند خدا وعده خود را و همانا روزى نزد پروردگار تو مانند هزار سال است از آنچه مى‏شمرند G+ l 0 qGvCMحج ?أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّةً إِنَّ اللَّهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ آیا ندیدى كه خدا فرستاد از آسمان آبى پس گردید زمین سرسبز همانا خداوند است نوازنده آگاه‏usAحج >ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا یَدْعُونَ مِن دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِیُّ الْكَبِیرُ این بدان است كه خدا است حقّ و آنچه مى‏خوانند جز او است باطل و آنكه خدا است برتر بزرگ‏t[aحج =ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ این بدان است كه خدا فرو مى‏برد شب را در روز و فرو مى‏برد روز را در شب و آنكه خدا است شنواى بیناMsa9حج <ذَلِكَ وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِیَ عَلَیْهِ لَیَنصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ این و هر كه كیفر دهد مانند آنچه را شكنجه شده است پس ستم شود بر او هر آینه یاریش كند خدا و همانا خدا است درگذرنده آمرزگارr+حج ;لَیُدْخِلَنَّهُم مُّدْخَلًا یَرْضَوْنَهُ وَإِنَّ اللَّهَ لَعَلِیمٌ حَلِیمٌ هر آینه درآردشان خدا جایگاهى كه بپسندندش و هر آینه خدا است داناى بردبار&qYsحج :وَالَّذِینَ هَاجَرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَیَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ و آنان كه از خانمان آواره شدند در راه خدا سپس كشته شدند یا مردند همانا خدا روزیشان دهد روزیى نكو و همانا خدا است بهترین روزى‏دهندگان‏8pE+حج 9وَالَّذِینَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآیَاتِنَا فَأُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ و آنان كه كفر ورزیدند و تكذیب كردند آیتهاى ما را ایشان را است عذابى خواركننده‏;oQ%حج 8الْمُلْكُ یَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ فَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ پادشاهى در آن روز از آن خدا است حكم كند میان ایشان پس آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند در باغستان نعمتندQn حج 7وَلَا یَزَالُ الَّذِینَ كَفَرُوا فِی مِرْیَةٍ مِّنْهُ حَتَّى تَأْتِیَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ یَأْتِیَهُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَقِیمٍ و پیوسته باشند آنان كه كفر ورزیدند در شكى از آن تا بیایدشان ساعت ناگهان یا بیایدشان عذاب روزى نازا (بى‏مانند)  fe|U@~yحج Gوَیَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَا لَیْسَ لَهُم بِهِ عِلْمٌ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِن نَّصِیرٍ و پرستش كنند جز خدا آنچه را نفرستاد بدان فرمانروایى و آنچه نیستشان بدان دانشى و نیست ستمكاران را یاورى‏:}mحج Fأَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّ ذَلِكَ فِی كِتَابٍ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ آیا ندانستى كه خدا مى‏داند آنچه در آسمان و زمین است همانا این است در نامه‏اى همانا این است بر خدا آسان‏#|Gحج Eاللَّهُ یَحْكُمُ بَیْنَكُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا كُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ خدا حكم كند میان شما روز قیامت در آنچه بودید در آن اختلاف مى‏كردیدe{k_حج Dوَإِن جَادَلُوكَ فَقُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ و اگر پرخاش كردند با تو بگو خدا داناتر است بدانچه مى‏كنید}z'Sحج Cلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا هُمْ نَاسِكُوهُ فَلَا یُنَازِعُنَّكَ فِی الْأَمْرِ وَادْعُ إِلَى رَبِّكَ إِنَّكَ لَعَلَى هُدًى مُّسْتَقِیمٍ براى هر ملتى نهادیم روشى كه ایشانند رونده آن پس نستیزند با تو در كار و برخوان بسوى پروردگار خود كه توئى همانا بر هدایتى راست‏dyecحج Bوَهُوَ الَّذِی أَحْیَاكُمْ ثُمَّ یُمِیتُكُمْ ثُمَّ یُحْیِیكُمْ إِنَّ الْإِنسَانَ لَكَفُورٌ و او است آنكه زنده كرد شما را پس بمیراندتان و سپس زنده سازدتان و همانا انسان است بسیار ناسپاس‏dx/حج Aأَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِی الْأَرْضِ وَالْفُلْكَ تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَیُمْسِكُ السَّمَاء أَن تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِیمٌ آیا ندیدى كه خدا رام كرد براى شما آنچه در زمین است و كشتى كه مى‏رود در دریا به فرمانش و نگاه مى‏دارد آسمان را كه فرود آید بر زمین مگر با اذن او همانا خدا به مردم است نوازنده مهربان‏Fwe'حج @لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ براى او است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و همانا خدا است بى‏نیاز ستوده‏  . 8Yحج Mیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا ارْكَعُوا وَاسْجُدُوا وَاعْبُدُوا رَبَّكُمْ وَافْعَلُوا الْخَیْرَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ اى آنان كه ایمان آوردید ركوع گزارید و سجده كنید و پرستش كنید پروردگار خود را و بكنید خوبى را شاید رستگار شوید<E3حج Lیَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ داند آنچه پیش روى ایشان و آنچه پشت سر ایشان است و بسوى خدا بازگردانیده شوند كارها5gحج Kاللَّهُ یَصْطَفِی مِنَ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا وَمِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ خدا بگزیند از فرشتگان فرستادگانى و از مردم همانا خدا است شنواى بینا{ kحج Jمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ ارج نگذاشتند خدا را حقّ ارجمندیش همانا خدا است تواناى عزتمند'حج Iیَا أَیُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَن یَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَإِن یَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَیْئًا لَّا یَسْتَنقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ اى مردم زده شد مثلى پس بشنویدش همانا آنان كه مى‏خوانید جز خدا هرگز نیافرند مگسى را و هر چند گرد آیند براى آن و اگر بربایدشان مگس چیزى را نستانندش از آن ناتوانند خواهنده و خواسته‏Nحج Hوَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ تَعْرِفُ فِی وُجُوهِ الَّذِینَ كَفَرُوا الْمُنكَرَ یَكَادُونَ یَسْطُونَ بِالَّذِینَ یَتْلُونَ عَلَیْهِمْ آیَاتِنَا قُلْ أَفَأُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِّن ذَلِكُمُ النَّارُ وَعَدَهَا اللَّهُ الَّذِینَ كَفَرُوا وَبِئْسَ الْمَصِیرُ و هر گاه خوانده شود بر ایشان آیتهاى ما روشن بشناسى در چهره‏هاى آنان كه كفر ورزیدند بدى را نزدیك است بتازند بر آنان كه مى‏خوانند بر ایشان آیتهاى ما را بگو آیا آگهیتان دهم به بدتر از این آتش وعده دادش خدا بدانان كه كفر ورزیدند و بد بازگشتگاهى است‏ u y YF/d3u:'A#مؤمنون ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِی قَرَارٍ مَّكِینٍ پس گردانیدیمش چكه آبى در آرامگاهى جایدارa'_Sمؤمنون وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِینٍ و همانا آفریدیم انسان را از كشیده‏اى (یا چكیده) از گل‏Q'e-مؤمنون الَّذِینَ یَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ كه ارث برند بهشت را ایشانند در آن جاودانان‏t']مؤمنون أُوْلَئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ آنانند ارث‏برندگان‏G'K3مؤمنون وَالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ و آنان كه بر نمازهاى خویشند مواظبت‏كنندگان‏h'c]مؤمنون وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ و آنان كه امانتها و عهدهاى خویش را هستند رعایت‏كنندگان‏d 'oIمؤمنون فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ و آنكو خواهد ماوراى این را پس آنانند تجاوزكنندگان‏? 'Yمؤمنون إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أوْ مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ مگر بر همسران خود یا آنچه دارا است دستهاى ایشان كه ایشانند نانكوهیدگان‏6 '-/مؤمنون وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ و آنان كه براى فرجهاى خویشتند نگهدارندگانند '%مؤمنون وَالَّذِینَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ و آنانكه هستند زكات را كنندگان‏5 '3'مؤمنون وَالَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ و آنان كه از یاوه (بیهده)اند روى‏گردانان‏'+مؤمنون الَّذِینَ هُمْ فِی صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ آنان كه در نماز خویشند فروتنان‏z' {oمؤمنون قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ همانا رستگار شدند مؤمنان‏r'_{مؤمنون بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏UGحج Nوَجَاهِدُوا فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَیْكُمْ فِی الدِّینِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِیكُمْ إِبْرَاهِیمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمینَ مِن قَبْلُ وَفِی هَذَا لِیَكُونَ الرَّسُولُ شَهِیدًا عَلَیْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ فَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِیرُ و بكوشید در راه خدا سزاى كوشش او او برگزید شما را و ننهاد بر شما در دین رنجى را ملت پدر شما ابراهیم او نامیدتان مسلمانان از پیش و در این (قرآن) تا باشد پیمبر گواهى بر شما و باشید گواهان بر مردم پس بپا دارید نماز را و بدهید زكات را و نگهدارى از خدا جوئید او است سرپرست شما چه خوب سرپرست و چه خوب یاورى است‏ @ L ^@D'wمؤمنون وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَقَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ و همانا فرستادیم نوح را بسوى قومش گفت اى قوم من پرستش كنید خدا را نیست شما را خدایى جز او آیا نمى‏ترسید'-مؤمنون وَعَلَیْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ و بر آنها و بر كشتى بار مى‏شوید' mمؤمنون وَإِنَّ لَكُمْ فِی الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُّسقِیكُم مِّمَّا فِی بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِیهَا مَنَافِعُ كَثِیرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ و همانا شما را است در چهارپایان عبرتى بنوشانیمتان از آنچه در شكمهاى آنها است و براى شما است در آنها سودهاى فراوان و از آنها مى‏خوریدL'CEمؤمنون وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِن طُورِ سَیْنَاء تَنبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِّلْآكِلِینَ و درختى كه برون مى‏آید از طور سیناء مى‏روید با روغن و رنگى (نان خورشى) براى خورندگان‏8'Cمؤمنون فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِیلٍ وَأَعْنَابٍ لَّكُمْ فِیهَا فَوَاكِهُ كَثِیرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ پس پدید آوردیم براى شما بدان باغهائى از خرمابنها و انگورها شما را است در آن میوه‏هائى فراوان و از آن مى‏خورید'3wمؤمنون وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِی الْأَرْضِ وَإِنَّا عَلَى ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ و فرستادیم از آسمان آبى به اندازه‏اى پس جایگزین ساختیمش در زمین و همانا مائیم بر بردن آن توانایان‏('Qoمؤمنون وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِینَ و همانا آفریدیم فراز شما هفت راه و نبودیم از آفرینش ناآگاهان‏>'C)مؤمنون ثُمَّ إِنَّكُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ تُبْعَثُونَ سپس همانا شما روز قیامت برانگیخته مى‏شوید''/مؤمنون ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذَلِكَ لَمَیِّتُونَ سپس شمائید پس از آن هر آینه مردگان‏'+Oمؤمنون ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ پس آفریدیم نطفه (چكه) را خونى بسته پس آفریدیم خون را گوشتى جویده پس آفریدیم گوشت را استخوانهائى پس پوشانیدیم استخوانها را گوشتى سپس پدید آوردیمش آفرینشى دیگر پس خجسته باد خدا بهترین آفرینندگان‏ =   Ws=%&'9مؤمنون فَأَرْسَلْنَا فِیهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ پس فرستادیم در ایشان فرستاده‏اى از ایشان كه پرستش كنید خدا را نیست شما را خداوندى جز او آیا نمى‏ترسید:%'Eمؤمنون ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِینَ سپس پدید آوردیم پس از ایشان قرنى دیگر راd$'Seمؤمنون إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ وَإِن كُنَّا لَمُبْتَلِینَ همانا در این است آیتهائى و همانا هستیم ما آزمایش‏كنندگان‏&#'%مؤمنون وَقُل رَّبِّ أَنزِلْنِی مُنزَلًا مُّبَارَكًا وَأَنتَ خَیْرُ الْمُنزِلِینَ و بگو پروردگارا فرود آور مرا فرودگاهى فرخنده و توئى بهترین فرودآرندگان‏9"'osمؤمنون فَإِذَا اسْتَوَیْتَ أَنتَ وَمَن مَّعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ پس گاهى كه استوار شدى تو و آنكه با تو است در كشتى بگو سپاس خدائى را كه رهائید ما را از گروه ستمگران‏`!'=sمؤمنون فَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْیُنِنَا وَوَحْیِنَا فَإِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُكْ فِیهَا مِن كُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَلَا تُخَاطِبْنِی فِی الَّذِینَ ظَلَمُوا إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ پس وحى كردیم بدو كه بساز كشتى را به دیدگان ما و به وحى ما تا گاهى كه آید فرمان ما و بجوشد تنور پس جاى ده در آن از هر كدام دو جفت را و خاندان خویش را مگر آنكه پیشى گرفت بر او سخن از ایشان و سخن نگوى با من در آنان كه ستم كردند كه ایشانند غرق‏شدگان‏4 '9مؤمنون قَالَ رَبِّ انصُرْنِی بِمَا كَذَّبُونِ گفت پروردگارا یاریم كن بر آنچه دروغگویم شمردند' sمؤمنون إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّى حِینٍ نیست او جز مردى كه بدو است دیوانگى پس انتظار كشید بدو تا زمانى‏a'1مؤمنون فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِینَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ یُرِیدُ أَن یَتَفَضَّلَ عَلَیْكُمْ وَلَوْ شَاء اللَّهُ لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً مَّا سَمِعْنَا بِهَذَا فِی آبَائِنَا الْأَوَّلِینَ پس گفتند گروهى كه كفر ورزیدند از قومش نیست این مگر بشرى همانند شما خواهد برترى جوید بر شما و اگر مى‏خواست خدا هر آینه مى‏فرستاد فرشتگانى نشنیدیم بدین در پدران ما پیشینیان‏  g @\Y1'g;مؤمنون +مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا یَسْتَأْخِرُونَ سبقت نگیرند هیچ ملتى سرآمد خویش را و نه پس افتندB0'I+مؤمنون *ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِینَ سپس پدید آوردیم پس از ایشان قرنهائى دگران‏m/'Iمؤمنون )فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاء فَبُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ پس گرفتشان خروشى به حقّ و گردانیدیمشان خاشاكى به روى سیل پس دور باد براى گروه ستمگران‏>.';1مؤمنون (قَالَ عَمَّا قَلِیلٍ لَیُصْبِحُنَّ نَادِمِینَ گفت پس از اندكى هر آینه خواهید گردید پشیمان‏--'+مؤمنون 'قَالَ رَبِّ انصُرْنِی بِمَا كَذَّبُونِ گفت پروردگارا یاریم كن بدانچه تكذیبم كردندA,'Q!مؤمنون &إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِینَ نیست او مگر مردى كه بسته است بر خدا دروغى را و نیستیم ما بدو ایمان‏آرندگان‏?+'M!مؤمنون %إِنْ هِیَ إِلَّا حَیَاتُنَا الدُّنْیَا نَمُوتُ وَنَحْیَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ نیست آن جز زندگانى نزدیك ما مى‏میریم و زنده مى‏شویم و نیستیم برانگیختگان‏*' مؤمنون $هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ دور است دور آنچه وعده داده مى‏شوید^)'_Mمؤمنون #أَیَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ آیا وعده دهد شما را گاهى كه مُردید و شدید خاكى و استخوانهائى آنكه شمائید برون‏آوردگان‏('مؤمنون "وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ و اگر فرمان برید بشرى را همانند خویش شمائید در آن هنگام زیانكاران‏''gGمؤمنون !وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِینَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاء الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ یَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَیَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ و گفتند آن گروه از قومش كه كفر ورزیدند و دروغ پنداشتند رسیدن را به آخرت و كامرائیشان دادیم در زندگانى دنیا نیست این جز بشرى مانند شما مى‏خورد از آنچه مى‏خورید از آن و مى‏نوشد از آنچه مى‏نوشید Z -  80ZR>'[9مؤمنون 8نُسَارِعُ لَهُمْ فِی الْخَیْرَاتِ بَل لَّا یَشْعُرُونَ شتاب كنیم براى ایشان در خوبیها بلكه درنمىیابندj='oUمؤمنون 7أَیَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِ مِن مَّالٍ وَبَنِینَ آیا پندارند كه آنچه كمك دهیمشان بدان از مال و فرزندان‏'<''مؤمنون 6فَذَرْهُمْ فِی غَمْرَتِهِمْ حَتَّى حِینٍ پس بگذارشان در فرورفتگیشان تا زمانى‏K;'G?مؤمنون 5فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَیْنَهُمْ زُبُرًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ پس پخش كردند كار خود را میان خود نامه‏هائى هر حزبى است بدانچه نزد ایشان است شادمان‏:')مؤمنون 4وَإِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ و همانا این است ملت شما ملتى یگانه و منم پروردگار شما پس مرا بترسیدm9'9مؤمنون 3یَا أَیُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّی بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ اى پیمبران بخورید از پاكیزه‏ها و بكنید كارى شایسته همانا منم بدانچه مى‏كنید داناl8'Iمؤمنون 2وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْیَمَ وَأُمَّهُ آیَةً وَآوَیْنَاهُمَا إِلَى رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِینٍ و گردانیدیم پسر مریم و مادرش را آیتى و پناهشان دادیم بسوى فرازى داراى آرامش و آبى گواراd7'qGمؤمنون 1وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ و همانا دادیم به موسى كتاب را شاید ایشان رهبرى شوند:6'='مؤمنون 0فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ الْمُهْلَكِینَ پس تكذیبشان كردند پس شدند از هلاك‏شدگان‏:5'+9مؤمنون /فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَیْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ پس گفتند آیا ایمان آریم براى دو بشر همانند ما و قوم آنانند براى ما پرستش‏كنندگان‏4']مؤمنون .إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِینَ بسوى فرعون و گروهش پس سركشیدند و شدند قومى برترى‏جویان‏$3'1مؤمنون -ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَى وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآیَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِینٍ پس فرستادیم موسى و برادرش هارون را به آیتهاى خویش و فرمانروائى آشكارO2'/_مؤمنون ,ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَا كُلَّ مَا جَاء أُمَّةً رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا یُؤْمِنُونَ سپس فرستادیم فرستادگان خود را پى‏درپى هر گاه مى‏آمد ملتى را فرستاده‏اش تكذیبش مى‏كردند پس پیرو گردانیدیم گروهى را از براى گروهى و گردانیدیمشان داستانهائى پس دورباد براى گروهى كه ایمان نمى‏آورند )W B @ &0XL']Cمؤمنون Fأَمْ یَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ بَلْ جَاءهُم بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ یا گویند بدو آشفتگى است بلكه بیامدشان به حقّ و بیشتر ایشانند حقّ را ناخوش‏دارندگان‏qK'_sمؤمنون Eأَمْ لَمْ یَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ یا نشناختند پیمبر خویش را پس ایشانند او را انكاركنان (ناشناسان)9J'Qمؤمنون Dأَفَلَمْ یَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءهُم مَّا لَمْ یَأْتِ آبَاءهُمُ الْأَوَّلِینَ آیا تدبر نكردند سخن را یا بیامدشان آنچه نیامد پدرانشان را آن پیشینیان‏2I'-'مؤمنون Cمُسْتَكْبِرِینَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ كبرورزندگان بدان شب‏نشینى بیهده‏گویان‏وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا وَلَدَیْنَا كِتَابٌ یَنطِقُ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ و تكلیف نكنیم كس را جز به اندازه گشایش او (تاب و توانش) و نزد ما است نامه‏اى كه سخن گوید به حقّ و ایشان ستم نمى‏شوند~C'iمؤمنون =أُوْلَئِكَ یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ آنان مى‏شتابند در خوبیها و ایشانند آنها را پیشى‏گیرندگان‏aB'mEمؤمنون <وَالَّذِینَ یُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ و آنان كه دهند آنچه را دهند و دلهاشان لرزان است كه بسوى پروردگار خویشند بازگشت‏كنان‏,A'3مؤمنون ;وَالَّذِینَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا یُشْرِكُونَ و آنان كه به پروردگار خویش شرك نورزندN@'?Mمؤمنون :وَالَّذِینَ هُم بِآیَاتِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنُونَ و آنان كه به آیتهاى پروردگار خویشند ایمان‏آرندگان‏S?'c3مؤمنون 9إِنَّ الَّذِینَ هُم مِّنْ خَشْیَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ همانا آنان كه از ترس پروردگار خویشند هراسان‏ y i -X'1مؤمنون Rقَالُوا أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ گفتند آیا گاهى كه مردیم و شدیم خاكى و استخوانهائى آیا مائیم برانگیختگان‏0W'1مؤمنون Qبَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ بلكه گفتند همانند آنچه گفتند پیشینیان‏UV'q)مؤمنون Pوَهُوَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ و او است آنكه زنده كند و بمیراند و براى او است گردش شبانه روز آیا بخرد نمىیابیدtU'{]مؤمنون Oوَهُوَ الَّذِی ذَرَأَكُمْ فِی الْأَرْضِ وَإِلَیْهِ تُحْشَرُونَ و او است آنكه آفرید شما را از زمین و بسوى او گردآورده شویدUT'}مؤمنون Nوَهُوَ الَّذِی أَنشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِیلًا مَّا تَشْكُرُونَ و او است آنكه پدید آورد براى شما گوش و دیده‏گان و دلها را به كمى سپاسگزاریدdS'Y_مؤمنون Mحَتَّى إِذَا فَتَحْنَا عَلَیْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِیدٍ إِذَا هُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ تا گاهى كه برگشودیم بر ایشان درى را داراى عذابى سخت ناگهان ایشانند در آن سراسیمه یا نومیدان‏BR'Yمؤمنون Lوَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا یَتَضَرَّعُونَ و همانا گرفتیمشان به عذاب پس فروتن نشدند براى پروردگار خویش و نه زارى كنند{Q'ssمؤمنون Kوَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ و اگر رحم كنیم ایشان را و بگشائیم آنچه بدیشان است از رنج همانا خیرگى كنند در سركشى خود فروروندگان‏#P'- مؤمنون Jوَإِنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ و همانا آنان كه ایمان نمى‏آرند به آخرت از راهند كناره‏گیران (كجروان)8O'Oمؤمنون Iوَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و همانا تو خوانیشان بسوى راهى راست‏:N'7-مؤمنون Hأَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَیْرٌ وَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ آیا پرسیشان هزینه پس هزینه پروردگار تو بهتر است و او است بهترین روزى‏دهندگان‏EM'Y!مؤمنون Gوَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِیهِنَّ بَلْ أَتَیْنَاهُم بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَن ذِكْرِهِم مُّعْرِضُونَ و اگر پیروى كند حقّ هوسهاى آنان را هر آینه فاسد شود آسمانها و زمین و هر كه در آنها است بلكه آوردیمشان به ذكر خود پس ایشانند از ذكر خود روى‏گردانان‏   pf'/oمؤمنون `ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَصِفُونَ دور كن بدانچه آن بهتر است بدى را ما داناتریم بدانچه مى‏ستایند}e'cمؤمنون _وَإِنَّا عَلَى أَن نُّرِیَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ و همانا مائیم بر آنكه بنمایانیمت آنچه را وعده بدیشان دهیم توانایان‏Cd'Q%مؤمنون ^رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِی فِی الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ پروردگارا پس نگردان مرا در گروه ستمگران‏Dc'1Gمؤمنون ]قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِیَنِّی مَا یُوعَدُونَ بگو پروردگارا اگر بنمایانیم آنچه را وعده داده شوندdb'};مؤمنون \عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِكُونَ داناى نهان و هویدا پس برتر است از آنچه شرك ورزندya'Mمؤمنون [مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ برنگرفت خدا فرزندى و نبود با وى خدائى چه در آن هنگام مى‏برد هر خدائى آنچه را بیافریده است و برترى مى‏جست برخى از ایشان بر برخى منزّه است خدا از آنچه مى‏ستایندW`'[Cمؤمنون Zبَلْ أَتَیْنَاهُم بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ بلكه آوردیمشان به حقّ و همانا ایشانند دروغگویان‏J_'?Eمؤمنون Yسَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ فَأَنَّى تُسْحَرُونَ زود است گویند براى خدا بگو پس به كجا افسون مى‏شوید~^' _مؤمنون Xقُلْ مَن بِیَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ یُجِیرُ وَلَا یُجَارُ عَلَیْهِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ بگو كیست كه به دست او است پادشاهیهاى همه چیز و او پناه دهد و بر او پناه داده نشود اگر مى‏دانیدB]'7=مؤمنون Wسَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ بزودى گویند از آن خدا بگو پس چرا پرهیزكارى نكنید\'cمؤمنون Vقُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ بگو كیست پروردگار آسمانهاى هفت‏گانه و پروردگار عرش بزرگ‏I['?Cمؤمنون Uسَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ زود است گویند براى خدا بگو پس چرا یادآور نمى‏شویدiZ'iYمؤمنون Tقُل لِّمَنِ الْأَرْضُ وَمَن فِیهَا إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ بگو از آنِ كیست زمین و آنكه در آن است اگر هستید دانایان‏^Y'u7مؤمنون Sلَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ همانا وعده داده شدیم ما و پدران ما این را از پیش نیست این جز افسانه‏هاى پیشینیان‏ 't x Q /Xs']Cمؤمنون mإِنَّهُ كَانَ فَرِیقٌ مِّنْ عِبَادِی یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ همانا بودند گروهى از بندگانم مى‏گفتند پروردگارا ایمان آوردیم پس بیامرز ما را و رحم كن بر ما و توئى بهترین رحم‏كنندگان‏Pr'+eمؤمنون lقَالَ اخْسَؤُوا فِیهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ گفت گم شوید (نهیبى كه به سگ مى‏زنند) در آن و با من سخن نگوئید q' مؤمنون kرَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ پروردگارا برون آر ما را از آن سپس اگر بازگشتیم همانا مائیم ستمكاران‏p')}مؤمنون jقَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَیْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّینَ گفتند پروردگارا چیره گشت بر ما تیره روزى ما و شدیم گروهى گمراهان‏o' مؤمنون iأَلَمْ تَكُنْ آیَاتِی تُتْلَى عَلَیْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ آیا نبود آیتهایم خوانده مى‏شد بر شما پس بودید بدانها تكذیب‏كنندگان‏nn']oمؤمنون hتَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِیهَا كَالِحُونَ بریان سازد رویهاى ایشان را آتش و ایشانند در آن چهره‏سوختگان‏Wm'}!مؤمنون gوَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَئِكَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِی جَهَنَّمَ خَالِدُونَ و آنكه سبك شود سنجشهایش پس آنانند كه زیان كردند خویش را در دوزخند جاودانان‏Yl'u-مؤمنون fفَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ پس آنكو سنگین شود سنجهایش آنانند رستگاران‏Ak'M%مؤمنون eفَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَیْنَهُمْ یَوْمَئِذٍ وَلَا یَتَسَاءلُونَ تا گاهى كه دمیده شود در صور نباشد تبارى میانشان در آن روز و نه از همدیگر پرسند#j' -مؤمنون dلَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ شاید كردارى شایسته كنم در آنچه بازگذاردم نه چنین است همانا آن است سخنى كه او است گوینده آن و از پشت سر آنان است برزخى (دیوارى) تا روزى كه برانگیخته شوندxi'ukمؤمنون cحَتَّى إِذَا جَاء أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ تا گاهى كه بیاید یكیشان را مرگ گوید پروردگارا بازگردانید مرا/h'7مؤمنون bوَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن یَحْضُرُونِ و پناه برم به تو پروردگارا از آنكه حاضر آیندم‏Ug'[?مؤمنون aوَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّیَاطِینِ و بگو پروردگارا پناه برم به تو از ریوهاى شیاطین‏  |$&%%نورالزَّانِیَةُ وَالزَّانِی فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ وَلَا تَأْخُذْكُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِی دِینِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَلْیَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ زن زناكار و مرد زناكار بزنید هر كدام را از آنان صد ضربه (تازیانه) و نگیردتان بدانان رحمى در دین خدا اگر ایمان دارید به خدا و روز بازپسین و باید گواه باشند شكنجه آنان را گروهى از مؤمنان‏u~ [نورسُورَةٌ أَنزَلْنَاهَا وَفَرَضْنَاهَا وَأَنزَلْنَا فِیهَا آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ لَّعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ سورتى است (بخشى است) فرستادیمش و بایسته داشتیمش و فرستادیم در آن آیتهائى روشن شاید یاد آوریدk}_{نوربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏s|'ogمؤمنون vوَقُل رَّبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ و بگو پروردگارا بیامرز و رحم كن و توئى بهترین رحم‏كنندگان‏o{'Mمؤمنون uوَمَن یَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ إِنَّهُ لَا یُفْلِحُ الْكَافِرُونَ و آنكو بخواند با خدا خدائى دیگر را كه نیستش حجتى بر آن جز این نیست كه حسابش نزد پروردگار او است و همانا رستگار نشوند كافران‏.z'Wuمؤمنون tفَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِیمِ پس برتر است خدا پادشاه حقّ نیست خدائى جز او پروردگار عرش گرامى‏8y'Mمؤمنون sأَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَیْنَا لَا تُرْجَعُونَ پس آیا پنداشتید كه شما را آفریدیم بیهده و آنكه شما بسوى ما بازنمى‏گردیدnx'#)مؤمنون rقَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِیلًا لَّوْ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ گفت نماندید مگر اندكى اگر بودید مى دانستیدvw' Oمؤمنون qقَالُوا لَبِثْنَا یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ فَاسْأَلْ الْعَادِّینَ گفتند ماندیم روزى یا پاره روزى پس بپرس از شمارندگان‏;v'Kمؤمنون pقَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِی الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِینَ گفت چند ماندید در زمین به شمار سالیان‏u'%مؤمنون oإِنِّی جَزَیْتُهُمُ الْیَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ همانا پاداششان دادم امروز بدانچه شكیبا شدند كه ایشانند رستگاران‏It'a!مؤمنون nفَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِیًّا حَتَّى أَنسَوْكُمْ ذِكْرِی وَكُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَ پس برگرفتیدشان مسخره تا فراموشتان كردند یاد مرا و بودید بدیشان خنده‏زنان‏  90$$Cنور وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْكُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ حَكِیمٌ و اگر نبود فضل خدا بر شما و رحمتش و آنكه خدا است توبه‏پذیرنده حكیم‏'gنور وَالْخَامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَیْهَا إِن كَانَ مِنَ الصَّادِقِینَ و پنجمین آنكه خشم خدا بر او باد اگر آن مرد است از راستگویان‏ci[نورعَنْهَا الْعَذَابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الْكَاذِبِینَ و دور مى‏كند از زن شكنجه را كه گواهى دهد چهار گواهى سوگند به خدا كه آن مرد است از دروغگویان‏UWنوروَالْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَیْهِ إِن كَانَ مِنَ الْكَاذِبِینَ وَیَدْرَأُ و پنجمین آنكه لعنت خدا باد بر او اگر باشد از دروغگویان‏}نوروَالَّذِینَ یَرْمُونَ أَزْوَاجَهُمْ وَلَمْ یَكُن لَّهُمْ شُهَدَاء إِلَّا أَنفُسُهُمْ فَشَهَادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِینَ و آنان كه پرتاب كنند بسوى زنان خود (پرتاب‏كردن بمعنى نسبت زنا دادن است) و نباشدشان گواهانى جز خویشتن پس گواهى یكیشان چهار گواهى است سوگند به خدا كه آن مرد است از راستگویان‏C[)نورإِلَّا الَّذِینَ تَابُوا مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ مگر آنان كه بازگشتند از این پس و شایستگى گزیدند كه خداوند است آمرزنده مهربان‏}W!نوروَالَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاء فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِینَ جَلْدَةً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ و آنان كه پرتاب كنند بسوى زنان پارسا و سپس نیارند چهار تن گواهان پس بزنیدشان هشتاد تازیانه و نپذیرید براى ایشان گواهیى هیچگاه و آنانند نافرمانان‏{=7نورالزَّانِی لَا یَنكِحُ إلَّا زَانِیَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِیَةُ لَا یَنكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ مرد زناكار همسر نگیرد جز زناكارى یا مشركى را و زن زناكار همسر نشود او را مگر زناكارى یا مشركى و حرام است آن بر مؤمنان‏  5  k{Yنوروَیُبَیِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآیَاتِ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ و آشكار سازد خدا براى شما آیتها را و خدا است داناى حكیم‏"+نوریَعِظُكُمُ اللَّهُ أَن تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَدًا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ اندرز دهد شما را خدا نبادا بازگردید به مانند آن هیچگاه اگر هستید مؤمنان‏ Ecنوروَلَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُم مَّا یَكُونُ لَنَا أَن نَّتَكَلَّمَ بِهَذَا سُبْحَانَكَ هَذَا بُهْتَانٌ عَظِیمٌ و چرا هنگامى كه شنیدیدش نگفتید نرسد ما را كه سخن رانیم بدین منزهى تو خدایا این است تهمتى بزرگ‏% = نورإِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُم مَّا لَیْسَ لَكُم بِهِ عِلْمٌ وَتَحْسَبُونَهُ هَیِّنًا وَهُوَ عِندَ اللَّهِ عَظِیمٌ هنگامى كه فرامى‏گرفتیدش به زبانهاى خود و مى‏گفتید با دهانهاى خویش آنچه نبودتان بدان علمى و مى‏پنداشتیدش آسان حالى كه آن است نزد خدا بزرگ‏C w نوروَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْكُمْ وَرَحْمَتُهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ لَمَسَّكُمْ فِی مَا أَفَضْتُمْ فِیهِ عَذَابٌ عَظِیمٌ و اگر نبود فضل خدا بر شما و رحمتش در دنیا و آخرت هر آینه مى‏رسید شما را در آنچه فرو رفتید در آن عذابى بزرگ‏ qGنور لَوْلَا جَاؤُوا عَلَیْهِ بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاء فَإِذْ لَمْ یَأْتُوا بِالشُّهَدَاء فَأُوْلَئِكَ عِندَ اللَّهِ هُمُ الْكَاذِبُونَ چرا نیاوردند بر آن چهار تن گواهان پس چون نیاوردند گواهان را آنانند نزد خدا دروغگویان‏" Qqنور لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بِأَنفُسِهِمْ خَیْرًا وَقَالُوا هَذَا إِفْكٌ مُّبِینٌ چرا هنگامى كه شنیدیدش گمان نبردند مردان و زنان مؤمن به همدیگر خوبى را و نگفتند این است تهمتى آشكار!Msنور إِنَّ الَّذِینَ جَاؤُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِّنكُمْ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَّكُم بَلْ هُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُم مَّا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ وَالَّذِی تَوَلَّى كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِیمٌ همانا آنان كه آوردند تهمت را گروهى هستند از شما مپنداریدش بد براى شما بلكه آن خوب است براى شما هر مردى از ایشان است آنچه دست آورد است از گناه و آنچه برگرفته است بیشى از آن را از ایشان براى او است عذابى بزرگ‏ c ~#cYنوریَوْمَئِذٍ یُوَفِّیهِمُ اللَّهُ دِینَهُمُ الْحَقَّ وَیَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِینُ در آن روز بپردازدشان خدا دین ایشان را حقّ و بدانند كه خداوند است حقّ آشكارX{3نوریَوْمَ تَشْهَدُ عَلَیْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَیْدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ روزى كه گواهى دهد بر ایشان زبانهاشان و دستهاشان و پاهاشان بدانچه بودند مى‏كردندنورإِنَّ الَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ همانا آنان كه پرتاب كنند بسوى زنان پارساى بى‏خبر و مؤمن (آنان را به زنا متهم دارند) لعنت شوند در دنیا و آخرت و ایشان را است شكنجه‏اى بزرگ‏Wنوروَلَا یَأْتَلِ أُوْلُوا الْفَضْلِ مِنكُمْ وَالسَّعَةِ أَن یُؤْتُوا أُوْلِی الْقُرْبَى وَالْمَسَاكِینَ وَالْمُهَاجِرِینَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلْیَعْفُوا وَلْیَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و كوتاهى نكنند توانگران از شما و دارندگان گشایش كه بدهند خویشاوندان و بینوایان و هجرت‏كنندگان را در راه خدا و باید عفو كنند و درگذرند آیا نمى‏خواهید (دوست ندارید) كه بیامرزد خدا براى شما و خدا است آمرزنده مهربان‏}iنوریَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ وَمَن یَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْكُمْ وَرَحْمَتُهُ مَا زَكَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ أَبَدًا وَلَكِنَّ اللَّهَ یُزَكِّی مَن یَشَاء وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید پیروى نكنید گامهاى شیطان را و هركه پیروى كند گامهاى شیطان را همانا او امر كند به فحشاء و ناپسند و اگر نبود فضل خدا بر شما و رحمتش پاك نمى‏شد از شما كسى هیچگاه و لیكن خدا پاك سازد هر كه را كه خواهد و خدا است شنواى دانا ;نوروَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْكُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّه رَؤُوفٌ رَحِیمٌ و اگر نبود فضل خدا بر شما و رحمتش و آنكه خدا است رحمت‏آرنده مهربان‏Y #نورإِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ همانا آنان كه دوست دارند كه فراوان (یا فاش) شود فحشاء در آنان كه ایمان آوردند ایشان را است عذابى دردناك در دنیا و آخرت و خدا مى‏داند و شما نمى‏دانید 4 % `$4lCنورقُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ بگو به مؤمنان بپوشند دیدگان خود را و نگاه دارند فرجهاى خود را آن پاكتر است براى ایشان همانا خدا آگاه است بدانچه مى‏سازند8+Cنورلَّیْسَ عَلَیْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَدْخُلُوا بُیُوتًا غَیْرَ مَسْكُونَةٍ فِیهَا مَتَاعٌ لَّكُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ نیست بر شما باكى كه درآئید به خانه‏هاى غیر مسكونى (تهى از كسان) كه در آنها است كالا یا بهره‏اى براى شما و خدا مى‏داند آنچه را آشكار كنید و آنچه را نهان داریدpAنورفَإِن لَّمْ تَجِدُوا فِیهَا أَحَدًا فَلَا تَدْخُلُوهَا حَتَّى یُؤْذَنَ لَكُمْ وَإِن قِیلَ لَكُمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ أَزْكَى لَكُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ و اگر نیافتید در آنها كسى را پس درنیائید در آنها تا اذن داده شوید و اگر گفته شد به شما بازگردید پس بازگردید آن پاكتر است براى شما و خدا بدانچه كنید دانا است‏M#uنوریَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُیُوتًا غَیْرَ بُیُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ اى آنان كه ایمان آوردید درون نشوید خانه‏هائى را جز خانه‏هاى خویش تا آشنا شوید و سلام كنید بر اهلش این بهتر است براى شما شاید یاد آوریدW #نورالْخَبِیثَاتُ لِلْخَبِیثِینَ وَالْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثَاتِ وَالطَّیِّبَاتُ لِلطَّیِّبِینَ وَالطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّبَاتِ أُوْلَئِكَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا یَقُولُونَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِیمٌ زنان پلید براى مردان پلیدند و مردان پلید براى زنان پلیدند و زنان پارسا (پاك) براى مردان پاكند و مردان پاك براى زنان پاكند آنان بیزارند از آنچه گویند ایشان را است آمرزشى و روزیى گرامى‏ 'Kk)نور وَأَنكِحُوا الْأَیَامَى مِنكُمْ وَالصَّالِحِینَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ إِن یَكُونُوا فُقَرَاء یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ و همسر گیرید زنان بى‏شوهر را از شما و شایستگان از بندگان و كنیزگان خویش را اگر باشند بینوایان بى‏نیازشان سازد خدا از فضل خود و خدا است گشایشمند داناUq7نوروَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُوْلِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ و بگو به زنان مؤمنه فروپوشند دیدگان خود را و نگه دارند فرجهاى خود را و آشكار نسازند زیور خود را مگر آنچه نمایان است (یا برآمده است از آن) و باید بیفكند مقنعه‏هاى خود را بر گریبانهاى خود و پدیدار نكنند زیور خویش را مگر براى شوهران خود یا پدران خود یا پدران شوهران خود یا فرزندان خود یا فرزندان شوهران خود یا برادران خود یا برادرزادگان خود یا خواهرزادگان خود یا زنان خود یا آنچه مالك است دستهاى ایشان یا پیروانى كه ندارندگان كامند (یا نیازند) از مردان یا كودكانى كه چیره نشده‏اند بر عورتهاى زنان و نكوبند زنان پایهاى خود را تا دانسته شود آنچه نهان دارند از زیور خویش و بازگردید بسوى خدا همگى اى مؤمنان شاید رستگار شوید  :$!5نور$فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَیُذْكَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ در خانه‏هائى كه رخصت داد خدا كه افراشته شود و برده شود در آنها نامش تسبیح گویدش در آنها بامدادان و شامگاه‏ =Gنور#اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَیْتُونِةٍ لَّا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَكَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاء وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ خدا است نور آسمانها و زمین مثل نور او مانند قندیلى است كه در آن است چراغى كه آن چراغ است در بلورى آن بلور مانند ستاره است درخشان كه افروخته شود از درخت خجسته زیتونى نه خاورى و نه باخترى نزدیك است روغنش بتابد هر چند نرسدش آتش فروغى است بر فروغى رهبرى كند خدا به نور خویش هر كه را خواهد و بزند خدا مثلها را براى مردم و خدا است به همه چیز داناG{نور"وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَیْكُمْ آیَاتٍ مُّبَیِّنَاتٍ وَمَثَلًا مِّنَ الَّذِینَ خَلَوْا مِن قَبْلِكُمْ وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِینَ و همانا فرستادیم بسوى شما آیتهائى روشن و نمونه‏اى از آنان كه گذاشتند پیش از شما و اندرزى براى پرهیزكاران‏pAنور!وَلْیَسْتَعْفِفِ الَّذِینَ لَا یَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّى یُغْنِیَهُمْ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَالَّذِینَ یَبْتَغُونَ الْكِتَابَ مِمَّا مَلَكَتْ أَیْمَانُكُمْ فَكَاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فِیهِمْ خَیْرًا وَآتُوهُم مِّن مَّالِ اللَّهِ الَّذِی آتَاكُمْ وَلَا تُكْرِهُوا فَتَیَاتِكُمْ عَلَى الْبِغَاء إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّنًا لِّتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَمَن یُكْرِههُّنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِن بَعْدِ إِكْرَاهِهِنَّ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و باید خویشتن‏دارى كنند (عفت ورزند) آنان كه نمىیابند آمیزشى یا همسرى تا بى‏نیازشان گرداند خدا از فضل خویش و آنان كه خواستار مكاتبه هستند از آنچه دستهاى شما مالك است پس مكاتبه كنید با ایشان اگر دانستید در ایشان خوبى را و دهیدشان از مال خدا كه به شما داده است و وادار نكنید به ناخواه كنیزان خویش را به روسپى اگر خواهند خویشتن نگه‏داشتن را تا جوئید بهره زندگانى دنیا را و آنكو وادارشان كند همانا خداوند است پس از واداشتن آنان آمرزنده مهربان‏ w  C|w'iنور*وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِیرُ و براى خدا است پادشاهى آسمانها و زمین و بسوى خدا است بازگشت‏H&oنور)أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُسَبِّحُ لَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّیْرُ صَافَّاتٍ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِیحَهُ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِمَا یَفْعَلُونَ آیا ندیدى كه خدا تسبیح گویدش آنكه در آسمانها و زمین است و مرغان بال‏گشادگان هر كدام دانست نماز و تسبیحش را و خدا دانا است بدانچه كنندw%iنور(أَوْ كَظُلُمَاتٍ فِی بَحْرٍ لُّجِّیٍّ یَغْشَاهُ مَوْجٌ مِّن فَوْقِهِ مَوْجٌ مِّن فَوْقِهِ سَحَابٌ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ إِذَا أَخْرَجَ یَدَهُ لَمْ یَكَدْ یَرَاهَا وَمَن لَّمْ یَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِن نُّورٍ یا مانند تاریكیهائى در دریائى ژرف بپوشاندش موجى (فراگیردش) از فراز آن است موجى كه از فراز آن است ابرى تاریكیهائى است پاره‏اى از آنها بر فراز پاره‏اى گاهى كه برون آرد دستش را نیارد كه بیندش و آنكو ننهاده است خدا برایش نورى پس نباشدش نورى‏J$}نور'وَالَّذِینَ كَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ كَسَرَابٍ بِقِیعَةٍ یَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاء حَتَّى إِذَا جَاءهُ لَمْ یَجِدْهُ شَیْئًا وَوَجَدَ اللَّهَ عِندَهُ فَوَفَّاهُ حِسَابَهُ وَاللَّهُ سَرِیعُ الْحِسَابِ و آنان كه كفر ورزیدند كردارشان مانند سرابى است در خشكزارى كه پنداردش تشنه‏لب آبى تا گاهى كه بیایدش نیابدش چیزى و بیابد خدا را نزد آن پس بدو دهد حسابش را و خدا است شتابنده در حساب‏ #Mqنور&لِیَجْزِیَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَیَزِیدَهُم مِّن فَضْلِهِ وَاللَّهُ یَرْزُقُ مَن یَشَاء بِغَیْرِ حِسَابٍ تا پاداششان دهد خدا بهتر آنچه كردند و بیفزایدشان از فضل خویش و خدا روزى دهد هر كه را خواهد بى‏شمارG"uنور%رِجَالٌ لَّا تُلْهِیهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَیْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِیتَاء الزَّكَاةِ یَخَافُونَ یَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِیهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ مردانى كه سرگرمشان نسازد بازرگانى و نه سوداگرى از یاد خدا و بپاى‏داشتن نماز و دادن زكات ترسند روزى را كه مى‏گردد در آن دلها و دیده‏ها H WwHR/ نور2أَفِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَمِ ارْتَابُوا أَمْ یَخَافُونَ أَن یَحِیفَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَرَسُولُهُ بَلْ أُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ آیا در دلهاى ایشان بیمارى است یا شك دارند یا ترسند كه ستم كند خدا بر ایشان و پیمبرش بلكه خود آنانند ستمكاران‏X.kCنور1وَإِن یَكُن لَّهُمُ الْحَقُّ یَأْتُوا إِلَیْهِ مُذْعِنِینَ و اگر باشد براى ایشان حقّ آیند بسوى او سرسپردگان‏y-mنور0وَإِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِیَحْكُمَ بَیْنَهُمْ إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُم مُّعْرِضُونَ و گاهى كه خوانده شوند بسوى خدا و پیمبرش تا حكم راند میانشان ناگاه گروهى از ایشانند روى‏گردانان‏\,3نور/وَیَقُولُونَ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالرَّسُولِ وَأَطَعْنَا ثُمَّ یَتَوَلَّى فَرِیقٌ مِّنْهُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ وَمَا أُوْلَئِكَ بِالْمُؤْمِنِینَ و گویند ایمان آوردیم به خدا و به رسول و فرمان بردیم پس پشت كنند گروهى از ایشان پس از آن و نیستند مؤمنان‏I+sنور.لَقَدْ أَنزَلْنَا آیَاتٍ مُّبَیِّنَاتٍ وَاللَّهُ یَهْدِی مَن یَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ همانا فرستادیم آیتهائى روشن و خدا هدایت كند هر كه را خواهد بسوى راهى راست‏*[Cنور-وَاللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِن مَّاء فَمِنْهُم مَّن یَمْشِی عَلَى بَطْنِهِ وَمِنْهُم مَّن یَمْشِی عَلَى رِجْلَیْنِ وَمِنْهُم مَّن یَمْشِی عَلَى أَرْبَعٍ یَخْلُقُ اللَّهُ مَا یَشَاء إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ و خدا آفرید هر جنبنده را از آب پس از ایشان است آنكه مى‏رود بر شكم خود و از ایشان است آنكه مى‏رود بر دو پا و از ایشان است آنكه مى‏رود بر چهار بیافرد خدا هر چه خواهد همانا خدا است بر همه چیز تواناC)mنور,یُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّأُوْلِی الْأَبْصَارِ مى‏گرداند خدا شب و روز را همانا در این عبرتى براى خداوندان دیده‏ها است‏}(]نور+أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُزْجِی سَحَابًا ثُمَّ یُؤَلِّفُ بَیْنَهُ ثُمَّ یَجْعَلُهُ رُكَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَیُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاء مِن جِبَالٍ فِیهَا مِن بَرَدٍ فَیُصِیبُ بِهِ مَن یَشَاء وَیَصْرِفُهُ عَن مَّن یَشَاء یَكَادُ سَنَا بَرْقِهِ یَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ آیا نبینى كه خدا براند ابرى پس گردآورد میانش تا بگرداندش توده انباشته كه بینى باران را برون آید از شكافهاى آن و بفرستد از آسمان از كوه‏هائى كه در آنها است از تگرگ پس برساندش به هر كه خواهد و بازگرداندش از هر كه خواهد نزدیك است تابش برق آن ببرد دیدگان را  Z  95aنور8وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ و بپاى دارید نماز را و بدهید زكات را و فرمان برید پیمبر را شاید رحم شوید4MYنور7وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُم فِی الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَیُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضَى لَهُمْ وَلَیُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا یَعْبُدُونَنِی لَا یُشْرِكُونَ بِی شَیْئًا وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ وعده داد خدا آنان را كه ایمان آوردند از شما و كردار شایسته كردند كه جاى‏نشین گرداندشان در زمین چنانكه جاى‏نشین گردانید آنان را كه پیش از ایشان بودند و هر آینه فرمانروا گرداند براى ایشان دینشان را كه پسندید براى ایشان و همانا بدیشان دهد پس از ترسشان آسایشى بپرستندم و شرك نورزند به من چیزى و آنكه كفر ورزد پس از این همانا آنانند نافرمانان‏T3 نور6قُلْ أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّوا فَإِنَّمَا عَلَیْهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَیْكُم مَّا حُمِّلْتُمْ وَإِن تُطِیعُوهُ تَهْتَدُوا وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ بگو فرمان برید خدا را و فرمان برید پیمبر را پس اگر پشت كردند جز این نیست كه بر او است آنچه بار شد و بر شما است آنچه بار شدید و اگر فرمانبریدش رهبرى شوید و نیست بر پیمبر جز رساندن آشكار^2gSنور5وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لَئِنْ أَمَرْتَهُمْ لَیَخْرُجُنَّ قُل لَّا تُقْسِمُوا طَاعَةٌ مَّعْرُوفَةٌ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ و سوگند یاد كردند به خدا سخت‏ترین سوگندان خود كه اگر بفرمائیشان هر آینه برون روند بگو سوگند یاد نكنید فرمانبردارى است شناخته همانا خدا آگاه است بدانچه مى‏كنیدN1q)نور4وَمَن یُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَیَخْشَ اللَّهَ وَیَتَّقْهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ و آنكو فرمان برد خدا و پیمبرش را و بترسد خدا را و بپرهیزدش پس آنانند كامیابان‏P0نور3إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِینَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِیَحْكُمَ بَیْنَهُمْ أَن یَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ جز این نیست كه گفتار مؤمنان گاهى كه خوانده شوند بسوى خدا و پیمبرش تا حكم راند میان ایشان آن است كه گویند شنیدیم و فرمانبردیم و ایشانند رستگاران‏  p T93sنور<وَالْقَوَاعِدُ مِنَ النِّسَاء اللَّاتِی لَا یَرْجُونَ نِكَاحًا فَلَیْسَ عَلَیْهِنَّ جُنَاحٌ أَن یَضَعْنَ ثِیَابَهُنَّ غَیْرَ مُتَبَرِّجَاتٍ بِزِینَةٍ وَأَن یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرٌ لَّهُنَّ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ و بازنشستگان از زنانى كه امید آمیزش ندارند پس نیست بر ایشان پروائى كه بگذارند جامه‏هاى خود را ناآشكاركنندگان زیورى و عفّت جویند بهتر است براى ایشان و خدا است شنواى دانا8+نور;وَإِذَا بَلَغَ الْأَطْفَالُ مِنكُمُ الْحُلُمَ فَلْیَسْتَأْذِنُوا كَمَا اسْتَأْذَنَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آیَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ و هنگامى كه رسند كودكان از شما مردى را پس باید دستورى خواهند چنانكه دستورى خواستند آنان كه پیش از ایشان بودند بدینسان بیان كند خداى براى شما آیتهاى خویش را و خدا است داناى حكیم‏g71نور:یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِیَسْتَأْذِنكُمُ الَّذِینَ مَلَكَتْ أَیْمَانُكُمْ وَالَّذِینَ لَمْ یَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِن قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَحِینَ تَضَعُونَ ثِیَابَكُم مِّنَ الظَّهِیرَةِ وَمِن بَعْدِ صَلَاةِ الْعِشَاء ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَّكُمْ لَیْسَ عَلَیْكُمْ وَلَا عَلَیْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَیْكُم بَعْضُكُمْ عَلَى بَعْضٍ كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآیَاتِ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید باید دستور خواهند از شما آنان كه مالك است دستهاى شما و آنان كه نرسیدند مردى را از شما سه بار پیش از نماز بامداد و گاهى كه بگذارید جامه‏هاى خود را به نیمروز و پس از نماز شام سه عورت است براى شما نیست بر شما و نه بر ایشان پروائى پس از آنها گردش‏كنندگان باشند بر شما برخى بر برخى بدینسان بیان كند خدا براى شما آیتها را و خدا است داناى حكیم‏ 6wنور9لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا مُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ وَلَبِئْسَ الْمَصِیرُ نپندار آنان را كه كفر ورزیدند به عجزآرندگان در زمین و جایگاه ایشان است آتش و چه زشت بازگشتگاهى است‏ VV*;Kنور>إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِذَا كَانُوا مَعَهُ عَلَى أَمْرٍ جَامِعٍ لَمْ یَذْهَبُوا حَتَّى یَسْتَأْذِنُوهُ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَأْذِنُونَكَ أُوْلَئِكَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوكَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَن لِّمَن شِئْتَ مِنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ جز این نیست كه مؤمنان آنانند كه ایمان آوردند به خدا و پیمبرش و هر گاه با او باشند در كارى همگانى نروند تا دستورى از او خواهند همانا آنان كه دستورى خواهند از تو آنانند كه ایمان آرند به خدا و پیمبرش پس هر گاه دستورى خواستند از تو براى پاره كارشان پس دستورى ده به هر كه خواهى از ایشان و آمرزش خواه براى ایشان از خدا كه خدا است آمرزنده مهربان‏x:Qنور=لَیْسَ عَلَى الْأَعْمَى حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِیضِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى أَنفُسِكُمْ أَن تَأْكُلُوا مِن بُیُوتِكُمْ أَوْ بُیُوتِ آبَائِكُمْ أَوْ بُیُوتِ أُمَّهَاتِكُمْ أَوْ بُیُوتِ إِخْوَانِكُمْ أَوْ بُیُوتِ أَخَوَاتِكُمْ أَوْ بُیُوتِ أَعْمَامِكُمْ أَوْ بُیُوتِ عَمَّاتِكُمْ أَوْ بُیُوتِ أَخْوَالِكُمْ أَوْ بُیُوتِ خَالَاتِكُمْ أَوْ مَا مَلَكْتُم مَّفَاتِحَهُ أَوْ صَدِیقِكُمْ لَیْسَ عَلَیْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَأْكُلُوا جَمِیعًا أَوْ أَشْتَاتًا فَإِذَا دَخَلْتُم بُیُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَى أَنفُسِكُمْ تَحِیَّةً مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُبَارَكَةً طَیِّبَةً كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآیَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُون نیست بر كور پروائى و نه بر لنگ پروائى و نه بر بیمار پروائى و نه بر شما كه بخورید از خانه‏هاى خود یا خانه‏هاى پدران خود یا خانه‏هاى مادران خود یا خانه‏هاى برادران خود یا خانه‏هاى خواهران خود یا خانه‏هاى عمویان خود یا خانه‏هاى عمّه‏هاى خود یا خانه‏هاى خالوهاى خود یا خانه‏هاى خاله‏هاى خود یا آنچه دارید كلیدهاى آن را یا دوستتان نیست بر شما پروائى كه بخورید همگى یا جدا جدا پس هنگامى كه درآئید به خانه‏هائى سلام كنید بر خویشتن درودى از نزد خدا فرخنده پاكیزه بدینسان روشن كند خدا براى شما آیتها را شاید بخرد آئید O  GOpC!kkفرقانوَقَالُوا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ اكْتَتَبَهَا فَهِیَ تُمْلَى عَلَیْهِ بُكْرَةً وَأَصِیلًا و گفتند افسانه‏هاى پیشینیان است بنوشته است آنها را پس خوانده مى‏شوند بر او بامداد و شب‏هنگام‏cB!}?فرقانوَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا إِفْكٌ افْتَرَاهُ وَأَعَانَهُ عَلَیْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جَاؤُوا ظُلْمًا وَزُورًا و گفتند آنان كه كفر ورزیدند نیست این مگر دروغى كه بست آن را و یاریش كردند بر آن گروهى دگران همانا آوردند ستم و ناروایى راnA!E فرقانوَاتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً لَّا یَخْلُقُونَ شَیْئًا وَهُمْ یُخْلَقُونَ وَلَا یَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا وَلَا یَمْلِكُونَ مَوْتًا وَلَا حَیَاةً وَلَا نُشُورًا و برگرفتند جز وى خدایانى كه نیافرند چیزى را و خود آفریده شوند و ندارند براى خویشتن زیان و نه سودى را و ندارند مرگ و نه زندگى و نه برانگیختنى را'@![iفرقانالَّذِی لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ یَكُن لَّهُ شَرِیكٌ فِی الْمُلْكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَیْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِیرًا آنكه وى را است پادشاهى آسمانها و زمین و برنگرفته است فرزندى و نبودش شریكى در پادشاهى و آفرید هر چیزى را و اندازه دادش اندازه دادنى‏T?! [Eفرقانتَبَارَكَ الَّذِی نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِیَكُونَ لِلْعَالَمِینَ نَذِیرًا خجسته باد آنكه فرستاد فرقان (جداكننده) را بر بنده خویش تا باشد براى جهانیان ترساننده‏o>!_{فرقانبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏=9iنور@أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ قَدْ یَعْلَمُ مَا أَنتُمْ عَلَیْهِ وَیَوْمَ یُرْجَعُونَ إِلَیْهِ فَیُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا وَاللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ همانا خدا را است آنچه در آسمانها و زمین است به درست مى‏داند آنچه را شما بر آنید و روزى كه بازگردانیده شوند به سویش پس آگهیشان دهد بدانچه كردند و خدا است به همه چیز داناU<#نور?لَا تَجْعَلُوا دُعَاء الرَّسُولِ بَیْنَكُمْ كَدُعَاء بَعْضِكُم بَعْضًا قَدْ یَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِینَ یَتَسَلَّلُونَ مِنكُمْ لِوَاذًا فَلْیَحْذَرِ الَّذِینَ یُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَن تُصِیبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ یُصِیبَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ نگردانید خواندن پیمبر را میان شما مانند خواندن برخى از شما برخى را همانا داند خدا آنان را كه مى‏خزند از شما به پناهگاهى پس باید بترسند آنان كه سرپیچند از فرمانش كه برسدشان آزمایشى یا برسدشان شكنجه‏اى دردناك‏ v x7Gv1N!5#فرقانلَهُمْ فِیهَا مَا یَشَاؤُونَ خَالِدِینَ كَانَ عَلَى رَبِّكَ وَعْدًا مَسْؤُولًا براى ایشان است آنچه خواهند جاودانان بوده است آن بر پروردگار تو وعده پرسیده‏M! فرقانقُلْ أَذَلِكَ خَیْرٌ أَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ كَانَتْ لَهُمْ جَزَاء وَمَصِیرًا بگو آیا این بهتر است یا بهشت جاودانى كه نوید داده شدند پرهیزكاران بوده است ایشان را پاداشى و بازگشتگاهى‏lL!=فرقانلَا تَدْعُوا الْیَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَادْعُوا ثُبُورًا كَثِیرًا نخوانید امروز یك مرگ را و بخوانید مرگى فراوان را=K!G)فرقان وَإِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَكَانًا ضَیِّقًا مُقَرَّنِینَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُورًا و گاهى كه افكنده شوند از آن به جایگاهى تنگ به هم فشردگان بخواهند در آنجا مرگ را J!'iفرقان إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّكَانٍ بَعِیدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَیُّظًا وَزَفِیرًا گاهى كه بنگردشان از جایگاهى دور بشنوند برایش خشمى و خروشى را5I!5+فرقان بَلْ كَذَّبُوا بِالسَّاعَةِ وَأَعْتَدْنَا لِمَن كَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِیرًا بلكه تكذیب كردند به ساعت و آماده كردیم براى آنكه تكذیب كند به ساعت آتش سوزان راAH!k فرقان تَبَارَكَ الَّذِی إِن شَاء جَعَلَ لَكَ خَیْرًا مِّن ذَلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَیَجْعَل لَّكَ قُصُورًا خجسته باد آنكه اگر خواهد بنهد برایت بهتر از این باغهائى كه روان است زیر آنها جویها و بنهد برایت كاخهائى را#G!?}فرقان انظُرْ كَیْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا یَسْتَطِیعُونَ سَبِیلًا بنگر چگونه زدند براى تو مثَلها را پس گمراه شدند پس نتوانند راهى را_F!%فرقانأَوْ یُلْقَى إِلَیْهِ كَنزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ یَأْكُلُ مِنْهَا وَقَالَ الظَّالِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَّسْحُورًا یا افكنده شود به سویش گنجى یا باشد براى او باغى كه بخورد از آن و گفتند ستمگران پیروى نمى‏كنید جز مردى جادو شده راvE!Mفرقانوَقَالُوا مَالِ هَذَا الرَّسُولِ یَأْكُلُ الطَّعَامَ وَیَمْشِی فِی الْأَسْوَاقِ لَوْلَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مَلَكٌ فَیَكُونَ مَعَهُ نَذِیرًا و گفتند چه شود این پیمبر را كه مى‏خورد خوراك را و مى‏رود در بازارها چرا فرود آورده نشود بر او فرشته تا باشد با وى ترساننده‏qD!Cفرقانقُلْ أَنزَلَهُ الَّذِی یَعْلَمُ السِّرَّ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ كَانَ غَفُورًا رَّحِیمًا بگو فرستاد آن را آنكه مى‏داند نهان را در آسمانها و زمین همانا او است آمرزنده مهربان‏ /" P=/ V!#gفرقانأَصْحَابُ الْجَنَّةِ یَوْمَئِذٍ خَیْرٌ مُّسْتَقَرًّا وَأَحْسَنُ مَقِیلًا یاران بهشت در آن روز بهترند در آرامش و نكوترند در آسودنگاه‏U!'mفرقانوَقَدِمْنَا إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاء مَّنثُورًا و آمدیم بسوى آنچه كردند از كردار پس گردانیدیمش گردى پراكنده‏gT!+فرقانیَوْمَ یَرَوْنَ الْمَلَائِكَةَ لَا بُشْرَى یَوْمَئِذٍ لِّلْمُجْرِمِینَ وَیَقُولُونَ حِجْرًا مَّحْجُورًا روزى كه بینند فرشتگان را نباد مژده در آن روز براى گنهكاران و گویند دور باشى دور\S!+فرقانوَقَالَ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءنَا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْنَا الْمَلَائِكَةُ أَوْ نَرَى رَبَّنَا لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِی أَنفُسِهِمْ وَعَتَوْ عُتُوًّا كَبِیرًا و گفتند آنان كه امید ندارند ملاقات ما را چرا فرود نشود بر ما فرشتگان یا بینیم پروردگار خویش را همانا برترى جستند در دلهاشان و سركشى كردند سركشى بزرگ‏JR!yفرقانوَما أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنَ الْمُرْسَلِینَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَیَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَیَمْشُونَ فِی الْأَسْوَاقِ وَجَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِیرًا و نفرستادیم پیش از تو از پیمبران جز آنكه آنان مى‏خوردند خوراك را و راه مى‏رفتند در بازارها و گردانیدیم برخى از شما را براى برخى آزمایش آیا شكیبا شوید و بوده است پروردگار تو بیناmQ!s]فرقانفَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِیعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا وَمَن یَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِیرًا پس به درست شما را تكذیب كردند بدانچه گویند پس نتوانید گردانیدنى و نه یارى‏كردن را و آنكه ستم كند از شما چشانیمش شكنجه‏اى بزرگ‏DP!kفرقانقَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ یَنبَغِی لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِیَاء وَلَكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا گویند منزّهى تو نسزد ما را كه گیریم جز تو دوستانى و لیكن كامیابیشان دادى و پدران ایشان را تا فراموش كردند كتاب را و شدند گروهى تباه‏ZO!فرقانوَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ وَمَا یَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَیَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِی هَؤُلَاء أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِیلَ و روزى كه گردآردشان با آنچه پرستند جز خدا پس گوید آیا شما گمراه كردید بندگانم را اینان یا خود گم كردند راه را u H z _I=u+a!? فرقان#وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِیرًا و همانا دادیم به موسى كتاب را و گردانیدیم با او برادرش هارون را وزیرى‏`!فرقان"الَّذِینَ یُحْشَرُونَ عَلَى وُجُوهِهِمْ إِلَى جَهَنَّمَ أُوْلَئِكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضَلُّ سَبِیلًا آنان كه گرد آورده شوند (برانگیخته شوند) بر رویهاى خود بسوى دوزخ آنان بدترند در جایگاه و گمراه‏ترند در راه‏_!1Uفرقان!وَلَا یَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاكَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِیرًا و نیارندت مثَلى جز آنكه بیاریمت به حقّ و نكوتر تفسیرى‏^!/kفرقان وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً كَذَلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَكَ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِیلًا و گفتند آنان كه كفر ورزیدند چرا فرود آورده نشد بر او قرآن به یك بار بدینسان تا استوار سازیم بدان دلت را و به تدریج فرستادیمش تدریجى‏~]!Wفرقانوَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِینَ وَكَفَى بِرَبِّكَ هَادِیًا وَنَصِیرًا و بدینسان قرار دادیم براى هر پیمبرى دشمنى از گنهكاران و بس است پروردگار تو راهنما و یاورى‏!\!Awفرقانوَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا و گفت پیمبر پروردگارا همانا قومم برگرفتند این قرآن را ترك‏شده‏p[!w_فرقانلَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءنِی وَكَانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا همانا گمراهم كرد از یادآورى (یا كتاب) پس از آنكه بیامدم و بوده است شیطان انسان را خوارسازنده‏JZ!c'فرقانیَا وَیْلَتَى لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا اى واى بر من كاش نمى‏گرفتم فلان را دوستى‏SY! فرقانوَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا و روزى كه مى‏گزد ستمگر دستهاى خود را گوید كاش گرفته بودم با پیمبر راهى‏AX![فرقانالْمُلْكُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمَنِ وَكَانَ یَوْمًا عَلَى الْكَافِرِینَ عَسِیرًا پادشاهى در آن روز حقّ از آنِ خداى مهربان است و بوده است روزى بر كافران سخت‏W!3sفرقانوَیَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاء بِالْغَمَامِ وَنُزِّلَ الْمَلَائِكَةُ تَنزِیلًا و روزى كه بشكافد آسمان به ابر و فرستاده شوند فرشتگان فرستادنى‏  ie;zk!] فرقان-أَلَمْ تَرَ إِلَى رَبِّكَ كَیْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَوْ شَاء لَجَعَلَهُ سَاكِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَیْهِ دَلِیلًا آیا ننگریستى بسوى پروردگار خویش چگونه پهن كرد سایه را و اگر مى‏خواست هر آینه مى‏گردانیدش مانده در یكجا سپس گردانیدیم خورشید را بر آن راهنما.j!Sفرقان,أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ یَسْمَعُونَ أَوْ یَعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلًا یا پندارى كه بیشترشان مى‏شنوند یا بخرد مىیابند نیستند جز مانند چهارپایان بلكه ایشانند گُمتر در راه‏&i!3فرقان+أَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَیْهِ وَكِیلًا آیا دیدى آن را كه بگرفت خداى خویش را هوس خویش پس آیا تو هستى بر او وكیل‏h![فرقان*إِن كَادَ لَیُضِلُّنَا عَنْ آلِهَتِنَا لَوْلَا أَن صَبَرْنَا عَلَیْهَا وَسَوْفَ یَعْلَمُونَ حِینَ یَرَوْنَ الْعَذَابَ مَنْ أَضَلُّ سَبِیلًا نزدیك بود كه گمراه كند ما را از خدایان ما اگر نه شكیبا مى‏شدیم بر آنها و زود است بدانند گاهى كه بینند عذاب را كیست گُمتر در راه‏@g!cفرقان)وَإِذَا رَأَوْكَ إِن یَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَذَا الَّذِی بَعَثَ اللَّهُ رَسُولًا و هر گاه بینندت نگیرندت جز مسخره آیا این است آنكه برانگیختش خدا پیمبرى‏Rf!فرقان(وَلَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْیَةِ الَّتِی أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ أَفَلَمْ یَكُونُوا یَرَوْنَهَا بَلْ كَانُوا لَا یَرْجُونَ نُشُورًا و همانا آمدند بر شهرى كه باریده شد بارانى بد آیا نبودند كه بینندش بلكه بودند امید نداشتند برانگیختنى راe!wفرقان'وَكُلًّا ضَرَبْنَا لَهُ الْأَمْثَالَ وَكُلًّا تَبَّرْنَا تَتْبِیرًا و هر كدام زدیم برایش مثَلها را و هر كدام را نابود كردیم نابودیى‏{d!%Gفرقان&وَعَادًا وَثَمُودَ وَأَصْحَابَ الرَّسِّ وَقُرُونًا بَیْنَ ذَلِكَ كَثِیرًا و عاد و ثمود و یاران رَسّ و قرنهائى را میان آن بسیارc!iفرقان%وَقَوْمَ نُوحٍ لَّمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ وَجَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ آیَةً وَأَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِینَ عَذَابًا أَلِیمًا و قوم نوح هنگامى كه تكذیب كردند فرستادگان را غرقشان كردیم و گردانیدیمشان براى مردم آیتى و آماده كردیم براى ستمگران عذابى دردناك راcb!wEفرقان$فَقُلْنَا اذْهَبَا إِلَى الْقَوْمِ الَّذِینَ كَذَّبُوا بِآیَاتِنَا فَدَمَّرْنَاهُمْ تَدْمِیرًا پس گفتیم بروید بسوى قومى كه دروغ پنداشتند آیتهاى ما را پس سرنگون ساختیمشان سرنگونیى‏ X k  aMw!qفرقان9قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَن شَاء أَن یَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا بگو نپرسم شما را بر آن مزدى مگر آنكه خواهد كه گیرد بسوى پروردگار خویش راهى‏8v!Gفرقان8وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِیرًا و نفرستادیمت مگر نویددهنده و ترساننده‏u!1فرقان7وَیَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَنفَعُهُمْ وَلَا یَضُرُّهُمْ وَكَانَ الْكَافِرُ عَلَى رَبِّهِ ظَهِیرًا و مى‏پرستند جز خدا آنچه را نه سودشان دهد و نه زیانشان رساند و بوده است كافر بر پروردگار خویش پشتیبان‏ct!yCفرقان6وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ مِنَ الْمَاء بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا وَكَانَ رَبُّكَ قَدِیرًا و او است آنكه آفرید از آب بشرى پس گردانیدش تبارى و پیوندى و بوده است پروردگار تو تواناss!Yفرقان5وَهُوَ الَّذِی مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَجَعَلَ بَیْنَهُمَا بَرْزَخًا وَحِجْرًا مَّحْجُورًا و او است آنكه به هم آمیخت یا روان ساخت دو دریا را این گواراى پاكیزه و آن نمكى شور و بنهاد میان آن جداكننده‏اى و دیوارى افراشته‏r!{yفرقان4فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِینَ وَجَاهِدْهُم بِهِ جِهَادًا كَبِیرًا پس فرمانبردارى مكن كافران را و جهاد كن با ایشان بدان جهادى بزرگ‏qq![}فرقان3وَلَوْ شِئْنَا لَبَعَثْنَا فِی كُلِّ قَرْیَةٍ نَذِیرًا و اگر مى‏خواستیم هر آینه برمى‏انگیختیم در هر شهرى ترساننده‏اى‏Mp!c-فرقان2وَلَقَدْ صَرَّفْنَاهُ بَیْنَهُمْ لِیَذَّكَّرُوا فَأَبَى أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا و همانا گردانیدیمش میانشان تا یادآور شوند پس نخواستند بیشتر مردم جز ناسپاسى را_o!}7فرقان1لِنُحْیِیَ بِهِ بَلْدَةً مَّیْتًا وَنُسْقِیَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا وَأَنَاسِیَّ كَثِیرًا تا زنده سازیم بدان شهرى مرده را و بنوشانیمش از آنچه آفریدیم به دامها و مردمى بسیارzn!+?فرقان0وَهُوَ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ بُشْرًا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء طَهُورًا و او است آنكه فرستاد بادها را مژده پیش روى رحمتش و فرستادیم از آسمان آبى پاك‏كننده‏km!Mفرقان/وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ اللَّیْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا و او است آنكه گردانید براى شما شب را پوششى و خواب را آرامشى و گردانید روز را برانگیختنى‏$l!7فرقان.ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَیْنَا قَبْضًا یَسِیرًا پس بگرفتیمش بسوى ما گرفتنى آسان‏ n | J Z!k?فرقانCوَالَّذِینَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَلَمْ یَقْتُرُوا وَكَانَ بَیْنَ ذَلِكَ قَوَامًا و آنان كه گاهى كه انفاق كنند نه فزون روند و نه سخت گیرند و باشند میان این اندازه‏اى‏!%فرقانBإِنَّهَا سَاءتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا همانا آن زشت است در آرامش و جایگاه‏P!{فرقانAوَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا و آنان كه گویند پروردگارا بگردان از ما عذاب دوزخ را كه عذاب آن است گیرنده‏~!_%فرقان@وَالَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِیَامًا و آنان كه شب را به روز آرند براى پروردگار خویش سجده‏كنندگان و بپاایستادگان‏*}!Iفرقان?وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا و بندگان خداى مهربان آنانند كه مى‏روند بر زمین هموار و هر گاه سخن گویند با ایشان نادانان گویند سلامى‏|!uفرقان>وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِّمَنْ أَرَادَ أَن یَذَّكَّرَ أَوْ أَرَادَ شُكُورًا و او است آنكه گردانید شب و روز را جایگزین همدیگر براى آنكو بخواهد یادآور شود یا بخواهد سپاسگزارى راA{!k فرقان=تَبَارَكَ الَّذِی جَعَلَ فِی السَّمَاء بُرُوجًا وَجَعَلَ فِیهَا سِرَاجًا وَقَمَرًا مُّنِیرًا خجسته باد آنكه نهاد در آسمان برجهائى و نهاد در آن چراغى و ماهى تابان راiz!Suفرقان<وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اسْجُدُوا لِلرَّحْمَنِ قَالُوا وَمَا الرَّحْمَنُ أَنَسْجُدُ لِمَا تَأْمُرُنَا وَزَادَهُمْ نُفُورًا و هر گاه گفته شود بدینان سجده كنید براى خداى مهربان گویند چیست خداى مهربان آیا سجده كنیم براى آنچه تو ما را فرمائى و بیفزایدشان رمیدن‏ny!7فرقان;الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ الرَّحْمَنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِیرًا آنكه آفرید آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است در شش روز سپس استوار شد بر عرش خداوند مهربان پس بپرس بدو آگهى راx!+gفرقان:وَتَوَكَّلْ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لَا یَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَكَفَى بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِیرًا و توكّل كن بر زنده‏اى كه نمیرد و تسبیح كن به سپاسگزاریش و بس است او به گناهان بندگان خویش آگاه‏ q {!Dq!mشعراءتِلْكَ آیَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِینِ این است آیتهاى كتاب روشن‏ ! !شعراءطسم طسم‏o !_{شعراءبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ !yفرقانMقُلْ مَا یَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ یَكُونُ لِزَامًا بگو چه ارج نهد (پاك دارد) به شما پروردگار من اگر نبود دعاى شما همانا تكذیب گردید پس زود است بشود لازم (گیرنده)@ !O'فرقانLخَالِدِینَ فِیهَا حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا جاودانان در آن نكو آرامگاه و جایگاهى است‏^ !gKفرقانKأُوْلَئِكَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَیُلَقَّوْنَ فِیهَا تَحِیَّةً وَسَلَامًا آنان پاداش داده شوند جایگاه بلند را بدانچه شكیبا شدند و پیشكش شوند در آن بدرود و سلامى‏Y!%فرقانJوَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا و آنان كه گویند پروردگارا ببخش ما را از همسران ما و فرزندان ما روشنى چشم و بگردان ما را براى پرهیزكاران پیشوائى‏V!i9فرقانIوَالَّذِینَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآیَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ یَخِرُّوا عَلَیْهَا صُمًّا وَعُمْیَانًا و آنان كه هر گاه یادآورى شوند به آیتهاى پروردگار خویش نیفتند بر آنها كران و كوران‏1!CفرقانHوَالَّذِینَ لَا یَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا و آنان كه گواه نشوند ناروا را و گاهى كه بگذرند به یاوه بگذرند بزرگواران‏ !uفرقانGوَمَن تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ یَتُوبُ إِلَى اللَّهِ مَتَابًا و آنكه توبه كند و كردار نیك كند همانا بازگردد بسوى خدا بازگشتى‏|!%IفرقانFإِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا مگر آنكو بازگردد و ایمان آرد و كردار شایسته كند پس آنان تبدیل كند خدا بدیهاشان را به خوبیها و بوده است خدا آمرزنده مهربان‏ !oفرقانEیُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَیَخْلُدْ فِیهِ مُهَانًا افزوده شود برایش عذاب روز قیامت و جاودان ماند در آن سرافكنده‏.!%-فرقانDوَالَّذِینَ لَا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ وَلَا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا یَزْنُونَ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِكَ یَلْقَ أَثَامًا و آنان كه نخوانند با خدا خدائى دیگر و نكشند تنى را كه حرام كرد خدا مگر به حقّ و زنا نكنند و آنكه بكندش بیابد كیفرى را , d A Mhf&!5 شعراءقَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِینَا وَلِیدًا وَلَبِثْتَ فِینَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِینَ گفت آیا نپروریدمت نزد ما به نوزادى و ماندى نزد ما از عمر خویش سالیانى‏!'{شعراءأَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ كه بفرست با ما بنى‏اسرائیل را|!kشعراءفَأْتِیَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِینَ پس درآئید بر فرعون و بگوئید مائیم فرستاده پروردگار جهانیان‏! شعراءقَالَ كَلَّا فَاذْهَبَا بِآیَاتِنَا إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ گفت نه چنین است بروید شما هر دو به آیتهاى ما كه مائیم با شما شنوندگان‏;!E'شعراءوَلَهُمْ عَلَیَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن یَقْتُلُونِ و ایشان را است بر من گناهى و ترسم مرا بكشند~!aشعراء وَیَضِیقُ صَدْرِی وَلَا یَنطَلِقُ لِسَانِی فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ و تنگ شود سینه‏ام و روان نگردد زبانم پس بفرست بسوى هارون‏!1شعراء قَالَ رَبِّ إِنِّی أَخَافُ أَن یُكَذِّبُونِ گفت پروردگارا ترسم تكذیبم كنند !{شعراء قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَلَا یَتَّقُونَ قوم فرعون چرا پرهیزكارى نكنند~!}uشعراء وَإِذْ نَادَى رَبُّكَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ هنگامى كه خواند پروردگار تو موسى را كه برو به نزد گروه ستمگران‏1!7!شعراء وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو است عزّتمند مهربان‏p!uaشعراءإِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ در این است هر آینه آیتى و نیستند بیشترشان ایمان‏آرندگان‏!;yشعراءأَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِیهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِیمٍ آیا ننگرند بسوى زمین چه فراوان رویانیدیم در آن از هر جفتى گرامى‏)!!'شعراءفَقَدْ كَذَّبُوا فَسَیَأْتِیهِمْ أَنبَاء مَا كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُون همانا تكذیب كردند پس زود هست بیایدشان داستانهاى آنچه بودند بدان استهزاكنان‏A!_شعراءوَمَا یَأْتِیهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِینَ و نیایدشان یادآوریى از خداى مهربان نوینى مگر آنكه باشند از آن روگردانان‏R!o+شعراءإِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِم مِّن السَّمَاء آیَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِینَ اگر بخواهیم بفرستیم بر ایشان آیتى از آسمان پس بگردد گردنهاشان پیش آن فروتنان‏P!e1شعراءلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا یَكُونُوا مُؤْمِنِینَ شاید ببازى تو جان خویش را چرا نیستند مؤمنان‏ 2X + ?sd=-4G2/!{شعراء#یُرِیدُ أَن یُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ خواهد برون كند شما را از سرزمین شما به جادوى خویش تا چه فرمان دهیدi.!_iشعراء"قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِیمٌ گفت بدان گروه كه در گردش بودند همانا این است جادوگرى دانشمندZ-!UUشعراء!وَنَزَعَ یَدَهُ فَإِذَا هِیَ بَیْضَاء لِلنَّاظِرِینَ و برآورد دست خود را ناگهان آن است پرتوى براى بینندگان‏M,!IGشعراء فَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُّبِینٌ پس افكند چوبدست خود را ناگهان آن است اژدرى نمایان‏++!;شعراءقَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ گفت پس بیارش اگر هستى از راستگویان‏*!+{شعراءقَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَیْءٍ مُّبِینٍ گفت و اگر چه بیارمت چیزى آشكار )!1]شعراءقَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَهًا غَیْرِی لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِینَ گفت اگر بگرفتى خدائى جز من هر آینه بگردانمت از زندانیان‏#(!;شعراءقَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَیْنَهُمَا إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ گفت پروردگار خاور و باختر و آنچه میان آنها است اگر هستید خردمندان‏ '! شعراءقَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِی أُرْسِلَ إِلَیْكُمْ لَمَجْنُونٌ گفت همانا پیمبر شما كه فرستاده شده است بسوى شما هر آینه او است دیوانه‏H&!G?شعراءقَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِینَ گفت پروردگار شما و پروردگار پدران شما پیشینیان‏6%!+7شعراءقَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ گفت بدانان كه در پیرامونش بودند آیا نمى‏شنوید.$!3شعراءقَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا إن كُنتُم مُّوقِنِینَ گفت پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است اگر هستید یقین‏دارندگان‏$#!/شعراءقَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِینَ گفت فرعون و چیست پروردگار جهانیان‏"!}شعراءوَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَیَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِی إِسْرَائِیلَ و این نعمتى است كه منّتش را بر من نهى كه بنده گرفتى بنى‏اسرائیل راm!!{Uشعراءفَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُكْمًا وَجَعَلَنِی مِنَ الْمُرْسَلِینَ پس گریختم از شما گاهى كه ترسیدمتان پس بخشید مرا پروردگار من فرمانى و گردانیدم از پیمبران‏: !I!شعراءقَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّینَ گفت كردمش آن هنگام و بودم من از گمراهان‏f!;شعراءوَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِی فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِینَ و كردى كارت را آن را كه كردى و بودى از ناسپاسان‏ m tq3X>!WOشعراء2قَالُوا لَا ضَیْرَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ گفتند نیست باكى مائیم بسوى پروردگار خویش بازگشتگان‏s=!'5شعراء1قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِیرُكُمُ الَّذِی عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَیْدِیَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِینَ گفت ایمان آوردید بدو پیش از آنكه دستورتان دهم همانا او بزرگ شما است كه آموخت به شما جادوگرى را پس زود است بدانید همانا سخت ببرّم دستها و پایهاى شما را از برابر و هر آینه به دارتان كشم همگى‏h<!gcشعراء0رَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ پروردگار موسى و هارون‏%;!#شعراء/قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِینَ گفتند ایمان آوردیم به پروردگار جهانیان‏:! شعراء.فَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سَاجِدِینَ پس بیفتادند جادوگران سجده‏كنان‏9!y{شعراء-فَأَلْقَى مُوسَى عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ تَلْقَفُ مَا یَأْفِكُونَ پس افكند موسى چوبدست خویش را ناگهان فروبرد آنچه را به دروغ آوردندe8!9شعراء,فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِیَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ پس بیفكندند ریسمانها و چوبهاى خود را و گفتند به فَر فرعون مائیم همانا پیروزمندان‏N7!KGشعراء+قَالَ لَهُم مُّوسَى أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ گفت بدیشان موسى بیفكنید آنچه را شمائید افكنندگان‏O6!]7شعراء*قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِینَ گفت آرى و همانا شمائید در آن هنگام از نزدیكان‏k5!;شعراء)فَلَمَّا جَاء السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِینَ پس هنگامى كه آمدند جادوگران گفتند به فرعون آیا ما را است مزدى اگر شدیم پیروزمندان‏h4!Gشعراء(لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِینَ شاید پیروى كنیم جادوگران را اگر بودند پیروزمندان‏23!7#شعراء'وَقِیلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ و گفته شد به مردم آیا شمائید گردآیندگان‏V2!KWشعراء&فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِیقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ پس گرد آورده شدند جادوگران براى وعده‏گاه روزى شناخته‏ 1!شعراء%یَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِیمٍ تا بیارندت بهر جادوگرى دانشمند0!qشعراء$قَالُوا أَرْجِهِ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِی الْمَدَائِنِ حَاشِرِینَ گفتند نگهدار او و برادرش را و بفرست در شهرستانها گردآورندگان‏  )  b :e}:KQ!! شعراءEوَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِیمَ و بخوان بر ایشان داستان ابراهیم را>P!7;شعراءDوَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو است هرآینه عزّتمند مهربان‏kO!uWشعراءCإِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ همانا در این است آیتى و نیستند بیشترشان ایمان آرندگان‏N!yشعراءBثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ سپس به دریا فروبردیم دگران را=M!;5شعراءAوَأَنجَیْنَا مُوسَى وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِینَ و رهانیدیم موسى و آنان را كه با او بودند همگى‏L!sشعراء@وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِینَ و جاى دادیم در آنجا دگران را K!?Mشعراء?فَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِیمِ پس وحى كردیم به موسى كه بزن چوبدست خود را به دریا پس بشكافت و شد هر دیوارى چون كوهى بزرگ‏PJ!5aشعراء>قَالَ كَلَّا إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ گفت نچنین است همانا با من است پروردگارم زود است رهبریم كند2I!%5شعراء=فَلَمَّا تَرَاءى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَى إِنَّا لَمُدْرَكُونَ تا گاهى كه نمودار شدند (دیدار كردند) دو گروه گفتند یاران موسى كه مائیم دریافتگان‏H!y5شعراء<فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِینَ پس از پى ایشان بیامدند به هنگام خورشید تابان‏.G!9شعراء;كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِی إِسْرَائِیلَ بدینسان و ارث دادیمش به بنى‏اسرائیل‏sF!wiشعراء:وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِیمٍ و گنجها و جایگاهى گرامى‏*E!)!شعراء9فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ پس برون راندیمشان از باغها و چشمه‏سارهاD!شعراء8وَإِنَّا لَجَمِیعٌ حَاذِرُونَ و هر آینه مائیم همگى بیمناكان‏C!شعراء7وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ و همانا ایشانند بر ما خشم‏آرندگان‏B!!yشعراء6إِنَّ هَؤُلَاء لَشِرْذِمَةٌ قَلِیلُونَ كه اینانند همانا گروهى اندك‏>A!K'شعراء5فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِی الْمَدَائِنِ حَاشِرِینَ پس فرستاد فرعون در شهرستانها گردآرندگان‏@!!شعراء4وَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِی إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ و وحى كردیم به موسى كه شبانه بر بندگانم را همانا شمائید پیروى شدگان‏_?!_Uشعراء3إِنَّا نَطْمَعُ أَن یَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَایَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِینَ همانا امیدواریم بیامرزد براى ما پروردگار ما گناهان ما را كه بودیم نخستین ایمان‏آرندگان‏ =K  : 7 !qag! شعراء[وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِلْغَاوِینَ و پدید آورده شد دوزخ براى گمراهان‏f!#شعراءZوَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ و آماده شد بهشت براى پرهیزكاران‏!e!- شعراءYإِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ مگر آنكه بیاید خدا را با دلى درست‏d! شعراءXیَوْمَ لَا یَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ روزى كه سود ندهد مال و نه فرزندان‏c! شعراءWوَلَا تُخْزِنِی یَوْمَ یُبْعَثُونَ و خوارم نكن روزى كه برانگیخته شوندEb!I7شعراءVوَاغْفِرْ لِأَبِی إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّینَ و بیامرز براى پدرم كه او بود همانا از گمراهان‏,a!7شعراءUوَاجْعَلْنِی مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِیمِ و بگردانم از ارث‏برندگان بهشت نعمتها,`!5شعراءTوَاجْعَل لِّی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ و قرار ده براى من زبان راستى در آخران‏X_!UQشعراءSرَبِّ هَبْ لِی حُكْمًا وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ پروردگارا ارزانى دار مرا حُكمى و برسانم به شایستگان‏h^!yMشعراءRوَالَّذِی أَطْمَعُ أَن یَغْفِرَ لِی خَطِیئَتِی یَوْمَ الدِّینِ و آنكه امیدوارم كه بیامرزد براى من گناهم را روز دین‏]!شعراءQوَالَّذِی یُمِیتُنِی ثُمَّ یُحْیِینِ و آنكه بمیراندم سپس زنده سازدم‏\! شعراءPوَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِینِ و گاهى كه بیمار شوم پس او بهبودیم دهد[!!uشعراءOوَالَّذِی هُوَ یُطْعِمُنِی وَیَسْقِینِ و آنكه بخوراندم و بنوشاندم‏Z!uشعراءNالَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ آنكه مرا آفرید پس رهبریم كندBY!Q)شعراءMفَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّی إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِینَ كه ایشان مرا دشمنند مگر پروردگار جهانیان‏X!iشعراءLأَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ شما و پدران شما پیشتران‏1W!7!شعراءKقَالَ أَفَرَأَیْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ گفت آیا دیدید آنچه را بودید مى‏پرستیدیدIV!U3شعراءJقَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءنَا كَذَلِكَ یَفْعَلُونَ گفتند بلكه یافتیم پدران خود را چنین مى‏كردند U!}شعراءIأَوْ یَنفَعُونَكُمْ أَوْ یَضُرُّونَ یا سودتان بخشند یا آیان رسانند/T!+)شعراءHقَالَ هَلْ یَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ گفت آیا مى‏شنوند شما را گاهى كه مى‏خوانیدnS!]uشعراءGقَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِینَ گفتند مى‏پرستیم بتانى را پس مى‏باشیم پیرامون آنها گردآمدگان‏?R!A3شعراءFإِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ هنگامى كه گفت به پدر خویش و قومش چه مى‏پرستید L~ N  H 0 MJ -pE}!W)شعراءqإِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَى رَبِّی لَوْ تَشْعُرُونَ نیست حسابشان جز بر پروردگار من اگر دریابید9|!9/شعراءpقَالَ وَمَا عِلْمِی بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ گفت چه دانائى است مرا بدانچه بودند مى‏كردندY{!SUشعراءoقَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ گفتند آیا ایمان آوریم برایت و پیرویت كردند فرومایگان‏ z!شعراءnفَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس بترسید خدا را و مرا فرمان بریدy!S_شعراءmوَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ و نپرسمتان بر آن مزدى نیست مزد من جز بر پروردگار جهانیان‏ x!شعراءlفَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس بترسید خدا را و مرا فرمان برید w!}شعراءkإِنِّی لَكُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ همانا منم براى شما فرستاده‏اى امین‏Tv!KSشعراءjإِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ هنگامى كه گفت بدیشان برادرشان نوح چرا پرهیزكارى نكنیدu!شعراءiكَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِینَ تكذیب كردند قوم نوح فرستادگان را6t!7+شعراءhوَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو او است عزّتمند مهربان‏rs!ueشعراءgإِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ همانا در این است آیتى و نیستند بیشتر ایشان ایمان‏آرندگان‏Pr!c3شعراءfفَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ كاش ما را بازگشتى بودى تا مى‏شدیم از مؤمنان‏\q!_Sشعراءeوَلَا صَدِیقٍ حَمِیمٍ و نه دوستى مهربان‏up!qsشعراءdفَمَا لَنَا مِن شَافِعِینَ پس نیست ما را شفاعت‏گرانى‏o!! شعراءcوَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ و گمراه نكردند ما را مگر گنهكاران‏:n!!Iشعراءbإِذْ نُسَوِّیكُم بِرَبِّ الْعَالَمِینَ هنگامى كه یكسان داشتیم شما را با پروردگار جهانیان‏3m!1+شعراءaتَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ سوگند به خدا همانا بودیم ما در گمراهى آشكار l!}شعراء`قَالُوا وَهُمْ فِیهَا یَخْتَصِمُونَ گفتند و ستیزه مى‏كردند در آن‏|k!iشعراء_وَجُنُودُ إِبْلِیسَ أَجْمَعُونَ و سپاه‏هاى ابلیس همگان‏-j!!/شعراء^فَكُبْكِبُوا فِیهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ پس به روى افكنده شدند در آن ایشان و گمراهان‏Ji!_+شعراء]مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ یَنصُرُونَكُمْ أَوْ یَنتَصِرُونَ جز خدا را آیا یارى كنند شما را یا یارى جویند0h!9شعراء\وَقِیلَ لَهُمْ أَیْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ و گفته شد بدیشان كجا بودید مى‏پرستیدید q C  - q[`!][شعراءوَجَنَّاتٍ وَعُیُونٍ و باغها و چشمه‏سارها! شعراءأَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِینَ كمك كرده است شما را به دامها و فرزندان‏Q!CSشعراءوَاتَّقُوا الَّذِی أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ و بترسید آن را كه یارى كرده است شما را بدانچه مى‏دانید !شعراءفَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس بترسید خدا را و مرا فرمان برید0!)+شعراءوَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِینَ و هر گاه خشمگین شوید خشمگین شوید ستمگرانه‏< !I#شعراءوَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ و برگیرید كوشكهائى شاید شما جاودان مانیدJ !3Uشعراءأَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِیعٍ آیَةً تَعْبَثُونَ آیا بنیاد مى‏نهید به هر پشته‏اى نشانى بیهده بازى كنید! !Seشعراءوَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ و نپرسمتان بر آن پاداشى نیست مزدم مگر بر پروردگار جهانیان‏ !شعراء~فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس بترسید از خدا و مرا فرمان برید !}شعراء}إِنِّی لَكُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ همانا منم براى شما فرستاده امین‏T!KSشعراء|إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ هنگامى كه گفت بدیشان برادرشان هود چرا پرهیزكارى نكنید!wشعراء{كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِینَ تكذیب كردند عاد فرستادگان را1!7!شعراءzوَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو است عزّتمند مهربان‏^!u=شعراءyإِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ همانا در این است آیتى و نیستند بیشترشان مؤمنان‏!شعراءxثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِینَ سپس غرق كردیم پس از این بازماندگان را]!aOشعراءwفَأَنجَیْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِی الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ پس رهانیدیمش و آنان كه با او بودند در كشتى پرشده‏اى‏1!Gشعراءvفَافْتَحْ بَیْنِی وَبَیْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِی وَمَن مَّعِی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ پس بگشاى میان من و ایشان گشایشى و برهانم و آنان را كه با منند از مؤمنان‏!شعراءuقَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِی كَذَّبُونِ گفت پروردگارا همانا قومم تكذیبم كردند!_شعراءtقَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ یَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِینَ گفتند اگر دست برندارى اى نوح هرآینه بشوى از سنگسارشدگان‏!oشعراءsإِنْ أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ نیستم من جز ترساننده آشكار ~!uشعراءrوَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِینَ و نیستم من دوركننده مؤمنان‏ C: +  (_C{)&!3uشعراءمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآیَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ نیستى تو جز بشرى همانند ما پس بیاور آیتى اگر هستى از راستگویان‏/%!3شعراءقَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِینَ گفتند جز این نیست كه توئى از جادوشدگان‏e$!Yeشعراءالَّذِینَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَلَا یُصْلِحُونَ آنان كه تبهكارى كنند در زمین و درست كارى نكنند (اصلاح نكنند)##!شعراءوَلَا تُطِیعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِینَ و اطاعت نكنید از دستور اسراف‏كنندگان‏"!{شعراءفَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس بترسید خدا را و فرمانم بریدD!!K1شعراءوَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا فَارِهِینَ و مى‏تراشید از كوه‏ها خانه‏هائى كامرانان‏D !cشعراءوَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِیمٌ و كشتزارها و نخلستانهائى كه شكوفه آنها است رسیده (یا گوارا)e!c_شعراءفِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ در باغها و چشمه‏سارها0!#1شعراءأَتُتْرَكُونَ فِی مَا هَاهُنَا آمِنِینَ آیا رها مى‏شوید در آنچه اینجا است آرمیدگان‏.!S}شعراءوَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ و پرسش نكنم شما را بر آن مزدى نیست مزد من مگر بر پروردگار جهانیان‏!شعراءفَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس پرهیز كنید خدا را و مرا فرمان برید!}شعراءإِنِّی لَكُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ همانا منم براى شما فرستاده امین‏S!SGشعراءإِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ هنگامى كه گفت بدیشان برادرشان صالح چرا پرهیز نكنید! {شعراءكَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِینَ تكذیب كردند ثمود فرستادگان را2!7!شعراءوَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو است عزّتمند مهربان‏[!m=شعراءفَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ پس تكذیبش كردند پس نابودشان ساختیم همانا در این است آیتى و نیستند بیشترشان مؤمنان‏t!wiشعراءوَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ و نیستیم ما عذاب‏شدگان‏!شعراءإِنْ هَذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِینَ نیست این مگر این خوى پیشینیان‏!cشعراءقَالُوا سَوَاء عَلَیْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِینَ گفتند یكسان است بر ما چه اندرز دهى یا نباشى از اندرزگویان‏9!E!شعراءإِنِّی أَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ همانا مى‏ترسم بر شما از عذاب روزى بزرگ‏  T  T Yv|p9!u_شعراءوَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِم مَّطَرًا فَسَاء مَطَرُ الْمُنذَرِینَ و باریدیم بر آنان بارانى پس چه زشت است باران بیم‏دادگان‏w8!{kشعراءثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِینَ پس نگونسار كردیم دگران را}7! cشعراءإِلَّا عَجُوزًا فِی الْغَابِرِینَ مگر پیرزنى در گذشتگان‏6! شعراءفَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِینَ پس نجاتش دادیم و خاندانش را همگى‏@5!3Aشعراءرَبِّ نَجِّنِی وَأَهْلِی مِمَّا یَعْمَلُونَ پروردگارا برهان مرا و خاندانم را از آنچه مى‏كنند-4!/شعراءقَالَ إِنِّی لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِینَ گفت همانا منم كار شما را از رهاكنندگان‏x3!Mشعراءقَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ یَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِینَ گفتند اگر بس نكنى اى لوط همانا شوى از برون‏راندگان‏i2!Ssشعراءوَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ و مى‏گذارید آنچه را آفریده است براى شما پروردگار شما از همسران خویش بلكه شمائید گروهى تجاوزگران‏$1!5شعراءأَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِینَ آیا درآمیزید با نران از جهانیان‏+0!Swشعراءوَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ و نپرسم شما را بر آن پاداشى نیست مزد من مگر بر پروردگار جهانیان‏ /!شعراءفَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس بترسید خدا را و مرا فرمان برید.!}شعراءإِنِّی لَكُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ همانا منم براى شما فرستاده امین‏Q-!KKشعراءإِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ گاهى كه گفت بدیشان برادرشان لوط چرا پرهیزكارى نكنید,!شعراءكَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِینَ تكذیب كردند قوم لوط فرستادگان را7+!7+شعراءوَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو او است عزّتمند مهربان‏A*!Q%شعراءفَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ پس گرفت ایشان را عذاب همانا در این است آیتى و نیستند بیشترشان ایمان آرندگان‏")!شعراءفَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِینَ پس پى كردندش پس بامداد كردند پشیمانان‏m(!Oشعراءوَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَیَأْخُذَكُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَظِیمٍ و نگردید گردش به بدى كه بگیرد شما را شكنجه روزى بزرگ‏'!شعراءقَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ گفت این است اشترى براى آن آبشخورى و براى شما است آبشخور روزى دانسته‏ X ^ @1~mb`x2K!7!شعراءوَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو است عزّتمند مهربان‏dJ!uGشعراءإِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ همانا در این است آیتى و نیستند بیشتر ایشان مؤمنان‏NI!]3شعراءفَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ یَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ پس تكذیبش كردند پس بگرفتشان عذاب روز ظلّه (سایبان) كه بوده است آن عذاب روزى بزرگ‏,H!#)شعراءقَالَ رَبِّی أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ گفت پروردگار من داناتر است بدانچه مى‏كنیدG!#_شعراءفَأَسْقِطْ عَلَیْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاء إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ پس بیفكن بر ما پاره‏هائى از آسمان اگر هستى از راستگویان‏ F!'gشعراءوَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِینَ و نیستى تو مگر بشرى مانند ما و همانا پنداریمت از دروغگویان‏/E!3شعراءقَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِینَ گفتند جز این نیست كه توئى از جادوشدگان‏bD!oIشعراءوَاتَّقُوا الَّذِی خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِینَ و بترسید آن را كه آفرید شما را و آفریدگان پیشینیان‏%C!?شعراءوَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیَاءهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ و كم ندهید به مردم چیزهاى ایشان را و نكوشید در زمین تباه‏كنندگان‏B!#{شعراءوَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیمِ و بسنجید با سنگ (ترازوى) راست‏MA!]1شعراءأَوْفُوا الْكَیْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِینَ تمام دهید پیمانه را و نباشید از كم‏دهندگان‏'@!Soشعراءوَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ و نپرسم شما را بر آن مزدى نیست مزد من مگر بر پروردگار جهانیان‏?!{شعراءفَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس بترسید خدا را و فرمانم برید >!} شعراءإِنِّی لَكُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ همانا منم شما را فرستاده‏اى امین‏9=!15شعراءإِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ هنگامى كه گفت بدیشان شعیب چرا پرهیزكارى نكنید+<!9شعراءكَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَیْكَةِ الْمُرْسَلِینَ تكذیب كردند یاران ایكه فرستادگان را2;!7!شعراءوَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو است عزّتمند مهربان‏n:!u[شعراءإِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ همانا در این است آیتى و نیستند بیشترشان ایمان‏آرندگان‏ K+ '  Z K1s - wya!Oشعراءفَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِینَ پس نخوان با خدا خدائى دیگر را كه باشى از عذاب‏شدگان‏!`!%شعراءإِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ همانا ایشانند از شنیدن دورماندگان‏_!/iشعراءوَمَا یَنبَغِی لَهُمْ وَمَا یَسْتَطِیعُونَ و نسزد ایشان را و نتوانند^!kشعراءوَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّیَاطِینُ و فرود نیاوردندش شیاطین‏]!شعراءذِكْرَى وَمَا كُنَّا ظَالِمِینَ یادآوردنى است و نیستیم ما ستمكاران‏[\![Oشعراءوَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْیَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ و نابود نساختیم شهرى را مگر براى آن بود ترسانندگانى‏D[!9Cشعراءمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا یُمَتَّعُونَ بى نیاز نكند از ایشان آنچه بودند بهره‏ور مى‏شدندZ!شعراءثُمَّ جَاءهُم مَّا كَانُوا یُوعَدُونَ پس بیایدشان آنچه وعده داده مى‏شوند:Y!)?شعراءأَفَرَأَیْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِینَ آیا دیده باشى كه اگر كامروا گردانیمشان سالیانى‏X! iشعراءأَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُونَ آیا به عذاب ما مى‏شتابندW!شعراءفَیَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ پس گویند آیا مائیم مهلت‏دادگان‏&V!;شعراءفَیَأْتِیَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ كه بیایدشان ناگاه و ایشان ندانندSU!g3شعراءلَا یُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى یَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِیمَ كه ایمان نیارند بدان تا ببینند عذاب دردناك را5T!Cشعراءكَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِی قُلُوبِ الْمُجْرِمِینَ بدینسان راهش دادیم در دلهاى گنهكاران‏QS!MIشعراءفَقَرَأَهُ عَلَیْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِینَ پس مى‏خواندش بر ایشان نبودند بدان ایمان‏آرندگان‏k!=3شعراءیُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ كه فرادهند گوش را و بیشتر ایشانند دروغگویان‏ j!شعراءتَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِیمٍ فرود آیند بر هر دروغ‏پرداز گنهبارى‏Li!U7شعراءهَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن تَنَزَّلُ الشَّیَاطِینُ آیا آگهیتان دهم كه بر كه فرود مى‏آیند شیاطین‏h!mشعراءإِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ كه او است همانا شنواى داناg!}شعراءوَتَقَلُّبَكَ فِی السَّاجِدِینَ و گردش تو را در سجده‏كنندگان‏ f!}شعراءالَّذِی یَرَاكَ حِینَ تَقُومُ آنكه مى‏بیندت گاهى كه بپا مى‏شوى‏e!% شعراءوَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ و توكّل كن بر خداى عزّتمند مهربان‏[d!gCشعراءفَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ پس اگر عصیانت كردند بگو من بیزارم از آنچه مى‏كنیدac!iMشعراءوَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ و فرود كن بال خود را براى هر كه پیرویت كند از مؤمنان‏b!شعراءوَأَنذِرْ عَشِیرَتَكَ الْأَقْرَبِینَ و بترسان خویشاوندان خویش را نزدیكان‏ X Z F X+~?نمل وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَیْقَنَتْهَا أَنفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِینَ و انكار كردند آنها را حالى كه یقین بدانها داشت دلهاى ایشان به ستم و سركشى پس بنگر چگونه بود فرجام تبهكاران‏ }uنمل فَلَمَّا جَاءتْهُمْ آیَاتُنَا مُبْصِرَةً قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُّبِینٌ پس هنگامى كه بیامدشان آیتهاى ما روشن گفتند این است جادویى آشكارt|?%نمل وَأَدْخِلْ یَدَكَ فِی جَیْبِكَ تَخْرُجْ بَیْضَاء مِنْ غَیْرِ سُوءٍ فِی تِسْعِ آیَاتٍ إِلَى فِرْعَوْنَ وَقَوْمِهِ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ و فرو بر دستت را در گریبان خود برون آید درخشنده بى‏آزارى در نه آیت بسوى فرعون و قومش كه همانا بودند قومى فاسقان‏6{35نمل إِلَّا مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْنًا بَعْدَ سُوءٍ فَإِنِّی غَفُورٌ رَّحِیمٌ مگر آنكه ستم كند پس جایگزین گرداند خوبى را پس از بدى كه منم همانا آمرزنده مهربان‏Nza7نمل وَأَلْقِ عَصَاكَ فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَانٌّ وَلَّى مُدْبِرًا وَلَمْ یُعَقِّبْ یَا مُوسَى لَا تَخَفْ إِنِّی لَا یَخَافُ لَدَیَّ الْمُرْسَلُونَ و بیفكن عصاى خویش را پس گاهى كه نگریستش مى‏جنبد گوئیا مارى زبر و سبكخیز است بازگشت پشت‏كننده و به پشت برنگشت اى موسى نترس همانا نترسد نزد من فرستادگان‏>y[نمل یَا مُوسَى إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ اى موسى همانا منم خداوند عزّتمند حكیم‏.x-+نمل فَلَمَّا جَاءهَا نُودِیَ أَن بُورِكَ مَن فِی النَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا وَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ پس هنگامى كه بیامدش خوانده شد كه خجسته باد آنكه در آتش است و آنكه پیرامون آن است و منزّه است خدا پروردگار جهانیان‏hwGنمل إِذْ قَالَ مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّی آنَسْتُ نَارًا سَآتِیكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ آتِیكُم بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَّعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ هنگامى كه گفت موسى به خاندانش كه احساس كردم آتشى زود است بیارم شما را از آن خبرى یا بیارم شما را اخگرى گیرانه شاید گرم شویدXvo=نمل وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ مِن لَّدُنْ حَكِیمٍ عَلِیمٍ و همانا تو داده مى‏شوى قرآن را از نزد حكیمى دانا(uUwنمل أُوْلَئِكَ الَّذِینَ لَهُمْ سُوءُ الْعَذَابِ وَهُمْ فِی الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ آنانند كه براى ایشان است زشتى عذاب و ایشانند در آخرت زیانمندان‏ (  K((m Mنمل فَمَكَثَ غَیْرَ بَعِیدٍ فَقَالَ أَحَطتُ بِمَا لَمْ تُحِطْ بِهِ وَجِئْتُكَ مِن سَبَإٍ بِنَبَإٍ یَقِینٍ پس درنگ كرد نه دور گفت فراگرفتم آنچه را فرانگرفتى آن را و آوردمت از سبا داستانى را یقین‏Mنمل لَأُعَذِّبَنَّهُ عَذَابًا شَدِیدًا أَوْ لَأَذْبَحَنَّهُ أَوْ لَیَأْتِیَنِّی بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ همانا شكنجه كنمش شكنجه‏اى سخت یا سرش را بُرم یا آنكه بیاردم فرمانى آشكار:aنمل وَتَفَقَّدَ الطَّیْرَ فَقَالَ مَا لِیَ لَا أَرَى الْهُدْهُدَ أَمْ كَانَ مِنَ الْغَائِبِینَ و جُست مرغان را پس گفت چه شودم نبینم هُدهُد را یا شده است از ناپیدایان‏Yaنمل فَتَبَسَّمَ ضَاحِكًا مِّن قَوْلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلَى وَالِدَیَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَدْخِلْنِی بِرَحْمَتِكَ فِی عِبَادِكَ الصَّالِحِینَ پس لبخندى زد خندان از گفتارش و گفت پروردگارا توفیقم ده كه سپاسگزارم نعمتت را كه ارزانى داشتى بر من و بر پدر و مادرم و آنكه شایسته‏اى كنم كه تو را پسند آید و درآور مرا به رحمت خود در بندگان شایسته خویش‏]!نمل حَتَّى إِذَا أَتَوْا عَلَى وَادِی النَّمْلِ قَالَتْ نَمْلَةٌ یَا أَیُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوا مَسَاكِنَكُمْ لَا یَحْطِمَنَّكُمْ سُلَیْمَانُ وَجُنُودُهُ وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ تا گاهى كه آمدند بر درّه مورچگان گفت مورچه‏اى اى گروه مورچگان درآئید به نشیمنگاه خویش نبادا پایمالتان كنند سلیمان و سپاهیانش و ایشان درنیابندR[Eنمل وَحُشِرَ لِسُلَیْمَانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ وَالطَّیْرِ فَهُمْ یُوزَعُونَ و گردآورده شد براى سلیمان سپاه‏هایش از پرى و آدمى و مرغان پس ایشانند بازداشت‏شدگان‏_9نمل وَوَرِثَ سُلَیْمَانُ دَاوُودَ وَقَالَ یَا أَیُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنَا مَنطِقَ الطَّیْرِ وَأُوتِینَا مِن كُلِّ شَیْءٍ إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِینُ و ارث بُرد سلیمان از داود و گفت اى مردم آموخته شدیم سخن مرغان را و داده شدیم از همه چیز همانا این است هر آینه فضلى آشكارh-نمل وَلَقَدْ آتَیْنَا دَاوُودَ وَسُلَیْمَانَ عِلْمًا وَقَالَا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی فَضَّلَنَا عَلَى كَثِیرٍ مِّنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِینَ و همانا ارزانى داشتیم به داود و سلیمان دانشى و گفتند سپاس خداى را كه برترى داد ما را بر بسیارى از بندگان او مؤمنان‏  f b!Yنمل !قَالُوا نَحْنُ أُوْلُوا قُوَّةٍ وَأُولُوا بَأْسٍ شَدِیدٍ وَالْأَمْرُ إِلَیْكِ فَانظُرِی مَاذَا تَأْمُرِینَ گفتند مائیم خداوندان توانائى و دارندگان نیروئى سخت و كار با تو است پس بنگر تا چه فرمان دهى‏U#نمل قَالَتْ یَا أَیُّهَا المَلَأُ أَفْتُونِی فِی أَمْرِی مَا كُنتُ قَاطِعَةً أَمْرًا حَتَّى تَشْهَدُونِ گفت آن زن اى گروه دستورى دهیدم در كارم نبوده‏ام برنده كارى تا شما گواهى دهیدE?Gنمل أَلَّا تَعْلُوا عَلَیَّ وَأْتُونِی مُسْلِمِینَ كه برترى نجوئید بر من و بیائید مرا تسلیم‏شوندگان‏نمل إِنَّهُ مِن سُلَیْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ همانا آن از سلیمان است و همانا آن است به نام خداوند بخشنده مهربان‏z ]نمل قَالَتْ یَا أَیُّهَا المَلَأُ إِنِّی أُلْقِیَ إِلَیَّ كِتَابٌ كَرِیمٌ گفت آن زن اى گروه همانا به سویم افكنده شد نامه‏اى گرامى‏M نمل اذْهَب بِّكِتَابِی هَذَا فَأَلْقِهْ إِلَیْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانظُرْ مَاذَا یَرْجِعُونَ ببر نامه مرا این و بیفكنش بسوى آنان پس برگرد از ایشان و بنگر چه پاسخ گویند^ cUنمل قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْكَاذِبِینَ گفت زود است بنگریم آیا راست گفتى یا بودى از دروغگویان‏I e)نمل اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ خدا كه نیست خدائى جز او پروردگار عرش بزرگ‏L i+نمل أَلَّا یَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِی یُخْرِجُ الْخَبْءَ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَیَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ چرا سجده نكنند براى خداوندى كه برون آرد نهانها را در آسمانها و زمین و مى‏داند آنچه را نهان كنید و آنچه آشكار سازید;kنمل وَجَدتُّهَا وَقَوْمَهَا یَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِن دُونِ اللَّهِ وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ فَهُمْ لَا یَهْتَدُونَ یافتمش با كسان خود سجده مى‏كردند براى خورشید نه خدا و آراسته بود براى ایشان شیطان كردار ایشان را پس بازداشته بودشان از راه پس راه نمى‏برندWcGنمل إِنِّی وَجَدتُّ امْرَأَةً تَمْلِكُهُمْ وَأُوتِیَتْ مِن كُلِّ شَیْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِیمٌ هر آینه یافتم زنى را كه پادشاه آنان بود و داده شده بود از همه چیز و بود او را تختى بزرگ‏ +=  +fuSنمل )قَالَ نَكِّرُوا لَهَا عَرْشَهَا نَنظُرْ أَتَهْتَدِی أَمْ تَكُونُ مِنَ الَّذِینَ لَا یَهْتَدُونَ گفت ناشناس دارید برایش تختش را بنگریم آیا رهبرى مى‏شود یا مى‏باشد از آنان كه رهبرى نشوندVaGنمل (قَالَ الَّذِی عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِیكَ بِهِ قَبْلَ أَن یَرْتَدَّ إِلَیْكَ طَرْفُكَ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَذَا مِن فَضْلِ رَبِّی لِیَبْلُوَنِی أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا یَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّی غَنِیٌّ كَرِیمٌ گفت آنكه نزدش بود دانشى از كتاب من آرمت بدان پیش از آنكه بازگردد بسوى تو مُژه‏ات پس هنگامى كه نگریستش جایگزین نزد خویش گفت این از فضل پروردگارم باشد تا بیازمایدم آیا شكر مى‏كنم یا كفران ورزم و آنكه شكر كند جز این نیست كه براى خویشتن سپاسگزارد و آنكه كفران كند همانا پروردگار من است بى‏نیازى گرامى‏EYنمل 'قَالَ عِفْریتٌ مِّنَ الْجِنِّ أَنَا آتِیكَ بِهِ قَبْلَ أَن تَقُومَ مِن مَّقَامِكَ وَإِنِّی عَلَیْهِ لَقَوِیٌّ أَمِینٌ گفت دیوى از پریان من آرمت بدان پیش از آنكه از جاى خویش خیزى و منم هرآینه بر آن توانائى امین‏Xs9نمل &قَالَ یَا أَیُّهَا المَلَأُ أَیُّكُمْ یَأْتِینِی بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن یَأْتُونِی مُسْلِمِینَ گفت اى گروه كدامین از شما آوردم تخت آن زن را پیش از آنكه بر من درآیند تسلیم‏شدگان‏}wنمل %ارْجِعْ إِلَیْهِمْ فَلَنَأْتِیَنَّهُمْ بِجُنُودٍ لَّا قِبَلَ لَهُم بِهَا وَلَنُخْرِجَنَّهُم مِّنْهَا أَذِلَّةً وَهُمْ صَاغِرُونَ بازگرد بسوى ایشان كه همانا بیاریم ایشان را لشگرهائى كه تاب نباشدشان بدانان و همانا برون رانیمشان از آن خوار حالى كه ایشانند سرافكندگان‏!نمل $فَلَمَّا جَاء سُلَیْمَانَ قَالَ أَتُمِدُّونَنِ بِمَالٍ فَمَا آتَانِیَ اللَّهُ خَیْرٌ مِّمَّا آتَاكُم بَلْ أَنتُم بِهَدِیَّتِكُمْ تَفْرَحُونَ پس هنگامى كه بیامد سلیمان را گفت آیا كمك كنیدم به مال همانا آنچه داد مرا خدا بهتر است از آنچه داد شما را بلكه شما خود را به پیشكش خویشید شادمان‏8I#نمل #وَإِنِّی مُرْسِلَةٌ إِلَیْهِم بِهَدِیَّةٍ فَنَاظِرَةٌ بِمَ یَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ و همانا من فرستنده‏ام بسوى ایشان پیشكشى پس نگرانم چه پاسخ آورند فرستادگان‏?kنمل "قَالَتْ إِنَّ الْمُلُوكَ إِذَا دَخَلُوا قَرْیَةً أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً وَكَذَلِكَ یَفْعَلُونَ گفت آن زن همانا شهان هرگاه به كشورى درآیند تباهش كنند و بگردانند مهتران مردمش را كهتران و بدینسان كار كنند 1 BT ]"w?نمل 2وَمَكَرُوا مَكْرًا وَمَكَرْنَا مَكْرًا وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ و آوردند نیرنگى و آوردیم نیرنگى و آنان درنیافتندO!-mنمل 1قَالُوا تَقَاسَمُوا بِاللَّهِ لَنُبَیِّتَنَّهُ وَأَهْلَهُ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِیِّهِ مَا شَهِدْنَا مَهْلِكَ أَهْلِهِ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ گفتند سوگند یاد كنید به خدا كه شبیخون آریم بر او و خاندانش و سپس گوئیم به ولىّ او كه ندیدیم (یا گواهى ندادیم) هلاك خویشاوندش را (یا خاندانش را) و هر آینه مائیم راستگویان‏- M نمل 0وَكَانَ فِی الْمَدِینَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَلَا یُصْلِحُونَ و بودند در شهر نه تیره كه تبهكارى مى‏كردند در زمین و اصلاح نمى‏كردند9Sنمل /قَالُوا اطَّیَّرْنَا بِكَ وَبِمَن مَّعَكَ قَالَ طَائِرُكُمْ عِندَ اللَّهِ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ گفتند به فال بد گرفتیم تو و آنان را كه با تو هستند گفت همانا فال بد شما نزد خدا است بلكه شمائید گروهى گرفتارشدگان (یا آزمودگان),saنمل .قَالَ یَا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّیِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ لَوْلَا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ گفت اى قوم من چرا مى‏شتابید به بدى پیش از خوبى چرا آمرزش نمى‏جوئید از خدا شاید رحم آورده شوید ?}نمل -وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ فَإِذَا هُمْ فَرِیقَانِ یَخْتَصِمُونَ و همانا فرستادیم بسوى ثمود برادرشان صالح را كه پرستش كنید خدا را ناگهان ایشان دو گروهند ستیزه‏كنان‏c 5نمل ,قِیلَ لَهَا ادْخُلِی الصَّرْحَ فَلَمَّا رَأَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةً وَكَشَفَتْ عَن سَاقَیْهَا قَالَ إِنَّهُ صَرْحٌ مُّمَرَّدٌ مِّن قَوَارِیرَ قَالَتْ رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی وَأَسْلَمْتُ مَعَ سُلَیْمَانَ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ گفته شد بدو به كاخ اندرآى پس گاهى كه نگریستش پنداشتش آبگیرى و برهنه ساخت ساقهاى خویش را گفت همانا آن است كاخى لغزنده ساخته از بلور گفت آن زن پروردگارا همانا ستم به خود كردم و اسلام آوردم با سلیمان براى خدا پروردگار جهانیان‏0Yنمل +وَصَدَّهَا مَا كَانَت تَّعْبُدُ مِن دُونِ اللَّهِ إِنَّهَا كَانَتْ مِن قَوْمٍ كَافِرِینَ و بازداشتش آنچه بود مى‏پرستید جز خدا همانا بود او از گروهى كافران‏KU=نمل *فَلَمَّا جَاءتْ قِیلَ أَهَكَذَا عَرْشُكِ قَالَتْ كَأَنَّهُ هُوَ وَأُوتِینَا الْعِلْمَ مِن قَبْلِهَا وَكُنَّا مُسْلِمِینَ پس گاهى كه بیامد آن زن گفته شد آیا چنین است تختت گفت گوئیا این است آن و داده شدیم دانش را پیش از آن و بودیم تسلیم‏شدگان‏  I i -^,3نمل <أَمَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ السَّمَاء مَاء فَأَنبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ مَّا كَانَ لَكُمْ أَن تُنبِتُوا شَجَرَهَا أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ یَعْدِلُونَ یا آنكه آفرید آسمانها و زمین را و فرستاد براى شما از آسمان آبى پس رویانیدیم بدان باغستانى خرّم نرسد شما را كه برویانید درختش را آیا خدائى است با خدا بلكه ایشانند قومى كجروان‏n+ Kنمل ;قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِینَ اصْطَفَى آللَّهُ خَیْرٌ أَمَّا یُشْرِكُونَ بگو سپاس خدا را و سلام بر بندگان او كه برگزیده است آیا خدا بهتر است یا آنچه شرك مى‏ورزندl*u_نمل :وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِم مَّطَرًا فَسَاء مَطَرُ الْمُنذَرِینَ و باریدیم بر آنان بارانى پس چه زشت است باران بیم‏دادگان‏()7نمل 9فَأَنجَیْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَاهَا مِنَ الْغَابِرِینَ پس رهانیدیم او و خاندانش را مگر زنش كه مقدّر گردانیدیم او را از گذشتگان‏)(Oنمل 8فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِّن قَرْیَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ یَتَطَهَّرُونَ پس نبود پاسخ قومش جز آنكه گفتند برون كنید خاندان لوط را از شهر خویش كه ایشانند مردانى پاكیزگى‏جویان‏B'{نمل 7أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاء بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ آیا شما با مردان گردائید به شهوت نه زنان بلكه شمائید گروهى نادانان‏E&5Qنمل 6وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ وَأَنتُمْ تُبْصِرُونَ و لوط را هنگامى كه گفت به قوم خود آیا مرتكب فحشا شوید (ناشایست را آورید) و شمائید بینایان‏\%Saنمل 5وَأَنجَیْنَا الَّذِینَ آمَنُوا وَكَانُوا یَتَّقُونَ و نجات دادیم آنان را كه ایمان آوردند و پرهیزكارى مى‏كردندn$kmنمل 4فَتِلْكَ بُیُوتُهُمْ خَاوِیَةً بِمَا ظَلَمُوا إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً لِّقَوْمٍ یَعْلَمُونَ پس اینك خانه‏هاى آنان فرود آمده بدانچه ستم كردند همانا در این است نشانیى براى گروهى كه مى‏دانندA#cنمل 3فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْنَاهُمْ وَقَوْمَهُمْ أَجْمَعِینَ پس بنگر چگونه شد فرجام نیرنگشان كه واژگون ساختیم ایشان را با قومشان همگى‏  X IcX4u7نمل Dلَقَدْ وُعِدْنَا هَذَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا مِن قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ همانا وعده داده شدیم این را ما و پدران ما از پیش نیست این جز افسانه‏هاى پیشینیان‏Y3S[نمل Cوَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا أَئِذَا كُنَّا تُرَابًا وَآبَاؤُنَا أَئِنَّا لَمُخْرَجُونَ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند آیا گاهى كه شدیم خاك و پدران ما آیا مائیم هر آینه برون‏آوردگان‏U2q5نمل Bبَلِ ادَّارَكَ عِلْمُهُمْ فِی الْآخِرَةِ بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِّنْهَا بَلْ هُم مِّنْهَا عَمِونَ بلكه رسید دانش ایشان در آخرت بلكه ایشانند در شكّى از آن بلكه ایشانند از آن كوران‏ 1AOنمل Aقُل لَّا یَعْلَمُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَیْبَ إِلَّا اللَّهُ وَمَا یَشْعُرُونَ أَیَّانَ یُبْعَثُونَ بگو نداند آنكه در آسمان و زمین است نهان را بجز خدا و درنیابند كى (چه هنگام) برانگیخته شوندB0kنمل @أَمَّن یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ وَمَن یَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاء وَالْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ یا آنكه آغاز كند آفرینش را سپس برگرداندش و آنكه روزیتان دهد از آسمان و زمین آیا خدائى است با خدا بگو بیارید دستاویز خود را اگر هستید راستگویان‏X/نمل ?أَمَّن یَهْدِیكُمْ فِی ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَن یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْرًا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ تَعَالَى اللَّهُ عَمَّا یُشْرِكُونَ یا آنكه هدایت كند شما را در تاریكیهاى دشت و دریا و آنكه بفرستد بادها را مژده‏اى پیش روى رحمتش آیا خدائى است با خدا برتر است خدا از آنچه شرك ورزند .5]نمل >أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَكْشِفُ السُّوءَ وَیَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِیلًا مَّا تَذَكَّرُونَ یا آنكه اجابت كند بیچاره را گاهى كه خواندش و بگشاید رنج را و بگرداند شما را جانشینان زمین آیا خدائى است با خدا به كمى یادآور شوید$-G}نمل =أَمَّن جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارًا وَجَعَلَ خِلَالَهَا أَنْهَارًا وَجَعَلَ لَهَا رَوَاسِیَ وَجَعَلَ بَیْنَ الْبَحْرَیْنِ حَاجِزًا أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ یا آنكه گردانید زمین را آرامشگاهى و گردانید میان آن جویهائى و گردانید براى آنها لنگرهایى و گردانید میان دو دریا فاصلى (دیوارى) آیا خدائى است با خدا بلكه بیشترشان نمى‏دانند   KqP2A5+نمل Qوَمَا أَنتَ بِهَادِی الْعُمْیِ عَن ضَلَالَتِهِمْ إِن تُسْمِعُ إِلَّا مَن یُؤْمِنُ بِآیَاتِنَا فَهُم مُّسْلِمُونَ و نیستى تو هدایت‏كننده كوران را از گمراهى خود نشنوانى جز آن را كه ایمان آرد به آیتهاى ما پس ایشانند تسلیم‏شدگان‏S@k7نمل Pإِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَى وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاء إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِینَ هرآینه نشنوانى تو مُردگان را و نشنوانى به كران بانگ را گاهى كه برگردند پشت‏كنان‏F?oنمل Oفَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّكَ عَلَى الْحَقِّ الْمُبِینِ پس توكّل كن بر خدا كه تویى بر حقّ هویدا>نمل Nإِنَّ رَبَّكَ یَقْضِی بَیْنَهُم بِحُكْمِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْعَلِیمُ همانا پروردگار تو حكومت مى‏كند میان ایشان به حكم خود و او است عزّتمند دانا3==%نمل Mوَإِنَّهُ لَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ و همانا آن هدایت و رحمتى است براى مؤمنان‏d<}Gنمل Lإِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یَقُصُّ عَلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ أَكْثَرَ الَّذِی هُمْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ همانا این قرآن مى‏سُراید بر بنى اسرائیل بیشتر آنچه را ایشانند در آن اختلاف‏كنندگان‏};%Qنمل Kوَمَا مِنْ غَائِبَةٍ فِی السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِلَّا فِی كِتَابٍ مُّبِینٍ و نیست ناپیدائى در آسمان و زمین مگر در كتابى است هویدا#:1نمل Jوَإِنَّ رَبَّكَ لَیَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا یُعْلِنُونَ و هر آینه پروردگار تو مى‏داند آنچه را نهان كند سینه‏هاى ایشان و آنچه آشكار كنند-9Eنمل Iوَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا یَشْكُرُونَ و همانا پروردگار تو داراى فضلى است بر مردم و لیكن بیشترشان سپاس نگزارند8uنمل Hقُلْ عَسَى أَن یَكُونَ رَدِفَ لَكُم بَعْضُ الَّذِی تَسْتَعْجِلُونَ بگو امید است نزدیك باشد براى شما پاره‏اى از آنچه شتاب مى‏جوئید`7gUنمل Gوَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گویند كى (چه هنگام است) این وعده اگر هستید راستگویان‏6oنمل Fوَلَا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَلَا تَكُن فِی ضَیْقٍ مِّمَّا یَمْكُرُونَ و اندوهگین نباش بر ایشان و نباش در تنگنائى از آنچه نیرنگ آورند5+Wنمل Eقُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِینَ بگو بگردید در زمین پس بنگرید چگونه بود فرجام گنهكاران‏ , ', J#sنمل Zوَمَن جَاء بِالسَّیِّئَةِ فَكُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و آنكه بدى آرد پس بروى افتد چهره‏هاى آنان در آتش آیا پاداش داده مى‏شوید جز آنچه را بودید مى‏كردید1IGنمل Yمَن جَاء بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِّنْهَا وَهُم مِّن فَزَعٍ یَوْمَئِذٍ آمِنُونَ آنكو نكوئى آرد پس او را است بهتر از آن و ایشانند از هراس در آن روز ایمنان‏1HIنمل Xوَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِی أَتْقَنَ كُلَّ شَیْءٍ إِنَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ و بینى كوه‏ها را پنداریشان خشك بر جاى خود حالى كه مى‏گذرند همانند گذشتن ابر ساخت خدائى كه درست كرد همه چیز را همانا او آگاه است بدانچه مى‏كنیدnG}[نمل Wوَیَوْمَ یُنفَخُ فِی الصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاء اللَّهُ وَكُلٌّ أَتَوْهُ دَاخِرِینَ و روزى كه دمیده شود در صور پس بمیرند از هراس آنان كه در آسمانها و آنان كه در زمینند مگر آنكه خواهد خدا و همه بیایندش سرافكندگان‏RF!نمل Vأَلَمْ یَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا اللَّیْلَ لِیَسْكُنُوا فِیهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ آیا نبینند كه ما نهادیم شب را تا آرامش كنند در آن و روز را روشن همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه ایمان آرندxEgنمل Uوَوَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِم بِمَا ظَلَمُوا فَهُمْ لَا یَنطِقُونَ و فرود آمد بر ایشان سخن بدانچه ستم كردند پس ایشان سخن نگویندD/yنمل Tحَتَّى إِذَا جَاؤُوا قَالَ أَكَذَّبْتُم بِآیَاتِی وَلَمْ تُحِیطُوا بِهَا عِلْمًا أَمَّاذَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ تا گاهى كه آیند گوید آیا تكذیب كردید آیتهاى مرا و فرانگرفتید آنها را به دانش یا چه بود آنچه مى‏كردید`CgUنمل Sوَیَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِّمَّن یُكَذِّبُ بِآیَاتِنَا فَهُمْ یُوزَعُونَ و روزى كه برانگیزیم از هر امّتى گروهى را از آنان كه تكذیب كنند به آیتهاى ما پس بازداشت شوندB-uنمل Rوَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِّنَ الْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كَانُوا بِآیَاتِنَا لَا یُوقِنُونَ و گاهى كه فرود آید بر ایشان سخن برون آریم براى ایشان جنبنده‏اى را از زمین سخن گوید با ایشان كه بودند مردم به آیتهاى ما یقین نمى‏آوردند  A 0^!T1قصصوَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَنُرِی فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا كَانُوا یَحْذَرُونَ و فرمانروائیشان دهیم در زمین و بنمایانیم فرعون و هامان و سپاه‏هاى ایشان را از آنان آنچه بودند مى‏ترسیدند:SYقصصوَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ و خواهیم منّت نهیم بر آنان كه ناتوان شمرده شدند در زمین و بگردانیمشان پیشوایانى و بگردانیمشان ارث‏برندگان‏!R3 قصصإِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِی الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِیَعًا یَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِّنْهُمْ یُذَبِّحُ أَبْنَاءهُمْ وَیَسْتَحْیِی نِسَاءهُمْ إِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ همانا فرعون برترى جُست در زمین و گردانید مردمش را گروهائى ناتوان مى‏گرفت دسته‏اى از آنان را سر مى‏برید فرزندان ایشان را و مى‏گذارد زنان ایشان را و همانا او بود از تباهكاران‏)QC قصصنَتْلُوا عَلَیْكَ مِن نَّبَإِ مُوسَى وَفِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ مى‏خوانیم بر تو از داستان موسى و فرعون به حقّ براى گروهى كه ایمان آرندPkقصصتِلْكَ آیَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِینِ این است آیتهاى كتاب هویداO !قصصطسم طسم‏kN_{قصصبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏(M-نمل ]وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَیُرِیكُمْ آیَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ و بگو سپاس خداى را زود است بنمایاندتان آیتهاى خویش را تا بشناسید آنها را و نیست پروردگار تو ناآگاه از آنچه مى‏كنیدlLoeنمل \وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآنَ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا یَهْتَدِی لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنذِرِینَ و آنكه بخوانم قرآن را پس آنكه رهبرى شود جز این نیست كه رهبرى شود براى خویشتن و آنكه گمراه شود بگو جز این نیست كه منم از ترسانندگان‏Kنمل [إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذِی حَرَّمَهَا وَلَهُ كُلُّ شَیْءٍ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِینَ جز این نیست كه فرمان داده شدم كه پرستش كنم پروردگار این شهر را آنكه حرامش گردانید و براى او است همه چیز و دستور داده شدم كه باشم از اسلام‏آرندگان‏  Q  ss \ قصصوَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَى آتَیْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَكَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ و هنگامى كه رسید نیروى خود را و استوار شد ارزانى داشتیمش حكم و دانش را و بدینسان پاداش دهیم به نكوكاران‏|[/Gقصص فَرَدَدْنَاهُ إِلَى أُمِّهِ كَیْ تَقَرَّ عَیْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَلِتَعْلَمَ أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ پس بازگردانیدیمش بسوى مادرش تا روشن شود چشمش بدو و اندوهگین نشود و تا بداند كه وعده خدا است حقّ و لیكن بیشترشان نمى‏دانند5ZWقصص وَحَرَّمْنَا عَلَیْهِ الْمَرَاضِعَ مِن قَبْلُ فَقَالَتْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى أَهْلِ بَیْتٍ یَكْفُلُونَهُ لَكُمْ وَهُمْ لَهُ نَاصِحُونَ و حرام ساختیم بر او شیرخوارگاه‏ها را (پستانها را) از پیش پس گفت آن زن آیا راهنمائى نكنم شما را به خاندانى كه پرستاریش كنند براى شما و ایشانند براى او نیك‏خواهان‏Y9yقصص وَقَالَتْ لِأُخْتِهِ قُصِّیهِ فَبَصُرَتْ بِهِ عَن جُنُبٍ وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ و گفت به خواهر خود جستجویش كن پس نگریستش از دور و ایشان نمىیافتندFX{قصص وَأَصْبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَى فَارِغًا إِن كَادَتْ لَتُبْدِی بِهِ لَوْلَا أَن رَّبَطْنَا عَلَى قَلْبِهَا لِتَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ و بامداد كرد دل مادر موسى تهى نزدیك بود فاش سازدش اگر نه بسته بودیم دلش را تا بشود از ایمان‏آرندگان‏gW%'قصص وَقَالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَیْنٍ لِّی وَلَكَ لَا تَقْتُلُوهُ عَسَى أَن یَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ و گفت زن فرعون روشنى چشمى است براى تو و من مكش او را باشد سودمند افتد ما را یا برگیریمش فرزندى و ایشان درنمىیافتندNVo+قصصفَالْتَقَطَهُ آلُ فِرْعَوْنَ لِیَكُونَ لَهُمْ عَدُوًّا وَحَزَنًا إِنَّ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا كَانُوا خَاطِئِینَ پس برداشتندش خاندان فرعون تا بشود براى ایشان دشمنى و اندوهى همانا فرعون و هامان و سپاهیان ایشان بودند لغزشكاران‏+UUقصصوَأَوْحَیْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى أَنْ أَرْضِعِیهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَیْهِ فَأَلْقِیهِ فِی الْیَمِّ وَلَا تَخَافِی وَلَا تَحْزَنِی إِنَّا رَادُّوهُ إِلَیْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِینَ و وحى كردیم بسوى مادر موسى كه شیرش ده تا گاهى كه بیمناك شدى بر او بیفكنش در دریا و نترس و نه اندوهگین باش كه ما برگرداننده‏ایم او را بسوى تو و گرداننده‏ایم او را از پیمبران‏ | 8 |?cY#قصصفَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفًا یَتَرَقَّبُ قَالَ رَبِّ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ پس برون رفت از آن هراسانى چشم به راه گفت پروردگارا نجاتم ده از گروه ستمگران‏bWIقصصوَجَاء رَجُلٌ مِّنْ أَقْصَى الْمَدِینَةِ یَسْعَى قَالَ یَا مُوسَى إِنَّ الْمَلَأَ یَأْتَمِرُونَ بِكَ لِیَقْتُلُوكَ فَاخْرُجْ إِنِّی لَكَ مِنَ النَّاصِحِینَ و آمد مردى از پایان شهر مى‏دوید گفت اى موسى همانا مردم در اندیشه تواند كه بكشندت پس برون شو همانا منم تو را از اندرزگویان‏$a##قصصفَلَمَّا أَنْ أَرَادَ أَن یَبْطِشَ بِالَّذِی هُوَ عَدُوٌّ لَّهُمَا قَالَ یَا مُوسَى أَتُرِیدُ أَن تَقْتُلَنِی كَمَا قَتَلْتَ نَفْسًا بِالْأَمْسِ إِن تُرِیدُ إِلَّا أَن تَكُونَ جَبَّارًا فِی الْأَرْضِ وَمَا تُرِیدُ أَن تَكُونَ مِنَ الْمُصْلِحِینَ پس گاهى كه خواست خشم آرد بدانكه او دشمن هر دو بود گفت اى موسى آیا خواهى مرا كشى چنانكه كشتى تنى را دیروز تو همانا نخواهى جز آنكه ستمگرى باشى در زمین و نخواهى كه باشى از اصلاح‏كنندگان‏`Ecقصصفَأَصْبَحَ فِی الْمَدِینَةِ خَائِفًا یَتَرَقَّبُ فَإِذَا الَّذِی اسْتَنصَرَهُ بِالْأَمْسِ یَسْتَصْرِخُهُ قَالَ لَهُ مُوسَى إِنَّكَ لَغَوِیٌّ مُّبِینٌ پس بامداد كرد در شهر هراسانى چشم به راه ناگهان آنى كه یاریش كرده بود دیروز به یاریش مى‏طلبید گفت بدو موسى توئى همانا گمراهى آشكار_3 قصصقَالَ رَبِّ بِمَا أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَنْ أَكُونَ ظَهِیرًا لِّلْمُجْرِمِینَ گفت پروردگارا بدانچه به من ارزانى داشتى هرگز نشوم پشتیبان گنهكاران‏o^]قصصقَالَ رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی فَغَفَرَ لَهُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ گفت پروردگارا همانا ستم به خود نمودم پس بیامرز مرا پس آمرزید او را كه او است آمرزنده مهربان‏Q]-sقصصوَدَخَلَ الْمَدِینَةَ عَلَى حِینِ غَفْلَةٍ مِّنْ أَهْلِهَا فَوَجَدَ فِیهَا رَجُلَیْنِ یَقْتَتِلَانِ هَذَا مِن شِیعَتِهِ وَهَذَا مِنْ عَدُوِّهِ فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِی مِن شِیعَتِهِ عَلَى الَّذِی مِنْ عَدُوِّهِ فَوَكَزَهُ مُوسَى فَقَضَى عَلَیْهِ قَالَ هَذَا مِنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ عَدُوٌّ مُّضِلٌّ مُّبِینٌ و در آمد به شهر هنگام غفلتى از مردمش پس یافت در آن دو مرد كه كارزار مى‏كردند این از دوستانش بود و آن از دشمنانش پس یارى جست از او آنكه از پیروانش بود بر آنكه از دشمنانش بود پس مشتى نواخت بر او موسى كه كارش را ساخت گفت این از كار شیطان بود همانا او دشمنى است گمراه‏كننده‏اى آشكار O j 5 O:j_قصصقَالَ ذَلِكَ بَیْنِی وَبَیْنَكَ أَیَّمَا الْأَجَلَیْنِ قَضَیْتُ فَلَا عُدْوَانَ عَلَیَّ وَاللَّهُ عَلَى مَا نَقُولُ وَكِیلٌ گفت این میان من و تو است كه هر یك از دو سرآمد را به پایان آوردم نباشد ستمى بر من و خدا است بر آنچه گوئیم وكیل‏$ig_قصصقَالَ إِنِّی أُرِیدُ أَنْ أُنكِحَكَ إِحْدَى ابْنَتَیَّ هَاتَیْنِ عَلَى أَن تَأْجُرَنِی ثَمَانِیَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْرًا فَمِنْ عِندِكَ وَمَا أُرِیدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَیْكَ سَتَجِدُنِی إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ گفت همانا خواهم كه همسر تو گردانم یكى از دخترانم را اینان بر آنكه مزدورم باشى هشت سال و اگر ده سال را به پایان آوردى پس از نزد تو است و نخواهم سختى بر تو آرم زود است بیابى مرا اگر خدا خواهد از شایستگان‏ehAقصصقَالَتْ إِحْدَاهُمَا یَا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِیُّ الْأَمِینُ گفت یكى از آن دو زن اى پدر مزدورش گیر كه بهترین آنان كه مزدور گیرى نیرومندى است امین‏&g= قصصفَجَاءتْهُ إِحْدَاهُمَا تَمْشِی عَلَى اسْتِحْیَاء قَالَتْ إِنَّ أَبِی یَدْعُوكَ لِیَجْزِیَكَ أَجْرَ مَا سَقَیْتَ لَنَا فَلَمَّا جَاءهُ وَقَصَّ عَلَیْهِ الْقَصَصَ قَالَ لَا تَخَفْ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ پس بیامدش یكى از آن دو زن كه مى‏آمد (كه روان بود) بر آزرمى گفت همانا پدرم تو را مى‏خواند تا بپردازدت مزد آنچه را آب دادى براى ما پس گاهى كه بر او درآمد و خواند بر او داستانها را گفت بیم مدار رها شدى از گروه ستمگران‏f+قصصفَسَقَى لَهُمَا ثُمَّ تَوَلَّى إِلَى الظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ إِنِّی لِمَا أَنزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ پس سیراب كرد براى ایشان سپس بازگشت بسوى سایه و گفت پروردگارا همانا منم بدانچه فرستى به سویم از خیر نیازمندGeKAقصصوَلَمَّا وَرَدَ مَاء مَدْیَنَ وَجَدَ عَلَیْهِ أُمَّةً مِّنَ النَّاسِ یَسْقُونَ وَوَجَدَ مِن دُونِهِمُ امْرَأتَیْنِ تَذُودَانِ قَالَ مَا خَطْبُكُمَا قَالَتَا لَا نَسْقِی حَتَّى یُصْدِرَ الرِّعَاء وَأَبُونَا شَیْخٌ كَبِیرٌ و هنگامى كه وارد شد بر آب مدین یافت بر آن گروهى را از مردم كه آب مى‏دادند و یافت نزدیك ایشان دو زن كه بازمى‏داشتند (گوسفندان را از گریختن) گفت چیست كار شما گفتند ما آب ندهیم تا بازآیند شبانان (سیراب كنند) و پدر ما پیرى هست فرتوت‏Gd_-قصصوَلَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقَاء مَدْیَنَ قَالَ عَسَى رَبِّی أَن یَهْدِیَنِی سَوَاء السَّبِیلِ و هنگامى كه روى آورد بسوى مدین گفت امید است پروردگار من رهبریم كند به راه راست‏  5qC%قصص#قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِیكَ وَنَجْعَلُ لَكُمَا سُلْطَانًا فَلَا یَصِلُونَ إِلَیْكُمَا بِآیَاتِنَا أَنتُمَا وَمَنِ اتَّبَعَكُمَا الْغَالِبُونَ گفت زود است استوار سازم بازوى تو را به برادرت و بدهم به شما فرمانروائى تا نرسند به شما به آیتهاى ما شما و هر كه پیروى كند شما را هستید چیره‏آیندگان‏3pQقصص"وَأَخِی هَارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّی لِسَانًا فَأَرْسِلْهُ مَعِیَ رِدْءًا یُصَدِّقُنِی إِنِّی أَخَافُ أَن یُكَذِّبُونِ و برادرم هارون او روانتر است از من در زبان پس بفرستش با من كمكى كه تصدیقم كند زیرا مى‏ترسم كه مرا تكذیب كنندsoMقصص!قَالَ رَبِّ إِنِّی قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْسًا فَأَخَافُ أَن یَقْتُلُونِ گفت پروردگارا كشتم از ایشان تنى را و ترسم كه بكشندم‏in1قصص اسْلُكْ یَدَكَ فِی جَیْبِكَ تَخْرُجْ بَیْضَاء مِنْ غَیْرِ سُوءٍ وَاضْمُمْ إِلَیْكَ جَنَاحَكَ مِنَ الرَّهْبِ فَذَانِكَ بُرْهَانَانِ مِن رَّبِّكَ إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ فرو بر دستت را در گریبان خویش تا برون آید تابنده بى‏آزارى و بازگردان بسوى خود بال خود را از بیم پس اینها دو حجّتند از پروردگار تو بسوى فرعون و كسانش كه بودند ایشان همانا گروهى نافرمانان‏Bm]%قصصوَأَنْ أَلْقِ عَصَاكَ فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَانٌّ وَلَّى مُدْبِرًا وَلَمْ یُعَقِّبْ یَا مُوسَى أَقْبِلْ وَلَا تَخَفْ إِنَّكَ مِنَ الْآمِنِینَ و آنكه بیفكن چوبدست خود را تا گاهى كه نگریستش مى‏جنبد مانند مارى سبك‏خیز برگشت روى گردان و به پشت ننگریست اى موسى بیا و نترس كه توئى از ایمن شدگان‏lq5قصصفَلَمَّا أَتَاهَا نُودِی مِن شَاطِئِ الْوَادِی الْأَیْمَنِ فِی الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَن یَا مُوسَى إِنِّی أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ پس گاهى كه آمد آن را خوانده شد از كنار راست درّه در سرزمین فرخنده از درخت كه‏اى موسى همانا منم خدا پروردگار جهانیان‏kMWقصصفَلَمَّا قَضَى مُوسَىالْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِن جَانِبِ الطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّی آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّی آتِیكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ پس گاهى كه پایان آورد موسى سرآمد را و روان گشت با خاندان خویش دریافت از كنار طور آتشى را گفت به خاندان خویش درنگ كنید كه من آتشى احساس كردم باشد بیارمتان از آن آگهیى یا گیرانه اخگرى شاید شما گرم شوید   *AyIiقصص+وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ مِن بَعْدِ مَا أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ الْأُولَى بَصَائِرَ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَّعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ و هرآینه دادیم به موسى كتاب را پس از آنكه نابود ساختیم قرنهاى پیشین را بینشهائى براى مردم و راهنمائى و رحمتى شاید ایشان یادآور شوند^x}=قصص*وَأَتْبَعْنَاهُمْ فِی هَذِهِ الدُّنْیَا لَعْنَةً وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ هُم مِّنَ الْمَقْبُوحِینَ و از پى آوردیمشان در این دنیا لعنتى و روز رستاخیز ایشانند از ناشایستگان (زشت‏شدگان)=w[قصص)وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ لَا یُنصَرُونَ و گردانیدیمشان پیشوایانى كه مى‏خوانند بسوى آتش و روز قیامت یارى نمى‏شوند[v 'قصص(فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِی الْیَمِّ فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِینَ پس گرفتیم او و سپاهش را و افكندیمشان به دریا پس بنگر چگونه بود فرجام ستمگران‏u)aقصص'وَاسْتَكْبَرَ هُوَ وَجُنُودُهُ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ إِلَیْنَا لَا یُرْجَعُونَ و سركشى كرد او و لشكرهاى او در زمین به ناروا و پنداشتند كه ایشان بسوى ما بازگردانیده نمى‏شوندat_aقصص&وَقَالَ فِرْعَوْنُ یَا أَیُّهَا الْمَلَأُ مَا عَلِمْتُ لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَیْرِی فَأَوْقِدْ لِی یَا هَامَانُ عَلَى الطِّینِ فَاجْعَل لِّی صَرْحًا لَّعَلِّی أَطَّلِعُ إِلَى إِلَهِ مُوسَى وَإِنِّی لَأَظُنُّهُ مِنَ الْكَاذِبِینَ و گفت فرعون اى قوم ندانم براى شما خدائى جز خویش پس بیفروز برایم اى هامان بر گل پس بساز برایم كوشكى شاید اطّلاع یابم بر خداى موسى و همانا مى‏پندارمش من از دروغگویان‏vsUقصص%وَقَالَ مُوسَى رَبِّی أَعْلَمُ بِمَن جَاء بِالْهُدَى مِنْ عِندِهِ وَمَن تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ إِنَّهُ لَا یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ و گفت موسى پروردگار من داناتر است بدانكه هدایت آورده است از نزدش و آنكه براى او است پایان آن سراى همانا رستگار نشوند ستمگران‏sr'=قصص$فَلَمَّا جَاءهُم مُّوسَى بِآیَاتِنَا بَیِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّفْتَرًى وَمَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِی آبَائِنَا الْأَوَّلِینَ پس هنگامى كه بیامدشان موسى به آیتهاى ما تابناك گفتند نیست این جز جادوئى دروغ بسته و نشنیدیم بدان در پدران ما پیشینیان‏ J A \fJ"kWقصص2فَإِن لَّمْ یَسْتَجِیبُوا لَكَ فَاعْلَمْ أَنَّمَا یَتَّبِعُونَ أَهْوَاءهُمْ وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ بِغَیْرِ هُدًى مِّنَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ پس اگر نپذیرفتند از تو بدان كه همانا پیروى كنند هوسهاى خویش را و كیست گمراه‏تر از آنكه پیروى كند هوس خود را بى رهبریى از خدا همانا خدا هدایت نكند گروه ستمكاران راr Wقصص1قُلْ فَأْتُوا بِكِتَابٍ مِّنْ عِندِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَى مِنْهُمَا أَتَّبِعْهُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ بگو پس بیارید كتابى از نزد خدا راهنماینده‏تر از این دو تا پیرویش كنم اگر هستید راستگویان‏r~Iقصص0فَلَمَّا جَاءهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا لَوْلَا أُوتِیَ مِثْلَ مَا أُوتِیَ مُوسَى أَوَلَمْ یَكْفُرُوا بِمَا أُوتِیَ مُوسَى مِن قَبْلُ قَالُوا سِحْرَانِ تَظَاهَرَا وَقَالُوا إِنَّا بِكُلٍّ كَافِرُونَ و هنگامى كه بیامدشان حقّ از نزد ما گفتند چرا داده نشد مانند آنچه داده شد موسى آیا كفر نورزیدند بدانچه داده شد موسى از پیش گفتند دو جادویند پشتیبان همدیگر و گفتند هرآینه مائیم به هر كدام كافران‏}!}قصص/وَلَوْلَا أَن تُصِیبَهُم مُّصِیبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ فَیَقُولُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَیْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آیَاتِكَ وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ و اگر نبود آنكه گاهى كه برسدشان پیش آمدى بدانچه پیش فرستاده است دستهاى ایشان گویند پروردگارا چرا نفرستادى بسوى ما فرستاده‏اى تا پیروى كنیم آیتهاى تو را و باشیم از مؤمنان‏M|}قصص.وَمَا كُنتَ بِجَانِبِ الطُّورِ إِذْ نَادَیْنَا وَلَكِن رَّحْمَةً مِّن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِیرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ و نبودى تو در كنار طور هنگامى كه فراخواندیم و لیكن رحمتى از پروردگارت تا بترسانى گروهى را كه نیامدستشان بیم‏دهنده‏اى پیش از تو شاید یادآور شوندO{y#قصص-وَلَكِنَّا أَنشَأْنَا قُرُونًا فَتَطَاوَلَ عَلَیْهِمُ الْعُمُرُ وَمَا كُنتَ ثَاوِیًا فِی أَهْلِ مَدْیَنَ تَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِنَا وَلَكِنَّا كُنَّا مُرْسِلِینَ لیكن ما پدید آوردیم قرنهائى پس دراز شد بر ایشان عمر (روزگار) و نبودى تو جایگزین در مردم مدین بخوانى بر ایشان آیتهاى ما را و لیكن بودیم ما فرستندگان‏hz;قصص,وَمَا كُنتَ بِجَانِبِ الْغَرْبِیِّ إِذْ قَضَیْنَا إِلَى مُوسَى الْأَمْرَ وَمَا كُنتَ مِنَ الشَّاهِدِینَ و نبودى تو در كنار باخترى هنگامى كه گذراندیم بسوى موسى كار را و نبودى تو از گواهان‏ |  5 J/|2Kقصص:وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَرْیَةٍ بَطِرَتْ مَعِیشَتَهَا فَتِلْكَ مَسَاكِنُهُمْ لَمْ تُسْكَن مِّن بَعْدِهِمْ إِلَّا قَلِیلًا وَكُنَّا نَحْنُ الْوَارِثِینَ و بسا نابود كردیم شهرى را كه كامرانى گرفته بود زندگى خویش را پس اینك نشیمنهاى آنان كه نشیمن نشدند پس از ایشان مگر اندكى و بودیم ما ارث‏برندگان‏^#قصص9وَقَالُوا إِن نَّتَّبِعِ الْهُدَى مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنَا أَوَلَمْ نُمَكِّن لَّهُمْ حَرَمًا آمِنًا یُجْبَى إِلَیْهِ ثَمَرَاتُ كُلِّ شَیْءٍ رِزْقًا مِن لَّدُنَّا وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ و گفتند اگر پیروى كنیم هدایت را با تو ربوده شویم از سرزمین خویش آیا فرمانروائیشان ندادیم در حرم امنى كه آورده شود به سویش میوه‏هاى همه چیز روزیى از نزد ما لیكن بیشترشان نمى‏دانندقصص8إِنَّكَ لَا تَهْدِی مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَن یَشَاء وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ همانا تو رهبرى نكنى آن را كه دوست دارى و لیكن خدا رهبرى كند هر كه را كه خواهد و او است داناتر به راهیافتگان‏/}قصص7وَإِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَقَالُوا لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ سَلَامٌ عَلَیْكُمْ لَا نَبْتَغِی الْجَاهِلِینَ و هر گاه مى‏شنیدند بیهده (یاوه) را روى مى‏گردانیدند از آن و گفتند ما را است كردار ما و شما را است كردار شما سلام بر شما نخواهیم نادانان راg;قصص6أُوْلَئِكَ یُؤْتَوْنَ أَجْرَهُم مَّرَّتَیْنِ بِمَا صَبَرُوا وَیَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ آنان داده شوند مزد خویش را دوبار بدانچه شكیبائى گزیدند و دور مى‏كردند به خوبى بدى را و از آنچه روزیشان دادیم مى‏دادندIGIقصص5وَإِذَا یُتْلَى عَلَیْهِمْ قَالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّنَا إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلِهِ مُسْلِمِینَ و هر گاه خوانده شود بر ایشان گویند ایمان آوردیم بدان همانا آن است حقّ از پروردگار ما همانا بودیم پیش از آن اسلام‏آرندگان‏ wقصص4الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ مِن قَبْلِهِ هُم بِهِ یُؤْمِنُونَ آنان كه دادیمشان كتاب را پیش از آن ایشانند بدان ایمان‏آرندگان‏scقصص3وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ و همانا پیوسته داشتیم براى ایشان گفتار را شاید یادآور شوند Y '-FK?قصصCفَأَمَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَعَسَى أَن یَكُونَ مِنَ الْمُفْلِحِینَ امّا آنكه توبه كند و ایمان آرد و كردار شایسته كند پس امید است آنكه باشد از رستگاران‏vWقصصBفَعَمِیَتْ عَلَیْهِمُ الْأَنبَاء یَوْمَئِذٍ فَهُمْ لَا یَتَسَاءلُونَ پس كور شود بر ایشان آگهیها در آن روز پس از همدیگر نپرسندucقصصAوَیَوْمَ یُنَادِیهِمْ فَیَقُولُ مَاذَا أَجَبْتُمُ الْمُرْسَلِینَ و روزى كه خواندشان پس گوید چه چیز پاسخ گفتید به فرستادگان‏Dkقصص@وَقِیلَ ادْعُوا شُرَكَاءكُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ یَسْتَجِیبُوا لَهُمْ وَرَأَوُا الْعَذَابَ لَوْ أَنَّهُمْ كَانُوا یَهْتَدُونَ و گفته شد بخوانید شریكان خود را پس خواندند ایشان را پس پاسخ نگفتندشان و دیدند عذاب را اگر بودند هدایت مى‏شدندm Cقصص?قَالَ الَّذِینَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَؤُلَاء الَّذِینَ أَغْوَیْنَا أَغْوَیْنَاهُمْ كَمَا غَوَیْنَا تَبَرَّأْنَا إِلَیْكَ مَا كَانُوا إِیَّانَا یَعْبُدُونَ گفتند آنان كه فرود آمده بود بر ایشان سخن پروردگار اینانند كه گمراه كردیم گمراهشان كردیم بدانسان كه گمراه شدیم بیزارى جستیم به سویت نبودند ما را پرستندگان‏( A قصص>وَیَوْمَ یُنَادِیهِمْ فَیَقُولُ أَیْنَ شُرَكَائِیَ الَّذِینَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ و روزى كه خواندشان پس گوید كجایند شریكان من آنان كه بودید مى‏پنداشتید8 Oقصص=أَفَمَن وَعَدْنَاهُ وَعْدًا حَسَنًا فَهُوَ لَاقِیهِ كَمَن مَّتَّعْنَاهُ مَتَاعَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ثُمَّ هُوَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مِنَ الْمُحْضَرِینَ آیا آن را كه وعده‏اى دادیم وعده نیكى پس او است بدان رسنده مانند آن است كه كامیابیش دادیم كامیابى زندگانى دنیا سپس او است روز قیامت از احضارشدگان‏S w-قصص<وَمَا أُوتِیتُم مِّن شَیْءٍ فَمَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَزِینَتُهَا وَمَا عِندَ اللَّهِ خَیْرٌ وَأَبْقَى أَفَلَا تَعْقِلُونَ و آنچه داده شدید از چیزى پس بهره زندگانى دنیا و زیور آن است و آنچه نزد خدا است بهتر و پایدارتر است آیا بخرد نمىیابیدd Eقصص;وَمَا كَانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَى حَتَّى یَبْعَثَ فِی أُمِّهَا رَسُولًا یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِنَا وَمَا كُنَّا مُهْلِكِی الْقُرَى إِلَّا وَأَهْلُهَا ظَالِمُونَ و نیست پروردگار تو نابودكننده شهرها تا برانگیزد در مادر آنها پیمبرى كه خواند بر ایشان آیتهاى ما را و نیستیم ما نابودكننده شهرها مگر و مردم آنهایند ستمگران‏ <V P ~$}Q<3mقصصKوَنَزَعْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِیدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا یَفْتَرُونَ و گرفتیم از هر ملّتى گواهى و گفتیم بیارید دستاویز خویش را پس دانستند آنكه حقّ از آن خدا است و گم شد از ایشان آنچه بودند دروغ مى‏بستند(A قصصJوَیَوْمَ یُنَادِیهِمْ فَیَقُولُ أَیْنَ شُرَكَائِیَ الَّذِینَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ و روزى كه بخواندشان پس گوید كجا است شریكانم آنان كه بودید مى‏پنداشتید#sQقصصIوَمِن رَّحْمَتِهِ جَعَلَ لَكُمُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْكُنُوا فِیهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و از رحمتش نهاد براى شما شب و روز را تا بیارامید در آن و تا جوئید از فضلش و شاید سپاسگزاریدV3wقصصHقُلْ أَرَأَیْتُمْ إِن جَعَلَ اللَّهُ عَلَیْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ مَنْ إِلَهٌ غَیْرُ اللَّهِ یَأْتِیكُم بِلَیْلٍ تَسْكُنُونَ فِیهِ أَفَلَا تُبْصِرُونَ بگو آیا دیده‏اید اگر گرداند خدا بر شما روز را همیشگى تا روز قیامت كدام خدا است جز خدا كه آوردتان شبى كه آرامش گیرید در آن آیا نمى‏بینیدkMقصصGقُلْ أَرَأَیْتُمْ إِن جَعَلَ اللَّهُ عَلَیْكُمُ اللَّیْلَ سَرْمَدًا إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ مَنْ إِلَهٌ غَیْرُ اللَّهِ یَأْتِیكُم بِضِیَاء أَفَلَا تَسْمَعُونَ بگو آیا دیده‏اید اگر بگرداند خدا بر شما شب را پیوسته تا روز رستاخیز كدام خدا است جز خدا كه بیارد شما را پرتوى آیا نمى‏شنوید-O قصصFوَهُوَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فِی الْأُولَى وَالْآخِرَةِ وَلَهُ الْحُكْمُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ و او است خدا نیست خدائى جز او براى او است سپاس در آغاز و انجام و براى او است حكم و به سویش بازگردانیده شویدsقصصEوَرَبُّكَ یَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا یُعْلِنُونَ و پروردگار تو داند آنچه نهان مى‏دارد سینه‏هاى ایشان و آنچه پدیدار كند&M}قصصDوَرَبُّكَ یَخْلُقُ مَا یَشَاء وَیَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِكُونَ و پروردگارت مى‏آفریند هر آنچه خواهد و برگزیند نیستشان اختیارى منزّه و برتر است خدا از آنچه شرك ورزند ?  .J?6swقصصQفَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ الْأَرْضَ فَمَا كَانَ لَهُ مِن فِئَةٍ یَنصُرُونَهُ مِن دُونِ اللَّهِ وَمَا كَانَ مِنَ المُنتَصِرِینَ پس فروبردیم او و خانه او را در زمین و نبود برایش دسته‏اى كه یاریش كنند جز خدا و نبود از یارى‏شدگان‏ !sقصصPوَقَالَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَیْلَكُمْ ثَوَابُ اللَّهِ خَیْرٌ لِّمَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا وَلَا یُلَقَّاهَا إِلَّا الصَّابِرُونَ و گفتند آنان كه داده شدند دانش را واى بر شما پاداش خدا بهتر است براى آنكه ایمان آرد و كردار شایسته كند و داده نشوند آن را مگر شكیبایان‏>_قصصOفَخَرَجَ عَلَى قَوْمِهِ فِی زِینَتِهِ قَالَ الَّذِینَ یُرِیدُونَ الْحَیَاةَ الدُّنیَا یَا لَیْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِیَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِیمٍ پس برون شد بر قومش در زیور خویش گفتند آنان كه خواهند زندگانى دنیا را كاش ما را مى‏بود مانند آنچه داده شده است قارون همانا او است داراى بهره گران‏`=قصصNقَالَ إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلَى عِلْمٍ عِندِی أَوَلَمْ یَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِن قَبْلِهِ مِنَ القُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَأَكْثَرُ جَمْعًا وَلَا یُسْأَلُ عَن ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ گفت جز این نیست كه داده شدش بر دانشى نزد من آیا نمى‏داند كه خدا نابود كرد پیش از او از قرنها آنكه سخت‏تر از او بود در نیرو و بیشتر در گروه و پرسش نشوند از گناهانشان گنهكاران‏Q%{قصصMوَابْتَغِ فِیمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَلَا تَنسَ نَصِیبَكَ مِنَ الدُّنْیَا وَأَحْسِن كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیْكَ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِی الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ و بجوى در آنچه خدا به تو داده است خانه آخرت را و فراموش مكن بهره خویش را از دنیا و نكوئى كن چنانكه نكوئى كرد به تو خدا و نجوى تباهى را در زمین همانا خدا دوست ندارد تبهكاران راyc قصصLإِنَّ قَارُونَ كَانَ مِن قَوْمِ مُوسَى فَبَغَى عَلَیْهِمْ وَآتَیْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِی الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْفَرِحِینَ همانا قارون بود از قوم موسى پس سركشى كرد بر ایشان و دادیمش از گنجها آنچه كلیدهایش گران مى‏آید بر گروه نیرومند هنگامى كه گفتند بدو قومش شادمانى نكن كه خدا دوست ندارد شادمانان را $N"(% !عنكبوتالم الم‏q'%_{عنكبوتبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏R&قصصXوَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ كُلُّ شَیْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ لَهُ الْحُكْمُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ و نخوان با خدا خداى دیگرى نیست خدائى جز او هر چیزى نابود است جز رویش او را است حكم و به سویش بازگردانیده شوید?%q قصصWوَلَا یَصُدُّنَّكَ عَنْ آیَاتِ اللَّهِ بَعْدَ إِذْ أُنزِلَتْ إِلَیْكَ وَادْعُ إِلَى رَبِّكَ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِینَ و بازندارندت از آیتهاى خدا پس از آنكه فرستاده شد به سویت و بخوان بسوى پروردگار خویش و نباش از شرك‏ورزان‏@$_قصصVوَمَا كُنتَ تَرْجُو أَن یُلْقَى إِلَیْكَ الْكِتَابُ إِلَّا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِیرًا لِّلْكَافِرِینَ و نبودى تو امیدوار بدانكه افكنده شود به سویت كتاب مگر رحمتى از پروردگارت پس نباش البتّه پشتیبانى براى كافران‏%#1قصصUإِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَى مَعَادٍ قُل رَّبِّی أَعْلَمُ مَن جَاء بِالْهُدَى وَمَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ همانا آنكه بایسته داشت بر تو قرآن را بازگرداننده است تو را بسوى بازگشتگاه بگو پروردگارم داناتر است كه هدایت را آورده و كیست آنكه او است در گمراهى آشكار}"A7قصصTمَن جَاء بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِّنْهَا وَمَن جَاء بِالسَّیِّئَةِ فَلَا یُجْزَى الَّذِینَ عَمِلُوا السَّیِّئَاتِ إِلَّا مَا كَانُوا یَعْمَلُونَ آنكه خوبى را آرد وى را است بهتر از آن و آنكه بدى را آرد پس كیفر نشوند آنان كه كردار زشت كنند مگر آنچه را بودند مى‏كردندA!{قصصSتِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یُرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ اینك خانه آخرت نهیمش براى آنان كه نجویند برتریى در زمین و نه تبهكاریى و فرجام است از آنِ پرهیزكاران‏b  9قصصRوَأَصْبَحَ الَّذِینَ تَمَنَّوْا مَكَانَهُ بِالْأَمْسِ یَقُولُونَ وَیْكَأَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِرُ لَوْلَا أَن مَّنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا لَخَسَفَ بِنَا وَیْكَأَنَّهُ لَا یُفْلِحُ الْكَافِرُونَ و بامداد كردند آنان كه آرزو مى‏كردند جاى او را دیروز مى‏گفتند واى گوئیا خدا مى‏گشاید روزى را براى هر كه خواهد از بندگانش و تنگ مى‏گرداند اگر نه منّت مى‏نهاد خدا بر ما هرآینه فرومى‏برد ما را واى گوئیا رستگار نشوند كافران‏  ' D(N80%Cعنكبوت وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِی الصَّالِحِینَ و آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند هر آینه درآریمشان در شایستگان‏V/%OOعنكبوتوَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ حُسْنًا وَإِن جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِی مَا لَیْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا إِلَیَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و اندرز دادیم انسان را به پدر و مادرش نكوئى‏كردن و اگر كوشیدند با تو كه شرك‏ورزى با من آنچه را نیستت بدان دانشى پس فرمانبرداریشان نكن بسوى من است بازگشت شما تا آگهیتان دهم بدانچه بودید مى‏كردید.%)yعنكبوتوَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذِی كَانُوا یَعْمَلُونَ و آنان كه ایمان آوردند و كارهاى شایسته كردند همانا بستریم از ایشان بدیهاى ایشان را و هر آینه پاداششان دهیم بهتر آن را كه بودند مى‏كردندX-%]Eعنكبوتوَمَن جَاهَدَ فَإِنَّمَا یُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ و آنكه مى‏كوشد جز این نیست كه مى‏كوشد براى خویشتن همانا خدا بى‏نیاز است از جهانیان‏D,%aعنكبوتمَن كَانَ یَرْجُو لِقَاء اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ آنكو امید دارد ملاقات خدا را همانا سرآمد خدا است آینده و او است شنواى دانا;+%Qعنكبوتأَمْ حَسِبَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ أَن یَسْبِقُونَا سَاء مَا یَحْكُمُونَ یا گمان دارند آنان كه كنند بدیها كه بر ما سبقت گیرند زشت است آنچه حكم كنند,*%Gعنكبوتوَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِینَ و همانا آزمودیم آنان را كه پیش از ایشان بودند تا بداند خدا آنان را كه راست گفتند و تا بداند دروغگویان را%)%1 عنكبوتأَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَكُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ آیا پنداشتند مردم كه رها شوند آنكه گویند ایمان آوردیم و آزموده نگردند $ { C$7%?cعنكبوتوَإِبْرَاهِیمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ و ابراهیم هنگامى كه گفت به قوم خود پرستش كنید خدا را و بترسیدش این بهتر است براى شما اگر بدانید6%5mعنكبوتفَأَنجَیْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِینَةِ وَجَعَلْنَاهَا آیَةً لِّلْعَالَمِینَ پس رهانیدیمش و یاران كشتى را و گردانیدیمش آیتى براى جهانیان‏v5%!=عنكبوتوَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِینَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ و همانا فرستادیم نوح را بسوى قومش پس ماند در ایشان هزار سال مگر پنجاه سال پس گرفت ایشان را طوفان حالى كه بودند ستمگران‏X4%o3عنكبوت وَلَیَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَأَثْقَالًا مَّعَ أَثْقَالِهِمْ وَلَیُسْأَلُنَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَمَّا كَانُوا یَفْتَرُونَ و هر آینه به دوش كشند بارهاى خود را و بارهایى با بارهاى خود و هر آینه پرسش شوند روز قیامت از آنچه بودند دروغ مى‏بستند 3% عنكبوت وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِیلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَایَاكُمْ وَمَا هُم بِحَامِلِینَ مِنْ خَطَایَاهُم مِّن شَیْءٍ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند بدانان كه ایمان آوردند پیروى كنید راه ما را و باید به دوش كشیم گناهان شما را و نیستند حمل‏كنندگان گناهان ایشان به چیزى همانا ایشانند دروغگویان‏42%)1عنكبوت وَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِینَ و تا بداند خدا آنان را كه ایمان آوردند و تا بداند آنان را كه نفاق (دوروئى) ورزیدند1%3Aعنكبوت وَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِیَ فِی اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِن جَاء نَصْرٌ مِّن رَّبِّكَ لَیَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ أَوَلَیْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِی صُدُورِ الْعَالَمِینَ و از مردمند آنان كه گویند ایمان آوردیم به خدا پس گاهى كه آزرده شود در راه خدا بگرداند آزار مردم را چون عذاب خدا و اگر بیاید یاریى از پروردگارت هر=آینه گویند ما با شما بودیم آیا نیست خدا را داناتر بدانچه هست در سینه‏هاى جهانیان‏ D   `D?%UMعنكبوتفَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنجَاهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ پس نبود پاسخ قومش جز آنكه گفتند بكشیدش یا بسوزانیدش پس رها ساختش خدا از آتش همانا در این است آیتهائى براى قومى كه ایمان آرند)>%Wmعنكبوتوَالَّذِینَ كَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُوْلَئِكَ یَئِسُوا مِن رَّحْمَتِی وَأُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ و آنان كه كفر ورزیدند به آیتهاى خدا و ملاقات او آنان نومیدند از رحمتم و آنان را است عذابى دردناك‏=%C/عنكبوتوَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّمَاء وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ و نیستید شما عاجزكنندگان در زمین و نه در آسمان و نیستتان جز خدا دوست و نه یاورى‏<% عنكبوتیُعَذِّبُُ مَن یَشَاء وَیَرْحَمُ مَن یَشَاء وَإِلَیْهِ تُقْلَبُونَ عذاب كند هر كه را خواهد و بیامرزد هر كه را خواهد و بسوى او بازگردانیده شوید};%75عنكبوتقُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ بگو بگردید در زمین پس بنگرید چگونه آغاز آفرینش كرد سپس خدا پدید آورد پیدایش بازپسین را همانا خدا بر همه چیز است تواناi:% 9عنكبوتأَوَلَمْ یَرَوْا كَیْفَ یُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ آیا نبینند چگونه پدید آرد خدا آفرینش را و سپس بازگرداندش همانا آن است بر خدا آسان‏}9%#Iعنكبوتوَإِن تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِّن قَبْلِكُمْ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ و اگر تكذیب كنید همانا تكذیب كردند ملّتهائى پیش از شما و نیست بر پیمبر مگر رساندن آشكار_8%)عنكبوتإِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا إِنَّ الَّذِینَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَا یَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِندَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ جز این نیست كه مى‏پرستید جز خدا بتانى را و مى‏آفرید دروغى را (مى‏پردازید) همانا آنان كه مى‏پرستید جز خدا دارا نیستند براى شما روزیى پس بجوئید نزد خدا روزى را و او را پرستش كنید و شكرش گزارید بسوى او بازگردانیده مى‏شوید  W GyF%Mعنكبوتوَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِیمَ بِالْبُشْرَى قَالُوا إِنَّا مُهْلِكُو أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْیَةِ إِنَّ أَهْلَهَا كَانُوا ظَالِمِینَ و هنگامى كه آمدند فرستادگان ما ابراهیم را به مژده گفتند هر آینه نابودكننده‏ایم مردم این شهر را همانا مردمش بودند ستمگران‏BE%U!عنكبوتقَالَ رَبِّ انصُرْنِی عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِینَ گفت پروردگارا یاریم كن بر گروه بدكاران‏D%)عنكبوتأَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِیلَ وَتَأْتُونَ فِی نَادِیكُمُ الْمُنكَرَ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ آیا شما درآئید بر مردان و ببرید راه را و بیارید در انجمن خویش ناپسند را پس نبود پاسخ قومش جز آنكه گفتند بیاور ما را به عذاب خدا اگر هستى از راستگویان‏AC%I+عنكبوتوَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَالَمِینَ و لوط گاهى كه گفت به قوم خود آیا مى‏آئید (یا آرید) فاحشه (ناشایست) را كه پیشى نگرفته است شما را بدان كسى از جهانیان‏GB%)Wعنكبوتوَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ وَجَعَلْنَا فِی ذُرِّیَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ وَآتَیْنَاهُ أَجْرَهُ فِی الدُّنْیَا وَإِنَّهُ فِی الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ و بخشیدیم بدو اسحق و یعقوب را و نهادیم در نژادش پیمبرى و كتاب را و دادیم بدو مزدش را در دنیا و همانا او است در آخرت از شایستگان‏rA%eqعنكبوتفَآمَنَ لَهُ لُوطٌ وَقَالَ إِنِّی مُهَاجِرٌ إِلَى رَبِّی إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ پس ایمان آورد برایش لوط و گفت همانا منم هجرت‏كننده بسوى پروردگار خویش همانا او است عزّتمند حكیم‏/@%1عنكبوتوَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَّوَدَّةَ بَیْنِكُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ثُمَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یَكْفُرُ بَعْضُكُم بِبَعْضٍ وَیَلْعَنُ بَعْضُكُم بَعْضًا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّاصِرِینَ و گفت جز این نیست كه برگرفتید جز خدا بتهایى به دوستى میان خویش در زندگانى دنیا پس روز قیامت كفر ورزد برخى از شما به برخى و لعن كند برخى از شما برخى را و جاى شما آتش است و نیست شما را یارانى‏  = UON%عنكبوت'وَقَارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَلَقَدْ جَاءهُم مُّوسَى بِالْبَیِّنَاتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِی الْأَرْضِ وَمَا كَانُوا سَابِقِینَ و قارون و فرعون و هامان و همانا بیامدشان موسى با نشانیها پس سركشى ورزیدند در زمین و نبودند پیشى‏گیرندگان‏CM%m عنكبوت&وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَد تَّبَیَّنَ لَكُم مِّن مَّسَاكِنِهِمْ وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ وَكَانُوا مُسْتَبْصِرِینَ و عاد و ثمود و بدرست پدیدار شد براى شما از نشیمنیهاى آنان و بیاراست براى ایشان شیطان كردارشان را پس بازداشتشان از راه حالى كه بودند بینایان‏+L%7عنكبوت%فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِی دَارِهِمْ جَاثِمِینَ پس تكذیبش كردند پس بگرفتشان لرزشى كه بامداد كردند در خانه خویش مردگان‏yK%/5عنكبوت$وَإِلَى مَدْیَنَ أَخَاهُمْ شُعَیْبًا فَقَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَارْجُوا الْیَوْمَ الْآخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ و بسوى مَدین برادرشان شعیب را پس گفت اى قوم پرستش كنید خدا را و امید دارید روز بازپسین را و نكوشید در زمین تباهكاران‏J%uعنكبوت#وَلَقَد تَّرَكْنَا مِنْهَا آیَةً بَیِّنَةً لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ و همانا بازگذاردیم از آن نشانى آشكار براى گروهى كه بخرد مىیابندjI%Aعنكبوت"إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَى أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْیَةِ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاء بِمَا كَانُوا یَفْسُقُونَ همانا مائیم فرستنده بر مردم این شهر چركى را از آسمان بدانچه بودند نافرمانى مى‏كردند?H%?1عنكبوت!وَلَمَّا أَن جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِیءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ و هنگامى كه آمدند فرستادگان ما لوط را به رنج شد از ایشان و تنگ شد بدیشان تاب و توان او گفتند نترس و اندوهگین مباش كه مائیم نجات‏دهندگان تو و خاندانت مگر آن تو كه او است هر آینه از گذشتگان‏|G%Yعنكبوت قَالَ إِنَّ فِیهَا لُوطًا قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِیهَا لَنُنَجِّیَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ گفت همانا در آن است لوط گفتند ما داناتریم بدانكه در آن است هر آینه نجاتش دهیم او و خاندانش را مگر زنش را كه بوده است از گذشتگان‏  Y g5U%kqعنكبوت.وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَقُولُوا آمَنَّا بِالَّذِی أُنزِلَ إِلَیْنَا وَأُنزِلَ إِلَیْكُمْ وَإِلَهُنَا وَإِلَهُكُمْ وَاحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ و نستیزید با اهل كتاب مگر بدانچه آن است بهتر مگر آنان كه ستم كردند از ایشان و بگوئید ایمان آوردیم بدانچه فرستاده شد بسوى ما و فرستاده شد بسوى شما و خداى ما و خداى شما یكى است و مائیم براى او اسلام‏آرندگان‏T%7cعنكبوت-اتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ بخوان آنچه را وحى شد بسویت از كتاب و بپاى‏دار نماز را كه همانا نماز بازدارد از فحشاء (ناشایست) و منكر (ناپسند) و هر آینه یاد خدا بزرگتر است و خدا داند آنچه را مى‏سازیدDS%q عنكبوت,خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً لِّلْمُؤْمِنِینَ آفرید خدا آسمانها و زمین را به حقّ همانا در این است آیتى براى مؤمنان‏"R%Imعنكبوت+وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَمَا یَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ و این مثَلها را مى‏زنیم براى مردم و بخرد نیابندش جز دانایان‏9Q%Y عنكبوت*إِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا یَدْعُونَ مِن دُونِهِ مِن شَیْءٍ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ همانا خدا مى‏داند آنچه را خوانند جز وى از چیزى و او است عزّتمند حكیم‏CP%#Uعنكبوت)مَثَلُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاء كَمَثَلِ الْعَنكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتًا وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنكَبُوتِ لَوْ كَانُوا یَعْلَمُونَ مثَل آنان كه گرفتند جز خدا دوستانى مانند عنكبوت است كه برگرفت خانه‏اى و هر آینه سست‏ترین خانه‏ها خانه عنكبوت است اگر بدانند#O%][عنكبوت(فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّیْحَةُ وَمِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا وَمَا كَانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ پس هر كدام را گرفتیم به گناهش پس از ایشان است آنكه فرستادیم بر او سنگ‏ریزه و از ایشان است آنكه بگرفتش خروش و از ایشان است آنكه فروبردیمش در زمین و از ایشان است آنكه غرق كردیم و نبود خدا ستم بر ایشان كند و لیكن بودند خویشتن را ستمكاران‏  D_`]%5uعنكبوت6یَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْكَافِرِینَ شتاب خواهند از تو در عذاب و همانا دوزخ است فراگیرنده به كافران‏h\% 9عنكبوت5وَیَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَوْلَا أَجَلٌ مُّسَمًّى لَجَاءهُمُ الْعَذَابُ وَلَیَأْتِیَنَّهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ و شتاب خواهند از تو در عذاب و اگر نبود سرآمدى نامبرده هر آینه مى‏آمدشان عذاب و همانا بیایدشان ناگهان و ایشان درنیابندU[%/mعنكبوت4قُلْ كَفَى بِاللَّهِ بَیْنِی وَبَیْنَكُمْ شَهِیدًا یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالَّذِینَ آمَنُوا بِالْبَاطِلِ وَكَفَرُوا بِاللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ بگو بس است خدا میان من و شما گواه داند آنچه را در آسمانها و زمین است و آنان كه ایمان آرند به باطل و كفر ورزند به خدا آنانند زیانكاران‏{Z%Yعنكبوت3أَوَلَمْ یَكْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَیْكَ الْكِتَابَ یُتْلَى عَلَیْهِمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَرَحْمَةً وَذِكْرَى لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ آیا پس نشد ایشان را كه فرستادیم بر تو كتاب را خوانده مى‏شود بر ایشان همانا در این است رحمت و یادآوردنى براى گروهى كه ایمان آرندaY%mGعنكبوت2وَقَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَاتٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّمَا الْآیَاتُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ و گفتند چرا فرستاده نشد بر او آیتهائى از پروردگارش بگو جز این نیست كه آیتها نزد خدا است و جز این نیست كه منم ترساننده آشكار3X%Aعنكبوت1بَلْ هُوَ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَمَا یَجْحَدُ بِآیَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ بلكه آن آیتهاى آشكارائى است در سینه‏هاى آنان كه داده شدند دانش را و برابرى نكنند به آیتهاى ما مگر ستمكاران‏W%wعنكبوت0وَمَا كُنتَ تَتْلُو مِن قَبْلِهِ مِن كِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِیَمِینِكَ إِذًا لَّارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ و نبودى تو بخوانى پیش از این كتابى و نه بنویسش با دست راست آن هنگام هر آینه شكّ مى‏آوردند نادرستان‏mV%+!عنكبوت/وَكَذَلِكَ أَنزَلْنَا إِلَیْكَ الْكِتَابَ فَالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَمِنْ هَؤُلَاء مَن یُؤْمِنُ بِهِ وَمَا یَجْحَدُ بِآیَاتِنَا إِلَّا الْكَافِرُونَ و چنین فرستادیم بسویت كتاب را پس آنان كه دادیمشان كتاب را ایمان آرند بدان و از ایشان است آنكه ایمان آرد بدان و خیرگى نكنند در آیتهاى ما مگر كافران‏ o ? \ [f%)عنكبوت?وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَحْیَا بِهِ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ و اگر پرسیشان كه فرستاد از آسمان آبى تا زنده كرد بدان زمین را پس از مردنش هر آینه گویند خدا بگو سپاس خداى را بلكه بیشترشان بخرد درنمىیابندe%!عنكبوت>اللَّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِرُ لَهُ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ خدا فراخ گرداند روزى را براى هر كه خواهد از بندگان خویش و تنگ گرداند برایش همانا خداوند است به همه چیز داناVd%عنكبوت=وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى یُؤْفَكُونَ و اگر پرسیشان كه آفرید آسمانها و زمین را و رام كرد مهر و ماه را هر آینه گویند خدا پس كجا به دروغ رانده مى‏شوندvc%)5عنكبوت<وَكَأَیِّن مِن دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُهَا وَإِیَّاكُمْ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ و بسا جنبنده‏اى كه برندارد روزى خویش را خدا روزى دهدش و شما را و او است شنواى داناYb%SQعنكبوت;الَّذِینَ صَبَرُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ آنان كه شكیبائى ورزیدند و بر پروردگار خویش توكّل كنندta%Kعنكبوت:وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ الْجَنَّةِ غُرَفًا تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ و آنان كه ایمان آرند و كردار شایسته كنند هر آینه جایگاه گردانیمشان از بهشت غرفه‏هائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آن چه خوب است پاداش عمل‏كنندگان‏_`%s=عنكبوت9كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ همه كس چشنده مرگ است سپس بسوى ما برگردانیده شوید,_%;عنكبوت8یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِی وَاسِعَةٌ فَإِیَّایَ فَاعْبُدُونِ اى بندگان من كه ایمان آوردید همانا زمین من پهناور است پس مرا پرستش كنید ^%7Uعنكبوت7یَوْمَ یَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَیَقُولُ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ روزى كه فراگیردشان عذاب از فرازشان و از زیر پایهایشان و گوید بچشید آنچه را بودید مى‏كردید V j W ^tt#))s[uروموَعْدَ اللَّهِ لَا یُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ وعده خدا است و نشكند خدا وعده خویش را لیكن بیشتر مردم نمى‏دانندurgرومبِنَصْرِ اللَّهِ یَنصُرُ مَن یَشَاء وَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ به یارى خدا یارى كند هر كه را خواهد و او است عزّتمند مهربان‏Hq}رومفِی بِضْعِ سِنِینَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ در چند سال براى خدا است كار از پیش و از پس و در آن روز خرسند شوند مؤمنان‏vpiرومفِی أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ در نزدیكترین سرزمین و ایشان پس از شكستشان زود است پیروز شوندNoQMرومغُلِبَتِ الرُّومُ شكست خوردند روم‏n !رومالم الم‏km_{رومبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ol%wYعنكبوتEوَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ و آنان كه بكوشند در راه ما هر آینه بنمایانیمشان راه‏هاى خویش را همانا خدا است با نكوكاران‏fk%#عنكبوتDوَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءهُ أَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِینَ و كیست ستمگرتر از آنكه بست بر خدا دروغى یا دروغ پنداشت حقّ را گاهى كه آمدش آیا نیست در دوزخ جایگاهى براى كافران‏uj%GعنكبوتCأَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا حَرَمًا آمِنًا وَیُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ أَفَبِالْبَاطِلِ یُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَةِ اللَّهِ یَكْفُرُونَ آیا نبینند كه ما نهادیم حرمى امن و ربوده شوند مردم از پیرامونش آیا به باطل ایمان آرند و به نعمت خدا كفر ورزندi%sعنكبوتBلِیَكْفُرُوا بِمَا آتَیْنَاهُمْ وَلِیَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ تا كفر ورزند بدانچه دادیمشان و تا كامیاب شوند پس زود است بدانندhh%yIعنكبوتAفَإِذَا رَكِبُوا فِی الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ یُشْرِكُونَ پس گاهى كه سوار شوند در كشتى خوانند خدا را پاك‏كنندگان براى او دین را تا گاهى كه رهانیدشان بسوى دشت ناگهان ایشان شرك ورزند&g%{Cعنكبوت@وَمَا هَذِهِ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ كَانُوا یَعْلَمُونَ و نیست این زندگانى دنیا جز هوسرانى و بازى و همانا خانه بازپسین است زندگانى اگر بدانند  -WL1|Kرومفَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِی رَوْضَةٍ یُحْبَرُونَ پس آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند ایشانند در چمنزارى شادمان‏E{[-روموَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ یَوْمَئِذٍ یَتَفَرَّقُونَ و روزى كه بپاشود ساعت در آن روز پراكنده شوند>zO+روم وَلَمْ یَكُن لَّهُم مِّن شُرَكَائِهِمْ شُفَعَاء وَكَانُوا بِشُرَكَائِهِمْ كَافِرِینَ و نبود ایشان را از شریكانشان شفاعت‏كنندگانى و بودند به شریكان خویش كفرورزان‏DyS3روم وَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ یُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ و روزى كه بپاشود ساعت سراسیمه شوند گنهكاران‏ x}روم اللَّهُ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ خدا آغاز كند آفرینش را پس بازگرداندش و سپس بسویش بازگردانیده شوید w;Wروم ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِینَ أَسَاؤُوا السُّوأَى أَن كَذَّبُوا بِآیَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا یَسْتَهْزِؤُون پس شد فرجام آنان كه بدى كردند آنكه دروغ پنداشتند آیتهاى خدا را و بودند بدانها مسخره‏كنان‏Pvروم أَوَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ كَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَأَثَارُوا الْأَرْضَ وَعَمَرُوهَا أَكْثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا كَانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ آیا نمى‏گردند در زمین تا بنگرند چگونه بود فرجام آنان كه بودند پیش از ایشان بودند سخت‏تر از ایشان در نیرو و كاویدند زمین را (یا شخم زدند) و آبادان ساختندش بیشتر از آنچه اینان آباد كردندش و بیامدندشان پیمبرانشان به روشنائیها پس نبود خدا ستم كند بر ایشان لیكن بودند خویشتن را ستم مى‏كردند9u cرومأَوَلَمْ یَتَفَكَّرُوا فِی أَنفُسِهِمْ مَا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى وَإِنَّ كَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ بِلِقَاء رَبِّهِمْ لَكَافِرُونَ آیا نیندیشیدند پیش خود كه نیافریده است خدا آسمانها و زمین و آنچه را میان آنها است جز به حقّ و سرآمدى نامبرده و هر آینه بیشى از مردمند به ملاقات پروردگار خویش كافران‏0tYرومیَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِّنَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ مى‏دانند روئى (ظاهرى) را از زندگانى دنیا و ایشانند از آخرت ناآگهان‏ c \ > o ?p#;روموَمِنْ آیَاتِهِ یُرِیكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَیُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاء مَاء فَیُحْیِی بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ و از آیتهایش بنماید به شما برق را بیمى و امیدى و بفرستد از آسمان آبى كه زنده سازد بدان زمین را پس از مردنش همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه بخرد یابندJyروموَمِنْ آیَاتِهِ مَنَامُكُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَابْتِغَاؤُكُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَسْمَعُونَ و از آیتهایش خواب شما است در شب و روز و روزى‏جستن شما از فضلش همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه مى‏شنوند^+روموَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَأَلْوَانِكُمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّلْعَالِمِینَ و از آیتهایش آفرینش آسمانها و زمین و گوناگون بودن زبانهاى شما و رنگهاى شما است همانا در این آیتهائى براى دانایان‏1Sروموَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ و از آیتهاى او آن است كه آفرید براى شما از خودتان جفتهائى تا بیارامید بدانان و نهاد در میان شما دوستى و مهرى را همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه اندیشه كنند,Cروموَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ إِذَا أَنتُم بَشَرٌ تَنتَشِرُونَ و از آیتهاى او آن است كه آفرید شما را از خاكى ناگاه شما بشرید پراكندگان‏Kyرومیُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَیُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَكَذَلِكَ تُخْرَجُونَ برون آرد زنده را از مرده و برون آرد مرده را از زنده و زنده مى‏كند زمین را پس از مردنش و بدینسان برون آورده شوید5}روموَلَهُ الْحَمْدُ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَعَشِیًّا وَحِینَ تُظْهِرُونَ و او را است سپاس در آسمانها و زمین و شامگاهان و گاهى كه نیمروز كنید~a#رومفَسُبْحَانَ اللَّهِ حِینَ تُمْسُونَ وَحِینَ تُصْبِحُونَ پس منزّه است (یا منزه شمرید) خدا را هنگامى كه شام كنید و هنگامى كه بامداد كنید}7yروموَأَمَّا الَّذِینَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآیَاتِنَا وَلِقَاء الْآخِرَةِ فَأُوْلَئِكَ فِی الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ و اما آنان كه كفر ورزیدند و دروغ پنداشتند آیتهاى ما را و رسیدن را به آخرت آنانند در عذاب احضارشدگان‏ 1 4 =j kgروم مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَكَانُوا شِیَعًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ از آنان كه پراكنده ساختند دین خود را و گشتند گروه‏هائى هر حزبى است بدانچه نزد خویش است شادمان‏F g#روممُنِیبِینَ إِلَیْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِینَ زارى‏كنندگان به سویش و بترسیدش و بپاى دارید نماز را و نباشید از شرك‏ورزان‏ Y?رومفَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ پس راست كن روى خود را بسوى دین یكتاپرست آفرینش خدائى كه سرشت مردم را بر آن نیست دگرگون‏شدنى براى آفرینش خدا این است دین استوار و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانند^ aYرومبَلِ اتَّبَعَ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَهْوَاءهُم بِغَیْرِ عِلْمٍ فَمَن یَهْدِی مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ بلكه پیروى كردند آنان كه ستم كردند هوسهاى خویش را به نادانى پس كه راهنمائى كند آن را كه گمراه ساخت خدا و نیست ایشان را یاورانى‏S w-رومضَرَبَ لَكُم مَّثَلًا مِنْ أَنفُسِكُمْ هَل لَّكُم مِّن مَّا مَلَكَتْ أَیْمَانُكُم مِّن شُرَكَاء فِی مَا رَزَقْنَاكُمْ فَأَنتُمْ فِیهِ سَوَاء تَخَافُونَهُمْ كَخِیفَتِكُمْ أَنفُسَكُمْ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الْآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ زده است براى شما مثَلى از خود شما آیا شما را است از آنچه مالك است یمینهاى شما شریكانى در آنچه روزیتان دادیم كه شمائید در آن یكسان همى‏ترسیدشان همانند ترستان از خویشتن بدینگونه تفصیل دهیم آیتها را براى گروهى كه بخرد یابند)q_روموَهُوَ الَّذِی یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَیْهِ وَلَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ و او است آنكه آغاز كند آفرینش را پس بازگرداندش و آن آسانتر است بر او و برایش مثل برتر است در آسمانها و زمین و او است عزّتمند حكیم‏y}sروموَلَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ و او را است آنكه در آسمانها و زمین است همگانند براى او فروتنان‏Kروموَمِنْ آیَاتِهِ أَن تَقُومَ السَّمَاء وَالْأَرْضُ بِأَمْرِهِ ثُمَّ إِذَا دَعَاكُمْ دَعْوَةً مِّنَ الْأَرْضِ إِذَا أَنتُمْ تَخْرُجُونَ و از آیتهایش آنكه بپا ایستد آسمان و زمین به فرمانش تا گاهى كه بخواند شما را خواندنى از زمین ناگاه برون آئید  y n9eروم(اللَّهُ الَّذِی خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ثُمَّ یُمِیتُكُمْ ثُمَّ یُحْیِیكُمْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن یَفْعَلُ مِن ذَلِكُم مِّن شَیْءٍ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِكُونَ خدا است آنكه آفرید شما را پس روزیتان داد پس بمیراند شما را و سپس زنده سازدتان آیا هست از شریكان شما آنكه بكند از اینها چیزى را او منزّه و برتر است از آنچه شرك مى‏ورزندf%%روم'وَمَا آتَیْتُم مِّن رِّبًا لِّیَرْبُوَ فِی أَمْوَالِ النَّاسِ فَلَا یَرْبُو عِندَ اللَّهِ وَمَا آتَیْتُم مِّن زَكَاةٍ تُرِیدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ و آنچه آرید از ربایى (سود) كه بیفزاید در مالهاى مردم پس فزونى نگیرد نزد خدا و آنچه آرید از زكاتى كه خواهید بدان روى خدا را پس آنانند فزونى‏گیرندگان‏=Aروم&فَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ ذَلِكَ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ یُرِیدُونَ وَجْهَ اللَّهِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ پس بده به خویشاوندان بهره‏اش را و بینوا و وامانده در راه این نكوتر است براى آنان كه خواهانند روى خدا و آنانند رستگاران‏BW+روم%أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء وَیَقْدِرُ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ آیا ندیدند كه خدا فراخ گرداند روزى را براى هر كه خواهد و تنگ سازد همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه ایمان آرندSs1روم$وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِهَا وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ إِذَا هُمْ یَقْنَطُونَ و هر گاه چشانیم مردم را رحمتى شادمان شوند بدان و اگر رسدشان بدیى بدانچه پیش فرستاد دستهاشان ناگاه ایشانند نومیدان‏4Y روم#أَمْ أَنزَلْنَا عَلَیْهِمْ سُلْطَانًا فَهُوَ یَتَكَلَّمُ بِمَا كَانُوا بِهِ یُشْرِكُونَ یا فرستادیم بر ایشان فرمانى كه سخن گوید بدانچه بودند بدان شرك‏ورزان‏ uروم"لِیَكْفُرُوا بِمَا آتَیْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ تا كفر ورزند بدانچه آوردیمشان پس بهره‏مند باشید زود است بدانیدEQ7روم!وَإِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُم مُّنِیبِینَ إِلَیْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُم مِّنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُم بِرَبِّهِمْ یُشْرِكُونَ و هر گاه رسد مردم را رنجى خوانند پروردگار خود را زارى كنان بسویش تا آنگاه كه چشاندشان از خویش رحمتى ناگهان گروهى از ایشانند به پروردگار خویش شرك‏ورزان‏ R* $Rp!=روم/وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ رُسُلًا إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَاؤُوهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَانتَقَمْنَا مِنَ الَّذِینَ أَجْرَمُوا وَكَانَ حَقًّا عَلَیْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ و هر آینه فرستادیم پیش از تو فرستادگانى بسوى قوم خویش پس بیامدندشان به روشنائیها پس انتقام گرفتیم از آنان كه گناه كردند و هست حقّى بر ما یارى كردن مؤمنان‏Zروم.وَمِنْ آیَاتِهِ أَن یُرْسِلَ الرِّیَاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَلِیُذِیقَكُم مِّن رَّحْمَتِهِ وَلِتَجْرِیَ الْفُلْكُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و از آیتهایش آنكه بفرستد بادها را مژده‏دهندگان و تا چشاندتان از رحمتش و تا روان شود كشتى به فرمانش و تا جوئید روزى را از فضلش و شاید سپاسگزاریدu ]روم-لِیَجْزِیَ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِن فَضْلِهِ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْكَافِرِینَ تا پاداش دهد آنان را كه ایمان آوردند و كارهاى نكو كردند از فضلش همانا او دوست ندارد كافران را6C'روم,مَن كَفَرَ فَعَلَیْهِ كُفْرُهُ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِأَنفُسِهِمْ یَمْهَدُونَ هر كه كفر ورزد پس بر او است كفرش و هر كه كار نكو كند پس براى خویش آماده مى‏كنند@eروم+فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ الْقَیِّمِ مِن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ یَوْمَئِذٍ یَصَّدَّعُونَ پس راست كن روى خود را بسوى دین استوار پیش از آنكه بیاید روزى كه نیستش بازگشتى از خدا آن روز شكافته شوند از هم‏ 5_روم*قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلُ كَانَ أَكْثَرُهُم مُّشْرِكِینَ بگو بگردید در زمین پس بنگرید چگونه بود فرجام آنان كه از پیش بودند بیشتر ایشان شرك‏ورزندگان‏Rروم)ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُم بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ پدیدار شد تباهى در دشت و دریا بدانچه فراهم كرد دستهاى مردم تا چشاندشان پاره‏اى از آنچه كردند شاید بازگردند C PDC$) روم7وَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ یُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَیْرَ سَاعَةٍ كَذَلِكَ كَانُوا یُؤْفَكُونَ و روزى كه بپا شود ساعت سوگند یاد كنند و همراهیشان كن ماندند جز ساعتى بدینسان بودند به دروغ رانده مى‏شدند_#!روم6اللَّهُ الَّذِی خَلَقَكُم مِّن ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا وَشَیْبَةً یَخْلُقُ مَا یَشَاء وَهُوَ الْعَلِیمُ الْقَدِیرُ خدا است آنكه آفرید شما را از سستى پس قرار داد پس از سستى توانائى پس قرار داد پس از نیرومندى سستى و پیرى را مى‏آفرد هر چه خواهد و او است داناى توانا("5روم5وَمَا أَنتَ بِهَادِی الْعُمْیِ عَن ضَلَالَتِهِمْ إِن تُسْمِعُ إِلَّا مَن یُؤْمِنُ بِآیَاتِنَا فَهُم مُّسْلِمُونَ و نیستى تو راهنماى كوران از گمراهیشان نشنوانى مگر آن را كه ایمان آورد به آیتهاى ما پس آنانند اسلام‏آرندگان‏\!sCروم4فَإِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَى وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاء إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِینَ هرآینه تو نشنوانى مردگان را و نشنوانى به كران بانگ را گاهى كه بازگردند پشت‏كنندگان‏= S%روم3وَلَئِنْ أَرْسَلْنَا رِیحًا فَرَأَوْهُ مُصْفَرًّا لَّظَلُّوا مِن بَعْدِهِ یَكْفُرُونَ و اگر بفرستیم بادى كه نگرندش زردفام همانا آغاز كنند پس از آن كفران‏كنندگان‏z;7روم2فَانظُرْ إِلَى آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَیْفَ یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَلِكَ لَمُحْیِی الْمَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ پس بنگر بسوى آثار رحمت خدا چسان زنده سازد زمین را پس از مرگش همانا آن است زنده‏سازنده مردگان و او است بر همه چیز توانا-روم1وَإِن كَانُوا مِن قَبْلِ أَن یُنَزَّلَ عَلَیْهِم مِّن قَبْلِهِ لَمُبْلِسِینَ و اگرچه بودند پیش از آنكه فرستاده شود بر ایشان پیش از آن پژمردگان‏Ry)روم0اللَّهُ الَّذِی یُرْسِلُ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَیَبْسُطُهُ فِی السَّمَاء كَیْفَ یَشَاء وَیَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ خدا است آنكه مى‏فرستد بادها را پس برانگیزد ابرى پس پهن سازدش در آسمان هر گونه خواهد و بگرداندش پاره‏هائى و بینى باران را برون آید از شكافهایش تا گاهى كه رساندش به هر كه خواهد از بندگان خویش ناگاه ایشانند شادمانى‏كنان‏  g M m, t)+A0#E1لقمان وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیُضِلَّ عَن سَبِیلِ اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَیَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ و از مردم است آنكه مى‏خرد داستانهاى بیهوده (سخنهاى هوسناك) را تا گمراه كند از راه خدا به نادانى و بگیرد آنها را به استهزاء آنان را است عذابى خواركننده‏z/#Kلقمان أُوْلَئِكَ عَلَى هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ آنانند بر هدایتى از پروردگارشان و آنانند رستگاران‏G.#cلقمان الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ آنان كه بپاى دارند نماز را و دهند زكات را و ایشانند به آخرت یقین‏دارندگان‏-# لقمان هُدًى وَرَحْمَةً لِّلْمُحْسِنِینَ راهنمائى و رحمتى براى نیكوكاران‏,#oلقمان تِلْكَ آیَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِیمِ این است آیتهاى كتاب استوار!+# !لقمان الم الم‏p*#_{لقمان بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏=)M+روم<فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا یَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِینَ لَا یُوقِنُونَ پس شكیبا شو كه وعده خدا است حقّ و سبكسارت نكنند آنان كه نیستند یقین‏دارندگان‏\(1روم;كَذَلِكَ یَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِ الَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ چنین مُهر نهد خدا بر دلهاى آنان كه نمى‏دانند'[Oروم:وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِی هَذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ وَلَئِن جِئْتَهُم بِآیَةٍ لَیَقُولَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ و هر آینه زدیم براى مردم در این قرآن از هر مثَلى و اگر بیاریشان آیتى همانا گویند آنان كه كفر ورزیدند نیستید شما جز نادرستان‏7&Wروم9فَیَوْمَئِذٍ لَّا یَنفَعُ الَّذِینَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلَا هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ پس آن روز سود ندهد آنان را كه ستم كردند بهانه آوردنشان و نه بازخواست شوندZ%روم8وَقَالَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَالْإِیمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِی كِتَابِ اللَّهِ إِلَى یَوْمِ الْبَعْثِ فَهَذَا یَوْمُ الْبَعْثِ وَلَكِنَّكُمْ كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ و گفتند آنان كه داده شدند دانش و ایمان را همانا شما درنگ كردید در كتاب خدا تا روز برانگیختن پس این است روز برانگیختن لیكن بودید شما نمى‏دانستید  ?Im8#_oلقمان وَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِی عَامَیْنِ أَنِ اشْكُرْ لِی وَلِوَالِدَیْكَ إِلَیَّ الْمَصِیرُ و اندرز گفتیم انسان را در باره پدر و مادر بارور گشت بدو مادرش سستى اى بر سستى اى و از شیر بازگرفتنش در دو سال كه شكرگزار براى من و براى پدر و مادر خویش بسوى من است بازگشت‏%7#C{لقمان وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ یَعِظُهُ یَا بُنَیَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ و گاهى كه گفت لقمان به فرزند خود و اندرزش همى‏داد اى پسرك من شرك نورز به خدا همانا شرك است ستمى بزرگ‏I6#I=لقمان وَلَقَدْ آتَیْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ وَمَن یَشْكُرْ فَإِنَّمَا یَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ و همانا دادیم به لقمان حكمت را كه سپاسگزار براى خدا و آنكه سپاس گزارد جز این نیست كه سپاس گزارد براى خویش و آنكه ناسپاسى ورزد همانا خدا است بى‏نیاز ستوده‏ 5#!mلقمان هَذَا خَلْقُ اللَّهِ فَأَرُونِی مَاذَا خَلَقَ الَّذِینَ مِن دُونِهِ بَلِ الظَّالِمُونَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ این است آفرینش خدا پس بنمایانیدم چه چیز آفریدند آنان كه جز اویند بلكه ستمگرانند در گمراهیى آشكار]4#/لقمان خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا وَأَلْقَى فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِكُمْ وَبَثَّ فِیهَا مِن كُلِّ دَابَّةٍ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَنبَتْنَا فِیهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِیمٍ آفرید آسمانها را بى‏ستونى كه بینیدش و افكند در زمین لنگرهائى نبادا كج شود به شما و پراكند در آن از هر جنبنده‏اى و فرستادیم از آسمان آبى پس رویانیدیم در آن از هر جفتى گرامى‏v3#Oلقمان خَالِدِینَ فِیهَا وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ جاودانان در آن وعده خدا به درست و او است عزتمند حكیم‏/2#-%لقمان إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِیمِ همانا آنان كه ایمان آوردند و كارهاى شایسته كردند ایشان را است باغستان نعمتها1#!لقمان وَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِ آیَاتُنَا وَلَّى مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ یَسْمَعْهَا كَأَنَّ فِی أُذُنَیْهِ وَقْرًا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ و گاهى كه خوانده شود بر او آیتهاى ما پشت كند كبرورزنده چنانكه گوئى نشنیده است آن را گوئى كه در گوشهایش است سنگینى پس نویدش ده به عذابى دردناك‏ . P_L.>#q7لقمان أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَأَسْبَغَ عَلَیْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً وَمِنَ النَّاسِ مَن یُجَادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُّنِیرٍ آیا نبینید كه خدا رام كرد براى شما آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و فراوان كرد بر شما روزیهاى خویش را آشكار و نهان و از مردم است آنكه بستیزد در خدا بى دانشى و نه رهبریى و نه كتابى درخشان‏`=#kIلقمان وَاقْصِدْ فِی مَشْیِكَ وَاغْضُضْ مِن صَوْتِكَ إِنَّ أَنكَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِیرِ و میانه‏رو باش در روش خویش و فرو كش از آواز خویش همانا ناخوشترین آوازها آواز خران است‏+<#Iلقمان وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحًا إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ و دژم نساز روى خود را براى مردم و نرو در زمین خرامان همانا خدا دوست ندارد آن را كه خرامانى خودپسند است‏m;#)%لقمان یَا بُنَیَّ أَقِمِ الصَّلَاةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنكَرِ وَاصْبِرْ عَلَى مَا أَصَابَكَ إِنَّ ذَلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ اى پسرك من بپاى دار نماز را و فرمان كن به نیكى و بازدار از بدى و شكیبا شو بر آنچه رسدت همانا این است از عزیمت كارهاV:#لقمان یَا بُنَیَّ إِنَّهَا إِن تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَكُن فِی صَخْرَةٍ أَوْ فِی السَّمَاوَاتِ أَوْ فِی الْأَرْضِ یَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ اى پسرك من همانا آن اگر باشد به سنگینى دانه‏اى از خردل پس باشد در سنگى خارا یا در آسمانها یا در زمین بیاردش خدا همانا خدا است بخشنده آگاه‏R9#{لقمان وَإِن جَاهَدَاكَ عَلى أَن تُشْرِكَ بِی مَا لَیْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا وَصَاحِبْهُمَا فِی الدُّنْیَا مَعْرُوفًا وَاتَّبِعْ سَبِیلَ مَنْ أَنَابَ إِلَیَّ ثُمَّ إِلَیَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و اگر كوشیدند با تو كه شرك ورزى با من آنچه را نیستت بدان دانشى پس فرمانبرداریشان نكن و همراهیشان كن در دنیا به خوشى و پیروى كن راه آن را كه بازگشت كند بسوى من بسوى من است بازگشت شما پس آگهیتان دهم بدانچه بودید مى‏كردید 7 y7>F#[لقمان مَّا خَلْقُكُمْ وَلَا بَعْثُكُمْ إِلَّا كَنَفْسٍ وَاحِدَةٍ إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ نیست آفرینش شما و نه برانگیختن شما مگر چون یك تن همانا خدا است شنواى بینا6E#]لقمان وَلَوْ أَنَّمَا فِی الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ و اگر باشد آنچه در زمین است از درخت قلمهائى و دریا را كمك كند از پس آن هفت دریا پایان نیابد سخنان خدا همانا خدا است عزّتمند حكیم‏+D#Eلقمان لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ خداى را است آنچه در آسمانها و زمین است همانا خدا است بى‏نیاز ستوده‏NC#}لقمان وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ و اگر پرسیشان كه آفرید آسمانها و زمین را هر آینه گویند خدا بگو سپاس خدا را بلكه بیشتر ایشان نمى‏دانندB#}لقمان نُمَتِّعُهُمْ قَلِیلًا ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ إِلَى عَذَابٍ غَلِیظٍ بهره‏مندشان سازیم اندكى و سپس ناگزیرشان سازیم بسوى عذابى انبوه‏oA#Sلقمان وَمَن كَفَرَ فَلَا یَحْزُنكَ كُفْرُهُ إِلَیْنَا مَرْجِعُهُمْ فَنُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ و آنكه كفر ورزد اندوهگین نسازدت كفرش بسوى ما است بازگشت ایشان تا آگهیشان دهیم بدانچه كردند همانا خدا دانا است به راز سینه‏ها]@# #لقمان وَمَن یُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ و آنكه تسلیم كند روى خود را بسوى خدا و او است نكوكار همانا پناه جست به دستاویزى استوار و بسوى خدا است فرجام كارهاj?#5لقمان وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَیْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ الشَّیْطَانُ یَدْعُوهُمْ إِلَى عَذَابِ السَّعِیرِ و اگر گفته شود بدیشان پیروى كنید آنچه را فرستاد خدا گویند بلكه پیروى كنیم آنچه یافتیم پدران خویش را بر آن و اگر چه باشد شیطان بخواندشان بسوى عذاب سوزان‏ i H Mi`L#' لقمان "إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَیُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَیَعْلَمُ مَا فِی الْأَرْحَامِ وَمَا تَدْرِی نَفْسٌ مَّاذَا تَكْسِبُ غَدًا وَمَا تَدْرِی نَفْسٌ بِأَیِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ همانا خدا نزد او است علم ساعت و فرود آورد باران را و داند آنچه را در زهدانها است و نداند كسى چه چیز فراهم مى‏آورد فردا و نداند كسى به كدام زمین مى‏میرد همانا خدا است داناى آگاه‏K#G3لقمان !یَا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ وَاخْشَوْا یَوْمًا لَّا یَجْزِی وَالِدٌ عَن وَلَدِهِ وَلَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَن وَالِدِهِ شَیْئًا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَلَا یَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ اى مردم بترسید پروردگار خود را و بترسید از روزى كه بى‏نیاز نگرداند پدرى از فرزند خویش و نه فرزندى كه بى‏نیاز كند از پدر خود چیزى را همانا وعده خدا است حقّ پس نفریبد شما را زندگانى دنیا و نفریبد شما را به خدا فریبنده (سرگرمى)PJ#i+لقمان وَإِذَا غَشِیَهُم مَّوْجٌ كَالظُّلَلِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ فَمِنْهُم مُّقْتَصِدٌ وَمَا یَجْحَدُ بِآیَاتِنَا إِلَّا كُلُّ خَتَّارٍ كَفُورٍ و هر گاه فراگیردشان موجى چون توده‏هاى ابر خوانند خدا را پاك‏دارنده برایش دین را و هنگامى كه رهانیدشان بسوى خشكى از ایشان است میانه‏روى و نستیزد با آیتهاى ما جز هر پیمان‏شكنى ناسپاس‏I#7Kلقمان أَلَمْ تَرَ أَنَّ الْفُلْكَ تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِنِعْمَتِ اللَّهِ لِیُرِیَكُم مِّنْ آیَاتِهِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ آیا ندیدى كشتى روان است در دریا به نعمت خدا تا بنمایاند شما را از آیتهایش همانا در این است آیتهائى براى هر شكیبائى سپاسگزارH#a5لقمان ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا یَدْعُونَ مِن دُونِهِ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِیُّ الْكَبِیرُ این بدان است كه خدا است حقّ و هر چه خوانند جز او باطل است و آنكه خدا است مهتر بزرگ‏4G#Mلقمان أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ یَجْرِی إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى وَأَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ آیا نبینى خدا فرو مى‏برد شب را در روز و فرو مى‏برد روز را در شب و رام كرد مهر و ماه را هر كدام روان است بسوى سرآمدى نامبرده و آنكه خدا است به آنچه مى‏كنید آگاه‏ o x %I,ciXo]سجده قُلْ یَتَوَفَّاكُم مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِی وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ بگو دریابد شما را فرشته مرگ كه گمارده شده است بر شما سپس بسوى پروردگار خویش بازگردانیده شوید W- سجده وَقَالُوا أَئِذَا ضَلَلْنَا فِی الْأَرْضِ أَئِنَّا لَفِی خَلْقٍ جَدِیدٍ بَلْ هُم بِلِقَاء رَبِّهِمْ كَافِرُونَ و گفتند آیا هر گاه گم شدیم در زمین آیا مائیم در آفرینشى نوین بلكه ایشانند به ملاقات پروردگار خویش كافران‏%Vi[سجده ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِیهِ مِن رُّوحِهِ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِیلًا مَّا تَشْكُرُونَ سپس آراستش و دمید در آن از روح خویش و گذاشت براى شما گوش و دیدگان و دلها را به كمى سپاس گزاریدEU]'سجدهثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلَالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِینٍ پس گردانید نژادش را از چكه‏اى از آبى پست‏T-سجدهالَّذِی أَحْسَنَ كُلَّ شَیْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنسَانِ مِن طِینٍ آنكو نكو كرد هر چیزى آفرینش آن را و آغاز كرد آفرینش انسان را از گل‏XSy1سجدهذَلِكَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ این است داناى نهان و هویدا آن عزتمند مهربان‏LRسجدهیُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاء إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ بپردازد كار را از آسمان بسوى زمین سپس بالا رود بسویش در روزى كه اندازه آن هزار سال است از آنچه مى‏شمریدQYسجدهاللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا شَفِیعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ خدا است آنكه آفرید آسمانها و زمین را و آنچه میان آنها است در شش روز سپس استوار شد بر عرش نیست شما را جز او دوست و نه شفاعتگرى پس آیا یادآور نمى‏شوید P%mسجدهأَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِیرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ یا گویند دروغ بست آن را بلكه آن است حقّ از پروردگارت تا بترسانى گروهى را كه نیامدستشان بیم‏دهنده‏اى پیش از تو شاید ایشان رهبرى شوندcOuKسجدهتَنزِیلُ الْكِتَابِ لَا رَیْبَ فِیهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِینَ فرود آوردن كتاب نیست شكى در آن از پروردگار جهانیان‏N !سجدهالم الم‏mM_{سجدهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏  !`9سجدهأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلًا بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ اما آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند پس ایشان را باغستان جایگاه پیشكشى بدانچه بودند مى‏كردندz_uyسجدهأَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا لَّا یَسْتَوُونَ پس آیا آنكه مؤمن است مانند آنى است كه نابفرمان است نیستند یكسان‏c^wIسجدهفَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِیَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ پس نمى‏داند كسى چه نهان شده است براى ایشان از روشنى‏چشم پاداشى بدانچه بودند مى‏كردند+];سجدهتَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ دورى گزیند پهلوهاى ایشان از خوابگاه‏ها خوانند پروردگار خویش را بیمى و امیدى و از آنچه روزیشان دادیم ببخشند'\5سجدهإِنَّمَا یُؤْمِنُ بِآیَاتِنَا الَّذِینَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا یَسْتَكْبِرُونَ جز این نیست كه ایمان آرند به آیتهاى ما آنان كه هر گاه یادآورى شوند بدانها بیفتد سجده‏كنان و تسبیح گویند به سپاس پروردگار خویش و ایشانند كبرناورزندگان‏U[aCسجدهفَذُوقُوا بِمَا نَسِیتُمْ لِقَاء یَوْمِكُمْ هَذَا إِنَّا نَسِینَاكُمْ وَذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ پس بچشید بدانچه فراموش كردید رسیدن را به روزتان این همانا ما فراموشتان كردیم و بچشید عذاب دوزخ را بدانچه بودید مى‏كردیدZ)Yسجده وَلَوْ شِئْنَا لَآتَیْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّی لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ و اگر مى‏خواستیم هر آینه مى‏دادیم به هر كس رهبریش را و لیكن استوار گشت سخن از من كه همانا پر سازم دوزخ را از پریان و مردم همگى‏DYM5سجده وَلَوْ تَرَى إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُؤُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ و اگر بینى هنگامى كه گنهكاران سرافكندگانند نزد پروردگارشان پروردگارا دیدیم و شنیدیم پس برگردان ما را تا بكنیم كارى شایسته همانا مائیم یقین‏دارندگان‏ \ V <pE\eig]سجدهوَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گویند كى است این گشایش (یا پیروزى) اگر هستید راستگویان‏'hSuسجدهأَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاء إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ أَفَلَا یُبْصِرُونَ آیا ندیدند كه روان مى‏سازیم آب را بسوى زمینى خشكزار پس برون آریم بدان كشتى را كه مى‏خورند از آن دامهاى ایشان و ایشان پس آیا نمى‏نگرندg-mسجدهأَوَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَسَاكِنِهِمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ أَفَلَا یَسْمَعُونَ آیا رهبریشان نكرد كه بسا نابود ساختیم پیش از ایشان از قرنهائى كه روانند در آرامگاه‏هاى آنان همانا در این است آیتهائى آیا نمى‏شنوند_foIسجدهإِنَّ رَبَّكَ هُوَ یَفْصِلُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا كَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ و همانا پروردگارت جدائى افكند میانشان روز رستاخیز در آنچه بودند در آن اختلاف مى‏كردند1eKسجدهوَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَكَانُوا بِآیَاتِنَا یُوقِنُونَ و گردانیدیم از ایشان پیشوایانى كه راهنمائى مى‏كنند به فرمان ما چنانكه شكیبائى كردند و بودند به آیتهاى ما یقین‏دارندگان‏dMeسجدهوَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُن فِی مِرْیَةٍ مِّن لِّقَائِهِ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِی إِسْرَائِیلَ و همانا دادیم به موسى كتاب را پس نباش در شكى از ملاقاتش و گردانیدیمش رهبریى براى بنى‏اسرائیل‏:c/?سجدهوَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآیَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ مُنتَقِمُونَ و كیست ستمگرتر از آنكه یادآورى شود به آیتهاى پروردگار خویش پس روى برتابد از آنها همانا مائیم از گنهكاران كین‏كشندگان‏Xb#سجدهوَلَنُذِیقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَى دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ و همانا بچشانیمشان از شكنجه نزدیك نارسیده به شكنجه بزرگ باشد ایشان بازگردند&a?سجدهوَأَمَّا الَّذِینَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَن یَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِیدُوا فِیهَا وَقِیلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِی كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ و اما آنان كه نافرمانى كردند پس جایگاه ایشان است آتش هر گاه خواهند برون آیند از آن بازگردانیده شوند در آن و گفته شود براى ایشان بچشید عذاب آتشى را كه بودید بدان تكذیب مى‏كردید  p & q!IEاحزابادْعُوهُمْ لِآبَائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ فَإِن لَّمْ تَعْلَمُوا آبَاءهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ فِی الدِّینِ وَمَوَالِیكُمْ وَلَیْسَ عَلَیْكُمْ جُنَاحٌ فِیمَا أَخْطَأْتُم بِهِ وَلَكِن مَّا تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا بخوانید ایشان را براى پدران ایشان آن دادگرانه‏تر است نزد خدا پس اگر ندانستید پدران ایشان را پس برادران شمایند در دین و بندگان شما و نیست بر شما پروائى در آنچه خطا كردید بدان و لیكن آنچه خواست دلهاى شما و خدا است آمرزنده مهربان‏p!m9احزابمَّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَیْنِ فِی جَوْفِهِ وَمَا جَعَلَ أَزْوَاجَكُمُ اللَّائِی تُظَاهِرُونَ مِنْهُنَّ أُمَّهَاتِكُمْ وَمَا جَعَلَ أَدْعِیَاءكُمْ أَبْنَاءكُمْ ذَلِكُمْ قَوْلُكُم بِأَفْوَاهِكُمْ وَاللَّهُ یَقُولُ الْحَقَّ وَهُوَ یَهْدِی السَّبِیلَ ننهاد خدا براى مردى دودل در اندرونش و نگردانید خدا همسران شما را آنان كه ظهار كنید از ایشان مادران شما و نگردانید پسرخواندگان شما را فرزندان شما این گفتار شما است با دهانهاى شما و خدا گوید حقّ را و او است هدایت‏كننده به راه‏;o!Uاحزابوَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِیلًا و توكل كن بر خدا و بس است خداوند وكیل‏Rn!a9احزابوَاتَّبِعْ مَا یُوحَى إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرًا و پیروى كن آنچه وحى شود بسویت از پروردگار خویش همانا خدا است بدانچه مى‏كنید آگاه‏m! YIاحزابیَا أَیُّهَا النَّبِیُّ اتَّقِ اللَّهَ وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِینَ وَالْمُنَافِقِینَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِیمًا حَكِیمًا اى پیمبر بترس خدا را و فرمانبردار نباش كافران و دورویان را همانا خدا است دانشمند حكیم‏ol!_{احزاببسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Yk[Qسجدهفَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ پس روى برتاب از ایشان و منتظر باش كه ایشانند منتظران‏=jWسجدهقُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لَا یَنفَعُ الَّذِینَ كَفَرُوا إِیمَانُهُمْ وَلَا هُمْ یُنظَرُونَ بگو روز پیروزى سود ندهد آنان را كه كفر ورزیدند ایمانشان و نه مهلت داده شوند  [ = aBE6x!Gاحزاب وَإِذْ یَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا و هنگامى كه مى‏گفتند مردمان دوروى و آنان كه در دلهاشان بیمارى است كه وعده نداد ما را خدا و پیمبرش مگر فریبى راyw!Wاحزاب هُنَالِكَ ابْتُلِیَ الْمُؤْمِنُونَ وَزُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِیدًا آنجا (یا آنگاه) آزمایش شدند مؤمنان و لرزیدند لرزشى سخت‏v!Q[احزاب إِذْ جَاؤُوكُم مِّن فَوْقِكُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَإِذْ زَاغَتْ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا گاهى كه آمدند شما را از فراز شما و از زیر شما و گاهى كه گردیدند دیدگان و رسید دلها گلوگاه‏ها را و گمان مى‏بردید به خدا گمانها را u!mIاحزاب یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْكُمْ إِذْ جَاءتْكُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا وَجُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرًا اى آنان كه ایمان آوردید یاد آرید نعمت خدا را بر خویش گاهى كه بیامد شما را لشكرهائى پس فرستادیم بر آنان بادى و لشكرهائى كه ندیدید و خدا است بدانچه مى‏كنید بینا4t!Iاحزابلِیَسْأَلَ الصَّادِقِینَ عَن صِدْقِهِمْ وَأَعَدَّ لِلْكَافِرِینَ عَذَابًا أَلِیمًا تا بپرسد راستگویان را از راستیشان و آماده كرد براى كافران عذابى دردناك‏s!cGاحزابوَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِیِّینَ مِیثَاقَهُمْ وَمِنكَ وَمِن نُّوحٍ وَإِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى وَعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّیثَاقًا غَلِیظًا و هنگامى كه بگرفتیم از پیمبران پیمانشان را و از تو و از نوح و ابراهیم و موسى و عیسى ابن مریم و گرفتیم از ایشان پیمانى گران‏!r!Gqاحزابالنَّبِیُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَأُوْلُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِی كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُهَاجِرِینَ إِلَّا أَن تَفْعَلُوا إِلَى أَوْلِیَائِكُم مَّعْرُوفًا كَانَ ذَلِكَ فِی الْكِتَابِ مَسْطُورًا پیمبر سزاوارتر است به مؤمنان از خود ایشان و زنان او مادران ایشانند و خویشاوندان برخیشان سزاوارترند به برخى در كتاب خدا از مؤمنان و مهاجران مگر آنكه كنید در باره دوستانتان نكوئى بوده است آن در كتاب نوشته‏   e~!'احزابقَدْ یَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِینَ مِنكُمْ وَالْقَائِلِینَ لِإِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَیْنَا وَلَا یَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِیلًا بسا داند خدا بازدارندگان را از جنگ از شما و گویندگان را به برادران خویش بیائید بسوى ما و نیایند نبرد را جز اندكى‏'}!}Gاحزابقُلْ مَن ذَا الَّذِی یَعْصِمُكُم مِّنَ اللَّهِ إِنْ أَرَادَ بِكُمْ سُوءًا أَوْ أَرَادَ بِكُمْ رَحْمَةً وَلَا یَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ وَلِیًّا وَلَا نَصِیرًا بگو كیست كه نگهدارد شما را از خدا اگر خواهد به شما رنجى یا خواهد براى شما رحمتى و نیابید براى خویش جز خدا دوست و نه یاورى را |!KEاحزابقُل لَّن یَنفَعَكُمُ الْفِرَارُ إِن فَرَرْتُم مِّنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَإِذًا لَّا تُمَتَّعُونَ إِلَّا قَلِیلًا بگو سود ندهد شما را گریز اگر بگریزید از مرگ یا كشتن و آن هنگام كامیاب نشوید مگر اندكى‏{{!#Iاحزابوَلَقَدْ كَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِن قَبْلُ لَا یُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ وَكَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْؤُولًا و همانا بودند پیمان بستند با خدا از پیش كه برنتابند پشتها را و هست پیمان خدا پرسش‏شده‏Gz!]'احزابوَلَوْ دُخِلَتْ عَلَیْهِم مِّنْ أَقْطَارِهَا ثُمَّ سُئِلُوا الْفِتْنَةَ لَآتَوْهَا وَمَا تَلَبَّثُوا بِهَا إِلَّا یَسِیرًا و اگر ورود شود بر ایشان در آنها از هر سوى سپس درخواست شوند فتنه (جنگ) را هر آینه آرندش و درنگ نكنند بدان مگر اندكى‏y!Iiاحزاب وَإِذْ قَالَت طَّائِفَةٌ مِّنْهُمْ یَا أَهْلَ یَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا وَیَسْتَأْذِنُ فَرِیقٌ مِّنْهُمُ النَّبِیَّ یَقُولُونَ إِنَّ بُیُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِیَ بِعَوْرَةٍ إِن یُرِیدُونَ إِلَّا فِرَارًا و هنگامى كه گفتند گروهى از ایشان اى مردم یثرب نیست جایگاهى براى شما پس بازگردید و دستورى مى‏خواست گروهى از ایشان از پیمبر مى‏گفتند همانا خانه‏هاى ما برهنه است و نیستند آنها برهنه و نخواهند جز گریزى را } 6} !5Yاحزابلِیَجْزِیَ اللَّهُ الصَّادِقِینَ بِصِدْقِهِمْ وَیُعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ إِن شَاء أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِیمًا تا پاداش دهد خدا راستگویان را به راستیشان و عذاب كند دورویان را اگر خواهد یا توبه پذیرد از ایشان همانا خدا است آمرزنده مهربان‏V!Aaاحزابمِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا از مؤمنانند مردانى كه راست گفتند آنچه را با خدا پیمان بر آن بستند پس از ایشان است آنكه گذراند پیمان خویش را و از ایشان است آنان كه انتظار كشند و تبدیل نكردند تبدیلى‏K! احزابوَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِیمَانًا وَتَسْلِیمًا و هنگامى كه دیدند مؤمنان احزاب را گفتند این است آنچه وعده داد به ما خدا و پیمبرش و راست گفت خدا و پیمبرش و نیفزود ایشان را مگر ایمان و تسلیمى‏H!احزابلَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِیرًا همانا شما را است در پیمبر خدا پیرویى نكو براى آن كه امید دارد خدا و روز بازپسین را و یاد كند خدا را بسیار>!sاحزابیَحْسَبُونَ الْأَحْزَابَ لَمْ یَذْهَبُوا وَإِن یَأْتِ الْأَحْزَابُ یَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُم بَادُونَ فِی الْأَعْرَابِ یَسْأَلُونَ عَنْ أَنبَائِكُمْ وَلَوْ كَانُوا فِیكُم مَّا قَاتَلُوا إِلَّا قَلِیلًا پندارند احزاب را نرفتند و اگر بیایند احزاب دوست دارند كاش برون بودند در مردم دشت‏نشین و از دور اخبار شما را مى‏پرسیدند و اگر مى‏بودند در شما پیكار نمى‏كردند جز اندكى‏8!Kاحزابأَشِحَّةً عَلَیْكُمْ فَإِذَا جَاء الْخَوْفُ رَأَیْتَهُمْ یَنظُرُونَ إِلَیْكَ تَدُورُ أَعْیُنُهُمْ كَالَّذِی یُغْشَى عَلَیْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُم بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَیْرِ أُوْلَئِكَ لَمْ یُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرًا بخل ورزانند بر شما تا گاهى كه بیاید ترس بینیشان بنگرند در تو مى‏گردد دیدگانشان مانند آنكه فراگرفته باشدش مرگ تا گاهى كه برود ترس آزارتان كنند با زبانهائى تیز خوددارانند از نیكى آنان ایمان نیاوردند پس تباه ساخت خدا كردار ایشان را و آن است بر خدا آسان‏  f ! 9احزابوَمَن یَقْنُتْ مِنكُنَّ لِلَّهِ وَرَسُولِهِ وَتَعْمَلْ صَالِحًا نُّؤْتِهَا أَجْرَهَا مَرَّتَیْنِ وَأَعْتَدْنَا لَهَا رِزْقًا كَرِیمًا و آنكه فروتنى كند از شما براى خدا و پیمبرش و كردارى شایسته كند دهیمش مزدش را دوبار و آماده كردیم براى او روزیى گرامى راq !'1احزابیَا نِسَاء النَّبِیِّ مَن یَأْتِ مِنكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُّبَیِّنَةٍ یُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَیْنِ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرًا اى زنان پیمبر هر كس از شما فحشایى (ناشایستى) آشكار آرد افزوده شود برایش شكنجه به دو برابر و همانا آن است بر خدا آسان‏D !}احزابوَإِن كُنتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِنَاتِ مِنكُنَّ أَجْرًا عَظِیمًا و اگر خواستار خدا و پیمبرش و خانه آخرت باشید پس خدا آماده كرده است براى نكوكاران از شما پاداشى بزرگ را/!}Wاحزابیَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ إِن كُنتُنَّ تُرِدْنَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا وَزِینَتَهَا فَتَعَالَیْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ سَرَاحًا جَمِیلًا اى پیمبر بگو به زنان خویشتن اگر خواهان زندگانى دنیا و زیور آنید پس بیائید بهره‏مند سازم شما را و رها سازم شما را رهاكردنى نیكوm!oaاحزابوَأَوْرَثَكُمْ أَرْضَهُمْ وَدِیَارَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ وَأَرْضًا لَّمْ تَطَؤُوهَا وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرًا و ارث داد به شما سرزمین ایشان و خانه‏هاى ایشان و خواسته‏هاى ایشان را و سرزمینى را كه تاخت نیاوردید بر آن و خداست بر همه چیز توانا,!Mاحزابوَأَنزَلَ الَّذِینَ ظَاهَرُوهُم مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن صَیَاصِیهِمْ وَقَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِیقًا تَقْتُلُونَ وَتَأْسِرُونَ فَرِیقًا و فرود آورد آنان را كه پشتیبانیشان كردند از اهل كتاب از كاخهاى ایشان و افكند در دلهاى آنان هراس را كه گروهى را كشتید و برده گرفتید گروهى را!9Aاحزابوَرَدَّ اللَّهُ الَّذِینَ كَفَرُوا بِغَیْظِهِمْ لَمْ یَنَالُوا خَیْرًا وَكَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ الْقِتَالَ وَكَانَ اللَّهُ قَوِیًّا عَزِیزًا و بازگردانید خدا آنان را كه كفر ورزیدند به خشمشان نرسیدند به خیرى و كفایت كرد خدا مؤمنان را از جنگ و خدا است نیرومند عزیز ( (p!Y}احزاب#إِنَّ الْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِینَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِینَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِینَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِینَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِینَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِینَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِینَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاكِرِینَ اللَّهَ كَثِیرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا همانا مردان مسلمان و زنان مسلمان و مردان مؤمن و زنان مؤمن و مردان فروتن و زنان فروتن و مردان راستگو و زنان راستگو و مردان شكیبا و زنان شكیبا و مردان نرم‏دل و زنان نرم‏دل و مردان بخشنده و زنان بخشنده و مردان روزه‏دار و زنان روزه‏دار و مردانى كه فرجهاى خود را نگه دارند و زنان نگهدارنده و مردانى كه یاد خدا بسیار كنند و زنان یادكننده آماده كرده است خدا براى ایشان آمرزشى و پاداشى بزرگ را"!5احزاب"وَاذْكُرْنَ مَا یُتْلَى فِی بُیُوتِكُنَّ مِنْ آیَاتِ اللَّهِ وَالْحِكْمَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ لَطِیفًا خَبِیرًا و یادآرید آنچه را خوانده مى‏شود در خانه‏هاى شما از آیتهاى خدا و حكمت همانا خداوند است تیزبین كارآگاه‏O !GMاحزاب!وَقَرْنَ فِی بُیُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الْأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِینَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَكُمْ تَطْهِیرًا و بیارمید در خانه‏هاى خویش و خودنمائى نكنید مانند خودنمائى جاهلیت نخستین (پیكر خود را آشكار نسازید) و بپاى دارید نماز را و بدهید زكات را و فرمانبردارى كنید از خدا و پیمبرش جز این نیست كه خواهد خدا دور كند از شما چرك (پلیدى) را اى اهل خانه و پاك سازد شما را پاك ساختنى‏g !+احزاب یَا نِسَاء النَّبِیِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا اى زنان پیمبر نیستید شما مانند یكى از زنان اگر مى‏ترسید خدا را پس نرمى نشان ندهید در گفتار تا امید بندد آنكه در دلش بیماریى است و بگوئید گفتارى نكو را  9g6! احزاب*وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِیلًا و تسبیحش گویید بامدادان و شامگاهان‏v!]احزاب)یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِیرًا اى آنان كه ایمان آوردید یاد كنید خدا را یادكردنى فراوان‏j!+احزاب(مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِیِّینَ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا نیست محمد (صلى اللّه علیه و آله) پدر یكى از مردان شما و لیكن پیمبر خدا و سرآمد پیمبران و بوده است خدا به همه چیز دانا!cKاحزاب'الَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَیَخْشَوْنَهُ وَلَا یَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ وَكَفَى بِاللَّهِ حَسِیبًا آنان كه رسانند پیامهاى خدا را و ترسندش و نترسند كسى را جز خدا و بس است خدا حساب‏گیرنده‏-!]sاحزاب&مَّا كَانَ عَلَى النَّبِیِّ مِنْ حَرَجٍ فِیمَا فَرَضَ اللَّهُ لَهُ سُنَّةَ اللَّهِ فِی الَّذِینَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَرًا مَّقْدُورًا نیست بر پیمبر پروائى (سخت‏گیریى) در آنچه بایسته داشت خدا برایش شیوه خدا در آنان كه گذشتند از پیش و بوده است كار خدا اندازه‏اى گذارده‏N!}احزاب%وَإِذْ تَقُولُ لِلَّذِی أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَأَنْعَمْتَ عَلَیْهِ أَمْسِكْ عَلَیْكَ زَوْجَكَ وَاتَّقِ اللَّهَ وَتُخْفِی فِی نَفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِیهِ وَتَخْشَى النَّاسَ وَاللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَاهُ فَلَمَّا قَضَى زَیْدٌ مِّنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا لِكَیْ لَا یَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ حَرَجٌ فِی أَزْوَاجِ أَدْعِیَائِهِمْ إِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا و هنگامى كه مى‏گفتى بدان كه نعمت داده بود خدا بدو و نعمت داده بودى تو بدو نگهدار نزد خویش همسر خود را و بترس خدا را و نهان مى‏داشتى نزد خود آنچه خدا است آشكاركننده آن و مى‏ترسیدى مردم را و خدا سزاوارتر است كه بترسیش تا گاهى كه بگذرانید زید از آن زن حاجت را همسر تو گردانیدیمش تا نباشد بر مؤمنان سخت‏گیریى در زنان پسرخواندگانشان گاهى كه بگذرانند از آنان حاجت را و بوده است كار خدا شدنى‏C!]احزاب$وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن یَكُونَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِینًا و نرسد مرد مؤمن و نه زن مؤمنى را كه هر گاه بگذارند خدا و پیمبرش كارى را آنكه باشد براى ایشان اختیارى در كار خویش و آنكه سر از فرمان خدا و پیمبرش برتابد همانا گمراه شده است گمراهى آشكار . P.!Ocاحزاب1یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نَكَحْتُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَكُمْ عَلَیْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَهَا فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحًا جَمِیلًا اى آنان كه ایمان آوردید هر گاه كابین بستید بر زنان مؤمنه پس رهاشان ساختید پیش از آنكه بدیشان نزدیكى كنید پس نیست شما را بر ایشان سرآمدى كه در انتظارش نشینید پس بهره بدیشان دهید و رهاشان كنید رهائیى نكو!Aqاحزاب0وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِینَ وَالْمُنَافِقِینَ وَدَعْ أَذَاهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِیلًا و فرمانبردارى مكن كافران و دورویان را و رها كن آزردن ایشان را و توكّل كن بر خدا و بس است خدا وكیلى‏{!Wاحزاب/وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ بِأَنَّ لَهُم مِّنَ اللَّهِ فَضْلًا كَبِیرًا و مژده ده به مؤمنان كه آنان را است از نزد خدا فضلى بزرگ‏W!e?احزاب.وَدَاعِیًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُّنِیرًا و خواننده‏اى بسوى خدا به فرمانش و چراغى درخشان‏!5sاحزاب-یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِیرًا اى پیمبر همانا فرستادیمت گواهى و مژده‏رسانى و بیم‏دهنده‏اى‏%!-احزاب,تَحِیَّتُهُمْ یَوْمَ یَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ وَأَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا كَرِیمًا درودشان روزى كه بدو رسند سلام است و آماده كرد براى ایشان پاداشى گرامى راj!Kاحزاب+هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِیُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیمًا او است آنكه درود (آمرزش) فرستد بر شما او و فرشتگانش تا برون آرد شما را از تاریكیها بسوى روشنائى و بوده است به مؤمنان مهربان‏ e%x !C#احزاب4لَا یَحِلُّ لَكَ النِّسَاء مِن بَعْدُ وَلَا أَن تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنْ أَزْوَاجٍ وَلَوْ أَعْجَبَكَ حُسْنُهُنَّ إِلَّا مَا مَلَكَتْ یَمِینُكَ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ رَّقِیبًا حلال نیست برایت زنان از این پس و نه آنكه برگزینى به جاى آنان همسرانى و هر چند خوش آیدت زیبائى آنان جز آنكه دارا شود دستت و خدا است بر همه چیز نگهبان‏<!Sاحزاب3تُرْجِی مَن تَشَاء مِنْهُنَّ وَتُؤْوِی إِلَیْكَ مَن تَشَاء وَمَنِ ابْتَغَیْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْكَ ذَلِكَ أَدْنَى أَن تَقَرَّ أَعْیُنُهُنَّ وَلَا یَحْزَنَّ وَیَرْضَیْنَ بِمَا آتَیْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا فِی قُلُوبِكُمْ وَكَانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَلِیمًا برانى آن را كه خواهى از آن زنان و نزد خویش جاى دهى هر كه را خواهى از ایشان و هر كه را خواهى از آنان كه دور كردى پس نیست باكى بر تو این است نزدیكتر بدان كه روشن شود دیدگانشان و اندوهگین نشوند و خرسند شوند بدانچه دادیشان همگى ایشان و خدا مى‏داند آنچه را در دلهاى شما است و خدا است داناى بردبار!-wاحزاب2یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ اللَّاتِی آتَیْتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتْ یَمِینُكَ مِمَّا أَفَاء اللَّهُ عَلَیْكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّاتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَالَاتِكَ اللَّاتِی هَاجَرْنَ مَعَكَ وَامْرَأَةً مُّؤْمِنَةً إِن وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِیِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِیُّ أَن یَسْتَنكِحَهَا خَالِصَةً لَّكَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِینَ قَدْ عَلِمْنَا مَا فَرَضْنَا عَلَیْهِمْ فِی أَزْوَاجِهِمْ وَمَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُمْ لِكَیْلَا یَكُونَ عَلَیْكَ حَرَجٌ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا اى پیمبر همانا حلال ساختیم برایت همسران تو را آنان كه مزد ایشان را پرداختى و آنچه را مالك است یمین تو از آنچه خدا بهره جنگ به تو ارزانى داشت و دختران عمّت را و دختران عمّه‏هایت را و دختران خالت را و دختران خاله‏هایت را كه هجرت كردند با تو و زنى مؤمنه را اگر ببخشد خویشتن را به پیمبر اگر خواهد پیمبر كه همسر گیردش تنها از آن تو است این و نرسد به مؤمنان همانا دانستیم آنچه را بایسته كردیم بر ایشان در همسرانشان و آنچه دارا است دستهاى ایشان تا نباشد بر تو سخت آمدنى و بوده است خدا آمرزنده مهربان‏ '$!u#احزاب8إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا همانا خدا و فرشتگانش درود (آمرزش) فرستند بر پیمبر اى آنان كه ایمان آوردید درود فرستید بر او و سلام كنید سلام كردنى (فرمانش را گردن نهید گردن‏نهادنى)#!q'احزاب7لَّا جُنَاحَ عَلَیْهِنَّ فِی آبَائِهِنَّ وَلَا أَبْنَائِهِنَّ وَلَا إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاء إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاء أَخَوَاتِهِنَّ وَلَا نِسَائِهِنَّ وَلَا مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُنَّ وَاتَّقِینَ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدًا پروائى نیست بر آن زنان در پدران ایشان و نه فرزندان ایشان و نه برادران ایشان و نه برادرزادگان ایشان و نه خواهرزادگان ایشان و نه زنان ایشان و نه آنچه دارا است دستهاى ایشان و بترسید اى زنان خدا را كه خدا است بر همه چیز گواه‏&"!?احزاب6إِن تُبْدُوا شَیْئًا أَوْ تُخْفُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا اگر آشكار سازید چیزى را یا نهان داریدش همانا خدا است به همه چیز دانا!!QQاحزاب5یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلَّا أَن یُؤْذَنَ لَكُمْ إِلَى طَعَامٍ غَیْرَ نَاظِرِینَ إِنَاهُ وَلَكِنْ إِذَا دُعِیتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانتَشِرُوا وَلَا مُسْتَأْنِسِینَ لِحَدِیثٍ إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ یُؤْذِی النَّبِیَّ فَیَسْتَحْیِی مِنكُمْ وَاللَّهُ لَا یَسْتَحْیِی مِنَ الْحَقِّ وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاء حِجَابٍ ذَلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ وَمَا كَانَ لَكُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلَا أَن تَنكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ عِندَ اللَّهِ عَظِیمًا اى آنان كه ایمان آوردید درنیائید به خانه‏هاى پیمبر جز آنكه دستور داده شود به شما بسوى خوراكى نانگرانان بجاى آن و لیكن هر گاه خوانده شدید درآئید و هر گاه خوردید پس پراكنده شوید و نه انس‏گیرندگان به سخنى همانا این آزار مى‏داد پیمبر را و او شرم مى‏داشت از شما و خدا پروا ندارد از حقّ و هر گاه خواستار كالایى باشید از ایشان پس بخواهید از ایشان از پشت پرده (پوششى) این پاكتر است براى دلهاى شما و دلهاى آنان و نرسد شما را كه بیازارید پیمبر خدا را و نه آنكه همسر گیرید زنانش را از پس او هیچگاه همانا آن است نزد خدا گران (بزرگ) $( j $`-!5احزابAخَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا لَّا یَجِدُونَ وَلِیًّا وَلَا نَصِیرًا جاودانان در آن همیشه نیابند یارى و نه یاورى راr,!sgاحزاب@إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكَافِرِینَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِیرًا همانا خدا لعن كرد كافران و آماده كرد براى ایشان آتشى سوزان‏B+!gاحزاب?یَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَمَا یُدْرِیكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِیبًا پرسندت مردم از ساعت بگو جز این نیست كه علم آن نزد خدا است و چه دانى تو (یا چه دانا سازدت) شاید ساعت است نزدیك‏6*!aاحزاب>سُنَّةَ اللَّهِ فِی الَّذِینَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِیلًا شیوه خدا در آنان كه گذشتند از پیش و هرگز نیابى شیوه خدا را دگرگونى‏)!!احزاب=مَلْعُونِینَ أَیْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِیلًا لعن شدگان (راندگان) هر كجا یافت شوند دستگیر شوند و سخت كشته شوند كشته‏شدنى‏(!']احزاب<لَئِن لَّمْ یَنتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِی الْمَدِینَةِ لَنُغْرِیَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لَا یُجَاوِرُونَكَ فِیهَا إِلَّا قَلِیلًا اگر كوتاه نیایند (پس نكنند) دورویان و آنان كه در دلهاشان بیمارى است و هرزه درآیان در شهر (اراجیف‏گویان) هرآینه بشورانیمت بر آنان تا همسایگیت نكنند در آن مگر اندكى‏C'! oاحزاب;یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا اى پیمبر بگو به زنان خویش و دختران خویش و زنان مؤمنین كه فروهلند بر خویشتن از روپوششهاى خویش این نزدیكتر است بدان كه شناخته شوند پس آزار نشوند و خدا است آمرزنده مهربان‏:&!yqاحزاب:وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَیْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِینًا و آنان كه بیازارند مردان و زنان مؤمن را بجز آنچه فراهم كردند همانا برداشتند تهمتى و گناهى آشكار راT%!u)احزاب9إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِینًا همانا آنان كه بیازارند خدا و پیمبرش لعن كرد ایشان را خدا در دنیا و آخرت و آماده كرد براى ایشان عذابى خوارسازنده را N |l6_{سبأ بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏d5!;احزابIلِیُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِینَ وَالْمُشْرِكَاتِ وَیَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا تا عذاب كند خدا مردان دوروى و زنان دوروى را و مردان مشرك و زنان مشرك را و بازگشت كند خدا بر مردان و زنان مؤمن و بوده است خدا آمرزنده مهربان‏o4!=احزابHإِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَیْنَ أَن یَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا همانا عرض كردیم سپرده را بر آسمانها و زمین و كوه‏ها پس نیارستند برداشتنش را و بیمناك شدند از آن و برداشتش انسان همانا او بوده است ستمگرى نادان‏^3!]UاحزابGیُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَیَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَن یُطِعْ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِیمًا تا ساز آرد براى شما كارهاى شما را و بیامرزد گناهان شما را و آنكه فرمان برد خدا و پیمبرش را همانا رستگار شده است رستگاریى بزرگ‏ 2!'iاحزابFیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا اى آنان كه ایمان آوردید بترسید خدا را و بگوئید گفتارى استوارa1!)احزابEیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِینَ آذَوْا مُوسَى فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا وَكَانَ عِندَ اللَّهِ وَجِیهًا اى آنان كه ایمان آوردید نباشید مانند آنان كه آزردند موسى را پس بیزار شمردش خدا از آنچه گفتند و بود نزد خدا آبرومند0!)احزابDرَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِیرًا پروردگارا بدیشان دو برابر فرما از عذاب و لعن كن ایشان را لعنى بزرگ‏d/!YeاحزابCوَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِیلَا و گفتند پروردگارا همانا فرمان بردیم مهتران خویش و بزرگان خویش را پس گمراه ساختند ما را از راه‏..!))احزابBیَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ یَقُولُونَ یَا لَیْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا روزى كه گردش داده شود رویهاى ایشان در آتش گویند كاش فرمانبردارى مى‏كردیم خدا را و فرمانبردارى مى‏كردیم پیمبر را :2 ?Z:C>}سبأ أَفْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَم بِهِ جِنَّةٌ بَلِ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ فِی الْعَذَابِ وَالضَّلَالِ الْبَعِیدِ آیا دروغى بر خدا بسته است یا بدو دیوانگى است بلكه آنان كه باور ندارند بازپسین را در شكنجه و گمراهى دورند= سبأ وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا هَلْ نَدُلُّكُمْ عَلَى رَجُلٍ یُنَبِّئُكُمْ إِذَا مُزِّقْتُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفِی خَلْقٍ جَدِیدٍ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند آیا ننمایانیم به شما مردى را كه آگهیتان دهد هر گاه پراكنده شدید مُنتهاى پراكندگى را همانا شمائید در آفرینشى نوین‏k<Mسبأ وَیَرَى الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِی أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ هُوَ الْحَقَّ وَیَهْدِی إِلَى صِرَاطِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ و بینند آنان كه داده شدند دانش را كه آنچه فرستاده شد بسویت از پروردگارت حقّ است و راهنمائى كند بسوى راه خداى عزّتمند ستوده‏Q;o/سبأ وَالَّذِینَ سَعَوْا فِی آیَاتِنَا مُعَاجِزِینَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مِّن رِّجْزٍ أَلِیمٌ و آنان كه كوشیدند در آیتهاى ما به عجزآرندگان ایشان را است عذابى از پلید دردناك‏u: ]سبأ لِیَجْزِیَ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِیمٌ تا پاداش دهد آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند ایشان را است آمرزشى و روزیى گرامى‏h9Eسبأ وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لَا تَأْتِینَا السَّاعَةُ قُلْ بَلَى وَرَبِّی لَتَأْتِیَنَّكُمْ عَالِمِ الْغَیْبِ لَا یَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَلَا فِی الْأَرْضِ وَلَا أَصْغَرُ مِن ذَلِكَ وَلَا أَكْبَرُ إِلَّا فِی كِتَابٍ مُّبِینٍ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند نیاید ما را ساعت بگو بلى سوگند به پروردگارم هر آینه بیاید شما را داناى نهان است گم نشود از او سنگینى ذرّه‏اى در آسمانها و نه در زمین و نه كوچكتر از آن و نه بزرگتر مگر در كتابى است آشكارo8 Mسبأ یَعْلَمُ مَا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَمَا یَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا یَنزِلُ مِنَ السَّمَاء وَمَا یَعْرُجُ فِیهَا وَهُوَ الرَّحِیمُ الْغَفُورُ داند آنچه را فرو مى‏رود در زمین و آنچه برون آید از آن و آنچه فرود آید از آسمان و آنچه بالا رود در آن و او است مهربان آمرزنده‏J7 سبأ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَلَهُ الْحَمْدُ فِی الْآخِرَةِ وَهُوَ الْحَكِیمُ الْخَبِیرُ سپاس خداى را كه از آنِ وى است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و او را است سپاس در آخرت و او است حكیم آگاه‏  S #DkWسبأ فَلَمَّا قَضَیْنَا عَلَیْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَیَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا یَعْلَمُونَ الْغَیْبَ مَا لَبِثُوا فِی الْعَذَابِ الْمُهِینِ پس هنگامى كه گذراندیم بر او مرگ را رهبریشان نكرد بر مرگش جز جنبنده زمین كه مى‏خورد چوبدستش را تا گاهى كه به روى در افتاد دریافتند پریان كه اگر مى‏دانستند ناپیدا را نمى‏ماندند در عذابى خواركننده‏"C1سبأ یَعْمَلُونَ لَهُ مَا یَشَاء مِن مَّحَارِیبَ وَتَمَاثِیلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَّاسِیَاتٍ اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا وَقَلِیلٌ مِّنْ عِبَادِیَ الشَّكُورُ مى ساختند برایش هر چه مى‏خواست از پرستشگاه‏ها و پیكرها و جامه‏هائى همانند آبگیرها (حوضها) و دیگهائى بر جاى نشانده (در كوه یا سنگ) بكنید اى خاندان داود شكر را و كم است از بندگان من شكرگزارKBk'سبأ وَلِسُلَیْمَانَ الرِّیحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَرَوَاحُهَا شَهْرٌ وَأَسَلْنَا لَهُ عَیْنَ الْقِطْرِ وَمِنَ الْجِنِّ مَن یَعْمَلُ بَیْنَ یَدَیْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَمَن یَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِیرِ و براى سلیمان باد را پیشینش یك ماه و پسینش یك ماه و روان (ذوب) ساختیم برایش چشمه مس را و از پریان آنان را كه كار مى‏كردند پیش رویش به دستور پروردگار او و آنكو كجروى مى‏كرد از ایشان از فرمان ما مى‏چشاندیمش از عذابى سوزان‏{A eسبأ أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِی السَّرْدِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّی بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ كه بساز زره‏هائى آراسته و اندازه بگذار در زره و بكنید شایسته كه همانا منم بدانچه مى‏كنید بینا @'gسبأ وَلَقَدْ آتَیْنَا دَاوُودَ مِنَّا فَضْلًا یَا جِبَالُ أَوِّبِی مَعَهُ وَالطَّیْرَ وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِیدَ و همانا دادیم داود را از خویش فضلى اى كوه‏ها تسبیح گوئید با او و مرغان و نرم ساختیم برایش آهن را?_Uسبأ أَفَلَمْ یَرَوْا إِلَى مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُم مِّنَ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِن نَّشَأْ نَخْسِفْ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ نُسْقِطْ عَلَیْهِمْ كِسَفًا مِّنَ السَّمَاء إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً لِّكُلِّ عَبْدٍ مُّنِیبٍ آیا ننگرند بدانچه پیش روى ایشان است و آنچه پشت سر ایشان است از آسمان و زمین كه اگر خواهیم فروبریمشان در زمین یا افكنیم بر ایشان پاره‏هائى از آسمان همانا در این است آیتى براى هر بنده بازگشت‏كننده‏  | W/"KKuسبأ وَمَا كَانَ لَهُ عَلَیْهِم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن یُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِی شَكٍّ وَرَبُّكَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ حَفِیظٌ و نیستش بر ایشان فرمانروائیى مگر تا بشناسیم آن را كه ایمان آورد به آخرت از آنكه او است در شكى از آن و پروردگار تو است بر همه چیز نگهبان‏_J}=سبأ وَلَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إِبْلِیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِیقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ و همانا راست آورد بر ایشان ابلیس پندار خویش را پس پیرویش كردند مگر گروهى از مؤمنان‏@I?=سبأ فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَیْنَ أَسْفَارِنَا وَظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ وَمَزَّقْنَاهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ پس گفتند پروردگارا دورى افكن میان سفرهاى ما و ستم كردند خویش را پس گردانیدیمشان داستانهائى و پریشان (پراكنده) ساختیمشان مُنتهاى پریشانى را همانا در این است آیتهائى براى هر شكیبائى سپاسگزار`HgUسبأ وَجَعَلْنَا بَیْنَهُمْ وَبَیْنَ الْقُرَى الَّتِی بَارَكْنَا فِیهَا قُرًى ظَاهِرَةً وَقَدَّرْنَا فِیهَا السَّیْرَ سِیرُوا فِیهَا لَیَالِیَ وَأَیَّامًا آمِنِینَ و گذاردیم میان ایشان و میان شهرستانى كه بركت نهاده بودیم در آنها شهرهائى پدیدار و مقرّر كردیم در آنها راه‏پیمودن را بروید در آنها شبهائى و روزهائى ایمن‏شدگان‏!G-سبأ ذَلِكَ جَزَیْنَاهُم بِمَا كَفَرُوا وَهَلْ نُجَازِی إِلَّا الْكَفُورَ این را پاداششان دادیم بدانچه كفر ورزیدند و آیا كیفر همى‏دهیم جز به كفرورزنده‏PFm/سبأ فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ سَیْلَ الْعَرِمِ وَبَدَّلْنَاهُم بِجَنَّتَیْهِمْ جَنَّتَیْنِ ذَوَاتَى أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ وَشَیْءٍ مِّن سِدْرٍ قَلِیلٍ پس روى برتافتند پس فرستادیم بر ایشان سیل بیكران را و بدیشان دادیم جاى دو باغ ایشان دو باغ دارنده میوه (یا خوراكى) «خمط» و «اثل» و چیزى از درخت سدر اندك‏,Easسبأ لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِی مَسْكَنِهِمْ آیَةٌ جَنَّتَانِ عَن یَمِینٍ وَشِمَالٍ كُلُوا مِن رِّزْقِ رَبِّكُمْ وَاشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَیِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ همانا بود سبا را در نشیمنشان آیتى دو باغ از راست و چپ بخورید از روزى پروردگار خویش و سپاس گزارید برایش شهرى پاكیزه و پروردگارى آمرزگار   gX(1TQ سبأ قُل لَّكُم مِّیعَادُ یَوْمٍ لَّا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ بگو شما را است وعده‏گاه روزى كه نه دیر كنید از آن ساعتى و نه پیشى گیریدYSgGسبأ وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گویند چه هنگام است این وعده اگر هستید راستگویان‏R1Iسبأ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ و نفرستادیم تو را مگر براى همه مردم مژده‏دهنده و ترساننده و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانندoQyaسبأ قُلْ أَرُونِی الَّذِینَ أَلْحَقْتُم بِهِ شُرَكَاء كَلَّا بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ بگو بنمایانیدیم آنان را كه پیوستش كردید شریكانى نه چنین است بلكه او است خداوند عزّتمند حكیم‏YP+سبأ قُلْ یَجْمَعُ بَیْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ یَفْتَحُ بَیْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِیمُ بگو گردآورد میان ما پروردگار ما سپس بگشاید میان ما به حقّ و او است گشاینده دانا O#oسبأ قُل لَّا تُسْأَلُونَ عَمَّا أَجْرَمْنَا وَلَا نُسْأَلُ عَمَّا تَعْمَلُونَ بگو پرسش نشوید از آنچه ما كردیم و نه پرسش شویم از آنچه شما كنید0Nweسبأ قُلْ مَن یَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ قُلِ اللَّهُ وَإِنَّا أَوْ إِیَّاكُمْ لَعَلَى هُدًى أَوْ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ بگو كه روزیتان دهد از آسمانها و زمین بگو خدا و ما یا شمائیم هر آینه بر هدایتى یا در گمراهى آشكارmM9سبأ وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْكَبِیرُ و سود ندهد شفاعت نزد او جز براى آنكه دستور دهدش تا گاهى كه گرفته شود طپیدن هراس از دلهاى ایشان گویند چه گفت پروردگار شما گویند حقّ را و او است برتر بزرگوارpLMسبأ قُلِ ادْعُوا الَّذِینَ زَعَمْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ لَا یَمْلِكُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَلَا فِی الْأَرْضِ وَمَا لَهُمْ فِیهِمَا مِن شِرْكٍ وَمَا لَهُ مِنْهُم مِّن ظَهِیرٍ بگو بخوانید آنان را كه پنداشتید جز خدا دارا نیستند سنگینى ذرّه در آسمانها و نه در زمین و نیستشان در آنها شركتى و نیست او را از ایشان پشتیبانى‏  +|Zqسبأ $قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء وَیَقْدِرُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ بگو هر آینه پروردگار من فراخ گرداند روزى را براى هر كه خواهد و تنگ كند و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانندY5qسبأ #وَقَالُوا نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ و گفتند ما بیشتریم در مالها و فرزندان و نیستیم ما عذاب‏شدگان‏X1oسبأ "وَمَا أَرْسَلْنَا فِی قَرْیَةٍ مِّن نَّذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ و نفرستادیم در شهرى ترساننده‏اى مگر گفتند هوسرانان آنكه مائیم بدانچه فرستاده شدید بدان كافران‏ WAMسبأ !وَقَالَ الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ إِذْ تَأْمُرُونَنَا أَن نَّكْفُرَ بِاللَّهِ وَنَجْعَلَ لَهُ أَندَادًا وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ وَجَعَلْنَا الْأَغْلَالَ فِی أَعْنَاقِ الَّذِینَ كَفَرُوا هَلْ یُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا یَعْمَلُونَ و گفتند آنان كه ناتوان شمرده شدند بدانان كه كبر ورزیدند بلكه نیرنگ شب و روز بود هنگامى كه فرمان مى‏دادید ما را كه كفر ورزیم به خدا و قرار دهیم برایش همتایانى و نهان داشتند پشیمانى را گاهى كه دیدند عذاب را و نهادیم زنجیرها را در گردنهاى آنان كه كفر ورزیدند آیا پاداش داده شوند جز آنچه را بودند مى‏كردندVyسبأ قَالَ الَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا لِلَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا أَنَحْنُ صَدَدْنَاكُمْ عَنِ الْهُدَى بَعْدَ إِذْ جَاءكُم بَلْ كُنتُم مُّجْرِمِینَ گفتند آنان كه برترى جستند بدانان كه ناتوان شمرده شدند آیا ما بازداشتیم شما را از رهبرى پس از آنكه بیامد شما را بلكه بودید شما گنهكاران‏8UUسبأ وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لَن نُّؤْمِنَ بِهَذَا الْقُرْآنِ وَلَا بِالَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَلَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِندَ رَبِّهِمْ یَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ الْقَوْلَ یَقُولُ الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا لَوْلَا أَنتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِینَ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند هرگز ایمان نیاریم بدین قرآن و نه بدانچه پیش روى آن است و كاش مى‏دیدى گاهى كه ستمگران بازداشت شدگانند نزد پروردگار خویش برگردانند برخى از ایشان به برخى گفتار را گویند آنان كه ناتوان شمرده شدند بدانان كه برترى جستند اگر نبودید شما هرآینه مى‏بودیم ما مؤمنان‏   v i>1a}aسبأ +وَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَذَا إِلَّا رَجُلٌ یُرِیدُ أَن یَصُدَّكُمْ عَمَّا كَانَ یَعْبُدُ آبَاؤُكُمْ وَقَالُوا مَا هَذَا إِلَّا إِفْكٌ مُّفْتَرًى وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِینٌ و گاهى كه خوانده شود بر ایشان آیتهاى ما روشن گویند نیست این جز مردى كه خواهد بازدارد شما را از آنچه بودند مى‏پرستیدند پدران شما و گفتند نیست این جز دروغى پرداخته و گفتند آنان كه كفر ورزیدند به حقّ گاهى كه آمدشان نیست این جز جادوئى آشكار'`Yqسبأ *فَالْیَوْمَ لَا یَمْلِكُ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ نَّفْعًا وَلَا ضَرًّا وَنَقُولُ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّتِی كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ پس امروز دارا نیست برخى از شما براى برخى سود و نه زیانى و گوئیم بدانان كه ستم كردند بچشید عذاب آتشى را كه بودید آن را دروغ مى‏پنداشتید_?{سبأ )قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِیُّنَا مِن دُونِهِم بَلْ كَانُوا یَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ گفتند منزهى تو توئى دوست ما نه آنان بلكه بودند مى‏پرستیدند پریان را بیشتر ایشانند بدانان گروندگان‏f^3سبأ (وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمِیعًا ثُمَّ یَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَهَؤُلَاء إِیَّاكُمْ كَانُوا یَعْبُدُونَ و روزى كه گرد آردشان همگى سپس گوید به فرشتگان آیا اینان بودند شما را مى‏پرستیدند]]Uaسبأ 'قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِرُ لَهُ وَمَا أَنفَقْتُم مِّن شَیْءٍ فَهُوَ یُخْلِفُهُ وَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ بگو هر آینه پروردگار من گشایش دهد روزى را براى هر كه خواهد از بندگان خویش و تنگ گرداند بر او و آنچه دهید از چیزى پس او جانشین (عوض) آردش و او است بهترین روزى‏دهندگان‏=\[سبأ &وَالَّذِینَ یَسْعَوْنَ فِی آیَاتِنَا مُعَاجِزِینَ أُوْلَئِكَ فِی الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ و آنان كه مى‏كوشند در آیتهاى ما به عجزآرندگان آنانند در عذاب احضارشدگان‏d[Aسبأ %وَمَا أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُم بِالَّتِی تُقَرِّبُكُمْ عِندَنَا زُلْفَى إِلَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ لَهُمْ جَزَاء الضِّعْفِ بِمَا عَمِلُوا وَهُمْ فِی الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ و نیستند مالهاى شما و نه فرزندان شما كه نزدیك گردانند شما را نزد ما جایگاهى نزدیك مگر آنكه ایمان آورد و كردار شایسته كرد كه آنان را است پاداش دو برابر بدانچه كردند و آنانند در كاخها آرمیدگان‏ y !y k5سبأ 5وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ وَیَقْذِفُونَ بِالْغَیْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِیدٍ حالى كه كفر ورزیدند بدان از پیش و مى‏افكنند به ناپیدا از جایگاهى دورj سبأ 4وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّى لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَكَانٍ بَعِیدٍ و گفتند ایمان آوردیم بدان و كجا است ایشان را سودمندشان از جایگاهى دور:iWسبأ 3وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِیبٍ و كاش میدیدى گاهى را كه هراسان شوند پس نیست گریزى (دررفتنى) و دستگیر شدند از جایگاهى نزدیك‏bh]cسبأ 2قُلْ إِن ضَلَلْتُ فَإِنَّمَا أَضِلُّ عَلَى نَفْسِی وَإِنِ اهْتَدَیْتُ فَبِمَا یُوحِی إِلَیَّ رَبِّی إِنَّهُ سَمِیعٌ قَرِیبٌ بگو اگر گمراه شوم همانا گمراه شوم بر خود و اگر هدایت یابم پس بدان چیز است كه وحى فرستد به سویم پروردگارم همانا او است شنواى نزدیك‏Ogi1سبأ 1قُلْ جَاء الْحَقُّ وَمَا یُبْدِئُ الْبَاطِلُ وَمَا یُعِیدُ بگو بیامد حقّ نه آغاز كند باطل و نه بازگرداندafgWسبأ 0قُلْ إِنَّ رَبِّی یَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَّامُ الْغُیُوبِ بگو همانا پروردگار من بیفكند حقّ را او است داناى نهانها e?Uسبأ /قُلْ مَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ بگو هر چه خواهم از شما از مزدى پس از آن شما است نیست مزدم جز بر خدا و او است بر همه چیز گواه‏dQKسبأ .قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِیرٌ لَّكُم بَیْنَ یَدَیْ عَذَابٍ شَدِیدٍ بگو همانا اندرز دهم شما را به یكى كه بپاى ایستید براى خدا دو دو و یك یك سپس بیندیشید كه نیست بر یار شما دیوانگیى نیست او جز ترساننده براى شما پیش روى عذابى سخت‏[cQaسبأ -وَكَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَمَا بَلَغُوا مِعْشَارَ مَا آتَیْنَاهُمْ فَكَذَّبُوا رُسُلِی فَكَیْفَ كَانَ نَكِیرِ و تكذیب كردند آنان كه پیش از ایشان بودند و نرسیدند ده یك آنچه بدیشان دادیم و تكذیب كردند فرستادگانم را پس چسان است كین‏كشیدن من‏hbwUسبأ ,وَمَا آتَیْنَاهُم مِّن كُتُبٍ یَدْرُسُونَهَا وَمَا أَرْسَلْنَا إِلَیْهِمْ قَبْلَكَ مِن نَّذِیرٍ و ندادیمشان كتابهائى كه آنها را درس خوانند و نفرستادیم بسوى ایشان پیش از تو ترساننده‏اى‏ 4  U>sWفاطرإِنَّ الشَّیْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا یَدْعُو حِزْبَهُ لِیَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ همانا شیطان شما را است دشمنى پس برگیریدش دشمن جز این نیست كه مى‏خواند دسته خویش را تا شوند از یاران آتش سوزان‏>rsفاطریَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَلَا یَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ اى مردم همانا وعده خدا است حقّ پس نفریبد شما را زندگانى دنیا و فریب ندهد شما را به خدا فریب‏دهنده‏^qcSفاطروَإِن یُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ و اگر تكذیبت كنند همانا تكذیب شدند فرستادگانى پیش از تو و بسوى خدا بازگردانیده شوند كارها]p%فاطریَا أَیُّهَا النَّاسُ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْكُمْ هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَیْرُ اللَّهِ یَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاء وَالْأَرْضِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ اى مردم یاد آرید نعمت خدا را بر شما آیا هست آفریننده‏اى جز خدا كه روزى دهد شما را از آسمان و زمین نیست خدائى جز او پس كجا به دروغ رانده مى‏شویدko#-فاطرمَا یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَةٍ فَلَا مُمْسِكَ لَهَا وَمَا یُمْسِكْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِن بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ آنچه بگشاید خدا براى مردم از رحمت نیستش بازدارنده و آنچه بازدارد نیستش رهاكننده‏اى پس از او و او است عزتمند حكیم‏9n aفاطرالْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا أُولِی أَجْنِحَةٍ مَّثْنَى وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ یَزِیدُ فِی الْخَلْقِ مَا یَشَاء إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ سپاس خدا را آفریننده آسمانها و زمین گرداننده فرشتگان فرستادگانى دارندگان بالهائى دوتا و سه‏تا و چهارتا بیفزاید در آفرینش آنچه خواهد همانا خدا است بر همه چیز تواناmm_{فاطربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏HlS9سبأ 6وَحِیلَ بَیْنَهُمْ وَبَیْنَ مَا یَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْیَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِی شَكٍّ مُّرِیبٍ و جدائى افكنده شد میان ایشان و میان آنچه هوس كردند بدانسان كه شد به پیروانشان از پیش كه ایشان بودند در شكى شك‏آورنده‏ " D ]x9{فاطر وَاللَّهُ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُمْ أَزْوَاجًا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَى وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَمَا یُعَمَّرُ مِن مُّعَمَّرٍ وَلَا یُنقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِی كِتَابٍ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ و خدا بیافرید شما را از خاكى پس از چكه آبى سپس گردانید شما را جفتهائى و بارور نگردد ماده‏اى و نه بنهد بارش را جز با علم او و سالمند نشود سالمندى و نه كاسته شود از سالش مگر در كتابى است همانا آن است بر خدا آسان‏mweoفاطر مَن كَانَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعًا إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ وَالَّذِینَ یَمْكُرُونَ السَّیِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَكْرُ أُوْلَئِكَ هُوَ یَبُورُ آنكو عزت جوید پس براى خدا است عزت همگى بسویش بالا رود سخنان پاك و كردار نیك را او بالا برد و آنان كه نیرنگهاى زشت آرند ایشان را است عذابى سخت و نیرنگ آنان است تباه و نابود>v_فاطر وَاللَّهُ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَّیِّتٍ فَأَحْیَیْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا كَذَلِكَ النُّشُورُ و خدا است آنكه فرستاد بادها را پس برانگیزند ابرى پس راندیمش بسوى شهرى مرده پس زنده سازیم بدان زمین را پس از مرگش چنین است برانگیختن (یا گردآوردن)Zu_Oفاطرأَفَمَن زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَنًا فَإِنَّ اللَّهَ یُضِلُّ مَن یَشَاء وَیَهْدِی مَن یَشَاء فَلَا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَیْهِمْ حَسَرَاتٍ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِمَا یَصْنَعُونَ آیا كسى كه آراسته شود برایش بدى كارش پس آن را نكو بیند همانا خدا گمراه سازد هر كه را خواهد و هدایت كند هر كه را خواهد پس نرود جانت اندوه‏هائى (دریغهایى) بر ایشان همانا خدا دانا است بدانچه مى‏سازندZt[Sفاطرالَّذِینَ كَفَرُوا لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِیرٌ آنان كه كفر ورزیدند براى ایشان است شكنجه‏اى سخت و آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند ایشان را است آمرزشى و مزدى بزرگ‏  d 2Aaفاطروَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَإِن تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَى حِمْلِهَا لَا یُحْمَلْ مِنْهُ شَیْءٌ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى إِنَّمَا تُنذِرُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالغَیْبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَمَن تَزَكَّى فَإِنَّمَا یَتَزَكَّى لِنَفْسِهِ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِیرُ و برندارد گنهبارى بار دیگرى را و اگر بخواند گرانبارى بسوى بارش برداشته نشود از او چیزى و اگر چه باشد خویشاوند جز این نیست كه بیم دهى آنان را كه مى‏پرستند پروردگار خویش را به نهان و بپاى دارند نماز را و آنكه پاكى جوید جز این نیست كه براى خویش پاكى جوید و بسوى خداست بازگشت‏}~_فاطروَمَا ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِیزٍ و نیست آن بر خدا گران‏>}I-فاطرإِن یَشَأْ یُذْهِبْكُمْ وَیَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِیدٍ اگر خواهد ببرد شما را و بیارد آفرینشى نوین‏(|k_فاطریَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاء إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ اى مردم شمائید نیازمندان به خدا و خدا است بى‏نیاز ستوده‏@{q فاطرإِن تَدْعُوهُمْ لَا یَسْمَعُوا دُعَاءكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ یَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ وَلَا یُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِیرٍ اگر بخوانیدشان نشنوند بانگ شما را و اگر مى‏شنیدند پاسخ نمى‏گفتندتان و روز قیامت كفران ورزند به شرك‏ورزى شما و آگاه نسازدت همانند كاردان‏*z=فاطر یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ یَجْرِی لِأَجَلٍ مُّسَمًّى ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ وَالَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ مَا یَمْلِكُونَ مِن قِطْمِیرٍ فروبرد شب را در روز و فروبرد روز را در شب و رام گرداند مهر و ماه را هر كدام روانند تا سرآمدى نامبرده این است پروردگار شما وى را است پادشاهى و آنان كه خوانید جز او دارا نیستند پوست هسته خرمائى‏jyeiفاطر وَمَا یَسْتَوِی الْبَحْرَانِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَمِن كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَرِیًّا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ فِیهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و یكسان نیستند دو دریا این خوشكام شیرین كه گوارا است نوشابه آن و آن نمكى شور (یا تلخ) و از هر یك خورید ماهیى تازه و برون آرید زیورى كه پوشیدش و بینى كشتیها را در آن رونده تا بجوئید از فضلش و شاید سپاسگزارید vw G s; Miفاطرإِنَّ الَّذِینَ یَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِیَةً یَرْجُونَ تِجَارَةً لَّن تَبُورَ آنان كه خوانند كتاب خدا را و بپاى دارند نماز را و دهند از آنچه روزیشان دادیم نهان و آشكارا امید دارند سوداگریى را كه هرگز تباه نگردد4 g{فاطروَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالْأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ كَذَلِكَ إِنَّمَا یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاء إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ غَفُورٌ و از مردم و جنبندگان و دامها به رنگهاى گوناگون بدینسان جز این نیست كه مى‏ترسند خدا را از بندگانش دانشمندان همانا خدا است عزتمند آمرزگارeفاطرأَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ ثَمَرَاتٍ مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهَا وَمِنَ الْجِبَالِ جُدَدٌ بِیضٌ وَحُمْرٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهَا وَغَرَابِیبُ سُودٌ آیا ندیدى كه خدا فرستاد از آسمان آبى پس برون آوردیم بدان میوه‏هائى به رنگهاى گوناگون و از كوه‏ها راه‏هائى سفید و سرخ رنگارنگ و سیاه‏هائى تارacYفاطرثُمَّ أَخَذْتُ الَّذِینَ كَفَرُوا فَكَیْفَ كَانَ نَكِیرِ سپس برگرفتیم آنان را كه كفر ورزیدند پس چگونه بود كیفرم‏vSفاطروَإِن یُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ وَبِالزُّبُرِ وَبِالْكِتَابِ الْمُنِیرِ و اگر تكذیب كنند همانا تكذیب كردند آنان كه پیش از ایشان بودند بیامدندشان پیمبرانشان به نشانیها و به كتابها و به نامه درخشان‏nUفاطرإِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَإِن مِّنْ أُمَّةٍ إِلَّا خلَا فِیهَا نَذِیرٌ همانا فرستادیمت به حقّ نویددهنده و ترساننده و نیست ملتى جز آنكه بگذشت در آن ترساننده‏اى‏jmeفاطرإِنْ أَنتَ إِلَّا نَذِیرٌ نیستى تو جز بیم‏دهنده‏?]فاطروَمَا یَسْتَوِی الْأَحْیَاء وَلَا الْأَمْوَاتُ إِنَّ اللَّهَ یُسْمِعُ مَن یَشَاء وَمَا أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فِی الْقُبُورِ و یكسان نیستند زندگان و نه مردگان همانا خدا مى‏شنواند هر كه را خواهد و نیستى تو شنواننده آنان كه در گورستانندvcفاطروَلَا الظِّلُّ وَلَا الْحَرُورُ و نه سایه و نه سوزش گرما sفاطروَلَا الظُّلُمَاتُ وَلَا النُّورُ و نه تاریكیها و نه روشنائى‏%cفاطروَمَا یَسْتَوِی الْأَعْمَى وَالْبَصِیرُ یكسان نیستند كور و بینا  2Eفاطر$وَالَّذِینَ كَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا یُقْضَى عَلَیْهِمْ فَیَمُوتُوا وَلَا یُخَفَّفُ عَنْهُم مِّنْ عَذَابِهَا كَذَلِكَ نَجْزِی كُلَّ كَفُورٍ و آنان كه كفر ورزیدند ایشان را است آتش دوزخ نه گذرانیده شود بر ایشان تا بمیرند و نه كاسته شود از ایشان از عذابش بدینسان پاداش دهیم به هر ناسپاسى‏1qفاطر#الَّذِی أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِن فَضْلِهِ لَا یَمَسُّنَا فِیهَا نَصَبٌ وَلَا یَمَسُّنَا فِیهَا لُغُوبٌ آنكو جایگزین ساخت ما را در سراى آرمیدن از فضل خویش نرسد ما را در آن خستگى و نه ما را رسد در آن رنجى‏Vs3فاطر"وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَكُورٌ و گفتند سپاس خداى را كه برد از ما اندوه را همانا پروردگار ما است آمرزنده سپاسگزار]Gmفاطر!جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا وَلِبَاسُهُمْ فِیهَا حَرِیرٌ بهشتهاى جاودان در آنها درآیند آراسته شوند در آنها با زیورهائى از زر و دستبرنجهاى زرین و مروارید و پوشاك ایشان در آن است حریر (ابریشم)l ;فاطر ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ وَمِنْهُم مُّقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَیْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِیرُ سپس ارث دادیم كتاب را بدانان كه برگزیدیم از بندگان خویش پس از ایشان است ستم‏كننده بر جان خود و از ایشان است میانه‏روى و از ایشان است سبقت‏گیرنده به خوبیها به دستور خدا این است آن فضل بزرگ‏p Aفاطروَالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ مِنَ الْكِتَابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ إِنَّ اللَّهَ بِعِبَادِهِ لَخَبِیرٌ بَصِیرٌ و آنچه وحى فرستادیم بسوى تو از كتاب آن است حقّ تصدیق‏كننده آنچه پیش روى آن است همانا خداوند است به بندگان خویش آگهى بیناI 9Sفاطرلِیُوَفِّیَهُمْ أُجُورَهُمْ وَیَزِیدَهُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ تا بپردازد بدیشان پاداش ایشان را تمامى و بیفزایدشان از فضل خویش و او است آمرزنده سپاسگزار 7 l7+ Eفاطر*وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لَئِن جَاءهُمْ نَذِیرٌ لَّیَكُونُنَّ أَهْدَى مِنْ إِحْدَى الْأُمَمِ فَلَمَّا جَاءهُمْ نَذِیرٌ مَّا زَادَهُمْ إِلَّا نُفُورًا و سوگند یاد كردند به خدا سخت‏ترین سوگندان خویش را كه اگر بیایدشان ترساننده‏اى هر آینه باشند راه یابنده‏تر از یكى از امتها پس هنگامى كه بیامدشان ترساننده‏اى نیفزود ایشان را جز رمیدنى (نفرتى)WEفاطر)إِنَّ اللَّهَ یُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَن تَزُولَا وَلَئِن زَالَتَا إِنْ أَمْسَكَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِّن بَعْدِهِ إِنَّهُ كَانَ حَلِیمًا غَفُورًا همانا خدا نگهدارد آسمانها و زمین را از آنكه بیفتند و اگر بیفتند نگه ندارد آنها را كسى پس از او همانا او است بردبار آمرزگار'{Mفاطر(قُلْ أَرَأَیْتُمْ شُرَكَاءكُمُ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِی مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِی السَّمَاوَاتِ أَمْ آتَیْنَاهُمْ كِتَابًا فَهُمْ عَلَى بَیِّنَةٍ مِّنْهُ بَلْ إِن یَعِدُ الظَّالِمُونَ بَعْضُهُم بَعْضًا إِلَّا غُرُورًا بگو آیا دیدید شریكان خویش را كه خوانید جز خدا بنمایانیدم چه چیز آفریدند از زمین یا آنان را است شركتى در آسمانها یا دادیم بدیشان كتابى پس ایشانند بر روشنائى (یا نشانى) از آن بلكه وعده نمى‏دهند ستمگران برخى از ایشان برخى را جز فریب‏Biفاطر'هُوَ الَّذِی جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ فِی الْأَرْضِ فَمَن كَفَرَ فَعَلَیْهِ كُفْرُهُ وَلَا یَزِیدُ الْكَافِرِینَ كُفْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ إِلَّا مَقْتًا وَلَا یَزِیدُ الْكَافِرِینَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَسَارًا او است آنكه گردانید شما را جانشینانى در زمین پس آنكو كفر ورزد بر او است كفرش و نیفزاید كافران را كفرشان نزد پروردگارشان مگر خشمى و نیفزاید كافران را كفرشان مگر زیانى‏Pa9فاطر&إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَیْبِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ همانا خدا است داننده نهان آسمانها و زمین همانا او است دانا بدانچه در سینه‏ها است‏<Wفاطر%وَهُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیْرَ الَّذِی كُنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُم مَّا یَتَذَكَّرُ فِیهِ مَن تَذَكَّرَ وَجَاءكُمُ النَّذِیرُ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِینَ مِن نَّصِیرٍ و ایشان مى‏نالند در آن پروردگارا برون آر ما را تا بكنیم كردارى شایسته جز آنچه بودیم مى‏كردیم آیا عمر ندادیم شما را آنچه یادآور شود در آن آنكه یادآور شود و بیامد شما را ترساننده‏اى پس بچشید كه نیست ستمگران را یاورى‏ P &@lP#a?یسإِنَّا جَعَلْنَا فِی أَعْنَاقِهِمْ أَغْلاَلاً فَهِیَ إِلَى الأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ همانا نهادیم در گردنهاى ایشان زنجیرهائى پس دستهایشان بسوى چانه‏ها است پس ایشانند لگام زدگان (سر به بالا نگاه‏داشتگان)"یسلَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ همانا راست آمد (یا فرود آمد) سخن بر بیشتر ایشان پس ایشان ایمان نمى‏آرند|!o یسلِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ تا بیم دهى قومى را كه بیم‏داده نشدند پدران ایشان پس آنانند ناآگاهان‏{ wیستَنزِیلَ الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ فرستادن خداوند عزیز مهربان‏WsAیسعَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ بر راهى راست‏wuیسإِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ كه توئى همانا از فرستادگان‏^iYیسوَالْقُرْآنِ الْحَكِیمِ سوگند به قرآن استوار یسیس یس‏i_{یسبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏6gفاطر-وَلَوْ یُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَى ظَهْرِهَا مِن دَابَّةٍ وَلَكِن یُؤَخِّرُهُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِیرًا و اگر بگیرد خدا مردم را بدانچه فراهم كردند نگذارد بر پشت آن جنبنده‏اى لیكن پس اندازدشان تا سرآمدى نامبرده پس گاهى كه بیاید سرآمدشان همانا خدا است به بندگان خویش بینافاطر,أَوَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَكَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَمَا كَانَ اللَّهُ لِیُعْجِزَهُ مِن شَیْءٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَلَا فِی الْأَرْضِ إِنَّهُ كَانَ عَلِیمًا قَدِیرًا آیا نگشتند در زمین تا بنگرند چگونه بود فرجام آنان كه پیش از ایشان بودند بودند سخت‏تر از ایشان در نیرو و نبود خدا به عجزآرنده او چیزى در آسمانها و نه در زمین همانا او است داناى توانا|yyفاطر+اسْتِكْبَارًا فِی الْأَرْضِ وَمَكْرَ السَّیِّئِ وَلَا یَحِیقُ الْمَكْرُ السَّیِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ فَهَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ الْأَوَّلِینَ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِیلًا وَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِیلًا برترى‏جستنى در زمین و نیرنگ زشت و فرود نیاید نیرنگ زشت جز به اهلش پس آیا جز شیوه پیشینیان را منتظرند كه هرگز نیابى شیوه خدا را دگرگونى و نه هرگز یابى شیوه خدا را بازگشتنى‏   *W?.7Iیسقَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَئِن ذُكِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ گفتند فال بد شما همراه شما است آیا اگر كه یادآورى شوید بلكه شمائید گروهى فزونى‏جویان‏;-I/یسقَالُوا إِنَّا تَطَیَّرْنَا بِكُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَیَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِیمٌ گفتند همانا به فال بد گرفتیم شما را اگر كوتاه نیائید هر آینه سنگسارتان كنیم و البتّه رسد شما را از ما شكنجه دردناك‏,7sیسوَمَا عَلَیْنَا إِلاَّ الْبَلاَغُ الْمُبِینُ و نیست بر ما جز رساندن آشكارh+iiیسقَالُوا رَبُّنَا یَعْلَمُ إِنَّا إِلَیْكُمْ لَمُرْسَلُونَ گفتند پروردگار ما داند كه مائیم بسوى شما هر آینه فرستادگان‏ */mیسقَالُوا مَا أَنتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمن مِن شَیْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ تَكْذِبُونَ گفتند نیستید شما جز مردمى مانند ما و نفرستاده است خداى مهربان چیزى را و نیستید شما جز دروغگویان‏R)K[یسإِذْ أَرْسَلْنَا إِلَیْهِمُ اثْنَیْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَیْكُم مُّرْسَلُونَ هنگامى كه فرستادیم بسوى آنان دو تن پس تكذیبشان كردند پس تقویت كردیم آنان را به سیمینى پس گفتند همانا مائیم بسوى شما فرستادگان‏ ()oیس وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلاً أَصْحَابَ الْقَرْیَةِ إِذْ جَاءهَا الْمُرْسَلُونَ و بزن براى ایشان مثل یاران شهر را هنگامى كه آمدندش فرستادگان‏8'M%یس إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَیْءٍ أحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُبِینٍ همانا ما زنده كنیم مردگان را و نویسیم آنچه پیش فرستادند و آثار ایشان را و هر چیزى را فراهم كردیم در پیشوائى آشكار<&A9یس إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِیَ الرَّحْمَن بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِیمٍ جز این نیست كه مى‏ترسانى آن را كه پیروى ذكر كند و بترسد خداى مهربان را به نهان پس مژده ده او را به آمرزشى و مزدى گرامى‏ %%oیس وَسَوَاء عَلَیْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ و یكسان است بر ایشان چه بترسانیشان یا نترسانیشان ایمان نیارندd$%%یس وَجَعَلْنَا مِن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ یُبْصِرُونَ و گذاردیم پیش روى ایشان سدى و از پشت سرشان سدى پس پوشانیدمشان پس ایشان نبینند   l \x<]یس!وَآیَةٌ لَّهُمُ الْأَرْضُ الْمَیْتَةُ أَحْیَیْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ یَأْكُلُونَ و آیتى براى ایشان زمین مرده است كه زنده كردیمش و برون آوردیم از آن دانه‏اى كه از آن مى‏خورند?;M3یس وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِیعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُونَ و هر آینه همگانند با هم به نزد ما احضارشدگان‏N:w'یسأَلَمْ یَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَیْهِمْ لاَ یَرْجِعُونَ آیا ندیدند بسا نابود كردیم پیش از ایشان از قرنها كه آنان بسوى ایشان بازنگردند:9m یسیَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا یَأْتِیهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُون افسوس بر بندگان كه نیایدشان پیمبرى جز آنكه هستند بدو استهزاكنندگان‏T8u5یسإِن كَانَتْ إِلاَّ صَیْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ نبود آن جز یك خروش كه ناگهان ایشانند مُردگان‏37suیسوَمَا أَنزَلْنَا عَلَى قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِنْ جُندٍ مِّنَ السَّمَاء وَمَا كُنَّا مُنزِلِینَ و نفرستادیم بر قومش پس از او لشكرى از آسمان و نبودیم فرستندگان‏a6_eیسبِمَا غَفَرَ لِی رَبِّی وَجَعَلَنِی مِنَ الْمُكْرَمِینَ كه آمرزید مرا پروردگار من و گردانید مرا از گرامى‏داشتگان‏W5u;یسقِیلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ یَا لَیْتَ قَوْمِی یَعْلَمُونَ گفته شد به بهشت درآى گفت اى كاش قومم مى‏دانستند-4!;یسإِنِّی آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ همانا ایمان آوردم به پروردگار شما پس مرا بشنوید3یسإِنِّی إِذًا لَّفِی ضَلاَلٍ مُّبِینٍ همانا منم آن هنگام در گمراهیى آشكار?2W)یسأَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن یُرِدْنِ الرَّحْمَن بِضُرٍّ لاَّ تُغْنِ عَنِّی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئًا وَلاَ یُنقِذُونِ آیا برگیرم جز او خدایانى كه اگر خواهدم خداى مهربان به رنجى بى‏نیاز نگرداندم شفاعت ایشان به چیزى و نه رها سازندم‏}1}یسوَمَا لِی لاَ أَعْبُدُ الَّذِی فَطَرَنِی وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ و چه شود مرا كه نپرستم آن را كه بیافریدم و بسوى او بازگردانیده شویدr0owیساتَّبِعُوا مَن لاَّ یَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ پیروى كنید آنان را كه نخواهند از شما مزدى و ایشانند راهیافتگان‏@/cیسوَجَاء مِنْ أَقْصَى الْمَدِینَةِ رَجُلٌ یَسْعَى قَالَ یَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِینَ و آمد از دورترین جاى شهر مردى مى‏دوید گفت اى قوم من پیروى كنید فرستادگان را   ^1ISیس.وَمَا تَأْتِیهِم مِّنْ آیَةٍ مِّنْ آیَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِینَ و نمى‏آیدشان آیتى از آیتهاى پروردگارشان مگر هستند از آن روى‏گردانان‏ZHoGیس-وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَیْنَ أَیْدِیكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ و گاهى كه گفته شود بدیشان بترسید آنچه را پیش روى شما و آنچه پشت سر شما است شاید رحم شوید#G= یس,إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا إِلَى حِینٍ جز رحمتى از ما و كامیابى تا زمانى‏Fیس+وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِیخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ یُنقَذُونَ و اگر خواهیم غرقشان سازیم تا به فریادرسى ایشان را باشد و نه رهانیده شوند:EE1یس*وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا یَرْكَبُونَ و آفریدیم براى ایشان از نمونه چه را سوار شوندD)یس)وَآیَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّیَّتَهُمْ فِی الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ و آیتى است براى ایشان آنكه ما سوار كردیم نژاد ایشان را در كشتى انباشته‏CG]یس(لَا الشَّمْسُ یَنبَغِی لَهَا أَن تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِی فَلَكٍ یَسْبَحُونَ نه مهر را سزد كه به ماه رسد و نه شب است پیشى‏گیرنده بر روز و هر كدامند در گردونه‏اى شناوران‏B'yیس'وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ و ماه را گردانیدیم منزلهائى تا بازگشت چون شاخه خرماى كهن (خشكیده)DA=Mیس&وَالشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ و خورشید روان است سوى آرامگاهى برایش این است اندازه‏نهادن (یا مقرّر داشتن) عزّتمند دانا/@3-یس%وَآیَةٌ لَّهُمْ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ و آیتى براى ایشان شب است كه بركنیم از آن روز را ناگاه ایشانند به تاریكى‏شدگان‏?C_یس$سُبْحَانَ الَّذِی خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا یَعْلَمُونَ منزّه است آنكه آفرید جفتها را همگى از آنچه مى‏رویاند زمین و از خود ایشان و از آنچه نمى‏دانند>)yیس#لِیَأْكُلُوا مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَیْدِیهِمْ أَفَلَا یَشْكُرُونَ تا خورند از میوه آن و آنچه ساختش دستهاى ایشان پس آیا سپاس نگزارند8=]یس"وَجَعَلْنَا فِیهَا جَنَّاتٍ مِن نَّخِیلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِیهَا مِنْ الْعُیُونِ و نهادیم در آن باغهائى از خرمابنها و انگورها و بشكافتیم در آن از چشمه‏ها  3 Y K&"PVA{یس;وَامْتَازُوا الْیَوْمَ أَیُّهَا الْمُجْرِمُونَ و جدا شوید امروز اى گنهكاران‏Uیس:سَلَامٌ قَوْلًا مِن رَّبٍّ رَّحِیمٍ سلامى است گفتارى از پروردگار مهربان‏NTA]یس9لَهُمْ فِیهَا فَاكِهَةٌ وَلَهُم مَّا یَدَّعُونَ آنان را است در آن میوه و آنان را است در آن هر چه مى‏خواهندySqیس8هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِی ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِكِ مُتَّكِؤُونَ آنان و همسرانشان در سایه‏هائى بر اریكه‏هایند تكیه‏كنندگان‏FRk#یس7إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْیَوْمَ فِی شُغُلٍ فَاكِهُونَ همانا یاران بهشت امروز دست بكار كامرانند9QWیس6فَالْیَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئًا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ پس امروز نه ستم شود به كسى چیزى و نه پاداش داده شوید جز آنچه بودید مى‏كردید!PAیس5إِن كَانَتْ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِیعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُونَ نبود آن جز یك خروش كه ناگهان ایشانند همگان با هم نزد ما احضارشدگان‏Oیس4قَالُوا یَا وَیْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ گویند واى بر ما كه برانگیخت ما را از خوابگاه ما این است آنچه وعده داد خداوند مهربان و راست گفتند فرستادگان‏)N9یس3وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ یَنسِلُونَ و دمیده شد در صور كه ناگاه ایشانند از گورها بسوى پروردگار خویش شتابندگان‏ M یس2فَلَا یَسْتَطِیعُونَ تَوْصِیَةً وَلَا إِلَى أَهْلِهِمْ یَرْجِعُونَ پس نتوانند وصیّت گذاردنى و نه بسوى خاندان خویش بازگردند (یا سخن گویند)5L%Gیس1مَا یَنظُرُونَ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ یَخِصِّمُونَ ننگرند (چشم به راه نیستند) جز یك خروش را كه بگیردشان حالى كه ایشانند با هم ستیزه‏كنان‏VKgGیس0وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گویند چه هنگام است این وعده اگر هستید راستگویان‏IJQCیس/وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمْ اللَّهُ قَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ یَشَاء اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ و گاهى كه گفته شود بدیشان دهید از آنچه روزیتان داده است خدا گویند آنان كه كفر ورزیدند بدانان كه ایمان آوردند آیا خورانیم آن را كه اگر مى‏خواست خدا مى‏خورانیدش نیستید شما مگر در گمراهیى آشكار  ) o [c !یسHوَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا یَأْكُلُونَ و رام كردیم آنها را براى ایشان پس از آنها است سوارى ایشان و از آنها مى‏خورندbwیسGأَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَیْدِینَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ آیا ندیدند كه ما آفریدیم براى ایشان از آنچه ساخت دستهاى ما چهارپایانى پس ایشانند آنها را دارندگان‏la QیسFلِیُنذِرَ مَن كَانَ حَیًّا وَیَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِینَ تا بترساند آن را كه زنده است و فرود آید سخن بر كافران‏-`ewیسEوَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا یَنبَغِی لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِینٌ و نیاموختیم بدو شعر را و نه سزدش نیست آن جز یادآورى و قرآنى آشكارs_eیسDوَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِی الْخَلْقِ أَفَلَا یَعْقِلُونَ و هر كه را سالمند گردانیم بكاهیمش در آفرینش آیا بخرد نیابند#^yOیسCوَلَوْ نَشَاء لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِیًّا وَلَا یَرْجِعُونَ و اگر مى‏خواستیم هر آینه مسخ مى‏كردیم ایشان را (پیكرى دیگر مى‏آوردیمشان)با فرمانروائیشان پس نتوانند رفتن را و نه بازگردندN]g7یسBوَلَوْ نَشَاء لَطَمَسْنَا عَلَى أَعْیُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّى یُبْصِرُونَ و اگر مى‏خواستیم مى‏گرفتیم دیدگان ایشان را پس سبقت گرفتند بسوى راه ولى كجا بینند>\G7یسAالْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَیْدِیهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا یَكْسِبُونَ امروز مُهر نهیم بر دهانهاى ایشان و سخن گویند با ما دستهاى ایشان و گواهى دهند پاهاى ایشان بدانچه بودند فراهم مى‏كردند6[?/یس@اصْلَوْهَا الْیَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ بچشیدش امروز بدانچه بودید ناسپاسى مى‏كردید*Z3#یس?هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی كُنتُمْ تُوعَدُونَ این است دوزخى كه بودید وعده داده مى‏شدید Y%uیس>وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِیرًا أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ و هر آینه گمراه ساخت از شما گروهى بسیار را آیا نبودید بخرد یابید&X;یس=وَأَنْ اعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ و آنكه مرا پرستید این است راهى راست‏kW!7یس<أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْكُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ آیا اندرز ندادم شما را اى بنى‏آدم كه نپرستید شیطان را كه او شما را است دشمنى آشكار u&  BVu~s!sصافاتإِنَّ إِلَهَكُمْ لَوَاحِدٌ همانا خداى شما است هر آینه یكى‏]r!iKصافاتفَالتَّالِیَاتِ ذِكْرًا و بسرایندگان ذكرlq!iiصافاتفَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا و آنان كه برانند راندنى‏zp! a صافاتوَالصَّافَّاتِ صَفًّا سوگند بدانان كه صف بندند صف بستنى‏oo!_{صافاتبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏#n)یسSفَسُبْحَانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَیْءٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ پس منزّه است آنكه به دستش پادشاهیهاى همه چیز است و بسوى او بازگردانیده شویدmgیسRإِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئًا أَنْ یَقُولَ لَهُ كُنْ فَیَكُونُ جز این نیست كار او گاهى كه چیزى خواهد كه بدو گوید بشو پس بشود3lqwیسQأَوَلَیْسَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِیمُ آیا نیست آنكه آفرید آسمانها و زمین را توانا بر آنكه بیافرد مانند ایشان را بلى و او است آفریننده دانا4k_ یسPالَّذِی جَعَلَ لَكُم مِّنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ آنكه نهاد براى شما از درخت سبز آتشى كه ناگهان شمائید از آن فروزندگان‏Kj=[یسOقُلْ یُحْیِیهَا الَّذِی أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٌ بگو زنده كند آنها را آنكه پدید آورد یا بیافرید آنها را نخستین بار و او است به هر آفرینشى داناsiOیسNوَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِیَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ یُحْیِی الْعِظَامَ وَهِیَ رَمِیمٌ و بزد براى ما مثَلى و فراموش كرد آفرینش خود را گفت كیست كه زنده كند استخوانها را حالى كه آنهایند خاكى پوسیده‏Xh[WیسMأَوَلَمْ یَرَ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ آیا ندیده است انسان كه ما آفریدیمش از چكّه آبى پس ناگهان او است دشمنى یا ستیزه‏جوئى (آشكار)*g++یسLفَلَا یَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ پس اندوهگین نسازدت سخن ایشان همانا دانیم آنچه را نهان دارند و آنچه پدیدار كنندf{ یسKلَا یَسْتَطِیعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ نتوانندشان یارى كردن و ایشانند آنان را لشكرى فراخواندگان (احضارشدگان)IewیسJوَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ یُنصَرُونَ و بگرفتند جز خدا خدایانى شاید یارى شوند di+یسIوَلَهُمْ فِیهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ أَفَلَا یَشْكُرُونَ و براى ایشان است در آنها سودهائى و آبشخورها (نوشابه‏هائى) پس آیا سپاسى نگزارند  r ] \M EkJB!_صافاتمِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِیمِ جز خدا پس رهبریشان كنید بسوى راه دوزخ‏!صافاتاحْشُرُوا الَّذِینَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا یَعْبُدُونَ گرد آرید آنان را كه ستم كردند و همسرانشان را و آنچه را بودند مى‏پرستیدندV!c?صافاتهَذَا یَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِی كُنتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ این است روز جدا شدن كه بودید بدان تكذیب مى‏كردید&!9 صافاتوَقَالُوا یَا وَیْلَنَا هَذَا یَوْمُ الدِّینِ و گفتند واى بر ما این است روز دین‏!kصافاتفَإِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ یَنظُرُونَ جز این نیست كه آن یك راندن (یا یك خروش) است كه ناگهان ایشانند نگرانانان‏! yصافاتقُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ بگو آرى و شمائید سرافكندگان‏t!yiصافاتأَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ آیا و پدران ما پیشینیان‏!صافاتأَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ آیا گاهى كه مُردیم و شدیم خاكى و استخوانهائى آیا مائیم برانگیختگان‏~!1صافاتوَقَالُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِینٌ و گویند نیست این جز جادویى آشكار}! صافاتوَإِذَا رَأَوْا آیَةً یَسْتَسْخِرُونَ و گاهى كه بینند آیتى به مسخره گیرند|! صافات وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا یَذْكُرُونَ و گاهى كه یادآورى شوند یاد نیارندy{!wuصافات بَلْ عَجِبْتَ وَیَسْخَرُونَ بلكه شگفت ماندى و مسخره كنندxz!eصافات فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِینٍ لَّازِبٍ پس بپرسشان آیا آنان سخت‏ترند در آفرینش یا آنكه ما آفریدیم همانا بیافریدیمشان از گِلى چسبنده‏\y!o?صافات إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ مگر آنكو برباید ربودنى كه از پى‏اش رود شهابى تیز!x! +صافات دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ راندگانند و ایشان را است شكنجه‏اى پیوسته‏w!/iصافاتلَا یَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَیُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ نتوانند گوش دادن را بسوى گروه فرازین و پرتاب شوند از هر سوى‏v!# صافاتوَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَیْطَانٍ مَّارِدٍ و نگهداشتیمش از هر شیطانى گردنكش‏[u!u7صافاتإِنَّا زَیَّنَّا السَّمَاء الدُّنْیَا بِزِینَةٍ الْكَوَاكِبِ همانا آراستیم آسمان نزدیك را به زیور ستارگان‏ t!qصافاترَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است و پروردگار خاورها zY/ k ] ^'z)!#%صافات-یُطَافُ عَلَیْهِم بِكَأْسٍ مِن مَّعِینٍ گردانیده شود بر ایشان جامى از باده پدیدارq!{aصافات,عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِینَ بر تختهائى روى به روى‏^!gOصافات+فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ در باغستان نعمتها !{صافات*فَوَاكِهُ وَهُم مُّكْرَمُونَ میوه‏هائى و آنانند گرامى‏داشتگان‏ !wصافات)أُوْلَئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ كه آنان را است روزیى دانسته‏!yصافات(إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ مگر بندگان خدا را ناآلودگان‏.!Aصافات'وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و كیفر نشوید جز آنچه بودید مى‏كردید)!1صافات&إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِیمِ كه شمائید همانا چشندگان عذاب دردناك‏9!;-صافات%بَلْ جَاء بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِینَ بلكه آمد به راستى و تصدیق كرد به فرستادگان‏! mصافات$وَیَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ و مى‏گفتند آیا ما رها كنیم خدایان خویش را براى شاعرى دیوانه‏#!5صافات#إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِیلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ یَسْتَكْبِرُونَ كه بودند گاهى كه گفته مى‏شد بدیشان نیست خدائى جز خدا كبر مى‏ورزیدند#!-صافات"إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ همانا ما بدینسان كنیم با گنهكاران‏?!S!صافات!فَإِنَّهُمْ یَوْمَئِذٍ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ پس آنانند در آن روز در عذاب شریك‏شدگان‏(!)صافات فَأَغْوَیْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِینَ پس گمراهتان كردیم كه بودیم ما گمراهان‏_!Y[صافاتفَحَقَّ عَلَیْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ و راست آمد بر ما سخن پروردگار ما كه مائیم همانا چشندگان‏ !oصافاتوَمَا كَانَ لَنَا عَلَیْكُم مِّن سُلْطَانٍ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِینَ و نبود ما را بر شما فرمانروائى بلكه بودید شما گروهى گردنكشان‏ !#صافاتقَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِینَ گفتند بلكه نبودید شما گروندگان‏O !]7صافاتقَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْیَمِینِ گفتند همانا شما بودید مى‏آمدید ما را از راست‏@ !G/صافاتوَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءلُونَ و روى آورد برخى از ایشان به برخى پرسش‏كنان‏ !صافاتبَلْ هُمُ الْیَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ بلكه ایشانند در آن روز تسلیم‏شدگان‏!uصافاتمَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ چه شود شما را كه همدیگر را یارى نكنید#!)صافاتوَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ و بازداشتشان كنید كه ایشانند پرسش‏شدگان‏ p @ | Q(7w1!}gصافاتBفَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ هر آینه ایشانند از آن خورندگان پس شكمها را از آنند آكندگان‏20!--صافاتAطَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُؤُوسُ الشَّیَاطِینِ شكوفه (یا میوه) آن همچون سرهاى دیوان (شیاطین)@/!E1صافات@إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِی أَصْلِ الْجَحِیمِ هر آینه آن درختى است كه برون آید در تهِ دوزخ‏9.!9/صافات?إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِینَ همانا ما گردانیدیمش گرفتاریى براى ستمگران‏F-!M5صافات>أَذَلِكَ خَیْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ آیا این بهتر است پیشكشى یا درخت تلخكام زقّوم‏",!- صافات=لِمِثْلِ هَذَا فَلْیَعْمَلْ الْعَامِلُونَ به مانند این پس باید كنند كنندگان‏+!#صافات<إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ همانا این است آن رستگارى بزرگ‏J*!e%صافات;إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ جز مرگ نخستین را و نیستیم ما عذاب‏شدگان‏u)!wmصافات:أَفَمَا نَحْنُ بِمَیِّتِینَ آیا پس نیستیم ما مُردگان‏e(!Ygصافات9وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّی لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِینَ و اگر نبود نعمت پروردگار من هر آینه مى‏بودم از احضارشدگان‏6'!#?صافات8قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدتَّ لَتُرْدِینِ گفت به خدا سوگند همانا نزدیك بود مرا سرنگون كنى‏#&!'صافات7فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِی سَوَاء الْجَحِیمِ پس سربرآورد پس نگریستش در میان دوزخ‏%!wصافات6قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ گفت آیا شمائید سربرآرندگان‏$! صافات5أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَدِینُونَ آیا گاهى كه مُردیم و شدیم خاكى و استخوانهائى آیا مائیم هر آینه كیفردادگان‏7#!);صافات4یَقُولُ أَئِنَّكَ لَمِنْ الْمُصَدِّقِینَ مى گفت آیا توئى از راست پنداران (تصدیق‏كنندگان)H"!CCصافات3قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّی كَانَ لِی قَرِینٌ گفت گوینده‏اى از ایشان كه همانا بود مرا همنشینى‏@!!G/صافات2فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءلُونَ و روى آورد برخى از ایشان به برخى پرسش‏كنان‏ !'صافات1كَأَنَّهُنَّ بَیْضٌ مَّكْنُونٌ گوئیا تُخمهاى ماكیانند به پرده پوشیدگان‏+!%'صافات0وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِینٌ و نزد ایشان است كوته‏مژگانى درشت‏چشمان‏_!?uصافات/لَا فِیهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا یُنزَفُونَ نه در آن است مستى (بیهشى و یا رنجى) و نه آنانند از آن بازگرفتگان‏ ! صافات.بَیْضَاء لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِینَ تابناكى خوشكامى براى نوشندگان‏ ^8  T V [A3X^I! صافاتZفَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِینَ پس روى برتافتد از او پشت‏كنندگان‏dH!c_صافاتYفَقَالَ إِنِّی سَقِیمٌ پس گفت همانا منم بیمار G! صافاتXفَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُومِ پس نگریست نگریستنى در ستارگان‏ F!صافاتWفَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِینَ آیا چیست گمان شما به پروردگار جهانیان‏%E!/صافاتVأَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِیدُونَ آیا به دروغ خدایانى را جز خدا خواهیدJD!M=صافاتUإِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ هنگامى كه گفت به پدر خویش و قومش چه را مى‏پرستیدC!%صافاتTإِذْ جَاء رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ گاهى كه آمد پروردگار خویش را با دلى سالم‏B!صافاتSوَإِنَّ مِن شِیعَتِهِ لَإِبْرَاهِیمَ و هر آینه از پیروان وى است ابراهیم‏tA!cصافاتRثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ سپس غرق ساختیم دگران را@!!صافاتQإِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ كه او است همانا از بندگان ما مؤمنان‏#?!!صافاتPإِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ همانا بدینسان پاداش دهیم به نكوكاران‏>!iصافاتOسَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِی الْعَالَمِینَ سلامى بر نوح در جهانیان‏=!}صافاتNوَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ و گذاردیم بر او در پس آیندگان‏ <!- صافاتMوَجَعَلْنَا ذُرِّیَّتَهُ هُمْ الْبَاقِینَ و گردانیدیم نژادش را بازماندگان‏>;!SصافاتLوَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیمِ و رها ساختیمش با خاندانش از اندوه بزرگ‏M:!KEصافاتKوَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ و همانا خواند ما را نوح پس چه خوبند پاسخ‏دهندگان‏9!صافاتJإِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ جز بندگان خدا آن پاكشدگان (ناآلودگان)-8!;صافاتIفَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِینَ پس بنگر چگونه بود فرجام بیم‏دادگان‏'7!%صافاتHوَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِیهِم مُّنذِرِینَ و همانا فرستادیم در ایشان ترسانندگانى‏G6!G=صافاتGوَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِینَ و همانا گمراه شدند پیش از ایشان بیشتر پیشینیان‏>5!]صافاتFفَهُمْ عَلَى آثَارِهِمْ یُهْرَعُونَ پس ایشانند در پى آنان (پا بر نشان پایهاى آنان) شتابندگان‏&4!%صافاتEإِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءهُمْ ضَالِّینَ كه ایشان یافتند پدران خویش را گمراهان‏)3!3صافاتDثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِیمِ پس بازگشت ایشان است همانا بسوى دوزخ‏D2!S+صافاتCثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَیْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِیمٍ سپس ایشان را است بر آن آمیخته از آبى جوشان‏ # c * G f vVZ:>]!wصافاتnكَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ چنین پاداش دهیم نیكوكاران راe\!sQصافاتmسَلَامٌ عَلَى إِبْرَاهِیمَ سلامى بر ابراهیم‏[!صافاتlوَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ و بازگذاردیم بر او در آیندگان‏Z!{صافاتkوَفَدَیْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ و فدیه دادیمش به كشتنیى بزرگ‏Y!#صافاتjإِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَاء الْمُبِینُ این است هر آینه آن آزمایش آشكارxX!cصافاتiقَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ همانا راست آوردى خواب را ما بدینسان پاداش دهیم نیكوكاران‏%W!'صافاتhوَنَادَیْنَاهُ أَنْ یَا إِبْرَاهِیمُ و افكندش به پیشانى و خواندیمش اى ابراهیم‏V!)sصافاتgفَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِینِ تا گاهى كه گردن نهادند هر دو]U! 'صافاتfفَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قَالَ یَا بُنَیَّ إِنِّی أَرَى فِی الْمَنَامِ أَنِّی أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ یَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِی إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ تا گاهى كه رسید با وى كوشش (یا دویدن را) گفت اى پسرك من همانا دیدم در خواب كه مى‏كشمت پس بنگر تا چه مى‏بینى گفت اى پدر بكن آنچه را فرمان مى‏شوى زود است بیابیم اگر خدا خواهد از شكیبایان‏T! yصافاتeفَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِیمٍ پس نویدش دادیم به پسرى خردمند S! صافاتdرَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ پروردگارا ببخش مرا از شایستگان‏QR!AWصافاتcوَقَالَ إِنِّی ذَاهِبٌ إِلَى رَبِّی سَیَهْدِینِ گفت همانا مى‏روم بسوى پروردگار خویش زود است رهبریم كند]Q!cMصافاتbفَأَرَادُوا بِهِ كَیْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِینَ و خواستند بدو نیرنگى را پس گردانیدیمشان پست‏شدگان‏_P!kIصافاتaقَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْیَانًا فَأَلْقُوهُ فِی الْجَحِیمِ گفتند بنیاد نهید برایش بنیانى پس بیفكنیدش در دوزخ‏O!!صافات`وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ و خدا آفریدتان با آنچه مى‏سازیدN!صافات_قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ گفت آیا مى‏پرستید آنچه را مى‏تراشیدM! صافات^فَأَقْبَلُوا إِلَیْهِ یَزِفُّونَ پس روى آوردند بسویش به انبوه دوندگان‏-L!%+صافات]فَرَاغَ عَلَیْهِمْ ضَرْبًا بِالْیَمِینِ پس روى آورد بر ایشان مى‏نواخت با دست راست‏qK!moصافات\مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ چه شود شما را كه سخن نگوئیدYJ!QWصافات[فَرَاغَ إِلَى آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ پس خرامید (خزید) بسوى خدایان ایشان پس گفت چرا نمى‏خورید b 1 e  YAtP#s!!صافاتإِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ همانا او است از بندگان ما گروندگان‏ r!!صافاتإِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ كه ما بدینسان پاداش دهیم نیكوكاران‏q!u صافاتسَلَامٌ عَلَى إِلْ یَاسِینَ سلامى بر آل یاسین (یا خاندان الیاس)p!صافاتوَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ و بازگذاردیم بر او در آیندگان‏ o!oصافاتإِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ مگر بندگان خدا ناآلودگان‏In!#eصافاتفَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ پس دروغش پنداشتند و همانا ایشانند فراخواندگان (احضارشدگان)Um!WIصافات~وَاللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِینَ خدا را پروردگار شما و پروردگار پدران شما پیشینیان‏pl!_wصافات}أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِینَ آیا مى‏خوانید بعل را و مى‏گذارید (رها كنید) بهترین آفرینندگان‏*k!+صافات|إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ گاهى كه گفت به قوم خویش چرا پرهیزكارى نكنیدj!%صافات{وَإِنَّ إِلْیَاسَ لَمِنْ الْمُرْسَلِینَ و همانا الیاس است از فرستادگان‏,i!-!صافاتzإِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ همانا بودند آنان از بندگان ما گروندگان‏h!!صافاتyإِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ بدینسان پاداش دهیم به نكوكاران‏ug!]صافاتxسَلَامٌ عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ سلام بر موسى و هارون‏#f!%صافاتwوَتَرَكْنَا عَلَیْهِمَا فِی الْآخِرِینَ و بازگذاردیم بر ایشان در بازماندگان‏e!3صافاتvوَهَدَیْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ و رهبریشان كردیم به راهى راست‏d!/mصافاتuوَآتَیْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِینَ و بدیشان دادیم نامه روشن‏7c!9+صافاتtوَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِینَ و یاریشان كردیم پس شدند چیرگان (پیروزمندان)Ob!k)صافاتsوَنَجَّیْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیمِ و رهاشان ساختیم و قومشان را از اندوه بزرگ‏$a!+صافاتrوَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ و همانا منّت نهادیم بر موسى و هارون‏a`! /صافاتqوَبَارَكْنَا عَلَیْهِ وَعَلَى إِسْحَقَ وَمِن ذُرِّیَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِینٌ و بركت نهادیم بر او و بر اسحق و از نژاد آنان است نكوكارى و ستمگرى بر خویشتن آشكارH_!_'صافاتpوَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَقَ نَبِیًّا مِّنَ الصَّالِحِینَ و نوید دادیمش به اسحق پیمبرى از شایستگان‏^!! صافاتoإِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ همانا او است از بندگان ما مؤمنان‏ dg, l 9 L7m)sSd !صافاتأَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِینٌ آیا شما را است فرمانروائى آشكارa !]]صافاتأَفَلَا تَذَكَّرُونَ آیا یادآورى نمى‏شوید| !}sصافاتمَا لَكُمْ كَیْفَ تَحْكُمُونَ چه شود شما را چگونه حكم كنید!صافاتأَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِینَ آیا برگزیده است دختران را بر پسران‏2!%3صافاتوَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ خدا را است فرزندى و همانا ایشانند دروغگویان‏*!7صافاتأَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَیَقُولُونَ همانا ایشان از دروغ پردازیشان گویند]!eIصافاتأَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ یا آفریدیم فرشتگان را ماده‏گانى و ایشانند گواهان‏v!oqصافاتفَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ پس بپرسشان آیا پروردگار تو را است دختران و ایشان را است پسران‏7!!Aصافاتفَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِینٍ پس ایمان آوردند پس بهره‏مندشان ساختیم تا زمانى‏F!Q/صافاتوَأَرْسَلْنَاهُ إِلَى مِئَةِ أَلْفٍ أَوْ یَزِیدُونَ و فرستادیمش بسوى صد هزار تن بلكه مى‏افزودند&!;صافاتوَأَنبَتْنَا عَلَیْهِ شَجَرَةً مِّن یَقْطِینٍ و رویانیدیم بر او درختى را از كدو!)صافاتفَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاء وَهُوَ سَقِیمٌ پس افكندیمش به دشت و او بود بیمارF!=Cصافاتلَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ هر آینه مى‏ماند در شكمش تا روزى كه برانگیخته شوند~!7wصافاتفَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنْ الْمُسَبِّحِینَ پس اگر نبود از تسبیح‏گویان‏}! صافاتفَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِیمٌ پس فرو بردش ماهى و او بود نكوهیده‏+|!-صافاتفَسَاهَمَ فَكَانَ مِنْ الْمُدْحَضِینَ پس تیر گرفت پس شد از فروافتادگان (انداختگان){!'صافاتإِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ گاهى كه گریخت بسوى كشتى آكنده‏z!صافاتوَإِنَّ یُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ و همانا یونس است از فرستادگان‏y!sصافاتوَبِاللَّیْلِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ و به شب پس آیا بخرد نمىیابید6x!Eصافاتوَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَیْهِم مُّصْبِحِینَ و هر آینه شما مى‏گذرید بر ایشان بامدادyw!{oصافاتثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِینَ سپس سرنگون ساختیم دگران راv! oصافاتإِلَّا عَجُوزًا فِی الْغَابِرِینَ مگر پیرزنى در بازماندگان‏0u!)+صافاتإِذْ نَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِینَ هنگامى كه رهانیدیم خود و خاندانش را همگان‏t!صافاتوَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِینَ و هر آینه لوط است از فرستادگان‏ A : ,  ^ IRDz"!oصافاتوَأَبْصِرْ فَسَوْفَ یُبْصِرُونَ و بنگر كه زود است مى‏نگرند!!qصافاتوَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِینٍ و پشت كن بر ایشان تا زمانى‏{ !iصافاتفَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاء صَبَاحُ الْمُنذَرِینَ تا گاهى كه فرود آید به ساحت ایشان پس چه زشت است بامداد بیم‏دادگان‏! mصافاتأَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُونَ آیا به عذاب ما شتاب خواهند!{صافاتوَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ یُبْصِرُونَ و بنگرشان كه زود است مى‏نگرند !صافاتفَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِینٍ پس روى برتاب از ایشان تا هنگامى‏!صافاتوَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ و همانا سپاه ما آنانند پیروزمندان‏!}صافاتإِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ كه ایشانند همانا یارى‏شدگان‏^!kEصافاتوَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِینَ و هر آینه سبقت گرفت سخن ما به بندگان ما فرستادگان‏!صافاتفَكَفَرُوا بِهِ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ پس كفر ورزیدند بدان پس زود است بدانند)!%!صافاتلَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ هر آینه مى‏بودیم بندگان خدا ناآلودگان‏=!A-صافاتلَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنْ الْأَوَّلِینَ كه اگر مى‏بود نزد ما یادآوریى از پیشینیان‏!w صافاتوَإِنْ كَانُوا لَیَقُولُونَ و هر چند (یا همانا) بودند مى‏گفتند !}صافاتوَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ و همانا مائیم تسبیح‏كنندگان‏!wصافاتوَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ و هر آینه مائیم صف‏كشندگان‏2!1'صافاتوَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ و نیست از ما مگر او را است پایگاهى دانسته‏ ! صافاتإِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِیمِ مگر آن را كه او است چشنده دوزخ‏! uصافاتمَا أَنتُمْ عَلَیْهِ بِفَاتِنِینَ نیستید بر آن فریب‏دهندگان‏|!qصافاتفَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ همانا شما و آنچه مى‏پرستید !oصافاتإِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ مگر بندگان خدا ناآلودگان‏! صافاتسُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ پس منزّه است خدا از آنچه مى‏ستایندj ! ;صافاتوَجَعَلُوا بَیْنَهُ وَبَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ و بنهادند میان او و میان پریان پیوندى و هر آینه دانند پریان كه ایشانند احضارشدگان‏; !;/صافاتفَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ پس بیارید كتاب خویش را اگر هستید راستگویان‏ # . } b   2 ص كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ تكذیب كردند پیش از ایشان قوم نوح و عاد و فرعون دارنده ستونها (یا میخها)51I'ص جُندٌ مَّا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِّنَ الْأَحْزَابِ سپاهى اندك است آنجا شكست خورده از گروه‏هاf0u]ص أَمْ لَهُم مُّلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا فَلْیَرْتَقُوا فِی الْأَسْبَابِ یا ایشان را است پادشاهى آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است پس بالا روند در درها (درهاى آسمان)t/kص أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِیزِ الْوَهَّابِ یا نزد ایشان است گنجهاى رحمت پروردگارت آن عزّتمند بخشاینده‏.uصأَأُنزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِن بَیْنِنَا بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِّن ذِكْرِی بَلْ لَمَّا یَذُوقُوا عَذَابِ آیا فرستاده شده است بر او ذكر از میان ما بلكه ایشانند در شكّى از ذكرم بلكه هنوز نچشیده‏اند عذاب مرا--iصمَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِی الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَذَا إِلَّا اخْتِلَاقٌ نشنیدیم بدین در ملّت بازپسین نیست این جز تازه درآورده نوین‏y, kصوَانطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلَى آلِهَتِكُمْ إِنَّ هَذَا لَشَیْءٌ یُرَادُ و رفتند گروهى از ایشان (رأى دادن) كه بروید و شكیبا شوید بر خدایان خویش همانا این است چیزى خواسته‏q+cصأَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَهًا وَاحِدًا إِنَّ هَذَا لَشَیْءٌ عُجَابٌ آیا گردانیده است خدایان را یك خدا همانا این است چیزى شگفت‏O*UOصوَعَجِبُوا أَن جَاءهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ وَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌ و شگفت ماندند كه بیامدشان ترساننده‏اى از ایشان و گفتند كافران این است جادوگرى دروغگوى‏)) صكَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ فَنَادَوْا وَلَاتَ حِینَ مَنَاصٍ چه بسا نابود كردیم پیش از ایشان از قرنى كه بانگ زدند و نیست گاه رهائى‏-(9'صبَلِ الَّذِینَ كَفَرُوا فِی عِزَّةٍ وَشِقَاقٍ بلكه آنان كه كفر ورزیدند در سركشى و ستیزندj' ygصص وَالْقُرْآنِ ذِی الذِّكْرِ سوگند به قرآن دارنده ذكرg&_{صبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏!%!%صافاتوَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ و سپاس خداى را بر پروردگار جهانیان‏v$!_صافاتوَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِینَ و سلامى بر فرستادگان‏Y#!QUصافاتسُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ منزّه است پروردگار تو پروردگار عزّت از آنچه مى‏ستایند [  $ %[F=g+صإِنَّ هَذَا أَخِی لَهُ تِسْعٌ وَتِسْعُونَ نَعْجَةً وَلِیَ نَعْجَةٌ وَاحِدَةٌ فَقَالَ أَكْفِلْنِیهَا وَعَزَّنِی فِی الْخِطَابِ همانا این برادر من است و او را است نود و نه گوسفند و مرا است یك گوسفند پس گفت به من واگذارش و سركشى كرد بر من در سخن‏'<Cصإِذْ دَخَلُوا عَلَى دَاوُودَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ قَالُوا لَا تَخَفْ خَصْمَانِ بَغَى بَعْضُنَا عَلَى بَعْضٍ فَاحْكُم بَیْنَنَا بِالْحَقِّ وَلَا تُشْطِطْ وَاهْدِنَا إِلَى سَوَاء الصِّرَاطِ هنگامى كه درآمدند بر داود پس هراسید از ایشان گفتند نترس ما دو ستیزه گریم ستم كرده است یكى از ما بر دیگرى پس حكومت كن میان ما به حقّ و گزاف نگوى و رهبرى كن ما را بسوى راه راست (میانه)v;w{صوَهَلْ أَتَاكَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَ و آیا رسیدت داستان ستیزنده گاهى كه بالا رفتند بر دیوار پرستشگاه‏~: yصوَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَیْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ و استوار ساختیم پادشاهیش را و دادیمش حكمت را و فصل خطاب (داورى را)=97Iصوَالطَّیْرَ مَحْشُورَةً كُلٌّ لَّهُ أَوَّابٌ و مرغان را گردآورده هر كدامند بسویش بازگشت‏كننده‏18/9صإِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ یُسَبِّحْنَ بِالْعَشِیِّ وَالْإِشْرَاقِ هر آینه رام ساختیم كوه‏ها را تسبیح گویند با وى شامگهان و بامداد (خورشید برآمدنگاه)^7[gصاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَیْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ شكیبا شو بر آنچه گویند و یاد كن بنده ما را داود خداوند نیروها همانا او است بسیار بازگشت‏كننده‏q6 _صوَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسَابِ و گفتند پروردگارا بشتاب براى ما در بهره ما پیش از روز شمار5qصوَمَا یَنظُرُ هَؤُلَاء إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً مَّا لَهَا مِن فَوَاقٍ و چشم به راه ندارند اینان جز یك خروش را كه نیستش بریدنى (پایانى)u4K%صإِن كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ نیست هیچیك جز آنكه تكذیب كرد فرستادگان را پس سزاوار گشت (یا فرود آمد) عذاب مراd3/ص وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ الأَیْكَةِ أُوْلَئِكَ الْأَحْزَابُ و ثمود و قوم لوط و یاران ایكه آنانند گروه‏ها  |Dصوَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَیْمَانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ و بخشیدیم به داود سلیمان را چه خوب بنده‏اى است او است بسیار بازگشت كننده‏uCYصكِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیْكَ مُبَارَكٌ لِّیَدَّبَّرُوا آیَاتِهِ وَلِیَتَذَكَّرَ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ نامه‏اى است فرستادیمش بسویت فرخنده تا بیندیشند آیتهایش را و تا یادآور شوند دارندگان خردهاgB{Yصأَمْ نَجْعَلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَالْمُفْسِدِینَ فِی الْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِینَ كَالْفُجَّارِ یا مى‏گردانیم آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند مانند تبهكاران در زمین یا مى‏گردانیم پرهیزكاران را چون گنهكاران‏wA!Sصوَمَا خَلَقْنَا السَّمَاء وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا بَاطِلًا ذَلِكَ ظَنُّ الَّذِینَ كَفَرُوا فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِ و نیافریدیم آسمان و زمین و آنچه را میان آنها است بیهده این است پندار آنان كه كفر ورزیدند پس واى بر آنان كه كفر ورزیدند از آتش‏L@7gصیَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِیفَةً فِی الْأَرْضِ فَاحْكُم بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَى فَیُضِلَّكَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِینَ یَضِلُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا نَسُوا یَوْمَ الْحِسَابِ اى داود همانا گردانیدیمت جانشینى در زمین پس حكم ران میان مردم به حقّ و پیروى مكن هوس را كه گمراهت كند از راه خدا همانا آنان كه گم شوند از راه خدا ایشان را است شكنجه‏اى سخت بدانچه فراموش كردند از روز شمار?+صفَغَفَرْنَا لَهُ ذَلِكَ وَإِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَى وَحُسْنَ مَآبٍ پس آمرزیدیم برایش آن را و هر آینه براى او است نزد ما تقرّبگاهى و نكوبازگشتگاه‏>=eصقَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلَى نِعَاجِهِ وَإِنَّ كَثِیرًا مِّنْ الْخُلَطَاء لَیَبْغِی بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَلِیلٌ مَّا هُمْ وَظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَاكِعًا وَأَنَابَ گفت هر آینه ستم بر تو كرده است بخواستن گوسفندت بسوى گوسفندان خویش و همانا بسیارى از شریكان ستم ورزند برخیشان بر برخى مگر آنان كه ایمان آرند و كردار شایسته كنند و چه كمند آنان و پنداشت داود كه آزمودیمش پس آمرزش خواست از پروردگار خویش و بروى در افتاد پرستش كننده و بازگشت كرد e LecRA ص,وَخُذْ بِیَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلَا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ و بگیر با دست خویش دسته‏اى (بسته‏اى) پس بزن بدان و سوگند نشكن همانا یافتیمش شكیبائى چه خوب بنده‏اى است او همانا او است بسیار بازگشت‏كننده‏bQIص+وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنَّا وَذِكْرَى لِأُوْلِی الْأَلْبَابِ و دادیمش خاندانش را و مانند آنان را با آنان رحمتى از ما و یادآوردنى براى دارندگان خردهاLPYEص*ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هَذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ فرو بر پاى خویش را این است شستشوگاهى خنك و نوشابه‏vOsص)وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَیُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الشَّیْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ و یاد كن بنده ما ایّوب را گاهى كه خواند پروردگار خویش را كه همانا رسانید مرا شیطان رنج و شكنجه‏اى‏@N=Iص(وَإِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَى وَحُسْنَ مَآبٍ و همانا او را است نزد ما تقرّبگاهى و نكو بازگشتگاه‏HMg/ص'هَذَا عَطَاؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَیْرِ حِسَابٍ این است بخشش ما پس منّت نه یا نگهدار بى‏شمار L)sص&وَآخَرِینَ مُقَرَّنِینَ فِی الْأَصْفَادِ و دیگرانى بستگان به زنجیرها9K)Oص%وَالشَّیَاطِینَ كُلَّ بَنَّاء وَغَوَّاصٍ و دیوان (شیاطین) را هر سازنده‏اى و هر فرورونده در آب‏J +ص$فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّیحَ تَجْرِی بِأَمْرِهِ رُخَاء حَیْثُ أَصَابَ پس رام ساختیم برایش باد را روان بود به فرمانش به آرامى و نرمى هر كجا مى‏خواست‏Iص#قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَهَبْ لِی مُلْكًا لَّا یَنبَغِی لِأَحَدٍ مِّنْ بَعْدِی إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ گفت پروردگارا بیامرز برایم و ارزانى دار مرا پادشاهیى كه نسزد كسى را پس از من همانا توئى بسیار بخشنده‏HKsص"وَلَقَدْ فَتَنَّا سُلَیْمَانَ وَأَلْقَیْنَا عَلَى كُرْسِیِّهِ جَسَدًا ثُمَّ أَنَابَ و همانا آزمودیم سلیمان را و افكندیم بر تختش كالبدى سپس بازگشت‏dGuYص!رُدُّوهَا عَلَیَّ فَطَفِقَ مَسْحًا بِالسُّوقِ وَالْأَعْنَاقِ بازگردانیدش بر من پس آغاز كرد دست سودن به ساقها و گردنهاFF_3ص فَقَالَ إِنِّی أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ عَن ذِكْرِ رَبِّی حَتَّى تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ گفت همانا خوابیدم براى دوست داشتن اسبان از یاد پروردگار خویش تا نهان شد در پرده‏*Emmصإِذْ عُرِضَ عَلَیْهِ بِالْعَشِیِّ الصَّافِنَاتُ الْجِیَادُ گاهیكه عرض شد بر او شامگاهان اسب صافنات تیزتك (كه بر سه پا ایستند و نوك سم چهارم را بر زمین گذارند) . + L T l`..c7+ص=قَالُوا رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِی النَّارِ گفتند پروردگارا هر كه پیش فرستاد براى ما این را بیفزایش عذابى دو برابر در آتش‏YbcUص<قَالُوا بَلْ أَنتُمْ لَا مَرْحَبًا بِكُمْ أَنتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ الْقَرَارُ گفتند بلكه شما نباد خوش آمد بر شما شما پیش فرستادید آن را براى ما پس چه زشت است آن آرامگاه‏6aE-ص;هَذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَكُمْ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُوا النَّارِ این است گروهى فرورونده با شما نباد خوش آمد بر ایشان همانند آنانند چشندگان آتش‏r`kص:وَآخَرُ مِن شَكْلِهِ أَزْوَاجٌ و دیگرى همانندش جفتهائى‏_%ص9هَذَا فَلْیَذُوقُوهُ حَمِیمٌ وَغَسَّاقٌ این پس بچشیدش آبى جوشان و چركى گندآلود^5ص8جَهَنَّمَ یَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ دوزخ چشندش و چه زشت است آن بسترها&]'+ص7هَذَا وَإِنَّ لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ این و همانا گردنكشان را است بد بازگشتگاهى‏!\7ص6إِنَّ هَذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِن نَّفَادٍ همانا این است روزى ما نیستش پایانى‏)['1ص5هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِیَوْمِ الْحِسَابِ این است آنچه نوید داده مى‏شوید براى روز شمارYZ1ص4وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ و نزد ایشان است زنان كوته مژگانى (كه جز شوهر خویش را ننگرند) همسالان‏ Y ص3مُتَّكِئِینَ فِیهَا یَدْعُونَ فِیهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِیرَةٍ وَشَرَابٍ تكیه كنندگانند در آنها خوانده شوند در آنها بسوى میوه فراوان و نوشابه‏4XK#ص2جَنَّاتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَةً لَّهُمُ الْأَبْوَابُ بهشتهاى جاودان گشوده است براى ایشان درهاPWMYص1هَذَا ذِكْرٌ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِینَ لَحُسْنَ مَآبٍ این است یادآوریى و همانا پرهیزكاران است نكو بازگشتگاه‏V5_ص0وَاذْكُرْ إِسْمَاعِیلَ وَالْیَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ وَكُلٌّ مِّنْ الْأَخْیَارِ و یاد كن اسمعیل و الیسع و ذوالكفل را و هر كدامند از نیكان‏HUg/ص/وَإِنَّهُمْ عِندَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَیْنَ الْأَخْیَارِ و همانند ایشانند نزد ما از برگزیدگان خوبان‏KTOMص.إِنَّا أَخْلَصْنَاهُم بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ همانا مخصوصشان داشتیم به خاصه‏اى یادآوردن آن سراى‏6Se ص-وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إبْرَاهِیمَ وَإِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ أُوْلِی الْأَیْدِی وَالْأَبْصَارِ و یاد كن بندگان ما ابراهیم و اسحق و یعقوب را دارندگان نیروها و دیده‏ها f [ 3 1 U r(xx0fFuIIصOقَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِی إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ گفت پروردگارا پس مهلتم ده تا روزى كه برانگیخته شوند'tEصNوَإِنَّ عَلَیْكَ لَعْنَتِی إِلَى یَوْمِ الدِّینِ و همانا بر تو است لعن من تا روز دین‏s+ صMقَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِیمٌ گفت پس برون شو از آن كه توئى رانده‏|raصLقَالَ أَنَا خَیْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِی مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِینٍ گفت من بهترم از او مرا آفریدى از آتش و آفریدى او را از گِل‏,q7'صKقَالَ یَا إِبْلِیسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِیَدَیَّ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْعَالِینَ گفت اى ابلیس چه بازداشت تو را از آنچه سجده كنى براى آنچه آفریدم با دستهایم آیا كبر ورزیدى یا شدى از برترى‏جویان‏:paصJإِلَّا إِبْلِیسَ اسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنْ الْكَافِرِینَ مگر ابلیس كه برترى جست و شد از كافران‏ o= صIفَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ پس سجده كردند فرشتگان همگى با هم‏n#صHفَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِینَ تا گاهى كه درستش كردم و دمیدم در او از روح خویش پس بیفتید برایش سجده‏كنان‏wm iصGإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّی خَالِقٌ بَشَرًا مِن طِینٍ هنگامى كه گفت پروردگارت به فرشتگان من آفریننده بشرى از گِل‏Hle1صFإِن یُوحَى إِلَیَّ إِلَّا أَنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ وحى نمى‏شود به من جز آنكه منم ترساننده آشكار_k 9صEمَا كَانَ لِی مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الْأَعْلَى إِذْ یَخْتَصِمُونَ نیست مرا دانائى به گروه بالا گاهى كه مى‏ستیزندrjs{صDأَنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ كه شمائید از او روى‏گردانان‏diiiصCقُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ بگو آن داستانى است بزرگ‏~h#_صBرَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است مهتر آمرزگار$gGصAقُلْ إِنَّمَا أَنَا مُنذِرٌ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ بگو جز این نیست كه منم ترساننده و نیست خداوندى جز خداى یگانه خشم‏آور'f=ص@إِنَّ ذَلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ همانا این است حقّ ستیزه كردن اهل آتش‏\e}Aص?أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِیًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ آیا گرفتیمشان به مسخره یا لغزید از ایشان دیدگان‏d) ص>وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَى رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ الْأَشْرَارِ و گفتند چه شود ما را نبینیم مردانى را كه بودیم مى‏شمردیمشان از بدان‏ u5  ` R@jyYزمرلَوْ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ یَتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفَى مِمَّا یَخْلُقُ مَا یَشَاء سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ اگر مى‏خواست خدا كه بگیرد فرزندى هر آینه برمى‏گزید از آنچه مى‏آفرید هر چه را مى‏خواست منزّه است او است خداوند یكتاى خشم‏آورc=زمرأَلَا لِلَّهِ الدِّینُ الْخَالِصُ وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِیَاء مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ فِی مَا هُمْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ همانا براى خدا است دین پاك و آنان كه بگرفتند جز وى دوستانى نمى‏پرستیمشان مگر تا نزدیك گردانند ما را بسوى خدا جایگاهى همانا خدا حكم كند میان ایشان در آنچه در آن اختلاف كنند همانا خداى رهبرى نكند آن را كه او است دروغگوى ناسپاس‏Oi3زمرإِنَّا أَنزَلْنَا إِلَیْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّینَ همانا فرستادیم بسوى تو كتاب را به حقّ پس پرستش كن خدا را پاك‏كننده براى او دین را; ]زمرتَنزِیلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ فرستادن نامه از نزد خداى عزتمند حكیم‏k_{زمربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏~!صXوَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ و هر آینه بدانید داستانش را پس از زمانى‏}# صWإِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِینَ نیست آن جز یادآوریى براى جهانیان‏|1UصVقُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِینَ بگو نپرسم شما را بر آن مزدى و نیستم من از رنج‏دهندگان‏{صUلَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكَ وَمِمَّن تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِینَ كه همانا آكنده سازم دوزخ را از تو و از آنان كه پیرویت كنند از ایشان همگى‏zwصTقَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُولُ گفت پس حقّ است و حقّ را گویم‏y)صSإِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ جز بندگان تو از ایشان آن ناآلودگان‏ExMCصRقَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ گفت پس به عزّتت سوگند هر آینه گمراهشان سازم همگى‏tw[صQإِلَى یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ تا روز هنگام دانسته‏vصPقَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِینَ گفت همانا توئى از مهلت‏دادگان‏ p ( %CpOu'زمروَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِیبًا إِلَیْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِیَ مَا كَانَ یَدْعُو إِلَیْهِ مِن قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادًا لِّیُضِلَّ عَن سَبِیلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِیلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ و گاهى كه رسد انسان را رنجى خواند پروردگار خویش را زارى‏كنان بسویش سپس هنگامى كه دهدش نعمتى از خویش فراموش كند آنچه را بود مى‏خواند بسوى آن از پیش و قرار دهد براى خدا همتایانى تا گمراه سازد از راهش بگو بهره‏مند باش به كفر خویش اندكى كه توئى از یاران آتش‏^sGزمرإِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنكُمْ وَلَا یَرْضَى لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَإِن تَشْكُرُوا یَرْضَهُ لَكُمْ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ اگر كفر ورزید همانا خدا بى‏نیاز است از شما و نپسندد براى بندگان خود كفر را و اگر سپاسگزارید پسنددش براى شما و برندارد هیچ گنهبارى بار گناه دگرى را سپس بسوى پروردگار شما است بازگشت شما تا آگهیتان دهد بدانچه بودید مى‏كردید همانا او دانا است بدانچه در سینه‏ها است‏aزمرخَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنزَلَ لَكُم مِّنْ الْأَنْعَامِ ثَمَانِیَةَ أَزْوَاجٍ یَخْلُقُكُمْ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِن بَعْدِ خَلْقٍ فِی ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ آفرید شما را از یك تن پس قرار داد از آن جُفتش را و فرستاد براى شما از دامها هشت جُفت مى‏آفریند شما را در شكمهاى مادرانتان آفرینشى پس از آفرینشى در تاریكیهاى سه‏گانه این است خدا پروردگار شما وى را است پادشاهى نیست خدائى جز او پس به كجا گردانیده مى‏شویدTG_زمرخَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ یُكَوِّرُ اللَّیْلَ عَلَى النَّهَارِ وَیُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّیْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ یَجْرِی لِأَجَلٍ مُسَمًّى أَلَا هُوَ الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ آفرید آسمانها و زمین را به حقّ مى‏افكند شب را بر روز و مى‏افكند روز را بر شب و رام كرد مهر و ماه را هر كدام روان است بسوى سرآمدى نامبرده همانا او است عزّتمند آمرزگار # c^Xe)Aزمروَالَّذِینَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَن یَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَى فَبَشِّرْ عِبَادِ و آنان كه دورى گزیدند از ستمگر سركش كه بپرستندش و بازگشتند بسوى خدا ایشان را است مژده پس مژده ده بندگان مراo{aزمرلَهُم مِّن فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ النَّارِ وَمِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذَلِكَ یُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ یَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ آنان را است از فرازشان پوشهائى از آتش و از زیرشان پوشهائى این است كه مى‏ترساند خدا بدان بندگان خویش را اى بندگان من پس مرا بترسیدA uزمرفَاعْبُدُوا مَا شِئْتُم مِّن دُونِهِ قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَلَا ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ پس پرستش كنید هر چه خواهید جز او بگو همانا زیانكاران آنانند كه زیان كردند خویش و خاندان خویش را روز رستاخیز همانا این است آن زیان آشكار= 5Cزمرقُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَّهُ دِینِی بگو خدا را مى‏پرستم پاك‏دارنده برایش دین خویش را {زمر قُلْ إِنِّی أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ بگو همانا ترسم اگر نافرمانى كنم پروردگار خویش را از عذاب روزى بزرگ‏6 G#زمر وَأُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِینَ و مأمور شدم كه باشم نخستین اسلام‏آوران‏  wزمر قُلْ إِنِّی أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّینَ بگو هر آینه مأمور شدم كه پرستش كنم خدا را پاك دارنده برایش دین راC eزمر قُلْ یَا عِبَادِ الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا فِی هَذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَةٌ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ إِنَّمَا یُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُم بِغَیْرِ حِسَابٍ بگو اى بندگان من كه ایمان آوردید بترسید پروردگار خویش را آنان را كه نكوئى كردند در این دنیا خوبى است و زمین خدا است پهناور جز این نیست كه پاداش داده شوند شكیبایان مزد خویش را بى‏شمارAaزمر أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاء اللَّیْلِ سَاجِدًا وَقَائِمًا یَحْذَرُ الْآخِرَةَ وَیَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ إِنَّمَا یَتَذَكَّرُ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ آیا آنكه او فروتن است گاه‏هاى شب سجده‏كنان و ایستاده مى‏ترسد از آخرت و امید دارد رحمت پروردگار خویش را بگو آیا یكسانند آنان كه مى‏دانند و آنان كه نمى‏دانند جز این نیست كه یادآور مى‏شوند خردمندان‏ # s);زمراللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ كِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ ذَلِكَ هُدَى اللَّهِ یَهْدِی بِهِ مَنْ یَشَاء وَمَن یُضْلِلْ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ خدا فرستاد نكوترین داستان را نامه‏اى همانند برگردانهائى كه موى راست شود از آن بر پیكر آنان كه مى‏ترسند پروردگار خویش را سپس نرم شود پوستها و دلهاى ایشان بسوى یاد خدا این است رهبرى خدا كه هدایت كند بدان هر كه را خواهد و آن را كه گمراه كند خدا پس نیستش راهنمائى‏@yزمرأَفَمَن شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَى نُورٍ مِّن رَّبِّهِ فَوَیْلٌ لِّلْقَاسِیَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِكْرِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ آیا آنكه بگشوده است خدا سینه‏اش را براى اسلام پس او است بر نشانیى از پروردگار خویش پس واى بر سنگین‏دلان از یاد خدا آنانند در گمراهیى آشكارhGزمرأَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَسَلَكَهُ یَنَابِیعَ فِی الْأَرْضِ ثُمَّ یُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَجْعَلُهُ حُطَامًا إِنَّ فِی ذَلِكَ لَذِكْرَى لِأُوْلِی الْأَلْبَابِ آیا ندیدى كه خدا فرستاده است از آسمان آبى پس براندش به خزانه‏هائى در زمین تا برون آرد بدان كشتى را كه گوناگون است رنگهایش پس بخشكد كه بینیش زرد شده سپس بگرداندش كوبیده همانا در این است یادآوردنى براى خردمندان‏o Sزمرلَكِنِ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِّن فَوْقِهَا غُرَفٌ مَّبْنِیَّةٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَعْدَ اللَّهِ لَا یُخْلِفُ اللَّهُ الْمِیعَادَ لیكن آنان كه ترسیدند پروردگار خویش را براى ایشان است غرفه‏هائى كه از فراز آنهاست غرفه‏هائى ساخته روان است از زیر آنها جویها وعده خدا است نشكند خدا وعده خویش را!5 زمرأَفَمَنْ حَقَّ عَلَیْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِ أَفَأَنتَ تُنقِذُ مَن فِی النَّارِ آیا آنكه استوار شد بر او سخن عذاب آیا تو مى‏رهانى آن را كه در آتش است‏Yزمرالَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُوْلَئِكَ الَّذِینَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُوْلَئِكَ هُمْ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ آنان كه مى‏شنوند سخن را پس پیروى مى‏كنند بهترش را آنانند كه رهبریشان كرده است خدا و آنانند دارندگان خردها N  s < \w!}زمر"لَهُم مَّا یَشَاءونَ عِندَ رَبِّهِمْ ذَلِكَ جَزَاء الْمُحْسِنِینَ ایشان را است آنچه خواهند نزد پروردگارشان این است پاداش نكوكاران‏v Mزمر!وَالَّذِی جَاء بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ و آنكه راستى آورد و راست پنداشتش آنانند پرهیزكاران‏Qc=زمر فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَكَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَاءهُ أَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِینَ پس كیست ستمگرتر از آنكه بست بر خدا دروغ را و دروغ پنداشت راست را هنگامى كه بیامدش آیا نیست در دوزخ جایگاهى براى كافران‏oUزمرثُمَّ إِنَّكُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عِندَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ سپس شمائید روز رستاخیز نزد پروردگار خویش ستیزه‏كنان‏!زمرإِنَّكَ مَیِّتٌ وَإِنَّهُم مَّیِّتُونَ همانا تو مُرده‏اى و ایشانند مُردگان‏? qزمرضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَّجُلًا فِیهِ شُرَكَاء مُتَشَاكِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِّرَجُلٍ هَلْ یَسْتَوِیَانِ مَثَلًا الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ بزد خدا مثَلى را مردى كه در او است شریكانى ستیزه‏جوى و مردى مختص به یك مرد آیا یكسانند در مثَل سپاس خدا را بلكه بیشتر ایشان نمى‏دانند\sCزمرقُرآنًا عَرَبِیًّا غَیْرَ ذِی عِوَجٍ لَّعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ قرآنى است عربى نادارنده كجى شاید ایشان پرهیز كنند3sqزمروَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِی هَذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ لَّعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ و همانا زدیم براى مردم در این قرآن از هر مثَلى شاید یادآور شوندAkزمرفَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْیَ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا یَعْلَمُونَ پس چشانید خدا بدیشان خوارى را در زندگانى دنیا و همانا عذاب آخرت است بزرگتر اگر بودند مى‏دانستند<I-زمركَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمْ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لَا یَشْعُرُونَ تكذیب كردند آنان كه پیش از ایشان بودند پس بیامدشان عذاب از جائى كه نمى‏دانستند.Sزمرأَفَمَن یَتَّقِی بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَقِیلَ لِلظَّالِمِینَ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ آیا آنكه دور كند بروى خویش بدى عذاب را روز قیامت و گفته شد به ستمگران بچشید آنچه را بودید فراهم مى‏كردید I JP(m1زمر)إِنَّا أَنزَلْنَا عَلَیْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَى فَلِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِوَكِیلٍ همانا فرستادیم بر تو كتاب را براى مردم به حقّ پس آنكو رهبرى شود براى خویش است و آنكه گمراه شود جز این نیست كه گمراه شود بر خویش و نیستى تو بر ایشان وكیل‏x' aزمر(مَن یَأْتِیهِ عَذَابٌ یُخْزِیهِ وَیَحِلُّ عَلَیْهِ عَذَابٌ مُّقِیمٌ كه را آید عذابى كه خوار سازدش و فرود آید بر او عذابى پایدار0&Aزمر'قُلْ یَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّی عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ بگو اى قوم عمل بكنید بر توانائى خویش همانا منم عمل‏كننده پس زود است بدانید4%9-زمر&وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلْ أَفَرَأَیْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِیَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِی بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ عَلَیْهِ یَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ و اگر پرسیشان كه آفریده است آسمانها و زمین را هر آینه گویند خدا بگو آیا دیدید آنچه را مى‏خوانید جز خدا اگر خواهدم خدا به رنجى آیا هستند آنان گشاینده رنج او و اگر خواهدم به رحمتى آیا هستند آنان بازدارنده رحمتش بگو بس است مرا خدا بر او توكّل كنند توكّل‏كنان‏>$M-زمر%وَمَن یَهْدِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّضِلٍّ أَلَیْسَ اللَّهُ بِعَزِیزٍ ذِی انتِقَامٍ و آنكو هدایت كندش خدا نیستش گمراه‏كننده‏اى آیا نیست خدا عزّتمند انتقام‏جوى‏9#O!زمر$أَلَیْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَیُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِینَ مِن دُونِهِ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ آیا نیست خدا كفایت‏كننده بنده خویش و مى‏ترسانندت بدانان كه جز اویند و آن را كه گمراه سازد خدا نیستش راهنمائى‏3"Qزمر#لِیُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِی عَمِلُوا وَیَجْزِیَهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ الَّذِی كَانُوا یَعْمَلُونَ تا بزداید خدا از ایشان زشت‏ترین كارى را كه كردند و بپردازد بدیشان مزد ایشان را به بهتر آنچه بودند مى‏كردند |vpjd^XRLF@:4.(" ztnhb\VPJD>82,&  ~ x r l f ` Z T N H B < 6 0 * $     | v p j d ^ X R L F @ : 4 . ( "     z t n h b \ V P J D > 8 2 , &      ~ x r l f ` Z T N H B < 6 0 * $     | v p j d ^ X R L F @ : 4 . ( "    ztnhb\VPJD>82,& ~xrlf`ZTNHB<60*$ |vpjd^XRLF@:4.(" ztnhb\VPJD>82,& ~xrlf`ZTNHB<60*$ucRD=2" s]I1scVI<.# xskaZTKߜDޜ>ݜ6ܜ-ۜ$ڜ ٜ؜ל֜ ՜ԛ~ӛxқqћiЛ`ϛXΛL͛F̛>˛8ʛ0ɛ$țǛƛ śĚ|Úsšf]UNF?70(yqjc\TJA4,"~taK9&}gQ>/wkaVNC;95/'!sfXL>1&~}|{~zvymxew^vXuPtHsAr;q3p'onm l|kqjgi]hQgEf=e2d&cba`|_o^d]M\<[,Z!YX WVuUjT^SRRHQ=P5O)N"MLK JI~HyGmFcE\DTCJBAA:@3?*>"=<;:9w8n7e6]5V4N3G2A1:01/&.-,+*v)d(Q'?&.% $#"!x slg`YTLFA:4,% ~v n i c [ TK@7.% ~wphaZTMD<4,# {tpjd^VQLGA<6/)ߊ"ފ݊܊ۊ ڊى؉z׉u։nՉgԉ`Ӊ[҉VщOЉGω?Ή9͉4̉-ˉ&ʉɉȉljƈ|ňuĈnÈhˆc_\VQMG@7( |uoid^WPD:50+'" |wskd_WQKC<5-% }wpid`YTPLID?~7}2|.{+z&y$x"wvut sr}qxpromnem^lVkRjMiJhFg@f<e7d/c)b!a`_^ ]\[~Z{YzXuWpViUbT]SXRPQJPCO@N>M7L/K&JIHG FE|DvCqBjAc@[?U>M=E82,&  ~ x r l f ` Z T N H B < 6 0 * $     | v p j d ^ X R L F @ : 4 . ( "     z t n h b \ V P J D > 8 2 , &      ~ x r l f ` Z T N H B < 6 0 * $     | v p j d ^ X R L F @ : 4 . ( "    ztnhb\VPJD>82,& ~xrlf`ZTNHB<60*$ |vpjd^XRLF/x]O3x[E%oT>' lJ0fL7){`K<)scK1~ }y|e{SzHy=x5w0v*u$t srqpoynqmjlbk_jZiThLgGfBe=d5c0b,a&`!_^]\[lZVY8XW VxUdTLS;R*QPOrN[MJL:K$JIHlG]FMEAD=C7B1A-@&? >=< ;:|9s8l7f6`5Z4T3M2C1;04/,.-,v+c*U)I(='1&'%$#"!u ngc\RLE=5.& yqha X Q H B 8/(!ucRD=2" s]I1scVI<.# xskaZTKߜDޜ>ݜ6ܜ-ۜ$ڜ ٜ؜ל֜ ՜ԛ~ӛxқqћiЛ`ϛXΛL͛F̛>˛8ʛ0ɛ$țǛƛ śĚ|Úsšf]UNF?70(yqjc\TJA4,"~taK9&}gQ>/wkaVNC;95/'!sfXL>1&~}|{~zvymxew^vXuPtHsAr;q3p'onm l|kqjgi]hQgEf=e2d&cba`|_o^d]M\<[,Z!YX WVuUjT^SRRHQ=P5O)N"MLK JI~HyGmFcE\DTCJBAA:@3?*>"=<;:9w8n7e6]5V4N3G2A1:01/&.-,+*v)d(Q'?&.% $#"!x slg`YTLFA:4,% ~v n i c [ TK@7  v R/OSزمر0وَبَدَا لَهُمْ سَیِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُون و نمودار شد براى ایشان بدیهاى آنچه فراهم كردند و بگرفتشان آنچه بودند بدان تمسخر مى‏كردند?.s زمر/وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِن سُوءِ الْعَذَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَبَدَا لَهُم مِّنَ اللَّهِ مَا لَمْ یَكُونُوا یَحْتَسِبُونَ و اگر باشد براى آنان كه ستم كردند آنچه در زمین است همگى و مانند آن با آن هر آینه بجاى خویش دهند از بدى عذاب روز قیامت و پدیدار شود براى ایشان از خدا آنچه را نبودند كه به شمار آرند -GKزمر.قُلِ اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ عَالِمَ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ أَنتَ تَحْكُمُ بَیْنَ عِبَادِكَ فِی مَا كَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ بگو بار خدایا پدیدآرنده آسمانها و زمین داناى نهان و پدیدار تو حكم كنى میان بندگان خویش در آنچه بودند در آن اختلاف مى‏كردند*,Yyزمر-وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِینَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ و گاهى كه نام خدا برده شود به تنهائى برنجد دلهاى آنان كه ایمان ندارند به آخرت و هر گاه یاد شوند آنان كه جز اویند ناگاه ایشانند شادمانان‏p+ Sزمر,قُل لِّلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِیعًا لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ بگو از آن خدا است شفاعت همگى او را است پادشاهى آسمانها و زمین سپس بسوى او بازگردانیده شویدg*/زمر+أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ شُفَعَاء قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا یَمْلِكُونَ شَیْئًا وَلَا یَعْقِلُونَ آیا برگرفتند جز خدا شفیعانى بگو اگر چه باشند مالك نباشند چیزى را و نه بخرد یابند)U_زمر*اللَّهُ یَتَوَفَّى الْأَنفُسَ حِینَ مَوْتِهَا وَالَّتِی لَمْ تَمُتْ فِی مَنَامِهَا فَیُمْسِكُ الَّتِی قَضَى عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَیُرْسِلُ الْأُخْرَى إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ خدا دریابد جانها را هنگام مرگشان و آنكه نمرده است در خوابگه خویش است پس نگاهدارد آن را كه مرگ را بر او گذرانیده است و رها كند آن دگر را تا سرآمدى نامبرده همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه بیندیشند e / 0d cez8 gزمر9أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِی لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِینَ یا گوید اگر خدا هدایتم مى‏كرد همانا مى‏شدم از پرهیزكاران‏c7=زمر8أَن تَقُولَ نَفْسٌ یَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِی جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِینَ كه گوید كسى دریغ بر آنچه كوتاه آمدم در باره خدا و هر آینه بودم من از مسخره‏كنندگان‏P6زمر7وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَیْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَكُمُ العَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ و پیروى كنید بهتر آنچه را فرستاده شد بسوى شما از پروردگار شما پیش از آنكه بیاید شما را عذاب ناگهان و شما ندانید~5_زمر6وَأَنِیبُوا إِلَى رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن یَأْتِیَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ و بازگردید بسوى پروردگار خویش و تسلیم شوید برایش پیش از آنكه بیاید شما را عذاب سپس یارى نشوید@4gزمر5قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ بگو اى بندگان من كه اسراف كردید بر جان خویش نومید نباشید از رحمت خدا همانا خدا بیامرزد گناهان را همگى همانا او است آمرزگار مهربان‏H3c+زمر4أَوَلَمْ یَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء وَیَقْدِرُ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ آیا ندانستند كه خدا فراخ گرداند روزى را براى هر كه خواهد و تنگ كند همانا در این است آیتهائى براى قومى كه ایمان آرند{2 iزمر3فَأَصَابَهُمْ سَیِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَالَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْ هَؤُلَاء سَیُصِیبُهُمْ سَیِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَمَا هُم بِمُعْجِزِینَ پس رسید بدیشان زشتیهاى آنچه دست آوردند و آنان كه ستم كردند از ایشان زود است رسدشان زشتیهاى آنچه دست آوردند و نیستند به عجزآرندگان‏V1O[زمر2قَدْ قَالَهَا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا یَكْسِبُونَ همانا گفتندش آنان كه پیش از ایشان بودند پس بى‏نیاز نكرد از ایشان آنچه بودند فراهم مى‏كردندs013زمر1فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلَى عِلْمٍ بَلْ هِیَ فِتْنَةٌ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ و هر گاه رسد انسان را رنجى بخواند ما را تا گاهى كه دهیمش نعمتى از ما گوید جز این نیست كه داده شدمش به دانشى بلكه آن است آزمایشى و لیكن بیشترشان نمى‏دانند   T u\ LB{زمرCوَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِیعًا قَبْضَتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَالسَّماوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِكُونَ و ارج نگذاشتند خدا را حقّ ارجمندیش و زمین همگى در چنگ او است روز قیامت و آسمانها پیچیده‏اند به دستش منزّه و برتر است او از آنچه شرك ورزند9AE+زمرBبَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَكُن مِّنْ الشَّاكِرِینَ بلكه خدا را پرستش كن و باش از سپاس‏گزاران‏b@=زمرAوَلَقَدْ أُوحِیَ إِلَیْكَ وَإِلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ و هر آینه وحى شد بسوى تو و بسوى آنان كه پیش از تو بودند كه اگر شرك ورزى هر آینه تباه شود كردارت و همانا شوى از زیانكاران‏o?Eزمر@قُلْ أَفَغَیْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّی أَعْبُدُ أَیُّهَا الْجَاهِلُونَ بگو آیا جز خدا را فرمان دهیدم كه پرستم اى نادانان‏>/Mزمر?لَهُ مَقَالِیدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالَّذِینَ كَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ وى را است كلیدهاى آسمانها و زمین و آنان كه كفر ورزیدند به آیتهاى خدا ایشانند زیانكاران‏[=w=زمر>اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ وَكِیلٌ خدا است آفریدگار هر چیزى و اوست بر همه چیز وكیل‏a<1زمر=وَیُنَجِّی اللَّهُ الَّذِینَ اتَّقَوا بِمَفَازَتِهِمْ لَا یَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ و برهاند خدا آنان را كه پرهیز كردند به پناهگاهشان نرسدشان بدى و نه اندوهگین شوندN;زمر<وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ تَرَى الَّذِینَ كَذَبُواْ عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌ أَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْمُتَكَبِّرِینَ و روز قیامت بینى آنان را كه دروغ گفتند بر خدا رویهاشان سیاه شده آیا نیست در دوزخ جایگاهى براى كبرورزان‏4:] زمر;بَلَى قَدْ جَاءتْكَ آیَاتِی فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِینَ بلى آمدت آیتهاى من پس تكذیب كردى بدانها و كبر ورزیدى و شدى از كافران‏99Yزمر:أَوْ تَقُولَ حِینَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِی كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِینَ یا گوید گاهى كه بیند عذاب را كاش مرا بازگشتى مى‏بود تا بشوم از نكوكاران‏ ? >?6H] زمرIوَسِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَیْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِینَ و رانده شدند آنان كه پرهیزكارى كردند بسوى بهشت گروه‏هایى تا گاهى كه آمدندش و گشوده شد درهایش و گفتند بدیشان نگهبانانش سلام بر شما خوش آمدید (پاك شدید) پس درآیید در آن جاودانان‏AG_!زمرHقِیلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِینَ گفته شد درآیند به درهاى دوزخ جاودانان در آن چه زشت است جایگاه گردن‏فرازان‏IF{زمرGوَسِیقَ الَّذِینَ كَفَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ یَتْلُونَ عَلَیْكُمْ آیَاتِ رَبِّكُمْ وَیُنذِرُونَكُمْ لِقَاء یَوْمِكُمْ هَذَا قَالُوا بَلَى وَلَكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِینَ و رانده شدند آنان كه كفر ورزیدند بسوى دوزخ گروه‏هایى تا گاهى كه بیامدندش و گشوده شد درهایش و گفتند بدیشان نگهبانانش آیا نیامد شما را فرستادگانى از خود شما بسرایند بر شما آیتهاى پروردگار شما را و بترسانندتان از رسیدنتان بدین روز گفتند بلى و لیكن راست آمد سرنوشت عذاب بر كافران‏ EqزمرFوَوُفِّیَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا یَفْعَلُونَ و پرداخت شد به هر كس هر آنچه كرد و او داناتر است بدانچه مى‏كنندDKYزمرEوَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْكِتَابُ وَجِیءَ بِالنَّبِیِّینَ وَالشُّهَدَاء وَقُضِیَ بَیْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ و درخشید زمین به نور پروردگار خویش و گذارده شد كتاب و آورده شدند پیغمبران و گواهان و داورى شد میان آنان به حقّ و ایشان ستم نشوندMCMKزمرDوَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاء اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِیهِ أُخْرَى فَإِذَا هُم قِیَامٌ یَنظُرُونَ و دمیده شد در صور پس بیهوش افتاده‏اند آنان كه در آسمانها و آنان كه در زمین‏اند مگر آنكه خواست خدا سپس دمیده شد در آن بار دیگر ناگاه ایشانند ایستادگانى نگران‏   <OcFQa%غافروَكَذَلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِینَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ أَصْحَابُ النَّارِ و بدینسان راست آمد سخن پروردگارت بر آنان كه كفر ورزیدند كه آنانند یاران آتش‏hP/غافركَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَالْأَحْزَابُ مِن بَعْدِهِمْ وَهَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِیَأْخُذُوهُ وَجَادَلُوا بِالْبَاطِلِ لِیُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ فَكَیْفَ كَانَ عِقَابِ تكذیب كردند پیش از ایشان قوم نوح و احزاب از پس ایشان و آهنگ كرد هر ملتى پیغمبر خویش را تا بگیرندش و ستیزه كردند بوسیله باطل تا نابود كنند بدان حقّ را پس بگرفتیمشان پس چگونه بود مرا عقوبت‏\Oغافرمَا یُجَادِلُ فِی آیَاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِینَ كَفَرُوا فَلَا یَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِی الْبِلَادِ نستیزند در آیتهاى خدا جز آنان كه كفر ورزیدند پس نفریبدت گردش آنان در شهرها N5Wغافرغَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِیدِ الْعِقَابِ ذِی الطَّوْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ آمرزنده گناه پذیرنده توبه سخت‏شكنجه خداوند نیرومندى نیست خدائى جز او بسوى او است بازگشت‏:M]غافرتَنزِیلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ فرستادن كتاب از خداوند عزّتمند داناL غافرحم حم‏mK_{غافربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏JJwزمرKوَتَرَى الْمَلَائِكَةَ حَافِّینَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَقُضِیَ بَیْنَهُم بِالْحَقِّ وَقِیلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ و بینى فرشتگان را فراگیرندگان پیرامون عرش تسبیح كنند به سپاس پروردگار خویش و داورى شد میان ایشان به حقّ و گفته شد سپاس خداى را پروردگار جهانیان‏'IIزمرJوَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَیْثُ نَشَاء فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ و گفتند سپاس خداى را كه راست آورده ما را وعده خویش و ارث داد به ما زمین را جاى گیریم از بهشت هر جا كه خواهیم و چه خوب است پاداش عمل‏كنندگان‏ u  $uX- غافر هُوَ الَّذِی یُرِیكُمْ آیَاتِهِ وَیُنَزِّلُ لَكُم مِّنَ السَّمَاء رِزْقًا وَمَا یَتَذَكَّرُ إِلَّا مَن یُنِیبُ او است آنكه بنماید به شما آیتهاى خویش را و فرستد براى شما از آسمان روزیى و یادآور نشود مگر آنكه بازگشت كندW غافر ذَلِكُم بِأَنَّهُ إِذَا دُعِیَ اللَّهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ وَإِن یُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِیِّ الْكَبِیرِ این بدان است كه هر گاه خوانده مى‏شد خدا به تنهائى كفر مى‏ورزیدید و اگر شرك‏ورزیده مى‏شد بدو مى‏گرویدید پس حكومت از آن خداى برتر بزرگ است‏`V{?غافر قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَأَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَى خُرُوجٍ مِّن سَبِیلٍ گفتند پروردگارا مى‏راندى ما را دوبار و زنده ساختى ما را دوبار پس اعتراف كردیم به گناهان خویش آیا هست بسوى بازگشت راهى‏Uغافر إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا یُنَادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ مِن مَّقْتِكُمْ أَنفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَى الْإِیمَانِ فَتَكْفُرُونَ همانا آنان كه كفر ورزیدند بانگ داده شوند كه همانا خشم خدا بزرگتر است از خشم شما خویشتن را گاهى كه خوانده مى‏شدید بسوى ایمان پس كفر ورزیدیدT5}غافر وَقِهِمُ السَّیِّئَاتِ وَمَن تَقِ السَّیِّئَاتِ یَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ و دورسازشان از بدیها و آن را كه از بدیها دور ساختى آن روز همانا رحمتش آوردى و این است آن رستگارى بزرگ‏]SiKغافررَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِی وَعَدتَّهُم وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ پروردگارا و درآور ایشان را بهشتهاى جاودانى كه نوید دادى بدیشان و آنان كه شایسته شدند از پدران ایشان و همسران ایشان و فرزندان ایشان كه توئى همانا عزتمند حكیم‏]R1غافرالَّذِینَ یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیُؤْمِنُونَ بِهِ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَیْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِیلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ آنان كه بردارند عرش را و آنان كه گرد آنند تسبیح كنند به سپاس پروردگار خویش و ایمان آرند بدو و آمرزش خواهند براى آنان كه ایمان آوردند پروردگارا فراگرفتى همه چیز را به رحمت و دانش پس بیامرز آنان را كه توبه كردند و پیروى كردند راه تو را و بازدارشان از عذاب دوزخ‏ 2 W _2haGغافرذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانَت تَّأْتِیهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَكَفَرُوا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ إِنَّهُ قَوِیٌّ شَدِیدُ الْعِقَابِ این بدان است كه ایشان بودند بیامدشان پیغمبرانشان به نشانیها پس كفر ورزیدند پس بگرفتشان خدا كه او است نیرومند سخت‏شكنجه‏=`aغافرأَوَ لَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ كَانُوا مِن قَبْلِهِمْ كَانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَآثَارًا فِی الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَمَا كَانَ لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِن وَاقٍ آیا نگشتند در زمین تا بنگرند چگونه بوده است فرجام آنان كه بودند پیش از ایشان بودند سخت‏تر از ایشان در نیرو و نشانیهاى بجاى مانده در زمین پس بگرفتندشان خدا به گناهانشان و نبود ایشان را از خدا نگهبانى‏%_kYغافروَاللَّهُ یَقْضِی بِالْحَقِّ وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ لَا یَقْضُونَ بِشَیْءٍ إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ و خدا داورى كند به حقّ و آنان را كه خوانند جز وى داورى نكنند به چیزى همانا خدا است شنواى بینا^^aUغافریَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَمَا تُخْفِی الصُّدُورُ مى‏داند چشمك‏زدن دیدگان را و آنچه نهان دارند سینه‏هاo]Yغافروَأَنذِرْهُمْ یَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ كَاظِمِینَ مَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ حَمِیمٍ وَلَا شَفِیعٍ یُطَاعُ و بترسانشان از روز نزدیك گاهى كه دلها نزد گلوگاه‏ها است خشم فروخورندگان نیست ستمگران را دوست و نه شفاعتگرى كه فرمانبردارى شودv\cغافرالْیَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ لَا ظُلْمَ الْیَوْمَ إِنَّ اللَّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ امروز پاداش داده شود هر كس بدانچه فراهم كرده است نیست ستمى امروز همانا خدا است شتابنده در شمارE[[)غافریَوْمَ هُم بَارِزُونَ لَا یَخْفَى عَلَى اللَّهِ مِنْهُمْ شَیْءٌ لِّمَنِ الْمُلْكُ الْیَوْمَ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ روزى كه ایشان نمودارند نهان نماند بر خدا از ایشان چیزى از آن كیست پادشاهى در آن روز از آن خدا است یكتاى چیره‏جوى‏>Zeغافررَفِیعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ یُلْقِی الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ لِیُنذِرَ یَوْمَ التَّلَاقِ بلند پایگاه‏ها دارنده عرش فرستد روح را از امر خویش بر هر كه خواهد از بندگان خویش تا بترساند از روز ملاقات‏Yغافرفَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ پس بخوانید خدا را پاك‏دارنده برایش دین را و اگر چه ناخوش دارند كافران‏   1Kh غافریَا قَوْمِ لَكُمُ الْمُلْكُ الْیَوْمَ ظَاهِرِینَ فِی الْأَرْضِ فَمَن یَنصُرُنَا مِن بَأْسِ اللَّهِ إِنْ جَاءنَا قَالَ فِرْعَوْنُ مَا أُرِیكُمْ إِلَّا مَا أَرَى وَمَا أَهْدِیكُمْ إِلَّا سَبِیلَ الرَّشَادِ اى قوم من شما را است پادشاهى امروز چیره آیندگانید در زمین پس كه یارى كند ما را از خشم خدا اگر بیاید ما را گفت فرعون ننمایم به شما جز آنچه ببینم و نه رهبریتان كنم مگر به راه راست‏gغافروَقَالَ رَجُلٌ مُّؤْمِنٌ مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَكْتُمُ إِیمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَن یَقُولَ رَبِّیَ اللَّهُ وَقَدْ جَاءكُم بِالْبَیِّنَاتِ مِن رَّبِّكُمْ وَإِن یَكُ كَاذِبًا فَعَلَیْهِ كَذِبُهُ وَإِن یَكُ صَادِقًا یُصِبْكُم بَعْضُ الَّذِی یَعِدُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ و گفت مرد مؤمنى از كسان فرعون كه نهان مى‏داشت ایمان خود را آیا مى‏كشید مردى را بدانكه گفت پروردگار من خدا است حالى كه آورده است شما را به نشانیها از پروردگار خویش و اگر دروغگو باشد پس بر او است دروغش و اگر راستگو باشد برسد شما را پاره آنچه وعده دهد به شما همانا خدا هدایت نكند آنان را كه او است فزونى‏جوینده دروغگوى‏foغافروَقَالَ مُوسَى إِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَرَبِّكُم مِّن كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَّا یُؤْمِنُ بِیَوْمِ الْحِسَابِ و گفت موسى همانا پناه بردم به پروردگار خود و پروردگار شما از هر كبرورزنده كه نمى‏گرود به روز شمارe-Qغافروَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِی أَقْتُلْ مُوسَى وَلْیَدْعُ رَبَّهُ إِنِّی أَخَافُ أَن یُبَدِّلَ دِینَكُمْ أَوْ أَن یُظْهِرَ فِی الْأَرْضِ الْفَسَادَ و گفت فرعون بگذارید مرا بكشم موسى را و بخواند پروردگار خویش را چه ترسم دگرگون كند كیش شما را یا آنكه پدید آرد در زمین تباهى راKd{غافرفَلَمَّا جَاءهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا اقْتُلُوا أَبْنَاء الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ وَاسْتَحْیُوا نِسَاءهُمْ وَمَا كَیْدُ الْكَافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلَالٍ تا گاهى كه بیامدشان به حقّ از نزد ما گفتند بكشید پسران آنان را كه ایمان آوردند با وى و بازگذارید زنان ایشان را و نیست نیرنگ كافران جز در گمراهى‏uc]غافرإِلَى فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَقَارُونَ فَقَالُوا سَاحِرٌ كَذَّابٌ بسوى فرعون و هامان و قارون پس گفتند جادوگرى است دروغگوى‏qbugغافروَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآیَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِینٍ و همانا فرستادیم موسى را به آیتهاى خویش و فرمانروائیى آشكار  < w  <q' غافر&وَقَالَ الَّذِی آمَنَ یَا قَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبِیلَ الرَّشَادِ و گفت آنكه ایمان آورد اى قوم مرا پیروى كنید رهبریتان كنم به راه راست‏-pUغافر%أَسْبَابَ السَّمَاوَاتِ فَأَطَّلِعَ إِلَى إِلَهِ مُوسَى وَإِنِّی لَأَظُنُّهُ كَاذِبًا وَكَذَلِكَ زُیِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ وَصُدَّ عَنِ السَّبِیلِ وَمَا كَیْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِی تَبَابٍ درهاى آسمانها پس سر برآرم به خداى موسى و هر آینه گمان دارمش دروغگوى و بدینسان بیاراست براى فرعون زشتى كردارش و بازداشته شد از راه و نیست نیرنگ فرعون جز در تباهى‏oAqغافر$وَقَالَ فِرْعَوْنُ یَا هَامَانُ ابْنِ لِی صَرْحًا لَّعَلِّی أَبْلُغُ الْأَسْبَابَ و گفت فرعون اى هامان بنیاد كن برایم برجى (كاخى) شاید رسم به درهاn_Mغافر#الَّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِ اللَّهِ بِغَیْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ وَعِندَ الَّذِینَ آمَنُوا كَذَلِكَ یَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى كُلِّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ آنان كه مى‏ستیزند در آیتهاى خدا بى‏فرمانروائیى كه دهدشان بزرگ كین‏ورزى است نزد خدا و نزد آنان كه ایمان آوردند چنین مهر نهد خدا بر هر دل برترى‏جوى گردن‏فراز(mYqغافر"وَلَقَدْ جَاءكُمْ یُوسُفُ مِن قَبْلُ بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا زِلْتُمْ فِی شَكٍّ مِّمَّا جَاءكُم بِهِ حَتَّى إِذَا هَلَكَ قُلْتُمْ لَن یَبْعَثَ اللَّهُ مِن بَعْدِهِ رَسُولًا كَذَلِكَ یُضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُّرْتَابٌ و هر آینه بیامدتان یوسف پیش از این به نشانیها پس ماندید پیوسته در شكّى از آنچه بیاوردتان تا گاهى كه مرد گفتید هرگز نیانگیزد خدا پس از وى پیمبرى بدینسان گمراه كند خدا هر كه را او است فزونى‏خواه شك‏آورنده‏l-غافر!یَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِینَ مَا لَكُم مِّنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ روزى كه روى برتابید پشت‏كنان نیست شما را از خدا نگهدارنده‏اى و آن را كه گمراه كند خدا نباشدش راهنمائى‏Akcغافر وَیَا قَوْمِ إِنِّی أَخَافُ عَلَیْكُمْ یَوْمَ التَّنَادِ و اى قوم همانا ترسم بر شما از روز فریادj=[غافرمِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِینَ مِن بَعْدِهِمْ وَمَا اللَّهُ یُرِیدُ ظُلْمًا لِّلْعِبَادِ مانند شیوه قوم نوح و عاد و ثمود و آنان كه پس از ایشان بودند و نیست خدا خواهان ستمى بر بندگان‏-iOغافروَقَالَ الَّذِی آمَنَ یَا قَوْمِ إِنِّی أَخَافُ عَلَیْكُم مِّثْلَ یَوْمِ الْأَحْزَابِ و گفت آنكه ایمان آورده بود اى قوم همانا ترسم بر شما مانند روز احزاب‏ n  *k$n2yc{غافر.النَّارُ یُعْرَضُونَ عَلَیْهَا غُدُوًّا وَعَشِیًّا وَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ آتش عرض شوند بر آن بامدادان و شامگاه و روزى كه بپا شود ساعت درآرید خاندان فرعون را به سخت‏ترین عذاب‏CxI7غافر-فَوَقَاهُ اللَّهُ سَیِّئَاتِ مَا مَكَرُوا وَحَاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَابِ پس نگهداشتش خدا از بدیهاى آنچه نیرنگ آوردند و فرود آمد به خاندان فرعون زشتى عذاب‏twMغافر,فَسَتَذْكُرُونَ مَا أَقُولُ لَكُمْ وَأُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ زود است یاد آرید آنچه را به شما گویم و بگذارم كار خویش را به خدا كه خدا به بندگان است بیناCv-Sغافر+لَا جَرَمَ أَنَّمَا تَدْعُونَنِی إِلَیْهِ لَیْسَ لَهُ دَعْوَةٌ فِی الدُّنْیَا وَلَا فِی الْآخِرَةِ وَأَنَّ مَرَدَّنَا إِلَى اللَّهِ وَأَنَّ الْمُسْرِفِینَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ ناگزیر آنچه مرا بسویش خوانید نیستش دعوتى در دنیا و نه در آخرت و آنكه بازگشت ما بسوى خدا است و آنكه فزونى‏خواهانند یاران آتش‏Jug'غافر*تَدْعُونَنِی لِأَكْفُرَ بِاللَّهِ وَأُشْرِكَ بِهِ مَا لَیْسَ لِی بِهِ عِلْمٌ وَأَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَى الْعَزِیزِ الْغَفَّارِ خوانیدم كه كفر ورزم به خدا و شریك گردانم با وى آنچه را نیستم بدان دانشى و من خوانمتان بسوى خداوند عزّتمند آمرزگارt9yغافر)وَیَا قَوْمِ مَا لِی أَدْعُوكُمْ إِلَى النَّجَاةِ وَتَدْعُونَنِی إِلَى النَّارِ و اى قوم چه شود مرا كه خوانمتان بسوى نجات و شما خوانیدم بسوى آتش‏|sO#غافر(مَنْ عَمِلَ سَیِّئَةً فَلَا یُجْزَى إِلَّا مِثْلَهَا وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَئِكَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقُونَ فِیهَا بِغَیْرِ حِسَابٍ هر كه كردار زشت كند كیفر نشود جز همانندش و هر كه كردار شایسته كند از نر یا ماده حالى كه او است مؤمن پس آنان به بهشت درآیند روزیمند شوند در آن بى‏شمارdr}Eغافر'یَا قَوْمِ إِنَّمَا هَذِهِ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا مَتَاعٌ وَإِنَّ الْآخِرَةَ هِیَ دَارُ الْقَرَارِ اى قوم من جز این نیست كه این زندگانى دنیا است بهره و همانا خانه آخرت است سراى آرامگاه‏ U [ 6 U2Eغافر7فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِیِّ وَالْإِبْكَارِ پس شكیبا شو كه وعده خدا است حقّ و آمرزش خواه براى گناه خویش و تسبیح گوى به سپاس پروردگار خود شامگاهان و بامدادغافر6هُدًى وَذِكْرَى لِأُولِی الْأَلْبَابِ هدایت و یادآوریى براى دارندگان خردها5{غافر5وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْهُدَى وَأَوْرَثْنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ الْكِتَابَ و همانا دادیم به موسى رهبرى را و ارث دادیم به بنى‏اسرائیل كتاب راhm]غافر4یَوْمَ لَا یَنفَعُ الظَّالِمِینَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ روزى كه سود ندهد ستمگران را بهانه‏جستن ایشان و ایشان را است لعنت و ایشان را است بدى آن سراى‏~غافر3إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ ما هر آینه یارى مى‏كنیم فرستادگان خویش را و آنان را كه ایمان آوردند در زندگانى دنیا و روزى كه بپا شوند گواهان‏m}?غافر2قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِیكُمْ رُسُلُكُم بِالْبَیِّنَاتِ قَالُوا بَلَى قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاء الْكَافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلَالٍ گفتند آیا نبود آنكه بیاید شما را پیغمبرانتان به نشانیها گفتند بلى گفتند پس بخوانید كه نیست خواندن كافران جز در گمراهى‏|3gغافر1وَقَالَ الَّذِینَ فِی النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ یُخَفِّفْ عَنَّا یَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ و گفتند آنان كه در آتشند به نگهبانان دوزخ بخوانید پروردگار خویش را بكاهد از ما روزى را از عذاب‏J{m!غافر0قَالَ الَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُلٌّ فِیهَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَكَمَ بَیْنَ الْعِبَادِ گفتند آنان كه كبر ورزیدند مائیم همگى در آن همانا خدا حكومت كرد میان بندگان‏Sz!غافر/وَإِذْ یَتَحَاجُّونَ فِی النَّارِ فَیَقُولُ الضُّعَفَاء لِلَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا نَصِیبًا مِّنَ النَّارِ و گاهى كه پرخاش كنند در آتش پس گویند ناتوانان بدانان كه كبر ورزیدند كه ما بودیم شما را پیروانى آیا شمائید بى‏نیازكنندگان از ما بهره‏اى را از آتش‏  c , غافر?كَذَلِكَ یُؤْفَكُ الَّذِینَ كَانُوا بِآیَاتِ اللَّهِ یَجْحَدُونَ چنین به دروغ رانده شدند آنان كه بودند آیتهاى خدا را انكار مى‏كردندV i=غافر>ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ خَالِقُ كُلِّ شَیْءٍ لَّا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ این است خدا پروردگار شما آفریدگار همه چیز نیست خدائى جز او پس كجا به دروغ رانده شوید-Oغافر=اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ اللَّیْلَ لِتَسْكُنُوا فِیهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَشْكُرُونَ خدا است آنكه نهاد براى شما شب را تا بیارمید در آن و روز را بینا همانا خدا داراى فضل است بر مردم و لیكن بیشتر مردم سپاس نگزارندXw3غافر<وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ و گفت پروردگار شما بخوانیدم مى‏پذیرم براى شما همانا آنان كه سرپیچند از پرستش من زود است درآیند دوزخ را سرافكندگان‏-_uغافر;إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِیَةٌ لَّا رَیْبَ فِیهَا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یُؤْمِنُونَ همانا ساعت آینده است نیست شكى در آن و لیكن بیشتر مردم نمى‏گروند;qغافر:وَمَا یَسْتَوِی الْأَعْمَى وَالْبَصِیرُ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَلَا الْمُسِیءُ قَلِیلًا مَّا تَتَذَكَّرُونَ و یكسان نیستند كور و بینا و آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند و نه بدكار به كمى یادآور شویدt)9غافر9لَخَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ همانا آفرینش آسمانها و زمین بزرگتر است از آفرینش مردم و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانندWUغافر8إِنَّ الَّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِ اللَّهِ بِغَیْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ إِن فِی صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ مَّا هُم بِبَالِغِیهِ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ همانا آنان كه مى‏ستیزند در آیتهاى خدا نه به فرمانروائیى كه آمدستشان نیست در سینه‏هاى آنان جز كبرورزى كه نیستند بدان رسیده پس پناه بر به خدا كه او است شنواى بینا /  i =/$9 غافرHفِی الْحَمِیمِ ثُمَّ فِی النَّارِ یُسْجَرُونَ در آب جوشان سپس در آتش افكنده شوندi}OغافرGإِذِ الْأَغْلَالُ فِی أَعْنَاقِهِمْ وَالسَّلَاسِلُ یُسْحَبُونَ گاهى كه غلها در گردنهاى آنان است و زنجیرها كشیده شوندR_?غافرFالَّذِینَ كَذَّبُوا بِالْكِتَابِ وَبِمَا أَرْسَلْنَا بِهِ رُسُلَنَا فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ آنان كه تكذیب كردند كتاب را و آنچه فرستادیم بدان فرستادگان خویش را زود است مى‏دانند5غافرEأَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِ اللَّهِ أَنَّى یُصْرَفُونَ آیا ندیدى آنان را كه ستیزه مى‏كنند در آیتهاى خدا كجا رانده مى‏شوند`aYغافرDهُوَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ فَإِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ كُن فَیَكُونُ او است آنكه زنده كند و بمیراند و گاهى كه بگذراند كارى را جز این نیست كه بگویدش بشو پس مى‏شودrQ غافرCهُوَ الَّذِی خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ یُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُوا شُیُوخًا وَمِنكُم مَّن یُتَوَفَّى مِن قَبْلُ وَلِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُّسَمًّى وَلَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ او است آنكه بیافرید شما را از خاكى پس از چكه آبى پس از خونى بسته پس درآورد شما را كودكى سپس تا برسید به نیروهاى خویش پس تا باشید پیرانى و از شما است آنكه بمیرد از پیش و تا برسید سرآمدى نامبرده را و شاید شما بخرد آئیدN i-غافرBقُلْ إِنِّی نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَمَّا جَاءنِیَ الْبَیِّنَاتُ مِن رَّبِّی وَأُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ بگو هر آینه بازداشته شدم از آنكه پرستم آنان را كه خوانید جز خدا هنگامى كه بیامدم نشانیها از پروردگارم و مأمور شدم كه تسلیم شوم براى پروردگار جهانیان‏ 1uغافرAهُوَ الْحَیُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ او است زنده نیست خدائى جز او پس بخوانیدش پاك‏دارندگان برایش دین را سپاس خداى را پروردگار جهانیان‏y ]غافر@اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَرَارًا وَالسَّمَاء بِنَاء وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَتَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ خدا است آنكه گردانید براى شما زمین را پایگاهى و آسمان را سازمانى و پیكر ساخت شما را پس نكو كرد پیكرهاى شما را و روزى داد شما را از پاكیزه‏ها این است خدا پروردگار شما پس بزرگ است خدا پروردگار جهانیان‏ > 0  Wph]mغافرQوَیُرِیكُمْ آیَاتِهِ فَأَیَّ آیَاتِ اللَّهِ تُنكِرُونَ و بنماید شما را آیتهاى خویش پس كدام یك از آیتهاى خدا را منكریدIkغافرPوَلَكُمْ فِیهَا مَنَافِعُ وَلِتَبْلُغُوا عَلَیْهَا حَاجَةً فِی صُدُورِكُمْ وَعَلَیْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ و شما را است در آن سودهائى و تا برسید بدان نیازى را در سینه‏هاى خویش و بر آنها و بر كشتى سوار شویدBS+غافرOاللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ الْأَنْعَامَ لِتَرْكَبُوا مِنْهَا وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ خدا است آنكه قرار داد براى شما دامها را تا سوار شوید از آنها و از آنها مى‏خوریدEeغافرNوَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِكَ مِنْهُم مَّن قَصَصْنَا عَلَیْكَ وَمِنْهُم مَّن لَّمْ نَقْصُصْ عَلَیْكَ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَنْ یَأْتِیَ بِآیَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ فَإِذَا جَاء أَمْرُ اللَّهِ قُضِیَ بِالْحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْمُبْطِلُونَ و هر آینه فرستادیم فرستادگانى پیش از تو از ایشان است آنان كه داستان سرودیم بر تو و از ایشان است آنان كه نخواندیم به داستان بر تو و نرسد پیمبرى را كه بیارد آیتى جز به دستور خدا تا هنگامى كه درآید امر خدا داورى شود به حقّ و زیانكار شوند در آنجا تباه‏كاران‏ayCغافرMفَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَإِمَّا نُرِیَنَّكَ بَعْضَ الَّذِی نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّیَنَّكَ فَإِلَیْنَا یُرْجَعُونَ پس شكیبا شو كه وعده خدا حقّ است و اگر بنمائیمت پاره آنچه وعده دهیمشان یا دریابیمت (بمیرانیمت) پس بسوى ما بازگردانیده شوند'IغافرLادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِینَ درآئید درهاى دوزخ را جاودانان در آن چه زشت است جایگاه گردنفرازان‏[oAغافرKذَلِكُم بِمَا كُنتُمْ تَفْرَحُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنتُمْ تَمْرَحُونَ این بدان است كه بودید شادى مى‏كردید در زمین به ناحق و بدانچه بودید هوسرانى مى‏كردید+[uغافرJمِن دُونِ اللَّهِ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَل لَّمْ نَكُن نَّدْعُو مِن قَبْلُ شَیْئًا كَذَلِكَ یُضِلُّ اللَّهُ الْكَافِرِینَ جز خدا را گفتند گم شدند از ما بلكه نبودیم بخوانیم از پیش چیزى را بدینسان گمراه مى‏كند خدا كافران را>G/غافرIثُمَّ قِیلَ لَهُمْ أَیْنَ مَا كُنتُمْ تُشْرِكُونَ پس گفته شود بدیشان كجا بودید شرك مى‏ورزیدید  ky I<3;&G)فصلتوَقَالُوا قُلُوبُنَا فِی أَكِنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَیْهِ وَفِی آذَانِنَا وَقْرٌ وَمِن بَیْنِنَا وَبَیْنِكَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ و گفتند دلهاى ما در پوششهائى است از آنچه مى‏خوانید ما را بدان و در گوشهاى ما است سنگینى و میان ما و تو است پرده‏اى پس عمل میكن كه مائیم عمل‏كنندگان‏% yفصلتبَشِیرًا وَنَذِیرًا فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا یَسْمَعُونَ نویددهنده و بیم‏دهنده پس روى برتافتند بیشتر ایشان پس نمى‏شنوند $yفصلتكِتَابٌ فُصِّلَتْ آیَاتُهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لِّقَوْمٍ یَعْلَمُونَ كتابى است جدا گردیده است آیتهایش قرآنى عربى براى گروهى كه بدانند#فصلتتَنزِیلٌ مِّنَ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ فرستادنى است از خداوند بخشنده مهربان‏" فصلتحم حم‏m!_{فصلتبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏n /'غافرUفَلَمْ یَكُ یَنفَعُهُمْ إِیمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا سُنَّتَ اللَّهِ الَّتِی قَدْ خَلَتْ فِی عِبَادِهِ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْكَافِرُونَ و نبود سودشان دهد ایمانشان گاهى كه دیدند خشم ما را شیوه خدا است كه گذشت در بندگانش و زیانكار شدند در آنجا كافران‏غافرTفَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَكَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِینَ تا گاهى كه دیدند خشم ما را گفتند ایمان آوردیم به خدا تنها و كفر ورزیدیم بدانچه بودیم بدان شرك ورزندگان‏|oغافرSفَلَمَّا جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُون و هنگامى كه بیامدشان فرستادگانشان به نشانیها شاد شدند بدانچه نزد ایشان بود از دانش و فرود آمد بدیشان آنچه بودند بدان مسخره مى‏كردند}YغافرRأَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ كَانُوا أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَأَشَدَّ قُوَّةً وَآثَارًا فِی الْأَرْضِ فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا یَكْسِبُونَ آیا نگشتند در زمین تا بنگرند چگونه بوده است فرجام آنان كه پیش از ایشان بودند بودند بیشتر از ایشان و سخت‏تر در نیرو و نشانیهاى جاى‏گذارده در زمین پس بى‏نیاز نكرد از ایشان آنچه بودند فراهم مى‏كردند  bB.G7فصلت فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِّثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَثَمُودَ پس اگر روى برتابند بگو ترسانیدم شما را از صاعقه (آتش آسمانى) مانند صاعقه عاد و ثمود}-/Eفصلت فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِی یَوْمَیْنِ وَأَوْحَى فِی كُلِّ سَمَاء أَمْرَهَا وَزَیَّنَّا السَّمَاء الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَحِفْظًا ذَلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ پس گذراند آنها را هفت آسمان در دو روز و وحى كرد در هر آسمانى امر آن را و آراستیم آسمان نزدیك را به چراغهائى و نگهبانى را این است كارپردازى خداوند عزّتمند داناF,فصلت ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء وَهِیَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ اِئْتِیَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَیْنَا طَائِعِینَ سپس پرداخت به آسمان و بود آن دودى پس گفت بدان و به زمین بیائید خواه و ناخواه گفتند آمدیم فرمانبرداران‏+فصلت وَجَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِیهَا وَقَدَّرَ فِیهَا أَقْوَاتَهَا فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ سَوَاء لِّلسَّائِلِینَ و نهاده است در آن لنگرهائى از فراز آن و بركت نهاده است در آن و مقرّر گردانید در آن روزیهایش را در چهار روز یكسان (برابر) براى پرسش‏كنندگان‏X*u5فصلت قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِی خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ذَلِكَ رَبُّ الْعَالَمِینَ بگو آیا شما كفر مى‏ورزید بدانكه بیافریده است زمین را در دو روز و قرار دهید برایش همتایانى این است پروردگار جهانیان‏G);Mفصلتإِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ همانا آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند ایشان را است مزدى بى‏منّت (یا بى‏پایان)r(Iفصلتالَّذِینَ لَا یُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ آنان كه نمى‏دهند زكات را و ایشانند به آخرت كافران‏&']iفصلتقُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ وَوَیْلٌ لِّلْمُشْرِكِینَ بگو همانا منم بشرى مانند شما وحى مى‏شود بسویم كه خداى شما خداى یكتا است پس استقامت كنید بسویش و آمرزش از او خواهید و واى بر مشركان‏ j ) Nj 55Yفصلتحَتَّى إِذَا مَا جَاؤُوهَا شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ وَأَبْصَارُهُمْ وَجُلُودُهُمْ بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ تا گاهى كه آیندش گواهى دهد بر ایشان گوششان و دیده‏هاشان و پوستهاشان بدانچه بودند مى‏كردند4 فصلتوَیَوْمَ یُحْشَرُ أَعْدَاء اللَّهِ إِلَى النَّارِ فَهُمْ یُوزَعُونَ و روزى كه گرد آورده شوند دشمنان خدا بسوى آتش پس ایشانند بازداشت‏شدگان‏]3Saفصلتوَنَجَّیْنَا الَّذِینَ آمَنُوا وَكَانُوا یَتَّقُونَ و رهانیدیم آنان را كه ایمان آوردند و بودند پرهیز مى‏كردندx2-=فصلتوَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَیْنَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَى عَلَى الْهُدَى فَأَخَذَتْهُمْ صَاعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُونِ بِمَا كَانُوا یَكْسِبُونَ و امّا ثمود پس راهنمائیشان كردیم پس برگزیدند كورى را بر رهبرى پس بگرفتشان صاعقه شكنجه خوارى بدانچه بودند دست مى‏آورند^1/فصلتفَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی أَیَّامٍ نَّحِسَاتٍ لِّنُذِیقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْیِ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَى وَهُمْ لَا یُنصَرُونَ پس فرستادیم بر ایشان بادى سخت را در روزهائى شوم تا چشانیمشان عذاب خوارى را در زندگانى دنیا و هر آینه عذاب آخرت است خوارتر و ایشان یارى نشوندW07qفصلتفَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَقَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِی خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَكَانُوا بِآیَاتِنَا یَجْحَدُونَ امّا عاد پس كبر ورزیدند در زمین به ناحقّ و گفتند كیست سخت‏تر از ما به نیرو آیا ندیدند آنكه خدائى كه آفریدشان سخت‏تر از ایشان به نیرو و بودند به آیتهاى ما انكار مى‏كردندS/c=فصلتإِذْ جَاءتْهُمُ الرُّسُلُ مِن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ قَالُوا لَوْ شَاء رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً فَإِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ گاهى كه بیامدشان فرستادگان از پیش روى ایشان و از پشت سر ایشان كه نپرستید جز خدا را گفتند اگر مى‏خواست پروردگار ما هر آینه مى‏فرستاد فرشتگانى و همانا مائیم بدانچه فرستاده شدید بدان كافران‏ o L -!o.==فصلتذَلِكَ جَزَاء أَعْدَاء اللَّهِ النَّارُ لَهُمْ فِیهَا دَارُ الْخُلْدِ جَزَاء بِمَا كَانُوا بِآیَاتِنَا یَجْحَدُونَ این است كیفر دشمنان خدا آتش ایشان را است در آن سراى جاودانى پاداشى بدانچه بودند آیتهاى ما را پایمال مى‏كردند<-فصلتفَلَنُذِیقَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا عَذَابًا شَدِیدًا وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِی كَانُوا یَعْمَلُونَ همانا چشانیم آنان را كه كفر ورزیدند عذابى سخت و هر آینه پاداششان دهیم به بدترین چیزى كه بودند مى‏كردندi;=فصلتوَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لَا تَسْمَعُوا لِهَذَا الْقُرْآنِ وَالْغَوْا فِیهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند گوش فراندهید بدین قرآن و یاوه گوئید در آن شاید چیره شویدk:1فصلتوَقَیَّضْنَا لَهُمْ قُرَنَاء فَزَیَّنُوا لَهُم مَّا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَحَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِینَ و برانگیختیم براى ایشان همنشینانى پس آراستند براى ایشان و آنچه پیش روى ایشان و پشت سر ایشان است و راست آمد بر ایشان سخن در ملّتهائى كه بگذشت پیش از ایشان از پرى و آدمى كه بودند زیانكاران‏09wcفصلتفَإِن یَصْبِرُوا فَالنَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ وَإِن یَسْتَعْتِبُوا فَمَا هُم مِّنَ الْمُعْتَبِینَ پس اگر شكیبا شوند آتش است جایگاه ایشان و اگر بهانه آرند نباشند از بهانه‏پذیرفتگان (یا اگر خواهان عتاب شوند نباشند از عتاب‏شدگان)x8{oفصلتوَذَلِكُمْ ظَنُّكُمُ الَّذِی ظَنَنتُم بِرَبِّكُمْ أَرْدَاكُمْ فَأَصْبَحْتُم مِّنْ الْخَاسِرِینَ و این است پندار شما كه گمان برید به پروردگار خویش نابود ساخت شما را پس بامداد كردید از زیانكاران‏S7%{فصلتوَمَا كُنتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ یَشْهَدَ عَلَیْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَكِن ظَنَنتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا یَعْلَمُ كَثِیرًا مِّمَّا تَعْمَلُونَ و نبودید نهان دارید كه گواهى دهد بر شما گوشتان و نه دیدگانتان و نه پوستهایتان و لیكن پنداشتید كه خدا نمى‏داند بسیارى را از آنچه مى‏كنیدY6u7فصلتوَقَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَیْنَا قَالُوا أَنطَقَنَا اللَّهُ الَّذِی أَنطَقَ كُلَّ شَیْءٍ وَهُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ و گفتند به پوستهاى خویش چرا گواهى دادید بر ما گفتند به سخن آورد ما را خدائى كه به سخن آورد همه چیز را و او آفرید شما را نخستین بار و بسویش بازگردانیده شوید q  qfE/فصلت$وَإِمَّا یَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّیْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ و اگر بِخَلد در دلت از شیطان شوریدگى پس پناه بر به خدا كه او است همانا شنواى دانا:DSفصلت#وَمَا یُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا وَمَا یُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ و داده نشوندش جز آنان كه شكیبا شدند و داده نشودش مگر دارنده بهره‏اى بزرگ‏}CG-فصلت"وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَلَا السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَكَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ و نیستند یكسان خوبى و نه بدى دور كن بدانچه آن است نكوتر كه ناگاه آنكه میان تو و او دشمنى است گوئیا او است دوستى گرم‏zBOفصلت!وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِّمَّن دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِی مِنَ الْمُسْلِمِینَ و كیست نكوتر در سخن از آنكه بخواند بسوى خدا و كردار نیك كند و گوید منم از اسلام‏آرندگان‏A}فصلت نُزُلًا مِّنْ غَفُورٍ رَّحِیمٍ پیشكشى از نزد آمرزنده مهربان‏g@/فصلتنَحْنُ أَوْلِیَاؤُكُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الْآخِرَةِ وَلَكُمْ فِیهَا مَا تَشْتَهِی أَنفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِیهَا مَا تَدَّعُونَ مائیم دوستان شما در زندگانى دنیا و در آخرت و شما را است در آن آنچه هوس كند دلهاى شما و شما را است در آن هر آنچه خواهید%?Kyفصلتإِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی كُنتُمْ تُوعَدُونَ همانا آنان كه گفتند پروردگار ما خدا است و سپس پایدارى ورزیدند فرود آید بر ایشان فرشتگان كه نترسید و نه اندوهگین باشید و مژده باد شما را به بهشتى كه بودید نوید داده مى‏شدیدK>a/فصلتوَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا رَبَّنَا أَرِنَا الَّذَیْنِ أَضَلَّانَا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِیَكُونَا مِنَ الْأَسْفَلِینَ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند پروردگارا بنمایان به ما آن دو تن را كه گمراه كردند ما را از پرى و آدمى تا بگذاریمشان زیر پاهاى خویش تا بگردند از پست‏تر آن‏ y  vv4y7L;-فصلت+مَا یُقَالُ لَكَ إِلَّا مَا قَدْ قِیلَ لِلرُّسُلِ مِن قَبْلِكَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَذُو عِقَابٍ أَلِیمٍ گفته نمى‏شود به تو جز آنچه گفته شد به پیمبران پیش از تو كه همانا پروردگار تو داراى آمرزش است و داراى شكنجه دردناك‏>Ksفصلت*لَا یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِن بَیْنِ یَدَیْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ تَنزِیلٌ مِّنْ حَكِیمٍ حَمِیدٍ نیایدش نادرستى از پیش رویش و نه از پشت سرش فرستادنى از حكیمى ستوده‏5J?%فصلت)إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جَاءهُمْ وَإِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِیزٌ همانا آنان كه كفر ورزیدند به ذكر گاهى كه بیامدشان و همانا آن است كتابى عزتمندCI wفصلت(إِنَّ الَّذِینَ یُلْحِدُونَ فِی آیَاتِنَا لَا یَخْفَوْنَ عَلَیْنَا أَفَمَن یُلْقَى فِی النَّارِ خَیْرٌ أَم مَّن یَأْتِی آمِنًا یَوْمَ الْقِیَامَةِ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ همانا آنان كه خیرگى كنند در آیتهاى ما پوشیده نیستند بر ما آیا آنكه افكنده شود در آتش بهتر است یا آنكه بیاید ایمن روز قیامت بكنید هر آنچه خواهید كه او بدانچه كنید بینا است‏HQSفصلت'وَمِنْ آیَاتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ إِنَّ الَّذِی أَحْیَاهَا لَمُحْیِی الْمَوْتَى إِنَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ و از آیتهاى او است كه بینى زمین را پژمرده تا گاهى كه فرستیم بر آن آب را بجنبد و برآید همانا آنكه زنده سازدش زنده‏كننده مُردگان است هر آینه او است بر همه چیز تواناG9aفصلت&فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِینَ عِندَ رَبِّكَ یُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَهُمْ لَا یَسْأَمُونَ پس اگر كبر ورزیدند همانا آنان كه نزد پروردگار تسبیح گویند برایش به شب و روز و ایشان خسته نشوندYF3yفصلت%وَمِنْ آیَاتِهِ اللَّیْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَهُنَّ إِن كُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ و از آیتهاى او است شب و روز و مهر و ماه سجده نكنید براى مهر و ماه و سجده كنید براى خداوندى كه بیافرید آنها را اگر هستید او را پرستش‏كنان‏   <#=RWفصلت1لَا یَسْأَمُ الْإِنسَانُ مِن دُعَاء الْخَیْرِ وَإِن مَّسَّهُ الشَّرُّ فَیَؤُوسٌ قَنُوطٌ خسته نگردد انسان از خواهش خوب و اگر رسدش بدیى پس بسى نومید و بسى دلسرد است‏6QE!فصلت0وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا یَدْعُونَ مِن قَبْلُ وَظَنُّوا مَا لَهُم مِّن مَّحِیصٍ و گم شد از ایشان آنچه بودند مى‏خواندند از پیش و پنداشتند نیستشان گریزگاهى‏PMWفصلت/إِلَیْهِ یُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَمَا تَخْرُجُ مِن ثَمَرَاتٍ مِّنْ أَكْمَامِهَا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَى وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَیَوْمَ یُنَادِیهِمْ أَیْنَ شُرَكَائِی قَالُوا آذَنَّاكَ مَا مِنَّا مِن شَهِیدٍ بسوى او بازگردانیده شود علم ساعت و آنچه برون آید از میوه‏ها از شكوفه‏هاى خویش و نه بارور شود ماده و نه بار نهد مگر به علمش و روزى كه خواندشان كجایند شریكان من گویند اعلام كنیمت كه نیست از ما گواهى‏Oyفصلت.مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ أَسَاء فَعَلَیْهَا وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ آنكو نكوئى كند پس براى خویشتن است و آن كه بدى كند پس بر آن است و نیست پروردگارت ستم‏كننده بر بندگان‏VNUQفصلت-وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِیهِ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَفِی شَكٍّ مِّنْهُ مُرِیبٍ و همانا دادیم به موسى كتاب را پس اختلاف شد در آن و اگر نبود سخنى كه پیشى گرفت از پروردگارت هر آینه حكم مى‏شد میان ایشان و همانا ایشانند در شكّى از آن شكّ‏آرنده‏cM}Cفصلت,وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِیًّا لَّقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آیَاتُهُ أَأَعْجَمِیٌّ وَعَرَبِیٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِینَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاء وَالَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ فِی آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَیْهِمْ عَمًى أُوْلَئِكَ یُنَادَوْنَ مِن مَّكَانٍ بَعِیدٍ و اگر مى‏گردانیدیمش قرآنى گنگ‏زبان (به زبان جز عربى) همانا مى‏گفتند چرا جدا نشد آیتهایش آیا عجمى و عربى بگو آن براى آنان كه ایمان آوردند رهبرى و بهبودى است و آنان كه ایمان نیاوردند در گوشهاشان سنگینى است و آن است بر ایشان كورى آنان خوانده مى‏شوند از جایگاهى دور  F>y[8\)شورى لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ او را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و او است فرازنده بزرگ‏B[Q+شورى كَذَلِكَ یُوحِی إِلَیْكَ وَإِلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ بدینسان سروش فرستد بسوى تو و بسوى آنان كه پیش از تو بودند خداوند عزّتمند حكیم‏ Z!شورى عسق عسق‏Y شورى حم حم‏nX_{شورى بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏PW]=فصلت6أَلَا إِنَّهُمْ فِی مِرْیَةٍ مِّن لِّقَاء رَبِّهِمْ أَلَا إِنَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ مُّحِیطٌ همانا ایشانند در تردیدى از ملاقات پروردگار خویش همانا او است به همه چیز فراگیرنده‏JV_/فصلت5سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِی أَنفُسِهِمْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ یَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ زود است بنمایانیمشان آیتهاى خویش را در سراسر گیتى و در خود ایشان تا روشن شود براى ایشان كه او است حقّ آیا بس نیست پروردگار تو كه او بر همه چیز گواه است‏6U33فصلت4قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِن كَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ ثُمَّ كَفَرْتُم بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِی شِقَاقٍ بَعِیدٍ بگو آیا دیده‏اید كه اگر باشد از نزد خدا پس كفر ورزیدید بدان كیست گمراه‏تر از آنكه در ناسازگارى (ستیزه‏جویى) است دور1T3)فصلت3وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاء عَرِیضٍ و هر گاه بخشایش كنیم بر انسان روى برتابد و دور گرداند پهلوى خویش را و هر گاه رسدش شرّى پس او است داراى دعائى پهناورS![فصلت2وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِّنَّا مِن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ هَذَا لِی وَمَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَلَئِن رُّجِعْتُ إِلَى رَبِّی إِنَّ لِی عِندَهُ لَلْحُسْنَى فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَلَنُذِیقَنَّهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِیظٍ و اگر چشانیمش رحمتى از خویش پس از سختیى كه بدو رسیده است هر آینه گوید این از آن من است و نپندارم ساعت را بپاشونده و اگر بازگردانیده شوم بسوى پروردگارم همانا مرا است نزد او نكوئى پس آگاه سازیم همانا آنان را كه كفر ورزیدند بدانچه كردند و بچشانیمشان هر آینه از عذابى انبوه‏ w h TMwfc3شورى فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا یَذْرَؤُكُمْ فِیهِ لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَهُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ پدیدآورنده آسمانها و زمین قرار داد براى شما از خود شما همسرانى و از دامها جفتهائى مى‏آفریند شما را در آن نیست همانندش چیزى و او است شنواى بیناIbg#شورى وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِیهِ مِن شَیْءٍ فَحُكْمُهُ إِلَى اللَّهِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبِّی عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَیْهِ أُنِیبُ و آنچه اختلاف كردید در آن از چیزى پس حكمش بسوى خدا است این است خدا پروردگار من بر او توكّل كنم و بسوى او بازگردم‏a]Qشورى أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِیَاء فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِیُّ وَهُوَ یُحْیِی المَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ یا بگرفتند جز او دوستانى پس خدا است دوست و او زنده كند مُردگان را و او است به همه چیز توانا`3Kشورى وَلَوْ شَاء اللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِن یُدْخِلُ مَن یَشَاء فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ و اگر مى‏خواست خدا هر آینه مى‏گردانیدشان یك ملّت و لیكن درآرد هر كه را خواهد در رحمتش و ستمگران را نیستشان یار و نه یاورى‏"_Moشورى وَكَذَلِكَ أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لِّتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنذِرَ یَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَیْبَ فِیهِ فَرِیقٌ فِی الْجَنَّةِ وَفَرِیقٌ فِی السَّعِیرِ و بدینسان وحى فرستادیم بسوى تو قرآنى عربى را تا بترسانى مادر شهرها را و آنان كه پیرامون آنند و بترسانى روز گردآمدن را كه نیست شكّى در آن گروهى در بهشتند و گروهى در دوزخ‏j^7شورى وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَولِیَاء اللَّهُ حَفِیظٌ عَلَیْهِمْ وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِوَكِیلٍ و آنان كه برگرفتند جز وى دوستانى خدا است نگهبان بر ایشان و نیستى تو بر ایشان وكیل‏]OQشورى تَكَادُ السَّمَاوَاتُ یَتَفَطَّرْنَ مِن فَوْقِهِنَّ وَالْمَلَائِكَةُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِی الْأَرْضِ أَلَا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ نزدیك است آسمانها بشكافند (بپاشند) از فراز آنها و فرشتگانى تسبیح گویند به سپاس پروردگار خویش و آمرزش خواهند براى آنان كه در زمینند همانا او است آمرزگار بخشنده‏ K Og% شورى فَلِذَلِكَ فَادْعُ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ وَقُلْ آمَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِن كِتَابٍ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَیْنَكُمُ اللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ لَا حُجَّةَ بَیْنَنَا وَبَیْنَكُمُ اللَّهُ یَجْمَعُ بَیْنَنَا وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ پس بسوى این برخوان و پایدارى كن چنانكه امر شدى و پیرو نكن هوسهاى ایشان را و بگو ایمان آوردم بدانچه فرستاد خدا از كتاب و مأمور شدم كه دادگرى كنم میان شما خدا است پروردگار ما و پروردگار شما ما را است كردارهائى و شما را است كردارهاى شما و نیست دستاویزى میان ما و شما (یا نیست ستیزى) خدا گردآورد میان ما و بسوى او است بازگشت‏,f%+شورى وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَإِنَّ الَّذِینَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِی شَكٍّ مِّنْهُ مُرِیبٍ و پراكنده نشدند مگر پس از آنچه بیامدشان دانش به ستم میان خویش و اگر نبود سرنوشتى كه پیشى گرفت از پروردگارت تا سرآمدى نامبرده هر آینه گذرانیده مى‏شد (داورى مى‏شد) میان ایشان و همانا آنان كه ارث داده شدند كتاب را پس از ایشان در شكّى از آنند به شكّ‏اندازنده‏He {شورى شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّینِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ وَمَا وَصَّیْنَا بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى وَعِیسَى أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِیهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِینَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَیْهِ اللَّهُ یَجْتَبِی إِلَیْهِ مَن یَشَاء وَیَهْدِی إِلَیْهِ مَن یُنِیبُ آئین نهاد براى شما از كیش آنچه اندرز داد بدان نوح را و آنچه وحى فرستادیم بسوى تو و آنچه توصیه كردیم بدان ابراهیم و موسى و عیسى را كه بپاى دارید دین را و پراكنده نشوید در آن گران است بر مشركان آنچه خوانیشان بدان خدا گزیند بسوى خویش هر كه را خواهد و رهبرى كند به خویش هر كه را بازگردد1dCشورى لَهُ مَقَالِیدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء وَیَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ از آنِ وى است كلیدهاى آسمانها و زمین بگشاید روزى را براى هر كه خواهد و تنگ گرداند همانا او به همه چیز است دانا  A v}n)Iشورى تَرَى الظَّالِمِینَ مُشْفِقِینَ مِمَّا كَسَبُوا وَهُوَ وَاقِعٌ بِهِمْ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِی رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ لَهُم مَّا یَشَاؤُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الكَبِیرُ بینى ستمگران را هراسان از آنچه فراهم كردند و آن است فرودآینده بر ایشان و آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند در باغهاى بهشت ایشان را است آنچه خواهند نزد پروردگار خویش این است آن فضل بزرگ‏m شورى أَمْ لَهُمْ شُرَكَاء شَرَعُوا لَهُم مِّنَ الدِّینِ مَا لَمْ یَأْذَن بِهِ اللَّهُ وَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَإِنَّ الظَّالِمِینَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ یا ایشان را است شریكانى در دین بستند براى ایشان از آئین آنچه فرمان نداد بدان خدا و اگر نبود سرنوشت جداكننده هر آینه داورى مى‏شد میان ایشان و همانا ستمگران را است عذابى دردناك‏klIشورى مَن كَانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ وَمَن كَانَ یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیَا نُؤتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِن نَّصِیبٍ آنكو خواهد كِشت آخرت را بیفزانیمش در كشتش و آنكه كشت دنیا را خواهد دهیمش از آن و نیستش در آخرت بهره‏اى‏%k+شورى اللَّهُ لَطِیفٌ بِعِبَادِهِ یَرْزُقُ مَن یَشَاء وَهُوَ الْقَوِیُّ العَزِیزُ خدا مهربان است به بندگان خویش روزى دهد هر كه را خواهد و او است تواناى عزیزjeOشورى یَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِینَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَیَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَا إِنَّ الَّذِینَ یُمَارُونَ فِی السَّاعَةِ لَفِی ضَلَالٍ بَعِیدٍ شتاب جویند بدان آنان كه ایمان ندارند بدان و آنان كه ایمان آوردند هراسانند از آن و دانند كه آن حقّ است همانا آنان كه شكّ دارند در ساعت هر آینه در گمراهى هستند دورiiشورى اللَّهُ الَّذِی أَنزَلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَالْمِیزَانَ وَمَا یُدْرِیكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِیبٌ خدا است آنكه فرستاد كتاب را به حقّ و ترازو را و چه دانى تو (یا چه دانا سازدت) شاید ساعت است نزدیك‏5hA!شورى وَالَّذِینَ یُحَاجُّونَ فِی اللَّهِ مِن بَعْدِ مَا اسْتُجِیبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَعَلَیْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ و آنان كه ستیزه كنند در باره خدا پس از آنچه پذیرفته شد براى ایشان دستاویزشان تباه است نزد پروردگارشان و بر ایشان است خشمى و ایشان را هست عذابى سخت‏ # x#]umEشورى وَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِیهِمَا مِن دَابَّةٍ وَهُوَ عَلَى جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَاء قَدِیرٌ و از آیتهاى او است آفرینش آسمانها و زمین و آنچه گسترانید در آنها از جنبندگان و او است بر گردآوردن آنان گاهى كه خواهد توانا t'gشورى وَهُوَ الَّذِی یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِن بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَیَنشُرُ رَحْمَتَهُ وَهُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ و او است آنكه فرستد باران را پس از آنچه نومید شدند و گستراند رحمت خویش را و او است سرپرست ستوده‏$s'شورى وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِی الْأَرْضِ وَلَكِن یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا یَشَاء إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ و اگر فراخ گرداند خدا روزى را براى بندگان خویش هر آینه سركشى كنند در زمین و لیكن فرستد به اندازه هر چه خواهد همانا او است به بندگان خویش آگاه بینا9ra شورى وَیَسْتَجِیبُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَیَزِیدُهُم مِّن فَضْلِهِ وَالْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ و مى‏پذیرد از آنان كه ایمان آوردند و كردار نیك كردند و بیفزایدشان از فضل خویش و كافران را است عذابى سخت‏qq!9شورى وَهُوَ الَّذِی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَیَعْفُو عَنِ السَّیِّئَاتِ وَیَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ و او است آنكه پذیرد توبه را از بندگان خویش و درگذرد از بدیها و داند آنچه را مى‏كنیدpQWشورى أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَإِن یَشَأِ اللَّهُ یَخْتِمْ عَلَى قَلْبِكَ وَیَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَیُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ یا گویند بست بر خدا دروغى پس اگر خواهد خدا مُهر نهد بر دلت و نابود كند بیهده را و درست كند (راست آرد) درست را به سخنان خویش همانا او دانا است بدانچه در سینه‏ها است‏so#;شورى ذَلِكَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى وَمَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ این است آنچه نوید داد خدا بندگانش را آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند بگو نپرسم شما را بر آن مزدى جز دوستى را در نزدیكان (خویشاوندان) و آنكه فراهم كند نیكى را بیفزائیمش در آن نكوئى را همانا خداوند است آمرزنده سپاسگزار  ^ 4X5]شورى (وَجَزَاء سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِّثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ و كیفر بد بدیى است مانندش و آنكه درگذرد و اصلاح كند پس پاداش او بر خدا است همانا او دوست ندارد ستمگران راDiشورى 'وَالَّذِینَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْیُ هُمْ یَنتَصِرُونَ و آنان كه هر گاه رسدشان ستم یارى جویندX~k=شورى &وَالَّذِینَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَیْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ و آنان كه پذیرفتند براى پروردگار خود و بپاى داشتند نماز را و كارشان مشورت است میان ایشان و از آنچه روزیشان دادیم ببخشندj}Gشورى %وَالَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ یَغْفِرُونَ و آنان كه دورى گزینند از بزرگهاى گناهان و پرده رى‏ها (فواحش) و هر گاه خشم آرند بیامرزند5|?#شورى $فَمَا أُوتِیتُم مِّن شَیْءٍ فَمَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَمَا عِندَ اللَّهِ خَیْرٌ وَأَبْقَى لِلَّذِینَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ پس آنچه داده شدید از چیزى همانا بهره زندگانى دنیا است و آنچه نزد خدا است بهتر و پایدارتر است براى آنان كه ایمان آوردند و بر پروردگار خویش توكّل كنند {oشورى #وَیَعْلَمَ الَّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِنَا مَا لَهُم مِّن مَّحِیصٍ و بدانند آنان كه ستیزه كنند در آیتهاى ما كه نیستشان گریزگاهى‏[zWWشورى "أَوْ یُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَیَعْفُ عَن كَثِیرٍ یا نابودشان كند بدانچه فراهم كردند و درگذرد از بسیارى‏>yK)شورى !إِن یَشَأْ یُسْكِنِ الرِّیحَ فَیَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَى ظَهْرِهِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ اگر خواهد آرام گرداند باد را تا بمانند به جاى ایستادگان بر پشتش همانا در این است آیتهائى براى هر شكیبائى سپاسگزارQxa9شورى وَمِنْ آیَاتِهِ الْجَوَارِ فِی الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ و از آیتهاى او است روندگان در دریا همانند كوههاGwy شورى وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ و نیستید شما به عجزآرندگان در زمین و نیست شما را جز خدا یار و نه یاورى‏SvIUشورى وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِیبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَیْدِیكُمْ وَیَعْفُو عَن كَثِیرٍ و آنچه به شما رسد از پیش آمدها پس به چیزى است كه فراهم كردند دستهاى شما و درگذرد از بسیارى‏ *   1*7Gشورى /اسْتَجِیبُوا لِرَبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ مَا لَكُم مِّن مَّلْجَأٍ یَوْمَئِذٍ وَمَا لَكُم مِّن نَّكِیرٍ بپذیرید از پروردگار خود پیش از آنكه بیاید روزى كه نیستش بازگشتى از خدا نیست شما را پناهگاهى آن روز و نیستتان برابرى كردن‏x53شورى .وَمَا كَانَ لَهُم مِّنْ أَوْلِیَاء یَنصُرُونَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن سَبِیلٍ و نبودشان دوستانى كه یاریشان كنند جز خدا و آن را كه گمراه سازد خدا پس نیستش راهى‏_3شورى -وَتَرَاهُمْ یُعْرَضُونَ عَلَیْهَا خَاشِعِینَ مِنَ الذُّلِّ یَنظُرُونَ مِن طَرْفٍ خَفِیٍّ وَقَالَ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَلَا إِنَّ الظَّالِمِینَ فِی عَذَابٍ مُّقِیمٍ و بینى ایشان را عرض شوند بر آن سرافكندگان از خوارى بنگرند از گوشه چشم نهانى و گفتند آنان كه ایمان آوردند زیانكاران آنانند كه زیان كردند خویش و خاندان خویش را روز رستاخیز همانا ستمگرانند هر آینه در عذابى پایدارA9شورى ,وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن وَلِیٍّ مِّن بَعْدِهِ وَتَرَى الظَّالِمِینَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ یَقُولُونَ هَلْ إِلَى مَرَدٍّ مِّن سَبِیلٍ و آن را كه گمراه سازد خدا نباشدش دوستى پس از او و بینى ستمگران را گاهى كه بینند عذاب را گویند آیا هست بسوى بازگشت راهى‏kuYشورى +وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ و هر كه شكیبا شود و آمرزش كند همانا آن است از عزیمت كارهاSشورى *إِنَّمَا السَّبِیلُ عَلَى الَّذِینَ یَظْلِمُونَ النَّاسَ وَیَبْغُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ أُوْلَئِكَ لَهُم عَذَابٌ أَلِیمٌ جز این نیست كه راه بر آنان است كه ستم كنند بر مردم و سركشى كنند در زمین به ناروا كه ایشان را است عذابى دردناك‏!#شورى )وَلَمَنِ انتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُوْلَئِكَ مَا عَلَیْهِم مِّن سَبِیلٍ و همانا آنكه یارى جوید پس از ستمى كه بر او شود آنان را نیست بر ایشان راهى‏ L)>!a;زخرفإِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ كه ما گردانیدیمش قرآنى عربى شاید شما بخرد یابید`iUزخرفوَالْكِتَابِ الْمُبِینِ سوگند به كتاب آشكار زخرفحم حم‏m_{زخرفبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏w Gشورى 5صِرَاطِ اللَّهِ الَّذِی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ أَلَا إِلَى اللَّهِ تَصِیرُ الأمُورُ راه خدائى كه او را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همانا بسوى خدا بازگردند كارها Scشورى 4وَكَذَلِكَ أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا مَا كُنتَ تَدْرِی مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِیمَانُ وَلَكِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نَّهْدِی بِهِ مَنْ نَّشَاء مِنْ عِبَادِنَا وَإِنَّكَ لَتَهْدِی إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و بدینسان وحى فرستادیم بسوى تو روحى (روانى) را از امر ما نبودى بدانى چیست كتاب و نه ایمان و لیكن گردانیدیمش تابشى كه رهبرى كنیم بدان هر كه را خواهیم از بندگان خود و همانا تو راهنمائى كنى بسوى راهى راست‏2 moشورى 3وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن یُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْیًا أَوْ مِن وَرَاء حِجَابٍ أَوْ یُرْسِلَ رَسُولًا فَیُوحِیَ بِإِذْنِهِ مَا یَشَاء إِنَّهُ عَلِیٌّ حَكِیمٌ و نبوده است بشرى را كه سخن گویدش خدا مگر سروشى یا از پشت پرده یا فرستد پیكى پس وحى كند به دستورش آنچه خواهد همانا او است فرازنده حكیم‏` wAشورى 2أَوْ یُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَإِنَاثًا وَیَجْعَلُ مَن یَشَاء عَقِیمًا إِنَّهُ عَلِیمٌ قَدِیرٌ یا جُفت كندشان نرانى و مادگانى و بگرداند هر كه را خواهد نازا همانا او است داناى توانا? _شورى 1لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یَخْلُقُ مَا یَشَاء یَهَبُ لِمَنْ یَشَاء إِنَاثًا وَیَهَبُ لِمَن یَشَاء الذُّكُورَ خدا را است پادشاهى آسمانها و زمین بیافرد هر چه خواهد ببخشد هر كه را خواهد مادگانى و ببخشد بدانكه خواهد نران‏S شورى 0فَإِنْ أَعْرَضُوا فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَیْهِمْ حَفِیظًا إِنْ عَلَیْكَ إِلَّا الْبَلَاغُ وَإِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الْإِنسَانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَا وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ فَإِنَّ الْإِنسَانَ كَفُورٌ پس اگر روى برتافتند همانا نفرستادیمت بر ایشان نگهبانى نیست بر تو جز رسانیدن و ما هر گاه چشانیم انسان را از خود رحمتى شادمان شود بدان و اگر رسدشان بدى بدانچه پیش آورده است دستهاى ایشان همانا انسان است بسى ناسپاس‏ % P a C `n5+{زخرفوَجَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبَادِهِ جُزْءًا إِنَّ الْإِنسَانَ لَكَفُورٌ مُّبِینٌ و قرار دادند براى او از بندگانش بخشى همانا انسان است ناسپاس آشكار/!7زخرفوَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ و هر آینه مائیم بسوى پروردگار خویش بازگشتگان‏eزخرف لِتَسْتَوُوا عَلَى ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَیْتُمْ عَلَیْهِ وَتَقُولُوا سُبْحانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ تا استوار شوید بر پشتهاى آن پس یاد آرید نعمت پروردگار خویش را گاهى كه استوار شدید بر آنها و گویند منزّه است خدائى كه رام كرد براى ما این را و نبودیم ما آن را هماوردان‏b 3زخرف وَالَّذِی خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ الْفُلْكِ وَالْأَنْعَامِ مَا تَرْكَبُونَ و آنكه آفرید جُفتها را همگى و قرار داد براى شما از كِشتى و دامها آنچه را سوار شویدuزخرف وَالَّذِی نَزَّلَ مِنَ السَّمَاء مَاء بِقَدَرٍ فَأَنشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّیْتًا كَذَلِكَ تُخْرَجُونَ و آنكه فرستاد از آسمان آبى به اندازه‏اى پس زنده ساختیم بدان شهرى مُرده را بدینگونه برون آورده شوید\w;زخرف الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِیهَا سُبُلًا لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ آنكه گردانید براى شما زمین را آرامگهى و نهاد براى شما در آن راههائى شاید رهبرى شوید!Wزخرف وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِیزُ الْعَلِیمُ و اگر پرسیشان كه آفریده است آسمانها و زمین را هر آینه گویند آفرید آنها را خداى عزّتمند دانا #زخرففَأَهْلَكْنَا أَشَدَّ مِنْهُم بَطْشًا وَمَضَى مَثَلُ الْأَوَّلِینَ پس نابود ساختیم سخت‏تر از ایشان را در نیرو (جنگ‏آورى) و گذشت مثَل پیشینیان‏kKزخرفوَمَا یَأْتِیهِم مِّن نَّبِیٍّ إِلَّا كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُون و نمى‏آمدشان پیمبرى جز آنكه بودند بدو مسخره‏كنان‏/Iزخرفوَكَمْ أَرْسَلْنَا مِن نَّبِیٍّ فِی الْأَوَّلِینَ و بسا فرستادیم پیمبرى در پیشینیان‏زخرفأَفَنَضْرِبُ عَنكُمُ الذِّكْرَ صَفْحًا أَن كُنتُمْ قَوْمًا مُّسْرِفِینَ آیا مى‏زنیم از شما ذكر را (یادآورى را) كنارى كه شمائید قومى فزونى‏جویان‏Wk=زخرفوَإِنَّهُ فِی أُمِّ الْكِتَابِ لَدَیْنَا لَعَلِیٌّ حَكِیمٌ و همانا آن است در مادر كتاب نزد ما فرازنده حكیم‏  a I Y_'زخرففَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِینَ پس انتقام گرفتیم از ایشان پس بنگر چگونه بود عاقبت تكذیب‏كنندگان‏T&UMزخرفقَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكُم بِأَهْدَى مِمَّا وَجَدتُّمْ عَلَیْهِ آبَاءكُمْ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ گفت و اگر چه بیارم شما را به راهنماتر از آنكه یافتید بر آن پدران خویش را گفتند همانا مائیم بدانچه فرستاده شدید بدان كافران‏j%?زخرفوَكَذَلِكَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِی قَرْیَةٍ مِّن نَّذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِم مُّقْتَدُونَ و بدینسان نفرستادیم پیش از تو در شهرى ترساننده‏اى جز آنكه گفتند هوسرانانش كه یافتیم همانا پدران خویش را بر ملّتى و مائیم هر آینه بر نشانیهاى آنان پیروان‏M$c1زخرفبَلْ قَالُوا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِم مُّهْتَدُونَ بلكه گفتند یافتیم پدران خویش را بر ملّتى و مائیم همانا بر نشانیهاى آنان پیروان‏# oزخرفأَمْ آتَیْنَاهُمْ كِتَابًا مِّن قَبْلِهِ فَهُم بِهِ مُسْتَمْسِكُونَ یا دادیم بدیشان كتابى پیش از آن پس ایشانند بدان چنگ‏زنندگان‏ "'زخرفوَقَالُوا لَوْ شَاء الرَّحْمَنُ مَا عَبَدْنَاهُم مَّا لَهُم بِذَلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا یَخْرُصُونَ و گفتند اگر مى‏خواست خداوند مهربان نمى‏پرستیدیمشان نیستشان بدان دانشى نیستند آنان جز آنكه دروغ مى‏گویندl!Qزخرفوَجَعَلُوا الْمَلَائِكَةَ الَّذِینَ هُمْ عِبَادُ الرَّحْمَنِ إِنَاثًا أَشَهِدُوا خَلْقَهُمْ سَتُكْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَیُسْأَلُونَ و قرار دادند فرشتگانى را كه بندگان خداى مهربانند مادگانى آیا گواه شدند آفرینش آنان را زود است نوشته شود گواهیشان و پرسش شوند  زخرفأَوَمَن یُنَشَّأُ فِی الْحِلْیَةِ وَهُوَ فِی الْخِصَامِ غَیْرُ مُبِینٍ آیا آنكو آراسته گردد به زیور و او در ستیزه‏گرى (یا دشمنان) است ناآشكار زخرفوَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحْمَنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِیمٌ و گاهى كه مژده داده شود یكیشان بدانچه زده است براى خداوند مهربان مثَلى گردد چهره او سیاه و او است خشم‏خورنده‏}زخرفأَمِ اتَّخَذَ مِمَّا یَخْلُقُ بَنَاتٍ وَأَصْفَاكُم بِالْبَنِینَ یا بگرفت از آنچه بیافریدست دخترانى و برگزیده است شما را به پسران‏   f 1-gزخرف#وَزُخْرُفًا وَإِن كُلُّ ذَلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِینَ و زیورى و هر آینه همه اینها بهره زندگانى دنیا است و آخرت است نزد پروردگار تو از آنِ پرهیزكاران‏n0scزخرف"وَلِبُیُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُرًا عَلَیْهَا یَتَّكِؤُونَ و براى خانه‏هاى آنان درهائى و تختهائى كه بر آنها تكیه زنندl/gkزخرف!وَلَوْلَا أَن یَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَن یَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُیُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فَضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَیْهَا یَظْهَرُونَ و اگر نبود كه مى‏شدند مردم ملّتى یگانه هر آینه قرار مى‏دادیم براى آنان كه كفر ورزیدند به خداى مهربان براى خانه‏هاى آنان پوشهائى از سیم و نردبانهائى كه بر آنها برآیندd./زخرف أَهُمْ یَقْسِمُونَ رَحْمَةَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَیْنَهُم مَّعِیشَتَهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِیَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِیًّا وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ آیا آنان پخش كنند رحمت پروردگار تو را ما قسمت كردیم میان ایشان روزى ایشان را در زندگانى دنیا و برترى دادیم برخى از ایشان را بر برخى در پایه‏ها تا بگیرد بعضى از آنان بعضى را مسخره و رحمت پروردگار تو بهتر است از آنچه گرد آرند -Qiزخرفوَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ هَذَا الْقُرْآنُ عَلَى رَجُلٍ مِّنَ الْقَرْیَتَیْنِ عَظِیمٍ و گفتند چرا فرستاده نشد این قرآن بر مردى از دو شهر بزرگوارى‏,زخرفوَلَمَّا جَاءهُمُ الْحَقُّ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ وَإِنَّا بِهِ كَافِرُونَ و هنگامى كه بیامدشان حقّ گفتند این است جادوئى و همانا مائیم بدان كافران‏7+;-زخرفبَلْ مَتَّعْتُ هَؤُلَاء وَآبَاءهُمْ حَتَّى جَاءهُمُ الْحَقُّ وَرَسُولٌ مُّبِینٌ بلكه بهره‏مند ساختم ایشان و پدران ایشان را تا بیامدشان حقّ و فرستاده‏اى آشكار*زخرفوَجَعَلَهَا كَلِمَةً بَاقِیَةً فِی عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ و گردانید آن را سخنى پایدار از پس خویش (یا در نژاد خویش) شاید ایشان بازگردند7)?)زخرفإِلَّا الَّذِی فَطَرَنِی فَإِنَّهُ سَیَهْدِینِ مگر آنكه مرا آفرید كه او زود است رهبریم كند=(G-زخرفوَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ إِنَّنِی بَرَاء مِّمَّا تَعْبُدُونَ و هنگامى كه گفت ابراهیم به پدر خویش و قومش كه منم همانا بیزار از آنچه مى‏پرستید s  nsw=oyزخرف/فَلَمَّا جَاءهُم بِآیَاتِنَا إِذَا هُم مِّنْهَا یَضْحَكُونَ تا گاهى كه بیامدشان به آیتهاى ما ناگاه ایشانند بر آن خنده‏زنان‏<1gزخرف.وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآیَاتِنَا إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَقَالَ إِنِّی رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِینَ و همانا فرستادیم موسى را به آیتهاى خویش بسوى فرعون و كسانش پس گفت من فرستاده پروردگار جهانیان‏;'زخرف-وَاسْأَلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رُّسُلِنَا أَجَعَلْنَا مِن دُونِ الرَّحْمَنِ آلِهَةً یُعْبَدُونَ و بپرس آن را كه فرستادیم پیش از تو از فرستادگان خویش آیا قرار دادیم جز خداى مهربان خدایانى كه پرستش شوندk:mcزخرف,وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَّكَ وَلِقَوْمِكَ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ و هر آینه آن یادآوریى است براى تو و قومت و زود است پرسش شوید9-Yزخرف+فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِی أُوحِیَ إِلَیْكَ إِنَّكَ عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ پس چنگ آن بدانچه وحى شد بسویت كه توئى همانا بر راه راست‏8# زخرف*أَوْ نُرِیَنَّكَ الَّذِی وَعَدْنَاهُمْ فَإِنَّا عَلَیْهِم مُّقْتَدِرُونَ یا نمائیم تو را آنچه بدیشان وعده دادیم همانا مائیم بر ایشان توانایان‏d7e]زخرف)فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُم مُّنتَقِمُونَ پس اگر تو را بریم همانا مائیم از ایشان انتقام‏گیرندگان‏B6G7زخرف(أَفَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِی الْعُمْیَ وَمَن كَانَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ پس آیا تو مى‏شنوانى كران را یا رهبرى كنى كوران را و آن را كه او است در گمراهى آشكار75G!زخرف'وَلَن یَنفَعَكُمُ الْیَوْمَ إِذ ظَّلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ و هرگز سودتان ندهد امروز گاهى كه ستم كردید كه شمائید در عذاب شركت‏كنندگان‏i4Gزخرف&حَتَّى إِذَا جَاءنَا قَالَ یَا لَیْتَ بَیْنِی وَبَیْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَیْنِ فَبِئْسَ الْقَرِینُ تا گاهى كه آید ما را گوید كاش میان من و تو دورى خاور و باختر بودى كه چه زشت همنشینى است‏#3C}زخرف%وَإِنَّهُمْ لَیَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِیلِ وَیَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ و همانا آنان بازدارندشان از راه و پندارند كه ایشانند راهیافتگان‏I2?Mزخرف$وَمَن یَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ و هر كه روى برتابد از یاد خداى مهربان برمى‏انگیزیم برایش شیطانى پس او است وى را همنشین‏ j oFya=I]زخرف;إِنْ هُوَ إِلَّا عَبْدٌ أَنْعَمْنَا عَلَیْهِ وَجَعَلْنَاهُ مَثَلًا لِّبَنِی إِسْرَائِیلَ نیست او جز بنده‏اى كه بخشیدیم بدو و گردانیدیمش مثَلى براى بنى‏اسرائیل‏zHiزخرف:وَقَالُوا أَآلِهَتُنَا خَیْرٌ أَمْ هُوَ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلًا بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ و گفتند آیا خدایان ما بهترند یا او نزدندش براى تو جز به ستیزگى بلكه ایشانند گروهى ستیزه‏جویان‏Gزخرف9وَلَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْیَمَ مَثَلًا إِذَا قَوْمُكَ مِنْهُ یَصِدُّونَ و گاهى كه زده شد پسر مریم مثَلى ناگاه قومت از او بازدارند (یا برگردند)IFAKزخرف8فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفًا وَمَثَلًا لِلْآخِرِینَ پس گردانیدیمشان گذشته و نمونه‏اى براى بازماندگان‏%E+زخرف7فَلَمَّا آسَفُونَا انتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِینَ تا گاهى كه به خشم آوردند ما را كین كشیدیم از ایشان پس غرق ساختیم ایشان را همگى‏,D3زخرف6فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ پس سبكسر ساخت قومش را پس فرمانبردارش كردند كه بودند ایشان همانا گروهى نابفرمان‏ZC{3زخرف5فَلَوْلَا أُلْقِیَ عَلَیْهِ أَسْوِرَةٌ مِّن ذَهَبٍ أَوْ جَاء مَعَهُ الْمَلَائِكَةُ مُقْتَرِنِینَ پس چرا افكنده نشد بر او دست‏بندهائى از زر یا بیایند با وى فرشتگان برابر (دوشادوش)yBQزخرف4أَمْ أَنَا خَیْرٌ مِّنْ هَذَا الَّذِی هُوَ مَهِینٌ وَلَا یَكَادُ یُبِینُ بلكه من بهترم از آن كه او است زبون و نیارد كه گویا گرددeA/زخرف3وَنَادَى فِرْعَوْنُ فِی قَوْمِهِ قَالَ یَا قَوْمِ أَلَیْسَ لِی مُلْكُ مِصْرَ وَهَذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِی مِن تَحْتِی أَفَلَا تُبْصِرُونَ و بانگ برآورد فرعون در قوم خویش گفت اى قوم من آیا نیست از آن من پادشاهى مصر و این جویها روانند از زیرم آیا نمى‏بینید~@sزخرف2فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِذَا هُمْ یَنكُثُونَ پس هنگامى كه برداشتیم از ایشان عذاب را ناگاه ایشانند پیمان‏شكنان‏?}زخرف1وَقَالُوا یَا أَیُّهَا السَّاحِرُ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنَا لَمُهْتَدُونَ و گفتند اى جادوگر بخوان براى ما پروردگار خویش را بدانچه نزد تو سپرده است كه مائیم همانا هدایت‏شدگان‏>?_زخرف0وَمَا نُرِیهِم مِّنْ آیَةٍ إِلَّا هِیَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِهَا وَأَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ و ننمائیمشان آیتى مگر آن است بزرگتر از خواهرش (دیگرى) و گرفتیمشان به عذاب باشد ایشان بازگردند  C uUMزخرفGیُطَافُ عَلَیْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَأَكْوَابٍ وَفِیهَا مَا تَشْتَهِیهِ الْأَنفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْیُنُ وَأَنتُمْ فِیهَا خَالِدُونَ گردانیده شود بر ایشان جامهائى از زر و صراحى‏هائى و در آن است آنچه هوس كنند دلها و لذّت برند دیدگان و شمائید در آن جاودانان‏ITg%زخرفFادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنتُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ تُحْبَرُونَ درآئید به بهشت شما و همسرانتان شادمانان‏]SSaزخرفEالَّذِینَ آمَنُوا بِآیَاتِنَا وَكَانُوا مُسْلِمِینَ آنان كه ایمان آوردند به آیتهاى ما و بودند اسلام‏آرندگان‏wRUزخرفDیَا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَیْكُمُ الْیَوْمَ وَلَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ اى بندگان من نیست بیمى بر شما امروز و نه اندوهگین باشیدQ#[زخرفCالْأَخِلَّاء یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِینَ دوستان در آن روز بعضیشان بعضى را دشمنند مگر پرهیزكاران‏PAgزخرفBهَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِیَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ آیا چشم به راهند جز ساعت را كه بیایدشان ناگاه و ایشان ندانندfOGزخرفAفَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَیْنِهِمْ فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْ عَذَابِ یَوْمٍ أَلِیمٍ پس اختلاف كردند احزاب از میان ایشان پس واى براى آنان كه ستم كردند از عذاب روزى دردناك‏&N3زخرف@إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبِّی وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ همانا خدا است پروردگار من و پروردگار شما پس بپرستیدش این است راهى راست‏NMg/زخرف?وَلَمَّا جَاء عِیسَى بِالْبَیِّنَاتِ قَالَ قَدْ جِئْتُكُم بِالْحِكْمَةِ وَلِأُبَیِّنَ لَكُم بَعْضَ الَّذِی تَخْتَلِفُونَ فِیهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ و هنگامى كه بیامد عیسى به نشانیها گفت همانا آوردم شما را به حكمت و تا بیان كنم براى شما پاره آنچه را در آن اختلاف دارید پس بترسید خدا را و مرا فرمان بریدkLIزخرف>وَلَا یَصُدَّنَّكُمُ الشَّیْطَانُ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ و بازندارد شما را شیطان كه او شما را است دشمنى آشكار\K}5زخرف=وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِّلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا وَاتَّبِعُونِ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ و همانا آن علمى است به ساعت پس شكّ نورزید بدان و مرا پیروى كنید این است راهى راست‏J زخرف<وَلَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَا مِنكُم مَّلَائِكَةً فِی الْأَرْضِ یَخْلُفُونَ و اگر مى‏خواستیم قرار مى‏دادیم بجاى شما فرشتگانى در زمین جانشین شوند 3 n z ZUco5زخرفUوَتَبَارَكَ الَّذِی لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَعِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ و فرخنده باد آنكه وى را پادشاهى آسمانها است و زمین و آنچه میان آنها است و نزد او است علم ساعت و بسویش بازگردانیده شوید+bWyزخرفTوَهُوَ الَّذِی فِی السَّمَاء إِلَهٌ وَفِی الْأَرْضِ إِلَهٌ وَهُوَ الْحَكِیمُ الْعَلِیمُ و او است آنكه در آسمان خدا است و در زمین خدا است و او است حكیم دانا7aA'زخرفSفَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَیَلْعَبُوا حَتَّى یُلَاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی یُوعَدُونَ پس بگذارشان فروروند و بازى كنند تا برسند روز خویش را آن روزى كه وعده داده شوند`)}زخرفRسُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا یَصِفُونَ منزّه است پروردگار آسمانها و زمین پروردگار عرش از آنچه مى‏ستایندr_]زخرفQقُلْ إِن كَانَ لِلرَّحْمَنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِینَ بگو اگر باشد خدا را فرزندى هر آینه منم نخستین پرستندگان‏}^ iزخرفPأَمْ یَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُم بَلَى وَرُسُلُنَا لَدَیْهِمْ یَكْتُبُونَ یا پندارند كه ما نمى‏شنویم نهان ایشان و راز ایشان را بلى و فرستادگان ما نزد ایشانند نویسندگان‏G]7QزخرفOأَمْ أَبْرَمُوا أَمْرًا فَإِنَّا مُبْرِمُونَ بلكه استوار كردند كارى را كه مائیم همانا استواركنان‏\#زخرفNلَقَدْ جِئْنَاكُم بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ همانا آوردیم شما را به حقّ و لیكن بیشتر شمائید حقّ را ناخوش‏دارندگان‏O[/iزخرفMوَنَادَوْا یَا مَالِكُ لِیَقْضِ عَلَیْنَا رَبُّكَ قَالَ إِنَّكُم مَّاكِثُونَ و بانگ برآوردند اى مالك حكم كند بر ما (یكسره كند كار ما را) پروردگارت گوید همانا شمائید ماندگان‏UZ]GزخرفLوَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِن كَانُوا هُمُ الظَّالِمِینَ و ستم نكردیم بر ایشان و لیكن بودند ایشان ستمكاران‏DYAAزخرفKلَا یُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ بریده نگردد از ایشان و ایشانند در آن سرافكندگان‏AXY#زخرفJإِنَّ الْمُجْرِمِینَ فِی عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ همانا گنهكاران در عذاب دوزخند جاودانان‏JWY5زخرفIلَكُمْ فِیهَا فَاكِهَةٌ كَثِیرَةٌ مِنْهَا تَأْكُلُونَ شما را است در آن میوه فراوان كه از آن مى‏خورید{VYزخرفHوَتِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِی أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و این است بهشتى كه ارث داده شدیدش بدانچه بودید مى‏كردید n U d #  G{[/JnXv]Mدخانثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ پس روى برتافتند از او و گفتند آموخته‏اى است دیوانه‏augUدخان أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَقَدْ جَاءهُمْ رَسُولٌ مُّبِینٌ كجا است ایشان را یادآوردن و بیامدشان فرستاده‏اى آشكار[tYWدخان رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ پروردگارا بگشاى از ما عذاب را كه مائیم ایمان‏آرندگان‏sدخان یَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِیمٌ فراگیرد مردم را این است عذابى دردناك‏VraEدخان فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَأْتِی السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِینٍ پس چشم به راه باش روزى را كه بیارد آسمان دودى آشكارqدخان بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ یَلْعَبُونَ بلكه ایشانند در شكّى بازى‏كنان‏@pI1دخانلَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِینَ نیست خدائى جز او زنده كند و بمیراند پروردگار شما و پروردگار پدران شما پیشینیان‏o!دخانرَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا إِن كُنتُم مُّوقِنِینَ پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است اگر هستید یقین‏دارندگان‏Hng#دخانرَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ رحمتى از پروردگار تو كه او است شنواى دانا2mEدخانأَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِینَ كارى از نزد ما همانا مائیم فرستندگان‏ lwدخانفِیهَا یُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِیمٍ در آن جدا گردد هر كارى استوارk دخانإِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِینَ كه ما فرستادیمش همانا در شبى فرخنده كه ما بودیم هر آینه بیم‏دهندگان‏`jiUدخانوَالْكِتَابِ الْمُبِینِ سوگند به كتاب آشكارi دخانحم حم‏mh_{دخانبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Mg]7زخرفYفَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ پس درگذر از ایشان و بگو سلامى پس زود است بدانندmfgmزخرفXوَقِیلِهِ یَارَبِّ إِنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ لَّا یُؤْمِنُونَ و گفتارش كه پروردگارا همانا اینانند گروهى ایمان‏نیارندگان‏.e9زخرفWوَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى یُؤْفَكُونَ و اگر پرسیشان كه آفریدستشان هر آینه گویند خدا پس كجا به دروغ رانده مى‏شوندud#AزخرفVوَلَا یَمْلِكُ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ و دارا نیستند آنان كه جز وى خوانند شفاعت را جز آنكو گواهى دهد به حقّ و ایشان مى‏دانند ! Ak XZiHe%دخان وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَى عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِینَ و همانا برگزیدیمشان بر دانشى بر جهانیان‏akQدخانمِن فِرْعَوْنَ إِنَّهُ كَانَ عَالِیًا مِّنَ الْمُسْرِفِینَ از فرعون كه او بود همانا گردن‏فرازى از فزونى‏جویان‏mMدخانوَلَقَدْ نَجَّیْنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِینِ و همانا رهانیدیم بنى‏اسرائیل را از عذاب خواركننده‏zUدخانفَمَا بَكَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَاء وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِینَ پس نگریست بر ایشان آسمان و زمین و نبودند مهلت‏دادگان‏/1'دخانكَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِینَ بدینسان ارث دادیم آنها را به گروهى دگران‏ دخانوَنَعْمَةٍ كَانُوا فِیهَا فَاكِهِینَ و نعمتى كه بودند در آن برخورداران‏wwuدخانوَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِیمٍ و كشتزارها و جایگاهى گرامى‏!%دخانكَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ بسا بازگذاردند از باغها و چشمه‏سارهائى‏WeCدخانوَاتْرُكْ الْبَحْرَ رَهْوًا إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ و بگذار دریا را آرام كه ایشانند سپاهى غرق‏شدگان‏HO;دخانفَأَسْرِ بِعِبَادِی لَیْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ پس ببر بندگانم را در شب كه شمائید پیروى‏شدگان‏R~MQدخانفَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ پس خواند پروردگار خویش را كه اینانند گروهى گنهكاران‏+}/!دخانوَإِنْ لَّمْ تُؤْمِنُوا لِی فَاعْتَزِلُونِ و اگر نگرویدید به من پس از من دورى گزینیدn|Uدخانوَإِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ و همانا پناه بردم به پروردگار من و پروردگار شما از آنكه مرا بیفكنید{دخانوَأَنْ لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّی آتِیكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ و آنكه گردنكشى نكنید بر خدا كه آرنده‏ام شما را به فرمانروائیى آشكارzsدخانأَنْ أَدُّوا إِلَیَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّی لَكُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ كه بسپرید به من بندگان خدا را كه منم براى شما فرستاده‏اى امین‏"y%دخانوَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءهُمْ رَسُولٌ كَرِیمٌ و هر آینه آزمودیم پیش از ایشان قوم فرعون را و بیامدشان فرستاده‏اى گرامى‏lxmeدخانیَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنتَقِمُونَ روزى كه خشم آریم خشم بزرگ را همانا مائیم انتقام‏گیرندگان‏kwekدخانإِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِیلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ همانا گشاینده‏ایم عذاب را اندكى همانا شمائید بازگشت‏كنان‏ & " } yWwsyl>_دخان5یَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِینَ پوشند از سُندس و اِستَبرق روى به روى‏icmدخان4فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ در باغها و چشمه‏سارهائى‏#دخان3إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی مَقَامٍ أَمِینٍ همانا پرهیزكارانند در جایگهى آرام‏!دخان2إِنَّ هَذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ این است آنچه بودید در آن شكّ مى‏كردید'دخان1ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْكَرِیمُ بچش كه توئى همانا آن مهتر گرامى‏6Wدخان0ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِیمِ پس بریزید بر سرش از شكنجه آب جوشان‏ 7دخان/خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاء الْجَحِیمِ بگیریدش پس بكشیدش به میان دوزخ‏]Y_دخان.كَغَلْیِ الْحَمِیمِ بسان جوشیدن آب جوشان‏uدخان-كَالْمُهْلِ یَغْلِی فِی الْبُطُونِ چون آهن گداخته جوشد در شكمهاTUQدخان,طَعَامُ الْأَثِیمِ خوراك گنهكار است‏esUدخان+إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ همانا درخت زَقّوم‏duMدخان*إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ مگر آنكو رحم كند خدا كه او است همانا عزّتمند مهربان‏ دخان)یَوْمَ لَا یُغْنِی مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَیْئًا وَلَا هُمْ یُنصَرُونَ روزى كه بى‏نیاز نگرداند دوستى از دوستى چیزى را و نه ایشان یارى شوند=C1دخان(إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ مِیقَاتُهُمْ أَجْمَعِینَ همانا روز جدا كردن وعده‏گاه ایشان است همگى‏-Mدخان'مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ نیافریدیمشان جز به حقّ و لیكن بیشتر ایشان نمى‏دانندgدخان&وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا لَاعِبِینَ و نیافریدیم آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است بازى‏كنان‏ ! دخان%أَهُمْ خَیْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ أَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِینَ آیا اینان بهترند یا قوم تُبّع و آنان كه پیش از ایشان بودند نابودشان كردیم كه بودند ایشان همانا گنهكاران‏2 3+دخان$فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ پس بیارید پدران ما را اگر هستید راستگویان‏c ?دخان#إِنْ هِیَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِینَ نیست آن جز مرگ نخستین ما و نیستیم ما گردآوردگان‏d wOدخان"إِنَّ هَؤُلَاء لَیَقُولُونَ همانا اینان گویندV _Gدخان!وَآتَیْنَاهُم مِّنَ الْآیَاتِ مَا فِیهِ بَلَاء مُّبِینٌ و دادیمشان از آیتها آنچه را در آن است آزمایشى آشكار 4\ s  -4d,!]aجاثیهیَسْمَعُ آیَاتِ اللَّهِ تُتْلَى عَلَیْهِ ثُمَّ یُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ یَسْمَعْهَا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ كه مى‏شنود آیتهاى خدا را خوانده مى‏شوند بر او پس اصرار ورزد برترى‏جویان چنانكه گوئى نشنیدستش پس مژده ده او را به عذابى دردناك‏+! qجاثیهوَیْلٌ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِیمٍ واى بر هر دروغگوى گنهكارى‏*!)]جاثیهتِلْكَ آیَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآیَاتِهِ یُؤْمِنُونَ این است آیتهاى خدا همى خوانیمش بر تو به حقّ پس به كدام سخن پس از خدا و آیتهایش ایمان مى‏آورندj)!1جاثیهوَاخْتِلَافِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاء مِن رِّزْقٍ فَأَحْیَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِیفِ الرِّیَاحِ آیَاتٌ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ و در گردش شبانه روز و آنچه فرستاد خدا از آسمان از روزیى كه زنده كرد بدان زمین را پس از مُردنش و گردانیدن بادها آیتهائى است براى قومى كه بخرد یابند,(!3جاثیهوَفِی خَلْقِكُمْ وَمَا یَبُثُّ مِن دَابَّةٍ آیَاتٌ لِّقَوْمٍ یُوقِنُونَ و در آفرینش شما و آنچه مى‏گستراند از جُنبنده آیتهائى است براى قومى كه یقین دارندq'!y_جاثیهإِنَّ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآیَاتٍ لِّلْمُؤْمِنِینَ همانا در آسمانها و زمین است آیتهائى براى ایمان‏آرندگان‏?&!]جاثیهتَنزِیلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ فرستادن كتاب از خداوند عزّتمند حكیم‏%! جاثیهحم حم‏o$!_{جاثیهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ ##دخان;فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ پس منتظر باش كه ایشانند هر آینه منتظران‏j"Oدخان:فَإِنَّمَا یَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ جز این نیست كه روانش ساختیم بر زبانت شاید یادآور شوندI![1دخان9فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ فضلى از پروردگار تو این است آن رستگارى بزرگ‏4 iyدخان8لَا یَذُوقُونَ فِیهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ نچشند در آن مرگ را جز مرگ نخستین و نگهداشت ایشان را از عذاب دوزخ‏-3!دخان7یَدْعُونَ فِیهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِینَ خوانند در آن به هر میوه‏اى ایمن‏شدگان‏ !دخان6كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِینٍ بدینگونه و همسر آوردیمشان به حور عین‏  & Gix4!?'جاثیهوَلَقَدْ آتَیْنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ و هر آینه دادیم به بنى‏اسرائیل كتاب و حكم و پیمبرى را و روزیشان دادیم از پاكیزه‏ها و برتریشان دادیم بر جهانیان‏}3!oجاثیهمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ أَسَاء فَعَلَیْهَا ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ آنكه كردار نیك كند پس براى خویش است و آنكه بدى كند پس بر آن است سپس بسوى پروردگار خویش بازگردانیده شویدT2!MQجاثیهقُل لِّلَّذِینَ آمَنُوا یَغْفِرُوا لِلَّذِینَ لا یَرْجُون أَیَّامَ اللَّهِ لِیَجْزِیَ قَوْمًا بِما كَانُوا یَكْسِبُونَ بگو بدانان كه ایمان آوردند بیامرزند براى آنان كه امید ندارند روزهاى خدا را تا پاداش دهد گروهى را بدانچه بودند دست مى‏آوردندZ1!iAجاثیه وَسَخَّرَ لَكُم مَّا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا مِّنْهُ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لَّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ و رام كرد براى شما آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همگى از آن وى است همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه اندیشه كنند[0!+جاثیه اللَّهُ الَّذِی سخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِیَ الْفُلْكُ فِیهِ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ خدا است آنكه رام كرد براى شما دریا را تا روان شود در آن كشتى به فرمانش و تا بجوئید روزى را از فضلش و شاید سپاسگزاریدi/!Wqجاثیه هَذَا هُدًى وَالَّذِینَ كَفَرُوا بِآیَاتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذَابٌ مَّن رِّجْزٍ أَلِیمٌ این است راهنمائى و آنان كه كفر ورزیدند به آیتهاى پروردگار خویش ایشان را است عذابى از پلید دردناك‏.!+[جاثیه مِن وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ وَلَا یُغْنِی عَنْهُم مَّا كَسَبُوا شَیْئًا وَلَا مَا اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاء وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ از پس ایشان است دوزخ و بى‏نیاز نكند از ایشان آنچه فراهم كردند چیزى و نه آنچه برگرفتند جز خدا دوستانى و ایشان را است عذابى بزرگ‏]-!kEجاثیه وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آیَاتِنَا شَیْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ و گاهى كه داند از آیتهاى ما چیزى را برگیردش به ریشخند براى ایشان است عذابى خواركننده‏   x !G;!جاثیهأَفَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَن یَهْدِیهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ آیا دیدى آن را كه برگرفت خداى خویش را هوس خویش و گمراهش ساخت خدا با دانائى و مُهر نهاد بر گوش او و دلش و نهاد بر دیده او پرده‏اى پس كه رهبریش كند پس از خدا آیا یادآور نمى‏شوند:!Gcجاثیهوَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ و آفرید خدا آسمانها و زمین را به حقّ و تا پاداش داده شود هر كه بدانچه دست آورد و ایشان ستم نشوندn9!Sجاثیهأًمْ حَسِبَ الَّذِینَ اجْتَرَحُوا السَّیِّئَاتِ أّن نَّجْعَلَهُمْ كَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاء مَّحْیَاهُم وَمَمَاتُهُمْ سَاء مَا یَحْكُمُونَ یا پنداشتند آنان كه فراهم كردند بدیها را كه بگردانیمشان مانند آنان كه ایمان آوردند و كردارهاى شایسته كردند یكسان زندگانیشان و مُردنشان چه زشت است آنچه حكم كنند8! جاثیههَذَا بَصَائِرُ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّقَوْمِ یُوقِنُونَ این بینشهائى است براى مردم و راهنمائى و رحمتى براى گروهى كه یقین دارندN7!{جاثیهإِنَّهُمْ لَن یُغْنُوا عَنكَ مِنَ اللَّهِ شَیئًا وإِنَّ الظَّالِمِینَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ وَاللَّهُ وَلِیُّ الْمُتَّقِینَ همانا ایشان بى‏نیازت نكنند از خدا به چیزى و همانا ستمگرانند برخیشان دوستان برخى و خدا است دوست پرهیزكاران‏ 6!?Oجاثیهثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَى شَرِیعَةٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاء الَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ سپس قرار دادیم تو را بر آئینى از كار پس پیرویش كن و پیروى مكن هوسهاى آنان را كه نمى‏دانندt5!Eجاثیهوَآتَیْنَاهُم بَیِّنَاتٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمْ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ إِنَّ رَبَّكَ یَقْضِی بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا كَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ و آوردیمشان تابشهائى (نشانیهائى) از كار پس اختلاف نكردند مگر از پس آنكه بیامدشان دانش به سركشى میان خویش همانا پروردگار تو داورى كند میان ایشان روز رستاخیز در آنچه بودند در آن اختلاف مى‏كردند  dQ3C!Uجاثیهوَأَمَّا الَّذِینَ كَفَرُوا أَفَلَمْ تَكُنْ آیَاتِی تُتْلَى عَلَیْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَكُنتُمْ قَوْمًا مُّجْرِمِینَ و امّا آنان كه كفر ورزیدند آیا نبود آیتهاى من خوانده مى‏شد بر شما پس كبر ورزیدید و شدید گروهى گنهكاران‏CB!gجاثیهفَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَیُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِی رَحْمَتِهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِینُ اما آنان كه ایمان آوردند و كردارهاى نكو كردند پس درآردشان پروردگارشان در رحمت خویش این است آن رستگارى آشكارA!wجاثیههَذَا كِتَابُنَا یَنطِقُ عَلَیْكُم بِالْحَقِّ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنسِخُ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ این است كتاب ما سخنگوى است بر شما به حقّ همانا ما استنساخ مى‏كردیم (مى‏نوشتیم) آنچه را بودید مى‏كردیدC@!A;جاثیهوَتَرَى كُلَّ أُمَّةٍ جَاثِیَةً كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَى إِلَى كِتَابِهَا الْیَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و بینى هر ملّتى را به زانو درآمده هر ملّتى خوانده شوند بسوى كتاب خویش امروز پاداش داده مى‏شوید آنچه را بودید مى‏كردیدx?!Mجاثیهوَلَلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرضِ وَیَومَ تَقُومُ السَّاعَةُ یَوْمَئِذٍ یَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ و خدا را است پادشاهى آسمانها و زمین و روزى كه بپا شود ساعت آن روز زیانكار شوند نادرستان‏~>!99جاثیهقُلِ اللَّهُ یُحْیِیكُمْ ثُمَّ یُمِیتُكُمْ ثُمَّ یَجْمَعُكُمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ لَا رَیبَ فِیهِ وَلَكِنَّ أَكَثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ بگو خدا زنده سازد شما را پس بمیراندتان سپس گرد آورد شما را بسوى روز رستاخیز نیست شكى در آن و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانندd=!=جاثیهوَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ مَّا كَانَ حُجَّتَهُمْ إِلَّا أَن قَالُوا ائْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گاهى كه خوانده شود بر ایشان آیتهاى ما روشن نباشد دستاویز ایشان جز آنكه گویند بیارید پدران ما را اگر هستید راستگویان‏2<!koجاثیهوَقَالُوا مَا هِیَ إِلَّا حَیَاتُنَا الدُّنْیَا نَمُوتُ وَنَحْیَا وَمَا یُهْلِكُنَا إِلَّا الدَّهْرُ وَمَا لَهُم بِذَلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا یَظُنُّونَ و گفتند نیست آن جز زندگانى نزدیك ما مى‏میریم و زنده شویم و نمیراند ما را جز روزگار و نیستشان به این دانشى نیستند آنان جز پندارندگان‏  d S&~M!3{احقافمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى وَالَّذِینَ كَفَرُوا عَمَّا أُنذِرُوا مُعْرِضُونَ نیافریدیم آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است جز به حقّ و سرآمدى نامبرده و آنان كه كفر ورزیدند هستند از آنچه بیم داده شدند روى‏گردانان‏AL!aاحقافتَنْزِیلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ فرستادن كتاب از خداوند عزّتمند حكیم‏K! احقافحم حم‏oJ!_{احقافبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏I!=_جاثیه%وَلَهُ الْكِبْرِیَاء فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ و او را است برترى در آسمانها و زمین و او است عزّتمند حكیم‏)H!5جاثیه$فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَرَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ الْعَالَمِینَ پس خداى را است سپاس پروردگار آسمانها و پروردگار زمین پروردگار جهانیان‏3G!Yجاثیه#ذَلِكُم بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آیَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَغَرَّتْكُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا فَالْیَوْمَ لَا یُخْرَجُونَ مِنْهَا وَلَا هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ این بدان است كه گرفتید آیتهاى خدا را ریشخند و فریب داد شما را زندگانى دنیا پس امروز برون آورده نشوند از آن و نه بهانه پذیرفته شود از ایشان‏VF!UMجاثیه"وَقِیلَ الْیَوْمَ نَنسَاكُمْ كَمَا نَسِیتُمْ لِقَاء یَوْمِكُمْ هَذَا وَمَأْوَاكُمْ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّاصِرِینَ و گفته شد امروز فراموش كنیم شما را بدانسان كه فراموش كردید رسیدن را به روز خویش این و جایگاه شماست آتش و نیست شما را یارانى‏WE!OUجاثیه!وَبَدَا لَهُمْ سَیِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُون و پدیدار شد براى ایشان بدیهاى آنچه كردند و فرود آمد بدیشان آنچه بودند بدان مسخره مى‏كردند=D!ywجاثیه وَإِذَا قِیلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَالسَّاعَةُ لَا رَیْبَ فِیهَا قُلْتُم مَّا نَدْرِی مَا السَّاعَةُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَمَا نَحْنُ بِمُسْتَیْقِنِینَ و هر گاه گفته مى‏شد كه وعده خدا است حقّ و ساعت نیست شكّى در آن مى‏گفتید ندانیم چیست ساعت نپنداریم جز گمانى و نیستیم ما یقین‏دارندگان‏ q  B *q#q.T!meاحقاف قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِن كَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَكَفَرْتُم بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّن بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَى مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ بگو آیا دیدید اگر باشد از نزد خدا و كفر ورزیدید بدان و گواهى دهد گواهى از بنى‏اسرائیل بر مانند آن پس ایمان آورد و شما كبر ورزیدید همانا خدا رهبرى نكند گروه ستمگران راJS!]-احقاف قُلْ مَا كُنتُ بِدْعًا مِّنْ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِی مَا یُفْعَلُ بِی وَلَا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا یُوحَى إِلَیَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ بگو نیستم من نوظهورى (تازه درآمدى) از پیغمبران و ندانم چه كرده مى‏شود به من و نه به شما پیروى نكنم جز آنچه را وحى شود بسویم و نیستم من جز ترساننده آشكار5R!aاحقافأَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَیْتُهُ فَلَا تَمْلِكُونَ لِی مِنَ اللَّهِ شَیْئًا هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِیضُونَ فِیهِ كَفَى بِهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَكُمْ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ یا گویند به دروغش آوردى بگو اگر دروغش آرم دارا نباشید براى من از خدا چیزى را او داناتر است بدانچه فروروید در آن بس است او گواهى میان من و شما و او است آمرزگار مهربان‏FQ!U-احقافوَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ هَذَا سِحْرٌ مُّبِینٌ و گاهى كه خوانده شود بر ایشان آیتهاى ما روشن گویند آنان كه كفر ورزیدند به حقّ گاهى كه بیامدشان این است جادوئى آشكارJP!O;احقافوَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاء وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِینَ و گاهى كه گردآورده شوند مردم باشند ایشان را دشمنانى و باشند به پرستش ایشان كافران‏PO!}احقافوَمَنْ أَضَلُّ مِمَّن یَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَن لَّا یَسْتَجِیبُ لَهُ إِلَى یَومِ الْقِیَامَةِ وَهُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ و كیست گمراه‏تر از آنكه خواند جز خدا آن را كه نپذیرد برایش تا روز رستاخیز و ایشانند از خواندن آنان ناآگاهان‏fN!7 احقافقُلْ أَرَأَیْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِی مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِی السَّمَاوَاتِ اِئْتُونِی بِكِتَابٍ مِّن قَبْلِ هَذَا أَوْ أَثَارَةٍ مِّنْ عِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ بگو آیا دیدید آنچه را خوانید جز خدا بنمائیدم چه چیز آفریدند از زمین یا ایشان را است شركتى در آسمانها بیاریدم به كتابى از پیش از این یا بازمانده‏اى از دانش اگر هستید راستگویان‏  )Z!}Kاحقافأُوْلَئِكَ الَّذِینَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَنَتَجاوَزُ عَن سَیِّئَاتِهِمْ فِی أَصْحَابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِی كَانُوا یُوعَدُونَ آنانند كه پذیریم از ایشان بهتر آنچه را كردند و درگذریم از بدیهاى ایشان در یاران بهشت وعده راستى كه بودند وعده داده مى‏شدندPY!wاحقافوَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلَى وَالِدَیَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی إِنِّی تُبْتُ إِلَیْكَ وَإِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ و پند دادیم انسان را در باره پدر و مادرش به نیكى بارور شد بدو مادرش به ناخواه و بنهادش به ناخواه و باروریش و از شیر گرفتنش سى ماه تا گاهى كه رسید نیروهاى خود را و رسید به چهل سال گفت پروردگارا رهنمونم باش تا سپاس گزارم نعمتت را آن را كه ارزانى داشتى به من و به پدر و مادرم و تا كنم كردارى شایسته كه بپسندیش و اصلاح كن برایم در فرزندانم همانا بازگشتم بسوى تو و همانا منم از اسلام‏آرندگان‏)X!Gاحقافأُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا جَزَاء بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ آنانند یاران بهشت جاودانان در آن پاداشى برابر آنچه بودند مى‏كردند W!mاحقاف إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ همانا آنان كه گفتند پروردگار ما خدا است و سپس پایدار ماندند نیست بیمى بر ایشان و نه اندوهگین شوند&V!Umاحقاف وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إِمَامًا وَرَحْمَةً وَهَذَا كِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِیًّا لِّیُنذِرَ الَّذِینَ ظَلَمُوا وَبُشْرَى لِلْمُحْسِنِینَ و از پیشش كتاب موسى پیشوا و رحمتى و این است كتابى تصدیق‏كننده به زبان عربى تا بترساند آنان را كه ستم كردند و مژده است براى نكوكاران‏BU!O+احقاف وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا لَوْ كَانَ خَیْرًا مَّا سَبَقُونَا إِلَیْهِ وَإِذْ لَمْ یَهْتَدُوا بِهِ فَسَیَقُولُونَ هَذَا إِفْكٌ قَدِیمٌ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند بدانان كه ایمان آوردند اگر خوبى مى‏بود پیشى نمى‏گرفتند از ما بدان و چون رهبرى نشدند بدان زود است گویند آن است دروغى كهن‏  b n,]`! احقافقَالُوا أَجِئْتَنَا لِتَأْفِكَنَا عَنْ آلِهَتِنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ گفتند آیا آمدى ما را تا فریب دهى ما را از خدایان ما پس بیار ما را آنچه بیم دهى ما را اگر هستى از راستگویان‏K_! احقافوَاذْكُرْ أَخَا عَادٍ إِذْ أَنذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقَافِ وَقَدْ خَلَتْ النُّذُرُ مِن بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّی أَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ و یاد كن برادر عاد را گاهى كه ترسانید قومش را در اَحقاف و هر آینه گذشته بودند ترسانندگان از پیش رویش و از پشت سرش كه پرستش نكنید جز خدا را همانا مى‏ترسم بر شما از عذاب روزى بزرگ‏@^!gاحقافوَیَوْمَ یُعْرَضُ الَّذِینَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَیِّبَاتِكُمْ فِی حَیَاتِكُمُ الدُّنْیَا وَاسْتَمْتَعْتُم بِهَا فَالْیَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنتُمْ تَفْسُقُونَ و روزى كه عرضه شوند آنان كه كفر ورزیدند بر آتش بردید (به پایان رسانیدید) خوشیهاى خویش را در زندگانى دنیاى خویش و كامیاب شدید بدانها پس امروز كیفر داده شوید عذاب خوارى را بدانچه بودید برترى مى‏جستید در زمین به ناروا و بدانچه بودید نافرمانى مى‏كردیدz]!kاحقافوَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا وَلِیُوَفِّیَهُمْ أَعْمَالَهُمْ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ و هر كدام را پایه‏هائى است از آنچه عمل كردند و تا سراسر دهد بدیشان كردارهاى ایشان را و ایشان ستم نشوندp\!;احقافأُوْلَئِكَ الَّذِینَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِینَ آنانند كه راست آمد (فرود آمد) بر ایشان سخن در ملّتهائى كه گذشتند پیش از ایشان از پرى و آدمى كه ایشانند همانا زیانكاران‏[!%احقافوَالَّذِی قَالَ لِوَالِدَیْهِ أُفٍّ لَّكُمَا أَتَعِدَانِنِی أَنْ أُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتْ الْقُرُونُ مِن قَبْلِی وَهُمَا یَسْتَغِیثَانِ اللَّهَ وَیْلَكَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَیَقُولُ مَا هَذَا إِلَّا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ و آن كه گفت به پدر و مادر خویش واى بر شما (آوخ از شما) آیا وعده دهیدم (بیم دهیدم) كه برون آورده شوم حالى كه گذشتند قرنها پیش از من و آنان (پدر و مادر) به فریاد مى‏خواندند خدا را كه واى بر تو ایمان آر زیرا وعده خدا است حق پس گفت نیست این جز افسانه‏هاى پیشینیان‏ I RFf!7Kاحقاففَلَوْلَا نَصَرَهُمُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ قُرْبَانًا آلِهَةً بَلْ ضَلُّوا عَنْهُمْ وَذَلِكَ إِفْكُهُمْ وَمَا كَانُوا یَفْتَرُونَ پس چرا یاریشان نكردند آنان كه برگرفتند جز خدا براى نزدیك شدن به خدا خدایانى بلكه گم شدند از ایشان و این است دروغ ایشان (تهمت ایشان) و آنچه بودند دروغ مى‏آوردند e!}احقافوَلَقَدْ أَهْلَكْنَا مَا حَوْلَكُم مِّنَ الْقُرَى وَصَرَّفْنَا الْآیَاتِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ و همانا نابود ساختیم آنچه پیرامون شما است از شهرها و گردانیدیم (زیر و رو كردیم) آیتها را باشد آنان بازگردند%d!9احقافوَلَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِیمَا إِن مَّكَّنَّاكُمْ فِیهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَا أَبْصَارُهُمْ وَلَا أَفْئِدَتُهُم مِّن شَیْءٍ إِذْ كَانُوا یَجْحَدُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُون و هر آینه فرمانرواشان ساختیم در آنچه فرمانروا نساختیم شما را در آن و قرار دادیم براى ایشان گوشى و دیدگانى و دلهائى پس بى‏نیاز نكرد از ایشان گوششان و نه دیدگانشان و نه دلهاشان چیزى را گاهى كه بودند برابرى (پایمال) كردند آیتهاى خدا را و فرود آمد بدیشان آنچه بودند بدان مسخره مى‏كردندmc!mcاحقافتُدَمِّرُ كُلَّ شَیْءٍ بِأَمْرِ رَبِّهَا فَأَصْبَحُوا لَا یُرَى إِلَّا مَسَاكِنُهُمْ كَذَلِكَ نَجْزِی الْقَوْمَ الْمُجْرِمِینَ سرنگون سازد هر چیز را به فرمان پروردگار خویش پس بامداد كردند دیده نمى‏شد جز نشیمنهاى آنان بدینگونه پاداش دهیم به گروه گنهكاران‏Jb!Q9احقاففَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ أَوْدِیَتِهِمْ قَالُوا هَذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُم بِهِ رِیحٌ فِیهَا عَذَابٌ أَلِیمٌ تا گاهى كه نگریستندش ابرى روى‏آرنده بسوى درّه‏هاشان گفتند این است ابرى بارنده بر ما بلكه آن است آنچه شتاب مى‏خواستید بدان بادى است در آن عذابى دردناك‏3a!Cاحقافقَالَ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَأُبَلِّغُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ وَلَكِنِّی أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ گفت جز این نیست كه دانش نزد خدا است و مى‏رسانم به شما آنچه فرستاده شدم بدان و لیكن بینم شما را گروهى نادانان‏  f 2 b&$l!Yeاحقاف"وَیَوْمَ یُعْرَضُ الَّذِینَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَلَیْسَ هَذَا بِالْحَقِّ قَالُوا بَلَى وَرَبِّنَا قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ و روزى كه عرضه شوند كافران بر آتش آیا نیست این حقّ گفتند بلى سوگند به پروردگار ما گفت پس بچشید عذاب را بدانچه بودید كفر مى‏ورزیدیدok!9احقاف!أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَمْ یَعْیَ بِخَلْقِهِنَّ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ یُحْیِیَ الْمَوْتَى بَلَى إِنَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ آیا ندیدند آنكه خداوندى كه آفرید آسمانها و زمین را و خسته نگردید از آفریدن آنها توانا است كه زنده كند مُردگان را بلى همانا او است بر همه چیز تواناEj! wاحقاف وَمَن لَّا یُجِبْ دَاعِیَ اللَّهِ فَلَیْسَ بِمُعْجِزٍ فِی الْأَرْضِ وَلَیْسَ لَهُ مِن دُونِهِ أَولِیَاء أُوْلَئِكَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ و آنكه اجابت نكند دعوت خدا را پس نیست عاجزكننده در زمین و نیستش جز او دوستانى آنانند در گمراهى آشكارLi!S;احقافیَا قَوْمَنَا أَجِیبُوا دَاعِیَ اللَّهِ وَآمِنُوا بِهِ یَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَیُجِرْكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ اى قوم ما بپذیرید دعوت‏كننده خدا را و ایمان آرید بدو بیامرزد براى شما از گناهان شما و پناه دهد شما را از عذابى دردناك‏0h!eqاحقافقَالُوا یَا قَوْمَنَا إِنَّا سَمِعْنَا كِتَابًا أُنزِلَ مِن بَعْدِ مُوسَى مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ یَهْدِی إِلَى الْحَقِّ وَإِلَى طَرِیقٍ مُّسْتَقِیمٍ گفتند اى قوم ما همانا شنیدیم كتابى را فرستاده شده بود پس از موسى تصدیق‏كننده آنچه پیش روى آن است رهبرى كند بسوى حقّ و بسوى راهى راست‏g!y)احقافوَإِذْ صَرَفْنَا إِلَیْكَ نَفَرًا مِّنَ الْجِنِّ یَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوا أَنصِتُوا فَلَمَّا قُضِیَ وَلَّوْا إِلَى قَوْمِهِم مُّنذِرِینَ و گاهى كه روى‏آور ساختیم بسویت تنى چند از پریان كه قرآن را شنوند پس هنگامى كه نزدش آمدند (حضورش را دریافتند) گفتند خموش باشید تا گاهى كه پایان یافت بازگشتند بسوى قوم خویش بیم‏دهندگان‏  N :@K&s1محمد سَیَهْدِیهِمْ وَیُصْلِحُ بَالَهُمْ زود است رهبریشان كند و ساز آرد سامان ایشان راqrIمحمد فَإِذا لَقِیتُمُ الَّذِینَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاء حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ذَلِكَ وَلَوْ یَشَاء اللَّهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَكِن لِّیَبْلُوَ بَعْضَكُم بِبَعْضٍ وَالَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَلَن یُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ پس هر گاه رسیدید بدانان كه كفر ورزیدند پس زدن گردنها تا گاهى كه بخون آغشته سازیدشان پس استوار كنید بستن را سپس یا منّت نهادنى پس از این و یا فدیه گرفتنى تا بگذارد جنگ بارهاى خود را این و اگر مى‏خواست خدا هر آینه پیروزى مى‏جست برایشان و لیكن تا بیازماید گروهى از شما را به گروهى و آنان كه كشته شدند و در راه خدا گم نكند هرگز كردار ایشان راcq9محمد ذَلِكَ بِأَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِینَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِن رَّبِّهِمْ كَذَلِكَ یَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ این بدانست كه آنان كه كفر ورزیدند پیروى كردند باطل را و آنان كه ایمان آوردند پیروى كردند حقّ را از پروردگارشان بدینسان زند خدا براى مردم مثَلهاى ایشان راp محمد وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ و آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند و ایمان آوردند بدانچه فرستاده شد بر محمد «ص» و آن است حقّ از پروردگارشان بسترد از ایشان بدیهاى ایشان را و بساز آفریدگار بار ایشان راo محمد الَّذِینَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ آنان كه كفر ورزیدند و بازداشتند از راه خدا گمراه كرد كردار ایشان راnn_{محمد بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏=m!_احقاف#فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُوْلُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِل لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَ مَا یُوعَدُونَ لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّن نَّهَارٍ بَلَاغٌ فَهَلْ یُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الْفَاسِقُونَ پس شكیبا شو چنانكه شكیبا شدند دارندگان عزم از پیمبران و شتاب نخواه براى ایشان گوئیا ایشان روزى كه بنگرند آنچه را وعده داده شوند نمانده‏اند جز ساعتى از روز ابلاغى (رساندنى) است پس آیا نابود شوند جز گروه نافرمانان‏ ' s o3|Kمحمد أَفَمَن كَانَ عَلَى بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ كَمَن زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ آیا آنكه او است بر روشنائى (یا نشانى) از پروردگار خویش مانند آن است كه بیاراست برایش زشتى كردارش و پیروى كردند هوسهاى خود را{Qeمحمد وَكَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ هِیَ أَشَدُّ قُوَّةً مِّن قَرْیَتِكَ الَّتِی أَخْرَجَتْكَ أَهْلَكْنَاهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ و بسا شهرى كه سخت‏تر بود در نیرو از شهر تو كه برون راندت نابودشان ساختیم پس نیست یاورى ایشان را z=Oمحمد إِنَّ اللَّهَ یُدْخِلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَالَّذِینَ كَفَرُوا یَتَمَتَّعُونَ وَیَأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الْأَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ همانا خدا درآورد آنان را كه ایمان آوردند و كردارهاى شایسته كردند باغهائى كه روان است زیر آنها جویها و آنان كه كفر ورزیدند كامرانى كنند و خورند بدانسان كه خورند دامها و آتش است جایگاهى براى آنان‏Oy_7محمد ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَأَنَّ الْكَافِرِینَ لَا مَوْلَى لَهُمْ این بدان است كه خدا دوست آنانى است كه ایمان آوردند و كافران را نیست دوستى (سرپرستى)xE[محمد أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَلِلْكَافِرِینَ أَمْثَالُهَا آیا نگشتند در زمین تا بنگرند چگونه بود فرجام آنان كه پیش از ایشان بودند واژگون ساخت خدا بر ایشان و كافران را است نمونه‏هاى آنها0w!7محمد ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ این بدان است كه ایشان ناخوش داشتند آنچه را فرستاد خدا پس تباه ساخت كارهاى ایشان را v}محمد وَالَّذِینَ كَفَرُوا فَتَعْسًا لَّهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ و آنان كه كفر ورزیدند پس واى بر ایشان (زشت بادشان) و گم كرد كارهاى آنان راTue;محمد یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرْكُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ اى آنانكه ایمان آوردید اگر یارى كنید خدا را یاریتان كند و استوار سازد قدمهاى شما راUt5mمحمد وَیُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ و درآردشان ببهشت آراسته است آن را براى ایشان (شناسا ساخته است)  & Q=محمد فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَمَثْوَاكُمْ پس بدان كه نیست خدائى جز خدا و آمرزش خواه براى گناه خویش و براى مردان و زنان مؤمن و خدا داند گردشگاه شما و آرامگاه شما راf{Iمحمد فَهَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِیَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَاء أَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ آیا چشم براهند جز ساعت را كه بیایدشان ناگاه چه همانا بیامد نشانیهاى آن پس كجا براى ایشان است گاهى كه بیایدشان یادآوریشان‏uمحمد وَالَّذِینَ اهْتَدَوْا زَادَهُمْ هُدًى وَآتَاهُمْ تَقْواهُمْ و آنان كه رهبرى خواستند بیفزودشان رهبرى و داد بدیشان پرهیزكارى ایشان راP~محمد وَمِنْهُم مَّن یَسْتَمِعُ إِلَیْكَ حَتَّى إِذَا خَرَجُوا مِنْ عِندِكَ قَالُوا لِلَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مَاذَا قَالَ آنِفًا أُوْلَئِكَ الَّذِینَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ و از ایشان است آنكه گوش فرا دهد بسویت تا گاهى كه برون روند از نزدت گویند بدانان كه داده شدند دانش را چه گفت پیش آنانند كه مُهر نهاد خدا بر دلهاشان و پیروى كردند هوسهاى خویش را }محمد مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِیهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاء غَیْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِن لَّبَنٍ لَّمْ یَتَغَیَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِینَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَلَهُمْ فِیهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِی النَّارِ وَسُقُوا مَاء حَمِیمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءهُمْ مثَل بهشتى كه وعده داده شدند پرهیزكاران در آن است جویهائى از آبى ناگشته‏رنگ و جویهائى از شیر ناگشته‏مزه و جویهائى از باده خوشكام براى نوشندگان و جویهائى از انگبین پالوده و ایشان را است از همه میوه‏ها و آمرزشى از پروردگارشان مانند آنكه او است جاودان در آتش و نوشانیده شدند آبى جوشان كه پاره پاره ساخت روده‏هاى آنان را W [;+P6W -محمد ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ این بدان است كه پیروى كردند آنچه را به خشم آورد خدا را و ناخوش داشتند خوش‏آیند او را پس تباه ساخت كردارهاى ایشان را: Oمحمد فَكَیْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمْ الْمَلَائِكَةُ یَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ پس چگونه است گاهى كه بیابندشان فرشتگان زنند رویهاى ایشان و پشتهاى ایشان را محمد ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِینَ كَرِهُوا مَا نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطِیعُكُمْ فِی بَعْضِ الْأَمْرِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ این بدان است كه گفتند بدانان كه ناخوش داشتند آنچه را خدا فرستاد زود است فرمانبردارى كنیم شما را در پاره‏اى از كار و خدا داند نهان‏داشتن آنان را W%محمد إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّیْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَى لَهُمْ همانا آنان كه برگشتند بر پشتهاى خویش از پس آنكه آشكار شد براى ایشان هدایت شیطان بیاراست براى ایشان و فریبشان داد  محمد أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا آیا فرونمى‏روند (تدبر نمى‏كنند) در قرآن یا بر دلهائى است قفلهاى آنها7yمحمد أُوْلَئِكَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ آنانند كه لعنشان كرد خدا پس كر ساختشان و كور ساخت دیدگان ایشان راmAمحمد فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِن تَوَلَّیْتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَكُمْ پس آیا امید دارید (چنین است) كه هر گاه به سرپرستى گمارده شدید آنكه تبهكارى كنید در زمین و ببرید رشته خویشاوندیهاى خویش را محمد طَاعَةٌ وَقَوْلٌ مَّعْرُوفٌ فَإِذَا عَزَمَ الْأَمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَكَانَ خَیْرًا لَّهُمْ فرمانبردارى و سخنى پسندیده تا گاهى كه استوار شود كار پس اگر راست مى‏گفتند خدا را هر آینه بهتر بود ایشان راn5محمد وَیَقُولُ الَّذِینَ آمَنُوا لَوْلَا نُزِّلَتْ سُورَةٌ فَإِذَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ مُّحْكَمَةٌ وَذُكِرَ فِیهَا الْقِتَالُ رَأَیْتَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ یَنظُرُونَ إِلَیْكَ نَظَرَ الْمَغْشِیِّ عَلَیْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَأَوْلَى لَهُمْ و گویند آنان كه ایمان آوردند چرا فرود نیاید سوره‏اى پس هر گاه فرستاده شود سوره‏اى محكم و یادآورى شود در آن جنگ بینى آنان را كه در دلهاشان بیمارى است نگرند بسویت نگریستن بیهوش گشته از مرگ پس سزاوار باد ایشان را (مرگ بر ایشان) z _z-محمد $إِنَّمَا الحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَإِن تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا یُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ وَلَا یَسْأَلْكُمْ أَمْوَالَكُمْ جز این نیست كه زندگانى دنیا بازى و هوسرانى است و اگر ایمان آرید و پرهیزكارى كنید بپردازد به شما مزدهاى شما را و نپرسد از شما (نخواهد) خواسته‏هاى شما راCE9محمد #فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَكُمْ وَلَن یَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ پس زبون (سست) نشوید كه خوانید بسوى آشتى و شمائید سرافرازان (چیره‏گان) و خدا با شما است و هرگز نكاهد از شما كارهاى شما را#;محمد "إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ ثُمَّ مَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ همانا آنان كه كفر ورزیدند و بازداشتند از راه خدا پس مردند حالى كه بودند كافران هرگز نیامرزد خدا آنان راxUمحمد !یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَكُمْ اى آنان كه ایمان آوردید فرمان برید خدا را و فرمان برید پیمبر را و تباه نسازید كارهاى خود رامحمد إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الهُدَى لَن یَضُرُّوا اللَّهَ شَیْئًا وَسَیُحْبِطُ أَعْمَالَهُمْ همانا آنان كه كفر ورزیدند و بازداشتند از راه خدا و ستیزه كردند با پیمبر پس از آنكه روشن شد براى ایشان رهبرى هرگز آسیب نرسانند خدا را به چیزى و زود است تباه سازد كارهاى آنان را محمد وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِینَ مِنكُمْ وَالصَّابِرِینَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَكُمْ هر آینه بیازمائیم شما را تا بدانیم كوششگران را از شما و شكیبایان را و بیازمائیم داستانها (یا آگهیهاى) شما را iمحمد وَلَوْ نَشَاء لَأَرَیْنَاكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُم بِسِیمَاهُمْ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ الْقَوْلِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ أَعْمَالَكُمْ و اگر مى‏خواستیم هر آینه مى‏نمودیمت آنان را كه بشناسیشان با چهره‏هاشان و بشناسیشان هر آینه در آهنگ گفتار و خدا داند كارهاى شما راE K7محمد أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَن لَّن یُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ یا پنداشتند آنان كه در دلهاشان بیمارى است كه هرگز برون نیارد خدا كینه‏هاى آنان را   Q  ~S'فتحلِیُدْخِلَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَیُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَكَانَ ذَلِكَ عِندَ اللَّهِ فَوْزًا عَظِیمًا تا درآرد مردان و زنان مؤمن را به بهشتهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آنها و بزداید از ایشان بدیهاى ایشان را و آن است نزد خدا رستگارى بزرگ W?mفتحهُوَ الَّذِی أَنزَلَ السَّكِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیَزْدَادُوا إِیمَانًا مَّعَ إِیمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَكِیمًا او است آنكه فرستاد آرامش را در دلهاى مؤمنان تا بیفزایند ایمانى بر ایمانشان و خدا را است لشكرهاى آسمانها و زمین و خدا است داناى حكیم‏فتحوَیَنصُرَكَ اللَّهُ نَصْرًا عَزِیزًا و یاریت كند خدا یاریى سرفراز (عزّتمند)cEفتحلِیَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَیُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْكَ وَیَهْدِیَكَ صِرَاطًا مُّسْتَقِیمًا تا بیامرزد برایت خدا آنچه را كه پیشى گرفت از گناهت و آنچه را پس آمد و انجام رساند نعمتش را بر تو و رهبریت كند به راهى راست‏L #uفتحإِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِینًا همانا پیروزى دادیم پیروزى آشكار (یا بگشودیم برایت گشایشى آشكار)k_{فتحبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Vo5محمد &هَاأَنتُمْ هَؤُلَاء تُدْعَوْنَ لِتُنفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَمِنكُم مَّن یَبْخَلُ وَمَن یَبْخَلْ فَإِنَّمَا یَبْخَلُ عَن نَّفْسِهِ وَاللَّهُ الْغَنِیُّ وَأَنتُمُ الْفُقَرَاء وَإِن تَتَوَلَّوْا یَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَكُمْ ثُمَّ لَا یَكُونُوا أَمْثَالَكُمْ اینك شمائید كه خوانده مى‏شوید به انفاق كردن در راه خدا پس از شما است آنكه خوددارى كند (بخل ورزد) و هر كه خوددارى كند جز این نیست كه بر جان خویش خوددارى كند و خدا بى‏نیاز است و شمائید نیازمندان و اگر پشت كنید بگیرد بجاى شما گروهى را جز شما پس نباشند مانندگان شماc%محمد %إِن یَسْأَلْكُمُوهَا فَیُحْفِكُمْ تَبْخَلُوا وَیُخْرِجْ أَضْغَانَكُمْ اگر بپرسد آنها را از شما پس ایستادگى كند در خواستن (سختى ورزد) خوددارى كنید و برون آرد (آشكار كند) كینه‏هاى شما را 2 +2f +فتح سَیَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ شَغَلَتْنَا أَمْوَالُنَا وَأَهْلُونَا فَاسْتَغْفِرْ لَنَا یَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِم مَّا لَیْسَ فِی قُلُوبِهِمْ قُلْ فَمَن یَمْلِكُ لَكُم مِّنَ اللَّهِ شَیْئًا إِنْ أَرَادَ بِكُمْ ضَرًّا أَوْ أَرَادَ بِكُمْ نَفْعًا بَلْ كَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرًا زود است به تو گویند بازنشستگان از دشت‏نشینان كه سرگرم داشت ما را خواسته‏هاى ما و خاندانهاى ما پس آمرزش خواه براى ما گویند با زبانهاى خویش آنچه را نیست در دلهاشان بگو پس كه دارا گردد براى شما از خدا چیزى را اگر بخواهد به شما زیانى را یا بخواهد به شما سودى را بلكه خدا است بدانچه مى‏كنید آگاه‏ CQفتح إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَكَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ فَمَن نَّكَثَ فَإِنَّمَا یَنكُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَیْهُ اللَّهَ فَسَیُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا همانا آنان كه با تو پیمان بندند (دست بیعت به تو دهند) جز این نیست كه با خدا پیمان بندند دست خدا است فراز دستهاى ایشان پس هر كه پیمان‏شكنى كند جز این نیست كه بر خویش پیمان شكند و آنكه پایدار ماند (وفا كند) بر آنچه پیمان بست با خدا بر آن زود است بدو دهد پاداشى گران (بزرگ را) فتح لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُعَزِّرُوهُ وَتُوَقِّرُوهُ وَتُسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِیلًا تا ایمان آرید به خدا و پیمبرش و یاریش كنید (گرامیش دارید) و ارجمندش دارید و تسبیحش گویید بامدادان و شب‏هنگام‏N[?فتحإِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِیرًا همانا فرستادیمت گواهى و مژده‏دهنده و ترساننده‏5eفتحوَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِیزًا حَكِیمًا و خدا را است لشكرهاى آسمانها و زمین و خدا است عزّتمند حكیم‏Tفتحوَیُعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِینَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّینَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَیْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِیرًا و عذاب كند مردان و زنان منافق (دوروى) و مردان و زنان مشرك را آنان كه به خدا گمان بد برند بر ایشان بار گردش بد (پیش‏آمد بد) و خشم گیرد خدا بر ایشان و لعن كند ایشان را و آماده سازد براى ایشان دوزخ را و چه زشت است جایگاهى‏  k |&_فتحلَیْسَ عَلَى الْأَعْمَى حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِیضِ حَرَجٌ وَمَن یُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَن یَتَوَلَّ یُعَذِّبْهُ عَذَابًا أَلِیمًا نیست بر كور پروائى و نه بر لنگ پروائى و نه بر بیمار پروائى و آنكه فرمانبردارى كند خدا و پیمبرش را درآردش بهشتهائى كه روان است زیرا آنها جویها و آنكه پشت كند عذابش كند عذابى دردناك‏%%Usفتحقُل لِّلْمُخَلَّفِینَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَى قَوْمٍ أُوْلِی بَأْسٍ شَدِیدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ یُسْلِمُونَ فَإِن تُطِیعُوا یُؤْتِكُمُ اللَّهُ أَجْرًا حَسَنًا وَإِن تَتَوَلَّوْا كَمَا تَوَلَّیْتُم مِّن قَبْلُ یُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِیمًا بگو به بازنشستگان از دشت‏نشینان زود است خوانده مى‏شوید بسوى گروهى دارنده نیرویى سخت پیكارشان كنید یا (تا) اسلام آرند پس اگر فرمانبردارى كنید بدهد شما را خدا پاداش نیك و اگر پشت كنید بدانسان كه پشت كردید از پیش عذاب كند شما را عذابى دردناك‏d$3فتحسَیَقُولُ الْمُخَلَّفُونَ إِذَا انطَلَقْتُمْ إِلَى مَغَانِمَ لِتَأْخُذُوهَا ذَرُونَا نَتَّبِعْكُمْ یُرِیدُونَ أَن یُبَدِّلُوا كَلَامَ اللَّهِ قُل لَّن تَتَّبِعُونَا كَذَلِكُمْ قَالَ اللَّهُ مِن قَبْلُ فَسَیَقُولُونَ بَلْ تَحْسُدُونَنَا بَلْ كَانُوا لَا یَفْقَهُونَ إِلَّا قَلِیلًا زود است گویند بازنشستگان گاهى كه روان شوید بسوى برده‏هائى كه به چنگ زرید بگذارید از پى شما آئیم خواهند دگرگون كنند سخن خدا را بگو از پى ما نیائید هرگز بدینسان گفته است خدا از پیش زود است گویند بلكه شما به ما حسادت ورزید بلكه آنان درنیابند جز اندكى را?#]فتحوَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یَغْفِرُ لِمَن یَشَاء وَیُعَذِّبُ مَن یَشَاء وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا خداى را است پادشاهى آسمانها و زمین بیامرزد براى هر كه خواهد و عذاب كند هر كه را خواهد و خدا است آمرزنده مهربان‏A"W)فتح وَمَن لَّمْ یُؤْمِن بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِینَ سَعِیرًا و آنكه ایمان نیارد به خدا و پیمبرش همانا آماده ساختیم براى كافران آتش سوزان راL!yفتح بَلْ ظَنَنتُمْ أَن لَّن یَنقَلِبَ الرَّسُولُ وَالْمُؤْمِنُونَ إِلَى أَهْلِیهِمْ أَبَدًا وَزُیِّنَ ذَلِكَ فِی قُلُوبِكُمْ وَظَنَنتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَكُنتُمْ قَوْمًا بُورًا بلكه پنداشتید كه هرگز بازنگردند پیمبر و مؤمنان بسوى كسانشان هیچگاه و بیاراست این در دلهاى شما و گمان بردید گمان بد را و شدید قومى تباه‏  a V $iG-{فتحوَهُوَ الَّذِی كَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنكُمْ وَأَیْدِیَكُمْ عَنْهُم بِبَطْنِ مَكَّةَ مِن بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَیْهِمْ وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرًا و اوست آنكه باز داشت دستهاى ایشان را از شما و دستهاى شما را از ایشان در شكم مكّه از پس آنكه پیروزى داد شما را بر ایشان و خدا است بدانچه كنید بینا",Yiفتحسُنَّةَ اللَّهِ الَّتِی قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلُ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِیلًا شیوه خدا كه گذشت از پیش و هرگز نیابى براى شیوه خدا دگرگونى را+فتحوَلَوْ قَاتَلَكُمُ الَّذِینَ كَفَرُوا لَوَلَّوُا الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا یَجِدُونَ وَلِیًّا وَلَا نَصِیرًا و اگر جنگ كنند با شما آنان كه كفر ورزیدند هر آینه برگردانند پشتهاى خویش را سپس نیابند دوست و نه یاورى راe*+فتحوَأُخْرَى لَمْ تَقْدِرُوا عَلَیْهَا قَدْ أَحَاطَ اللَّهُ بِهَا وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرًا و دیگرى كه توانا نبودید بر آن همانا خدا فراگرفت آن را و خدا است بر همه چیز تواناE)M;فتحوَعَدَكُمُ اللَّهُ مَغَانِمَ كَثِیرَةً تَأْخُذُونَهَا فَعَجَّلَ لَكُمْ هَذِهِ وَكَفَّ أَیْدِیَ النَّاسِ عَنكُمْ وَلِتَكُونَ آیَةً لِّلْمُؤْمِنِینَ وَیَهْدِیَكُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِیمًا وعده داد شما را خدا خواسته‏هائى (برده‏هائى) فراوان كه به چنگ آرید آنها را پس شتافت براى شما در این و باز داشت دستهاى مردم را از شما و تا باشد آیتى براى مؤمنان و رهبرى كند شما را به راهى راست‏(qفتحوَمَغَانِمَ كَثِیرَةً یَأْخُذُونَهَا وَكَانَ اللَّهُ عَزِیزًا حَكِیمًا برده‏هائى فراوان كه به چنگ آرند آنها را و خداست عزّتمند حكیم‏'#فتحلَقَدْ رَضِیَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِینَ إِذْ یُبَایِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِی قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِینَةَ عَلَیْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِیبًا همانا خوشنود شد خدا از مؤمنان گاهى كه پیمان بستند (بیعت كردند) با تو زیر آن درخت پس دانست آنچه در دلهاى ایشان است پس فرود آورد آرامش را بر ایشان و پاداش داد بدیشان پیروزئى نزدیك را  > *1]uفتحهُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ شَهِیدًا او است آنكه فرستاد پیمبر خود را به رهبرى و كیش حقّ تا چیره گرداندش بر كیشها همگى و بس است خدا گواهى‏0%[فتحلَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْیَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاء اللَّهُ آمِنِینَ مُحَلِّقِینَ رُؤُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِینَ لَا تَخَافُونَ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَلِكَ فَتْحًا قَرِیبًا همانا راست آورد خدا به پیمبر خویش خواب را به درست (به حق)ّ كه درآئید در مسجد حرام اگر خدا خواهد آسودگان (ایمنان) تراشندگان سرهاى خویش و كوتاه‏كنندگان (ناخن و موى) ناهراسندگان پس دانست آنچه را ندانستید پس گذارد نزدیك آن پیروزیى نزدیك را3/}gفتحإِذْ جَعَلَ الَّذِینَ كَفَرُوا فِی قُلُوبِهِمُ الْحَمِیَّةَ حَمِیَّةَ الْجَاهِلِیَّةِ فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِینَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَى وَكَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا گاهى كه نهادند آنان كه كفر ورزیدند در دل خویش خون‏گرمى (غیرت) را خون‏گرمى جاهلیّت پس فرستاد خدا آرامش خویش را بر پیمبرش و بر مؤمنان و همراه ایشان داشت گفتار پرهیزكارى (كلمه تقوى) را و آنانند سزاوارتر بدان و اهل آن و خدا است به همه چیز دانا.فتحهُمُ الَّذِینَ كَفَرُوا وَصَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَالْهَدْیَ مَعْكُوفًا أَن یَبْلُغَ مَحِلَّهُ وَلَوْلَا رِجَالٌ مُّؤْمِنُونَ وَنِسَاء مُّؤْمِنَاتٌ لَّمْ تَعْلَمُوهُمْ أَن تَطَؤُوهُمْ فَتُصِیبَكُم مِّنْهُم مَّعَرَّةٌ بِغَیْرِ عِلْمٍ لِیُدْخِلَ اللَّهُ فِی رَحْمَتِهِ مَن یَشَاء لَوْ تَزَیَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا آنانند كه كفر ورزیدند و بازداشتند شما را از مسجد حرام و قربانى را بسته از آنكه به جایگاه خود رسد و اگر نبود مردان مومن و زنان مؤمنه كه نشناخته پایمال كنید پس برسد شما را از ایشان گنهى به نادانى تا درآرد خدا به رحمت خویش هر كه را خواهد اگر جدا مى‏شدند هر آینه عذاب مى‏كردیم آنان را كه كفر ورزیدند از ایشان عذابى دردناك‏ P0~nP7!Cgحجراتإِنَّ الَّذِینَ یُنَادُونَكَ مِن وَرَاء الْحُجُرَاتِ أَكْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ همانا آنان كه خوانندت از پس غرفه‏ها بیشترشان خردمند نباشندI6!oحجراتإِنَّ الَّذِینَ یَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِندَ رَسُولِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ الَّذِینَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَى لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِیمٌ همانا آنان كه فروكشند آوازهاى خویش را نزد پیمبر خدا آنانند كه بیازموده است خدا دلهاى ایشان را براى پرهیزكارى ایشان را است آمرزشى و پاداشى بزرگ‏?5!qحجراتیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَن تَحْبَطَ أَعْمَالُكُمْ وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ اى آنان كه ایمان آوردید بلند نكنید آواز خویش را بالاى آواز پیمبر و بلند با وى سخن نگوئید مانند بلند سخن‏گفتن برخى از شما با برخى نبادا تباه شود كارهاى شما و شما درنیابید.4! u_حجراتیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید پیش نیفتید پیش روى خدا و پیمبرش و بترسید خدا را كه خدا است شنونده داناo3!_{حجراتبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Z2 %فتحمُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَیْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِی الْإِنجِیلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا محمد (صلى اللّه علیه و آله) فرستاده خدا است و آنان كه با اویند سخت‏گیرانند بر كفار مهربانند به خویشتن ببینیشان ركوع‏گزاران و سجده‏كنان جویند فضلى از خدا و خوشنودى را نشانى (سیماى) ایشان در چهره‏هاى ایشان است از جاى سجده این است مثَل آنان در تورات و مثَل آنان در انجیل چون كشتى است كه برون دهد بوته‏هاى خود را پس استوارش كند تا سطبر گردد و بر پایه‏هاى خویش ایستد شگفت آرد برزگران را تا به خشم آرد بدیشان كافران را نوید داد خدا آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند از ایشان آمرزشى و پاداشى بزرگ را 8x 4n8 =!-[حجرات إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ جز این نیست كه مؤمنان برادرند پس آشتى افكنید میان برادران خویش و بترسید خدا را شاید رحم شویدN<!=Uحجرات وَإِن طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا فَإِن بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِی تَبْغِی حَتَّى تَفِیءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِن فَاءتْ فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ و اگر دو گروه از مؤمنان كارزار كردند پس آشتى افكنید میان آنان و اگر ستم كرد یكیشان بر دیگرى پس نبرد كنید با آن كه ستمگر است تا برگردد بسوى فرمان خدا و اگر بازگشت پس آشتى افكنید میان آنان به داد و دادگرى كنید كه خدا دوست دارد دادگران راS;!k1حجراتفَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَنِعْمَةً وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ فضلى است از خدا و نعمتى و خدا است داناى حكیم‏B:!yحجراتوَاعْلَمُوا أَنَّ فِیكُمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ یُطِیعُكُمْ فِی كَثِیرٍ مِّنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَیْكُمُ الْإِیمَانَ وَزَیَّنَهُ فِی قُلُوبِكُمْ وَكَرَّهَ إِلَیْكُمُ الْكُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْیَانَ أُوْلَئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ و بدانید كه در شما است پیمبر خدا اگر سخن شما را شنود (اطاعت شما كند) در بسى از كارها هر آینه به رنج افتید و لیكن خدا دوست (خوش‏آیند) كرد نزد شما ایمان را و بیاراستش در دلهاى شما و ناخوش‏آیند كرد نزد شما كفر و نافرمانى و سركشى را آنانند راهیافتگان‏@9!Q%حجراتیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن جَاءكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍ فَتَبَیَّنُوا أَن تُصِیبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِینَ اى آنان كه ایمان آوردید اگر بیاید شما را گنهكارى (فاسقى) به آگهى پس بازرسى كنید نبادا بكشید قومى را به نادانى پس بامداد كنید بر آنچه كردید پشیمانان‏8!iحجراتوَلَوْ أَنَّهُمْ صَبَرُوا حَتَّى تَخْرُجَ إِلَیْهِمْ لَكَانَ خَیْرًا لَّهُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و اگر ایشان صبر مى‏كردند تا برون آئى برایشان هر آینه بهتر بود آنان را و خدا است آمرزگار مهربان‏  $NA!{حجراتقَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا یَدْخُلِ الْإِیمَانُ فِی قُلُوبِكُمْ وَإِن تُطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا یَلِتْكُم مِّنْ أَعْمَالِكُمْ شَیْئًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ گفتند دشت‏نشینان ایمان آوردیم بگو ایمان نیاوردید و لیكن گوئید اسلام آوردیم و هنوز درنیامد (درون نشد) ایمان به دلهاى شما و اگر فرمان برید خدا و پیمبرش را نكاهد شما را از كارهاى شما چیزى همانا خدا است آمرزنده مهربان‏2@!Wحجرات یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ اى مردم همانا ما آفریدیمتان از نرى و ماده و گردانیدیم شما را شاخه‏هائى و تیره‏هائى تا شناسا شوید همانا گرامیترین شما نزد خدا پرهیزكارترین شما است همانا خدا است داناى آگاه‏z?! aحجرات یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِیرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا یَغْتَب بَّعْضُكُم بَعْضًا أَیُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن یَأْكُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید دورى گزینید از بسى گمانها چه پاره‏اى از گمانها گناه است و كاوش در كار مردم نكنید و زشت نستایند پشت سر برخى از شما برخى آیا دوست دارد یكى از شما كه خورد گوشت برادر خویش را مرده همانا ناخوش داشتیدش و بترسید خدا را كه خدا است فزون توبه پذیرنده مهربان‏$>!Eyحجرات یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا یَسْخَرْ قَومٌ مِّن قَوْمٍ عَسَى أَن یَكُونُوا خَیْرًا مِّنْهُمْ وَلَا نِسَاء مِّن نِّسَاء عَسَى أَن یَكُنَّ خَیْرًا مِّنْهُنَّ وَلَا تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِیمَانِ وَمَن لَّمْ یَتُبْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ اى آنان كه ایمان آوردید مسخره نكنند گروهى از گروهى شاید باشند بهتر از ایشان و نه زنانى از زنانى شاید باشند بهتر از ایشان و نكوهش نكنید خویشتن را و سرزنش نكنید همدیگر را به لقبها بد نامى است سركشى پس از ایمان و آنكه توبه نكرد پس آنانند ستمگران‏ 8 w cM( 8[M /ق وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَیْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ وَأَنبَتْنَا فِیهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ و زمین را گسترانیدیمش و افكندیم در آن لنگرهائى و رویانیدیم در آن از هر جفتى زیباhL;ق أَفَلَمْ یَنظُرُوا إِلَى السَّمَاء فَوْقَهُمْ كَیْفَ بَنَیْنَاهَا وَزَیَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِن فُرُوجٍ آیا ننگریستند بسوى آسمان بر فراز ایشان چگونه ساختیمش و آراستیمش و نیستش شكافهائى‏K}ق بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ فَهُمْ فِی أَمْرٍ مَّرِیجٍ بلكه تكذیب كردند به حقّ گاهى كه بیامدشان پس آنانند در كارى آشفته‏Jق قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَعِندَنَا كِتَابٌ حَفِیظٌ هر آینه دانستیم آنچه را مى‏كاهد زمین از ایشان و نزد ما است كتابى نگهبان‏OI_Cق أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ذَلِكَ رَجْعٌ بَعِیدٌ آیا گاهى كه مُردیم و شدیم خاكى این است بازگشتى دورNHWIق بَلْ عَجِبُوا أَن جَاءهُمْ مُنذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا شَیْءٌ عَجِیبٌ بلكه شگفت ماندند كه بیامدشان بیم‏دهنده‏اى از ایشان و گفتند كافران این است چیزى شگفت‏cG oaق ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِیدِ ق سوگند به قرآن گرامى‏hF_{ق بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏AE!iحجراتإِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ غَیْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ بَصِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ همانا خدا داند ناپیداى آسمانها و زمین را و خدا بینا است بدانچه مى‏كنید=D!c حجراتیَمُنُّونَ عَلَیْكَ أَنْ أَسْلَمُوا قُل لَّا تَمُنُّوا عَلَیَّ إِسْلَامَكُم بَلِ اللَّهُ یَمُنُّ عَلَیْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ لِلْإِیمَانِ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ منّت نهند بر تو كه اسلام آوردند بگو منّت نگذارید بر من اسلام خویش را بلكه خدا منّت نهد بر شما كه رهبریتان كرد بسوى ایمان اگر هستید راستگویان‏OC!حجراتقُلْ أَتُعَلِّمُونَ اللَّهَ بِدِینِكُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ بگو آیا مى‏آموزید به خدا دین خویش را و خدا داند آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و خدا است به همه چیز داناB!5Kحجراتإِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ جز این نیست كه مؤمنان آنانند كه ایمان آوردند به خدا و پیمبرش و سپس شكّ نیاوردند و كوشیدند (جهاد كردند) به خواسته‏ها و جانهاى خویش در راه خدا آنانند راستگویان‏ .D  0`Qy..,]1+ق وَقَالَ قَرِینُهُ هَذَا مَا لَدَیَّ عَتِیدٌ و گفت همنشین این است آنچه نزد من است آماده‏L\m/ق لَقَدْ كُنتَ فِی غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَاءكَ فَبَصَرُكَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ همانا بودى در غفلتى از این پس برداشتیم از تو پرده‏ات را پس دیده تو امروز است تیز,[Eق وَجَاءتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَائِقٌ وَشَهِیدٌ و آمد هر كسى با او راننده‏اى و گواهى‏!Z= ق وَنُفِخَ فِی الصُّورِ ذَلِكَ یَوْمُ الْوَعِیدِ و دمیده شد در صور این است روز بیم‏rYQق وَجَاءتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِیدُ و آمد بیهشى مرگ به حقّ این است آنچه بودى از آن گریزان‏TX]Oق مَا یَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ به لب نراند سخنى را جز آنكه نزد او است نگهبانى آماده‏ W-mق إِذْ یَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّیَانِ عَنِ الْیَمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِیدٌ هنگامى كه دریابند آن دو دریابندگان از راست و از چپ نشسته‏اى‏VUaق وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ و همانا آفریدیم انسان را و دانیم آنچه را مى‏خلد در دلش و ما نزدیكتریم بدو از بند ورید (رگ گردن)/U11ق أَفَعَیِینَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِیدٍ آیا خسته شدیم به آفرینش نخستین بلكه ایشانند در پرده (یا اشتباهى) از آفرینش نوین‏LT?]ق وَأَصْحَابُ الْأَیْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِیدِ یاران اَیكه و قوم تُبّع هر كدام تكذیب كردند پیمبران را پس فرود آمد (یا سزاوار شد) بیم دادن مراS!oق وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ و عاد و فرعون و برادران لوط`RAق كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ تكذیب كردند پیش از ایشان قوم نوح و یاران رس و ثمود Q5ق رِزْقًا لِّلْعِبَادِ وَأَحْیَیْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّیْتًا كَذَلِكَ الْخُرُوجُ روزیى براى بندگان و زنده ساختیم بدان شهرى مُرده را چنین است برون آمدن‏UP;sق وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِیدٌ و خرمابنها را بلند اندام كه آنها را است شكوفه‏اى به هم پیوسته‏VOeKق وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِیدِ و فرستادیم (فرود آوردیم) از آسمان آبى خجسته را پس رویانیدیم بدان باغهائى و دانه درویده‏8N7=ق تَبْصِرَةً وَذِكْرَى لِكُلِّ عَبْدٍ مُّنِیبٍ بینش و یادآوریى براى هر بنده‏اى بازگشت‏كننده‏ U y y  Uwl3?ق &وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٍ و همانا آفریدیم آسمانها و زمین و آنچه را میان آنها است در شش روز و نرسید ما را خستگى‏JkWAق %إِنَّ فِی ذَلِكَ لَذِكْرَى لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیدٌ همانا در این است یادآوریى براى هر كه وى را دلى است یا گوش فرا دهد حالى كه او است گواه‏&j;ق $وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُم بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِی الْبِلَادِ هَلْ مِن مَّحِیصٍ و بسا نابود ساختیم پیش از ایشان قرنى كه بودند سخت‏تر از ایشان در نیرو پس كاویدند در شهرها آیا هست گریزگاهى‏AiEAق #لَهُم مَّا یَشَاؤُونَ فِیهَا وَلَدَیْنَا مَزِیدٌ آنان را است هر چه خواهند در آن و نزد ما است فزونى‏2h?)ق "ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِكَ یَوْمُ الْخُلُودِ درآئید در آن به سلامى این است روز جاودانى‏pgouق !مَنْ خَشِیَ الرَّحْمَن بِالْغَیْبِ وَجَاء بِقَلْبٍ مُّنِیبٍ آنكه بترسد خداى مهربان را به نهان و بیاید با دلى بازگشت‏كننده‏Qf9mق هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِیظٍ این است آنچه وعده داده شوید براى هر بازگشت‏كننده نگهدارنده‏:e[ق وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ غَیْرَ بَعِیدٍ و جایگاه شد بهشت براى پرهیزكاران نه دورrdMق یَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِن مَّزِیدٍ روزى كه گوئیم به دوزخ آیا پر شدى و گوید آیا هست بیشى‏mc Qق مَا یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ دگرگون نگردد سخن نزد من و نیستم ستم‏كننده به بندگان‏|bcق قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَیَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَیْكُم بِالْوَعِیدِ گفت نستیزید نزد من حالى كه پیش فرستادم بسوى شما بیم دادن راa)ق قَالَ قَرِینُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَیْتُهُ وَلَكِن كَانَ فِی ضَلَالٍ بَعِیدٍ گفت همنشین او پروردگارا من به سركشیش وانداشتم لیكن بود او در گمراهى دور`Aaق الَّذِی جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَأَلْقِیَاهُ فِی الْعَذَابِ الشَّدِیدِ كه قرار داد با خدا خدائى دیگر را پس بیفكنیدش در شكنجه سخت‏&_%+ق مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ مُّرِیبٍ فراوان بازدارنده از خوبى تجاوزگرى شكّ‏آور'^=ق أَلْقِیَا فِی جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِیدٍ بیفكنید در دوزخ هر ناسپاس كین‏ورزى‏ &}  ]w0&}R&%ذاریات یَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ یُفْتَنُونَ روزى كه ایشان بر آتش آزموده شوند %sذاریات یَسْأَلُونَ أَیَّانَ یَوْمُ الدِّینِ پرسند چه هنگام است روز دین‏;%Qذاریات الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَةٍ سَاهُونَ آنان كه ایشانند در گردابى (یا فرورفتگى) فراموش‏كنان‏i~%agذاریات قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ كشته شود دروغ‏پردازان‏}%u5ذاریات یُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ به دروغ رانده شود از آن آن كه به دروغ رانده شود|%ذاریاتإِنَّكُمْ لَفِی قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ شمائید همانا در گفتارى گوناگون‏q{%waذاریاتوَالسَّمَاء ذَاتِ الْحُبُكِ سوگند به آسمان تو در توpz%scذاریاتوَإِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ و هر آینه دین است واقع‏y%ذاریاتإِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ كه آنچه وعده داده شوید همانا راست است‏hx%qUذاریاتفَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا پس بخش‏كنندگان كارgw%i[ذاریاتفَالْجَارِیَاتِ یُسْرًا پس روندگان به آسانى‏ov%ikذاریاتفَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا پس بردارندگان به سنگینى‏ou% imذاریاتوَالذَّارِیَاتِ ذَرْوًا سوگند بپاشندگان پاشیدنى‏qt%_{ذاریاتبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏s'ق -نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَقُولُونَ وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن یَخَافُ وَعِیدِ ما داناتریم بدانچه گویند و نیستى تو بر ایشان فرمانده پس یاد آور به قرآن آن را كه بترسد از بیم‏دادن من‏r/ ق ,یَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِكَ حَشْرٌ عَلَیْنَا یَسِیرٌ روزى كه بشكافد زمین از ایشان شتابندگان آن است برانگیختنى بر ما آسان‏Qq]Iق +إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی وَنُمِیتُ وَإِلَیْنَا الْمَصِیرُ همانا ما زنده كنیم و بمیرانیم و بسوى ما است بازگشت‏ep Cق *یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ یَوْمُ الْخُرُوجِ روزى كه شنوند خروش را به حقّ آن است روز برون آمدن‏moksق )وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِیبٍ و گوش فرا دار به روزى كه بانگ دهد بانگ‏دهنده از جایگاهى نزدیك‏9nS#ق (وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ و از شب پس تسبیح گوى او را و از پس سجده‏هاmqق 'فَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ پس شكیبا شو بر آنچه گویند و تسبیح گوى به سپاس پروردگار خویش پیش از برآمدن خورشید و پیش از فرورفتن‏ 3 Q  o D <3+%? ذاریاتقَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ گفت پس چیست كار شما اى فرستادگان‏y%_ذاریاتقَالُوا كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِیمُ الْعَلِیمُ گفتند چنین است گفتار پروردگارت كه او است همانا حكیمى دانا-%Gذاریاتفَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِی صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِیمٌ پس روى آورد زنش با فریاد پس سیلى نواخت به چهره خویش و گفت پیرزنى نازا(%3ذاریاتفَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِیمٍ پس به دل برداشت از ایشان هراسى گفتند نترس و مژده دادندش به پسرى دانشمند3%?ذاریاتفَقَرَّبَهُ إِلَیْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ پس نزدیكش ساخت بدانان و گفت چرا نخوریدB%=9ذاریاتفَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاء بِعِجْلٍ سَمِینٍ پس خزید بسوى خاندان خویش و بیاورد گوساله فربه‏! %' ذاریاتإِذْ دَخَلُوا عَلَیْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ هنگامى كه بر او درآمدند پس گفتند سلامى پس گفت سلامى گروهى ناشناختگان‏R %a5ذاریاتهَلْ أَتَاكَ حَدِیثُ ضَیْفِ إِبْرَاهِیمَ الْمُكْرَمِینَ آیا رسیدت داستان مهمانان ابراهیم آن گرامیان‏: %?'ذاریاتفَوَرَبِّ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین كه همانا آن است حقّ مانند آنچه شما سخن گوئید8 %3/ذاریاتوَفِی السَّمَاء رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ و در آسمان است روزى شما و آنچه وعده داده شوید %{ذاریاتوَفِی أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ و در جانهاى شما آیا نمى‏نگرید-%!+ذاریاتوَفِی الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ و در زمین است آیتهائى براى یقین‏دارندگان‏V%[Cذاریاتوَفِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ و در مالهاى ایشان بهره‏اى براى دریوزه و بینوا بود% ذاریاتوَبِالْأَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ و در سحرها ایشان آمرزش مى‏خواستند(%Eذاریاتكَانُوا قَلِیلًا مِّنَ اللَّیْلِ مَا یَهْجَعُونَ بودند كمى از شب را مى‏خوابیدند2%++ذاریاتآخِذِینَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِینَ گیرندگانند آنچه را دهدشان پروردگارشان همانا ایشان بودند پیش از این نكوكاران‏7%/1ذاریاتإِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ همانا پرهیزكارانند در باغهائى و چشمه‏هائى‏p%{Wذاریاتذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِی كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ بچشید آزمایش خود را این است آنچه بودید بدان مى‏شتافتید x.  (   +3*%9AxE$%E7ذاریات0وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ و زمین را گسترانیدیم پس چه خوبند گسترانندگان‏t#%cwذاریات/وَالسَّمَاء بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ و آسمان را بنیاد نهادیم به نیرویى و همانا مائیم فراخى‏دهندگان‏h"%}Eذاریات.وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ و قوم نوح را از پیش كه بودند ایشان قومى نافرمانان‏T!%g3ذاریات-فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِیَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِینَ پس نیارستند ایستادن را و نبودند یارى‏جویان‏) %5ذاریات,فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ یَنظُرُونَ پس سركشیدند از فرمان پروردگار خویش پس بگرفتشان صاعقه و بودند نگرانان‏j%aeذاریات+وَفِی ثَمُودَ إِذْ قِیلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِینٍ و در ثمود گاهى كه گفته شد بدیشان بهره‏مند باشید تا هنگامى‏%ذاریات*مَا تَذَرُ مِن شَیْءٍ أَتَتْ عَلَیْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِیمِ نمى‏گذارد چیزى را كه مى‏گذشت بر آن جز مى‏گردانیدش مانند خاكى پوسیده‏\%o;ذاریات)وَفِی عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الرِّیحَ الْعَقِیمَ و در عاد هنگامى كه فرستادیم بر ایشان باد را نازا%ذاریات(فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِی الْیَمِّ وَهُوَ مُلِیمٌ پس گرفتیم او و لشكرهایش را پس بیفكندیمشان به دریا و او بود نكوهیده‏`%U]ذاریات'فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ پس برتافت روى (یا پشت) خود را و گفت جادوگرى است یا دیوانه‏%cذاریات&وَفِی مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ و در موسى گاهى كه فرستادیمش بسوى فرعون با فرمانروائى آشكار%wذاریات%وَتَرَكْنَا فِیهَا آیَةً لِّلَّذِینَ یَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ و بجا گذاشتیم در آن نشانه‏اى براى آنان كه ترسند از عذاب دردناك‏X%g;ذاریات$فَمَا وَجَدْنَا فِیهَا غَیْرَ بَیْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِینَ پس نیافتیم در آن جز خانه‏اى از اسلام‏آرندگان‏D%M-ذاریات#فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِیهَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ پس برون آوردیم هر كه را در آن بود از مؤمنان‏9%-7ذاریات"مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِینَ نشان‏زده نزد پروردگار تو براى فزونى‏خواهان‏!%/ذاریات!لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِینٍ تا بفرستیم بر ایشان سنگى از گِل‏N%U9ذاریات قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِینَ گفتند همانا فرستاده شدیم بسوى گروهى گنهكاران‏ ) 2a^X_ Ue{: mطور یَوْمَ تَمُورُ السَّمَاء مَوْرًا روزى كه خزد آسمان خزیدنى‏Q9YKطورمَا لَهُ مِن دَافِعٍ نیستش دوركننده‏8طورإِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ همانا عذاب پروردگار تو است فرودآینده‏X7mEطوروَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ و دریاى آكنده‏X6mEطوروَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ و پوش افراشته‏X5mEطوروَالْبَیْتِ الْمَعْمُورِ و خانه آبادان‏Q4WMطورفِی رَقٍّ مَّنشُورٍ در پوستى گسترده‏N3]Aطوروَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ و نامه نوشته‏72 7;طوروَالطُّورِ سوگند به طورk1_{طوربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏0%wذاریات<فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ كَفَرُوا مِن یَوْمِهِمُ الَّذِی یُوعَدُونَ پس واى از براى آنان كه كفر ورزیدند از روز ایشان كه وعده داده شوندS/%_9ذاریات;فَإِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا یَسْتَعْجِلُونِ هرآینه آنان را كه ستم كردند بهره‏اى است مانند بهره یارانشان پس شتاب نجویند از من‏J.%c#ذاریات:إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِینُ همانا خدا است روزى‏دهنده تواناى نیرومندZ-%w/ذاریات9مَا أُرِیدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِیدُ أَن یُطْعِمُونِ نخواهم از آنان روزیى و نخواهم كه مرا خورانندM,%a+ذاریات8وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ و نه آفریدم پرى و آدمى را مگر تا پرستشم كنندE+%S)ذاریات7وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِینَ و یادآورى كن كه یادآورى سود دهد به مؤمنان‏/*%')ذاریات6فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ پس روى برتاب از ایشان كه نیستى تو نكوهیده‏U)%1kذاریات5أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ آیا اندرز دادند یكدیگر را بدان بلكه ایشانند گروهى گردنكشان‏n(%o_ذاریات4كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِینَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ بدینسان نیامد آنان را كه پیش از ایشان بودند فرستاده‏اى جز آنكه گفتند جادوگرى است یا دیوانه‏,'%? ذاریات3وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّی لَكُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ و قرار ندهید با خدا خدائى دیگر همانا منم براى شما از او ترساننده آشكارn&%uYذاریات2فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّی لَكُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ پس بگریزید بسوى خدا كه منم براى شما از او ترساننده آشكارa%%1ذاریات1وَمِن كُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَیْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ و از هر چیزى آفریدیم دو جُفت شاید یادآور شوید _\ 8 %O#_=#طور یَوْمَ یُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا روزى كه رانده شوند بسوى آتش دوزخ راندنى‏=uطور الَّذِینَ هُمْ فِی خَوْضٍ یَلْعَبُونَ آنان كه در سرگرمیى بازى كنند<طور فَوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ پس واى در آن روز بر تكذیب‏كنندگان‏{;{}طور وَتَسِیرُ الْجِبَالُ سَیْرًا و روان شوند كوه‏ها روان شدنى‏ r#? A 1 * N X (tr~[{طور*أَمْ یُرِیدُونَ كَیْدًا فَالَّذِینَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِیدُونَ یا خواهند نیرنگى را پس آنان كه كفر ورزیدند ایشانند فریب‏دادگان‏0Z3+طور)أَمْ عِندَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَكْتُبُونَ یا نزد ایشان است ناپیدا پس ایشان مى‏نویسند_YoMطور(أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ یا پرسیشان پاداشى پس ایشانند از هزینه سنگین‏باران‏"X'طور'أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ یا او را است دختران و شما را است پسران‏CWS1طور&أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ یَسْتَمِعُونَ فِیهِ فَلْیَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ یا آنان را است نردبانى كه بشنوند بر آن پس بیارد شنونده ایشان به فرمانروائى آشكارVoطور%أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَیْطِرُونَ یا نزد ایشان است گنجهاى پروردگار تو یا ایشانند فرمانفرمایان (فرمانروایان)]UoIطور$أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا یُوقِنُونَ یا آفریدند آسمانها و زمین را بلكه ایشان یقین ندارندMTa7طور#أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَیْرِ شَیْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ یا آفریده شدند بى چیزى یا ایشانند آفرینندگان‏PSa=طور"فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِینَ پس بیارند داستانى همانندش اگر هستند راستگویان‏LREQطور!أَمْ یَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَل لَّا یُؤْمِنُونَ یا گویند پرداختش (پرداخت این سخن را) بلكه ایمان نیارندrQaطور أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُم بِهَذَا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ یا دستورشان دهد خردهاشان بدین بلكه ایشانند گروهى گردنكش‏XPiEطورقُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّی مَعَكُم مِّنَ الْمُتَرَبِّصِینَ بگو چشم به راه باشید كه منم با شما از چشم به راهان‏Ooطورأَمْ یَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَیْبَ الْمَنُونِ یا گویند شاعرى است كه چشم به راهیم بدو گردش روزگار را (یا پیش‏آمدهاى مرگ) N طورفَذَكِّرْ فَمَا أَنتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ پس یادآورى كن كه نیستى تو قسم به نعمت پروردگارت پیش‏گوئى و نه دیوانه‏zM gطورإِنَّا كُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِیمُ كه ما بودیم از پیش مى‏خواندیمش همانا او است نكوكار مهربان‏`La]طورفَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ پس منّت نهاد خدا بر ما و نگهداشت ما را از عذاب نفوذكننده‏YK[Uطورقَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِی أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ گفتند همانا ما بودیم پیش از این در خاندان خویش هراسان‏  Usw~Hy rrwoنجمعِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى كه نزد آن است بهشت جایگاه‏lqwcنجمعِندَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى نزد درخت سدرة المنتهى‏}puنجم وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى و هر آینه دید او را بارى دیگرo نجم أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا یَرَى آیا ستیزه كنید با او بر آنچه مى‏بیندtneنجم مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى دروغ نگفت دل آنچه را دید$m/نجم فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى پس وحى فرستاد بسوى بنده خویش آنچه وحى فرستادlنجم فَكَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَى تا شد اندازه پهناى دو كمان یا نزدیكترckceنجمثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى سپس نزدیك شد پس فرود آمدkjYنجموَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى و او است بر افق فراتر_ic]نجمذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى نیرومندى پس استوار شد}hsنجمعَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَى بیاموختش كسى كه سخت‏نیروها است‏vgoنجمإِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَى نیست آن جز سروشى كه وحى شودnfuiنجموَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَى و نه سخن گوید از روى هوس‏e نجممَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى نه گمراه شد یار شما و نه گم گشت‏qd gنجموَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى سوگند به ستاره گاهى كه فرود آیدkc_{نجمبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏8bSطور1وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ و از شب پس تسبیح گویش و پشت سر ستارگان‏raiyطور0وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْیُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِینَ تَقُومُ و شكیبا شو براى فرمان پروردگار خویش كه توئى پیش چشم ما و تسبیح گوى به سپاس پروردگارت گاهى كه برخیزى‏Z`]Uطور/وَإِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ و همانا آنان را كه ستم كردند عذابى است نارسیده بدان (نزدیك بدان) و لیكن بیشترشان نمى‏دانند_yطور.یَوْمَ لَا یُغْنِی عَنْهُمْ كَیْدُهُمْ شَیْئًا وَلَا هُمْ یُنصَرُونَ روزى كه بى‏نیاز نگرداند از ایشان نیرنگشان چیزى را و نه یارى شوندk^Qطور-فَذَرْهُمْ حَتَّى یُلَاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی فِیهِ یُصْعَقُونَ پس بگذارشان تا برسند به روزشان كه در آن به صاعقه سوزند]+yطور,وَإِن یَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاء سَاقِطًا یَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ و اگر بینند پاره‏اى را از آسمان فرودآینده گویند ابرى است انبوه‏\wطور+أَمْ لَهُمْ إِلَهٌ غَیْرُ اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِكُونَ یا ایشان را است خدائى بجز خدا منزّه است خدا از آنچه شرك مى‏ورزند f7 :  HKk!uBQ1نجمذَلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى این است اندازه رسیدنشان به دانش همانا پروردگار تو داناتر است بدانكه گم شود از راهش و او است داناتر بدانكه راه یافت‏(Oنجمفَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّى عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ یُرِدْ إِلَّا الْحَیَاةَ الدُّنْیَا پس روى برتاب از آنكه روى گردانید از یاد ما و نخواست جز زندگانى دنیا|1Eنجموَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئًا نیستشان بدان دانشى پیروى نكنند جز گمان را و همانا گمان بى‏نیاز نگرداند از حقّ چیزى راF~sنجمإِنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَیُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِیَةَ الْأُنثَى همانا آنان كه ایمان نیارند به آخرت نامند فرشتگان را به نام (نامیدن) ماده‏\}}9نجموَكَم مِّن مَّلَكٍ فِی السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن یَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن یَشَاء وَیَرْضَى و بسا فرشتگانى در آسمانها كه بى‏نیاز نگرداند شفاعتشان چیزى را مگر پس از آنكه دستور دهد خدا به هر كه خواهد و خوشنود شود{| kنجمفَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى پس خدا را است انجام و آغاز|{wنجمأَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّى یا انسان را است آنچه آرزو كندGzنجمإِنْ هِیَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّیْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى نیست آن مگر نامهائى كه نامیدید آنها را شما و پدران شما نفرستاده است خدا بدانها فرمانروائیى پیروى نكنند جز گمان را و آنچه هوس كند دلها و هر آینه بیامدشان از پروردگارشان راهنماyyنجمتِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِیزَى این است آن هنگام بخش‏كردنى ناهنجارxنجمأَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَى آیا شما را است نرینه و او را است مادینه‏uw[نجموَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى و منوة سیّمین دیگر راvkنجمأَفَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى آیا دیدید شما لات و عزّى‏0u1-نجملَقَدْ رَأَى مِنْ آیَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى همانا دید از آیتهاى پروردگار خویش بزرگتر راxtmنجممَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى نلغزید دیده و نه سركشى كردsنجمإِذْ یَغْشَى السِّدْرَةَ مَا یَغْشَى گاهى كه پوشانید سدره را آنچه پوشانید  ;fQ k  نجم0وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى و آنكه او بى‏نیاز كرد و نگاه داشت‏%نجم/وَأَنَّ عَلَیْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى و آنكه بر او است پدیدآوردن دیگرwu{نجم.مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى از چكّه آبى گاهى كه ریخته گردد4Wنجم-وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى و آنكه او آفرید دو جفت را نر و ماده‏ نجم,وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْیَا و آنكه او است كه میرانید و زنده ساخت‏ نجم+وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى و آنكه او است كه بخندانید و بگریانید  نجم*وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى و آنكه بسوى پروردگار تو است پایان‏ }نجم)ثُمَّ یُجْزَاهُ الْجَزَاء الْأَوْفَى پس پاداش داده شودش پاداش رساتر| }}نجم(وَأَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَى و آنكه كوشش او زود است دیده شود. 1)نجم'وَأَن لَّیْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى و آنكه نیست انسان را جز آنچه بكوشد (یا بدود)  نجم&أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى كه برندارد هیچ گنهبارى بار دگرى راxsنجم%وَإِبْرَاهِیمَ الَّذِی وَفَّى و ابراهیم كه وفا كردار است‏4/7نجم$أَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِمَا فِی صُحُفِ مُوسَى یا آگهى داده نشد بدانچه در نامه‏هاى موسى است‏!#نجم#أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرَى آیا نزد او است علم ناپیدا پس او مى‏بیندu{qنجم"وَأَعْطَى قَلِیلًا وَأَكْدَى و بخشید اندكى و خوددارى كرد{yنجم!أَفَرَأَیْتَ الَّذِی تَوَلَّى آیا دیدى آن را كه روى برتافت‏0Gنجم الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى آنان كه دورى گزینند گناهان بزرگ را و ناشایسته‏ها را (پرده‏دریها را) جز اندیشه گناه (یا گناه خرد) همانا پروردگار تو پهناور است آمرزش او و او داناتر است به شما گاهى كه پدید آورد شما را از زمین و گاهى كه شما نهان بودید در شكمهاى مادران خویش پس خویشتن را نستائید (پاك نشمرید) او است داناتر بدانكه پرهیز كرد)sنجموَلِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لِیَجْزِیَ الَّذِینَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا وَیَجْزِیَ الَّذِینَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى و خدا را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است تا پاداش دهد آنان را كه بد كردند بدانچه كردند و پاداش دهد آنان را كه نكو كردند به نكوئى‏ lu   W q ~ %)~{*]قمر مُّهْطِعِینَ إِلَى الدَّاعِ یَقُولُ الْكَافِرُونَ هَذَا یَوْمٌ عَسِرٌ شتابندگان بسوى خواننده گویند كافران امروز است روزى سخت‏3)Mقمر خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ سرافكنده است دیدگانشان برون آیند از گورها گوئیا آنانند ملخهاى پراكنده‏o(yaقمر فَتَوَلَّ عَنْهُمْ یَوْمَ یَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَیْءٍ نُّكُرٍ پس روى برتاب از ایشان روزى كه خواند خواننده به چیزى ناپسند/'+/قمر حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ حكمتى است رسا پس بى‏نیاز نكنند ترسانندگان‏\&[Yقمر وَلَقَدْ جَاءهُم مِّنَ الْأَنبَاء مَا فِیهِ مُزْدَجَرٌ و هر آینه بیامدشان از داستانها آنچه در آن است بازداشتى‏% قمر وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ وَكُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ و تكذیب كردند و پیروى كردند هوسهاى خویش را و هر كارى است پایدار (جایگزین)}${{قمر وَإِن یَرَوْا آیَةً یُعْرِضُوا وَیَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ و اگر بینند آیتى روى برتابند و گویند جادوئى است گذران (یا نیرومند)# 1sقمر اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ نزدیك شد ساعت و بشكافت ماه‏l"_{قمر بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ ! نجم>فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا پس سجده كنید براى خدا و ستایش كنیدV ]Qنجم=وَأَنتُمْ سَامِدُونَ و شمائید ناآگهان‏cIنجم<وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ و خندید و نگریید uنجم;أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِیثِ تَعْجَبُونَ آیا از این داستان شگفت مانید%_نجم:لَیْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ نیستش جز خدا گشاینده‏]Ycنجم9أَزِفَتْ الْآزِفَةُ نزدیك گشت نزدیك شونده‏&#'نجم8هَذَا نَذِیرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَى این است بیم‏دهنده از بیم‏دهندگان پیشین‏!/نجم7فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكَ تَتَمَارَى پس به كدام نعمتهاى پروردگار خویش مى‏ستیزى‏eciنجم6فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى پس پوشانیدش آنچه پوشانیدrquنجم5وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَى و باژگون‏شدگان را فرود آوردnKنجم4وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى و قوم نوح را از پیش كه ایشان بودند ستمگرتر و سركش‏تر`g[نجم3وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى و ثمود را بجاى نگذارد نجم2وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَى و آنكه او نابود ساخت عاد نخستین رانجم1وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى و آنكه او است پروردگار شعرى (ستاره است)   E  )(^XnR;قمر أَؤُلْقِیَ الذِّكْرُ عَلَیْهِ مِن بَیْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ آیا افكنده شد بر او ذكر از میان ما بلكه او است دروغ‏پردازى برترى‏جوى‏^:Ucقمر فَقَالُوا أَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَّفِی ضَلَالٍ وَسُعُرٍ پس گفتند آیا بشرى را از خویش كه یكتن است پیروى كنیمش همانا مائیم آن هنگام در گمراهى و آتشهایى‏9 قمر كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ دروغ پنداشتند ثمود ترسانندگان مرا8{قمر وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ و همانا هموار ساختیم قرآن را براى یادآوردن پس آیا هست یادآورنده‏ 7 قمر فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ پس چگونه بود عذاب من و ترسانیدنم‏f6ecقمر تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ برمى‏انداخت مردم را گوئیا آنانند بنهاى نخلهاى كنده‏شده‏53Mقمر إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ همانا فرستادیم بر ایشان تندبادى در روزى شوم پیوسته‏F4ECقمر كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ تكذیب كردند عاد پس چگونه بود عذاب من و ترسانیدنم‏}3wقمر وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ و همانا آسان ساختیم قرآن را براى یادآوردن پس آیا هست یادآورنده‏2 قمر فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ پس چگونه بود عذابم و ترسانیدنم‏F1I?قمر وَلَقَد تَّرَكْنَاهَا آیَةً فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ و همانا گذاردیم آن را آیتى پس آیا هست یادآورنده‏B0E;قمر تَجْرِی بِأَعْیُنِنَا جَزَاء لِّمَن كَانَ كُفِرَ روان مى‏شد پیش چشم ما پاداشى براى آنكه كفران شد4/7-قمر وَحَمَلْنَاهُ عَلَى ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ و سوارش كردیم بر دارنده تخته‏ها و میخهائى‏.+ قمر وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُیُونًا فَالْتَقَى الْمَاء عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ و بشكافتیم زمین را چشمه‏هائى پس به هم پیوستند آبها بر كارى مقدّرشده‏9-Oقمر فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاء بِمَاء مُّنْهَمِرٍ پس گشودیم درهاى آسمان را به آبى ریزنده‏I,3[قمر فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّی مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ پس خواند پروردگار خویش را كه منم شكست‏خورده پس یارى كن‏T+[Iقمر كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ تكذیب كردند پیش از ایشان قوم نوح پس تكذیب كردند بنده ما را و گفتند دیوانه است و آزرده شد |8  U NK|L'قمر *كَذَّبُوا بِآیَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِیزٍ مُّقْتَدِرٍ پس تكذیب كردند به آیتهاى ما همگى آنها پس گرفتیمشان گرفتن مهترى نیرومند*K1قمر )وَلَقَدْ جَاء آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ و همانا بیامدند خاندان فرعون را ترسانندگان‏J{قمر (وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ و همانا آماده ساختیم قرآن را براى یادآوردن پس آیا هست یادآورنده‏Iwقمر 'فَذُوقُوا عَذَابِی وَنُذُرِ پس بچشید عذاب من و ترسانندگان مراFHK=قمر &وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ و همانا بامداد كرد بر ایشان بگاه عذابى جایگزین‏^GSeقمر %وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَیْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْیُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِی وَنُذُرِ و همانا كام خواستندش از میهمانانش پس پوشیدیم دیدگان ایشان را پس بچشید عذاب من و ترسانندگان مراxFgقمر $وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ و هر آینه ترسانید ایشان را از خشم ما پس ستیزه كردند با بیم‏دهندگان‏QEOOقمر #نِعْمَةً مِّنْ عِندِنَا كَذَلِكَ نَجْزِی مَن شَكَرَ نعمتى از نزد ما بدینسان پاداش دهیم آن را كه سپاسگزارد'D;قمر "إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ نَّجَّیْنَاهُم بِسَحَرٍ همانا فرستادیم بر ایشان سنگریزه جز خاندان لوط كه رهائیشان دادیم به سحرC قمر !كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ تكذیب كردند قوم لوط ترسانندگان را}Bwقمر وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ و همانا آسان ساختیم قرآن را براى یادآوردن پس آیا هست یادآورنده‏-AI قمر إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ صَیْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِیمِ الْمُحْتَظِرِ همانا فرستادیم بر ایشان خروشى را تا شدند مانند برگ خشكیده كوخ سازنده‏@ قمر فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ پس چگونه بود عذاب من و ترسانندگان من‏+?1!قمر فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَى فَعَقَرَ پس خواندند یار خویش را پس بیامد پس پى كرد >!oقمر وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاء قِسْمَةٌ بَیْنَهُمْ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ و آگهیشان ده كه آب بخش است میان ایشان هر آبشخورى است حاضر شده‏"=#قمر إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ ما فرستنده‏ایم اشتر ماده را آزمایشى براى ایشان پس بنگر ایشان را و شكیبا شوD<CAقمر سَیَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ زود است بدانند فردا كیست دروغ‏پرداز برترى‏جوى‏ U E o~WLQO)M dرحمن وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ و زمین را بنهادش براى جهانیان‏Xc}+رحمن وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ و بپاى دارید سنجش را به داد و نكاهید سنجش راzb eرحمن أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ كه سركشى نكنید در سنجش‏%a1رحمن وَالسَّمَاء رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ و آسمان را برافراشت و بنهاد ترازو را`qرحمن وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ و ستاره و درخت سجده‏كنانندt_Sرحمن الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ مهر و ماه به شمارندT^]Gرحمن عَلَّمَهُ الْبَیَانَ بیاموختش بیان‏P]UGرحمن خَلَقَ الْإِنسَانَ بیافرید انسان‏N\UCرحمن عَلَّمَ الْقُرْآنَ بیاموخت قرآن‏>[ ;?رحمن الرَّحْمَنُ خداى مهربان‏nZ_{رحمن بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏%Y9 قمر 7فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیكٍ مُّقْتَدِرٍ در نشیمنى راست نزد پادشاهى نیرومند,X+)قمر 6إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ همانا پرهیزكارانند در باغها و چشمه‏هائى‏ Wyقمر 5وَكُلُّ صَغِیرٍ وَكَبِیرٍ مُسْتَطَرٌ و هر كوچكى و بزرگى است نوشته‏Vقمر 4وَكُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ و هر چیزى كه كردند در كتابها است‏mUeqقمر 3وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْیَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ و هر آینه نابود ساختیم پیروان شما را پس آیا هست یادآورنده‏اى‏RTYGقمر 2وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ و نیست كار ما جز یكى مانند دیدنى به چشم (بهم زدن چشم)*S')قمر 1إِنَّا كُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ همانا ما همه چیز را آفریدیم به اندازه‏اى‏}R_قمر 0یَوْمَ یُسْحَبُونَ فِی النَّارِ عَلَى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ روزى كه كشیده شوند در آتش بر رویهاى خویش بچشید سودن دوزخ‏.Q+-قمر /إِنَّ الْمُجْرِمِینَ فِی ضَلَالٍ وَسُعُرٍ همانا گنهكارانند در گمراهى و آتشهاى سوزان‏qPqmقمر .بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَى وَأَمَرُّ بلكه ساعت است وعده‏گاه ایشان و ساعت است هراسناك‏تر و تلخ‏تر6O53قمر -سَیُهْزَمُ الْجَمْعُ وَیُوَلُّونَ الدُّبُرَ زود است شكست خورند گروه و بازگردانند پشتها راN+قمر ,أَمْ یَقُولُونَ نَحْنُ جَمِیعٌ مُّنتَصِرٌ یا گویند مائیم همگى یارى‏شدگان‏M'eقمر +أَكُفَّارُكُمْ خَیْرٌ مِّنْ أُوْلَئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءةٌ فِی الزُّبُرِ آیا كافران شما بهترند از اینان یا شما را است بیزارى در كتب‏ G * , &{}Nx%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدw!aرحمن یَسْأَلُهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ پرسندش آنان كه در آسمانها و زمینند هر روزى او است در كارى‏Nv%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید[u]Qرحمن وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ و به جاى ماند روى پروردگار تو داراى مهترى و بزرگوارى‏ntqgرحمن كُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ هر كس بر آن است نابود شودNs%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدermUرحمن وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِی الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ و او را است رونده‏هائى برافراشته در دریا مانند كوه‏هاNq%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید'p= رحمن یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ برون آید از آنها مروارید و مرجان‏No%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید(n+رحمن بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا یَبْغِیَانِ كه میان آنها است فاصله (دیوارى) تا ستم نكنندmoرحمن مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ آمیخت دو دریا را به هم رسندNl%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید-k=رحمن رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ پروردگار خاوران و پروردگار باختران‏Nj%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید%i1رحمن وَخَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ و آفرید پرى را از آمیخته‏اى از آتش‏8h?)رحمن خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ آفرید انسان را از گل خشكى مانند سفال پخته‏Ng%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید f%kرحمن وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ و دانه دارنده برگ و روزى‏5eCرحمن فِیهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ در آن است میوه و خرمابن دارنده شكوفه‏ها i?m d } JAj'i: %Gرحمن /فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا بكدامین نعمتهاى پروردگار شما تكذیب مى‏كنیدA+Oرحمن .وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ و آن را كه بترسد جایگاه پروردگار خویش را در بهشت است‏N%oرحمن -فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید(+رحمن ,یَطُوفُونَ بَیْنَهَا وَبَیْنَ حَمِیمٍ آنٍ گردش كنند میان آن و میان آب جوشانى گرم‏Sa=رحمن +هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی یُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ این است دوزخى كه تكذیب مى‏كردند بدان گنهكاران‏N%oرحمن *فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید35)رحمن )یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَالْأَقْدَامِ شناخته شوند گنهكاران به نشانیشان (به چهره‏شان) پس گرفته شوند پیشانیها و قدمهاN%oرحمن (فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدKe)رحمن 'فَیَوْمَئِذٍ لَّا یُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَلَا جَانٌّ پس آن روز پرسش نشود از گناهش آدمى و نه پرى‏N%oرحمن &فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدjq[رحمن %فَإِذَا انشَقَّتِ السَّمَاء فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ تا گاهى كه بشكافد آسمان پس گردد گُلى‏رنگ چون روغن روان‏N~%oرحمن $فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید}رحمن #یُرْسَلُ عَلَیْكُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ ریخته شود بر شما شراره (یا گداخته یا آمیخته) از آتش و مس پس یارى نشویدN|%oرحمن "فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید{K7رحمن !یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ اى گروه جنّ و انس اگر توانستید درون روید از اطراف آسمانها در زمین (یا برون روید) پس بروید نمى‏روید مگر به فرمانروائى‏Nz%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید=y%Mرحمن سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَیُّهَا الثَّقَلَانِ زود است بپردازیم به شما اى سنگینان (اى دو گرانمایگان) Y  GuW/!رحمن Dفِیهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ در آنها است میوه و خرما بنى و انارى‏N%oرحمن Cفَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید oرحمن Bفِیهِمَا عَیْنَانِ نَضَّاخَتَانِ در آنها است دو چشمه جوشان‏N%oرحمن Aفَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدXKaرحمن @مُدْهَامَّتَانِ دو بهشت سبز سیاه‏فام‏N%oرحمن ?فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدswkرحمن >وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ و نزدیك آنها است دو بهشت‏N%oرحمن =فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید%7 رحمن <هَلْ جَزَاء الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ آیا هست پاداش نكوكارى جز نكوكارى‏N%oرحمن ;فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید'uرحمن :كَأَنَّهُنَّ الْیَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ گوئیا آنانند یاقوت و مرجان‏N%oرحمن 9فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید07!رحمن 8فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ در آنها است كوته‏چشمانى كه نیامیخته است با آنان آدمى پیش از ایشان و نه پرى‏K%iرحمن 7فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا بكدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدjSyرحمن 6مُتَّكِئِینَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ تكیه‏كنندگان بر جامه‏هاى خواب كه آسترهاى (یا لبه‏هاى) آنها است از استبرق و میوه دو بهشت است نزدیك‏N%oرحمن 5فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدرحمن 4فِیهِمَا مِن كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ در آنها است از هر میوه دو جُفت‏N %oرحمن 3فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدz kرحمن 2فِیهِمَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ در آنها است دو چشمه روان‏N %oرحمن 1فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدU UQرحمن 0ذَوَاتَا أَفْنَانٍ دارندگان شاخسارها X. D r !L]us{s-Xd8#oQواقعه عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ بر تختهائى بافته‏k7#wWواقعه وَقَلِیلٌ مِّنَ الْآخِرِینَ و اندكى از آیندگان‏o6#w_واقعه ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ پاره‏اى از پیشینیان‏_5#gOواقعه فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ در بهشتهاى نعمتهاo4#uaواقعه أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ آنانند نزدیك‏گشتگان‏"3#7واقعه وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ و پیش‏آهنگان (پیشى‏گیرندگان) آن پیش‏آهنگان‏(2#[kواقعه وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ و یاران چپ چیست یاران چپ‏21#[واقعه فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ پس یاران راست چیست یاران راست‏0#sواقعه وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً و شوید گروه‏هایى سه‏گانه‏q/#wcواقعه فَكَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا پس گردند گردى پراكنده‏{.#wwواقعه وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا و رانده شوند كوه‏ها راندنى‏-#uواقعه إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا گاهى كه بلرزد زمین لرزیدنى‏e,#]eواقعه خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ فرودآرنده و بالابرنده‏}+#mواقعه لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ نیست فرود آمدنش را دروغى‏y*# wuواقعه إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ گاهى كه فرود آید فرودآینده‏p)#_{واقعه بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Q(YAرحمن Nتَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِی الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ فرخنده باد نام پروردگار تو خداوند شكوه و احترام‏N'%oرحمن Mفَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید`&eSرحمن Lمُتَّكِئِینَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِیٍّ حِسَانٍ تكیه‏كنندگان بر بالشهاى سبز و زر تارهایى نكو (یا زیبا)N%%oرحمن Kفَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدE$E=رحمن Jلَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ نیامیخته است با آنان آدمى پیش از ایشان و نه پرى‏N#%oرحمن Iفَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید"رحمن Hحُورٌ مَّقْصُورَاتٌ فِی الْخِیَامِ سفیدپوستانى بازداشته در سراپرده‏هاN!%oرحمن Gفَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید{ sرحمن Fفِیهِنَّ خَیْرَاتٌ حِسَانٌ در آنها است نكو زنانى زیبایان‏N%oرحمن Eفَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید b P 8 E  &.OnX.V#3واقعه -إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِینَ همانا ایشان بودند پیش از این هوسرانان‏eU#qQواقعه ,لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِیمٍ نه خنك و نه گرامى‏gT#ccواقعه +وَظِلٍّ مِّن یَحْمُومٍ و سایه‏اى از دود سیاه‏wS#_واقعه *فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ در آتش سوراخ‏كننده و آبى جوشان‏R#Ccواقعه )وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ و یاران چپ چه یاران چپ‏qQ#wcواقعه (وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِینَ و گروهى از بازماندگان‏jP#wUواقعه 'ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ گروهى از پیشینیان‏_O#iMواقعه &لِّأَصْحَابِ الْیَمِینِ براى یاران راست‏_N#Uaواقعه %عُرُبًا أَتْرَابًا شوهر دوستانى همسالان‏M#yواقعه $فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا پس گردانیدیمشان شوى‏نادیدگانى‏L# واقعه #إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء همانا پدید آوردیمشان پدید آوردنى‏kK#amواقعه "وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ و زنانى افراشته (بلندبالا)J#cواقعه !لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ نابریده و نه بازداشته‏^I#aSواقعه وَفَاكِهَةٍ كَثِیرَةٍ و میوه‏اى فراوان‏KH#Q=واقعه وَمَاء مَّسْكُوبٍ و آبى ریزان‏VG#UOواقعه وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ و سایه‏اى كشیده‏[F#UYواقعه وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ و موزى به هم پیچیده‏aE#_[واقعه فِی سِدْرٍ مَّخْضُودٍ زیر درخت سدرى بى‏خار"D#Cwواقعه وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ و یاران راست چه یاران راستى‏wC#_واقعه إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا جز گفتار سلامى سلامى‏.B#Aواقعه لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا نشوند در آن بیهوده و نه گناه بستن راA# {واقعه جَزَاء بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ پاداشى بدانچه بودند مى‏كردند @#mواقعه كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ مانندگان مروارید پوشیده‏c?#A}واقعه وَحُورٌ عِینٌ و زنان سفیداندام فراخ‏چشمان‏ >#sواقعه وَلَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ و گوشت مرغى از آنچه هوس كنند=#qواقعه وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا یَتَخَیَّرُونَ و میوه‏اى از آنچه برگزینند'<#+واقعه لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنزِفُونَ نه درد سر گیرند از آن و نه از خرد افتند<;#C)واقعه بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ با جامها و صراحیها و جامى از باده‏نمایان‏#:#1 واقعه یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ بگردند بر ایشان پسرانى جاودانان‏9# واقعه مُتَّكِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ تكیه‏كنندگان بر آنها روى به روى‏ m* R ;  yW\dHW8mfl#kYواقعه Cبَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ بلكه مائیم ناكامان‏_k#]Yواقعه Bإِنَّا لَمُغْرَمُونَ كه مائیم زیانكاران‏^j#u;واقعه Aلَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ اگر خواهیم گردانیمش خشك پس بمانید زمزمه‏كنان‏7i#Kواقعه @أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ آیا شما كشتش كنید یا مائیم كشت آوران‏h#qواقعه ?أَفَرَأَیْتُم مَّا تَحْرُثُونَ آیا دیدید آنچه را مى‏كاریدmg#Mواقعه >وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذكَّرُونَ و همانا دانستید پیدایش نخستین را پس چرا یادآور نشویدf#واقعه =عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِی مَا لَا تَعْلَمُونَ و آنكه تبدیل كنیم مانندگان شما را و پدید آوریمتان در آنچه نمى‏دانیدte# Qواقعه <نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ ما نهادیم میان شما مرگ را و نیستیم پیشى گرفته‏شدگان‏ ^&H$=%'مجادلهكَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِی إِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ نوشت خدا كه پیروز مى‏شوم من و فرستادگانم همانا خدا است تواناى عزیز <%-مجادلهإِنَّ الَّذِینَ یُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَئِكَ فِی الأَذَلِّینَ همانا آنان كه دشمنى كنند با خدا و پیمبرش آنانند در جرگه سرافكندگان‏Z;%7oمجادلهاسْتَحْوَذَ عَلَیْهِمُ الشَّیْطَانُ فَأَنسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُوْلَئِكَ حِزْبُ الشَّیْطَانِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّیْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ چیره شد بر ایشان شیطان پس فراموششان كرد یاد خدا را آنانند حزب شیطان همانا حزب شیطانند زیانكاران‏4:%O مجادلهیَوْمَ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِیعًا فَیَحْلِفُونَ لَهُ كَمَا یَحْلِفُونَ لَكُمْ وَیَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلَى شَیْءٍ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْكَاذِبُونَ روزى كه برانگیزدشان خدا همگى پس سوگند یاد كنند برایش چنانكه سوگند یاد كنند براى شما و گمان كنند كه ایشانند بر چیزى همانا ایشانند دروغگویان‏\9%w3مجادلهلَن تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُم مِّنَ اللَّهِ شَیْئًا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ بى‏نیاز نگرداند از ایشان خواسته‏هاى ایشان و نه فرزندانشان از خدا چیزى را آنانند یاران آتش ایشانند در آن جاودانان‏Y8%]Gمجادلهاتَّخَذُوا أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ بگرفتند سوگندهاى خود را سپرى تا بازداشتند از راه خدا پس ایشان را است عذابى خواركننده‏(7%9 مجادلهأَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِیدًا إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُوا یَعْمَلُونَ آماده كرد خدا براى ایشان عذابى سخت همانا زشت است آنچه بودند مى‏كردند56%O مجادلهأَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِم مَّا هُم مِّنكُمْ وَلَا مِنْهُمْ وَیَحْلِفُونَ عَلَى الْكَذِبِ وَهُمْ یَعْلَمُونَ آیا ننگریستى بدانان كه دوستى كردند با گروهى كه خشم گرفت خدا بر ایشان نیستند ایشان از شما و نه از ایشان و سوگند یاد كنند بر دروغ و خود مى‏دانند " x>"CBQ3حشروَلَوْلَا أَن كَتَبَ اللَّهُ عَلَیْهِمُ الْجَلَاء لَعَذَّبَهُمْ فِی الدُّنْیَا وَلَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ و اگر نبود اینكه نوشته است خدا بر ایشان كوچ را هر آینه شكنجه مى‏كرد ایشان را در دنیا و ایشان را است در آخرت عذاب آتش‏QAحشرهُوَ الَّذِی أَخْرَجَ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن دِیَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنتُمْ أَن یَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِّنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَیْثُ لَمْ یَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ یُخْرِبُونَ بُیُوتَهُم بِأَیْدِیهِمْ وَأَیْدِی الْمُؤْمِنِینَ فَاعْتَبِرُوا یَا أُولِی الْأَبْصَارِ او است آنكه برون آورد آنان را كه كفر ورزیدند از اهل كتاب از خانه‏هاى خویش در آغاز گردآوردن گمان نمى‏كردید كه برون روند و مى‏پنداشتند كه بازدارنده است آنان را دژهاى ایشان از خدا پس بیامدشان خدا از جائى كه نمى‏پنداشتند و افكند در دلهاى ایشان هراس را ویران مى‏كردند خانه‏هاى خود را با دستهاى خود و دستهاى مؤمنان پس عبرت گیرید اى دارندگان خردها (یا دیدگان)6@ Sحشرسَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ تسبیح گفت خدا را آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و او است عزّتمند حكیم‏k?_{حشربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏>%7gمجادلهلَا تَجِدُ قَوْمًا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءهُمْ أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمَانَ وَأَیَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَیُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ نیابى گروهى را كه ایمان آرند به خدا و روز بازپسین دوستى كنند با آنكه دشمنى كند با خدا و پیمبرش و هر چند باشند پدرانشان یا پسرانشان یا برادرانشان یا خویشاوندانشان آنان نوشت در دلهاشان ایمان را و كمك كرد ایشان را با روحى از خویش و درآردشان باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آنها خوشنود باشد خدا از ایشان و خوشنود باشند از او آنانند حزب خدا همانا حزب خداوندند رستگاران‏  .Ge;حشرلِلْفُقَرَاء الْمُهَاجِرِینَ الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا وَیَنصُرُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ براى بینوایان از مهاجرانى است كه برون رانده شدند از خانه‏ها و خواسته‏هاى خویش در پى فضلى از خدا و خوشنودیى و یارى كنند خدا و پیمبرش را آنانند راستگویان‏FW1حشرمَّا أَفَاء اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ كَیْ لَا یَكُونَ دُولَةً بَیْنَ الْأَغْنِیَاء مِنكُمْ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ و آنچه ارزانى داشت خدا بر پیمبرش از اهل شهرها پس از آن خدا است و از آن پیمبر و از آن نزدیكان (خویشاوندان) و یتیمان و بینوایان و درماندگان راه تا نباشد دستخوش گردشى میان توانگران شما و آنچه داد به شما پیمبر پس بگیریدش و آنچه بازداشت شما را از آن پس باز ایستید و بترسید خدا را كه خدا است سخت‏عقوبت‏ EW=حشروَمَا أَفَاء اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ خَیْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَكِنَّ اللَّهَ یُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَى مَن یَشَاء وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ و آنچه بهره داد خدا پیمبر خویش را از ایشان پس نتاختید بر آن اسبان و نه اشترانى و لیكن خدا چیره گرداند فرستادگانش را بر هر كه خواهد و خدا است بر همه چیز تواناBDW+حشرمَا قَطَعْتُم مِّن لِّینَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوهَا قَائِمَةً عَلَى أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِیُخْزِیَ الْفَاسِقِینَ آنچه بریدید از خرمابنها یا بازگذاردید آنها را ایستاده بر بنهاى خود پس به دستور خدا است و تا خوار سازد نافرمانان راyCSحشرذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَمَن یُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ این بدان است كه ستیزه كردند با خدا و پیمبرش و آنكه بستیزد با خدا همانا خدا است سخت‏عقوبت‏  ) M;oL[حشر لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِی صُدُورِهِم مِّنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَفْقَهُونَ همانا شما ترسناكترید در سینه‏هاى ایشان از خدا این بدان است كه ایشانند گروهى نادریابندگان‏K=]حشر لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا یَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِن قُوتِلُوا لَا یَنصُرُونَهُمْ وَلَئِن نَّصَرُوهُمْ لَیُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا یُنصَرُونَ اگر برون رانده شوند برون نروند با ایشان و اگر نبرد با ایشان شود یاریشان نكنند و اگر یاریشان كنند برتابند پشتها را سپس یارى نشوندLJu!حشر أَلَمْ تَر إِلَى الَّذِینَ نَافَقُوا یَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِیعُ فِیكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِن قُوتِلْتُمْ لَنَنصُرَنَّكُمْ وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ آیا ننگریستى بدانان كه نفاق ورزیدند گویند به برادران خویش آنان كه كفر ورزیدند از اهل كتاب اگر برون رانده شوید برون آئیم با شما و فرمان نبریم در شما كسى را هیچگاه و اگر كارزار با شما شود هر آینه یارى كنیم شما را و خدا گواهى دهد كه ایشانند همانا دروغگویان‏I/_حشر وَالَّذِینَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ و آنان كه آمدند از پس ایشان گویند پروردگارا بیامرز براى ما و براى برادران ما آنان كه پیشى گرفتند ما را به ایمان و نگذار در دلهاى ما كینى براى آنان كه ایمان آوردند پروردگارا همانا توئى نوازنده مهربان‏SH حشر وَالَّذِینَ تَبَوَّؤُوا الدَّارَ وَالْإِیمَانَ مِن قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَیْهِمْ وَلَا یَجِدُونَ فِی صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِّمَّا أُوتُوا وَیُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَن یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ و آنان كه جایگزین شدند خانه و ایمان را پیش از ایشان دوست دارند آنان را كه هجرت كنند بسوى ایشان و نیابند در سینه‏هاى خویش نیازمندى بدانچه داده شدند و برگزینند بر خویش و هر چند باشد بدیشان تنگدستى و آنكه نگهداشته شود از بخل خویش پس آنانند رستگاران‏ b @ zfbZT-حشرلَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَكَّرُونَ اگر مى‏فرستادیم این قرآن را بر كوهى هر آینه مى‏دیدیش سرافكنده از هم پاشیده از ترس خدا و این مثَلها را همى‏زنیم براى مردم شاید اندیشه كنند1Sygحشرلَا یَسْتَوِی أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ یكسان نیستند یاران آتش و یاران بهشت یاران بهشتند رستگاران‏mRWحشروَلَا تَكُونُوا كَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ و نباشید مانند آنان كه فراموش كردند خدا را پس فراموششان ساخت خویشتن را ایشانند نافرمانان‏Q9eحشریَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ اى آنان كه ایمان آوردید بترسید خدا را و باید بنگرد هر كس چه چیز پیش فرستاده است براى فردا و بترسد خدا را كه خدا آگاه است بدانچه كنیدFPyحشرفَكَانَ عَاقِبَتَهُمَا أَنَّهُمَا فِی النَّارِ خَالِدَیْنِ فِیهَا وَذَلِكَ جَزَاء الظَّالِمِینَ پس شد فرجام آنان كه هر دو در آتشند جاودان در آن و این است كیفر ستمكاران‏O]حشركَمَثَلِ الشَّیْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّی بَرِیءٌ مِّنكَ إِنِّی أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ مانند شیطان گاهى كه گفت به انسان كافر شو پس هنگامى كه كفر ورزید گفت همانا من بیزارم از تو همانا من ترسم خدا را پروردگار جهانیان‏uNsuحشركَمَثَلِ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِیبًا ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ مانند آنان كه پیش از ایشان بودند به نزدیك چشیدند بد فرجامى كار خویش را و ایشان را است عذابى دردناك‏+ kمنافقون إِذَا جَاءكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَكَاذِبُونَ هر گاه آیندت دورویان گویند گواهى دهیم كه توئى پیمبر خدا و خدا داند كه توئى فرستاده او و خدا گواهى دهد كه دورویانند همانا دروغگویان‏ i l Sy6=iP!a5تغابنیَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَیَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ داند آنچه در آسمانها و زمین است و مى‏داند آنچه را نهان دارید و آنچه آشكار كنید و خدا دانا است بدانچه در سینه‏ها است‏!mتغابنخَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ آفرید آسمانها و زمین را به حقّ و پیكر ساخت شما را پس نكو ساخت پیكرهاى شما را و بسوى او است بازگشت‏l!{Sتغابنهُوَ الَّذِی خَلَقَكُمْ فَمِنكُمْ كَافِرٌ وَمِنكُم مُّؤْمِنٌ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ او است آنكه آفرید شما را پس از شما است كافرى و از شما است مؤمنى و خدا بدانچه كنید بینا است‏M! c/تغابنیُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ تسبیح گوید براى خدا آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است او را است پادشاهى و از آن وى است سپاس و او است بر همه چیز تواناo !_{تغابنبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏P +[1منافقون وَلَن یُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاء أَجَلُهَا وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ و هرگز پس نیندازد خدا جائى را گاهى كه بیاید سرآمدش و خدا آگاه است بدانچه مى‏كنید +/Aمنافقون وَأَنفِقُوا مِن مَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَیَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِی إِلَى أَجَلٍ قَرِیبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُن مِّنَ الصَّالِحِینَ و بدهید از آنچه روزى دادیم شما را پیش از آنكه آید یكى از شما را مرگ پس گوید پروردگارا كاش پس مى‏انداختى مرا تا سرآمدى نزدیك تا تصدّق كنم و بشوم از شایستگان‏ +MIمنافقون یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ اى آنان كه ایمان آوردید سرگرمتان نسازد خواسته‏هاى شما و نه فرزندان شما از یاد خدا و آنكه بكند این را پس آنانند زیانكاران‏ +S9منافقون یَقُولُونَ لَئِن رَّجَعْنَا إِلَى الْمَدِینَةِ لَیُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَا یَعْلَمُونَ گویند اگر بازگشتیم بسوى شهر همانا برون راند گرامى‏تر (عزیزتر) از آن خوارتر را و از آنِ خدا است عزّت و از آن پیمبرش و از آن مؤمنان و لیكن منافقان نمى‏دانند QV 8Q&!]eتغابن مَا أَصَابَ مِن مُّصِیبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّهِ یَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ نرسد پیش‏آمدى جز به دستور خدا و آنكه ایمان آرد به خدا رهبرى كند دلش را و خدا است به همه چیز دانا%!;تغابن وَالَّذِینَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ خَالِدِینَ فِیهَا وَبِئْسَ الْمَصِیرُ و آنان كه كفر ورزیدند و تكذیب كردند آیتهاى ما را آنانند یاران آتش جاودانان در آن و چه زشت است آن جایگاه‏!CSتغابن یَوْمَ یَجْمَعُكُمْ لِیَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِكَ یَوْمُ التَّغَابُنِ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّهِ وَیَعْمَلْ صَالِحًا یُكَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ وَیُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ روزى كه گردآورد شما را براى روز گردآوردن آن است روز تغابن (بى‏بهره‏گى) و آنكه ایمان آرد به خدا و بكند كردارى شایسته بزداید از او بدیهایش را و درآردش باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آنها همیشه این است آن رستگارى بزرگ‏\!-تغابنفَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِی أَنزَلْنَا وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ پس ایمان آرید به خدا و پیمبرش و روشنائى كه فرستادیم و خدا است بدانچه كنید آگاه‏>!=5تغابنزَعَمَ الَّذِینَ كَفَرُوا أَن لَّن یُبْعَثُوا قُلْ بَلَى وَرَبِّی لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ وَذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ پنداشتند آنان كه كفر ورزیدند كه هرگز برانگیخته نشوند بگو بلى سوگند به پروردگارم هر آینه برانگیخته شوید سپس آگاه شوید بدانچه كردید و آن است بر خدا آسان‏x!aتغابنذَلِكَ بِأَنَّهُ كَانَت تَّأْتِیهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ یَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَتَوَلَّوا وَّاسْتَغْنَى اللَّهُ وَاللَّهُ غَنِیٌّ حَمِیدٌ این بدان است كه بودند مى‏آمدندشان پیامبرانشان به نشانیها پس گفتند آیا بشرى ما را رهبرى كند پس كفر ورزیدند و پشت كردند و بى‏نیازى گرفت خدا و خدا است بى‏نیاز ستوده‏&!'تغابنأَلَمْ یَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِینَ كَفَرُوا مِن قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ آیا نیامد شما را داستان آنان كه كفر ورزیدند از پیش پس چشیدند بد فرجامى كار خود را و ایشان را است عذابى دردناك‏ i Y 1m _{طلاقبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏8!_تغابنعَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ داناى نهان و هویدا عزّتمند حكیم‏s! Oتغابنإِن تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا یُضَاعِفْهُ لَكُمْ وَیَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ شَكُورٌ حَلِیمٌ اگر وام دهید خدا را وامى نكو بیفزایدش براى شما و بیامرزد شما را و خدا است سپاسگزار بردبارQ!];تغابنفَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِیعُوا وَأَنفِقُوا خَیْرًا لِّأَنفُسِكُمْ وَمَن یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ پس بترسید خدا را هر آنچه بتوانید و بشنوید و فرمانبردارى كنید و بخشایش كنید بهتر است براى شما و آنكو نگهداشته شود بخل‏ورزى خویش را همانا آنانند رستگاران‏H!AEتغابنإِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَاللَّهُ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ جز این نیست كه خواسته‏هاى شما و فرزندان شما آزمایشى است و خدا نزد او است پاداشى بزرگ‏!/Mتغابنیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَّكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِن تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید هر آینه از زنان شما و فرزندان شما دشمنى است شما را پس بترسیدشان و اگر درگذرید و چشم‏پوشى كنید و بیامرزید همانا خدا است آمرزنده مهربان‏ !3[تغابن اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ خداوند نیست خدائى جز او و بر خدا باید توكّل كنند مؤمنان‏!;aتغابن وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ و فرمان برید خدا و فرمان برید پیمبر را پس اگر روى برتابید نباشد بر فرستاده ما جز رسانیدن آشكار l 'lt$A!طلاقوَاللَّائِی یَئِسْنَ مِنَ الْمَحِیضِ مِن نِّسَائِكُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَاثَةُ أَشْهُرٍ وَاللَّائِی لَمْ یَحِضْنَ وَأُوْلَاتُ الْأَحْمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن یَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مِنْ أَمْرِهِ یُسْرًا و آنان كه نومید شدند از خون دیدن از زنان شما اگر شكّ آوردید پس عدّه ایشان سه ماه است و آنان كه حیض نشدند (خون ندیدند) و زنان باردار سرآمد ایشان آن است كه نهند بار خود را و آنكو بترسد خدا را قرار دهد براى او از كارش گشایشى‏?#k طلاقوَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَمَن یَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا و روزیش دهد از آنجا كه در شمار نیارد و آنكو توكّل كند بر خدا پس باشدش همانا خدا است رسنده كار او هر آینه نهاده است خدا براى هر چیزى اندازه‏اى‏a"!طلاقفَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَیْ عَدْلٍ مِّنكُمْ وَأَقِیمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ ذَلِكُمْ یُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا تا گاهى كه رسیدند سرآمد خویش را پس نگاهشان دارید به خوشى یا دورى گزینید از ایشان به خوشى و گواه گیرید دو تن عدالتمند را از شما و بپاى دارید گواهى را براى خدا بدین اندرز داده شود آنكو ایمان آرد به خدا و روز آخر و آنكه بترسد خدا را نهد برایش برون‏شدنگاهى‏p! Sطلاقیَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاء فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ وَاتَّقُوا اللَّهَ رَبَّكُمْ لَا تُخْرِجُوهُنَّ مِن بُیُوتِهِنَّ وَلَا یَخْرُجْنَ إِلَّا أَن یَأْتِینَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَیِّنَةٍ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَمَن یَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ لَا تَدْرِی لَعَلَّ اللَّهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذَلِكَ أَمْرًا اى پیمبر هر گاه طلاق گفتید زنان را پس طلاقشان گوئید براى عدّه آنان و بشمرید عدّه را و بترسید خدا را پروردگار خویش برونشان نرانید از خانه‏هاى خویش و برون نروند مگر آنكه بیارند فحشائى آشكار و این است مرزهاى خدا و آنكه بگذرد از مرزهاى خدا همانا ستم كرده است خویش را ندانى شاید خدا پدید آرد پس از این كارى را ZR -M_Z*'Uطلاق أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِیدًا فَاتَّقُوا اللَّهَ یَا أُوْلِی الْأَلْبَابِ الَّذِینَ آمَنُوا قَدْ أَنزَلَ اللَّهُ إِلَیْكُمْ ذِكْرًا آماده كرد خدا براى ایشان عذابى سخت پس بترسید خدا را اى خردمندان آنان كه ایمان آوردید همانا فرستاد خدا بسوى شما ذكرى (یادداشتى)j)Oطلاق فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْرًا پس چشید فرجام كار خویش را و شد پایان كار او زیانكارى‏\(1طلاقوَكَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِیدًا وَعَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُّكْرًا و بسا شهرى كه سرپیچید از فرمان پروردگار خود و فرستادگانش پس رسیدیم حسابش را حسابى سخت و شكنجه كردیمش شكنجه‏اى زشت‏+'S}طلاقلِیُنفِقْ ذُو سَعَةٍ مِّن سَعَتِهِ وَمَن قُدِرَ عَلَیْهِ رِزْقُهُ فَلْیُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ لَا یُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا سَیَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُسْرًا باید هزینه كند گشایشمند از گشایش خویش و آنكه تنگ شده است بر او روزى پس باید بدهد از آنچه خدایش داده است تكلیف نكند خدا كسى را جز آنچه بدادش زود است نهد خدا پس از تنگى گشایشى‏r&%9طلاقأَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ سَكَنتُم مِّن وُجْدِكُمْ وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَیِّقُوا عَلَیْهِنَّ وَإِن كُنَّ أُولَاتِ حَمْلٍ فَأَنفِقُوا عَلَیْهِنَّ حَتَّى یَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَأْتَمِرُوا بَیْنَكُم بِمَعْرُوفٍ وَإِن تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرَى بنشانید زنان را آنجا كه خود نشستید از دارائى خویش (یا از گشایش خویش) و نیازاریدشان كه تنگ بر ایشان گیرید و اگر باشند بارداران پس هزینه كنید بر ایشان تا بنهند بار خود را و اگر شیر دادند براى شما بپردازید بدیشان مزدهاى ایشان را و بسازید با همدیگر به خوشى و اگر سخت باشد شما را زود است شیر دهدش دیگرى‏*%Mطلاقذَلِكَ أَمْرُ اللَّهِ أَنزَلَهُ إِلَیْكُمْ وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یُكَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ وَیُعْظِمْ لَهُ أَجْرًا این است امر خدا كه فرستادش بسوى شما و آنكو بترسد خدا را بسترد از او گناهانش را و بزرگ كند برایش پاداش را  ^-0#/تحریم وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِیُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِیثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَیْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَن بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنبَأَكَ هَذَا قَالَ نَبَّأَنِیَ الْعَلِیمُ الْخَبِیرُ و گاهى كه نهان داشت پیمبر بسوى بعضى از زنان خویش داستانى را پس گاهى كه آگهیش داد بدان و فاش ساختش خدا بر او شناسانید پاره‏اى از آن را و روى برتافت از پاره‏اى و هنگامى كه آگهیش داد بدان گفت كه تو را آگهى داده است بدین گفت آگهیم داده است خداوند داناى آگاه‏~/#aتحریم قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَیْمَانِكُمْ وَاللَّهُ مَوْلَاكُمْ وَهُوَ الْعَلِیمُ الْحَكِیمُ همانا خدا بایسته داشت بر شما حلال بودن سوگندهاى شما را و خدا است دوست شما و او است داناى حكیم‏:.# [تحریم یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِی مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ اى پیمبر چرا حرام مى‏كنى آنچه را حلال كرد خدا برایت خواهى خشنودى همسران خویش را و خدا است آمرزنده مهربان‏p-#_{تحریم بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏/,#5طلاق اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَیْءٍ عِلْمًا خدا است آنكه آفرید هفت آسمان و از زمین مانند آنها فرود آید كار میان آنها تا بدانید كه خدا بر همه چیز است توانا و آنكه خدا فراگرفته است همه چیز را به دانش‏8+ ]طلاق رَّسُولًا یَتْلُو عَلَیْكُمْ آیَاتِ اللَّهِ مُبَیِّنَاتٍ لِّیُخْرِجَ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّهِ وَیَعْمَلْ صَالِحًا یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقًا پیمبرى كه بسراید بر شما آیتهاى خدا را روشن تا برون آورد آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند از تاریكیها بسوى روشنائى و آنكه ایمان آرد به خدا و بكند كارى شایسته درآردش باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آن همیشه به راستى نكو كرده است خدا برایش روزى را  ` Cs5#mmتحریم یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَى رَبُّكُمْ أَن یُكَفِّرَ عَنكُمْ سَیِّئَاتِكُمْ وَیُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ یَوْمَ لَا یُخْزِی اللَّهُ النَّبِیَّ وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ یَسْعَى بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ اى آنان كه ایمان آوردید توبه كنید بسوى خدا توبه نصوح امید است پروردگار شما بسترد از شما بدیهاى شما را و درآرد شما را باغهائى كه روان است زیر آنها جویها روزى كه خوار نگرداند خدا پیمبر و آنان را كه ایمان آوردند با او پرتو ایشان مى‏دود پیش روى ایشان و بر سوى راستشان گویند پروردگارا تمام گردان براى ما نور ما را و بیامرز ما را كه توئى بر همه چیز توانا4#iتحریم یَا أَیُّهَا الَّذِینَ كَفَرُوا لَا تَعْتَذِرُوا الْیَوْمَ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ اى آنان كه كفر ورزیدند بهانه نیارید امروز جز این نیست كه پاداش داده شوید آنچه را بودید مى‏كردید3##oتحریم یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِیكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَیْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ اى آنان كه ایمان آوردید بازدارید خود و خاندان خویش را از آتشى كه سوخت آن مردمان است و سنگ بر آن است فرشتگانى دژم (درشت خوى) سخت‏گیرانى كه نافرمانى نكنند خدا را آنچه فرمایدشان و بكنند آنچه را كه فرموده شوند2# gتحریم عَسَى رَبُّهُ إِن طَلَّقَكُنَّ أَن یُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَیْرًا مِّنكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُّؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَیِّبَاتٍ وَأَبْكَارًا امید است پروردگار او اگر طلاق گوید شما را تبدیلش كند زنانى نكوتر از شما مسلمانانى مؤمنانى فروتنانى توبه‏كنندگانى و پرستندگانى رهروانى بیوه‏گانى و شوى‏نادیدگانى‏1#O]تحریم إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَیْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِیلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِیرٌ اگر توبه كنید اى دو زن بسوى خدا هر آینه گرویده است دلهاى شما و اگر چیرگى كنید بر او همانا خدا است دوست او و جبرئیل و شایستگان از مؤمنان و فرشتگانند پس از آن پشتیبان‏ < olb=}Cملك الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا مَّا تَرَى فِی خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِن تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِن فُطُورٍ آنكه آفرید هفت آسمان تودرتو (یا پى‏درپى) نبینى در آفرینش خداى مهربان تفاوتى (كم و بیشى) پس بگشاى دیده را آیا بینى شكافى را<+_ملك الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیَاةَ لِیَبْلُوَكُمْ أَیُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُورُ آنكه آفرید مرگ و زندگى را تا بیازماید شما را كدامین نكوترید در كردار و او است عزّتمند آمرزگار; eملك تَبَارَكَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ خجسته باد آنكه به دستش پادشاهى است و او است بر همه چیز تواناl:_{ملك بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏:9#wqتحریم وَمَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهِ مِن رُّوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِینَ و مریم دخت عمران را كه نگهداشت فرج خویش را تا دمیدیم در آن از روح خویش و تصدیق كرد به سخنان پروردگار خود و كتابهاى او و گشت از فروتنان‏B8# kتحریم وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِینَ آمَنُوا اِمْرَأَةَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِندَكَ بَیْتًا فِی الْجَنَّةِ وَنَجِّنِی مِن فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ و زده است خدا مثلى براى آنان كه ایمان آوردند زن فرعون را گاهى كه گفت پروردگارا بساز برایم نزد خویش خانه‏اى در بهشت و برهانم از فرعون و كردارش و برهانم از گروه ستمگران‏V7#'yتحریم ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِینَ كَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَاِمْرَأَةَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَیْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ یُغْنِیَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَیْئًا وَقِیلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِینَ زده است خدا مثَلى براى آنان كه كفر ورزیدند زن نوح و زن لوط بودند زیر فرمان دو بنده‏اى از بندگان ما شایستگانى پس خیانت كردند با آنان پس بى‏نیاز نساختندشان از خدا چیزى را و گفته شد به آتش درآئید با درآیندگان‏@6#qتحریم یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِینَ وَاغْلُظْ عَلَیْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ اى پیمبر جهاد كن با كافران و منافقان و درشتى كن بر ایشان و جایگاه ایشان است دوزخ و چه زشت است آن جایگاه‏  pYH_Oملك أَلَا یَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ آیا نداند آنكه بیافریده است و او است تیزبین كارآگاه‏5G33ملك وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ و نهان كنید سخن خویش را یا آشكارش سازید همانا او است دانا بدانچه در سینه‏ها است‏9FG'ملك إِنَّ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَیْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِیرٌ همانا آنان كه بترسند پروردگار خویش را به نهان آنان را است آمرزشى و مزدى بزرگ‏pEsiملك فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِیرِ پس اقرار كردند به گناه خویش پس دور باد براى یاران آتش سوزان‏0D;!ملك وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ و گفتند اگر بودیم مى‏شنیدیم یا بخرد مىیافتیم نمى‏شدیم در یاران آتش سوزان‏HCmملك قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءنَا نَذِیرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَیْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ كَبِیرٍ گفتند بلى بیامد ما را ترساننده‏اى پس تكذیب كردیم و گفتیم نفرستاده است خدا چیزى نیستید شما مگر در گمراهى گران‏$B; ملك تَكَادُ تَمَیَّزُ مِنَ الْغَیْظِ كُلَّمَا أُلْقِیَ فِیهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یَأْتِكُمْ نَذِیرٌ نزدیك است جدا شود از خشم هر گاه افكنده شوند در آن فوجى پرسندشان نگهبانانش آیا نیامد شما را ترساننده‏اى‏Aqملك إِذَا أُلْقُوا فِیهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِیقًا وَهِیَ تَفُورُ گاهى كه افكنده شوند در آن بشنوند برایش دمیدنى (یا خروشى) و آن است جوشان‏'@+ملك وَلِلَّذِینَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ و آنان را كه كفر ورزیدند به پروردگار خویش عذاب دوزخ است و چه زشت است آن جایگاه‏? qملك وَلَقَدْ زَیَّنَّا السَّمَاء الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّیَاطِینِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِیرِ و هرآینه آراستیم آسمان نزدیك را به چراغهائى و گردانیدیم آنها را پرتابهائى براى دیوان (شیاطین) و آماده ساختیم براى ایشان عذابى سوزان‏E>Y-ملك ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَیْنِ یَنقَلِبْ إِلَیْكَ الْبَصَرُ خَاسِأً وَهُوَ حَسِیرٌ پس برگردان دیده را دوبار بازگردد بسویت چشم سرافكنده حالى كه آن است كند (یا خوار) R  x(NSg1ملك وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گویند كى است این وعده اگر هستید راستگویان‏zRkملك قُلْ هُوَ الَّذِی ذَرَأَكُمْ فِی الْأَرْضِ وَإِلَیْهِ تُحْشَرُونَ بگو او است آنكه آفرید شما را در زمین و بسویش بازگردانیده شویدQ9Mملك قُلْ هُوَ الَّذِی أَنشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِیلًا مَّا تَشْكُرُونَ بگو او است آنكه پدید آورد شما را و نهاد براى شما گوش و دیدگان و دلها را به كمى سپاس گزاریدePEملك أَفَمَن یَمْشِی مُكِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّن یَمْشِی سَوِیًّا عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ آیا آنكه روان است افتاد به روى خویش رهنمون تر است یا آنكه مى‏رود استوار بر راهى راست‏fOi_ملك أَمَّنْ هَذَا الَّذِی یَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَل لَّجُّوا فِی عُتُوٍّ وَنُفُورٍ آیا آنكه او روزیتان همى‏دهد اگر باز دارد روزى خویش را بلكه خیره‏گى كردند در سركشى و رمیدنى‏yN3;ملك أَمَّنْ هَذَا الَّذِی هُوَ جُندٌ لَّكُمْ یَنصُرُكُم مِّن دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِی غُرُورٍ آیا آنكه اوست سپاهى براى شما یاریتان كند جز خداى مهربان نیستند كافران مگر در فریب‏M yملك أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الطَّیْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَیَقْبِضْنَ مَا یُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ بَصِیرٌ آیا ننگریستند مرغان بر فراز ایشان بال‏گشایندگان و بازدارندگان بالهاى خویش نگاه نداردشان جز خداوند مهربان همانا او است به همه چیز بیناLملك وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَیْفَ كَانَ نَكِیرِ و همانا تكذیب كردند آنان كه پیش از ایشان بودند پس چگونه بود كین كشیدن من‏Ky ملك أَمْ أَمِنتُم مَّن فِی السَّمَاء أَن یُرْسِلَ عَلَیْكُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ كَیْفَ نَذِیرِ یا ایمن شدید از آنكه در آسمان است كه بفرستد بر شما سنگ ریزه پس زود است بدانید چگونه بوده است ترساننده من‏5J7/ملك أَأَمِنتُم مَّن فِی السَّمَاء أَن یَخْسِفَ بِكُمُ الأَرْضَ فَإِذَا هِیَ تَمُورُ آیا ایمن شدید از آنكه در آسمان است كه فروبرد شما را در زمین ناگاه آن است لرزنده‏*IIملك هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِی مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن رِّزْقِهِ وَإِلَیْهِ النُّشُورُ او است آنكه گردانید براى شما زمین را رام پس روان شوید به هر سویش و بخورید از روزیش و بسوى او است گردآمدن‏  + u /brdB*e3قلم مَنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ بسیار بازدارنده از نیكى تجاوزكننده گنهكارى‏ydw{قلم هَمَّازٍ مَّشَّاء بِنَمِیمٍ نكوهش گرى پوینده به سخن چینى‏"c)قلم وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِینٍ و فرمان نبر هر فراوان سوگندخورنده زبونى را(b7قلم وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَیُدْهِنُونَ دوست داشتند كنار آبى (چاپلوسى كنى) تا كنار آیندa{ قلم فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِینَ پس فرمانبرى مكن تكذیب‏كنندگان راP`SIقلم إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ هر آینه پروردگارت داناتر است بدانكه گمراه است از راه او و او است داناتر به راهیافتگان‏_qقلم بِأَییِّكُمُ الْمَفْتُونُ كدامیك از شمائید فریب‏خورده (كم خرد)o^uiقلم فَسَتُبْصِرُ وَیُبْصِرُونَ پس زود است بنگرى و بنگرند{]oقلم وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِیمٍ و همانا توئى بر خوئى بزرگ‏)\#+قلم وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَیْرَ مَمْنُونٍ و همانا تو را است مزدى بى‏منت (یا بى‏پایان)['قلم مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ نیستى تو به نعمت پروردگارت دیوانه‏|Z sقلم ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ ن سوگند به قلم و آنچه نویسندlY_{قلم بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏:XE+ملك قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن یَأْتِیكُم بِمَاء مَّعِینٍ بگو آیا دیدید اگر بامداد كند آب شما فرو رفته كیست كه آورد شما را به آبى نمایان‏W ملك قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَیْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ بگو او است خداى مهربان ایمان آوردیم بدو و بر او توكل كردیم زود است بدانید كیست آنكه او است در گمراهى آشكار2VW ملك قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِیَ اللَّهُ وَمَن مَّعِیَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن یُجِیرُ الْكَافِرِینَ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ بگو آیا دیدید اگر نابود سازدم خدا و آنكو با من است یا رحم كند بر ما كه پناه دهد كافران را از عذابى دردناك‏:UQملك فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیئَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ كَفَرُوا وَقِیلَ هَذَا الَّذِی كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ تا هنگامى كه دیدندش جایگزین (یا نزدیك) دژم گشت چهره‏هاى آنان كه كفر ورزیدند و گفته شد این است آنچه بودیدش به سختى مى‏خواستیدTملك قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ بگو جز این نیست كه علم نزد خدا است و جز این نیست كه منم ترساننده آشكار  g  X} [Cy=Eقلم عَسَى رَبُّنَا أَن یُبْدِلَنَا خَیْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا رَاغِبُونَ امید است پروردگار ما تبدیل كند ما را به از این كه مائیم بسوى پروردگار خویش گرایندگان‏*x5قلم قَالُوا یَا وَیْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِینَ گفتند واى بر ما همانا بودیم ما سركشان‏=wK+قلم فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَلَاوَمُونَ پس روى آوردند برخیشان به برخى نكوهش‏كنان‏QvQMقلم قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِینَ گفتند منزّه است پروردگار ما همانا بودیم ما ستمگران‏Zus=قلم قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ گفت میانى ایشان آیا نگفتم به شما چرا تسبیح نكنیدltkmقلم بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ بلكه مائیم بى‏بهره‏گان‏=s;;قلم فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ تا هنگامى كه دیدندش گفتند همانا مائیم گمراهان‏'r =قلم وَغَدَوْا عَلَى حَرْدٍ قَادِرِینَ و بامداد كردند بر بازداشتن بینوایان نیرومندان‏=q]قلم أَن لَّا یَدْخُلَنَّهَا الْیَوْمَ عَلَیْكُم مِّسْكِینٌ كه نبادا درآیدش امروز بر شما بینوائى‏ pقلم فَانطَلَقُوا وَهُمْ یَتَخَافَتُونَ پس روى آوردند و بودند رازگویان‏QoSKقلم أَنِ اغْدُوا عَلَى حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِینَ كه بامداد كنید (بروید) بر كشت خود اگر هستید برندگان‏niقلم فَتَنَادَوا مُصْبِحِینَ پس بانگ دادند همدیگر را بامدادكنان‏mqقلم فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِیمِ پس بامداد كرد مانند شب تاریك (بریده)vlgقلم فَطَافَ عَلَیْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ پس گردش كرد بر ایشان گردكننده‏اى از پروردگار تو و بودند خسبیدگان‏PkYGقلم وَلَا یَسْتَثْنُونَ و استثناء نكنندjقلم إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَیَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِینَ همانا آزمودیم ایشان را چنانكه آزمودیم یاران بهشت را گاهى كه سوگند یاد كردند كه برندش البته بامدادكنان‏i#قلم سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ زود است مُهر نهیمش به پیشانى (داغ بر بینى)~hyقلم إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِ آیَاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ هر گاه خوانده شود بر او آیتهاى ما گوید افسانه‏هاى پیشینیان است‏g{قلم أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِینَ كه هست داراى خواسته و فرزندانى‏zf}wقلم عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِیمٍ درشتخوئى پس از آن بى‏تبارى‏ r W < C n({"tre Ssقلم 0فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُومٌ پس شكیبا شو براى فرمان پروردگار خویش و نباش مانند خداوند ماهى كه بانگ برآورد و او بود از خشم گلوگیر13+قلم /أَمْ عِندَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَكْتُبُونَ یا نزد ایشان است ناپیدا پس ایشان مى‏نویسند`oMقلم .أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ یا پرسیشان پاداشى كه ایشانند از هزینه سنگین‏باران‏*1قلم -وَأُمْلِی لَهُمْ إِنَّ كَیْدِی مَتِینٌ و نیرنگ كنم براى ایشان كه نیرنگ من است استوارUi=قلم ,فَذَرْنِی وَمَن یُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِیثِ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَیْثُ لَا یَعْلَمُونَ پس بهل مرا با آنكه تكذیب كند بدین داستان زود است به آهستگیشان گیرم از آنجا كه ندانند)/قلم +خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَقَدْ كَانُوا یُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ سرافكنده باشد دیدگانشان چیره گردد بر ایشان خوارى و همانا بودند دعوت مى‏شدند به سجده‏كردن حالیكه بودند تندرستان‏B/Qقلم *یَوْمَ یُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَیُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا یَسْتَطِیعُونَ روزى كه گشوده شود از ساق (پرده از روى كار برداشته شود) و دعوت شوند به سجده‏كردن پس نتوانند! قلم )أَمْ لَهُمْ شُرَكَاء فَلْیَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِینَ یا ایشان را است شریكانى پس بیارند شریكان خویش را اگر هستند راستگویان‏4 Wقلم (سَلْهُم أَیُّهُم بِذَلِكَ زَعِیمٌ بپرسشان كدامین از ایشان است بدان گروندگان (یا پندارنده)U%قلم 'أَمْ لَكُمْ أَیْمَانٌ عَلَیْنَا بَالِغَةٌ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ یا شما را است بر ما سوگندهائى رسنده به روز قیامت كه شما را است آنچه فرمان دهید#قلم &إِنَّ لَكُمْ فِیهِ لَمَا یَتَخَیَّرُونَ همانا شما را است در آن آنچه برگزینید~قلم %أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِیهِ تَدْرُسُونَ یا شما را است كتابى كه در آن درس خوانیدx}}sقلم $مَا لَكُمْ كَیْفَ تَحْكُمُونَ چه شود شما را چگونه حكم كنید-|;قلم #أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِینَ كَالْمُجْرِمِینَ آیا گردانیم مسلمانان را چون گنهكاران‏f{ecقلم "إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ همانا پرهیزكاران را است نزد پروردگار ایشان بهشتهاى نعمتها z1_قلم !كَذَلِكَ الْعَذَابُ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا یَعْلَمُونَ چنین است عذاب همانا عذاب آخرت است بزرگتر اگر باشند بدانند     z [EAFdr,=حاقه فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ تا گاهى كه دمیده شود در صور یك دمیدن‏nuaحاقه لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِیَهَا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ تا بگردانیمش براى شما یادآوریى و بشنوندش گوشهائى شنونده‏^kKحاقه إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاء حَمَلْنَاكُمْ فِی الْجَارِیَةِ همانا گاهى كه فزونى گرفت آب سوارتان كردیم در رونده‏wusحاقه فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِیَةً پس سرپیچیدند فرستاده پروردگار خویش را پس بگرفتشان گرفتنى سخت‏ mحاقه وَجَاء فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ و آمد فرعون و آنان كه پیش از او بودند و باژگون‏شدگان به گناه‏ !حاقهفَهَلْ تَرَى لَهُم مِّن بَاقِیَةٍ پس آیا مى‏نگرى براى ایشان بازماندگانى‏z#Kحاقهسَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَثَمَانِیَةَ أَیَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ بگماردش بر ایشان هفت شب و هشت روز داشت روز پى‏درپى كه بینى گروه را در آن بیهوش افتاده گوئیا آنانند تنه‏هاى نخل فروافتاده‏M]7حاقهوَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ و اما عاد پس نابود شدند به بادى تندوزنده سركش‏&9 حاقهفَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِیَةِ اما ثمود پس نابود شدند به سركشنده‏) حاقهكَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ تكذیب كردند ثمود و عاد به كوبنده‏|oحاقهوَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ و ندانستت چیست فرودآینده‏PIUحاقهمَا الْحَاقَّةُ چیست آن فرودآینده‏? ;Cحاقهالْحَاقَّةُ آن فرودآینده‏m_{حاقهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ ' قلم 4وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِینَ و نیست او جز ذكرى از براى جهانیان‏B eقلم 3وَإِن یَكَادُ الَّذِینَ كَفَرُوا لَیُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ و همانا نزدیك است آنان كه كفر ورزیدند بلغزانندت با دیدگان خویش هنگامى كه شنیدند ذكر را و گویند او است دیوانه‏D O5قلم 2فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِینَ پس برگزیدش پروردگارش و گردانیدش از شایستگان‏P MOقلم 1لَوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاء وَهُوَ مَذْمُومٌ اگر نه دریافته بودش نعمتى از پروردگارش هرآینه افكنده مى‏شد به دشت و مى‏بود او نكوهیده‏ [ w v ;`;zg,H[1'حاقه#فَلَیْسَ لَهُ الْیَوْمَ هَاهُنَا حَمِیمٌ پس نیستش امروز در اینجا دوستى‏0'حاقه"وَلَا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِینِ و ترغیب نمى‏كرد به خوراندن بینوا2/Aحاقه!إِنَّهُ كَانَ لَا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ كه بود او ایمان نمى‏آورد به خداى بزرگ‏`.{?حاقه ثُمَّ فِی سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ پس در زنجیرى كه درازیش هفتاد ذراع است او را بكشیدc-oUحاقهثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ سپس به دوزخش درآریدa,Ukحاقهخُذُوهُ فَغُلُّوهُ بگیریدش پس به زنجیرش كشیدn+sgحاقههَلَكَ عَنِّی سُلْطَانِیهْ برفت از من فرمانروائیم‏*u)حاقهمَا أَغْنَى عَنِّی مَالِیهْ سودى نداد (بى‏نیاز نگردانید) مرا دارائیم‏{)aحاقهیَا لَیْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِیَةَ كاش مى‏بود آن گذرنده‏w(ysحاقهوَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیهْ و نمى‏دانستم چیست حساب من‏C'_!حاقهوَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ كِتَابِیهْ و اما آنكه داده شد نامه خویش را به چپش گوید كاشكیم داده نمى‏شدم نامه خویش را!&-حاقهكُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیَّامِ الْخَالِیَةِ بخورید و بنوشید گوارا باد شما را بدانچه گذشت از شما در روزگاران گذشته‏t%]حاقهقُطُوفُهَا دَانِیَةٌ كه چیده‏هاى آن است فرود و نزدیك‏a$_aحاقهفِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ در بهشتى بلند (افراشته) #}حاقهفَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ پس او است در زندگانى خوشنود (پسندیده))"'%حاقهإِنِّی ظَنَنتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیهْ من مى‏پنداشتم كه رسنده‏ام به حساب خویش‏)!Gحاقهفَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِیهْ اما آنكه داده شد كتابش را به راستش گوید اینك بیائید بخوانید نامه مراP UEحاقهیَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنكُمْ خَافِیَةٌ در آن روز عرضه شوید نهان نماند از شما نهان‏شونده‏Og1حاقهوَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَیَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَةٌ و فرشته بر اطراف آن است و بردارد عرش پروردگارت را بر فراز ایشان در آن روز هشت تن‏4Kحاقهوَانشَقَّتِ السَّمَاء فَهِیَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ و شكافت آسمان پس آن است در آن روز سست‏ {حاقهفَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ در آن روز فرود آید فرودآینده‏m}Wحاقهوَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً و برداشته شوند زمین و كوه‏ها پس كوبیده شوند یك كوبیدن‏ rc  | = c }Nw:K!معارجیَوْمَ تَكُونُ السَّمَاء كَالْمُهْلِ روزى كه گردد آسمان چون روغن گداخته‏WJ!USمعارجوَنَرَاهُ قَرِیبًا و ما بینیمش نزدیك‏kI!Qمعارجإِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدًا كه آنان بینندش دورrH!skمعارجفَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیلًا پس شكیبائى كن شكیبائى نكوHG!{ معارجتَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ بالاروند فرشتگان و روح بسویش در روزى كه اندازه آن است پنجاه هزار سال‏F!معارجمِّنَ اللَّهِ ذِی الْمَعَارِجِ از خدا خداوند نردبانها (معراجها) E!{معارجلِّلْكَافِرینَ لَیْسَ لَهُ دَافِعٌ براى كافران نیستش بازدارنده‏D! )معارجسَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ پرسید پرسش‏كننده‏اى از عذابى فرودآینده‏oC!_{معارجبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Bحاقه4فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِیمِ پس تسبیح گوى به نام پروردگارت آن بزرگ‏wA{qحاقه3وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْیَقِینِ و همانا آن است در حقّ یقین‏@)حاقه2وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِینَ و همانا آن است دریغى بر كافران‏9??-حاقه1وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِینَ و همانا دانیم كه از شما است تكذیب‏كنندگان‏'>#%حاقه0وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِینَ و همانا آن است یادآوریى براى پرهیزكاران‏=1{حاقه/فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِینَ و نبودش كسى از شما نگهدارنده‏<حاقه.ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِینَ و سپس مى‏بریدیم از او رگ گردن را;حاقه-لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِینِ هر آینه مى‏گرفتیم از او به دست راست‏&:Cحاقه,وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِیلِ و اگر مى‏بست بر ما پاره سخنان را9 حاقه+تَنزِیلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَ فرستادنى است از پروردگار عالمیان‏/8Eحاقه*وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِیلًا مَا تَذَكَّرُونَ و نه گفتار پیش‏گوئى به كمى یاد آورید77Sحاقه)وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِیلًا مَا تُؤْمِنُونَ و نیست گفتار شاعرى به كمى ایمان آورید 6 حاقه(إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِیمٍ كه آن است همانا سخن پیمبرى گرامى‏P5_?حاقه'وَمَا لَا تُبْصِرُونَ و آنچه نبینید 4 حاقه&فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ پس سوگند یاد نمى‏كنم بدانچه بینید{3]حاقه%لَا یَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِؤُونَ نخورندش جز گنهكاران‏ 2}حاقه$وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِینٍ و نه خوراكى جز از چرك دوزخیان‏  O U X HT{eonc!coمعارج وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ و آنان كه براى سپرده‏هاى خویش و پیمان خویشند رعایت‏كنندگان‏Sb!o-معارجفَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ و آنكه خواست جز این را پس آنانند تجاوزگران‏;a!]معارجإِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ جز بر همسرانشان یا آنچه دارا است یمینهاى ایشان كه آنانند نانكوهیدگان‏3`!-/معارجوَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ و آنان كه براى فرجهاى خویشند نگه‏دارندگان‏._!'+معارجإِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَأْمُونٍ همانا عذاب پروردگار ایشان است تا ایمن شده‏A^!Q'معارجوَالَّذِینَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ و آنان كه از عذاب پروردگار خویشند هراسان‏]!1}معارجوَالَّذِینَ یُصَدِّقُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ آنان كه تصدیق كنند به روز دین‏j\!yUمعارجلِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ براى دریوزه و بینواB[!?;معارجوَالَّذِینَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ و آنان كه در خواسته‏هاى ایشان است بهره دانسته‏"Z!3معارجالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ آنان كه بر نماز خویشند پیوستگان‏WY!]Kمعارجإِلَّا الْمُصَلِّینَ مگر نمازگزاران‏X!معارجوَإِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعًا و گاهى كه رسدش خوبیى خوددارى‏كنان‏{W!iمعارجإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا گاهى كه رسدش بدیى نالان‏V! معارجإِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا همانا انسان آفریده شده است آزمند]U!U_معارجوَجَمَعَ فَأَوْعَى و گردآورد پس نگهداشت‏T! معارجتَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى مى‏خواند آن را كه پشت كرد و روى برتافت‏QS!a;معارجنَزَّاعَةً لِّلشَّوَى كننده پوست‏tR!_معارجكَلَّا إِنَّهَا لَظَى نه چنین است همانا آن است شراره‏&Q!1معارجوَمَن فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا ثُمَّ یُنجِیهِ و هر كه در زمین است همگى پس برهاندش‏P!wمعارج وَفَصِیلَتِهِ الَّتِی تُؤْویهِ و خویشاوندانى كه پناهش‏دهندjO!ieمعارج وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِیهِ و یارش (همسرش) و برادرش‏GN!S1معارج یُبَصَّرُونَهُمْ یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِی مِنْ عَذَابِ یَوْمِئِذٍ بِبَنِیهِ نمایانیده شوند بدیشان دوست دارد گناهكار كاش فدیه مى‏داد از عذاب آن روز پسرانش‏vM!_معارج وَلَا یَسْأَلُ حَمِیمٌ حَمِیمًا و نپرسد دوستى دوستى را}L! gمعارج وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ و گردند كوه‏ها چون پشم‏ E 0 O[?sC7نوح أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِیعُونِ كه پرستش كنید خدا را و بترسیدش و مرا فرمان برید9r?/نوح قَالَ یَا قَوْمِ إِنِّی لَكُمْ نَذِیرٌ مُّبِینٌ گفت اى قوم همانا منم براى شما ترساننده آشكارqq Cنوح إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ أَنْ أَنذِرْ قَوْمَكَ مِن قَبْلِ أَن یَأْتِیَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ همانا فرستادیم نوح را بسوى قومش كه بترسان قومت را پیش از آنكه بیامدشان عذابى دردناك‏lp_{نوح بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Oo!_5معارج,خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَلِكَ الْیَوْمُ الَّذِی كَانُوا یُوعَدُونَ سرافكنده است دیدگانشان فراگیردشان خوارى این است روزى كه بودند وعده داده مى‏شدند4n!Cمعارج+یَوْمَ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ یُوفِضُونَ روزى كه برون آیند از گورها شتابان گوئیا آنانند بسوى پایه‏هاى نشانه روان‏/m!Aمعارج*فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَیَلْعَبُوا حَتَّى یُلَاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی یُوعَدُونَ پس بگذارشان فروروند و بازى كنند تا برسند به روزشان آنى كه وعده داده شوندl! qمعارج)عَلَى أَن نُّبَدِّلَ خَیْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ بر آنكه تبدیل كنیم بهتر از ایشان را و نیستیم ما پیشى‏گرفتگان‏k!معارج(فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ پس سوگند یاد نكنم به پروردگار خاورها و باخترها كه مائیم توانایان‏Ej!?Aمعارج'كَلَّا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا یَعْلَمُونَ نه چنین است همانا ما آفریدیمشان از آنچه مى‏دانندwi!}gمعارج&أَیَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن یُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِیمٍ آیا امید دارد هر مردى از ایشان كه درآورده شود به بهشت نعمتهاh!+qمعارج%عَنِ الْیَمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِینَ از راست و از چپ گروه‏هائى‏Eg!C=معارج$فَمَالِ الَّذِینَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِینَ چه شود آنان را كه كفر ورزیدند به نزد تو رمندگان‏ f!sمعارج#أُوْلَئِكَ فِی جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ آنانند در باغهائى گرامیان‏:e!C'معارج"وَالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ و آنان كه بر نماز خویشند محافظت‏كنندگان‏7d!5/معارج!وَالَّذِینَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ و آنان كه به گواهیهاى خویشند قیام‏كنندگان‏ W 6 1 f W1//نوح وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا و گردانید خدا براى شما زمین را بسترى (گسترشى)\Oeنوح ثُمَّ یُعِیدُكُمْ فِیهَا وَیُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا سپس بازگرداند شما را در آن و برون آورد شما را برون‏آوردنى‏+;نوح وَاللَّهُ أَنبَتَكُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا و خدا رویانید شما را از زمین روئیدنى‏g{Oنوح وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا و گردانید ماه را در آنها نورى و گردانید مهر را چراغى‏\}7نوح أَلَمْ تَرَوْا كَیْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا آیا ندیدید چگونه آفرید خدا هفت آسمان را تودرتو|~{}نوح وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا و هر آینه بیافریدتان گوناگون‏5}-9نوح مَّا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا چه شود شما را امید ندارید براى خدا وقارى (شكوهى)o|okنوح وَیُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِینَ وَیَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَیَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَارًا و كمك كند شما را به خواسته‏ها و فرزندان و قرار دهد براى شما باغهایى و قرار دهد براى شما جویهایى‏{){نوح یُرْسِلِ السَّمَاء عَلَیْكُم مِّدْرَارًا فرستد آسمان را بر شما ریزنده‏tzeنوح فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا پس گفتم آمرزش خواهید از پروردگار خویش همانا او است بسیار آمرزنده‏cysOنوح ثُمَّ إِنِّی أَعْلَنتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًا پس آشكار ساختم براى ایشان و نهان داشتم نهان‏داشتنى‏&x7نوح ثُمَّ إِنِّی دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا سپس هر آینه بخواندمشان من به آواز بلند (آشكارا)_waYنوح وَإِنِّی كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِی آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِیَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا و آنكه هر گاه خواندمشان تا بیامرزى براى ایشان نهادند انگشتان خویش را در گوشهاى خویش و پوشیدند خویشتن را با جامه‏هاى خویش و اصرار كردند و كبر ورزیدند كبرورزیدنى‏v/ نوح فَلَمْ یَزِدْهُمْ دُعَائِی إِلَّا فِرَارًا پس نیفزودشان خواندنم جز گریختنى‏Lu[9نوح قَالَ رَبِّ إِنِّی دَعَوْتُ قَوْمِی لَیْلًا وَنَهَارًا گفت پروردگارا همانا خواندم قوم خویش را شب و روزvt!Gنوح یَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَیُؤَخِّرْكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاء لَا یُؤَخَّرُ لَوْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ تا بیامرزد براى شما از گناهانتان و پس اندازد شما را تا سرآمدى نامبرده كه هر گاه سرآمد خدا بیاید پس انداخته نشود اگر بدانید _ ^ QO#(iجن وَأَنَّهُ تَعَالَى جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَلَا وَلَدًا و آنكه برتر شد پایه پروردگار ما كه نگرفت همسرى و نه فرزندى راL#uجن یَهْدِی إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَلَن نُّشْرِكَ بِرَبِّنَا أَحَدًا كه رهبرى مى‏كرد بسوى راستى (خردمندى) پس ایمان آوردیم بدان و هرگز شرك نورزیم به پروردگار خویش كسى راy ]جن قُلْ أُوحِیَ إِلَیَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا بگو وحى شد بسویم كه گوش فراداشتند تنى چند از جن (پریان) پس گفتند همانا ما شنیدیم قرآنى شگفت راj _{جن بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ 3cنوح رَبِّ اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِمَن دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا تَبَارًا پروردگارا بیامرز مرا و پدر و مادرم را و آن را كه به خانه‏ام درآید مؤمن و مردان مؤمن و زنان مؤمنه را و نیفزاى ستمگران را مگر تباهى‏( Iنوح إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ یُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلَا یَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا كه اگر بگذاریشان گمراه كنند بندگانت را و نزایند جز گنهكار ناسپاسى‏~ -Kنوح وَقَالَ نُوحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِینَ دَیَّارًا و گفت نوح پروردگارا نگذار بر زمین از كافران دیّارى‏p Gنوح مِمَّا خَطِیئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ یَجِدُوا لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَنصَارًا پس از گناهانشان غرق شدند پس درآورده شدند آتشى را و نیافتند براى خویش جز از خدا یارانى‏iنوح وَقَدْ أَضَلُّوا كَثِیرًا وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا ضَلَالًا و به درست گمراه كردند بیشى را و نیفزاى ستمگران را جز گمراهى‏#}نوح وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا یَغُوثَ وَیَعُوقَ وَنَسْرًا و گفتند رها نكنید خدایان خویش را و رها نكنید وَد را و نه سُواع را و نه یغوث را و نه یَعوق را و نه نَسر راx{uنوح وَمَكَرُوا مَكْرًا كُبَّارًا و نیرنگ آوردند نیرنگ گرانى‏eنوح قَالَ نُوحٌ رَّبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِی وَاتَّبَعُوا مَن لَّمْ یَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا گفت نوح پروردگارا اینان عصیانم كردند و پیروى كردند آن را كه نیفزودش مالش و فرزندش به جز زیانى‏نوح لِتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا تا بروید در آن راه‏هائى گشوده (شكافته) )! M(3:Wجن وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَكَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا و اما كجروان پس بوده‏اند دوزخ را هیزم‏sجن وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُوْلَئِكَ تَحَرَّوْا رَشَدًا و آنكه از ما مسلمانانند و از ما كجروان پس آنكو اسلام آورد آنانند كه در پى بوده‏اند راستى و درستى را&!+جن وَأَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَى آمَنَّا بِهِ فَمَن یُؤْمِن بِرَبِّهِ فَلَا یَخَافُ بَخْسًا وَلَا رَهَقًا و آنكه ما گاهى كه شنیدیم راهنمائى را ایمان آوردیم بدان پس هر كه ایمان آورد به پروردگار خویش نترسد كاهش و نه ستمى راGGGجن وَأَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن نُّعجِزَ اللَّهَ فِی الْأَرْضِ وَلَن نُّعْجِزَهُ هَرَبًا و آنكه ما دانستیم كه هرگز به عجز نیاریم خدا را در زمین و هرگز به عجزش نیاریم به گریختن‏!/جن وَأَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَلِكَ كُنَّا طَرَائِقَ قِدَدًا و آنكه از ما شایستگانند و از ما كمتر از آن بوده‏ایم گروه‏هائى گوناگون‏xoجن وَأَنَّا لَا نَدْرِی أَشَرٌّ أُرِیدَ بِمَن فِی الْأَرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا و آنكه ما ندانیم آیا بدى خواسته شده است با آنان كه در زمینند یا خواسته است با ایشان پروردگارشان نیكى را4#Eجن وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَن یَسْتَمِعِ الْآنَ یَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَّصَدًا و آنكه ما بودیم مى‏نشستیم از ایشان نشستگاه‏هائى براى شنیدن پس هر كس گوش فرادارد اكنون بیابد براى خویش شهابى را به كمین‏-=جن وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاء فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِیدًا وَشُهُبًا و آنكه ما آسمان را سودیم پس یافتیمش پر شده است نگهبانانى سرسخت و شهابهائى‏ جن وَأَنَّهُمْ ظَنُّوا كَمَا ظَنَنتُمْ أَن لَّن یَبْعَثَ اللَّهُ أَحَدًا و آنكه آنان پنداشتند چنانكه پنداشتید كه هرگز برنیانگیزد خدا كسى را]wCجن وَأَنَّهُ كَانَ رِجَالٌ مِّنَ الْإِنسِ یَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِّنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقًا و آنكه بودند مردانى از آدمیان پناه مى‏بردند به مردانى از پریان پس بیفزودندشان گناه‏-[جن وَأَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن تَقُولَ الْإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا و آنكه ما پنداشتیم هرگز نگویند آدمى و پرى بر خدا دروغى راScCجن وَأَنَّهُ كَانَ یَقُولُ سَفِیهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا و آنكه بود مى‏گفت كم‏خرد ما بر خدا یاوه (بیهده) را + l ~ O@+L)+mجن لِیَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَیْهِمْ وَأَحْصَى كُلَّ شَیْءٍ عَدَدًا تا بداند كه همانا رساندند پیامهاى پروردگار خویش را و فراگرفته است بدانچه نزد ایشان است و بشمرد (یا بپایان رساند) است همه چیز را بشمارA(w جن إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ فَإِنَّهُ یَسْلُكُ مِن بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا جز آنكو پسندد از فرستاده‏اى كه مى‏رود پیش رویش و از پشت سرش نگهبانى‏Z'_Uجن عَالِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلَى غَیْبِهِ أَحَدًا داناى نهان پس آگاه (یا چیره) نگرداند بر نهان خویش كسى را-&/+جن قُلْ إِنْ أَدْرِی أَقَرِیبٌ مَّا تُوعَدُونَ أَمْ یَجْعَلُ لَهُ رَبِّی أَمَدًا بگو ندانم آیا نزدیك است آنچه وعده داده شوید یا برنهد برایش پروردگارم سرآمدى راd%k]جن حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا یُوعَدُونَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرًا وَأَقَلُّ عَدَدًا تا گاهى كه دیدند آنچه را وعده داده شوند زود است بدانند كیست ناتوان‏تر یاور و كیست كمتر بشمارO$جن إِلَّا بَلَاغًا مِّنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ وَمَن یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا جز رساندنى از خدا و پیامهایش و آنكه نافرمانى كند خدا و پیمبرش را هر آینه او را است آتش دوزخ جاودان در آن همیشه‏,#Iجن قُلْ إِنِّی لَن یُجِیرَنِی مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِن دُونِهِ مُلْتَحَدًا بگو همانا مرا پناه ندهد هرگز از خدا كسى و نه هرگز یابم جز او پناهگاهى را@"Q/جن قُلْ إِنِّی لَا أَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلَا رَشَدًا بگو همانا من ندارم براى شما زیان و نه سودى راj!asجن قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّی وَلَا أُشْرِكُ بِهِ أَحَدًا بگو جز این نیست كه خوانم پروردگار خویش را و شرك نورزم بدو كسى را? I5جن وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ یَدْعُوهُ كَادُوا یَكُونُونَ عَلَیْهِ لِبَدًا و آنكه هنگامى كه بپاى خاست بنده خدا تا بخواندش نزدیك بود بشوند بر او انبوه‏هایى‏p_جن وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا و آنكه سجده‏گاه‏ها از آن خدا است پس نخوانید با خدا كسى را<E3جن لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَمَن یُعْرِضْ عَن ذِكْرِ رَبِّهِ یَسْلُكْهُ عَذَابًا صَعَدًا تا بیازماییمشان در آن و آنكو روى برتابد از یاد پروردگار خویش ببردش در عذابى سخت‏#جن وَأَلَّوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَیْنَاهُم مَّاء غَدَقًا و آنكه اگر پایدار مى‏شدند بر روش هر آینه مى‏نوشانیدیمشان آبى فراوان‏ # b  1 (1&Rm^=<M'مزملالسَّمَاء مُنفَطِرٌ بِهِ كَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا آسمان است شكافته بدان بوده است وعده شدنى‏ ;sمزملفَكَیْفَ تَتَّقُونَ إِن كَفَرْتُمْ یَوْمًا یَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیبًا پس چگونه پرهیزید اگر كفر ورزید روزى را كه بگرداند كودكان را پیرa:uGمزملفَعَصَى فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْنَاهُ أَخْذًا وَبِیلًا پس عصیان كرد فرعون پیمبر را پس گرفتیمش گرفتنى سخت‏k9=مزملإِنَّا أَرْسَلْنَا إِلَیْكُمْ رَسُولًا شَاهِدًا عَلَیْكُمْ كَمَا أَرْسَلْنَا إِلَى فِرْعَوْنَ رَسُولًا همانا فرستادیم بر شما پیمبرى كه گواه است بر شما چنانكه فرستادیم بسوى فرعون پیمبرى‏%89 مزملیَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَكَانَتِ الْجِبَالُ كَثِیبًا مَّهِیلًا روزى كه بلرزد زمین و كوه‏ها و بگردند كوه‏ها پشته‏اى پاشیده (پراكنده)7/مزمل وَطَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَعَذَابًا أَلِیمًا و خوراكى گلوگیر و عذابى دردناك‏6مزمل إِنَّ لَدَیْنَا أَنكَالًا وَجَحِیمًا همانا نزد ماست شكنجه‏هائى و دوزخى‏5oمزمل وَذَرْنِی وَالْمُكَذِّبِینَ أُولِی النَّعْمَةِ وَمَهِّلْهُمْ قَلِیلًا و بهل مرا با تكذیب‏كنندگان دارندگان نعمت و مهلتشان ده اندكى‏s4wiمزمل وَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلًا و شكیبا شو بر آنچه گویند و دورى گزین از ایشان دورى‏جستنى نكو3/Uمزمل رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِیلًا پروردگار خاور و باختر نیست خدائى جز او پس برگیرش وكیل‏]2aSمزملوَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَیْهِ تَبْتِیلًا و یاد كن نام پروردگار خویش را و به سویش گراى گرائیدنى‏-11#مزملإِنَّ لَكَ فِی اَلنَّهَارِ سَبْحًا طَوِیلًا همانا تو را است در روز شناوریى دراز (بلند)k0Oمزملإِنَّ نَاشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْءًا وَأَقْوَمُ قِیلًا همانا پیدایش شب پررنج‏تر است و استوارتر است در گفتار,//#مزملإِنَّا سَنُلْقِی عَلَیْكَ قَوْلًا ثَقِیلًا همانا زود است افكنیم بر تو گفتارى سنگین‏8.Mمزملأَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا یا بیفزاى بر آن و بسراى قرآن را سرودنى‏-uمزملنِصْفَهُ أَوِ انقُصْ مِنْهُ قَلِیلًا نیمش را یا بكاه از آن اندكى‏v,gمزملقُمِ اللَّیْلَ إِلَّا قَلِیلًا بپاى خیز شب را جز اندكى‏j+ saمزملیَا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ اى جامه به خود پیچیده‏m*_{مزملبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ *sM%0*Kkمدثر وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا و نهادم برایش مالى پهناورJ qمدثر ذَرْنِی وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِیدًا بهل مرا با آنكه آفریدم تنهاrIOمدثر عَلَى الْكَافِرِینَ غَیْرُ یَسِیرٍ بر كافران ناهموار}Heمدثر فَذَلِكَ یَوْمَئِذٍ یَوْمٌ عَسِیرٌ آن است آن روز روزى دشوارxGkمدثرفَإِذَا نُقِرَ فِی النَّاقُورِ پس گاهى كه دمیده شد در صورlFauمدثروَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ و براى پروردگار خویش بشكیب‏pEskمدثروَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ و منّت منه كه فزونى جوئى‏\DaUمدثروَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ و چرك را دورى گزین‏iCaoمدثروَثِیَابَكَ فَطَهِّرْ و جامه‏هاى خویش را پاك سازfBYqمدثروَرَبَّكَ فَكَبِّرْ و پروردگار خویش را بزرگ شمرMAESمدثرقُمْ فَأَنذِرْ بپاى شو پس بترسان‏j@ saمدثریَا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ اى به جامه خواب‏رفته‏m?_{مدثربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ >uمزملإِنَّ رَبَّكَ یَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِن ثُلُثَیِ اللَّیْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِّنَ الَّذِینَ مَعَكَ وَاللَّهُ یُقَدِّرُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَن لَّن تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَیْكُمْ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَن سَیَكُونُ مِنكُم مَّرْضَى وَآخَرُونَ یَضْرِبُونَ فِی الْأَرْضِ یَبْتَغُونَ مِن فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِكُم مِّنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّهِ هُوَ خَیْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ همانا پروردگار تو داند كه برمى‏خیزى كمتر از دو ثلث شب را و نیمى از آن و سه یك از آن را و گروهى از آنان كه با تو هستند خدا است اندازه‏دهنده (مقدركننده) شب و روز دانست كه هرگز فرا نگیریدش پس توبه كرد بر شما پس بخوانید هر چه دست به هم دهد از قرآن دانست بزودى باشد از شما بیمارانى و دیگرانى كه بگردند در زمین در پى فضل خدا و دیگرانى كه پیكار كنند در راه خدا پس بخوانید آنچه فراهم شود از آن و بپاى دارید نماز را و بدهید زكات را و وام دهید خدا را وامى نكو و آنچه پیش فرستید براى خویش از نیكى بیابیدش نزد خدا بهتر و بزرگتر به پاداش و آمرزش خواهید از خدا كه خدا است همانا آمرزنده مهربان‏ = مزملإِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا همانا این است یادآوردنى تا هر كه خواهد گیرد بسوى پروردگار خویش راهى‏ m3 - R  .  O~=mi`oaمدثر!وَاللَّیْلِ إِذْ أَدْبَرَ و شب گاهى كه روى برتابدa_Ukمدثر كَلَّا وَالْقَمَرِ نه چنین است سوگند به ماه‏W^s5مدثروَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِینَ كَفَرُوا لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَیَزْدَادَ الَّذِینَ آمَنُوا إِیمَانًا وَلَا یَرْتَابَ الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِیَقُولَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ یُضِلُّ اللَّهُ مَن یَشَاء وَیَهْدِی مَن یَشَاء وَمَا یَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِیَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ و نگردانیدیم یاران آتش را مگر فرشتگانى و نگردانیدیم شمار آنان را جز آزمایشى براى آنان كه كفر ورزیدند تا یقین رسانند آنان كه داده شدند كتاب را و بیفزایند آنان كه ایمان آوردند ایمانى و دودل نكردند آنان كه داده شدند كتاب را و مؤمنان و تا گویند آنان كه در دلهاشان بیمارى است و كافران چه چیز خواست خدا بدین مثَل چنین گمراه سازد خدا هر كه را كه خواهد و رهبرى كند هر كه را كه خواهد و نداند لشگرهاى پروردگارت را جز او و نیست آن جز یادآوریى براى بشرc]oUمدثرعَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ بر آن است نوزده تن‏^\eUمدثرلَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ دگرگون سازد پوست راm[ioمدثرلَا تُبْقِی وَلَا تَذَرُ نه به جاى گذارد و نه فروهلدhZq]مدثروَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ و ندانى تو چیست دوزخ‏[YU_مدثرسَأُصْلِیهِ سَقَرَ زود است چشانیمش دوزخ‏wX[مدثرإِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ نیست این جز گفتار بشرW)مدثرفَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ یُؤْثَرُ پس گفت نیست این جز جادوئى كه رسدmV{]مدثرثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ پس پشت كرد و كبر ورزیدsU_مدثرثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ پس چهره دژم ساخت و روى در هم كشید;T=7مدثرثُمَّ نَظَرَ پس نگریست‏oSugمدثرثُمَّ قُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ سپس كشته شود چگونه سنجیدfRgcمدثرفَقُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ پس كشته شود چگونه سنجیدlQogمدثرإِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ همانا او اندیشید و سنجیدmPawمدثرسَأُرْهِقُهُ صَعُودًا زود است رسانمش به عذابى سخت‏.O++مدثركَلَّا إِنَّهُ كَانَ لِآیَاتِنَا عَنِیدًا نه چنین است همانا او است آیتهاى ما را دشمن‏rNumمدثرثُمَّ یَطْمَعُ أَنْ أَزِیدَ سپس امید دارد كه بیفزایم‏uMwqمدثروَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِیدًا و آماده كردم برایش آمادگى‏RLUMمدثر وَبَنِینَ شُهُودًا و پسرانى گواهان‏ t N 0 &  f\%&{DtL{!GGقیامتأَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَجْمَعَ عِظَامَهُ آیا پندارد انسان كه هرگز گرد نیاریم استخوانهایش را'z!)قیامتوَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ و نه سوگند آرم به نهاد (به روان) سرزنشگرy! yقیامتلَا أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیَامَةِ سوگند یاد نكنم به روز رستاخیزox!_{قیامتبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏5w_مدثر8وَمَا یَذْكُرُونَ إِلَّا أَن یَشَاء اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ و یادآور نشوند جز آنكه بخواهد خدا اوست اهل پرهیزكارى و اهل آمرزیدن‏bvWkمدثر7فَمَن شَاء ذَكَرَهُ كه هر كه خواهد یاد آوردش‏uo مدثر6كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ نه چنین است همانا آن یادآوریى است‏t مدثر5كَلَّا بَل لَا یَخَافُونَ الْآخِرَةَ نه چنین است بلكه بیم ندارند آخرت راswمدثر4بَلْ یُرِیدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن یُؤْتَى صُحُفًا مُّنَشَّرَةً بلكه خواهد هر مردى از ایشان كه داده شود نامه‏هائى گشاده (پهناور)nrcwمدثر3فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ كه گریخته‏اند از شیرى ژیان‏qkمدثر2كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ گوئیا آنانند خران رمنده‏1p3)مدثر1فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِینَ پس چه شودشان كه از یاد آوردند روى گردانان‏o-مدثر0فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِینَ پس سود ندهدشان شفاعت شفاعتگران‏gnsYمدثر/حَتَّى أَتَانَا الْیَقِینُ تا بیامد ما را یقین‏mمدثر.وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّینِ و بودیم تكذیب مى‏كردیم به روز دین‏lمدثر-وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِینَ و بودیم فرو مى‏رفتیم با فروروندگان‏k yمدثر,وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِینَ و نبودیم بخورانیم به ناتوان‏ jwمدثر+قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّینَ گویند نبودیم از نمازگزاران‏zimمدثر*مَا سَلَكَكُمْ فِی سَقَرَ كه چه چیز شما را درآورد به دوزخ‏MhY?مدثر)عَنِ الْمُجْرِمِینَ از گنهكاران‏ggsYمدثر(فِی جَنَّاتٍ یَتَسَاءلُونَ در باغهائى پرسش كنندafwIمدثر'إِلَّا أَصْحَابَ الْیَمِینِ مگر یاران راست‏%e)مدثر&كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِینَةٌ هر كس (هر جان) بدانچه فراهم كرد گروگان است‏ F   u?ggr?#:!قیامتإِلَى رَبِّكَ یَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ بسوى پروردگار تو است در آن روز شدنگاه‏t! Uقیامتوَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ و بپیچد ساق به ساق‏o!seقیامتوَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ پندارد كه آن است جدائى‏s!S قیامتوَقِیلَ مَنْ رَاقٍ و گفته شود كیست درمان‏بخش (فسونگر)"!)قیامتكَلَّا إِذَا بَلَغَتْ التَّرَاقِیَ نه چنین است بلكه گاهى كه برسد گلوگاه‏ها را&!+قیامتتَظُنُّ أَن یُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ پندارند كه كرده نشود با ایشان كارى كمرشكن‏!قیامتوَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ و چهره‏هائى است در آن روز دژم‏p!koقیامتإِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ بسوى پروردگار خویش نگران‏!yقیامتوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ چهره‏هائى است در آن روز خرم‏_ !eSقیامتوَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ و رها كنید پایان را !قیامتكَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ نه چنین است بلكه دوست دارید شتابان را~ !oقیامتثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهُ سپس همانا بر ما است بیانش‏. !))قیامتفَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ تا گاهى كه خوانیمش پس پیروى كن از خواندنش‏! !قیامتإِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ كه همانا بر ما است گردآوردنش و خواندنش‏*!5قیامتلَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ نجنبان بدان زبانت را تا بشتابى بدان‏!w قیامتوَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِیرَهُ و هر چند بیفكند بهانه‏هاى خویش را!+قیامتبَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ بلكه انسان است بر جان خویشتن بیناc!eWقیامت یُنَبَّأُ الْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ آگاه شود انسان در آن روز بدانچه پیش فرستاد و پس انداخت‏(!%!قیامت إِلَى رَبِّكَ یَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ بسوى پروردگار تو است در آنروز آرامشگاه‏a!Omقیامت كَلَّا لَا وَزَرَ نه چنین است نیست گریزگاه‏4!Gقیامت یَقُولُ الْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ أَیْنَ الْمَفَرُّ گوید انسان در آن روز كجا است گریزگاه‏}!oقیامت وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ و گردآورده شوند مهر و ماه‏L!U=قیامتوَخَسَفَ الْقَمَرُ و بگیرد ماه‏k!keقیامتفَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ تا گاهى كه بدرخشد دیده‏~!aقیامتیَسْأَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ پرسد كى است روز قیامت‏0}!;قیامتبَلْ یُرِیدُ الْإِنسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ بلكه خواهد انسان كه باز كند پیش رویش را>|!A1قیامتبَلَى قَادِرِینَ عَلَى أَن نُّسَوِّیَ بَنَانَهُ بلى توانائیم بر آنكه راست كنیم سرانگشتانش را M q $ x s^)#wانسان وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا و خورانند خوراك را با دوست داشتنش به بینوائى و یتیمى و برده‏اى‏~(#]انسان یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا پایدار مانند بر نذر و ترسند روزى را كه بدى آن است پرزنان‏q'#Oانسان عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَهَا تَفْجِیرًا چشمه‏اى كه نوشند از آن بندگان خدا بشكافندش شكافتنى‏t&#Kانسان إِنَّ الْأَبْرَارَ یَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا همانا نیكان مى‏آشامند از جامى كه آمیزش آن است كافور%#انسان إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِینَ سَلَاسِلَا وَأَغْلَالًا وَسَعِیرًا همانا ما آماده ساختیم براى كافران زنجیرهائى و گندهائى و آتشى سوزان‏i$#Gانسان إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا همانا رهبریش كردیم راه را یا سپاسگزار و یا ناسپاس‏u##]انسان إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِیهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِیعًا بَصِیرًا همانا ما آفریدیم انسان را از چكّه آبى به هم آمیخته كه مى‏آزمودیمش پس گردانیدیمش شنوائى بینا"# ?Yانسان هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنسَانِ حِینٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ یَكُن شَیْئًا مَّذْكُورًا آیا گذشت بر انسان گاهى از روزگار كه نبود چیزى یادآورده‏p!#_{انسان بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏R !_;قیامت(أَلَیْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَن یُحْیِیَ الْمَوْتَى آیا نیست آن توانا بر آنكه زنده سازد مرده‏گان را8!Sقیامت'فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى پس گردانید از او دو جفت را نر و ماده‏(!'قیامت&ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى پس گردید خونى بسته پس بیافرید پس بیاراست‏%!-قیامت%أَلَمْ یَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِیٍّ یُمْنَى آیا نبود چكّه‏اى از منى كه ریخته شود !+ قیامت$أَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن یُتْرَكَ سُدًى آیا پندارد انسان كه گذارده شود رهاt!yiقیامت#ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى سپس تو را سزد پس تو را سزدb!c[قیامت"أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى تو را سزد پس تو را سزد4!?قیامت!ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ یَتَمَطَّى پس روان شد بسوى خاندان خویش خرامان (خمیازه‏كشان){!s}قیامت وَلَكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى و لیكن تكذیب كرد و روى برتافت‏z!q}قیامتفَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى پس نه تصدیق كرد و نه نماز گزارد  i,t7#ugانسان إِنَّ هَذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاء وَكَانَ سَعْیُكُم مَّشْكُورًا همانا این است شما را پاداشى و بوده است كوشش شما سپاسگزارده‏w6#[انسان عَالِیَهُمْ ثِیَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا بر ایشان (فراز ایشان) است جامه‏هاى سُندس سبزى و استبرقى و زیب داده شدند با دست‏بندهائى از سیم و نوشانیدشان پروردگارشان نوشابه پاك‏كننده‏a5#oGانسان وَإِذَا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعِیمًا وَمُلْكًا كَبِیرًا و گاهى كه بنگرى آنجا بینى نعمتهائى و پادشاهى بزرگ‏f4#=انسان وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا و گردش كنند بر ایشان پسرانى جاودانى گاهى كه بنگریشان پنداریشان مرواریدهاى پوشیده‏3#انسان عَیْنًا فِیهَا تُسَمَّى سَلْسَبِیلًا چشمه‏اى در آن كه نامیده شود سلسبیل‏]2#eIانسان وَیُسْقَوْنَ فِیهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِیلًا و نوشانیده شوند در آن جامى كه باشد آمیزش آن زنجبیل‏81#;)انسان قَوَارِیرَ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِیرًا آبگینه هائى از سیم كه پرداختندش پرداختنى‏=0#)Eانسان وَیُطَافُ عَلَیْهِم بِآنِیَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِیرَا و گردش داده شود بر ایشان جامهائى از سیم و پیاله‏ها (صراحیهائى) كه باشند آبگینه‏هائى‏ /#}انسان وَدَانِیَةً عَلَیْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِیلًا و نزدیك است بدیشان سایه‏هایش و رام گردیدند میوه‏هایش رام‏شدنى‏'.#Qqانسان مُتَّكِئِینَ فِیهَا عَلَى الْأَرَائِكِ لَا یَرَوْنَ فِیهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِیرًا تكیه‏كنانند در آن بر بالینها نبینند در آن آفتابى و نه سرمائى‏@-#7=انسان وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِیرًا و پاداششان داد بدانچه شكیبا شدند بهشتى و حریرى‏",#- انسان فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِكَ الْیَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا پس نگهداشتشان خدا از بدى آن روز و بدیشان ارزانى داشت خرّمى و شادمانى‏l+#kaانسان إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا همانا ترسیم از پروردگار خویش روزى را دژم‏خوى آشفته‏روى‏<*#=/انسان إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنكُمْ جَزَاء وَلَا شُكُورًا جز این نیست كه مى‏خورانیم شما را براى روى خدا نخواهیم از شما پاداشى و نه سپاسى‏ d4 C g > @6:]fndL%wمرسلات وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ و گاهى كه فرستادگان وقت داده شوند~K%w{مرسلات وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ و گاهى كه كوه‏ها پراكنده شوندuJ%smمرسلات وَإِذَا السَّمَاء فُرِجَتْ و گاهى كه آسمان شكافته شود}I%wyمرسلاتفَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ پس گاهى كه ستارگان نابود شوندH%مرسلاتإِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ كه آنچه وعده داده شوید فرودآینده است‏^G%[Wمرسلاتعُذْرًا أَوْ نُذْرًا بهانه‏اى یا بیمى راdF%mQمرسلاتفَالْمُلْقِیَاتِ ذِكْرًا پس با فكنندگان ذكرsE%isمرسلاتفَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا پس به جداكنندگان جداكردنى‏tD%iuمرسلاتوَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا و بگسترانندگان گسترانیدنى‏C%i مرسلاتفَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا پس تندوزندگانى از بادها وزیدنى تندB% m-مرسلاتوَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا سوگند به فرستادگان پیاپى (انبوه چون یال اسب)qA%_{مرسلاتبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏G@#I9انسان یُدْخِلُ مَن یَشَاء فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا درآرد هر كه را خواهد به رحمت خویش و ستمگران را آماده ساخت براى ایشان عذابى دردناك‏?#;kانسان وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن یَشَاء اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِیمًا حَكِیمًا و نخواهید جز آنكه خواهد خدا همانا بوده است خدا دانشمند حكیم‏>#انسان إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا همانا این است یادآوریى تا هر كه خواهد برگیرد بسوى پروردگار خویش راهى را|=#{qانسان نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا ما آفریدیمشان و استوار ساختیم آفرینش ایشان را و هر گاه خواهیم تبدیل كنیم بمانندگان ایشان تبدیلى‏%<#9انسان إِنَّ هَؤُلَاء یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاءهُمْ یَوْمًا ثَقِیلًا همانا اینان دوست دارند شتابان را و بگذارند پشت سر خویش روزى سنگین راX;#s1انسان وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا و از شب پس سجده كن برایش و تسبیحش گوى شبى دراز8:#31انسان وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِیلًا و ببر نام پروردگارت را بامدادان و شب‏هنگام‏19#Cانسان فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا پس شكیبا شو براى حكم پروردگار خویش و فرمانبردارى نكن از ایشان گنهكارى را یا ناسپاسى‏H8#]'انسان إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَیْكَ الْقُرْآنَ تَنزِیلًا همانا ما فرستادیم بر تو قرآن را فرستادنى‏ & u k ) 7 VL= kf% مرسلات%وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏e% مرسلات$وَلَا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ و نه دستور داده شوند تا بهانه آرندvd%umمرسلات#هَذَا یَوْمُ لَا یَنطِقُونَ این است روزى كه سخن نگویندc% مرسلات"وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏wb%sqمرسلات!كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ گوئیا آن است اشترى زردفام‏ a%مرسلات إِنَّهَا تَرْمِی بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ پرتاب كند همانا شراره‏هائى چون كاخ‏<`%%Eمرسلاتلَا ظَلِیلٍ وَلَا یُغْنِی مِنَ اللَّهَبِ كه نه سایه افكن است و نه بى‏نیاز كند از شراره آتش‏_%)iمرسلاتانطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِی ثَلَاثِ شُعَبٍ بروید بسوى سایه سه شعبه‏8^%9)مرسلاتانطَلِقُوا إِلَى مَا كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ بروید بسوى آنچه بودید بدان تكذیب مى‏كردید]% مرسلاتوَیْلٌ یوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏\%]مرسلاتوَجَعَلْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَیْنَاكُم مَّاء فُرَاتًا و نهادیم در آن لنگرهائى افراشته و نوشانیدیمتان آبى گواراc[%a[مرسلاتأَحْیَاء وَأَمْوَاتًا زندگان را و مردگان راZ% مرسلاتأَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا آیا نگردانیدیم زمین را فراگیرنده‏Y% مرسلاتوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏&X%+مرسلاتفَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ پس اندازه نهادیم پس چه خوبند اندازه‏نهان‏aW%gQمرسلاتإِلَى قَدَرٍ مَّعْلُومٍ تا اندازه دانسته‏ V%wمرسلاتفَجَعَلْنَاهُ فِی قَرَارٍ مَّكِینٍ پس نهادیمش در آرامگهى جایدار!U%مرسلاتأَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاء مَّهِینٍ آیا نیافریدیمتان از آبى خوار و زبون‏T% مرسلاتوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏S%cمرسلاتكَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ چنین كنیم به گنهكاران‏R%sمرسلاتثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ پس پیرو كردیمشان پسینیان راQ%{مرسلاتأَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِینَ آیا نابود نساختیم پیشینیان راP% مرسلاتوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏ O%qمرسلاتوَمَا أَدْرَاكَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ و ندانستد چیست روز جداشدن‏VN%UMمرسلات لِیَوْمِ الْفَصْلِ براى روز جداشدن‏~M%kمرسلات لِأَیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ براى چه روزى پس انداخته شده است‏ ) 0 - Z7AahZX)%)نبأ وَبَنَیْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا و بنیاد نهادیم فراز شما هفتگانه‏اى استوار{نبأ وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا و گردانیدیم روز را روزى‏گهى‏y~mنبأ وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ لِبَاسًا و گردانیدیم شب را پوشاكى‏}!نبأ وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا و گردانیدیم خواب شما را بیهشى (یا آسایشى)q|umنبأ وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا و آفریدیم شما را جفتهائى‏c{i]نبأ وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا و كوه‏ها را میخهائى‏z نبأ أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا آیا نگردانیدیم زمین را آرامگاهى‏uyswنبأ ثُمَّ كَلَّا سَیَعْلَمُونَ پس نه چنین است زود است بدانندex]mنبأ كَلَّا سَیَعْلَمُونَ نه چنین است زود است بدانندw نبأ الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ آنكه آنانند در آن اختلاف‏كنان‏gvo_نبأ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ از داستان (آگهى) بزرگ‏^u Yeنبأ عَمَّ یَتَسَاءلُونَ از چه چیزند پرسش‏كنان‏lt_{نبأ بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏2s%!5مرسلات2فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ پس به كدام داستانند پس از این ایمان‏آرندگان‏r% مرسلات1وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏?q%=3مرسلات0وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا یَرْكَعُونَ و هر گاه گفته شود بدیشان ركوع بگزارید نگزارندp% مرسلات/وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏Ro%SCمرسلات.كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِیلًا إِنَّكُم مُّجْرِمُونَ بخورید و برخوردار شوید اندكى كه شمائید گنهكاران‏n% مرسلات-وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏*m%)مرسلات,إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنینَ همانا ما بدینگونه پاداش دهیم به نكوكاران‏Ol%Y7مرسلات+كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ بخورید و بنوشید نوش باد بدانچه بودید مى‏كردیدk%oمرسلات*وَفَوَاكِهَ مِمَّا یَشْتَهُونَ و میوه‏اى از آنچه هوس كنند%نازعات!مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ بهره‏مندیى براى شما و براى دامهاى شماs=%isنازعات وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا و كوه‏ها را لنگر گردانیدش‏<%نازعاتأَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا برون آورد از آن آبش را و چراگاهش‏ ;%yنازعاتوَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا و زمین را از آن پس گسترانیدش‏!:%) نازعاتوَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا و تاریك ساخت شبش را و برآورد روزش‏9%{}نازعاترَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا برافراشت پوشش را پس بیاراستش‏G8%I7نازعاتأَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا آیا شما سخت‏ترید در آفرینش یا آسمان كه ساختش‏*7%-نازعاتإِنَّ فِی ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن یَخْشَى همانا در این است عبرتى براى آنكه بترسد/6%Kنازعاتفَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى پس گرفتش خدا به كیفر انجام و آغاز 5%}نازعاتفَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى پس گفت منم پروردگار بزرگتر شما\4%Q]نازعاتفَحَشَرَ فَنَادَى پس گردآورد پس برخواندb3%cWنازعاتثُمَّ أَدْبَرَ یَسْعَى سپس پشت كرد مى‏دوید]2%Q_نازعاتفَكَذَّبَ وَعَصَى پس تكذیب كرد و سرپیچیدv1%cنازعاتفَأَرَاهُ الْآیَةَ الْكُبْرَى پس نمایاندش آیت بزرگ را "w0 Y U } \ u Ksi{o}%gwl عبس مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ بهره‏اى براى شما و براى دامهاى شماVk]Qعبسوَفَاكِهَةً وَأَبًّا و میوه‏اى و چمنى‏[jY_عبسوَحَدَائِقَ غُلْبًا و باغچه‏هائى پیچیده‏]ieWعبسوَزَیْتُونًا وَنَخْلًا و زیتونى و خرمابنى‏UhYSعبسوَعِنَبًا وَقَضْبًا و انگورى و خرمائى‏mgsiعبسفَأَنبَتْنَا فِیهَا حَبًّا پس رویانیدیم در آن دانه‏f uعبسثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا پس شكافتیم زمین را شكافتنى‏xekعبسأَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا كه ریختیم ما آب را ریزشى‏ d%uعبسفَلْیَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ پس بنگرد انسان بسوى خوراكش‏c عبسكَلَّا لَمَّا یَقْضِ مَا أَمَرَهُ نه چنین است هنوز نگذارد آنچه فرمودش‏qbqsعبسثُمَّ إِذَا شَاء أَنشَرَهُ سپس هر گاه خواست برون آردش‏ta{oعبسثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ پس میرانیدش و به گور بردش‏k`seعبسثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ سپس راه را آماده ساختش‏$_5عبسمِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ از نطفه بیافریدش پس مقدّر داشتش (اندازه نهادش)_^qOعبسمِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ از چه چیز آفریدش‏] {عبسقُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ كشته باد انسان چه ناسپاس است‏M\MOعبسكِرَامٍ بَرَرَةٍ گرامیانى نیكانى‏][Ugعبسبِأَیْدِی سَفَرَةٍ به دستهاى پیام‏آورانى‏dZqYعبسمَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ برافراشته پاك‏شده‏`Yg[عبس فِی صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ در نامه‏هایى گرامى‏`XWkعبس فَمَن شَاء ذَكَرَهُ كه هر كه خواهد یاد آوردش‏Ws عبس كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ نه چنین است همانا آن است یادآوریى‏fVggعبس فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّى پس تو از او سرگرمى جستى‏BUEAعبس وَهُوَ یَخْشَى و او مى‏ترسیدpTumعبسوَأَمَّا مَن جَاءكَ یَسْعَى و اما آنكه بیامدت مى‏دوید}Suعبسوَمَا عَلَیْكَ أَلَّا یَزَّكَّى و نیست بر تو كه او پاكى نجویدUR_Mعبسفَأَنتَ لَهُ تَصَدَّى پس تواش پذیرفتى‏cQceعبسأَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى اما آنكه بى‏نیازى جست‏P!عبسأَوْ یَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَى یا یادآور شود پس سود دهدش یادآوردن‏Owعبسوَمَا یُدْرِیكَ لَعَلَّهُ یَزَّكَّى و چه دانستت شاید او پاكى جویدJN_7عبسأَن جَاءهُ الْأَعْمَى كه آمدش كورWM Qaعبسعَبَسَ وَتَوَلَّى روى درهم كشید و پشت كردkL_{عبسبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏K%3Gنازعات.كَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا عَشِیَّةً أَوْ ضُحَاهَا گوئیا ایشان روزى كه بینندش نماندند جز شبى یا روزش‏ ]F g ~ ~  h^] u ], !!-تكویرذِی قُوَّةٍ عِندَ ذِی الْعَرْشِ مَكِینٍ توانگرى نزد خداوند عرش ارجمند (یا سخن روائى) ! تكویرإِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِیمٍ كه آن است همانا گفتار فرستاده گرامى‏o !waتكویروَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ و بامدادگاهى كه بدرخشدv!ssتكویروَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ و شب‏گاهى كه تیرگیش پشت كندb!a]تكویرالْجَوَارِ الْكُنَّسِ روندگان نهان‏شدگان‏}!w}تكویرفَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ پس سوگند نیارم به فروروندگان‏ ! تكویرعَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ بداند هر كسى آنچه احضار كرده است‏! تكویر وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ و گاهى كه بهشت آماده (یا نزدیك) شودw!{mتكویر وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ و گاهى كه دوزخ افروخته شودs!smتكویر وَإِذَا السَّمَاء كُشِطَتْ و گاهى كه آسمان بركنده شودv!ssتكویر وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ و گاهى كه نامه‏ها گشوده شود`!cWتكویر بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ به كدام گناه كشته شد!qتكویروَإِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ و گاهى كه گورشده پرسیده شودz~!{sتكویروَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ و گاهى كه نفوس جفت كرده شوند}!{ تكویروَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ و گاهى كه دریاها به هم آمیخته شوند}|!w}تكویروَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ و گاهى كه وحشیان گردآورده شوند {!{=تكویروَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ و گاهى كه اشتران آبستن (یا آبستنان) رها كرده شوندzz!{sتكویروَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ و گاهى كه كوه‏ها رانده شوند{y!qتكویروَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ و گاهى كه ستارگان تیره شوندtx! ouتكویرإِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ گاهى كه خورشید بى‏فروغ گرددow!_{تكویربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ v%oعبس*أُوْلَئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ آنانند كافران پرده‏دران‏^u]aعبس)تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ دستخوش سازدش پریشانى‏#t%عبس(وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ و چهره‏هایى در آن روز بر آنها است گردى‏Wsq?عبس'ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ خندان شادان‏rعبس&وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ چهره‏هایى است در آن روز گشوده‏[qY[عبس%لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ هر مردى از ایشان را است در آن روز كارى كه به خود واداردش‏_piWعبس$وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ و همسرش و فرزندانش‏OoYGعبس#وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ و مادرش و پدرش‏ nwعبس"یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ روزى كه گریزد مرد از برادرش‏vms{عبس!فَإِذَا جَاءتِ الصَّاخَّةُ پس گاهى كه آید خروش كرسازنده‏ _$ p  y j khjBwlv_ '%!kانفطارثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا یَوْمُ الدِّینِ پس ندانى تو چیست روز دین‏&%gانفطاروَمَا أَدْرَاكَ مَا یَوْمُ الدِّینِ و ندانى تو چیست روز دین‏%%انفطاروَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِینَ و نیستند ایشان از آن ناپدیدان‏g$%Eانفطاریَصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدِّینِ چشندش روز دین‏#% uانفطاروَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ و همانا گنهكارانند در دوزخ‏}"% eانفطار إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ همانا نیكانند در نعمتهاd!%wGانفطار یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ دانند آنچه كنیدa %Y_انفطار كِرَامًا كَاتِبِینَ گرامیانى نویسندگانى‏%{انفطار وَإِنَّ عَلَیْكُمْ لَحَافِظِینَ و همانا بر شما است نگهبانانى‏%انفطار كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّینِ نه چنین است بلكه تكذیب كنید به دین‏% انفطارفِی أَیِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَكَّبَكَ به هر پیكرى كه خواست تو را پرداخت‏+%!'انفطارالَّذِی خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ آنكه آفریدت پس راست آوردت پس معتدلت ساخت‏q%gmانفطاریَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِیمِ اى انسان چه چیزت فریفت (یا چه فریفته تو را) به پروردگار كریمت‏9%/5انفطارعَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ داند كسى چه پیش فرستاده است و چه پس آورده است‏%yانفطاروَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ و گاهى كه گورها برانگیخته شود{%{qانفطاروَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ و گاهى كه دریاها شكافته شود%انفطاروَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ و گاهى كه ستارگان بپاشد (یا بریزد)j% sYانفطارإِذَا السَّمَاء انفَطَرَتْ گاهى كه آسمان بشكافدq%_{انفطاربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏_!y;تكویروَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن یَشَاء اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ و نخواهید جز آنكه بخواهد خدا پروردگار جهانیان‏4!Oتكویرلِمَن شَاء مِنكُمْ أَن یَسْتَقِیمَ براى آنكه خواهد از شما كه راستى گزیند (یا پایدارى كند)!# تكویرإِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِینَ نیست آن جز یادآوریى براى جهانیان‏T!]Eتكویرفَأَیْنَ تَذْهَبُونَ پس كجا مى‏روید!تكویروَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ و نیست آن سخن شیطان رانده‏شده‏!kتكویروَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ و نیست او بر ناپیدا بخیل‏!{تكویروَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ و هر آینه بدیدش در اُفقى آشكارq !{aتكویروَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ و نیست یار شما دیوانه‏e !_eتكویرمُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ فرمانروائى آنجا امینى‏ s 7 { r j qzPt>'ugمطففین یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ كه گواهیش دهند نزدیكان‏N='U;مطففین كِتَابٌ مَّرْقُومٌ نامه نوشته‏<'mمطففین وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّیُّونَ و چه دانستت چیست علّیّون‏I;'Q1مطففین كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ نه چنین است همانا نامه نیكان است در علّیّین‏U:'SGمطففین ثُمَّ یُقَالُ هَذَا الَّذِی كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ پس گفته شود این است آنچه بودید بدان تكذیب مى‏كردید9'مطففین ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُوا الْجَحِیمِ سپس ایشانند همانا چشندگان دوزخ‏n8'm_مطففین كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ یَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ نه چنین است همانا ایشانند از پروردگارشان آن روز راندگان‏t7'mkمطففین كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا یَكْسِبُونَ نه چنین است بلكه چیره گشت بر دلهاى آنها بودند فراهم مى‏كردند6'مطففین إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِ آیَاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ كه هر گاه خوانده شود بر او آیتهاى ما گوید این است افسانه‏هاى پیشینیان‏<5'Kمطففین وَمَا یُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ و تكذیب نكند بدان جز هر تجاوزگرى گنهكار4')}مطففین الَّذِینَ یُكَذِّبُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ آنان كه تكذیب كنند به روز دین‏3'مطففین وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز بر تكذیب‏كنندگان‏\2'UWمطففین كِتَابٌ مَّرْقُومٌ نامه‏اى است نوشته‏w1'yiمطففین وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّینٌ و چه دانستت چیست سِجّین‏C0'=9مطففین كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ نه چنین است همانا نامه گنهكاران است در سِجّین‏C/';;مطففین یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ روزى كه بپاى خیزند مردم براى پروردگار جهانیان‏Q.'MIمطففین لِیَوْمٍ عَظِیمٍ براى روزى بزرگ‏1-'?مطففین أَلَا یَظُنُّ أُولَئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ آیا نپندارند كه ایشان برانگیختگانند8,'Cمطففین وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ و هر گاه پیمایندشان یا سنجندشان كم دهندP+'e+مطففین الَّذِینَ إِذَا اكْتَالُواْ عَلَى النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ آنان كه هر گاه پیمایند بر مردم تمام بردارندe*' mSمطففین وَیْلٌ لِّلْمُطَفِّفِینَ واى بر كم‏فروشان‏r)'_{مطففین بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏(%+oانفطاریَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَیْئًا وَالْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ روزى كه دارا نیست كسى براى كسى چیزى و كار در آن روز خدا را است‏ V a ]o+I./T%+%انشقاقیَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِیهِ اى انسان همانا توئى رنج‏برنده بسوى پروردگار خویش رنجى را پس رسنده‏اى بدان‏S%انشقاقوَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ و فرمان برد پروردگار خویش را و سزاوار شد R% {انشقاقوَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ و افكند آنچه در آن است و تهى شدvQ%osانشقاقوَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ و گاهى كه زمین كشیده (پهن) شدP%'انشقاقوَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ و فرمان برد براى پروردگار خویش و سزاوار شدkO% o_انشقاقإِذَا السَّمَاء انشَقَّتْ گاهى كه آسمان بشكافت‏qN%_{انشقاقبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏KM'EAمطففین $هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا یَفْعَلُونَ آیا پاداش داده شدند كفّار آنچه را بودند مى‏كردندrL'Yمطففین #عَلَى الْأَرَائِكِ یَنظُرُونَ بر بالشهایند نگران‏jK'qSمطففین "فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُواْ مِنَ الْكُفَّارِ یَضْحَكُونَ پس امروز آنان كه ایمان آوردند به كافرانند خنده‏زنان‏"J'!مطففین !وَمَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ و فرستاده نبودند بر ایشان نگهبانان‏`I'YWمطففین وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاء لَضَالُّونَ و هر گاه مى‏دیدندشان مى‏گفتند همانا اینانند گمراهان‏yH'muمطففین وَإِذَا انقَلَبُواْ إِلَى أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَكِهِینَ و هر گاه بازمى‏گشتند بسوى خاندان خویش بازمى‏گشتند لبخندزنان‏BG'!Sمطففین وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ و هر گاه مى‏گذشتند بر آنان به چشم طعن و استهزاء بنگرندF'مطففین إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا كَانُواْ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَكُونَ همانا آنان كه گنهكاراند بودند بر آنان كه ایمان آوردند خنده‏زنان‏E'!مطففین عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ چشمه‏اى كه نوشند از آن نزدیكان‏sD'okمطففین وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِیمٍ و آمیزش آن است از تَسنیم‏fC';مطففین خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِی ذَلِكَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ مُهر آن است مشك و بدین پس باید بگروند گروندگان‏B'مطففین یُسْقَوْنَ مِن رَّحِیقٍ مَّخْتُومٍ نوشاینده شوند از جامى مُهرزده‏$A'7مطففین تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ بشناسى در چهره‏شان خرمى نعمتها~@'qمطففین عَلَى الْأَرَائِكِ یَنظُرُونَ بر بالشها (یا تختها) نگران‏~?' eمطففین إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ همانا نیكانند در نعمتها BI P _ J i*\*@uB?oYبروجوَهُمْ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ و آنانند بر آنچه به مؤمنان كنند گواهان‏{nuبروجإِذْ هُمْ عَلَیْهَا قُعُودٌ گاهى كه ایشانند بر آن نشستگان‏xmoبروجالنَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ آن آتش فروزان (یا دارنده) سوخت‏tlgبروجقُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ كشته شوند یاران حفره‏هاckacبروجوَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ و به گواه و گواهى‏شده‏bjmUبروجوَالْیَوْمِ الْمَوْعُودِ و به روز وعده‏شده‏wi {sبروجوَالسَّمَاء ذَاتِ الْبُرُوجِ سوگند به آسمان دارنده برجهاmh_{بروجبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Rg%GOانشقاقإِلَّا الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ مگر آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند كه ایشان را است مزدى بى‏پایان (یا بى‏منّت)f%انشقاقفَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ پس مژده ده ایشان را به عذابى دردناك‏!e% 'انشقاقوَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ و خدا دانا است بدانچه در خویشتن نهان دارندd%انشقاقبَلِ الَّذِینَ كَفَرُواْ یُكَذِّبُونَ بلكه آنان كه كفر ورزیدند تكذیب كنندJc%U1انشقاقوَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لَا یَسْجُدُونَ و گاهى كه خوانده شود بر ایشان قرآن سجده نكنند|b%yuانشقاقفَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ پس چه شودشان كه ایمان نیارندX%A-انشقاق وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ و اما آنكه داده شود نامه خویش را از پشت سرش‏W% انشقاق وَیَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا و بازگردد بسوى خاندان خویش شادان‏V%انشقاقفَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا پس زود است حساب شود حسابى آسان‏3U%3%انشقاقفَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ بِیَمِینِهِ امّا آنكه داده شود نامه خویش را به راستش‏ 9 il ,@=qu9 طارقإِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ همانا او است بر بازگردانیدنش توانا37)طارقیَخْرُجُ مِن بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ كه برون آید از میان كمر و استخوانهاى سینه‏hieطارقخُلِقَ مِن مَّاء دَافِقٍ آفریده شد از آبى جهنده‏طارقفَلْیَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ پس بنگرد انسان از چه شد آفریده‏-}طارقإِن كُلُّ نَفْسٍ لَّمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ نیست كسى جز بر او است نگهبانى‏V]Mطارقالنَّجْمُ الثَّاقِبُ آن ستاره تابنده‏~wطارقوَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ و چه دانستت چیست شب درآینده‏x mطارقوَالسَّمَاء وَالطَّارِقِ سوگند به آسمان و به شب درآینده‏m_{طارقبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Y~_Qبروجفِی لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ در لوحى نگهداشته‏n}qiبروجبَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِیدٌ بلكه آن قرآنى است گرامى‏| بروجوَاللَّهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِیطٌ و خدا است از پشت سرشان فراگیرنده‏{بروجبَلِ الَّذِینَ كَفَرُوا فِی تَكْذِیبٍ بلكه آنان كه كفر ورزیدند در تكذیبندMz];بروجفِرْعَوْنَ وَثَمُودَ فرعون و ثمودyyiبروجهَلْ أَتَاكَ حَدِیثُ الْجُنُودِ آیا بیامدت داستان لشكرها_xgUبروجفَعَّالٌ لِّمَا یُرِیدُ كننده هر آنچه خواهد_wkQبروجذُو الْعَرْشِ الْمَجِیدُ دارنده عرش گرامى‏uv{mبروجوَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ و او است آمرزگار دوست‏دارuyبروج إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِیدُ همانا او پدید آرد و بازگرداندtبروج إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِیدٌ همانا خشم‏آورى پروردگار تو است سخت‏Xsq9بروج إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِیرُ همانا آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند ایشان را است باغهائى كه روان است زیر آنها جویها این است رستگارى بزرگ‏Urبروج إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ همانا آنان كه فریب دادند مردان و زنان مؤمن را سپس توبه نكردند ایشان را است عذاب دوزخ و ایشان را است عذاب سوزان‏ qEuبروج الَّذِی لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ آنكه وى را است پادشاهى آسمانها و زمین و خدا است بر همه چیز گواه‏(p3بروجوَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ و خشم نگرفتند بر ایشان جز از آن رو كه ایمان آوردند به خداى عزّتمند ستوده‏ Vm D   + YBVp%#_{غاشیه بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏v${mاعلى صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى نامه‏هاى ابراهیم و موسى‏# اعلى إِنَّ هَذَا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولَى همانا این است در نامه‏هاى نخستین‏x"mاعلى وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَى و آخرت بهتر است و پایدارتر!! اعلى بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا بلكه برمى‏گزینید زندگانى دنیا را اعلى وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى و یاد كرد نام پروردگارش را پس نماز گزاردzqاعلى قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّى همانا رستگار شد آنكه پاكى جست‏ qاعلى ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیَى پس نمیرد در آن و نه زنده شودeاعلى الَّذِی یَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى كه مى‏چشد آتش بزرگتر راuymاعلى وَیَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى و دورى گزیندش بدبخت‏ترى‏tkyاعلى سَیَذَّكَّرُ مَن یَخْشَى زود است یادآورد آنكه مى‏ترسداعلى فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَى پس یادآورى كن اگر سود دهد یادآوردن‏uquاعلى وَنُیَسِّرُكَ لِلْیُسْرَى و روان گردانیمت بسوى آسانى‏r]اعلى إِلَّا مَا شَاء اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا یَخْفَى مگر آنچه خواهد خدا كه او مى‏داند آشكار را و آنچه نهان شود&oWاعلى سَنُقْرِؤُكَ فَلَا تَنسَى زود است بخوانیم بر تو (خوانا گردانیمت) تا فرامواش نكنى‏io_اعلى فَجَعَلَهُ غُثَاء أَحْوَى پس گردانیدش خشك سیاه‏xmاعلى وَالَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَى و آنكو برون آورد چراگاه راuowاعلى وَالَّذِی قَدَّرَ فَهَدَى و آنكه تقدیر كرد پس هدایت كردeg_اعلى الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّى آنكه آفرید پس راست كرد اعلى سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى تسبیح گوى نام پروردگار خویش را آن برترn_{اعلى بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏1Aطارقفَمَهِّلِ الْكَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا پس مهلت ده كافران را مهلتشان ده اندكى‏UQWطارقوَأَكِیدُ كَیْدًا و نیرنگ آرم نیرنگى‏{طارقإِنَّهُمْ یَكِیدُونَ كَیْدًا همانا ایشان نیرنگ آرند نیرنگى‏^ cWطارقوَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ و نیست آن یاوه (شوخى){ g طارق إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ كه آن است همانا گفتارى جداسازنده‏k w]طارق وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ و به زمین داراى شكاف‏ wطارق وَالسَّمَاء ذَاتِ الرَّجْعِ سوگند به آسمان داراى برگشت یا باران‏ sطارق فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ پس نیستش نیروئى و نه یاورى‏zw{طارق یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ روزى كه فاش شوند رازهاى درون‏ t  j # C fF/ gq/+Eفجرهَلْ فِی ذَلِكَ قَسَمٌ لِّذِی حِجْرٍ آیا هست در این سوگندى براى خردمند_DkUفجروَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ و به شب گاهى كه برودOCi7فجروَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ و جفت و تك‏MBMOفجروَلَیَالٍ عَشْرٍ و شبهاى ده‏گانه‏?A ;Gفجروَالْفَجْرِ سوگند به بامدادk@_{فجربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏?# qغاشیه ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ سپس همانا بر ماست حسابشان‏y>#wsغاشیه إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ همانا بسوى ماست بازگشتشان‏!=#9غاشیه فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ كه عذاب كندش خدا آن عذاب بزرگتر<#yغاشیه إِلَّا مَن تَوَلَّى وَكَفَرَ مگر آنكه روى برتافت و كفر ورزیدz;#gغاشیه لَّسْتَ عَلَیْهِم بِمُصَیْطِرٍ نیستى بر ایشان فرمانده‏":#'غاشیه فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ پس یادآورى كن جز این نیست توئى یادآورنده‏9# qغاشیه وَإِلَى الْأَرْضِ كَیْفَ سُطِحَتْ و بسوى زمین چگونه گسترده شد 8#{غاشیه وَإِلَى الْجِبَالِ كَیْفَ نُصِبَتْ و بسوى كوه‏ها چگونه نشانده شد7# yغاشیه وَإِلَى السَّمَاء كَیْفَ رُفِعَتْ و بسوى آسمان چگونه افراشته شد66#Mغاشیه أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَیْفَ خُلِقَتْ آیا ننگرند بسوى اشتر چگونه آفریده شدf5#mWغاشیه وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ و پرده‏هاى گسترده‏n4#ikغاشیه وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ و بالشهائى چیده (صف آورده)a3#mMغاشیه وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ و جامهائى نهاده‏v2#sqغاشیه فِیهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ در آن است تختهائى افراشته‏d1#gYغاشیه فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ در آن است چشمه روان‏v0#aغاشیه لَّا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً نشنوند در آن یاوه‏اى‏\/#_Qغاشیه فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ در بهشتى فرازنده‏c.#a]غاشیه لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ از كوشش خویشند خوشنود-#wغاشیه وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ رویهائى است در آن روز شاداب‏",##غاشیه لَا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِی مِن جُوعٍ نه فربه سازد و نه بى‏نیاز كند از گرسنگى‏ +#)gغاشیه لَّیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٍ نیستشان خوراكى جز از خار{*#uyغاشیه تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ نوشانیده شوند از چشمه جوشان‏`)#kMغاشیه تَصْلَى نَارًا حَامِیَةً چشند آتشى سوزان‏g(#]iغاشیه عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ كاركننده‏اند رنجبرنده‏'#{غاشیه وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ رویهائى است در آن روز سرافكنده‏&# {غاشیه هَلْ أَتَاكَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ آیا بیامدت داستان فراگیرنده‏ `_ / ! q g,DCT([-فجریَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ اى روان آسوده (یا اى نفس آرمیده){Zuفجروَلَا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ و بسته نشود چون بستن او كسى‏*Y7فجرفَیَوْمَئِذٍ لَّا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ پس در آن روز عذاب نشود چون عذاب او كسى‏0X//فجریَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی گوید كاش پیش مى‏فرستادم براى زندگانى خویش‏7Wgفجروَجِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّكْرَى و آورده شود آن روز دوزخ در آن روز یادآور شود انسان و كجاستش یادآورى‏$V'فجروَجَاء رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا و بیاید پروردگار تو با فرشتگان صفى صفى‏AU5Kفجركَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا نه چنین است هر گاه كوبیده شود زمین كوبیدنى كوبیدنى‏T فجروَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا و دوست دارید مال را دوستى فراوان‏$S)فجروَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا و خورید میراث را خوردنى گوارا (یا انبوه)R7فجروَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِینِ و ترغیب نكنید بر خورانیدن بینواQفجركَلَّا بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْیَتِیمَ نه چنین است بلكه گرامى ندارید یتیم را7PI#فجروَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ و اما هر گاه بیازمایدش پس تنگ گیرد بر او روزیش را گوید پروردگارم خوارم ساخت‏zO_فجرفَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَكْرَمَنِ اما انسان هر گاه بیازمایدش پروردگارش پس گرامیش دارد و نعمتش دهد گوید پروردگارم گرامیم داشت‏N فجرإِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ همانا پروردگار تو است در كمینگاه‏,M++فجر فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ پس بریخت بر آنان پروردگار تو تازیانه عذاب‏L فجر فَأَكْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ پس فراوان كردند در آنها تبهكارى راK uفجر الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلَادِ آنان كه سركشى كردند در شهرهاJفجر وَفِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتَادِ و فرعون دارنده ستونها (یا میخها)(IGفجر وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ و ثمودى كه بریدند سنگ را به درّه‏#H=فجرالَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلَادِ آنى كه آفریده نشد مانندش در شهرهاWGgIفجرإِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ارم داراى ستون‏F) فجرأَلَمْ تَرَ كَیْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ آیا ندیدى چه كرد پروردگار تو به عاد H% ; F 591S!nx{cشمسوَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا و به شب گاهى كه بپوشدش‏xw{wشمسوَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا و به روز گاهى كه تابناكش سازدovsmشمسوَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا و به ماه گاهى كه از پیش آیدwu e شمسوَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا سوگند به خورشید و پرتوش (یا آفتابش)kt_{شمسبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏s{/بلدعَلَیْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ بر ایشان است آتش افروخته (یا انبوه یا پوشیده)orycبلدوَالَّذِینَ كَفَرُوا بِآیَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ و آنان كه كفر ورزیدند به آیتهاى ما آنانند یاران چپ (یا شومى)tqUبلدأُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ آنانند یاران راست‏Vp_Kبلدثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ سپس گشت از آنان كه ایمان آوردند و سفارش كردند به شكیبائى و سفارش كردند به مهربانى كردن‏~o{بلدأَوْ مِسْكِینًا ذَا مَتْرَبَةٍ یا بینوائى خاكسار (یا نیازمند)ZngOبلدیَتِیمًا ذَا مَقْرَبَةٍ به یتیمى خویشاوند7m%Gبلدأَوْ إِطْعَامٌ فِی یَوْمٍ ذِی مَسْغَبَةٍ یا خورانیدنى در روز پریشانى (یا روزى دارنده گرسنگى)JlEQبلد فَكُّ رَقَبَةٍ آزادكردن یك بنده‏xkkبلد وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ و چه دانستت چیست آن پشته‏~jwبلد فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ پس برنیامد (یا نگذشت) بر آن پشته‏wiywبلد وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ و رهبریش كردیم بدان دو پشته‏YhiKبلد وَلِسَانًا وَشَفَتَیْنِ و زبانى و لبانى‏|gsبلدأَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَیْنَیْنِ آیا ننهادیم برایش دیدگانى‏|fiبلدأَیَحْسَبُ أَن لَّمْ یَرَهُ أَحَدٌ آیا پندارد كه ندیدش كسى‏euبلدیَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا گوید تباه كردم مالى انبوه را2d5-بلدأَیَحْسَبُ أَن لَّن یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ آیا پندارد كه توانائى ندارد هرگز بر او كسى‏ c#sبلدلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی كَبَدٍ كه آفریدیم انسان را در رنج‏cbceبلدوَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ و پدرى و آنچه فرزند نهادxakبلدوَأَنتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ و توئى جاى گزین در این شهرl` Yبلدلَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ سوگند نیارم بدین شهرk__{بلدبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Q^YKفجروَادْخُلِی جَنَّتِی و درآى در بهشتم‏^]gWفجرفَادْخُلِی فِی عِبَادِی پس درآى در بندگانم‏4\;+فجرارْجِعِی إِلَى رَبِّكِ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً بازگرد بسوى پروردگار خویش خشنود خشنودشده‏ {~ s  d('v mf{~yلیلوَسَیُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى و زود است دور شودش پرهیزكارترى‏gs]لیلالَّذِی كَذَّبَ وَتَوَلَّى كه تكذیب كند و پشت كندp Wلیللَا یَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى نچشدش جز بدبخت ترى‏لیلفَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى پس ترسانیدم شما را از آتش كه زبانه كشدلیل وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى و همانا براى ما است بازپسین و نخستین‏goaلیل إِنَّ عَلَیْنَا لَلْهُدَى همانا بر ما است هدایت‏-1'لیل وَمَا یُغْنِی عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى و بى‏نیاز نكند از او مالش گاهى كه تباه شود~yلیل فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى پس زود است برانیمش بسوى دشوارى‏c ecلیل وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى و تكذیب به نیكوكارى كرد  لیلوَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَى و اما آنكه بخل ورزید و بى‏نیازى گرفت‏ yلیلفَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْرَى زود است رهنمونش شویم بسوى گشایش‏^ eYلیلوَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى تصدیق به نكوكارى كرد لیلفَأَمَّا مَن أَعْطَى وَاتَّقَى پس اما آنكه بخشید و پرهیزكارى كردvoلیلإِنَّ سَعْیَكُمْ لَشَتَّى كه كوشش شما است همانا گوناگون‏ لیلوَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى و آنچه (یا آنكه) آفرید نر و ماده راfwWلیلوَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى و روز گاهى كه برتابدn oqلیلوَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَى سوگند به شب گاهى كه فراگیردk_{لیلبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏`kWشمسوَلَا یَخَافُ عُقْبَاهَا و نهراسد از فرجامش‏CCAشمسفَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا پس تكذیبش كردندش پس پى كردند پس برآشفت بر ایشان پروردگارشان به گناهشان پس یكسانش كردTo7شمس فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْیَاهَا پس گفت بدیشان پیمبر خدا اشتر خدا را و آبشخورش‏ k'شمس إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا گاهى كه برانگیخت بدنهادتر (یا تیربخت‏ترش)xmشمس كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا تكذیب كرد ثمود به سركشیش‏~q/شمس وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا و همانا آیان كرد آنكه بفریفتش (یا نهان داشتش)|}uشمس قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا همانا رستگار شد آنكه پاك ساختش‏|شمسفَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا پس سروشش فرستاد گنهكاریش و پرهیزش‏o{kuشمسوَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا و به روان و آنچه راست آوردش‏lzsgشمسوَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا و به زمین و آنچه گستردش‏ys شمسوَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا و به آسمان و آنچه (یا آنكه) بساختش‏ 9 k   x I ;*m*2V33Qتین لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ كه آفریدیم انسان را در نكوتر اندام‏n2{aتین وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ و این شهر آرام (یا ایمن)R1MWتین وَطُورِ سِینِینَ و طور سینین (یا سینا)j0 qeتین وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ سوگند به انجیر و زیتون‏l/_{تین بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏q.ouشرحوَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ و بسوى پروردگار خویش بگراى‏-oشرحفَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ پس هر گاه كه فراغت یافتى بایست (بكوش)r,ymشرحإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا همانا با سختى است گشایشى‏w+mشرحفَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا همانا با سختى است گشایشى‏*oشرحوَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ و بلند ساختیم برایت نامت (یا سخنت) راc)k]شرحالَّذِی أَنقَضَ ظَهْرَكَ آن را كه بشكست پشتت راg(s]شرحوَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ و نهادیم از تو بارت را%' }Oشرحأَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ آیا فراخ نگردانیدیم (گشاده نداشتیم) برایت سینه‏ات راk&_{شرحبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏"%%ضحى وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ و اما به نعمت پروردگار خویش پس زبان گشاى‏$ضحى وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ و اما دریوزه را پس نران (یا نهیب نزن)y#aضحى فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ اما یتیم را پس خشم نیار"%ضحىوَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى و یافتت گرانبارى (عیالمند) پس بى‏نیاز كردu!syضحىوَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى و یافتت سر به گمى پس رهبرى كرد{ qضحىأَلَمْ یَجِدْكَ یَتِیمًا فَآوَى آیا نیافتت یتیمى پس جاى داد-!7ضحىوَلَسَوْفَ یُعْطِیكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى و هر آینه زود است دهدت پروردگارت تا خشنود شوى‏+ضحىوَلَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَى و همانا انجام بهتر است تو را از آغاز ضحىمَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى بدرودت نگفت پروردگارت و نه خشمگین شدjgoضحىوَاللَّیْلِ إِذَا سَجَى و به شب گاهى كه تیرگى افكندM 7gضحىوَالضُّحَى سوگند به چاشتگاه (یا روز)k_{ضحىبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏]Ugلیلوَلَسَوْفَ یَرْضَى و همانا بزودى خوشنود شود/wلیلإِلَّا ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى جز در پى روى پروردگار برترش‏.5%لیلوَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى و نیست كسى را نزدش نعمتى كه پاداش داده شود{eلیلالَّذِی یُؤْتِی مَالَهُ یَتَزَكَّى كه دهد مالش را پاكى جوید lj- g O k I]~2_lO9uقدرلَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ شب قدر بهتر است از هزار ماه‏Naقدروَمَا أَدْرَاكَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ و چه دانستت چیست شب قدر M /kقدرإِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ همانا فرستادیمش در شب قدرkL_{قدربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏RK+wعلقكَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ نه چنین است فرمانبرداریش نكن و سجده كن و نزدیك شو (چشم به راه باش)wJiعلقسَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ زود است بخوانى (نگهبانان) دوزخ راVIYUعلقفَلْیَدْعُ نَادِیَه پس بخواند انجمنش راpHcعلقنَاصِیَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ پیشانى دروغگوى لغزشكارUGYOعلقكَلَّا لَئِن لَّمْ یَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ نه چنین است همانا اگر دست برنداشت كشانیمش به پیشانى‏Fmعلقأَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى آیا ندانست كه خدا مى‏بیندE علق أَرَأَیْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى آیا دیدى اگر تكذیب كرد و پشت كردfDkcعلق أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى یا فرمود به پرهیزكارى‏Coعلق أَرَأَیْتَ إِن كَانَ عَلَى الْهُدَى آیا دیدى اگر بود بر هدایت‏jB[{علق عَبْدًا إِذَا صَلَّى بنده‏اى را گاهى كه نماز گزاردmAsiعلق أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى آیا دیدى آن را كه بازدارد @علقإِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى همانا بسوى پروردگار تو است بازگشت‏\?_[علقأَن رَّآهُ اسْتَغْنَى كه بیندش بى‏نیاز شود >علقكَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَیَطْغَى نه چنین است همانا انسان سركشى كند =علقعَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ آموخت به انسان آنچه را ندانست‏e<wUعلقالَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ آنكه بیاموخت قلم راy;uعلقاقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ بخوان و پروردگار تو است مهترz:sعلقخَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ آفرید انسان را از خون بسته‏9 علقاقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِی خَلَقَ بخوان به نام پروردگار خویش كه آفریدk8_{علقبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏07-/تین أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِینَ آیا نیست خدا حكم‏كننده‏ترین حكم‏كنندگان‏ 6'تین فَمَا یُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّینِ پس چه چیز تكذیب كند تو را از این پس به دین‏95G'تین إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ مگر آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند كه ایشان را است مزدى بى‏پایان‏4تین ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ سپس بازگردانیدیمش فرود فرودین‏ R\ g & R?]!]زلزالوَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا و برون آرد زمین گرانهایش را (یا سنگین‏ها، یا كالاهایش را)\! %qزلزالإِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا گاهى كه بلرزد زمین لرزشش راo[!_{زلزالبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Zبینهجَزَاؤُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَّضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ پاداششان نزد پروردگارشان بهشتهاى جاودانى است كه روان است از زیر آنها جویها جاودانان در آنها همیشه خشنود شد خدا از ایشان و خشنود شدند از او این براى آن است كه بترسد از پروردگارش‏4YOبینهإِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ همانا آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند آنانند بهترین جهانیان‏HXuبینهإِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِینَ فِی نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أُوْلَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِیَّةِ همانا آنان كه كفر ورزیدند از اهل كتاب و مشركان در آتش دوزخند جاودانان در آن آنانند بدترین جهانیان‏#WIwبینهوَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاء وَیُقِیمُوا الصَّلَاةَ وَیُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِینُ الْقَیِّمَةِ و فرموده نشدند مگر آنكه بپرستند خدا را پاك‏دارندگان براى او دین را یكتاپرستان و بپاى دارند نماز را و بدهند زكات را و این است دین استوار?Vcبینهوَمَا تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَیِّنَةُ و پراكنده نشدند آنان كه داده شدند كتاب را مگر پس از آنكه بیامدشان نشانى‏sUg}بینهفِیهَا كُتُبٌ قَیِّمَةٌ در آنها است نوشته‏هائى استوارGTM;بینهرَسُولٌ مِّنَ اللَّهِ یَتْلُو صُحُفًا مُّطَهَّرَةً فرستاده‏اى از خدا كه خواند نامه‏هائى پاك شده‏S E9بینهلَمْ یَكُنِ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِینَ مُنفَكِّینَ حَتَّى تَأْتِیَهُمُ الْبَیِّنَةُ نبودند آنان كه كفر ورزیدند از اهل كتاب و مشركان دست بردارندگان تا بیایدشان نشانى‏mR_{بینهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ Qyقدرسَلَامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ سلامى است آن تا برآمدن بامدادP7gقدرتَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ فرود آیند فرشتگان و روح در آن به دستور پروردگارشان در هر كار { u  !  1Dn65M( x#قارعه وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ و اما آنكه سبك گردد ترازوهایش‏|w#}sقارعه فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ پس او است در زندگى پسندیده‏"v#'قارعه فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ پس اما آنكه سنگین آید سنجشهایش (ترازوهایش)u#9yقارعه وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ و شوند كوه‏ها مانند پشم زده‏At#K+قارعه یَوْمَ یَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ روزى كه شوند مردم چون پروانه‏هاى پراكنده‏~s# iقارعه وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ و چه دانستت چیست كوبنده‏Jr#M?قارعه مَا الْقَارِعَةُ چیست كوبنده‏>q# ?7قارعه الْقَارِعَةُ آن كوبنده‏pp#_{قارعه بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏)o'3عادیات إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَّخَبِیرٌ كه پروردگار ایشان است بدیشان آگاه‏n'yعادیات وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ و فراهم شود آنچه در سینه‏ها است‏Rm'KIعادیات أَفَلَا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ پس آیا نداند گاهى كه انگیخته شود آنچه در گورها است‏4l';عادیات وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ و همانا او است در دوستى خواسته (یا اسبان) سرسخت‏k' qعادیات وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِیدٌ و همانا او است بر این گواه‏)j'%عادیات إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ همانا انسان است به پروردگار خویش ناسپاس‏wi'g{عادیات فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا پس درآیند بدان در میان گروهى‏mh'ggعادیات فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا پس برانگیزند بدان گردى‏pg'ikعادیات فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحًا پس تاخت آرندگان به بامدادf'i'عادیات فَالْمُورِیَاتِ قَدْحًا پس آتش افروزندگان به نواختن سمها بر زمین‏|e' iعادیات وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا سوگند به دوندگان به ستوه‏آمدن‏rd'_{عادیات بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏)c!= زلزالوَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ و هر كه كند سنگینى ذرّه بدى بیندش‏/b!Aزلزالفَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ پس هر كه كند سنگینى ذرّه نیكى بیندش‏a!uزلزالیَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّیُرَوْا أَعْمَالَهُمْ آن روز برون آیند مردم گوناگون تا نمایانده شوند كردارهاى خویش را`!}زلزالبِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا كه پروردگارت سروش فرستاد بدان‏_!sزلزالیَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا آن روز بسراید داستانهایش راr^!}aزلزالوَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا و گوید انسان چیست آن را 8t w  } c  <29& %,Z [Yفیلأَلَمْ تَرَ كَیْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِیلِ آیا ندیدى چه كرد پروردگار تو به یاران (یا خداوندان) فیل‏k_{فیلبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏]gQهمزه فِی عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ در ستونهاى كشیده‏!همزهإِنَّهَا عَلَیْهِم مُّؤْصَدَةٌ همانا آن است بر ایشان افروخته (یا پوشیده)|Wهمزهالَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ كه چیره گردد بر دلهاcsQهمزهنَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ آتش خداى افروخته‏vcهمزهوَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ و ندانستت چیست حُطَمه‏ #همزهكَلَّا لَیُنبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ نه چنین است همانا انداخته شود در حُطَمه‏  yهمزهیَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ پندارد كه مالش جاودان داردش‏  {همزهالَّذِی جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ آنكه گردآورد مالى را و شمردش‏  wهمزهوَیْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ واى بر هر نكوهشگرى عیب‏جوى‏m _{همزهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏uعصرإِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ مگر آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند و سفارش كردند به حقّ (به درستى) و سفارش كردند به شكیب‏عصرإِنَّ الْإِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ كه همانا انسان است در زیانكارى‏W ;wعصروَالْعَصْرِ سوگند به عصر (روزگار بازپسین)k_{عصربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏2!?تكاثرثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ سپس پرسش شوید همانا در آن روز از نعمتها%!!تكاثرثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَیْنَ الْیَقِینِ سپس ببینیدش البته عین یقین (یقین نمایان)p!euتكاثرلَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ هر آینه ببینید البته دوزخ را#!+تكاثركَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ نه چنین است اگر بدانید دانستن یقین‏!wتكاثرثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ پس نه چنین است زود است بدانیدq!omتكاثركَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ نه چنین است زود است بدانیدp~!{_تكاثرحَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ تا رسیدید به گورستان‏}! mتكاثرأَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ بفریفت شما را (سرگرم ساخت) فزونى جستن‏o|!_{تكاثربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏O{#IMقارعه نَارٌ حَامِیَةٌ آتشى است سوزنده‏fz#qSقارعه وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِیَهْ و ندانستت چیست آن‏\y#YWقارعه فَأُمُّهُ هَاوِیَةٌ پس مادر اوست هاویه‏ V P g  : %`Xm2/'كافرون وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ و نه شما پرستندگانید آنچه را پرستم‏.'كافرون وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ و نه منم پرستنده آنچه پرستش كردید-'كافرون وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ و نه شما پرستندگانید آنچه را پرستم‏q,'y]كافرون لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ نپرستم آنچه را پرستیدt+' Wكافرون قُلْ یَا أَیُّهَا الْكَافِرُونَ بگو اى گروه كافران‏r*'_{كافرون بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏) کوثرإِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ همانا بدخواه تو است دنباله‏بریده‏1(wgکوثرفَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ پس نمازگزار براى پروردگار خویش و قربان كن (یا سجود و ركوع كن)}' mکوثرإِنَّا أَعْطَیْنَاكَ الْكَوْثَرَ همانا ارزانى داشتیمت كوثرm&_{کوثربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏x%#qwماعون وَیَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ و بازدارند زكات را (یا خیر را)j$#o]ماعون الَّذِینَ هُمْ یُرَاؤُونَ آنان كه خودنمائى كنند$###ماعون الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ آنان كه از نماز خویشند غفلت‏كنندگان‏j"#m_ماعون فَوَیْلٌ لِّلْمُصَلِّینَ پس واى بر نمازگزاران‏!#'qماعون وَلَا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِینِ و ترغیب نكند بر خوراك بینوا #uماعون فَذَلِكَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ پس آن است كه مى‏راند یتیم را# % ماعون أَرَأَیْتَ الَّذِی یُكَذِّبُ بِالدِّینِ آیا دیدى آن را كه تكذیب كند به دین‏p#_{ماعون بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏W[Mقریشالَّذِی أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ كه خورانیدشان پس از گرسنگى و ایمنشان ساخت پس از ترس‏قریشفَلْیَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَیْتِ پس باید پرستش كنند پروردگار این خانه را,5قریشإِیلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاء وَالصَّیْفِ الفت ایشان به كوچیدن زمستان و تابستان‏v Yقریشلِإِیلَافِ قُرَیْشٍ براى جان دادن (یا الفت‏گرفتن) قریش‏m_{قریشبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏" 7فیلفَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَّأْكُولٍ پس گردانیدشان مانند خوشه (یا برگى) خورده‏شده‏:Yفیلتَرْمِیهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّیلٍ مى‏افكندند بر ایشان (پرتاب مى‏كردند) سنگى را از سجّیل‏)فیلوَأَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْرًا أَبَابِیلَ و فرستاد بر ایشان مرغانى گروه گروه‏&'#فیلأَلَمْ یَجْعَلْ كَیْدَهُمْ فِی تَضْلِیلٍ آیا نگردانید نیرنگ آنان را در گم‏گشتگى‏ Rsv m nGc^ mUo)X[RM  _LuKناسمِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ از پریان و مردم‏K# ناسالَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ آنكه وسوسه كند در سینه‏هاى مردم‏ Jناسمِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ از بدى وسوسه‏كننده نهان شونده‏?II7ناسإِلَهِ النَّاسِ خداى مردم‏CHI?ناسمَلِكِ النَّاسِ پادشاه مردم‏uG }qناسقُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ بگو پناه به پروردگار مردم‏kF_{ناسبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Eyفلقوَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ و از بدى حسود گاهى كه حسد ورزدD'yفلقوَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ و از بدى زنان دمنده در گره‏هاC'فلقوَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ و از بدى تاریكى گاهى كه فراگیرد (یا فرورود)RBYMفلقمِن شَرِّ مَا خَلَقَ از بدى آنچه آفریدA %فلققُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ بگو پناه برم به پروردگار بامداد (شكاف صبح)k@_{فلقبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏q?! Oاخلاصوَلَمْ یَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ و نبودش همتا كسى‏m>!qcاخلاصلَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ نه زائید و نه زاده شده‏M=!QCاخلاصاللَّهُ الصَّمَدُ خداوند است صمدb<! iWاخلاصقُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ بگو او است خداى یكتاo;!_{اخلاصبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏:wمسدفِی جِیدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ در گردنش بندى است از لیف خرماz9aمسدوَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ و زن او بردارنده هیزم‏t8}mمسدسَیَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ زود است بچشد آتشى شعله‏ور"7!!مسدمَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ بى‏نیاز نكرد از او مالش و آنچه فراهم كرد6 مسدتَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ بریده باد دستهاى ابى‏لهب و بریده بادk5_{مسدبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏4 نصرفَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا پس تسبیح گوى به سپاس پروردگار خویش و آمرزش خواهش كه او است همانا آمرزگارP3s+نصروَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا و بینى مردم را درآیند به دین خدا گروه گروه‏ 2 }نصرإِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ گاهى كه آید یارى خدا و پیروزى‏k1_{نصربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ 0'}كافرون لَكُمْ دِینُكُمْ وَلِیَ دِینِ شما را است دینتان و مرا است دینم‏ r i E . M4MSo/بقره یُخَادِعُونَ اللّهَ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَمَا یَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُم وَمَا یَشْعُرُونَ نیرنگ با خدا و مؤمنان مى‏بازند حالى كه فریب نمى‏دهند جز خویشتن را و درنمىیابندXaGبقرهوَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْیَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِینَ و از مردمند گروهى كه گویند ایمان آوردیم به خدا و به روز بازپسین حالى كه نیستند مؤمنان‏ oبقرهخَتَمَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عظِیمٌ مهر نهاد خدا بر دلهاشان و بر گوش ایشان و بر دیدگان ایشان است پرده‏اى و براى ایشان است شكنجه بزرگ‏U!بقرهإِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ همانا گروه كفّار یكسان است بر ایشان بترسانیشان یا نترسانیشان ایمان نیاورند~ #Qبقرهأُوْلَـئِكَ عَلَى هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ آنانند بر هدایتى از پروردگار خویش و آنانند رستگاران‏i ;بقرهوالَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ و آن كسانى كه ایمان آوردند بدانچه بر تو و پیش از تو نازل شده است و به آخرت یقین دارندQ g3بقرهالَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ كه به نادیده ایمان آوردند و برپاى دارند نماز را و از آنچه بدانان داده‏ایم ببخشند^ aSبقرهذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ این نامه كه تردیدى در آن نیست راهنماى پرهیزكاران است‏  بقرهالم n_{بقرهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏)E حمدصِرَاطَ الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّینَ راه آنانكه برایشان روزى فرستادى نه راه غضب‏شدگان و نه راه گمگشتگان‏sحمداهدِنَــــا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ ما را به راه راست هدایت فرما)#+حمدإِیَّاكَ نَعْبُدُ وإِیَّاكَ نَسْتَعِینُ خدایا تو را پرستش كنیم و از تو یارى خواهیم‏si}حمدمَـالِكِ یَوْمِ الدِّینِ كه فرمانرواى روز رستاخیز است‏YcOحمدالرَّحْمـنِ الرَّحِیمِ بخشاینده مهربان‏ حمدالْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ سپاس خدایرا پروردگار جهانیان‏  {حمدبِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ N} = q '  nNoAبقرهأَوْ كَصَیِّبٍ مِّنَ السَّمَاء فِیهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ یَجْعَلُونَ أَصْابِعَهُمْ فِی آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ واللّهُ مُحِیطٌ بِالْكافِرِینَ یا مانند بارانى از آسمان كه در آن است تاریكیهائى و رعد و برقى مى‏نهند انگشتان خویش را در گوشهاشان از صاعقه‏ها از ترس مرگ و خداوند فراگیرنده است به كافران‏++#بقرهصُمٌّ بُكْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لاَ یَرْجِعُونَ كرانند گنگانند كورانند پس باز نمى‏گردند9gبقرهمَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِی اسْتَوْقَدَ نَاراً فَلَمَّا أَضَاءتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِی ظُلُمَاتٍ لاَّ یُبْصِرُونَ مثَل ایشان مثَل آن است كه افروخت آتشى تا گاهى كه روشن كرد پیرامونش را ببرد خدا نور ایشان را و بگذاردشان در تاریكیهائى كه نمى‏بینند=Aبقرهأُوْلَـئِكَ الَّذِینَ اشْتَرُوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى فَمَا رَبِحَت تِّجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِینَ آنانند كه خریدند گمراهى را به هدایت پس نه سودمند شد سوداگریشان و نبودند راهیافتگان‏Yبقرهاللّهُ یَسْتَهْزِىءُ بِهِمْ وَیَمُدُّهُمْ فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ خدا مسخره كند بدیشان و مهلتشان دهد در سركشى خود فرو روند7oبقرهوَإِذَا لَقُواْ الَّذِینَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْاْ إِلَى شَیَاطِینِهِمْ قَالُواْ إِنَّا مَعَكْمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُونَ و هرگاه ملاقات كنند مؤمنان را گویند ایمان آوردیم و چون خلوت كنند با شیاطین خود گویند همانا ما با شمائیم نیستیم ما جز مسخره‏كنندگان‏GI=بقره وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ آمِنُواْ كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُواْ أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاء أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاء وَلَـكِن لاَّ یَعْلَمُونَ و هرگاه گفته شود بدیشان ایمان آرید چنان كه ایمان آوردند مردم گویند آیا ایمان آریم چنان كه ایمان آوردند بى‏خردان همانا ایشانند بى‏خردان و لیكن نمى‏دانندIqبقره أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَـكِن لاَّ یَشْعُرُونَ همانا آنانند مفسدان و لیكن درنمىیابند=Q!بقره وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ لاَ تُفْسِدُواْ فِی الأَرْضِ قَالُواْ إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ و اگر گفته شود بدیشان فساد نكنید در زمین گویند نیستیم ما جز اصلاح‏كنندگان‏uبقره فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللّهُ مَرَضاً وَلَهُم عَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا كَانُوا یَكْذِبُونَ در دلهاى آنان است مرضى و خدا بیفزودشان مرضى و ایشان را است عذابى دردناك بدانچه بودند دروغ مى‏گفتند  hm !gQبقرهوَبَشِّرِ الَّذِین آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقاً قَالُواْ هَـذَا الَّذِی رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَأُتُواْ بِهِ مُتَشَابِهاً وَلَهُمْ فِیهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَهُمْ فِیهَا خَالِدُونَ و مژده ده آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند كه ایشان را است باغهائى كه روان است از زیر آنها نهرها هرگاه روزیمند شوند از آن میوه‏اى گویند این است همانكه روزیمند بودیم از پیش و آورده‏شدندش همانند و ایشان را است در آن زنانى پاك‏شده و ایشانند در آن جاودانان‏@ }{بقرهفَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ وَلَن تَفْعَلُواْ فَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِی وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِینَ پس اگر نكردید و هرگز نمى‏كنید پس بپرهیزید آتشى را كه سوختش مردم است و سنگ آماده شده است براى كافران‏)gcبقرهوَإِن كُنتُمْ فِی رَیْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَادْعُواْ شُهَدَاءكُم مِّن دُونِ اللّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِینَ و اگر در شكّى هستید بدانچه فرستادیم بر بنده خود پس بیارید سوره‏اى همانند آن و بخوانید گواهان خویش را جز خدا اگر هستید راستگویان‏Lm#بقرهالَّذِی جَعَلَ لَكُمُ الأَرْضَ فِرَاشاً وَالسَّمَاء بِنَاء وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقاً لَّكُمْ فَلاَ تَجْعَلُواْ لِلّهِ أَندَاداً وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ آنكه گردانید براى شما زمین را فرش و بسترى و آسمان را سازمانى و پوششى و فرو ریخت از آسمان آبى پس برون آورد بدان از میوه‏ها روزیى براى شما پس قرار ندهید براى خدا همتایانى و خود مى‏دانید3aبقرهیَا أَیُّهَا النَّاسُ اعْبُدُواْ رَبَّكُمُ الَّذِی خَلَقَكُمْ وَالَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ اى مردم پرستش كنید پروردگار خویش را آنكه بیافرید شما و پیشینیان را شاید كه شما پرهیزكارى كنید-Sبقرهیَكَادُ الْبَرْقُ یَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ كُلَّمَا أَضَاء لَهُم مَّشَوْاْ فِیهِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَیْهِمْ قَامُواْ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ إِنَّ اللَّه عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ نزدیك است برق برباید دیدگان ایشان را هرگاه روشنائیشان دهد روان شوند در آن و گاهى كه تاریكى افكند بر ایشان بایستند و اگر مى‏خواست خدا مى‏برد گوش و دیدگان ایشان را همانا خداوند است بر همه چیز توانا  ~[Y'بقرهوَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِی بِأَسْمَاء هَـؤُلاء إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و آموخت به آدم نامها را همگى سپس عرضشان كرد بر ملائكه و گفت خبر دهید مرا از نامهاى اینان اگر هستید راستگویان‏S&s+بقرهوَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأَرْضِ خَلِیفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِیهَا مَن یُفْسِدُ فِیهَا وَیَسْفِكُ الدِّمَاء وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّی أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ و هنگامى كه گفت پروردگار تو به فرشتگان كه خواهم قرار داد در زمین جانشینى گفتند آیا قرار دهى در زمین آن را كه فساد جوید در آن و خون ریزد حالى كه ما ستایش و سپاس تو گوئیم و تو را تقدیس كنیم گفت من مى‏دانم آنچه را كه نمى‏دانیدb%-بقرههُوَ الَّذِی خَلَقَ لَكُم مَّا فِی الأَرْضِ جَمِیعاً ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَهُوَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ اوست آن كه آفرید براى شما هرچه در زمین است و سپس پرداخت به آسمان و آن را هفت آسمان ساخت و اوست به هر چیز داناe$mUبقرهكَیْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَكُنتُمْ أَمْوَاتاً فَأَحْیَاكُمْ ثُمَّ یُمِیتُكُمْ ثُمَّ یُحْیِیكُمْ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ چگونه كافر شوید به خدا با آنكه مردگانى بودید كه زنده كرد شما را پس مى‏میراند و سپس زنده كند شما را پس بسوى او بازگردانیده شوید'#wOبقرهالَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیُفْسِدُونَ فِی الأَرْضِ أُولَـئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ آنان كه بشكنند پیمان خدا را پس از بستنش و ببرند آنچه را كه خدا دستور پیوندش داده و فساد كنند در زمین همانا آنانند زیانكاران‏U"MUبقرهإِنَّ اللَّهَ لاَ یَسْتَحْیِی أَن یَضْرِبَ مَثَلاً مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُواْ فَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِینَ كَفَرُواْ فَیَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَـذَا مَثَلاً یُضِلُّ بِهِ كَثِیراً وَیَهْدِی بِهِ كَثِیراً وَمَا یُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفَاسِقِینَ همانا پروا ندارد خدا كه مثَلى زند پشه‏اى تا برتر از آن پس آنان كه ایمان آوردند دانند آن را حقّ‏ّ از نزد پروردگار خود و آنان كه كفر ورزیدند گویند آیا خدا را غرض چه باشد از این مثَل كه گروهى را بدان گمراه و گروهى را بدان هدایت كند حالى كه گمراه نمى‏كند بدان مگر فاسقان را  sa/7بقره'وَالَّذِینَ كَفَرواْ وَكَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا أُولَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ و آنان كه كفر ورزیدند و تكذیب آیتهاى ما كردند ایشانند یاران آتش در آنند جاودانان‏.!yبقره&قُلْنَا اهْبِطُواْ مِنْهَا جَمِیعاً فَإِمَّا یَأْتِیَنَّكُم مِّنِّی هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَایَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ گفتیم فرود شوید از آن همگى هرگاه شما را راهنمائى از جانب من آید پس آنانكه پیروى كنند راهنمائى مرا نه برایشان است ترسى و نه اندوهگین شوندl-igبقره%فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ پس دریافت آدم از پروردگار خود سخنانى كه توبه‏اش پذیرفت و همانا اوست بسى توبه‏پذیرنده مهربان‏j,)#بقره$فَأَزَلَّهُمَا الشَّیْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِیهِ وَقُلْنَا اهْبِطُواْ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِی الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِینٍ پس بلغزانیدشان شیطان و برون راندشان از آنچه بودند در آن و گفتیم فرود شوید گروهى از شما دشمن گروهى و شما را است در زمین آرامشگاه و بهره‏اى تا زمانى‏(+uSبقره#وَقُلْنَا یَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلاَ مِنْهَا رَغَداً حَیْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَـذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الْظَّالِمِینَ و به آدم گفتیم كه با همسر خویش در بهشت بیارام و بخورید از آن گوارا آنچه خواهید و نزدیك نشوید بدین درخت كه مى‏شوید از ستمگران‏U*e=بقره"وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِیسَ أَبَى وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِینَ و هنگامى كه گفتیم به فرشتگان سجده كنید به آدم پس سجده كردند همه جز ابلیس كه سر پیچید و بزرگى طلبید و بود از گروه كافران‏E)mبقره!قَالَ یَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَآئِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأَسْمَآئِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّی أَعْلَمُ غَیْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ گفت اى آدم آگهیشان ده به نامهاى آنان و گاهى كه آگهیشان داد به نامهاى آنان گفت آیا نگفتم شما را كه من مى‏دانم غیب آسمانها و زمین را و مى‏دانم آنچه را كه فاش و پنهان سازیدR({!بقره قَالُواْ سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا إِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِیمُ الْحَكِیمُ گفتند منزّهى تو نیست ما را دانشى جز آنچه تو آموختى همانا توئى دانشمند حكیم‏  xz8)Wبقره0وَاتَّقُواْ یَوْماً لاَّ تَجْزِی نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَیْئاً وَلاَ یُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ یُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ هُمْ یُنصَرُونَ و بترسید از روزى كه انجام ندهد كسى براى كسى چیزى را و نه از كسى شفاعتى پذیرفته شود و نه بدلى از او قبول گردد و نه ایشان یارى شوند7K[بقره/یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْكُمْ وَأَنِّی فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ اى بنى اسرائیل یاد آرید نعمتم را كه به شما ارزانى داشتم و آنكه برترى دادم شما را بر جهانیان‏E6C?بقره.الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَیْهِ رَاجِعُونَ آنان كه ملاقات پروردگار خویش را گمان دارند و آن كه ایشانند بسوى او بازگشت‏كنندگان‏*5geبقره-وَاسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ وَإِنَّهَا لَكَبِیرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخَاشِعِینَ و كمك جوئید از صبر و نماز و همانا گران است آن جز بر فروتنان‏4+Yبقره,أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ آیا مردم را به نیكى خوانید و خود را فراموش كنید حالى كه مى‏خوانید كتاب را آیا بخرد نمىیابید33-1بقره+وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ وَارْكَعُواْ مَعَ الرَّاكِعِینَ و بپاى دارید نماز را و بدهید زكوة را و ركوع گزارید (نماز گزارید) با ركوع‏گزاران‏-2Oبقره*وَلاَ تَلْبِسُواْ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُواْ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ و نپوشانید حقّ‏ّ را به باطل و كتمان نكنید حقّ‏ّّ را و شما مى‏دانید71gبقره)وَآمِنُواْ بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقاً لِّمَا مَعَكُمْ وَلاَ تَكُونُواْ أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ وَلاَ تَشْتَرُواْ بِآیَاتِی ثَمَناً قَلِیلاً وَإِیَّایَ فَاتَّقُونِ و ایمان آرید بدانچه فرستادم كه مصدّق آنچه با شما است و نباشید نخستین كس كه بدان كفر ورزد و نفروشید آیتهاى مرا به بهائى كم و از من پس بترسیدe0#بقره(یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْكُمْ وَأَوْفُواْ بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِیَّایَ فَارْهَبُونِ اى بنى‏اسرائیل یاد آورید نعمتى را كه به شما ارزانى فرمودم و وفا كنید به عهد من وفا كنم به عهد شما و مرا پس بترسید  \ L c^ t@[بقره8ثُمَّ بَعَثْنَاكُم مِّن بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ سپس زنده كردیم شما را پس از مرگتان شاید كه شما شكر گزاریدD?aبقره7وَإِذْ قُلْتُمْ یَا مُوسَى لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ و هنگامى كه گفتید اى موسى ایمان نیاریم به تو تا ببینیم خدا را آشكارا پس بگرفت شما را صاعقه حالى كه بودید نگران‏>EAبقره6وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُواْ إِلَى بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ عِندَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَیْكُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ و هنگامى كه گفت موسى به قوم خود اى قوم من همانا ستم بر خود كردید به گرفتن شما گوساله را پس بازگردید به آفریدگار خود و بكشید نفوس خویش را آن بهتر است از براى شما نزد پروردگارتان پس پذیرفت توبه شما را كه اوست توبه‏پذیرنده مهربان‏=![بقره5وَإِذْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ و هنگامى كه دادیم به موسى كتاب و فرقان را شاید رهبرى شویدf<=بقره4ثُمَّ عَفَوْنَا عَنكُمِ مِّن بَعْدِ ذَلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ پس بخشودیم بر شما پس از آن باشد كه شما شكر گزارید~;'Mبقره3وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِینَ لَیْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ و هنگامى كه میعاد نهادیم با موسى چهل شب سپس برگرفتید گوساله را از آن پس و بودید ستمگران‏ : بقره2وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنجَیْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ و هنگامى كه بشكافتیم براى شما دریا را پس نجات دادیم شما را و غرق نمودیم آل فرعون را حالى كه بودید نگران‏!9#بقره1وَإِذْ نَجَّیْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ یُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءكُمْ وَفِی ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِیمٌ و زمانى كه نجات دادیم شما را از آل فرعون كه روا مى‏داشتند بر شما شكنجه زشت را مى‏كشتند به سختى پسران شما را و زنده مى‏گذاشتند زنان شما را و در آنتان بود آزمایشى از پروردگار شما بزرگ‏ - h \-,D1بقره<وَإِذِ اسْتَسْقَى مُوسَى لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَیْناً قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ كُلُواْ وَاشْرَبُواْ مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَلاَ تَعْثَوْاْ فِی الأَرْضِ مُفْسِدِینَ و هنگامى كه آب خواست موسى براى قوم خود پس گفتیم بزن عصایت را به سنگ پس منفجر شد از آن دوازده چشمه كه بشناخت هر گروهى آبشخور خود را بخورید و بنوشید از روزى خدا و نكوشید در زمین فسادكنندگان‏>CWبقره;فَبَدَّلَ الَّذِینَ ظَلَمُواْ قَوْلاً غَیْرَ الَّذِی قِیلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَى الَّذِینَ ظَلَمُواْ رِجْزاً مِّنَ السَّمَاء بِمَا كَانُواْ یَفْسُقُونَ پس تبدیل كردند ستمگران سخن را به غیر از آنچه به ایشان گفته شد پس فرستادیم بر ستم‏پیشه‏گان شكنجه‏اى را از آسمان بدانچه بودند نافرمانى‏كنندگان‏HBoبقره:وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُواْ هَـذِهِ الْقَرْیَةَ فَكُلُواْ مِنْهَا حَیْثُ شِئْتُمْ رَغَداً وَادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّداً وَقُولُواْ حِطَّةٌ نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطَایَاكُمْ وَسَنَزِیدُ الْمُحْسِنِینَ و هنگامى كه گفتیم درآئید این قریه را و بخورید از آن هر جا خواهید گوارا و درآئید در را سجده‏كنان و بگوئید كاهشى تا بیامرزیم از براى شما لغزشهاى شما را و بزودى بیش دهیم به نیكوكاران‏A;gبقره9وَظَلَّلْنَا عَلَیْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَیْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى كُلُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ و سایبان گردانیدیم بر شما ابر را و فرود آوردیم بر شما «مَنّ» و «سَلوى» را بخورید از پاكهاى آنچه روزیتان دادیم و ستم نكردند ما را لیكن بودند نفوس خویش را ستم‏كنندگان‏ O}O I'بقرهAوَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَواْ مِنكُمْ فِی السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِینَ و همانا دانستید آنان را كه تجاوز كردند از شما در روز شنبه كه گفتیم ایشان را باشید بوزینه‏هایى سرافكندگان‏HAGبقره@ثُمَّ تَوَلَّیْتُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ فَلَوْلاَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَكُنتُم مِّنَ الْخَاسِرِینَ سپس پشت كردید پس از آن كه اگر نبود فضل خدا بر شما و رحمتش هرآینه مى‏شدید از زیانكاران‏.G%/بقره?وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَیْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُواْ مَا فِیهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ و هنگامى كه گرفتیم پیمان شما را و برافراشتیم بر فراز شما طور را بگیرید آنچه را به شما دادیم به نیرومندى و یاد آرید آنچه را در آن است شاید پرهیزكارى كنید FCIبقره>إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَالَّذِینَ هَادُواْ وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِینَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ همانا آنان كه ایمان آوردند و آنان كه جهود شدند و ترسایان و صائبان هر كس ایمان آرد به خدا و روز بازپسین و كردار نیك كند آنان را است پاداششان نزد پروردگارشان نه ترسى است بر ایشان و نه اندوهگین شوندBEs بقره=وَإِذْ قُلْتُمْ یَا مُوسَى لَن نَّصْبِرَ عَلَىَ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ یُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّآئِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِی هُوَ أَدْنَى بِالَّذِی هُوَ خَیْرٌ اهْبِطُواْ مِصْراً فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَآؤُوْاْ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُواْ یَكْفُرُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ وَیَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ الْحَقِّ ذَلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ یَعْتَدُونَ و هنگامى كه گفتید اى موسى هرگز شكیبا نشویم بر یك خوراك پس بخوان براى ما پروردگار خود را تا بیرون آرد براى ما از رستنیهاى زمین از سبزیش و خیارش و سیرش و عدسش و پیازش گفت آیا تبدیل كنید آن را كه پست‏تر است به بهتر به شهر درآئید (فرود آئید) كه شما را است آنچه را خواستید و زده شد بر ایشان خوارى و بینوائى و بازگشتند به خشمى از خدا این بدان شد كه بودند كفر مى‏ورزیدند به آیتهاى خدا و مى‏كشتند پیمبران را به ناحقّ‏ّ این بدان شد كه نافرمانى كردند و بودند تجاوزكنندگان‏ G p & %bG-Q9بقرهIفَقُلْنَا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِهَا كَذَلِكَ یُحْیِی اللّهُ الْمَوْتَى وَیُرِیكُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ پس گفتیم بزنیدش با پاره‏اى از آن چنین زنده كند خدا مُردگان را و بنمایاند به شما آیتهاى خویش را شاید بخرد آئیدhPgaبقرهHوَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً فَادَّارَأْتُمْ فِیهَا وَاللّهُ مُخْرِجٌ مَّا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ و هنگامى كه كشتید تنى را پس بیزارى جستید در آن و خداست بیرون‏آرنده آنچه بودید نهان‏كنندگان‏@OsبقرهGقَالَ إِنَّهُ یَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ ذَلُولٌ تُثِیرُ الأَرْضَ وَلاَ تَسْقِی الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لاَّ شِیَةَ فِیهَا قَالُواْ الآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُواْ یَفْعَلُونَ گفت او گوید همانا آن گاوى است نه رام تا زمین را شیار كند و نه كشت را آب دهد تندرست است نیست لكّه‏اى در آن گفتند اكنون حقّ‏ّ را آوردى پس سربریدندش و نزدیك نبودند آن را كنندگان‏cNmQبقرهFقَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ یُبَیِّن لَّنَا مَا هِیَ إِنَّ البَقَرَ تَشَابَهَ عَلَیْنَا وَإِنَّآ إِن شَاء اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ گفتند بخوان پروردگار خود را بیان كند براى ما چیست آن همانا گاو بر ما مشتبه شده است و همانا مائیم اگر خدا خواهد هدایتیافتگان‏M;mبقرهEقَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ یُبَیِّن لَّنَا مَا لَوْنُهَا قَالَ إِنَّهُ یَقُولُ إِنّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاء فَاقِـعٌ لَّوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِینَ گفتند بخوان پروردگار خود را بیان كند براى ما چیست رنگش گفت او گوید همانا آن گاوى است به سختى زردفام كه رنگش سرور آورد براى بینندگان‏GLبقرهDقَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ یُبَیِّن لّنَا مَا هِیَ قَالَ إِنَّهُ یَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لاَّ فَارِضٌ وَلاَ بِكْرٌ عَوَانٌ بَیْنَ ذَلِكَ فَافْعَلُواْ مَا تُؤْمَرونَ گفتند بخوان پروردگارت را بیان كند براى ما چیست آن گفت او گوید همانا آن گاوى است نه پیر و نه جوان میانه بین آن پس بكنید آنچه را مأمور مى‏شویدBK qبقرهCوَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُواْ بَقَرَةً قَالُواْ أَتَتَّخِذُنَا هُزُواً قَالَ أَعُوذُ بِاللّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِینَ و هنگامى كه گفت موسى به قوم خود كه خدا فرمانتان دهد كه بكشید گاوى گفتند ما را به مسخره گیرى گفت پناه مى‏برم به خدا كه باشم از نادانان‏HJmبقرهBفَجَعَلْنَاهَا نَكَالاً لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِینَ پس قرارش دادیم عبرتى براى پیش روى آن و پشت سر آن و اندرزى براى پرهیزكاران‏ ! ' !!}WC/بقرهOفَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ یَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَیْدِیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هَـذَا مِنْ عِندِ اللّهِ لِیَشْتَرُواْ بِهِ ثَمَناً قَلِیلاً فَوَیْلٌ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَیْدِیهِمْ وَوَیْلٌ لَّهُمْ مِّمَّا یَكْسِبُونَ پس واى بر آنان كه مى‏نویسند كتاب را با دستهاى خود و سپس گویند كه آن از نزد خدا است تا بخرند بدان بهائى اندك را پس واى بر آنان از آنچه بنوشت دستهاى ایشان و واى بر آنان از آنچه فراهم مى‏كنندV}بقرهNوَمِنْهُمْ أُمِّیُّونَ لاَ یَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلاَّ أَمَانِیَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ یَظُنُّونَ و از ایشانند گروهى اُمّى و مادرزاد كه نمى‏دانند كتاب را جز آرزو و افسانه‏هایى و نیستند جز پندارندگان‏'U%!بقرهMأَوَلاَ یَعْلَمُونَ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ آیا نمى‏دانند كه خدا مى‏داند آنچه را نهان مى‏كنند و آنچه را آشكار مى‏كنند{T]بقرهLوَإِذَا لَقُواْ الَّذِینَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلاَ بَعْضُهُمْ إِلَىَ بَعْضٍ قَالُواْ أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ اللّهُ عَلَیْكُمْ لِیُحَآجُّوكُم بِهِ عِندَ رَبِّكُمْ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ و هرگاه ملاقات كنند مؤمنان را گویند ایمان آوردیم و چون خلوت كند بعضى از ایشان با بعضى گویند آیا حدیث كنید ایشان را بدانچه بگشود است خدا بر شما تا بدان بستیزند با شما نزد پروردگارتان آیا بخرد نمىیابیدSSm1بقرهKأَفَتَطْمَعُونَ أَن یُؤْمِنُواْ لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِیقٌ مِّنْهُمْ یَسْمَعُونَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ یُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ یَعْلَمُونَ آیا طمع دارید كه ایمان آرند به شما حالى كه بودند گروهى از ایشان مى‏شنیدند سخن خدا را پس دگرگونش مى‏كردند از پس آنكه مىیافتندش بخرد و ایشان مى‏دانستندVR}'بقرهJثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ فَهِیَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا یَتَفَجَّرُ مِنْهُ الأَنْهَارُ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا یَشَّقَّقُ فَیَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاء وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا یَهْبِطُ مِنْ خَشْیَةِ اللّهِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ سپس سخت شد دلهاى شما پس از آن كه مانند سنگ است یا سنگین‏تر و همانا از سنگها است آنچه روان گردد از آن جویها و از آنها است آنچه بشكافد پس برون آید از آن آب و از آنها است آنچه فرودآید از ترس خدا و نیست خدا غافل از آنچه مى‏كنید    \-eبقرهTوَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَكُمْ لاَ تَسْفِكُونَ دِمَاءكُمْ وَلاَ تُخْرِجُونَ أَنفُسَكُم مِّن دِیَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ و هنگامى كه گرفتیم پیمان شما را كه نریزید خونهاى خود را و بیرون نرانید همدیگر را از دیار خویش پس اقرار كردید حالى كه بودید گواهان‏e[aaبقرهSوَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ لاَ تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللّهَ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَاناً وَذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینِ وَقُولُواْ لِلنَّاسِ حُسْناً وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ إِلاَّ قَلِیلاً مِّنكُمْ وَأَنتُم مِّعْرِضُونَ و هنگامى كه گرفتیم پیمان بنى اسرائیل را كه پرستش نكنید جز خدا را و به والدین نیكى را و به نزدیكان و یتیمان و بینوایان و بگوئید با مردم گفتارى نیك و برپا دارید نماز را و بدهید زكات را سپس پشت كردید جز كمى از شما حالى كه بودید روى‏گردانان‏nZEبقرهRوَالَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُولَـئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ و آنانكه ایمان آوردند و كردارهاى نیك كردند آنانند یاران بهشت ایشانند در آن جاودانان‏Y1UبقرهQبَلَى مَن كَسَبَ سَیِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِیئَتُهُ فَأُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ بلكه آن كس كه بدى را فراهم كرد و فراگرفتش گناه او آنانند یاران آتش ایشانند در آن جاودانان‏_XAuبقرهPوَقَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَیَّاماً مَّعْدُودَةً قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِندَ اللّهِ عَهْدًا فَلَن یُخْلِفَ اللّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ گفتند هرگز نرسد ما را آتش جز روزكى چند بگو آیا برگرفتید نزد خدا پیمانى كه هرگز نشكند خدا پیمان خود را یا گوئید بر خدا آنچه را نمى‏دانید  Yc`kSبقرهXوَقَالُواْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَل لَّعَنَهُمُ اللَّه بِكُفْرِهِمْ فَقَلِیلاً مَّا یُؤْمِنُونَ و گفتند دلهاى ما نهان در پرده است بلكه لعنت كرد خدا ایشان را به كفرشان پس به كمى ایمان آرند;_#KبقرهWوَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّیْنَا مِن بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَآتَیْنَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَأَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَفَكُلَّمَا جَاءكُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِیقاً كَذَّبْتُمْ وَفَرِیقاً تَقْتُلُونَ همانا دادیم به موسى كتاب را و در پى آوردیم پس از وى پیمبران را و دادیم عیسى بن مریم را بیّنات و مؤیدش داشتیم به روح‏القدس آیا هرگاه بیاید شما را پیمبرى بدانچه نپسندد نفوستان سركشى كردید پس گروهى را تكذیب كردید و گروهى را مى‏كشتید^i1بقرهVأُولَـئِكَ الَّذِینَ اشْتَرَوُاْ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا بِالآَخِرَةِ فَلاَ یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلاَ هُمْ یُنصَرُونَ آنانند كه خریدند زندگانى دنیا را به آخرت پس سبك نشود از ایشان عذاب و نه یارى شوندR]m/بقرهUثُمَّ أَنتُمْ هَـؤُلاء تَقْتُلُونَ أَنفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِیقاً مِّنكُم مِّن دِیَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَیْهِم بِالإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِن یَأتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَیْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن یَفْعَلُ ذَلِكَ مِنكُمْ إِلاَّ خِزْیٌ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ یُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ سپس اینك شمائید كه مى‏كشید همدیگر را و بیرون مى‏رانید گروهى را از شما از خانه‏هاى ایشان پشتیبانى جوئید بر ایشان به گناه و ستم و اگر بیایند شما را اسیران فدیه از ایشان دهید حالى كه حرام است بر شما برون راندن ایشان آیا ایمان آرید به بعض كتاب و كفر ورزید به بعضى پس چیست كیفر آنكه این كار را كند از شما جز خواریى در زندگانى دنیا و روز قیامت برگردانیده شوند بسوى اشدّ عذاب و نیست خدا غافل از آنچه مى‏كنید  Ieuبقره]وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَیْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُواْ قَالُواْ سَمِعْنَا وَعَصَیْنَا وَأُشْرِبُواْ فِی قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ قُلْ بِئْسَمَا یَأْمُرُكُمْ بِهِ إِیمَانُكُمْ إِن كُنتُمْ مُّؤْمِنِینَ و هنگامى كه گرفتیم پیمان شما را و برافراشتیم بر فراز شما طور را بگیرید آنچه را به شما دادیم به نیرومندى و بشنوید گفتند شنیدیم و نافرمانى كردیم و نوشانیده شدند در دلهاى خود گوساله را (دوستى گوساله با دلشان آمیخته شد) به كفرشان بگو چه زشت است آنچه فرمانتان دهد ایمانتان اگر هستید مؤمنان‏udMبقره\وَلَقَدْ جَاءكُم مُّوسَى بِالْبَیِّنَاتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ و همانا بیامد شما را موسى با بینات پس برگرفتید گوساله را پس از او حالى كه بودید ستمگران‏{c_بقره[وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ آمِنُواْ بِمَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ نُؤْمِنُ بِمَآ أُنزِلَ عَلَیْنَا وَیَكْفُرونَ بِمَا وَرَاءهُ وَهُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِّمَا مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنبِیَاء اللّهِ مِن قَبْلُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ و هرگاه گفته شود بدانان ایمان آرید بدانچه خدا فرستاده است گویند ایمان آوریم بدانچه فرو شده است بر ما و كفر ورزند به ماوراى آن حالى كه آن است حقّ تصدیق‏كننده آنچه با ایشان است بگو پس چرا مى‏كشتید پیمبران خدا را از پیش اگر هستید مؤمنان‏b9{بقرهZبِئْسَمَا اشْتَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ أَن یَكْفُرُواْ بِمَا أنَزَلَ اللّهُ بَغْیاً أَن یُنَزِّلُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ عَلَى مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ فَبَآؤُواْ بِغَضَبٍ عَلَى غَضَبٍ وَلِلْكَافِرِینَ عَذَابٌ مُّهِینٌ چه زشت است آنچه بدان فروختند نفوس خود را كه كفر ورزند بدانچه فرستاده است خدا به ستمگرى كه چرا مى‏فرستد از فضلش بر هر كه از بندگانش كه خواهد پس جلب كردند بر خود غضبى را بر غضبى و كافران را است عذابى خواركننده‏aG[بقرهYوَلَمَّا جَاءهُمْ كِتَابٌ مِّنْ عِندِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَكَانُواْ مِن قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِینَ كَفَرُواْ فَلَمَّا جَاءهُم مَّا عَرَفُواْ كَفَرُواْ بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّه عَلَى الْكَافِرِینَ هنگامى كه بیامدشان كتابى از نزد خدا كه مصدق بود آنچه را با ایشان است و بودند از پیش پیروزى مى‏جستند بر آنان كه كفر ورزیدند تا گاهى كه بیامدشان بشناختند آنچه كافر شدند بدان پس لعنت خدا باد بر كافران‏ HG \H}m?3بقرهeوَلَمَّا جَاءهُمْ رَسُولٌ مِّنْ عِندِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِیقٌ مِّنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ كِتَابَ اللّهِ وَرَاء ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ و هنگامى كه بیامدشان پیكى از نزد خدا تصدیق‏كننده آنچه با ایشان افكندند گروهى از آنان كه داده شدند كتاب را كتاب خدا را پشت سر خود چنان كه گوئى نمى‏دانندRlk1بقرهdأَوَكُلَّمَا عَاهَدُواْ عَهْداً نَّبَذَهُ فَرِیقٌ مِّنْهُم بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ آیا هرگاه پیمانى بستند دور افكندش گروهى از ایشان بلكه بیشتر ایشان ایمان نیاورندpYبقرهhیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَقُولُواْ رَاعِنَا وَقُولُواْ انظُرْنَا وَاسْمَعُوا ْوَلِلكَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ اى مؤمنان نگوئید راعنا (رعایت كن ما را) و بگوئید اُنظرنا (منظور دار ما را) و بشنوید و كافران راست عذابى دردناك‏o qبقرهgوَلَوْ أَنَّهُمْ آمَنُواْ واتَّقَوْا لَمَثُوبَةٌ مِّنْ عِندِ اللَّه خَیْرٌ لَّوْ كَانُواْ یَعْلَمُونَ و اگر ایمان مى‏آوردند و پرهیزكارى مى‏كردند همانا ثوابى از نزد خدا بهتر است اگر بودند مى‏دانستند2nweبقرهfوَاتَّبَعُواْ مَا تَتْلُواْ الشَّیَاطِینُ عَلَى مُلْكِ سُلَیْمَانَ وَمَا كَفَرَ سُلَیْمَانُ وَلَـكِنَّ الشَّیْاطِینَ كَفَرُواْ یُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَیْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ وَمَا یُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى یَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَكْفُرْ فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَمَا هُم بِضَآرِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَیَتَعَلَّمُونَ مَا یَضُرُّهُمْ وَلاَ یَنفَعُهُمْ وَلَقَدْ عَلِمُواْ لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِی الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ لَوْ كَانُواْ یَعْلَمُونَ و پیروى كردند آنچه مى‏خواندند شیاطین بر پادشاهى (كشور) سلیمان و كافر نشد سلیمان و لكن شیاطین كافر شدند مى‏آموختند به مردم جادو را و آنچه فرستاده شد بر دو فرشته در بابل هاروت و ماروت و نمى‏آموختند كسى را تا مى‏گفتند جز این نیست كه ما آزمایشیم زنهار كافر مشو پس مى‏آموختند از آنان آنچه را جدائى بدان مى‏افكندند میان مرد و زنش و زیان نمى‏رساندند بدان كس را جز با اذن خدا و یاد مى‏گرفتند آنچه را زیانشان داشت و سودشان نمى‏رسانید و همانا دانسته بودند كه هر كس آن را بخرد نیست او را بهره‏اى در آخرت چه زشت است آنچه فروختند بدان خویشتن را اگر بودند مى‏دانستند ^/ 0),^Kxm!بقرهpبَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ بلكه هر كه رویش را به خدا آورد و نیكوكار باشد او را است پاداش او نزد خدا و نه بیمى بر ایشان است و نه اندوهگین شوندzw/=بقرهoوَقَالُواْ لَن یَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلاَّ مَن كَانَ هُوداً أَوْ نَصَارَى تِلْكَ أَمَانِیُّهُمْ قُلْ هَاتُواْ بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گفتند به بهشت درنیاید جز آنكو جهود است یا ترسا این است آرزوهاى ایشان بگو بیارید دستاویز خویش را اگر هستید راستگویان‏vA?بقرهnوَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ وَمَا تُقَدِّمُواْ لأَنفُسِكُم مِّنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ و بپاى دارید نماز را و بدهید زكات را و آنچه پیش فرستید براى خود از خوبى یابیدش نزد خدا همانا خدا است بدانچه مى‏كنید بیناmuemبقرهmوَدَّ كَثِیرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ یَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِیمَانِكُمْ كُفَّاراً حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُواْ وَاصْفَحُواْ حَتَّى یَأْتِیَ اللّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ دوست داشتند بسیارى از اهل كتاب كه برگردانند شما را پس از ایمان شما كافران به رشكى از نزد خود از پس آنكه آشكار شد براى ایشان حقّ پس درگذرید و گذشت كنید تا بیارد خدا امر خویش را همانا خدا بر همه چیز است تواناt3Iبقرهlأَمْ تُرِیدُونَ أَن تَسْأَلُواْ رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَى مِن قَبْلُ وَمَن یَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالإِیمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِیلِ یا خواهید پرسید پیمبر خود را بدانسان كه پرسیده شد موسى از پیش و آنكه تبدیل كند كفر را به ایمان همانا گم كرده است راه راست راsQ5بقرهkأَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ آیا ندانى كه خدا راست پادشاهى آسمانها و زمین و نیست شما را جز خدا دوست و نه یاورى‏Nr}بقرهjمَا نَنسَخْ مِنْ آیَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَیْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَلَىَ كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ آنچه براندازیم از آیتها یا از یاد بریمش بیاریم بهتر از آن یا مانند آن را آیا ندانى كه خدا بر همه چیز تواناست‏ h 9szh~#sبقرهvوَقَالَ الَّذِینَ لاَ یَعْلَمُونَ لَوْلاَ یُكَلِّمُنَا اللّهُ أَوْ تَأْتِینَا آیَةٌ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِم مِّثْلَ قَوْلِهِمْ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَیَّنَّا الآیَاتِ لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ و گفتند آنان كه نمى دانند چرا سخن نگوید با ما خدا یا نیاید ما را آیتى بدینسان گفتند آنان كه پیش از ایشان بودند همانند گفتار ایشان ماننده شده است دلهاى آنان همانا بیان كردیم آیتها را براى گروهى كه یقین دارندR}i3بقرهuبَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِذَا قَضَى أَمْراً فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ كُن فَیَكُونُ پدیدآرنده آسمانها و زمین و هرگاه بگذارند امرى را جز این نیست كه گویدش بشو پس بشود!|3بقرهtوَقَالُواْ اتَّخَذَ اللّهُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَل لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ و گفتند برگرفت خدا فرزندى منزه است او بلكه او را است آنچه در آسمانها است و زمین همگى براى اویند فروتنان‏ {'cبقرهsوَلِلّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَیْنَمَا تُوَلُّواْ فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ وَاسِعٌ عَلِیمٌ و از آنِ خدا است مشرق و مغرب به هر سو كه روى آرید همانجا است روى خدا همانا خدا است گشایشمند دانا7zgبقرهrوَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن یُذْكَرَ فِیهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِی خَرَابِهَا أُوْلَـئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَن یَدْخُلُوهَا إِلاَّ خَآئِفِینَ لهُمْ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ و كیست ستمگرتر از آنكه بازداشت است مساجد خدا را از آنكه برده شود در آنها نامش و بكوشید است در ویرانى آنها آنان را نرسد كه در آنها درآیند مگر هراسان ایشان را است در دنیا خواریى و ایشان را است در آخرت عذابى بزرگ‏Dy9Gبقرهqوَقَالَتِ الْیَهُودُ لَیْسَتِ النَّصَارَى عَلَىَ شَیْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَى لَیْسَتِ الْیَهُودُ عَلَى شَیْءٍ وَهُمْ یَتْلُونَ الْكِتَابَ كَذَلِكَ قَالَ الَّذِینَ لاَ یَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ فَاللّهُ یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا كَانُواْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ و گفتند جهودان نیستند ترسایان بر چیزى و گفتند ترسایان نیستند جهودان بر چیزى و ایشان همى‏خوانند كتاب را بدینسان گفتند آنان كه نمى‏دانند همانا گفتار ایشان پس خدا حكم كند میان ایشان روز قیامت در آنچه بودند در آن اختلاف‏كنندگان‏ d !d0waبقره}وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْناً وَاتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِیمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ أَن طَهِّرَا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْعَاكِفِینَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ و هنگامى كه گردانیدیم خانه را بازگشتگاهى براى مردم و امنى برگیرید از مقام ابراهیم نمازگاهى و سپردیم به ابراهیم و اسماعیل كه پاك دارید خانه مرا براى طواف‏كنندگان و معتكفان و ركوع‏گزاران سجده‏كنان‏ uبقره|وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّیَّتِی قَالَ لاَ یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ و هنگامى كه بیازمود ابراهیم را پروردگار او با كلماتى پس به انجام رسانید آنها را گفت همانا گرداننده تواَم از براى مردم پیشوائى گفت و از نژاد من گفت نرسد عهد من به ستمگران‏\بقره{وَاتَّقُواْ یَوْماً لاَّ تَجْزِی نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَیْئاً وَلاَ یُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ تَنفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ هُمْ یُنصَرُونَ و بترسید روزى را كه كفایت نكند كسى از كسى چیزى را و نه پذیرفته شود از او بدلى و نه سود دهدش شفاعتى و نه یارى شوند KAبقرهzیَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْكُمْ وَأَنِّی فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ اى بنى‏اسرائیل یاد آرید نعمت مرا كه به شما دادم و آنكه برترى دادم شما را بر جهانیان‏1Oبقرهyالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاَوَتِهِ أُوْلَـئِكَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَمن یَكْفُرْ بِهِ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ آنان كه بدیشان دادیم كتاب را تلاوتش كنند حقّ تلاوت آن، آنان ایمان آرند بدان و كسى كه كفر ورزد بدان همانا ایشانند زیانكاران‏m+بقرهxوَلَن تَرْضَى عَنكَ الْیَهُودُ وَلاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم بَعْدَ الَّذِی جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللّهِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ و هرگز راضى نشوند از تو جهودان و نه ترسایان تا پیروى كنى آیین آنان را بگو همانا هدایت خدا است هدایت و اگر پیروى كنى هوسهاى آنان را پس از آنچه بیامدت از دانش نباشدت از خدا دوست و نه یاورى‏Rk1بقرهwإِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَلاَ تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِیمِ همانا فرستادیمت به حقّ بشارت‏دهنده و ترساننده و پرسیده نمى‏شوى تو از دوزخیان‏ z b "z )_بقرهوَوَصَّى بِهَا إِبْرَاهِیمُ بَنِیهِ وَیَعْقُوبُ یَا بَنِیَّ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى لَكُمُ الدِّینَ فَلاَ تَمُوتُنَّ إَلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ و وصیت كرد بدان ابراهیم فرزندان خویش را و یعقوب اى فرزندان من همانا برگزید خدا براى شما دین را پس نمیرید جز آنكه باشید مسلمانان‏& )بقرهإِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ هنگامى كه بدو گفت پروردگارش اسلام آور گفت اسلام آوردم براى پروردگار جهانیان‏ G]بقرهوَمَن یَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِیمَ إِلاَّ مَن سَفِهَ نَفْسَهُ وَلَقَدِ اصْطَفَیْنَاهُ فِی الدُّنْیَا وَإِنَّهُ فِی الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ و كیست كه روى بگرداند از آئین ابراهیم جز آن كس كه تباه كرده است خویشتن را و همانا برگزیدیمش در دنیا و او است در آخرت از شایستگان‏R {بقرهرَبَّنَا وَابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولاً مِّنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِكَ وَیُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَیُزَكِّیهِمْ إِنَّكَ أَنتَ العَزِیزُ الحَكِیمُ بار پروردگارا و برانگیز در ایشان پیمبرى از ایشان كه تلاوت كند بر ایشان آیتهاى تو را و بیاموزدشان كتاب و حكمت را و پاكشان سازد كه توئى عزتمند حكیم‏puaبقرهرَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّیَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَیْنَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ بار پروردگارا بگردان ما را اسلام آرندگانى براى تو و از نژاد ما مردمى اسلام‏آورنده براى تو و بنماى به ما عبادتهاى ما را و توبه كن بر ما كه توئى توبه‏پذیرنده مهربان‏Hبقرهوَإِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَإِسْمَاعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ و هنگامى كه برمیافراشت ابراهیم ستونهاى خانه را و اسماعیل پروردگارا بپذیر از ما همانا توئى شنونده دانا;qبقره~وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هَـَذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلاً ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ و هنگامى كه گفت ابراهیم پروردگارا بگردان این را شهرستانى امن و روزى ده اهلش را از ثمرات آن كه ایمان آورده است از ایشان به خدا و روز بازپسین گفت و آن كس كه كفر ورزیده است كامیابیش دهم اندكى و سپس كشانمش بسوى عذاب آتش و چه زشت است آن بازگشتگاه‏   ap+qبقرهصِبْغَةَ اللّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدونَ رنگ خدا و كیست نكوتر از خدا در رنگ و مائیم براى او پرستش‏گران‏}iبقرهفَإِنْ آمَنُواْ بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا هُمْ فِی شِقَاقٍ فَسَیَكْفِیكَهُمُ اللّهُ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ پس اگر ایمان آوردند به مثل آنچه بدان ایمان آوردید همانا هدایت یافتند و اگر روى گردانیدند جز این نیست كه ایشانند در خلافى بزودى كفایت كند شما را از ایشان خدا و او است شنواى داناm Gبقرهقُولُواْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَیْنَا وَمَا أُنزِلَ إِلَى إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ وَالأسْبَاطِ وَمَا أُوتِیَ مُوسَى وَعِیسَى وَمَا أُوتِیَ النَّبِیُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ بگوئید ایمان آوردیم به خدا و بدانچه فرستاده شد بسوى ما و بدانچه فرستاده شد بسوى ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب و اسباط و بدانچه داده شدند موسى و عیسى و آنچه آورده شدند پیمبران از پروردگارشان جدائى نیفكنیم میان هیچكدام از آنان و مائیم از براى او اسلام‏آورندگان‏,amبقرهوَقَالُواْ كُونُواْ هُودًا أَوْ نَصَارَى تَهْتَدُواْ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِینَ و گفتند جهود شوید یا ترسا تا هدایت یابید بگو بلكه ملّت ابراهیم یكتاپرست و نبود از شرك‏ورزندگان‏$9بقرهتِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا یَعْمَلُونَ این است امّتى كه گذشت وى را است دست‏رنج او و شما را است دست‏رنج شما و پرسش نشوید از آنچه بودند مى‏كردندC yبقرهأَمْ كُنتُمْ شُهَدَاء إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِیهِ مَا تَعْبُدُونَ مِن بَعْدِی قَالُواْ نَعْبُدُ إِلَـهَكَ وَإِلَـهَ آبَائِكَ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَقَ إِلَـهًا وَاحِدًا وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ یا بودید گواهان هنگامى كه رسید یعقوب را مرگ گاهى كه گفت به فرزندان خود چه را مى‏پرستید پس از من گفتند مى‏پرستیم خداى تو و خداى پدرانت ابراهیم و اسماعیل و اسحق را خداوندى یگانه و مائیم براى او اسلام‏آورندگان‏ H HBaبقرهوَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَیَكُونَ الرَّسُولُ عَلَیْكُمْ شَهِیدًا وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِی كُنتَ عَلَیْهَا إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَن یَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن یَنقَلِبُ عَلَى عَقِبَیْهِ وَإِن كَانَتْ لَكَبِیرَةً إِلاَّ عَلَى الَّذِینَ هَدَى اللّهُ وَمَا كَانَ اللّهُ لِیُضِیعَ إِیمَانَكُمْ إِنَّ اللّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِیمٌ و بدینسان گردانیدیم شما را امّتى میانه تا باشید گواهانى بر مردم و باشد پیمبر گواهى بر شما و ننهادیم قبله‏اى را كه بر آن بودى مگر تا بشناسیم آن را كه پیروى كند پیمبر را از آنكه بر پاشنه پاى خود برگردد و همانا گران است آن مگر بر آنان كه هدایت كرده است خدا و نیست خدا تباه‏كننده ایمان شما همانا خداوند است به مردم رؤوف مهربان‏h-بقرهسَیَقُولُ السُّفَهَاء مِنَ النَّاسِ مَا وَلاَّهُمْ عَن قِبْلَتِهِمُ الَّتِی كَانُواْ عَلَیْهَا قُل لِّلّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ یَهْدِی مَن یَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ بزودى گویند نابخردان از مردم كه چه چیز برگردانیدشان از قبله‏اى كه بر آن بودند بگو از آن خدا است مشرق و مغرب هدایت كند هر كه را خواهد به راه راست‏'=بقرهتِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُواْ یَعْمَلُونَ این است ملّتى كه گذشت ایشان را است دسترنجشان و شما را است دسترنج شما و پرسش نشوید از آنچه بودند مى‏كردندZK_بقرهأَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَـقَ وَیَعْقُوبَ وَالأسْبَاطَ كَانُواْ هُودًا أَوْ نَصَارَى قُلْ أَأَنتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللّهُ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَادَةً عِندَهُ مِنَ اللّهِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ یا گوئید ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب و سبطها بودند جهودان یا ترسایان بگو آیا شما داناترید یا خدا و كیست ستمگرتر از آنكه نهان كرده است گواهیى را كه نزد او است از خدا و نیست خدا غافل از آنچه مى‏كنیدy{mبقرهقُلْ أَتُحَآجُّونَنَا فِی اللّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ بگو آیا در خدا با ما مى‏ستیزید و او است پروردگار ما و شما و ما را است كردار ما و شما را است كردار شما و مائیم براى او اخلاص‏آورندگان‏  q-Yبقرهوَمِنْ حَیْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِنَّهُ لَلْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ و هرگاه (یا هرجا) برون رفتى پس بگردان روى خود را بسوى مسجد حرام و همانا آن است حقّ از پروردگار تو و نیست خدا غافل از آنچه مى‏كنید1Uبقرهوَلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّیهَا فَاسْتَبِقُواْ الْخَیْرَاتِ أَیْنَ مَا تَكُونُواْ یَأْتِ بِكُمُ اللّهُ جَمِیعًا إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ و هر كدام را وجهه‏اى (سوئى) است كه بدان روى‏آورنده پس مسابقه كنید بسوى خیرات هرجا باشید بیارد شما را همگى خدا زیرا خدا است بر همه چیز تواناWi;بقرهالْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِینَ حقّ از پروردگار تو است پس نباش از شكّ‏كنندگان‏?Wبقرهالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ یَعْرِفُونَهُ كَمَا یَعْرِفُونَ أَبْنَاءهُمْ وَإِنَّ فَرِیقاً مِّنْهُمْ لَیَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ آنان كه بدیشان دادیم كتاب را بشناسندش چنان كه بشناسند فرزندان خویش را و همانا گروهى از ایشان فروپوشند حقّ را حالى كه مى‏دانند>cبقرهوَلَئِنْ أَتَیْتَ الَّذِینَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ بِكُلِّ آیَةٍ مَّا تَبِعُواْ قِبْلَتَكَ وَمَا أَنتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَمَا بَعْضُهُم بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم مِّن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذَاً لَّمِنَ الظَّالِمِینَ و اگر بیارى آنان را كه كتاب را داده شدند هر آیتى هرآینه پیروى نكنند قبله تو را و نه توئى پیروى‏كننده قبله آنان و نه بعضى از ایشان است پیرو قبله بعضى و اگر پیروى كنى هوسهاى آنان را پس از آنچه بیامده است تو را از دانش همانا باشى از ستمگران‏ #iبقرهقَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِی السَّمَاء فَلَنُوَلِّیَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَیْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّواْ وُجُوِهَكُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِینَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ لَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا یَعْمَلُونَ هر آینه دیدیم گردش (بى‏تابى) روى تو را بسوى آسمان همانا خواهیم گردانید تو را بسوى (یا ارزانى داشت به تو) قبله‏اى كه راضى از آن باشى پس بگردان رویت را بسوى مسجد حرام و هر جا باشید بگردانید رویهاى خود را بسوى آن و آنان كه داده شدند كتاب را هر آینه دانند كه آن است حقّ از پروردگارشان و نیست خدا غافل از آنچه مى‏كنند  h_iO%i+بقرهأُولَـئِكَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَـئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ آنانند كه بر ایشان است درودهائى از پروردگارشان و رحمتى و آنانند هدایت‏شدگان‏S$g5بقرهالَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَیْهِ رَاجِعونَ آنان كه هرگاه پیشامدى بدیشان رسد گویند ما از خدائیم و مائیم بسوى او بازگردندگان‏S#بقرهوَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ و هرآینه بیازمائیم شما را به چیزى از ترس و گرسنگى و كاهشى از مالها و جانها و میوه‏ها و مژده ده به صبركنندگان‏["+بقرهوَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ یُقْتَلُ فِی سَبیلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْیَاء وَلَكِن لاَّ تَشْعُرُونَ و نگوئید بدانان كه كشته شدند در راه خدا مردگان بلكه زندگانند و لیكن درنمىیابیدe!/بقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ اى آنان كه ایمان آوردید كمك جوئید از صبر و نماز همانا خداوند است با صبركنندگان‏ w بقرهفَاذْكُرُونِی أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُواْ لِی وَلاَ تَكْفُرُونِ پس یاد كنید مرا یاد كنم شما را و سپاس گزارید براى من و به من كفر نورزید-qبقرهكَمَا أَرْسَلْنَا فِیكُمْ رَسُولاً مِّنكُمْ یَتْلُو عَلَیْكُمْ آیَاتِنَا وَیُزَكِّیكُمْ وَیُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَیُعَلِّمُكُم مَّا لَمْ تَكُونُواْ تَعْلَمُونَ چنان كه فرستادیم بر شما فرستاده‏اى از شما كه مى‏خواند بر شما آیتهاى ما را و پاكیزه مى‏سازد شما را و مى‏آموزد به شما كتاب و حكمت را و مى‏آموزد شما را آنچه نبودید بدانید|iبقرهوَمِنْ حَیْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَیْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ لِئَلاَّ یَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَیْكُمْ حُجَّةٌ إِلاَّ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مِنْهُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِی وَلأُتِمَّ نِعْمَتِی عَلَیْكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ و هرگاه (یا هرجا) برون رفتى پس بگردان روى خود بسوى مسجد حرام و هر جا باشید بگردانید رویهاى خود را بسوى آن تا نباشد مردم را بر شما دستاویزى مگر آنان كه ستم كردند از ایشان پس نترسید از ایشان و مرا بترسید و تا تمام كنم نعمتم را بر شما و شاید هدایت یابید R I k]NRx,}iبقرهإِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاخْتِلاَفِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِی تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِمَا یَنفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ السَّمَاء مِن مَّاء فَأَحْیَا بِهِ الأرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِیهَا مِن كُلِّ دَآبَّةٍ وَتَصْرِیفِ الرِّیَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخِّرِ بَیْنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ لآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ همانا در آفرینش آسمانها و زمین و گردش شب و روز و كشتیى كه روان شود در دریا بدانچه سود دهد به مردم و آنچه فرو فرستاده است خدا از آسمان از آبى كه زنده ساخته است بدان زمین را پس از مُردنش و پراكنده است در آن از هر جنبنده‏اى و گردش بادها و ابرى كه مسخّر است میان آسمان و زمین همانا آیتهائى است براى قومى كه بخرد یابند +)cبقرهوَإِلَـهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ لاَّ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ و خداى شما خداوند یكتا است نیست خدائى جز او بخشنده مهربان‏ *!iبقرهخَالِدِینَ فِیهَا لاَ یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلاَ هُمْ یُنظَرُونَ جاودانان در آن نه كاسته شود از ایشان عذاب و نه مهلت داده شوند-)mcبقرهإِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ همانا آنان كه كفر ورزیدند و مُردند حالى كه كافرند بر ایشان است لعنت خدا و فرشتگان و مردم همگى‏#(Isبقرهإِلاَّ الَّذِینَ تَابُواْ وَأَصْلَحُواْ وَبَیَّنُواْ فَأُوْلَـئِكَ أَتُوبُ عَلَیْهِمْ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِیمُ مگر آنان كه بازگشتند و درستى كردند و بیان كردند كه بر ایشان بازگشت كنم و منم بازگشت‏كننده مهربان‏'C7بقرهإِنَّ الَّذِینَ یَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَیِّنَاتِ وَالْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَیَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِی الْكِتَابِ أُولَـئِكَ یَلعَنُهُمُ اللّهُ وَیَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ همانا آنان كه كتمان مى‏كنند آنچه را فرستادیم از نشانیها و راهنمائى پس از آنكه بیانش كردیم براى مردم در كتاب آنان را لعن كند خدا و لعن كنند لعن‏كنندگان‏3&O بقرهإِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَآئِرِ اللّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِ أَن یَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَن تَطَوَّعَ خَیْرًا فَإِنَّ اللّهَ شَاكِرٌ عَلِیمٌ همانا صفا و مروه از شعارها (پرستشگاه‏ها)ى خدا است پس كسى كه حجّ بیت كند یا عمره به جا آورد نیست بر او باكى كه طواف كند بر آنها و كسى كه خواستار نكوئى شود همانا خداست سپاسگزار دانا  h k2#wبقرهوَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَیْنَا عَلَیْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ یَعْقِلُونَ شَیْئاً وَلاَ یَهْتَدُونَ و اگر گفته شود بدیشان پیروى كنید آنچه را خدا فرستاده گویند بلكه پیروى كنیم آنچه را یافتیم بر آن پدران خویش را و اگر چه باشند پدرانشان نه چیزى را تعقّل كنند و نه هدایت یابند]1y7بقرهإِنَّمَا یَأْمُرُكُمْ بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاء وَأَن تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ جز این نیست كه شما را امر كند به بدى و فحشاء و اینكه گوئید بر خدا آنچه را نمى‏دانیدS0!{بقرهیَا أَیُّهَا النَّاسُ كُلُواْ مِمَّا فِی الأَرْضِ حَلاَلاً طَیِّباً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ اى مردم بخورید از آنچه در زمین است حلال پاك و پیروى نكنید گامهاى شیطان را كه او شما را دشمنى است آشكار~/mبقرهوَقَالَ الَّذِینَ اتَّبَعُواْ لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّؤُواْ مِنَّا كَذَلِكَ یُرِیهِمُ اللّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَیْهِمْ وَمَا هُم بِخَارِجِینَ مِنَ النَّارِ و گویند آنان كه پیروى كردند كاش ما را بازگشتى مى‏بود تا بیزارى مى‏جستیم از ایشان بدانسان كه بیزارى جستند از ما بدینگونه بنمایدشان خدا كردارهاى ایشان را حسرتهائى بر ایشان و نیستند برون‏روندگان از آتش‏?.O%بقرهإِذْ تَبَرَّأَ الَّذِینَ اتُّبِعُواْ مِنَ الَّذِینَ اتَّبَعُواْ وَرَأَوُاْ الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الأَسْبَابُ هنگامى كه بیزارى جستند آنان كه پیروى شدند از آنان كه پیروى كردند و نگریستند عذاب را و گسیخته شد از ایشان رشته‏ها-MQبقرهوَمِنَ النَّاسِ مَن یَتَّخِذُ مِن دُونِ اللّهِ أَندَاداً یُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللّهِ وَالَّذِینَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلّهِ وَلَوْ یَرَى الَّذِینَ ظَلَمُواْ إِذْ یَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلّهِ جَمِیعاً وَأَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعَذَابِ و از مردمند گروهى كه برگیرند جز خدا همتایانى دوستشان دارند مانند دوستى خدا و آنان كه ایمان آوردند سخت‏ترند در دوستى خدا و اگر مى‏دیدند آنانكه ستم ورزیدند گاهى كه بینند عذاب را آنكه نیرو از آن خدا است همگى و آنكه خدا است سخت شكنجه‏   *M'8Ouبقرهذَلِكَ بِأَنَّ اللّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُواْ فِی الْكِتَابِ لَفِی شِقَاقٍ بَعِیدٍ این بدان است كه فرستاد خدا كتاب را به حقّ و آنان كه اختلاف كردند در كتاب همانا ایشانند در ستیزشى دور7U1بقرهأُولَـئِكَ الَّذِینَ اشْتَرَوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى وَالْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ فَمَآ أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ آنانند كه خریدند گمراهى را به هدایت و عذاب را به مغفرت شگفتا چه بردبارند بر آتش‏M65[بقرهإِنَّ الَّذِینَ یَكْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَیَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِیلاً أُولَـئِكَ مَا یَأْكُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَلاَ یُكَلِّمُهُمُ اللّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلاَ یُزَكِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ همانا آنان كه كتمان كنند آنچه را خدا فرستاده است از كتاب و بفروشندش به بهائى كم آنان نمى‏خورند در شكمهاى خویش جز آتش و نه سخن گوید با ایشان خدا روز قیامت و نه پاك سازدشان و ایشان را است عذابى دردناك‏Y5q7بقرهإِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْكُمُ الْمَیْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنزِیرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ اللّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ جز این نیست حرام كرد بر شما مردار و خون و گوشت خوك و آنچه را برده شده است بر آن نام جز خدا پس اگر كسى ناچار شود نه ستم‏كننده و نه تجاوزكننده نیست گناهى بر او همانا خداوند است آمرزنده مهربان‏U4e;بقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ كُلُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُواْ لِلّهِ إِن كُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ اى آنان كه ایمان آوردید بخورید از پاكهاى آنچه روزى دادیم به شما و سپاس گزارید براى خدا اگر هستید او را پرستش‏كنندگان‏3بقرهوَمَثَلُ الَّذِینَ كَفَرُواْ كَمَثَلِ الَّذِی یَنْعِقُ بِمَا لاَ یَسْمَعُ إِلاَّ دُعَاء وَنِدَاء صُمٌّ بُكْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لاَ یَعْقِلُونَ و مثَل آنان كه كفر ورزیدند مثَل آن كس است كه بانگ زند بر حیوانى كه نمى‏شنود جز فراخواندن و بانگ‏زدن را كرانند گنگانند كورانند كه تعقل نمى‏كنند % U%,<_oبقرهكُتِبَ عَلَیْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَكَ خَیْرًا الْوَصِیَّةُ لِلْوَالِدَیْنِ وَالأقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ نوشته شده است بر شما گاهى كه برسد یكى از شما را مرگ اگر مالى باز گذاشته است وصیّت براى والدین و نزدیكان بخوبى حقّى است بر پرهیزكاران‏.;9بقرهوَلَكُمْ فِی الْقِصَاصِ حَیَاةٌ یَاْ أُولِیْ الأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ و شما را است در قصاص (خون خواستن) زندگانیى اى خردمندان شاید پرهیزكارى كنیدy:{mبقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِصَاصُ فِی الْقَتْلَى الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالأُنثَى بِالأُنثَى فَمَنْ عُفِیَ لَهُ مِنْ أَخِیهِ شَیْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاء إِلَیْهِ بِإِحْسَانٍ ذَلِكَ تَخْفِیفٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَرَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِیمٌ اى گروه مؤمنان نوشته شده است بر شما قصاص (خونخواهى) در كشتگان آزاد به آزاد و بنده به بنده و زن به زن و آن كس كه بخشیده شده است بدو از برادرش چیزى پس پیروى‏كردن خوبى و پرداختنى بدو به نكوئى این كاهشى است از پروردگار شما و رحمتى پس آنكه تعدّى كند پس از این او را است عذابى دردناك‏x99-بقرهلَّیْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَـكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِیِّینَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَالسَّآئِلِینَ وَفِی الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُواْ وَالصَّابِرِینَ فِی الْبَأْسَاء والضَّرَّاء وَحِینَ الْبَأْسِ أُولَـئِكَ الَّذِینَ صَدَقُوا وَأُولَـئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ نیكى آن نیست كه گردانید رویهاى خود را بسوى مشرق و مغرب لیكن نكوكار آن است كه ایمان آورده است به خدا و به روز بازپسین و فرشتگان و كتاب و پیمبران و داده است مال را با همه دوستى آن به نزدیكان و یتیمان و بینوایان و درماندگان و دریوزگان و در راه آزادكردن بندگان و بپاى داشته است نماز را و داده است آكو را و آنان كه وفا به پیمان كنند هرگاه پیمان بندند و بردباران در پریشانى و رنجورى و هنگام ترس جنگ آنانند كه راست گفته‏اند و آنانند پرهیزكاران‏  f A 3A;!بقرهشَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللّهُ بِكُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ماه رمضان كه فرو شد در آن قرآن راهنمائى براى مردم و تابشهائى یا نشانیها از هدایت و فرقان پس هر كس شهر باشد از شما در این ماه روزه بگیردش و آن كس كه بیمار یا در سفرى باشد چند روز از روزهاى دیگر خدا بر شما آسانى خواهد و نخواهد براى شما سختى را و تا به انجام رسانید شما را و تا بزرگ شمرید خدا را بدانچه رهبریتان كرد و شاید شكر گزاریدk@_mبقرهأَیَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعَامُ مِسْكِینٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَیْرًا فَهُوَ خَیْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ روزكى چند و هر كس از شما بیمار یا در سفرى باشد پس چند روز از روزهاى دیگر و بر آنان كه نتوانندش فدیه است خوراك بینوائى و آن كس كه خواستار نكوئى شود بهتر است او را و روزه بگیرید بهتر است از براى شما اگر بدانیدN?m%بقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَیْكُمُ الصِّیَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ اى گروه مؤمنان نوشته شده است بر شما روزه بدانسان كه نوشته شده است بر آنان كه پیش از شما بودند شاید پرهیزكارى كنید`>Goبقرهفَمَنْ خَافَ مِن مُّوصٍ جَنَفًا أَوْ إِثْمًا فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلاَ إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و كسى كه بترسیده است از وصیّت‏كننده ستم یا گناهى را پس اصلاح افكنده است میان ایشان پس نیست گناهى بر او همانا خدا است آمرزنده مهربان‏==eبقرهفَمَن بَدَّلَهُ بَعْدَمَا سَمِعَهُ فَإِنَّمَا إِثْمُهُ عَلَى الَّذِینَ یُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ پس آنكو بگرداندش پس از شنیدنش همانا گناه آن بر آنان است كه بگردانندش همانا خدا شنواى دانا است‏ . .mE9بقرهیَسْأَلُونَكَ عَنِ الأهِلَّةِ قُلْ هِیَ مَوَاقِیتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ وَلَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوْاْ الْبُیُوتَ مِن ظُهُورِهَا وَلَـكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَى وَأْتُواْ الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ پرسندت از ماه‏هاى تو بگو آنها گاهنماهائى است براى مردم و حجّ و نیست نكوئى كه درآئید به خانه‏ها از پشت آنها بلكه نكوكار آن است كه پرهیزكارى كند و به خانه‏ها درآئید از درگاه‏هاى آنها و بترسید خدا را باشد رستگار شویدXDبقرهوَلاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُم بَیْنَكُم بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُواْ بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُواْ فَرِیقًا مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالإِثْمِ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ و نخورید مالهاى خویش را میان خویش به بیهوده و نیفكنید آنها را بسوى فرمانداران تا بخورید پاره‏اى از اموال مردم را به گناه حالى كه خود مى‏دانید[C5wبقرهأُحِلَّ لَكُمْ لَیْلَةَ الصِّیَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَیْكُمْ وَعَفَا عَنكُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُواْ مَا كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَكُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَكُمُ الْخَیْطُ الأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّیَامَ إِلَى الَّلیْلِ وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاكِفُونَ فِی الْمَسَاجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللّهُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ حلال شد براى شما شب روزه درآمیختن با زنان خود آنانند پوشاك شما و شمائید پوشاك آنان دانست خدا كه بودید شما خیانت مى‏ورزیدید با خویشتن پس توبه كرد بر شما و ببخشود بر شما اكنون درآمیزید با آنان و بخواهید آنچه را خدا براى شما نوشت و بخورید و بنوشید تا پدیدار شود براى شما رشته سفید از رشته سیاه در بامدادگاه سپس به انجام رسانید روزه را تا شب و درنیامیزید با آنان حالى كه معتكفید در مساجد این است حدود خدا زنهار بدانها نزدیك نشوید بدینسان بیان كند خدا آیتهاى خویش را براى مردم شاید پرهیزكارى كنند"B]]بقرهوَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِی وَلْیُؤْمِنُواْ بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ و هرگاه پرسندت بندگان من از من همانا منم نزدیك اجابت كنم دعاى آنكه مرا خواند پس بپذیرند از من و ایمان آورند به من شاید رهبرى شوند f HD>Koبقرهوَأَنفِقُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ تُلْقُواْ بِأَیْدِیكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَأَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ و ببخشید در راه خدا و خود را با دست خود به پرتگاه نیفكنید و نكوئى كنید كه خدا دوست دارد نكوكاران راJ3Cبقرهالشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَیْكُمْ فَاعْتَدُواْ عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَیْكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ ماه ارجمند (یا حرام) به ماه ارجمند و ارجمندیها (حرمتها) برابر است پس آن كس كه تجاوز كند بر شما تجاوز كنید بر او برابر آنچه بر شما تجاوز كرده است و بترسید خدا را و بدانید كه خدا است با پرهیزكاران‏GIqبقرهوَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَیَكُونَ الدِّینُ لِلّهِ فَإِنِ انتَهَواْ فَلاَ عُدْوَانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمِینَ و نبرد كنید با ایشان تا نماند آشوبى و بشود دین از آن خدا پس اگر دست برداشتند همانا نیست ستمى مگر بر ستمگران‏KHGEبقرهفَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و اگر دست كشیدند همانا خداوند است آمرزنده مهربان‏Geبقرهوَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَیْثُ أَخْرَجُوكُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى یُقَاتِلُوكُمْ فِیهِ فَإِن قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ كَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِینَ و بكشیدشان هر جا كه یابیدشان و برون كنیدشان بدانسان كه برون كردندتان و آشوب و نیرنگ سخت‏تر است از كشتن و پیكارشان نكنید نزد مسجد حرام تا پیكارتان كنند در آن پس اگر كشتند شما را بكشید ایشان را چنین است كیفر كافران‏FE]بقرهوَقَاتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبِّ الْمُعْتَدِینَ و پیكار كنید در راه خدا آنان را كه پیكارتان كنند و تجاوز نكنید كه خدا دوست ندارد تجاوزگران را lOKبقرهثُمَّ أَفِیضُواْ مِنْ حَیْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ سپس كوچ كنید بدانسان كه كوچ كردند مردم و استغفار كنید خدا را كه خدا است آمرزنده مهربان‏N[Kبقرهلَیْسَ عَلَیْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَبْتَغُواْ فَضْلاً مِّن رَّبِّكُمْ فَإِذَا أَفَضْتُم مِّنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُواْ اللّهَ عِندَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ وَاذْكُرُوهُ كَمَا هَدَاكُمْ وَإِن كُنتُم مِّن قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّآلِّینَ نیست بر شما باكى كه بخواهید فزونیى از پروردگار خود سپس گاهى كه كوچ كردید از عرفات پس یاد خدا كنید نزد مشعر حرام و یاد او كنید بدانسان كه رهبرى كرد شما را و اگر چه بودید پیش از آن همانا از گمراهان‏HM;Kبقرهالْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ فَمَن فَرَضَ فِیهِنَّ الْحَجَّ فَلاَ رَفَثَ وَلاَ فُسُوقَ وَلاَ جِدَالَ فِی الْحَجِّ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللّهُ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ یَا أُوْلِی الأَلْبَابِ حجّ ماه‏هائى است دانسته پس آنكه حجّ در آنها كند نه آمیزش نه نافرمانى و نه ستیزه‏كردنى است در حج و آنچه خوبى كنید میداندش خدا و توشه برگیرید كه بهترین توشه‏ها تقوى است و بترسید مرا اى خردمندان‏L بقرهوَأَتِمُّواْ الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ وَلاَ تَحْلِقُواْ رُؤُوسَكُمْ حَتَّى یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِیضاً أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْیَةٌ مِّن صِیَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلاثَةِ أَیَّامٍ فِی الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْكَ عَشَرَةٌ كَامِلَةٌ ذَلِكَ لِمَن لَّمْ یَكُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ به انجام رسانید حج و عمره را براى خدا و اگر بازداشته شدید پس آنچه فراهم شود از قربانى و نتراشید سرهاى خویش را تا برسد قربانى به جایگاه خود و آن كس از شما كه بیمار یا به او آزارى از سرش باشد پس فدیه‏اى از روزه یا صدقه یا قربانى تا گاهى كه ایمن شدید پس هر كس متمتع شده است عمره را بسوى حجّ پس آنچه فراهم شود از قربانى و آنكس كه نیابد پس روزه سه روز در حجّ و هفت روز گاهى كه بازگردید اینك ده روز كامل این براى آن كس است كه نیستند خاندان او نزدیك مسجد حرام و بترسید خدا را و بدانید كه خداوند است سخت‏شكنجه‏ 2 K 2UWm3بقرهوَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ و از مردم است آنكه بفروشد خود را در پى خوشنودى خدا و خداوند است مهربان به بندگان‏V'[بقرهوَإِذَا قِیلَ لَهُ اتَّقِ اللّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ و هرگاه بدو گفته شود بترس از خدا بگیردش تكبر به گناه بس است وى را دوزخ و چه زشت است آرامشگاه‏UKgبقرهوَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِی الأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیِهَا وَیُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ الفَسَادَ و هرگاه پشت كند بكوشد در زمین تا فساد كند در آن و نابود كند كِشت و نژاد را و خدا را خوش نیاید فسادcT}?بقرهوَمِنَ النَّاسِ مَن یُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیُشْهِدُ اللّهَ عَلَى مَا فِی قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ و از مردم است آنكه شگفت آورد تو را سخنش در زندگانى دنیا و گواه گیرد خدا را بر آنچه در دل او است و او است سخت‏ترین دشمنان‏tS1-بقرهوَاذْكُرُواْ اللّهَ فِی أَیَّامٍ مَّعْدُودَاتٍ فَمَن تَعَجَّلَ فِی یَوْمَیْنِ فَلاَ إِثْمَ عَلَیْهِ وَمَن تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ لِمَنِ اتَّقَى وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ و یاد كنید خدا را روزهائى چند پس آن كس كه بشتابد در دو روز نیست بر او گناهى و آن كس كه دیر كند نیست بر او گناهى براى آن كس كه پرهیز كرده است و بترسید خدا را و بدانید كه بسوى او گرد آورده شویدRبقرهأُولَـئِكَ لَهُمْ نَصِیبٌ مِّمَّا كَسَبُواْ وَاللّهُ سَرِیعُ الْحِسَابِ آنان را است بهره‏اى از آنچه فراهم كردند و خدا است شتابنده در حساب‏Q3wبقرهوِمِنْهُم مَّن یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ و از آنان است آنكه گوید پروردگارا بده ما را در دنیا نكوئى و در آخرت نكوئى و نگهدار ما را از عذاب آتش‏1Pcuبقرهفَإِذَا قَضَیْتُم مَّنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُواْ اللّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا فَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا وَمَا لَهُ فِی الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ و هنگامى كه جاى آوردید عبادات خویش را پس یاد كنید خدا را مانند یادكردن پدران خویش یا سخت‏تر و از مردم است كسى كه گوید پروردگارا بده ما را در دنیا و نیستش در آخرت بهره‏اى‏ k5 *k;]]بقرهكَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِیِّینَ مُبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِیَحْكُمَ بَیْنَ النَّاسِ فِیمَا اخْتَلَفُواْ فِیهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِیهِ إِلاَّ الَّذِینَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَیِّنَاتُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ فَهَدَى اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِیهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللّهُ یَهْدِی مَن یَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ بودند مردم یك امت پس برانگیخت خدا پیمبران را بشارت‏دهندگان و ترسانندگان و فرستاد با ایشان كتاب را به حقّ تا حكم كند میان مردم در آنچه اختلاف كردند در آن و اختلاف نكردند در آن مگر آنان كه داده شدندش پس از رسیدن نشانیها بدیشان به ستمى میان خویش پس هدایت كرد خدا مؤمنان را بدانچه اختلاف كردند در آن از حقّ به اذن خود و خدا هدایت كند هر كه را خواهد به راه راست‏\SAبقرهزُیِّنَ لِلَّذِینَ كَفَرُواْ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَیَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُواْ وَالَّذِینَ اتَّقَواْ فَوْقَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَاللّهُ یَرْزُقُ مَن یَشَاء بِغَیْرِ حِسَابٍ آراسته شد براى كافران زندگانى دنیا و مسخره كنند به مؤمنان و آنان كه پرهیزكارى كرده‏اند برتر از ایشانند روز قیامت و خدا روزى دهد هر كه را كه خواهد بى‏حساب‏[G_بقرهسَلْ بَنِی إِسْرَائِیلَ كَمْ آتَیْنَاهُم مِّنْ آیَةٍ بَیِّنَةٍ وَمَن یُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللّهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُ فَإِنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ بپرس بنى‏اسرائیل را چند آوردیمشان از آیتهاى پدیدار و كسى كه تبدیل كند نعمت خدا را پس از آنكه بیامدستش همانا خدا است سخت‏شكنجه‏lZ!-بقرههَلْ یَنظُرُونَ إِلاَّ أَن یَأْتِیَهُمُ اللّهُ فِی ظُلَلٍ مِّنَ الْغَمَامِ وَالْمَلآئِكَةُ وَقُضِیَ الأَمْرُ وَإِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ آیا انتظار دارند جز آنكه بیایدشان خدا در سایبانهائى از ابر و فرشتگان و بگذرد كار و بسوى خدا بازگردانیده شوند كارهاhYCبقرهفَإِن زَلَلْتُمْ مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْكُمُ الْبَیِّنَاتُ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ و اگر لغزیدید از پس آنكه بیامده است شما را نشانیها پس بدانید كه خدا است عزّتمند حكیم‏GXiبقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِی السِّلْمِ كَآفَّةً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ اى گروه مؤمنان اندرآئید به صلح همگى و پیروى نكنید گامهاى شیطان را كه او است براى شما دشمنى آشكار c ` cayبقرهیَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِیهِ قُلْ قِتَالٌ فِیهِ كَبِیرٌ وَصَدٌّ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَكُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِندَ اللّهِ وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ یَزَالُونَ یُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىَ یَرُدُّوكُمْ عَن دِینِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُواْ وَمَن یَرْتَدِدْ مِنكُمْ عَن دِینِهِ فَیَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُوْلَـئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ پرسندت از ماه حرام جنگ كردن در آن بگو جنگ كردن در آن گران است و بازداشتن است از راه خدا و كفر است بدو و به مسجد حرام و برون راندن مردمش از آن بزرگتر است نزد خدا و فتنه بزرگتر است از كشتن و پیوسته همى جنگ كنند با شما تا بازگردانند شما را از كیشتان اگر بتوانند و كسى كه بازگردد از كیش خود پس بمیرد حالى كه او است كافر آنان تباه شده است كردارشان در دنیا و آخرت و آنانند یاران آتش در آنند جاودانان‏6`}eبقرهكُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ نوشته شد بر شما جنگ و آن ناپسند شما است و چه بسا ناخوش دارید چیزى را و آن است خوب براى شما و چه بسا دوست دارید چیزى را و آن است بد براى شما و خدا مى‏داند و شما نمى‏دانید6_Kبقرهیَسْأَلُونَكَ مَاذَا یُنفِقُونَ قُلْ مَا أَنفَقْتُم مِّنْ خَیْرٍ فَلِلْوَالِدَیْنِ وَالأَقْرَبِینَ وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ پرسندت چه را انفاق كنند بگو آنچه انفاق كنید از مال پس براى والدین و نزدیكان و یتیمان و بینوایان و درماندگان راه است و آنچه نیكى كنید همانا خداوند است بدان دانا^gGبقرهأَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُواْ الْجَنَّةَ وَلَمَّا یَأْتِكُم مَّثَلُ الَّذِینَ خَلَوْاْ مِن قَبْلِكُم مَّسَّتْهُمُ الْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء وَزُلْزِلُواْ حَتَّى یَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ مَتَى نَصْرُ اللّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللّهِ قَرِیبٌ یا گمان كردید كه به بهشت درآئید و هنوز نیامده است شما را نمونه آنان كه پیش از شما بودند كه بدیشان رسید پریشانى و رنجورى و بر خود لرزیدند تا گفت پیمبر و آنان كه ایمان آورده و با او بودند چه وقت است یارى خدا همانا یارى خدا است نزدیك‏  fHeM9بقرهوَلاَ تَنكِحُواْ الْمُشْرِكَاتِ حَتَّى یُؤْمِنَّ وَلأَمَةٌ مُّؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِّن مُّشْرِكَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ وَلاَ تُنكِحُواْ الْمُشِرِكِینَ حَتَّى یُؤْمِنُواْ وَلَعَبْدٌ مُّؤْمِنٌ خَیْرٌ مِّن مُّشْرِكٍ وَلَوْ أَعْجَبَكُمْ أُوْلَـئِكَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَاللّهُ یَدْعُوَ إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَیُبَیِّنُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ و همسر نگیرید زنان مشركه را تا ایمان آرند و همانا یك كنیزك مؤمنه بهتر است از زنى مشركه اگر چه شیفته سازد شما را و همسر نگیرید مردان مشرك را تا ایمان آرند و همانا بنده مؤمن بهتر است از مشرك و اگر چه شگفت آورد شما را آنان دعوت كنند بسوى آتش و خدا دعوت كند بسوى بهشت و آمرزش به فرمان او و بیان كند آیتهاى خویش را براى مردم شاید یادآور شوندDdwبقرهفِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَیَسْأَلُونَكَ عَنِ الْیَتَامَى قُلْ إِصْلاَحٌ لَّهُمْ خَیْرٌ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَلَوْ شَاء اللّهُ لأعْنَتَكُمْ إِنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ در دنیا و آخرت و پرسندت از یتیمان بگو كارسازى ایشان بهتر است و اگر با آنان اختلاط كنید پس برادران شمایند و خدا مى‏شناسد تبهكار را از كارساز و اگر مى‏خواست خدا به ستوه مى‏آورد شما را و خدا است عزّتمند حكیم‏ScCYبقرهیَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ كَبِیرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَآ أَكْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا وَیَسْأَلُونَكَ مَاذَا یُنفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذَلِكَ یُبیِّنُ اللّهُ لَكُمُ الآیَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ پرسندت از باده و قمار بگو در آنها است گناهى بزرگ و سودهائى براى مردم و گناه آنها بزرگتر است از سود آنها و پرسندت چه چیز انفاق كنند بگو گذشت یا فزونى را چنین بیان كند خدا براى شما آیات را شاید بیندیشیدwb+9بقرهإِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَالَّذِینَ هَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أُوْلَـئِكَ یَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّهِ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ همانا آنان كه ایمان آوردند و آنان كه هجرت كردند و جهاد كردند در راه خدا امید دارند رحمت خدا را و خداست آمرزنده مهربان‏  O !]Xki=بقرهوَإِنْ عَزَمُواْ الطَّلاَقَ فَإِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ و اگر خواستار طلاق شدند همانا خدا است شنواى دانا@jA5بقرهلِّلَّذِینَ یُؤْلُونَ مِن نِّسَآئِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فَآؤُوا فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ براى آنان كه به سوگند از زنان خود كناره‏گیرى كنند انتظار چهار ماه است پس اگر بازگشتند همانا خدا است آمرزنده مهربان‏_iw=بقرهلاَّ یُؤَاخِذُكُمُ اللّهُ بِاللَّغْوِ فِیَ أَیْمَانِكُمْ وَلَكِن یُؤَاخِذُكُم بِمَا كَسَبَتْ قُلُوبُكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ حَلِیمٌ نگیرد شما را خدا به یاوه‏گویى در سوگندهاى شما و لیكن بگیردتان بدانچه فراهم كرده است دلهاى شما و خدا است آمرزنده بردبار]h)بقرهوَلاَ تَجْعَلُواْ اللّهَ عُرْضَةً لِّأَیْمَانِكُمْ أَن تَبَرُّواْ وَتَتَّقُواْ وَتُصْلِحُواْ بَیْنَ النَّاسِ وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ نگردانید خدا را آماج سوگندهاى خویش كه نكوكارى كنید و پرهیزكارى كنید و كارسازى كنید میان مردم و خدا است شنواى داناfg 7بقرهنِسَآؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُواْ حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَقَدِّمُواْ لأَنفُسِكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّكُم مُّلاَقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ زنان شما كشتزار شمایند پس به كشتزار خویش درآئید هر جا خواهید و پیش فرستید براى خود و بترسید خدا را و بدانید شمائید ملاقات‏كننده او و بشارت ده به مؤمنان‏-fQبقرهوَیَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُواْ النِّسَاء فِی الْمَحِیضِ وَلاَ تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىَ یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَكُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ پرسندت از حیض (خون زنان) بگو آن آزارى است پس كناره گیرید زنان را در حیض و نزدیكى نكنید با ایشان تا پاك شوند سپس گاهى كه پاك شدند نزدیكى كنید با ایشان بدانسان كه خدا دستورتان داده است همانا خدا دوست دارد توبه‏كنندگان و دوست دارد پاكیزگى‏جویان را  3Snبقرهفَإِن طَلَّقَهَا فَلاَ تَحِلُّ لَهُ مِن بَعْدُ حَتَّىَ تَنكِحَ زَوْجًا غَیْرَهُ فَإِن طَلَّقَهَا فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِمَا أَن یَتَرَاجَعَا إِن ظَنَّا أَن یُقِیمَا حُدُودَ اللّهِ وَتِلْكَ حُدُودُ اللّهِ یُبَیِّنُهَا لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ و اگر طلاقش داد پس وى را روا نیست از آن پس تا درآمیزد با شوهرى جز او سپس اگر طلاقش داد نیست باكى بر آنان كه بازگردند به همدیگر اگر پنداشتند كه بپاى مى‏كنند حدود خدا را این است حدود خدا بیان سازدش براى قومى كه مى‏دانند{mOبقرهالطَّلاَقُ مَرَّتَانِ فَإِمْسَاكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِیحٌ بِإِحْسَانٍ وَلاَ یَحِلُّ لَكُمْ أَن تَأْخُذُواْ مِمَّا آتَیْتُمُوهُنَّ شَیْئًا إِلاَّ أَن یَخَافَا أَلاَّ یُقِیمَا حُدُودَ اللّهِ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ یُقِیمَا حُدُودَ اللّهِ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِمَا فِیمَا افْتَدَتْ بِهِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَعْتَدُوهَا وَمَن یَتَعَدَّ حُدُودَ اللّهِ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ طلاق دو بار است پس نگه داشتنى به خوبى یا رها ساختنى با نیكى و روا نیست شما را كه بازستانید از آنچه بدانان داده‏اید چیزى را مگر آنكه بترسند كه بپاى ندارند حدود خدا را و اگر ترسیدید كه بپاى ندارند حدود خدا را نیست باكى بر آنان در آنچه زن به فدیه دهد (كابین بخشد و جان آزاد سازد) این است حدود خدا پس تجاوز نكنید آنها را و هر كه تجاوز كند حدود خدا را آنانند ستمكاران‏Jlkبقرهوَالْمُطَلَّقَاتُ یَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلاَثَةَ قُرُوَءٍ وَلاَ یَحِلُّ لَهُنَّ أَن یَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللّهُ فِی أَرْحَامِهِنَّ إِن كُنَّ یُؤْمِنَّ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِی ذَلِكَ إِنْ أَرَادُواْ إِصْلاَحًا وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلِلرِّجَالِ عَلَیْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللّهُ عَزِیزٌ حَكُیمٌ و زنان طلاق گرفته در انتظار نگه دارند خویشتن را مدت سه پاك شدن و روا نیست آنان را كه نهان دارند آنچه بیافریده است خدا در رحمهاى ایشان اگر ایمان دارند به خدا و روز آخر شوهران ایشان سزاوارترند به بازگردانیدشان در آن اگر خواستار آشتى شدند و براى آن زنان است مثل آنچه بر آنان است به متعارف و مردان را است بر فراز ایشان پایه‏اى و خدا است عزّتمند حكیم‏  L ;p}oبقرهوَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ أَن یَنكِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْاْ بَیْنَهُم بِالْمَعْرُوفِ ذَلِكَ یُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ مِنكُمْ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِكُمْ أَزْكَى لَكُمْ وَأَطْهَرُ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ و هنگامى كه طلاق دادید زنان را و رسیدند به سرآمدشان پس بازندارید آنان را از آنكه همسر شوند با شوهران خویش اگر تراضى كنند فى ما بَین خویش به خوبى بدین اندرز داده شود آن كس از شما كه ایمان دارد به خدا و روز بازپسین این پاكتر است براى شما و پاكیزه‏تر و خدا مى داند و شما نمى‏دانید0oQبقرهوَإِذَا طَلَّقْتُمُ النَّسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَلاَ تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لَّتَعْتَدُواْ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَلاَ تَتَّخِذُوَاْ آیَاتِ اللّهِ هُزُوًا وَاذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْكُمْ وَمَا أَنزَلَ عَلَیْكُمْ مِّنَ الْكِتَابِ وَالْحِكْمَةِ یَعِظُكُم بِهِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ و اگر طلاق دادید زنان را و رسیدند به سرآمد خویش پس نگه داریدشان بخوبى یا رهاشان كنید بخوبى و نگهدارى نكنید آنان را به آزار تا ستم كنید و آنكه این كار را كند ستم كرده است خویشتن را و نگیرید آیتهاى خدا را به مسخره و یاد آرید نعمت خدا را بر شما و آنچه فرستاده است بر شما از كتاب و حكمت كه اندرز دهد شما را بدان و بترسید خدا را و بدانید كه خدا است به هر چیزى دانا >krMبقرهوَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجًا یَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ فِیمَا فَعَلْنَ فِی أَنفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ و آنان كه بمیرند از شما و بازمى گذارند زنانى در انتظار بگذارند آن زنان خویشتن را چهار ماه و ده روز تا گاهى كه به سرآمد خود رسیدند باكى نیست بر شما در آنچه در باره خود كنند به نیكى و خدا بدانچه مى‏كنید دانا است‏>qK'بقرهوَالْوَالِدَاتُ یُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَیْنِ كَامِلَیْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن یُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لاَ تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَهَا لاَ تُضَآرَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلاَ مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِكَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالاً عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِمَا وَإِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُواْ أَوْلاَدَكُمْ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّآ آتَیْتُم بِالْمَعْرُوفِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ و مادران شیر دهند كودكان خویش را دو سال كامل براى كسى كه بخواهد تمام كند شیر دادن را و بر مولودله (پدر كودك) است خوراك و پوشاك آنان به متعارف تكلیف نشود كسى جز به اندازه توانائیش آزار نشود مادر به كودكش و نه مولودله (پدر) به فرزندش و بر وارث است مانند این پس اگر خواستند از شیر بازگرفتن را با تراضى و مشاورت هر دو باكى بر آنان نیست و اگر براى كودكان خود شیرده خواستید باكى بر شما نیست اگر بپردازید آنچه را دهید بخوبى و بترسید خدا را و بدانید كه خدا بدانچه مى‏كنید بینا است‏ L GwL'vCبقرهحَافِظُواْ عَلَى الصَّلَوَاتِ والصَّلاَةِ الْوُسْطَى وَقُومُواْ لِلّهِ قَانِتِینَ مواظبت كنید بر نمازها و نماز میانه و بپاى ایستید براى خدا فروتنان‏Wum7بقرهوَإِن طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِیضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إَلاَّ أَن یَعْفُونَ أَوْ یَعْفُوَ الَّذِی بِیَدِهِ عُقْدَةُ النِّكَاحِ وَأَن تَعْفُواْ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَلاَ تَنسَوُاْ الْفَضْلَ بَیْنَكُمْ إِنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ و اگر طلاقشان دادید پیش از آنكه دست بدانان رسانید حالى كه فریضه‏اى براى آنان فرض كرده باشید (كابینى بسته باشید) پس نیمى از آنچه فرض كرده‏اید مگر آنكه ببخشند یا ببخشد آنكه به دست اوست گره زناشوئى و ببخشید نزدیكتر است به تقوى و فراموش نكنید نكوكارى را میان خود همانا خدا بدانچه مى‏كنید بینا است‏qtucبقرهلاَّ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ إِن طَلَّقْتُمُ النِّسَاء مَا لَمْ تَمَسُّوهُنُّ أَوْ تَفْرِضُواْ لَهُنَّ فَرِیضَةً وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَعَلَى الْمُقْتِرِ قَدْرُهُ مَتَاعًا بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِینَ نیست باكى بر شما اگر طلاق دهید زنان را مادامى كه دست بدیشان نرسانیده یا چیزى براى ایشان معین نكرده باشید و بهره‏مندشان (برخوردارشان) كنید بر توانگر است به مقدار توانائیش و بر تنگدست است به اندازه قدرتش بهره به خوبى حقى است بر نكوكاران‏5sCبقرهوَلاَ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ فِیمَا عَرَّضْتُم بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاء أَوْ أَكْنَنتُمْ فِی أَنفُسِكُمْ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ سَتَذْكُرُونَهُنَّ وَلَـكِن لاَّ تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلاَّ أَن تَقُولُواْ قَوْلاً مَّعْرُوفًا وَلاَ تَعْزِمُواْ عُقْدَةَ النِّكَاحِ حَتَّىَ یَبْلُغَ الْكِتَابُ أَجَلَهُ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا فِی أَنفُسِكُمْ فَاحْذَرُوهُ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِیمٌ و نیست باكى بر شما در آنچه بدان اشارت كرده‏اید به خواستگارى زنان یا نهان داشته‏اید نزد خویشتن (در دل خویش) دانست خدا كه خواهید سخن گفت با آنان و لیكن وعده ندهید ایشان را در خلوت (پنهانى) مگر آنكه بگوئید گفتارى متعارف و نبندید گره نكاح را (زناشوئى را) تا برسد نامه به سررسید خود و بدانید كه خدا مى‏داند آنچه را در دلهاى شما است پس بترسیدش و بدانید كه خدا است آمرزنده بردبار - u}Aبقرهمَّن ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِیرَةً وَاللّهُ یَقْبِضُ وَیَبْسُطُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ كیست آنكه وام دهد خدا را وامى نیكو تا بیافزایدش براى او چندین برابر و خدا تنگى و گشایش دهد و بسوى او بازگردانیده مى‏شویدy|!Gبقرهوَقَاتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ و جنگ كنید در راه خدا و بدانید كه خدا است شنواى دانا{GKبقرهأَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ خَرَجُواْ مِن دِیَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللّهُ مُوتُواْ ثُمَّ أَحْیَاهُمْ إِنَّ اللّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یَشْكُرُونَ آیا ندیدى آنان را كه برون شدند از كشور خود حالى كه هزاران بودند از ترس مرگ پس بدیشان گفت خدا بمیرید سپس زنده كردشان همانا خدا است خداوند افزایش و بخشایش بر مردم و لیكن بیشتر مردم سپاس نمى‏گزارندtzYبقرهكَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَكُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ چنین بیان كند خدا آیتهاى خود را براى شما شاید تعقّل كنید y}بقرهوَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ و براى زنان طلاق گرفته است بهره به متعارف حقّى است بر پرهیزكاران‏Jxmبقرهوَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِیَّةً لِّأَزْوَاجِهِم مَّتَاعًا إِلَى الْحَوْلِ غَیْرَ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ فِی مَا فَعَلْنَ فِیَ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍ وَاللّهُ عَزِیزٌ حَكِیمٌ و آنان كه مى‏میرند از شما و باز مى‏گذارند زنانى وصیّتى است براى زنانشان بهره‏اى تا یك سال بى‏برون‏كردن پس اگر برون شدند نیست باكى بر شما در آنچه درباره خویش كرده‏اند به متعارف و خدا است عزّتمند حكیم‏Owuبقرهفَإنْ خِفْتُمْ فَرِجَالاً أَوْ رُكْبَانًا فَإِذَا أَمِنتُمْ فَاذْكُرُواْ اللّهَ كَمَا عَلَّمَكُم مَّا لَمْ تَكُونُواْ تَعْلَمُونَ و اگر ترسیدید پس پیادگان یا سواران تا گاهى كه ایمن شدید یاد كنید خدا را بدانچه بیاموخت شما را آنچه نمى‏دانستید  ewIبقرهوَقَالَ لَهُمْ نِبِیُّهُمْ إِنَّ آیَةَ مُلْكِهِ أَن یَأْتِیَكُمُ التَّابُوتُ فِیهِ سَكِینَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَبَقِیَّةٌ مِّمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلآئِكَةُ إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ و گفت بدیشان پیمبرشان همانا نشانى پادشاهى او آن است كه بیاید شما را تابوت در آن آرامشى از پروردگار شما و بازمانده‏اى از آنچه بازگذاردند خاندان موسى و هارون كه حمل كنندش فرشتگان همانا در این است نشانیى براى شما اگر هستید مؤمنان‏%#بقرهوَقَالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ إِنَّ اللّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكًا قَالُوَاْ أَنَّى یَكُونُ لَهُ الْمُلْكُ عَلَیْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْكِ مِنْهُ وَلَمْ یُؤْتَ سَعَةً مِّنَ الْمَالِ قَالَ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاهُ عَلَیْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ وَاللّهُ یُؤْتِی مُلْكَهُ مَن یَشَاء وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ و گفت بدیشان پیغمبرشان همانا خدا برانگیخت براى شما طالوت را پادشاهى گفتند چگونه وى را بر ما فرمانروائى باشد و ما سزاوارتریم از او به پادشاهى و داده نشده است گشایشى در مال گفت همانا خدا برگزیدش بر شما و بیفزودش عظمتى در دانش و پیكر و خدا دهد پادشاهیش را به هر كه خواهد و خدا است گشایشمند داناn~Kبقرهأَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلإِ مِن بَنِی إِسْرَائِیلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُواْ لِنَبِیٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللّهِ قَالَ هَلْ عَسَیْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِتَالُ أَلاَّ تُقَاتِلُواْ قَالُواْ وَمَا لَنَا أَلاَّ نُقَاتِلَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِیَارِنَا وَأَبْنَآئِنَا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْاْ إِلاَّ قَلِیلاً مِّنْهُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ آیا ننگرى بدان گروه از بنى‏اسرائیل پس از موسى هنگامى كه گفتند به پیمبرى كه ایشان را بود برانگیز براى ما پادشاهى (فرماندهى) تا جنگ كنیم در راه خدا گفت آیا چنین نیستید كه اگر جنگ بر شما نوشته شود نكنید گفتند چه شود ما را كه پیكار نكنیم در راه خدا و برون رانده شدیم از خانمان و فرزندان خویش امّا گاهى كه نوشته شد بر ایشان جنگ پشت كردند جز كمى از ایشان و خدا دانا است به ستمگران‏ ; t;5Iبقرهتِلْكَ آیَاتُ اللّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ این است آیتهاى خدا كه مى‏خوانیمش بر تو به حقّ و همانا توئى از فرستادگان‏f%بقرهفَهَزَمُوهُم بِإِذْنِ اللّهِ وَقَتَلَ دَاوُدُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا یَشَاء وَلَوْلاَ دَفْعُ اللّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الأَرْضُ وَلَـكِنَّ اللّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِینَ پس شكستشان دادند به اذن خدا و كشت داود جالوت را و داد خدا بدو پادشاهى و حكمت را و بیاموختش از آنچه مى‏خواست و اگر نبود بركناركردن خدا مردم را بعضى را با بعضى هرآینه تباه مى‏شد زمین و لیكن خدا داراى فضل است بر جهانیان‏#Moبقرهوَلَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالُواْ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِینَ و هنگامى كه برابر شدند با جالوت و سپاهش گفتند پروردگارا بریز بر ما شكیبایى را و استوار ساز پاهاى ما را و یارى كن ما را بر گروه كافران‏wcبقرهفَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللّهَ مُبْتَلِیكُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنِّی وَمَن لَّمْ یَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِیَدِهِ فَشَرِبُواْ مِنْهُ إِلاَّ قَلِیلاً مِّنْهُمْ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ قَالُواْ لاَ طَاقَةَ لَنَا الْیَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنودِهِ قَالَ الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُو اللّهِ كَم مِّن فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِیرَةً بِإِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ و هنگامى كه سان داد و براند طالوت سپاه را گفت هرآینه خداوند است آزماینده شما به وسیله جویى تا هر كس بنوشد از آن نباشد از من و آن كس كه نچشدش از من باشد مگر آنكه با دست خویش كفى از آن برگیرد پس نوشیدند از آن جز كمى از ایشان سپس گاهى كه بگذشت از آن او و آنان كه ایمان آورده بودند با او گفتند نیست ما را نیرویى امروز برابر جالوت و لشكرش گفتند آنان كه مى پنداشتند كه ایشانند ملاقات‏كننده خدا چه بسا گروهى كم پیروز شدند بر گروهى بسیار به اذن خدا و خدا است با شكیبایان‏  ftS بقرهاللّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ خدا كه نیست خداوندى جز او زنده پاینده نگیردش خمار و نه خوابى (یا بیدارى و خوابى) او را است آنچه در آسمانها است و آنچه در زمین كیست كه شفاعت كند به نزدش جز با اذن او مى‏داند آنچه را پیش روى ایشان و آنچه را پشت سر ایشان است و فرانگیرند به چیزى از دانش او جز بدانچه خواهد فراگرفته است كرسیش آسمانها و زمین را و بر او گران نیاید نگهدارى آنها و او است برتر بزرگوارj'#بقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لاَّ بَیْعٌ فِیهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ اى آنان كه ایمان آوردید انفاق كنید از آنچه شما را روزى دادیم پیش از آنكه بیاید روزى كه نیست در آن سوداگرى و نه دوستى و نه شفاعتى و كافرانند ستمگران‏(_gبقرهتِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللّهُ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ وَآتَیْنَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَأَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِینَ مِن بَعْدِهِم مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَلَـكِنِ اخْتَلَفُواْ فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَمِنْهُم مَّن كَفَرَ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلُواْ وَلَـكِنَّ اللّهَ یَفْعَلُ مَا یُرِیدُ اینك پیمبران برترى دادیم بعضیشان را بر بعضى از آنان است آنكه سخن گفت با او خدا و بالا برد بعضى را از ایشان پایه‏هائى و دادیم به عیسى ابن مریم نشانیها را و مؤیّدش داشتیم به روح‏القدس و اگر مى‏خواست خدا هرآینه كارزار نمى‏كردند آنان كه پس از ایشانند از پس آنچه بیامدشان نشانیها و لكن اختلاف كردند پس بعضى از ایشان ایمان آوردند و بعضى كفر ورزیدند و اگر مى‏خواست خدا كارزار نمى‏كردند و لیكن خدا مى‏كند آنچه را بخواهد 0  0= Wبقرهأَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِی حَآجَّ إِبْرَاهِیمَ فِی رِبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّیَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ قَالَ أَنَا أُحْیِی وَأُمِیتُ قَالَ إِبْرَاهِیمُ فَإِنَّ اللّهَ یَأْتِی بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِی كَفَرَ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ آیا ندیدى آن را كه ستیزه كرد با ابراهیم درباره پروردگارش زیرا كه خدا داده بودش پادشاهى را هنگامى كه گفت ابراهیم پروردگار من آن است كه زنده كند و بمیراند گفت من زنده كنم و بمیرانم ابراهیم گفت همانا خدا بیاورد خورشید را از خاور پس بیارش از باختر پس سراسیمه شد آنكه كفر ورزید و خدا هدایت نكند گروه ستمگران را) Eبقرهاللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِینَ كَفَرُواْ أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ خدا دوست آنان است كه ایمان آوردند برون آردشان از تاریكیها بسوى روشنائى و آنان كه كفر ورزیدند دوستانشان ستمگرانند كه برون رانندشان از روشنائى بسوى تاریكیها آنانند یاران آتش در آنند جاودانان‏^#بقرهلاَ إِكْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ نیست به ناخواه واداشتنى در دین همانا آشكار شد رهبرى از گمراهى پس آنكه كفر ورزد به ستمگر و ایمان آورد به خدا همانا چنگ زده است به دست‏آویزى استوار كه نیستش گسیختنى و خدا است شنواى دانا ] w5بقرهمَّثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی كُلِّ سُنبُلَةٍ مِّئَةُ حَبَّةٍ وَاللّهُ یُضَاعِفُ لِمَن یَشَاء وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ مثَل آنان كه بخشند مال خود را در راه خدا مانند دانه است كه برویاند هفت خوشه در هر خوشه صد دانه و خدا چند برابر كند براى هر كه خواهد و خدا است گشایشمند داناi Eبقرهوَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ أَرِنِی كَیْفَ تُحْیِی الْمَوْتَى قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِن قَالَ بَلَى وَلَـكِن لِّیَطْمَئِنَّ قَلْبِی قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِّنَ الطَّیْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَیْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى كُلِّ جَبَلٍ مِّنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ یَأْتِینَكَ سَعْیًا وَاعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ و هنگامى كه گفت ابراهیم پروردگارا بنمایانم چگونه زنده كنى مردگان را گفت مگر ایمان نیاوردى گفت بلى و لیكن تا آرام گیرد دلم گفت پس برگیر چهار مرغ را و پاره گردان آنها را به نزد خود پس بگذار فراز هر كوهى از آنها پاره‏اى را پس فراخوانشان بیایندت به دویدن و بدان كه خدا است عزتمند حكیم‏2 9!بقرهأَوْ كَالَّذِی مَرَّ عَلَى قَرْیَةٍ وَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىَ یُحْیِی هَـَذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ یَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَى حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آیَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَى العِظَامِ كَیْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ یا مانند آنكه بگذشت بر شهرى كه فرو خوابیده بود بر ستونها (یا بر پوشهاى) خود گفت كى (چگونه) خدا زنده كند این را پس از مردنش پس بمیرانیدش خدا صد سال سپس برانگیختش گفت چند مانده‏اى گفت مانده‏ام روزى یا پاره‏اى از روز گفت بلكه مانده‏اى صد سال پس بنگر به خوراك و نوشابه خویش كه بویش نگشته و بنگر به درازگوش خود و تا بگردانیمت آیتى براى مردم و بنگر به استخوانها چگونه پیوند كنیم سپس آنها را به گوشت پوشانیم پس هنگامى كه آشكار شد براى او گفت مى‏دانم كه خدا به هر چیز است توانا ] Y  ],A بقره وَمَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَتَثْبِیتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَیْنِ فَإِن لَّمْ یُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ و مثَل آنان كه مى‏بخشند مال خویش را در پیجوئى رضاى خدا و براى استوارساختن نفوس خود مانند باغى است بر پشته‏اى كه رسیده باشدش بارانى سخت پس داده باشد میوه خود را چهار برابر و اگر نرسیده باشدش بارانى درشت پس بارانى خرد و خدا بدانچه مى‏كنید بینا است‏`%بقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تُبْطِلُواْ صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَالأذَى كَالَّذِی یُنفِقُ مَالَهُ رِئَاء النَّاسِ وَلاَ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَیْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا لاَّ یَقْدِرُونَ عَلَى شَیْءٍ مِّمَّا كَسَبُواْ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ اى آنان كه ایمان آوردید تباه نكنید تصدقهاى خود را به منّت و آزار مانند آنكه انفاق كند مال خویش را براى ریاى (خودنمائى) مردم و ایمان نیارد به خدا و روز جزا پس مثَل او مانند سنگى است لغزان كه بر آن باشد خاكى و رسیده باشدش بارانى سخت كه بازگذاردش لغزنده قدرت ندارند بر چیزى از آنچه فراهم آوردند و خدا هدایت نكند گروه كافران راdqMبقرهقَوْلٌ مَّعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَیْرٌ مِّن صَدَقَةٍ یَتْبَعُهَآ أَذًى وَاللّهُ غَنِیٌّ حَلِیمٌ گفتارى نیك و آمرزش گنهى بهتر است از تصدقّى كه در پیش آزارى باشد و خدا است بى‏نیاز بردبار#[aبقرهالَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ ثُمَّ لاَ یُتْبِعُونَ مَا أَنفَقُواُ مَنًّا وَلاَ أَذًى لَّهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ آنان كه بخشند مال خود را در راه خدا و در پى نیارند آنچه را بخشیدند منتى و نه آزارى ایشان را است پاداش ایشان نزد پروردگار خویش و نه ترسى بر ایشان است و نه اندوهگین شوند o Keoh7بقرهإِن تُبْدُواْ الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِیَ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاء فَهُوَ خَیْرٌ لُّكُمْ وَیُكَفِّرُ عَنكُم مِّن سَیِّئَاتِكُمْ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ اگر آشكارا دهید تصدقها را چه خوب و اگر پنهان دارید و به فقراء دهید بهتر باشد براى شما و جبران كند از گناهان شما و خدا بدانچه مى‏كنید دانا است‏'Qsبقرهوَمَا أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍ فَإِنَّ اللّهَ یَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ و آنچه انفاق كرده‏اید از نفقه یا نذر كرده‏اید از نذر همانا مى‏داندش خدا و نیست ستمگران را یاران‏[-بقره یُؤتِی الْحِكْمَةَ مَن یَشَاء وَمَن یُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْرًا كَثِیرًا وَمَا یَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ دهد حكمت را به هر كه خواهد و آن كس كه حكمت را داده شده است همانا داده شده است خیرى بسیار و یادآور نشوند جز خردمندان‏b)بقره الشَّیْطَانُ یَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَیَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاء وَاللّهُ یَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلاً وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ شیطان به شما وعده فقر دهد و بفرمایدتان به فحشاء و خدا نویدتان دهد به آمرزشى از خویش و فزونیى و خداست گشایشمند داناdKsبقره یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَلاَ تَیَمَّمُواْ الْخَبِیثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِیهِ إِلاَّ أَن تُغْمِضُواْ فِیهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ اى گروه مؤمنان ببخشید از پاكیزه‏هاى آنچه فراهم كردید و از آنچه بیرون آوردیم از زمین و آهنگ پلید نكنید كه از آن انفاق كنید و نیستید ستاننده آن جز با فروخواباندن چشم در آن و بدانید كه خدا است بى‏نیاز ستوده‏Isبقره أَیَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَن تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِّن نَّخِیلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ لَهُ فِیهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّیَّةٌ ضُعَفَاء فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِیهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَكُمُ الآیَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ آیا دوست دارد یكى از شما كه وى را باغى باشد از نخلستان و تاكستان روان باشد زیر آن جویها و براى او در آن از تمام میوه‏ها باشد و رسیده باشدش پیرى و او را فرزندانى بینوا باشند پس برسدش بادى كه در آن باشد آتشى پس بسوخته باشد چنین بیان كند خدا براى شما آیتهاى خویش را شاید اندیشه كنید 6 +6Li%بقرهیَمْحَقُ اللّهُ الْرِّبَا وَیُرْبِی الصَّدَقَاتِ وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِیمٍ نابود كند خدا ربا را و بركت دهد به صدقات و خدا دوست ندارد هر ناسپاس تبهكارى را_5بقرهالَّذِینَ یَأْكُلُونَ الرِّبَا لاَ یَقُومُونَ إِلاَّ كَمَا یَقُومُ الَّذِی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ إِنَّمَا الْبَیْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَأَحَلَّ اللّهُ الْبَیْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا فَمَن جَاءهُ مَوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَانتَهَىَ فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللّهِ وَمَنْ عَادَ فَأُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ آنان كه ربا (سود) مى‏خورند برنخیزند جز مانند برخاستن آن كه آشفته سازدش شیطان به دیوانگى این بدان است كه گفتند همانا سوداگرى مانند مانند ربا است حالى كه حلال كرد خدا سوداگرى را و حرام كرده است سودخورى را و آن كس كه بیایدش اندرزى از پروردگار او پس باز ایستد او را است آنچه بگذشت و كار او با خدا است و آن كس كه بازگردد پس آنانند یاران آتش در آنند جاودانان‏>u}بقرهالَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلاَنِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ آنان كه انفاق كنند مال خود را در شب و روز نهان و آشكارا ایشان را است پاداش ایشان نزد پروردگار خود و نه ترسى بر ایشان است و نه اندوهگین شوند$oOبقرهلِلْفُقَرَاء الَّذِینَ أُحصِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ یَسْتَطِیعُونَ ضَرْبًا فِی الأَرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِیمَاهُمْ لاَ یَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ براى بینوایانى كه در راه خدا دچار تنگى شدند نتوانند گشتن را در زمین از پى روزى پنداردشان نادان توانگرانى از عفت‏نمائى بشناسیشان به چهره‏هاى ایشان دریوزگى نكنند از مردم به سماجت و آنچه انفاق كنید از مال همانا خداوند است بدان دانا)gaبقرهلَّیْسَ عَلَیْكَ هُدَاهُمْ وَلَـكِنَّ اللّهَ یَهْدِی مَن یَشَاء وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَلأنفُسِكُمْ وَمَا تُنفِقُونَ إِلاَّ ابْتِغَاء وَجْهِ اللّهِ وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْكُمْ وَأَنتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ نیست بر تو هدایت ایشان و لیكن خدا هدایت كند آنكه را خواهد و آنچه انفاق كنید از مال براى خود شما است و انفاق نمى‏كنید جز در پیجوئى روى خدا و آنچه انفاق كنید از مال داده مى‏شود به شما و ستم كرده نمى‏شوید  y q)!= بقرهوَاتَّقُواْ یَوْمًا تُرْجَعُونَ فِیهِ إِلَى اللّهِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ و بترسید روزى را كه بازگردانیده شوید در آن بسوى خدا پس داده شود به هر كس آنچه را فراهم كرده است و ستم نشوندf +بقرهوَإِن كَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَى مَیْسَرَةٍ وَأَن تَصَدَّقُواْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ و اگر تنگدست باشد پس مهلتى تا گشایش و تصدق كنید بهتر است شما را اگر بدانید AIبقرهفَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ فَأْذَنُواْ بِحَرْبٍ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَإِن تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُؤُوسُ أَمْوَالِكُمْ لاَ تَظْلِمُونَ وَلاَ تُظْلَمُونَ و اگر نكردید پس اعلام كنید جنگى را با خدا و پیمبرش و اگر توبه كردید شما را است سرمایه‏هاى شما نه ستم كنید و نه ستم كرده شوید oبقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَذَرُواْ مَا بَقِیَ مِنَ الرِّبَا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ اى آنان كه ایمان آوردید بترسید خدا را و رها كنید آنچه را به جاى مانده است از ربا اگر هستید مؤمنان‏)Sبقرهإِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ همانا آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند و بپا كردند نماز را و دادند زكات را ایشان را است پاداششان نزد پروردگارشان نه ترسى بر ایشان است و نه اندوهگین شوند "M_بقرهیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَلْیَكْتُب بَّیْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلاَ یَأْبَ كَاتِبٌ أَنْ یَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللّهُ فَلْیَكْتُبْ وَلْیُمْلِلِ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ یَبْخَسْ مِنْهُ شَیْئًا فَإن كَانَ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ سَفِیهًا أَوْ ضَعِیفًا أَوْ لاَ یَسْتَطِیعُ أَن یُمِلَّ هُوَ فَلْیُمْلِلْ وَلِیُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِیدَیْنِ من رِّجَالِكُمْ فَإِن لَّمْ یَكُونَا رَجُلَیْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاء أَن تَضِلَّ إْحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الأُخْرَى وَلاَ یَأْبَ الشُّهَدَاء إِذَا مَا دُعُواْ وَلاَ تَسْأَمُوْاْ أَن تَكْتُبُوْهُ صَغِیرًا أَو كَبِیرًا إِلَى أَجَلِهِ ذَلِكُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللّهِ وَأَقْومُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُواْ إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِیرُونَهَا بَیْنَكُمْ فَلَیْسَ عَلَیْكُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَكْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوْاْ إِذَا تَبَایَعْتُمْ وَلاَ یُضَآرَّ كَاتِبٌ وَلاَ شَهِیدٌ وَإِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَیُعَلِّمُكُمُ اللّهُ وَاللّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید هرگاه وام دهید یا گیرید تا سرآمدى نامبرده پس بنویسیدش و باید نویسد میان شما نویسنده‏اى به داد و نباید خوددارى كند نویسنده‏اى از آنكه بنویسد بدانسان كه خدا بیاموخته است او را پس بنویسد و املاء كند بر او آن كس كه بر او است حق و بترسد خدا را پروردگار خویش و نكاهد از آن چیزى و اگر آن كس كه بر او است حق كم خرد بود یا ناتوان یا نتوانست املاء كند پس املاء كند ولى او به داد و گواه گیرید دو گواه از مردان خویش را و اگر نبود دو مرد پس یك مرد و دو زن از آنان كه پسند كنید از گواهان تا چون فراموش كند یكى به یاد آردش دیگرى و خوددارى نكنند گواهان هرگاه خوانده شدند و خسته نشوید از نوشتن آن خرد یا كلان تا سرآمدش این است دادگرانه‏تر نزد خدا و استوارتر براى گواهى و نزدیكتر بدانكه شك نیارید مگر آنكه باشد داد ستدى جارى كه مى‏گردانیدش میان خویش كه نیست باكى بر شما ننوشتن آن و گواه گیرید گاهى كه داد ستد كنید و آزار نشود نویسنده‏اى و نه گواهى و اگر بكنید همانا آن نافرمانیى است از شما و بترسید خدا را و مى‏آموزدتان خدا و خدا است به هر چیز دانا . .+%1بقرهآمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَیْكَ الْمَصِیرُ ایمان آورده است پیمبر بدانچه فرستاده شده به سوى او از پروردگار خویش و مؤمنان هر كدام ایمان آوردند به خدا و فرشتگان او و كتابهاى او و پیمبران او فرق نگذاریم بین احدى از پیمبرانش و گفتند شنیدیم و فرمان بردیم آمرزشى از تو پروردگارا و به سوى تو است بازگشت‏$kبقرهلِّلَّهِ ما فِی السَّمَاواتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَإِن تُبْدُواْ مَا فِی أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحَاسِبْكُم بِهِ اللّهُ فَیَغْفِرُ لِمَن یَشَاء وَیُعَذِّبُ مَن یَشَاء وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ خدا را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و اگر آشكار كنید آنچه را در دلهاى شما است یا نهان داریدش حساب كند شما را بدان خدا پس بیامرزد هر كه را خواهد و عذاب كند هر كه را خواهد و خدا بر هر چیزى توانا است‏#Ceبقرهوَإِن كُنتُمْ عَلَى سَفَرٍ وَلَمْ تَجِدُواْ كَاتِبًا فَرِهَانٌ مَّقْبُوضَةٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُم بَعْضًا فَلْیُؤَدِّ الَّذِی اؤْتُمِنَ أَمَانَتَهُ وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ تَكْتُمُواْ الشَّهَادَةَ وَمَن یَكْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ و اگر بر سفرى باشید و نیابید نویسنده‏اى پس گروگانى به دست و اگر بسپرد یكى از شما به دیگرى پس باید بپردازد آن كس كه سپرده شده است سپرده خویش را و باید بترسد خدا را پروردگار خود و كتمان نكنید گواهى را و هر كس كتمان كند آن را همانا گنهكار است دلش و خدا بدانچه مى‏كنید دانا است‏  h i$m-+5آل عمرانهُوَ الَّذِی یُصَوِّرُكُمْ فِی الأَرْحَامِ كَیْفَ یَشَاء لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ اوست كه صورتگرى كند شما را در رحمها هرگونه كه خواهد نیست خدائى جز او عزتمند حكیم‏,+#Mآل عمرانإِنَّ اللّهَ لاَ یَخْفَىَ عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الأَرْضِ وَلاَ فِی السَّمَاء همانا خدا مخفى نیست بر او چیزى در زمین و نه در آسمان‏A++57آل عمرانمِن قَبْلُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ الْفُرْقَانَ إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ بِآیَاتِ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَاللّهُ عَزِیزٌ ذُو انتِقَامٍ از پیش حالى كه هدایتى است براى مردم و فرستاده است فرقان را همانا آنانكه كفر ورزیدند به آیتهاى خدا ایشان را است شكنجه‏اى سخت و خدا است عزتمند انتقام جوى‏!*++آل عمراننَزَّلَ عَلَیْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَأَنزَلَ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ فرستاده است بر تو نامه را به حقّ حالى كه تصدیق‏كننده آنچه پیش روى آن است و فرستاده است تورات و انجیل را:)+Kآل عمراناللّهُ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ خدا كه نیست خدائى جز او زنده پاینده‏(+ آل عمرانالم y'+_آل عمرانبسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشاینده مهربان‏&]Aبقرهلاَ یُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَیْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَیْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِینَ تكلیف نكند خدا كسى را جز به قدر طاقت او براى او است آنچه دست آورد اوست و بر او است آنچه دست آورده است پروردگارا مگیر بر ما اگر فراموش كردیم یا خطا كردیم پروردگارا بار مكن ما را گرانى چنانكه بار كردى آن را بر آنان كه پیش از ما بودند پروردگارا و نه تحمیل كن بر ما آنچه را بدان طاقتى نیست و ببخش بر ما و بیامرز ما را و رحم كن ما را توئى سرپرست ما پس یارى كن ما را بر گروه كافران‏  j9kdq3+ciآل عمران قُل لِّلَّذِینَ كَفَرُواْ سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمِهَادُ بگو بدانان كه كفر ورزیدند به زودى سركوب شوید و گرد آورده شوید به سوى دوزخ و چه زشت است آرامشگاه‏2+_آل عمران كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا فَأَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَاللّهُ شَدِیدُ الْعِقَابِ همچون شیوه آل فرعون و آنان كه پیش از ایشان بودند تكذیب كردند آیتهاى ما را پس گرفت خدا ایشان را به گناهانشان و خدا است سخت‏شكنجه‏J1+mآل عمران إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَن تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُم مِّنَ اللّهِ شَیْئًا وَأُولَـئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ آنان كه كفر ورزیدند بى‏نیاز نكندشان اموالشان و نه فرزندانشان از خدا به چیزى و ایشانند سوخت آتش‏u0+Uآل عمران رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِیَوْمٍ لاَّ رَیْبَ فِیهِ إِنَّ اللّهَ لاَ یُخْلِفُ الْمِیعَادَ پروردگارا همانا توئى گردآورنده مردم براى روزى كه نیست در آن شكى همانا خدا خلف نكند وعده را4/+?آل عمرانرَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ پروردگارا ملغزان دلهاى ما را پس از آنكه هدایت كردى ما را و ببخش ما را از نزد خود رحمتى كه توئى بسیار بخشنده‏.+ آل عمرانهُوَ الَّذِیَ أَنزَلَ عَلَیْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آیَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِینَ فی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاء تَأْوِیلِهِ وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا یَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ او است آنكه فرستاده است بر تو نامه را از آن است آیتهاى استوارى كه آنها است مادر كتاب و بخش دیگر متشابهات (ناهویدا) پس آنان كه در دلهاشان كجى است پیروى كنند آنچه را متشابه است از آن براى فتنه‏جوئى و از پى تاویل آن حالى كه نمى‏داند تاویل آن را جز خدا و فرورفتگان در علم گویند ایمان آوردیم بدان هر یك (همگى) از نزد پروردگار ما است و یادآور نشوند جز خردمندان‏ i s LIfiy9+Mآل عمرانشَهِدَ اللّهُ أَنَّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ وَالْمَلاَئِكَةُ وَأُوْلُواْ الْعِلْمِ قَآئِمَاً بِالْقِسْطِ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ گواهى داد خدا كه نیست خدائى جز او و فرشتگان و دانشمندان قیام‏كننده به داد نیست خداوندى جز او عزتمند حكیم‏Z8+آل عمرانالصَّابِرِینَ وَالصَّادِقِینَ وَالْقَانِتِینَ وَالْمُنفِقِینَ وَالْمُسْتَغْفِرِینَ بِالأَسْحَارِ آن شكیبایان و راستگویان و فروتنان و بخشایندگان و استغفاركنندگان در سحرها7+iآل عمرانالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ آنان كه گویند پروردگارا ایمان آوردیم پس بیامرز براى ما گناهان ما را و نگه دار ما را از عذاب آتش‏6+Qآل عمرانقُلْ أَؤُنَبِّئُكُم بِخَیْرٍ مِّن ذَلِكُمْ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَأَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ بگو آیا آگهیتان دهم به بهتر از این آنان را كه پرهیزكارند نزد پروردگارشان باغهائى است روان زیر آنها جویها جاودانند در آنها و زنانى پاك شده و خوشنودیى از خدا و خدا به بندگان است بینا#5+9wآل عمرانزُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِكَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ آراسته شد براى مردم دوستى شهوتها از زنان و فرزندان و پوستهاى گاو آكنده از زر و سیم و اسبان داغ‏دار و دامها و كشت این است بهره زندگانى دنیا و خدا است نزد او نكو بازگشتنگاه‏ 4+eآل عمران قَدْ كَانَ لَكُمْ آیَةٌ فِی فِئَتَیْنِ الْتَقَتَا فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَأُخْرَى كَافِرَةٌ یَرَوْنَهُم مِّثْلَیْهِمْ رَأْیَ الْعَیْنِ وَاللّهُ یُؤَیِّدُ بِنَصْرِهِ مَن یَشَاء إِنَّ فِی ذَلِكَ لَعِبْرَةً لَّأُوْلِی الأَبْصَارِ همانا شما را است آیتى در دو سپاه كه تلاقى كردند سپاهى كه نبرد مى‏كرد در راه خدا و دیگرى كه كافر بود مى‏دیدندشان دو برابر خویش به دیدن چشم و خدا است آنكه كمك كند به یارى خود هر كه را خواهد همانا در این است پندى از براى خردمندان یا بینایان‏ p  K-p9?+Uآل عمرانذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَیَّامًا مَّعْدُودَاتٍ وَغَرَّهُمْ فِی دِینِهِم مَّا كَانُواْ یَفْتَرُونَ این بدان است كه گفتند نرسد ما را آتش جز روزكى چند و بفریفتشان در دینشان آنچه دروغ مى‏بستند[>+ آل عمرانأَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ أُوْتُواْ نَصِیبًا مِّنَ الْكِتَابِ یُدْعَوْنَ إِلَى كِتَابِ اللّهِ لِیَحْكُمَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ یَتَوَلَّى فَرِیقٌ مِّنْهُمْ وَهُم مُّعْرِضُونَ آیا ندیدى آنان را كه داده شدند بهره‏اى را از كتاب خوانده مى‏شوند به كتاب خدا تا حكم كند میانشان پس پشت كنند گروهى از ایشان حالى كه روگردانندI=+uآل عمرانأُولَـئِكَ الَّذِینَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ آنانند كه تباه شد كارهاى ایشان در دنیا و آخرت و نیستشان یارانى‏n<+9 آل عمرانإِنَّ الَّذِینَ یَكْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَیَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ حَقٍّ وَیَقْتُلُونَ الِّذِینَ یَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ همانا آنان كه كفر ورزند به آیتهاى خدا و بكشند پیمبران را به ناحقّ و بكشند آنان را كه امر كنند به دادگرى از مردم پس آگهیشان ده به عذابى دردناك‏C;+Uآل عمرانفَإنْ حَآجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِیَ لِلّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ وَقُل لِّلَّذِینَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ وَالأُمِّیِّینَ أَأَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُواْ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا عَلَیْكَ الْبَلاَغُ وَاللّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ پس اگر با تو در ستیزند بگو روى آوردم به سوى خدا و آنكه مرا پیروى كرد و بگو بدانان كه داده شدند كتاب را و امیون (مادرزادگان یا ناخوانایان) آیا اسلام آوردید پس اگر اسلام آوردند همانا هدایت یافتند و اگر پشت كردند نیست بر تو جز رساندن و خدا به بندگان است بیناj:+)آل عمرانإِنَّ الدِّینَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِینَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ وَمَن یَكْفُرْ بِآیَاتِ اللّهِ فَإِنَّ اللّهِ سَرِیعُ الْحِسَابِ همانا دین نزد خدا اسلام است و اختلاف نكردند آنان كه داده شدند كتاب را مگر پس از آنكه بیامدشان علم به ستمگرى میان خویش و كسى كه كفر ورزد به آیتهاى خدا همانا خدا است شتابنده در حساب‏ 7 RfE+آل عمرانیَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُّحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِن سُوَءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَیْنَهَا وَبَیْنَهُ أَمَدًا بَعِیدًا وَیُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَاللّهُ رَؤُوفُ بِالْعِبَادِ روزى كه بیابد هر كس آنچه را كرده است از خوبى آماده و هر چه كرده است از بدى آرزو كند كاش میان او و میان آن مسافت دورى مى‏بود و بیم دهد شما را خدا از خویش و خداوند است به بندگان مهربان‏LD+]%آل عمرانقُلْ إِن تُخْفُواْ مَا فِی صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ یَعْلَمْهُ اللّهُ وَیَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأرْضِ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ بگو اگر پنهان سازید آنچه را در سینه‏هاى شما است یا آشكار كنید بداندش خدا و مى‏داند آنچه را در آسمانها است و آنچه در زمین و خدا بر هر چیزى توانا است‏C+wآل عمرانلاَّ یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِینَ أَوْلِیَاء مِن دُوْنِ الْمُؤْمِنِینَ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَیْسَ مِنَ اللّهِ فِی شَیْءٍ إِلاَّ أَن تَتَّقُواْ مِنْهُمْ تُقَاةً وَیُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللّهِ الْمَصِیرُ نگیرند مؤمنان كافران را دوستانى جز مؤمنان و آنكس كه بكند این كار را نیست از خدا در چیزى مگر آنكه پرهیز كنید از ایشان پرهیزى و بیم دهد شما را خدا از خویشتن و به سوى خدا است بازگشت‏UB+3aآل عمرانتُولِجُ اللَّیْلَ فِی الْنَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَتُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَتُخْرِجُ الَمَیَّتَ مِنَ الْحَیِّ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَیْرِ حِسَابٍ فرو برى شب را در روز و فرو برى روز را در شب و برون آرى زنده را از مرده و بیرون آورى مرده را از زنده و روزى دهى هر كه را خواهى بى‏شمارaA+cIآل عمرانقُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِی الْمُلْكَ مَن تَشَاء وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاء وَتُعِزُّ مَن تَشَاء وَتُذِلُّ مَن تَشَاء بِیَدِكَ الْخَیْرُ إِنَّكَ عَلَىَ كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ بگو بار خدایا دارنده پادشاهى (فرمانروائى) دهى پادشاهى را به هر كه خواهى و بستانیش از هر كه خواهى و عزیز گردانى هر كه را خواهى و خوار كنى هر كه را خواهى به دست تو است خیر همانا توئى بر همه چیز تواناE@+G-آل عمرانفَكَیْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِیَوْمٍ لاَّ رَیْبَ فِیهِ وَوُفِّیَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ پس چگونه است هنگامى كه گرد آوریمشان براى روزى كه نیست شكى در آن و داده شود به هر كس هر آنچه دست آورده است و ستم نشوند , 3M+C آل عمران&هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِیَّا رَبَّهُ قَالَ رَبِّ هَبْ لِی مِن لَّدُنْكَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّكَ سَمِیعُ الدُّعَاء اینجا خواند زكریا پروردگار خویش را گفت پروردگارا ببخش مرا از نزد خود نسلى پاكیزه كه توئى همانا شنونده دعاHL+C7آل عمران%فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِیَّا كُلَّمَا دَخَلَ عَلَیْهَا زَكَرِیَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقاً قَالَ یَا مَرْیَمُ أَنَّى لَكِ هَـذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ إنَّ اللّهَ یَرْزُقُ مَن یَشَاء بِغَیْرِ حِسَابٍ پس پذیرفتش خدا پذیرفتنى نكو و رویانیدش روئیدنى نكو و كفیلش ساخت زكریا را هرگاه درآمدى بر او زكریا در محراب یافتى نزدش روزیى گفتى اى مریم از كجا است تو را این گفتى آن از نزد خدا است همانا خداوند روزى دهد هر كه را خواهد بى‏شمارK+a1آل عمران$فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّی وَضَعْتُهَا أُنثَى وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَیْسَ الذَّكَرُ كَالأُنثَى وَإِنِّی سَمَّیْتُهَا مَرْیَمَ وِإِنِّی أُعِیذُهَا بِكَ وَذُرِّیَّتَهَا مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ و هنگامى كه بنهادش گفت پروردگارا همانا بنهادمش مادینه و خدا داناتر است بدانچه بنهاد و نیست نرینه مانند مادینه و همانا نامیدش مریم و پناه دادمش به تو خود و فرزندانش را از شیطان رانده شده‏jJ+!آل عمران#إِذْ قَالَتِ امْرَأَةُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَكَ مَا فِی بَطْنِی مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّی إِنَّكَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ هنگامى كه گفت زن عمران پروردگارا نذر كردم براى تو آنچه را در شكم دارم آزاد پس بپذیر از من همانا توئى شنواى دانا_I+cEآل عمران"ذُرِّیَّةً بَعْضُهَا مِن بَعْضٍ وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ نژادى كه بعضیشان از بعضى است و خدا شنواى دانا است‏KH+gآل عمران!إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِینَ همانا برگزید خدا آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان‏RG+oآل عمران قُلْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ فإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبُّ الْكَافِرِینَ بگو فرمان برید خدا و رسول را پس اگر پشت كردند همانا خدا دوست ندارد كافران راPF+i!آل عمرانقُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْكُمُ اللّهُ وَیَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ بگو اگر دوستدار خدائید مرا پیروى كنید تا دوست دارد شما را خدا و بیامرزد از گناهان شما و خدا است آمرزنده مهربان‏ < B p M&5<uU+Mآل عمران.وَیُكَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَكَهْلاً وَمِنَ الصَّالِحِینَ و سخن گوید مردم را در گهواره و در پیرى و از شایستگان‏hT+Cwآل عمران-إِذْ قَالَتِ الْمَلآئِكَةُ یَا مَرْیَمُ إِنَّ اللّهَ یُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ وَجِیهًا فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ هنگامى كه گفتند فرشتگان اى مریم همانا خدایت بشارت دهد به كلمه‏اى از خود نامش مسیح عیسى فرزند مریم آبرومندى در دنیا و آخرت و از مقربان‏S+gآل عمران,ذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْغَیْبِ نُوحِیهِ إِلَیكَ وَمَا كُنتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یُلْقُون أَقْلاَمَهُمْ أَیُّهُمْ یَكْفُلُ مَرْیَمَ وَمَا كُنتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یَخْتَصِمُونَ این از اخبار نهان است كه وحى فرستیمش به سوى تو و نبودى نزد آنان گاهى كه مى‏افكندند قلمهاى خویش را كه كدامین كفیل شوند مریم را و نبودى نزد ایشان گاهى كه ستیزه مى‏كردند#R+!آل عمران+یَا مَرْیَمُ اقْنُتِی لِرَبِّكِ وَاسْجُدِی وَارْكَعِی مَعَ الرَّاكِعِینَ اى مریم فروتن شو براى پروردگار خویش و سجود كن و ركوع كن با ركوع گزاران‏1Q+O}آل عمران*وَإِذْ قَالَتِ الْمَلاَئِكَةُ یَا مَرْیَمُ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاء الْعَالَمِینَ و هنگامى كه گفتند فرشتگان اى مریم همانا خداوندت برگزید و پاك ساخت و اختیار كرد تو را بر زنان جهانیان‏jP+ 5آل عمران)قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّیَ آیَةً قَالَ آیَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلاَثَةَ أَیَّامٍ إِلاَّ رَمْزًا وَاذْكُر رَّبَّكَ كَثِیرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِیِّ وَالإِبْكَارِ گفت پروردگارا قرار ده براى من آیتى گفت آیت تو آن است كه سخن نگوئى با مردم سه روز جز به رمز و یاد كن پروردگار خویش را بسیار و سپاس گزار به شامگاهان و بامدادNO+wآل عمران(قَالَ رَبِّ أَنَّىَ یَكُونُ لِی غُلاَمٌ وَقَدْ بَلَغَنِیَ الْكِبَرُ وَامْرَأَتِی عَاقِرٌ قَالَ كَذَلِكَ اللّهُ یَفْعَلُ مَا یَشَاء گفت پروردگارا چگونه مرا پسرى شود و رسیده است مرا پیرى و زنم نازا است گفت بدینگونه خدا مى‏كند هرچه را خواهد:N+a}آل عمران'فَنَادَتْهُ الْمَلآئِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرَابِ أَنَّ اللّهَ یُبَشِّرُكَ بِیَحْیَـى مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَسَیِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِیًّا مِّنَ الصَّالِحِینَ پس بانگ زدندش فرشتگان و او ایستاده بود به نماز در پرستشگاه كه خدایت مژده دهد به یحیى تصدیق‏كننده به كلمه‏اى از خدا و بزرگوارى (مهترى) و خویشتن نگهدار و پیمبرى از شایستگان‏ D YDo[+7آل عمران4فَلَمَّا أَحَسَّ عِیسَى مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنصَارِی إِلَى اللّهِ قَالَ الْحَوَارِیُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللّهِ آمَنَّا بِاللّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ و هنگامى كه احساس كرد عیسى از ایشان كفر را گفت كیستند یاران من به سوى خدا گفتند حواریون مائیم یاران خدا ایمان آوردیم به خدا و گواه باش كه مائیم مسلمانان‏Z+!qآل عمران3إِنَّ اللّهَ رَبِّی وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَـذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ همانا خدا است پروردگار من و شما پس بپرستیدش این است راهى راست‏Y+[آل عمران2وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَلِأُحِلَّ لَكُم بَعْضَ الَّذِی حُرِّمَ عَلَیْكُمْ وَجِئْتُكُم بِآیَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَأَطِیعُونِ و تصدیق‏كننده آنچه پیش روى من است از تورات و تا حلال كنم براى شما بعض آنچه حرام بوده است بر شما و آوردم شما را آیتى از پروردگار شما پس بترسید خدا را و مرا فرمان برید\X+7kآل عمران1وَرَسُولاً إِلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ أَنِّی قَدْ جِئْتُكُم بِآیَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ أَنِّی أَخْلُقُ لَكُم مِّنَ الطِّینِ كَهَیْئَةِ الطَّیْرِ فَأَنفُخُ فِیهِ فَیَكُونُ طَیْرًا بِإِذْنِ اللّهِ وَأُبْرِىءُ الأكْمَهَ والأَبْرَصَ وَأُحْیِی الْمَوْتَى بِإِذْنِ اللّهِ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِی بُیُوتِكُمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ و فرستاده‏اى به سوى بنى‏اسرائیل كه آوردم شما را آیتى از پروردگار شما كه مى‏آفرم براى شما از گل مانند پیكر پرنده و مى‏دمم در آن پس مى‏شود پرنده‏اى به اذن خدا و بهبودى دهم كور مادرزاد و پیس را و زنده كنم مردگان را به اذن خدا و آگهى دهم شما را از آنچه مى‏خورید و آنچه در خانه‏هاى خود نگه مى‏دارید همانا در این است آیتى براى شما اگر هستید مؤمنان‏cW+!آل عمران0وَیُعَلِّمُهُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ و بیاموزدش كتاب و حكمت و تورات و انجیل را\V+w+آل عمران/قَالَتْ رَبِّ أَنَّى یَكُونُ لِی وَلَدٌ وَلَمْ یَمْسَسْنِی بَشَرٌ قَالَ كَذَلِكِ اللّهُ یَخْلُقُ مَا یَشَاء إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ كُن فَیَكُونُ گفت پروردگارا چگونه باشدم فرزندى و به من نزدیك نشده است بشرى گفت بدینسان خدا بیافرد هرچه را خواهد چون بگذراند كارى را جز این نیست كه گویدش بشو پس بشود  w2,Pc+W3آل عمران<الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُن مِّن الْمُمْتَرِینَ حق از پروردگار تو است پس نباش از شك‏كنندگان‏Tb+آل عمران;إِنَّ مَثَلَ عِیسَى عِندَ اللّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثِمَّ قَالَ لَهُ كُن فَیَكُونُ همانا مثل عیسى نزد خدا مانند آدم است بیافریدش از خاك پس بدو گفت بشو پس شدa+{sآل عمران:ذَلِكَ نَتْلُوهُ عَلَیْكَ مِنَ الآیَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِیمِ این را همى‏خوانیمش بر تو از آیتها و یادداشت حكمت‏آمیز (استوار)7`+Cآل عمران9وَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ الظَّالِمِینَ و اما آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند پس سراسر دهد بدیشان پاداششان را و خدا نیست دوستدار ستمگران‏_+O'آل عمران8فَأَمَّا الَّذِینَ كَفَرُواْ فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِیدًا فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ پس آنان كه كفر ورزیدند عذابشان كنم عذابى سخت در دنیا و آخرت و نیستشان یارانى‏2^+#+آل عمران7إِذْ قَالَ اللّهُ یَا عِیسَى إِنِّی مُتَوَفِّیكَ وَرَافِعُكَ إِلَیَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذِینَ كَفَرُواْ وَجَاعِلُ الَّذِینَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِینَ كَفَرُواْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ ثُمَّ إِلَیَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَیْنَكُمْ فِیمَا كُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ هنگامى كه گفت خدا اى عیسى همانا بازگیرنده‏ام تو را و بالابرنده‏ام تو را به سوى خود و پاك‏كننده‏ام تو را از آنان كه كفر ورزیدند و گرداننده‏ام آنان را كه پیرویت كردند برتر از آنان كه كفر ورزیدند تا روز قیامت سپس به سوى من است بازگشت شما پس حكم كنم میان شما در آنچه بودید در آن اختلاف مى‏كردیدi]+iSآل عمران6وَمَكَرُواْ وَمَكَرَ اللّهُ وَاللّهُ خَیْرُ الْمَاكِرِینَ و مكر كردند و مكر كرد خدا و خدا است بهترین مكركنندگان‏b\+cKآل عمران5رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلَتْ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ پروردگارا ایمان آوردیم بدانچه فرستادى و پیروى كردیم پیمبر را پس بنویس ما را با گواهان‏ T B STj+U7آل عمرانCمَا كَانَ إِبْرَاهِیمُ یَهُودِیًّا وَلاَ نَصْرَانِیًّا وَلَكِن كَانَ حَنِیفًا مُّسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِینَ نبود ابراهیم یهود و نه ترسائى و لیكن بود یكتاپرستى مسلمان و نبود از شرك ورزندگان‏i+?Mآل عمرانBهَاأَنتُمْ هَؤُلاء حَاجَجْتُمْ فِیمَا لَكُم بِهِ عِلمٌ فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِیمَا لَیْسَ لَكُم بِهِ عِلْمٌ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ اینك شما ستیزه كردید در آنچه شما را است علمى بدان پس چرا ستیزه كنید در آنچه نیستتان علمى بدان و خدا مى‏داند و شما نمى‏دانید\h+ آل عمرانAیَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تُحَآجُّونَ فِی إِبْرَاهِیمَ وَمَا أُنزِلَتِ التَّورَاةُ وَالإنجِیلُ إِلاَّ مِن بَعْدِهِ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ اى اهل كتاب چرا ستیزه كنید در ابراهیم حالى كه فرستاده نشده است تورات و انجیل مگر پس از او آیا تعقّل نمى‏كنیدqg+uWآل عمران@قُلْ یَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى كَلَمَةٍ سَوَاء بَیْنَنَا وَبَیْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ وَلاَ نُشْرِكَ بِهِ شَیْئًا وَلاَ یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُولُواْ اشْهَدُواْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ بگو اى اهل كتاب بیائید به سوى سخنى یكسان میان ما و شما كه نپرستیم جز خدا را و انباز وى نگردانیم چیزى را و نگیرد بعضى از ما بعضى را خدایانى جز خدا پس اگر پشت كردند بگوئید گواه باشید كه مائیم مسلمانان‏kf+iWآل عمران?فَإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِالْمُفْسِدِینَ پس اگر روى برگردانیدند همانا خدا دانا است به تبهكاران‏|e+?#آل عمران>إِنَّ هَـذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَمَا مِنْ إِلَـهٍ إِلاَّ اللّهُ وَإِنَّ اللّهَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ همانا این است داستانهاى حقّ و نیست خدائى جز خدا و همانا خدا است عزتمند حكیم‏:d+gwآل عمران=فَمَنْ حَآجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةُ اللّهِ عَلَى الْكَاذِبِینَ پس هر كه بستیزد با تو در آن از پس آنچه بیامده است تو را از دانش بگو بیائید بخوانیم فرزندان ما و فرزندان شما را و زنان ما و زنان شما را و ما خود و شما خویش را سپس نفرین كنیم پس بگردانیم لعنت خدا را بر دروغگویان‏  l S +q+ آل عمرانJیَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن یَشَاء وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ مخصوص گرداند به رحمت خود هر كه را خواهد و خدا است دارنده فضلى بزرگ‏|p+ Yآل عمرانIوَلاَ تُؤْمِنُواْ إِلاَّ لِمَن تَبِعَ دِینَكُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَى هُدَى اللّهِ أَن یُؤْتَى أَحَدٌ مِّثْلَ مَا أُوتِیتُمْ أَوْ یُحَآجُّوكُمْ عِندَ رَبِّكُمْ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِیَدِ اللّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاء وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ و ایمان نیارید جز براى آنكو پیروى كرده است كیش شما را بگو همانا هدایت خدا است هدایت تا نبادا داده شود كسى مانند آنچه داده شدید یا بستیزند با شما نزد پروردگارتان بگو همانا فزونى به دست خدا است دهدش به هر كه خواهد و خدا است گشایشمند دانا)o+kQآل عمرانHوَقَالَت طَّآئِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُواْ بِالَّذِیَ أُنزِلَ عَلَى الَّذِینَ آمَنُواْ وَجْهَ النَّهَارِ وَاكْفُرُواْ آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ و گفتند گروهى از اهل كتاب ایمان آرید بدانچه فرستاده شده است بر آنان كه ایمان آوردند آغاز روز و كفر ورزید آخر آن شاید بازگردندwn+9آل عمرانGیَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ اى اهل كتاب چگونه مى‏پوشانید حقّ را به باطل و نهان مى‏دارید حقّ را و خود مى‏دانیدm+/eآل عمرانFیَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ اى اهل كتاب چرا كفر مى‏ورزید به آیتهاى خدا و شما خود گواهید"l+Ckآل عمرانEوَدَّت طَّآئِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ یُضِلُّونَكُمْ وَمَا یُضِلُّونَ إِلاَّ أَنفُسَهُمْ وَمَا یَشْعُرُونَ دوست داشتند گروهى از اهل كتاب كاش گمراه مى‏كردند شما را و گمراه نكنند جز خویشتن را و درنمى یابندjk+ 3آل عمرانDإِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَهَـذَا النَّبِیُّ وَالَّذِینَ آمَنُواْ وَاللّهُ وَلِیُّ الْمُؤْمِنِینَ همانا سزاوارترین مردم به ابراهیم آنانند كه پیرویش كردند و این پیمبر و آنان كه ایمان آوردند و خدا است سرپرست مؤمنان‏  w@Bv+Qآل عمرانOمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن یُؤْتِیَهُ اللّهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ یَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُواْ عِبَادًا لِّی مِن دُونِ اللّهِ وَلَـكِن كُونُواْ رَبَّانِیِّینَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ نبوده است براى بشرى كه بدهدش خدا كتاب و حكم و پیمبرى را سپس به مردم گوید باشید بندگان من جز خدا و لیكن باشید خدایگان (یا دانشمندان دین یا پرورش‏دهندگان) بدانچه آموزید كتاب را و بدانچه درس فراگیرید&u+آل عمرانNوَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِیقًا یَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُم بِالْكِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْكِتَابِ وَیَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ وَیَقُولُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ و همانا از ایشان است گروهى كه گردانند زبانهاى خویش را به كتاب تا پنداریدش از كتاب و نیست آن از كتاب و گویند آن از نزد خدا است و نیست آن از نزد خدا و گویند بر خدا دروغ را و خود مى‏دانند3t+Aآل عمرانMإِنَّ الَّذِینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللّهِ وَأَیْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِیلاً أُوْلَـئِكَ لاَ خَلاَقَ لَهُمْ فِی الآخِرَةِ وَلاَ یُكَلِّمُهُمُ اللّهُ وَلاَ یَنظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلاَ یُزَكِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ همانا آنان كه بفروشند پیمان خدا و سوگندهاى خویش را به بهائى اندك آنان را نیست بهره‏اى در آخرت و سخن نگوید با ایشان خدا و ننگرد بدیشان روز قیامت و نه پاك سازدشان و براى ایشان است عذابى دردناك‏4s+/#آل عمرانLبَلَى مَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ وَاتَّقَى فَإِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ بلكه آن كس كه وفا كند به عهد خود و بپرهیزد همانا خدا است دوستدار پرهیزكاران‏Mr+آل عمرانKوَمِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطَارٍ یُؤَدِّهِ إِلَیْكَ وَمِنْهُم مَّنْ إِن تَأْمَنْهُ بِدِینَارٍ لاَّ یُؤَدِّهِ إِلَیْكَ إِلاَّ مَا دُمْتَ عَلَیْهِ قَآئِمًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَیْسَ عَلَیْنَا فِی الأُمِّیِّینَ سَبِیلٌ وَیَقُولُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ و از اهل كتاب است آنكه اگر بسپرى بدو پوست گاوى آكنده از زر بازگرداندش به تو و از ایشان است آنكه اگر دینارى بدو سپرى بازش نگرداند به تو مگر آنچه پیوسته بر آن ایستاده باشى این بدان است كه گفتند نیست بر ما در اُمیّین (مادرزادگان یا ناخوانایان) راهى و گویند بر خدا دروغ را و خود مى‏دانند  ^t|+Cآل عمرانUوَمَن یَبْتَغِ غَیْرَ الإِسْلاَمِ دِینًا فَلَن یُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِی الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِینَ و هر كس بخواهد جز اسلام دینى را هرگز پذیرفته نشود از او و او است در آخرت از زیانكاران‏{+S7آل عمرانTقُلْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ عَلَیْنَا وَمَا أُنزِلَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ وَالأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِیَ مُوسَى وَعِیسَى وَالنَّبِیُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ بگو ایمان آوردیم به خدا و آنچه بر ما فرود آمد و آنچه فرود آمد بر ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب و اسباط و آنچه داده شدند موسى و عیسى و پیمبران از پروردگارشان فرق نگذاریم میان هیچكدام از ایشان و مائیم براى او اسلام‏آرندگان‏fz+aUآل عمرانSأَفَغَیْرَ دِینِ اللّهِ یَبْغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَإِلَیْهِ یُرْجَعُونَ پس آیا جز دین خدا را خواهند و براى او اسلام آورده است هر كه در آسمانها و زمین است خواه و ناخواه و به سوى او بازگردانیده مى‏شوندgy+wAآل عمرانRفَمَن تَوَلَّى بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ و آن كس كه روى گرداند پس از این آنانند نافرمانان‏Jx+kآل عمرانQوَإِذْ أَخَذَ اللّهُ مِیثَاقَ النَّبِیِّیْنَ لَمَا آتَیْتُكُم مِّن كِتَابٍ وَحِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءكُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنصُرُنَّهُ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَى ذَلِكُمْ إِصْرِی قَالُواْ أَقْرَرْنَا قَالَ فَاشْهَدُواْ وَأَنَاْ مَعَكُم مِّنَ الشَّاهِدِینَ و هنگامى كه برگرفت خدا پیمان پیمبران را كه آنچه آوردم شما را از كتاب و حكمت پس آمد شما را فرستاده‏اى تصدیق‏كننده آنچه با شما است البته بدو ایمان آرید و البته یاریش كنید گفت آیا اقرار كردید و گرفتید بر این پیمان مرا گفتند اقرار كردیم گفت پس گواه باشید و منم با شما از گواهان‏gw+!آل عمرانPوَلاَ یَأْمُرَكُمْ أَن تَتَّخِذُواْ الْمَلاَئِكَةَ وَالنِّبِیِّیْنَ أَرْبَابًا أَیَأْمُرُكُم بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ و نفرماید شما را كه برگیرید فرشتگان و پیمبران را خدایانى آیا فرمان دهد شما را به كفر پس از آنكه هستید مسلمانان‏  V D B.+ =آل عمران]كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِـلاًّ لِّبَنِی إِسْرَائِیلَ إِلاَّ مَا حَرَّمَ إِسْرَائِیلُ عَلَى نَفْسِهِ مِن قَبْلِ أَن تُنَزَّلَ التَّوْرَاةُ قُلْ فَأْتُواْ بِالتَّوْرَاةِ فَاتْلُوهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ همه خوراكها حلال بود براى بنى‏اسرائیل جز آنچه حرام كرد اسرائیل بر خویشتن پیش از آنكه نازل شود تورات بگو بیارید تورات را پس بخوانیدش اگر هستید راستگویان‏+?Oآل عمران\لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَیْءٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ هرگز به نیكى نرسید تا بدهید از آنچه دوست دارید و آنچه مى‏دهید همانا خداوند است بدان داناR+]1آل عمران[إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ وَمَاتُواْ وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَن یُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِم مِّلْءُ الأرْضِ ذَهَبًا وَلَوِ افْتَدَى بِهِ أُوْلَـئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ همانا آنان كه كفر ورزیدند و مُردند حالى كه كافرند هرگز قبول نشود از یكى از ایشان سراسر زمین آكنده از زر و گرچه فدیه دهد آن را به جاى خویش آنان را است عذابى دردناك و نیست براى ایشان یارانى‏\+}%آل عمرانZإِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ بَعْدَ إِیمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الضَّآلُّونَ همانا آنان كه كفر ورزیدند پس از ایمانشان سپس فزونى گرفتند در كفر هرگز پذیرفته نشود توبه ایشان و آنانند گمراهان‏H+W#آل عمرانYإِلاَّ الَّذِینَ تَابُواْ مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُواْ فَإِنَّ الله غَفُورٌ رَّحِیمٌ مگر آنان كه توبه كردند پس از این و اصلاح كردند كه خداوند است آمرزنده مهربان‏+#cآل عمرانXخَالِدِینَ فِیهَا لاَ یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلاَ هُمْ یُنظَرُونَ جاودانند در آن كاسته نشود از ایشان عذاب و نه مهلت داده شوندJ~+{آل عمرانWأُوْلَـئِكَ جَزَآؤُهُمْ أَنَّ عَلَیْهِمْ لَعْنَةَ اللّهِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ آنان را پاداش آن است كه بر ایشان است لعنت خدا و فرشتگان و مردم همگى‏X}+}آل عمرانVكَیْفَ یَهْدِی اللّهُ قَوْمًا كَفَرُواْ بَعْدَ إِیمَانِهِمْ وَشَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَجَاءهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ چگونه هدایت كند خدا قومى را كه كافر شدند پس از ایمانشان و گواهى دادند كه پیغمبر است حقّ و بیامدشان نشانیها و خدا نیست هدایت‏كننده گروه ستمكاران‏ r i )rA +C)آل عمرانeوَكَیْفَ تَكْفُرُونَ وَأَنتُمْ تُتْلَى عَلَیْكُمْ آیَاتُ اللّهِ وَفِیكُمْ رَسُولُهُ وَمَن یَعْتَصِم بِاللّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و چگونه كفر ورزید و بر شما خوانده مى‏شود آیتهاى خدا و در میان شما است فرستاده او و آن كس كه نگهدارى از خدا خواهد همانا هدایت شده است به سوى راهى راست‏g +)آل عمرانdیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوَاْ إِن تُطِیعُواْ فَرِیقًا مِّنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ یَرُدُّوكُم بَعْدَ إِیمَانِكُمْ كَافِرِینَ اى گروه مؤمنان اگر فرمان برید گروهى را از آنان كه داده شدستند كتاب را برمى‏گردانند شما را پس از ایمانتان كافران‏! +Q[آل عمرانcقُلْ یَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَهَا عِوَجًا وَأَنتُمْ شُهَدَاء وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ بگو اى اهل كتاب چرا باز مى‏دارید از راه خدا آن را كه ایمان آورده است خواهیدش كج و شما خود گواهید و نیست خدا غافل از آنچه مى‏كنید^ +'آل عمرانbقُلْ یَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَاللّهُ شَهِیدٌ عَلَى مَا تَعْمَلُونَ بگو اى اهل كتاب چرا كفر مى‏ورزید به آیتهاى خدا و خدا گواه است بر آنچه مى‏كنیدM+آل عمرانaفِیهِ آیَاتٌ بَیِّـنَاتٌ مَّقَامُ إِبْرَاهِیمَ وَمَن دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا وَلِلّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَیْهِ سَبِیلاً وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ الله غَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ در آن است آیتهاى تابناك مقام ابراهیم و كسى كه درآیدش ایمن باشد و خدا را است بر مردم حجّ خانه آن كس كه بتواند به سویش راهى و آن كس كه كفر ورزد همانا خدا بى‏نیاز است از جهانیان‏k+iWآل عمران`إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِّلْعَالَمِینَ همانا نخست خانه كه بپا شد براى مردم آن است كه در مكّه است فرخنده‏اى و هدایتى براى جهانیان‏h+sGآل عمران_قُلْ صَدَقَ اللّهُ فَاتَّبِعُواْ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِینَ بگو راست گفته است خدا پس پیروى كنید ملت ابراهیم یكتاپرست را و نبوده است از شرك‏ورزان‏'+cUآل عمران^فَمَنِ افْتَرَىَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ مِن بَعْدِ ذَلِكَ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ پس آن كس كه دروغ بندد بر خدا پس از این آنانند ستمكاران‏ ? 5Mr?[+{%آل عمرانlتِلْكَ آیَاتُ اللّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْكَ بِالْحَقِّ وَمَا اللّهُ یُرِیدُ ظُلْمًا لِّلْعَالَمِینَ این است آیتهاى خدا كه خوانیمش بر تو به حقّ و نیست خدا خواهان ستمى بر جهانیان‏T+U=آل عمرانkوَأَمَّا الَّذِینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِی رَحْمَةِ اللّهِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ و اما آنان كه سفید شده است رویهاى ایشان پس در رحمت خداوندند ایشانند در آن جاودانان‏x+ Oآل عمرانjیَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكْفَرْتُم بَعْدَ إِیمَانِكُمْ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ روزى كه سفید شوند رویهائى و سیاه شوند رویهائى پس آنان كه سیاه شده است رویهاى ایشان آیا كفر ورزیدید پس از ایمان خود پس بچشید عذاب را بدانچه بودید كفر مى‏ورزیدیدW+آل عمرانiوَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِینَ تَفَرَّقُواْ وَاخْتَلَفُواْ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَأُوْلَـئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ و نباشید مانند آنان كه پراكنده شدند و اختلاف كردند پس از آنكه بیامدشان نشانیها و از براى آنان است عذابى سخت‏d+5}آل عمرانhوَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ و باید باشد از شما گروهى كه دعوت‏كنند به نیكى و امركنند به خوبى و نهى‏كنند از بدى و آنانند رستگاران‏S+U;آل عمرانgوَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَكُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ و چنگ زنید به رشته خدا همگى و پراكنده نشوید و یاد آرید نعمت خدا را بر شما هنگامى كه بودید دشمنان پس الفت افكند میان دلهاى شما تا شدید به نعمت او برادران و بودید بر كنار گودالى از آتش پس رهانید شما را از آن چنین بیان كند خدا براى شما آیتهاى خویش را شاید هدایت یابیدp +/آل عمرانfیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ اى گروه مؤمنان بترسید خدا را حقّ ترسیدنش و نمیرید جز آنكه باشید مسلمانان‏ = H ]=Z+آل عمرانrیُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَیُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَأُوْلَـئِكَ مِنَ الصَّالِحِینَ ایمان آورند به خدا و روز آخر و امر مى‏كنند به معروف و نهى مى‏كنند از منكر و بر همدیگر پیشى مى‏گیرند در شتافتن به سوى خوبیها و آنانند از شایستگان‏>+Iآل عمرانqلَیْسُواْ سَوَاء مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَآئِمَةٌ یَتْلُونَ آیَاتِ اللّهِ آنَاء اللَّیْلِ وَهُمْ یَسْجُدُونَ نیستند یكسان از اهل كتابند گروهى ایستاده نمازگزار مى‏خوانند آیتهاى خدا را اثنار شب و ایشانند سجده‏كنندگان‏m+/آل عمرانpضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ أَیْنَ مَا ثُقِفُواْ إِلاَّ بِحَبْلٍ مِّنْ اللّهِ وَحَبْلٍ مِّنَ النَّاسِ وَبَآؤُوا بِغَضَبٍ مِّنَ اللّهِ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُواْ یَكْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَیَقْتُلُونَ الأَنبِیَاء بِغَیْرِ حَقٍّ ذَلِكَ بِمَا عَصَوا وَّكَانُواْ یَعْتَدُونَ زده شد بر ایشان خوارى هر كجا یافت شوند مگر با رشته‏اى از خدا و رشته‏اى از مردم و گرفتار شدند به خشمى از خدا یا آوردند خشمى از خدا و افكنده شد بر ایشان پریشانى این بدان بود كه كفر مى‏ورزیدند به آیتهاى خدا و مى‏كشتند پیمبران را به ناحق این بدان شد كه عصیان ورزیدند و بودند تجاوز كنندگان‏v+{[آل عمرانoلَن یَضُرُّوكُمْ إِلاَّ أَذًى وَإِن یُقَاتِلُوكُمْ یُوَلُّوكُمُ الأَدُبَارَ ثُمَّ لاَ یُنصَرُونَ هرگز به شما آسیبى نرسانند جز آزارى و اگر جنگ‏كنند با شما پشت به سوى شماكنند و سپس یارى نشوندd+{7آل عمرانnكُنتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَیْرًا لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ بودید بهترین امتى كه برون آورده شدید براى مردم امر مى‏كنید به نیكى و نهى مى‏كنید از زشتى و ایمان مى‏آورید به خدا و اگر ایمان مى‏آوردند اهل كتاب همانا بهتر بود ایشان را از ایشانند ایمان آرندگانى و بیشتر ایشانند نافرمانان‏L+G;آل عمرانmوَلِلّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَإِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأُمُورُ و براى خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و به سوى خدا بازگردانیده شوند امور  :+Wآل عمرانwهَاأَنتُمْ أُوْلاء تُحِبُّونَهُمْ وَلاَ یُحِبُّونَكُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّهِ وَإِذَا لَقُوكُمْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْاْ عَضُّواْ عَلَیْكُمُ الأَنَامِلَ مِنَ الْغَیْظِ قُلْ مُوتُواْ بِغَیْظِكُمْ إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ اینك شما دوست دارید ایشان را و دوست ندارند شما را و ایمان مى‏آورید به كتاب همه آن و هرگاه ملاقات‏كنند شما را گویند ایمان آوردیم و هرگاه به خلوت روند سرانگشت خشم بر شما به دندان گزند بگو بمیرید به خشم خود همانا خدا دانا است بدانچه در سینه‏ها است‏\+SOآل عمرانvیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لاَ یَأْلُونَكُمْ خَبَالاً وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاء مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَیَّنَّا لَكُمُ الآیَاتِ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ اى گروه مؤمنان نگیرید همدستانى جز از خویش اطرافیان از غیر از خویش انتخاب نكنید كه در آشفتگى شما فروگزار نكنند آنان دوست داشتند رنج شما را همانا كینه از دهانهاى آنان هویدا است و آنچه نهان كند سینه‏هاى ایشان بزرگتر است همانا بیان كردیم آیتها را براى شما اگر تعقل كنید+ آل عمرانuمَثَلُ مَا یُنفِقُونَ فِی هِـذِهِ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا كَمَثَلِ رِیحٍ فِیهَا صِرٌّ أَصَابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ فَأَهْلَكَتْهُ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللّهُ وَلَـكِنْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ مثل آنچه انفاق‏كنند در این زندگانى دنیا مانند بادى است كه در آن است سرمائى سخت وزیده باشد به كشتزار گروهى كه خویشتن را ستم كردند پس نابودش ساخته باشد و خدا ستم بر آنان نكرد و لیكن بودند خویشتن را ستم‏كنندگان‏+a9آل عمرانtإِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَن تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُم مِّنَ اللّهِ شَیْئًا وَأُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ همانا آنان كه كفر ورزیدند بى‏نیازشان نكند اموالشان و نه اولادشان از خدا به چیزى و آنانند یاران آتش در آنند جاودانان‏2+C آل عمرانsوَمَا یَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ فَلَن یُكْفَرُوْهُ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِالْمُتَّقِینَ و آنچه‏كنند از نیكى ناسپاس نمانند بدان و خدا دانا است به پرهیزكاران‏  ? gkfP&+_+آل عمرانلِیَقْطَعَ طَرَفًا مِّنَ الَّذِینَ كَفَرُواْ أَوْ یَكْبِتَهُمْ فَیَنقَلِبُواْ خَآئِبِینَ تا ببرد دنباله آنان را كه كفر ورزیدند یا سركوبشان سازد تا بازگردند زیانكاران‏%+Uآل عمران~وَمَا جَعَلَهُ اللّهُ إِلاَّ بُشْرَى لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُم بِهِ وَمَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ و نگردانید آن را خدا جز بشارتى براى شما و تا آرام گیرد دلهاى شما بدان حالى كه نیست یارى پیروزى جز از نزد پروردگار عزتمند حكیم‏-$++آل عمران}بَلَى إِن تَصْبِرُواْ وَتَتَّقُواْ وَیَأْتُوكُم مِّن فَوْرِهِمْ هَـذَا یُمْدِدْكُمْ رَبُّكُم بِخَمْسَةِ آلافٍ مِّنَ الْمَلآئِكَةِ مُسَوِّمِینَ بلكه اگر بردبارى گزینید و پرهیزكارى كنید و بر شما درآیند به زودى هم اكنون كمك فرستد شما را پروردگار شما به پنج هزار تن از فرشتگان نشان دارندگان‏G#+[آل عمران|إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِینَ أَلَن یَكْفِیكُمْ أَن یُمِدَّكُمْ رَبُّكُم بِثَلاَثَةِ آلاَفٍ مِّنَ الْمَلآئِكَةِ مُنزَلِینَ هنگامى كه مى‏گفتى به مؤمنان آیا بس نیست شما را كه كمك فرستد شما را پروردگار شما به سه هزار فرشته فرودآوردگان‏n"+Aآل عمران{وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّهُ بِبَدْرٍ وَأَنتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و همانا یارى كرد شما را خدا در بدر حالى كه خوار بودید پس بترسید خدا را شاید شكر گزارید.!+Eآل عمرانzإِذْ هَمَّت طَّآئِفَتَانِ مِنكُمْ أَن تَفْشَلاَ وَاللّهُ وَلِیُّهُمَا وَعَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ هنگامى كه آهنگ كردند دو گروه از شما كه سست شوند و خدا است سرپرست آنان و بر خدا باید توكل‏كننده مؤمنان‏0 +7آل عمرانyوَإِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّىءُ الْمُؤْمِنِینَ مَقَاعِدَ لِلْقِتَالِ وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ و هنگامى كه بامداد كردى از نزد خاندان خویش برون شدى و مؤمنان را در مواضع خود جاى مى‏دادى براى جنگ و خدا است شنواى دانا=+Oآل عمرانxإِن تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِن تُصِبْكُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَحُواْ بِهَا وَإِن تَصْبِرُواْ وَتَتَّقُواْ لاَ یَضُرُّكُمْ كَیْدُهُمْ شَیْئًا إِنَّ اللّهَ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ اگر به شما خوبیى رسد ناخوش دارندش و اگر بدى به شما رسد شاد شوند بدان و اگر شكیبا شوید و پرهیزكارى كنید آیان نرساند نیرنگ ایشان شما را به چیزى همانا خدا است بدانچه‏كنند فراگیرنده‏   E s/+/Yآل عمرانأُوْلَـئِكَ جَزَآؤُهُم مَّغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ آنان را پاداش آمرزشى است از پروردگارشان و باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانند در آنها و چه نیكو است پاداش عمل كنندگان‏V.++iآل عمرانوَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَمَن یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَلَمْ یُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ یَعْلَمُونَ و آنان كه هرگاه فحشائى كنند یا بر خود ستم كنند یاد خدا كنند و آمرزش گناهان خویش خواهند و كیست كه بیامرزد گناهان را جز خدا و اصرار نكنند بر آنچه كرده‏اند و خود مى‏دانندz-+Mآل عمرانالَّذِینَ یُنفِقُونَ فِی السَّرَّاء وَالضَّرَّاء وَالْكَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ آنان كه انفاق مى‏كنند مال خود را هنگام گشایش و تنگدستى و خشم فروخورندگان و گذشت كنندگان از مردم و خدا دوست دارد نكوكاران را>,+Gآل عمرانوَسَارِعُواْ إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ و بشتابید به سوى آمرزشى از پروردگار خود و بهشتى كه فراخیش پهناى آسمانها و زمین است آماده است براى پرهیزكاران‏N++gآل عمرانوَأَطِیعُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ و فرمان برید خدا و رسول را شاید رحم شویدU*+[7آل عمرانوَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِی أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِینَ و بترسید آتشى را كه آماده شده است براى كافران‏$)+cMآل عمرانیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ الرِّبَا أَضْعَافًا مُّضَاعَفَةً وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ اى آنان كه ایمان آوردید نخورید ربا را سودهائى چند برابر و بترسید خدا را شاید رستگار شویدT(+Q?آل عمرانوَلِلّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ یَغْفِرُ لِمَن یَشَاء وَیُعَذِّبُ مَن یَشَاء وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ خداى را است آنچه در آسمانها است و آنچه در زمین بیامرزد هر كه را خواهد و عذاب كند هر كه را خواهد و خدا است آمرزنده مهربان‏^'+#آل عمرانلَیْسَ لَكَ مِنَ الأَمْرِ شَیْءٌ أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ أَوْ یُعَذَّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ نیست تو را از امر چیزى یا بپذیرد توبه آنان را یا عذابشان كند آنانند ستمگران‏ a \ > 8CcJ7+O-آل عمرانوَمَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَن یَنقَلِبْ عَلَىَ عَقِبَیْهِ فَلَن یَضُرَّ اللّهَ شَیْئًا وَسَیَجْزِی اللّهُ الشَّاكِرِینَ و نیست محمد «ص» مگر پیمبرى كه بگذشته است پیش از او پیمبرانى پس آیا اگر بمیرد یا كشته شود بازگردید بر پاشنه‏هاى خویش و آن كس كه برگردد بر پاشنه‏هاى خود همانا آیان نرساند خدا را به چیزى و به زودى پاداش دهد خدا به شكرگزاران‏6+!iآل عمرانوَلَقَدْ كُنتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِن قَبْلِ أَن تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَأَیْتُمُوهُ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ و همانا شما بودید كه آرزوى مرگ مى‏كردید پیش از آنكه بدان رسید اكنون دیدید آن را و شمائید نگران‏\5+[Eآل عمرانأَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُواْ الْجَنَّةَ وَلَمَّا یَعْلَمِ اللّهُ الَّذِینَ جَاهَدُواْ مِنكُمْ وَیَعْلَمَ الصَّابِرِینَ یا پنداشته‏اید كه به بهشت درمى آیید و هنوز ندانسته است خدا آنان را كه كوشیدند جهاد كردند از شما و نشناخته است بردباران راq4+Eآل عمرانوَلِیُمَحِّصَ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ وَیَمْحَقَ الْكَافِرِینَ و تا پاك سازد خدا مؤمنان را و تباه گرداند كافران را3+93آل عمرانإِن یَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِّثْلُهُ وَتِلْكَ الأیَّامُ نُدَاوِلُهَا بَیْنَ النَّاسِ وَلِیَعْلَمَ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ وَیَتَّخِذَ مِنكُمْ شُهَدَاء وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ الظَّالِمِینَ اگر شما را گزندى رسد همانا دشمن را رسیده است گزندى همانند آن و این روزگار مى‏گردانیمش میان مردم و تا خدا بداند آنان را كه ایمان آوردند و تا بگیرد از شما گواهانى و خدا دوست ندارد ستمگران را2+7eآل عمرانوَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ سست نشوید و اندوهگین نباشید و شما برترید اگر هستید مؤمنان‏1+}mآل عمرانهَـذَا بَیَانٌ لِّلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِّلْمُتَّقِینَ این بیانى است براى مردم و راهنمائى و اندرزى براى پرهیزكاران‏0++sآل عمرانقَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِیرُواْ فِی الأَرْضِ فَانْظُرُواْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذَّبِینَ همانا بگذشت پیش از شما ملتهائى پس بگردید در زمین و بنگرید چگونه بود فرجام ناباوران تكذیب كنندگان‏ o D o>+آل عمرانسَنُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ كَفَرُواْ الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُواْ بِاللّهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِینَ بزودى افكنیم در دلهاى آنان كه كفر ورزیدند هراس را بدانچه شریك گردانیدند با خدا آن را كه فرو نفرستاده است بدان فرمانروائى و جایگاه ایشان آتش است و چه زشت است جایگاه ستمكاران‏]=+QQآل عمرانبَلِ اللّهُ مَوْلاَكُمْ وَهُوَ خَیْرُ النَّاصِرِینَ بلكه خدا است سرپرست شما و او است بهترین یارى كنندگان‏Y<+o+آل عمرانیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوَاْ إِن تُطِیعُواْ الَّذِینَ كَفَرُواْ یَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ فَتَنقَلِبُواْ خَاسِرِینَ اى گروه مؤمنان اگر اطاعت كنید آنان را كه كفر ورزیدند برگردانند شما را بر پاشنه‏هاى شما پس بازمى گردید زیانكاران‏X;+yآل عمرانفَآتَاهُمُ اللّهُ ثَوَابَ الدُّنْیَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الآخِرَةِ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ پس بدیشان داد خدا اجر دنیا و پاداش نكوى آخرت را و خدا است دوستدار نكوكاران‏o:+ ;آل عمرانوَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِی أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِینَ و نبود سخن ایشان جز آنكه گفتند پروردگارا بیامرز از براى ما گناهان ما و فزون رفتن ما را در كار خویش و استوار دار پایهاى ما را و یارى كن ما را بر گروه كافران‏/9+3آل عمرانوَكَأَیِّن مِّن نَّبِیٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ كَثِیرٌ فَمَا وَهَنُواْ لِمَا أَصَابَهُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا اسْتَكَانُواْ وَاللّهُ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ و چه بسا پیمبرى كه همراهش كارزار كردند گروندگانى بسیار پس نه سست شدند از آنچه بدیشان رسید در راه خدا و نه ناتوان شدند و نه سرافكندگى به خود گرفتند و خدا است دوست دار پایدارى كنان‏88+y_آل عمرانوَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلاَّ بِإِذْنِ الله كِتَابًا مُّؤَجَّلاً وَمَن یُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْیَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَن یُرِدْ ثَوَابَ الآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا وَسَنَجْزِی الشَّاكِرِینَ و نرسیده است كسى را كه بمیرد مگر به اذن خدا نامه سرآمددار و هر كس خواهد پاداش دنیا دهیمش از آن و هر كه پاداش آخرت خواهد دهیمش از آن و زود است پاداش دهیم به شكرگزاران‏  C@+;3آل عمرانإِذْ تُصْعِدُونَ وَلاَ تَلْوُونَ عَلَى أحَدٍ وَالرَّسُولُ یَدْعُوكُمْ فِی أُخْرَاكُمْ فَأَثَابَكُمْ غُمَّاً بِغَمٍّ لِّكَیْلاَ تَحْزَنُواْ عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلاَ مَا أَصَابَكُمْ وَاللّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ هنگامى كه بالا مى‏رفتید و برنمى گشتید به سوى كسى و پیمبر مى‏خواند شما را از پشت سرتان پس رسانید به شما اندوهى بر اندوهى تا اندوهگین نشوید بر آنچه از شما فوت شده است و نه بدانچه به شما رسیده است و خدا دانا است بدانچه مى‏كنید?+{آل عمرانوَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُم بِإِذْنِهِ حَتَّى إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِی الأَمْرِ وَعَصَیْتُم مِّن بَعْدِ مَا أَرَاكُم مَّا تُحِبُّونَ مِنكُم مَّن یُرِیدُ الدُّنْیَا وَمِنكُم مَّن یُرِیدُ الآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِیَبْتَلِیَكُمْ وَلَقَدْ عَفَا عَنكُمْ وَاللّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ و همانا راست آورد بر شما خدا وعده خویش را هنگامى كه به سختى مى‏كشتید آنان را به اذن او تا گاهى كه از هم گسیختید و با هم ستیزه كردید در كار و نافرمانى كردید پس از آنكه بنمود به شما آنچه دوست مى‏داشتید از شما گروهى خواهان دنیا بودند و گروهى خواهان آخرت سپس منصرف ساخت شما را از ایشان تا بیازمایدتان و هرآینه بخشود بر شما و خدا است دارنده فضلى بر مؤمنان‏ 55RC+qآل عمرانیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَكُونُواْ كَالَّذِینَ كَفَرُواْ وَقَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُواْ فِی الأَرْضِ أَوْ كَانُواْ غُزًّى لَّوْ كَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَمَا قُتِلُواْ لِیَجْعَلَ اللّهُ ذَلِكَ حَسْرَةً فِی قُلُوبِهِمْ وَاللّهُ یُحْیِی وَیُمِیتُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ اى گروه مؤمنان نباشید مانند آنان كه كفر ورزیدند و گفتند به برادران خویش هنگامى كه به سفر مى‏رفتند یا به جنگ مى‏شدند كه اگر مى‏ماندند نزد ما نمى‏مردند و نه كشته مى‏شدند تا قرار دهد خدا آن را حسرتى در دلهاى ایشان و خدا زنده مى‏كند و مى‏میراند و خدا بدانچه مى‏كنید بینا است‏B+G?آل عمرانإِنَّ الَّذِینَ تَوَلَّوْاْ مِنكُمْ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّیْطَانُ بِبَعْضِ مَا كَسَبُواْ وَلَقَدْ عَفَا اللّهُ عَنْهُمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِیمٌ همانا آنان كه پشت كردند از شما روز تلاقى دو سپاه نلغزایندشان شیطان جز به پاره آنچه خود فراهم كردند و هرآینه بخشود خدا بر ایشان همانا خدا است آمرزنده بردبار^A+%آل عمرانثُمَّ أَنزَلَ عَلَیْكُم مِّن بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُّعَاسًا یَغْشَى طَآئِفَةً مِّنكُمْ وَطَآئِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنفُسُهُمْ یَظُنُّونَ بِاللّهِ غَیْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِیَّةِ یَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ الأَمْرِ مِن شَیْءٍ قُلْ إِنَّ الأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ یُخْفُونَ فِی أَنفُسِهِم مَّا لاَ یُبْدُونَ لَكَ یَقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الأَمْرِ شَیْءٌ مَّا قُتِلْنَا هَاهُنَا قُل لَّوْ كُنتُمْ فِی بُیُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِینَ كُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ إِلَى مَضَاجِعِهِمْ وَلِیَبْتَلِیَ اللّهُ مَا فِی صُدُورِكُمْ وَلِیُمَحَّصَ مَا فِی قُلُوبِكُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ سپس فرود آورد بر شما پس از اندوه براى آرامش خمارى را گیجى را كه فرامى گرفت گروهى از شما را و گروهى دیگر را سرگرم داشته بود جانهاى ایشان گمان مى‏بردند به خدا ناروا را گمان جاهلیت مى‏گفتند آیا ما را است از امر چیزى بگو همانا امر همه آن از آن خدا است نهان مى‏داشتند در دلهاى خود آنچه را آشكار نمى‏كردند براى تو مى گفتند اگر ما را از امر چیزى مى‏بود كشته نمى‏شدیم در اینجا بگو اگر مى‏بودید در خانه‏هاى خویش همانا برون مى‏آمدند آنان كه نوشته شده بود بر ایشان كشته شدن به سوى آرامگاه‏هاى خود و تا بیازماید خدا آنچه را در سینه‏هاى شما است و تا پاك كند آنچه را در دلهاى شما است و خدا دانا است بدانچه در سینه‏ها است‏ Ba k x<BvJ+u_آل عمرانهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ اللّهِ واللّهُ بَصِیرٌ بِمَا یَعْمَلُونَ آنانند بر پایه هائى نزد خدا و خدا بینا است بدانچه مى‏كنند+I++آل عمرانأَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللّهِ كَمَن بَاء بِسَخْطٍ مِّنَ اللّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ آیا كسى كه پیرو خوشنودى خدا است مانند كسى است كه بیانگیزد خشم خدا را و جایش دوزخ است و چه بد بازگشتگاهى است‏ H+G3آل عمرانوَمَا كَانَ لِنَبِیٍّ أَن یَغُلَّ وَمَن یَغْلُلْ یَأْتِ بِمَا غَلَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ و نرسد یا نبوده است پیمبرى را كه خیانت ورزد در بهره‏هاى جنگ و هر كس خیانت كند بیاید با آنچه خیانت كرده است روز قیامت سپس سر به سر پرداخته شود به هر كس آنچه را فراهم كرده است و آنان ستم نشوند+G+Iuآل عمرانإِن یَنصُرْكُمُ اللّهُ فَلاَ غَالِبَ لَكُمْ وَإِن یَخْذُلْكُمْ فَمَن ذَا الَّذِی یَنصُرُكُم مِّن بَعْدِهِ وَعَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَكِّلِ الْمُؤْمِنُونَ اگر یارى كند شما را خدا نیست چیره شونده‏اى بر شما و اگر خوارتان دارد پس كیست كه یارى كند شما را پس از او و بر خدا باید توكل كنند مؤمنان‏@F+Iآل عمرانفَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِینَ و هرآینه با مهرى از خدا نرم گشته‏اى براى ایشان و اگر تندخوئى سنگین دل مى‏بودى همانا پراكنده مى‏شدند از پیرامونت پس ببخش بر ایشان و آمرزش خواه براى ایشان و مشورت كن با ایشان در كار سپس گاهى كه آهنگ كردى پس توكل كن بر خدا كه خدا است دوستدار توكل كنندگان‏rE+ciآل عمرانوَلَئِن مُّتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لإِلَى الله تُحْشَرُونَ و اگر بمیرید یا كشته شوید همانا به سوى خدا گرد آورده مى‏شویدD+=aآل عمرانوَلَئِن قُتِلْتُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللّهِ وَرَحْمَةٌ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ و اگر كشته شوید در راه خدا یا بمیرید همانا آمرزشى از خدا و رحمتى بهتر است از آنچه گرد مى‏آورند  u P++aآل عمرانوَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ و نپندارید آنان را كه كشته شدند در راه خدا مردگان بلكه زندگانند نزد پروردگار خویش روزیمندان‏ O+)آل عمرانالَّذِینَ قَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ وَقَعَدُواْ لَوْ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُوا قُلْ فَادْرَؤُوا عَنْ أَنفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ آنان كه گفتند به برادرانشان و بازنشستند كه اگر فرمان ما را مى‏بردند كشته نمى‏شدند بگو پس دور كنید از خویشتن مرگ را اگر هستید راستگویان‏JN+mآل عمرانوَلْیَعْلَمَ الَّذِینَ نَافَقُواْ وَقِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ قَاتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَوِ ادْفَعُواْ قَالُواْ لَوْ نَعْلَمُ قِتَالاً لاَّتَّبَعْنَاكُمْ هُمْ لِلْكُفْرِ یَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلإِیمَانِ یَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِم مَّا لَیْسَ فِی قُلُوبِهِمْ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا یَكْتُمُونَ و بشناسد آنان را كه نفاق ورزیدند و چون بدیشان گفته شد كه بیائید پیكار كنید در راه خدا یا دفاع كنید گفتند اگر پیكارى مى‏دانستیم پیروى مى‏كردیم شما را آنان به كفر نزدیكترند در آن روز از ایمان گویند با دهانهاى خویش آنچه را نیست در دلهاشان و خدا داناتر است بدانچه نهان مى‏دارندWM+o'آل عمرانوَمَا أَصَابَكُمْ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ فَبِإِذْنِ اللّهِ وَلِیَعْلَمَ الْمُؤْمِنِینَ و آنچه به شما رسید روز تلاقى دو سپاه همانا به اذن خدا بود و تا بشناسد مؤمنان راTL+e+آل عمرانأَوَلَمَّا أَصَابَتْكُم مُّصِیبَةٌ قَدْ أَصَبْتُم مِّثْلَیْهَا قُلْتُمْ أَنَّى هَـذَا قُلْ هُوَ مِنْ عِندِ أَنْفُسِكُمْ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ آیا چنین است كه هرگاه برسد شما را پیش آمدى كه شما رسانده باشید دوبرابر آن را گوئید از كجاست این بگو آن از نزد خود شما است همانا خدا بر همه چیز است توانا/K+Gآل عمرانلَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَكِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُّبِینٍ همانا منت نهاد خدا بر مؤمنان هنگامى كه برانگیخت در ایشان فرستاده‏اى پیمبرى از خود ایشان تا بخواند بر ایشان آیتهاى او را و پاك سازد ایشان را و بیاموزدشان كتاب و حكمت را و اگر چه بودند پیش از آن در گمراهیى آشكار w + ~wX+_آل عمرانإِنَّ الَّذِینَ اشْتَرَوُاْ الْكُفْرَ بِالإِیمَانِ لَن یَضُرُّواْ اللّهَ شَیْئًا وَلهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ همانا آنان كه خریدند كفر را به ایمان زیان نرسانند خدا را به چیزى و ایشان را است عذابى دردناك‏wW+%1آل عمرانوَلاَ یَحْزُنكَ الَّذِینَ یُسَارِعُونَ فِی الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لَن یَضُرُّواْ اللّهَ شَیْئاً یُرِیدُ اللّهُ أَلاَّ یَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِی الآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ اندوهگینت نكنند آنان كه مى‏شتابند در كفر هرگز زیان نرسانند خدا را به چیزى خدا خواهد كه نگذارد براى ایشان بهره‏اى در آخرت و براى ایشان است عذابى بزرگ‏ V+'[آل عمرانإِنَّمَا ذَلِكُمُ الشَّیْطَانُ یُخَوِّفُ أَوْلِیَاءهُ فَلاَ تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ نیست آن جز شیطان كه مى‏ترساند دوستان خویش را پس نترسید او را و مرا بترسید اگر هستید مؤمنان‏OU+{ آل عمرانفَانقَلَبُواْ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَفَضْلٍ لَّمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُواْ رِضْوَانَ اللّهِ وَاللّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِیمٍ پس بازگشتند به نعمتى از خدا و فضلى نرسیدشان گزندى و پیروى كردند خوشنودى خدا را و خدا است داراى فضلى بزرگ‏3T+Oآل عمرانالَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُواْ لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِیمَاناً وَقَالُواْ حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَكِیلُ آنان كه گفتند بدیشان مردم كه مردم بسیج كردند براى شما پس بترسیدشان پس بیفزود آنان را ایمان و گفتند بس است ما را خدا و چه خوب كارگزارى است‏S+eآل عمرانالَّذِینَ اسْتَجَابُواْ لِلّهِ وَالرَّسُولِ مِن بَعْدِ مَآ أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِینَ أَحْسَنُواْ مِنْهُمْ وَاتَّقَواْ أَجْرٌ عَظِیمٌ آنان كه دعوت خدا و رسول را اجابت كردند از پس آنچه زخم بدیشان رسید براى آنان كه نكوكارى و پرهیزكارى كردند از ایشان است پاداشى بزرگ‏[R+آل عمرانیَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِینَ شادمانى كنند به نعمتى از خدا و فضلى و آنكه خدا تباه نمى‏كند پاداش مؤمنان راrQ+sYآل عمرانفَرِحِینَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَیَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُواْ بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ شادمانند بدانچه خدا از فضل خود بدیشان ارزانى داشته و به خود مژده دهند بدانان كه هنوز بدیشان نپیوسته‏اند از پشت سر ایشان كه نه بیمى بر ایشان است و نه اندوهگین شوند  L2]+? آل عمرانذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیكُمْ وَأَنَّ اللّهَ لَیْسَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِیدِ این بدان است كه پیش فرستاد دستهاى شما و نیست خدا ستم‏كننده بر بندگان‏!\+]Mآل عمرانلَّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الَّذِینَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ فَقِیرٌ وَنَحْنُ أَغْنِیَاء سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ وَقَتْلَهُمُ الأَنبِیَاء بِغَیْرِ حَقٍّ وَنَقُولُ ذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِیقِ همانا شنید خدا گفتار آنان را كه گفتند خدا نیازمند است و ما بى‏نیاز بزودى بنویسیم آنچه را كه گفتند و كشتار ایشان پیمبران را به ناحقّ و گوئیم بچشید عذاب سوزان را:[+Aآل عمرانوَلاَ یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ هُوَ خَیْرًا لَّهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَّهُمْ سَیُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُواْ بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلِلّهِ مِیرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ و نپندارند آنان كه بخل ورزیدند بدانچه خدا از فضل خویش بدیشان ارزانى داشته آن را بهتر براى ایشان بلكه آن بدتر است براى ایشان بزودى گردن‏بندشان شود آنچه خوددارى از دادن آن كردند روز قیامت و خدا را است میراث آسمانها و زمین و خدا بدانچه مى‏كنید دانا است‏UZ+uآل عمرانمَّا كَانَ اللّهُ لِیَذَرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَى مَآ أَنتُمْ عَلَیْهِ حَتَّىَ یَمِیزَ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ وَمَا كَانَ اللّهُ لِیُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَیْبِ وَلَكِنَّ اللّهَ یَجْتَبِی مِن رُّسُلِهِ مَن یَشَاء فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَإِن تُؤْمِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِیمٌ نیست خدا كه بازگذارد مؤمنان را بر آنچه شما برآنید تا جدا گرداند پلید را از پاكیزه (زشت از زیبا) و نبوده است خدا كه آگاه سازد شما را بر ناپیدا و لكن خدا انتخاب مى‏كند از فرستادگان خویش هر كه را خواهد پس ایمان آرید به خدا و فرستادگانش و اگر ایمان آرید و پرهیزكارى كنید شما را هست پاداشى بزرگ‏WY+_7آل عمرانوَلاَ یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ خَیْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدَادُواْ إِثْمًا وَلَهْمُ عَذَابٌ مُّهِینٌ و نپندارند آنان كه كفر ورزیدند مهلت‏دادن ما را بدانان نكوییى براى ایشان جز این نیست كه مهلت دهیمشان تا بیفزایند در گناه و ایشان را است عذابى خواركننده‏  ~ Wb+آل عمرانوَإِذْ أَخَذَ اللّهُ مِیثَاقَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ لَتُبَیِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلاَ تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاء ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْاْ بِهِ ثَمَناً قَلِیلاً فَبِئْسَ مَا یَشْتَرُونَ و هنگامى كه گرفت خدا پیمان آنان كه داده شدند كتاب را كه بیان كنندش براى مردم و كتمانش نكنند پس افكندند آن را پشت سر خویش و فروختندش به بهائى كم و چه بد است آنچه بها ستانند (یا فروشند)a+]7آل عمرانلَتُبْلَوُنَّ فِی أَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِینَ أَشْرَكُواْ أَذًى كَثِیرًا وَإِن تَصْبِرُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ ذَلِكَ مِنْ عَزْمِ الأُمُورِ همانا خواهید آزموده شد در مالها و جانهاى خویش و خواهید شنید از آنان كه داده شدند كتاب را پیش از شما و از شرك‏ورزان آزار فراوانى و اگر شكیبا شوید و پرهیزكارى كنید همانا آن است از عزیمت كارها]`+آل عمرانكُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَما الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلاَّ مَتَاعُ الْغُرُورِ همه كس چشنده مرگ است و جز این نیست كه به شما پرداخته شود مزدهاى شما روز قیامت پس كسى كه بركنار شد از آتش و برده شد به بهشت همانا رستگار شد و نیست زندگانى دنیا جز كالاى فریب (سرگرمى)?_+9-آل عمرانفَإِن كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ جَآؤُوا بِالْبَیِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَالْكِتَابِ الْمُنِیرِ پس اگر باورت نداشتند همانا باور نداشتند فرستادگانى را پیش از تو كه آمدند به نشانیها و نوشته‏ها و نامه‏اى درخشان‏~^+9+آل عمرانالَّذِینَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ عَهِدَ إِلَیْنَا أَلاَّ نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىَ یَأْتِیَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ قُلْ قَدْ جَاءكُمْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِی بِالْبَیِّنَاتِ وَبِالَّذِی قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ آنان كه گفتند همانا خدا با ما پیمان بسته است كه ایمان نیاریم براى پیمبرى تا بیاورد ما را به قربانى كه بخوردش آتش بگو همانا آمد شما را پیمبرانى پیش از من به نشانیها و بدانچه گفتید پس چرا كشتید ایشان را اگر هستید راستگویان‏  _  Ri+ICآل عمرانرَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَى رُسُلِكَ وَلاَ تُخْزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِیعَادَ پروردگارا و ارزانى دار به ما آنچه بر زبان فرستادگانت به ما نوید دادى و خوار مكن ما را روز قیامت كه نیستى تو شكننده پیمان‏h+i}آل عمرانرَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلإِیمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ پروردگارا همانا ما شنیدیم بانگ‏دهنده‏اى را كه بانگ مى‏داد براى ایمان كه ایمان آرید به پروردگار خویش پس ایمان آوردیم پروردگارا بیامرز براى ما گناهان ما را و بزداى از ما زشتیهاى ما را و دریاب ما را با نیكان‏Ug+o#آل عمرانرَبَّنَا إِنَّكَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ پروردگارا هر كه را در آتش برى همانا خوارش كرده‏اى و نیست ستمگران را یارانى‏[f+s+آل عمرانالَّذِینَ یَذْكُرُونَ اللّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىَ جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَكَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلاً سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ آنان كه یاد خدا كنند ایستادگان و نشستگان و بر پهلوهاى خویش و مى‏اندیشند در آفرینش آسمانها و زمین پروردگارا نیافریدى این را به باطل (بیهوده) دور از تو (منزهى تو) نگهدار ما را از عذاب آتش‏pe+'!آل عمرانإِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاخْتِلاَفِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ لآیَاتٍ لِّأُوْلِی الألْبَابِ همانا در آفرینش آسمانها و زمین و گردش شب و روز نشانیهائى است براى خردمندان‏"d+3yآل عمرانوَلِلّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاللّهُ عَلَىَ كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ و خدا را است فرمانروائى آسمانها و زمین و خدا بر هر چیز توانا است‏wc+9آل عمرانلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یَفْرَحُونَ بِمَا أَتَواْ وَّیُحِبُّونَ أَن یُحْمَدُواْ بِمَا لَمْ یَفْعَلُواْ فَلاَ تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِّنَ الْعَذَابِ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ مپندار آنان را كه شاد شوند بدانچه آوردند و دوست دارند كه ستوده شوند بدانچه نكردند مپندار ایشان را بر رستنگاهى از عذاب و آنان را است عذابى دردناك‏ [ "[rp_نساءبسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشاینده مهربان‏>o+7-آل عمرانیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ اى آنان كه ایمان آوردید بردبار باشید و شكیبائى ورزید و خویش را آماده جنگ نگه دارید و بترسید خدا را شاید رستگار شوید n+9Gآل عمرانوَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَمَن یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْكُمْ وَمَآ أُنزِلَ إِلَیْهِمْ خَاشِعِینَ لِلّهِ لاَ یَشْتَرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ ثَمَنًا قَلِیلاً أُوْلَـئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ إِنَّ اللّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ همانا از اهل كتاب است آنكه ایمان آورد به خدا و آنچه فرود آورده شد بر شما و آنچه فرود آورده شد بر ایشان فروتنى‏كنان براى خدا نفروشند آیتهاى خدا را به بهائى كم آنان را است پاداش ایشان نزد پروردگارشان همانا خدا است شتابنده در حساب‏m+_آل عمرانلَكِنِ الَّذِینَ اتَّقَوْاْ رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا نُزُلاً مِّنْ عِندِ اللّهِ وَمَا عِندَ اللّهِ خَیْرٌ لِّلأَبْرَارِ لیكن آنان كه پروردگار خود را ترسیدند براى ایشان است باغهائى كه جارى است از زیر آنها جویها جاودانان در آنها پیشكشى از نزد خدا و آنچه نزد خدا است بهتر است براى نیكان‏l+ آل عمرانمَتَاعٌ قَلِیلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ بهره‏اى است اندك و سپس جایگاه ایشان دوزخ است و چه زشت آرامشگاهى است‏hk+wAآل عمرانلاَ یَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِینَ كَفَرُواْ فِی الْبِلاَدِ فریفته‏ات نكند گردش آنان كه كفر ورزیدند در شهرهاOj+/Wآل عمرانفَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّی لاَ أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِّنكُم مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ فَالَّذِینَ هَاجَرُواْ وَأُخْرِجُواْ مِن دِیَارِهِمْ وَأُوذُواْ فِی سَبِیلِی وَقَاتَلُواْ وَقُتِلُواْ لأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ ثَوَابًا مِّن عِندِ اللّهِ وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ پس پذیرفت از ایشان پروردگارشان كه تباه ننمایم كار هر عمل‏كننده‏اى را از شما مرد یا آن بعضیتان از بعضى پس آنان كه هجرت كردند و برون (رانده شدند) از خانه‏هاى خویش و آزار شدند در راه من و جنگ كردند و كشته شدند همانا بزُدایم از ایشان زشتیهاى ایشان را و درآرمشان باغهائى كه روان است از زیر آنها جویها پاداشى از نزد خدا و خدا نزد او است پاداش نیكو   7$uQoنساءوَلاَ تُؤْتُواْ السُّفَهَاء أَمْوَالَكُمُ الَّتِی جَعَلَ اللّهُ لَكُمْ قِیَاماً وَارْزُقُوهُمْ فِیهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُواْ لَهُمْ قَوْلاً مَّعْرُوفًا و ندهید به كم‏خردان اموالتان را كه آن را خدا پایدارى شما گردانیده است و لیكن خوراك و پوشاك دهیدشان از آن و بگوئید بدیشان گفتارى نیك‏OtMIنساءوَآتُواْ النَّسَاء صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِن طِبْنَ لَكُمْ عَن شَیْءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِیئًا مَّرِیئًا و دهید به زنان تصدّقهاى (كابینهاى) آنان را بخششى و اگر به دلخواه خویش گذشتند از چیزى از آن براى شما پس بخوریدش گوارا نوش بادsuنساءوَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تُقْسِطُواْ فِی الْیَتَامَى فَانكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاء مَثْنَى وَثُلاَثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُواْ فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُكُمْ ذَلِكَ أَدْنَى أَلاَّ تَعُولُواْ و اگر بترسید كه دادگرى نكنید در یتیمان پس كابین بندید بر آنچه خوش آید شما را (یا پاك باشد براى شما) از زنان دو تا و سه تا و چهار تا و اگر ترسیدید كه دادگرى نكنید پس یكى را یا آنچه ملك یمین شما باشد این است نزدیكتر بدانكه ستم نكنید (یا كجروى نكنید)'ruQنساءوَآتُواْ الْیَتَامَى أَمْوَالَهُمْ وَلاَ تَتَبَدَّلُواْ الْخَبِیثَ بِالطَّیِّبِ وَلاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَهُمْ إِلَى أَمْوَالِكُمْ إِنَّهُ كَانَ حُوبًا كَبِیرًا بپردازید به یتیمان اموال ایشان را و زشت را به جاى زیبا ندهید و نخورید اموال آنان را با اموال خویش كه آن است همانا گناهى بزرگ‏Dq C?نساءیَا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُواْ رَبَّكُمُ الَّذِی خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِیرًا وَنِسَاء وَاتَّقُواْ اللّهَ الَّذِی تَسَاءلُونَ بِهِ وَالأَرْحَامَ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَیْكُمْ رَقِیبًا اى مردم بترسید پروردگار خود را كه آفریدتان از یك تن و آفرید از او جفتش را و گسترانید از آنان مردانى بسیار و زنانى و بترسید خداوندى را كه از او پرسش شوید و رحمها همانا خداوند است بر شما نگهبان‏ c EGc`zkMنساء إِنَّ الَّذِینَ یَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْیَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا یَأْكُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَیَصْلَوْنَ سَعِیرًا همانا آنان كه مى‏خورند اموال یتیمان را به ستم جز این نیست كه مى‏خورند در شكمهاى خویش آتش را و بزودى درآیند در آتش افروخته‏zy39نساء وَلْیَخْشَ الَّذِینَ لَوْ تَرَكُواْ مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّیَّةً ضِعَافًا خَافُواْ عَلَیْهِمْ فَلْیَتَّقُوا اللّهَ وَلْیَقُولُواْ قَوْلاً سَدِیدًا و باید بترسند آنان كه اگر بازگذارند پس از خود فرزندان ناتوانى مى‏ترسند بر ایشان پس بترسند خدا را و بگویند سخنى استوارLxuنساءوَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُوْلُواْ الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینُ فَارْزُقُوهُم مِّنْهُ وَقُولُواْ لَهُمْ قَوْلاً مَّعْرُوفًا و اگر حاضر شدند قسمت را نزدیكان و یتیمان و بینوایان پس بخورانیدشان از آن و بگوئید بدیشان گفتارى نكوwKYنساءلِّلرِّجَالِ نَصیِبٌ مِّمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ وَلِلنِّسَاء نَصِیبٌ مِّمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ نَصِیبًا مَّفْرُوضًا مردان را است بهره‏اى از آنچه بازگذاردند پدر و مادر و نزدیكان و زنان را است بهره‏اى از آنچه بازگذاردند پدر و مادر و نزدیكان از كم یا بیش آن بهره‏اى بایسته و مشخص‏Mvنساءوَابْتَلُواْ الْیَتَامَى حَتَّىَ إِذَا بَلَغُواْ النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُواْ إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ وَلاَ تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَبِدَارًا أَن یَكْبَرُواْ وَمَن كَانَ غَنِیًّا فَلْیَسْتَعْفِفْ وَمَن كَانَ فَقِیرًا فَلْیَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُواْ عَلَیْهِمْ وَكَفَى بِاللّهِ حَسِیبًا و بیازمائید یتیمان را تا گاهى كه به زناشوئى رسیدند پس اگر یافتید از ایشان خردمندیى پس بپردازید بدیشان اموال ایشان را و نخورید آنها را به اسراف (به بیهوده و گزاف در هزینه) و پیشى جستن كه نبادا بزرگ شوند و آن كه بى‏نیاز است خوددارى كند و آن كه نیازمند است باید بخورد به متعارف و هرگاه دادید بدیشان اموالشان را پس گواه گیرید بر ایشان و بس است خدا حسابدارى‏ {_نساء یُوصِیكُمُ اللّهُ فِی أَوْلاَدِكُمْ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَیَیْنِ فَإِن كُنَّ نِسَاء فَوْقَ اثْنَتَیْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ وَإِن كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ وَلأَبَوَیْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِن كَانَ لَهُ وَلَدٌ فَإِن لَّمْ یَكُن لَّهُ وَلَدٌ وَوَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلأُمِّهِ الثُّلُثُ فَإِن كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلأُمِّهِ السُّدُسُ مِن بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصِی بِهَا أَوْ دَیْنٍ آبَآؤُكُمْ وَأَبناؤُكُمْ لاَ تَدْرُونَ أَیُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعاً فَرِیضَةً مِّنَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِیما حَكِیمًا دستور دهد شما را خدا در باره فرزندان شما كه براى نرینه است مانند بهره دو مادینه پس اگر زنانى باشند بیش از دو تن براى ایشان است دو ثُلث آنچه بازگذارده و اگر یك آن باشد پس براى او است نیم و براى پدر و مادرش هر كدام از آنان است شش یك از آنچه بازگذارده اگر وى را فرزندى باشد و اگر وى را فرزندى نباشد و ارث برد از او پدر و مادرش پس براى مادرش سه یك است و اگر وى را برادرانى باشند پس مادرش را شش یك است پس از وصیّتى كه كرده باشد یا وامى پدران شما و فرزندان شما ندانید كدامین نزدیكترند به شما در سودمندى بایسته است از خدا همانا خداوند است داناى حكیم‏ ;~3;نساءوَمَن یَعْصِ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَیَتَعَدَّ حُدُودَهُ یُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِیهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُّهِینٌ و آن كس نافرمانى خدا و پیمبرش كند و بگذرد از مرزهاى او فروبردش در آتشى جاودان ماند در آن و براى او است عذابى خواركننده‏6}Y نساء تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ وَمَن یُطِعِ اللّهَ وَرَسُولَهُ یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ این است مرزهاى خدا و آن كس كه اطاعت كند خدا و پیمبرش را درآردش به باغهائى كه جارى است از زیر آنها جویها جاودانان در آن و این است كامیابى بزرگ‏|sنساء وَلَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ أَزْوَاجُكُمْ إِن لَّمْ یَكُن لَّهُنَّ وَلَدٌ فَإِن كَانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْنَ مِن بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصِینَ بِهَا أَوْ دَیْنٍ وَلَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْتُمْ إِن لَّمْ یَكُن لَّكُمْ وَلَدٌ فَإِن كَانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكْتُم مِّن بَعْدِ وَصِیَّةٍ تُوصُونَ بِهَا أَوْ دَیْنٍ وَإِن كَانَ رَجُلٌ یُورَثُ كَلاَلَةً أَو امْرَأَةٌ وَلَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ فَإِن كَانُوَاْ أَكْثَرَ مِن ذَلِكَ فَهُمْ شُرَكَاء فِی الثُّلُثِ مِن بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصَى بِهَآ أَوْ دَیْنٍ غَیْرَ مُضَآرٍّ وَصِیَّةً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَلِیمٌ و شما را است نیمى از آنچه بازگذاردند همسران شما اگر نباشد ایشان را فرزندى و اگر بود ایشان را فرزندى پس براى شما است چهار یك از آنچه بازگذاردند پس از وصیّتى كه كرده باشند یا وامى و ایشان را است چهار یك از آنچه بازگذاردید اگر نباشد شما را فرزند و اگر شما را فرزند باشد پس ایشان را است هشت یك از آنچه بازگذارید پس از وصیّتى كه كنید یا وامى و اگر مردى باشد كه ارث برده شود به كلاله (برادران و خواهران) یا زنى باشد كه وى را برادر یا خواهرى باشد پس براى هر كدام است شش یك و اگر باشند بیشتر از این پس آنانند شریكانى در ثلث پس از وصیّتى كه كرده شود و یا وامى نازیان آورنده دستورى است از خدا و خدا است داناى بردبار  ildGyنساءیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ یَحِلُّ لَكُمْ أَن تَرِثُواْ النِّسَاء كَرْهًا وَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُواْ بِبَعْضِ مَا آتَیْتُمُوهُنَّ إِلاَّ أَن یَأْتِینَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَیِّنَةٍ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِن كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَیْئًا وَیَجْعَلَ اللّهُ فِیهِ خَیْرًا كَثِیرًا اى آنان كه ایمان آوردید روا نیست شما را كه ارث برید زنان را به ناخواه و بازشان ندارید از زناشوئى كه ببرید پاره آنچه را بدیشان دادید مگر آنكه بیارند فحشائى آشكار و زندگانى كنید با ایشان به خوبى و اگر خوش نداشتید آنان را چو بسا چیزى را ناخوش دارید و قرار دهد خداوند در آن خیرى بسیارyI!نساءوَلَیْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّی تُبْتُ الآنَ وَلاَ الَّذِینَ یَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ أُوْلَـئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا و نیست توبه براى آنان كه كردار زشت كنند تا گاهى كه یكى از ایشان را مرگ فرارسد گوید توبه كردم اكنون و نه آنان كه مى‏میرند و ایشانند كافران آنان را آماده كردیم براى ایشان عذابى دردناك‏y91نساءإِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللّهِ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السُّوَءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ یَتُوبُونَ مِن قَرِیبٍ فَأُوْلَـئِكَ یَتُوبُ اللّهُ عَلَیْهِمْ وَكَانَ اللّهُ عَلِیماً حَكِیماً جز این نیست كه بر خدا پذیرفتن توبه آنانى است كه به نادانى كردارى زشت كنند و سپس بزودى توبه كنند آنانند كه بپذیرد خدا توبه ایشان را و خدا است داناى حكیم‏نساءوَاللَّذَانَ یَأْتِیَانِهَا مِنكُمْ فَآذُوهُمَا فَإِن تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِضُواْ عَنْهُمَا إِنَّ اللّهَ كَانَ تَوَّابًا رَّحِیمًا و آن دو مرد از شما كه فحشائى آرند آزارشان كنید پس اگر توبه كردند و به شایستگى آمدند بگذرید از ایشان همانا خدا است بسى توبه‏پذیرنده مهربان‏Q-نساءوَاللاَّتِی یَأْتِینَ الْفَاحِشَةَ مِن نِّسَآئِكُمْ فَاسْتَشْهِدُواْ عَلَیْهِنَّ أَرْبَعةً مِّنكُمْ فَإِن شَهِدُواْ فَأَمْسِكُوهُنَّ فِی الْبُیُوتِ حَتَّىَ یَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ یَجْعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِیلاً و آنان كه فحشائى آرند از زنان شما پس گواه گیرید بر آنان چهار تن از خود شما پس اگر گواهى دادند نگهدارید ایشان را (بازداشت كنیدشان) در خانه‏ها تا برسدشان مرگ یا بگذارد خدا براى ایشان راهى‏   A6Sنساءحُرِّمَتْ عَلَیْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالاَتُكُمْ وَبَنَاتُ الأَخِ وَبَنَاتُ الأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمُ اللاَّتِی أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُم مِّنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَآئِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ اللاَّتِی فِی حُجُورِكُم مِّن نِّسَآئِكُمُ اللاَّتِی دَخَلْتُم بِهِنَّ فَإِن لَّمْ تَكُونُواْ دَخَلْتُم بِهِنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ وَحَلاَئِلُ أَبْنَائِكُمُ الَّذِینَ مِنْ أَصْلاَبِكُمْ وَأَن تَجْمَعُواْ بَیْنَ الأُخْتَیْنِ إَلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِیمًا حرام شده است بر شما مادران شما و دختران شما و خواهران شما و عمّه‏هاى شما و خاله‏هاى شما و دختران برادر و دختران خواهر و مادران شما آنان كه شیرتان دادند و خواهران شما در شیر و مادران زنان شما و دخترانى كه در دامان شما هستند از زنانى كه همبستر شده‏اید با آنان پس اگر همبستر نشده باشید با آنان نیست باكى بر شما و همسران فرزندان شما آنان كه از صلبهاى (كمرهاى) شما هستند و آنكه جمع كنید میان دو خواهر جز آنچه گذشته است همانا خداوند است آمرزنده مهربان‏Ng-نساءوَلاَ تَنكِحُواْ مَا نَكَحَ آبَاؤُكُم مِّنَ النِّسَاء إِلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاء سَبِیلاً و همسر نگیرید آنان را كه پدران شما همسر گرفتند از زنان مگر آنچه گذشته است كه آن است فحشائى و خشمى و چه زشت راهى است‏tYنساءوَكَیْفَ تَأْخُذُونَهُ وَقَدْ أَفْضَى بَعْضُكُمْ إِلَى بَعْضٍ وَأَخَذْنَ مِنكُم مِّیثَاقًا غَلِیظًا و چگونه مى‏گیریدش و حالى كه رسانده‏اند بعضى از شما به بعضى و گرفته‏اند از شما پیمانى سخت‏qKنساءوَإِنْ أَرَدتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّكَانَ زَوْجٍ وَآتَیْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنطَارًا فَلاَ تَأْخُذُواْ مِنْهُ شَیْئًا أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَاناً وَإِثْماً مُّبِیناً و اگر خواستید بگزینید همسرى به جاى همسرى گزینید و دادید یكى از ایشان را پوست گاوى آكنده از زر یا سیم نگیرید از او چیزى آیا مى‏گیریدش به دروغ بستن و گناهى آشكار ` ;`W m9نساءیُرِیدُ اللّهُ لِیُبَیِّنَ لَكُمْ وَیَهْدِیَكُمْ سُنَنَ الَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ وَیَتُوبَ عَلَیْكُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ خدا خواهد بیان كند براى شما و هدایت كند شما را به راه‏هاى آنان كه پیش از شما بودند و بگذرد از شما و خدا است داناى حكیم‏< %Kنساءوَمَن لَّمْ یَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلاً أَن یَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مِّا مَلَكَتْ أَیْمَانُكُم مِّن فَتَیَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِإِیمَانِكُمْ بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَیْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَیْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَیْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِیَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَأَن تَصْبِرُواْ خَیْرٌ لَّكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و آن كس كه توانائى مالى ندارد از شما كه كابین كند زنان آزاد با ایمان را پس از آنچه در ملك یمین شما است از كنیزكان با ایمان و خدا داناتر است به ایمان شما یك به یك (یا بعضى از شما از بعضى است) پس ازدواج كنید با آنان به اذن خانواده‏هاى آنان و بدیشان دهید مزدهاى ایشان را به خوبى حالى كه خویشتن نگهدارندگانند نه زناكاران و نه یارگیرندگان پس گاهى كه شوى كردند اگر فحشائى آوردند بر ایشان است نصف آنچه بر زنان آزاد است از شكنجه این براى كسى است از شما كه رنج عزوبت را ترسد و صبركردن بهتر است براى شما و خدا است آمرزنده مهربان‏eنساءوَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاء إِلاَّ مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُكُمْ كِتَابَ اللّهِ عَلَیْكُمْ وَأُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَاء ذَلِكُمْ أَن تَبْتَغُواْ بِأَمْوَالِكُم مُّحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَیْكُمْ فِیمَا تَرَاضَیْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِیضَةِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِیمًا حَكِیمًا و زنان شوهردار مگر آنچه از آن شما است به ملك یمین كتاب خدا است بر شما و حلال شد براى شما جز اینان كه به مالهاى خویش خواستگارى كنید حالى كه شوهران باشید نه زناكاران پس هرچند كامیاب شدید از ایشان بدهید بدیشان مزدهاى ایشان را به واجب و نیست باكى بر شما در آنچه تراضى كنید بدان پس از واجب همانا خدا است داناى حكیم‏ b l [r<3=نساء!وَلِكُلٍّ جَعَلْنَا مَوَالِیَ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ وَالَّذِینَ عَقَدَتْ أَیْمَانُكُمْ فَآتُوهُمْ نَصِیبَهُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدًا و براى هر كدام قرار دادیم نزدیكانى كه ارث برند از آنچه به جاى گذارند پدر مادر و خویشاوندان و آنان را كه پیمان بسته است سوگندهاى شما پس بدهید ایشان را بهره ایشان همانا خدا است بر همه چیز گواه‏>cنساء وَلاَ تَتَمَنَّوْاْ مَا فَضَّلَ اللّهُ بِهِ بَعْضَكُمْ عَلَى بَعْضٍ لِّلرِّجَالِ نَصِیبٌ مِّمَّا اكْتَسَبُواْ وَلِلنِّسَاء نَصِیبٌ مِّمَّا اكْتَسَبْنَ وَاسْأَلُواْ اللّهَ مِن فَضْلِهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا و آرزو نكنید آنچه را خداوند فزونى داد (برترى داده است) بدان بعضى از شما را بر بعضى مردان را است بهره‏اى از آنچه كسب كردند و زنان را است بهره‏اى از آنچه كسب كردند و بخواهید خدا را از فضلش همانا خدا است به همه چیز دانا#Iuنساءإِن تَجْتَنِبُواْ كَبَآئِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنكُمْ سَیِّئَاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُم مُّدْخَلاً كَرِیمًا اگر دورى كنید از گرانهاى آنچه نهى شوید از آن بستریم از شما گناهان شما را و درآریمتان جایگاهى ارجمندk3نساءوَمَن یَفْعَلْ ذَلِكَ عُدْوَانًا وَظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِیهِ نَارًا وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللّهِ یَسِیرًا و آن كس كه این كار را كند به بیداد و ستم بزودى چشانیمش آتش را و آن است بر خدا آسان‏ 3نساءیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُمْ بَیْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنكُمْ وَلاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِیمًا اى آنان كه ایمان آوردید نخورید اموال خویش را میان خویش به ناحقّ مگر آنكه داد و ستدى باشد بر تراضى شما و نكُشید همدیگر را همانا خداوند است به شما مهربان‏r Wنساءیُرِیدُ اللّهُ أَن یُخَفِّفَ عَنكُمْ وَخُلِقَ الإِنسَانُ ضَعِیفًا خدا خواهد سبك كند از شما و آفریده شده است انسان ناتوان‏ Kaنساءوَاللّهُ یُرِیدُ أَن یَتُوبَ عَلَیْكُمْ وَیُرِیدُ الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَن تَمِیلُواْ مَیْلاً عَظِیمًا خدا خواهد كه بپذیرد توبه شما را و خواهند آنان كه پیروى شهوات كنند كه منحرف شوید انحرافى بزرگ‏ 6 ^v6<O!نساء%الَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَیَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَیَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِینَ عَذَابًا مُّهِینًا آنان كه بخل ورزند و مردم را به بخل‏ورزى فرمان دهند و پنهان كنند آنچه را خدا بدیشان داده است از فضل خویش و آماده كردیم براى كافران عذابى خواركننده‏. Kنساء$وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِكُواْ بِهِ شَیْئًا وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَبِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینِ وَالْجَارِ ذِی الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالجَنبِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَمَا مَلَكَتْ أَیْمَانُكُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالاً فَخُورًا و پرستش كنید خدا را و همتا قرار ندهید براى او چیزى و با پدر و مادر نكوئى كنید و با نزدیكان و یتیمان و بینوایان و همسایه خویشاوند و همسایه بیگانه و یار هم پهلو و راهگذر نیازمند و آنكو شما را است به ملك یمین همانا خدا دوست ندارد آن را كه او است گردنفراز خودخواه (خودستاى)2Q نساء#وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَیْنِهِمَا فَابْعَثُواْ حَكَمًا مِّنْ أَهْلِهِ وَحَكَمًا مِّنْ أَهْلِهَا إِن یُرِیدَا إِصْلاَحًا یُوَفِّقِ اللّهُ بَیْنَهُمَا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِیمًا خَبِیرًا و اگر بیم داشتید خلافى میان آنان (زن و شوهر) پس برانگیزید داورى از خاندان مرد و داورى از خاندان زن تا اگر ساز آوردنى خواهند بساز آورد خدا میان ایشان همانا خدا است داناى كارآگاه‏=wنساء"الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَیْبِ بِمَا حَفِظَ اللّهُ وَاللاَّتِی تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلاَ تَبْغُواْ عَلَیْهِنَّ سَبِیلاً إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِیًّا كَبِیرًا مردان ایستادگانند (سرپرستند) بر زنان بدانچه برترى داد خدا بعضى از ایشان را بر بعضى و بدانچه داده‏اند از اموال خویش پس زنان شایسته فرمانبردارانند (فروتنانند) خویشتن نگهدارندگانند در نهان بدانچه خدا نگهداشته است و آنان را كه بیم سركشى‏شان دارید اندرز دهید و دورى گزینید از ایشان در بسترها و بزنیدشان پس اگر فرمانبردارى كردند شما را نجوئید بر ایشان راهى همانا خداوند است برتر بزرگوار  W#نساء+یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَقْرَبُواْ الصَّلاَةَ وَأَنتُمْ سُكَارَى حَتَّىَ تَعْلَمُواْ مَا تَقُولُونَ وَلاَ جُنُبًا إِلاَّ عَابِرِی سَبِیلٍ حَتَّىَ تَغْتَسِلُواْ وَإِن كُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مِّنكُم مِّن الْغَآئِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَیَمَّمُواْ صَعِیدًا طَیِّبًا فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِكُمْ وَأَیْدِیكُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَفُوًّا غَفُورًا اى آنان كه ایمان آوردید نزدیك نشوید به نماز حالى كه مست هستید تا آنگاه كه بدانید چه مى‏گوئید و نه جُنب مگر راهگذرى تا آنگاه كه غسل كنید و اگر بیمار باشید یا در سفرى یا یكى از شما از آب ریز برون آید یا با زنان نزدیكى كنید و نیابید آبى پس آهنگ زمینى پاكیزه كنید و بمالید رویها و دستهاى خود را همانا خدا است بخشنده آمرزگارee]نساء*یَوْمَئِذٍ یَوَدُّ الَّذِینَ كَفَرُواْ وَعَصَوُاْ الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّى بِهِمُ الأَرْضُ وَلاَ یَكْتُمُونَ اللّهَ حَدِیثًا در آن روز دوست دارند آنان كه كفر ورزیدند و نافرمانى كردند پیمبر را كاش یكسان مى‏شدند با زمین و نهان نمى‏دارند از خدا داستانى راCY%نساء)فَكَیْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أمَّةٍ بِشَهِیدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَـؤُلاء شَهِیدًا پس چگونه است هنگامى كه بیاریم از هر گروهى گواهى و بیاریم تو را بر اینان گواه‏,C نساء(إِنَّ اللّهَ لاَ یَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ وَإِن تَكُ حَسَنَةً یُضَاعِفْهَا وَیُؤْتِ مِن لَّدُنْهُ أَجْرًا عَظِیمًا همانا خدا ستم نكند به سنگینى ذرّه‏اى و اگر كردار خوبى باشد دو برابرش كند و بیارد از نزد خویش پاداشى بزرگ‏w{kنساء'وَمَاذَا عَلَیْهِمْ لَوْ آمَنُواْ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقَهُمُ اللّهُ وَكَانَ اللّهُ بِهِم عَلِیمًا و چه چیز بر ایشان بود اگر ایمان مى‏آوردند به خدا و روز بازپسین و مى‏بخشیدند از آنچه روزى داده است ایشان را خدا و خدا بدیشان است دانا8usنساء&وَالَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَـاء النَّاسِ وَلاَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْیَوْمِ الآخِرِ وَمَن یَكُنِ الشَّیْطَانُ لَهُ قَرِینًا فَسَاء قِرِینًا و آنان كه دهند اموال خود را براى خودنمائى به مردم و ایمان نیارند به خدا و روز بازپسین و آن كس كه شیطانش همنشین باشد چه زشت است همنشینى‏ sK ]sf!)نساء1أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یُزَكُّونَ أَنفُسَهُمْ بَلِ اللّهُ یُزَكِّی مَن یَشَاء وَلاَ یُظْلَمُونَ فَتِیلاً آیا ندیدى آنان را كه خویشتن را ستایند (پاك شمرند) بلكه خدا ستوده دارد (پاك كند) هر كه را خواهد و ستم نشوند به اندازه رشته‏اى كه میان هسته خرما است‏* /نساء0إِنَّ اللّهَ لاَ یَغْفِرُ أَن یُشْرَكَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن یَشَاء وَمَن یُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِیمًا همانا خدا نمى‏آمرزد كه شرك بدو ورزیده شود و مى‏آمرزد هر چه كمتر از آن باشد براى هر كس كه خواهد و هر كه شرك ورزد به خدا همانا دروغ بسته است گناهى بزرگ راu3/نساء/یَا أَیُّهَا الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللّهِ مَفْعُولاً اى آنان كه داده شدید كتاب را ایمان آرید بدانچه فرستادیم تصدیق‏كننده آنچه با شما پیش از آنكه واژگون كنیم رویهائى را پس بازگردانیمشان به سوى پشت یا دور سازیم آنان را چنان كه دور ساختیم یاران شنبه را و بوده است كار خدا شدنى‏ m!نساء.مِّنَ الَّذِینَ هَادُواْ یُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَیَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَیْنَا وَاسْمَعْ غَیْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَیًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِی الدِّینِ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانظُرْنَا لَكَانَ خَیْرًا لَّهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَكِن لَّعَنَهُمُ اللّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلاَ یُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِیلاً از آنان كه جهودند گروهى برمى گردانند سخنان را از جایهایش و گویند شنیدیم و نافرمانى كردیم و بشنوان ناشنوائى را و رعایت كن ما را به گردانیدن زبانهاى خویش و ستیزگى در دین و اگر آنان مى‏گفتند شنیدیم و فرمان بردیم و بشنوان و مهلت ده ما را هرآینه بهتر بود ایشان را و درست‏تر لیكن دورشان كرد خدا به كفرشان پس ایمان نیارند جز اندكى‏4S نساء-وَاللّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ وَكَفَى بِاللّهِ وَلِیًّا وَكَفَى بِاللّهِ نَصِیرًا و خدا داناتر است به دشمنان شما و بس است خدا سرپرستى و بس است خدا یاورى‏1mmنساء,أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ أُوتُواْ نَصِیبًا مِّنَ الْكِتَابِ یَشْتَرُونَ الضَّلاَلَةَ وَیُرِیدُونَ أَن تَضِلُّواْ السَّبِیلَ آیا ننگریستى بدانان كه داده شدند بهره‏اى از كتاب را مى‏خرند گمراهى را و خواهند كه گم كنید راه را  d * co) Mنساء9وَالَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا لَّهُمْ فِیهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَنُدْخِلُهُمْ ظِـلاًّ ظَلِیلاً و آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند بزودى درآریمشان باغهائى كه جارى است از زیر آنها جویها جاودانان در آنها همیشه براى ایشان است در آنها همسرانى پاكیزه و درآریمشان در سایه‏اى سایه افكن‏4(Yنساء8إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ بِآیَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِیهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَیْرَهَا لِیَذُوقُواْ الْعَذَابَ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَزِیزًا حَكِیمًا همانا آنان كه كفر ورزیدند به آیتهاى ما بزودى چشانیمشان آتشى كه هرگاه پخته شود پوستهاى ایشان جایگزین گردانیمشان پوستهاى دیگرى تا بچشند عذاب را همانا خداوند است عزّتمند حكیم‏j'Gنساء7فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ بِهِ وَمِنْهُم مَّن صَدَّ عَنْهُ وَكَفَى بِجَهَنَّمَ سَعِیرًا پس از ایشان است آنكه ایمان بدان آورده است از ایشان است آنكه بازداشته است از آن و بس است دوزخ آتشى سوزان‏'&Uqنساء6أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ فَقَدْ آتَیْنَآ آلَ إِبْرَاهِیمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَیْنَاهُم مُّلْكًا عَظِیمًا یا رشك برند مردم را بدانچه خدا از فضل خویش بدانان داده است همانا دادیم به خاندان ابراهیم كتاب و حكمت را و دادیم بدیشان پادشاهى بزرگ را*%-نساء5أَمْ لَهُمْ نَصِیبٌ مِّنَ الْمُلْكِ فَإِذًا لاَّ یُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِیرًا یا ایشان را است بهره‏اى از فرمانروائى كه در آن هنگام ندهند به مردم پشیزى را6$[ نساء4أُوْلَـئِكَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَمَن یَلْعَنِ اللّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ نَصِیرًا آنانند كه دور كردشان خدا و كسى كه دور سازدش خدا نیابى براى او یاورى را #EKنساء3أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ أُوتُواْ نَصِیبًا مِّنَ الْكِتَابِ یُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَیَقُولُونَ لِلَّذِینَ كَفَرُواْ هَؤُلاء أَهْدَى مِنَ الَّذِینَ آمَنُواْ سَبِیلاً آیا نبینى آنان را كه داده شدند بهره‏اى را از كتاب ایمان آرند به جبت و طاغوت و گویند بدانان كه كفر ورزیدند كه اینان رهبرنده‏ترند از آنان كه ایمان آوردند راه را"1Wنساء2انظُرْ كَیفَ یَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الكَذِبَ وَكَفَى بِهِ إِثْمًا مُّبِینًا بنگر چگونه بر خدا دروغ مى‏بندند و بس است آن گناهى آشكار   7 '.Aنساء>فَكَیْفَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ ثُمَّ جَآؤُوكَ یَحْلِفُونَ بِاللّهِ إِنْ أَرَدْنَا إِلاَّ إِحْسَانًا وَتَوْفِیقًا پس چگونه است كه اگر پیش آمدى بدیشان رسد بدانچه دستهاشان پیش فرستاده است آیند نزد تو سوگند خورند كه نخواستیم ما جز نكوكارى و كارساز آوردن را_-oGنساء=وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ إِلَى مَا أَنزَلَ اللّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَیْتَ الْمُنَافِقِینَ یَصُدُّونَ عَنكَ صُدُودًا و اگر گفته شود بدیشان كه بیائید به سوى آنچه خدا فرستاده است و به سوى رسول بنگرى منافقان را كه بازمى دارند از تو بازداشتنى‏ ,AIنساء<أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُواْ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ یُرِیدُونَ أَن یَتَحَاكَمُواْ إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُواْ أَن یَكْفُرُواْ بِهِ وَیُرِیدُ الشَّیْطَانُ أَن یُضِلَّهُمْ ضَلاَلاً بَعِیدًا آیا ندیدى آنان را كه پندارند آنكه ایشان ایمان آورده‏اند بدانچه به سوى تو فرستاده شده است و آنچه پیش از تو فرستاده شده است خواهند داورى برند به سوى ستمگر حالى كه امر شدند كه كفر ورزند بدو و خواهد شیطان كه گمراهشان سازد گمراهیى دورp+[}نساء;یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلاً اى آنان كه ایمان آوردید فرمان برید خدا و رسول را و اولیاء امر (كارداران) را از شما و اگر در چیزى با هم ستیزه كردید به خدا و رسولش بازگردانید اگر هستید ایمان آورنده به خدا و روز آخر این بهتر است و نكوتر در فرجام‏a*+نساء:إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُكُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُم بَیْنَ النَّاسِ أَن تَحْكُمُواْ بِالْعَدْلِ إِنَّ اللّهَ نِعِمَّا یَعِظُكُم بِهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ سَمِیعًا بَصِیرًا همانا خدا فرمانتان دهد كه بازگردانید سپرده‏ها را به اهل آنها و اگر داورى كنید میان مردم آنكه داورى كنید به داد چه خوب است آنچه خدا اندرز دهد شما را بدان همانا خداوند است شنونده‏اى بینا k :1X+k<6[نساءFذَلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللّهِ وَكَفَى بِاللّهِ عَلِیمًا این است فزونى از خدا و بس است خدا دانا5I9نساءEوَمَن یُطِعِ اللّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَـئِكَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَـئِكَ رَفِیقًا و آن كس كه اطاعت كند خدا و پیمبر را همانا آنان با كسانیند كه خدا نعمت بدیشان داده است از پیمبران و راستگویان و كشتگان راه خدا و شایستگان و چه نیكو رفیقانند 4+ نساءDوَلَهَدَیْنَاهُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِیمًا و رهبریشان مى‏كردیم به راهى راست‏U3aAنساءCوَإِذاً لَّآتَیْنَاهُم مِّن لَّدُنَّـا أَجْراً عَظِیمًا و در آن هنگام مى‏دادیمشان از نزد خویش مزدى بزرگ‏2_#نساءBوَلَوْ أَنَّا كَتَبْنَا عَلَیْهِمْ أَنِ اقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُواْ مِن دِیَارِكُم مَّا فَعَلُوهُ إِلاَّ قَلِیلٌ مِّنْهُمْ وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُواْ مَا یُوعَظُونَ بِهِ لَكَانَ خَیْرًا لَّهُمْ وَأَشَدَّ تَثْبِیتًا و اگر ما مى‏نوشتیم بر ایشان كه بكشید همدیگر را یا برون روید از شهرهاى خود نمى‏كردندش جز كمى از ایشان و اگر مى‏كردند آنچه را پند داده مى‏شدند هرآینه براى آنان بهتر بود و سخت استوارتر1{!نساءAفَلاَ وَرَبِّكَ لاَ یُؤْمِنُونَ حَتَّىَ یُحَكِّمُوكَ فِیمَا شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لاَ یَجِدُواْ فِی أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَیْتَ وَیُسَلِّمُواْ تَسْلِیمًا نه چنین است به پروردگار تو سوگند ایمان نیارند به تو تا به داورى بگزیندت در آنچه سرزده است بینشان و سپس نیابند در دلهاى خویش چاره‏اى از آنچه تو قضاوت كرده‏اى و تسلیم شوند تسلیم شدنى‏20/-نساء@وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ لِیُطَاعَ بِإِذْنِ اللّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوكَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّابًا رَّحِیمًا و نفرستادیم پیمبرى را مگر تا اطاعت شود به اذن خدا و اگر اینان گاهى كه به خود ستم روا مى‏داشتند مى‏آمدند نزد تو و آمرزش مى‏خواستند از خدا و آمرزش مى‏خواست براى ایشان پیمبر همانا مىیافتند خدا را بسى توبه‏پذیرنده مهربان‏v/ [نساء?أُولَـئِكَ الَّذِینَ یَعْلَمُ اللّهُ مَا فِی قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَعِظْهُمْ وَقُل لَّهُمْ فِی أَنفُسِهِمْ قَوْلاً بَلِیغًا آنانند كه خدا مى‏داند آنچه در دلهاى ایشان است پس روى گردان از ایشان و اندرز ده ایشان را و بگو ایشان را به دلهاى ایشان گفتارى رسا  d<U-نساءLالَّذِینَ آمَنُواْ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَالَّذِینَ كَفَرُواْ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُواْ أَوْلِیَاء الشَّیْطَانِ إِنَّ كَیْدَ الشَّیْطَانِ كَانَ ضَعِیفًا آنان كه ایمان آورده پیكار كنند در راه خدا و آنان كه كفر ورزیده‏اند پیكار كنند در راه ستمگر پس پیكار كنید با یاران شیطان همانا نیرنگ شیطان است ناتوان‏;# نساءKوَمَا لَكُمْ لاَ تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَـذِهِ الْقَرْیَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِیًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِیرًا و چیست شما را كه پیكار نمى‏كنید در راه خدا و ناتوانان از مردان و زنان و كودكانى كه گویند پروردگارا برون كن ما را از این شهرى كه ستمگرند مردمش و قرار ده براى ما از نزد خود سرپرستى و قرار ده براى ما از نزد خود یاورى‏|:;5نساءJفَلْیُقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللّهِ الَّذِینَ یَشْرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا بِالآخِرَةِ وَمَن یُقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَیُقْتَلْ أَو یَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا پس باید نبرد كند در راه خدا آنان را كه مى‏فروشند زندگانى دنیا را به آخرت و كسى كه پیكار كند در راه خدا پس كشته شود یا پیروز گردد بزودى دهیمش پاداشى گران‏&9[iنساءIوَلَئِنْ أَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِّنَ الله لَیَقُولَنَّ كَأَن لَّمْ تَكُن بَیْنَكُمْ وَبَیْنَهُ مَوَدَّةٌ یَا لَیتَنِی كُنتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِیمًا و اگر فضلى از خدا به شما رسد بگوید چنان كه تو گوئى هرگز بین تو و او دوستى نبوده كاش با شما بودم تا بهره‏مند مى‏شدم به بهره‏اى بزرگ‏k87نساءHوَإِنَّ مِنكُمْ لَمَن لَّیُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصَابَتْكُم مُّصِیبَةٌ قَالَ قَدْ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیَّ إِذْ لَمْ أَكُن مَّعَهُمْ شَهِیدًا و همانا از شما است آنكه به سختى درنگ‏كارى كند پس اگر پیشامدى به شما رسد گوید خدا به من نعمت داد كه نشدم با ایشان كشته‏`7sEنساءGیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ خُذُواْ حِذْرَكُمْ فَانفِرُواْ ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُواْ جَمِیعًا اى آنان كه ایمان آوردید برگیرید اسلحه خویش را پس كوچ كنید دسته دسته یا كوچ كنید با هم‏  C&@ sنساءPمَّنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللّهَ وَمَن تَوَلَّى فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَیْهِمْ حَفِیظًا آن كس كه اطاعت پیمبر كند خدا را اطاعت كرده است و آن كس كه پشت كند همانا نفرستادیمت بر ایشان نگهبان‏?AiنساءOمَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ وَمَا أَصَابَكَ مِن سَیِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِكَ وَأَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولاً وَكَفَى بِاللّهِ شَهِیدًا آنچه تو را از نكوئى رسد همانا از نزد خدا است و آنچه رسدت از بدى از خویشتن است و فرستادیم تو را براى مردم پیمبرى و بس است خداوند گواه‏R>q+نساءNأَیْنَمَا تَكُونُواْ یُدْرِككُّمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنتُمْ فِی بُرُوجٍ مُّشَیَّدَةٍ وَإِن تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ یَقُولُواْ هَـذِهِ مِنْ عِندِ اللّهِ وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَقُولُواْ هَـذِهِ مِنْ عِندِكَ قُلْ كُلًّ مِّنْ عِندِ اللّهِ فَمَا لِهَـؤُلاء الْقَوْمِ لاَ یَكَادُونَ یَفْقَهُونَ حَدِیثًا هرجا باشید دریابد شما را مرگ و اگرچه در دژهاى استوار باشید و اگر بدیشان رسد خوشى گویند این از نزد خدا است و اگر بدى بدیشان رسد گویند این از نزد تو است بگو همه از نزد خدا است پس چه شود این گروه را نزدیك نیستند دریابند سخنى راc=9نساءMأَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ قِیلَ لَهُمْ كُفُّواْ أَیْدِیَكُمْ وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُمْ یَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْیَةِ اللّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْیَةً وَقَالُواْ رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَیْنَا الْقِتَالَ لَوْلا أَخَّرْتَنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِیبٍ قُلْ مَتَاعُ الدَّنْیَا قَلِیلٌ وَالآخِرَةُ خَیْرٌ لِّمَنِ اتَّقَى وَلاَ تُظْلَمُونَ فَتِیلاً آیا ننگریستى بدانان كه بدیشان گفته شد بازدارید دستهاى خود را و بپاى دارید نماز را و بدهید زكات را تا گاهى كه بر ایشان جنگ نوشته شد ناگهان گروهى از ایشان ترسند مردم را مانند ترسیدن خدا یا سخت‏تر و گفتند پروردگارا چرا جنگ بر ما نوشتى كاش ما را مهلت مى‏دادى تا سرآمدى نزدیك بگو كامیابى دنیااست اندك و آخرت بهتر است براى آنكه پرهیزكارى كند و ستم بر شما نشود به مقدار تارى كه در هسته خرما است‏   l|hR7!IOمائدهقَالُوا یَا مُوسَى إِنَّ فِیهَا قَوْمًا جَبَّارِینَ وَإِنَّا لَن نَّدْخُلَهَا حَتَّىَ یَخْرُجُواْ مِنْهَا فَإِن یَخْرُجُواْ مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ گفتند اى موسى همانا در آنند گروهى سركش و هرگز ما در آن نرویم تا برون آیند از آن سپس گاهى كه برون آمدند از آن مائیم درآیندگان‏R6! مائدهیَا قَوْمِ ادْخُلُوا الأَرْضَ المُقَدَّسَةَ الَّتِی كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَلاَ تَرْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِكُمْ فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِینَ اى قوم من اندر آئید سرزمین مقدسى را كه خدا براى شما نوشت و برنگردید بر پشتهاى خود تا بازگردید زیانكاران‏95!Gمائدهوَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِیكُمْ أَنبِیَاء وَجَعَلَكُم مُّلُوكًا وَآتَاكُم مَّا لَمْ یُؤْتِ أَحَدًا مِّن الْعَالَمِینَ و هنگامى كه گفت موسى به قوم خود اى قوم من یاد آرید نعمت خدا را بر شما هنگامى كه قرار داد در شما پیمبرانى و گردانید شما را پادشاهانى و ارزانى داشت به شما آنچه را نداد به كسى از جهانیان‏4!7iمائدهیَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءكُمْ رَسُولُنَا یُبَیِّنُ لَكُمْ عَلَى فَتْرَةٍ مِّنَ الرُّسُلِ أَن تَقُولُواْ مَا جَاءنَا مِن بَشِیرٍ وَلاَ نَذِیرٍ فَقَدْ جَاءكُم بَشِیرٌ وَنَذِیرٌ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ اى اهل كتاب همانا بیامد شما را فرستاده ما بیان مى‏كند براى شما پس از فترتى از پیمبران تا نگوئید نیامد ما را امیددهنده و بیم‏دهنده همانا آمد شما را نویددهنده‏اى و ترساننده‏اى و خدا است بر همه چیز تواناg3!1مائدهوَقَالَتِ الْیَهُودُ وَالنَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاء اللّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ یُعَذِّبُكُم بِذُنُوبِكُم بَلْ أَنتُم بَشَرٌ مِّمَّنْ خَلَقَ یَغْفِرُ لِمَن یَشَاء وَیُعَذِّبُ مَن یَشَاء وَلِلّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ گفتند جهودان و ترسایان مائیم فرزندان خدا و دوستان او بگو پس چرا عذاب كند شما را به گناهانتان بلكه شمائید بشرى از آنكه بیافرید بیامرزد براى هر كه خواهد و عذاب كند هر كه را خواهد و از آن خدا است پادشاهى آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است و به سوى او است بازگشت‏  < S )=U8?!C!مائدهفَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخِیهِ فَقَتَلَهُ فَأَصْبَحَ مِنَ الْخَاسِرِینَ پس بیاراست براى او دلش كشتن برادر خویش را پس كشت او را و گردید از زیانكاران‏>!3]مائدهإِنِّی أُرِیدُ أَن تَبُوءَ بِإِثْمِی وَإِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ وَذَلِكَ جَزَاء الظَّالِمِینَ همانا مى‏خواهم كه برگیرى گناه من و گناه خویش را تا شوى از یاران آتش و این است پاداش ستمگران‏d=! 3مائدهلَئِن بَسَطتَ إِلَیَّ یَدَكَ لِتَقْتُلَنِی مَا أَنَاْ بِبَاسِطٍ یَدِیَ إِلَیْكَ لَأَقْتُلَكَ إِنِّی أَخَافُ اللّهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ اگر دست فراسوى من آرى كه بكشى مرا دراز نكنم دستم را به تو تا تو را بكشم همانا مى‏ترسم من خداوند را پروردگار جهانیان‏h<!)مائدهوَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ ابْنَیْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِن أَحَدِهِمَا وَلَمْ یُتَقَبَّلْ مِنَ الآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ قَالَ إِنَّمَا یَتَقَبَّلُ اللّهُ مِنَ الْمُتَّقِینَ و بخوان بر ایشان داستان فرزندان آدم را به حقّ هنگامى كه قربان كردند پس پذیرفته شد از یكیشان و پذیرفته نشد از دیگرى گفت همانا مى‏كشمت گفت جز این نیست كه مى‏پذیرد خدا از پرهیزكاران‏);!i]مائدهقَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَیْهِمْ أَرْبَعِینَ سَنَةً یَتِیهُونَ فِی الأَرْضِ فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ گفت همانا آن حرام است بر ایشان چهل سال سرگردان مانند در زمین پس دریغ نخور بر گروه نافرمانان‏y:!Gمائدهقَالَ رَبِّ إِنِّی لا أَمْلِكُ إِلاَّ نَفْسِی وَأَخِی فَافْرُقْ بَیْنَنَا وَبَیْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ گفت پروردگارا مالك نیستم من جز خود و برادرم را پس جدائى افكن میان ما و گروه نافرمانان‏e9! 3مائدهقَالُواْ یَا مُوسَى إِنَّا لَن نَّدْخُلَهَا أَبَدًا مَّا دَامُواْ فِیهَا فَاذْهَبْ أَنتَ وَرَبُّكَ فَقَاتِلا إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ گفتند اى موسى هرگز در آن نشویم هیچگاه تا آنان در آنند پس برو تو و پروردگار خود و نبرد كنید كه مائیم در اینجا نشستگان‏@8!qمائدهقَالَ رَجُلاَنِ مِنَ الَّذِینَ یَخَافُونَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِمَا ادْخُلُواْ عَلَیْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ وَعَلَى اللّهِ فَتَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ گفتند دو تن از آنان كه مى‏ترسیدند و خدا بر ایشان انعام كرده بود درآئید بر ایشان درگاه را كه هرگاه درون شدید همانا شمائید پیروزمندان و بر خدا تكیه كنید اگر هستید مؤمنان‏  s/`D! +مائده#یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَیهِ الْوَسِیلَةَ وَجَاهِدُواْ فِی سَبِیلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ اى آنان كه ایمان آوردید بترسید خدا را و بجوئید به سوى او دستاویزى و كوشش كنید (جهاد كنید) در راه او شاید رستگار شویدC!aمائده"إِلاَّ الَّذِینَ تَابُواْ مِن قَبْلِ أَن تَقْدِرُواْ عَلَیْهِمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ مگر آنان كه توبه كردند پیش از آنكه بر ایشان دست یابید پس بدانید كه خداوند است آمرزنده مهربان‏@B!A3مائده!إِنَّمَا جَزَاء الَّذِینَ یُحَارِبُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الأَرْضِ فَسَادًا أَن یُقَتَّلُواْ أَوْ یُصَلَّبُواْ أَوْ تُقَطَّعَ أَیْدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلافٍ أَوْ یُنفَوْاْ مِنَ الأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیَا وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ همانا پاداش آنان كه با خدا و رسولش بستیزند و راه تبهكارى در زمین پویند (به تبهكارى در زمین كوشند) آن است كه به سختى كشته شوند یا به دار آویخته شوند یا به سختى بریده شود دستها و پایهاى ایشان از برابر یكدیگر یا رانده شوند از زمین این است براى ایشان خواریى در دنیا و ایشان را است در آخرت عذابى سنگین‏xA!wmمائده مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ كَتَبْنَا عَلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَمَنْ أَحْیَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا وَلَقَدْ جَاء تْهُمْ رُسُلُنَا بِالبَیِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِیرًا مِّنْهُم بَعْدَ ذَلِكَ فِی الأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ براى این نوشتیم بر بنى‏اسرائیل كه هر كس بكشد تنى را نه در برابر تنى یا تبهكاریى در زمین مانند آن است كه بكُشد مردم را همگى و آن كس كه زنده سازدش گوئیا زنده ساخته است مردم را همگى و همانا بیامدشان فرستادگان ما به نشانیها سپس بسیارى از ایشانند پس از این در زمین اسراف‏كنندگان‏ @!5Yمائدهفَبَعَثَ اللّهُ غُرَابًا یَبْحَثُ فِی الأَرْضِ لِیُرِیَهُ كَیْفَ یُوَارِی سَوْءةَ أَخِیهِ قَالَ یَا وَیْلَتَا أَعَجَزْتُ أَنْ أَكُونَ مِثْلَ هَـذَا الْغُرَابِ فَأُوَارِیَ سَوْءةَ أَخِی فَأَصْبَحَ مِنَ النَّادِمِینَ پس برانگیخت خدا كلاغى كه مى‏كاوید در زمین تا بنمایاندش چگونه نهان سازد پیكر برادر خویش را گفت اى واى بر من آیا عاجز شدم از آنكه مانند این غراب باشم كه نهان كنم پیكر برادر خویش را پس گشت از پشیمانان‏  Y * I!3Sمائده(أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ یُعَذِّبُ مَن یَشَاء وَیَغْفِرُ لِمَن یَشَاء وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ آیا ندانستى كه خداى را است پادشاهى آسمانها و زمین عذاب كند هر كه را خواهد و بیامرزد هر كه را خواهد و خداوند است بر هر چیز توانا H!sمائده'فَمَن تَابَ مِن بَعْدِ ظُلْمِهِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللّهَ یَتُوبُ عَلَیْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ولى آن كس كه توبه كند پس از ستمگریش و شایستگى گزیند بپذیرد خدا توبه او را و خدا است آمرزنده مهربان‏JG!_)مائده&وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُواْ أَیْدِیَهُمَا جَزَاء بِمَا كَسَبَا نَكَالاً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَزِیزٌ حَكِیمٌ مرد دزد و زن دزد را ببرید دستهاى آنان را كیفرى بدانچه خود فراهم كردند شكنجه‏اى از نزد خدا و خدا است عزّتمند حكیم‏]F!}1مائده%یُرِیدُونَ أَن یَخْرُجُواْ مِنَ النَّارِ وَمَا هُم بِخَارِجِینَ مِنْهَا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِیمٌ خواهند برون روند از آتش و نیستند برون روندگان از آن و ایشان را است عذابى پاینده‏#E!Mmمائده$إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَوْ أَنَّ لَهُم مَّا فِی الأَرْضِ جَمِیعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لِیَفْتَدُواْ بِهِ مِنْ عَذَابِ یَوْمِ الْقِیَامَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ همانا آنان كه كفر ورزیدند اگر براى ایشان باشد آنچه در زمین است همگى و مانند آن با آن تا عوض خود دهند از عذاب روز قیامت پذیرفته نشود از ایشان و ایشان را است عذابى دردناك‏ $L!+Iمائده+وَكَیْفَ یُحَكِّمُونَكَ وَعِندَهُمُ التَّوْرَاةُ فِیهَا حُكْمُ اللّهِ ثُمَّ یَتَوَلَّوْنَ مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَمَا أُوْلَـئِكَ بِالْمُؤْمِنِینَ چگونه تو را به داورى گزینند حالى كه نزد ایشان است تورات كه در آن است حكم خدا سپس پشت مى‏كنند پس از آن و نیستند آنان مؤمنان‏eK! 5مائده*سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ فَإِن جَآؤُوكَ فَاحْكُم بَیْنَهُم أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ وَإِن تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَن یَضُرُّوكَ شَیْئًا وَإِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُم بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ شنوندگانند دروغ را خورندگانند رشوت را اگر آمدند تو را پس حكم كن میان ایشان یا روى گردان از ایشان و اگر روى گردانى از ایشان همانا آسیبت نرسانند به چیزى و هرگاه حكم كنى پس حكم كن میان ایشان به داد همانا خدا دوست دارد دادگران راXJ!مائده)یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ لاَ یَحْزُنكَ الَّذِینَ یُسَارِعُونَ فِی الْكُفْرِ مِنَ الَّذِینَ قَالُواْ آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِینَ هِادُواْ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِینَ لَمْ یَأْتُوكَ یُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ یَقُولُونَ إِنْ أُوتِیتُمْ هَـذَا فَخُذُوهُ وَإِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُواْ وَمَن یُرِدِ اللّهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللّهِ شَیْئًا أُوْلَـئِكَ الَّذِینَ لَمْ یُرِدِ اللّهُ أَن یُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ اى پیمبر اندوهگینت نكند آنان كه مى‏شتابند در كفر از آنان كه گویند ایمان آوردیم با دهانهاى خود ولى ایمان نیاورده است دلهاى ایشان و از آنان كه جهودند شنوندگانند دروغ را شنوانندگانند براى گروهى دیگر كه نیامدند تو را برمى‏گردانند كلمات را پس از جایگاه‏هاى آن گویند اگر داده شدید این را بگیریدش و اگر داده نشدیدش پس بترسید و كسى كه خدا خواهد آزمایش وى را هرگز مالك نیستى براى او از خدا چیزى را آنانند كه نخواسته است خدا پاك ساختن دلهاى ایشان را آنان را است در دنیا خواریى و آنان را است در آخرت عذابى بزرگ‏  YP!})مائده/وَلْیَحْكُمْ أَهْلُ الإِنجِیلِ بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فِیهِ وَمَن لَّمْ یَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ و باید حكم كنند انجیلیان بدانچه فرستاده است خدا در آن و آن كس كه حكم نكند بدانچه فرستاده است خدا آنانند تبهكاران‏HO!kمائده.وَقَفَّیْنَا عَلَى آثَارِهِم بِعَیسَى ابْنِ مَرْیَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَآتَیْنَاهُ الإِنجِیلَ فِیهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِینَ و از پى ایشان فرستادیم عیسى بن مریم را تصدیق‏كننده آنچه پیش روى اوست از تورات و بدو دادیم انجیل را كه در آن بود راهنمائى و روشنائیى و تصدیق‏كننده آنچه پیش روى اوست از تورات و رهبرى و اندرزى براى مؤمنان‏`N!Cqمائده-وَكَتَبْنَا عَلَیْهِمْ فِیهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَیْنَ بِالْعَیْنِ وَالأَنفَ بِالأَنفِ وَالأُذُنَ بِالأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهُ وَمَن لَّمْ یَحْكُم بِمَا أنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ و نوشتیم بر ایشان در آنكه جان برابر جان و چشم برابر چشم و بینى برابر بینى و گوش برابر گوش و دندان برابر دندان و زخمها برابر است پس كسى كه تصدّق كند بدان همانا آن زداینده گناهان او است و آن كس كه حكم نكند بدانچه خدا فرستاده است آنانند ستمگران‏'M!7 مائده,إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِیهَا هُدًى وَنُورٌ یَحْكُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ الَّذِینَ أَسْلَمُواْ لِلَّذِینَ هَادُواْ وَالرَّبَّانِیُّونَ وَالأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُواْ مِن كِتَابِ اللّهِ وَكَانُواْ عَلَیْهِ شُهَدَاء فَلاَ تَخْشَوُاْ النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلاَ تَشْتَرُواْ بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلاً وَمَن لَّمْ یَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ همانا فرستادیم تورات را در آن رهبریى و روشنائیى حكم مى‏كنند بدان پیمبرانى كه اسلام آوردند براى آنان كه جهود شدند و علماء عاملین و دانشمندان بدانچه نگهبان آن شدند از كتاب خدا و بودند گواهانى بر آن پس نترسید مردم را و بترسید مرا و نفروشید آیتهاى مرا به بهائى اندك و كسى كه حكم نكند بدانچه خدا فرستاده است آنانند كافران‏ 3 pw3dT!'مائده3یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْیَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِیَاء بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ وَمَن یَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ اى آنان كه ایمان آوردید نگیرید جهودان و ترسایان را دوستانى برخى از ایشانند دوستان برخى و كسى كه دوستى كند با آنان از شما هر آینه او از آنان است همانا خدا هدایت نكند گروه ستمگران راXS!q3مائده2أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِیَّةِ یَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ حُكْمًا لِّقَوْمٍ یُوقِنُونَ آیا دستور جاهلیّت را خواهند و كیست نكوتر از خدا در دستور براى گروهى كه یقین دارندuR!Cمائده1وَأَنِ احْكُم بَیْنَهُم بِمَآ أَنزَلَ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَن یَفْتِنُوكَ عَن بَعْضِ مَا أَنزَلَ اللّهُ إِلَیْكَ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَاعْلَمْ أَنَّمَا یُرِیدُ اللّهُ أَن یُصِیبَهُم بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَإِنَّ كَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ و آنكه حكم كن میان ایشان بدانچه فرستاد خدا و پیروى منما هوسهاى ایشان را و بترس از ایشان كه نبادا بفریبندت از پاره آنچه خدا فرستاده است به سوى تو پس اگر پشت كردند بدانكه مى‏خواهد خدا آنكه بگیرد ایشان را به پاره‏اى از گناهانشان و همانا بسیارى از مردمند نافرمانان‏ Q![1مائده0وَأَنزَلْنَا إِلَیْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَیْمِنًا عَلَیْهِ فَاحْكُم بَیْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ عَمَّا جَاءكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـكِن لِّیَبْلُوَكُمْ فِی مَآ آتَاكُم فَاسْتَبِقُوا الخَیْرَاتِ إِلَى الله مَرْجِعُكُمْ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ فرستادیم بر تو كتاب را به حقّ تصدیق‏كننده آنچه پیش روى اوست از كتاب و نگهبانى بر آن پس حكم كن میان ایشان بدانچه خدا فرستاد و پیروى مكن آرزوهاى ایشان را كه متجاوز است از آنچه بیامده است تو را از حقّ براى هر كدام قرار دادیم راه و روشى و اگر مى‏خواست خدا مى‏گردانید شما را یك ملّت لیكن تا بیازماید شما را در آنچه به شما داده است پس بشتابید به سوى نیكیها به سوى خدا است بازگشت شما همگى سپس آگهى دهد شما را بدانچه بودید در آن اختلاف‏كنندگان‏  };/jY!{Mمائده8وَمَن یَتَوَلَّ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ و آنكس كه دوستى كند با خدا و پیمبرش و آنان كه ایمان آوردند همانا حزب خدا است پیروزمندان‏X! yمائده7إِنَّمَا وَلِیُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ جز این نیست كه دوست شما خدا است و رسول او و آنان كه ایمان آوردند آنان كه بپاى دارند نماز را و بدهند زكوة را حالى كه ایشانند ركوع‏گزاران‏>W!=3مائده6یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ مَن یَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ یَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاء وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید هر كس بازگردد از شما از دین خود بزودى بیارد خدا قومى را كه دوستش دارند و دوستشان دارد فروتنان برابر مؤمنان گردن فرازان بر كافران بكوشند در راه خدا و نترسند سرزنش سرزنشگرى را این است فضل خدا كه دهدش به هر كه خواهد و خدا است گشایشمند داناJV!sمائده5وَیَقُولُ الَّذِینَ آمَنُواْ أَهَـؤُلاء الَّذِینَ أَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ إِنَّهُمْ لَمَعَكُمْ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُواْ خَاسِرِینَ گویند كسانى كه ایمان آوردند آیا اینانند آنان كه سوگند یاد نمودند به سوگندهاى سخت خویش كه ایشانند با شما تباه شد كارهاى ایشان و شدند زیانكاران‏1U!Uمائده4فَتَرَى الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ یُسَارِعُونَ فِیهِمْ یَقُولُونَ نَخْشَى أَن تُصِیبَنَا دَآئِرَةٌ فَعَسَى اللّهُ أَن یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِّنْ عِندِهِ فَیُصْبِحُواْ عَلَى مَا أَسَرُّواْ فِی أَنْفُسِهِمْ نَادِمِینَ بینى آنان را كه در دلهاشان بیماریى است مى‏شتابند در ایشان گویند ترسیم به ما رسد پیشامدى امید است خدا بیارد پیروزى یا امرى را از نزد خویش چنان كه بگردند از آنچه در دلهاى خود نهان مى‏داشتند پشیمان‏ L  7.L^`!)مائده?لَوْلاَ یَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِیُّونَ وَالأَحْبَارُ عَن قَوْلِهِمُ الإِثْمَ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُواْ یَصْنَعُونَ چرا نهیشان نمى‏كنند خداپرستان و دانشمندان از گفتنشان گناه را و خوردنشان رشوت را چه زشت است آنچه بودند مى‏ساختندj_!gaمائده>وَتَرَى كَثِیرًا مِّنْهُمْ یُسَارِعُونَ فِی الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ بینى بسیارى را از ایشان پیشى مى‏گیرند بر همدیگر در شتافتن به سوى گناه و ستمگرى و خوردنشان رشوت را چه زشت است آنچه بودند مى‏كردندr^!Cمائده=وَإِذَا جَآؤُوكُمْ قَالُوَاْ آمَنَّا وَقَد دَّخَلُواْ بِالْكُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُواْ بِهِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُواْ یَكْتُمُونَ و هرگاه شما را آیند گویند ایمان آوردیم حالى كه با كفر درون رفتند و با آن برون آمدند و خدا است داناتر بدانچه نهان مى‏سازند!]!w?مائده<قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِّن ذَلِكَ مَثُوبَةً عِندَ اللّهِ مَن لَّعَنَهُ اللّهُ وَغَضِبَ عَلَیْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِیرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ أُوْلَـئِكَ شَرٌّ مَّكَاناً وَأَضَلُّ عَن سَوَاء السَّبِیلِ بگو آیا خبر دهم شما را به بدتر از این پاداشى از نزد خدا آنكس كه دور كردش خدا و خشم بر او گرفت و قرار داد از ایشان میمونان و خوكان و پرستندگان سركش آنانند بدترین در جایگاه و گمراهتر از راه راست‏N\!c-مائده;قُلْ یَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنقِمُونَ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْنَا وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ بگو اى اهل كتاب آیا كینه جوئید از ما جز آنكه ایمان آوردیم به خدا و آنچه بر ما فرستاده شده و آنچه فرستاده شده است از پیش و همانا بیشتر شمائید نافرمانان‏[!1gمائده:وَإِذَا نَادَیْتُمْ إِلَى الصَّلاَةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَلَعِبًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ یَعْقِلُونَ و هنگامى كه بانگ برآرید براى نماز گیرندش مسخره و بازیچه این بدان است كه آنانند گروهى نابخردان‏]Z!Eiمائده9یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الَّذِینَ اتَّخَذُواْ دِینَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِّنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِیَاء وَاتَّقُواْ اللّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ اى آنان كه ایمان آوردید نگیرید آنان را كه دین شما را ریشخند و بازیچه گرفتند از آنان كه داده شدند كتاب را پیش از شما و كافران و دوستانى و بترسید خدا را اگر هستید مؤمنان‏ B Bd!s-مائدهCیَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ اى پیمبر ابلاغ كن آنچه را فرود آمد بر تو از پروردگارت و اگر نكنى نرسانده باشى پیام او را و خدا نگه مى‏داردت از مردم همانا خدا هدایت نكند گروه كافران راc!=cمائدهBوَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُواْ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَیهِم مِّن رَّبِّهِمْ لأكَلُواْ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِم مِّنْهُمْ أُمَّةٌ مُّقْتَصِدَةٌ وَكَثِیرٌ مِّنْهُمْ سَاء مَا یَعْمَلُونَ و اگر بپاى مى‏داشتند تورات و انجیل و آنچه را فرستاده شده است به سوى ایشان از پروردگارشان همانا مى‏خوردند از بالاى سر و از زیر پایهاى خود ایشانند گروهى میانه‏رو و بسیارى از ایشان زشت است آنچه مى‏كنند}b!uyمائدهAوَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْكِتَابِ آمَنُواْ وَاتَّقَوْاْ لَكَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلأدْخَلْنَاهُمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ اگر آنكه اهل كتاب ایمان مى‏آوردند و پرهیزكارى مى‏كردند هرآینه مى‏ستردیم از ایشان گناهان ایشان را و درمى‏آوردیمشان به باغستان نعمت‏a! sمائده@وَقَالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَلُعِنُواْ بِمَا قَالُواْ بَلْ یَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ یُنفِقُ كَیْفَ یَشَاء وَلَیَزِیدَنَّ كَثِیرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْیَانًا وَكُفْرًا وَأَلْقَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُواْ نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللّهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الأَرْضِ فَسَادًا وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ گفتند جهودان دست خدا بسته به زنجیر است به زنجیر بسته باد دستهاى آنان و لعنت بر آنان باد بدانچه گفتند بلكه دستهاى او است باز مى‏بخشد هرگونه خواهد و همانا مى‏افزاید بسیارى از آنان را آنچه فرستاده شد بسوى تو از پروردگارت سركشى و كفر و افكندیم میان ایشان دشمنى و كینه را تا روز قیامت هرگاه بیفروزند آتشى را براى جنگ فرونشاندش خدا و بكوشند به تبهكارى در زمین و خدا دوست ندارد تبهكاران را  a Q Qi!5aمائدهHلَقَدْ كَفَرَ الَّذِینَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ وَقَالَ الْمَسِیحُ یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّی وَرَبَّكُمْ إِنَّهُ مَن یُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللّهُ عَلَیهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ همانا كفر ورزیدند آنان كه گفتند خدا مسیح فرزند مریم است حالى كه گفت مسیح اى بنى‏اسرائیل پرستش كنید خدا پروردگار من و پروردگار شما را همانا كسى كه شرك ورزد به خدا حرام كرده است بر او بهشت را و جایگاه او است آتش و نیست ستمكاران را یارانى‏Xh!{)مائدهGوَحَسِبُواْ أَلاَّ تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُواْ وَصَمُّواْ ثُمَّ تَابَ اللّهُ عَلَیْهِمْ ثُمَّ عَمُواْ وَصَمُّواْ كَثِیرٌ مِّنْهُمْ وَاللّهُ بَصِیرٌ بِمَا یَعْمَلُونَ پنداشتند نخواهد بود آزمایشى پس كور شدند و كر شدند سپس پذیرفت توبه ایشان را خدا پس كور شدند و كر گردیدند بسیارى از ایشان و خدا بینا است بدانچه مى‏كنند g!/WمائدهFلَقَدْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَأَرْسَلْنَا إِلَیْهِمْ رُسُلاً كُلَّمَا جَاءهُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنْفُسُهُمْ فَرِیقًا كَذَّبُواْ وَفَرِیقًا یَقْتُلُونَ همانا گرفتیم پیمان بنى‏اسرائیل را و فرستادیم بسوى آنان پیمبرانى هرگاه مى‏آمدشان پیمبرى بدانچه هوس نمى‏كرد دلهاى ایشان گروهى را دروغگو شمردند و كشتند گروهى راf!5=مائدهEإِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَالَّذِینَ هَادُواْ وَالصَّابِؤُونَ وَالنَّصَارَى مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وعَمِلَ صَالِحًا فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ همانا آنكه ایمان آوردند و آنان كه جهود شدند و صابیان و ترسایان هر كس ایمان آرد به خدا و روز بازپسین و كردار شایسته كند نیست بر ایشان بیمى و نه اندوهگین شوندe!w3مائدهDقُلْ یَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَسْتُمْ عَلَى شَیْءٍ حَتَّىَ تُقِیمُواْ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلَیَزِیدَنَّ كَثِیرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْیَانًا وَكُفْرًا فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِینَ بگو اى اهل كتاب نیستید بر چیزى تا بپاى دارید تورات و انجیل را و آنچه فرود آمده است بر شما از پروردگار شما و هرآینه بیفزاید بسیارى از ایشان را آنچه فرود آمده است بر تو از پروردگارت سركشى و كفر پس اندوهگین نباش بر گروه كافران‏  $  ;p!I!مائدهOكَانُواْ لاَ یَتَنَاهَوْنَ عَن مُّنكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ مَا كَانُواْ یَفْعَلُونَ بودند دست برنمى‏داشتند از زشتى كه مى‏كردند چه زشت است آنچه بودند مى‏كردندo!]مائدهNلُعِنَ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِن بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوا وَّكَانُواْ یَعْتَدُونَ لعنت شدند آنان كه كفر ورزیدند از بنى‏اسرائیل بر زبان داود و عیسى ابن مریم این بدان است كه نافرمانى كردند و بودند تجاوزكنندگان‏zn!E#مائدهMقُلْ یَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِی دِینِكُمْ غَیْرَ الْحَقِّ وَلاَ تَتَّبِعُواْ أَهْوَاء قَوْمٍ قَدْ ضَلُّواْ مِن قَبْلُ وَأَضَلُّواْ كَثِیرًا وَضَلُّواْ عَن سَوَاء السَّبِیلِ بگو اى اهل كتاب فزون نروید در دین خود به ناحقّ و پیروى نكنید خواسته‏هاى گروهى را كه گمراه شدند از پیش و گمراه كردند بسیارى را و گم شدند از راه راست‏m!AAمائدهLقُلْ أَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ یَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلاَ نَفْعًا وَاللّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ بگو آیا پرستش كنید جز خداى آنچه را ندارد براى شما زیان و نه سودى و خدا است شنونده داناZl! مائدهKمَّا الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ صِدِّیقَةٌ كَانَا یَأْكُلاَنِ الطَّعَامَ انظُرْ كَیْفَ نُبَیِّنُ لَهُمُ الآیَاتِ ثُمَّ انظُرْ أَنَّى یُؤْفَكُونَ نیست مسیح پسر مریم جز پیمبرى كه بگذشت پیش از او پیمبرانى و مادرش زنى است راستگو بودند مى‏خوردند خوراك را بنگر چگونه براى ایشان بیان كنیم آیتها را سپس بنگر كجا به دروغ رانده مى‏شوند(k!5مائدهJأَفَلاَ یَتُوبُونَ إِلَى اللّهِ وَیَسْتَغْفِرُونَهُ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ چرا بازنگردند بسوى خدا و از او آمرزش نخواهند و خدا است آمرزنده مهربان‏Xj!مائدهIلَّقَدْ كَفَرَ الَّذِینَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ ثَالِثُ ثَلاَثَةٍ وَمَا مِنْ إِلَـهٍ إِلاَّ إِلَـهٌ وَاحِدٌ وَإِن لَّمْ یَنتَهُواْ عَمَّا یَقُولُونَ لَیَمَسَّنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ همانا كفر ورزیدند آنان كه گفتند خدا سیّمین سه تا است حالى كه نیست خداوندى جز خداى یكتا و اگر دست برندارند از آنچه گویند هر آینه برسد آنان را كه كفر ورزیدند از ایشان عذابى دردناك‏ "  Q"+w!? مائدهVوَالَّذِینَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ و آنان كه كفر ورزیدند و دروغ پنداشتند آیتهاى ما را آنانند یاران دوزخ‏Kv!qمائدهUفَأَثَابَهُمُ اللّهُ بِمَا قَالُواْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَذَلِكَ جَزَاء الْمُحْسِنِینَ پس پاداششان داد خدا بدانچه گفتند باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آن و این است پاداش نكوكاران‏]u!iEمائدهTوَمَا لَنَا لاَ نُؤْمِنُ بِاللّهِ وَمَا جَاءنَا مِنَ الْحَقِّ وَنَطْمَعُ أَن یُدْخِلَنَا رَبَّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِینَ و چه شود ما را ایمان نیاریم به خدا و آنچه بیامد ما را از حقّ حالى كه طمع داریم كه درآرد ما را پروردگار ما با گروه شایستگان‏ t!3WمائدهSوَإِذَا سَمِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ الْحَقِّ یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ و گاهى كه بشنوند آنچه را فرود آمده است بر پیمبر بینى دیدگانشان را اشك ریزد بدانچه شناخته‏اند از حقّ گویند پروردگارا همانا ایمان آوردیم پس بنویس ما را با گواهان‏xs!OمائدهRلَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِینَ آمَنُواْ الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَكُواْ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَّوَدَّةً لِّلَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ قَالُوَاْ إِنَّا نَصَارَى ذَلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسِینَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لاَ یَسْتَكْبِرُونَ همانا بیابى سخت‏ترین مردم را در دشمنى با آنان كه ایمان آوردند جهودان و آنان كه مشرك شدند و همى یابى هر آینه نزدیكترین مردم را در دوستى با آنان كه ایمان آوردند كسانى كه گویند مائیم ترسایان این بدان است كه از ایشانند كشیشان و صومعه‏نشینانى و آنكه ایشان كبر نمى‏ورزند r!mمائدهQوَلَوْ كَانُوا یُؤْمِنُونَ بِالله والنَّبِیِّ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِیَاء وَلَـكِنَّ كَثِیرًا مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ و اگر اینان ایمان مى‏آوردند به خدا و پیمبر و آنچه فرستاده شده است بسوى او نمى‏گرفتندشان دوستانى لیكن بسیارى از ایشانند نافرمانان‏bq!sEمائدهPتَرَى كَثِیرًا مِّنْهُمْ یَتَوَلَّوْنَ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنفُسُهُمْ أَن سَخِطَ اللّهُ عَلَیْهِمْ وَفِی الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَ بینى بسیارى از ایشان را دوستى مى‏كنند با آنان كه كفر ورزیدند چه زشت است آنچه پیش آورده است براى ایشان نفوسشان كه خشم گرفت خدا بر ایشان و در عذابند جاودانان‏ / o/d}!!مائده\وَأَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَاحْذَرُواْ فَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلاَغُ الْمُبِینُ فرمان برید خدا را و فرمان برید پیمبر را و بترسید پس اگر پشت كردید بدانید كه بر فرستاده ما است همانا رساندن آشكارu|!Eمائده[إِنَّمَا یُرِیدُ الشَّیْطَانُ أَن یُوقِعَ بَیْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء فِی الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ وَیَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللّهِ وَعَنِ الصَّلاَةِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ جز این نیست كه خواهد شیطان آنكه بیفكند میان شما دشمنى و كینه را در باده و قمار و بازدارد شما را از یاد خدا و از نماز پس آیا هستید دست‏بردارندگان‏0{!}WمائدهZیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیْسِرُ وَالأَنصَابُ وَالأَزْلاَمُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ اى آنان كه ایمان آوردید جز این نیست كه باده و قمار و بتان و تیرها پلیدى است از كردار شیطان پس دورى گزینید از آن شاید رستگار شوید'z![gمائدهYلاَ یُؤَاخِذُكُمُ اللّهُ بِاللَّغْوِ فِی أَیْمَانِكُمْ وَلَـكِن یُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ الأَیْمَانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِینَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِیكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِیرُ رَقَبَةٍ فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلاَثَةِ أَیَّامٍ ذَلِكَ كَفَّارَةُ أَیْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ وَاحْفَظُواْ أَیْمَانَكُمْ كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَكُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ نگیرد شما را خدا به یاوه در سوگندهاى شما و لیكن بگیرد شما را به بستن سوگندها پس كفاره آن خوراك ده تن بینوا است از میانه آنچه خوراك دهید خانواده خود را یا پوشاك آنان یا آزادكردن یك بنده و آنكس كه ندارد پس روزه سه روز این است كفاره سوگندهاى شما هرگاه سوگند خوردید و نگهدارید سوگندهاى خویش را چنین بیان كند خدا براى شما آیتهاى خود را شاید شكر گزاریدy!wمائدهXوَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ حَلاَلاً طَیِّبًا وَاتَّقُواْ اللّهَ الَّذِیَ أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ و بخورید از آنچه روزى داد شما را خدا حلال پاكیزه و بترسید خداوندى را كه شمائید بدو ایمان‏آورندگان‏{x!)AمائدهWیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تُحَرِّمُواْ طَیِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللّهُ لَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ اى آنان كه ایمان آوردید حرام نكنید پاكهاى آنچه را حلال كرده خدا براى شما و تجاوز نكنید كه خدا دوست ندارد تجاوزكنندگان را  !IUمائده`أُحِلَّ لَكُمْ صَیْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهُ مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِلسَّیَّارَةِ وَحُرِّمَ عَلَیْكُمْ صَیْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا وَاتَّقُواْ اللّهَ الَّذِیَ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ حلال است براى شما شكار دریا و خوراك آن بهره‏اى براى شما و كاروان و حرام است بر شما شكار دشت مادامى كه در لباس احرامید و بترسید خداوندى را كه بسوى او گردآورده شوید!{+مائده_یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَقْتُلُواْ الصَّیْدَ وَأَنتُمْ حُرُمٌ وَمَن قَتَلَهُ مِنكُم مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاء مِّثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ یَحْكُمُ بِهِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ هَدْیًا بَالِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَةٌ طَعَامُ مَسَاكِینَ أَو عَدْلُ ذَلِكَ صِیَامًا لِّیَذُوقَ وَبَالَ أَمْرِهِ عَفَا اللّهُ عَمَّا سَلَف وَمَنْ عَادَ فَیَنتَقِمُ اللّهُ مِنْهُ وَاللّهُ عَزِیزٌ ذُو انْتِقَامٍ اى آنان كه ایمان آوردید نكشید شكار را حالى كه در جامه احرامید و آنكس كه بكشد آنرا از شما دانسته و خواسته پس كیفرى مانند آنچه كشته است از دامهاى چهارپا كه داورى بدان كند دو تن دادگر از شما قربانیى رسیده به كعبه یا كفاره خوراك بینوایان یا برابر آن روزه تا بچشد كیفر كار خود را درگذشت خدا از آنچه گذشت و آنكس كه بازگردد انتقام كشد از او خدا و خداست عزتمند انتقام‏جوى‏!9Iمائده^یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لَیَبْلُوَنَّكُمُ اللّهُ بِشَیْءٍ مِّنَ الصَّیْدِ تَنَالُهُ أَیْدِیكُمْ وَرِمَاحُكُمْ لِیَعْلَمَ اللّهُ مَن یَخَافُهُ بِالْغَیْبِ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید همانا بیازماید شما را خدا به چیزى از شكار كه دریابدش دستهاى شما و نیزه‏هاى شما تا بداند خدا آن را كه مى‏ترسدش در نهان پس هر كس تجاوز كند پس از این او را است عذابى دردناك‏;~!}mمائده]لَیْسَ عَلَى الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِیمَا طَعِمُواْ إِذَا مَا اتَّقَواْ وَّآمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَواْ وَّآمَنُواْ ثُمَّ اتَّقَواْ وَّأَحْسَنُواْ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ نیست بر آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند باكى در آنچه بخورند اگر پرهیزكارى كنند و ایمان آرند و كردار شایسته كنند پس پرهیز كنند و ایمان آورند سپس پرهیز كنند و نیكى كنند و خدا دوست دارد نكوكاران را ( w(\!مائدهgمَا جَعَلَ اللّهُ مِن بَحِیرَةٍ وَلاَ سَآئِبَةٍ وَلاَ وَصِیلَةٍ وَلاَ حَامٍ وَلَـكِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ یَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَأَكْثَرُهُمْ لاَ یَعْقِلُونَ قرار نداده است خدا «بحیره» و نه «سائبه» و نه «وصیله» و نه «حامى» لیكن آنان كه كفر ورزیدند مى‏بندند بر خدا دروغ را و بیشتر ایشان بخرد درنمىیابند!{مائدهfقَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِّن قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُواْ بِهَا كَافِرِینَ همانا پرسیدند آنها را گروهى پیش از شما پس گردیدند بدانها كافران‏\! #مائدهeیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَسْأَلُواْ عَنْ أَشْیَاء إِن تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِن تَسْأَلُواْ عَنْهَا حِینَ یُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللّهُ عَنْهَا وَاللّهُ غَفُورٌ حَلِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید نپرسید از چیزهائى كه اگر فاش شود براى شما بد آید شما را و اگر بپرسید از آنها هنگامى كه فرود آید قرآن فاش شود براى شما درگذشت خدا از آنها و خدا است آمرزنده بردبارt!=مائدهdقُل لاَّ یَسْتَوِی الْخَبِیثُ وَالطَّیِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِیثِ فَاتَّقُواْ اللّهَ یَا أُوْلِی الأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ بگو یكسان نیستند پلید و پاكیزه اگر چه تو را شگفت آید فراوانى پلید پس بترسید خدا را اى خردمندان شاید رستگار شوید5!_مائدهcمَّا عَلَى الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاَغُ وَاللّهُ یَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ نیست بر پیغمبر جز رساندن و خدا مى‏داند آنچه آشكار و آنچه نهان كنید!'{مائدهbاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ بدانید كه خدا است سخت‏شكنجه و آنكه خدا است به هر آمرزنده مهربان‏1!Cمائدهaجَعَلَ اللّهُ الْكَعْبَةَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ قِیَامًا لِّلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْیَ وَالْقَلاَئِدَ ذَلِكَ لِتَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَأَنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ گردانید خدا كعبه آن خانه محترم را ایستادگیى براى مردم و ماه محترم را و قربانى و دامهاى قلاّده بگردن را این تا بدانید خدا مى‏داند آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و آنكه خدا است به هر چیز دانا * Q *A !Yمائدهkفَإِنْ عُثِرَ عَلَى أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْمًا فَآخَرَانِ یِقُومَانُ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِینَ اسْتَحَقَّ عَلَیْهِمُ الأَوْلَیَانِ فَیُقْسِمَانِ بِاللّهِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِن شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَیْنَا إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِینَ و اگر اطّلاع حاصل شد كه آنان مستوجب گناهى شدند پس دو دیگر جانشین آنان شوند از آنان كه مستوجب شدند بر ایشان آن دو نخستین (یا آن دو سزاوارتران) پس سوگند یاد كنند به خدا كه گواهى ما درست‏تر است از گواهى آنان و تجاوز ننمودیم كه مائیم در آن هنگام از ستمكاران‏G !qمائدهjیِا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ شَهَادَةُ بَیْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِینَ الْوَصِیَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَیْرِكُمْ إِنْ أَنتُمْ ضَرَبْتُمْ فِی الأَرْضِ فَأَصَابَتْكُم مُّصِیبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُمَا مِن بَعْدِ الصَّلاَةِ فَیُقْسِمَانِ بِاللّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لاَ نَشْتَرِی بِهِ ثَمَنًا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَلاَ نَكْتُمُ شَهَادَةَ اللّهِ إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الآثِمِینَ اى آنان كه ایمان آوردید گواهى میان شما گاهى كه برسد یكى از شما را مرگ به هنگام وصیت دو عدالتمند از شما یا دو تن دیگر از غیر شما اگر سفر كردید در زمین پس رسید شما را پیش آمد مرگ بازدارید آنان را پس از نماز تا سوگند یاد كنند به خدا اگر گمان بد بردید كه نفروشیمش به هیچ بهائى اگرچه باشد خویشاوند و پنهان ننمائیم شهادت خدا را همانا مائیم در آن هنگام از گناهكاران‏ !)qمائدهiیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ عَلَیْكُمْ أَنفُسَكُمْ لاَ یَضُرُّكُم مَّن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ إِلَى اللّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ اى آنان كه ایمان آوردید بر شما باد خود شما زیان نرساند شما را آنكو گمراه شده است اگر هدایت یافته‏اید به سوى خدا است بازگشت شما همگى پس آگهیتان دهد بدانچه بودید مى‏كردید+ !m]مائدهhوَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ إِلَى مَا أَنزَلَ اللّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُواْ حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَیْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ شَیْئًا وَلاَ یَهْتَدُونَ و اگر گفته شود بدیشان بیائید بسوى آنچه خدا فرستاده است و بسوى پیمبر گویند بس است ما را آنچه یافتیم بر آن پدران خویش را اگرچه پدران ایشان ندانند چیزى را و نه راه برند  ^ X!_Eمائدهoوَإِذْ أَوْحَیْتُ إِلَى الْحَوَارِیِّینَ أَنْ آمِنُواْ بِی وَبِرَسُولِی قَالُوَاْ آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ و هنگامى كه وحى فرستادم بسوى حواریون كه ایمان آرید به من و به فرستاده من گفتند ایمان آوردیم و گواه باش كه مائیم مسلمانان‏|!kمائدهnإِذْ قَالَ اللّهُ یَا عِیسى ابْنَ مَرْیَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِی عَلَیْكَ وَعَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَیَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَكَهْلاً وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّینِ كَهَیْئَةِ الطَّیْرِ بِإِذْنِی فَتَنفُخُ فِیهَا فَتَكُونُ طَیْرًا بِإِذْنِی وَتُبْرِىءُ الأَكْمَهَ وَالأَبْرَصَ بِإِذْنِی وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوتَى بِإِذْنِی وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِی إِسْرَائِیلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِینٌ هنگامى كه گفت خدا اى عیسى ابن مریم به یاد آر نعمت مرا بر تو و بر مادر تو گاهى كه تأییدت نمودم به روح‏القدس سخن گوئى با مردم در گهواره و هنگام سال خوردگى و گاهى كه آموختمت كتاب و حكمت و تورات و انجیل را و هنگامى كه مى‏آفریدى از گل مانند پیكر پرنده به اذن من پس مى‏دمیدى در آن پس مى‏شد مرغى به اذن من و بهبودى مى‏دادى كور و پیس را به اذن من و هنگامى كه برون مى‏آوردى مردگان را به اذن من و آن هنگامى كه بازداشتم بنى اسرائیل را از تو گاهى كه بیامدى ایشان را با نشانیها پس گفتند آنان كه كفر ورزیدند از ایشان نیست این جز جادوئى آشكار=!Sمائدهmیَوْمَ یَجْمَعُ اللّهُ الرُّسُلَ فَیَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ قَالُواْ لاَ عِلْمَ لَنَا إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ روزى كه گردآرد خدا پیامبران را پس گوید چه چیز پاسخ داده شدید گویند نیست علمى ما را همانا توئى تو داننده نهانها !mCمائدهlذَلِكَ أَدْنَى أَن یَأْتُواْ بِالشَّهَادَةِ عَلَى وَجْهِهَا أَوْ یَخَافُواْ أَن تُرَدَّ أَیْمَانٌ بَعْدَ أَیْمَانِهِمْ وَاتَّقُوا اللّهَ وَاسْمَعُواْ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ این است نزدیكتر كه بیارند گواهى را بر گونه آن یا بترسند كه ردّ شود سوگندهائى پس از سوگندهاى ایشان و بترسید خدا را و بشنوید و خدا هدایت نكند گروه نافرمانان را  0L!3Yمائدهtوَإِذْ قَالَ اللّهُ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ أَأَنتَ قُلتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِی وَأُمِّیَ إِلَـهَیْنِ مِن دُونِ اللّهِ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا یَكُونُ لِی أَنْ أَقُولَ مَا لَیْسَ لِی بِحَقٍّ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَلاَ أَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ و هنگامى كه گفت خدا اى عیسى بن مریم آیا تو گفتى به مردم كه بگیرید من و مادرم را خدایانى جز خداوند گفت منزّهى تو نرسد مرا كه گویم آنچه را سزاوار من نیست اگر مى‏گفتمش همانا مى‏دانستیش مى‏دانى آنچه را در نهاد من است و ندانم آنچه را در نهان تو است همانا توئى تو داناى نهانها!?_مائدهsقَالَ اللّهُ إِنِّی مُنَزِّلُهَا عَلَیْكُمْ فَمَن یَكْفُرْ بَعْدُ مِنكُمْ فَإِنِّی أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لاَّ أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِینَ گفت خدا هرآینه فرستنده‏ام آن را بر شما تا هر كس كفر ورزد پس از آن از شما عذابش كنم بدانسان كه عذاب نكنم بدان هیچكس را از جهانیان‏)!mYمائدهrقَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَیْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاء تَكُونُ لَنَا عِیداً لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآیَةً مِّنكَ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ گفت عیسى بن مریم بار خدایا پروردگارا بفرست بر ما خوان خوراكى از آسمان كه عیدى باشد براى آغاز ما و انجام ما و آیتى از تو و روزى ده به ما و توئى بهترین روزى‏دهندگان‏K! مائدهqقَالُواْ نُرِیدُ أَن نَّأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَن قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَیْهَا مِنَ الشَّاهِدِینَ گفتند خواهیم از آن خوریم و مطمئن گردد دلهاى ما و بدانیم كه راست گفته‏اى با ما و باشیم بر آن از گواهان‏P!!sمائدهpإِذْ قَالَ الْحَوَارِیُّونَ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ هَلْ یَسْتَطِیعُ رَبُّكَ أَن یُنَزِّلَ عَلَیْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاء قَالَ اتَّقُواْ اللّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ هنگامى كه گفتند حواریّون اى عیسى ابن مریم آیا تواند پروردگار تو بفرستد بر ما سفره خوراكى از آسمان گفت بترسید خدا را اگر هستید مؤمنان‏ ~ NA~?!Wانعاموَمَا تَأْتِیهِم مِّنْ آیَةٍ مِّنْ آیَاتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ كَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِینَ و نمى‏آیدشان آیتى از آیتهاى پروردگارشان جز آنكه باشند از آن روى گردانان‏|!Sانعاموَهُوَ اللّهُ فِی السَّمَاوَاتِ وَفِی الأَرْضِ یَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهرَكُمْ وَیَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ و او است خدا در آسمانها و در زمین مى‏داند نهان و آشكار شما را و مى‏داند آنچه را فراهم آرید !mانعامهُوَ الَّذِی خَلَقَكُم مِّن طِینٍ ثُمَّ قَضَى أَجَلاً وَأَجَلٌ مُّسمًّى عِندَهُ ثُمَّ أَنتُمْ تَمْتَرُونَ اوست آنكه آفرید شما را از گل پس گذارد سرآمدى را و سرآمدى نامبرده نزد او است سپس شما تردید مى‏كنید! cانعامالْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِم یَعْدِلُونَ سپاس خداوندى را كه آفرید آسمانها و زمین را و قرار داد تاریكیها و روشنائى را پس آنان كه كفر ورزیدند به پروردگار خویش شرك همى‏ورزندt!_انعامبسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشاینده مهربان‏E!W'مائدهxلِلّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا فِیهِنَّ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ خداى را است پادشاهى آسمانها و زمین و آنچه در آنها است و او است بر همه چیز تواناe! 1مائدهwقَالَ اللّهُ هَذَا یَوْمُ یَنفَعُ الصَّادِقِینَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَّضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ گفت خدا این است روزى كه سود دهد راستگویان را راستى ایشان آنان را است باغهائى كه جارى است زیر آنها جویها جاودانند در آن همیشه خوشنود است خدا از ایشان و خوشنودند از او این است رستگارى بزرگ‏\!%مائدهvإِن تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ وَإِن تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ اگر عذابشان كنى ایشانند بندگان تو و اگر بیامرزیشان همانا توئى عزّتمند حكیم‏!gEمائدهuمَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِی بِهِ أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّی وَرَبَّكُمْ وَكُنتُ عَلَیْهِمْ شَهِیدًا مَّا دُمْتُ فِیهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِی كُنتَ أَنتَ الرَّقِیبَ عَلَیْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ نگفتم بدیشان جز آنچه مرا فرمودى كه پرستش كنید خدا را پروردگار من و پروردگار شما و بودم گواه بر ایشان مادامى كه بودم در ایشان تا هنگامى كه مرا برگرفتى تو مراقب ایشان بودى و توئى بر همه چیز گواه‏ Cb sfFmC&%!Aانعام قُلْ سِیرُواْ فِی الأَرْضِ ثُمَّ انظُرُواْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِینَ بگو بگردید در زمین پس بنگرید چگونه بوده است فرجام تكذیب‏كنندگان‏U$!KSانعام وَلَقَدِ اسْتُهْزِىءَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُواْ مِنْهُم مَّا كَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِؤُونَ و همانا استهزاء شد به پیمبرانى كه پیش از تو بودند پس فرود آمد بدانان كه مسخره كردند از ایشان آنچه بودند بدان استهزاءكنندگان‏o#!gkانعام وَلَوْ جَعَلْنَاهُ مَلَكًا لَّجَعَلْنَاهُ رَجُلاً وَلَلَبَسْنَا عَلَیْهِم مَّا یَلْبِسُونَ و اگر مى‏گردانیدیمش فرشته‏اى همانا مى‏گردانیدیمش مردى و همى پوشانیدیم بر او آنچه را مى‏پوشند)"!'انعاموَقَالُواْ لَوْلا أُنزِلَ عَلَیْهِ مَلَكٌ وَلَوْ أَنزَلْنَا مَلَكًا لَّقُضِیَ الأمْرُ ثُمَّ لاَ یُنظَرُونَ و گفتند چرا فرو نیامده است بر او فرشته‏اى و اگر مى‏فرستادیم فرشته‏اى هرآینه مى‏گذشت كار پس مهلت داده نمى‏شدند !!mانعاموَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَیْكَ كِتَابًا فِی قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَیْدِیهِمْ لَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُواْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِینٌ و اگر مى‏فرستادیم بر تو نامه‏اى در كاغذى كه مى‏سودندش با دستهاى خویش هرآینه مى‏گفتند آنان كه كفر ورزیدند نیست این جز جادوئى آشكارk !;انعامأَلَمْ یَرَوْاْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّكَّنَّاهُمْ فِی الأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن لَّكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاء عَلَیْهِم مِّدْرَارًا وَجَعَلْنَا الأَنْهَارَ تَجْرِی مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَنْشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِینَ آیا نبینند بسا هلاك كردیم پیش از آنان قرنهائى كه توانائیشان دادیم در زمین آنچه توانائیتان ندادیم و فرستادیم آسمان را بر ایشان ریزاریز و گردانیدیم جویها را روان از زیر ایشان پس نابودشان نمودیم به گناهانشان و آوردیم از نو پس از ایشان قرنهائى دگران‏!%انعامفَقَدْ كَذَّبُواْ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ فَسَوْفَ یَأْتِیهِمْ أَنبَاء مَا كَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِؤُونَ همانا دروغ پنداشتند حقّ را گاهى كه بیامدشان پس بزودى بیایدشان خبرهاى آنچه بودند بدان استهزاءكنندگان‏ e #  [Jhue -![1انعامقُلْ أَیُّ شَیْءٍ أَكْبَرُ شَهَادةً قُلِ اللّهِ شَهِیدٌ بِیْنِی وَبَیْنَكُمْ وَأُوحِیَ إِلَیَّ هَذَا الْقُرْآنُ لأُنذِرَكُم بِهِ وَمَن بَلَغَ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللّهِ آلِهَةً أُخْرَى قُل لاَّ أَشْهَدُ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَـهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِی بَرِیءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ بگو چه چیز بزرگتر است در گواهى بگو خدا گواه است میان من و شما و وحى شده است بسوى من این قرآن تا بترسانم بدان شما را و هر كه را برسد آیا گواهى دهید كه با خدا است خدایان دیگرى بگو گواهى ندهم بگو جز این نیست كه او است خداوند یكتا و همانا بیزارم از آنچه شرك مى‏ورزیدo,!Sانعاموَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَهُوَ الْحَكِیمُ الْخَبِیرُ و او است نیرومند بر فراز بندگان خویش و او است حكیم دانا%+!Wgانعاموَإِن یَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ كَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن یَمْسَسْكَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدُیرٌ و اگر برساندت خدا رنجى پس نیست بازگیرنده آن جز او و اگر رساندت به خیرى پس او است بر همه چیز توانا5*!3+انعاممَّن یُصْرَفْ عَنْهُ یَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِینُ آن كس كه گردانیده شود از او در آن روز همانا رحم بدو كرده و آن است رستگاریى آشكار )!انعامقُلْ إِنِّیَ أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ بگو همانا مى‏ترسم اگر نافرمانى كنم پروردگار خود را از عذاب روزى بزرگ‏3(!ueانعامقُلْ أَغَیْرَ اللّهِ أَتَّخِذُ وَلِیًّا فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَهُوَ یُطْعِمُ وَلاَ یُطْعَمُ قُلْ إِنِّیَ أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكَینَ بگو آیا جز خدا را برگیرم دوستى آفریننده آسمانها و زمین و او مى‏خوراند و خورانده نشود بگو همانا مأمور شدم كه نخستین اسلام‏آورنده باشم و نباش البته از شرك‏آورندگان‏ '!#kانعام وَلَهُ مَا سَكَنَ فِی اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ و از آنِ وى است آنچه آرمیده است در شب و روز و او است شنواى داناY&!انعام قُل لِّمَن مَّا فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ قُل لِلّهِ كَتَبَ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَیَجْمَعَنَّكُمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ لاَ رَیْبَ فِیهِ الَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ بگو از آن كیست آنچه در آسمانها است و زمین بگو از آن خدا نوشت بر خویشتن رحمت را كه گردآورد شما را بسوى روز رستاخیز نیست تردیدى در آن آنان كه زیانمند كردند خویشتن را ایمان نمى‏آورند # z?R5!انعاموَلَوْ تَرَىَ إِذْ وُقِفُواْ عَلَى النَّارِ فَقَالُواْ یَا لَیْتَنَا نُرَدُّ وَلاَ نُكَذِّبَ بِآیَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ و اى كاش مى‏دیدى گاهى را كه بازداشت شدند بر آتش گفتند كاش برگردانیده مى‏شدیم و دروغ نمى‏شمردیم آیتهاى پروردگار خود را و مى‏شدیم از مؤمنان‏b4!1انعاموَهُمْ یَنْهَوْنَ عَنْهُ وَیَنْأَوْنَ عَنْهُ وَإِن یُهْلِكُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُمْ وَمَا یَشْعُرُونَ و ایشان نهى كنند از آن و دورى گزینند از آن و نابود نكنند جز خویشتن را و نمى‏دانندi3!5انعاموَمِنْهُم مَّن یَسْتَمِعُ إِلَیْكَ وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن یَفْقَهُوهُ وَفِی آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن یَرَوْاْ كُلَّ آیَةٍ لاَّ یُؤْمِنُواْ بِهَا حَتَّى إِذَا جَآؤُوكَ یُجَادِلُونَكَ یَقُولُ الَّذِینَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَآ إِلاَّ أَسَاطِیرُ الأَوَّلِینَ و از ایشان است آنكه گوش فرا مى‏دهد بسوى تو و قرار دادیم بر دلهاى ایشان پرده‏هائى از آنكه دریابندش و در گوشهاى ایشان سنگینى و اگر بینند هر آیتى را ایمان نیارند بدان تا گاهى كه آیندت ستیزه‏كنان با تو گویند آنان كه كفر ورزیدند نیست این جز افسانه‏هاى پیشینیان‏72!Iانعامانظُرْ كَیْفَ كَذَبُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ یَفْتَرُونَ بنگر چگونه دروغ گفتند بر خویشتن و گم شد از ایشان آنچه بودند دروغ مى‏بستندT1!a;انعامثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ وَاللّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِینَ پس نبود نیرنگ آنان جز آنكه گفتند به خدا سوگند پروردگار ما كه نبودیم شرك‏ورزندگان‏00!Qانعاموَیَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِیعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِینَ أَشْرَكُواْ أَیْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِینَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ و روزى كه گردشان آریم همگى پس گوئیم بدانان كه شرك ورزیدند كجا است شریكان شما آنان كه بودید مى‏پنداشتید/!5qانعاموَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآیَاتِهِ إِنَّهُ لاَ یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ و كیست ستمگرتر از آنكه ببندد بر خدا دروغى یا دروغ پندارد آیتهاى او را همانا رستگار نشوند ستمگران‏Y.! انعامالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ یَعْرِفُونَهُ كَمَا یَعْرِفُونَ أَبْنَاءهُمُ الَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ آنان كه دادیمشان كتاب را بشناسندش چنانكه بشناسند فرزندان خود را آنان كه زیانمند كردند خویشتن را ایمان نیارند  i9<!Qانعام"وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُواْ عَلَى مَا كُذِّبُواْ وَأُوذُواْ حَتَّى أَتَاهُمْ نَصْرُنَا وَلاَ مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِ اللّهِ وَلَقدْ جَاءكَ مِن نَّبَإِ الْمُرْسَلِینَ و همانا تكذیب شدند پیمبرانى پیش از تو پس شكیبا شدند بر آنچه تكذیب شدند و آزار كشیدند تا رسیدشان یارى ما و نیست برگرداننده براى سخنان خدا و همانا رسیده است تو را از داستان پیمبران‏i;!1انعام!قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَیَحْزُنُكَ الَّذِی یَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لاَ یُكَذِّبُونَكَ وَلَكِنَّ الظَّالِمِینَ بِآیَاتِ اللّهِ یَجْحَدُونَ همانا دانیم كه اندوهگینت كند آنچه گویند و هر آینه تكذیب نمى‏كنند تو را و لیكن ستمگران به آیتهاى خدا انكار همى ورزندL:!_-انعام وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلاَّ لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الآخِرَةُ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ یَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ و نیست زندگانى دنیا جز بازیچه و هوسرانى و همانا خانه آخرت است بهتر براى آنان كه پرهیزكارى كنند آیا به خرد نمى‏آیید9!OWانعامقَدْ خَسِرَ الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِلِقَاء اللّهِ حَتَّى إِذَا جَاءتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُواْ یَا حَسْرَتَنَا عَلَى مَا فَرَّطْنَا فِیهَا وَهُمْ یَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَى ظُهُورِهِمْ أَلاَ سَاء مَا یَزِرُونَ همانا آیان كردند آنان كه دروغ شمردند ملاقات خدا را تا گاهى كه بیامدشان قیامت ناگهان گفتند دریغ ما را بدانچه كوتاهى كردیم در آن و حمل كنند بارهاى خود را بر پشتهاى خویش چه زشت است آنچه بار برمى‏دارند_8!S_انعاموَلَوْ تَرَى إِذْ وُقِفُواْ عَلَى رَبِّهِمْ قَالَ أَلَیْسَ هَذَا بِالْحَقِّ قَالُواْ بَلَى وَرَبِّنَا قَالَ فَذُوقُواْ العَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ و كاش مى‏دیدى گاهى را كه بازداشت شدند پیشگاه پروردگارشان گوید آیا نیست این به حقّ گویند بلى سوگند به پروردگار ما گوید پس بچشید عذاب را بدانچه بودید كفر مى‏ورزیدید7!3eانعاموَقَالُواْ إِنْ هِیَ إِلاَّ حَیَاتُنَا الدُّنْیَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ گفتند نیست آن جز زندگانى دنیاى ما و نیستیم ما برانگیختگان‏}6!a انعامبَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُواْ یُخْفُونَ مِن قَبْلُ وَلَوْ رُدُّواْ لَعَادُواْ لِمَا نُهُواْ عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ بلكه آشكار شد براى ایشان آنچه پنهان كرده بودند از پیش و اگر بازگردانیده شوند همانا برگردند بدانچه نهى شدند از آن و هر آینه آنانند دروغگویان‏  b `C!u)انعام)بَلْ إِیَّاهُ تَدْعُونَ فَیَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَیْهِ إِنْ شَاء وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ بلكه او را مى‏خوانید پس برمى دارد از شما آنچه را خوانیدش بسوى آن اگر خواهد و فراموش مى‏كنید آنچه را شرك مى‏ورزیدBB!cانعام(قُلْ أَرَأَیْتُكُم إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَیْرَ اللّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ بگو آیا دیدستید كه اگر بیاید شما را عذاب خدا یا بیاید شما را قیامت آیا جز خدا را خوانید اگر هستید راستگویان‏A!7aانعام'وَالَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِی الظُّلُمَاتِ مَن یَشَإِ اللّهُ یُضْلِلْهُ وَمَن یَشَأْ یَجْعَلْهُ عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و آنان كه تكذیب كردند آیتهاى ما را كران و گنگانند در تاریكیها هر كه را خدا خواهد گمراه كند و هر كه را خواهد بگرداندش بر راهى راست‏e@! 5انعام&وَمَا مِن دَآبَّةٍ فِی الأَرْضِ وَلاَ طَائِرٍ یَطِیرُ بِجَنَاحَیْهِ إِلاَّ أُمَمٌ أَمْثَالُكُم مَّا فَرَّطْنَا فِی الكِتَابِ مِن شَیْءٍ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ یُحْشَرُونَ نیست جنبنده‏اى در زمین و نه پرنده‏اى پروازكننده با بالهاى خود جز ملتهائى همانند شما فروگذار نكردیم در كتاب از چیزى سپس بسوى پروردگارشان گردآورده شوند~?!79انعام%وَقَالُواْ لَوْلاَ نُزِّلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللّهَ قَادِرٌ عَلَى أَن یُنَزِّلٍ آیَةً وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ گفتند چرا فرود نیامده است بر او آیتى از پروردگارش بگو همانا خدا توانا است كه فرستد آیتى را لیكن بیشتر ایشان نمى‏دانند>!انعام$إِنَّمَا یَسْتَجِیبُ الَّذِینَ یَسْمَعُونَ وَالْمَوْتَى یَبْعَثُهُمُ اللّهُ ثُمَّ إِلَیْهِ یُرْجَعُونَ جز این نیست كه مى‏پذیرند از تو آنان كه مى‏شنوند و مردگان را خدا برانگیزد سپس بسوى او بازگردانیده شوند=!mانعام#وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَیْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِیَ نَفَقًا فِی الأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِی السَّمَاء فَتَأْتِیَهُم بِآیَةٍ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَى فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِینَ و اگر گران آید بر تو پشت كردن ایشان پس اگر توانى بیابى سوراخى در زمین یا نردبانى به آسمان پس بیاریشان آیتى و اگر مى‏خواست خدا هر آینه گردشان مى‏آورد بر هدایت پس نباش از نادانان‏ q [^KK!Q9انعام1وَالَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا یَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُواْ یَفْسُقُونَ و آنان كه تكذیب كنند آیتهاى ما را برسد بدیشان عذاب بدانچه بودند نافرمانى مى‏كردندyJ!_انعام0وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِینَ إِلاَّ مُبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ و نمى‏فرستیم فرستادگان را جز نویددهندگان و ترسانندگان پس آنان كه ایمان آورند و اصلاح كنند نیست بر ایشان بیمى و نه اندوهگین شوندI!Iiانعام/قُلْ أَرَأَیْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ یُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ بگو آیا دیدستید اگر بیاید شما را عذاب خدا ناگهان یا آشكارا آیا نابود مى‏شوند جز گروه ستمكاران‏NH!W9انعام.قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَى قُلُوبِكُم مَّنْ إِلَـهٌ غَیْرُ اللّهِ یَأْتِیكُم بِهِ انظُرْ كَیْفَ نُصَرِّفُ الآیَاتِ ثُمَّ هُمْ یَصْدِفُونَ بگو آیا نگریسته‏اید كه اگر خداى بگیرد گوش و دیدگان شما را و مُهر زند بر دلهاى شما كیست خدائى جز خداوند كه برگرداند آنها را به شما بنگر چگونه مى‏گردانیم آیتها را سپس ایشان روى برمى‏گردانند7G!Sانعام-فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِینَ ظَلَمُواْ وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ پس بریده شد دنباله گروهى كه ستم كردند و سپاس خداى را پروردگار چهانیان‏F!}uانعام,فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِ فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَیْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُواْ بِمَا أُوتُواْ أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ پس هنگامى كه فراموش كردند آنچه را تذكّر بدان داده شدند بگشودیم بر ایشان درهاى همه چیز را تا گاهى كه شاد شدند بدانچه داده شدند گرفتیمشان ناگهان ناگاه ایشانند سرافكندگان‏_E!u=انعام+فَلَوْلا إِذْ جَاءهُمْ بَأْسُنَا تَضَرَّعُواْ وَلَـكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ چرا هنگامى كه بیامدشان خشم ما زارى نكردند لیكن سنگین شد دلهاى آنان و آراست براى ایشان شیطان آنچه را بودند عمل مى‏كردند D!K?انعام*وَلَقَدْ أَرْسَلنَآ إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء لَعَلَّهُمْ یَتَضَرَّعُونَ و همانا فرستادیم بسوى مللى پیش از تو پس گرفتیمشان به پریشانى و رنجورى شاید زارى كنند   yQ!Uانعام7وَكَذَلِكَ نفَصِّلُ الآیَاتِ وَلِتَسْتَبِینَ سَبِیلُ الْمُجْرِمِینَ چنین تفصیل دهیم آیتها را و تا پدیدار شود راه گنهكاران‏8P!g}انعام6وَإِذَا جَاءكَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِنَا فَقُلْ سَلاَمٌ عَلَیْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَن عَمِلَ مِنكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و هرگاه درآیند بر تو آنان كه ایمان آورند به آیتهاى ما بگو سلام بر شما نوشت پروردگار شما بر خویشتن رحمت را كه هر كس انجام دهد از شما بدى را به نادانى سپس بازگردد پس از آن و اصلاح كند همانا او است آمرزنده مهربان‏&O!/انعام5وَكَذَلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لِّیَقُولواْ أَهَـؤُلاء مَنَّ اللّهُ عَلَیْهِم مِّن بَیْنِنَا أَلَیْسَ اللّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاكِرِینَ و بدینگونه آزمودیم برخى از ایشان را به برخى تا بگویند آیا اینانند كه خدا منّت نهاده است بر ایشان از میان ما آیا نیست خدا داناتر به سپاسگزاران‏}N!C+انعام4وَلاَ تَطْرُدِ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ مَا عَلَیْكَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَیْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَیْهِم مِّن شَیْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِینَ و از خود نران آنان را كه مى‏خوانند پروردگار خود را بامدادان و شامگاه خواهان روى اویند نیست بر تو از حساب ایشان چیزى و نه از حساب تو است بر ایشان چیزى كه برانى آنان را پس بشوى از ستمگران‏uM!Cانعام3وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِینَ یَخَافُونَ أَن یُحْشَرُواْ إِلَى رَبِّهِمْ لَیْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِیٌّ وَلاَ شَفِیعٌ لَّعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ و بیم ده بدان آنان را كه مى‏ترسند گردآورده شوند بسوى پروردگار خود نیستشان دوست و نه شفاعتگرى جز او شاید ایشان پرهیز كنندhL!)انعام2قُل لاَّ أَقُولُ لَكُمْ عِندِی خَزَآئِنُ اللّهِ وَلا أَعْلَمُ الْغَیْبَ وَلا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّی مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا یُوحَى إِلَیَّ قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الأَعْمَى وَالْبَصِیرُ أَفَلاَ تَتَفَكَّرُونَ بگو نمى‏گویم براى شما كه نزد من است گنجهاى خدا و نه ناپیدا را دانم و نمى‏گویم براى شما منم فرشته پیروى نمى‏كنم جز آنچه را به من وحى شود بگو آیا یكسان است كور و بینا آیا نمى‏اندیشید : F ps:5W!Gانعام=وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَیُرْسِلُ عَلَیْكُم حَفَظَةً حَتَّىَ إِذَا جَاء أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لاَ یُفَرِّطُونَ و او است نیرومند بر فراز بندگان خود و مى‏فرستد بر شما نگهبانانى تا گاهى كه برسد یكى از شما را مرگ دریابندش فرستادگان ما و آنان فروگذار نمى‏كنندyV!Uانعام<وَهُوَ الَّذِی یَتَوَفَّاكُم بِاللَّیْلِ وَیَعْلَمُ مَا جَرَحْتُم بِالنَّهَارِ ثُمَّ یَبْعَثُكُمْ فِیهِ لِیُقْضَى أَجَلٌ مُّسَمًّى ثُمَّ إِلَیْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ یُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و او است آنكه دریابد (بمیراند) شما را در شب و مى‏داند آنچه را فراآورید در روز سپس برانگیزاند شما را در آن تا بگذرد سرآمدى معین سپس بسوى او است بازگشت شما پس آگهى دهد شما را بدانچه بودید عمل مى‏كردیدU!)انعام;وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لاَ یَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَیَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلاَّ یَعْلَمُهَا وَلاَ حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الأَرْضِ وَلاَ رَطْبٍ وَلاَ یَابِسٍ إِلاَّ فِی كِتَابٍ مُّبِینٍ و نزد او است كلیدهاى ناپیدا كه نداند آنها را جز او و مى‏داند آنچه را در دشت و دریا است و نیفتد برگى جز آنكه بداندش و نه دانه‏اى در تاریكیهاى زمین و نه ترى و نه خشكى مگر در كتابى است آشكار2T!Uانعام:قُل لَّوْ أَنَّ عِندِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِیَ الأَمْرُ بَیْنِی وَبَیْنَكُمْ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِینَ بگو اگر نزد من بود آنچه بدان شتاب مى‏كنید همانا مى‏گذشت كار میان من و شما و خدا داناتر است به ستمگران‏qS!Qانعام9قُلْ إِنِّی عَلَى بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّی وَكَذَّبْتُم بِهِ مَا عِندِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ یَقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَیْرُ الْفَاصِلِینَ بگو همانا من بر نشانه‏اى از پروردگار خویشم و شما تكذیب آن كردید نیست نزد من آنچه شتاب دارید بدان نیست حكم جز از آن خدا میسراید حقّ را و او است بهتر جداسازندگان‏AR!S#انعام8قُلْ إِنِّی نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ قُل لاَّ أَتَّبِعُ أَهْوَاءكُمْ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُهْتَدِینَ بگو همانا نهى شدم از آنكه پرستش كنم آنان را كه مى‏خوانید جز خدا بگو پیروى نكنم خواسته‏هاى شما را كه گمراه شوم در آن هنگام و نباشم از هدایتیافتگان‏ u V / Aw_! YانعامEوَمَا عَلَى الَّذِینَ یَتَّقُونَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَیْءٍ وَلَـكِن ذِكْرَى لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ و نیست بر آنان كه پرهیز مى‏كنند از حساب ایشان چیزى و لیكن یادآوردنى است شاید بترسند ایشان‏:^!IانعامDوَإِذَا رَأَیْتَ الَّذِینَ یَخُوضُونَ فِی آیَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى یَخُوضُواْ فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ وَإِمَّا یُنسِیَنَّكَ الشَّیْطَانُ فَلاَ تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَى مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ و هرگاه بینى آنان را كه فروروند در آیتهاى ما پس روگردان از ایشان تا فرو روند در داستانى دیگر و اگر فراموشى آردت شیطان پس منشین پس از یادآوردن با گروه ستمگران‏A]!K+انعامCلِّكُلِّ نَبَإٍ مُّسْتَقَرٌّ وَسَوْفَ تَعْلَمُونَ براى هر خبرى است قرارگاهى و بزودى مى‏دانید\!_انعامBوَكَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ قُل لَّسْتُ عَلَیْكُم بِوَكِیلٍ و دروغش شمردند قوم تو و آن است حقّ بگو نیستیم بر شما وكیل‏[!OaانعامAقُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَى أَن یَبْعَثَ عَلَیْكُمْ عَذَابًا مِّن فَوْقِكُمْ أَوْ مِن تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ یَلْبِسَكُمْ شِیَعاً وَیُذِیقَ بَعْضَكُم بَأْسَ بَعْضٍ انظُرْ كَیْفَ نُصَرِّفُ الآیَاتِ لَعَلَّهُمْ یَفْقَهُونَ بگو او است توانا بر آنكه بیانگیزاند بر شما عذابى از فراز شما یا از زیر پایهاى شما یا به هم اندازد شما را گروه‏هائى و بچشاند بعضى را از شما آیان بعضى بنگر چگونه مى‏گردانیم آیتها را شاید دریابند ایشان‏#Z!1 انعام@قُلِ اللّهُ یُنَجِّیكُم مِّنْهَا وَمِن كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنتُمْ تُشْرِكُونَ بگو خدا رهائى دهد شما را از آن و از هر اندوهى سپس شما بدو شرك همى ورزیدY!SWانعام?قُلْ مَن یُنَجِّیكُم مِّن ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَخُفْیَةً لَّئِنْ أَنجَانَا مِنْ هَـذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِینَ بگو كه شما را رهائى دهد از تاریكیهاى دشت و دریا خوانیدش به زارى و نهان كه اگر رها ساختى ما را از این باشیم البته از سپاسگزاران‏X!}انعام>ثُمَّ رُدُّواْ إِلَى اللّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ أَلاَ لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِینَ سپس بازگردانیده شوند بسوى خدا سرپرست ایشان حقّ همانا از آن وى است حكم و اوست شتابنده‏ترین حسابگران‏ | B:|:d!MانعامJوَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ لأَبِیهِ آزَرَ أَتَتَّخِذُ أَصْنَامًا آلِهَةً إِنِّی أَرَاكَ وَقَوْمَكَ فِی ضَلاَلٍ مُّبِینٍ و هنگامى كه گفت ابراهیم به پدر خود آزر آیا مى‏گیرى بتان را خدایانى همانا مى‏بینم تو و قومت را در گمراهى آشكار]c!9uانعامIوَهُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ بِالْحَقِّ وَیَوْمَ یَقُولُ كُن فَیَكُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ وَلَهُ الْمُلْكُ یَوْمَ یُنفَخُ فِی الصُّوَرِ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ وَهُوَ الْحَكِیمُ الْخَبِیرُ و او است آنكه آفرید آسمانها و زمین را به حقّ و روزى كه گوید بشو پس بشود گفتار او است حقّ و از آنِ وى است پادشاهى روزى كه دمیده شود در صور داناى نهان و پدیدار و اوست حكیم دانا#b!1 انعامHوَأَنْ أَقِیمُواْ الصَّلاةَ وَاتَّقُوهُ وَهُوَ الَّذِیَ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ و آنكه بپا دارید نماز را و بترسیدش و او است آنكه بسوى او گردآورده شویدa!C7انعامGقُلْ أَنَدْعُو مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ یَنفَعُنَا وَلاَ یَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَى أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللّهُ كَالَّذِی اسْتَهْوَتْهُ الشَّیَاطِینُ فِی الأَرْضِ حَیْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ یَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَىَ وَأُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ بگو آیا خوانیم جز خدا آنچه را نه سود دهد ما را و نه آیان رساند و برگردیم بر پاشنه‏هاى خود پس از آنكه راهنمائى كرد ما را خدا مانند آنكه فریفتندش شیاطین در زمین سراسیمه وى را یارانى است كه خوانندش بسوى هدایت به نزد ما بیا بگو همانا هدایت خدا است هدایت و امر شدیم كه گردن نهیم براى پروردگار جهانیان‏3`!wcانعامFوَذَرِ الَّذِینَ اتَّخَذُواْ دِینَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَذَكِّرْ بِهِ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَیْسَ لَهَا مِن دُونِ اللّهِ وَلِیٌّ وَلاَ شَفِیعٌ وَإِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لاَّ یُؤْخَذْ مِنْهَا أُوْلَـئِكَ الَّذِینَ أُبْسِلُواْ بِمَا كَسَبُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِیمٍ وَعَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا كَانُواْ یَكْفُرُونَ و بگذارید آنان را كه گرفتند دین خود را بازى و هوسرانى و بفریفت ایشان را زندگانى دنیا و تذكّر ده بدان تا سرافكنده نشود كسى بدانچه دست آورده است نیستش جز خدا دوست و نه شفاعتگرى و اگر به جاى خود دهد هر بدلى پذیرفته نشود از او آنانند كه سرافكنده شدند بدانچه دست آوردند ایشان را است نوشابه‏اى از آب جوشان و شكنجه‏اى سخت بدانچه بودند كفر مى‏ورزیدند I  I?k!i انعامQوَكَیْفَ أَخَافُ مَا أَشْرَكْتُمْ وَلاَ تَخَافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَكْتُم بِاللّهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ عَلَیْكُمْ سُلْطَانًا فَأَیُّ الْفَرِیقَیْنِ أَحَقُّ بِالأَمْنِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ و چگونه ترسم آنچه را شرك ورزیدید و نترسید از آنكه شرك ورزیدید به خدا آن را كه نفرستاده است بدان بر شما فرمانروائى‏اى پس كدام یك از دو گروه سزاوارترند به ایمن‏شدن اگر مى‏دانیدqj!csانعامPوَحَآجَّهُ قَوْمُهُ قَالَ أَتُحَاجُّونِّی فِی اللّهِ وَقَدْ هَدَانِ وَلاَ أَخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِ إِلاَّ أَن یَشَاء رَبِّی شَیْئًا وَسِعَ رَبِّی كُلَّ شَیْءٍ عِلْمًا أَفَلاَ تَتَذَكَّرُونَ و ستیزه كردند با وى قومش گفت آیا با من ستیزه كنید در خدا حالى كه هدایتم كرده است و نترسم آنچه را شرك بدان ورزید جز آنكه بخواهد پروردگار من چیزى را فراگرفته است پروردگارم همه چیز را به دانش آیا یاد نمى‏آوریدi!)kانعامOإِنِّی وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِیفًا وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِكِینَ همانا برگرداندم روى خود را بسوى آنكه آفرید آسمانها و زمین را یكتاپرست و نیستم از شرك‏ورزندگان‏h!انعامNفَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَـذَا رَبِّی هَـذَآ أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ یَا قَوْمِ إِنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ تا گاهى كه دید خورشید را درخشان گفت این است پروردگار من این بزرگتر است سپس هنگامى كه ناپدید شد گفت اى قوم همانا بیزارم از آنچه شما شرك مى‏ورزیدg!)kانعامMفَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَـذَا رَبِّی فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ یَهْدِنِی رَبِّی لأكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّینَ و هنگامى كه دید ماه را تابنده گفت این است پروردگار من و گاهى كه درون شد گفت اگر رهبریم نكند پروردگارم همانا مى‏شوم از گروه گمراهان‏>f!79انعامLفَلَمَّا جَنَّ عَلَیْهِ اللَّیْلُ رَأَى كَوْكَبًا قَالَ هَـذَا رَبِّی فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لا أُحِبُّ الآفِلِینَ آنگاه كه فراگرفتش تاریكى شب دید ستاره‏اى را گفت این است پروردگار من و هنگامى كه فرو نشست گفت دوست ندارم فروروندگان راoe!{WانعامKوَكَذَلِكَ نُرِی إِبْرَاهِیمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلِیَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِینَ و بدینسان بنمایانیم به ابراهیم پادشاهیهاى آسمانها و زمین را و تا بگردد از یقین‏دارندگان‏ p @s!uانعامYأُوْلَـئِكَ الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن یَكْفُرْ بِهَا هَـؤُلاء فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّیْسُواْ بِهَا بِكَافِرِینَ آنانند كه بدیشان دادیم كتاب و حكم و پیمبرى را پس اگر بدان كفر ورزند آنان همانا نگهبان كردیم بر آن گروهى را كه نیستند بدان كفرورزندگان‏kr!QyانعامXذَلِكَ هُدَى اللّهِ یَهْدِی بِهِ مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَكُواْ لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُواْ یَعْمَلُونَ این است هدایت خدا كه رهبرى كند بدان هر كه را خواهد از بندگان خویش و اگر شرك مى‏ورزیدند هرآینه سترده مى‏شد از ایشان آنچه بودند مى‏كردندq!CoانعامWوَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّیَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَیْنَاهُمْ وَهَدَیْنَاهُمْ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و از پدران ایشان و فرزندان ایشان و برادران ایشان و برگزیدیمشان و رهبریشان نمودیم بسوى راهى راست‏0p!QانعامVوَإِسْمَاعِیلَ وَالْیَسَعَ وَیُونُسَ وَلُوطًا وَكُلاًّ فضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِینَ و اسمعیل و اَلیَسع و یونس و لوط و هر كدام را برترى دادیم بر جهانیان‏yo!OانعامUوَزَكَرِیَّا وَیَحْیَى وَعِیسَى وَإِلْیَاسَ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِینَ و زكریا و یحیى و عیسى و اِلیاس را هركدام از شایستگان‏Kn! انعامTوَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ كُلاًّ هَدَیْنَا وَنُوحًا هَدَیْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّیَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَیْمَانَ وَأَیُّوبَ وَیُوسُفَ وَمُوسَى وَهَارُونَ وَكَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ و ارزانى داشتیم بدو اسحق و یعقوب را هر كدام هدایت كردیم و نوح را هدایت كردیم از پیش و از نژاد او داود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسى و هارون را و بدینسان پاداش دهیم نیكوكاران راIm!Y-انعامSوَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَیْنَاهَا إِبْرَاهِیمَ عَلَى قَوْمِهِ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاء إِنَّ رَبَّكَ حَكِیمٌ عَلِیمٌ و این است حجّت ما كه دادیمش به ابراهیم بر قوم او بالا بریم پایه‏هاى هر كه را خواهیم همانا پروردگار تو است حكیم دانا l!mانعامRالَّذِینَ آمَنُواْ وَلَمْ یَلْبِسُواْ إِیمَانَهُم بِظُلْمٍ أُوْلَـئِكَ لَهُمُ الأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ آنان كه ایمان آوردند و نیالودند ایمان خویش را به ستم براى آنان است ایمنى و ایشانند هدایت‏شدگان‏ 0 0Ew!kانعام]وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ قَالَ أُوْحِیَ إِلَیَّ وَلَمْ یُوحَ إِلَیْهِ شَیْءٌ وَمَن قَالَ سَأُنزِلُ مِثْلَ مَا أَنَزلَ اللّهُ وَلَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ فِی غَمَرَاتِ الْمَوْتِ وَالْمَلآئِكَةُ بَاسِطُواْ أَیْدِیهِمْ أَخْرِجُواْ أَنفُسَكُمُ الْیَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللّهِ غَیْرَ الْحَقِّ وَكُنتُمْ عَنْ آیَاتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ و كیست ستمگرتر از آنكه ببندد بر خدا دروغى یا گوید وحى رسیده است به من حالى كه وحى نشده است بسوى او چیزى و كسى كه گوید بزودى مى‏فرستم همانند آنچه خدا فرستاده است و اگر (كاش) مى‏دیدى هنگامى را كه ستمگران در گردابهاى مرگند و فرشتگان گشاینده‏اند دستهاى خویش را برون دهید جانهاى خود را امروز كیفر شوید به عذاب خوارى بدانچه مى‏گفتید بر خدا نادرست را و بودید از آیتهاى او سركشى مى‏كردید v!)_انعام\وَهَـذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ مُّصَدِّقُ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَلِتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَالَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَهُمْ عَلَى صَلاَتِهِمْ یُحَافِظُونَ و این است كتابى فرستادیمش فرخنده تصدیق‏كننده آنچه پیش روى او است و تا بترسانى مادرشهرها و آنان را كه پیرامون آنند و آنان كه ایمان آرند به آخرت ایمان آرند بدان حالى كه بر نماز خویشند مواظبت‏كنندگان‏u!)Oانعام[وَمَا قَدَرُواْ اللّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُواْ مَا أَنزَلَ اللّهُ عَلَى بَشَرٍ مِّن شَیْءٍ قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَابَ الَّذِی جَاء بِهِ مُوسَى نُورًا وَهُدًى لِّلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِیسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِیرًا وَعُلِّمْتُم مَّا لَمْ تَعْلَمُواْ أَنتُمْ وَلاَ آبَاؤُكُمْ قُلِ اللّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِی خَوْضِهِمْ یَلْعَبُونَ و ارج ننهادند خدا را شایان ارجمندیش هنگامى كه گف‏تند نفرستاده است خدا بر بشرى چیزى را بگو كه فرستاده است كتابى را كه بیاورد موسى روشنائى و هدایتى براى مردم كه مى‏گردانیدش كاغذهائى كه آنها را آشكار كنید و نهان كنید بسیارى را و آموخته شدید آنچه را نمى‏دانستید نه شما و نه پدران شما بگو خدا سپس بگذارشان در فرورفتگى (سرگرمى) خویش بازى كنندot!=انعامZأُوْلَـئِكَ الَّذِینَ هَدَى اللّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لاَّ أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرَى لِلْعَالَمِینَ آنانند كه رهبریشان نمود خدا پس به رهبریشان پیروى جوى بگو نخواهم از شما بر آن پاداشى نیست آن جز یادآورییى براى جهانیان‏  X ;C|!gانعامbوَهُوَ الَّذِیَ أَنشَأَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَفْقَهُونَ و او است آنكه آفرید شما را از یك تن پس پایدار و ناپایدارى همانا تفصیل دادیم آیتها را براى گروهى كه درمىیابند{!!Wانعامaوَهُوَ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُواْ بِهَا فِی ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ و او است آنكه نهاد براى شما ستارگان را تا هدایت شوید در تاریكیهاى دشت و دریا همانا تفصیل دادیم آیتها را براى گروهى كه مى‏دانندz!YSانعام`فَالِقُ الإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّیْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ذَلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ شكافنده صبح و گردانید شب را آرامشى و مهر و ماه را شمارگرانى این است تقدیر خداوند عزیز داناy!;kانعام_إِنَّ اللّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَى یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَمُخْرِجُ الْمَیِّتِ مِنَ الْحَیِّ ذَلِكُمُ اللّهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ همانا خدا است شكافنده دانه و هسته برون آرد زنده را از مرده و برون آرنده است مرده را از زنده این است خداى شما پس كجا به دروغ رانده شوید$x!9انعام^وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَى كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَتَرَكْتُم مَّا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَاء ظُهُورِكُمْ وَمَا نَرَى مَعَكُمْ شُفَعَاءكُمُ الَّذِینَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِیكُمْ شُرَكَاء لَقَد تَّقَطَّعَ بَیْنَكُمْ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمْ تَزْعُمُونَ و همانا آمدید ما را تنها چنانكه آفریدیمتان نخستین‏بار و بازگذاشتید آنچه را به شما دادیم پشت سر خویش و نبینیم با شما شفیعان شما را آنان كه پنداشتیدشان در شما شریكان همانا بگسیخت میان شما و گم شد از شما آنچه بودید مى‏پنداشتید }  }k!iaانعامiوَكَذَلِكَ نُصَرِّفُ الآیَاتِ وَلِیَقُولُواْ دَرَسْتَ وَلِنُبَیِّنَهُ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ و بدینسان بگردانیم آیتها را و تا گویند درس‏خوانده‏اى و تا بیان كنیمش براى گروهى كه مى‏دانندs!gsانعامhقَدْ جَاءكُم بَصَآئِرُ مِن رَّبِّكُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ عَمِیَ فَعَلَیْهَا وَمَا أَنَاْ عَلَیْكُم بِحَفِیظٍ همانا بیامد شما را بینشهائى از پروردگار شما پس آنكه بینا شود براى خویشتن است و آنكه نابینا شود بر خویشتن است و نیستم من بر شما نگهبان‏#!Okانعامgلاَّ تُدْرِكُهُ الأَبْصَارُ وَهُوَ یُدْرِكُ الأَبْصَارَ وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ درنیابندش دیدگان و او دریابد دیدگان را و او است بخشنده آگاه‏!Aqانعامfذَلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَیْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ وَكِیلٌ این است خدا پروردگار شما نیست خدائى جز او آفریننده همه چیز پس بپرستیدش و او است بر همه چیز نگهبان‏u!Eانعامeبَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَنَّى یَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُن لَّهُ صَاحِبَةٌ وَخَلَقَ كُلَّ شَیْءٍ وهُوَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ پدیدآرنده آسمانها و زمین چگونه وى را فرزندى باشد و نبوده است براى او همسرى و آفریده است همه چیز را و او است به هر چیزى دانا~!#mانعامdوَجَعَلُواْ لِلّهِ شُرَكَاء الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ وَخَرَقُواْ لَهُ بَنِینَ وَبَنَاتٍ بِغَیْرِ عِلْمٍ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یَصِفُونَ و قرار دادند براى خدا شریكانى جنى كه آفریدستشان و به هم بافتند برایش پسران و دخترانى به نادانى منزه و برتر است خدا از آنچه مى‏ستایندD}!Q+انعامcوَهُوَ الَّذِیَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَیْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِیَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّیْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَیْرَ مُتَشَابِهٍ انظُرُواْ إِلِى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَیَنْعِهِ إِنَّ فِی ذَلِكُمْ لآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ و او است آنكه فرستاد از آسمان آبى پس برون آوردیم با آن روئیدنى همه چیز را پس برون آوردیم از آن سبزه‏اى كه برون آریم از آن دانه‏اى انبوه و از خرمابن از شكوفه آن خوشه‏اى نزدیك (فرود) و باغستانى از انگورها و زیتون و انار همانند و گوناگون بنگرید به میوه آن گاهى كه باردهد و رسیدن آن همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه ایمان آورند ]  4]S !)qانعامoوَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَیْهِمُ الْمَلآئِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَى وَحَشَرْنَا عَلَیْهِمْ كُلَّ شَیْءٍ قُبُلاً مَّا كَانُواْ لِیُؤْمِنُواْ إِلاَّ أَن یَشَاء اللّهُ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ یَجْهَلُونَ و اگر فرستیم بسوى ایشان فرشتگان را و سخن گویند با ایشان مردگان و گرد آریم بر ایشان همه چیز را روبروى نیستند كه ایمان آرند جز آنكه بخواهد خدا و لیكن بیشتر ایشان نمى‏دانندR!{انعامnوَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَارَهُمْ كَمَا لَمْ یُؤْمِنُواْ بِهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَنَذَرُهُمْ فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ و باژگون سازیم دلها و دیدگان ایشان را چنانكه ایمان نیاوردند بدان نخستین بار و بگذاریمشان در سركشى خود فروروندQ!7_انعامmوَأَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لَئِن جَاءتْهُمْ آیَةٌ لَّیُؤْمِنُنَّ بِهَا قُلْ إِنَّمَا الآیَاتُ عِندَ اللّهِ وَمَا یُشْعِرُكُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءتْ لاَ یُؤْمِنُونَ و سوگند یاد نمودند به خدا سخت‏ترین سوگندهاى خود را كه اگر بیایدشان آیتى هرآینه ایمان آرند بدان بگو جز این نیست كه آیتها نزد خدا است و چه دانید (یا چه آگهیتان دهد) گاهى كه آنها آیند ایمان نیارند ایشان‏'!Osانعامlوَلاَ تَسُبُّواْ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَیَسُبُّواْ اللّهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ كَذَلِكَ زَیَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَیُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ و دشنام ندهید آنان را كه جز خدا مى‏خوانند تا دشنام دهند خدا را ستمگرانه به نادانى بدینگونه آراستیم براى هر گروهى كردار ایشان را سپس بسوى پروردگار ایشان است بازگشتشان تا آگهیشان دهد بدانچه بودند مى‏كردند~!Yانعامkوَلَوْ شَاء اللّهُ مَا أَشْرَكُواْ وَمَا جَعَلْنَاكَ عَلَیْهِمْ حَفِیظًا وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِوَكِیلٍ و اگر مى‏خواست خدا شرك نمى‏ورزیدند و نگردانیدیمت بر آنان نگهبان و نیستى تو بر ایشان وكیل‏p!w]انعامjاتَّبِعْ مَا أُوحِیَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِینَ پیروى كن آنچه را وحى شده است بسوى تو از پروردگارت نیست خدائى جز او و روى گردان از شرك‏ورزان‏ D  2RDD!=?انعامvفَكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ إِن كُنتُمْ بِآیَاتِهِ مُؤْمِنِینَ پس بخورید از آنچه برده شده است نام خدا بر آن اگر هستید به آیتهاى او ایمان‏آورندگان‏W!SOانعامuإِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَن یَضِلُّ عَن سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ همانا پروردگار تو داناتر است بدانكه گمراه شود از راه او و او است داناتر به هدایت‏شدگان‏\!}/انعامtوَإِن تُطِعْ أَكْثَرَ مَن فِی الأَرْضِ یُضِلُّوكَ عَن سَبِیلِ اللّهِ إِن یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ یَخْرُصُونَ و اگر فرمانبرى بیشتر آنان را كه در زمینند گمراهت كنند از راه خدا پیروى نمى‏كنند جز گمان را و نیستند جز پندارندگان‏ !oانعامsوَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلاً لاَّ مُبَدِّلِ لِكَلِمَاتِهِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ و انجام یافت سخن پروردگار تو به راستى و داد نیست برگرداننده‏اى براى سخنان او و او است شنونده دانا\ !SYانعامrأَفَغَیْرَ اللّهِ أَبْتَغِی حَكَمًا وَهُوَ الَّذِی أَنَزَلَ إِلَیْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلاً وَالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ یَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِّن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِینَ آیا جز خدا داورى جویم و اوست آنكه فرستاد بسوى شما كتاب را به تفصیل و آنان كه دادیمشان كتاب را دانند كه آن است فرود آمده از پروردگار تو به حق پس نباش از شك‏كنندگان‏_ !mEانعامqوَلِتَصْغَى إِلَیْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ وَلِیَرْضَوْهُ وَلِیَقْتَرِفُواْ مَا هُم مُّقْتَرِفُونَ و تا بشنوندش دلهاى آنان كه ایمان نمى‏آورند به آخرت و تا پسندش دارند و تا فراهم آرند از گناه آنچه ایشانند فراهم‏كنندگان‏g !wKانعامpوَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نِبِیٍّ عَدُوًّا شَیَاطِینَ الإِنسِ وَالْجِنِّ یُوحِی بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَلَوْ شَاء رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یَفْتَرُونَ و بدینسان قرار دادیم براى هر پیمبرى دشمنى شیاطین آدمى و پرى كه وحى فرستند بعضى از ایشان بسوى بعضى سخنان بیهوده را بفریب و اگر مى‏خواست پروردگار تو نمى‏كردندش پس بگذارشان به آنچه دروغ مى‏بندند  Q h^!# انعام{وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا فِی كُلِّ قَرْیَةٍ أَكَابِرَ مُجَرِمِیهَا لِیَمْكُرُواْ فِیهَا وَمَا یَمْكُرُونَ إِلاَّ بِأَنفُسِهِمْ وَمَا یَشْعُرُونَ و بدینسان نهادیم در هر شهر سران گنهكارانش را تا نیرنگ آرند در آن و نیرنگ نیاورند جز بر خویشتن و درنمىیابندr!Iانعامzأَوَ مَن كَانَ مَیْتًا فَأَحْیَیْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا یَمْشِی بِهِ فِی النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِی الظُّلُمَاتِ لَیْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا كَذَلِكَ زُیِّنَ لِلْكَافِرِینَ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ آیا آنكه مردارى بود پس زنده‏اش كردیم و قرار دادیم براى او روشنائى كه راه رود بدان در مردم همانند آن است كه در تاریكیها نیست برون آینده از آنها بدینسان آراسته شد براى كافران آنچه بودند مى‏كردندV!انعامyوَلاَ تَأْكُلُواْ مِمَّا لَمْ یُذْكَرِ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ وَإِنَّ الشَّیَاطِینَ لَیُوحُونَ إِلَى أَوْلِیَآئِهِمْ لِیُجَادِلُوكُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ و نخورید از آنچه برده نشده است نام خدا بر آن و هرآینه آن است نافرمانى و همانا شیاطین وحى كنند بسوى دوستان خود تا درستیزند با شما و اگر فرمان برید ایشان را هرآینه باشید شرك‏ورزندگان‏e!Mqانعامxوَذَرُواْ ظَاهِرَ الإِثْمِ وَبَاطِنَهُ إِنَّ الَّذِینَ یَكْسِبُونَ الإِثْمَ سَیُجْزَوْنَ بِمَا كَانُواْ یَقْتَرِفُونَ و رها كنید آشكار گناه و نهانش (یا برون گناه و درونش را) همانا آنان كه فراهم آورند گناه را بزودى كیفر شوند بدانچه بودند فراهم مى‏آوردند+!Iانعامwوَمَا لَكُمْ أَلاَّ تَأْكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَیْكُمْ إِلاَّ مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَیْهِ وَإِنَّ كَثِیرًا لَّیُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِم بِغَیْرِ عِلْمٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِینَ و چه شود شما را نخورید از آنچه نام خدا بر آن برده شده است حالى كه تفصیل داده است براى شما آنچه را حرام كرده است بر شما جز آنچه ناگزیر شوید بدان و همانا بسیارى گمراه مى‏كنند به هوسهاى خود به نادانى و هرآینه پروردگار تو داناتر است به تجاوزكنندگان‏ h oh+!-انعاموَكَذَلِكَ نُوَلِّی بَعْضَ الظَّالِمِینَ بَعْضًا بِمَا كَانُواْ یَكْسِبُونَ و بدینسان دوست گردانیم بعضى ستمگران را با بعضى بدانچه بودند فراهم میكردند3!Cانعاموَیَوْمَ یِحْشُرُهُمْ جَمِیعًا یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الإِنسِ وَقَالَ أَوْلِیَآؤُهُم مِّنَ الإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِیَ أَجَّلْتَ لَنَا قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِینَ فِیهَا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ إِنَّ رَبَّكَ حَكِیمٌ عَلیمٌ و روزى كه گردشان آرد همگى اى گروه پرى همانا فراوان گرفتید از آدمى و گفتند دوستان ایشان از آدمیان پروردگارا بهره‏مند شدند بعضى از ما به بعضى و رسیدیم سرآمدى را كه براى ما نهادى گفت آتش است جایگاه شما جاودانان در آن جز آنچه خدا خواهد همانا پروردگار تو است حكیم داناL!Q;انعاملَهُمْ دَارُ السَّلاَمِ عِندَ رَبِّهِمْ وَهُوَ وَلِیُّهُمْ بِمَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ آنان را است خانه آرامش نزد پروردگار خویش و او است دوست ایشان بدانچه بودند مى‏كردندM!S;انعام~وَهَـذَا صِرَاطُ رَبِّكَ مُسْتَقِیمًا قَدْ فَصَّلْنَا الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَذَّكَّرُونَ و این است راه پروردگار تو راست همانا تفصیل دادیم آیتها را براى گروهى كه یادآور شوند+!qYانعام}فَمَن یُرِدِ اللّهُ أَن یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ وَمَن یُرِدْ أَن یُضِلَّهُ یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا یَصَّعَّدُ فِی السَّمَاء كَذَلِكَ یَجْعَلُ اللّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ آن را كه خواهد خدا هدایت كند بگشاید سینه او را براى اسلام و آن را كه خواهد گمراه سازد بگرداند سینه‏اش را تنگ فشرده چنانكه گوئى سخت مى‏رود به آسمان بدینسان نهد خدا پلید را بر آنان كه ایمان نمى‏آورند^! %انعام|وَإِذَا جَاءتْهُمْ آیَةٌ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتَى مِثْلَ مَا أُوتِیَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسَالَتَهُ سَیُصِیبُ الَّذِینَ أَجْرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ اللّهِ وَعَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا كَانُواْ یَمْكُرُونَ و هرگاه بیایدشان آیتى گویند ایمان نیاریم تا آورده شویم همانند آنچه آورده شدند فرستادگان خدا خدا داناتر است كجا نهد پیمبرى خویش را بزودى رسد آنان را كه گناه كردند خواریى نزد خدا و عذابى سخت بدانچه بودند نیرنگ مى‏باختند  f "!cIانعاموَجَعَلُواْ لِلّهِ مِمِّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالأَنْعَامِ نَصِیبًا فَقَالُواْ هَـذَا لِلّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَـذَا لِشُرَكَآئِنَا فَمَا كَانَ لِشُرَكَآئِهِمْ فَلاَ یَصِلُ إِلَى اللّهِ وَمَا كَانَ لِلّهِ فَهُوَ یَصِلُ إِلَى شُرَكَآئِهِمْ سَاء مَا یَحْكُمُونَ و قرار دادند براى خدا از آنچه بیافریده است از كشت و دامها بهره‏اى پس گفتند این براى خدا بر پندار ایشان و این براى شریكان پس آنچه براى شریكان ایشان است نرسد به خدا و آنچه براى خدا است برسد به شریكان ایشان چه زشت است آنچه حكم مى‏كندz!!Oانعامقُلْ یَا قَوْمِ اعْمَلُواْ عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّی عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدِّارِ إِنَّهُ لاَ یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ بگو اى قوم بكنید هر آنچه توانید كه منم كننده زود است بدانید كه را است پایان خانه همانا رستگار نشوند ستمگران‏a !Saانعامإِنَّ مَا تُوعَدُونَ لآتٍ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ همانا وعده‏هاى شما است آینده و نیستید شما به عجزآرندگان‏'!E{انعاموَرَبُّكَ الْغَنِیُّ ذُو الرَّحْمَةِ إِن یَشَأْ یُذْهِبْكُمْ وَیَسْتَخْلِفْ مِن بَعْدِكُم مَّا یَشَاء كَمَآ أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّیَّةِ قَوْمٍ آخَرِینَ و پروردگار تو است بى‏نیاز مهربان اگر خواهد ببرد شما را و جانشین سازد پس از شما هرچه را خواهد چنانكه پدید آورد شما را از نژاد گروه دگران‏?!?1انعاموَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُواْ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا یَعْمَلُونَ و هركدام را پایه‏هائى است از آنچه كردند و نیست پروردگار تو غافل از آنچه مى‏كنندU!A[انعامذَلِكَ أَن لَّمْ یَكُن رَّبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا غَافِلُونَ این بدان است كه نیست پروردگار تو نابودكننده شهرها به ستم حالى كه باشند مردم آنها بى‏خبران‏! انعامیَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالإِنسِ أَلَمْ یَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْكُمْ آیَاتِی وَیُنذِرُونَكُمْ لِقَاء یَوْمِكُمْ هَـذَا قَالُواْ شَهِدْنَا عَلَى أَنفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَشَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَافِرِینَ اى گروه پرى و آدمى آیا نیامد شما را فرستادگانى از شما كه بسرایند بر شما آیتهاى مرا و بترسانند شما را از رسیدنتان بدین روز گفتند گواهى دادیم بر خویشتن و بفریفتشان زندگانى دنیا و گواهى دادند بر خویش كه بودند كافران‏ <  j<*'!{Kانعاموَهُوَ الَّذِی أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَغَیْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّیْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَیْرَ مُتَشَابِهٍ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُواْ حَقَّهُ یَوْمَ حَصَادِهِ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ و او است آنكه پدید آورده است باغهاى افراشته و ناافراشته و خرمابن و كشت‏زار حالى كه گوناگون است میوه (یا مزه) آن و زیتون و انار را همانند و ناهمانند بخورید از میوه آن هنگامى كه میوه دهد و بپردازید بهره آن را روز درویدنش و اسراف نكنید كه او دوست ندارد اسراف‏كنندگان را&! yانعامقَدْ خَسِرَ الَّذِینَ قَتَلُواْ أَوْلاَدَهُمْ سَفَهًا بِغَیْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ اللّهُ افْتِرَاء عَلَى اللّهِ قَدْ ضَلُّواْ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِینَ همانا زیان كردند آنان كه كشتند فرزندان خود را بى خردانه به نادانى و حرام كردند آنچه را خدا روزیشان داده است به دروغ‏بستن بر خدا همانا گمراه شدند و نبودند از هدایت‏شدگان‏@%!mانعاموَقَالُواْ مَا فِی بُطُونِ هَـذِهِ الأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَى أَزْوَاجِنَا وَإِن یَكُن مَّیْتَةً فَهُمْ فِیهِ شُرَكَاء سَیَجْزِیهِمْ وَصْفَهُمْ إِنَّهُ حِكِیمٌ عَلِیمٌ و گفتند آنچه در شكمهاى این دامها است مختص مردان ما است و حرام است بر همسران ما و اگر مردارى باشد پس ایشانند در آن شریكان بزودى كیفرشان دهد ستودن ایشان را همانا او است حكیم داناP$! انعاموَقَالُواْ هَـذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لاَّ یَطْعَمُهَا إِلاَّ مَن نّشَاء بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لاَّ یَذْكُرُونَ اسْمَ اللّهِ عَلَیْهَا افْتِرَاء عَلَیْهِ سَیَجْزِیهِم بِمَا كَانُواْ یَفْتَرُونَ و گفتند این است دامها و كشتى بازداشت شده نچشدش جز آنكه خواهیم پندار ایشان و دامهائى كه حرام است پشتهاى آنها و دامهائى كه نبرند نام خدا را بر آنها به دروغ‏بستن بر او بزودى كیفرشان دهد بدانچه بودند دروغ مى‏بستندn#!}Qانعاموَكَذَلِكَ زَیَّنَ لِكَثِیرٍ مِّنَ الْمُشْرِكِینَ قَتْلَ أَوْلاَدِهِمْ شُرَكَآؤُهُمْ لِیُرْدُوهُمْ وَلِیَلْبِسُواْ عَلَیْهِمْ دِینَهُمْ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یَفْتَرُونَ و بدینسان آراستند براى بسیارى از مشركان كشتن فرزندانشان را شریكان ایشان تا بلغزانندشان و تا آشفته سازند بر ایشان دینشان را و اگر مى‏خواست خدا نمى‏كردندش پس بگذار ایشان را با آنچه دروغ مى‏بندند  m+!'%انعامقُل لاَّ أَجِدُ فِی مَا أُوْحِیَ إِلَیَّ مُحَرَّمًا عَلَى طَاعِمٍ یَطْعَمُهُ إِلاَّ أَن یَكُونَ مَیْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنزِیرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَیْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ بگو نمىیابم در آنچه به من وحى شده است حرامى را برخورنده‏اى كه بخوردش جز آنكه مردار باشد یا خونى ریخته یا گوشت خوك كه آن است پلید یا نافرمانى كه نام جز خدا بر آن برده شده است پس آنكه ناچار شود نه ستمكار و نه تجاوزكننده همانا پروردگار تو است آمرزنده مهربان‏z*!Mانعاموَمِنَ الإِبْلِ اثْنَیْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَیْنِ قُلْ آلذَّكَرَیْنِ حَرَّمَ أَمِ الأُنثَیَیْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَیْهِ أَرْحَامُ الأُنثَیَیْنِ أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاء إِذْ وَصَّاكُمُ اللّهُ بِهَـذَا فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا لِیُضِلَّ النَّاسَ بِغَیْرِ عِلْمٍ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ و از شتر دو و از گاو دو بگو آیا دو نر را حرام كرد یا دو ماده را یا آنچه را فراگرفت زهدانهاى دو ماده یا بودید شما گواهان هنگامى كه اندرز داد شما را خدا بدین پس كیست ستمگرتر از آنكه ببندد بر خدا دروغى را تا گمراه كند مردم را به نادانى همانا خدا هدایت نكند گروه ستمكاران راN)!CKانعامثَمَانِیَةَ أَزْوَاجٍ مِّنَ الضَّأْنِ اثْنَیْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَیْنِ قُلْ آلذَّكَرَیْنِ حَرَّمَ أَمِ الأُنثَیَیْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَیْهِ أَرْحَامُ الأُنثَیَیْنِ نَبِّؤُونِی بِعِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ هشت جفت از میش دو و از بزغاله دو بگو آیا دو نر را حرام كرده است یا دو ماده را یا آنچه فراگرفته است زهدانهاى دو ماده آگهى دهید مرا به دانائى اگر هستید راستگویان‏(!5oانعاموَمِنَ الأَنْعَامِ حَمُولَةً وَفَرْشًا كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ و از دامها باربرنده و بسترى را بخورید از آنچه روزى داده است شما را خداوند و پیروى نكنید گامهاى شیطان را كه او است براى شما دشمنى آشكار  S |R0!'{انعامقُلْ هَلُمَّ شُهَدَاءكُمُ الَّذِینَ یَشْهَدُونَ أَنَّ اللّهَ حَرَّمَ هَـذَا فَإِن شَهِدُواْ فَلاَ تَشْهَدْ مَعَهُمْ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاء الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا وَالَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ وَهُم بِرَبِّهِمْ یَعْدِلُونَ بگو بیارید گواهان خویش را كه گواهى مى‏دهند آنكه خدا حرام كرده است این را پس اگر گواهى دادند تو گواهى نده با ایشان و پیروى نكن هوسهاى آنان را كه تكذیب نمودند آیتهاى ما را و آنان كه ایمان نمى‏آورند به آخرت و ایشانند به پروردگار خویش شرك‏ورزان‏&/!%انعامقُلْ فَلِلّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ فَلَوْ شَاء لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِینَ بگو خداى را است حجّت رسا و اگر مى‏خواست هرآینه رهبرى مى‏كرد شما را همگى‏7.!_انعامسَیَقُولُ الَّذِینَ أَشْرَكُواْ لَوْ شَاء اللّهُ مَا أَشْرَكْنَا وَلاَ آبَاؤُنَا وَلاَ حَرَّمْنَا مِن شَیْءٍ كَذَلِكَ كَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِم حَتَّى ذَاقُواْ بَأْسَنَا قُلْ هَلْ عِندَكُم مِّنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا إِن تَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ أَنتُمْ إَلاَّ تَخْرُصُونَ زود است گویند آنان كه شرك ورزیدند اگر مى‏خواست خدا مشرك نمى‏شدیم ما و نه پدران ما و نه حرام مى‏كردیم چیزى را بدینسان تكذیب كردند آنان كه پیش از ایشان بودند تا چشیدند خشم ما را بگو آیا نزد شما دانشى است كه برون آریدش براى ما پیروى نمى‏كنید جز پندار را و نیستید شما جز گمان‏آوران‏-!+wانعامفَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل رَّبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَلاَ یُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِینَ پس اگر تكذیب كردند بگو همانا پروردگار شما است خداوند رحمتى پهناور و برنگردد خشمش از گروه گنهكاران‏),!Eانعاموَعَلَى الَّذِینَ هَادُواْ حَرَّمْنَا كُلَّ ذِی ظُفُرٍ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَیْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلاَّ مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَایَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ذَلِكَ جَزَیْنَاهُم بِبَغْیِهِمْ وِإِنَّا لَصَادِقُونَ و بر آنان كه جهود شدند حرام كردیم هر ناخن‏دارى را و از گاو و گوسفند حرام كردیم بر ایشان پیه‏هاى آنها را جز آنچه برگرفته است پشتهاى آنها یا پشكلدانها یا آنچه آمیخته است با استخوان این را كیفر بدیشان دادیم به ستمگریشان و هرآینه مائیم راستگویان‏ ; /;Z5!eAانعاموَهَـذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ و این است كتابى فرستادیمش فرخنده پس پیرویش كنید و پرهیزكارى كنید شاید رحم آورده شویدK4!_)انعامثُمَّ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِیَ أَحْسَنَ وَتَفْصِیلاً لِّكُلِّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَّعَلَّهُم بِلِقَاء رَبِّهِمْ یُؤْمِنُونَ سپس دادیم به موسى كتاب را تمامى بر آنكه نكوكارى كرد (یا بر آنچه نكوئى كرد) و تفصیلى براى همه چیز و هدایت و رحمتى شاید به ملاقات پروردگار خود ایمان آرندC3!k انعاموَأَنَّ هَـذَا صِرَاطِی مُسْتَقِیمًا فَاتَّبِعُوهُ وَلاَ تَتَّبِعُواْ السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَن سَبِیلِهِ ذَلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ و آنكه این است راه من راست پس پیرویش كنید و پیروى نكنید راه‏ها را كه پراكنده‏تان كند از راه او بدین توصیه كرده است شما را شاید پرهیزكارى كنیدp2!#/انعاموَلاَ تَقْرَبُواْ مَالَ الْیَتِیمِ إِلاَّ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ حَتَّى یَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُواْ الْكَیْلَ وَالْمِیزَانَ بِالْقِسْطِ لاَ نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُواْ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَبِعَهْدِ اللّهِ أَوْفُواْ ذَلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ و نزدیك نشوید به دارائى یتیم جز بدانچه نكوتر است تا برسد به نیروهاى (به جوانى) خویش خویش و بپردازید پیمانه و سنجش را به داد تكلیف نكنیم كسى را جز به مقدار توانائیش و هرگاه سخنى گفتید دادگرى كنید اگرچه باشد خویشاوند و به پیمان خدا وفا كنید این است آنچه توصیه كرده است شما را بدان شاید یادآور شویدY1!){انعامقُلْ تَعَالَوْاْ أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَیْكُمْ أَلاَّ تُشْرِكُواْ بِهِ شَیْئًا وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَلاَ تَقْتُلُواْ أَوْلاَدَكُم مِّنْ إمْلاَقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِیَّاهُمْ وَلاَ تَقْرَبُواْ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذَلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ بگو بیائید بخوانم بر شما آنچه را كه حرام كرده است پروردگار شما بر شما كه شرك نورزید بدو چیزى را و به پدر و مادر نكوئى كنید و نكشید فرزندان خویش را از تنگدستى ما روزى دهیم شما و ایشان را و گرد ناشایسته‏ها (فواحش) نگردید آنچه آشكار است از آنها و آنچه نهان و نكشید تنى را كه خدا حرام كرده است جز به حق این است آنچه خدا به شما اندرز داده است شاید به خرد یابید R wE:!uانعاممَن جَاء بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَمَن جَاء بِالسَّیِّئَةِ فَلاَ یُجْزَى إِلاَّ مِثْلَهَا وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ آن كس كه نكوئى آورد وى را است ده برابر آن و آن كس كه زشتى آورد كیفر نشود جز همانند آن و ایشان ستم نمى‏شوندZ9!s3انعامإِنَّ الَّذِینَ فَرَّقُواْ دِینَهُمْ وَكَانُواْ شِیَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِی شَیْءٍ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللّهِ ثُمَّ یُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ یَفْعَلُونَ همانا آنان كه پراكنده ساختند دین خود را و شدند گروهائى نیستى تو از ایشان در چیزى جز این نیست كه كار آنان با خدا است پس آگهیشان دهد بدانچه بودند مى‏كردند"8!;{انعامهَلْ یَنظُرُونَ إِلاَّ أَن تَأْتِیهُمُ الْمَلآئِكَةُ أَوْ یَأْتِیَ رَبُّكَ أَوْ یَأْتِیَ بَعْضُ آیَاتِ رَبِّكَ یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیَاتِ رَبِّكَ لاَ یَنفَعُ نَفْسًا إِیمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِی إِیمَانِهَا خَیْرًا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ آیا انتظار دارند جز آنكه بیایندشان فرشتگان یا بیاید پروردگار تو یا بیاید پاره‏اى از آیات پروردگار تو روزى كه مى‏آید پاره‏اى از آیات پروردگار تو سود ندهد كسى را ایمان آوردنش اگر ایمان نیاورده است از پیش یا نیندوخته است در ایمان خود خبرى را بگو پس منتظر باشید كه مائیم منتظران‏S7!o)انعامأَوْ تَقُولُواْ لَوْ أَنَّا أُنزِلَ عَلَیْنَا الْكِتَابُ لَكُنَّا أَهْدَى مِنْهُمْ فَقَدْ جَاءكُم بَیِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَّبَ بِآیَاتِ اللّهِ وَصَدَفَ عَنْهَا سَنَجْزِی الَّذِینَ یَصْدِفُونَ عَنْ آیَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُواْ یَصْدِفُونَ یا گوئید اگر بر ما فرستاده مى‏شد كتاب هر آینه بودیم هدایتیافته‏تر از ایشان اینك بیامد شما را نشانى از پروردگار شما و هدایت و رحمتى پس كیست ستمگرتر از آنكه دروغ پندارد آیتهاى خدا را و بازدارد از آنها بزودى پاداش دهیم آنان را كه بازمى دارند از آیتهاى ما عذاب زشت را بدانچه بودند بازمى‏داشتند*6!Uqانعامأَن تَقُولُواْ إِنَّمَا أُنزِلَ الْكِتَابُ عَلَى طَآئِفَتَیْنِ مِن قَبْلِنَا وَإِن كُنَّا عَن دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِینَ تا نگوئید جز این نیست كه فرود آورده شد كتاب بر دو گروه پیش از ما و بودیم از درس گرفتنشان بى‏خبران‏ l 7ml=D!M!اعرافوَكَم مِّن قَرْیَةٍ أَهْلَكْنَاهَا فَجَاءهَا بَأْسُنَا بَیَاتًا أَوْ هُمْ قَآئِلُونَ و بسا شهرى كه نابودش ساختیم پس بیامدش خشم ما شبانگاه یا به خواب نیمروز بودند!gaانعامقُلْ أَغَیْرَ اللّهِ أَبْغِی رَبًّا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَیْءٍ وَلاَ تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلاَّ عَلَیْهَا وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ بگو آیا جز خدا پروردگارى جویم و او است پروردگار همه چیز و نیندوزد هر كسى جز بر خویشتن و برندارد باربرى بار دگرى را پس بسوى پروردگار شما است بازگشت شما تا آگهیتان دهد بدانچه بودید در آن اختلاف مى‏كردید=!}انعاملاَ شَرِیكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُسْلِمِینَ نیست انبازى براى او و بدان مأمور شدم و منم نخستین اسلام‏آرندگان‏;<!;-انعامقُلْ إِنَّ صَلاَتِی وَنُسُكِی وَمَحْیَایَ وَمَمَاتِی لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ بگو همانا نماز من و پرستش من و زندگیم و مرگم از آن خداوند است پروردگار جهانیان‏d;! 1انعامقُلْ إِنَّنِی هَدَانِی رَبِّی إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ دِینًا قِیَمًا مِّلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِینَ بگو همانا مرا هدایت كرده است پروردگارم بسوى راهى راست دینى استوار آئین ابراهیم یكتاپرست و نبوده است از شرك‏ورزان‏  o y 2 .O8P!#}اعرافقَالَ فَبِمَا أَغْوَیْتَنِی لأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِیمَ گفت پس بدانكه مرا گمراه كردى همانا در كمینشان نشینم بر راه راست تو O!اعرافقَالَ إِنَّكَ مِنَ المُنظَرِینَ گفت همانا توئى از مهلت‏دادگان‏,N!3اعرافقَالَ فَأَنظِرْنِی إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ گفت مهلتم ده تا روزى كه برانگیخته شوندcM!+اعراف قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا یَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فِیهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِینَ گفت فرود شو از آن نرسد تو را كه كبر ورزى در آن پس برون شو كه توئى از سرافكندگان‏أُبَلِّغُكُمْ رِسَالاَتِ رَبِّی وَأَنصَحُ لَكُمْ وَأَعْلَمُ مِنَ اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ كه مى‏رسانم به شما پیامهاى پروردگار خویش را و اندرز گویم شما را و مى‏دانم از خدا آنچه نمى‏دانید/}!Cاعراف=قَالَ یَا قَوْمِ لَیْسَ بِی ضَلاَلَةٌ وَلَكِنِّی رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَ گفت اى قوم نیست به من گمراهى‏اى لیكن منم فرستاده از پروردگار جهانیان‏  # !GsاعرافJوَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاء مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِی الأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُورًا وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُیُوتًا فَاذْكُرُواْ آلاء اللّهِ وَلاَ تَعْثَوْا فِی الأَرْضِ مُفْسِدِینَ و یاد آرید هنگامى را كه گردانیدتان جانشینانى پس از عاد و جایگزینتان كرد در زمین كه مى‏گرفتید از هموارهاى آن كاخهائى و مى‏بریدید از كوه‏ها خانه‏هائى پس یاد آرید نعمتهاى خدا را و نكوشید در زمین تبهكاران‏E !gاعرافIوَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَیْرُهُ قَدْ جَاءتْكُم بَیِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ هَـذِهِ نَاقَةُ اللّهِ لَكُمْ آیَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِی أَرْضِ اللّهِ وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُوَءٍ فَیَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ و بسوى ثمود برادر ایشان صالح را گفت اى قوم من پرستش كنید خدا را نیست شما را خدائى جز او همانا بیامدتان نشانى‏اى از پروردگار شما اینك اشتر خدا آیتى براى شما پس بگذاریدش بچرد در زمین خدا و گردش به بدى نگردید كه مى‏گیرد شما را عذابى دردناك‏k!CاعرافHفَأَنجَیْنَاهُ وَالَّذِینَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَقَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا وَمَا كَانُواْ مُؤْمِنِینَ پس نجات دادیم او و آنان كه با وى بودند به رحمتى از ما و بریدیم دنباله آنان را كه تكذیب كردند آیتهاى ما را و نبودند مؤمنان‏!?AاعرافGقَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَیْكُم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِی فِی أَسْمَاء سَمَّیْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَآؤكُم مَّا نَزَّلَ اللّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ فَانتَظِرُواْ إِنِّی مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِینَ گفت همانا افتاد بر شما از پروردگارتان چرك و خشم آیا با من مى‏ستیزید در نامهائى كه نامیدید آنها را شما و پدران شما نفرستاده است خدا بدانها فرمانروائیى پس منتظر باشید كه منم با شما از منتظران‏"!اعرافFقَالُواْ أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللّهَ وَحْدَهُ وَنَذَرَ مَا كَانَ یَعْبُدُ آبَاؤُنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ گفتند آیا ما را آمدى كه پرستش كنیم خداى را تنها و رها كنیم آنچه را مى‏پرستیدند پدران ما پس بیاور ما را آنچه به ما وعده دهى اگر هستى از راستگویان‏ Y ]zrY!=aاعرافTوَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِم مَّطَرًا فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِینَ و باریدیم بر آنان بارانى پس بنگر چگونه شد فرجام گنهكاران‏!]اعرافSفَأَنجَیْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلاَّ امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ پس نجات دادیم او و خاندانش را مگر همسرش كه شد از گذشتگان‏ !7QاعرافRوَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلاَّ أَن قَالُواْ أَخْرِجُوهُم مِّن قَرْیَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ یَتَطَهَّرُونَ و نبود پاسخ قومش جز آنكه گفتند برون رانیدشان از شهر خود كه اینانند مردمى پاكیزگى‏جویان‏Q!wاعرافQإِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاء بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ همانا شما بر مردان به شهوت درآئید نه زنان بلكه شمائید گروهى اسراف كنندگان‏!yاعرافPوَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّن الْعَالَمِینَ و لوط را هنگامى كه گفت به قوم خود آیا فحشاء (ننگ) آورید كه پیشى نگرفته است شما را بدان كسى از جهانیان‏q!OاعرافOفَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ یَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالَةَ رَبِّی وَنَصَحْتُ لَكُمْ وَلَكِن لاَّ تُحِبُّونَ النَّاصِحِینَ پس پشت كرد بدیشان و گفت اى قوم همانا ابلاغ كردم به شما پیام پروردگار خود را و اندرزتان گفتم لیكن نیستید دوستدار اندرزگویان‏t! SاعرافNفَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُواْ فِی دَارِهِمْ جَاثِمِینَ پس بگرفتشان زمین لرزشى كه گردیدند در خانه خود مردگان‏p !OاعرافMفَعَقَرُواْ النَّاقَةَ وَعَتَوْاْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَقَالُواْ یَا صَالِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الْمُرْسَلِینَ پس پى كردند شتر را و سركشى نمودند از فرمان پروردگار خود و گفتند اى صالح بیار ما را آنچه وعده دهى به ما اگر هستى از فرستادگان‏ !% اعرافLقَالَ الَّذِینَ اسْتَكْبَرُواْ إِنَّا بِالَّذِیَ آمَنتُمْ بِهِ كَافِرُونَ گفتند آنان كه كبر ورزیدند مائیم بدانچه شما ایمان آوردید بدان كافران‏ !yاعرافKقَالَ الْمَلأُ الَّذِینَ اسْتَكْبَرُواْ مِن قَوْمِهِ لِلَّذِینَ اسْتُضْعِفُواْ لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ أَتَعْلَمُونَ أَنَّ صَالِحًا مُّرْسَلٌ مِّن رَّبِّهِ قَالُواْ إِنَّا بِمَا أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ گفتند آن گروه كه كبر ورزیدند از قومش بدانان كه ناتوان شمرده شدند بدانان كه ایمان آوردند از ایشان آیا دانید كه صالح است فرستاده‏اى از پروردگار خود گفتند مائیم بدانچه او فرستاده شده است بدان ایمان‏آرندگان‏  N%!a]اعرافXقَالَ الْمَلأُ الَّذِینَ اسْتَكْبَرُواْ مِن قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ یَا شُعَیْبُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَكَ مِن قَرْیَتِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِی مِلَّتِنَا قَالَ أَوَلَوْ كُنَّا كَارِهِینَ گفتند گروهى كه كبر ورزیدند از قومش هر آینه برون رانیمت اى شعیب و آنان را كه ایمان آوردند با تو از شهر خود مگر برگردید در ملت ما گفت آیا هرچند باشیم ناخوش‏دارندگان‏i!7اعرافWوَإِن كَانَ طَآئِفَةٌ مِّنكُمْ آمَنُواْ بِالَّذِی أُرْسِلْتُ بِهِ وَطَآئِفَةٌ لَّمْ یْؤْمِنُواْ فَاصْبِرُواْ حَتَّى یَحْكُمَ اللّهُ بَیْنَنَا وَهُوَ خَیْرُ الْحَاكِمِینَ و اگر باشند گروهى از شما ایمان آورده بدانچه فرستاده شدم بدان و گروهى ایمان نیاورده باشند پس صبر كنید تا حكم كند خدا میان ما و او است بهترین حكم‏كنندگان‏l!9اعرافVوَلاَ تَقْعُدُواْ بِكُلِّ صِرَاطٍ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَتَبْغُونَهَا عِوَجًا وَاذْكُرُواْ إِذْ كُنتُمْ قَلِیلاً فَكَثَّرَكُمْ وَانظُرُواْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِینَ و ننشینید بر هر راهى تا بترسانید و بازدارید از راه خدا هر كه را ایمان بدان آورده است و بخواهیدش كج و یاد آرید هنگامى را كه كم بودید پس بیفزودتان و بنگرید چگونه بود فرجام تبهكاران‏Q!EQاعرافUوَإِلَى مَدْیَنَ أَخَاهُمْ شُعَیْبًا قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَیْرُهُ قَدْ جَاءتْكُم بَیِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَوْفُواْ الْكَیْلَ وَالْمِیزَانَ وَلاَ تَبْخَسُواْ النَّاسَ أَشْیَاءهُمْ وَلاَ تُفْسِدُواْ فِی الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ و بسوى مَدیَن برادرشان شعیب را گفت اى قوم پرستش كنید خدا را نیستتان خداوندى جز او همانا بیامد شما را نشانه‏اى از پروردگار شما پس تمام دهید پیمانه و سنجش را و كم ندهید به مردم چیزهاى ایشان را و تبهكارى نكنید در زمین پس از اصلاحش این بهتر است براى شما اگر هستید مؤمنان‏ f  ^JfC! qاعراف_ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّیِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّى عَفَواْ وَّقَالُواْ قَدْ مَسَّ آبَاءنَا الضَّرَّاء وَالسَّرَّاء فَأَخَذْنَاهُم بَغْتَةً وَهُمْ لاَ یَشْعُرُونَ سپس تبدیل كردیم به جاى بدى نیكى را تا برآسودند و گفتند همانا رسیده است به پدران ما رنج و سختى پس گرفتیمشان ناگهان حالى كه نمى‏دانستند!g?اعراف^وَمَا أَرْسَلْنَا فِی قَرْیَةٍ مِّن نَّبِیٍّ إِلاَّ أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء لَعَلَّهُمْ یَضَّرَّعُونَ و نفرستادیم در شهرى پیمبرى را جز آنكه گرفتیم مردمش را به سختى و رنج شاید به زارى آیند! اعراف]فَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ یَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالاَتِ رَبِّی وَنَصَحْتُ لَكُمْ فَكَیْفَ آسَى عَلَى قَوْمٍ كَافِرِینَ پس روى گردانید از ایشان و گفت اى قوم همانا ابلاغ نمودم به شما پیامهاى پروردگار خود را و اندرز گفتم شما را پس چگونه افسوس خورم بر گروه كافران‏*!Suاعراف\الَّذِینَ كَذَّبُواْ شُعَیْبًا كَأَن لَّمْ یَغْنَوْاْ فِیهَا الَّذِینَ كَذَّبُواْ شُعَیْبًا كَانُواْ هُمُ الْخَاسِرِینَ آنان كه تكذیب كردند شعیب را گوئیا نشیمن نگزیدند در آن آنان كه تكذیب كردند شعیب را بودند زیانكاران‏t! Sاعراف[فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُواْ فِی دَارِهِمْ جَاثِمِینَ پس بگرفتشان زمین‏لرزش كه گردیدند در خانه خود مردگان‏!-gاعرافZوَقَالَ الْمَلأُ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِن قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَیْباً إِنَّكُمْ إِذاً لَّخَاسِرُونَ و گفتند آن گروه كه كافر شدند از قومش اگر پیروى كنید شعیب را همانا شمائید در آن هنگام زیانكاران‏d!UgاعرافYقَدِ افْتَرَیْنَا عَلَى اللّهِ كَذِبًا إِنْ عُدْنَا فِی مِلَّتِكُم بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا اللّهُ مِنْهَا وَمَا یَكُونُ لَنَا أَن نَّعُودَ فِیهَا إِلاَّ أَن یَشَاء اللّهُ رَبُّنَا وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَیْءٍ عِلْمًا عَلَى اللّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا افْتَحْ بَیْنَنَا وَبَیْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنتَ خَیْرُ الْفَاتِحِینَ همانا بسته‏ایم بر خدا دروغى را اگر بازگردیم در ملت شما پس از آنكه نجاتمان داد خدا از آن و نرسد ما را كه بازگردیم در آن مگر بخواهد خدا پروردگار ما فراگرفته است پروردگار ما همه چیز را به دانش بر خدا توكل كردیم پروردگار ما بگشاى میان ما و قوم ما به حقّ و توئى بهترین گشایندگان‏ G n ) QvMOG(!eاعرافhوَقَالَ مُوسَى یَا فِرْعَوْنُ إِنِّی رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَ و گفت موسى اى فرعون همانا منم فرستاده از پروردگار جهانیان‏z'!)?اعرافgثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَى بِآیَاتِنَا إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَظَلَمُواْ بِهَا فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِینَ سپس برانگیختیم پس از ایشان موسى را به آیتهاى ما بسوى فرعون و قومش پس ستم نمودند بدانها بنگر تا چگونه شد فرجام تبهكاران‏%&!Ksاعرافfوَمَا وَجَدْنَا لأَكْثَرِهِم مِّنْ عَهْدٍ وَإِن وَجَدْنَا أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِینَ و نیافتیم براى بیشترشان عهدى و بیافتیم بیشترشان را نافرمانان‏W%!اعرافeتِلْكَ الْقُرَى نَقُصُّ عَلَیْكَ مِنْ أَنبَآئِهَا وَلَقَدْ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا كَانُواْ لِیُؤْمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ مِن قَبْلُ كَذَلِكَ یَطْبَعُ اللّهُ عَلَىَ قُلُوبِ الْكَافِرِینَ این شهرها مى‏سرائیم بر تو از داستانهاى آنها و همانا بیامدشان فرستادگانشان به نشانیها پس نبودند كه ایمان آرند بدانچه تكذیب كردند از پیش بدینگونه مهر نهد خدا بر دلهاى كافران‏_$!s?اعرافdأَوَلَمْ یَهْدِ لِلَّذِینَ یَرِثُونَ الأَرْضَ مِن بَعْدِ أَهْلِهَا أَن لَّوْ نَشَاء أَصَبْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَنَطْبَعُ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ یَسْمَعُونَ آیا رهبرى نشد براى آنان كه ارث مى‏برند زمین را پس از اهلش كه اگر مى‏خواستیم هر آینه مى‏گرفتیمشان به گناهانشان و مهر مى‏زدیم بر دلهاى ایشان چنانكه نشنوند8#!Y اعرافcأَفَأَمِنُواْ مَكْرَ اللّهِ فَلاَ یَأْمَنُ مَكْرَ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ پس آیا ایمن شدند مكر خدا را كه ایمن نشود مكر خدا را جز گروه زیانكاران‏5"!9%اعرافbأَوَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَن یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ یَلْعَبُونَ یا ایمن شدند مردم شهرها كه بیایدشان خشم ما روزانه حالى كه آنانند بازى‏كنان‏A!!?7اعرافaأَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَن یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنَا بَیَاتاً وَهُمْ نَآئِمُونَ آیا ایمن شدند مردم شهرها كه بیایدشان خشم ما شبانه حالى كه ایشانند به خواب اندران‏ !{اعراف`وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ وَلَـكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُواْ یَكْسِبُونَ و اگر مردم شهرها ایمان مى‏آوردند و پرهیزكارى مى‏نمودند هر آینه مى‏گشودیم بر ایشان بركتهائى را از آسمان و زمین لیكن تكذیب نمودند پس گرفتیمشان بدانچه بودند دست مى‏آوردند   U { a#\I7!AEاعرافwفَغُلِبُواْ هُنَالِكَ وَانقَلَبُواْ صَاغِرِینَ پس شكست خوردند در آن هنگام و بازگشتند سرافكندگان‏C6!Q)اعرافvفَوَقَعَ الْحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ پس بیامد حقّ و باطل شد آنچه بودند مى‏كردند:5!Kاعرافuوَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَلْقِ عَصَاكَ فَإِذَا هِیَ تَلْقَفُ مَا یَأْفِكُونَ و وحى نمودیم به موسى كه بیفكن عصاى خویش را ناگهان فروبرد آنچه را دروغ آورند#4!/ اعرافtقَالَ أَلْقُوْاْ فَلَمَّا أَلْقَوْاْ سَحَرُواْ أَعْیُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءوا بِسِحْرٍ عَظِیمٍ گفت بیفكنید پس گاهى كه افكندند افسون نمودند (بستند) دیدگان مردم را و بترساندندشان و آوردند جادوئى‏گران‏3!?Aاعرافsقَالُواْ یَا مُوسَى إِمَّا أَن تُلْقِیَ وَإِمَّا أَن نَّكُونَ نَحْنُ الْمُلْقِینَ گفتند اى موسى یا تو افكن و یا ما باشیم افكنندگان‏,2!C اعرافrقَالَ نَعَمْ وَإَنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ گفت آرى و همانا شمائید از مقربان‏O1!g+اعرافqوَجَاء السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالْواْ إِنَّ لَنَا لأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِینَ و بر فرعون درآمدند جادوگران گفتند همانا ما را است پاداشى اگر شدیم پیروزمندان‏0! qاعرافpیَأْتُوكَ بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِیمٍ تا آرندت به هر جادوگرى داناz/! ]اعرافoقَالُواْ أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَأَرْسِلْ فِی الْمَدَآئِنِ حَاشِرِینَ گفتند بگذار او و برادرش را و بفرست در شهرها گردآورندگان‏h.!wMاعرافnیُرِیدُ أَن یُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُمْ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ كه خواهد برون راند شما را از سرزمینتان تا چه امر كنیدp-! Iاعرافmقَالَ الْمَلأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هَـذَا لَسَاحِرٌ عَلِیمٌ گفتند توده‏اى از قوم فرعون این است جادوگرى دانشمندV,!UKاعرافlوَنَزَعَ یَدَهُ فَإِذَا هِیَ بَیْضَاء لِلنَّاظِرِینَ و برآورد دستش را ناگهان آن پرتوى است براى بینندگان‏D+!I3اعرافkفَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُّبِینٌ پس بیفكند عصایش را ناگاه آن اژدهائى است آشكار~*!Uاعرافjقَالَ إِن كُنتَ جِئْتَ بِآیَةٍ فَأْتِ بِهَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ گفت اگر آیتى آورده‏اى پس بیارش اگر هستى از راستگویان‏])!اعرافiحَقِیقٌ عَلَى أَن لاَّ أَقُولَ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقَّ قَدْ جِئْتُكُم بِبَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَرْسِلْ مَعِیَ بَنِی إِسْرَائِیلَ سزاوارم بر آنكه نگویم بر خدا جز حقّ را همانا آوردم شما را نشانى از پروردگار شما پس بفرست با من بنى اسرائیل را fN  .@!=اعرافقَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِینُوا بِاللّهِ وَاصْبِرُواْ إِنَّ الأَرْضَ لِلّهِ یُورِثُهَا مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ گفت موسى به قوم خود كمك جوئید از خدا و شكیبا شوید همانا زمین از آن خدا است ارث دهدش به هر كه از بندگان خود كه خواهد و پایان است براى پرهیزكاران‏~?! eاعرافوَقَالَ الْمَلأُ مِن قَوْمِ فِرْعَونَ أَتَذَرُ مُوسَى وَقَوْمَهُ لِیُفْسِدُواْ فِی الأَرْضِ وَیَذَرَكَ وَآلِهَتَكَ قَالَ سَنُقَتِّلُ أَبْنَاءهُمْ وَنَسْتَحْیِی نِسَاءهُمْ وَإِنَّا فَوْقَهُمْ قَاهِرُونَ و گفتند توده‏اى از قوم فرعون آیا مى‏گذارى موسى و قومش را تا فساد كنند در زمین و بگذاردت تو و خدایانت را گفت بزودى زار بكشیم فرزندان ایشان را و بگذاریم زنانشان را و همانا مائیم بر فراز ایشان نیرومندان‏>! اعراف~وَمَا تَنقِمُ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِآیَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءتْنَا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِینَ و كین نورزى با ما جز بدانكه ایمان آوردیم به آیتهاى پروردگار ما گاهى كه بیامدند ما را پروردگارا بریز بر ما شكیبائى را و دریاب ما را مسلمانان‏C=!3Gاعراف}قَالُواْ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ گفتند همانا مائیم بسوى پروردگار خود بازگشت‏كنان‏]<!iEاعراف|لأُقَطِّعَنَّ أَیْدِیَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلاَفٍ ثُمَّ لأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِینَ همانا سخت ببرّم دستها و پاهاى شما را از برابر (دست راست پاى چپ) سپس به دارتان كشم همگى‏:;!k}اعراف{قَالَ فِرْعَوْنُ آمَنتُم بِهِ قَبْلَ أَن آذَنَ لَكُمْ إِنَّ هَـذَا لَمَكْرٌ مَّكَرْتُمُوهُ فِی الْمَدِینَةِ لِتُخْرِجُواْ مِنْهَا أَهْلَهَا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ گفت فرعون آیا ایمان آوردید بدو پیش از آنكه اذنتان دهم همانا آن نیرنگى است كه شما در شهر باختید تا برون رانید از آن مردمش را زود است بدانیدi:!gcاعرافzرَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ پروردگار موسى و هارون‏(9!!#اعرافyقَالُواْ آمَنَّا بِرِبِّ الْعَالَمِینَ گفتند ایمان آوردیم به پروردگار جهانیان‏8!اعرافxوَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سَاجِدِینَ و بیفتادند جادوگران سجده‏كنندگان‏ ~ t  S~lG!Wsاعراففَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَى أَجَلٍ هُم بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ یَنكُثُونَ و هنگامى كه برداشتیم از ایشان چرك را تا سرآمدى كه ایشانند بدان رسنده ناگهان ایشانند پیمان‏شكنان‏EF![!اعرافوَلَمَّا وَقَعَ عَلَیْهِمُ الرِّجْزُ قَالُواْ یَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ لَئِن كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِی إِسْرَآئِیلَ و هنگامى كه افتاد بر ایشان چرك گفتند اى موسى بخوان براى ما پروردگار خویش را بدانچه به نزد تو سپرده است كه اگر بردارى از ما چرك را هر آینه ایمان آریم به تو و با تو فرستیم بنى‏اسرائیل را3E!kmاعراففَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الطُّوفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ وَالدَّمَ آیَاتٍ مُّفَصَّلاَتٍ فَاسْتَكْبَرُواْ وَكَانُواْ قَوْمًا مُّجْرِمِینَ پس فرستادیم بر ایشان طوفان و ملخ و شپشه (آفتى كه در گندم به هم رسد) و غوك و خون را آیتهائى جدا جدا پس كبر ورزیدند و شدند قومى گنهكاران‏aD!y;اعرافوَقَالُواْ مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِن آیَةٍ لِّتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِینَ و گفتند هرچند بیارى ما را آیتى كه ما را بدان افسون كنى نباشیم به تو ایمان‏آرندگان‏~!Yاعراففَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحاً جَعَلاَ لَهُ شُرَكَاء فِیمَا آتَاهُمَا فَتَعَالَى اللّهُ عَمَّا یُشْرِكُونَ ولى هنگامى كه داد بدیشان صالحى (شایسته) و قرار دادند شریكانى براى او در آنچه بدیشان داد همانا برتر است خدا از آنچه شرك مى‏ورزند}!k?اعرافهُوَ الَّذِی خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِیَسْكُنَ إِلَیْهَا فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلاً خَفِیفًا فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَت دَّعَوَا اللّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَیْتَنَا صَالِحاً لَّنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِینَ او است آنكه آفرید شما را از یك تن و قرار داد از او جفتش را تا آرامش گیرد بدو سپس هنگامى كه بر او درآمد برداشت بارى سبك پس بگذشت بر آن تا گاهى كه سنگین شد خواندند پروردگار خویش را كه اگر ما را صالحى (شایسته) دهى باشیم از شكرگزاران‏  F O [Pc}p!_{انفالبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏!]اعرافإِنَّ الَّذِینَ عِندَ رَبِّكَ لاَ یَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَیُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ یَسْجُدُونَ همانا آنان كه نزد پروردگار تواند كبر نورزند از پرستش او و مى‏ستایندش و براى او سجده مى‏كنندb !!اعرافوَاذْكُر رَّبَّكَ فِی نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ وَلاَ تَكُن مِّنَ الْغَافِلِینَ و یاد كن پروردگار خویش را درون خود به زارى و ترس و پست‏تر از گفتار بلند بامدادان و شبانگاه و نباش از غافلان‏8 !Mاعرافوَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ و گاهى كه خوانده شود قرآن گوش دهید بدان و خموشى گزینید شاید رحم كرده شوید- ![qاعرافوَإِذَا لَمْ تَأْتِهِم بِآیَةٍ قَالُواْ لَوْلاَ اجْتَبَیْتَهَا قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا یِوحَى إِلَیَّ مِن رَّبِّی هَـذَا بَصَآئِرُ مِن رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ و هرگاه نیاوریشان آیتى گویند چرا آیتى نساختى بگو پیروى نكنم جز آنچه را وحى شود به من از پروردگار من اینك بینشهائى از پروردگارتان و هدایت و رحمتى براى گروهى كه ایمان آرند !yاعرافوَإِخْوَانُهُمْ یَمُدُّونَهُمْ فِی الْغَیِّ ثُمَّ لاَ یُقْصِرُونَ و برادران شیاطین را فروبرند شیاطین در گمراهى سپس كوتاه نمى‏آیند !! اعرافإِنَّ الَّذِینَ اتَّقَواْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّیْطَانِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ همانا آنان كه پرهیزكارى كرده‏اند هرگاه آهنگشان كند رهگذارى از شیطان یادآور شوند ناگاه ایشانند بینایان‏N!i%اعرافوَإِمَّا یَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّیْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ إِنَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ و اگر برانگیزدت از شیطان انگیزشى پس پناهنده شو به خدا همانا او است شنواى داناs!Qاعرافخُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ بگیر گذشت را و امر كن به خوبى و روى بگردان از نادانان‏f!)اعرافوَإِن تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَى لاَ یَسْمَعُواْ وَتَرَاهُمْ یَنظُرُونَ إِلَیْكَ وَهُمْ لاَ یُبْصِرُونَ و اگر خوانیشان بسوى هدایت نشنوند و بینیشان مى‏نگرند بسوى تو و لیكن نمى‏بینندL!mاعرافوَالَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ لاَ یَسْتَطِیعُونَ نَصْرَكُمْ وَلآ أَنفُسَهُمْ یَنْصُرُونَ و آنان را كه جز او خوانید نتوانند شما را یارى‏كردن و نه خویشتن را یارى كنند  ? 45!انفاللِیُحِقَّ الْحَقَّ وَیُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ تا بپاى دارد حقّ را و تباه كند باطل را و اگر چه ناخوش دارند گنهكاران‏h!#!انفالوَإِذْ یَعِدُكُمُ اللّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتِیْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَیْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَیُرِیدُ اللّهُ أَن یُحِقَّ الحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَیَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِینَ و هنگامى كه وعده مى‏دادتان خدا یكى از دو گروه را كه آن از آن شما است و دوست مى‏داشتید كه جز شوكتمند شما را باشد و خدا مى‏خواست جایگزین كند حقّ را به كلمات خود و ببُرد دنباله كافران را{!Sانفالیُجَادِلُونَكَ فِی الْحَقِّ بَعْدَمَا تَبَیَّنَ كَأَنَّمَا یُسَاقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَهُمْ یَنظُرُونَ مى‏ستیزند با تو در حقّ پس از آنكه پدیدار شد گوئیا رانده مى‏شوند بسوى مرگ و آنانند نگران‏!{انفالكَمَا أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِن بَیْتِكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ فَرِیقاً مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ لَكَارِهُونَ بدانسان كه برون آورد تو را پروردگار تو از خانه‏ات به حقّ حالى كه گروهى از مؤمنانند ناخوش‏دارندگان‏p!Aانفالأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِیمٌ آنانند مؤمنان بدرست ایشان را است پایه‏هائى نزد پروردگارشان و آمرزشى و روزیى گرامى‏! yانفالالَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ آنان كه بپاى مى‏دارند نماز را و از آنچه روزیشان داده‏ایم ببخشند]!'انفالإِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُكِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ جز این نیست كه مؤمنان آنانند كه هرگاه یاد خدا شود بهراسد دلهاشان و هرگاه خوانده شود بر ایشان آیتهاى او بفزایدشان ایمان و بر پروردگار خویش توكّل كنند\! انفالیَسْأَلُونَكَ عَنِ الأَنفَالِ قُلِ الأَنفَالُ لِلّهِ وَالرَّسُولِ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَأَصْلِحُواْ ذَاتَ بِیْنِكُمْ وَأَطِیعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ پرسندت از بهره‏هاى جنگ بگو آنها از آن خدا و پیمبر است پس بترسید خدا را و اصلاح كنید میانه خویش را و فرمان برید خدا و پیمبرش را اگر هستید مؤمنان‏ & + 0h!!انفالیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا لَقِیتُمُ الَّذِینَ كَفَرُواْ زَحْفاً فَلاَ تُوَلُّوهُمُ الأَدْبَارَ اى آنان كه ایمان آوردید هرگاه تلاقى كردید با آنان كه كفر ورزیدند در جنگ پس برنگردانید بسوى آنان پشتها راU!q-انفالذَلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلْكَافِرِینَ عَذَابَ النَّارِ اینك بچشیدش و همانا كافران را است عذاب آتش‏#!Gsانفال ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَآقُّواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَمَن یُشَاقِقِ اللّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ این بدان است كه درافتادند با خدا و رسولش و هر كه با خدا و رسولش درافتد همانا خداوند است سخت‏عقوبت‏!انفال إِذْ یُوحِی رَبُّكَ إِلَى الْمَلآئِكَةِ أَنِّی مَعَكُمْ فَثَبِّتُواْ الَّذِینَ آمَنُواْ سَأُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ كَفَرُواْ الرَّعْبَ فَاضْرِبُواْ فَوْقَ الأَعْنَاقِ وَاضْرِبُواْ مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ هنگامى كه وحى مى‏فرستاد پروردگار تو بسوى فرشتگان كه من با شما هستم پس استوار دارید آنان را كه ایمان آوردند زود است افكنم در دلهاى آنان كه كفر ورزیدند هراس را پس بزنید فراز گردنها را و بزنید از ایشان هر سرانگشتى راw!!Aانفال إِذْ یُغَشِّیكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِّنْهُ وَیُنَزِّلُ عَلَیْكُم مِّن السَّمَاء مَاء لِّیُطَهِّرَكُم بِهِ وَیُذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ الشَّیْطَانِ وَلِیَرْبِطَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَیُثَبِّتَ بِهِ الأَقْدَامَ هنگامى كه افكند بر شما خمار خواب را تا آرامشى باشد از او و فرستاد بر شما از آسمان آبى تا پاكتان سازد بدان و تا دور كند از شما چرك شیطان را و تا پیوند نهند بر دلهاى شما و استوار سازد بدان قدمها راw!Iانفال وَمَا جَعَلَهُ اللّهُ إِلاَّ بُشْرَى وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ وَمَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ و نگردانید آن را خدا جز بشارتى و تا آرام گیرد بدان دلهاى شما حالى كه نیست یارى جز از نزد خدا همانا خداوند است عزّتمند حكیم‏V!+uانفال إِذْ تَسْتَغِیثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّی مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلآئِكَةِ مُرْدِفِینَ هنگامى كه مى‏نالیدید (كمك مى‏خواستید) به پروردگار خود پس اجابت كرد براى شما كه كمك‏كننده‏ام شما را به هزار تن از فرشتگان دوش به دوش‏   >&!Uانفالوَلَوْ عَلِمَ اللّهُ فِیهِمْ خَیْرًا لَّأسْمَعَهُمْ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعْرِضُونَ و اگر مى‏دانست خدا در ایشان خیرى هر آینه مى‏شنواندشان و اگر مى‏شنواند ایشان را هر آینه پشت مى‏كردند و آنانند روى‏گردانان‏"%!Awانفالإِنَّ شَرَّ الدَّوَابَّ عِندَ اللّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِینَ لاَ یَعْقِلُونَ همانا بدترین جنبندگان نزد خدا كَران و گنگانى‏اند كه ناخردمندندz$!Sانفالوَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِینَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لاَ یَسْمَعُونَ و نباشید مانند آنان كه گفتند شنیدیم و ایشان نمى‏شنوندs#!%5انفالیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَلاَ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ اى آنان كه ایمان آوردید فرمانبرید خدا و پیمبرش را و برنگردید از او و شما مى‏شنویدt"!Wانفالإِن تَسْتَفْتِحُواْ فَقَدْ جَاءكُمُ الْفَتْحُ وَإِن تَنتَهُواْ فَهُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ وَإِن تَعُودُواْ نَعُدْ وَلَن تُغْنِیَ عَنكُمْ فِئَتُكُمْ شَیْئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ اگر پیروزى جوئید همانا بیامدتان پیروزى و اگر كوتاه آئید (دست بردارید)پس آن بهتر است براى شما و اگر بازگردید بازگردیم و بى‏نیازتان نكند جمعیت شما به چیزى و هر چند فزون باشد و آنكه خدا است با مؤمنان‏N!!U;انفالذَلِكُمْ وَأَنَّ اللّهَ مُوهِنُ كَیْدِ الْكَافِرِینَ این است و آنكه خدا است سست‏كننده نیرنگ كافران‏ !7kانفالفَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَـكِنَّ اللّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَـكِنَّ اللّهَ رَمَى وَلِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلاء حَسَناً إِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ پس نكشتید ایشان را شما و لیكن خداوند كشتشان و نه تو انداختى تیر را گاهى كه انداختى و لیكن خدا بینداخت و تا بیازماید مؤمنان را از خود آزمایشى نكو همانا خداوند شنواى داناw!%=انفالوَمَن یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلاَّ مُتَحَرِّفاً لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَیِّزاً إِلَى فِئَةٍ فَقَدْ بَاء بِغَضَبٍ مِّنَ اللّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ و آنكس كه بگرداند پشتش را بسوى آنان جز گرائیده براى جنگى یا ملحق شونده به گروهى همانا بازگشت است به خشمى از خدا و جایگاه او است دوزخ و چه زشت است آن جایگاه‏ + R e+6-!Iانفالوَإِذْ یَمْكُرُ بِكَ الَّذِینَ كَفَرُواْ لِیُثْبِتُوكَ أَوْ یَقْتُلُوكَ أَوْ یُخْرِجُوكَ وَیَمْكُرُونَ وَیَمْكُرُ اللّهُ وَاللّهُ خَیْرُ الْمَاكِرِینَ و هنگامى كه مى‏اندیشیدند براى تو آنان كه كفر ورزیدند كه بازدارندت یا بكشندت یا برون‏كنندت و مكر كردند و مكر كرد خدا و خدا است بهترین مكرآوران‏P,! انفالیِا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إَن تَتَّقُواْ اللّهَ یَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَاناً وَیُكَفِّرْ عَنكُمْ سَیِّئَاتِكُمْ وَیَغْفِرْ لَكُمْ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ اى آنان كه ایمان آوردید اگر بترسید خدا را بنهد براى شما جداكننده‏اى و بزداید از شما گناهان شما را و بیامرزد شما را و خدا است داراى فضلى بزرگ‏b+!3انفالوَاعْلَمُواْ أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلاَدُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ و بدانید كه مالهاى شما و فرزندان شما فتنه است و همانا خدا نزد او است پاداشى بزرگ‏!*!Imانفالیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَخُونُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُواْ أَمَانَاتِكُمْ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ اى آنان كه ایمان آوردید خیانت نكنید خدا و رسول را و خیانت نكنید سپرده‏هاى خویش را و شما مى‏دانیدX)!s1انفالوَاذْكُرُواْ إِذْ أَنتُمْ قَلِیلٌ مُّسْتَضْعَفُونَ فِی الأَرْضِ تَخَافُونَ أَن یَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَأَیَّدَكُم بِنَصْرِهِ وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و یاد آرید هنگامى را كه بودید گروه اندكى ناتوان شمردگان در زمین بیم داشتید كه بربایند شما را مردم پس پناهتان داد و كمك كرد شما را به یارى خود و روزى داد شما را از پاكیزه‏ها شاید شكر گزارید.(!Oانفالوَاتَّقُواْ فِتْنَةً لاَّ تُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مِنكُمْ خَآصَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ و بپرهیزید فتنه (آزمایشى) را كه نرسد بدانان كه ستم كردند از شما تنها و بدانید كه خداوند است سخت‏شكنجه‏*'!gaانفالیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَجِیبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا یُحْیِیكُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ اى آنان كه ایمان آوردید اجابت كنید خدا و رسولش را گاهى كه خوانندتان بدانچه زنده‏تان سازد و بدانید كه خدا حایل مى‏شود میان مرد و دلش و آنكه بسوى او گردآورده مى‏شوید   SLA4! iانفال%لِیَمِیزَ اللّهُ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ وَیَجْعَلَ الْخَبِیثَ بَعْضَهُ عَلَىَ بَعْضٍ فَیَرْكُمَهُ جَمِیعاً فَیَجْعَلَهُ فِی جَهَنَّمَ أُوْلَـئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ تا جداسازد خدا پلید را از پاك و بنهد پلید را پاره‏اى از آن بر پاره‏اى پس انباشته سازدش با هم پس بگرداندش در دوزخ آنانند زیانكاران‏M3!انفال$إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِیَصُدُّواْ عَن سَبِیلِ اللّهِ فَسَیُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَیْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ یُغْلَبُونَ وَالَّذِینَ كَفَرُواْ إِلَى جَهَنَّمَ یُحْشَرُونَ همانا آنان كه كافر شدند مى‏دهند مالهاى خود را تا بازدارند از راه خدا زود است بدهند آنها را سپس حسرتى بر ایشان شود پس شكست خورند و آنان كه كفر ورزیدند بسوى دوزخ گردآورده شوند2!?Sانفال#وَمَا كَانَ صَلاَتُهُمْ عِندَ الْبَیْتِ إِلاَّ مُكَاء وَتَصْدِیَةً فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ و نبود نمازشان نزد خانه جز صفیر و دستك‏زدنى پس بچشید عذاب را بدانچه بودید كفر مى‏ورزیدید1!oCانفال"وَمَا لَهُمْ أَلاَّ یُعَذِّبَهُمُ اللّهُ وَهُمْ یَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُواْ أَوْلِیَاءهُ إِنْ أَوْلِیَآؤُهُ إِلاَّ الْمُتَّقُونَ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ و چیست ایشان را (چرا) عذابشان نكند خدا حالى كه بازمى‏دارند از مسجد حرام و نیستند یاران آن همانا نیستند یاران آن مگر پرهیزكاران و لیكن بیشتر ایشان نمى‏دانند,0!!+انفال!وَمَا كَانَ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِیهِمْ وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ و نبوده است خدا عذاب‏كننده آنان حالى كه توئى در آنان و نبوده است خدا عذاب‏كننده ایشان و ایشانند استغفاركنندگان‏q/!?انفال وَإِذْ قَالُواْ اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَـذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاء أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِیمٍ و هنگامى كه گفتند بار خدایا اگر این است حقّ از نزد تو پس ببار بر ما سنگى از آسمان یا بیاور ما را عذابى دردناك‏.!eانفالوَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا قَالُواْ قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاء لَقُلْنَا مِثْلَ هَـذَا إِنْ هَـذَا إِلاَّ أَسَاطِیرُ الأوَّلِینَ و هنگامى كه خوانده شود بر ایشان آیتهاى ما گویند همانا شنیدیم اگر مى‏خواستیم مى‏گفتیم همانند این نیست این جز افسانه‏هاى باستان‏ G" 5 G}9!Sانفال*إِذْ أَنتُم بِالْعُدْوَةِ الدُّنْیَا وَهُم بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَى وَالرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَلَوْ تَوَاعَدتَّمْ لاَخْتَلَفْتُمْ فِی الْمِیعَادِ وَلَـكِن لِّیَقْضِیَ اللّهُ أَمْراً كَانَ مَفْعُولاً لِّیَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَن بَیِّنَةٍ وَیَحْیَى مَنْ حَیَّ عَن بَیِّنَةٍ وَإِنَّ اللّهَ لَسَمِیعٌ عَلِیمٌ هنگامى كه بودید بر كنار فرودین درّه و ایشان بر كنار فرازین آن و كاروان فرودتر از شما و اگر وعده مى‏گزاردید با هم هر آینه اختلاف مى‏كردید در وعده‏گاه لیكن تا بگذراند خدا كارى را كه بوده است شدنى تا هلاك شود آنكه هلاك شده است از روى بینش و زنده شود آنكه زنده شده است از روى بینش و همانا خدا است شنونده دانا8!s انفال)وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَیْءٍ فَأَنَّ لِلّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ إِن كُنتُمْ آمَنتُمْ بِاللّهِ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا یَوْمَ الْفُرْقَانِ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ و بدانید كه آنچه در جنگ به دست آوردید همانا براى خدا است پنج یك آن و براى پیمبر و براى نزدیكان و یتیمان و بینوایان و درماندگان راه اگر ایمان آورده‏اید به خدا و آنچه فرستادیم بر بنده خود روز جداشدن روزى كه دو سپاه روبرو شدند و خدا است بر هر چیزى توانا_7!qAانفال(وَإِن تَوَلَّوْاْ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَوْلاَكُمْ نِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِیرُ و اگر روى گردانیدند پس بدانید كه خدا است سرپرست شما چه خوب سرپرست و چه خوب یاورى است‏i6! =انفال'وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَیَكُونَ الدِّینُ كُلُّهُ لِلّه فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ بِمَا یَعْمَلُونَ بَصِیرٌ و نبرد كنید با ایشان تا نشود فتنه‏اى و بشود دین همه آن براى خدا پس اگر دست برداشتند همانا خدا بدانچه مى‏كنند بینا است‏Z5!aGانفال&قُل لِلَّذِینَ كَفَرُواْ إِن یَنتَهُواْ یُغَفَرْ لَهُم مَّا قَدْ سَلَفَ وَإِنْ یَعُودُواْ فَقَدْ مَضَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِینِ بگو بدانان كه كفر ورزیدند اگر دست بردارند آمرزیده شود براى ایشان آنچه گذشته است و اگر بازگردند همانا گذشت شیوه پیشینیان‏  B (?!Qsانفال0وَإِذْ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَقَالَ لاَ غَالِبَ لَكُمُ الْیَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَإِنِّی جَارٌ لَّكُمْ فَلَمَّا تَرَاءتِ الْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَى عَقِبَیْهِ وَقَالَ إِنِّی بَرِیءٌ مِّنكُمْ إِنِّی أَرَى مَا لاَ تَرَوْنَ إِنِّیَ أَخَافُ اللّهَ وَاللّهُ شَدِیدُ الْعِقَابِ و هنگامى كه آراست براى ایشان شیطان كردار ایشان را و گفت نیست چیره‏شونده شما را امروز از مردم و منم پشتیبان شما تا گاهى كه دیدار كردند دو سپاه همدیگر را برگشت بر پاشنه‏هاى خود و گفت همانا بیزارم از شما چه مى‏بینم آنچه را نمى‏بینید و همانا مى‏ترسم خدا را و خدا است سخت‏شكنجه‏ >!7}انفال/وَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِینَ خَرَجُواْ مِن دِیَارِهِم بَطَرًا وَرِئَاء النَّاسِ وَیَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَاللّهُ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ و نباشید مانند آنان كه برون رفتند از خانه‏هاى خود به سستى و خودنمائى به مردم و بازمى‏داشتند از راه خدا و خدا است بدانچه كنند فراگیرنده‏_=!3انفال.وَأَطِیعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَتَذْهَبَ رِیحُكُمْ وَاصْبِرُواْ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ و اطاعت كنید خدا و پیمبرش را و درنستیزید با هم كه سست شوید و برود نیروى شما و شكیبا شوید همانا خدا است با صبركنندگان‏L<![1انفال-یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا لَقِیتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُواْ وَاذْكُرُواْ اللّهَ كَثِیرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلَحُونَ اى آنان كه ایمان آوردید هرگاه ملاقات كردید گروهى را در جنگ پس پایدارى كنید و یاد كنید خدا را فراوان شاید رستگار شوید1;!'/انفال,وَإِذْ یُرِیكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَیْتُمْ فِی أَعْیُنِكُمْ قَلِیلاً وَیُقَلِّلُكُمْ فِی أَعْیُنِهِمْ لِیَقْضِیَ اللّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولاً وَإِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ گاهى كه مى‏نمایاند ایشان را به شما هنگام تلاقى شما با ایشان در دیدگانتان اندك و اندك نمود شما را در دیدگان ایشان تا بگذراند خدا كارى را كه بوده است شدنى و بسوى خدا بازگردانیده شوند كارها::!9/انفال+إِذْ یُرِیكَهُمُ اللّهُ فِی مَنَامِكَ قَلِیلاً وَلَوْ أَرَاكَهُمْ كَثِیرًا لَّفَشِلْتُمْ وَلَتَنَازَعْتُمْ فِی الأَمْرِ وَلَـكِنَّ اللّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ هنگامى كه نمایاندشان خداوند به تو در خواب تو اندكى و اگر مى‏نمایاندشان به تو فزون هر آینه سست مى‏شدید و اختلاف مى‏كردید در كار لیكن خدا نگه داشت همانا اوست دانا بدانچه در سینه‏ها است‏ A ^AbG!y?انفال8الَّذِینَ عَاهَدتَّ مِنْهُمْ ثُمَّ یَنقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِی كُلِّ مَرَّةٍ وَهُمْ لاَ یَتَّقُونَ آنان كه پیمان بستى با ایشان و سپس مى‏شكنند عهد خویش را در هربار و ایشان نمى‏پرهیزند&F!9انفال7إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللّهِ الَّذِینَ كَفَرُواْ فَهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ همانا بدترین دامها نزد خدا آنانند كه كفر ورزیدند پس ایمان نمى‏آورند E!انفال6كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ كَذَّبُواْ بآیَاتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَونَ وَكُلٌّ كَانُواْ ظَالِمِینَ مانند شیوه خاندان فرعون و آنان كه پیش از ایشان بودند تكذیب كردند آیتهاى پروردگار خود را پس نابودشان كردیم به گناهانشان و غرق ساختیم خاندان فرعون را و هركدام بودند ستمگران‏D!5}انفال5ذَلِكَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ یَكُ مُغَیِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَأَنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ این بدان است كه نیست خدا تغییردهنده نعمتى كه به قومى ارزانى داشته است تا تغییر دهند آنچه را كه در خود ایشان است و آنكه خدا است شنونده دانا2C!Gانفال4كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ كَفَرُواْ بِآیَاتِ اللّهِ فَأَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ إِنَّ اللّهَ قَوِیٌّ شَدِیدُ الْعِقَابِ مانند شیوه خاندان فرعون و آنان كه پیش از ایشان بودند كفر ورزیدند به آیتهاى خدا پس گرفتشان خدا به گناهانشان همانا خدا نیرومندى است سخت‏شكنجه‏1B!?انفال3ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیكُمْ وَأَنَّ اللّهَ لَیْسَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِیدِ این بدان است كه پیش آورد دستهاى شما و آنكه نیست خدا ستم‏كننده بر بندگان‏aA!/انفال2وَلَوْ تَرَى إِذْ یَتَوَفَّى الَّذِینَ كَفَرُواْ الْمَلآئِكَةُ یَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ وَذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِیقِ و اگر (كاش) مى‏دیدى هنگامى را كه دریابند گروه كافران را فرشتگان زنند رویهایشان و پشتهایشان را و بچشید عذاب سوزان را+@!Eانفال1إِذْ یَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ غَرَّ هَـؤُلاء دِینُهُمْ وَمَن یَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ فَإِنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ هنگامى كه مى‏گفتند دورویان و آنان كه در دلهاشان بیمارى است فریب داد اینان را دینشان و هر كه بر خدا توكل كند همانا خداوند است عزّتمند حكیم‏ 9 _aN9O!3cانفال@یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُكَ اللّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اى پیمبر بس است تو را خدا و آنان كه پیرویت كردند از مؤمنان‏mN!yUانفال?وَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِی الأَرْضِ جَمِیعاً مَّا أَلَّفَتْ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَـكِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِیزٌ حَكِیمٌ و الفت افكند میان دلهاى آنان كه اگر مى‏دادى هرچه در زمین است نمى‏توانستى الفت افكنى میان دلهاى آنان و لیكن خدا الفت افكند میان ایشان همانا او است عزّتمند حكیم‏M!1انفال>وَإِن یُرِیدُواْ أَن یَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللّهُ هُوَ الَّذِیَ أَیَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِینَ و اگر خواهند با تو نیرنگ كنند همانا بس است تو را خدا او است آنكه كمك كرد تو را به یارى خویش و به مؤمنان‏[L!انفال=وَإِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ و اگر گرائیدند به صلح پس بدان گراى و توكّل كن بر خداى كه او است شنونده داناK!#انفال<وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِینَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ یَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَیْءٍ فِی سَبِیلِ اللّهِ یُوَفَّ إِلَیْكُمْ وَأَنتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ و آماده كنید براى ایشان هرچه توانید از نیرو و از اسبان بسته كه بترسانید بدان دشمن خدا و دشمن خویش را و دیگران را از غیر ایشان كه ندانیدشان خدا داندشان و آنچه دهید در راه خدا پرداخت شود به شما سراسر و ستم نمى‏شوید)J!%!انفال;وَلاَ یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ سَبَقُواْ إِنَّهُمْ لاَ یُعْجِزُونَ و نپندارند آنان كه كفر ورزیدند كه سبقت جستند همانا به عجز نمى‏آورند ایشان‏I!1cانفال:وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِن قَوْمٍ خِیَانَةً فَانبِذْ إِلَیْهِمْ عَلَى سَوَاء إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبُّ الخَائِنِینَ و اگر بیم داشتى از قومى خیانتى را پس بیفكن بسوى ایشان برابر همانا خدا دوست ندارد خیانتكاران را\H!+انفال9فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِی الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِم مَّنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَذَّكَّرُونَ پس هرگاه دست بر ایشان یافتى در جنگ پراكنده سازیدیشان آنان را كه پشت سر ایشانند (چنان بتاز بر ایشان كه تارومار شود هر كه پشت ایشان است) شاید یادآور شوند m N#m2V!#5انفالGوَإِن یُرِیدُواْ خِیَانَتَكَ فَقَدْ خَانُواْ اللّهَ مِن قَبْلُ فَأَمْكَنَ مِنْهُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ و اگر خواهند خیانت ورزیدن با تو همانا خیانت ورزیدند خدا را پیش از این پس دستیابى داد بر ایشان و خدا است دانشمند حكیم‏.U!keانفالFیَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّمَن فِی أَیْدِیكُم مِّنَ الأَسْرَى إِن یَعْلَمِ اللّهُ فِی قُلُوبِكُمْ خَیْرًا یُؤْتِكُمْ خَیْرًا مِّمَّا أُخِذَ مِنكُمْ وَیَغْفِرْ لَكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ اى پیمبر بگو بدانان كه در دست شمایند از بردگان اگر بداند خدا در دلهاى شما خیرى بدهد شما را بهتر از آنچه گرفته شده است از شما و بیامرزد شما را و خدا است آمرزنده مهربان‏uT!skانفالEفَكُلُواْ مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلاَلاً طَیِّبًا وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ پس بخورید از آنچه به غنیمت گرفتید (در جنگ) حلال پاكیزه و بترسید خدا را كه خدا است آمرزنده مهربان‏QS!EQانفالDلَّوْلاَ كِتَابٌ مِّنَ اللّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِیمَا أَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ اگر نبود سرنوشتى كه از خدا پیشى گرفته است همان مى‏رسید شما را در آنچه گرفتید عذابى بزرگ‏R!QCانفالCمَا كَانَ لِنَبِیٍّ أَن یَكُونَ لَهُ أَسْرَى حَتَّى یُثْخِنَ فِی الأَرْضِ تُرِیدُونَ عَرَضَ الدُّنْیَا وَاللّهُ یُرِیدُ الآخِرَةَ وَاللّهُ عَزِیزٌ حَكِیمٌ نبوده است پیمبرى را كه باشدش بردگانى تا كشتار كند در زمین خواهید بهره دنیا را و خدا آخرت را خواهد و خدا است عزّتمند حكیم‏Q!9WانفالBالآنَ خَفَّفَ اللّهُ عَنكُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِیكُمْ ضَعْفًا فَإِن یَكُن مِّنكُم مِّئَةٌ صَابِرَةٌ یَغْلِبُواْ مِئَتَیْنِ وَإِن یَكُن مِّنكُمْ أَلْفٌ یَغْلِبُواْ أَلْفَیْنِ بِإِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ اكنون كاست خدا (سبك كرد) از شما و دانست كه در شما است ناتوانى‏اى پس اگر باشد از شما صد تن بردبار چیره شوند دویست تن را و اگر باشد از شما هزار تن چیره آیند بر دو هزار به اذن خدا و خدا است با صبركنندگان‏3P! OانفالAیَا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِینَ عَلَى الْقِتَالِ إِن یَكُن مِّنكُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ یَغْلِبُواْ مِئَتَیْنِ وَإِن یَكُن مِّنكُم مِّئَةٌ یَغْلِبُواْ أَلْفًا مِّنَ الَّذِینَ كَفَرُواْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ یَفْقَهُونَ اى پیمبر برانگیز مؤمنان را بر جنگ اگر باشد از شما بیست تن بردبار چیره شوند دویست تن را و اگر باشد از شما صد تن چیره شوند یكهزار را از آنان كه كفر ورزیدند این بدان است كه ایشانند گروهى كه درنمىیابند  [ Ccتوبه بَرَاءةٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِینَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِینَ بیزارى از خدا و پیمبرش بسوى آنان كه پیمان بستید از مشركان‏EZ!q انفالKوَالَّذِینَ آمَنُواْ مِن بَعْدُ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ مَعَكُمْ فَأُوْلَـئِكَ مِنكُمْ وَأُوْلُواْ الأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِی كِتَابِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ و آنان كه ایمان آوردند از این پس و هجرت نمودند و جهاد كردند همراه شما پس ایشانند از شما و خویشاوندان بعضى از ایشانند سزاوارتر به بعضى در كتاب خدا همانا خداوند است به همه چیز داناgY!)انفالJوَالَّذِینَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَالَّذِینَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُولَـئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِیمٌ و آنان كه ایمان آوردند و هجرت كردند و جهاد نمودند در راه خدا و آنان كه پناه دادند و یارى كردند آنانند مؤمنان به درست ایشان را است آمرزش و روزیى گرامى‏*X!? انفالIوَالَّذینَ كَفَرُواْ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ إِلاَّ تَفْعَلُوهُ تَكُن فِتْنَةٌ فِی الأَرْضِ وَفَسَادٌ كَبِیرٌ و آنان كه كفر ورزیدند بعضى از ایشانند دوستان بعضى اگر نكنید این را مى‏شود فتنه‏اى در زمین و فسادى بزرگ‏>W!G)انفالHإِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَالَّذِینَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُوْلَـئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ وَالَّذِینَ آمَنُواْ وَلَمْ یُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلاَیَتِهِم مِّن شَیْءٍ حَتَّى یُهَاجِرُواْ وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِی الدِّینِ فَعَلَیْكُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلَى قَوْمٍ بَیْنَكُمْ وَبَیْنَهُم مِّیثَاقٌ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ همانا آنان كه ایمان آوردند و مهاجرت كردند (از وطن آواره شدند) و جهاد كردند (كوشیدند) با مالها و جانهاى خود در راه خدا و آنان كه پناه دادند و یارى كردند همانا گروهى از ایشانند دوستان گروهى و آنان كه ایمان آوردند و مهاجرت ننمودند (از خانمان خود آواره نشدند) نیست شما را از دوستى ایشان چیزى تا ترك خانمان كنند و اگر یارى خواستند از شما در دین پس بر شما است یارى‏كردن مگر بر قومى كه میان شما و ایشان است پیمانى و خدا بدانچه مى‏كنید بینا است‏ J 7`mwتوبه وَإِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِكِینَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى یَسْمَعَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ یَعْلَمُونَ و اگر یكى از مشركان به تو پناهنده شد پس پناهش ده تا بشنود گفتار خدا را سپس برسانش به مأمن خویش این بدان است كه آنانند گروهى كه نمى‏دانندT_y%توبه فَإِذَا انسَلَخَ الأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُواْ الْمُشْرِكِینَ حَیْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُواْ لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ فَخَلُّواْ سَبِیلَهُمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ تا گاهى كه به پایان رسید ماه‏هاى حرام پس بكشید مشركان را هركجا بیابیدشان و دستگیرشان كنید و تنگ بر ایشان گیرید و بنشینید براى ایشان به هر كمینگاهى پس اگر توبه كردند و بپاى داشتند نماز را و دادند زكات را رها كنید راه ایشان را همانا خدا است آمرزنده مهربان‏Q^!wتوبه إِلاَّ الَّذِینَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِینَ ثُمَّ لَمْ یَنقُصُوكُمْ شَیْئًا وَلَمْ یُظَاهِرُواْ عَلَیْكُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّواْ إِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَى مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ مگر آنان را كه پیمان بستید از مشركان پس نكاستند شما را چیزى و پشتیبانى نكردند بر شما كسى را پس به پایان رسانید بدیشان پیمانشان را تا سرآمدشان و خدا دوست دارد پرهیزكاران را]9yتوبه وَأَذَانٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ یَوْمَ الْحَجِّ الأَكْبَرِ أَنَّ اللّهَ بَرِیءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِینَ وَرَسُولُهُ فَإِن تُبْتُمْ فَهُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ وَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّكُمْ غَیْرُ مُعْجِزِی اللّهِ وَبَشِّرِ الَّذِینَ كَفَرُواْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ و اعلانى است از خدا و پیمبرش به مردم در روز حجّ اكبر كه خدا بیزار است از مشركان و پیمبرش پس اگر توبه كنید بهتر است براى شما و اگر پشت كردید بدانید كه نیستید عاجز كننده خدا و بشارت ده كافران را به عذابى دردناك‏2\qiتوبه فَسِیحُواْ فِی الأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُواْ أَنَّكُمْ غَیْرُ مُعْجِزِی اللّهِ وَأَنَّ اللّهَ مُخْزِی الْكَافِرِینَ پس بگردید در زمین چهار ماه و بدانید كه نیستید ناتوان كننده خدا و آنكه خدا است خواركننده كافران‏   >egiWتوبه أَلاَ تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَّكَثُواْ أَیْمَانَهُمْ وَهَمُّواْ بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُم بَدَؤُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن كُنتُم مُّؤُمِنِینَ چرا پیكار نكنید با قومى كه شكستند سوگندهاى خود را و آهنگ آن كردند كه پیمبر را برون كنند و ایشان آغاز (جنگ) كردند با شما نخستین‏بار آیا همى‏ترسیدشان پس خدا سزاوارتر است كه بترسیدش اگر هستید مؤمنان‏Jf توبه وَإِن نَّكَثُواْ أَیْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُواْ فِی دِینِكُمْ فَقَاتِلُواْ أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لاَ أَیْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَنتَهُونَ و اگر شكستند سوگندهاى خویش را پس از پیمانشان و بد سگالیدند در دین شما پس بكشید پیشوایان كفر را كه نیست سوگندهائى براى ایشان شاید دست بردارندneSتوبه فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ فَإِخْوَانُكُمْ فِی الدِّینِ وَنُفَصِّلُ الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ پس اگر توبه كردند و بپاى داشتند نماز را و دادند زكات را پس برادرانند شما را در دین و تفصیل دهیم آیتها را براى قومى كه مى‏دانند2dIتوبه لاَ یَرْقُبُونَ فِی مُؤْمِنٍ إِلاًّ وَلاَ ذِمَّةً وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ رعایت نمى‏كنند در مؤمنى خویشاوندى و نه پیمانى را و ایشانند تجاوزگران‏c+Kتوبه اشْتَرَوْاْ بِآیَاتِ اللّهِ ثَمَنًا قَلِیلاً فَصَدُّواْ عَن سَبِیلِهِ إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ فروختند آیتهاى خدا را به بهائى كم پس بازداشتند از راه او چه زشت است آنچه بودند مى‏كردندWbaCتوبه كَیْفَ وَإِن یَظْهَرُوا عَلَیْكُمْ لاَ یَرْقُبُواْ فِیكُمْ إِلاًّ وَلاَ ذِمَّةً یُرْضُونَكُم بِأَفْوَاهِهِمْ وَتَأْبَى قُلُوبُهُمْ وَأَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ چگونه و اگر چیره آیند بر شما رعایت نكنند در شما خویشاوندى و نه پیمانى را خوشنودتان سازند با دهانهاى خود و نمى‏خواهد دلهاى ایشان و بیشتر ایشانند نافرمانان‏_a/توبه كَیْفَ یَكُونُ لِلْمُشْرِكِینَ عَهْدٌ عِندَ اللّهِ وَعِندَ رَسُولِهِ إِلاَّ الَّذِینَ عَاهَدتُّمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ فَمَا اسْتَقَامُواْ لَكُمْ فَاسْتَقِیمُواْ لَهُمْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ چگونه باشد براى مشركان پیمانى نزد خدا و نزد پیمبرش جز آنان كه پیمان بستید نزد مسجد حرام پس مادام كه پایدارند براى شما پایدار باشید براى آنان همانا خدا دوست دارد پرهیزكاران را 56 05_m1توبه أَجَعَلْتُمْ سِقَایَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَجَاهَدَ فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ یَسْتَوُونَ عِندَ اللّهِ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ آیا قرار دادید آب دادن حاجیان و آبادى مسجد حرام را مانند آنكه ایمان آورده است به خدا و در روز آخر و بكوشیده است در راه خدا یكسان نیستند نزد خدا و خدا هدایت نكند گروه ستمگران را]ls=توبه إِنَّمَا یَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلاَةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ یَخْشَ إِلاَّ اللّهَ فَعَسَى أُوْلَـئِكَ أَن یَكُونُواْ مِنَ الْمُهْتَدِینَ جز این نیست كه آباد مى‏كند مساجد خدا را آنكه ایمان آورده است به خدا و روز بازپسین و بپا داشته است نماز را و بداده است زكات را و نترسیده است جز خدا را پس امید است آنان كه باشند از هدایت‏شدگان‏3kugتوبه مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِینَ أَن یَعْمُرُواْ مَسَاجِدَ الله شَاهِدِینَ عَلَى أَنفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ أُوْلَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِی النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ نرسد مشركان را كه آباد كنند مساجد خدا را حالى كه گواهى‏دهندگانند بر خویشتن به كفر آنان باطل شده است كردارشان و در آتشند جاودانان‏.jAتوبه أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تُتْرَكُواْ وَلَمَّا یَعْلَمِ اللّهُ الَّذِینَ جَاهَدُواْ مِنكُمْ وَلَمْ یَتَّخِذُواْ مِن دُونِ اللّهِ وَلاَ رَسُولِهِ وَلاَ الْمُؤْمِنِینَ وَلِیجَةً وَاللّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ یا پنداشتید كه رها شوید حالى كه هنوز نمى‏داند خدا آنان را كه كوشیدند (جهاد كردند) از شما و نگرفتند جز خدا و پیمبرش و مؤمنان همرازى و خدا آگاه است بدانچه كنیدPi[;توبه وَیُذْهِبْ غَیْظَ قُلُوبِهِمْ وَیَتُوبُ اللّهُ عَلَى مَن یَشَاء وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ و بردارد خشم را از دلهاى ایشان و توبه پذیرد خدا از هر كه خواهد و خدا است داناى حكیم‏Fhcتوبه قَاتِلُوهُمْ یُعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَیْدِیكُمْ وَیُخْزِهِمْ وَیَنصُرْكُمْ عَلَیْهِمْ وَیَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِینَ بكشیدشان عذابشان كند خدا به دست شما و خوارشان گرداند و یاریتان كند بر ایشان و شفا بخشد سینه‏هاى قومى مؤمنان را r b nJrTs توبه لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّهُ فِی مَوَاطِنَ كَثِیرَةٍ وَیَوْمَ حُنَیْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنكُمْ شَیْئًا وَضَاقَتْ عَلَیْكُمُ الأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّیْتُم مُّدْبِرِینَ همانا یاریتان كرد خدا در جایهائى فراوان و روز حنین هنگامى كه به شگفت آورد شما را فزونیتان پس بى نیاز نكرد شما را به چیزى و تنگ شد بر شما زمین با فراخیش سپس برگشتید پشت‏كنندگان‏r}توبه قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَآؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِیرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَیْكُم مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّى یَأْتِیَ اللّهُ بِأَمْرِهِ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ بگو اگر هستند پدران شما و فرزندان شما و برادران شما و همسران شما و بستگان شما و مالهائى كه اندوخته‏اید و سوداگریى كه از كسادش ترسید و خانه‏هائى كه خوش دارید دوست‏تر بسوى شما از خدا و پیمبرش و جهادى در راهش پس منتظر باشید تا بیارد خدا امر خویش را و هدایت نكند خدا قوم نافرمانان را qiتوبه یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ آبَاءكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِیَاء إَنِ اسْتَحَبُّواْ الْكُفْرَ عَلَى الإِیمَانِ وَمَن یَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ اى آنان كه ایمان آوردید نگیرید پدران خود و برادران خود را دوستانى اگر برگزیدند كفر را بر ایمان و آنكه دوستى كند با ایشان از شما پس آنانند ستمگران‏ppuaتوبه خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا إِنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ جاودانند در آن همیشه همانا خداوند است نزد او پاداشى گران‏wo}gتوبه یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُم بِرَحْمَةٍ مِّنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَّهُمْ فِیهَا نَعِیمٌ مُّقِیمٌ نوید دهدشان پروردگارشان به رحمتى از خود و خوشنودى و باغستانى كه ایشان را است در آن نعمتى پایدارnaSتوبه الَّذِینَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللّهِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ آنان كه ایمان آوردند و هجرت كردند و بكوشیدند در راه خدا به مالها و جانهاى خود بزرگتر است پایه آنان نزد خدا و آنانند رستگاران‏  ?mx+%توبه وَقَالَتِ الْیَهُودُ عُزَیْرٌ ابْنُ اللّهِ وَقَالَتْ النَّصَارَى الْمَسِیحُ ابْنُ اللّهِ ذَلِكَ قَوْلُهُم بِأَفْوَاهِهِمْ یُضَاهِؤُونَ قَوْلَ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِن قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللّهُ أَنَّى یُؤْفَكُونَ و گفتند جهودان عزیر فرزند خدا است و گفتند ترسایان مسیح است فرزند خدا این است گفتارشان با دهانهاشان هم آهنگ شوند سخن آنان را كه كفر ورزیدند از پیش بكشدشان خدا كجا به دروغ رانده مى‏شوندvw';توبه قَاتِلُواْ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْیَوْمِ الآخِرِ وَلاَ یُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَلاَ یَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حَتَّى یُعْطُواْ الْجِزْیَةَ عَن یَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ بكشید آنان را كه ایمان نیارند به خدا و روز آخر و حرام ندارند آنچه را كه حرام كرده است خدا و رسولش و نمى‏گروند به كیش حقّ از آنان كه داده شدند كتاب را تا جزیه پردازند از دسترنج خود (با دست خود یا به جاى خود) و ایشانند سرافكندگان‏Hvuتوبه یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلاَ یَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَـذَا وَإِنْ خِفْتُمْ عَیْلَةً فَسَوْفَ یُغْنِیكُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاء إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ حَكِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید جز این نیست كه مشركان پلیدند پس نزدیك نشوند مسجد حرام را پس از سالشان این (امسال) و اگر ترسیدید از سنگینى هزینه بزودى بى‏نیازتان گرداند خدا از فضل خود اگر خواهد همانا خداوند است داناى حكیم‏!u={توبه ثُمَّ یَتُوبُ اللّهُ مِن بَعْدِ ذَلِكَ عَلَى مَن یَشَاء وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ سپس توبه كند خدا پس از آن بر هر كه خواهد و خدا است آمرزنده مهربان‏Lt توبه ثُمَّ أَنَزلَ اللّهُ سَكِینَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَأَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَعذَّبَ الَّذِینَ كَفَرُواْ وَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِینَ پس فرستاد خدا آرامش خود را بر پیمبرش و بر مؤمنان و فرستاد لشكرهائى كه ندیدید آنها را و عذاب كرد آنان را كه كفر ورزیدند و این است پاداش كافران‏  0 T l}?توبه #یَوْمَ یُحْمَى عَلَیْهَا فِی نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ هَـذَا مَا كَنَزْتُمْ لأَنفُسِكُمْ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ روزى كه تفتیده شوند در آتش دوزخ پس داغ شود بدانها پیشانیهاشان و پهلوهاشان و پشتهاشان این است آنچه اندوختید براى خویشتن پس بچشید آنچه را بودید مى‏اندوختید|[توبه "یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّ كَثِیرًا مِّنَ الأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَیَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَیَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَالَّذِینَ یَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلاَ یُنفِقُونَهَا فِی سَبِیلِ اللّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ اى آنان كه ایمان آوردید همانا بسى از كشیشان و دیرنشینان مى‏خورند اموال مردم را به ناروا و بازمى‏دارند از راه خدا و آنان كه مى‏اندوزند زر و سیم را و نمى‏دهندش در راه خدا نویدشان ده به عذابى دردناك‏1{esتوبه !هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ اوست آنكه فرستاد رسولش را به هدایت و دین حقّ تا چیره گرداندش بر كیشها همگى و هرچند نپسندند مشركان‏Xzo7توبه یُرِیدُونَ أَن یُطْفِؤُواْ نُورَ اللّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَیَأْبَى اللّهُ إِلاَّ أَن یُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ خواهند فرو نشانند پرتو خدا را با دهانهاى خود و نخواهد خدا مگر به انجام رساند پرتو خویش را و اگرچه ناخوش دارند كافران‏Ly'gتوبه اتَّخَذُواْ أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ وَالْمَسِیحَ ابْنَ مَرْیَمَ وَمَا أُمِرُواْ إِلاَّ لِیَعْبُدُواْ إِلَـهًا وَاحِدًا لاَّ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحَانَهُ عَمَّا یُشْرِكُونَ گرفتند كشیشان و دیرنشینان خود را خدایانى جز خدا و مسیح را فرزند مریم حالى كه فرمان نشدند جز آنكه پرستش كنند خدائى یگانه را نیست خدائى جز او منزّه است از آنچه شرك ورزند   1]توبه 'إِلاَّ تَنفِرُواْ یُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِیمًا وَیَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَكُمْ وَلاَ تَضُرُّوهُ شَیْئًا وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ اگر نكوچید عذاب كند شما را عذابى دردناك و برگیرد به جاى شما گروهى را جز شما و هرگز زیانش نرسانید به چیزى و خدا است بر هر چیز توانا+Mتوبه &یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ مَا لَكُمْ إِذَا قِیلَ لَكُمُ انفِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِیتُم بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فِی الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِیلٌ اى آنان كه ایمان آوردید چیست شما را كه هرگاه گفته شود به شما بسیج كنید در راه خدا سرگرانى كنید بسوى زمین آیا خوشنود شدید به زندگانى دنیا به جاى آخرت همانا نیست بهره زندگانى دنیا در آخرت مگر اندك‏t?توبه %إِنَّمَا النَّسِیءُ زِیَادَةٌ فِی الْكُفْرِ یُضَلُّ بِهِ الَّذِینَ كَفَرُواْ یُحِلِّونَهُ عَامًا وَیُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّیُوَاطِؤُواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللّهُ فَیُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ اللّهُ زُیِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ جز این نیست كه نسى‏ء (فراموشى) افزایش است در كفر گمراه شوند بدان آنان كه كفر ورزیدند حلالش شمرند سالى و حرام شمرندش سالى تا پایمال كنند شمار آنچه را حرام كرد خدا پس حلال كنند آنچه را حرام كرد خدا آراسته براى ایشان زشتى كردارشان و خدا هدایت نمى‏كند گروه كافران را6~Qتوبه $إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی كِتَابِ اللّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَات وَالأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِكَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلاَ تَظْلِمُواْ فِیهِنَّ أَنفُسَكُمْ وَقَاتِلُواْ الْمُشْرِكِینَ كَآفَّةً كَمَا یُقَاتِلُونَكُمْ كَآفَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ همانا شماره ماه‏ها نزد خدا دوازده ماه است در كتاب خدا روزى كه آفرید آسمانها و زمین را از آنها است چهار ماه حرام این است آئین استوار پس ستم نكنید در آنها خویش را و پیكار كنید مشركان را همگى چنانكه پیكارتان كنند همگى و بدانید كه خدا است با پرهیزكاران‏  {%Gتوبه -إِنَّمَا یَسْتَأْذِنُكَ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِی رَیْبِهِمْ یَتَرَدَّدُونَ جز این نیست كه اذن از تو خواهند آنان كه ایمان نیارند به خدا و روز آخر و شك دارد دلهاى ایشان پس ایشانند در شك خویش متردّدان‏I5توبه ,لاَ یَسْتَأْذِنُكَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ أَن یُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِالْمُتَّقِینَ اذن نخواهند از تو آنان كه ایمان آرند به خدا و روز آخر كه جهاد كنند با مالها و جانهاى خود و خدا است دانا به پرهیزكاران‏ #eتوبه +عَفَا اللّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَكَ الَّذِینَ صَدَقُواْ وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِینَ بگذرد خدا از تو چرا بدانان اذن دادى تا پدیدار شود برایت آنان كه راست گفتند و بدانى دروغگویان راk{Qتوبه *لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِیبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لاَّتَّبَعُوكَ وَلَـكِن بَعُدَتْ عَلَیْهِمُ الشُّقَّةُ وَسَیَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ یُهْلِكُونَ أَنفُسَهُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ اگر مى‏بود بهره‏اى نزدیك یا سفرى هموار همانا پیرویت مى‏كردند (از پیت مى‏آمدند) لیكن گران آمد بر ایشان رنج و بزودى سوگند یاد كنند به خدا كه اگر مى‏توانستیم مى‏آمدیم با شما خویشتن را تباه كنند و خدا مى‏داند كه ایشانند دروغگویان‏K#iتوبه )انْفِرُواْ خِفَافًا وَثِقَالاً وَجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ بكوچید سبك و سنگین و پیكار كنید با مالها و جانهاى خود در راه خدا این بهتر است براى شما اگر بدانید_Aتوبه (إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِینَ كَفَرُواْ ثَانِیَ اثْنَیْنِ إِذْ هُمَا فِی الْغَارِ إِذْ یَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَكِینَتَهُ عَلَیْهِ وَأَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِینَ كَفَرُواْ السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللّهِ هِیَ الْعُلْیَا وَاللّهُ عَزِیزٌ حَكِیمٌ اگر یاریش نكنید همانا خدا یاریش كرد هنگامى كه برونش كردند آنان كه كفر ورزیدند حالى كه دوّمین دو تن بودند هر دو در غار هنگامى كه مى‏گفت به یار خود اندوهگین نباش كه خدا با ما است پس فرستاد خدا آرامش خویش را بر او و یاریش كرد به لشگرهائى كه ندیدیدشان و گردانید سخن آنان را كه كفر ورزیدند فرودین و سخن خدا است فرازین و خدا است عزتمند حكیم‏ 2 G Iq}2+}Oتوبه 4قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَیَیْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن یُصِیبَكُمُ اللّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَیْدِینَا فَتَرَبَّصُواْ إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ بگو آیا انتظار دارید به ما جز یكى از دو خوشى را و ما انتظار داریم به شما كه رساندتان خدا به عذابى از نزد خویش یا به دست ما پس منتظر باشید كه مائیم با شما منتظران‏ 5qتوبه 3قُل لَّن یُصِیبَنَا إِلاَّ مَا كَتَبَ اللّهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا وَعَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ بگو هرگز نرسد به ما جز آنچه براى ما نوشته است خدا او است سرپرست ما و بر خدا باید توكّل كنند مؤمنان‏p Aتوبه 2إِن تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِن تُصِبْكَ مُصِیبَةٌ یَقُولُواْ قَدْ أَخَذْنَا أَمْرَنَا مِن قَبْلُ وَیَتَوَلَّواْ وَّهُمْ فَرِحُونَ اگر خوشى رسدت ناخوش آیدشان و اگر رسدت بدى گویند همانا گرفتیم كار خود را از پیش و برمى‏گردند حالى كه ایشانند شادى‏كنان‏T w'توبه 1وَمِنْهُم مَّن یَقُولُ ائْذَن لِّی وَلاَ تَفْتِنِّی أَلاَ فِی الْفِتْنَةِ سَقَطُواْ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْكَافِرِینَ و از ایشان است آنكه گوید رخصتم ده دچار فتنه‏ام نكن همانا در فتنه افتادند و هر آینه دوزخ است فراگیرنده به كافران‏z }mتوبه 0لَقَدِ ابْتَغَوُاْ الْفِتْنَةَ مِن قَبْلُ وَقَلَّبُواْ لَكَ الأُمُورَ حَتَّى جَاء الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللّهِ وَهُمْ كَارِهُونَ همانا فتنه‏جوئى نمودند از پیش و دگرگون كردند براى تو كارها را تا بیامد حقّ و نمودار شد (پیروز شد) امر خدا و ایشانند ناخوش‏دارندگان‏|  cتوبه /لَوْ خَرَجُواْ فِیكُم مَّا زَادُوكُمْ إِلاَّ خَبَالاً ولأَوْضَعُواْ خِلاَلَكُمْ یَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِیكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ اگر برون مى‏آمدند در شما نمى‏افزودند شما را جز گسیختگى و همانا مى‏گشتند میان شما تا فتنه براى شما جویند و در شما است شنوندگانى براى آنان و خدا دانا است به ستمگران‏5+5توبه .وَلَوْ أَرَادُواْ الْخُرُوجَ لأَعَدُّواْ لَهُ عُدَّةً وَلَـكِن كَرِهَ اللّهُ انبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِیلَ اقْعُدُواْ مَعَ الْقَاعِدِینَ و اگر مى‏خواستند برون آمدن را هر آینه مهیا مى‏كردند برایش تهیه‏اى و لیكن خوش نداشت خدا جنبش آنان را پس بازنشاندشان و گفته شد بازنشینید با بازنشستگان‏ F |Fmoaتوبه ;وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوْاْ مَا آتَاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُواْ حَسْبُنَا اللّهُ سَیُؤْتِینَا اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللّهِ رَاغِبُونَ و اگر كه ایشان خوشنود مى‏شدند بدانچه خدا و پیمبرش بدیشان داده و مى‏گفتند بس است ما را خدا زود است بدهد به ما خدا از فضل خویش و پیمبرش همانا مائیم بسوى خدا گروندگان‏tqmتوبه :وَمِنْهُم مَّن یَلْمِزُكَ فِی الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُواْ مِنْهَا رَضُواْ وَإِن لَّمْ یُعْطَوْاْ مِنهَا إِذَا هُمْ یَسْخَطُونَ و از ایشان است آنكه خرده بر تو گیرد در صدقات تا اگر داده شوند از آنها خوشنود شوند و اگر داده نشوند از آنها ناگهان ایشانند خشم‏آوران‏c{Aتوبه 9لَوْ یَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلاً لَّوَلَّوْاْ إِلَیْهِ وَهُمْ یَجْمَحُونَ اگر بیابند پناهگاهى یا غارهائى یا نهانگاهى هر آینه بسوى آن گرایند و ایشانند شتابان‏byAتوبه 8وَیَحْلِفُونَ بِاللّهِ إِنَّهُمْ لَمِنكُمْ وَمَا هُم مِّنكُمْ وَلَـكِنَّهُمْ قَوْمٌ یَفْرَقُونَ و سوگند یاد كنند به خدا كه ایشانند از شما و نیستند از شما و لیكن آنانند گروهى هراسان‏]w9توبه 7فَلاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا یُرِیدُ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُم بِهَا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ پس شگفتت نیارد مالهاى ایشان و نه فرزندان ایشان جز این نیست كه خدا خواهد تا عذابشان كند بدانها در زندگى دنیا و برون رود جانهاى ایشان حالى كه هستند كافران‏;mتوبه 6وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلاَّ أَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلاَ یَأْتُونَ الصَّلاَةَ إِلاَّ وَهُمْ كُسَالَى وَلاَ یُنفِقُونَ إِلاَّ وَهُمْ كَارِهُونَ و بازشان نداشت از آنكه پذیرفته شود بخششهاشان جز آنكه آنان كفر ورزیدند به خدا و به پیمبرش و نیایند نماز را جز آنكه آنانند فسردگان و نه بخشش كنند جز آنكه ایشانند ناخواستاران‏`5توبه 5قُلْ أَنفِقُواْ طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَّن یُتَقَبَّلَ مِنكُمْ إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْمًا فَاسِقِینَ بگو انفاق كنید خواه یا ناخواه هرگز پذیرفته نشود از شما كه هستید گروهى نافرمانان‏  V توبه Aوَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَیَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ قُلْ أَبِاللّهِ وَآیَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِؤُونَ و اگر پرسیشان همانا گویند جز این نیست كه فرو مى‏رفتیم (سرگرمى داشتیم) و بازى مى‏كردیم بگو آیا به خدا و آیتهاى او و پیمبرش استهزاء مى‏كردید7Kتوبه @یَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَیْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِمَا فِی قُلُوبِهِم قُلِ اسْتَهْزِؤُواْ إِنَّ اللّهَ مُخْرِجٌ مَّا تَحْذَرُونَ ترسند منافقان كه فرستاده شود بر ایشان سوره‏اى كه آگهیشان دهد آنچه در دلهاى ایشان است بگو استهزاء كنید همانا خدا است برون‏آورنده آنچه مى‏ترسیدD}توبه ?أَلَمْ یَعْلَمُواْ أَنَّهُ مَن یُحَادِدِ اللّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِیهَا ذَلِكَ الْخِزْیُ الْعَظِیمُ آیا ندانستید كه هر كه با خدا و پیمبرش درافتد همانا وى را است آتش دوزخ جاودان در آن این است خوارى بزرگ‏&-توبه >یَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَكُمْ لِیُرْضُوكُمْ وَاللّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَن یُرْضُوهُ إِن كَانُواْ مُؤْمِنِینَ سوگند خورند به خدا براى شما تا خوشنودتان كنند و خدا و پیمبرش سزاوارتر است كه خوشنود كنندش اگر هستید مؤمنان‏ uتوبه =وَمِنْهُمُ الَّذِینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَیِقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَیْرٍ لَّكُمْ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَیُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِینَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِینَ آمَنُواْ مِنكُمْ وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ رَسُولَ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ و از ایشانند آنان كه بیازارند پیمبر را و گویند او است گوشى (سخن شنو) بگو گوش خیرى است براى شما ایمان آورد به خدا و ایمان آورد براى مؤمنان و رحمتى است براى آنان كه ایمان آوردند از شما و آنان كه مى‏آزارند پیمبر خداى را ایشان را است عذابى دردناك‏m9توبه <إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاء وَالْمَسَاكِینِ وَالْعَامِلِینَ عَلَیْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِی الرِّقَابِ وَالْغَارِمِینَ وَفِی سَبِیلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبِیلِ فَرِیضَةً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ جز این نیست كه صدقات براى بینوایان و دریوزگان و كارگران بر آنها و دل به دست آوردگان و در آزاد كردن بندگان و وام داران و در راه خدا و درماندگان راه راست بایسته است از خدا و خدا است داناى حكیم‏  *Ke Ygتوبه Fأَلَمْ یَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِیمَ وِأَصْحَابِ مَدْیَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا كَانَ اللّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ آیا نرسیدشان داستان آنان كه پیش از ایشان بودند قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهیم و یاران مَدیَن و واژگون شدگان آمدندشان پیمبرانشان به نشانیها پس ستم نكرد بر ایشان خدا لیكن بودند خویشتن را ستم مى‏كردند-?توبه Eكَالَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ كَانُواْ أَشَدَّ مِنكُمْ قُوَّةً وَأَكْثَرَ أَمْوَالاً وَأَوْلاَدًا فَاسْتَمْتَعُواْ بِخَلاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُم بِخَلاَقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ بِخَلاَقِهِمْ وَخُضْتُمْ كَالَّذِی خَاضُواْ أُوْلَـئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الُّدنْیَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ مانند آنان كه پیش از شما بودند سخت‏تر از شما در نیرو و بیشتر در خواسته‏ها و فرزندان پس كامیاب شدند از بهره خویش سپس شما كامیاب شدید از بهره خود چنانكه كامیاب شدند آنان كه پیش از شما بودند از بهره خود و فرورفتید چنانكه فرورفتند (سرگرم شدید) آنان تباه شد كردارشان در دنیا و آخرت و ایشانند زیانكاران‏*]mتوبه Dوَعَدَ الله الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا هِیَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِیمٌ وعده داد خدا مردان دوروى و زنان دوروى و كافران را آتش دوزخ جاودانان در آن بس است ایشان را و براندشان خدا و ایشان را است عذابى پاینده‏b'توبه Cالْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَیَقْبِضُونَ أَیْدِیَهُمْ نَسُواْ اللّهَ فَنَسِیَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ هُمُ الْفَاسِقُونَ مردان دوروى و زنان دوروى برخیشان از آن برخى است فرمان دهند به زشتى و بازدارند از نیكى و بسته دارند دستهاى خود را فراموش كردند خداى را پس فراموششان كرد همانا دورویانند نافرمانان‏l!-توبه Bلاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِیمَانِكُمْ إِن نَّعْفُ عَن طَآئِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَآئِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُواْ مُجْرِمِینَ پوزش نخواهید همانا كافر شدید پس از ایمانتان اگر درگذریم از گروهى از شما عذاب كنیم گروهى را بدانكه بودند گنهكاران‏ ' | '%)توبه Kوَمِنْهُم مَّنْ عَاهَدَ اللّهَ لَئِنْ آتَانَا مِن فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِینَ و از ایشان است آنكه پیمان بندد با خدا كه اگر داد به ما از فضل خویش همانا صدقه دهیم و بشویم از شایستگان‏$1Gتوبه Jیَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدْ قَالُواْ كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ یَنَالُواْ وَمَا نَقَمُواْ إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ فَإِن یَتُوبُواْ یَكُ خَیْرًا لَّهُمْ وَإِن یَتَوَلَّوْا یُعَذِّبْهُمُ اللّهُ عَذَابًا أَلِیمًا فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ فِی الأَرْضِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ سوگند خورند به خدا نگفتند و هر آینه گفتند سخن كفر را و كافر شدند پس از اسلامشان و خواستند آنچه را بدان نرسیدند و كین ندارند مگر از آن رو كه بى‏نیازشان كرد خدا و پیمبرش از فضل خود پس اگر توبه كنند بهتر باشدشان و اگر پشت كنند عذابشان كند خدا عذابى دردناك در دنیا و آخرت و نیستشان در زمین دوست و نه یاورى‏>#qتوبه Iیَا أَیُّهَا النَّبِیُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِینَ وَاغْلُظْ عَلَیْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ اى پیمبر نبرد كن با كافران و منافقان و درشتى نماى بر ایشان و جایگاه ایشان است دوزخ و چه بد جایگاهى است‏m"=توبه Hوَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَمَسَاكِنَ طَیِّبَةً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ وعده داد خدا مردان مؤمن و زنان مؤمنه را باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آن و نشیمنهاى پاكیزه در باغستان جاودان و خوشنودى از خدا است بزرگتر این است آن رستگارى بزرگ‏!qتوبه Gوَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَیُطِیعُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَـئِكَ سَیَرْحَمُهُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ مردان مؤمن و زنان مؤمنه برخى از ایشانند دوستان برخى فرمان كنند به نیكى و بازدارند از بدى و بپاى دارند نماز را و بدهند زكوة را و فرمان برند خدا و پیمبرش را آنان را بزودى رحم كند خدا و هر آینه خدا است عزّتمند حكیم‏  N$,Eyتوبه Rفَلْیَضْحَكُواْ قَلِیلاً وَلْیَبْكُواْ كَثِیرًا جَزَاء بِمَا كَانُواْ یَكْسِبُونَ باید بخندند كم و بگریند بسیار پاداشى بدانچه بودند دست مى‏آوردند'+-توبه Qفَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلاَفَ رَسُولِ اللّهِ وَكَرِهُواْ أَن یُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَقَالُواْ لاَ تَنفِرُواْ فِی الْحَرِّ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا لَّوْ كَانُوا یَفْقَهُونَ شاد شدند كنارگیرندگان به بازنشستن خود بر زیان پیمبر خدا و ناخوش داشتند جهادكردن را به مالها و جانهاى خود در راه خدا و گفتند نكوچید در گرما بگو آتش دوزخ سخت‏تر است به سوزش اگر درمىیافتندI*3Uتوبه Pاسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لاَ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِینَ مَرَّةً فَلَن یَغْفِرَ اللّهُ لَهُمْ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ آمرزش بخواه براى آنان یا نخواه اگر هفتاد بار براى ایشان آمرزش خواهى نیامرزدشان خدا این بدان است كه كفر ورزیدند به خدا و پیمبرش و خدا هدایت نكند گروه نافرمانان را )a/توبه Oالَّذِینَ یَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِینَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فِی الصَّدَقَاتِ وَالَّذِینَ لاَ یَجِدُونَ إِلاَّ جُهْدَهُمْ فَیَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ آنان كه نكوهش كنند داوطلبان را از مؤمنان در صدقات و آنان را كه ندارند جز تلاش خویش پس مسخره كنندشان خدا آنان را مسخره كند و براى آنان است عذابى دردناك‏Y(!توبه Nأَلَمْ یَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ وَأَنَّ اللّهَ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ آیا ندانستند كه خدا مى‏داند نهانشان و رازشان را و آنكه خدا است داناى نهانها'yتوبه Mفَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِی قُلُوبِهِمْ إِلَى یَوْمِ یَلْقَوْنَهُ بِمَا أَخْلَفُواْ اللّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُواْ یَكْذِبُونَ پس پیرو ایشان گردانید نفاقى را در دلهاى ایشان تا روزى كه بدو رسند بدانچه شكستند آنچه را با خدا پیمان بستند و بدانچه بودند دروغ مى‏گفتندH&7Oتوبه Lفَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُواْ بِهِ وَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعْرِضُونَ تا گاهى كه داد بدیشان از فضلش بخل ورزیدند بدان و پشت كردند حالى كه ایشانند روى‏گردانان‏ $ ($3/mتوبه Yأَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ آماده كرد خدا براى ایشان باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آن این است رستگارى بزرگ‏ 2a/توبه Xلَـكِنِ الرَّسُولُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ جَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَأُوْلَـئِكَ لَهُمُ الْخَیْرَاتُ وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ لیكن پیمبر و آنان كه ایمان آوردند با وى جهاد كردند با مالها و جانهاى خود و براى آنان است خوبیها و ایشانند رستگاران‏X1k;توبه Wرَضُواْ بِأَن یَكُونُواْ مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ یَفْقَهُونَ خرسند شدند كه با بازماندگان مانند و مُهر نهاده شد بر دلهاى ایشان چنانكه درنمىیابندS0}توبه Vوَإِذَآ أُنزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُواْ بِاللّهِ وَجَاهِدُواْ مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُوْلُواْ الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَقَالُواْ ذَرْنَا نَكُن مَّعَ الْقَاعِدِینَ و هرگاه فرود آید سوره‏اى كه ایمان آرید به خدا و جهاد كنید همراه پیمبرش رخصت طلبند از تو توانگران ایشان و گویند بازگذار ما را باشیم با بازنشستگان‏#/Ewتوبه Uوَلاَ تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَأَوْلاَدُهُمْ إِنَّمَا یُرِیدُ اللّهُ أَن یُعَذِّبَهُم بِهَا فِی الدُّنْیَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ شگفت نیاردت خواسته‏ها و فرزندان ایشان جز این نیست كه خدا خواهد عذابشان كند بدانها در دنیا و برون رود جانهاشان حالى كه ایشانند كافران‏.AWتوبه Tوَلاَ تُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ مِّنْهُم مَّاتَ أَبَدًا وَلاَ تَقُمْ عَلَىَ قَبْرِهِ إِنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُواْ وَهُمْ فَاسِقُونَ و نماز نیار بر یكیشان كه بمیرد هیچگاه و نایست بر قبرش همانا ایشان كفر ورزیدند به خدا و رسولش و مردند حالى كه آنانند نافرمانان‏A-wتوبه Sفَإِن رَّجَعَكَ اللّهُ إِلَى طَآئِفَةٍ مِّنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُل لَّن تَخْرُجُواْ مَعِیَ أَبَدًا وَلَن تُقَاتِلُواْ مَعِیَ عَدُوًّا إِنَّكُمْ رَضِیتُم بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُواْ مَعَ الْخَالِفِینَ پس اگر بازگردانیدت خدا بسوى گروهى از ایشان پس دستور خواستند از تو براى كوچ بگو هرگز با من برون نیائید هیچگاه و هرگز نبرد نكنید با من دشمنى را همانا خوشنود شدید به بازنشستن نخستین بار پس بنشینید با بازماندگان‏  3Y8!توبه ^یَعْتَذِرُونَ إِلَیْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَیْهِمْ قُل لاَّ تَعْتَذِرُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللّهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ وَسَیَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ بهانه آرند براى شما گاهى كه بازگردید بسوى ایشان بگو بهانه میارید كه باور نداریمتان همانا آگاه ساخت ما را خدا از اخبار شما و زود است ببیند خدا كردار شما را و پیمبرش سپس بازگردانیده شوید بسوى داناى نهان و آشكار پس آگهیتان دهد بدانچه بودید مى‏كردیدk75توبه ]إِنَّمَا السَّبِیلُ عَلَى الَّذِینَ یَسْتَأْذِنُونَكَ وَهُمْ أَغْنِیَاء رَضُواْ بِأَن یَكُونُواْ مَعَ الْخَوَالِفِ وَطَبَعَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ جز این نیست كه راه آنانى است كه از تو اذن مى‏خواهند حالى كه ایشانند توانگران خوشنودند كه با بازماندگان مانند و مُهر نهاد خدا بر دلهاى آنان پس نمى‏دانند6WKتوبه \وَلاَ عَلَى الَّذِینَ إِذَا مَا أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لاَ أَجِدُ مَا أَحْمِلُكُمْ عَلَیْهِ تَوَلَّواْ وَّأَعْیُنُهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا أَلاَّ یَجِدُواْ مَا یُنفِقُونَ و نه بر آنان كه گاهى كه بیایندت تا سوارشان كنى گوئى ندارم آنچه بر آن سوارتان كنم برگردند حالى كه دیدگانشان اشكبار است اندوهگینند چرا ندارند چیزى كه هزینه كنند95 [توبه [لَّیْسَ عَلَى الضُّعَفَاء وَلاَ عَلَى الْمَرْضَى وَلاَ عَلَى الَّذِینَ لاَ یَجِدُونَ مَا یُنفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُواْ لِلّهِ وَرَسُولِهِ مَا عَلَى الْمُحْسِنِینَ مِن سَبِیلٍ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ نیست بر ناتوانان و نه بر بیماران و نه بر آنان كه ندارند چیزى كه هزینه كنند پروائى اگر نكو اندیشند براى خدا و پیمبرش نیست بر نكوكاران راهى و خدا است آمرزنده مهربان‏r4okتوبه Zوَجَاء الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الأَعْرَابِ لِیُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ الَّذِینَ كَذَبُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ سَیُصِیبُ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ آمدند پوزش‏خواهان از اعراب (دشت نشینان) كه اذن داده شود بدیشان و بازنشستند آنان كه دروغ گفتند با خدا و پیمبرش زود است رسد آنان را كه كفر ورزیدند از ایشان عذابى دردناك‏ * A m e>*)>Gتوبه dوَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِینَ وَالأَنصَارِ وَالَّذِینَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی تَحْتَهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ و پیشینیان نخستین از مهاجرین (آوارگان) و انصار (پناه‏دهندگان) و آنان كه پیرویشان كردند به نكوكارى خوشنود است خدا از ایشان و خوشنودند از او و آماده كرده است براى ایشان باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانند در آن همیشه این است رستگارى بزرگ‏c=kQتوبه cوَمِنَ الأَعْرَابِ مَن یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَیَتَّخِذُ مَا یُنفِقُ قُرُبَاتٍ عِندَ اللّهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِ أَلا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَّهُمْ سَیُدْخِلُهُمُ اللّهُ فِی رَحْمَتِهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و از اعراب (دشت‏نشینان) است آنكه ایمان آرد به خدا و روز بازپسین و برگیرد آنچه را انفاق كند نزدیكیهائى نزد خدا و آمرزشهائى از پیمبر همانا آنها است نزدیك شدنى براى ایشان بزودى درآردشان خدا به رحمتى از خدا همانا خداست آمرزنده مهربان‏#<1 توبه bوَمِنَ الأَعْرَابِ مَن یَتَّخِذُ مَا یُنفِقُ مَغْرَمًا وَیَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوَائِرَ عَلَیْهِمْ دَآئِرَةُ السَّوْءِ وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ و از اعراب (دشت‏نشینان) است آنكه مى‏شمرد آنچه را انفاق كند زیانى و انتظار كشد به شما پیش آمدها را بر ایشان است پیش آمد بد و خدا است شنواى دانا;mتوبه aالأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلاَّ یَعْلَمُواْ حُدُودَ مَا أَنزَلَ اللّهُ عَلَى رَسُولِهِ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ اعراب (دشت‏نشینان) سخت‏ترند در كفرورزى و دوروئى و سزاوارترند كه ندانند مرزهاى آنچه خدا فرستاده است بر پیمبرش و خدا است داناى حكیم‏P:]9توبه `یَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْاْ عَنْهُمْ فَإِن تَرْضَوْاْ عَنْهُمْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ یَرْضَى عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ سوگند یاد كنند براى شما تا خوشنود شوید از ایشان اگر شما خوشنود شوید از ایشان همانا خدا خوشنود نشود از گروه نافرمانان‏;9=/توبه _سَیَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَكُمْ إِذَا انقَلَبْتُمْ إِلَیْهِمْ لِتُعْرِضُواْ عَنْهُمْ فَأَعْرِضُواْ عَنْهُمْ إِنَّهُمْ رِجْسٌ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ جَزَاء بِمَا كَانُواْ یَكْسِبُونَ زود است سوگند خورند به خدا براى شما گاهى كه بازگردید بسوى ایشان كه روى گردانید از ایشان پس روى بگردانید از ایشان كه ایشانند چرك و جایگاه ایشان است دوزخ پاداشى بدانچه بودند دست مى‏آوردند   ZnD5توبه jوَآخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللّهِ إِمَّا یُعَذِّبُهُمْ وَإِمَّا یَتُوبُ عَلَیْهِمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ كه به امید خدایند یا عذابشان كند و یا توبه‏شان پذیرد و خدا است داناى حكیم‏bC%توبه iوَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَیَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ بگو عمل كنید زود هست ببیند خدا كردار شما را و پیمبرش و مؤمنان و بزودى بازگردانیده شوید بسوى داناى نهان و هویدا تا آگهیتان دهد بدانچه بودید مى‏كردید}BSتوبه hأَلَمْ یَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَیَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ آیا ندانستند كه خدا است آنكه مى‏پذیرد توبه را از بندگان خویش و مى‏ستاند صدقات را و آنكه خدا است بسیار توبه‏پذیرنده مهربان‏A%uتوبه gخُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّیهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَیْهِمْ إِنَّ صَلاَتَكَ سَكَنٌ لَّهُمْ وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ بگیر از اموالشان صدقه تا پاك سازیشان و پاكیزه گردانیشان بدان و نماز گزار بر ایشان كه نماز تو آرامشى است براى ایشان و خدا است شنواى دانا8@;+توبه fوَآخَرُونَ اعْتَرَفُواْ بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُواْ عَمَلاً صَالِحًا وَآخَرَ سَیِّئًا عَسَى اللّهُ أَن یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و دیگران كه اقرار كردند به گناهان خویش بیامیختند كردارى شایسته با دیگرى ناشایسته امید است خدا بپذیرد توبه ایشان را همانا خداوند است آمرزنده مهربان‏i?%#توبه eوَمِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِینَةِ مَرَدُواْ عَلَى النِّفَاقِ لاَ تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَیْنِ ثُمَّ یُرَدُّونَ إِلَى عَذَابٍ عَظِیمٍ و از آنان كه پیرامون شمایند از اعراب (دشت نشینان) دورویانند و از مردم مدینه ورزیدگان در دوروئى نشناسیشان ما شناسیمشان زود است عذابشان كنیم دوبار سپس برگردانیده شوند بسوى عذابى بزرگ‏  uI3-توبه oإِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْرَاةِ وَالإِنجِیلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَیْعِكُمُ الَّذِی بَایَعْتُم بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ همانا خدا خرید از مؤمنان جانها و مالهاى ایشان را كه براى ایشان است بهشت جنگ كنند در راه خدا پس بكشند و كشته شوند وعده‏اى است بر او حقّ در تورات و انجیل و قرآن و كیست وفادارتر به عهد خود از خدا پس شاد باشید به سوداگریى كه سودا نمودید و این است آن رستگارى بزرگ‏VHc?توبه nلاَ یَزَالُ بُنْیَانُهُمُ الَّذِی بَنَوْاْ رِیبَةً فِی قُلُوبِهِمْ إِلاَّ أَن تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ بماند سازمانى كه ساختند همیشه ریبى در دلهاى ایشان مگر آنكه بگسلد از هم (پاره پاره شود) دلهاى ایشان و خدا است داناى حكیم‏sG#9توبه mأَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْیَانَهُ عَلَى تَقْوَى مِنَ اللّهِ وَرِضْوَانٍ خَیْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْیَانَهُ عَلَىَ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِی نَارِ جَهَنَّمَ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ آیا آنكه بنیاد كرده است شالوده آن را بر ترسى از خدا و خوشنودیى بهتر است یا آنكه بنیاد نهاده است سازمانش را بر كنار پرتگاهى سراشیب كه واژگونش ساخت در آتش دوزخ و خدا هدایت نكند گروه ستمگران راFFG;توبه lلاَ تَقُمْ فِیهِ أَبَدًا لَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ یَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِیهِ فِیهِ رِجَالٌ یُحِبُّونَ أَن یَتَطَهَّرُواْ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرِینَ بپاى نایست در آن هیچگاه همانا مسجدى كه بنیاد شده است بر پرهیزكارى از نخستین روز سزاوارتر است كه بپاى ایستى در آن در آنند مردانى كه دوست دارند آنكه پاك شوند و خدا است دوستدار پاكیزگى‏جویان‏YEتوبه kوَالَّذِینَ اتَّخَذُواْ مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِیقًا بَیْنَ الْمُؤْمِنِینَ وَإِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللّهَ وَرَسُولَهُ مِن قَبْلُ وَلَیَحْلِفَنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلاَّ الْحُسْنَى وَاللّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ و آنان كه برگرفتند مسجدى تا بیازارند و كفر ورزند و جدائى نهند میان مؤمنان و كمینگاهى براى آنان كه با خدا و پیمبرش نبرد نمودند از پیش و همانا سوگند آورند كه نخواستیم ما جز نكوكارى و خدا گواهى دهد كه آنانند دروغگویان‏ g V  lgOO)توبه uلَقَد تَّابَ الله عَلَى النَّبِیِّ وَالْمُهَاجِرِینَ وَالأَنصَارِ الَّذِینَ اتَّبَعُوهُ فِی سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِن بَعْدِ مَا كَادَ یَزِیغُ قُلُوبُ فَرِیقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَیْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ همانا پذیرفت خدا توبه پیمبر و مهاجران و انصار را كه پیرویش نمودند به هنگام سختى پس از آنكه نزدیك بود بلغزد دلهاى گروهى از ایشان پس توبه كرد بر ایشان همانا او است بدیشان نوازنده مهربان‏0N[{توبه tإِنَّ اللّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ یُحْیِی وَیُمِیتُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ همانا خدا از آن وى است پادشاهى آسمانها و زمین زنده كند و بمیراند و نیست شما را جز خدا دوست و نه یاورى‏nMQتوبه sوَمَا كَانَ اللّهُ لِیُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّى یُبَیِّنَ لَهُم مَّا یَتَّقُونَ إِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ و نیست خدا كه گمراه سازد قومى را پس از آنكه رهبریشان كرد تا بنمایدشان كه از چه چیز پرهیز كنند همانا خداوند است به همه چیز داناNLY9توبه rوَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِیمَ لِأَبِیهِ إِلاَّ عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِیَّاهُ فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ إِنَّ إِبْرَاهِیمَ لأوَّاهٌ حَلِیمٌ و نبود آمرزش خواستن ابراهیم براى پدر خود جز از روى وعده‏اى كه بدو داد سپس گاهى كه آشكار شد براى او آنكه وى دشمنى است براى خدا بیزارى جست از او و همانا ابراهیم است بسیار زارى‏كننده‏اى شكیباnK5توبه qمَا كَانَ لِلنَّبِیِّ وَالَّذِینَ آمَنُواْ أَن یَسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِكِینَ وَلَوْ كَانُواْ أُوْلِی قُرْبَى مِن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ نرسد پیمبر را و نه آنان را كه ایمان آوردند اینكه آمرزش خواهند براى مشركان و اگر چه باشند خویشاوندان پس از آنكه آشكار شد براى ایشان كه آنانند یاران دوزخ‏&JAتوبه pالتَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدونَ الآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ توبه‏كنندگان پرستشگران سپاسگزاران رهروان ركوع‏گزاران سجده‏كنندگان امركنندگان به نیكى و بازدارندگان از بدى و نگهبانان مرزهاى خدا و بشارت ده به مؤمنان‏  { cPT5aتوبه zوَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنفِرُواْ كَآفَّةً فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّیَتَفَقَّهُواْ فِی الدِّینِ وَلِیُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ نرسد مؤمنان را كه بكوچند همگى پس چرا نكوچد از هر گروهى از ایشان دسته‏اى تا دانش جویند در دین و تا بترسانند قوم خویش را گاهى كه بازگردند بسوى آنان شاید بترسند ایشان‏SY?توبه yوَلاَ یُنفِقُونَ نَفَقَةً صَغِیرَةً وَلاَ كَبِیرَةً وَلاَ یَقْطَعُونَ وَادِیًا إِلاَّ كُتِبَ لَهُمْ لِیَجْزِیَهُمُ اللّهُ أَحْسَنَ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ و نه هزینه كنند خرد یا كلان و نه برند دره جز آنكه نوشته شود براى ایشان تا پاداش دهدشان خدا بهترین آنچه را بودند مى‏كردندwR!Cتوبه xمَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِینَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الأَعْرَابِ أَن یَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ اللّهِ وَلاَ یَرْغَبُواْ بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ لاَ یُصِیبُهُمْ ظَمَأٌ وَلاَ نَصَبٌ وَلاَ مَخْمَصَةٌ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ یَطَؤُونَ مَوْطِئًا یَغِیظُ الْكُفَّارَ وَلاَ یَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّیْلاً إِلاَّ كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ نرسد مردم مدینه و آنان را كه پیرامون آنند از اعراب (دشت نشینان) كه بازمانند از رسول خدا و نه برگزینند جان خویش را بر جانش این بدان است كه نمیرسدشان تشنگى و نه رنجى و نه گرسنگى در راه خدا و نه پاى نهند در جائى كه به خشم آرد كافران را و نه نبردى با دشمنى كنند جز آنكه نوشته شود براى ایشان بدان عملى صالح همانا خدا تباه نكند پاداش نكوكاران راQ7gتوبه wیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِینَ اى آنان كه ایمان آوردید بترسید خدا را و باشید با راستگویان‏Psتوبه vوَعَلَى الثَّلاَثَةِ الَّذِینَ خُلِّفُواْ حَتَّى إِذَا ضَاقَتْ عَلَیْهِمُ الأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَیْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَظَنُّواْ أَن لاَّ مَلْجَأَ مِنَ اللّهِ إِلاَّ إِلَیْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَیْهِمْ لِیَتُوبُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ و بر آن سه تن كه بازماندند تا آنكه تنگ شد بر ایشان زمین با فراخیش و تنگ آمد بر ایشان جانهاى ایشان و دانستند كه نیست پناهگاهى از خدا جز بسوى او پس توبه كرد بر ایشان تا توبه كنند همانا خدا است توبه‏پذیرنده مهربان‏ N | 3 cN ] #یونسالر تِلْكَ آیَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِیمِ این است آیتهاى كتاب حكیم (نامه استوار)n\_{یونسبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏"[Kmتوبه فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُلْ حَسْبِیَ اللّهُ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ پس اگر پشت كردند بگو بس است مرا خدا نیست خداوندى جز او بر او توكل كردم و او است پروردگار عرش بزرگ‏MZe)توبه لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْكُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ همانا بیامد شما را پیمبرى از خود شما گران است بر او رنج بردن شما حریص است بر شما به مؤمنان است نوازنده‏اى مهربان‏UY!توبه وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ نَّظَرَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ هَلْ یَرَاكُم مِّنْ أَحَدٍ ثُمَّ انصَرَفُواْ صَرَفَ اللّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ یَفْقَهُون و هرگاه فرود شود سوره‏اى بنگرد برخیشان به برخى آیا مى‏بیند شما را كسى سپس برگردند برگرداند خدا دلهاى ایشان را بدانكه آنانند گروهى نادریابندگان‏+Xicتوبه ~أَوَلاَ یَرَوْنَ أَنَّهُمْ یُفْتَنُونَ فِی كُلِّ عَامٍ مَّرَّةً أَوْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ لاَ یَتُوبُونَ وَلاَ هُمْ یَذَّكَّرُونَ آیا نبینند كه آزموده مى‏شوند همه ساله یك بار یا دو بار پس نه توبه مى‏كنند و نه یادآور مى‏شوندW-uتوبه }وَأَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَى رِجْسِهِمْ وَمَاتُواْ وَهُمْ كَافِرُونَ و اما آنان كه در دلهاشان بیمارى است پس بیفزودشان پلیدى بر پلیدیشان و مُردند حالى كه آنانند كافران‏JV توبه |وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن یَقُولُ أَیُّكُمْ زَادَتْهُ هَـذِهِ إِیمَانًا فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَهُمْ یَسْتَبْشِرُونَ و هرگاه فرود شود سوره‏اى گویند گروهى از ایشان كدامیك را از شما بیفزودش ایمان اما آنان كه ایمان آوردند بیفزودشان ایمان و ایشانند شادى كنان‏2Ucwتوبه {یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَلِیَجِدُواْ فِیكُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ اى آنان كه ایمان آوردید پیكار كنید آنان را كه نزدیكند به شما از كافران و باید بیابند در شما درشتخوئى و بدانید كه خدا است با پرهیزكاران‏ i i%bYiیونسإِنَّ فِی اخْتِلاَفِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ اللّهُ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَّقُونَ همانا در گردش شبانه‏روز و آنچه آفرید خدا در آسمانها و زمین آیتهائى است براى گروهى كه پرهیز كنند]aیونسهُوَ الَّذِی جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیَاء وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُواْ عَدَدَ السِّنِینَ وَالْحِسَابَ مَا خَلَقَ اللّهُ ذَلِكَ إِلاَّ بِالْحَقِّ یُفَصِّلُ الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ او است آن كه گردانید خورشید را درخشندگى و ماه را پرتوى و گردانیدش منزلهائى تا بدانید شمار سالها و حساب را نیافریده است خدا این را جز به حقّ تفصیل دهد آیتها را براى گروهى كه مى‏دانندO`a5یونسإِلَیْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِیعًا وَعْدَ اللّهِ حَقًّا إِنَّهُ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ لِیَجْزِیَ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ وَالَّذِینَ كَفَرُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِیمٍ وَعَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا كَانُواْ یَكْفُرُونَ بسوى او است بازگشت شما همگى وعده خدا است به درست هر آینه آغاز كند آفرینش را و سپس برگرداندش تا پاداش دهد آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند به داد و آنان را كه كفر ورزیدند ایشان را است نوشابه‏اى از آب جوشان و عذابى دردناك بدانچه بودند كفر مى‏ورزیدند4_Yیونسإِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ یُدَبِّرُ الأَمْرَ مَا مِن شَفِیعٍ إِلاَّ مِن بَعْدِ إِذْنِهِ ذَلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ همانا پروردگار شما خداوندى است كه آفرید آسمانها و زمین را در شش روز پس استوار شد بر عرش تدبیر كند كار را نیست شفاعت‏كننده مگر پس از رخصتش این است خدا پروردگار شما پس پرستش كنیدش آیا یادآور نمى‏شوید~^)Kیونسأَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَیْنَا إِلَى رَجُلٍ مِّنْهُمْ أَنْ أَنذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُواْ أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِمْ قَالَ الْكَافِرُونَ إِنَّ هَـذَا لَسَاحِرٌ مُّبِینٌ آیا شگفت آمیز شد براى مردم كه وحى نمودیم بسوى مردى از ایشان كه بترسان مردم را و بشارت ده بدانان كه ایمان آوردند كه ایشان را است قدم راستى نزد پروردگارشان گفتند كافران همانا این است جادوگرى آشكار  /  .I~i#Qیونس وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِن قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ وَمَا كَانُواْ لِیُؤْمِنُواْ كَذَلِكَ نَجْزِی الْقَوْمَ الْمُجْرِمِینَ و هر آینه نابود كردیم قرنهائى كه پیش از شما بودند گاهى كه ستم كردند و بیامدشان پیمبرانشان به نشانیها و نبودند كه ایمان آرند بدینسان كیفر دهیم به گروه گنهكاران‏QhOKیونس وَإِذَا مَسَّ الإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَآئِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ یَدْعُنَا إِلَى ضُرٍّ مَّسَّهُ كَذَلِكَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفِینَ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ و هرگاه برسد انسان را سختى بخواند ما را بر پهلو یا نشسته یا ایستاده تا گاهى كه بازكردیم (برگشودیم) از او سختیش را درگذرد چنانكه گوئى نخوانده است ما را بسوى سختى كه بدو رسیده بدینسان بیاراست براى اسراف‏كنندگان آنچه بودند مى‏كردند g%kیونس وَلَوْ یُعَجِّلُ اللّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُم بِالْخَیْرِ لَقُضِیَ إِلَیْهِمْ أَجَلُهُمْ فَنَذَرُ الَّذِینَ لاَ یَرْجُونَ لِقَاءنَا فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ و اگر بشتابد خدا بسوى بدى براى مردم مانند شتافتن ایشان بسوى خوبى هر آینه گذرانده شود سرآمد ایشان پس مى‏گذاریم آنان را كه امید ندارند ملاقات ما را در سركشى خود فرو روندaf -یونس دَعْوَاهُمْ فِیهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَتَحِیَّتُهُمْ فِیهَا سَلاَمٌ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ گفتارشان در آن منزهى تو بار خدایا و درود ایشان است در آن سلام و آخرین گفتارشان آنكه سپاس خداى را پروردگار جهانیان‏e;mیونس إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإِیمَانِهِمْ تَجْرِی مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ همانا آنان كه ایمان آوردند و كارهاى شایسته كردند رهبریشان كند پروردگارشان به ایمانشان روان شود زیرا آنان جویهائى در باغستان نعمتها_dqEیونسأُوْلَـئِكَ مَأْوَاهُمُ النُّارُ بِمَا كَانُواْ یَكْسِبُونَ آنان را جایگاه آتش است بدانچه بودند دست مى‏آوردندjc5یونسإَنَّ الَّذِینَ لاَ یَرْجُونَ لِقَاءنَا وَرَضُواْ بِالْحَیاةِ الدُّنْیَا وَاطْمَأَنُّواْ بِهَا وَالَّذِینَ هُمْ عَنْ آیَاتِنَا غَافِلُونَ همانا آنان كه امید ندارند ملاقات ما را و خوشنود شدند به زندگانى دنیا و دل بدان بستند و آنان كه از آیتهاى ما غفلت دارند   Ho?Iیونسوَمَا كَانَ النَّاسُ إِلاَّ أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُواْ وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ فِیمَا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ و نبودند مردم جز یك ملّت پس اختلاف كردند و اگر نبودند سرنوشتى كه پیشى گرفته است از پروردگار تو همانا داورى مى‏شد میان ایشان در آنچه بودند در آن اختلاف‏كنان‏5nGیونسوَیَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ یَضُرُّهُمْ وَلاَ یَنفَعُهُمْ وَیَقُولُونَ هَـؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ یَعْلَمُ فِی السَّمَاوَاتِ وَلاَ فِی الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِكُونَ و پرستند جز خدا آنچه را نه زیانشان رساند و نه سودى و گویند اینانند شفیعان ما نزد خدا بگو آیا آگهى دهید خدا را بدانچه خود نمى‏داند در آسمانها و نه در زمین منزّه و برتر است او از آنچه شرك مى‏ورزندm9{یونسفَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآیَاتِهِ إِنَّهُ لاَ یُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ پس كیست ستمگرتر از آنكه ببندد بر خدا دروغى را یا تكذیب كند آیتهاى او را همانا رستگار نشوند گنهكاران‏ml Iیونسقُل لَّوْ شَاء اللّهُ مَا تَلَوْتُهُ عَلَیْكُمْ وَلاَ أَدْرَاكُم بِهِ فَقَدْ لَبِثْتُ فِیكُمْ عُمُرًا مِّن قَبْلِهِ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ بگو اگر مى‏خواست خدا نمى‏سرودمش بر شما و نه مى‏آموختمش به شما هر آینه درنگ كردم میان شما عمرى را پیش از آن آیا درنمىیابیدkO-یونسوَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالَ الَّذِینَ لاَ یَرْجُونَ لِقَاءنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَیْرِ هَـذَا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ مَا یَكُونُ لِی أَنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقَاء نَفْسِی إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا یُوحَى إِلَیَّ إِنِّی أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ و هرگاه خوانده شود بر ایشان آیتهاى ما آشكار گویند آنان كه امید ندارند ملاقات ما را بیاور قرآنى غیر از این یا تبدیلش كن بگو نرسد مرا كه تبدیلش كنم از نزد خود پیروى نكنم جز آنچه را وحى شود به سویم همانا مى‏ترسم اگر نافرمانى كنم پروردگارم را از عذاب روزى بزرگ‏CjQ-یونسثُمَّ جَعَلْنَاكُمْ خَلاَئِفَ فِی الأَرْضِ مِن بَعْدِهِم لِنَنظُرَ كَیْفَ تَعْمَلُونَ سپس گردانیدیم شما را جانشینانى در زمین از پس ایشان تا بنگریم چگونه عمل مى‏كنید  [su/یونسفَلَمَّا أَنجَاهُمْ إِذَا هُمْ یَبْغُونَ فِی الأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْیُكُمْ عَلَى أَنفُسِكُم مَّتَاعَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ثُمَّ إِلَینَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ تا گاهى كه رهائیشان داد ناگهان سركشى كنند در زمین به ناحقّ اى مردم جز این نیست كه ستم شما بر خویش كامیابى زندگانى دنیا است پس بسوى ما است بازگشت شما تا آگهیتان دهیم بدانچه بودید مى‏كردید,r#-یونسهُوَ الَّذِی یُسَیِّرُكُمْ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ حَتَّى إِذَا كُنتُمْ فِی الْفُلْكِ وَجَرَیْنَ بِهِم بِرِیحٍ طَیِّبَةٍ وَفَرِحُواْ بِهَا جَاءتْهَا رِیحٌ عَاصِفٌ وَجَاءهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ أُحِیطَ بِهِمْ دَعَوُاْ اللّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ لَئِنْ أَنجَیْتَنَا مِنْ هَـذِهِ لَنَكُونَنِّ مِنَ الشَّاكِرِینَ او است آنكه مى‏برد شما را در دشت و دریا تا گاهى كه باشید در كشتى و روان شود بدیشان با بادى پاك (خوش) و شاد شوند بدان بیایدشان بادى تند و بیایدشان موج از هر سوى و پندارند كه فراگرفته شدند (فروماندند) بخوانند خداى را پاك‏كنندگان دین براى او كه اگر رهائیمان دادى از این هر آینه باشیم از شكرگزاران‏q یونسوَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّكْرٌ فِی آیَاتِنَا قُلِ اللّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا إِنَّ رُسُلَنَا یَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ و هرگاه چشانیم مردم را رحمتى پس از سختى كه بدانان رسیده ناگهان ایشان را است نیرنگى در آیتهاى ما بگو خدا شتابنده‏تر است در نیرنگ همانا فرستادگان ما مى‏نویسند آنچه را نیرنگ كنیدp)Wیونسوَیَقُولُونَ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَیْبُ لِلّهِ فَانْتَظِرُواْ إِنِّی مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِینَ گویند چرا فرود نیاید بر او آیتى از پروردگارش بگو جز این نیست كه ناپیدا از آن خدا است پس منتظر باشید كه مائیم با شما از منتظران‏ % w 7%&xI{یونسوَیَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِیعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِینَ أَشْرَكُواْ مَكَانَكُمْ أَنتُمْ وَشُرَكَآؤُكُمْ فَزَیَّلْنَا بَیْنَهُمْ وَقَالَ شُرَكَآؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِیَّانَا تَعْبُدُونَ و روزى كه گردشان آریم همگى پس گوئیم بدانان كه شرك ورزیدند بر جاى خود ایستید شما و شریكان شما سپس جدائى افكنیم میانشان و گویند شریكان ایشان نبودید شما ما را پرستش‏كنندگان‏Cw3Kیونسوَالَّذِینَ كَسَبُواْ السَّیِّئَاتِ جَزَاء سَیِّئَةٍ بِمِثْلِهَا وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ مَّا لَهُم مِّنَ اللّهِ مِنْ عَاصِمٍ كَأَنَّمَا أُغْشِیَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مِّنَ اللَّیْلِ مُظْلِمًا أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ و آنان كه بدیها كردند كیفر هر بدى همانند آن است و دستخوششان سازد خوارى نیستشان از خدا نگهدارنده‏اى گوئیا پوشیده است رویهاى آنان با پاره‏هائى از شب تار آنانند یاران آتش ایشانند در آن جاودانان‏vIiیونسلِّلَّذِینَ أَحْسَنُواْ الْحُسْنَى وَزِیَادَةٌ وَلاَ یَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلاَ ذِلَّةٌ أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ براى آنان كه نكوئى كردند نكوئى است و فزونى و ننشیند بر چهره‏هاى ایشان گرد پریشانى و نه خوارى آنان یاران بهشتند و در آنند جاودانان‏أَلا إِنَّ أَوْلِیَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ همانا دوستان خدا نیست بر ایشان بیمى و نه اندوهگین شوندtYیونس=وَمَا تَكُونُ فِی شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِن قُرْآنٍ وَلاَ تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلاَّ كُنَّا عَلَیْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِیضُونَ فِیهِ وَمَا یَعْزُبُ عَن رَّبِّكَ مِن مِّثْقَالِ ذَرَّةٍ فِی الأَرْضِ وَلاَ فِی السَّمَاء وَلاَ أَصْغَرَ مِن ذَلِكَ وَلا أَكْبَرَ إِلاَّ فِی كِتَابٍ مُّبِینٍ و نباشى تو در كارى و نه برخوانى از آن قرآنى (خواندنى) را و نكنید كارى را به جز آنكه باشیم بر شما گواه هنگامى كه فرو مى‏روید در آن و پوشیده نماند از پروردگارت سنگینى ذرّه‏اى نه در زمین و نه در آسمان و نه كوچكتر از آن و نه بزرگتر مگر در كتابى است آشكار  R q|b'#یونسKثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَى وَهَارُونَ إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ بِآیَاتِنَا فَاسْتَكْبَرُواْ وَكَانُواْ قَوْمًا مُّجْرِمِینَ سپس برانگیختیم پس از ایشان موسى و هارون را بسوى فرعون و قوم او به آیتهاى ما پس كبر ورزیدند و شدند قومى گنهكاران‏&Y[یونسJثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِ رُسُلاً إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَآؤُوهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا كَانُواْ لِیُؤْمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ بِهِ مِن قَبْلُ كَذَلِكَ نَطْبَعُ عَلَى قُلوبِ الْمُعْتَدِینَ سپس برانگیختیم پس از او پیمبرانى بسوى قومشان پس بیامدندشان به نشانیها پس نبودند كه ایمان آرند بدانچه تكذیب كردند از پیش بدینسان مُهر نهیم بر دلهاى تجاوزكنندگان‏%'yیونسIفَكَذَّبُوهُ فَنَجَّیْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِی الْفُلْكِ وَجَعَلْنَاهُمْ خَلاَئِفَ وَأَغْرَقْنَا الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِینَ پس تكذیبش كردند پس رهانیدیمش و هر كه را با او بود در كشتى و گردانیدیم ایشان را جانشیانى و غرق ساختیم آنان را كه تكذیب كردند آیتهاى ما را پس بنگر چگونه شد فرجام بیم‏دادگان‏7$quیونسHفَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَمَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلاَّ عَلَى اللّهِ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِینَ پس اگر پشت كردید همانا نخواهم از شما پاداشى نیست پاداشم مگر بر خدا و مأمور شدم كه باشم از مسلمانان‏]#=uیونسGوَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَیْكُم مَّقَامِی وَتَذْكِیرِی بِآیَاتِ اللّهِ فَعَلَى اللّهِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْمِعُواْ أَمْرَكُمْ وَشُرَكَاءكُمْ ثُمَّ لاَ یَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَیْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُواْ إِلَیَّ وَلاَ تُنظِرُونِ و بخوان بر ایشان داستان نوح را گاهى كه گفت به قوم خویش اى قوم من اگر گران است بر شما ماندن من و یادآوردن من آیتهاى خدا را پس بر خدا توكّل نمودم پس گردآورید كار خود و شریكان خود را تا نباشد كار شما بر شما اندوهى سپس بگذرانید بسوى من و مهلتم ندهید1"O یونسFمَتَاعٌ فِی الدُّنْیَا ثُمَّ إِلَیْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِیقُهُمُ الْعَذَابَ الشَّدِیدَ بِمَا كَانُواْ یَكْفُرُونَ كامیابى است در دنیا و سپس بسوى ما است بازگشت ایشان پس بچشانیمشان عذاب سخت را بدانچه بودند كفر مى‏ورزیدندu!GیونسEقُلْ إِنَّ الَّذِینَ یَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ لاَ یُفْلِحُونَ بگو همانا آنان كه بندند بر خدا دروغ را رستگار نشوند  f 8 n =^G+J1}یونسUفَقَالُواْ عَلَى اللّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ گفتند بر خدا توكّل كردیم پروردگارا نگردان ما را دستخوش گروه ستمكاران‏z0]یونسTوَقَالَ مُوسَى یَا قَوْمِ إِن كُنتُمْ آمَنتُم بِاللّهِ فَعَلَیْهِ تَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّسْلِمِینَ و گفت موسى اى قوم اگر ایمان آوردید به خدا پس بر او توكل كنید اگر هستید مسلمانان (تسلیم‏شدگان)/AkیونسSفَمَا آمَنَ لِمُوسَى إِلاَّ ذُرِّیَّةٌ مِّن قَوْمِهِ عَلَى خَوْفٍ مِّن فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِمْ أَن یَفْتِنَهُمْ وَإِنَّ فِرْعَوْنَ لَعَالٍ فِی الأَرْضِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفِینَ پس ایمان نیاورد براى موسى جز تیره‏اى از قومش با ترسى از فرعون و كسان او نبادا برآشوبند بر ایشان و همانا فرعون برترى‏جوئى است در زمین و همانا او است از اسراف‏كنندگان‏. یونسRوَیُحِقُّ اللّهُ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ و بپاى مى‏دارد خدا حقّ را به سخنان خویش و اگر چه خوش ندارند گنهكاران‏[-/یونسQفَلَمَّا أَلْقَواْ قَالَ مُوسَى مَا جِئْتُم بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللّهَ سَیُبْطِلُهُ إِنَّ اللّهَ لاَ یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِینَ سپس هنگامى كه افكندند گفت موسى آنچه آوردید جادو است و خدا زود است تباه سازدش همانا خدا راست نیارد كردار تبهكاران را-,1!یونسPفَلَمَّا جَاء السَّحَرَةُ قَالَ لَهُم مُّوسَى أَلْقُواْ مَا أَنتُم مُّلْقُونَ پس گاهى كه آمدند جادوگران گفت بدیشان موسى بیفكنید آنچه را هستید افكنندگان‏F+U/یونسOوَقَالَ فِرْعَوْنُ ائْتُونِی بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِیمٍ و گفت فرعون بیارید مرا به هر جادوگرى دانشمند**EیونسNقَالُواْ أَجِئْتَنَا لِتَلْفِتَنَا عَمَّا وَجَدْنَا عَلَیْهِ آبَاءنَا وَتَكُونَ لَكُمَا الْكِبْرِیَاء فِی الأَرْضِ وَمَا نَحْنُ لَكُمَا بِمُؤْمِنِینَ گفتند آیا آمدى ما را تا برگردانى ما را از آنچه یافتیم بر آن پدران خویش را و باشد براى شما بزرگوارى در زمین و نیستیم ما براى شما باوركنندگان‏o)w_یونسMقَالَ مُوسَى أَتقُولُونَ لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءكُمْ أَسِحْرٌ هَـذَا وَلاَ یُفْلِحُ السَّاحِرُونَ گفت موسى آیا گوئید به حقّ گاهى كه بیامده است شما را آیا جادو است این و رستگار نشوند جادوگران‏#(=یونسLفَلَمَّا جَاءهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ إِنَّ هَـذَا لَسِحْرٌ مُّبِینٌ و هنگامى كه بیامدشان حقّ از نزد ما گفتند همانا این است جادوئى آشكار 9 g[8iEیونس\فَالْیَوْمَ نُنَجِّیكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آیَةً وَإِنَّ كَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ عَنْ آیَاتِنَا لَغَافِلُونَ پس امروز برهانیمت به كالبدت تا باشى براى آنان كه پس از تو آیند نشانه (عبرتى) و همانا بسیارى از مردمند از آیتهاى ما غافلان‏\7cMیونس[آلآنَ وَقَدْ عَصَیْتَ قَبْلُ وَكُنتَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ آیا كنون حالى كه عصیان كردى پیش و بودى از تباهكاران‏X6 یونسZوَجَاوَزْنَا بِبَنِی إِسْرَائِیلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْیًا وَعَدْوًا حَتَّى إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنتُ أَنَّهُ لا إِلِـهَ إِلاَّ الَّذِی آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِیلَ وَأَنَاْ مِنَ الْمُسْلِمِینَ و گذراندیم بنى‏اسرائیل را از دریا پس پیروى كرد ایشان را فرعون و سپاه او به ستم و سركشى تا گاهى كه دریافت او را غرق گفت باور كردم كه نیست خدائى جز آنكه ایمان بدو آوردند بنى‏اسرائیل و منم از مسلمانان (تسلیم‏شدگان)l5=یونسYقَالَ قَدْ أُجِیبَت دَّعْوَتُكُمَا فَاسْتَقِیمَا وَلاَ تَتَّبِعَآنِّ سَبِیلَ الَّذِینَ لاَ یَعْلَمُونَ گفت همانا مستجاب شد دعاى شما پس پایدارى كنید و پیروى نكنید راه آنان را كه نمى‏دانندf4oUیونسXوَقَالَ مُوسَى رَبَّنَا إِنَّكَ آتَیْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلأهُ زِینَةً وَأَمْوَالاً فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا رَبَّنَا لِیُضِلُّواْ عَن سَبِیلِكَ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَى أَمْوَالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَلاَ یُؤْمِنُواْ حَتَّى یَرَوُاْ الْعَذَابَ الأَلِیمَ و گفت موسى پروردگارا همانا دادى فرعون و كسانش را زیورى و مالهائى در زندگانى دنیا تا گمراه كنند از راهت پروردگارا تباه ساز اموال آنان را و ببند دلهاى آنان را كه ایمان نیارند تا بنگرند عذاب دردناك راd3 7یونسWوَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى وَأَخِیهِ أَن تَبَوَّءَا لِقَوْمِكُمَا بِمِصْرَ بُیُوتًا وَاجْعَلُواْ بُیُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ و وحى نمودیم به موسى و برادرش كه برگیرید براى قوم خویش در مصر (شهر) خانه‏هائى و بگردانید خانه‏هاى خویش را قبله و بپاى دارید نماز را و بشارت ده به مؤمنان‏C2W'یونسVوَنَجِّنَا بِرَحْمَتِكَ مِنَ الْقَوْمِ الْكَافِرِینَ و بِرهان ما را به رحمت خود از گروه كافران‏ " e /"y@)Aیونسdوَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَیَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِینَ لاَ یَعْقِلُونَ و نرسد تنى را كه ایمان آرد مگر به دستور خدا و مى‏گرداند پلید را بر آنان كه درنمىیابندm?Sیونسcوَلَوْ شَاء رَبُّكَ لآمَنَ مَن فِی الأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِیعًا أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّى یَكُونُواْ مُؤْمِنِینَ و اگر مى‏خواست پروردگار تو هر آینه ایمان مى‏آوردند آنان كه در زمینند همگى با هم پس آیا تو وامیدارى به ناخواه مردم را كه باشند از مؤمنان‏>S[یونسbفَلَوْلاَ كَانَتْ قَرْیَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِیمَانُهَا إِلاَّ قَوْمَ یُونُسَ لَمَّآ آمَنُواْ كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الخِزْیِ فِی الْحَیَاةَ الدُّنْیَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِینٍ پس چرا نبود شهرى كه ایمان آورد و سود دهدش ایمانش مگر قوم یونس هنگامى كه ایمان آوردند برگشودیم از ایشان عذاب خوارى را در زندگانى دنیا و كامیابیشان دادیم تا سرآمدى‏i= Aیونسaوَلَوْ جَاءتْهُمْ كُلُّ آیَةٍ حَتَّى یَرَوُاْ الْعَذَابَ الأَلِیمَ و اگرچه بیامدشان هر آیتى تا ببینند عذاب دردناك را< iیونس`إِنَّ الَّذِینَ حَقَّتْ عَلَیْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لاَ یُؤْمِنُونَ همانا آنان كه فرود آمد بر ایشان سخن پروردگار تو ایمان نیارندB;Y#یونس_وَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الَّذِینَ كَذَّبُواْ بِآیَاتِ اللّهِ فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِینَ و البته نباش از آنان كه دروغ پنداشتند آیتهاى خدا را كه مى‏شوى از زیانكاران‏o:-)یونس^فَإِن كُنتَ فِی شَكٍّ مِّمَّا أَنزَلْنَا إِلَیْكَ فَاسْأَلِ الَّذِینَ یَقْرَؤُونَ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكَ لَقَدْ جَاءكَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِینَ و اگر هستى در شكّى بدانچه فرستادیم به سویت پس بپرس آنان را كه مى‏خوانند كتاب را پیش از تو همانا بیامد تو را حقّ از پروردگارت پس نباش از شكّ‏كنندگان‏$9a_یونس]وَلَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُواْ حَتَّى جَاءهُمُ الْعِلْمُ إِنَّ رَبَّكَ یَقْضِی بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا كَانُواْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ و همانا جاى دادیم بنى‏اسرائیل را جایگاه راستین و روزیشان دادیم از پاكیزه‏ها پس اختلاف نكردند تا آنكه بیامدشان دانش همانا پروردگار تو داورى كند میان آنان روز قیامت در آنچه بودند در آن اختلاف‏كنان‏ +Y y 6e+!HKoیونسlقُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءكُمُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا یَهْتَدِی لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا وَمَا أَنَاْ عَلَیْكُم بِوَكِیلٍ بگو اى مردم همانا بیامد شما را حقّ از پروردگار شما پس هر كه هدایت شود جز این نیست كه هدایت شود براى خویشتن و هر كه گمراه شود گمراه نشود مگر بر خویش و نیستم من بر شما وكیل‏G)qیونسkوَإِن یَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ كَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن یُرِدْكَ بِخَیْرٍ فَلاَ رَآدَّ لِفَضْلِهِ یُصَیبُ بِهِ مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ و اگر برساندت خدا به رنجى نیست گشاینده براى آن جز او و اگر اراده كند تو را به خیرى نباشد برگرداننده براى فضلش رساندش به هر كه خواهد از بندگان خود و او است آمرزنده مهربان‏F9wیونسjوَلاَ تَدْعُ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ یَنفَعُكَ وَلاَ یَضُرُّكَ فَإِن فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِّنَ الظَّالِمِینَ و نخوان جز خدا آنچه را نه سودى دهدت و نه گزندت رساند كه اگر كنى هر آینه باشى در آن هنگام از ستمكاران‏-E7یونسiوَأَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنِیفًا وَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِینَ و آنكه راست كن روى خود را بسوى دین یكتاپرست و نباش البته از شرك‏ورزندگان‏ODیونسhقُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِی شَكٍّ مِّن دِینِی فَلاَ أَعْبُدُ الَّذِینَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ وَلَـكِنْ أَعْبُدُ اللّهَ الَّذِی یَتَوَفَّاكُمْ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ بگو اى مردم اگر هستید در شكى از آئینم پس نمى‏پرستم آنان را كه مى‏پرستید جز خدا و لیكن پرستش كنم خداوندى را كه دریابد (بمیراند) شما را و مأمور شدم كه باشم از ایمان‏آورندگان‏lCmcیونسgثُمَّ نُنَجِّی رُسُلَنَا وَالَّذِینَ آمَنُواْ كَذَلِكَ حَقًّا عَلَیْنَا نُنجِ الْمُؤْمِنِینَ سپس بِرهانیم پیمبران خود و آنان را كه ایمان آوردند بدینسان حقّى است بر ما كه برهانیم مؤمنان را\B-یونسfفَهَلْ یَنتَظِرُونَ إِلاَّ مِثْلَ أَیَّامِ الَّذِینَ خَلَوْاْ مِن قَبْلِهِمْ قُلْ فَانتَظِرُواْ إِنِّی مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِینَ پس آیا انتظار مى‏كشند جز همانند روزگار آنان را كه گذشتند پیش از ایشان بگو پس منتظر باشید كه منم با شما از منتظران‏#A9یونسeقُلِ انظُرُواْ مَاذَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا تُغْنِی الآیَاتُ وَالنُّذُرُ عَن قَوْمٍ لاَّ یُؤْمِنُونَ بگو بنگرید چیست در آسمانها و زمین و بى‏نیاز نگردانند آیتها و نه بیم‏دادنها از قومى كه ایمان نمى‏آورند q) AqLPهودوَمَا مِن دَآبَّةٍ فِی الأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَیَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِی كِتَابٍ مُّبِینٍ و نیست جنبنده‏اى در زمین مگر بر خدا است روزى او و مى‏داند آرامشگاه و كوچگاه او را هركدام است در كتابى آشكار-O7هودأَلا إِنَّهُمْ یَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِیَسْتَخْفُواْ مِنْهُ أَلا حِینَ یَسْتَغْشُونَ ثِیَابَهُمْ یَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ همانا ایشان برمى تابند سینه‏هاى خود را تا پوشیده دارند از او همانا گاهى كه مى‏پوشند جامه‏هاى خود را مى‏داند آنچه را نهان كنند و آنچه را آشكار سازند كه او دانا است بدانچه در سینه‏ها است‏UNm9هودإِلَى اللّهِ مَرْجِعُكُمْ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ بسوى خدا است بازگشت شما و او است بر هر چیز توانا M7Yهودوَأَنِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ یُمَتِّعْكُم مَّتَاعًا حَسَنًا إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى وَیُؤْتِ كُلَّ ذِی فَضْلٍ فَضْلَهُ وَإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنِّیَ أَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ كَبِیرٍ و آنكه آمرزش خواهید از پروردگار خویش و سپس بازگشت كنید بسوى او تا بهره دهد شما را بهره‏اى نكو تا سرآمدى نامبرده و بدهد به هر صاحب فضلى فضلش را و اگر پشت كردند همانا مى‏ترسم بر شما از عذاب روزى بزرگ‏#L#هودأَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ اللّهَ إِنَّنِی لَكُم مِّنْهُ نَذِیرٌ وَبَشِیرٌ كه پرستش نكنید جز خدا را همانا منم براى شما از نزد او ترساننده و نویددهنده‏%K -هودالَر كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آیَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِن لَّدُنْ حَكِیمٍ خَبِیرٍ كتابى است كه استوار شد آیتهاى آن و سپس تفصیل داده شده است از نزد حكیمى داناlJ_{هودبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏dIkUیونسmوَاتَّبِعْ مَا یُوحَى إِلَیْكَ وَاصْبِرْ حَتَّىَ یَحْكُمَ اللّهُ وَهُوَ خَیْرُ الْحَاكِمِینَ و پیروى كن آنچه را وحى مى‏شود بسوى تو و صبر كن تا حكم كند خدا و او است بهترین حكم‏كنندگان‏ N _NiNWIaهود أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُواْ بِعَشْرِ سُوَرٍ مِّثْلِهِ مُفْتَرَیَاتٍ وَادْعُواْ مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ یا گویند دروغ بسته است آن را بگو بیاورید ده سوره همانند آن دروغ پرداخته و بخوانید هر آن را كه بتوانید جز خدا اگر هستید راستگویان‏aVwGهود فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا یُوحَى إِلَیْكَ وَضَآئِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَن یَقُولُواْ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَیْهِ كَنزٌ أَوْ جَاء مَعَهُ مَلَكٌ إِنَّمَا أَنتَ نَذِیرٌ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ وَكِیلٌ شاید توئى رهاكننده پاره‏اى از آنچه وحى مى‏شود بسوى تو و تنگ شود بدان سینه تو كه گویند چرا بر او فرود نیامد گنجى یا نیامد با او فرشته‏اى جز این نیست كه توئى بیم‏دهنده و خدا است بر هر چیزى وكیل‏UU هود إِلاَّ الَّذِینَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُوْلَـئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِیرٌ مگر آنان كه صبر كردند و عمل صالح نمودند كه آنان را است آمرزش و پاداشى بزرگ‏4TW هود وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاء بَعْدَ ضَرَّاء مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّیِّئَاتُ عَنِّی إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ و اگر چشانیمش نعمتى بعد از رنجى كه بدو رسیده است هر آینه گوید رفت بدیها از من همانا او است شادمان خودستاى‏]S3هود وَلَئِنْ أَذَقْنَا الإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَیَئُوسٌ كَفُورٌ و اگر چشانیم انسان را از خود رحمتى و سپس بگیریمش از او همانا او است نومید ناسپاس‏>Ruهودوَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّیَقُولُنَّ مَا یَحْبِسُهُ أَلاَ یَوْمَ یَأْتِیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِؤُونَ و اگر دور كنیم از ایشان عذاب را تا امّتى شمرده گویند چه بازدارد آن را همانا روزى كه مى‏آید ایشان را نیست برگرداننده از ایشان و فرود آمد بر ایشان آنچه بودند بدان استهزاءكنان‏zQ{uهودوَهُوَ الَّذِی خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِیَبْلُوَكُمْ أَیُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَیَقُولَنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِینٌ و او است آنكه آفرید آسمانها و زمین را در شش روز و بود عرش او بر آب تا بیازماید شما را كدامیك نكوترید در كردار و اگر گوئى شمائید برانگیختگان پس از مرگ هر آینه گویند آنان كه كفر ورزیدند نیست این جز جادوئى آشكار S L TS?]{هودالَّذِینَ یَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَیَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ آنان كه بازدارند از راه خدا و خواهندش كج و ایشانند به آخرت كافران‏:\ eهودوَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أُوْلَـئِكَ یُعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ وَیَقُولُ الأَشْهَادُ هَـؤُلاء الَّذِینَ كَذَبُواْ عَلَى رَبِّهِمْ أَلاَ لَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِینَ و كیست ستمگرتر از آنكه ببندد بر خدا دروغى را آنان عرض شوند بر پروردگار خویش و گویند گواهان اینانند آنان كه دروغ گفتند بر پروردگار خویش همانا لعنت خدا باد بر ستمگران‏6[35هودأَفَمَن كَانَ عَلَى بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَیَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إَمَامًا وَرَحْمَةً أُوْلَـئِكَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَن یَكْفُرْ بِهِ مِنَ الأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلاَ تَكُ فِی مِرْیَةٍ مِّنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یُؤْمِنُونَ آیا آنكه بر روشنائى است از پروردگار خود و از پیش آید گواهى از آن و پیش از آن است كتاب موسى پیشوا و رحمتى ایشان ایمان آرند بدان و آنكه كفر ورزد بدان از احزاب آتش است وعده‏گاه او پس نباش در شكى از آن همانا آن است حقّ از پروردگار تو لیكن بیشتر مردم ایمان نمى‏آورند:Z}sهودأُوْلَـئِكَ الَّذِینَ لَیْسَ لَهُمْ فِی الآخِرَةِ إِلاَّ النَّارُ وَحَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِیهَا وَبَاطِلٌ مَّا كَانُواْ یَعْمَلُونَ آنانند كه نیست ایشان را در آخرت جز آتش و تباه است آنچه ساختند در آن و ناچیز است آنچه بودند مى‏كردند4Y]هودمَن كَانَ یُرِیدُ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا وَزِینَتَهَا نُوَفِّ إِلَیْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِیهَا وَهُمْ فِیهَا لاَ یُبْخَسُونَ آنان كه خواهان زندگانى دنیا و زیور آنند تمام دهیم بدیشان كردار ایشان را در آن و ایشان در آن كم داده نشوندxXYهودفَإِن لَّمْ یَسْتَجِیبُواْ لَكُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّمَا أُنزِلِ بِعِلْمِ اللّهِ وَأَن لاَّ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ پس اگر نپذیرفتند از شما بدانید كه آنچه فرستاده شده است به علم خدا است و آنكه نیست خدائى جز او پس آیا هستید شما اسلام‏آورندگان‏  W Ne{هودفَقَالَ الْمَلأُ الَّذِینَ كَفَرُواْ مِن قِوْمِهِ مَا نَرَاكَ إِلاَّ بَشَرًا مِّثْلَنَا وَمَا نَرَاكَ اتَّبَعَكَ إِلاَّ الَّذِینَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِیَ الرَّأْیِ وَمَا نَرَى لَكُمْ عَلَیْنَا مِن فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كَاذِبِینَ پس گفتند گروهى كه كفر ورزیدند از قومش نمى‏بینیمت جز بشرى همانند خویش و نمى‏بینیم تو را كه پیرویت كرده‏اند جز آنان كه فرومایگان ما هستند نخستین بار و نمى‏بینیم شما را بر ما برتریى بلكه مى‏پنداریم شما را دروغگویان‏"dKuهودأَن لاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ اللّهَ إِنِّیَ أَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ أَلِیمٍ كه پرستش نكنید جز خدا را كه مى‏ترسم بر شما از عذاب روزى دردناك‏c#wهودوَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ إِنِّی لَكُمْ نَذِیرٌ مُّبِینٌ و همانا فرستادیم نوح را بسوى قومش كه منم براى شما ترساننده آشكارbWAهودمَثَلُ الْفَرِیقَیْنِ كَالأَعْمَى وَالأَصَمِّ وَالْبَصِیرِ وَالسَّمِیعِ هَلْ یَسْتَوِیَانِ مَثَلاً أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ مثَل دو گروه مانند كور و كر و بینا و شنوا است آیا یكسانند در مثَل آیا یادآور نمى‏شویدpaKهودإِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَأَخْبَتُواْ إِلَى رَبِّهِمْ أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ الجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ همانا آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند و زارى كردند بسوى پروردگار خویش آنانند یاران بهشت ایشانند در آن جاودانان‏6`Wهودلاَ جَرَمَ أَنَّهُمْ فِی الآخِرَةِ هُمُ الأَخْسَرُونَ ناگزیر آنانند در آخرت زیانمندتران‏6_Sهودأُوْلَـئِكَ الَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ یَفْتَرُونَ آنانند كه زیان كردند خویشتن را و گم شد از ایشان آنچه بودند دروغ مى‏بستندk^qaهودأُولَـئِكَ لَمْ یَكُونُواْ مُعْجِزِینَ فِی الأَرْضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِیَاء یُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ مَا كَانُواْ یَسْتَطِیعُونَ السَّمْعَ وَمَا كَانُواْ یُبْصِرُونَ آنان نیستند به عجزآرندگان در زمین و نیستشان جز خدا دوستانى افزوده شود براى ایشان عذاب نبودند بتوانند شنیدن را و نبودند كه ببینند " r B"slIهود"وَلاَ یَنفَعُكُمْ نُصْحِی إِنْ أَرَدتُّ أَنْ أَنصَحَ لَكُمْ إِن كَانَ اللّهُ یُرِیدُ أَن یُغْوِیَكُمْ هُوَ رَبُّكُمْ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ و سود ندهد شما را اندرز من اگر خواهم شما را اندرز دهم اگر خواهد گمراهتان كند او است پروردگار شما و بسوى او بازگردانیده شوید%k!%هود!قَالَ إِنَّمَا یَأْتِیكُم بِهِ اللّهُ إِن شَاء وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ گفت جز این نیست كه آورد شما را بدان خدا اگر خواهد و نیستید شما به عجزآرندگان‏=jA5هود قَالُواْ یَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتَنِا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ گفتند اى نوح همانا با ما ستیزه كردى پس فزون كردى ستیزه ما را پس بیاور ما را آنچه به ما وعده دهى اگر هستى از راستگویان‏i;Mهودوَلاَ أَقُولُ لَكُمْ عِندِی خَزَآئِنُ اللّهِ وَلاَ أَعْلَمُ الْغَیْبَ وَلاَ أَقُولُ إِنِّی مَلَكٌ وَلاَ أَقُولُ لِلَّذِینَ تَزْدَرِی أَعْیُنُكُمْ لَن یُؤْتِیَهُمُ اللّهُ خَیْرًا اللّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِی أَنفُسِهِمْ إِنِّی إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِینَ و نمى‏گویم به شما كه نزد من است گنجهاى خدا و ندانم ناپیدا را و نگویم كه منم فرشته و نمى‏گویم بدانان كه به خوارى نگرد دیدگان شما هرگز ندهد خدا بدیشان خیرى خدا داناتر است بدانچه در دلهاى آنان است كه مى‏باشم در آن هنگام از ستمكاران‏"h1هودوَیَا قَوْمِ مَن یَنصُرُنِی مِنَ اللّهِ إِن طَرَدتُّهُمْ أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ و اى قوم من كه مرا یارى مى‏كند از خدا اگر برانمشان آیا یادآور نمى‏شوید;gcهودوَیَا قَوْمِ لا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مَالاً إِنْ أَجْرِیَ إِلاَّ عَلَى اللّهِ وَمَآ أَنَاْ بِطَارِدِ الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّهُم مُّلاَقُو رَبِّهِمْ وَلَـكِنِّیَ أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ و اى قوم من نخواهم از شما بر آن مالى را نیست پاداشم جز بر خدا و نیستم دوركننده آنان كه ایمان آوردند همانا ایشانند ملاقات‏كننده پروردگار خویش لیكن بینم شما را گروهى كه نمى‏دانید f{هودقَالَ یَا قَوْمِ أَرَأَیْتُمْ إِن كُنتُ عَلَى بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّیَ وَآتَانِی رَحْمَةً مِّنْ عِندِهِ فَعُمِّیَتْ عَلَیْكُمْ أَنُلْزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمْ لَهَا كَارِهُونَ گفت اى قوم من آیا دیده‏اید كه اگر باشم من بر روشنائى از پروردگار خود و بداد مرا رحمتى از نزدش پس پوشیده شد بر شما آیا وامیدارم شما بر آن حالى كه هستید آنرا ناخوش‏دارندگان‏ 1n #G1t=cهود*وَهِیَ تَجْرِی بِهِمْ فِی مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَى نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِی مَعْزِلٍ یَا بُنَیَّ ارْكَب مَّعَنَا وَلاَ تَكُن مَّعَ الْكَافِرِینَ و آن روان بود بدیشان در موجى همانند كوه‏ها و برخواند نوح فرزند خود را و بود بر كنارى كه‏اى پسرك من سوار شو با ما و نباش با كافران‏psweهود)وَقَالَ ارْكَبُواْ فِیهَا بِسْمِ اللّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّی لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ گفت سوار شوید در آن با نام خدا روان شدنش و لنگر انداختنش همانا پروردگار من است آمرزنده مهربان‏Orm-هود(حَتَّى إِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِیهَا مِن كُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَأَهْلَكَ إِلاَّ مَن سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلاَّ قَلِیلٌ تا گاهى كه بیامد امر ما و بجوشید تنور گفتیم بار كن در آن از هركدام دو جفت را و خاندان خویش را مگر آنكه بر او پیشى گرفته است سخن و آنان را كه ایمان آوردند و ایمان نیاورده بود با او جز اندكى‏Aq]!هود'فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن یَأْتِیهِ عَذَابٌ یُخْزِیهِ وَیَحِلُّ عَلَیْهِ عَذَابٌ مُّقِیمٌ زود است بدانید كه را آید عذابى كه خوار سازدش و فرود آید بر او عذابى جایگزین‏Lp[9هود&وَیَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَیْهِ مَلأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُواْ مِنْهُ قَالَ إِن تَسْخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ و مى‏ساخت كشتى را و هرگاه بر او گذشتى گروهى از قومش مسخره‏اش گرفتندى گفت اگر ما را مسخره كنید همانا ما شما را مسخره كنیم چنانكه بودید شما مسخره مى‏كردیدo3هود%وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْیُنِنَا وَوَحْیِنَا وَلاَ تُخَاطِبْنِی فِی الَّذِینَ ظَلَمُواْ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ و بساز كشتى را به دیدگان ما و وحى ما و سخن نگوى با من در باره آنان كه ستم كردند همانا ایشانند غرق‏شدگان‏%nSsهود$وَأُوحِیَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَن یُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلاَّ مَن قَدْ آمَنَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ یَفْعَلُونَ و وحى شد بسوى نوح كه هرگز ایمان نیارند از قومت جز آنان كه ایمان آوردند پس آزرده نشو از آنچه مى‏كنندm)oهود#أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَیْتُهُ فَعَلَیَّ إِجْرَامِی وَأَنَاْ بَرِیءٌ مِّمَّا تُجْرَمُونَ یا گویند دروغ بسته است آن را بگو اگر دروغش بسته باشم بر من است گناهم و بیزارم از آنچه شما گناه كنید  W }AT?{O+هود1تِلْكَ مِنْ أَنبَاء الْغَیْبِ نُوحِیهَا إِلَیْكَ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلاَ قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَـذَا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِینَ این از خبرهاى ناپیدا است كه وحى مى‏فرستیمش به سویت و نبوده‏اى كه بدانى آنها را تو و نه قومت پیش از این پس بردبار شو همانا فرجام است از آن پرهیزكاران‏nzcuهود0قِیلَ یَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلاَمٍ مِّنَّا وَبَركَاتٍ عَلَیْكَ وَعَلَى أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ یَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِیمٌ گفته شد اى نوح فرودآى با آرامشى از ما و بركتهائى بر تو و بر ملتهائى از آنان كه با تو هستند و ملتهائى كه زود است بهره‏مندشان گردانیم و سپس برسد ایشان را از ما عذابى دردناك‏iy Cهود/قَالَ رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَیْسَ لِی بِهِ عِلْمٌ وَإِلاَّ تَغْفِرْ لِی وَتَرْحَمْنِی أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِینَ گفت پروردگارا پناه برم به تو كه بپرسمت آنچه را نباشد مرا دانشى بدان و اگر نیامرزى مرا و رحم نكنى بر من باشم از زیانكاران‏8xysهود.قَالَ یَا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ فَلاَ تَسْأَلْنِ مَا لَیْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّی أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِینَ گفت اى نوح نیست او از خاندان تو و همانا او كردارى است ناشایست پس نپرس مرا آنچه نیستت بدان دانشى همانا اندرزت گویم تا نباشى از نادانان‏VwSUهود-وَنَادَى نُوحٌ رَّبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابُنِی مِنْ أَهْلِی وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِینَ و خواند نوح پروردگار خود را پس گفت پروردگارا همانا پسرم از خاندان من است و هر آینه وعده تو حقّ است و توئى بهترین حكم‏كنندگان‏0vweهود,وَقِیلَ یَا أَرْضُ ابْلَعِی مَاءكِ وَیَا سَمَاء أَقْلِعِی وَغِیضَ الْمَاء وَقُضِیَ الأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِیِّ وَقِیلَ بُعْداً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ و گفته شد اى زمین فروخور آب خویش را و اى آسمان بس كن و فرونشست آب و گذشت كار و استوار شد بر جودى و گفته شد دور باد براى گروه ستمگران‏quCهود+قَالَ سَآوِی إِلَى جَبَلٍ یَعْصِمُنِی مِنَ الْمَاء قَالَ لاَ عَاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ إِلاَّ مَن رَّحِمَ وَحَالَ بَیْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِینَ گفت زود است پناه برم به كوهى كه نگه داردم از آب گفت نیست نگهدارنده‏اى امروز از امر خدا مگر آن را كه رحم كرده است و حایل شد میان ایشان موج پس شد از غرق‏شدگان‏ , .bg839هود9فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقَدْ أَبْلَغْتُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَیْكُمْ وَیَسْتَخْلِفُ رَبِّی قَوْمًا غَیْرَكُمْ وَلاَ تَضُرُّونَهُ شَیْئًا إِنَّ رَبِّی عَلَىَ كُلِّ شَیْءٍ حَفِیظٌ پس اگر پشت كردند همانا ابلاغ كردم به شما آنچه را بدان فرستاده شدم بسوى شما و برگیرد به جاى شما پروردگار من قومى را غیر از شما و گزندش نرسانید به چیزى همانا پروردگار من است بر همه چیز نگهبان‏{Uهود8إِنِّی تَوَكَّلْتُ عَلَى اللّهِ رَبِّی وَرَبِّكُم مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا إِنَّ رَبِّی عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ همانا توكل كردم بر خدا پروردگار من و پروردگار شما نیست جنبنده‏اى جز آنكه او است گیرنده پیشانیش پروردگار من است بر راهى راست‏EW/هود7مِن دُونِهِ فَكِیدُونِی جَمِیعًا ثُمَّ لاَ تُنظِرُونِ جز خدا پس آهنگ من كنید همگى و سپس مهلتم ندهیدw aهود6إِن نَّقُولُ إِلاَّ اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوَءٍ قَالَ إِنِّی أُشْهِدُ اللّهِ وَاشْهَدُواْ أَنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ نگوئیم جز آنكه گرفته است تو را برخى از خدایان ما به بدى گفت همانا گواه گیرم خدا را و گواه باشید شما كه بیزارم از آنچه شرك مى‏ورزیدHa+هود5قَالُواْ یَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَیِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِكِی آلِهَتِنَا عَن قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِینَ گفتند اى هود نیاوردى ما را نشانیى و نیستیم ما ترك‏كننده خدایان خود به گفتار تو و نیستیم ما به تو ایمان‏آورندگان‏p~!;هود4وَیَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ یُرْسِلِ السَّمَاء عَلَیْكُم مِّدْرَارًا وَیَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَى قُوَّتِكُمْ وَلاَ تَتَوَلَّوْاْ مُجْرِمِینَ و اى قوم من آمرزش جوئید از پروردگار خود سپس بازگشت كنید بسوى او تا فرستد آسمان را بر شما ریزاریز و بیفزاید شما را نیروئى بر نیرویتان و پشت نكنید گنهكاران‏}%cهود3یَا قَوْمِ لا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِنْ أَجْرِیَ إِلاَّ عَلَى الَّذِی فَطَرَنِی أَفَلاَ تَعْقِلُونَ اى قوم من نخواهم از شما بر آن مزدى را نیست مزد من جز بر آنكه مرا آفریده است پس آیا بخرد نمىیابیدP|u'هود2وَإِلَى عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَیْرُهُ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ مُفْتَرُونَ و بسوى عاد برادر ایشان هود را گفت اى قوم من پرستش كنید خدا را نیست شما را خداوندى جز او نیستید شما جز دروغ‏آوران‏ #* q "#x )Cهود@وَیَا قَوْمِ هَـذِهِ نَاقَةُ اللّهِ لَكُمْ آیَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِی أَرْضِ اللّهِ وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَیَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِیبٌ و اى قوم من این است اشتر خدا براى شما آیتى پس بگذاریدش بچرد در زمین خدا و گردش نگردید به بدى كه برگیرد شما را عذابى نزدیك‏ #aهود?قَالَ یَا قَوْمِ أَرَأَیْتُمْ إِن كُنتُ عَلَى بَیِّنَةً مِّن رَّبِّی وَآتَانِی مِنْهُ رَحْمَةً فَمَن یَنصُرُنِی مِنَ اللّهِ إِنْ عَصَیْتُهُ فَمَا تَزِیدُونَنِی غَیْرَ تَخْسِیرٍ گفت اى قوم من آیا دیده‏اید كه اگر بر رهبرئى از پروردگار خود باشم و آمده باشد مرا از او رحمتى پس كه مرا یارى دهد از خدا اگر نافرمانیش كنم پس نیفزائید مرا جز زیانكارى‏wUهود>قَالُواْ یَا صَالِحُ قَدْ كُنتَ فِینَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هَـذَا أَتَنْهَانَا أَن نَّعْبُدَ مَا یَعْبُدُ آبَاؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِی شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَیْهِ مُرِیبٍ گفتند اى صالح همانا امیدوارى ما بودى پیش از این آیا نهى كنى ما را از آنكه پرستیم آنچه را مى‏پرستند پدران ما و مائیم در شكى از آنچه خوانیمان بدان به ریب‏افكننده‏[mEهود=وَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَیْرُهُ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِیهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّی قَرِیبٌ مُّجِیبٌ و بسوى ثمود برادر ایشان صالح را گفت اى قوم من پرستش كنید خدا را نیست شما را خدائى جز او پدید آورده است شما را از زمین و استعمار كرده است شما را در آن پس استغفار كنید او را سپس بازگشت كنید بسوى او كه پروردگار من نزدیك است و پذیرنده‏l#1هود<وَأُتْبِعُواْ فِی هَـذِهِ الدُّنْیَا لَعْنَةً وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ أَلا إِنَّ عَادًا كَفَرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ و پیرو شدند در این دنیا لعنتى را و در روز قیامت همانا عاد كفر ورزیدند به پروردگار خویش همانا دور باد براى عاد قوم هود5%Aهود;وَتِلْكَ عَادٌ جَحَدُواْ بِآیَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْاْ رُسُلَهُ وَاتَّبَعُواْ أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ و اینك عاد انكار كردند آیتهاى پروردگار خود را و نافرمانى كردند پیمبران او را و پیروى كردند فرمان هر فرمانده خیره‏سرى راRm3هود:وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّیْنَا هُودًا وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَنَجَّیْنَاهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِیظٍ و هنگامى كه بیامد امر ما رهانیدیم هود را و آنان كه ایمان آوردند با او به رحمتى از ما و رهائیشان دادیم از عذابى انبوه‏ T j ?   PTLwهودJفَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِیمَ الرَّوْعُ وَجَاءتْهُ الْبُشْرَى یُجَادِلُنَا فِی قَوْمِ لُوطٍ تا گاهى كه برفت از ابراهیم ترس و بیامدش مژده مى‏ستیزد با ما در باره قوم لوط(egهودIقَالُواْ أَتَعْجَبِینَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ رَحْمَتُ اللّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَیْكُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ إِنَّهُ حَمِیدٌ مَّجِیدٌ گفتند آیا شگفت مانى از كار خدا رحمت خدا و بركتهاى او بر شما خاندان است همانا او است ستوده ارجمندvYهودHقَالَتْ یَا وَیْلَتَى أَأَلِدُ وَأَنَاْ عَجُوزٌ وَهَـذَا بَعْلِی شَیْخًا إِنَّ هَـذَا لَشَیْءٌ عَجِیبٌ گفت اى واى آیا بزایم و منم پیرى ناتوان و این است شوهر من پیرى فرتوت همانا این است چیزى شگفت‏?sهودGوَامْرَأَتُهُ قَآئِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَقَ وَمِن وَرَاء إِسْحَقَ یَعْقُوبَ و زنش ایستاده بود پس خندید پس مژده دادیمش به اسحق و از پس اسحق یعقوب‏|-GهودFفَلَمَّا رَأَى أَیْدِیَهُمْ لاَ تَصِلُ إِلَیْهِ نَكِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیفَةً قَالُواْ لاَ تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمِ لُوطٍ و هنگامى كه دید دستهاشان نمى‏رسد بسوى آن ناشناسشان گرفت و برداشت از ایشان بیمى گفتند نترس كه ما فرستاده شدیم بسوى قوم لوط2_هودEوَلَقَدْ جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِیمَ بِالْبُـشْرَى قَالُواْ سَلاَمًا قَالَ سَلاَمٌ فَمَا لَبِثَ أَن جَاء بِعِجْلٍ حَنِیذٍ و همانا آمدند فرستادگان ما ابراهیم را به مژده گفتند سلام گفت سلام پس درنگ ناكرده بیاورد گوساله بریان‏xmهودDكَأَن لَّمْ یَغْنَوْاْ فِیهَا أَلاَ إِنَّ ثَمُودَ كَفرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْدًا لِّثَمُودَ چنانكه گوئى سكونت نگزیده‏اند در آنها همانا ثمود كفر ورزیدند به پروردگار خویش همانا دور باد براى ثمود' EهودCوَأَخَذَ الَّذِینَ ظَلَمُواْ الصَّیْحَةُ فَأَصْبَحُواْ فِی دِیَارِهِمْ جَاثِمِینَ و بگرفت آنان را كه ستم كردند خروشى پس شدند در خانه‏هاى خود مُردگان‏; ]هودBفَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّیْنَا صَالِحًا وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَمِنْ خِزْیِ یَوْمِئِذٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِیُّ الْعَزِیزُ تا هنگامى كه بیامد امر ما رهانیدیم صالح را و آنان كه ایمان آوردند با او به رحمتى از ما و از خوارىِ آن روز همانا پروردگار تو است نیرومند دادستان‏S #هودAفَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُواْ فِی دَارِكُمْ ثَلاَثَةَ أَیَّامٍ ذَلِكَ وَعْدٌ غَیْرُ مَكْذُوبٍ پس پى كردند آن را پس گفت كامیاب مانید در خانه خود سه روز این است وعده نادروغ‏ y9 hyk IهودSمُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ وَمَا هِیَ مِنَ الظَّالِمِینَ بِبَعِیدٍ نشاندارانى نزد پروردگار تو و نیست آن از ستمگران دور,=هودRفَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِیَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّیلٍ مَّنضُودٍ تا گاهى كه بیامد امر ما گردانیدیم روى آن را زیر آن و باریدیم بر آن سنگهائى از سِجّیل (سنگ گِل) به رشته‏كشیده‏ECهودQقَالُواْ یَا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن یَصِلُواْ إِلَیْكَ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّیْلِ وَلاَ یَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ إِلاَّ امْرَأَتَكَ إِنَّهُ مُصِیبُهَا مَا أَصَابَهُمْ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَلَیْسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ گفتند اى لوط مائیم فرستادگان پروردگار تو هرگز نرسند به تو پس كوچ كن با خاندان خود در پاره‏اى از شب و روى برنگرداند از شما هیچكس جز زن تو كه وى را رسنده است آنچه ایشان را رسد همانا وعده‏گاه آنان بامداد است آیا نیست بامداد نزدیك‏}هودPقَالَ لَوْ أَنَّ لِی بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِی إِلَى رُكْنٍ شَدِیدٍ گفت كاش مرا بر شما نیروئى مى‏بود یا پناه مى‏بردم به پایگاهى سخت‏CgهودOقَالُواْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا لَنَا فِی بَنَاتِكَ مِنْ حَقٍّ وَإِنَّكَ لَتَعْلَمُ مَا نُرِیدُ گفتند تو دانى نیست ما را در دختران تو كامى و هر آینه مى‏دانى ما چه خواهیم‏W3هودNوَجَاءهُ قَوْمُهُ یُهْرَعُونَ إِلَیْهِ وَمِن قَبْلُ كَانُواْ یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ قَالَ یَا قَوْمِ هَـؤُلاء بَنَاتِی هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ فِی ضَیْفِی أَلَیْسَ مِنكُمْ رَجُلٌ رَّشِیدٌ و بیامدندش قومش مى‏شتافتند بسوى او و از پیش بودند مى‏كردند بدیها را گفت اى قوم اینك دخترانم پاكیزه‏ترند براى شما پس بترسید خدا را و خوارم نسازید در میهمانانم آیا نیست در شما مردى خردمند-هودMوَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِیءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هَـذَا یَوْمٌ عَصِیبٌ و هنگامى كه آمد فرستادگان ما لوط را به رنج شد از ایشان و تنگ آمدش بدیشان تاب و توان و گفت این است روزى سخت (خشم‏آگین)?{هودLیَا إِبْرَاهِیمُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا إِنَّهُ قَدْ جَاء أَمْرُ رَبِّكَ وَإِنَّهُمْ آتِیهِمْ عَذَابٌ غَیْرُ مَرْدُودٍ اى ابراهیم درگذر از این همانا بیامد امر پروردگار تو و همانا آینده است ایشان را عذابى نابازگردانیده‏C?CهودKإِنَّ إِبْرَاهِیمَ لَحَلِیمٌ أَوَّاهٌ مُّنِیبٌ همانا ابراهیم بردبارى است نالانى است زارى‏كنان‏ )  tk)>#sهودYوَیَا قَوْمِ لاَ یَجْرِمَنَّكُمْ شِقَاقِی أَن یُصِیبَكُم مِّثْلُ مَا أَصَابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صَالِحٍ وَمَا قَوْمُ لُوطٍ مِّنكُم بِبَعِیدٍ و اى قوم به گناه نیندازد شما را مخالفت من تا برسد شما را مانند آنچه رسیده است قوم نوح را یا قوم هود را یا قوم صالح را و نیست قوم لوط از شما دور"EAهودXقَالَ یَا قَوْمِ أَرَأَیْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىَ بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّی وَرَزَقَنِی مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا وَمَا أُرِیدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَى مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ إِنْ أُرِیدُ إِلاَّ الإِصْلاَحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِیقِی إِلاَّ بِاللّهِ عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَیْهِ أُنِیبُ گفت اى قوم من آیا دیده‏اید كه اگر باشم بر نشانه‏اى از پروردگارم و روزیم دهد از خویش روزئى نیكو و نخواهم مخالفت كنم شما را بسوى آنچه شما را از آن نهى مى‏كنم نخواهم جز كارساختن (درست كردن) را هر چه توانم نیست موفق داشتم جز با خدا بر او تكیه نمودم و بسوى او زارى كنم‏K!هودWقَالُواْ یَا شُعَیْبُ أَصَلاَتُكَ تَأْمُرُكَ أَن نَّتْرُكَ مَا یَعْبُدُ آبَاؤُنَا أَوْ أَن نَّفْعَلَ فِی أَمْوَالِنَا مَا نَشَاء إِنَّكَ لَأَنتَ الْحَلِیمُ الرَّشِیدُ گفتند اى شعیب آیا نمازت فرمانت دهد كه رها كنیم آنچه را مى‏پرستیدند پدران ما یا آنكه كنیم در مالهاى خود هر آنچه خواهیم همانا توئى بردبار خردمند< [هودVبَقِیَّةُ اللّهِ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ وَمَا أَنَاْ عَلَیْكُم بِحَفِیظٍ بازمانده خدا بهتر است براى شما اگر هستید مؤمنان و نیستم من بر شما نگهبان‏n/)هودUوَیَا قَوْمِ أَوْفُواْ الْمِكْیَالَ وَالْمِیزَانَ بِالْقِسْطِ وَلاَ تَبْخَسُواْ النَّاسَ أَشْیَاءهُمْ وَلاَ تَعْثَوْاْ فِی الأَرْضِ مُفْسِدِینَ و اى قوم تمام دهید پیمانه و ترازو را به داد و كم ندهید به مردم چیزهاى ایشان را و نكوشید (نتازید) در زمین تباهكاران‏g#هودTوَإِلَى مَدْیَنَ أَخَاهُمْ شُعَیْبًا قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَیْرُهُ وَلاَ تَنقُصُواْ الْمِكْیَالَ وَالْمِیزَانَ إِنِّیَ أَرَاكُم بِخَیْرٍ وَإِنِّیَ أَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ مُّحِیطٍ و بسوى مَدیَن برادر ایشان شُعیب را گفت اى قوم من پرستش كنید خدا را نیست شما را خداوندى جز او و كم ندهید پیمانه و ترازو را همانا بینم شما را در خوشى و ترسم بر شما از عذاب روزى فراگیرنده‏  l _l5Gc,sOهودbیَقْدُمُ قَوْمَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ پیشوا شود قوم خویش را روز قیامت پس درآوردشان در آتش و چه زشت آبشخورى است فرود آمده بر آن‏C+qهودaإِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاتَّبَعُواْ أَمْرَ فِرْعَوْنَ وَمَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِیدٍ بسوى فرعون و كسانش پس پیروى كردند امر فرعون را و نیست امر فرعون رهنمون‏j*u[هود`وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآیَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِینٍ و همانا فرستادیم موسى را به آیتهاى ما و فرمانروائى آشكار3)5-هود_كَأَن لَّمْ یَغْنَوْاْ فِیهَا أَلاَ بُعْدًا لِّمَدْیَنَ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ چنانكه گوئى نبوده‏اند در آن هرگز همانا دور باد براى مَدین چنانكه دور شدند ثمودs()9هود^وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّیْنَا شُعَیْبًا وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مَّنَّا وَأَخَذَتِ الَّذِینَ ظَلَمُواْ الصَّیْحَةُ فَأَصْبَحُواْ فِی دِیَارِهِمْ جَاثِمِینَ و هنگامى كه بیامد امر ما رهانیدیم شعیب را و آنان كه ایمان آوردند با او به رحمتى از ما و بگرفت آنان را كه ستم كردند خروشى پس شدند در خانه‏هاى خویش مُردگان‏x' cهود]وَیَا قَوْمِ اعْمَلُواْ عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّی عَامِلٌ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن یَأْتِیهِ عَذَابٌ یُخْزِیهِ وَمَنْ هُوَ كَاذِبٌ وَارْتَقِبُواْ إِنِّی مَعَكُمْ رَقِیبٌ و اى قوم عمل كنید با توانائى خویش كه منم عمل‏كننده زود است بدانید كه را آید عذابى كه خوار سازدش و كیست آنكه او است دروغگوى و چشم به راه باشید كه منم با شما چشم به راه‏ &}هود\قَالَ یَا قَوْمِ أَرَهْطِی أَعَزُّ عَلَیْكُم مِّنَ اللّهِ وَاتَّخَذْتُمُوهُ وَرَاءكُمْ ظِهْرِیًّا إِنَّ رَبِّی بِمَا تَعْمَلُونَ مُحِیطٌ گفت اى قوم آیا كسان من عزیزترند نزد شما از خدا و برگرفتید او را از پس خویش به پشت افكنده همانا پروردگار من است بدانچه مى‏كنید فراگیرنده‏>%gهود[قَالُواْ یَا شُعَیْبُ مَا نَفْقَهُ كَثِیرًا مِّمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَاكَ فِینَا ضَعِیفًا وَلَوْلاَ رَهْطُكَ لَرَجَمْنَاكَ وَمَا أَنتَ عَلَیْنَا بِعَزِیزٍ گفتند اى شعیب درنمىیابیم بسیارى از آنچه گوئى و همانا بینیمت میان ما ناتوان و اگر نبودند كسان تو هر آینه سنگسارت مى‏كردیم و نیستى تو بر ما برترN$;]هودZوَاسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّی رَحِیمٌ وَدُودٌ و استغفار كنید پروردگار خویش را پس توبه كنید بسوى او همانا پروردگار من است مهربانى دوست‏دار  w6=iهودlوَأَمَّا الَّذِینَ سُعِدُواْ فَفِی الْجَنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ عَطَاء غَیْرَ مَجْذُوذٍ و اما آنان كه نیكبخت شدند پس در بهشت جاودانند در آن مادامى كه آسمانها و زمین است جز آنچه خواهد پروردگار تو بخششى نابریده یا بیكران‏.5Cهودkخَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا یُرِیدُ جاودانند در آن مادامى كه آسمانها است و زمین جز آنچه خواهد پروردگار تو كه پروردگار تو كننده است آنچه را خواهد)4#+هودjفَأَمَّا الَّذِینَ شَقُواْ فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیهَا زَفِیرٌ وَشَهِیقٌ پس آنان كه بدبخت شدند در آتش ایشان را است در آن آه و ناله (آهى كه برآید و فرو رود))3A هودiیَوْمَ یَأْتِ لاَ تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَسَعِیدٌ روزى كه آید سخن نگوید كسى جز به رخصت او پس از ایشان است بدبخت و نیكبخت‏&27هودhوَمَا نُؤَخِّرُهُ إِلاَّ لِأَجَلٍ مَّعْدُودٍ و پس نیندازیمش مگر تا سرآمدى شمرده‏K1Y9هودgإِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الآخِرَةِ ذَلِكَ یَوْمٌ مَّجْمُوعٌ لَّهُ النَّاسُ وَذَلِكَ یَوْمٌ مَّشْهُودٌ همانا در این است آیتى براى آن كه بترسد عذاب آخرت را این است روزى كه گردآورده شود براى آن مردم و این است روزى گواهى شده‏|0uهودfوَكَذَلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِیَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِیمٌ شَدِیدٌ و بدینسان گرفتن پروردگار تو گاهى كه گرفت شهرها را حالى كه ستمكار بودند همانا گرفتن او است دردناك سخت‏%/i]هودeوَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَـكِن ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِی یَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ مِن شَیْءٍ لِّمَّا جَاء أَمْرُ رَبِّكَ وَمَا زَادُوهُمْ غَیْرَ تَتْبِیبٍ و ستم نكردیم بر ایشان و لیكن ستم كردند خویش را پس بى‏نیاز نكرد از ایشان خدایانشان كه مى‏خواندند جز خدا به چیزى گاهى كه بیامد امر پروردگار تو و نیفزودشان جز تباهى‏.#هودdذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْقُرَى نَقُصُّهُ عَلَیْكَ مِنْهَا قَآئِمٌ وَحَصِیدٌ این از داستان شهرها است كه مى‏سرائیم بر تو از آنها است ایستاده و درویده‏9-Wهودcوَأُتْبِعُواْ فِی هَـذِهِ لَعْنَةً وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ و پیرو شدند در این لعنتى را و روز قیامت چه زشت است میهمانان پذیرائى‏شده‏  G >p >i)هودtفَلَوْلاَ كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ أُوْلُواْ بَقِیَّةٍ یَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِی الأَرْضِ إِلاَّ قَلِیلاً مِّمَّنْ أَنجَیْنَا مِنْهُمْ وَاتَّبَعَ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مَا أُتْرِفُواْ فِیهِ وَكَانُواْ مُجْرِمِینَ پس چرا نبود از قرنهاى پیش از شما بازماندگانى كه نهى كنند از تباه‏كارى در زمین مگر كمى از آنان كه نجات دادیم از ایشان و پیروى كردند ستمگران آنچه را كامرانى نمودند در آن و شدند بزهكاران‏L=k)هودsوَاصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ و صبر كن كه خدا تباه نكند پاداش نكوكاران راk<!1هودrوَأَقِمِ الصَّلاَةَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ ذَلِكَ ذِكْرَى لِلذَّاكِرِینَ و بپاى دار نماز را هر دو سر روز و پاره‏هائى از شب همانا خوبیها مى‏برند بدیها را این است یادآوردنى براى یادآرندگان‏J; هودqوَلاَ تَرْكَنُواْ إِلَى الَّذِینَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِیَاء ثُمَّ لاَ تُنصَرُونَ و نگروید بسوى آنان كه ستم كردند كه مى‏رسد شما را آتش و نمى‏باشد شما را جز خدا دوستانى و سپس یارى نمى‏شوید:yهودpفَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلاَ تَطْغَوْاْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ پس پایدار باش چنانكه مأمور شدى و آنان كه توبه كردند با تو و سركشى نكنید كه او بدانچه مى‏كنید بینا است‏9{هودoوَإِنَّ كُـلاًّ لَّمَّا لَیُوَفِّیَنَّهُمْ رَبُّكَ أَعْمَالَهُمْ إِنَّهُ بِمَا یَعْمَلُونَ خَبِیرٌ و هر كدام را هر آینه بپردازد بدیشان پروردگار تو كردارهاى ایشان را همانا او است بدانچه مى‏كنند آگاه‏h8Uwهودnوَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِیهِ وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَفِی شَكٍّ مِّنْهُ مُرِیبٍ و همانا دادیم به موسى كتاب را پس اختلاف شد در آن و اگر نبود سخنى كه پیش گرفته است از پروردگار تو هر آینه قضاوت مى‏شد میان ایشان و همانا ایشانند در شكى از آن به ریب افكننده‏I7m!هودmفَلاَ تَكُ فِی مِرْیَةٍ مِّمَّا یَعْبُدُ هَـؤُلاء مَا یَعْبُدُونَ إِلاَّ كَمَا یَعْبُدُ آبَاؤُهُم مِّن قَبْلُ وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ نَصِیبَهُمْ غَیْرَ مَنقُوصٍ پس نباش در تردیدى از آنچه مى‏پرستند اینان نمى‏پرستند مگر چنانكه پرستیدند پدران ایشان از پیش و همانا پردازنده‏ایم بدیشان بهره ایشان را ناكاسته‏ ^ d l Cv66B^`I3یوسفنَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ هَـذَا الْقُرْآنَ وَإِن كُنتَ مِن قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِینَ ما مى‏خوانیم بر تو بهترین داستانها را بدانچه وحى فرستادیم بسوى تو این قرآن را و هر چند بوده‏اى پیش از آن از غافلان‏pHSیوسفإِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ همانا فرستادیمش خواندنیى به زبان تازى شاید بخرد یابید G #oیوسفالر تِلْكَ آیَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِینِ این است آیتهاى كتاب آشكاراnF_{یوسفبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏وَقَالَ لِفِتْیَانِهِ اجْعَلُواْ بِضَاعَتَهُمْ فِی رِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ یَعْرِفُونَهَا إِذَا انقَلَبُواْ إِلَى أَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ و گفت به جوانان خود بگذارید كالاى ایشان را در بارهاى ایشان باشد بشناسندش گاهى كه بازگردند بسوى خاندان خود شاید بازگردند ایشان‏gi]یوسف=قَالُواْ سَنُرَاوِدُ عَنْهُ أَبَاهُ وَإِنَّا لَفَاعِلُونَ گفتند زود است بفریبیم از او پدرش را همانا مائیم كنندگان‏ یوسف<فَإِن لَّمْ تَأْتُونِی بِهِ فَلاَ كَیْلَ لَكُمْ عِندِی وَلاَ تَقْرَبُونِ پس اگر نیاوریدم بدو نه پیمایشى باشد شما را نزد من و نه به من نزدیك شوید3?یوسف;وَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ قَالَ ائْتُونِی بِأَخٍ لَّكُم مِّنْ أَبِیكُمْ أَلاَ تَرَوْنَ أَنِّی أُوفِی الْكَیْلَ وَأَنَاْ خَیْرُ الْمُنزِلِینَ و هنگامى كه بست بار ایشان را گفت بیارید مرا برادرى كه شما را است از پدر شما آیا نبینید كه تمام مى‏دهم پیمانه را و منم بهترین میزبانان (فرودآرندگان)K?Oیوسف:وَجَاء إِخْوَةُ یُوسُفَ فَدَخَلُواْ عَلَیْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ و آمدند برادران یوسف پس بر او درآمدند پس بشناخت آنان را و بودند ایشان او را ناشناسندگان‏$%یوسف9وَلَأَجْرُ الآخِرَةِ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ آمَنُواْ وَكَانُواْ یَتَّقُونَ و همانا پاداش آخرت بهتر است براى آنان كه ایمان آوردند و بودند پرهیز مى‏كردند  h V i;یوسفEوَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَى یُوسُفَ آوَى إِلَیْهِ أَخَاهُ قَالَ إِنِّی أَنَاْ أَخُوكَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ و هنگامى كه درآمدند بر یوسف جاى داد نزد خود برادر خود را گفت همانا منم برادر تو پس اندوهگین مباش بدانچه بودند مى‏كردند= }uیوسفDوَلَمَّا دَخَلُواْ مِنْ حَیْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُم مَّا كَانَ یُغْنِی عَنْهُم مِّنَ اللّهِ مِن شَیْءٍ إِلاَّ حَاجَةً فِی نَفْسِ یَعْقُوبَ قَضَاهَا وَإِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِّمَا عَلَّمْنَاهُ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُونَ و هنگامى كه درآمدند بدانسان كه فرمود ایشان را پدرشان نبود كه بى‏نیاز كند از ایشان از خدا چیزى مگر خواسته‏اى را در دل یعقوب كه برآوردش و همانا او است دانشمندى بدانچه بیاموختیمش و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانند  یوسفCوَقَالَ یَا بَنِیَّ لاَ تَدْخُلُواْ مِن بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُواْ مِنْ أَبْوَابٍ مُّتَفَرِّقَةٍ وَمَا أُغْنِی عَنكُم مِّنَ اللّهِ مِن شَیْءٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَعَلَیْهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ و گفت اى فرزندان من درون نشوید از یك در و درآئید از درهاى پراكنده و بى‏نیاز نگردانم شما را از خدا به چیزى نیست حكم جز آن خدا بر او توكل كردم و بر او توكّل‏كنند توكّل‏كنندگان‏{E)یوسفBقَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّى تُؤْتُونِ مَوْثِقًا مِّنَ اللّهِ لَتَأْتُنَّنِی بِهِ إِلاَّ أَن یُحَاطَ بِكُمْ فَلَمَّا آتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللّهُ عَلَى مَا نَقُولُ وَكِیلٌ گفت نفرستمش با شما تا دهیدم گروگانى از خدا كه بیاریدش بسوى من مگر آنكه فراگرفته شوید و هنگامى كه دادندش گروگان خود را گفت خدا است بر آنچه گوئیم وكیل‏ یوسفAوَلَمَّا فَتَحُواْ مَتَاعَهُمْ وَجَدُواْ بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَیْهِمْ قَالُواْ یَا أَبَانَا مَا نَبْغِی هَـذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَیْنَا وَنَمِیرُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَانَا وَنَزْدَادُ كَیْلَ بَعِیرٍ ذَلِكَ كَیْلٌ یَسِیرٌ و هنگامى كه برگشودند بار خویش را دیدند كالاى خود را كه بازگردانیده شده است بسوى ایشان گفتند اى پدر چه مى‏خواهیم اینك كالاى ما برگردانیده شد بسوى ما و خوراك دهیم خاندان خویش را و نگهداریم برادر خویش را و بیفزائیم پیمایش اشترى را این است پیمایشى اندك‏ b ' a Z,bFqیوسفNقَالُواْ یَا أَیُّهَا الْعَزِیزُ إِنَّ لَهُ أَبًا شَیْخًا كَبِیرًا فَخُذْ أَحَدَنَا مَكَانَهُ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِینَ گفتند اى عزیز همانا او را پدرى است پیرى فرتوت پس برگیر یكى از ما را به جاى او كه مى‏بینیم تو را از نكوكاران‏-QیوسفMقَالُواْ إِن یَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَّهُ مِن قَبْلُ فَأَسَرَّهَا یُوسُفُ فِی نَفْسِهِ وَلَمْ یُبْدِهَا لَهُمْ قَالَ أَنتُمْ شَرٌّ مَّكَانًا وَاللّهُ أَعْلَمْ بِمَا تَصِفُونَ گفتند اگر بدزدد همانا دزدیده است برادرى او را پیش پس نهانش داشت یوسف در دل خود و فاش ننمودش براى آنان گفت شما بدترید در جایگاه و خدا داناتر است بدانچه مى‏ستایید#GwیوسفLفَبَدَأَ بِأَوْعِیَتِهِمْ قَبْلَ وِعَاء أَخِیهِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَهَا مِن وِعَاء أَخِیهِ كَذَلِكَ كِدْنَا لِیُوسُفَ مَا كَانَ لِیَأْخُذَ أَخَاهُ فِی دِینِ الْمَلِكِ إِلاَّ أَن یَشَاء اللّهُ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مِّن نَّشَاء وَفَوْقَ كُلِّ ذِی عِلْمٍ عَلِیمٌ پس آغاز كرد به بارهاى آنان پیش از بار برادر خویش سپس درآوردش از بار برادر خویش بدینگونه تدبیر كردیم براى یوسف نمى‏رسید او را كه برگیرد برادرش را در كیش شاه جز آنكه خدا خواهد بالا بریم پایه‏هاى هركه را خواهیم و بر بالاى هر دانشورى است دانشمندEcیوسفKقَالُواْ جَزَآؤُهُ مَن وُجِدَ فِی رَحْلِهِ فَهُوَ جَزَاؤُهُ كَذَلِكَ نَجْزِی الظَّالِمِینَ گفتند كیفر او هركه یافت شود در بار اوست كیفرش بدینگونه كیفر دهیم ستمكاران‏:A+یوسفJقَالُواْ فَمَا جَزَآؤُهُ إِن كُنتُمْ كَاذِبِینَ گفتند پس چیست كیفر او اگر باشید دروغگویان‏duKیوسفIقَالُواْ تَاللّهِ لَقَدْ عَلِمْتُم مَّا جِئْنَا لِنُفْسِدَ فِی الأَرْضِ وَمَا كُنَّا سَارِقِینَ گفتند به خدا سوگند شما مى‏دانید ما نیامدیم تا تبهكارى كنیم در زمین و نبوده‏ایم دزدان‏ZaKیوسفHقَالُواْ نَفْقِدُ صُوَاعَ الْمَلِكِ وَلِمَن جَاء بِهِ حِمْلُ بَعِیرٍ وَأَنَاْ بِهِ زَعِیمٌ گفتند گم كردیم پیمانه (جام) شاه را و هركه آن را آورد برایش بار اشترى است و منم بدان ضامن‏C W'یوسفGقَالُواْ وَأَقْبَلُواْ عَلَیْهِم مَّاذَا تَفْقِدُونَ گفتند و بازگشتند بسوى آنان چه چیز گم كردید uیوسفFفَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَایَةَ فِی رَحْلِ أَخِیهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَیَّتُهَا الْعِیرُ إِنَّكُمْ لَسَارِقُونَ و هنگامى كه بست بار ایشان را گذارد جام را میان بار برادر خویش پس بانگ برآورد بانگ‏دهنده‏اى كه‏اى كاروان همانا شمائید دزدى‏كنندگان‏ q ;fsQیوسفVقَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّی وَحُزْنِی إِلَى اللّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ گفت جز این نیست كه شكوه اندوه و فسردگى خویش را به خدا برم و مى‏دانم از خدا آنچه نمى‏دانید]y9یوسفUقَالُواْ تَالله تَفْتَأُ تَذْكُرُ یُوسُفَ حَتَّى تَكُونَ حَرَضًا أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِینَ گفتند به خدا ترك نكنى یاد كردن یوسف را تا بیمارى فسرده گردى یا بشوى از نابودشدگان‏|QیوسفTوَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ یَا أَسَفَى عَلَى یُوسُفَ وَابْیَضَّتْ عَیْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِیمٌ و روى برتافت از ایشان و گفت دریغ بر یوسف و سفید شد دیدگان او از اندوه و بود به اندوه گلوگیرu-5یوسفSقَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِیلٌ عَسَى اللّهُ أَن یَأْتِیَنِی بِهِمْ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْعَلِیمُ الْحَكِیمُ گفت بلكه آراست براى شما دلهاى شما امرى را پس شكیبائى نكو است امید است خدا بیاوردم به هر دو با هم كه او است داناى حكیم‏l5یوسفRوَاسْأَلِ الْقَرْیَةَ الَّتِی كُنَّا فِیهَا وَالْعِیْرَ الَّتِی أَقْبَلْنَا فِیهَا وَإِنَّا لَصَادِقُونَ و بپرس شهرى را كه در آن بودیم و كاروانى را كه در آن آمدیم و همانا مائیم راستگویان‏z1;یوسفQارْجِعُواْ إِلَى أَبِیكُمْ فَقُولُواْ یَا أَبَانَا إِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ وَمَا شَهِدْنَا إِلاَّ بِمَا عَلِمْنَا وَمَا كُنَّا لِلْغَیْبِ حَافِظِینَ بازگردید بسوى پدر خویش پس بگوئید اى پدر همانا فرزندت دزدید و گواهى ندهیم جز بدانچه دانستیم و نیستیم ناپیدا را نگهبان‏j[qیوسفPفَلَمَّا اسْتَیْأَسُواْ مِنْهُ خَلَصُواْ نَجِیًّا قَالَ كَبِیرُهُمْ أَلَمْ تَعْلَمُواْ أَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ أَخَذَ عَلَیْكُم مَّوْثِقًا مِّنَ اللّهِ وَمِن قَبْلُ مَا فَرَّطتُمْ فِی یُوسُفَ فَلَنْ أَبْرَحَ الأَرْضَ حَتَّىَ یَأْذَنَ لِی أَبِی أَوْ یَحْكُمَ اللّهُ لِی وَهُوَ خَیْرُ الْحَاكِمِینَ پس هنگامى كه نومید شدند از او جدا شدند رازگویان گفت بزرگ ایشان آیا ندانستید كه پدر شما بگرفت بر شما گروگانى از خدا و از پیش چه كوتاهى كردید در باره یوسف پس ترك نكنم زمین را هرگز تا رخصتم دهد پدرم یا حكم كند خدا براى من و اوست بهترین حكمرانان‏ یوسفOقَالَ مَعَاذَ اللّهِ أَن نَّأْخُذَ إِلاَّ مَن وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِندَهُ إِنَّـآ إِذًا لَّظَالِمُونَ گفت پناه برم به خدا كه بگیریم جز آن را كه یافتیم كالاى خویش را به نزدش كه مائیم در آن هنگام از ستمگران‏ M qQrM5%U یوسف_قَالُواْ تَاللّهِ إِنَّكَ لَفِی ضَلاَلِكَ الْقَدِیمِ گفتند به خدا توئى در گمراهى پیشین‏h$}Kیوسف^وَلَمَّا فَصَلَتِ الْعِیرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّی لَأَجِدُ رِیحَ یُوسُفَ لَوْلاَ أَن تُفَنِّدُونِ و هنگامى كه بار نهاد كاروان گفت پدر ایشان همانا مىیابم بوى یوسف را اگر نه كم خردم خوانید#5Qیوسف]اذْهَبُواْ بِقَمِیصِی هَـذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِی یَأْتِ بَصِیرًا وَأْتُونِی بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِینَ ببرید جامه مرا این پس بیفكنیدش بر روى پدرم تا بینا گردد و بیارید مرا به خانواده خود همگى‏P"o)یوسف\قَالَ لاَ تَثْرَیبَ عَلَیْكُمُ الْیَوْمَ یَغْفِرُ اللّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ گفت نیست نكوهشى بر شما امروز بیامرزد شما را خدا و او است مهربانترین مهربانان‏!+یوسف[قَالُواْ تَاللّهِ لَقَدْ آثَرَكَ اللّهُ عَلَیْنَا وَإِن كُنَّا لَخَاطِئِینَ گفتند به خدا برگزیده است خدا تو را بر ما و همانا بودیم ما تباهكاران‏q +/یوسفZقَالُواْ أَإِنَّكَ لَأَنتَ یُوسُفُ قَالَ أَنَاْ یُوسُفُ وَهَـذَا أَخِی قَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَیْنَا إِنَّهُ مَن یَتَّقِ وَیِصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ گفتند مگر توئى یوسف گفت من یوسفم و این است برادرم كه خدا منّت نهاد بر ما بدرستى هركه پرهیزكارى كند و شكیبا شود همانا خدا تباه نگرداند پاداش نكوكاران را!9یوسفYقَالَ هَلْ عَلِمْتُم مَّا فَعَلْتُم بِیُوسُفَ وَأَخِیهِ إِذْ أَنتُمْ جَاهِلُونَ گفت آیا دانستید چه كردید به یوسف و برادرش هنگامى كه بودید نادانان‏H)_یوسفXفَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَیْهِ قَالُواْ یَا أَیُّهَا الْعَزِیزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَیْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَیْنَآ إِنَّ اللّهَ یَجْزِی الْمُتَصَدِّقِینَ پس هنگامى كه درآمدند بر او گفتند اى عزیز رسید به ما و خاندان ما رنج و آوردیم كالائى ناچیز پس پركن براى ما پیمانه را و تصدق كن بر ما كه خدا پاداش دهد به تصدق‏كنندگان‏%?یوسفWیَا بَنِیَّ اذْهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن یُوسُفَ وَأَخِیهِ وَلاَ تَیْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِنَّهُ لاَ یَیْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ اى فرزندان من بروید پس جستجو كنید از یوسف و برادرش و نومید نشوید از روح خدا همانا نومید نشوند از روح خدا جز گروه كافران‏  ! XL,IGیوسفfذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْغَیْبِ نُوحِیهِ إِلَیْكَ وَمَا كُنتَ لَدَیْهِمْ إِذْ أَجْمَعُواْ أَمْرَهُمْ وَهُمْ یَمْكُرُونَ این از داستانهاى ناپیدا است كه وحى فرستیم بسوى تو و نبودى نزد ایشان گاهى كه گردآوردند كار خویش را حالى كه نیرنگ مى‏ساختندD+iیوسفeرَبِّ قَدْ آتَیْتَنِی مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِی مِن تَأْوِیلِ الأَحَادِیثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَنتَ وَلِیِّی فِی الدُّنُیَا وَالآخِرَةِ تَوَفَّنِی مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ پروردگارا همانا دادِیَم از پادشاهى و آموختِیَم از تعبیر خوابها اى پدیدآرنده آسمانها و زمین توئى دوست من در دنیا و آخرت دریاب مرا مسلمان و پیوسته دار مرا با شایستگان‏}*O#یوسفdوَرَفَعَ أَبَوَیْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّواْ لَهُ سُجَّدًا وَقَالَ یَا أَبَتِ هَـذَا تَأْوِیلُ رُؤْیَایَ مِن قَبْلُ قَدْ جَعَلَهَا رَبِّی حَقًّا وَقَدْ أَحْسَنَ بَی إِذْ أَخْرَجَنِی مِنَ السِّجْنِ وَجَاء بِكُم مِّنَ الْبَدْوِ مِن بَعْدِ أَن نَّزغَ الشَّیْطَانُ بَیْنِی وَبَیْنَ إِخْوَتِی إِنَّ رَبِّی لَطِیفٌ لِّمَا یَشَاء إِنَّهُ هُوَ الْعَلِیمُ الْحَكِیمُ و برآورد پدر و مادر خویش را بر تخت و بیفتادند برایش سجده كنان و گفت اى پدر این است تعبیر خوابم از پیش كه گردانیدش پروردگارم راست و همانا به من نكوئى كرد هنگامى كه برونم آورد از زندان و بیاورد شما را از بیابان پس از آنكه آشوب كرد شیطان میان من و برادرانم همانا پروردگار من لطیف (بخشنده) است آنچه را خواهد همانا او است داناى حكیم‏)%uیوسفcفَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَى یُوسُفَ آوَى إِلَیْهِ أَبَوَیْهِ وَقَالَ ادْخُلُواْ مِصْرَ إِن شَاء اللّهُ آمِنِینَ و هنگامى كه درآمدند بر یوسف كشید در بر خود پدر و مادرش را و گفت به مصر درآئید اگر خدا خواهد آسودگان‏+(+#یوسفbقَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّیَ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ گفت بزودى آمرزش خواهم براى شما از پروردگار خود همانا او است آمرزنده مهربان‏'+یوسفaقَالُواْ یَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِینَ گفتند اى پدر ما آمرزش خواه براى ما گناهان ما را كه بودیم لغزشكاران‏x&9/یوسف`فَلَمَّا أَن جَاء الْبَشِیرُ أَلْقَاهُ عَلَى وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِیرًا قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّی أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ و هنگامى كه آمد مژده‏رسان بیفكندش بر روى او پس برگشت بینا گفت آیا نگفتم به شما كه مى‏دانم از خدا آنچه را نمى‏دانید U  UM4یوسفnحَتَّى إِذَا اسْتَیْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُواْ جَاءهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّیَ مَن نَّشَاء وَلاَ یُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِینَ تا هنگامى كه نومید شدند فرستادگان و پنداشتند كه دروغ گفته شدند بیامدشان یارى ما پس نجات دهیم هركه را خواهیم و برنگردد خشم ما از گروه گنهكاران‏p3;یوسفmوَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلاَّ رِجَالاً نُّوحِی إِلَیْهِم مِّنْ أَهْلِ الْقُرَى أَفَلَمْ یَسِیرُواْ فِی الأَرْضِ فَیَنظُرُواْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَدَارُ الآخِرَةِ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ اتَّقَواْ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ و نفرستادیم پیش از تو جز مردانى كه وحى فرستادیم بسوى آنان از اهل شهرها پس آیا نمى‏گردند در زمین تا بنگرند چگونه بود فرجام آنان كه پیش از ایشان بودند و همانا خانه آخرت بهتر است براى آنان كه پرهیز كنند آیا بخرد نمىیابیدQ2 یوسفlقُلْ هَـذِهِ سَبِیلِی أَدْعُو إِلَى اللّهِ عَلَى بَصِیرَةٍ أَنَاْ وَمَنِ اتَّبَعَنِی وَسُبْحَانَ اللّهِ وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِكِینَ بگو اینك راه من مى‏خوانم بسوى خدا بر بینائى من و هر كه پیرویم كند و منزه است خدا و نیستم من از شرك‏ورزان‏71] یوسفkأَفَأَمِنُواْ أَن تَأْتِیَهُمْ غَاشِیَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللّهِ أَوْ تَأْتِیَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لاَ یَشْعُرُونَ پس آیا ایمن شدند كه بیایدشان فراگیرنده‏اى از شكنجه خدا یا بیایدشان ساعت ناگهان حالى كه درنیابند ایشان‏0{یوسفjوَمَا یُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللّهِ إِلاَّ وَهُم مُّشْرِكُونَ و ایمان نیارند بیشتر ایشان به خدا مگر آنكه ایشانند شرك‏ورزندگان‏\/-یوسفiوَكَأَیِّن مِّن آیَةٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ یَمُرُّونَ عَلَیْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ بسا نشانهائى در آسمان و زمین كه مى‏گذرند بر آنها و ایشانند از آن روى‏گردانان‏ .9Yیوسفhوَمَا تَسْأَلُهُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِینَ و نپرسشان بر آن مزدى نیست آن مگر یادآوریى براى جهانیان‏\-YWیوسفgوَمَا أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِینَ و نیستند بیشتر مردم و هر چند آرزومند باشى باوركنندگان‏  > # r:wiرعدوَفِی الأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ وَجَنَّاتٌ مِّنْ أَعْنَابٍ وَزَرْعٌ وَنَخِیلٌ صِنْوَانٌ وَغَیْرُ صِنْوَانٍ یُسْقَى بِمَاء وَاحِدٍ وَنُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَى بَعْضٍ فِی الأُكُلِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ و در زمین است بخشهائى نزدیك به هم و باغهائى از انگورها و كشتزار و درختان خرما رسته از یك بن و نارسته از یك بن كه آبیارى مى‏شود به یك آب و برترى نهیم پاره‏اى از آنها را بر پاره‏اى در خوراك همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه بخرد دریابندI9!mرعدوَهُوَ الَّذِی مَدَّ الأَرْضَ وَجَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ وَأَنْهَارًا وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ جَعَلَ فِیهَا زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهَارَ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ و او است آنكه گسترانید زمین را و نهاد در آن لنگرها و جویهائى و از همه میوه‏ها نهاد در آن دو جفت مى‏پوشاند شب را به روز همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه اندیشه كنندI8}رعداللّهُ الَّذِی رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ یَجْرِی لأَجَلٍ مُّسَمًّى یُدَبِّرُ الأَمْرَ یُفَصِّلُ الآیَاتِ لَعَلَّكُم بِلِقَاء رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ خدا است آنكه بیافراشت آسمانها را بى‏ستونى كه بینیدش سپس استوار شد بر عرش و رام كرد مهر و ماه را هر كدام روانند تا سرآمدى نامبرده مى‏پردازد كار را تفصیل دهد آیتها را شاید شما به ملاقات پروردگار خویش یقین آرید(7 ckرعدالمر تِلْكَ آیَاتُ الْكِتَابِ وَالَّذِیَ أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ الْحَقُّ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یُؤْمِنُونَ این است آیتهاى كتاب و آنچه فرستاده شد بسوى تو از پروردگار تو حق است و لیكن بیشتر مردم باور ندارندl6_{رعدبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏>5w}یوسفoلَقَدْ كَانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُوْلِی الأَلْبَابِ مَا كَانَ حَدِیثًا یُفْتَرَى وَلَـكِن تَصْدِیقَ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَتَفْصِیلَ كُلَّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ همانا بوده است در داستانهاى ایشان عبرتى براى خردمندان نیست داستانى دروغ پرداخته و لیكن گواهى آنچه پیش روى او است و تفصیل همه چیز و هدایت و رحمتى براى گروه ایمان‏آورندگان‏ B "pB1AWرعد لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِّن بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ وَإِذَا أَرَادَ اللّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلاَ مَرَدَّ لَهُ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَالٍ او را است پیاپى آیندگانى از پیش رویش و از پشت سرش كه نگه میدارندش از امر خدا همانا خدا دگرگون نكند آنچه را به گروهى است تا دگرگون سازند آنچه را كه در خود آنان است و هرگاه بخواهد خدا بر گروهى بدى پس نیست بازگشتى براى آن و نیست ایشان را جز او سرپرستى‏*@=رعد سَوَاء مِّنكُم مَّنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَن جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّیْلِ وَسَارِبٌ بِالنَّهَارِ یكسان است از شما آنكه نهان كند گفتار را و آنكه آشكار سازدش و آنكه نهان است در شب و به كار خویش اندر است در روزG?g#رعد عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ الْكَبِیرُ الْمُتَعَالِ داناى نهان و آشكار آن بزرگ عالى‏جایگاه‏.>K رعداللّهُ یَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنثَى وَمَا تَغِیضُ الأَرْحَامُ وَمَا تَزْدَادُ وَكُلُّ شَیْءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ خدا داند آنچه بارور شود هر ماده‏اى و آنچه فروبرند زهدانها و آنچه بیفزایند و هر چیزى است نزد او به اندازه‏R=OQرعدوَیَقُولُ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَوْلآ أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ و گویند آنان كه كفر ورزیدند چرا فرود نیاید بر او آیتى از پروردگارش جز این نیست كه توئى بیم‏دهنده و هر گروهى را است راهنمائى‏.<mkرعدوَیَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّیِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَقَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِمُ الْمَثُلاَتُ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِّلنَّاسِ عَلَى ظُلْمِهِمْ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِیدُ الْعِقَابِ و شتاب خواهند از تو به بدى پیش از خوبى حالى كه گذشت است پیش از ایشان شكنجه‏ها و همانا پروردگار تو آمرزشگر است براى مردم بر ستمگریشان و همانا پروردگار تو است سخت شكنجه‏R;w)رعدوَإِن تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَئِذَا كُنَّا تُرَابًا أَئِنَّا لَفِی خَلْقٍ جَدِیدٍ أُوْلَـئِكَ الَّذِینَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ وَأُوْلَئِكَ الأَغْلاَلُ فِی أَعْنَاقِهِمْ وَأُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدونَ و اگر شگفت مانى پس شگفت است گفتار ایشان كه آیا گاهى كه خاك شویم آیا به راستى مائیم در آفرینشى نوین آنانند كه كفر ورزیدند به پروردگار خود و آنانند كه زنجیرها به گردنهاى ایشان است و آنانند یاران آتش ایشانند در آن جاودانان‏  | 6F35رعدقُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ قُلِ اللّهُ قُلْ أَفَاتَّخَذْتُم مِّن دُونِهِ أَوْلِیَاء لاَ یَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْ نَفْعًا وَلاَ ضَرًّا قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الأَعْمَى وَالْبَصِیرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِی الظُّلُمَاتُ وَالنُّورُ أَمْ جَعَلُواْ لِلّهِ شُرَكَاء خَلَقُواْ كَخَلْقِهِ فَتَشَابَهَ الْخَلْقُ عَلَیْهِمْ قُلِ اللّهُ خَالِقُ كُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ بگو كیست پروردگار آسمانها و زمین بگو خدا بگو پس آیا برگرفتید جز او دوستانى كه دارا نیستند براى خویشتن سود و نه زیانى را بگو آیا یكسانند كور و بینا یا آیا یكسانند تاریكیها و روشنائى یا قرار دادند براى خدا شریكانى كه بیافریدند همانند آفرینش او پس مشتبه شده است آفرینش بر ایشان بگو خدا است آفریننده همه چیز و او است یكتاى چیرگى‏جوى‏Eiرعدوَلِلّهِ یَسْجُدُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَظِلالُهُم بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ و براى خدا سجده كنند آنان كه در آسمانها و زمینند خواه و ناخواه و سایه‏هاى آنان در بامداد و شامها_D?{رعدلَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ لاَ یَسْتَجِیبُونَ لَهُم بِشَیْءٍ إِلاَّ كَبَاسِطِ كَفَّیْهِ إِلَى الْمَاء لِیَبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهِ وَمَا دُعَاء الْكَافِرِینَ إِلاَّ فِی ضَلاَلٍ وى را است دعوت حق و آنان را كه خوانند جز او اجابت نكنندشان به چیزى مگر مانند گشاینده دستهاى خویش بسوى آب تا برسد به دهانش و نیست رسنده بدان و نیست دعوت كافران مگر در گمراهى‏JCuرعد وَیُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلاَئِكَةُ مِنْ خِیفَتِهِ وَیُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَیُصِیبُ بِهَا مَن یَشَاء وَهُمْ یُجَادِلُونَ فِی اللّهِ وَهُوَ شَدِیدُ الْمِحَالِ و درود گوید رعد به سپاس او و فرشتگان از بیمش و بفرستد صاعقه‏ها را تا برساند آنها را به هر كه خواهد و مى‏ستیزند در خدا و او است سخت‏نیرو2BOرعد هُوَ الَّذِی یُرِیكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَیُنْشِىءُ السَّحَابَ الثِّقَالَ و او است آنكه بنماید به شما برق را بیمى و امیدى و پدید آرد ابرهاى سنگین‏  6C;L[رعدوَالَّذِینَ صَبَرُواْ ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلاَنِیَةً وَیَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ و آنان كه شكیبائى گزیدند براى روى پروردگار خود و بپا داشتند نماز را و دادند از آنچه روزیشان دادیم نهان و آشكارا و دور كنند به خوبى بدى را آنان را است فرجام آن سراى‏K' رعدوَالَّذِینَ یَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَیَخَافُونَ سُوءَ الحِسَابِ و آنان كه پیوند كنند آنچه را خدا فرموده است كه پیوند شود و بترسند پروردگار خویش را و بترسند از زشتى حساب‏YJ/رعدالَّذِینَ یُوفُونَ بِعَهْدِ اللّهِ وَلاَ یِنقُضُونَ الْمِیثَاقَ آنان كه وفا كنند به عهد خدا و نشكنند پیمان راvIk}رعدأَفَمَن یَعْلَمُ أَنَّمَا أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَى إِنَّمَا یَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ آیا آنكه مى‏داند كه آنچه فرستاده شده است بسوى تو از پروردگارت حق است مانند آن است كه او كور است جز این نیست كه یادآور شوند خداوندان خردهاzH/Aرعدلِلَّذِینَ اسْتَجَابُواْ لِرَبِّهِمُ الْحُسْنَى وَالَّذِینَ لَمْ یَسْتَجِیبُواْ لَهُ لَوْ أَنَّ لَهُم مَّا فِی الأَرْضِ جَمِیعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لاَفْتَدَوْاْ بِهِ أُوْلَـئِكَ لَهُمْ سُوءُ الْحِسَابِ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ آنان را كه پذیرفتند از پروردگار خویش نكوئى است و آنان كه نپذیرفتند اگر باشد ایشان را آنچه در زمین است همگى و مانند آن با آن هرآینه به جاى خویش دهند آنان براى ایشان است بدى حساب و جایگاه ایشان است دوزخ و چه زشت است آن آرامیدنگاه‏FGuرعدأَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَسَالَتْ أَوْدِیَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَدًا رَّابِیًا وَمِمَّا یُوقِدُونَ عَلَیْهِ فِی النَّارِ ابْتِغَاء حِلْیَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُ كَذَلِكَ یَضْرِبُ اللّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَاء وَأَمَّا مَا یَنفَعُ النَّاسَ فَیَمْكُثُ فِی الأَرْضِ كَذَلِكَ یَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ فرستاد از آسمان آبى پس روان گشت دره‏هائى از سیل به اندازه خود پس برداشت سیل كفى برآمده و از آنچه مى‏افروزند بر آن در آتش به طلب زیورى یا كالائى كفى مانند آن بدینگونه مى‏زند خدا حق و باطل را اما كف مى‏رود كنارى و اما آنچه سود دهد مردم را پس مى‏ماند در زمین بدینگونه مى‏زند خدا مثلها را # mX#~#WT)رعدكَذَلِكَ أَرْسَلْنَاكَ فِی أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهَا أُمَمٌ لِّتَتْلُوَ عَلَیْهِمُ الَّذِیَ أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ وَهُمْ یَكْفُرُونَ بِالرَّحْمَـنِ قُلْ هُوَ رَبِّی لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَیْهِ مَتَابِ بدینسان فرستادیمت در امتى كه بگذشته است پیش از آن امتهائى تا بخوانى بر ایشان آنچه را وحى فرستادیم بسوى تو حالى كه كفر مى‏ورزند به خداى مهربان بگو او است پروردگار من نیست خدائى جز او بر او توكل كردم و بسوى او است بازگشتم‏-S%1رعدالَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ طُوبَى لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند خوشى باد براى ایشان و نیكى بازگشتگاه‏pRAرعدالَّذِینَ آمَنُواْ وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللّهِ أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ آنان كه ایمان آوردند آرام گیرد دلهاى ایشان به یاد خدا همانا به یاد خدا آرام گیرد دلها1Q'7رعدوَیَقُولُ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللّهَ یُضِلُّ مَن یَشَاء وَیَهْدِی إِلَیْهِ مَنْ أَنَابَ و گویند آنان كه كفر ورزیدند چرا فرود نیاید بر او آیتى از پروردگارش بگو همانا خدا گمراه كند هر كه را خواهد و هدایت كند بسوى خود هر كه را بازگشت (یا زارى كند)P-qرعداللّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشَاء وَیَقَدِرُ وَفَرِحُواْ بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا فِی الآخِرَةِ إِلاَّ مَتَاعٌ همانا خدا فراخ گرداند روزى را براى هر كه خواهد و تنگ گرداند و خرسند شدند به زندگى دنیا حالى كه نیست زندگانى دنیا در آخرت مگر بهره‏اى‏OS9رعدوَالَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیَقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیُفْسِدُونَ فِی الأَرْضِ أُوْلَئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ و آنان كه مى‏شكنند پیمان خدا را پس از بستنش و مى‏برند آنچه را خدا فرمود كه پیوند شود و تبهكارى كنند در زمین آنان را است لعنت و براى ایشان است بدى آن سراى‏gNsWرعدسَلاَمٌ عَلَیْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ سلام بر شما بدانچه صبر نمودید چه خوب است فرجام آن سراى‏MGeرعدجَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیَّاتِهِمْ وَالمَلاَئِكَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ بهشتهاى جاودان درآیند در آنها خود و آنان كه شایسته شدند از پدرانشان و همسرانشان و فرزندانشان و فرشتگان درآیند بر ایشان از هر درى‏ 0 O~C0yY77رعد#مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ أُكُلُهَا دَآئِمٌ وِظِلُّهَا تِلْكَ عُقْبَى الَّذِینَ اتَّقَواْ وَّعُقْبَى الْكَافِرِینَ النَّارُ مثل بهشتى كه نوید داده شدند پرهیزكاران روان است زیر آن جویها خوراكیش همیشگى است و سایه‏اش این است فرجام آنان كه پرهیزكارى كردند و فرجام كافران است آتش‏Xرعد"لَّهُمْ عَذَابٌ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَلَعَذَابُ الآخِرَةِ أَشَقُّ وَمَا لَهُم مِّنَ اللّهِ مِن وَاقٍ آنان را است شكنجه‏اى در زندگى دنیا و همانا شكنجه آخرت است گرانتر و نیست ایشان را از خدا نگهدارنده‏اى‏7Wgرعد!أَفَمَنْ هُوَ قَآئِمٌ عَلَى كُلِّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَجَعَلُواْ لِلّهِ شُرَكَاء قُلْ سَمُّوهُمْ أَمْ تُنَبِّئُونَهُ بِمَا لاَ یَعْلَمُ فِی الأَرْضِ أَم بِظَاهِرٍ مِّنَ الْقَوْلِ بَلْ زُیِّنَ لِلَّذِینَ كَفَرُواْ مَكْرُهُمْ وَصُدُّواْ عَنِ السَّبِیلِ وَمَن یُضْلِلِ اللّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ پس آیا آنكه او است ایستاده بر هر كس بدانچه دست آورده است و قرار دادند براى خدا شریكانى بگو نام بریدشان یا آگهى مى‏دهید او را بدانچه نمى‏داند در زمین یا به ظاهرى از گفتار بلكه بیاراست براى آنان كه كفر ورزیدند نیرنگشان و بازداشته شدند از راه و آن را كه گمراه كند خدا نباشدش راهنماى‏MVW?رعد وَلَقَدِ اسْتُهْزِىءَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَمْلَیْتُ لِلَّذِینَ كَفَرُواْ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَیْفَ كَانَ عِقَابِ و همانا استهزاء شد به فرستادگانى پیش از تو پس مهلت دادم آنان را كه كفر ورزیدند سپس گرفتم ایشان را پس چگونه بود مرا عقاب‏-Ucsرعدوَلَوْ أَنَّ قُرْآنًا سُیِّرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الأَرْضُ أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتَى بَل لِّلّهِ الأَمْرُ جَمِیعًا أَفَلَمْ یَیْأَسِ الَّذِینَ آمَنُواْ أَن لَّوْ یَشَاء اللّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِیعًا وَلاَ یَزَالُ الَّذِینَ كَفَرُواْ تُصِیبُهُم بِمَا صَنَعُواْ قَارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِیبًا مِّن دَارِهِمْ حَتَّى یَأْتِیَ وَعْدُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ لاَ یُخْلِفُ الْمِیعَادَ و اگر مى‏بود قرآنى كه روان مى‏شدند بدان كوه‏ها یا پاشیده مى‏شد بدان زمین یا سخن گفته مى‏شدند بدان مردگان بلكه خداى را است كار همگى پس آیا نومید نشدند آنان كه ایمان آوردند كه اگر مى‏خواست خدا هرآینه هدایت مى‏كرد مردم را همگى و پیوسته آنان را كه كفر ورزیدند مى‏رسد بدانچه ساختند سركوبى (كوبنده‏اى) یا فرود مى‏آید نزدیكى خانه ایشان تا برسد وعده خدا همانا خدا خلف نمى‏كند میعاد را >  RO|>G`EEرعد*وَقَدْ مَكَرَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلِلّهِ الْمَكْرُ جَمِیعًا یَعْلَمُ مَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ وَسَیَعْلَمُ الْكُفَّارُ لِمَنْ عُقْبَى الدَّارِ و همانا نیرنگ ساختند آنان كه پیش از ایشان بودند پس خداى را است نیرنگ همگى مى‏داند آنچه را فراهم آرد هر كس و زود است بدانند كافران كه براى كیست پایان آن سراى‏o_=رعد)أَوَلَمْ یَرَوْاْ أَنَّا نَأْتِی الأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا وَاللّهُ یَحْكُمُ لاَ مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ وَهُوَ سَرِیعُ الْحِسَابِ آیا ندیدند كه ما مى‏پردازیم به زمین مى‏كاهیمش از همه سوى آن و خدا حكم كند نیست تبدیل‏كننده براى حكمش و او است زود شمارO^g3رعد(وَإِن مَّا نُرِیَنَّكَ بَعْضَ الَّذِی نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّیَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَیْكَ الْبَلاَغُ وَعَلَیْنَا الْحِسَابُ و اگر بنمایانیمت پاره آنچه بدیشان وعده دهیم یا دریابیمت (بمیرانیمت) جز این نیست كه بر تو است رساندن و بر ما است حساب‏]}}رعد'یَمْحُو اللّهُ مَا یَشَاء وَیُثْبِتُ وَعِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ بزداید خدا آنچه را خواهد و بازنهد (ثبت كند) و نزد او است مادر كتاب‏y\Oرعد&وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلاً مِّن قَبْلِكَ وَجَعَلْنَا لَهُمْ أَزْوَاجًا وَذُرِّیَّةً وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن یَأْتِیَ بِآیَةٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ و همانا فرستادیم پیمبرانى را پیش از تو و قرار دادیم براى ایشان زنان و فرزندانى نبوده است فرستاده‏اى را كه بیارد آیتى جز به اذن خدا براى هر سرآمدى است نامه‏اى‏/[Iرعد%وَكَذَلِكَ أَنزَلْنَاهُ حُكْمًا عَرَبِیًّا وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم بَعْدَ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللّهِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ وَاقٍ و بدینسان فرستادیمش حكمى عربى (فرمانى به تازى) و اگر پیروى كنى هوسهاى ایشان را پس از آنچه بیامدت از دانش نباشدت از خدا دوست و نه نگهدارنده‏اى‏zZUرعد$وَالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ یَفْرَحُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْكَ وَمِنَ الأَحْزَابِ مَن یُنكِرُ بَعْضَهُ قُلْ إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللّهَ وَلا أُشْرِكَ بِهِ إِلَیْهِ أَدْعُو وَإِلَیْهِ مَآبِ و آنان را كه كتاب دادیم شاد شوند بدانچه فرود آید بسوى تو و از احزاب است آنكه انكار كند پاره آن را بگو جز این نیست مامور شدم كه پرستش كنم خدا را و شرك نورزم بدو بسوى او مى‏خوانم و بسوى او است بازگشتم‏ h= 4Hhg+/kابراهیم وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآیَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللّهِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ و همانا فرستادیم موسى را به آیتهاى خود كه برون آور قوم خویش را از تاریكیها بسوى روشنائى و یادآوریشان كن به روزهاى خدا همانا در این است آیتهایى براى هر شكیبائى سپاسگزار@f+Oابراهیم وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِیُبَیِّنَ لَهُمْ فَیُضِلُّ اللّهُ مَن یَشَاء وَیَهْدِی مَن یَشَاء وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ و نفرستادیم فرستاده‏اى جز با زبان قوم خود تا آشكار كند براى ایشان پس گمراه كند خدا هر كه را خواهد و هدایت كند هر كه را خواهد و او است عزتمند حكیم‏he+Euابراهیم الَّذِینَ یَسْتَحِبُّونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا عَلَى الآخِرَةِ وَیَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَیَبْغُونَهَا عِوَجًا أُوْلَـئِكَ فِی ضَلاَلٍ بَعِیدٍ آنان كه برگزینند زندگانى دنیا را بر آخرت و بازدارند از راه خداوند و خواهندش كج آنانند در گمراهى دورd+Mابراهیم اللّهِ الَّذِی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَوَیْلٌ لِّلْكَافِرِینَ مِنْ عَذَابٍ شَدِیدٍ خدا است آنكه وى را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و واى براى كافران از شكنجه سخت‏ c+ )Uابراهیم الَر كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ كتابى است فرستادیمش به سویت تا برون آرى مردم را از تاریكیها بسوى روشنائى به اذن پروردگار ایشان بسوى راه خداوند ارجمند ستوده‏ub+_{ابراهیم بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏?awرعد+وَیَقُولُ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفَى بِاللّهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ و گویند آنان كه كفر ورزیدند نیستى فرستاده بگو بس است خدا گواهى میان من و شما و آنكه نزد او است علم كتاب‏ ] t W]Al+gابراهیم قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِی اللّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ یَدْعُوكُمْ لِیَغْفِرَ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَیُؤَخِّرَكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَـمًّى قَالُواْ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُنَا تُرِیدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا كَانَ یَعْبُدُ آبَآؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ گفتند فرستادگان ایشان آیا در خدا هست شكى پدیدآرنده آسمانها و زمین مى‏خواند شما را تا بیامرزد براى شما از گناهان شما و پس اندازد شما را تا سرآمدى نامبرده گفتند نیستید شما مگر بشرى همانند ما خواهید كه بازدارید ما را از آنچه مى‏پرستیدند پدران ما پس بیاورید ما را به فرمانروائى آشكار1k+ciابراهیم أَلَمْ یَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِینَ مِن بَعْدِهِمْ لاَ یَعْلَمُهُمْ إِلاَّ اللّهُ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَرَدُّواْ أَیْدِیَهُمْ فِی أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُواْ إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِی شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَیْهِ مُرِیبٍ آیا نرسید به شما داستان آنان كه پیش از شما بودند قوم نوح و عاد و ثمود و آنان كه پس از ایشان بودند نداندشان جز خدا بیامدشان فرستادگان ایشان به نشانیها پس بازگردانیدند دستهاى خویش را در دهانهاى خود و گفتند همانا كفر ورزیدیم بدانچه فرستاده شده‏اید بدان و همانا مائیم در شكى از آنچه ما را بدان خوانید شك‏آورنده‏jj+;ابراهیم وَقَالَ مُوسَى إِن تَكْفُرُواْ أَنتُمْ وَمَن فِی الأَرْضِ جَمِیعًا فَإِنَّ اللّهَ لَغَنِیٌّ حَمِیدٌ و گفت موسى اگر كفر ورزید شما و هر كه در زمین است همگى همانا خدا بى‏نیازى است ستوده‏+i+)ابراهیم وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِیدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ و هنگامى كه اعلام كرد پروردگار شما اگر سپاسگزارید هر آینه بیفزایم شما را و اگر كفر ورزیدید همانا عذاب من است سخت‏h+ qابراهیم وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْكُمْ إِذْ أَنجَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ وَیُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءكُمْ وَفِی ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِیمٌ و هنگامى كه گفت موسى به قوم خود یاد آرید نعمت خدا را بر خویشتن گاهى كه رهانید شما را از خاندان فرعون روامى‏داشتند بر شما زشتى عذاب را و به سختى مى‏كشتند پسران شما را و به جاى مى‏گذاردند زنان شما را و در این بود آزمایشى از پروردگار شما بزرگ‏  O<\Ts+yابراهیم یَتَجَرَّعُهُ وَلاَ یَكَادُ یُسِیغُهُ وَیَأْتِیهِ الْمَوْتُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَمَا هُوَ بِمَیِّتٍ وَمِن وَرَآئِهِ عَذَابٌ غَلِیظٌ جرعه جرعه نوشدش و نیارد فروبردش (گوارا شودش) و بیایدش مرگ از همه سوى و نیست او مرده و از پس او است عذابى انبوه‏Xr+SGابراهیم مِّن وَرَآئِهِ جَهَنَّمُ وَیُسْقَى مِن مَّاء صَدِیدٍ پشت سر او است دوزخ و نوشانیده شود از آب چرك خون آلود\q+C_ابراهیم وَاسْتَفْتَحُواْ وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ و پیروزى (یا گشایش) جستند و نومید شد هر گردنكش كینه‏ورزى‏p+aابراهیم وَلَنُسْكِنَنَّـكُمُ الأَرْضَ مِن بَعْدِهِمْ ذَلِكَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِی وَخَافَ وَعِیدِ و البته جایگزین سازیم شما را در زمین پس از ایشان این براى آن كس است كه بترسد جایگاه مرا و بترسد از تهدید من‏o+ oابراهیم وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّـكُم مِّنْ أَرْضِنَآ أَوْ لَتَعُودُنَّ فِی مِلَّتِنَا فَأَوْحَى إِلَیْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِینَ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند به پیمبران خود همانا برون رانیم شما را از سرزمین خود یا كه بازگردید در كیش ما پس وحى كرد بسوى ایشان پروردگارشان كه البته هلاك كنیم ستمگران راwn+gqابراهیم وَمَا لَنَا أَلاَّ نَتَوَكَّلَ عَلَى اللّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَى مَا آذَیْتُمُونَا وَعَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ و چه شود ما را توكّل نكنیم بر خدا حالى كه به راستى هدایت كرده است ما را به راه‏هاى ما و همانا شكیبا شویم بر آنچه ما را بیازرده‏اید و بر خدا پس باید توكّل كنند توكل‏كنان‏2m+Gابراهیم قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِن نَّحْنُ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ وَلَـكِنَّ اللّهَ یَمُنُّ عَلَى مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَمَا كَانَ لَنَا أَن نَّأْتِیَكُم بِسُلْطَانٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَعلَى اللّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ گفت بدیشان فرستادگان ایشان نیستیم ما جز بشرى همانند شما و لیكن خدا منّت نهد بر هركه خواهد از بندگان خویش و نرسد ما را كه بیاریمتان فرمانروائیى مگر به اذن خدا و بر خدا پس باید توكّل كنند مؤمنان‏  [ Vx+IMابراهیم وَقَالَ الشَّیْطَانُ لَمَّا قُضِیَ الأَمْرُ إِنَّ اللّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَمَا كَانَ لِیَ عَلَیْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلاَّ أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِی فَلاَ تَلُومُونِی وَلُومُواْ أَنفُسَكُم مَّا أَنَاْ بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنتُمْ بِمُصْرِخِیَّ إِنِّی كَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمِینَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ و گفت شیطان هنگامى كه گذشت كار همانا خدا وعده داد شما را وعده حقّ و وعده دادم شما را پس خلف كردم با شما و نبود مرا بر شما فرمانروائیى جز آنكه خواندم شما را پس اجابتم كردید پس سرزنش نكنید مرا و سرزنش كنید خویشتن را نه من فریاد شما رسم و نه شمائید دادرس من همانا كفر ورزیدم بدانچه مرا شریك گردانیدید از پیش همانا ستمگران را است عذابى دردناك‏w+%mابراهیم وَبَرَزُواْ لِلّهِ جَمِیعًا فَقَالَ الضُّعَفَاء لِلَّذِینَ اسْتَكْبَرُواْ إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللّهِ مِن شَیْءٍ قَالُواْ لَوْ هَدَانَا اللّهُ لَهَدَیْنَاكُمْ سَوَاء عَلَیْنَآ أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِیصٍ و برون آمدند پیشگاه خدا همگى پس گفتند ناتوانان بدانان كه سركشى ورزیدند كه بودیم ما شما را پیروانى آیا هستید بى‏نیازكننده ما از عذاب خدا به چیزى گفتند اگر رهبرى مى‏كرد ما را خدا هر آینه راهبریتان مى‏كردیم یكسان است بر ما چه بى‏تابى كنیم و چه شكیبا شویم نیست ما را چاره‏اى‏v+_ابراهیم وَمَا ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِیزٍ و نیست آن بر خدا گران‏0u+Eابراهیم أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ بِالْحقِّ إِن یَشَأْ یُذْهِبْكُمْ وَیَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِیدٍ آیا نبینى كه خدا بیافریده است آسمانها و زمین را به حقّ اگر خواهد مى‏برد شما را و مى‏آورد آفرینشى نوین‏!t+UWابراهیم مَّثَلُ الَّذِینَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ أَعْمَالُهُمْ كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّیحُ فِی یَوْمٍ عَاصِفٍ لاَّ یَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُواْ عَلَى شَیْءٍ ذَلِكَ هُوَ الضَّلاَلُ الْبَعِیدُ مثَل آنان كه كفر ورزیدند به پروردگار خویش كردار ایشان مانند خاكسترى است كه بوزد بدان باد در روزى تند قادر نباشند از آنچه فراهم كردند بر چیزى این است آن گمراهى دور  $~.+-_ابراهیم وَجَعَلُواْ لِلّهِ أَندَادًا لِّیُضِلُّواْ عَن سَبِیلِهِ قُلْ تَمَتَّعُواْ فَإِنَّ مَصِیرَكُمْ إِلَى النَّارِ و قرار دادند براى خدا همتایانى تا گم كنند از راهش بگو كامیاب شوید كه بازگشت شما است بسوى آتش‏6+5!ابراهیم جَهَنَّمَ یَصْلَوْنَهَا وَبِئْسَ الْقَرَارُ دوزخ مى‏چشندش و چه زشت است آن آرامشگاه‏~+yابراهیم أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ بَدَّلُواْ نِعْمَةَ اللّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ آیا ننگریستى بدانان كه تبدیل كردند نعمت خدا را به ناسپاسى و درآوردند قوم خویش را به خانه مرگ (نابودى)8}+mmابراهیم یُثَبِّتُ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الآخِرَةِ وَیُضِلُّ اللّهُ الظَّالِمِینَ وَیَفْعَلُ اللّهُ مَا یَشَاء استوار دارد خدا آنان را كه ایمان آوردند به گفتار استوار در زندگانى دنیا و در آخرت و گمراه كند خدا ستمگران را و مى‏كند خدا هر چه خواهدf|+/ابراهیم وَمَثلُ كَلِمَةٍ خَبِیثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِیثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ و مثَل سخنى پلید همانند درختى است پلید كه برجهیده است از روى زمین نیستش آرامشى‏0{+A ابراهیم تُؤْتِی أُكُلَهَا كُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَیَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ مى‏دهد خوراك خود را هرگاه (همیشه) به اذن پروردگار خویش و مى‏زند خدا مثَلها را براى مردم شاید یادآور شوند7z+_yابراهیم أَلَمْ تَرَ كَیْفَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَیِّبَةً كَشَجَرةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاء آیا ندیدى چگونه برزد است خدا مثَلى سخنى پاك مانند درختى است پاك بیخ و بنش برجا و شاخ و برگش در آسمان‏iy+=ابراهیم وَأُدْخِلَ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِیَّتُهُمْ فِیهَا سَلاَمٌ و درآورده شدند آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانند در آن به اذن پروردگار خویش درود ایشان است در آن سلام‏ W z p TWL+eابراهیم %رَّبَّنَا إِنِّی أَسْكَنتُ مِن ذُرِّیَّتِی بِوَادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ عِندَ بَیْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِیُقِیمُواْ الصَّلاَةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ یَشْكُرُونَ پروردگارا همانا جاى دادم از خاندانم (نژادم) در درّه بى‏گیاه (كشت) نزد خانه محترم تو پروردگارا تا بپاى دارند نماز را پس بگردان دلهائى را از مردم بگروند بسوى آنان و روزیشان ده از میوه‏ها شاید سپاس گزارند+oابراهیم $رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ كَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ فَمَن تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی وَمَنْ عَصَانِی فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ پروردگارا همانا آنها گمراه كردند بسیارى را از مردم پس هر كه پیرویم كند همانا او از من است و هر كه نافرمانیم كند همانا توئى آمرزنده مهربان‏!+7uابراهیم #وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هَـذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَاجْنُبْنِی وَبَنِیَّ أَن نَّعْبُدَ الأَصْنَامَ و هنگامى كه گفت ابراهیم پروردگارا بگردان این شهر را آسوده و بركنار دار مرا و فرزندانم از پرستش بتهاC+[ابراهیم "وَآتَاكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَتَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ الإِنسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ و داد به شما از هرچه مسئلتش كردید و اگر بشمرید نعمت خدا را شمار آن را نتوانید همانا انسان است ستمگرى ناسپاس‏Q+_-ابراهیم !وَسَخَّر لَكُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَآئِبَینَ وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ و رام كرد براى شما مِهر و ماه را از پى هم درآیندگان و رام كرد براى شما شب و روز را+G/ابراهیم اللّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِیَ فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَسَخَّرَ لَكُمُ الأَنْهَارَ خدا است آنكه آفرید آسمانها و زمین را و فرستاد از آسمان آبى پس برون آورد بدان از میوه‏ها روزیى براى شما و رام كرد براى شما كشتى را تا روان شود در دریا به فرمان او و رام كرد براى شما جویها را+#Kابراهیم قُل لِّعِبَادِیَ الَّذِینَ آمَنُواْ یُقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَیُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلانِیَةً مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لاَّ بَیْعٌ فِیهِ وَلاَ خِلاَلٌ بگو به بندگان من آنان كه ایمان آوردند بپاى دارند نماز را و بدهند از آنچه روزیشان دادیم نهان و آشكارا پیش از آنكه بیاید روزى كه نیست سوداگریى در آن و نه دوستیى‏ 8 k %?l[+ابراهیم -وَسَكَنتُمْ فِی مَسَـاكِنِ الَّذِینَ ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ وَتَبَیَّنَ لَكُمْ كَیْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَكُمُ الأَمْثَالَ و آرمیدید در نشیمنهاى آنان كه ستم كردند خویش را و آشكار شد براى شما چه كردیم با ایشان و زدیم براى شما مثَلها راQ+i#ابراهیم ,وَأَنذِرِ النَّاسَ یَوْمَ یَأْتِیهِمُ الْعَذَابُ فَیَقُولُ الَّذِینَ ظَلَمُواْ رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِیبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَوَلَمْ تَكُونُواْ أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالٍ و بترسان مردم را روزى كه بیایدشان عذاب پس گویند آنان كه ستم كردند پروردگارا پس انداز ما را تا سرآمدى نزدیك بپذیریم دعوتت را و پیروى كنیم پیمبران را آیا نبودید شما سوگند یاد كردید پیش از این كه نیست شما را زوال (برافتادن)z +skابراهیم +مُهْطِعِینَ مُقْنِعِی رُءُوسِهِمْ لاَ یَرْتَدُّ إِلَیْهِمْ طَرْفُهُمْ وَأَفْئِدَتُهُمْ هَوَاء شتاب‏زدگان بالا نگهدارندگان سرهاى خویش بازنگردد بسوى ایشان مژگان ایشان و دلهاى ایشان است تهى‏b +_Oابراهیم *وَلاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ غَافِلاً عَمَّا یَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا یُؤَخِّرُهُمْ لِیَوْمٍ تَشْخَصُ فِیهِ الأَبْصَارُ و مپندار البتّه خدا را غافل از آنچه مى‏كنند ستمگران جز این نیست كه پس اندازدشان براى روزى كه در آن بازمانند از گردش دیدگان‏B +=1ابراهیم )رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسَابُ پروردگارا بیامرز براى من و براى پدر و مادرم و براى مؤمنان روزى كه بپاى شود حساب‏A +C)ابراهیم (رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلاَةِ وَمِن ذُرِّیَّتِی رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاء پروردگارا بگردانم برپاكننده نماز و از فرزندانم پروردگارا و بپذیر درخواست مرا +'Kابراهیم 'الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی وَهَبَ لِی عَلَى الْكِبَرِ إِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمِیعُ الدُّعَاء سپاس خدائى را كه بخشید به من سر پیرى اسماعیل و اسحق را همانا پروردگار من است شنونده دعاءD+Yابراهیم &رَبَّنَا إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِی وَمَا نُعْلِنُ وَمَا یَخْفَى عَلَى اللّهِ مِن شَیْءٍ فَی الأَرْضِ وَلاَ فِی السَّمَاء پروردگارا همانا تو دانى آنچه را نهان كنیم و آنچه را آشكار سازیم و نهان نیست بر خدا چیزى در زمین و نه در آسمان‏ Y_ ]y ]g9IvY7wحجروَقَالُواْ یَا أَیُّهَا الَّذِی نُزِّلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ و گفتند اى آنكه فرود آورده شده است بر او قرآن همانا توئى دیوانه‏Ok/حجرمَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا یَسْتَأْخِرُونَ نه پیشى گیرد امّتى سرآمد خویش را و نه پس افتدlSحجروَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْیَةٍ إِلاَّ وَلَهَا كِتَابٌ مَّعْلُومٌ و نابود نكردیم شهرى را جز آنكه بود آن را كتابى دانسته‏*C حجرذَرْهُمْ یَأْكُلُواْ وَیَتَمَتَّعُواْ وَیُلْهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ بگذارشان بخورند و كام روا دارند و سرگرمشان سازد آرزو پس زود است بدانندr{eحجررُّبَمَا یَوَدُّ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَوْ كَانُواْ مُسْلِمِینَ بسا دوست دارند آنان كه كفر ورزیدند كاش مى‏بودند مسلمانان‏) Iحجرالَرَ تِلْكَ آیَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُّبِینٍ این است آیتهاى كتاب و قرآنى آشكارl_{حجربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏`+w3ابراهیم 4هَـذَا بَلاَغٌ لِّلنَّاسِ وَلِیُنذَرُواْ بِهِ وَلِیَعْلَمُواْ أَنَّمَا هُوَ إِلَـهٌ وَاحِدٌ وَلِیَذَّكَّرَ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ این است آگهیى براى مردم و تا بیم داده شوند بدان و تا بدانند همانا او خداوندى است یكتا و تا یادآور شوند خداوندان خردها;+)7ابراهیم 3لِیَجْزِی اللّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ إِنَّ اللّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ تا پاداش دهد خدا به هر كس آنچه فراهم آورده است و همانا خداوند است شتابنده در حساب‏u+qcابراهیم 2سَرَابِیلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَتَغْشَى وُجُوهَهُمْ النَّارُ جامه‏هاى ایشان است از قَطران و بپوشد رویهاى ایشان را آتش‏h+9ابراهیم 1وَتَرَى الْمُجْرِمِینَ یَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِینَ فِی الأَصْفَادِ و بینى گناهكاران را در آن روز بستگان به زنجیرهاw+Sابراهیم 0یَوْمَ تُبَدَّلُ الأَرْضُ غَیْرَ الأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ وَبَرَزُواْ للّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ روزى كه دگرگون شود زمین به غیر از زمین و آسمانها و بیایند پیشگاه خداوند یگانه چیرگى‏جوى‏_+WQابراهیم /فَلاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللّهَ عَزِیزٌ ذُو انْتِقَامٍ پس گمان مبر خدا را شكننده وعده خویش به فرستادگان خود همانا خدا عزّتمند است داراى انتقام‏+ ابراهیم .وَقَدْ مَكَرُواْ مَكْرَهُمْ وَعِندَ اللّهِ مَكْرُهُمْ وَإِن كَانَ مَكْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبَالُ و همانا آوردند نیرنگ خویش را و نزد خدا است نیرنگ ایشان و هر چند باشد نیرنگ ایشان كه نابود شود از آن كوه‏ها   " p [H3<,cحجروَإِن مِّن شَیْءٍ إِلاَّ عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ و نیست چیزى جز آنكه نزد ما است گنجهایش و نفرستیمش مگر به اندازه دانسته‏<+_حجروَجَعَلْنَا لَكُمْ فِیهَا مَعَایِشَ وَمَن لَّسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِینَ و قرار دادیم براى شما در آن روزیهائى (زندگیهائى) و آن كس را كه نیستید مرا او را روزى‏دهندگان‏a*+حجروَالأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَیْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ وَأَنبَتْنَا فِیهَا مِن كُلِّ شَیْءٍ مَّوْزُونٍ و زمین را گسترانیدیم و افكندیم در آن لنگرهائى و رویانیدیم در آن از هر چیزى زیباu)woحجرإِلاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُّبِینٌ مگر آنكه بدزدد شنیدن را (دزدكى شنود) كه در پیش افتد شهابى آشكار3(3/حجروَحَفِظْنَاهَا مِن كُلِّ شَیْطَانٍ رَّجِیمٍ و حفظ كردیم آنها را از هر شیطانى رانده‏شده‏'{حجروَلَقَدْ جَعَلْنَا فِی السَّمَاء بُرُوجًا وَزَیَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِینَ و همانا نهادیم در آسمان برجهائى و آراستیم آنها را براى بینندگان‏ &-حجرلَقَالُواْ إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُورُونَ هر آینه گویند جز این نیست كه چشم‏بند شدیم بلكه مائیم گروهى جادوشدگان‏%7}حجروَلَوْ فَتَحْنَا عَلَیْهِم بَابًا مِّنَ السَّمَاء فَظَلُّواْ فِیهِ یَعْرُجُونَ و اگر بگشائیم بر ایشان درى را از آسمان پس آغاز كنند در آن بالا روندM$_7حجر لاَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِینَ ایمان نیارند بدان حالى كه گذشت آئین پیشینیان‏.#?حجر كَذَلِكَ نَسْلُكُهُ فِی قُلُوبِ الْمُجْرِمِینَ بدینسان بمیرانیمش در دلهاى گنهكاران‏y" aحجر وَمَا یَأْتِیهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِؤُونَ و نیامدشان فرستاده‏اى جز آنكه بودند بدو استهزاءكنندگان‏W!gCحجر وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِی شِیَعِ الأَوَّلِینَ و همانا فرستادیم پیش از تو در توده‏هاى پیشینیان‏u woحجر إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ همانا ما فرستادیم قرآن را و همانا مائیم مر آن را نگهدارندگان‏3حجرمَا نُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَا كَانُواْ إِذًا مُّنظَرِینَ نمى‏فرستیم فرشتگان را جز به حقّ و نیستند در آن هنگام مهلت‏دادگان‏hGحجرلَّوْ مَا تَأْتِینَا بِالْمَلائِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ چرا نیاورى ما را به فرشتگان اگر هستى از راستگویان‏ a= Z < T S uHiqa <حجر%قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِینَ گفت همانا توئى از مهلت‏دادگان‏F;I?حجر$قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِی إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ گفت پروردگارا مهلتم ده تا روزى كه برانگیخته شوند2:Mحجر#وَإِنَّ عَلَیْكَ اللَّعْنَةَ إِلَى یَوْمِ الدِّینِ و همانا بر تو است لعنت من تا روز دین‏%9+حجر"قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِیمٌ گفت پس برون شو از آن كه توئى رانده شده‏K8S?حجر!قَالَ لَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ گفت نیستم من كه سجده كنم براى بشرى كه آفریدى او را از گِلى خشك از گل تیره ریخته‏شده‏[7w;حجر قَالَ یَا إِبْلِیسُ مَا لَكَ أَلاَّ تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِینَ گفت اى ابلیس چه شُدت كه نبودى با سجده‏كنندگان‏Q6WGحجرإِلاَّ إِبْلِیسَ أَبَى أَن یَكُونَ مَعَ السَّاجِدِینَ جز ابلیس كه سرپیچید از آنكه باشد با سجده‏كنندگان‏#59 حجرفَسَجَدَ الْمَلآئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ پس سجده كردند فرشتگان همگى با هم‏4'حجرفَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی فَقَعُواْ لَهُ سَاجِدِینَ پس گاهى كه آراستمش و دمیدم در او از روح خویش پس بیفتید برایش سجده‏كنان‏ 3حجروَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّی خَالِقٌ بَشَرًا مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ و هنگامى كه گفت پروردگار تو به فرشتگان كه همانا منم آفریننده بشرى از گِل خشك از گِلى تیره‏رنگ ریخته‏شده‏Z2cMحجروَالْجَآنَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ و جن را بیافریدیم از پیش از آتشى كه بوى او است كشنده‏}1 iحجروَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ و همانا آفریدیم انسان را از گِل خشك از گِلى تیره ریخته‏شده‏d0g]حجروَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ یَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَكِیمٌ عَلِیمٌ و همانا پروردگار تو برانگیزاندشان همانا او است حكیم دانا/Oaحجروَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِینَ مِنكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِینَ و همانا دانستیم پیشینیان را از شما و دانستیم پس آیندگان را_.iQحجروَإنَّا لَنَحْنُ نُحْیِی وَنُمِیتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ و همانا ما زنده كنیم و بمیرانیم و مائیم ارث‏برندگان‏?-Y!حجروَأَرْسَلْنَا الرِّیَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَسْقَیْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنتُمْ لَهُ بِخَازِنِینَ و فرستادیم بادها را آبستن‏كنندگان پس فرود آوردیم از آسمان آبى پس نوشانیدیمش به شما و نبودید آن را اندوزندگان‏  T &e{y\o`N9حجر7قَالُواْ بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُن مِّنَ الْقَانِطِینَ گفتند بشارت آوردیمت به حقّ پس نباش از نومیدان‏M)wحجر6قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِی عَلَى أَن مَّسَّنِیَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ گفت آیا نوید دهیدم با آنكه مرا رسیده است پیرى پس به چه نویدم دهیدSLg;حجر5قَالُواْ لاَ تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ عَلِیمٍ گفتند بیم مدار همانا نویدیت دهیم به فرزندى داناK# حجر4إِذْ دَخَلُواْ عَلَیْهِ فَقَالُواْ سَلامًا قَالَ إِنَّا مِنكُمْ وَجِلُونَ هنگامى كه درآمدند بر او پس گفتند سلامى گفت همانا مائیم از شما هراسان‏J حجر3وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَیْفِ إِبْراَهِیمَ و آگهیشان ده از میهمانان ابراهیم‏ I1 حجر2وَ أَنَّ عَذَابِی هُوَ الْعَذَابُ الأَلِیمَ و آنكه عذاب من است آن عذاب دردناك‏@HU'حجر1نَبِّىءْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِیمُ آگهى ده بندگانم را كه منم آمرزنده مهربان‏fGyOحجر0لاَ یَمَسُّهُمْ فِیهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِینَ نزدیك بدیشان نشود رنجى و نباشند از آن برون‏راندگان‏;FE-حجر/وَنَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِینَ و برافكندیم آنچه در سینه‏هاى ایشان است از كینه برادرانند بر تختهائى روى بروى‏Eyحجر.ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِینَ درآئیدش به سلامت بر آسودگان‏4D/5حجر-إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ همانا پرهیزكارانند در باغها و چشمه‏سارهائى‏sC Uحجر,لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ براى آن است هفت در هر درى را است از ایشان بخشى جداگانه‏*B9حجر+وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِینَ و همانا دوزخ است وعده‏گاه آنان همگى‏}oحجر'قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغْوَیْتَنِی لأُزَیِّنَنَّ لَهُمْ فِی الأَرْضِ وَلأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ گفت پروردگارا بدانكه گمراهم كردى همانا آرایش دهم براى ایشان در زمین و هر آینه گمراهشان كنم همگى‏w=[حجر&إِلَى یَومِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ تا روز هنگام دانسته‏ =e  Y *<ep=;`#OحجرIفَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُشْرِقِینَ پس بگرفتشان خروش حالى كه خورشید بود تابنده بر ایشان‏A_S+حجرHلَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِی سَكْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ به جان تو اینانند در مستى خویش فروروندگان‏+^9حجرGقَالَ هَؤُلاء بَنَاتِی إِن كُنتُمْ فَاعِلِینَ گفت اینك دختران من اگر هستید كنندگان‏+]7حجرFقَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِینَ گفتند آیا نهى نكردیم تو را از جهانیان‏\ {حجرEوَاتَّقُوا اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ و بترسید خدا را و خوارم نسازید9[95حجرDقَالَ إِنَّ هَؤُلاء ضَیْفِی فَلاَ تَفْضَحُونِ گفت همانا اینان میهمانان منند پس رسوایم نكنیدZ1حجرCوَجَاء أَهْلُ الْمَدِینَةِ یَسْتَبْشِرُونَ و آمدند مردم شهر شادمانى‏كنان‏3YCحجرBوَقَضَیْنَا إِلَیْهِ ذَلِكَ الأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَؤُلاء مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِینَ و بگذراندیم بسویش این امر را كه دنباله آنان است بریده به بامداد درآیندگان‏jXOحجرAفَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّیْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلاَ یَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ وَامْضُواْ حَیْثُ تُؤْمَرُونَ پس رهسپار شو با خاندان خویش در پاره‏اى از شب و پیروى كن پشتهاى ایشان را و برنگردد از شما كسى و بگذرید آنجا كه فرمان داده شوید6WA'حجر@وَأَتَیْنَاكَ بَالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ و آوردیمت حقّ را و همانا مائیم راستگویان‏ZVcMحجر?قَالُواْ بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُواْ فِیهِ یَمْتَرُونَ گفتند بلكه آوردیمت بدانچه بودند در آن شكّ مى‏آوردندUحجر>قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ گفت همانا شمائید گروهى ناشناختگان‏%T'حجر=فَلَمَّا جَاء آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ پس گاهى كه آمدند خاندان لوط را فرستادگان‏MSq%حجر<إِلاَّ امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِینَ مگر زنش مقدّر كردیم كه او است از گذشتگان‏HRM?حجر;إِلاَّ آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِینَ مگر خاندان لوط كه نجات دهنده‏ایم ایشان را همگى‏BQY'حجر:قَالُواْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِینَ گفتند همانا فرستاده شدیم بسوى قومى گنهكار&P? حجر9قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ گفت پس چیست كار شما اى فرستادگان‏mOy]حجر8قَالَ وَمَن یَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ الضَّآلُّونَ گفت كیست كه نومید شود از رحمت پروردگار خویش مگر گمراهان‏ 0 I k (QSq!حجرZكَمَا أَنزَلْنَا عَلَى المُقْتَسِمِینَ بدانسان كه فرستادیم بر بخش‏كنندگان‏p+ حجرYوَقُلْ إِنِّی أَنَا النَّذِیرُ الْمُبِینُ و بگو منم همانا آن بیم‏دهنده آشكارwo _حجرXلاَ تَمُدَّنَّ عَیْنَیْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِینَ باز مكن (برمكش) دیدگان خویش را بسوى آنچه بهره دادیم مردانى از ایشان را و اندوهگین نباش بر آنان و بخوابان بال خویش را براى مؤمنان‏onCحجرWوَلَقَدْ آتَیْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ و همانا آوردیم تو را هفت تا از بندها و قرآنى بزرگ‏ m+حجرVإِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِیمُ همانا پروردگار تو است آفریننده داناFlwحجرUوَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَةَ لآتِیَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیلَ و نیافریدیم آسمانها و زمین را و آنچه میان آنها است جز به حقّ و همانا ساعت است آینده پس بگذر گذشتى نكوSkAaحجرTفَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُواْ یَكْسِبُونَ پس بى‏نیاز نكرد از ایشان چیزى آنچه بودند فراهم مى‏آوردند0j#9حجرSفَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُصْبِحِینَ پس بگرفتشان خروش گاهى كه بودند بامدادكنندگان‏_ieUحجرRوَكَانُواْ یَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا آمِنِینَ و بودند مى‏تراشیدند از كوه‏ها خانه‏هائى بر آسودگان‏dhcaحجرQوَآتَیْنَاهُمْ آیَاتِنَا فَكَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِینَ و آوردیمشان آیتهاى خویش را پس بودند از آنها روى‏گردانان‏@gO-حجرPوَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الحِجْرِ الْمُرْسَلِینَ و همانا تكذیب كردند یاران حَجر فرستادگان راZfgIحجرOفَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِینٍ پس كین كشیدیم از ایشان و همانا آنانند پیشوائى آشكار3e;'حجرNوَإِن كَانَ أَصْحَابُ الأَیْكَةِ لَظَالِمِینَ و هر چند بودند یاران اَیكه همانا ستمگران‏d# حجرMإِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لِّلْمُؤمِنِینَ همانا در این است آیتى براى مؤمنان‏cحجرLوَإِنَّهَا لَبِسَبِیلٍ مُّقیمٍ و همانا آن به راهى است استوار (پایدار).b7!حجرKإِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِینَ همانا در این است آیتهائى براى هوشمندان‏aIgحجرJفَجَعَلْنَا عَالِیَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّیلٍ پس گردانیدیم زیرش را رویش و باریدیم بر ایشان سنگى از سجّیل‏ }d> V 5j}is[نحلوَلَكُمْ فِیهَا جَمَالٌ حِینَ تُرِیحُونَ وَحِینَ تَسْرَحُونَ و شما را است در آنها زیبى گاهى كه شب كنید و گاهى كه سردهید59-نحلوَالأَنْعَامَ خَلَقَهَا لَكُمْ فِیهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ و دامها را بیافرید براى شما در آنها است پوشاكى گرم و سودهائى و از آنها مى‏خوریدku]نحلخَلَقَ الإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ بیافرید انسان را از چكّه آبى كه ناگهان او است دشمنى آشكار ~uنحلخَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ بِالْحَقِّ تَعَالَى عَمَّا یُشْرِكُونَ بیافریده است آسمانها و زمین را به حقّ برتر است از آنچه شرك ورزندu})=نحلیُنَزِّلُ الْمَلآئِكَةَ بِالْرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنذِرُواْ أَنَّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ أَنَاْ فَاتَّقُونِ فرود آورد فرشتگان را با روح از امر خود بر هر كه خواهد از بندگان خویش كه بترسانید آنكه نیست خدائى جز من پس پرهیزكارى كنید)| Kنحلأَتَى أَمْرُ اللّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِكُونَ آمد امر خدا پس شتاب نجوئیدش منزّه و برتر است او از آنچه شرك مى‏ورزندl{_{نحلبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏8z?-حجرcوَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى یَأْتِیَكَ الْیَقِینُ و پرستش كن پروردگار خویش را تا بیایدت یقین‏\yU_حجرbفَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ السَّاجِدِینَ پس تسبیح كن به سپاس پروردگار خویش و باش از سجده‏كنندگان‏bxoQحجرaوَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ یَضِیقُ صَدْرُكَ بِمَا یَقُولُونَ و همانا مى‏دانیم تو را تنگ همى‏آید سینه بدانچه گویندuwUحجر`الَّذِینَ یَجْعَلُونَ مَعَ اللّهِ إِلـهًا آخَرَ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ آنان كه قرار دهند با خدا خداوند دیگرى پس زود است بدانند"v!حجر_إِنَّا كَفَیْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِینَ همانا ما نگهداشتیمت از استهزاءكنندگان‏duacحجر^فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِینَ پس بانگ درده بدانچه مأمور شوى و روى برگردان از شرك‏ورزان‏ktscحجر]عَمَّا كَانُوا یَعْمَلُونَ از آنچه بودند مى‏كردند4s31حجر\فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِیْنَ پس سوگند به پروردگارت همانا بپرسیمشان همگى‏rحجر[الَّذِینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِینَ آنان كه گردانیدند قرآن را بخشهایى‏ [E [b 9نحلوَأَلْقَى فِی الأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِكُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلاً لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ و افكند در زمین لنگرهائى نبادا كج شود به شما و رودهائى و راه‏هائى شاید هدایت یابیدJ 'iنحلوَهُوَ الَّذِی سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُواْ مِنْهُ لَحْمًا طَرِیًّا وَتَسْتَخْرِجُواْ مِنْهُ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِیهِ وَلِتَبْتَغُواْ مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و او است آنكه رام كرد دریا را تا بخورید از آن گوشتى تازه و برون آرید از آن زیورى كه بپوشیدش و بینى كشتیها را در آن شكافندگان آب و تا بجوئید از فضلش و شاید شما سپاس گزاریدnAنحل وَمَا ذَرَأَ لَكُمْ فِی الأَرْضِ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لِّقَوْمٍ یَذَّكَّرُونَ و آنچه آفرید براى شما در زمین رنگارنگ همانا در این است آیتى براى گروهى كه یادآور شوندKQنحل وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّیْلَ وَالْنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالْنُّجُومُ مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ و رام كرد براى شما شب و روز و مِهر و ماه را و ستارگان فرمانبردارند به فرمانش همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه بخرد یابند1Kنحل یُنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّیْتُونَ وَالنَّخِیلَ وَالأَعْنَابَ وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لِّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ مى‏رویاند براى شما بدان كشت و زیتون و خرمابنها و انگورها را و از همه میوه‏ها همانا در این است آیتى براى گروهى كه بیاندیشندmw_نحل هُوَ الَّذِی أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء لَّكُم مِّنْهُ شَرَابٌ وَمِنْهُ شَجَرٌ فِیهِ تُسِیمُونَ او است آنكه فرستاد از آسمان آبى براى شما از آن است نوشابه و از آن است درختى كه در آن مى‏چرانید]Uaنحل وَعَلَى اللّهِ قَصْدُ السَّبِیلِ وَمِنْهَا جَآئِرٌ وَلَوْ شَاء لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِینَ و بر خداست رهنمائى به راه راست و از آن است كج‏رونده و اگر مى‏خواست هدایت مى‏كرد شما را همگى‏Vs5نحلوَالْخَیْلَ وَالْبِغَالَ وَالْحَمِیرَ لِتَرْكَبُوهَا وَزِینَةً وَیَخْلُقُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ و اسبان و استرها و خرها تا سوار آنها شوید و زیبى را و مى‏آفریند آنچه را نمى‏دانید7iنحلوَتَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَى بَلَدٍ لَّمْ تَكُونُواْ بَالِغِیهِ إِلاَّ بِشِقِّ الأَنفُسِ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَؤُوفٌ رَّحِیمٌ و مى‏كشند بارهاى شما را بسوى شهرى كه نرسید بدان جز با رنج كسان همانا پروردگار شما است نوازنده مهربان‏ sUY ' _ ? F#s/Wنحلقَدْ مَكَرَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللّهُ بُنْیَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَیْهِمُ السَّقْفُ مِن فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لاَ یَشْعُرُونَ همانا مكر كردند آنان كه پیش از ایشان بودند پس واژگون ساخت خدا بنیاد ایشان را از پایه‏ها پس فرود آمد بر ایشان بام از فراز ایشان و بیامدشان عذاب از آنجا كه ندانستندl5نحللِیَحْمِلُواْ أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِینَ یُضِلُّونَهُم بِغَیْرِ عِلْمٍ أَلاَ سَاء مَا یَزِرُونَ تا بردارند بارهاى خویش را تمامى روز قیامت و از گناهان آنان كه گمراهشان كنند به نادانى چه زشت است آنچه گنهبار مى‏شوند37+نحلوَإِذَا قِیلَ لَهُم مَّاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ قَالُواْ أَسَاطِیرُ الأَوَّلِینَ و هرگاه گفته شود به ایشان چه فرستاده است پروردگار شما گویند داستانهاى باستان‏uOنحللاَ جَرَمَ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِینَ لاجرم خدا مى‏داند آنچه را نهان كنند و آنچه را آشكار كنند همانا او دوست ندارد گردنكشان را&3نحلإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَالَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ قُلُوبُهُم مُّنكِرَةٌ وَهُم مُّسْتَكْبِرُونَ خداوند شما خداى یكتا است پس آنان كه ایمان ندارند به آخرت دلهاى ایشان است انكاركننده و ایشانند كبرورزندگان‏ugنحلأَمْواتٌ غَیْرُ أَحْیَاء وَمَا یَشْعُرُونَ أَیَّانَ یُبْعَثُونَ مُردگانند نه زندگان و درنیابند كه چه وقت برانگیخته مى‏شوندAsنحلوَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ لاَ یَخْلُقُونَ شَیْئًا وَهُمْ یُخْلَقُونَ و آنان را كه مى‏خوانند جز خدا نیافرند چیزى را و خود آفریده شوندDM7نحلوَاللّهُ یَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ و خدا مى‏داند آنچه نهان كنید و آنچه آشكار كنید. 9نحلوَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَةَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ اللّهَ لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ و اگر بشمرید نعمت خداى را شمار آن نتوانید همانا خداوند است آمرزنده مهربان‏x c نحلأَفَمَن یَخْلُقُ كَمَن لاَّ یَخْلُقُ أَفَلا تَذَكَّرُونَ پس آیا آنكه مى‏آفرد مانند آن است كه نمى‏آفرد پس آیا یادآور نمى‏شوید' 1نحلوَعَلامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ و نشانهائى و با ستاره ایشان هدایت شوند  O  2U_نحل!هَلْ یَنظُرُونَ إِلاَّ أَن تَأْتِیَهُمُ الْمَلائِكَةُ أَوْ یَأْتِیَ أَمْرُ رَبِّكَ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللّهُ وَلـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ آیا چشم به راهند جز آنكه بیایدشان فرشتگان یا بیاید امر پروردگار تو چنین كردند آنان كه پیش از ایشان بودند و ستم نكرد بر ایشان خدا و لیكن بودند خویشتن را ستم مى‏كردندqAنحل الَّذِینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ طَیِّبِینَ یَقُولُونَ سَلامٌ عَلَیْكُمُ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ آنان كه یابندشان فرشتگان پاك گویند سلام بر شما درآئید بهشت را بدانچه بودید مى‏كردیدjQنحلجَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ لَهُمْ فِیهَا مَا یَشَآؤُونَ كَذَلِكَ یَجْزِی اللّهُ الْمُتَّقِینَ بهشتهاى جاودان درآیند در آنها روان است زیر آنها جویها ایشان را است در آنجا آنچه خواهند بدینسان پاداش دهد خدا به پرهیزكاران‏/Iنحلوَقِیلَ لِلَّذِینَ اتَّقَوْاْ مَاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ قَالُواْ خَیْرًا لِّلَّذِینَ أَحْسَنُواْ فِی هَذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَةٌ وَلَدَارُ الآخِرَةِ خَیْرٌ وَلَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِینَ و گفته شد بدانان كه پرهیزكارى كردند چه فرستاده است پروردگار شما گفتند نكو را آنان را كه نكوئى كردند در این دنیا است نكوئى و همانا خانه آخرت است بهتر و چه خوب است سراى پرهیزكاران‏6] نحلفَادْخُلُواْ أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِینَ پس درآئید درهاى دوزخ را جاودانان در آن پس چه زشت است جایگاه گردنكشان‏>yنحلالَّذِینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظَالِمِی أَنفُسِهِمْ فَأَلْقَوُاْ السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِن سُوءٍ بَلَى إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ آنان كه دریابندشان فرشتگان ستمگران بر خویشتن پس بیفكندند آشتى را كه ما نكردیم بدیى نه چنین است بلكه خدا دانا است بدانچه بودید مى‏كردید-{[نحلثُمَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یُخْزِیهِمْ وَیَقُولُ أَیْنَ شُرَكَآئِیَ الَّذِینَ كُنتُمْ تُشَاقُّونَ فِیهِمْ قَالَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْیَ الْیَوْمَ وَالْسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِینَ سپس روز قیامت خوارشان سازد و گوید كجایند شریكان من آنان كه بودید ستیزه مى‏كردید در ایشان گویند آنان كه داده شدند دانش را همانا خوارى در امروز و بدى است بر كافران‏ g Tp<g #1 نحل(إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَیْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَن نَّقُولَ لَهُ كُن فَیَكُونُ نیست گفتار ما براى چیزى گاهى كه بخواهیمش جز آنكه گوئیمش بشو پس مى‏شود-"/'نحل'لِیُبَیِّنَ لَهُمُ الَّذِی یَخْتَلِفُونَ فِیهِ وَلِیَعْلَمَ الَّذِینَ كَفَرُواْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَاذِبِینَ تا بیان كند براى ایشان آنچه را كه اختلاف مى‏كنند در آن و تا بدانند آنان كه كفر ورزیدند كه بودند ایشان دروغگویان‏0!Aنحل&وَأَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لاَ یَبْعَثُ اللّهُ مَن یَمُوتُ بَلَى وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا وَلـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُونَ و سوگند آوردند به خدا سخت‏ترین سوگندهاى خویش كه نیانگیزد خدا آن را كه مى‏میرد نه چنین است بلكه وعده‏اى است بر او حق و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانندs umنحل%إِن تَحْرِصْ عَلَى هُدَاهُمْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی مَن یُضِلُّ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ اگر حریص باشى بر هدایت ایشان همانا خدا هدایت نكند آن را كه گمراه مى‏كند و نیست ایشان را یاورانى‏i-!نحل$وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِی كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللّهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَیْهِ الضَّلالَةُ فَسِیرُواْ فِی الأَرْضِ فَانظُرُواْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِینَ و همانا برانگیختیم در هر ملتى پیمبرى را كه پرستش كنید خدا را و دورى گزینید از سركش پس از ایشان است آنكه رهبریش كرد خدا و از ایشان است آنكه فرود آمد بر او گمراهى پس بگردید در زمین و بنگرید چگونه بود فرجام تكذیب‏كنندگان‏U نحل#وَقَالَ الَّذِینَ أَشْرَكُواْ لَوْ شَاء اللّهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَیْءٍ نَّحْنُ وَلا آبَاؤُنَا وَلاَ حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَیْءٍ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبِینُ و گفتند آنان كه شرك ورزیدند اگر مى‏خواست خدا همانا نمى‏پرستیدیم جز از وى چیزى را نه ما و نه پدران ما و نه حرام (محترم) مى‏شمردیم جز او چیزى را چنین كردند آنان كه پیش از ایشان بودند پس آیا هست بر فرستادگان جز پیام آشكارOYAنحل"فَأَصَابَهُمْ سَیِّئَاتُ مَا عَمِلُواْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِؤُونَ پس رسید بدیشان بدیهاى آنچه كردند و فرود آمد بدیشان آنچه بودند بدان استهزاء مى‏كردند @ Qd\-wنحل2یَخَافُونَ رَبَّهُم مِّن فَوْقِهِمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ بترسند پروردگار خویش را از فراز خویش و كنند آنچه فرمان داده شوند ,=Sنحل1وَلِلّهِ یَسْجُدُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مِن دَآبَّةٍ وَالْمَلآئِكَةُ وَهُمْ لاَ یَسْتَكْبِرُونَ و براى خدا سجده كنند آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از جنبنده فرشتگان و ایشان سرنپیچند+!cنحل0أَوَ لَمْ یَرَوْاْ إِلَى مَا خَلَقَ اللّهُ مِن شَیْءٍ یَتَفَیَّأُ ظِلاَلُهُ عَنِ الْیَمِینِ وَالْشَّمَآئِلِ سُجَّدًا لِلّهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ آیا ننگریستند بدانچه بیافرید خدا از چیزى كه سایه‏افكن گردد سایه‏هاى آن از راست و چپ سجده‏كنان براى خدا حالى كه آنانند فروتنان‏-*Aنحل/أَوْ یَأْخُذَهُمْ عَلَى تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرؤُوفٌ رَّحِیمٌ یا بگیردشان بر بیمناكى (یا آهسته و اندك‏اندك) همانا پروردگار تو است نوازنده مهربان‏q)ooنحل.أَوْ یَأْخُذَهُمْ فِی تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُم بِمُعْجِزِینَ یا بگیردشان در گردش (رفت و شد) ایشان پس نباشند به عجزآورندگان‏C(mنحل-أَفَأَمِنَ الَّذِینَ مَكَرُواْ السَّیِّئَاتِ أَن یَخْسِفَ اللّهُ بِهِمُ الأَرْضَ أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لاَ یَشْعُرُونَ آیا ایمن شدند آنان كه مكر كردند بدیها را كه فروبردشان زمین یا بیایدشان عذاب از جائى كه نمى‏دانندk' Eنحل,بِالْبَیِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَأَنزَلْنَا إِلَیْكَ الذِّكْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَیْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ یَتَفَكَّرُونَ با نشانیها و نامه‏ها و فرستادیم بسوى تو نامه را تا بیان كنى براى مردم آنچه را فرستاده شده است بسوى ایشان و شاید بیاندیشند2&_نحل+وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلاَّ رِجَالاً نُّوحِی إِلَیْهِمْ فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ و نفرستادیم پیش از تو مگر مردانى را كه وحى مى‏فرستادیم بدیشان پس بپرسید اهل كتاب را اگر شما نمى‏دانیدL%W=نحل*الَّذِینَ صَبَرُواْ وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ آنان كه شكیبا شدند و بر پروردگار خویش توكّل كنند6$aنحل)وَالَّذِینَ هَاجَرُواْ فِی اللّهِ مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُواْ لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَلَأَجْرُ الآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُواْ یَعْلَمُونَ و آنان كه هجرت كردند در راه خدا پس از آنكه ستم شدند البته جایشان دهیم در دنیا جایگاهى نكو و هر آینه پاداش آخرت است بزرگتر اگر باشند كه بدانند  ) uq7Agنحل<لِلَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ وَلِلّهِ الْمَثَلُ الأَعْلَىَ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ آنان را كه ایمان نمى‏آورند به آخرت مثَل زشت است و براى خدا است مثَل برتر و او است عزّتمند حكیم‏6yنحل;یَتَوَارَى مِنَ الْقَوْمِ مِن سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ أَیُمْسِكُهُ عَلَى هُونٍ أَمْ یَدُسُّهُ فِی التُّرَابِ أَلاَ سَاء مَا یَحْكُمُونَ نهان كند خویش را از قوم از زشتى آنچه مژده داده شده است بدان كه آیا نگهداردش بر زبونى (خوارى) یا فروكندش در خاك همانا زشت است آنچه حكم كنند@57Eنحل:وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالأُنثَى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِیمٌ و گاهى كه مژده داده شود یكیشان به مادینه بگردد روى او سیاه حالى كه او است خشم‏خورنده‏4qنحل9وَیَجْعَلُونَ لِلّهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ وَلَهُم مَّا یَشْتَهُونَ و قرار دهند براى خدا دختران منزّه است و براى خویش آنچه هوس كنند=3I-نحل8وَیَجْعَلُونَ لِمَا لاَ یَعْلَمُونَ نَصِیبًا مِّمَّا رَزَقْنَاهُمْ تَاللّهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ تَفْتَرُونَ و قرار دهند براى آنچه نمى‏دانند بهره‏اى از آنچه روزیشان دادیم به خدا پرسش شوید البته از آنچه بودید دروغ مى‏بستید 2}نحل7لِیَكْفُرُواْ بِمَا آتَیْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُواْ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ تا ناسپاسى كنند بدانچه آوردیمشان پس كامیاب شوید كه زود است بدانید41A#نحل6ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنكُمْ إِذَا فَرِیقٌ مِّنكُم بِرَبِّهِمْ یُشْرِكُونَ تا گاهى كه بگشاید از شما رنج را ناگاه گروهى از شما به پروردگار خویش شرك ورزند\0qCنحل5وَمَا بِكُم مِّن نِّعْمَةٍ فَمِنَ اللّهِ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَیْهِ تَجْأَرُونَ و آنچه بر شما است از نعمت از خدا است سپس گاهى كه مى‏رسد شما را رنج پس بسوى او زارى كنیدk/s_نحل4وَلَهُ مَا فِی الْسَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلَهُ الدِّینُ وَاصِبًا أَفَغَیْرَ اللّهِ تَتَّقُونَ و براى او است آنچه در آسمانها و زمین است و براى او است دین پیوسته پس آیا جز خداى را مى‏پرهیزیدd./نحل3وَقَالَ اللّهُ لاَ تَتَّخِذُواْ إِلـهَیْنِ اثْنَیْنِ إِنَّمَا هُوَ إِلهٌ وَاحِدٌ فَإیَّایَ فَارْهَبُونِ و گفت خدا نگیرید خدایانى دوگانه جز این نیست كه او است خداوند یگانه پس مرا بترسید l S GAlQ>نحلCوَمِن ثَمَرَاتِ النَّخِیلِ وَالأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ و از میوه‏هاى خرمابنها و تاكها برمى گیرید از آن سكرى و روزیى نكو همانا در این است آیتى براى قومى كه بخرد یابند='YنحلBوَإِنَّ لَكُمْ فِی الأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُّسْقِیكُم مِّمَّا فِی بُطُونِهِ مِن بَیْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَّبَنًا خَالِصًا سَآئِغًا لِلشَّارِبِینَ و همانا شما را هست در دامها عبرتى بنوشانیمتان از آنچه در شكمهاى آنها است از میان سرگین و خون شیرى نیالوده گوارا براى نوشندگان‏7<a نحلAوَاللّهُ أَنزَلَ مِنَ الْسَّمَاء مَاء فَأَحْیَا بِهِ الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لِّقَوْمٍ یَسْمَعُونَ خدا فرستاد از آسمان آبى پس زنده ساخت بدان زمین را پس از مردنش همانا در این است آیتى براى قومى كه مى‏شنوند^;};نحل@وَمَا أَنزَلْنَا عَلَیْكَ الْكِتَابَ إِلاَّ لِتُبَیِّنَ لَهُمُ الَّذِی اخْتَلَفُواْ فِیهِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ و نفرستادیم بر تو كتاب را مگر تا بیان كنى براى ایشان آنچه را اختلاف كردند در آن و هدایت و رحمتى براى گروهى كه ایمان آرند8:Oنحل?تَاللّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِیُّهُمُ الْیَوْمَ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ به خدا سوگند كه فرستادیم بسوى مللى پیش از تو پس بیاراست براى ایشان شیطان كردار ایشان را پس او است دوست ایشان آن روز و براى ایشان است عذابى دردناك‏/9O نحل>وَیَجْعَلُونَ لِلّهِ مَا یَكْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَى لاَ جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ الْنَّارَ وَأَنَّهُم مُّفْرَطُونَ و قرار دهند براى خدا آنچه را ناخوش دارند و مى‏ستاید زبانهاى ایشان دروغ را كه ایشان را است نیكى لاجرم ایشان را است آتش و ایشانند پیش راندگان‏)8wWنحل=وَلَوْ یُؤَاخِذُ اللّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِم مَّا تَرَكَ عَلَیْهَا مِن دَآبَّةٍ وَلَكِن یُؤَخِّرُهُمْ إلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ لاَ یَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلاَ یَسْتَقْدِمُونَ و اگر بگیرد خدا مردم را به ستمگریشان نگذارد بر آن جنبنده‏اى و لیكن پس مى‏اندازدشان تا سرآمدى نامبرده و گاهى كه بیاید سرآمد ایشان نه پس افتند ساعتى و نه پیش افتند a Ss $EMwنحلJفَلاَ تَضْرِبُواْ لِلّهِ الأَمْثَالَ إِنَّ اللّهَ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ پس نزنید براى خدا مثَلها را و همانا خدا مى‏داند و شما نمى‏دانیدD[_نحلIوَیَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ یَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقًا مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ شَیْئًا وَلاَ یَسْتَطِیعُونَ و مى‏پرستند جز خدا آنچه را دارا نیست براى ایشان روزیى از آسمانها و زمین چیزى را و نمى‏توانندAC sنحلHوَاللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَنِینَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ أَفَبِالْبَاطِلِ یُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللّهِ هُمْ یَكْفُرُونَ و خدا قرار داد براى شما از خود شما جفتهائى و قرار داد براى شما از جفتهاى شما پسرانى و نبیرگانى و روزیتان داد از پاكیزه‏ها پس آیا به باطل ایمان آرند و به نعمت خدا كفر ورزند\B]WنحلGوَاللّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَى بَعْضٍ فِی الْرِّزْقِ فَمَا الَّذِینَ فُضِّلُواْ بِرَآدِّی رِزْقِهِمْ عَلَى مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُمْ فَهُمْ فِیهِ سَوَاء أَفَبِنِعْمَةِ اللّهِ یَجْحَدُونَ و خدا برترى داد گروهى از شما را بر گروهى در روزى پس نیستند آنان كه برتر شدند برگرداننده روزى خویش بر آنچه دارا است یمینهاى ایشان (بندگانشان) كه باشند ایشان در آن یكسان پس آیا نعمت خدا را نادیده گیرند-AauنحلFوَاللّهُ خَلَقَكُمْ ثُمَّ یَتَوَفَّاكُمْ وَمِنكُم مَّن یُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَیْ لاَ یَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَیْئًا إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ قَدِیرٌ و خدا بیافریدتان و سپس بمیراندتان و از شما است آنكه گردانیده شود بسوى پسترین عمر تا نداند پس از دانست چیزى را همانا خدا است داناى تواناY@q=نحلEثُمَّ كُلِی مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِی سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلاً یَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِیهِ شِفَاء لِلنَّاسِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لآیَةً لِّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ سپس بخور از همه میوه‏ها پس روان شو به راه‏هاى پروردگار خویش هموار برون شود از شكمهاى آنها نوشابه‏اى به رنگهاى گوناگون در آن است درمانى براى مردم همانا در این است آیتى براى قومى كه بیندیشند?3نحلDوَأَوْحَى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا یَعْرِشُونَ و وحى نمود پروردگار تو بسوى زنبور (مگس عسل) كه برگیر از كوه‏ها خانه‏هائى و از درخت و از آنچه برافرازند V VrKQنحلPوَاللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّن بُیُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُم مِّن جُلُودِ الأَنْعَامِ بُیُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا یَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَیَوْمَ إِقَامَتِكُمْ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَى حِینٍ و خدا قرار داد براى شما از خانه‏هاى شما آرامشگاهى و قرار داد براى شما از پوست دامها خانه هائى كه آسان برگیرید آنها را روز كوچیدن شما و روز ماندن شما و از پشمهاى آنها و از كركهاى آنها و مویهاى آنها ابزار و كالائى (بهره‏اى) تا هنگامى‏J-uنحلOأَلَمْ یَرَوْاْ إِلَى الطَّیْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِی جَوِّ السَّمَاء مَا یُمْسِكُهُنَّ إِلاَّ اللّهُ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ آیا ننگریستند بسوى پرندگان كه فرمانبردارانند در فضاى (پهنه) آسمان نگه نداردشان جز خدا همانا در این است آیتهائى براى قومى كه ایمان آرند ISCنحلNوَاللّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَیْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ الْسَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و خدا برون آورد شما را از شكمهاى مادرهاى خویش نمى‏دانستید چیزى را و نهاد براى شما گوش و دیدگان و دلها را شاید سپاس گزاریدyH?/نحلMوَلِلّهِ غَیْبُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلاَّ كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ و از آن خدا است ناپیداى آسمانها و زمین و نیست امر ساعت جز مانند بهم زدن چشم یا نزدیكتر همانا خدا است بر همه چیز تواناG)نحلLوَضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً رَّجُلَیْنِ أَحَدُهُمَا أَبْكَمُ لاَ یَقْدِرُ عَلَىَ شَیْءٍ وَهُوَ كَلٌّ عَلَى مَوْلاهُ أَیْنَمَا یُوَجِّههُّ لاَ یَأْتِ بِخَیْرٍ هَلْ یَسْتَوِی هُوَ وَمَن یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَهُوَ عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و زده است خدا مثَلى دو مرد كه یكیشان گنگ است توانائى ندارد بر چیزى و او است بارى بر مهتر خویش به هر سویش گرداند نیارد به خیرى آیا یكسان است او با آنكه امر كند به داد و او است بر راهى راست‏qF?نحلKضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً عَبْدًا مَّمْلُوكًا لاَّ یَقْدِرُ عَلَى شَیْءٍ وَمَن رَّزَقْنَاهُ مِنَّا رِزْقًا حَسَنًا فَهُوَ یُنفِقُ مِنْهُ سِرًّا وَجَهْرًا هَلْ یَسْتَوُونَ الْحَمْدُ لِلّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ زده است خدا مثَلى بنده‏اى مملوك كه توانائى ندارد بر چیزى و آنكه روزیش دادیم از خود روزیى نكو پس او انفاق مى‏كند از آن نهان و آشكارا آیا یكسانند سپاس خداى را بلكه بیشترشان نمى‏دانند & z q&!SC{نحلXالَّذِینَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِیلِ اللّهِ زِدْنَاهُمْ عَذَابًا فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُواْ یُفْسِدُونَ آنان كه كفر ورزیدند و بازداشتند از راه خدا بیفزودیمشان عذابى بر روى عذاب بدانچه بودند فساد مى‏كردندDR]'نحلWوَأَلْقَوْاْ إِلَى اللّهِ یَوْمَئِذٍ السَّلَمَ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ یَفْتَرُونَ و افكندند بسوى خدا در آن روز آشتى را و گم شد از ایشان آنچه بودند دروغ مى‏بستندQ;IنحلVوَإِذَا رَأى الَّذِینَ أَشْرَكُواْ شُرَكَاءهُمْ قَالُواْ رَبَّنَا هَـؤُلاء شُرَكَآؤُنَا الَّذِینَ كُنَّا نَدْعُوْ مِن دُونِكَ فَألْقَوْا إِلَیْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ و هنگامى كه ببینند مشركان شریكان خود را گویند پروردگارا اینانند شریكان ما كه بودیم مى‏خواندیم جز تو پس افكندند بسوى ایشان سخن را كه شمائید همانا دروغگویان‏FPc%نحلUوَإِذَا رَأى الَّذِینَ ظَلَمُواْ الْعَذَابَ فَلاَ یُخَفَّفُ عَنْهُمْ وَلاَ هُمْ یُنظَرُونَ و هنگامى كه بینند ستمگران عذاب را پس نه از ایشان كاسته شود و نه مهلت داده شوندO1[نحلTوَیَوْمَ نَبْعَثُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِیدًا ثُمَّ لاَ یُؤْذَنُ لِلَّذِینَ كَفَرُواْ وَلاَ هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ و روزى كه برانگیزیم از هر ملتى گواهى پس اذن داده نشود به كافران و نه عتاب از ایشان خواسته شودN3}نحلSیَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللّهِ ثُمَّ یُنكِرُونَهَا وَأَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ مى‏شناسند نعمت خدا را پس انكارش مى‏كنند و بیشتر ایشانند كافران‏gMqYنحلRفَإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا عَلَیْكَ الْبَلاَغُ الْمُبِینُ و اگر پشت كردند پس جز این نیست كه بر تو است رسانیدن آشكارLw نحلQوَاللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّمَّا خَلَقَ ظِلاَلاً وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ الْجِبَالِ أَكْنَانًا وَجَعَلَ لَكُمْ سَرَابِیلَ تَقِیكُمُ الْحَرَّ وَسَرَابِیلَ تَقِیكُم بَأْسَكُمْ كَذَلِكَ یُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَیْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ و خدا قرار داد براى شما از آنچه بیافرید سایه‏هائى و قرار داد براى شما از كوه‏ها پناهگاه‏هائى و قرار داد براى شما جامه‏هائى كه نگهدارد شما را از گرما و جامه‏هائى كه نگاهتان دارد از خشم خویش بدینسان انجام رساند نعمت خود را بر شما شاید اسلام آورید D  tD8XQنحل]وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلكِن یُضِلُّ مَن یَشَاء وَیَهْدِی مَن یَشَاء وَلَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و اگر مى‏خواست خدا هر آینه مى‏گردانید شما را یك ملت و لیكن گمراه كند هر كه را خواهد و رهبرى كند هركه را خواهد و هر آینه پرسیده شوید البته از آنچه بودید مى‏كردیدpW?نحل\وَلاَ تَكُونُواْ كَالَّتِی نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِن بَعْدِ قُوَّةٍ أَنكَاثًا تَتَّخِذُونَ أَیْمَانَكُمْ دَخَلاً بَیْنَكُمْ أَن تَكُونَ أُمَّةٌ هِیَ أَرْبَى مِنْ أُمَّةٍ إِنَّمَا یَبْلُوكُمُ اللّهُ بِهِ وَلَیُبَیِّنَنَّ لَكُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مَا كُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ و نباشید مانند آن زن كه واتابید رشته خود را پس از استوارشدن تارهائى گسیخته كه برگیرید سوگندهاى خویش را نیرنگى میان خویش تا بشود گروهى فزوده‏تر از گروهى جز این نیست كه بیازماید شما را خدا بدان و بیان مى‏كند براى شما روز قیامت آنچه را بودید در آن اختلاف مى‏كردید}V-Iنحل[وَأَوْفُواْ بِعَهْدِ اللّهِ إِذَا عَاهَدتُّمْ وَلاَ تَنقُضُواْ الأَیْمَانَ بَعْدَ تَوْكِیدِهَا وَقَدْ جَعَلْتُمُ اللّهَ عَلَیْكُمْ كَفِیلاً إِنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ و وفا كنید به عهد خدا گاهى كه عهد بندید و نشكنید سوگندها را بعد از استوار كردن آنها حالى كه قرار دادید خدا را بر خویش نگهبان همانا خدا مى‏داند آنچه را مى‏كنید"UqOنحلZإِنَّ اللّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ وَإِیتَاء ذِی الْقُرْبَى وَیَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْیِ یَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ همانا خدا امر مى‏كند به داد و نیكى و دادن خویشاوندان و نهى مى‏كند از فحشاء و ناشایست و ستم اندرز دهد شما را شاید یادآور شویدaTA}نحلYوَیَوْمَ نَبْعَثُ فِی كُلِّ أُمَّةٍ شَهِیدًا عَلَیْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ وَجِئْنَا بِكَ شَهِیدًا عَلَى هَـؤُلاء وَنَزَّلْنَا عَلَیْكَ الْكِتَابَ تِبْیَانًا لِّكُلِّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِینَ و روزى كه برانگیزانیم از هر ملّتى گواهى را بر ایشان از خود ایشان و بیاریم تو را بر اینان گواه و فرستادیم بر تو كتاب را بیانى براى همه چیز و هدایت و رحمت و بشارتى براى مسلمین‏   G`نحلeوَإِذَا بَدَّلْنَا آیَةً مَّكَانَ آیَةٍ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُنَزِّلُ قَالُواْ إِنَّمَا أَنتَ مُفْتَرٍ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ و هرگاه تبدیل كنیم آیتى را به جاى آیتى و خدا داناتر است بدانچه مى‏فرستد گویند جز این نیست كه توئى دروغ‏آورنده بلكه بیشتر ایشان نمى‏دانندG_S7نحلdإِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِینَ هُم بِهِ مُشْرِكُونَ جز این نیست كه فرمانروائى او بر آنان است كه دوست دارندش و آنان كه بدو شرك مى‏ورزندG^Y1نحلcإِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ همانا نیست او را فرمانروائى بر آنان كه ایمان آورند و بر پروردگار خویش توكّل كنند]5yنحلbفَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ و هنگامى كه مى‏خوانى قرآن را پناه بر به خدا از شیطان رانده‏شده‏T\u/نحلaمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ آنكو كردار شایسته كند از نر یا ماده حالى كه مؤمن باشد هر آینه زنده داریمش زندگیى پاكیزه و همانا پاداششان دهیم مزدشان را به بهتر چیزى كه بودند مى‏كردند[sنحل`مَا عِندَكُمْ یَنفَدُ وَمَا عِندَ اللّهِ بَاقٍ وَلَنَجْزِیَنَّ الَّذِینَ صَبَرُواْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ آنچه نزد شما است پایان یابد و آنچه نزد خدا است پاینده است و هر آینه پاداش دهیم آنان را كه صبر ورزیدند مزدشان را به نكوترین چیزى كه بودند مى‏كردندZCcنحل_وَلاَ تَشْتَرُواْ بِعَهْدِ اللّهِ ثَمَنًا قَلِیلاً إِنَّمَا عِندَ اللّهِ هُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ و نفروشید پیمان خدا را به بهائى كم همانا آنچه نزد خدا است بهتر است براى شما اگر باشید كه بدانیدPY نحل^وَلاَ تَتَّخِذُواْ أَیْمَانَكُمْ دَخَلاً بَیْنَكُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِهَا وَتَذُوقُواْ الْسُّوءَ بِمَا صَدَدتُّمْ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَلَكُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ و نگیرید سوگندهاى خود را نیرنگى میان خود تا بلغزد قدمى پس از استواریش و بچشید زشتى را بدانچه بازداشتید از راه خدا و براى شما است عذابى بزرگ‏ C } =)sC,i%/نحلnثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِینَ هَاجَرُواْ مِن بَعْدِ مَا فُتِنُواْ ثُمَّ جَاهَدُواْ وَصَبَرُواْ إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ همانا پروردگار تو براى آنان كه هجرت كردند (آواره شدند) پس از آنكه آزرده شدند سپس جهاد كردند و شكیبا شدند همانا پروردگار تو است پس از آن آمرزنده مهربان‏2hS نحلmلاَ جَرَمَ أَنَّهُمْ فِی الآخِرَةِ هُمُ الْخَاسِرونَ ناگزیر ایشانند در آخرت زیانكاران‏og?نحلlأُولَـئِكَ الَّذِینَ طَبَعَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ وَأُولَـئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ آنانند كه مُهر نهاد خدا بر دلهاشان و گوششان و دیدگانشان و آنانند ناآگهان‏f_Wنحلkذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّواْ الْحَیَاةَ الْدُّنْیَا عَلَى الآخِرَةِ وَأَنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ این بدان است كه ایشان برگزیدند زندگانى دنیا را بر آخرت و آنكه خدا هدایت نكند گروه كافران راLeq#نحلjمَن كَفَرَ بِاللّهِ مِن بَعْدِ إیمَانِهِ إِلاَّ مَنْ أُكْرِهَ وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالإِیمَانِ وَلَـكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَیْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللّهِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ آنكه كفر ورزد به خدا پس از ایمانش مگر آنكه وادار شود بناخواه حالى كه دلش آرمیده است به ایمان و لیكن آنكو گشاده باشد به كفر سینه او پس بر ایشان است خشمى از خدا و ایشان را است عذابى بزرگ‏ldAنحلiإِنَّمَا یَفْتَرِی الْكَذِبَ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَأُوْلـئِكَ هُمُ الْكَاذِبُونَ جز این نیست كه دروغ را آنان بندند كه ایمان نیارند به آیتهاى خدا و ایشانند دروغگویان‏gcuUنحلhإِنَّ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِ اللّهِ لاَ یَهْدِیهِمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ همانا آنان كه ایمان نیارند به آیتهاى خدا رهبریشان نكند خدا و براى ایشان است عذابى دردناك‏)bQ}نحلgوَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ یَقُولُونَ إِنَّمَا یُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِّسَانُ الَّذِی یُلْحِدُونَ إِلَیْهِ أَعْجَمِیٌّ وَهَـذَا لِسَانٌ عَرَبِیٌّ مُّبِینٌ و همانا دانیم كه ایشان گویند جز این نیست كه مى‏آموزدش بشرى زبان آنكه بدو این سخن را بندند عجمى (نارسا) است و این زبانى است عربى (رسا) آشكارgaSwنحلfقُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ لِیُثَبِّتَ الَّذِینَ آمَنُواْ وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِینَ بگو فرود آورد آن را روح‏القدس (روان پاك) از پروردگار تو به حقّ تا استوار گرداند آنان را كه ایمان آوردند و هدایت و بشارتى براى مسلمانان‏  8 cq;نحلvوَعَلَى الَّذِینَ هَادُواْ حَرَّمْنَا مَا قَصَصْنَا عَلَیْكَ مِن قَبْلُ وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ و بر آنان كه جهود شدند حرام كردیم آنچه را فروخواندیم بر تو از پیش و ستم نكردیم بر ایشان لیكن بودند خویش را ستم مى‏كردند0p'5نحلuمَتَاعٌ قَلِیلٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ كامیابى است اندك و ایشان را است عذابى دردناك‏oaنحلtوَلاَ تَقُولُواْ لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هَـذَا حَلاَلٌ وَهَـذَا حَرَامٌ لِّتَفْتَرُواْ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ إِنَّ الَّذِینَ یَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ لاَ یُفْلِحُونَ و نگوئید بدانچه مى‏ستاید زبانهاى شما به دروغ این است حلال و این است حرام تا ببندید بر خدا دروغ را همانا آنان كه بندند بر خدا دروغ را رستگار نشوندn1Sنحلsإِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْكُمُ الْمَیْتَةَ وَالْدَّمَ وَلَحْمَ الْخَنزِیرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَیْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ جز این نیست كه حرام كرد بر شما مردار و خون و گوشت خوك و آنچه را نام جز خدا به آن برده شود پس آنكه ناچار گردد نه ستمگر و نه تجاوزكننده همانا خدا است آمرزنده مهربان‏m;نحلrفَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ حَلالاً طَیِّبًا وَاشْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ إِن كُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ پس بخورید از آنچه روزى داد شما را خدا حلال پاكیزه و سپاس گزارید نعمت خدا را اگر هستید وى را پرستندگان‏jlgiنحلqوَلَقَدْ جَاءهُمْ رَسُولٌ مِّنْهُمْ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ وَهُمْ ظَالِمُونَ و هر آینه بیامدشان پیمبرى از ایشان پس تكذیبش كردند پس گرفت ایشان را عذاب حالى كه بودند ستمگران‏WkAiنحلpوَضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً قَرْیَةً كَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً یَأْتِیهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللّهِ فَأَذَاقَهَا اللّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُواْ یَصْنَعُونَ و برزده است خدا مثَلى شهرى كه بود آسوده و آرام مى‏آمدش روزیش فراوان از هر سوى پس كفر ورزید به نعمتهاى خدا پس چشانیدش خداوند جامه گرسنگى و ترس را بدانچه بودند مى‏كردند{j7;نحلoیَوْمَ تَأْتِی كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَن نَّفْسِهَا وَتُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ روزى كه آید هر كس بستیزد از جانب خویشتن و داده شود به هر كه آنچه كرده است و ستم نشوند k b JG~z%Sنحلوَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلاَّ بِاللّهِ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَلاَ تَكُ فِی ضَیْقٍ مِّمَّا یَمْكُرُونَ و صبركن و نیست صبرت جز به خدا و اندوهگین نباش بر ایشان و نباش در تنگنائى از آنچه نیرنگ كنند!y)نحل~وَإِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُواْ بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُم بِهِ وَلَئِن صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَیْرٌ لِّلصَّابِرینَ و اگر شكنجه كنید پس شكنجه كنید همانند آنچه شكنجه شدید و اگر بردبارى گزینید همانا آن بهتر است براى بردباران‏9xiنحل}ادْعُ إِلِى سَبِیلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ بخوان بسوى راه پروردگار خویش با حكمت و پند نیكو و درستیز با ایشان بدانچه آن است نكوتر همانا پروردگار تو داناتر است بدانكه گم شده است از راه او و او است داناتر به هدایت‏شدگان‏6wWنحل|إِنَّمَا جُعِلَ السَّبْتُ عَلَى الَّذِینَ اخْتَلَفُواْ فِیهِ وَإِنَّ رَبَّكَ لَیَحْكُمُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا كَانُواْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ جز این نیست كه نهاده شد شنبه بر آنان كه اختلاف كردند در آن و همانا پروردگار تو حكم كند میان ایشان روز قیامت در آنچه بودند در آن اختلاف مى‏كردندcv1نحل{ثُمَّ أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِینَ سپس وحى كردیم بسوى تو كه پیروى كن آئین ابراهیم یكتاپرست را و نبود از شرك‏ورزان‏uG]نحلzوَآتَیْنَاهُ فِی الْدُّنْیَا حَسَنَةً وَإِنَّهُ فِی الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ و دادیمش در دنیا نیكى و همانا او است در آخرت از شایستگان‏tkنحلyشَاكِرًا لِّأَنْعُمِهِ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ سپاسگزارنده نعمتهاى او برگزیدش و رهبریش كرد بسوى راهى راست‏Ts_Eنحلxإِنَّ إِبْرَاهِیمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلّهِ حَنِیفًا وَلَمْ یَكُ مِنَ الْمُشْرِكِینَ همانا ابراهیم بوده است پیشوائى فروتن براى خدا یكتاپرست و نبوده است از شرك‏ورزندگان‏9rWنحلwثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِینَ عَمِلُواْ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابُواْ مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُواْ إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ سپس پروردگار تو براى آنان كه انجام دادند بدى را به نادانى پس توبه كردند پس از آن و شایستگى گزیدند همانا پروردگار تو است از پس آن آمرزنده مهربان‏ | l nG!cاسراءإِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاء وَعْدُ الآخِرَةِ لِیَسُوؤُواْ وُجُوهَكُمْ وَلِیَدْخُلُواْ الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِیُتَبِّرُواْ مَا عَلَوْاْ تَتْبِیرًا اگر نیكى كنید براى خویش نیكى كرده‏اید و اگر بدى كنید پس براى آن است و هنگامى كه بیاید وعده بار دوم تا ناخوش دارند وجوه شما را و درآیند مسجد را چنانكه درآمدندش نخستین بار و نابود كنند آنچه را برتر آمده‏اند نابودكردنى‏B!O)اسراءثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَیْهِمْ وَأَمْدَدْنَاكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِینَ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِیرًا پس باز آوردیم براى شما تاختن را بر ایشان و كمك دادیم شما را به مالهائى و پسرانى و گردانیدیم شما را فزونتر در گروه‏!?_اسراءفَإِذَا جَاء وَعْدُ أُولاهُمَا بَعَثْنَا عَلَیْكُمْ عِبَادًا لَّنَا أُوْلِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجَاسُواْ خِلاَلَ الدِّیَارِ وَكَانَ وَعْدًا مَّفْعُولاً تا گاهى كه آید وعده نخستین آنها را برانگیزیم بر شما بندگانى ما را دارندگان نیروئى سخت پس بگردند میان شهرها و بوده است وعده شدنى‏>!_اسراءوَقَضَیْنَا إِلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ فِی الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الأَرْضِ مَرَّتَیْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِیرًا و بگذراندیم بسوى بنى اسرائیل در كتاب كه البتّه فساد مى‏كنید در زمین دوبار و برترى مى‏جوئید برترینى بزرگ‏z! ]اسراءذُرِّیَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ إِنَّهُ كَانَ عَبْدًا شَكُورًا نژاد آنان كه سوار كردیم با نوح همانا بود او بنده سپاسگزار~!1Eاسراءوَآتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِی إِسْرَائِیلَ أَلاَّ تَتَّخِذُواْ مِن دُونِی وَكِیلاً و دادیم به موسى كتاب را و گردانیدیمش هدایتى براى بنى اسرائیل كه نگیرید جز من سرپرستى‏}! [)اسراءسُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِی بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ منزه است خداوندى كه شبانه برد بنده خویش را از مسجد حرام بسوى مسجد اقصى آنى كه بركت نهادیم پیرامونش تا بنمایانیمش از آیتهاى ما همانا او است شنواى بیناp|!_{اسراءبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ { نحلإِنَّ اللّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَواْ وَّالَّذِینَ هُم مُّحْسِنُونَ همانا خدا با آنانى است كه پرهیز مى‏كنند و آنان كه ایشانند نكوكاران‏ fg Q   f6 !#=اسراءمَّنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا یَهْتَدی لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِینَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً هر كس هدایت شود جز این نیست كه هدایت شود براى خویشتن و هر كس گمراه شود جز این نیست كه گمراه شود بر خویشتن و برندارد هیچ گنهبارى بار گناه دیگرى را و نیستیم ما عذاب‏كننده تا برانگیزیم پیمبرى راp !{Yاسراءاقْرَأْ كَتَابَكَ كَفَى بِنَفْسِكَ الْیَوْمَ عَلَیْكَ حَسِیبًا بخوان نامه خویش را تو خود بس باشى امروز بر خویشتن حسابگر" !Oiاسراء وَكُلَّ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَآئِرَهُ فِی عُنُقِهِ وَنُخْرِجُ لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ كِتَابًا یَلْقَاهُ مَنشُورًا و هر انسانى را افكندیم نامه او را به گردنش و برون آریم برایش روز قیامت نامه‏اى كه بیابدش گشوده‏!اسراء وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ آیَتَیْنِ فَمَحَوْنَا آیَةَ اللَّیْلِ وَجَعَلْنَا آیَةَ النَّهَارِ مُبْصِرَةً لِتَبْتَغُواْ فَضْلاً مِّن رَّبِّكُمْ وَلِتَعْلَمُواْ عَدَدَ السِّنِینَ وَالْحِسَابَ وَكُلَّ شَیْءٍ فَصَّلْنَاهُ تَفْصِیلاً و گردانیدیم شب و روز را دو آیت پس برانداختیم آیت شب را و گردانیدیم آیت روز را روشن تا بجوئید فضلى را از پروردگار خویش و تا بدانید شمار سالها و حساب را و هرچیز را تفصیل دادیم تفصیلى‏6!=#اسراء وَیَدْعُ الإِنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءهُ بِالْخَیْرِ وَكَانَ الإِنسَانُ عَجُولاً و مى‏خواند انسان به بدى همانند خواندنش به خوبى و بوده است انسان شتاب كننده‏:!C%اسراء وأَنَّ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا و آنكه آنان كه ایمان نمى‏آورند به آخرت آماده كردیم براى ایشان عذابى دردناك‏!=[اسراء إِنَّ هَـذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ وَیُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا كَبِیرًا همانا این قرآن رهبرى مى‏كند بدانچه آن استوارتر است و مژده مى‏دهد مؤمنانى را كه كردار شایسته كنند كه ایشان را است پاداشى بزرگ‏! اسراءعَسَى رَبُّكُمْ أَن یَرْحَمَكُمْ وَإِنْ عُدتُّمْ عُدْنَا وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِینَ حَصِیرًا شاید پروردگار شما رحم كند بر شما و اگر بازگردید بازگردیم و گردانیدیم دوزخ را براى كافران تنگنائى (زندانى)  c SM!_اسراءوَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِیمًا و حكم كرد پروردگار تو كه پرستش نكنید جز او را و به پدر و مادر نیكى كنید اگر برسند نزدت پیرى را یكى از آنان یا هر دو پس نگو به ایشان اُف و نهیب نزن بر ایشان و بگو بدیشان گفتارى گرامى‏ !#cاسراءلاَّ تَجْعَل مَعَ اللّهِ إِلَـهًا آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُومًا مَّخْذُولاً و قرار مده با خدا خدائى دیگر را كه بنشینى نكوهیده خوارشده‏!!#اسراءانظُرْ كَیْفَ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَلَلآخِرَةُ أَكْبَرُ دَرَجَاتٍ وَأَكْبَرُ تَفْضِیلاً بنگر چگونه برترى دادیم برخى از ایشان را بر برخى و همانا آخرت بزرگتر است در پایه‏ها و بزرگتر است در برترى‏دادن‏a!mIاسراءكُلاًّ نُّمِدُّ هَـؤُلاء وَهَـؤُلاء مِنْ عَطَاء رَبِّكَ وَمَا كَانَ عَطَاء رَبِّكَ مَحْظُورًا هر یك را كمك دهیم اینان و آنان را از بخشش پروردگار تو و نیست بخشش پروردگار تو بازداشته‏!اسراءوَمَنْ أَرَادَ الآخِرَةَ وَسَعَى لَهَا سَعْیَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ كَانَ سَعْیُهُم مَّشْكُورًا و آنكو خواهد آخرت را و بكوشد براى آن كوشش آن را حالى كه او است مؤمن پس آنان بوده است كوشش ایشان سپاس‏گزارده‏ !-_اسراءمَّن كَانَ یُرِیدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِیهَا مَا نَشَاء لِمَن نُّرِیدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ یَصْلاهَا مَذْمُومًا مَّدْحُورًا آنكو زندگانى شتابان را خواهد بشتابیم برایش در آن آنچه را خواهیم براى هر كه خواهیم سپس گذاریم برایش دوزخ را بچشدش نكوهیده رانده‏~ !'Iاسراءوَكَمْ أَهْلَكْنَا مِنَ الْقُرُونِ مِن بَعْدِ نُوحٍ وَكَفَى بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِیرًَا بَصِیرًا و بسا هلاك كردیم از قرنها پس از نوح و بس است پروردگار تو به گناهان بندگان خود آگاهى بینا ! اسراءوَإِذَا أَرَدْنَا أَن نُّهْلِكَ قَرْیَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِیهَا فَفَسَقُواْ فِیهَا فَحَقَّ عَلَیْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِیرًا و هرگاه خواهیم نابود كنیم شهرى را بفرمائیم كامرانان (هوسرانان) آن را تا نافرمانى كنند در آن پس فرود آید بر آن سخن پس نابود كنیمش نابودكردنى‏ e J aM! اسراء وَلاَ تَقْرَبُواْ الزِّنَى إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاء سَبِیلاً و نزدیك نشوید زنا را كه بوده است آن فحشائى (ناشایستى) و چه زشت است آن راه‏*!Wqاسراءوَلاَ تَقْتُلُواْ أَوْلادَكُمْ خَشْیَةَ إِمْلاقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِیَّاكُم إنَّ قَتْلَهُمْ كَانَ خِطْءًا كَبِیرًا و نكشید فرزندان خویش را از تنگدستى ما روزى دهیم ایشان را و شما را همانا كشتار آنان است لغزشى بزرگ‏! اسراءإِنَّ رَبَّكَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء وَیَقْدِرُ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِیرًا بَصِیرًا همانا پروردگار تو فراخ گرداند روزى را براى هر كه خواهد و تنگ گرداند همانا او است به بندگان خویش آگاهى بینا{!?+اسراءوَلاَ تَجْعَلْ یَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ وَلاَ تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَّحْسُورًا و نگردان دستت را بسته به گردنت و بازش نكن تمام باز تا بنشینى نكوهیده اندوهگین‏!%{اسراءوَإِمَّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمُ ابْتِغَاء رَحْمَةٍ مِّن رَّبِّكَ تَرْجُوهَا فَقُل لَّهُمْ قَوْلاً مَّیْسُورًا و اگر روى گردانى از ایشان در پى رحمتى از پروردگار خویش كه امیدش دارى پس بگو بدیشان گفتارى نرم و آرام‏K!wاسراءإِنَّ الْمُبَذِّرِینَ كَانُواْ إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ وَكَانَ الشَّیْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا كه فزون‏دهندگانند برادران شیاطین و شیطان است پروردگار خویش را ناسپاس‏j!agاسراءوَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَلاَ تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا و بده به خویشاوند حقّش را و بینوا و درمانده راه و تبذیر مكن تبذیرى (بیهوده و فزون از اندازه دادن))!%!اسراءرَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِی نُفُوسِكُمْ إِن تَكُونُواْ صَالِحِینَ فَإِنَّهُ كَانَ لِلأَوَّابِینَ غَفُورًا پروردگار شما داناتر است بدانچه در دلهاى شما است اگر باشید شایستگان همانا او است براى بازگشت‏كنندگان آمرزنده‏! اسراءوَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرًا و فروخوابان براى آنان بال فروتنى را از مِهر و بگو پروردگارا رحم كن بر آنان چنانكه مرا پروریدند در كودكى‏ b V /?%!i اسراء)وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِی هَـذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّكَّرُواْ وَمَا یَزِیدُهُمْ إِلاَّ نُفُورًا و همانا گردانیدیم در این قرآن تا یادآور شوند و نمیفزایدشان جز رمیدن‏8$!Kاسراء(أَفَأَصْفَاكُمْ رَبُّكُم بِالْبَنِینَ وَاتَّخَذَ مِنَ الْمَلآئِكَةِ إِنَاثًا إِنَّكُمْ لَتَقُولُونَ قَوْلاً عَظِیمًا آیا برگزیده است شما را پروردگار شما به پسران و بگرفته است از فرشتگان مادگانى همانا شما مى‏گوئید سخنى گران را#!!Sاسراء'ذَلِكَ مِمَّا أَوْحَى إِلَیْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ وَلاَ تَجْعَلْ مَعَ اللّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتُلْقَى فِی جَهَنَّمَ مَلُومًا مَّدْحُورًا این است از آنچه كه وحى فرستاد بسوى تو پروردگار تو از حكمت و قرار نده با خدا خدائى دیگر را تا افكنده شوى در دوزخ نكوهیده رانده‏I"![+اسراء&كُلُّ ذَلِكَ كَانَ سَیٍّئُهُ عِنْدَ رَبِّكَ مَكْرُوهًا همه اینها است زشت آن نزد پروردگار تو ناپسندZ!!w1اسراء%وَلاَ تَمْشِ فِی الأَرْضِ مَرَحًا إِنَّكَ لَن تَخْرِقَ الأَرْضَ وَلَن تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولاً و راه مرو در زمین خرامان همانا تو نشكافى زمین را هرگز و نرسى كوه‏ها را به بلندى‏ !UMاسراء$وَلاَ تَقْفُ مَا لَیْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولـئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً و پیروى نكن آنچه را نیستت بدان دانشى همانا گوش و دیده و دل هر كدام آنها است از آن پرسیده‏!/اسراء#وَأَوْفُوا الْكَیْلَ إِذا كِلْتُمْ وَزِنُواْ بِالقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیمِ ذَلِكَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلاً و تمام دهید پیمانه را گاهى كه بپیمائید و بسنجید با ترازوى درست و راست این بهتر است و نكوتر در سرانجام‏!?Eاسراء"وَلاَ تَقْرَبُواْ مَالَ الْیَتِیمِ إِلاَّ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ حَتَّى یَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُواْ بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْؤُولاً و نزدیك نشوید مال یتیم را جز بدانچه آن است نكوتر تا برسد نیروى خویش را و وفا كنید به پیمان كه پیمان است همانا پرسیده‏شده‏!I_اسراء!وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیِّهِ سُلْطَانًا فَلاَ یُسْرِف فِّی الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا و نكشید تنى را كه حرام كرد (محترم داشت) خدا جز به حقّ و آنكه كشته شود به ستم همانا قرار دادیم براى خونخواه او فرمانروائى پس فزون نرود در كشتار همانا او است یارى‏شده‏   |x!.!]اسراء2قُل كُونُواْ حِجَارَةً أَوْ حَدِیدًا بگو باشید سنگ یا آهن‏S-!WCاسراء1وَقَالُواْ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِیدًا و گفتند آیا گاهى كه شدیم ما استخوانهائى و خاكى آیا ما برانگیختگانیم در آفرینشى نوین‏$,!Cyاسراء0انظُرْ كَیْفَ ضَرَبُواْ لَكَ الأَمْثَالَ فَضَلُّواْ فَلاَ یَسْتَطِیعْونَ سَبِیلاً بنگر چگونه زدند برایت مثَلها را پس گم شدند پس نمى‏توانند راهى راk+!k_اسراء/نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَسْتَمِعُونَ بِهِ إِذْ یَسْتَمِعُونَ إِلَیْكَ وَإِذْ هُمْ نَجْوَى إِذْ یَقُولُ الظَّالِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلاَّ رَجُلاً مَّسْحُورًا ما داناتریم بدانچه گوش مى‏دهند بدان هنگامى كه گوش مى‏دهند به تو و هنگامى كه سخن به گوش همدیگر مى‏گویند هنگامى كه گویند ستمگران پیروى نمى‏كنید جز مردى جادو شده راi*! ;اسراء.وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن یَفْقَهُوهُ وَفِی آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْاْ عَلَى أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا و نهیم بر دلهاى آنان پرده‏هائى از آنكه دریابندش و در گوشهاى ایشان سنگینیى و هرگاه یاد كنى پروردگار خویش را در قرآن تنها بازگردند بر پشتهاى خویش رمندگان‏)!=eاسراء-وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرآنَ جَعَلْنَا بَیْنَكَ وَبَیْنَ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ حِجَابًا مَّسْتُورًا و هرگاه بخوانى قرآن را بر نهیم میان تو و میان آنان كه ایمان نمى‏آورند به آخرت پرده‏اى پوشیده‏(!?mاسراء,تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالأَرْضُ وَمَن فِیهِنَّ وَإِن مِّن شَیْءٍ إِلاَّ یُسَبِّحُ بِحَمْدَهِ وَلَـكِن لاَّ تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ إِنَّهُ كَانَ حَلِیمًا غَفُورًا تسبیح كنند براى او آسمانهاى هفتگانه و زمین و آنان كه در آنها است و نیست چیزى جز آنكه تسبیح گوید به سپاس او و لیكن درنمىیابید ستایش ایشان را همانا او است بردبار آمرزنده‏X'!m7اسراء+سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یَقُولُونَ عُلُوًّا كَبِیرًا منزّه است او و برتر از آنچه گویند برتریى بزرگ‏i&!{Kاسراء*قُل لَّوْ كَانَ مَعَهُ آلِهَةٌ كَمَا یَقُولُونَ إِذًا لاَّبْتَغَوْاْ إِلَى ذِی الْعَرْشِ سَبِیلاً بگو اگر مى‏بود با او خدایانى چنانكه گوئید در آن هنگام مى‏جستند بسوى خداوند عرش راهى را  t 5!)]اسراء9أُولَـئِكَ الَّذِینَ یَدْعُونَ یَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِیلَةَ أَیُّهُمْ أَقْرَبُ وَیَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَیَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا آنانند كه مى‏خوانند جویند بسوى پروردگار خویش دستاویز را هر كدام از ایشان است نزدیكتر و امیدوارند رحمتش را و مى‏ترسند عذابش را همانا عذاب پروردگار تو است ترسناك‏w4!Gاسراء8قُلِ ادْعُواْ الَّذِینَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلاَ یَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنكُمْ وَلاَ تَحْوِیلاً بگو بخوانید آنان را كه جز او پندارید دارا نیستند گشودن رنجى را از شما و نه برگرداندنى‏k3!7اسراء7وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلَى بَعْضٍ وَآتَیْنَا دَاوُودَ زَبُورًا و پروردگارت داناتر است بدانكه در آسمانها است و زمین و همانا برترى دادیم بعض پیمبران را بر بعضى و دادیم به داود زبور راP2!U?اسراء6رَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِكُمْ إِن یَشَأْ یَرْحَمْكُمْ أَوْ إِن یَشَأْ یُعَذِّبْكُمْ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَیْهِمْ وَكِیلاً پروردگار شما داناتر است به شما اگر خواهد رحمت آورد بر شما و اگر خواهد عذاب كند شما را و نفرستادیم تو را بر ایشان نگهبان‏v1!5+اسراء5وَقُل لِّعِبَادِی یَقُولُواْ الَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ الشَّیْطَانَ یَنزَغُ بَیْنَهُمْ إِنَّ الشَّیْطَانَ كَانَ لِلإِنْسَانِ عَدُوًّا مُّبِینًا و بگو به بندگان من گویند آنچه آن است نكوتر همانا شیطان آشوب افكند میان آنان همانا شیطان است براى انسان دشمنى آشكارH0!kاسراء4یَوْمَ یَدْعُوكُمْ فَتَسْتَجِیبُونَ بِحَمْدِهِ وَتَظُنُّونَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلاَّ قَلِیلاً روزى كه خوانندتان پس اجابت كنید با سپاس او و پندارید كه نماندید جز اندكى‏/!]اسراء3أَوْ خَلْقًا مِّمَّا یَكْبُرُ فِی صُدُورِكُمْ فَسَیَقُولُونَ مَن یُعِیدُنَا قُلِ الَّذِی فَطَرَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَسَیُنْغِضُونَ إِلَیْكَ رُؤُوسَهُمْ وَیَقُولُونَ مَتَى هُوَ قُلْ عَسَى أَن یَكُونَ قَرِیبًا یا آفرینشى از آنچه بزرگ آید در سینه‏هاى شما زود است گویند كه ما را برمى‏گرداند بگو آنكه آفریدتان نخستین بار زود است نجنبانند سرهاى خویش را به سویت و گویند چه هنگام است آن بگو امید است كه باشد نزدیك‏ r xVGrQ<!o'اسراء@وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَأَجْلِبْ عَلَیْهِم بِخَیْلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكْهُمْ فِی الأَمْوَالِ وَالأَوْلادِ وَعِدْهُمْ وَمَا یَعِدُهُمُ الشَّیْطَانُ إِلاَّ غُرُورًا و بلغزان هر كه را توانستى از ایشان به آواز خود و تاخت آور بر ایشان با سواره و پیاده خویش و شركت كن با ایشان در مالها و فرزندان و وعده بده ایشان را و وعده نمى‏دهد ایشان را شیطان مگر فریب‏G;!U-اسراء?قَالَ اذْهَبْ فَمَن تَبِعَكَ مِنْهُمْ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَآؤُكُمْ جَزَاء مَّوْفُورًا گفت برو كه هر كه پیرویت كند از ایشان همانا دوزخ است پاداش شما پاداشى تمام داده‏:!#]اسراء>قَالَ أَرَأَیْتَكَ هَـذَا الَّذِی كَرَّمْتَ عَلَیَّ لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ لأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّیَّتَهُ إَلاَّ قَلِیلاً گفت آیا دیده باشى این را كه تو بر من برترى دادى اگر مرا بگذارى تا روز قیامت هر آینه مهار كنم (یا براندازم) فرزندان او را مگر كمى را69!Gاسراء=وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلآئِكَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إَلاَّ إِبْلِیسَ قَالَ أَأَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طِینًا و هنگامى كه گفتیم به فرشتگان سجده كنید براى آدم پس سجده كردند جز ابلیس گفت آیا سجده كنم براى آنكه آفریدى گِل‏8!s=اسراء<وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤیَا الَّتِی أَرَیْنَاكَ إِلاَّ فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِی القُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا یَزِیدُهُمْ إِلاَّ طُغْیَانًا كَبِیرًا و هنگامى كه گفتیم تو را كه پروردگار تو فراگرفته است بر مردم و نگردانیدیم خوابى را كه نمودیمت جز آزمایشى براى مردم و آن درخت لعنت شده را در قرآن و مى‏ترسانیمشان پس نیفزایدشان مگر سركشى بزرگ‏ 7!;Mاسراء;وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالآیَاتِ إِلاَّ أَن كَذَّبَ بِهَا الأَوَّلُونَ وَآتَیْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُواْ بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالآیَاتِ إِلاَّ تَخْوِیفًا و بازنداشت ما را از آنكه فرستیم آیتها را جز آنكه تكذیب كردند بدانها پیشینیان و دادیم به ثمود اشتر را بینا پس ستم كردند بدان و نمى‏فرستیم آیتها را جز ترساندن راv6!=#اسراء:وَإِن مَّن قَرْیَةٍ إِلاَّ نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ یَوْمِ الْقِیَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِیدًا كَانَ ذَلِك فِی الْكِتَابِ مَسْطُورًا و نیست شهرى جز آنكه مائیم نابودكننده آن پیش از روز قیامت یا عذاب‏كننده آن عذابى سخت بوده است این در كتاب نوشته‏  0 A0D!7اسراءHوَمَن كَانَ فِی هَـذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِی الآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِیلاً و آنكه بوده است در این (دنیا) كور پس او است در آخرت كورتر و گمراه‏تر در راه‏0C!3!اسراءGیَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُوْلَـئِكَ یَقْرَؤُونَ كِتَابَهُمْ وَلاَ یُظْلَمُونَ فَتِیلاً روزى كه بخوانیم هر مردمى را به پیشواى ایشان پس آنكو داده شود كتابش را به دست راستش آنان بخوانند كتاب خود را و ستم نشوند به اندازه تار میان هسته خرماnB!AاسراءFوَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى كَثِیرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلاً و همانا گرامى داشتیم فرزندان آدم را و سوارشان كردیم در دشت و دریا و روزیشان دادیم از پاكیزه‏ها و برتریشان دادیم بر بسیارى از آنان كه آفریدیم برترى‏دادنى‏=A!1=اسراءEأَمْ أَمِنتُمْ أَن یُعِیدَكُمْ فِیهِ تَارَةً أُخْرَى فَیُرْسِلَ عَلَیْكُمْ قَاصِفا مِّنَ الرِّیحِ فَیُغْرِقَكُم بِمَا كَفَرْتُمْ ثُمَّ لاَ تَجِدُواْ لَكُمْ عَلَیْنَا بِهِ تَبِیعًا یا ایمن شدید كه بازگرداند شما را در آن بار دیگرى پس بفرستد بر شما خردكننده‏اى (و شكننده‏اى) از باد تا غرق كند شما را بدانچه ناسپاسى كردید سپس نیابید براى خویش بر ما بدان خونخواه و نه یاورى را8@!SاسراءDأَفَأَمِنتُمْ أَن یَخْسِفَ بِكُمْ جَانِبَ الْبَرِّ أَوْ یُرْسِلَ عَلَیْكُمْ حَاصِبًا ثُمَّ لاَ تَجِدُواْ لَكُمْ وَكِیلاً آیا ایمن شدید كه فروبرد شما را در یك سوى دشت یا بفرستد بر شما طوفان سنگریزه را پس نیابید براى خویش نگهبانى‏/?!U}اسراءCوَإِذَا مَسَّكُمُ الْضُّرُّ فِی الْبَحْرِ ضَلَّ مَن تَدْعُونَ إِلاَّ إِیَّاهُ فَلَمَّا نَجَّاكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ وَكَانَ الإِنْسَانُ كَفُورًا و هرگاه برسد شما را رنجى در دریا گم است آنكه بخوانیدش جز او تا گاهى كه رهائیتان داد بسوى دشت روى گردانیدید و بوده است انسان بسیار ناسپاس‏ >!=wاسراءBرَّبُّكُمُ الَّذِی یُزْجِی لَكُمُ الْفُلْكَ فِی الْبَحْرِ لِتَبْتَغُواْ مِن فَضْلِهِ إِنَّهُ كَانَ بِكُمْ رَحِیمًا پروردگار تو است آنكه مى‏راند براى شما كشتى را در دریا تا بجوئید از فضلش همانا او است به شما مهربان‏(=!'اسراءAإِنَّ عِبَادِی لَیْسَ لَكَ عَلَیْهِمْ سُلْطَانٌ وَكَفَى بِرَبِّكَ وَكِیلاً همانا بندگان من نیستت بر ایشان فرمانروائیى و بس است پروردگار تو كارگزارى‏ ! l k*VK N!CGاسراءRوَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَلاَ یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إَلاَّ خَسَارًا و مى‏فرستیم از قرآن آنچه درمان و رحمتى است براى مؤمنان و نیفزاید ستمگران را مگر زیان‏M!cاسراءQوَقُلْ جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا و بگو بیامد حقّ و نابود شد باطل همانا باطل است نابودشونده‏PL!MGاسراءPوَقُل رَّبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِّی مِن لَّدُنكَ سُلْطَانًا نَّصِیرًا و بگو پروردگارا درآور مرا درآوردنى راست و برونم آور برون آوردنى راست و قرار ده براى من از نزد خویش فرمانروائیى یارى‏شده‏yK!aاسراءOوَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَى أَن یَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا و از شب پس بیدار باشد در آن این فزونیى است براى تو باشد برانگیزدت پروردگارت به جایگاهى ستوده‏@J!YاسراءNأَقِمِ الصَّلاَةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَى غَسَقِ اللَّیْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا بپاى دار نماز را از بازگشتگاه خورشید تا تاریكى شب و خواندنى (نماز) بامداد همانا خواندنى بامداد است گواهى شده‏GI!_#اسراءMسُنَّةَ مَن قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِن رُّسُلِنَا وَلاَ تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِیلاً شیوه آنان كه فرستادیم پیش از تو از پیمبران خویش و نیابى براى شیوه ما تبدیلى‏2H!O اسراءLوَإِن كَادُواْ لَیَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الأَرْضِ لِیُخْرِجوكَ مِنْهَا وَإِذًا لاَّ یَلْبَثُونَ خِلافَكَ إِلاَّ قَلِیلاً و همانا نزدیك بود كه بلغزانندت از زمین تا برونت كنند از آن و در آن هنگام درنگ نمى‏كردند پس از تو مگر كمى‏~G!kاسراءKإِذاً لَّأَذَقْنَاكَ ضِعْفَ الْحَیَاةِ وَضِعْفَ الْمَمَاتِ ثُمَّ لاَ تَجِدُ لَكَ عَلَیْنَا نَصِیرًا در آن هنگام مى‏چشانیدیمت دو برابر زندگى و دو برابر مردن را سپس نمىیافتى براى خویش بر ما یاورى را/F!3اسراءJوَلَوْلاَ أَن ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدتَّ تَرْكَنُ إِلَیْهِمْ شَیْئًا قَلِیلاً و اگر نه استوار مى‏داشتیمت همانا نزدیك بود كه كج شوى بسوى ایشان چیزى اندك‏[E!s7اسراءIوَإِن كَادُواْ لَیَفْتِنُونَكَ عَنِ الَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ لِتفْتَرِیَ عَلَیْنَا غَیْرَهُ وَإِذًا لاَّتَّخَذُوكَ خَلِیلاً و هر آینه نزدیك بود فریبت دهند از آنچه وحى فرستادیم بسوى تو تا دروغ بندى بر ما جز آن را و در آن هنگام مى‏گرفتندت دوست‏ MZ [ 4M|X!Sاسراء\أَوْ تُسْقِطَ السَّمَاء كَمَا زَعَمْتَ عَلَیْنَا كِسَفًا أَوْ تَأْتِیَ بِاللّهِ وَالْمَلآئِكَةِ قَبِیلاً یا افكنى آسمان را چنانچه مى‏پندارى بر ما پاره‏هائى یا بیارى خدا و فرشتگان را روى به روى‏CW!o اسراء[أَوْ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِّن نَّخِیلٍ وَعِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الأَنْهَارَ خِلالَهَا تَفْجِیرًا یا باشدت باغى از خرمابنها و انگور پس بشكافى جویها را میان آن شكافتنى‏V!)اسراءZوَقَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الأَرْضِ یَنبُوعًا و گفتند هرگز ایمان نیاریم برایت تا بشكافى براى ما از زمین چشمه‏اى‏U!-MاسراءYوَلَقَدْ صَرَّفْنَا لِلنَّاسِ فِی هَـذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ فَأَبَى أَكْثَرُ النَّاسِ إِلاَّ كُفُورًا و همانا گردانیدیم براى مردم در این قرآن از هر مثَلى پس نخواستند بیشتر مردم جز ناسپاسى راT![=اسراءXقُل لَّئِنِ اجْتَمَعَتِ الإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَى أَن یَأْتُواْ بِمِثْلِ هَـذَا الْقُرْآنِ لاَ یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِیرًا بگو اگر گردآیند آدمیان و پریان بر آنكه بیارند مانند این قرآن را نیارند مانندش و اگر چه باشد برخیشان براى برخى پشتیبان‏wS!SاسراءWإِلاَّ رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّ فَضْلَهُ كَانَ عَلَیْكَ كَبِیرًا بجز رحمتى از پروردگارت كه فضل او است همانا بر تو بزرگ‏ R!kاسراءVوَلَئِن شِئْنَا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ ثُمَّ لاَ تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَیْنَا وَكِیلاً و اگر خواهیم همانا مى‏بریم آنچه را وحى فرستادیم به سویت پس نیابى براى خویش بدان بر ما نگهبانى راQ!)YاسراءUوَیَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی وَمَا أُوتِیتُم مِّن الْعِلْمِ إِلاَّ قَلِیلاً و مى‏پرسندت از روح (روان) بگو روح از امر پروردگار من است و داده نشده‏اید از دانش جز اندكى راpP!W}اسراءTقُلْ كُلٌّ یَعْمَلُ عَلَى شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَى سَبِیلاً بگو هر كدام عمل مى‏كند بر راه و روش خویش پس پروردگار شما داناتر است بدانكه او رهبرنده‏تر است در راه‏"O!اسراءSوَإِذَآ أَنْعَمْنَا عَلَى الإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ یَؤُوسًا و هرگاه نعمت فرستیم بر انسان روى گرداند و دور كند پهلوى خویش را و هرگاه برسدش بدیى بوده است بسیار نومیدشونده‏ D < o D0_!Sاسراءcأَوَلَمْ یَرَوْاْ أَنَّ اللّهَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ قَادِرٌ عَلَى أَن یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَجَعَلَ لَهُمْ أَجَلاً لاَّ رَیْبَ فِیهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إَلاَّ كُفُورًا آیا ندیدند كه خداوندى كه آفرید آسمانها و زمین را توانا است بر آنكه بیافرد مانند ایشان را و نهاده است براى ایشان سرآمدى را كه نیست شكّى در آن پس نخواستند ستمگران جز ناسپاسى را^!sاسراءbذَلِكَ جَزَآؤُهُم بِأَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِآیَاتِنَا وَقَالُواْ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِیدًا این است پاداش ایشان بدانچه كفر ورزیدند به آیتهاى ما و گفتند آیا هرگاه شدیم استخوانهائى و خاكى آیا مائیم برانگیختگان در آفرینشى نوین‏a]! +اسراءaوَمَن یَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَمَن یُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِیَاء مِن دُونِهِ وَنَحْشُرُهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَلَى وُجُوهِهِمْ عُمْیًا وَبُكْمًا وَصُمًّا مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِیرًا و آن را كه خدا هدایت كند او است هدایت‏شده و آن را كه گم كند هرگز نیابى براى ایشان دوستانى جز او و گردآریمشان روز قیامت بر چهره‏هاشان كوران و گنگان و كران جایگاه ایشان است دوزخ هرگاه خاموش شود (فرونشیند) بیفزائیمشان آتش راE\!oاسراء`قُلْ كَفَى بِاللّهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَكُمْ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِیرًا بَصِیرًا بگو بس است خدا گواهى میان من و شما همانا او است به بندگان خود آگاهى بیناJ[!Y/اسراء_قُل لَّوْ كَانَ فِی الأَرْضِ مَلآئِكَةٌ یَمْشُونَ مُطْمَئِنِّینَ لَنَزَّلْنَا عَلَیْهِم مِّنَ السَّمَاء مَلَكًا رَّسُولاً بگو اگر میبود در زمین فرشتگانى كه راه مى‏رفتند آرمیدگان هر آینه مى‏فرستادیم بر ایشان از آسمان فرشته‏اى را پیامبر2Z!;اسراء^وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن یُؤْمِنُواْ إِذْ جَاءهُمُ الْهُدَى إِلاَّ أَن قَالُواْ أَبَعَثَ اللّهُ بَشَرًا رَّسُولاً و بازنداشت مردم را از آنكه ایمان آرند گاهى كه بیامدشان رهبرى جز آنكه گفتند آیا برانگیخته است خدا بشرى را پیمبر@Y!y{اسراء]أَوْ یَكُونَ لَكَ بَیْتٌ مِّن زُخْرُفٍ أَوْ تَرْقَى فِی السَّمَاء وَلَن نُّؤْمِنَ لِرُقِیِّكَ حَتَّى تُنَزِّلَ عَلَیْنَا كِتَابًا نَّقْرَؤُهُ قُلْ سُبْحَانَ رَبِّی هَلْ كُنتُ إَلاَّ بَشَرًا رَّسُولاً یا باشدت خانه‏اى از زر یا بالا روى در آسمان و هرگز باور نكنیم بالا رفتنت را تا بفرستى بر ما نامه‏اى كه بخوانیمش بگو منزّه است پروردگار من آیا هستم من جز بشرى فرستاده‏شده‏ n%  .m]nki!o[اسراءmوَیَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ یَبْكُونَ وَیَزِیدُهُمْ خُشُوعًا و بیفتند بر چانه‏ها گریه كنند و بیفزایدشان زارى (فروتنى) h!sاسراءlوَیَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِن كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولاً و گویند منزّه است پروردگار ما همانا وعده پروردگار ما است شدنى‏g!1cاسراءkقُلْ آمِنُواْ بِهِ أَوْ لاَ تُؤْمِنُواْ إِنَّ الَّذِینَ أُوتُواْ الْعِلْمَ مِن قَبْلِهِ إِذَا یُتْلَى عَلَیْهِمْ یَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ سُجَّدًا بگو ایمان آرید بدان یا نیارید همانا آنان كه داده شدند دانش را پیش از آن گاهى كه خوانده شود بر ایشان بیفتند بر چانه‏ها سجده‏كنان‏Kf!_+اسراءjوَقُرْآناً فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَى مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنزِیلاً و قرآنى كه جدا ساختیمش تا بخوانیمش بر مردم بر درنگى و فرستادیم آن را فرستادنى‏Ze!w1اسراءiوَبِالْحَقِّ أَنزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلاَّ مُبَشِّرًا وَنَذِیرًا و به حقّ فرستادیمش و به حقّ فرود آمد و نفرستادیم تو را مگر نویددهنده و ترساننده‏*d!Iاسراءhوَقُلْنَا مِن بَعْدِهِ لِبَنِی إِسْرَائِیلَ اسْكُنُواْ الأَرْضَ فَإِذَا جَاء وَعْدُ الآخِرَةِ جِئْنَا بِكُمْ لَفِیفًا و گفتیم پس از او به بنى‏اسرائیل جایگزین شوید در زمین تا گاهى كه بیاید وعده آخرت بیاریم شما را پیچیده‏5c!Gاسراءgفَأَرَادَ أَن یَسْتَفِزَّهُم مِّنَ الأَرْضِ فَأَغْرَقْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ جَمِیعًا پس خواست بلغزاندشان از زمین پس غرقش نمودیم و آنان را كه با او بودند همگى‏mb!=اسراءfقَالَ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا أَنزَلَ هَـؤُلاء إِلاَّ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ بَصَآئِرَ وَإِنِّی لَأَظُنُّكَ یَا فِرْعَونُ مَثْبُورًا گفت همانا دانستى كه نفرستاده است آنها را مگر پروردگار آسمانها و زمین بینشهائى و همانا مى‏پنداریمت اى فرعون نابودشده‏a![Oاسراءeوَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى تِسْعَ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ فَاسْأَلْ بَنِی إِسْرَائِیلَ إِذْ جَاءهُمْ فَقَالَ لَهُ فِرْعَونُ إِنِّی لَأَظُنُّكَ یَا مُوسَى مَسْحُورًا و همانا دادیم به موسى نُه آیت روشن پس بپرس بنى‏اسرائیل را گاهى كه بیامدشان پس گفت بدو فرعون كه مى‏پندارمت اى موسى جادوشده‏W`!e=اسراءdقُل لَّوْ أَنتُمْ تَمْلِكُونَ خَزَآئِنَ رَحْمَةِ رَبِّی إِذًا لَّأَمْسَكْتُمْ خَشْیَةَ الإِنفَاقِ وَكَانَ الإنسَانُ قَتُورًا بگو اگر شما مى‏داشتید گنجهاى رحمت پروردگار مرا در آن هنگام خوددارى مى‏كردید از ترس بخشش و انسان است بسى خویشتن نگهدار ! { a V7!uIWكهف أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِیمِ كَانُوا مِنْ آیَاتِنَا عَجَبًا یا پنداشتى كه یاران كهف و رقیم بودند از آیتهاى ما شگفت‏YtUYكهفوَإِنَّا لَجَاعِلُونَ مَا عَلَیْهَا صَعِیدًا جُرُزًا و همانا گرداننده‏ایم آنچه را بر آن است بیابانى خشك‏زارpsomكهفإِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِینَةً لَّهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا همانا گردانیدیم آنچه را بر زمین است آرایشى براى آن تا بیازمائیم ایشان را كدامین نكوترند در كردارJrsكهففَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ عَلَى آثَارِهِمْ إِن لَّمْ یُؤْمِنُوا بِهَذَا الْحَدِیثِ أَسَفًا شاید ببازى تو جان خود را از پى ایشان اگر ایمان نیاوردند بدین داستان بدریغ‏/qYكهفمَّا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَلَا لِآبَائِهِمْ كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ إِن یَقُولُونَ إِلَّا كَذِبًا نیستشان بدان علمى و نه پدران ایشان را بزرگ سخنى است كه برون آید از دهانهاى ایشان نمى‏گویند جز دروغى راIpU9كهفوَیُنذِرَ الَّذِینَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا و بترساند آنان را كه گفتند برگرفت خدا فرزندى راnokqكهفمَاكِثِینَ فِیهِ أَبَدًا درنگ‏كنندگان در آن همیشه‏kn+'كهفقَیِّمًا لِّیُنذِرَ بَأْسًا شَدِیدًا مِن لَّدُنْهُ وَیُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا راست است تا بترساند نیروئى سخت را از نزدش و مژده دهد مؤمنان را كه كردار شایسته كنند آنكه ایشان را پاداشى نكو است‏4m [ كهفالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ یَجْعَل لَّهُ عِوَجَا سپاس خدائى را كه فرستاد بر بنده خویش كتاب را و قرار نداد براى آن كجى راpl_كهفبسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشاینده مهربان‏k!c=اسراءoوَقُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَم یَكُن لَّهُ شَرِیكٌ فِی الْمُلْكِ وَلَمْ یَكُن لَّهُ وَلِیٌّ مِّنَ الذُّلَّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِیرًا و بگو سپاس خداوندى را كه برنگرفت فرزندى و نبودش شریكى در پادشاهى و نیستش سرپرستى از زبونى و بزرگ دار او را بزرگ داشتنى‏j!5Aاسراءnقُلِ ادْعُواْ اللّهَ أَوِ ادْعُواْ الرَّحْمَـنَ أَیًّا مَّا تَدْعُواْ فَلَهُ الأَسْمَاء الْحُسْنَى وَلاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِكَ وَلاَ تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَیْنَ ذَلِكَ سَبِیلاً بگو بخوانید اللّه را یا بخوانید رحمن را هر كدام را بخوانید او را است نامهاى نكو و نه بلند گردان آواز را به نماز خویش و نه آهسته بیارش و بجوى میانه این راهى را h( . 4hk|{Wكهفوَإِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَمَا یَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ فَأْوُوا إِلَى الْكَهْفِ یَنشُرْ لَكُمْ رَبُّكُم مِّن رَّحمته ویُهَیِّئْ لَكُم مِّنْ أَمْرِكُم مِّرْفَقًا و هنگامى كه كنار گرفتید از ایشان و آنچه مى‏پرستند جز خدا پس پناه آرید به غار مى‏گستراند براى شما پروردگار شما از رحمت خود و آماده كند براى شما از كار شما آسایش را {QEكهفهَؤُلَاء قَوْمُنَا اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً لَّوْلَا یَأْتُونَ عَلَیْهِم بِسُلْطَانٍ بَیِّنٍ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا اینان قوم ما برگرفتند جز او خدایانى چرا نمى‏آورند بر ایشان فرمانروائیى آشكار پس كیست ستمگرتر از آنكه بست بر خدا دروغى راHz[1كهفوَرَبَطْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَن نَّدْعُوَ مِن دُونِهِ إِلَهًا لَقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطًا و پیوند زدیم بر دلهاى ایشان هنگامى كه برخاستند پس گفتند پروردگار ما پروردگار آسمانها و زمین است نخوانیم جز او خدائى هر آینه گوئیم در آن هنگام بیهوده را-y?كهف نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْكَ نَبَأَهُم بِالْحَقِّ إِنَّهُمْ فِتْیَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى ما مى‏خوانیم بر تو داستان ایشان را به حقّ همانا آنانند جوانانى كه ایمان آوردند به پروردگار خویش و بیفزودیمشان هدایت راExCCكهف ثُمَّ بَعَثْنَاهُمْ لِنَعْلَمَ أَیُّ الْحِزْبَیْنِ أَحْصَى لِمَا لَبِثُوا أَمَدًا سپس برانگیختیمشان تا بدانیم كدام از دو گروه شمرنده‏ترند آنچه را درنگ كردند از مدّت‏vwk}كهف فَضَرَبْنَا عَلَى آذَانِهِمْ فِی الْكَهْفِ سِنِینَ عَدَدًا پس زدیم بر گوشهاى آنان در غار سالیانى بى‏شمار (یعنى خوابانیدنشان)Tve?كهف إِذْ أَوَى الْفِتْیَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً وَهَیِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا هنگامى كه پناه بردند جوانان به غار پس گفتند پروردگارا بیاور ما را از نزد خویش رحمتى و آماده كن براى ما از كار ما رهبرى را 9 V 9??;كهفإِنَّهُمْ إِن یَظْهَرُوا عَلَیْكُمْ یَرْجُمُوكُمْ أَوْ یُعِیدُوكُمْ فِی مِلَّتِهِمْ وَلَن تُفْلِحُوا إِذًا أَبَدًا همانا ایشان اگر دست یابند بر شما سنگسارتان كنند یا برگردانند شما را در كیش خود و هرگز رستگار نشوید در آن هنگام هیچگاه‏]Kكهفوَكَذَلِكَ بَعَثْنَاهُمْ لِیَتَسَاءلُوا بَیْنَهُمْ قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ كَمْ لَبِثْتُمْ قَالُوا لَبِثْنَا یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قَالُوا رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثْتُمْ فَابْعَثُوا أَحَدَكُم بِوَرِقِكُمْ هَذِهِ إِلَى الْمَدِینَةِ فَلْیَنظُرْ أَیُّهَا أَزْكَى طَعَامًا فَلْیَأْتِكُم بِرِزْقٍ مِّنْهُ وَلْیَتَلَطَّفْ وَلَا یُشْعِرَنَّ بِكُمْ أَحَدًا و بدینسان برانگیختیمشان تا بپرسند میان خویش (از همدیگر) گفت گوینده‏اى از ایشان چند ماندید گفتند ماندیم روزى یا پاره‏اى از روز گفتند پروردگار شما داناتر است بدانچه ماندید بفرستید یكیتان را با برگ بهاى خود این بسوى شهر تا ببیند كدامین پاكیزه‏تر است در خوراك پس بیارد شما را روزیى از آن و باید به نرمى رفتار كند و آگاه نسازد بر شما كسى را<~eكهفوَتَحْسَبُهُمْ أَیْقَاظًا وَهُمْ رُقُودٌ وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْیَمِینِ وَذَاتَ الشِّمَالِ وَكَلْبُهُم بَاسِطٌ ذِرَاعَیْهِ بِالْوَصِیدِ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَیْهِمْ لَوَلَّیْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا و پنداریشان بیداران حالى كه خفتگانند و مى‏گردانیمشان بسوى راست و چپ و سگ ایشان پهن‏كننده است بازوهاى خود را در آستانه اگر سرمى‏كشیدى بر آنان همانا پشت مى‏كردى از ایشان گریزان و هر آینه پرمى‏شدى از ایشان ترس را&}}Kكهفوَتَرَى الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَاوَرُ عَن كَهْفِهِمْ ذَاتَ الْیَمِینِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقْرِضُهُمْ ذَاتَ الشِّمَالِ وَهُمْ فِی فَجْوَةٍ مِّنْهُ ذَلِكَ مِنْ آیَاتِ اللَّهِ مَن یَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِی وَمَن یُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُ وَلِیًّا مُّرْشِدًا و بینى خورشید را گاهى كه براید كج شود از غار ایشان بسوى راست و گاهى كه فرورود مى‏برّدشان بسوى چپ و ایشانند در پهناورى از آن این از آیتهاى خدا است آن را كه رهبرى كند خدا او است هدایت‏شده و آن را كه گمراه كند نیابى برایش دوستى راهنما  K كهفقُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثُوا لَهُ غَیْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَبْصِرْ بِهِ وَأَسْمِعْ مَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا یُشْرِكُ فِی حُكْمِهِ أَحَدًا بگو خدا داناتر است بدانچه ماندند وى را است ناپیداى آسمانها و زمین چه بینا و چه شنوا است نیستشان جز او دوستى و شریك نگرداند در حكم خویش كسى راh3كهفوَلَبِثُوا فِی كَهْفِهِمْ ثَلَاثَ مِائَةٍ سِنِینَ وَازْدَادُوا تِسْعًا و ماندند در غار خود سیصد سال و بیفزودند نُه راcWkكهفإِلَّا أَن یَشَاء اللَّهُ وَاذْكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِیتَ وَقُلْ عَسَى أَن یَهْدِیَنِ رَبِّی لِأَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَدًا مگر آنكه بخواهد خدا و یاد كن پروردگار خویش را گاهى كه فراموش كردى و بگو امید است آنكه هدایتم كند پروردگار من به نزدیكتر از این راه را3W كهفوَلَا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا و نگوى به چیزى كه منم كننده آن فردا%/كهفسَیَقُولُونَ ثَلَاثَةٌ رَّابِعُهُمْ كَلْبُهُمْ وَیَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَیْبِ وَیَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَثَامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ قُل رَّبِّی أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِم مَّا یَعْلَمُهُمْ إِلَّا قَلِیلٌ فَلَا تُمَارِ فِیهِمْ إِلَّا مِرَاء ظَاهِرًا وَلَا تَسْتَفْتِ فِیهِم مِّنْهُمْ أَحَدًا بزودى گویند سه تنند چهارمیشان سگشان و گویند پنج تنند ششمى ایشان سگشان انداختنى به ناپیدا و گویند هفت تنند و هشتمینشان سگشان بگو پروردگار من داناتر است به شمار آنان نداندشان مگر كمى پس نستیز در آنان مگر ستیزه‏اى به ظاهر و نپرس در آنان از ایشان احدى را9q}كهفوَكَذَلِكَ أَعْثَرْنَا عَلَیْهِمْ لِیَعْلَمُوا أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَةَ لَا رَیْبَ فِیهَا إِذْ یَتَنَازَعُونَ بَیْنَهُمْ أَمْرَهُمْ فَقَالُوا ابْنُوا عَلَیْهِم بُنْیَانًا رَّبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قَالَ الَّذِینَ غَلَبُوا عَلَى أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَیْهِم مَّسْجِدًا و بدینسان آگاه ساختیم بر ایشان تا بدانند كه وعده خدا است حقّ و آنكه ساعت نیست شكّى در آن هنگامى كه ستیزه مى‏كردند با همدیگر در كار خویش پس گفتند بسازید بر ایشان سازمانى را پروردگار ایشان داناتر است بدیشان گفتند آنان كه دست یافتند بر كار ایشان همانا برگیریم بر ایشان پرستشگاهى را K d)e Quكهفأُوْلَئِكَ لَهُمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَیَلْبَسُونَ ثِیَابًا خُضْرًا مِّن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَّكِئِینَ فِیهَا عَلَى الْأَرَائِكِ نِعْمَ الثَّوَابُ وَحَسُنَتْ مُرْتَفَقًا ایشان را است بهشتهاى جاودان جارى است زیر آنان جویها زیب داده شوند در آن با دستبندها از زر و پوشند جامه‏هاى سبزى از سُندس و اِستبرق تكیه‏كننده‏اند در آن بر تختها چه خوب پاداشى است و چه نكو است آن آسایشگاه‏l y[كهفإِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِیعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا همانا آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند ما تباه نمى‏سازیم پاداش آنكه نكو كرد كار راG M=كهفوَقُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ فَمَن شَاء فَلْیُؤْمِن وَمَن شَاء فَلْیَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِینَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِن یَسْتَغِیثُوا یُغَاثُوا بِمَاء كَالْمُهْلِ یَشْوِی الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءتْ مُرْتَفَقًا و بگو حقّ از پروردگار شما است پس هر كه خواهد ایمان آورد و هر كه خواهد كافر شود همانا آماده كردیم براى ستمكاران آتشى كه فراگرفته است بدیشان سراپرده آن و اگر فریاد كنند فریادرسى شوند به آبى چون آهن گداخته بریان كند چهره‏ها را چه زشت نوشابه است و چه زشت آسایشگاهى‏cyIكهفوَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَیْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِیدُ زِینَةَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا و شكیبا ساز خویش را با آنان كه مى‏خوانند پروردگار خویش را بامداد و شب خواهند روى او را و تجاوز نكنند (یا برمگردان) دیدگان تو از ایشان كه بخواهى زیور زندگانى دنیا را و فرمانبردار مشو آن را كه غافل كردیم دلش را از یاد ما و پیروى كرد هوس خویش را و شد كار او از دست‏رفته‏17'كهفوَاتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْكَ مِن كِتَابِ رَبِّكَ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ وَلَن تَجِدَ مِن دُونِهِ مُلْتَحَدًا و بخوان آنچه وحى شده است بسوى تو از كتاب پروردگارت نیست برگرداننده‏اى براى سخنانش و هرگز نیابى جز او پناهگاهى را u ~.9Tnucكهف)أَوْ یُصْبِحَ مَاؤُهَا غَوْرًا فَلَن تَسْتَطِیعَ لَهُ طَلَبًا یا بامداد كند آب آن فرورفته كه هرگز نتوانى براى آن جستنى را8syكهف(فَعَسَى رَبِّی أَن یُؤْتِیَنِ خَیْرًا مِّن جَنَّتِكَ وَیُرْسِلَ عَلَیْهَا حُسْبَانًا مِّنَ السَّمَاء فَتُصْبِحَ صَعِیدًا زَلَقًا امید است پروردگار من بدهدم بهتر از باغ تو و بفرستد بر آن آفتى از آسمان تا بامداد كند خشكزارى لغزنده‏a;كهف'وَلَوْلَا إِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَكَ قُلْتَ مَا شَاء اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ إِن تُرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنكَ مَالًا وَوَلَدًا و چرا گاهى كه در باغ خویش درآمدى نگفتى چه خواسته است خدا نیست نیروئى جز با خدا اگر مرا بینى كمترم از تو درخواسته و فرزندquiكهف&لَّكِنَّا هُوَ اللَّهُ رَبِّی وَلَا أُشْرِكُ بِرَبِّی أَحَدًا لیكن همانا خدا است پروردگارم و شرك نورزم به پروردگارم كسى راAaكهف%قَالَ لَهُ صَاحِبُهُ وَهُوَ یُحَاوِرُهُ أَكَفَرْتَ بِالَّذِی خَلَقَكَ مِن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ سَوَّاكَ رَجُلًا گفت بدو یار او حالى كه با وى سخن مى‏گفت آیا كافر شدى بدانكه بیافریدت از خاكى سپس از چكّه آبى پس بیاراستت مردى‏mكهف$وَمَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَلَئِن رُّدِدتُّ إِلَى رَبِّی لَأَجِدَنَّ خَیْرًا مِّنْهَا مُنقَلَبًا و نپندارم ساعت را برپا شونده و اگر بازگردم بسوى پروردگار خویش هر آینه بیابم بهتر از این جایگاه راVaGكهف#وَدَخَلَ جَنَّتَهُ وَهُوَ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ قَالَ مَا أَظُنُّ أَن تَبِیدَ هَذِهِ أَبَدًا و درآمد به باغ خویش حالى كه ستم‏كننده بود خویشتن را گفت نپندارم نابود شود این هیچگاه‏كهف"وَكَانَ لَهُ ثَمَرٌ فَقَالَ لِصَاحِبِهِ وَهُوَ یُحَاوِرُهُ أَنَا أَكْثَرُ مِنكَ مَالًا وَأَعَزُّ نَفَرًا و بود او را میوه‏اى پس گفت به یار خویش حالى كه با او گفتگو مى‏كرد من بیشترم از تو در مال و نیرومندتر در گروه‏_ #كهف!كِلْتَا الْجَنَّتَیْنِ آتَتْ أُكُلَهَا وَلَمْ تَظْلِمْ مِنْهُ شَیْئًا وَفَجَّرْنَا خِلَالَهُمَا نَهَرًا هردو باغ دادند میوه خود را و ستم نكرد از آن چیزى را و شكافتیم میان آنها جوئى‏$ 9 كهف وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا رَّجُلَیْنِ جَعَلْنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَیْنِ مِنْ أَعْنَابٍ وَحَفَفْنَاهُمَا بِنَخْلٍ وَجَعَلْنَا بَیْنَهُمَا زَرْعًا و بزن براى ایشان مثَلى دو مرد را كه قرار دادیم براى یكیشان دو باغ از انگورها و پیچیده داشتیم آنها را با درخت خرما و نهادیم میان آنها كشتزارى‏  h K "acكهف0وَعُرِضُوا عَلَى رَبِّكَ صَفًّا لَّقَدْ جِئْتُمُونَا كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّن نَّجْعَلَ لَكُم مَّوْعِدًا و عرض شدند بر پروردگار تو صفى همانا آمدید ما را چنانكه آفریدیمتان نخستین بار بلكه پنداشتید كه هرگز نگذاریم براى شما وعده‏گاهى را 'كهف/وَیَوْمَ نُسَیِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الْأَرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا و روزى كه برانیم كوه‏ها را و بینى زمین را نمودار (یا برآمده) و گردشان آوردیم پس بجاى نگذاشتیم از ایشان كسى راQw'كهف.الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِینَةُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَالْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَیْرٌ أَمَلًا خواسته و فرزندان زیب زندگانى دنیا است و بازمانده‏هاى شایسته بهتر است نزد پروردگار تو به پاداش و بهتر است در آرزو=cكهف-وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا كَمَاء أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاء فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِیمًا تَذْرُوهُ الرِّیَاحُ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ مُّقْتَدِرًا و بزن براى ایشان مثَل زندگانى دنیا را مانند آبى كه فرستادیمش از آسمان پس بیامیخت با آن رستنى زمین پس گردید خُرد كه پراكنده مى‏سازندش بادها و خدا است بر همه چیز توانا%3كهف,هُنَالِكَ الْوَلَایَةُ لِلَّهِ الْحَقِّ هُوَ خَیْرٌ ثَوَابًا وَخَیْرٌ عُقْبًا در آنجا فرمانروائى از آن خداست حقّ او است بهتر به پاداش و بهتر در فرجام‏7wكهف+وَلَمْ تَكُن لَّهُ فِئَةٌ یَنصُرُونَهُ مِن دُونِ اللَّهِ وَمَا كَانَ مُنتَصِرًا و نبودش دسته كه یاریش كنند جز خدا و نبود یارى شده (یا یارى جوینده)}'كهف*وَأُحِیطَ بِثَمَرِهِ فَأَصْبَحَ یُقَلِّبُ كَفَّیْهِ عَلَى مَا أَنفَقَ فِیهَا وَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا وَیَقُولُ یَا لَیْتَنِی لَمْ أُشْرِكْ بِرَبِّی أَحَدًا و نابود شد میوه آن پس بامداد كرد مى‏گردانید دستهاى خویش را بر آنچه هزینه كرده بود در آن و آن فرود آمده بود بر پایه‏ها (یا پوشها)ى خود و مى‏گفت كاش شرك نمى‏ورزیدم به پروردگار خود كسى را s ktsq#Oكهف7وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن یُؤْمِنُوا إِذْ جَاءهُمُ الْهُدَى وَیَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ إِلَّا أَن تَأْتِیَهُمْ سُنَّةُ الْأَوَّلِینَ أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذَابُ قُبُلًا و بازنداشت مردم را از آنكه ایمان آرند گاهى كه بیامدشان هدایت و از آنكه آمرزش خواهند از پروردگار خویش جز آنكه بیایدشان شیوه پیشینیان یا بیایدشان عذاب روى بروى‏"1[كهف6وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِی هَذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ مِن كُلِّ مَثَلٍ وَكَانَ الْإِنسَانُ أَكْثَرَ شَیْءٍ جَدَلًا و همانا گردانیدیم در این قرآن براى مردم از هر مثَلى و انسان بیشتر از هر چیز است ستیزه‏گرى راd! ;كهف5وَرَأَى الْمُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّوا أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَلَمْ یَجِدُوا عَنْهَا مَصْرِفًا و دیدند گنهكاران آتش را پس پنداشتند كه افتادگانند در آن و نیافتند از آن كنارگاهى را[ /كهف4وَیَوْمَ یَقُولُ نَادُوا شُرَكَائِیَ الَّذِینَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ یَسْتَجِیبُوا لَهُمْ وَجَعَلْنَا بَیْنَهُم مَّوْبِقًا و روزى كه گوید بخوانید شریكانم را آنان كه مى‏پنداشتید پس خواندندشان پس پاسخشان نگفتند و نهادیم میانشان پرتگاهى را,W}كهف3مَا أَشْهَدتُّهُمْ خَلْقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَا خَلْقَ أَنفُسِهِمْ وَمَا كُنتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُدًا گواه نگرفتم ایشان را بر آفرینش آسمانها و زمین و نه آفرینش خودشان و نبودم هرگز گیرنده گمراهان بازوئى‏Lكهف2وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِیسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّیَّتَهُ أَوْلِیَاء مِن دُونِی وَهُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ بِئْسَ لِلظَّالِمِینَ بَدَلًا و هنگامى كه گفتیم به فرشتگان سجده كنید براى آدم پس سجده كردند جز ابلیس بود از جنّ پس سرپیچید از فرمان پروردگار خویش آیا گیریدش او و نژادش را دوستانى جز از من حالى كه ایشانند براى شما دشمن چه زشت است ستمگران را بدلى‏Aaكهف1وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِینَ مُشْفِقِینَ مِمَّا فِیهِ وَیَقُولُونَ یَا وَیْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا یُغَادِرُ صَغِیرَةً وَلَا كَبِیرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا وَلَا یَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا و نهاده شد كتاب پس بینى گنهكاران را شوریده از آنچه در آن است و گویند اى واى بر ما چه شود این كتاب را كه نگذارد كوچك و نه بزرگى را مگر آنكه برشمردش و یافتند آنچه را كردند حاضر و ستم نكند پروردگار تو كسى را |  {"|o*qiكهف>فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَاهُ آتِنَا غَدَاءنَا لَقَدْ لَقِینَا مِن سَفَرِنَا هَذَا نَصَبًا پس هنگامى كه گذشتند گفت به جوان خود بیاور براى ما چاشت ما را همانا رسیدیم از سفر خویش این رنجى را)كهف=فَلَمَّا بَلَغَا مَجْمَعَ بَیْنِهِمَا نَسِیَا حُوتَهُمَا فَاتَّخَذَ سَبِیلَهُ فِی الْبَحْرِ سَرَبًا پس هنگامى كه رسیدند مجمع (رسیدنگاه) آن دو را فراموش كردند ماهى خویش را تا برگرفت راه خویش را در دریا شكافنده‏(كهف<وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِفَتَاهُ لَا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَیْنِ أَوْ أَمْضِیَ حُقُبًا و هنگامى كه گفت موسى به جوان خویش نروم (دست برندارم) تا نرسم ملتقاى (رسیدنگاه) دو دریا را یا راه سپرم هفتاد سال‏U'YMكهف;وَتِلْكَ الْقُرَى أَهْلَكْنَاهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَجَعَلْنَا لِمَهْلِكِهِم مَّوْعِدًا و اینك شهرها نابود كردیم آنها را گاهى كه ستم كردند و نهادیم براى نابودیشان وعده‏گاهى راc&Soكهف:وَرَبُّكَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ لَوْ یُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ بَل لَّهُم مَّوْعِدٌ لَّن یَجِدُوا مِن دُونِهِ مَوْئِلًا و پروردگار تو است آمرزنده صاحب رحمت اگر گرفتارشان كند بدانچه فراهم كردند هر آینه بشتابد براى ایشان در عذاب بلكه ایشان را است وعده‏گاهى كه هرگز نیابند جز آن پناهگاهى را%-كهف9وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآیَاتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْهَا وَنَسِیَ مَا قَدَّمَتْ یَدَاهُ إِنَّا جَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن یَفْقَهُوهُ وَفِی آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدَى فَلَن یَهْتَدُوا إِذًا أَبَدًا و كیست ستمگرتر از آنكه یادآورى شد به آیتهاى خدا پس روى گردانید از آنها و فراموش كرد آنچه را پیش فرستاد دستهایش همانا نهادیم بر دلهاى ایشان پوششهائى از آنكه دریابندش و در گوشهاى ایشان سنگینى را و اگر خوانیشان بسوى هدایت هرگز هدایت نشوند هیچگاه‏}$5Aكهف8وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِینَ إِلَّا مُبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَ وَیُجَادِلُ الَّذِینَ كَفَرُوا بِالْبَاطِلِ لِیُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ وَاتَّخَذُوا آیَاتِی وَمَا أُنذِرُوا هُزُوًا و نفرستیم پیمبران را مگر بشارت‏دهندگان و ترسانندگان و مى‏ستیزند كافران با باطل تا تباه كنند بدان حقّ را و برگرفتند آیتهاى مرا و آنچه بیم داده شدند مسخره‏  QG2eVS6 كهفJفَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا لَقِیَا غُلَامًا فَقَتَلَهُ قَالَ أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِیَّةً بِغَیْرِ نَفْسٍ لَّقَدْ جِئْتَ شَیْئًا نُّكْرًا پس برفتند تا گاهى كه به كودكى رسیدند بكشتش گفت آیا كشتى تنى پاك را نه در برابر تنى همانا آوردى چیزى ناپسند را 5)iكهفIقَالَ لَا تُؤَاخِذْنِی بِمَا نَسِیتُ وَلَا تُرْهِقْنِی مِنْ أَمْرِی عُسْرًا گفت مرا نگیر بدانچه فراموش كردم و نرسان به من از كارم سختى راI4i%كهفHقَالَ أَلَمْ أَقُلْ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِیعَ مَعِیَ صَبْرًا گفت آیا نگفتم كه تو نتوانى با من صبركردن‏P3{!كهفGفَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا رَكِبَا فِی السَّفِینَةِ خَرَقَهَا قَالَ أَخَرَقْتَهَا لِتُغْرِقَ أَهْلَهَا لَقَدْ جِئْتَ شَیْئًا إِمْرًا پس برفتند تا گاهى كه سوار شدند در كشتى بشكافتش گفت آیا سوراخ كردیش كه غرق كنى مردمش را همانا بیاوردى چیزى زشت را=2eكهفFقَالَ فَإِنِ اتَّبَعْتَنِی فَلَا تَسْأَلْنِی عَن شَیْءٍ حَتَّى أُحْدِثَ لَكَ مِنْهُ ذِكْرًا گفت پس اگر پیرویم كردى نپرس مرا از چیزى تا پدید آرم براى تو از آن سخنى را1sكهفEقَالَ سَتَجِدُنِی إِن شَاء اللَّهُ صَابِرًا وَلَا أَعْصِی لَكَ أَمْرًا گفت زود است بیابیم شكیبا اگر خدا خواهد و نافرمانى نكنمت امرى راH0Q;كهفDوَكَیْفَ تَصْبِرُ عَلَى مَا لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْرًا و چگونه صبر كنى بر آنچه فرانگرفتى بر آن آگاهى را#/5 كهفCقَالَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِیعَ مَعِیَ صَبْرًا گفت همانا تو نتوانى با من صبركردن‏+.?كهفBقَالَ لَهُ مُوسَى هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَى أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا گفت بدو موسى آیا پیرویت كنم بر آنكه بیاموزیم از آنچه آموخته شدى رهبرى را-كهفAفَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَیْنَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا تا یافتند بنده‏اى از بندگان ما را كه داده بودیمش رحمتى را از نزد خود و آموخته بودیمش از نزد خود دانش را,كهف@قَالَ ذَلِكَ مَا كُنَّا نَبْغِ فَارْتَدَّا عَلَى آثَارِهِمَا قَصَصًا گفت این است آنچه مى‏خواستیم پس بازگشتند بر جاى پایهاى خویش پى‏جویان‏_+!كهف?قَالَ أَرَأَیْتَ إِذْ أَوَیْنَا إِلَى الصَّخْرَةِ فَإِنِّی نَسِیتُ الْحُوتَ وَمَا أَنسَانِیهُ إِلَّا الشَّیْطَانُ أَنْ أَذْكُرَهُ وَاتَّخَذَ سَبِیلَهُ فِی الْبَحْرِ عَجَبًا گفت آیا دیدى گاهى كه جاى گرفتیم نزدیك آن سنگ همانا فراموش كردم ماهى را و فراموشم نكرد جز شیطان از آنكه به یاد آرمش و برگرفت راه خود را در دریا شگفت‏  ?~`=KqكهفQفَأَرَدْنَا أَن یُبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَیْرًا مِّنْهُ زَكَاةً وَأَقْرَبَ رُحْمًا پس خواستیم تا بازدهد ایشان را پروردگارشان به جاى او بهتر از او را به پاكى و نزدیكتر به رحم‏آوردن‏< mكهفPوَأَمَّا الْغُلَامُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَیْنِ فَخَشِینَا أَن یُرْهِقَهُمَا طُغْیَانًا وَكُفْرًا و امّا كودك بودند پدر و مادرش مؤمنان پس ترسیدیم كه واداردشان (یا تنگ آوردشان) به سركشى و ناسپاسى‏:;WكهفOأَمَّا السَّفِینَةُ فَكَانَتْ لِمَسَاكِینَ یَعْمَلُونَ فِی الْبَحْرِ فَأَرَدتُّ أَنْ أَعِیبَهَا وَكَانَ وَرَاءهُم مَّلِكٌ یَأْخُذُ كُلَّ سَفِینَةٍ غَصْبًا اما كشتى پس از آنِ بینوایانى بود كه كار مى‏كردند در دریا خواستم آسیبى بدان رسانم و بود پشت سر ایشان پادشاهى كه مى‏گرفت هر كشتى را به ستم (بیگارى)n: KكهفNقَالَ هَذَا فِرَاقُ بَیْنِی وَبَیْنِكَ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأْوِیلِ مَا لَمْ تَسْتَطِع عَّلَیْهِ صَبْرًا گفت این است جدائى میان من و تو بزودى آگهیت دهم به سرانجام آنچه نتوانستى بر آن صبركردن را9%yكهفMفَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا أَتَیَا أَهْلَ قَرْیَةٍ اسْتَطْعَمَا أَهْلَهَا فَأَبَوْا أَن یُضَیِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِیهَا جِدَارًا یُرِیدُ أَنْ یَنقَضَّ فَأَقَامَهُ قَالَ لَوْ شِئْتَ لَاتَّخَذْتَ عَلَیْهِ أَجْرًا پس برفتند تا گاهى كه رسیدند مردم شهرى را خوراك خواستند از مردمش پس خوددارى كردند از آنكه مهمانشان كنند پس یافتند در آن دیوارى را كه مى‏خواست فرو ریزد پس بپاى داشتش گفت اگر مى‏خواستى مى‏گرفتى بر این مزدى راT8w-كهفLقَالَ إِن سَأَلْتُكَ عَن شَیْءٍ بَعْدَهَا فَلَا تُصَاحِبْنِی قَدْ بَلَغْتَ مِن لَّدُنِّی عُذْرًا گفت اگر پرسیدمت از چیزى پس از این همراهم نگیر به درست رسیدى از نزدم بهانه‏اى را^7wAكهفKقَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِیعَ مَعِی صَبْرًا گفت آیا نگفتم به تو كه نتوانى هرگز با من صبركردن‏ K CyyKaHc_كهف\ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا پس پیروى كرد وسیلتى راFGECكهف[كَذَلِكَ وَقَدْ أَحَطْنَا بِمَا لَدَیْهِ خُبْرًا چنین و همانا فراگرفتیم بدانچه نزد او است به دانش‏F7uكهفZحَتَّى إِذَا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَى قَوْمٍ لَّمْ نَجْعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتْرًا تا گاهى كه رسید برآمدنگاه خورشید را یافتش برمى‏آید بر گروهى نگذارده‏ایم براى ایشان جز آن پوششى راaEc_كهفYثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا پس پیروى كرد وسیلتى را DكهفXوَأَمَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُ جَزَاء الْحُسْنَى وَسَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا یُسْرًا و اما آنكو ایمان آرد و كردار شایسته كند پس او را است پاداش نیك و زود است گوئیم برایش از امر خویش گشایش راC كهفWقَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ یُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَیُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُّكْرًا گفت اما آنكه ستم كند زود است عذابش كنیم و سپس بازگردانیده شود بسوى پروردگار خویش پس عذابش كند عذابى زشت‏!Bc[كهفVحَتَّى إِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فِی عَیْنٍ حَمِئَةٍ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوْمًا قُلْنَا یَا ذَا الْقَرْنَیْنِ إِمَّا أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّا أَن تَتَّخِذَ فِیهِمْ حُسْنًا تا گاهى كه رسید فرودگاه خورشید را یافتش فرو مى‏رود در چشمه گل آلودى و یافت نزد آن گروهى را گفتیم اى ذوالقرنین آیا یا شكنجه مى‏كنى و یا برمى‏گیرى در ایشان نكوئى را^AUgكهفUفَأَتْبَعَ سَبَبًا پس پیروى كرد دستاویزى را@!kكهفTإِنَّا مَكَّنَّا لَهُ فِی الْأَرْضِ وَآتَیْنَاهُ مِن كُلِّ شَیْءٍ سَبَبًا همانا فرمانروایش ساختیم در زمین و دادیمش از هرچیز دستاویزى‏?7iكهفSوَیَسْأَلُونَكَ عَن ذِی الْقَرْنَیْنِ قُلْ سَأَتْلُو عَلَیْكُم مِّنْهُ ذِكْرًا و پرسندت از ذوالقرنین بگو زود است بخوانم بر شما از او سخنى را6>MكهفRوَأَمَّا الْجِدَارُ فَكَانَ لِغُلَامَیْنِ یَتِیمَیْنِ فِی الْمَدِینَةِ وَكَانَ تَحْتَهُ كَنزٌ لَّهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صَالِحًا فَأَرَادَ رَبُّكَ أَنْ یَبْلُغَا أَشُدَّهُمَا وَیَسْتَخْرِجَا كَنزَهُمَا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ وَمَا فَعَلْتُهُ عَنْ أَمْرِی ذَلِكَ تَأْوِیلُ مَا لَمْ تَسْطِع عَّلَیْهِ صَبْرًا و اما دیوار پس از آن دو كودك یتیم بود در شهر و بود زیر آن گنجى از براى ایشان و بود پدر ایشان شایسته پس خواست پروردگار تو كه برسند نیروى (جوانى) خود را و برون آرند گنج خویش را مهربانیى از پروردگار تو و من نكردمش به فرمان خود این است سرانجام آنچه نتوانستى بر آن صبركردن را  _ }hURu1كهفfأَفَحَسِبَ الَّذِینَ كَفَرُوا أَن یَتَّخِذُوا عِبَادِی مِن دُونِی أَوْلِیَاء إِنَّا أَعْتَدْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِینَ نُزُلًا آیا پنداشتند آنان كه كفر ورزیدند كه برگیرند بندگانم را جز من دوستانى همانا آماده كردیم دوزخ را براى كافران پیشكشى‏9Qc كهفeالَّذِینَ كَانَتْ أَعْیُنُهُمْ فِی غِطَاء عَن ذِكْرِی وَكَانُوا لَا یَسْتَطِیعُونَ سَمْعًا آنان كه بود دیدگانشان در پرده از یاد من و بودند نمى‏توانستند شنیدن راTPg=كهفdوَعَرَضْنَا جَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ لِّلْكَافِرِینَ عَرْضًا و عرض كردیم دوزخ را آن روز بر كافران عرض‏كردنى‏O{كهفcوَتَرَكْنَا بَعْضَهُمْ یَوْمَئِذٍ یَمُوجُ فِی بَعْضٍ وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعًا و گذاردیم گروهى از ایشان را در آن روز موج زنند در گروهى و دمیده شد در صور پس گردشان آوردیم گردآوردنى‏N كهفbقَالَ هَذَا رَحْمَةٌ مِّن رَّبِّی فَإِذَا جَاء وَعْدُ رَبِّی جَعَلَهُ دَكَّاء وَكَانَ وَعْدُ رَبِّی حَقًّا گفت این است رحمتى از پروردگارم تا گاهى بیاید وعده پروردگارم بگرداندش خرد و بوده است وعده پروردگارم درست‏pM[كهفaفَمَا اسْطَاعُوا أَن یَظْهَرُوهُ وَمَا اسْتَطَاعُوا لَهُ نَقْبًا پس نتوانستند چیره شوند بر آن و نتوانستندش سوراخ‏كردن راLCwكهف`آتُونِی زُبَرَ الْحَدِیدِ حَتَّى إِذَا سَاوَى بَیْنَ الصَّدَفَیْنِ قَالَ انفُخُوا حَتَّى إِذَا جَعَلَهُ نَارًا قَالَ آتُونِی أُفْرِغْ عَلَیْهِ قِطْرًا بیارید مرا خرده‏هاى آهن تا گاهى كه یكسان شد میان دو كوه گفت بدهید تا گاهى كه گردانیدش آتش گفت بیارید مرا بریزم بر آن آهن یا مس گداخته را(K3كهف_قَالَ مَا مَكَّنِّی فِیهِ رَبِّی خَیْرٌ فَأَعِینُونِی بِقُوَّةٍ أَجْعَلْ بَیْنَكُمْ وَبَیْنَهُمْ رَدْمًا گفت آنچه فرمانروا كرده است مرا در آن پروردگارم بهتر است پس كمك دهیدم به نیروئى تا بنهم میان شما و ایشان بندى انبوه را%JmYكهف^قَالُوا یَا ذَا الْقَرْنَیْنِ إِنَّ یَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجًا عَلَى أَن تَجْعَلَ بَیْنَنَا وَبَیْنَهُمْ سَدًّا گفتند اى ذوالقرنین همانا یأجوج و مأجوج تبهكارى كنند در زمین آیا بگذاریم براى تو هزینه‏اى بر آنكه بگذارى میان ما و آنان بندى راtIIكهف]حَتَّى إِذَا بَلَغَ بَیْنَ السَّدَّیْنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوْمًا لَّا یَكَادُونَ یَفْقَهُونَ قَوْلًا تا گاهى كه رسید میان دو بند را یافت نارسیده بدانها گروهى را كه نیارند دریابند گفتارى را ;: u \7J;4^Kمریم إِذْ نَادَى رَبَّهُ نِدَاء خَفِیًّا هنگامى كه خواند پروردگار خود را خواندى آهسته (نهانى)6]3/مریم ذِكْرُ رَحْمَةِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِیَّا یادى از رحمت پروردگار تو به بنده خویش زكریّا(\ #)مریم كهیعص كهیعص‏o[_{مریم بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏iZq]كهفnقُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَن كَانَ یَرْجُو لِقَاء رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا یُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا بگو جز این نیست كه من بشرى هستم مانند شما وحى مى‏شود به سویم كه خداى شما است خداوند یكتا پس آنكه امید دارد ملاقات پروردگار خویش را باید بكند كردارى شایسته و شریك نگرداند به پرستش پروردگار خویش كسى را!Y)كهفmقُل لَّوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِّكَلِمَاتِ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّی وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا بگو اگر مى‏شد دریا مدادى براى سخنان پروردگارم همانا پایان مىیافت دریا پیش از آنكه پایان یابند سخنان پروردگارم و هر چند بیاریم همانند آن كمك را1XAكهفlخَالِدِینَ فِیهَا لَا یَبْغُونَ عَنْهَا حِوَلًا جاودانند در آن نجویند از آن جابجاشدن را`WuGكهفkإِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا همانا آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند بوده است ایشان را باغهاى بهشت پیشكشى‏JVGIكهفjذَلِكَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُوا وَاتَّخَذُوا آیَاتِی وَرُسُلِی هُزُوًا این است پاداش ایشان دوزخ بدانچه كفر ورزیدند و برگرفتند آیتهاى مرا و پیمبران مرا ریشخند}U mكهفiأُولَئِكَ الَّذِینَ كَفَرُوا بِآیَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِیمُ لَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَزْنًا آنانند كه كفر ورزیدند به آیتهاى پروردگار خویش و ملاقات او پس تباه شد اعمال ایشان پس بپاى نداریم براى آنان روز قیامت وزنى (ترازوئى) راrTQكهفhالَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا آنان كه تباه شده است كوشش ایشان در زندگانى دنیا و مى‏پندارند كه ایشان نكو مى‏كنند عمل راBSS-كهفgقُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالًا بگو آیا آگهیتان دهم به زیانكارتران در كردار R F\j' مریم وَسَلَامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَیَوْمَ یَمُوتُ وَیَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا و درود بر او روزى كه بزاد و روزى كه بمیرد و روزى كه برانگیخته شود زنده‏\i]Qمریم وَبَرًّا بِوَالِدَیْهِ وَلَمْ یَكُن جَبَّارًا عَصِیًّا و نكوكارى به پدر و مادر خویش و نبود گردنكشى نابفرمان‏NhU=مریم وَحَنَانًا مِّن لَّدُنَّا وَزَكَاةً وَكَانَ تَقِیًّا و مهربانى از نزد ما و پاكى و بوده است پرهیزكارى‏gaمریم یَا یَحْیَى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَیْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِیًّا اى یحیى بگیر كتاب را به نیرومندى و دادیمش حكم را به كودكى‏\f{3مریم فَخَرَجَ عَلَى قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَى إِلَیْهِمْ أَن سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِیًّا پس برون آمد بر قوم خود از محراب پس رساند بدانان كه تسبیح كنید بامداد و شب‏هنگام‏Seo-مریم قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّی آیَةً قَالَ آیَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَ لَیَالٍ سَوِیًّا گفت پروردگارا بگذار براى من آیتى گفت آیت تو آنكه سخن نگوئى با مردم سه شب تمامى‏fd}Eمریم قَالَ كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِن قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَیْئًا گفت بدینسان گفت پروردگار تو آن است بر من آسان و همانا آفریدمت پیش از این و نبودى چیزى‏|c%Iمریم قَالَ رَبِّ أَنَّى یَكُونُ لِی غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَأَتِی عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِیًّا گفت پروردگارا چگونه باشدم پسرى و بوده است زنم نازا و بدرست رسیده‏ام از پیرى خشكیدگى راlbOمریم یَا زَكَرِیَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ یَحْیَى لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِیًّا اى زكریّا همانا مژده دهیمت به پسرى كه نامش یحیى است قرار ندادیم برایش پیش از این همنامى‏aمریم یَرِثُنِی وَیَرِثُ مِنْ آلِ یَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیًّا كه ارث برد از من و ارث برد از خاندان یعقوب و بگردانش پروردگارا پسندیده‏`kمریم وَإِنِّی خِفْتُ الْمَوَالِیَ مِن وَرَائِی وَكَانَتِ امْرَأَتِی عَاقِرًا فَهَبْ لِی مِن لَّدُنكَ وَلِیًّا و همانا ترسیدم خویشاوندانم را پس از من و بوده است زنم نازا پس ببخش مرا از نزد خود سرپرستى (فرزندى)*_5مریم قَالَ رَبِّ إِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیْبًا وَلَمْ أَكُن بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِیًّا گفت پروردگارا همانا سست شد استخوان از من و درخشید مرا سر به پیرى و نبودم به خواندن تو پروردگار را تیره‏بخت‏ g E U S (Zg6umuمریم فَكُلِی وَاشْرَبِی وَقَرِّی عَیْنًا فَإِمَّا تَرَیِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِی إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمَنِ صَوْمًا فَلَنْ أُكَلِّمَ الْیَوْمَ إِنسِیًّا پس بخور و بیاشام و چشم‏روشن باش و اگر دیدى از بشر كسى را بگو همانا نذر كردم براى خداوند مهربان روزه را و هرگز سخن نگویم امروز را انسى راt)sمریم وَهُزِّی إِلَیْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَیْكِ رُطَبًا جَنِیًّا و بجنبان بسوى خود شاخه خرما را مى‏ریزد بر تو رطبى تازه‏چیده را5s=#مریم فَنَادَاهَا مِن تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِی قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِیًّا پس بانگ بدو زد از زیرش كه اندوهگین نباش همانا نهاد پروردگار تو زیر تو جوئى راrAkمریم فَأَجَاءهَا الْمَخَاضُ إِلَى جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ یَا لَیْتَنِی مِتُّ قَبْلَ هَذَا وَكُنتُ نَسْیًا مَّنسِیًّا پس بیاوردش درد زائیدن بسوى شاخه خرما گفت كاش مرده بودم پیش از این و مى‏شدم فراموشى فراموش‏شده‏FqG;مریم فَحَمَلَتْهُ فَانتَبَذَتْ بِهِ مَكَانًا قَصِیًّا پس بارور شد بدو پس كناره گرفت بدو جایگاهى دور راJpoمریم قَالَ كَذَلِكِ قَالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَلِنَجْعَلَهُ آیَةً لِلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِّنَّا وَكَانَ أَمْرًا مَّقْضِیًّا گفت بدینسان گفت پروردگار تو آن است بر من آسان تا بگردانیمش آیتى براى مردم و رحمتى از ما و بوده است كارى گذشته‏'o?مریم قَالَتْ أَنَّى یَكُونُ لِی غُلَامٌ وَلَمْ یَمْسَسْنِی بَشَرٌ وَلَمْ أَكُ بَغِیًّا گفت چگونه باشدم پسرى و به من نزدیك نشده است بشرى و نبوده‏ام بدكاره‏~ncمریم قَالَ إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِیًّا گفت همانا منم فرستاده پروردگار تو تا ببخشم به تو پسرى پاك‏lmq]مریم قَالَتْ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمَن مِنكَ إِن كُنتَ تَقِیًّا گفت همانا پناه برم به خداى مهربان از تو اگر هستى پرهیزكارzlSمریم فَاتَّخَذَتْ مِن دُونِهِمْ حِجَابًا فَأَرْسَلْنَا إِلَیْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِیًّا پس برگرفت دور از آنان پوششى پس فرستادیم بسوى او روح خود را تا نمایان شد براى او مردى درست‏9kMمریم وَاذْكُرْ فِی الْكِتَابِ مَرْیَمَ إِذِ انتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَكَانًا شَرْقِیًّا و یاد كن در كتاب مریم را گاهى كه برگرفت دور از خاندان خویش جایگاهى خاورى را  { K B )mMمریم &أَسْمِعْ بِهِمْ وَأَبْصِرْ یَوْمَ یَأْتُونَنَا لَكِنِ الظَّالِمُونَ الْیَوْمَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ چه شنوایند به ایشان و چه بینا روزى كه آیند ما را لیكن ستمگرانند در آن روز در گمراهى آشكارmMمریم %فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَیْنِهِمْ فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ كَفَرُوا مِن مَّشْهَدِ یَوْمٍ عَظِیمٍ پس اختلاف كردند گروه‏ها از میان ایشان پس واى بر آنان كه كفر ورزیدند از دیدار روزى بزرگ‏$)مریم $وَإِنَّ اللَّهَ رَبِّی وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ و همانا خدا است پروردگار من و پروردگار شما پس بپرستیدش این است راه راست‏~1مریم #مَا كَانَ لِلَّهِ أَن یَتَّخِذَ مِن وَلَدٍ سُبْحَانَهُ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ كُن فَیَكُونُ نبوده است خدا كه برگیرد فرزندى منزه است او هر گاه بگذراند كارى را جز این نیست كه گوید بدو بشو پس مى‏شودr}Cمریم "ذَلِكَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِی فِیهِ یَمْتَرُونَ این است عیسى پسر مریم سخن حقّى كه در آن شك مى‏كنند,|7مریم !وَالسَّلَامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدتُّ وَیَوْمَ أَمُوتُ وَیَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا و درود بر من روزى كه زادم و روزى كه مى‏میرم و روزى كه برانگیخته شوم زنده‏h{qUمریم وَبَرًّا بِوَالِدَتِی وَلَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّارًا شَقِیًّا و نكوكارى به مادرم و نگردانیدم فرمانفرمائى تیره‏بخت‏az{=مریم وَجَعَلَنِی مُبَارَكًا أَیْنَ مَا كُنتُ وَأَوْصَانِی بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَیًّا و گردانید مرا فرخنده هر كجا باشم و توصیه كرد مرا به نماز و زكات مادامى كه هستم زنده‏yoمریم قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتَانِیَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیًّا گفت همانا منم بنده خدا داد به من كتاب را و گردانید مرا پمیبرى‏,x5مریم فَأَشَارَتْ إِلَیْهِ قَالُوا كَیْفَ نُكَلِّمُ مَن كَانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیًّا پس او را نشان داد گفتند چگونه سخن گوئیم آن را كه بوده است در گهواره كودكى‏wE[مریم یَا أُخْتَ هَارُونَ مَا كَانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِیًّا اى خواهر هارون نبود پدر تو مردى زشت و نبود مادرت بدكاره‏hvSsمریم فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ قَالُوا یَا مَرْیَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَیْئًا فَرِیًّا پس بیاورد او را به نزد قومش حالى كه به دوش همى‏كشیدش گفتند اى مریم هر آینه آوردى چیزى دروغ‏آمیز را  q i 6- 9مریم 0وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُو رَبِّی عَسَى أَلَّا أَكُونَ بِدُعَاء رَبِّی شَقِیًّا و دورى گزینم از شما و آنچه خوانید جز خدا و مى‏خوانم پروردگار خود را شاید نباشم به خواندن پروردگارم تیره‏روزG -Wمریم /قَالَ سَلَامٌ عَلَیْكَ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّی إِنَّهُ كَانَ بِی حَفِیًّا گفت سلام بر تو زود است آمرزش خواهم براى تو از پروردگار خویش همانا او بوده است به من مهربان‏N +gمریم .قَالَ أَرَاغِبٌ أَنتَ عَنْ آلِهَتِی یَا إِبْراهِیمُ لَئِن لَّمْ تَنتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ وَاهْجُرْنِی مَلِیًّا گفت آیا روى گرداننده‏اى از خدایانم اى ابراهیم اگر كوتاه نیائى هر آینه سنگسارت مى‏كنم و دورى گزین از من روزگارى دراز (یا اندك اندك)W}'مریم -یَا أَبَتِ إِنِّی أَخَافُ أَن یَمَسَّكَ عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمَن فَتَكُونَ لِلشَّیْطَانِ وَلِیًّا اى پدر من همانا مى‏ترسم برسدت عذابى از خداى مهربان كه بشوى براى شیطان دوستى‏-Iمریم ,یَا أَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّیْطَانَ إِنَّ الشَّیْطَانَ كَانَ لِلرَّحْمَنِ عَصِیًّا اى پدر من پرستش نكن شیطان را كه شیطان است براى خداى مهربان نابفرمان‏ sمریم +یَا أَبَتِ إِنِّی قَدْ جَاءنِی مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ یَأْتِكَ فَاتَّبِعْنِی أَهْدِكَ صِرَاطًا سَوِیًّا اى پدر من همانا بیامده است مرا از دانش آنچه نیامده است تو را پس پیرویم كن تا رهبریت كنم راهى راست را"%مریم *إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ یَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا یَسْمَعُ وَلَا یُبْصِرُ وَلَا یُغْنِی عَنكَ شَیْئًا هنگامى كه گفت به پدر خود اى پدر من چرا مى‏پرستى آنچه را نمى‏شنود و نمى‏بیند و نه بى‏نیاز مى‏كند از تو به چیزى‏aمریم )وَاذْكُرْ فِی الْكِتَابِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّیقًا نَّبِیًّا و یاد كن در كتاب ابراهیم را كه بوده است او راستگوى پیمبرى‏!مریم (إِنَّا نَحْنُ نَرِثُ الْأَرْضَ وَمَنْ عَلَیْهَا وَإِلَیْنَا یُرْجَعُونَ همانا ما خود میراث بریم زمین را و آنكه بر آن است و بسوى ما بازگردانیده شوندf}Eمریم 'وَأَنذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِیَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِی غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ و بترسانشان روز دریغ (حسرت) را هنگامى كه گذشت كار و ایشانند در غفلتى و ایمان نمى‏آورند .  BI{مریم ;فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا پس جانشین شد از پس ایشان پشتى كه تباه كردند نماز را و پیروى كردند شهوتها را پس زود است برسند گمراهى را,?مریم :أُوْلَئِكَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ مِن ذُرِّیَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّیَّةِ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْرَائِیلَ وَمِمَّنْ هَدَیْنَا وَاجْتَبَیْنَا إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُ الرَّحْمَن خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِیًّا اینانند كه بخشید خدا بدیشان از پیمبران از فرزندان آدم و از آنان كه سوار كردیم با نوح و از فرزندان ابراهیم و اسرائیل و از آنان كه هدایت كردیم و برگزیدیم كه هرگاه خوانده شود بر ایشان آیتهاى خداى مهربان بیفتند سجده‏كنان و گریان‏oمریم 9وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِیًّا و بالا بردیمش جایگاهى بلندuOمریم 8وَاذْكُرْ فِی الْكِتَابِ إِدْرِیسَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّیقًا نَّبِیًّا و یاد كن در كتاب ادریس را كه بوده است راستگوى پیمبرى‏?O%مریم 7وَكَانَ یَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِیًّا و بود مى‏فرمود خاندان خود را به نماز و زكات و بود نزد پروردگار خویش پسندیده‏Z{/مریم 6وَاذْكُرْ فِی الْكِتَابِ إِسْمَاعِیلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِیًّا و یاد كن در كتاب اسماعیل را كه او بوده است راست‏وعده و بوده است فرستاده پیمبرى‏^oCمریم 5وَوَهَبْنَا لَهُ مِن رَّحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِیًّا و بخشیدیم بدو از رحمت خود برادرش هارون را پیمبرى‏_مریم 4وَنَادَیْنَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الْأَیْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِیًّا و خواندیمش از كنار راست طور و نزدیك گردانیدیمش رازگویان‏2Eمریم 3وَاذْكُرْ فِی الْكِتَابِ مُوسَى إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَّبِیًّا و یاد كن در كتاب موسى را كه او است ناآلوده و بوده است پیمبرى فرستاده شده‏' 7 مریم 2وَوَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِیًّا و بخشیدیم بدیشان از رحمت خود و نهادیم براى ایشان زبان راستیى فرازنده‏N ]5مریم 1فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا یَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ وَكُلًّا جَعَلْنَا نَبِیًّا پس هنگامى كه دورى گزید از ایشان و آنچه مى‏پرستیدند جز خدا بخشیدیم بدو اسحق و یعقوب را و هر كدام را گردانیدیم پیمبرى‏   u!}cمریم Fثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِینَ هُمْ أَوْلَى بِهَا صِلِیًّا سپس ما هر آینه داناتریم بدانان كه سزاوارترند بدان چشیدن راM AOمریم Eثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِیعَةٍ أَیُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَنِ عِتِیًّا سپس البته برگیریم از هر گروهى هر كدام را از ایشان كه سخت‏تر است بر خداى مهربان در سركشى‏}!مریم Dفَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّیَاطِینَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِیًّا سوگند به پروردگار تو هر آینه گردآوریمشان البته با شیاطین پس احضارشان كنیم البته پیرامون دوزخ بر زانو نشستگان‏ 5مریم Cأَوَلَا یَذْكُرُ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ وَلَمْ یَكُ شَیْئًا آیا یاد نمى‏آورد انسان كه ما آفریدیمش از پیش حالى كه نبود به چیزى‏  مریم Bوَیَقُولُ الْإِنسَانُ أَئِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَیًّا و گوید انسان آیا هر گاه بمُردم هر آینه بزودى برون آورده مى‏شوم زنده‏IECمریم Aرَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِیًّا پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است پس پرستش كن او را و شكیبائى گزین براى پرستش او آیا مى‏دانى براى او همنامى را{مریم @وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ لَهُ مَا بَیْنَ أَیْدِینَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَیْنَ ذَلِكَ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِیًّا و فرود نیائیم مگر به دستور پروردگار تو وى را است آنچه پیش روى ما است و آنچه پشت سر ما و آنچه میان آن است و نیست پروردگار تو فراموش‏كننده‏ yمریم ?تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِی نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِیًّا این است آن بهشتى كه ارث دهیم بندگان خود را آنكو بوده است پرهیزكارBo مریم >لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهَا بُكْرَةً وَعَشِیًّا نشنوند در آن جز درودى و ایشان را است روزیشان در آن بامداد و شب‏هنگام‏u]مریم =جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِی وَعَدَ الرَّحْمَنُ عِبَادَهُ بِالْغَیْبِ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِیًّا بهشتهاى جاودانى كه وعده داد خداى مهربان بندگان خویش را پنهانى همانا بوده است وعده او آورده‏uGمریم <إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا یُظْلَمُونَ شَیْئًا مگر آنكه توبه كرد و ایمان آورد و عمل صالح كرد كه آنان درآیند بهشت را و ستم نشوند چیزى را ! ] &;R!m,Kمریم Qوَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِّیَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا و برگرفتند جز خدا خدایانى تا باشند براى آنان عزّتى‏j+3مریم Pوَنَرِثُهُ مَا یَقُولُ وَیَأْتِینَا فَرْدًا و ارث بریم از او آنچه را گوید (یا ارث دهیمش آنچه را گوید) و بیاید ما را تنها* مریم Oكَلَّا سَنَكْتُبُ مَا یَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا نه چنین است زود است بنویسیم آنچه را گوید و كِشش دهیم در عذاب براى او كششى‏v)soمریم Nأَاطَّلَعَ الْغَیْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا آیا آگهى یافت بر ناپیدا یا برگرفته است نزد خداى مهربان عهدى را9(53مریم Mأَفَرَأَیْتَ الَّذِی كَفَرَ بِآیَاتِنَا وَقَالَ لَأُوتَیَنَّ مَالًا وَوَلَدًا آیا دیده‏اى آن را كه كفر ورزید به آیتهاى ما و گفت هر آینه داده شوم مال و فرزندى راe'c]مریم Lوَیَزِیدُ اللَّهُ الَّذِینَ اهْتَدَوْا هُدًى وَالْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَیْرٌ مَّرَدًّا و بیفزاید خدا آنان را كه پى‏جوى هدایتند هدایت را و بازمانده‏هاى شایسته بهتر است نزد پروردگار تو در پاداش و بهتر است در بازگشت‏g&=مریم Kقُلْ مَن كَانَ فِی الضَّلَالَةِ فَلْیَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَنُ مَدًّا حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا یُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضْعَفُ جُندًا بگو آنكه در گمراهى است پس باید مهلت دهد بدو خداوند مهربان مهلتى تا گاهى كه بینند آنچه را وعده داده شوند یا شكنجه و یا ساعت را زود است بدانند كیست آنكه بدتر است در جایگاه و سست‏تر است در سپاه‏3%#9مریم Jوَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَرِئْیًا و بسا نابود كردیم پیش از ایشان از قرنهائى كه نكوتر بودند در ابزار (كالاها) و در منظر5$Eمریم Iوَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا أَیُّ الْفَرِیقَیْنِ خَیْرٌ مَّقَامًا وَأَحْسَنُ نَدِیًّا و هر گاه خوانده شود بر ایشان آیتهاى ما تابناك گویند آنان كه كفر ورزیدند بدانان كه ایمان آوردند كدام از دو گروهند بهتر در جایگاه و نكوتر در انجمن‏<#%Iمریم Hثُمَّ نُنَجِّی الَّذِینَ اتَّقَوا وَّنَذَرُ الظَّالِمِینَ فِیهَا جِثِیًّا پس مى‏رهانیم آنان را كه پرهیزكارى كردند و بگذرایم ستمگران را در آن به زانو درآیندگان‏&"#مریم Gوَإِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا كَانَ عَلَى رَبِّكَ حَتْمًا مَّقْضِیًّا و نیست از شما جز دراینده آن است بوده است بر پروردگار تو بایسته‏اى گذرانیده‏ o ~ 5ZUo<مریم aفَإِنَّمَا یَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَتُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُّدًّا جز این نیست كه روانش گردانیدیم بر زبان تو تا بشارت دهى بدان پرهیزكاران را و بترسانى بدان قومى سرسخت راY;SUمریم `إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا همانا آنان كه ایمان آوردند و عمل صالح كردند زود است بنهد براى ایشان خداوند مهربان دوستى را6:?#مریم _وَكُلُّهُمْ آتِیهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَرْدًا و همگیشان آینده‏اند او را روز قیامت تنها9مریم ^لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا همانا فراگرفتشان و بشمردشان شمردنى‏78);مریم ]إِن كُلُّ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِی الرَّحْمَنِ عَبْدًا نیست هر كدام از آنان كه در آسمانها و زمینند جز آینده است خداوند مهربان را بنده‏اى‏L7IEمریم \وَمَا یَنبَغِی لِلرَّحْمَنِ أَن یَتَّخِذَ وَلَدًا و نیست شایسته براى خداوند مهربان كه گیرد فرزندى را6 !مریم [أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَنِ وَلَدًا چرا كه خواندند براى خداى مهربان فرزندى‏Z5k?مریم Zتَكَادُ السَّمَاوَاتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا كه نزدیك است آسمانها پاشیده شوند از آن و از هم بشكافد زمین و بیفتد كوه‏ها فروریخته‏z4kمریم Yلَقَدْ جِئْتُمْ شَیْئًا إِدًّا همانا آوردید چیزى گران را 3!qمریم Xوَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا و گفتند برگرفت خدا فرزندى‏2+yمریم Wلَا یَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا داراى شفاعت نیستند جز آنكو بگرفته است نزد خداوند مهربان پیمانى‏91G!مریم Vوَنَسُوقُ الْمُجْرِمِینَ إِلَى جَهَنَّمَ وِرْدًا و برانیم گنهكاران را بسوى دوزخ تشنگانى‏j0aiمریم Uیَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِینَ إِلَى الرَّحْمَنِ وَفْدًا روزى كه گردآوریم پرهیزكاران را بسوى خداى مهربان میهمانانى‏n/coمریم Tفَلَا تَعْجَلْ عَلَیْهِمْ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا پس مشتاب بر ایشان جز این نیست كه مى‏شماریم براى ایشان (شمردنى)\.Kcمریم Sأَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّیَاطِینَ عَلَى الْكَافِرِینَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا آیا ندیدى كه ما فرستادیم شیاطین را بر كافران تا بیازارندشان آزردنى (یا برانگیزندشان انگیختنى)-!مریم Rكَلَّا سَیَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَیَكُونُونَ عَلَیْهِمْ ضِدًّا نه چنین است زود است كفر ورزند به پرستش ایشان و باشند براى ایشان برابرى (ضدّى) m ? & +7ME)طهإِنَّ السَّاعَةَ ءاَتِیَةٌ أَكَادُ أُخْفِیهَا لِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَى همانا ساعت است آینده خواهم نهان دارمش تا پاداش داده شود هر كسى بدانچه مى‏كوشدKL_7طهإِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِی همانا منم خدا نیست خداوندى جز من پس پرستش كن مرا و بپاى دار نماز را براى یادكردنم‏-K7#طه وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا یُوحَى و منت برگزیدم پس گوش فراده بدانچه وحى شود*J;طه إِنِّی أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْكَ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى همانا منم پروردگار تو پس درآور كفشهاى خویش را كه توئى بر درّه مقدّس طُوى‏Iطه فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِی یَا مُوسَى پس هنگامى كه بیامدش خوانده شد اى موسى‏ Hطه إِذْ رَأَى نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّی آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّی آتِیكُم مِّنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى هنگامى كه دید آتشى پس گفت به خاندان خویش درنگ كنید كه من یافتم آتشى را شاید بیارم شما را از آن اخگرى (گیرانه‏اى) یا بیابم بر آتش راهنمائى راG} طه وَهَلْ أَتَاكَ حَدِیثُ مُوسَى و آیا رسیده است به تو داستان موسى‏EFi!طهاللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى خدا نیست خدائى جز او وى را است نامهاى نكوqE_طهوَإِن تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى و اگر بلند گوئى سخن را همانا او مى‏داند نهان و نهان‏تر را9DQ!طهلَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَى وى را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین و آنچه میان آنها و آنچه زیر خاك است‏/CEطهالرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى خداوند مهربان به عرش پرداخت (یا بر عرش استیلا یافت)\BuCطهتَنزِیلًا مِّمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى فرستادنى از آنكه آفرید زمین و آسمانهاى افراشته راA }طهإِلَّا تَذْكِرَةً لِّمَن یَخْشَى جز یادآوریى براى آنكه مى‏ترسد#@7طهمَا أَنزَلْنَا عَلَیْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى نفرستادیم بر تو قرآن را تا رنج برى‏? طهطه طه‏j>_{طهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏=مریم bوَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا و بسا نابود كردیم پیش از ایشان قرنهائى آیا احساس مى‏كنى از ایشان كسى را یا مى‏شنوى براى ایشان آوازى را 7 O nr aD#1d)9طه&إِذْ أَوْحَیْنَا إِلَى أُمِّكَ مَا یُوحَى هنگامى كه وحى كردیم بسوى مادرت آنچه وحى مى‏شودc/ طه%وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَیْكَ مَرَّةً أُخْرَى و همانا منّت نهادیم بر تو بارى دیگر!b!!طه$قَالَ قَدْ أُوتِیتَ سُؤْلَكَ یَا مُوسَى گفت همانا داده شدى خواست خود را اى موسى‏yay}طه#إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِیرًا كه همانا بوده‏اى تو به ما بیناU`aMطه"وَنَذْكُرَكَ كَثِیرًا و یادت كنیم بسیار[_oKطه!كَیْ نُسَبِّحَكَ كَثِیرًا تا بستایمت بسیارd^kaطه وَأَشْرِكْهُ فِی أَمْرِی و شریكش گردان در كارم‏_][gطهاشْدُدْ بِهِ أَزْرِی استوار سازید بدو پشت مراD\EGطههَارُونَ أَخِی هارون برادرم را[طهوَاجْعَل لِّی وَزِیرًا مِّنْ أَهْلِی و قرار ده براى من وزیرى از خاندانم‏UZUYطهیَفْقَهُوا قَوْلِی تا دریابند گفتار مراvY aطهوَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِی و بازكن گرهى از زبانم‏aX_gطهوَیَسِّرْ لِی أَمْرِی و آسان كن براى من كار مراW%طهقَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی گفت پروردگارا فراخ گردان براى من سینه مرا V{طهاذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى برو بسوى فرعون كه او سركشى كردUطهلِنُرِیَكَ مِنْ آیَاتِنَا الْكُبْرَى تا بنمایانیمت از آیتهاى ما بزرگها را(TC طهوَاضْمُمْ یَدَكَ إِلَى جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَیْضَاء مِنْ غَیْرِ سُوءٍ آیَةً أُخْرَى و بچسبان دست خود را به پهلوى خود برون آید تابنده‏اى بى‏آزار آیتى دیگرcSsSطهقَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ سَنُعِیدُهَا سِیرَتَهَا الْأُولَى گفت بگیرش و نترس زود است بازگردانیمش به شیوه نخستینش‏ R+طهفَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِیَ حَیَّةٌ تَسْعَى پس افكندش ناگهان آن است مارى شتابان‏bQqWطهقَالَ أَلْقِهَا یَا مُوسَى گفت بیفكنش اى موسى‏Pwطهقَالَ هِیَ عَصَایَ أَتَوَكَّأُ عَلَیْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَى غَنَمِی وَلِیَ فِیهَا مَآرِبُ أُخْرَى گفت این است چوبدست من كه بدان تكیه كنم و بریزم برگها را بدان بر گوسفندانم و مرا است در آن حوائجى دیگرO طهوَمَا تِلْكَ بِیَمِینِكَ یَا مُوسَى و چیست این به دست راست تو اى موسى‏3N9-طهفَلاَ یَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لاَ یُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَى پس بازنداردت از آن آنكه ایمان نیاورد بدان و پیروى كند هوس خویش را تا نابود شوى‏ a f$=*oطه1قَالَ فَمَن رَّبُّكُمَا یَا مُوسَى گفت كیست پروردگار شما اى موسى‏n)uطه0إِنَّا قَدْ أُوحِیَ إِلَیْنَا أَنَّ الْعَذَابَ عَلَى مَن كَذَّبَ وَتَوَلَّى همانا به ما وحى شد كه شكنجه بر آن است كه تكذیب كند و روى برگرداندm;yطه/فَأْتِیَاهُ فَقُولَا إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ وَلَا تُعَذِّبْهُمْ قَدْ جِئْنَاكَ بِآیَةٍ مِّن رَّبِّكَ وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى پس بیائید او را و بگوئید ما فرستادگان پروردگار توئیم پس بفرست با ما بنى‏اسرائیل را و شكنجه نكن ایشان را همانا آوردیمت آیتى از پروردگار تو و درود بر آنكه پیروى كند هدایت راFl[1طه.قَالَ لَا تَخَافَا إِنَّنِی مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى گفت نترسید كه منم با شما مى‏شنوم و مى‏بینم‏kaطه-قَالَا رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَن یَفْرُطَ عَلَیْنَا أَوْ أَن یَطْغَى گفتند پروردگارا ترسیم كه پیش‏دستى گیرد بر ما یا سركشى كندgj Aطه,فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّیِّنًا لَّعَلَّهُ یَتَذَكَّرُ أَوْ یَخْشَى پس بگوئید بدو گفتارى نرم شاید یادآور شود یا بترسد i#yطه+اذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى بروید بسوى فرعون كه سركشى كردUhm=طه*اذْهَبْ أَنتَ وَأَخُوكَ بِآیَاتِی وَلَا تَنِیَا فِی ذِكْرِی برو تو و برادرت با آیتهایم و سستى نكنید در یادم‏fgq_طه)وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِی و برگزیدمت براى خویش‏wf/?طه(إِذْ تَمْشِی أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَن یَكْفُلُهُ فَرَجَعْنَاكَ إِلَى أُمِّكَ كَیْ تَقَرَّ عَیْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّیْنَاكَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاكَ فُتُونًا فَلَبِثْتَ سِنِینَ فِی أَهْلِ مَدْیَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَى قَدَرٍ یَا مُوسَى هنگامى كه مى‏رفت خواهرت و مى‏گفت آیا راهنمائى كنم شما را بر كسى كه پرستاریش كند پس بازگردانیدیمت بسوى مادرت تا روشن شود دیده او و اندوهگین نشود و بكشتى تنى را پس رها ساختیمت از اندوه و آزمودیمت آزمایشى پس ماندى سالیانى در مردم مَدین سپس آمدى بر تقدیرى اى موسى‏e5طه'أَنِ اقْذِفِیهِ فِی التَّابُوتِ فَاقْذِفِیهِ فِی الْیَمِّ فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسَّاحِلِ یَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لِّی وَعَدُوٌّ لَّهُ وَأَلْقَیْتُ عَلَیْكَ مَحَبَّةً مِّنِّی وَلِتُصْنَعَ عَلَى عَیْنِی كه بیفكنش در تابوت پس بیفكنش در دریا پس بیفكندش دریا به ساحل تا گیردش دشمن من و دشمن او و افكندم بر تو مِهرى (دوستیى) را از خویش و تا ساخته شوى برابر چشمم‏ q H  /w^|kQطه>فَتَنَازَعُوا أَمْرَهُم بَیْنَهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى پس ستیزه كردند كارشان را میان خود و نهان داشتند راز را4{Oطه=قَالَ لَهُم مُّوسَى وَیْلَكُمْ لَا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَیُسْحِتَكُمْ بِعَذَابٍ وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى گفت بدیشان موسى واى بر شما نبندید بر خدا دروغى را كه نابودتان سازد به عذابى و همانا زیانمند شد آنكه دروغ بست‏GzQ=طه<فَتَوَلَّى فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَیْدَهُ ثُمَّ أَتَى پس برگشت فرعون پس گردآورد نیرنگ خویش را پس بیامدy طه;قَالَ مَوْعِدُكُمْ یَوْمُ الزِّینَةِ وَأَن یُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى گفت وعده‏گاه شما روز آرایش است و آنكه گردآورده شوند مردم چاشتگاه‏Gxqطه:فَلَنَأْتِیَنَّكَ بِسِحْرٍ مِّثْلِهِ فَاجْعَلْ بَیْنَنَا وَبَیْنَكَ مَوْعِدًا لَّا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَلَا أَنتَ مَكَانًا سُوًى همانا بیاریمت به جادوئى مانند آن پس بگذار میان ما و تو وعده‏گاهى كه تخلف نكنیم از آن ما و نه تو جایگاهى درست را wطه9قَالَ أَجِئْتَنَا لِتُخْرِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْرِكَ یَا مُوسَى گفت آیا ما را آمدى تا برون كنى ما را از زمین ما به جادوى خود اى موسى‏kvimطه8وَلَقَدْ أَرَیْنَاهُ آیَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَى و همانا نمایاندیمش آیتهاى خویش را همگى پس تكذیب كرد و سرپیچید%uEطه7مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِیهَا نُعِیدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى از آن آفریدیمتان و در آن برگردانیمتان و از آن برونتان آوریم بار دیگر"t3طه6كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّأُوْلِی النُّهَى بخورید و بچرانید دامهاى خود را كه در آن است آیتهائى براى دارندگان خردها*sG طه5الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَسَلَكَ لَكُمْ فِیهَا سُبُلًا وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّن نَّبَاتٍ شَتَّى آنكه گردانید براى شما زمین را گسترده و بنهاد براى شما در آن راه‏هائى و فرستاد از آسمان آبى را پس برون آوردیم بدان جفتهائى از گیاهان گوناگون‏%r+طه4قَالَ عِلْمُهَا عِندَ رَبِّی فِی كِتَابٍ لَّا یَضِلُّ رَبِّی وَلَا یَنسَى گفت علم آن نزد پروردگار من است در كتابى كه نه گم كند پروردگار من و نه فراموش كند q{طه3قَالَ فَمَا بَالُ الْقُرُونِ الْأُولَى گفت پس چیست حال قرنهاى پیشین‏{pwطه2قَالَ رَبُّنَا الَّذِی أَعْطَى كُلَّ شَیْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى گفت پروردگار ما است آنكه داد به هر چیزى آفرینش آن را پس هدایت كرد B7 e 9^3BCCCطهHقَالُوا لَن نُّؤْثِرَكَ عَلَى مَا جَاءنَا مِنَ الْبَیِّنَاتِ وَالَّذِی فَطَرَنَا فَاقْضِ مَا أَنتَ قَاضٍ إِنَّمَا تَقْضِی هَذِهِ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا گفتند هرگز نگزینیم تو را بر آنچه بیامد ما را از روشنائیها سوگند بدانكه ما را آفرید پس بفرماى آنچه را مى‏فرمائى جز این نیست كه مى‏فرمائى این زندگانى دنیا را&A طهGقَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِیرُكُمُ الَّذِی عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَیْدِیَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِی جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَیُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَأَبْقَى گفت آیا ایمان بدو آوردید پیش از آنكه به شما رخصت دهم همانا او است مهتر شما كه بیاموختتان جادو را همانا سخت ببرم دستها و پایهاى شما را از برابر و همانا به دارتان كشم بر شاخه‏هاى درخت خرما و البته خواهید دید كدامین از ما سخت‏ترند در عذاب و پاینده‏تر'%)طهFفَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَى پس بیفتادند جادوگران سجده‏كنان گفتند ایمان آوردیم به پروردگار هارون و موسى‏WQ]طهEوَأَلْقِ مَا فِی یَمِینِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا إِنَّمَا صَنَعُوا كَیْدُ سَاحِرٍ وَلَا یُفْلِحُ السَّاحِرُ حَیْثُ أَتَى و بیفكن آنچه به دست راست تو است فروبرد آنچه را ساختند جز این نیست كه آنچه ساختند افسون جادوگرى است و رستگار نشود جادوگر هر جا آید1oطهDقُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّكَ أَنتَ الْأَعْلَى گفتیم نترس همانا توئى برتر#طهCفَأَوْجَسَ فِی نَفْسِهِ خِیفَةً مُّوسَى پس احساس كرد در خود ترسى را موسى‏xWطهBقَالَ بَلْ أَلْقُوا فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِیُّهُمْ یُخَیَّلُ إِلَیْهِ مِن سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَى گفت بلكه بیفكنید كه ناگهان رسنها و عصاهاى ایشان به گمان مى‏آمدش از جادوى ایشان كه مى‏دوند=_طهAقَالُوا یَا مُوسَى إِمَّا أَن تُلْقِیَ وَإِمَّا أَن نَّكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَى گفتند اى موسى یا بیفكنى و یا باشیم ما نخستین كسى كه بیفكند@~U+طه@فَأَجْمِعُوا كَیْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَقَدْ أَفْلَحَ الْیَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى پس گردآرید نیرنگ خویش را و بیائید صفى به درست رستگار گشت امروز آنكه برترى جست‏E} طه?قَالُوا إِنْ هَذَانِ لَسَاحِرَانِ یُرِیدَانِ أَن یُخْرِجَاكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِمَا وَیَذْهَبَا بِطَرِیقَتِكُمُ الْمُثْلَى گفتند همانا اینان دو جادوگرند خواهند برون كنند شما را از زمین خود به جادویشان و براندازند روش بهتر شما را  Z   ;#SطهRوَإِنِّی لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى و همانا منم بسیار آمرزنده آنكه بازگشت نمود و ایمان آورد و كردار شایسته كرد پس هدایت یافت‏w cطهQكُلُوا مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَلَا تَطْغَوْا فِیهِ فَیَحِلَّ عَلَیْكُمْ غَضَبِی وَمَن یَحْلِلْ عَلَیْهِ غَضَبِی فَقَدْ هَوَى بخورید از پاكیزه‏هاى آنچه روزیتان دادیم و سركشى نكنید در آن تا فرود آید بر شما خشم من و آنكه فرود آید بر او خشم من همانا تباه گشت‏O9طهPیَا بَنِی إِسْرَائِیلَ قَدْ أَنجَیْنَاكُم مِّنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَدْنَاكُمْ جَانِبَ الطُّورِ الْأَیْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَیْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى اى بنى اسرائیل همانا رهانیدیم شما را از دشمنتان و وعده نهادیم با شما كنار راست طور را و فرستادیم بر شما مَنّ و سَلوى را( +%طهOوَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَمَا هَدَى و گمراه كرد فرعون قوم خویش را و رهبرى نكرد4 =+طهNفَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِیَهُم مِّنَ الْیَمِّ مَا غَشِیَهُمْ پس از پى آمدشان فرعون با سپاهیان خود پس فراگرفت ایشان را از دریا آنچه فراگرفت‏} aطهMوَلَقَدْ أَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِی فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِیقًا فِی الْبَحْرِ یَبَسًا لَّا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشَى و همانا وحى فرستادیم به موسى كه شبانه ببر بندگان مرا پس برگیر براى ایشان راهى را در دریا خشك نترسى بازیافتنى را و نه هراسان باشى‏d }KطهLجَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَذَلِكَ جَزَاء مَن تَزَكَّى بهشتهاى جاودان كه روان است زیر آنها جویها جاودانند در آن و این است پاداش آنكه پاكى جست‏L q'طهKوَمَنْ یَأْتِهِ مُؤْمِنًا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُوْلَئِكَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَى و آنكو بیایدش مؤمن كه كرده باشد كارهاى شایسته را پس آنان را است پایه‏هاى برتر\cUطهJإِنَّهُ مَن یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیى همانا آنكه بیاید پروردگار خویش را گنهكار همانا او را است دوزخ نه بمیرد در آن و نه زنده ماندri{طهIإِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنَا لِیَغْفِرَ لَنَا خَطَایَانَا وَمَا أَكْرَهْتَنَا عَلَیْهِ مِنَ السِّحْرِ وَاللَّهُ خَیْرٌ وَأَبْقَى همانا ما ایمان آوردیم به پروردگار خویش تا بیامرزد براى ما لغزشهاى ما را و آنچه تو وادار كردى ما را بر آن از جادو و خدا بهتر است و پایدارتر ?7 ( Rmeuطه\قَالَ یَا هَارُونُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَأَیْتَهُمْ ضَلُّوا گفت اى هارون چه بازداشت تو را هنگامى كه دیدى اینان را گمراه شدند#'طه[قَالُوا لَن نَّبْرَحَ عَلَیْهِ عَاكِفِینَ حَتَّى یَرْجِعَ إِلَیْنَا مُوسَى گفتند همیشه پیرامون آن بمانیم و پراكنده نمى‏شویم تا بازگردد بسوى ما موسى‏*5طهZوَلَقَدْ قَالَ لَهُمْ هَارُونُ مِن قَبْلُ یَا قَوْمِ إِنَّمَا فُتِنتُم بِهِ وَإِنَّ رَبَّكُمُ الرَّحْمَنُ فَاتَّبِعُونِی وَأَطِیعُوا أَمْرِی و همانا گفت بدیشان هارون پیش از این كه‏اى قوم من جز این نیست كه آزموده شدید بدان و همانا پروردگار شما خداى مهربان است پس پیرویم كنید و فرمان برید امر مراVq;طهYأَفَلَا یَرَوْنَ أَلَّا یَرْجِعُ إِلَیْهِمْ قَوْلًا وَلَا یَمْلِكُ لَهُمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا آیا نبینند كه برنمى گرداند بدیشان سخنى را و نه دارا است براى ایشان زیان و نه سودى را طهXفَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلًا جَسَدًا لَهُ خُوَارٌ فَقَالُوا هَذَا إِلَهُكُمْ وَإِلَهُ مُوسَى فَنَسِیَ پس برون آورد براى ایشان گوساله‏اى پیكرى كه آن را است بانگى گفتند این است خداى شما و خداى موسى پس فراموش كردKEطهWقَالُوا مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَكِنَّا حُمِّلْنَا أَوْزَارًا مِّن زِینَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَلِكَ أَلْقَى السَّامِرِیُّ گفتند خلف نكردیم وعده تو را به نیروى خود و لیكن بارشدیم بارهائى را از زیور قوم پس افكندیم آنها را و بدینگونه افكند سامرى‏9g طهVفَرَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ یَا قَوْمِ أَلَمْ یَعِدْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْدًا حَسَنًا أَفَطَالَ عَلَیْكُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدتُّمْ أَن یَحِلَّ عَلَیْكُمْ غَضَبٌ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُم مَّوْعِدِی پس بازگشت موسى بسوى قوم خود خشمگین افسوس خوران گفت اى قوم من آیا نوید نداد شما را پروردگار شما نویدى خوش آیا دراز كشید بر شما روزگار (مدّت) یا خواستید فرود آید بر شما خشمى از پروردگار شما كه خلف كردید وعده‏گاه مرا 7_طهUقَالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِن بَعْدِكَ وَأَضَلَّهُمُ السَّامِرِیُّ گفت همانا آزمودیم قومت را پس از تو و گمراهشان ساخت سامرى‏yطهTقَالَ هُمْ أُولَاء عَلَى أَثَرِی وَعَجِلْتُ إِلَیْكَ رَبِّ لِتَرْضَى گفت اینك ایشانند پشت سرم و شتافتم بسوى تو پروردگارا تا راضى شوى‏=%UطهSوَمَا أَعْجَلَكَ عَن قَوْمِكَ یَا مُوسَى و چه شتابانى (چه چیزت به شتاب آورد) از قوم خویش اى موسى‏ sY \ %/W=sF%e'طهgیَتَخَافَتُونَ بَیْنَهُمْ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا عَشْرًا آهسته گویند میان خود را نماندید مگر ده روز$! طهfیَوْمَ یُنفَخُ فِی الصُّورِ وَنَحْشُرُ الْمُجْرِمِینَ یَوْمَئِذٍ زُرْقًا روزى كه دمیده شود در صور و گردآریم گنهكاران را در آن روز سبزچشمان (كور)T#k=طهeخَالِدِینَ فِیهِ وَسَاء لَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ حِمْلًا جاودانند در آن و بد است ایشان را روز قیامت بارى‏r" Wطهdمَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّهُ یَحْمِلُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وِزْرًا آنكه روى برگرداند از آن همانا بردارد روز قیامت گناهى را^!oMطهcكَذَلِكَ نَقُصُّ عَلَیْكَ مِنْ أَنبَاء مَا قَدْ سَبَقَ وَقَدْ آتَیْنَاكَ مِن لَّدُنَّا ذِكْرًا بدینسان خوانیم بر تو از داستانهاى آنچه بگذشت و همانا آوردیم تو را از نزد خویش یادآورى راN QKطهbإِنَّمَا إِلَهُكُمُ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَسِعَ كُلَّ شَیْءٍ عِلْمًا جز این نیست كه خداى شما خداوندى است كه نیست خدائى جز او فراگرفته است همه چیز را به دانش‏3Y طهaقَالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَكَ فِی الْحَیَاةِ أَن تَقُولَ لَا مِسَاسَ وَإِنَّ لَكَ مَوْعِدًا لَّنْ تُخْلَفَهُ وَانظُرْ إِلَى إِلَهِكَ الَّذِی ظَلْتَ عَلَیْهِ عَاكِفًا لَّنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُ فِی الْیَمِّ نَسْفًا گفت برو كه تو را است در زندگى آنكه گوئى نیست سودنى (دست به من سوده نگرد) و همانا تو را وعده‏گاهى است كه خلف كرده نشوى و بنگر بسوى خدایت آنكه پیوسته بر آن معتكفى كه بسوزانیمش البتّه و سپس بپراكنیمش در دریا پراكندنى،Aطه`قَالَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ یَبْصُرُوا بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِّنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذَلِكَ سَوَّلَتْ لِی نَفْسِی گفت دیدم آنچه را ندیدندش پس برگرفتم مشتى از جاى پاى فرستاده را پس افكندمش و بدینسان آراست براى من دلم‏uطه_قَالَ فَمَا خَطْبُكَ یَا سَامِرِیُّ گفت پس چیست كار تو اى سامرى‏y=5طه^قَالَ یَا ابْنَ أُمَّ لَا تَأْخُذْ بِلِحْیَتِی وَلَا بِرَأْسِی إِنِّی خَشِیتُ أَن تَقُولَ فَرَّقْتَ بَیْنَ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَلَمْ تَرْقُبْ قَوْلِی گفت اى فرزند مادرم نگیر ریش و نه سر مرا همانا ترسیدم كه گوئى جدائى افكندى میان بنى اسرائیل و چشم به راه نماندى سخن مرا#%!طه]أَلَّا تَتَّبِعَنِ أَفَعَصَیْتَ أَمْرِی كه پیرویم نكردى آیا عصیان ورزیدى امر مرا   U$4C1/Wطهsوَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِیَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا و همانا پیمان بستیم با آدم (سپردیم به آدم) پیش از این پس فراموش كرد و نیافتیم براى او عزمى راW0 #طهrفَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِن قَبْلِ أَن یُقْضَى إِلَیْكَ وَحْیُهُ وَقُل رَّبِّ زِدْنِی عِلْمًا پس برتر است خدا پادشاه حقّ و نشتاب به قرآن پیش از آنكه گذرانده شود بسوى تو وحیش و بگو پروردگارا بیفزاى مرا دانش‏P/}#طهqوَكَذَلِكَ أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا وَصَرَّفْنَا فِیهِ مِنَ الْوَعِیدِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ أَوْ یُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْرًا و بدینسان فرستادیمش قرآنى عربى و گردانیدیم در آن از تهدید شاید پرهیزكارى كنند یا پدید آرد براى ایشان یادآورى را=.O+طهpوَمَن یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا یَخَافُ ظُلْمًا وَلَا هَضْمًا و آنكه بكند از شایسته‏ها حالى كه مؤمن باشد پس نترسد ستمى را و نه پایمال‏شدن را--'3طهoوَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَیِّ الْقَیُّومِ وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا و خوار شدند چهره‏ها براى خداى زنده پاینده و همانا زیانكار شد آنكه برداشت ستمى را(,5طهnیَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یُحِیطُونَ بِهِ عِلْمًا مى‏داند آنچه را پیش روى ایشان و آنچه پشت سر ایشان است فرانگیرندش به دانش‏W+q=طهmیَوْمَئِذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَرَضِیَ لَهُ قَوْلًا در آن روز سود ندهد شفاعت مگر آن را كه اذن دادش خداى مهربان و خوشنود شد برایش گفتار را)*G طهlیَوْمَئِذٍ یَتَّبِعُونَ الدَّاعِیَ لَا عِوَجَ لَهُ وَخَشَعَت الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا در آن روز پیروى كنند دعوت‏كننده را نیست كجى برایش و پست شد آوازها براى خداوند مهربان پس نشنوى جز آهسته را )طهkلَا تَرَى فِیهَا عِوَجًا وَلَا أَمْتًا كه نبینى در آن كجى و نه بلندى را~({طهjفَیَذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًا پس مى‏گذارد آنها را زمینى هموار 'طهiوَیَسْأَلُونَكَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ یَنسِفُهَا رَبِّی نَسْفًا بپرسندت از كوه‏ها بگو بپراكندشان (برافشاندشان) پروردگار من پراكندنى‏T&#طهhنَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَقُولُونَ إِذْ یَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِیقَةً إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا یَوْمًا ما داناتریم بدانچه گویند گاهى كه گوید بهترین ایشان در روش نماندید مگر یك روز  . e /C+<)-طه~قَالَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آیَاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَكَذَلِكَ الْیَوْمَ تُنسَى گفت بدینسان آمدت آیتهاى ما پس فراموش كردى آنها را و بدینگونه امروز فراموش شوى‏`;iWطه}قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمَى وَقَدْ كُنتُ بَصِیرًا گوید پروردگارا چرا مرا برون آوردى كور حالى كه بودم بیناZ:3طه|وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَعْمَى و آنكه روى گرداند از یاد من همانا او را است زندگانى سخت و برون آریمش روز قیامت كور@9A?طه{قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِیعًا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا یَأْتِیَنَّكُم مِّنِّی هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَایَ فَلَا یَضِلُّ وَلَا یَشْقَى گفت فرود شوید از آن همگى گروهى از شما گروهى را دشمن تا گاهى كه بیاید شما را از من رهبرى پس آنكه پیروى كند راهنمائى مرا نه گمراه شود و نه رنج برد (یا بدبخت شود)M8IQطهzثُمَّ اجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَتَابَ عَلَیْهِ وَهَدَى سپس برگزید او را پروردگارش پس بازگشت بر او و هدایت كرد7'طهyفَأَكَلَا مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا یَخْصِفَانِ عَلَیْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ وَعَصَى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَى پس خوردند از آن پس نمودار شد براى ایشان عورتهاى ایشان و آغاز كردند گرد آوردند بر خود از برگهاى بهشت و نافرمانى كرد آدم پروردگار خویش را پس زیانكار شد6-Sطهxفَوَسْوَسَ إِلَیْهِ الشَّیْطَانُ قَالَ یَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لَّا یَبْلَى پس به ریو افكندش شیطان گفت اى آدم آیا راهبریت كنم بر درخت جاودانى و پادشاهیى كه كهنه نگردد.51+طهwوَأَنَّكَ لَا تَظْمَأُ فِیهَا وَلَا تَضْحَى و آنكه نه تشنه شوى در آن و نه در آفتاب مانى‏E4;Oطهvإِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِیهَا وَلَا تَعْرَى همانا تو را است كه نه گرسنه شوى در آن و نه برهنه گردى‏ 3#wطهuفَقُلْنَا یَا آدَمُ إِنَّ هَذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا یُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَى پس گفتیم اى آدم همانا این است دشمنى براى تو و همسرت هان تا برون نكند شما را از بهشت كه تیره‏بخت شوى‏=2G3طهtوَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِیسَ أَبَى و هنگامى كه گفتیم به فرشتگان سجده كنید براى آدم پس سجده كردند جز ابلیس كه سرپیچید Z  ?C#wطهوَقَالُوا لَوْلَا یَأْتِینَا بِآیَةٍ مِّن رَّبِّهِ أَوَلَمْ تَأْتِهِم بَیِّنَةُ مَا فِی الصُّحُفِ الْأُولَى و گفتند چرا نیارد ما را آیتى از پروردگار خویش آیا نیامدشان نشانى (گواه) آنچه در نامه‏هاى پیشین است‏JB]5طهوَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَیْهَا لَا نَسْأَلُكَ رِزْقًا نَّحْنُ نَرْزُقُكَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَى و امر كن خاندان خویش را به نماز و شكیبائى گزین بر آن نخواهیم از تو روزیى را ما روزى دهیمت و فرجام است از آن پرهیزكارى‏UAi?طهوَلَا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیَاةِ الدُّنیَا لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَرِزْقُ رَبِّكَ خَیْرٌ وَأَبْقَى و نگشاى دیدگان خود را بدانچه كامیابى دادیم بدان مردان و زنانى را از ایشان شكوفه زندگانى دنیا تا بیازمائیمشان در آن و روزى پروردگار تو بهتر است و پاینده‏تر@)}طهفَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا وَمِنْ آنَاء اللَّیْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرْضَى پس شكیبا شو بر آنچه گویند و تسبیح كن به ستایش پروردگار خویش پیش از برآمدن خورشید و پیش از فرو رفتن آن و از گاه‏هاى شب پس تسبیح كن و كنارهاى روز شاید خوشنود شوى (یا خوشنود كنى):?+Gطهوَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَكَانَ لِزَامًا وَأَجَلٌ مُسَمًّى و اگر نبود سخنى كه پیش گرفته است از پروردگار تو و سرآمدى نامبرده همانا مى‏گردید لازم‏A>aطهأَفَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَسَاكِنِهِمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّأُوْلِی النُّهَى آیا هدایت نشد براى ایشان (یا آیا هدایت نكردشان) آنكه بسا نابود كردیم پیش از ایشان از قرنهائى كه مى‏روند در نشیمنهاى ایشان همانا در این است آیتهائى براى دارندگان خرد"='طهوَكَذَلِكَ نَجْزِی مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ یُؤْمِن بِآیَاتِ رَبِّهِ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَى و چنین پاداش دهیم آن را كه اسراف كند و ایمان نیارد به آیتهاى پروردگار خود و همانا عذاب آخرت سخت‏تر است و پایدارتر <  ~ 6<'M%Qmانبیاءوَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ إِلاَّ رِجَالاً نُّوحِی إِلَیْهِمْ فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ و نفرستادیم پیش از تو جز مردانى را كه وحى مى‏كردیم بسوى آنان پس بپرسید اهل كتاب را اگر نمى‏دانید(L%#انبیاءمَا آمَنَتْ قَبْلَهُم مِّن قَرْیَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَفَهُمْ یُؤْمِنُونَ ایمان نیاورد پیش از ایشان شهرى كه نابودش ساختیم پس آیا اینان ایمان مى‏آورندJK%I;انبیاءبَلْ قَالُواْ أَضْغَاثُ أَحْلاَمٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْیَأْتِنَا بِآیَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الأَوَّلُونَ بلكه گفتند خوابهائى است پریشان بلكه دروغ آوردش بلكه او است شاعرى پس بیارد ما را آیتى بدانسان كه فرستاده شدند پیشینان‏/J%Q}انبیاءقَالَ رَبِّی یَعْلَمُ الْقَوْلَ فِی السَّمَاء وَالأَرْضِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ گفت پروردگار من مى‏داند سخن را در آسمان و زمین و او است شنواى داناI%Ciانبیاءلَاهِیَةً قُلُوبُهُمْ وَأَسَرُّواْ النَّجْوَى الَّذِینَ ظَلَمُواْ هَلْ هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنتُمْ تُبْصِرُونَ سرگرم است دلهاى ایشان و نهان كردند رازگوئى را آنان كه ستم كردند آیا این است جز بشرى مانند شما پس آیا مى‏آئید جادو را و شما مى‏نگریدDH%cانبیاءمَا یَأْتِیهِم مِّن ذِكْرٍ مَّن رَّبِّهِم مُّحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ یَلْعَبُونَ نیایدشان یادآوریى از پروردگارشان نوین مگر بشنوندش و ایشانند بازى كنان‏}G% iانبیاءاقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِی غَفْلَةٍ مَّعْرِضُونَ نزدیك شد براى مردم حساب ایشان و ایشانند در غفلتى روگردانان‏rF%_{انبیاءبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏E#طهقُلْ كُلٌّ مُّتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِیِّ وَمَنِ اهْتَدَى بگو همگى چشم به راهند پس چشم به راه باشید زود است بدانید كیستند صاحبان راه راست و كیست آنكه هدایت یافت‏pD{cطهوَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَیْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آیَاتِكَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَى و اگر نابودشان مى‏ساختیم به شكنجه‏اى پیش از آن همانا مى‏گفتند پروردگارا چرا نفرستادى بسوى ما پیمبرى تا پیروى كنیم آیتهاى تو را پیش از آنكه خوار شویم و رسوا گردیم‏ | y A @|@Z%Sانبیاءیُسَبِّحُونَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ لَا یَفْتُرُونَ تسبیح مى‏كنند شب و روز و سستى نمى‏كنندY%?iانبیاءوَلَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَنْ عِندَهُ لَا یَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَلَا یَسْتَحْسِرُونَ و از آنِ وى است آنكه در آسمانها و زمین است و آنان كه نزد اویند سرنپیچند از پرستش او و نه خسته شوندX%3{انبیاءبَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَیَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ وَلَكُمُ الْوَیْلُ مِمَّا تَصِفُونَ بلكه مى‏افكنیم حقّ را بر باطل تا تباه سازدش كه ناگهان آن است برافتاده و واى شما را از آنچه مى‏ستائیدUW%c7انبیاءلَوْ أَرَدْنَا أَن نَّتَّخِذَ لَهْوًا لَّاتَّخَذْنَاهُ مِن لَّدُنَّا إِن كُنَّا فَاعِلِینَ اگر مى‏خواستیم برگیریم سرگرمیى همانا برمى گرفتیمش از نزد خود اگر بودیم كنندگان‏V% iانبیاءوَمَا خَلَقْنَا السَّمَاء وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا لَاعِبِینَ و نیافریدیم آسمان و زمین و آنچه را میان آنها است بازى‏كنان‏U%%kانبیاءفَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّى جَعَلْنَاهُمْ حَصِیدًا خَامِدِینَ پس بود پیوسته این سخن ایشان تا گردانیدیمشان درویدگانى خموش‏;T%=)انبیاءقَالُوا یَا وَیْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِینَ گفتند اى واى بر ما همانا بودیم ما ستمگران‏VS%y#انبیاء لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَى مَا أُتْرِفْتُمْ فِیهِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ ندوید و بازگردید بسوى آنچه هوسران بودید در آن و نشیمنهاى خویش شاید پرسش شویدeR%oKانبیاء فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنْهَا یَرْكُضُونَ تا گاهى كه احساس كردند خشم ما را ناگاه از آن مى‏دوندEQ%Y!انبیاء وَكَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْیَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِینَ و چه بسا در هم شكستیم شهرى را كه بود ستمگر و پدید آوردیم پس از آن قومى دیگر را4P%)/انبیاء لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَیْكُمْ كِتَابًا فِیهِ ذِكْرُكُمْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ و همانا فرستادیم بسوى شما نامه‏اى كه در آن است یادآورى شما پس آیا بخرد نمىیابید`O%eKانبیاء ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنجَیْنَاهُمْ وَمَن نَّشَاء وَأَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِینَ پس راست آوردیمشان وعده را پس رهاشان ساختیم و هر كه را خواهیم و نابود كردیم اسراف كنان راN%?oانبیاءوَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَّا یَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا كَانُوا خَالِدِینَ و نگردانیدیمشان كالبدى كه نخورند خوراك را و نبودند جاودانان‏  ' DK قَالُوا أَأَنتَ فَعَلْتَ هَذَا بِآلِهَتِنَا یَا إِبْرَاهِیمُ گفتند آیا تو كردى این را به خدایان ما اى ابراهیم‏g%)انبیاء=قَالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلَى أَعْیُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَشْهَدُونَ گفتند بیاریدش پیش چشم مردم شاید گواه باشند}%{oانبیاء<قَالُوا سَمِعْنَا فَتًى یَذْكُرُهُمْ یُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِیمُ گفتند شنیدیم جوانى یادشان مى‏كرد كه گفته مى‏شد بدو ابراهیم‏ % yانبیاء;قَالُوا مَن فَعَلَ هَذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِینَ گفتند آن كه كرده است این را به خدایان ما همانا او است از ستمگران‏'%9انبیاء:فَجَعَلَهُمْ جُذَاذًا إِلَّا كَبِیرًا لَّهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَیْهِ یَرْجِعُونَ پس گردانیدشان پاره‏هائى مگر بزرگى براى ایشان شاید بسوى او بازگردند'%#انبیاء9وَتَاللَّهِ لَأَكِیدَنَّ أَصْنَامَكُم بَعْدَ أَن تُوَلُّوا مُدْبِرِینَ و سوگند به خدا هر آینه بیاندیشم براى بتان شما پس از آنكه بروید پشت‏كنندگان‏~%?kانبیاء8قَالَ بَل رَّبُّكُمْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الَّذِی فَطَرَهُنَّ وَأَنَا عَلَى ذَلِكُم مِّنَ الشَّاهِدِینَ گفت بلكه پروردگار شما پروردگار آسمانها و زمین است آنكه پدید آورد آنها را و منم بر این از گواهان‏p}%s]انبیاء7قَالُوا أَجِئْتَنَا بِالْحَقِّ أَمْ أَنتَ مِنَ اللَّاعِبِینَ گفتند آیا آورده‏اى ما را به حقّ یا توئى از بازى كنندگان‏g|%yEانبیاء6قَالَ لَقَدْ كُنتُمْ أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمْ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ گفت همانا بوده‏اید شما و پدرانتان در گمراهى آشكار?{%3;انبیاء5قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءنَا لَهَا عَابِدِینَ گفتند یافتیم پدران خویش آنها را پرستش كنندگان‏Rz%_5انبیاء4إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ مَا هَذِهِ التَّمَاثِیلُ الَّتِی أَنتُمْ لَهَا عَاكِفُونَ هنگامى كه گفت به پدر خود و قوم خود چیست این پیكرهایى كه شمائید بر آنها گردآمدگان‏y%'uانبیاء3وَلَقَدْ آتَیْنَا إِبْرَاهِیمَ رُشْدَهُ مِن قَبْلُ وَكُنَّا بِه عَالِمِینَ و همانا دادیم به ابراهیم رهبریش را از پیش و بودیم بدان دانایان‏  +#=% انبیاءLوَنُوحًا إِذْ نَادَى مِن قَبْلُ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیمِ و نوح را هنگامى كه برخواند پیش از این پس پذیرفتیم خواستش را و رهائیش دادیم او و خاندانش را از اندوه بزرگ‏b%mGانبیاءKوَأَدْخَلْنَاهُ فِی رَحْمَتِنَا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ و درآوردیمش به رحمت خویش همانا او است از شایستگان‏%I/انبیاءJوَلُوطًا آتَیْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَنَجَّیْنَاهُ مِنَ الْقَرْیَةِ الَّتِی كَانَت تَّعْمَلُ الْخَبَائِثَ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَاسِقِینَ و لوط را دادیم بدو حكم و دانش را و رهانیدیمش از شهرى كه بود همى‏مى‏كرد پلیدها را همانا بودند قومى زشت و نافرمانان‏c%w?انبیاءIوَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِیتَاء الزَّكَاةِ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِینَ و گردانیدیمشان پیشوایانى كه رهبرى كنند به فرمان ما و وحى كردیم بسوى ایشان به جاى آوردن خوبیها را و بپا داشتن نماز و دادن زكات را و بودند براى ما پرستندگان‏"%5انبیاءHوَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ نَافِلَةً وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِینَ و بخشیدیم بدو اسحق و یعقوب را فزونى و هر یك را گردانیدیم شایستگان‏/ %A انبیاءGوَنَجَّیْنَاهُ وَلُوطًا إِلَى الْأَرْضِ الَّتِی بَارَكْنَا فِیهَا لِلْعَالَمِینَ و رهانیدیم او و لوط را بسوى سرزمینى كه بركت نهادیم در آن براى جهانیان‏m %cgانبیاءFوَأَرَادُوا بِهِ كَیْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِینَ و خواستند بدو نیرنگى را پس گردانیدیم ایشان را زیانكارتران‏U %y!انبیاءEقُلْنَا یَا نَارُ كُونِی بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِیمَ گفتیم اى آتش باش سرد و سلامت بر ابراهیم‏ %انبیاءDقَالُوا حَرِّقُوهُ وَانصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِن كُنتُمْ فَاعِلِینَ گفتند سخت بسوزانیدش و یارى كنید خدایان خویش را اگر هستید كنندگان‏ %_انبیاءCأُفٍّ لَّكُمْ وَلِمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ اف بر شما و بر آنچه مى‏پرستید جز خدا پس آیا بخرد نمى‏آیید8%OانبیاءBقَالَ أَفَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَنفَعُكُمْ شَیْئًا وَلَا یَضُرُّكُمْ گفت آیا مى‏پرستید جز خدا آنچه را سود ندهد به شما چیزى را و نه زیان رساندu%;انبیاءAثُمَّ نُكِسُوا عَلَى رُؤُوسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا هَؤُلَاء یَنطِقُونَ پس سرافكنده آمدند كه تو دانستى اینان سخن نگویند M k 9Ss%CانبیاءUوَإِسْمَاعِیلَ وَإِدْرِیسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِّنَ الصَّابِرِینَ و اسمعیل و ادریس و ذوالكفل هر كدام از صبركنندگان‏%-qانبیاءTفَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَكَشَفْنَا مَا بِهِ مِن ضُرٍّ وَآتَیْنَاهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَذِكْرَى لِلْعَابِدِینَ پس پذیرفتیم از او و بگشودیم آنچه بدو بود از رنج و دادیم بدو خاندانش را و مانند آنان با آنان رحمتى از نزد ما و یادآوریى براى پرستشگران‏V%YCانبیاءSوَأَیُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ و ایّوب هنگامى كه خواند پروردگار خویش را كه مرا رسید رنج و توئى مهربانترین مهربانان‏%انبیاءRوَمِنَ الشَّیَاطِینِ مَن یَغُوصُونَ لَهُ وَیَعْمَلُونَ عَمَلًا دُونَ ذَلِكَ وَكُنَّا لَهُمْ حَافِظِینَ و از شیاطین آنان را كه به دریا فرو مى‏رفتند برایش و مى‏كردند كارى را جز آن و بودیم براى آنان نگهبانان‏^%}/انبیاءQوَلِسُلَیْمَانَ الرِّیحَ عَاصِفَةً تَجْرِی بِأَمْرِهِ إِلَى الْأَرْضِ الَّتِی بَارَكْنَا فِیهَا وَكُنَّا بِكُلِّ شَیْءٍ عَالِمِینَ و براى سلیمان باد را سخت وزنده روان مى‏شد به فرمان او بسوى سرزمینى كه بركت نهادیم در آن و بودیم به هر چیزى دانایان‏j%yKانبیاءPوَعَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَّكُمْ لِتُحْصِنَكُم مِّن بَأْسِكُمْ فَهَلْ أَنتُمْ شَاكِرُونَ و آموختیمش ساختن پوشاكى را براى شما تا نگهداردتان از خشم خویش پس آیا هستید سپاسگزاران‏.%9انبیاءOفَفَهَّمْنَاهَا سُلَیْمَانَ وَكُلًّا آتَیْنَا حُكْمًا وَعِلْمًا وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ یُسَبِّحْنَ وَالطَّیْرَ وَكُنَّا فَاعِلِینَ پس آموختیمش (فهماندیمش) به سلیمان و هر یك را دادیم حكمى و دانشى و فرمانبردار ساختیم با داود كوه‏ها را كه تسبیح كنند و مرغان را و بودیم كنندگان‏^%iCانبیاءNوَدَاوُودَ وَسُلَیْمَانَ إِذْ یَحْكُمَانِ فِی الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِیهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَكُنَّا لِحُكْمِهِمْ شَاهِدِینَ و داود و سلیمان هنگامى كه حكومت مى‏كردند در كشتزارگاهى كه پراكنده شدند در آن گوسفندان قوم و بودیم حكومت آنان را گواهان‏/%amانبیاءMوَنَصَرْنَاهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِینَ كَذَّبُوا بِآیَاتِنَا إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِینَ و یاریش كردیم از قومى كه دروغ پنداشتند آیتهاى ما را همانا بودند قومى زشت پس غرقشان ساختیم همگان‏  T 6{rv%%Uانبیاء_وَحَرَامٌ عَلَى قَرْیَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّهُمْ لَا یَرْجِعُونَ و حرام است بر شهرى كه نابودش كردیم كه آنان بازنمى گردند$% انبیاء^فَمَن یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْیِهِ وَإِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ پس آنكو بكند از كردارهاى شایسته و او است مؤمن نباشد ناسپاسیى كوشش او را و همانا مائیم براى آن نویسندگان‏#%yانبیاء]وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَیْنَهُمْ كُلٌّ إِلَیْنَا رَاجِعُونَ و پخش كردند كار خویش را میان خویش هر كدامند بسوى ما بازگردانندگان‏"%%}انبیاء\إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ همانا این است ملت شما ملتى یگانه و منم پروردگار شما پس مرا بپرستید!%7mانبیاء[وَالَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهَا مِن رُّوحِنَا وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آیَةً لِّلْعَالَمِینَ و آن زن كه نگاه داشت فرجش را پس دمیدیم در آن از روح خویش و گردانیدیمش و پسرش را آیتى براى جهانیان‏( %;انبیاءZفَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ یَحْیَى وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كَانُوا یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَیَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِینَ پس پذیرفتیم از او و بخشیدیم بدو یحیى را و شایسته گردانیدیم برایش همسرش را همانا بودند ایشان شتاب‏گیرندگان در خوبیها و مى‏خواندند ما را امیدى و بیمى و بودند براى ما فروتنان‏n%_mانبیاءYوَزَكَرِیَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِی فَرْدًا وَأَنتَ خَیْرُ الْوَارِثِینَ و زكریا هنگامى كه برخواند پروردگار خویش را پروردگارا نگذار مرا تنها و تویى بهترین ارث‏برندگان‏7%EانبیاءXفَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنجِی الْمُؤْمِنِینَ پس پذیرفتیم از او و رهائیش دادیم از اندوه و بدینسان رهائى دهیم به مؤمنان‏z%QانبیاءWوَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّی كُنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ و صاحب ماهى (یا خداوند ماهى) هنگامى كه رفت خشمگین پس پنداشت كه هرگز بدو قدرت نیابیم پس بنالید در تاریكیها كه نیست خدائى جز تو منزّهى تو همانا بودم من از ستمگران‏o%}QانبیاءVوَأَدْخَلْنَاهُمْ فِی رَحْمَتِنَا إِنَّهُم مِّنَ الصَّالِحِینَ و درآوردیمشان در رحمت خود همانا ایشانند از شایستگان‏  [ 4 Y(-F0%A;انبیاءjإِنَّ فِی هَذَا لَبَلَاغًا لِّقَوْمٍ عَابِدِینَ همانا در این است ابلاغى براى گروهى كه پرستشگرندa/%انبیاءiوَلَقَدْ كَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ و هر آینه نوشتیم در زبور پس از ذكر كه زمین را ارث برند بندگان من شایستگان‏*.%'انبیاءhیَوْمَ نَطْوِی السَّمَاء كَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِیدُهُ وَعْدًا عَلَیْنَا إِنَّا كُنَّا فَاعِلِینَ روزى كه پیچیم آسمان را مانند پیچیدن نامه‏دان نامه‏ها را بدانسان كه آغاز كردیم نخستین آفرینش را بازگردانیمش وعده است بر ما همانا هستیم ما كنندگان‏`-%Cmانبیاءgلَا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَتَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ هَذَا یَوْمُكُمُ الَّذِی كُنتُمْ تُوعَدُونَ اندوهگینشان نسازد آشوب بزرگتر و درآیند بر ایشان فرشتگان (یا پیشواز ایشان روند فرشتگان) كه اینك روز شما آنكه بودید وعده داده مى‏شدید,%'oانبیاءfلَا یَسْمَعُونَ حَسِیسَهَا وَهُمْ فِی مَا اشْتَهَتْ أَنفُسُهُمْ خَالِدُونَ نشنوند حسش را و ایشانند در آنچه هوس كند دلهاى ایشان جاودانان‏-+%? انبیاءeإِنَّ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُم مِّنَّا الْحُسْنَى أُوْلَئِكَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ همانا آنان كه سبقت گرفت براى ایشان از ما نكوئى آنانند از آن دورشدگان‏W*%OOانبیاءdلَهُمْ فِیهَا زَفِیرٌ وَهُمْ فِیهَا لَا یَسْمَعُونَ ایشان را است در آن آه‏كشیدنى و ایشان در آن نمى‏شنوند#)%#انبیاءcلَوْ كَانَ هَؤُلَاء آلِهَةً مَّا وَرَدُوهَا وَكُلٌّ فِیهَا خَالِدُونَ اگر مى‏بودند اینان خدایانى در آن نمى‏رفتند حالى كه هر كدامند در آن جاودان‏;(%Wانبیاءbإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمْ لَهَا وَارِدُونَ همانا شما و آنچه مى‏پرستید جز خدا سوخت دوزخید شمائید در آن درآیندگان‏'%YSانبیاءaوَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِیَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِینَ كَفَرُوا یَا وَیْلَنَا قَدْ كُنَّا فِی غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا بَلْ كُنَّا ظَالِمِینَ و نزدیك شد وعده حقّ كه ناگهان باز است دیده آنان كه كفر ورزیدند اى واى بر ما همانا بودیم در غفلتى از این بلكه بودیم ما ستمگران‏@&%5;انبیاء`حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ یَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ یَنسِلُونَ تا گاهى كه گشوده شود یأجوج و مأجوج و ایشان از هر پشته‏اى سرازیر گردند (یا برون آیند) Q? U K OjQX;w7حج كُتِبَ عَلَیْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ یُضِلُّهُ وَیَهْدِیهِ إِلَى عَذَابِ السَّعِیرِ نوشته شد بر او كه هر كه پیرویش كند همانا گمراهش سازد و رهبریش كند بسوى عذاب سوزان‏K:q#حج وَمِنَ النَّاسِ مَن یُجَادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَیَتَّبِعُ كُلَّ شَیْطَانٍ مَّرِیدٍ و از مردم است آنكه مى‏ستیزد در خدا بى‏دانش و پیروى مى‏كند هر شیطان سركشى راj99حج یَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُكَارَى وَمَا هُم بِسُكَارَى وَلَكِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِیدٌ روزى كه بینیدش فراموش كند هر شیردهنده از آنچه شیر دهد و بگذارد هر زن باردارى بار خود را و بینى مردم را مست و نیستند مستان و لیكن عذاب خدا است سخت‏8 Igحج یَا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَیْءٌ عَظِیمٌ اى مردم بترسید پروردگار خود را كه لرزش قیامت چیزى است بزرگ‏k7_{حج بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏W6%YEانبیاءpقَالَ رَبِّ احْكُم بِالْحَقِّ وَرَبُّنَا الرَّحْمَنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ گفت پروردگارا حكم كن به حقّ و پروردگار ما خداى مهربان است یارى جسته بر آنچه مى‏ستائیدx5%}cانبیاءoوَإِنْ أَدْرِی لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَّكُمْ وَمَتَاعٌ إِلَى حِینٍ و ندانم شاید آزمایشى باشد براى شما و بهره‏مندیى تا زمانى‏4%kانبیاءnإِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَیَعْلَمُ مَا تَكْتُمُونَ همانا او مى‏داند آشكار را از سخن و مى‏داند آنچه را نهان كنیدq3%Kانبیاءmفَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنتُكُمْ عَلَى سَوَاء وَإِنْ أَدْرِی أَقَرِیبٌ أَم بَعِیدٌ مَّا تُوعَدُونَ پس اگر پشت كردند بگو آگهیتان دادم یكسان و ندانم آیا نزدیك است یا دور آنچه وعده داده شویدq2%coانبیاءlقُلْ إِنَّمَا یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ بگو جز این نیست كه وحى شود بسوى من همانا خداوند شما است خداوند یكتا پس آیا شمائید اسلام‏آرندگان‏=1%Sانبیاءkوَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ و نفرستادیمت مگر رحمتى براى جهانیان‏ ]dA3sحج ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ یَدَاكَ وَأَنَّ اللَّهَ لَیْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ این بدانچه پیش فرستاده است دستهایت و نیست خدا ستمگر بر بندگان‏=@cحج ثَانِیَ عِطْفِهِ لِیُضِلَّ عَن سَبِیلِ اللَّهِ لَهُ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ وَنُذِیقُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَذَابَ الْحَرِیقِ برتابنده پهلوى خویش تا گمراه كند مردم را از راه خدا او را است در دنیا خوارى و چشانیمش روز قیامت عذابى سوزان‏F?g#حج وَمِنَ النَّاسِ مَن یُجَادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُّنِیرٍ و از مردم است آنكه بستیزد در خدا بى‏دانش و نه راهنمائى و نه نامه‏اى تابناك‏>>]حج وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ لَّا رَیْبَ فِیهَا وَأَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَن فِی الْقُبُورِ و آنكه ساعت است آینده نیست شكى در آن و آنكه خدا برانگیزد آنان را كه در گورندi=Aحج ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّهُ یُحْیِی الْمَوْتَى وَأَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ این بدان است كه خدا است حقّ و آنكه او زنده كند مردگان را و آنكه او است بر همه چیز توانا<a[حج یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِی رَیْبٍ مِّنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن مُّضْغَةٍ مُّخَلَّقَةٍ وَغَیْرِ مُخَلَّقَةٍ لِّنُبَیِّنَ لَكُمْ وَنُقِرُّ فِی الْأَرْحَامِ مَا نَشَاء إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ وَمِنكُم مَّن یُتَوَفَّى وَمِنكُم مَّن یُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَیْلَا یَعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئًا وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ اى مردم اگر هستید در شكى از رستاخیز پس ما آفریدیم شما را از خاكى پس از چكه آبى پس از خونى بسته پس از پاره‏گوشتى جویده تمام آفریده و تمام ناآفریده تا بیان كنیم براى شما و نهیم در رحمها هر چه را خواهیم تا سرآمدى معین پس برون آریمتان كودكى پس تا رسید نیروهاى خود را و از شما است آنكه دریافت شود (بمیرد) و از شما است آنكه بازگردانیده شود بسوى پس‏ترین عمر (زندگانى) تا نداند پس از دانستن چیزى را و ببینى زمین را فسرده پژمرده تا گاهى كه فرستیم بر آن آب را بجنبد و برآید و برویاند از هر جفتى زیبا G 3 1 G>Heحج إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَالَّذِینَ هَادُوا وَالصَّابِئِینَ وَالنَّصَارَى وَالْمَجُوسَ وَالَّذِینَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ یَفْصِلُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ همانا آنان كه ایمان آوردند و آنان كه جهود شدند و صابیان و ترسایان و مجوس و آنان كه شرك ورزیدند همانا خدا حكم مى‏كند میان آنان روز قیامت همانا خدا است بر همه چیز گواه‏$G3حج وَكَذَلِكَ أَنزَلْنَاهُ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ وَأَنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَن یُرِیدُ و بدینسان فرستادیمش آیتهائى روشن و آنكه خدا هدایت مى‏كند هر كه را خواهدaF)حج مَن كَانَ یَظُنُّ أَن لَّن یَنصُرَهُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ فَلْیَمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَى السَّمَاء ثُمَّ لِیَقْطَعْ فَلْیَنظُرْ هَلْ یُذْهِبَنَّ كَیْدُهُ مَا یَغِیظُ آنكو مى‏پندارد كه هرگز یاریش نمى‏كند خدا در دنیا و آخرت پس بكشد ریسمانى بسوى آسمان پس ببرد پس بنگرد آیا مى‏برد نیرنگ او آنچه را به خشم مى‏آورد E/gحج إِنَّ اللَّهَ یُدْخِلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ إِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ مَا یُرِیدُ همانا خدا درآرد آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند باغهائى كه روان است زیر آنها جویها همانا خدا مى‏كند آنچه را مى‏خواهد;DUحج یَدْعُو لَمَن ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِن نَّفْعِهِ لَبِئْسَ الْمَوْلَى وَلَبِئْسَ الْعَشِیرُ مى‏خواند آن را كه زیانش نزدیكتر است از سودش چه بد سرپرست و چه بد همدمى است‏JCyحج یَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَضُرُّهُ وَمَا لَا یَنفَعُهُ ذَلِكَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِیدُ مى‏خواند جز خدا آنچه را نه زیانش رساند و نه سودش دهد این است آن گمراهى دورIBqحج وَمِنَ النَّاسِ مَن یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةَ ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ و از مردم است آنكه مى‏پرستد خدا را بر نوكى (یا كنارى) پس اگر رسدش خوشى برآساید بدان و اگر رسدش آزمایشى بازگردد بر روى خویش زیانمند است در دنیا و آخرت این است آن زیان آشكار ) xY?)PC_حج إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا وَیَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِی جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاء الْعَاكِفُ فِیهِ وَالْبَادِ وَمَن یُرِدْ فِیهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ همانا آنان كه كفر ورزیدند و باز مى‏دارند از راه خدا و مسجد حرام كه گردانیدیمش براى مردم یكسان نشیمن گزیده (مانده) در آن و بیابانى (دشت‏نشین) و آنكه خواهد در آن كجروى را به ستم چشانیمش از عذابى دردناك‏O'حج وَهُدُوا إِلَى الطَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَهُدُوا إِلَى صِرَاطِ الْحَمِیدِ و رهبرى شدند بسوى پاكیزه از سخن و رهبرى شدند بسوى راه خداوند ستوده‏7Nq{حج إِنَّ اللَّهَ یُدْخِلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا وَلِبَاسُهُمْ فِیهَا حَرِیرٌ همانا خدا درآرد آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند باغهائى كه روان است زیر آنها جویها زیب داده شوند در آن با دستبندهائى از زر و مروارید و جامه ایشان است در آن حریر`M=حج كُلَّمَا أَرَادُوا أَن یَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِیدُوا فِیهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِیقِ هر گاه خواهند برون آیند از آن از اندوهى بازگردانیده شوند در آن و بچشید عذاب سوزان راL}حج وَلَهُم مَّقَامِعُ مِنْ حَدِیدٍ و ایشان را است گرزهائى از آهن‏>K==حج یُصْهَرُ بِهِ مَا فِی بُطُونِهِمْ وَالْجُلُودُ مى‏گدازد بدان آنچه در شكمهاى ایشان است و پوستها$J+حج هَذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِی رَبِّهِمْ فَالَّذِینَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِیَابٌ مِّن نَّارٍ یُصَبُّ مِن فَوْقِ رُؤُوسِهِمُ الْحَمِیمُ اینان دو دشمنند كه ستیزه كردند در پروردگار خویش پس آنان كه كافر شدند بریده شد براى ایشان جامه هائى از آتش ریخته شود از فراز سرهاى ایشان آب جوشان‏Io9حج أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یَسْجُدُ لَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِیرٌ مِّنَ النَّاسِ وَكَثِیرٌ حَقَّ عَلَیْهِ الْعَذَابُ وَمَن یُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ إِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ مَا یَشَاء آیا ندیدى كه خدا سجده مى‏كند برایش آنكه در آسمانها و آنكه در زمین است و مهر و ماه و ستارگان و كوه‏ها و درخت و جنبندگان و بسیارى از مردم و بسیارى كه فرود آمد (استوار شد) بر او عذاب و آن را كه خوار سازد خدا پس نیستش سرافرازنده‏اى همانا خدا مى‏كند آنچه را مى‏خواهد   DTEXc%حج !لَكُمْ فِیهَا مَنَافِعُ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَیْتِ الْعَتِیقِ براى شما است در آن سودهائى تا سرآمدى نامبرده سپس فرودگاهش بسوى خانه است كهن‏W'حج ذَلِكَ وَمَن یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ این و هر كه بزرگ شمرد شعارهاى خدا را همانا آن است از پرهیزكارى دلها[V )حج حُنَفَاء لِلَّهِ غَیْرَ مُشْرِكِینَ بِهِ وَمَن یُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاء فَتَخْطَفُهُ الطَّیْرُ أَوْ تَهْوِی بِهِ الرِّیحُ فِی مَكَانٍ سَحِیقٍ یكتاپرستان براى خدا نه شرك‏ورزندگان بدو و آنكه شرك ورزد به خدا پس گوئیا درافتاده است از آسمان تا بربایدش پرنده یا بپراكندش باد به جائى دور (یا رانده)lU!5حج ذَلِكَ وَمَن یُعَظِّمْ حُرُمَاتِ اللَّهِ فَهُوَ خَیْرٌ لَّهُ عِندَ رَبِّهِ وَأُحِلَّتْ لَكُمُ الْأَنْعَامُ إِلَّا مَا یُتْلَى عَلَیْكُمْ فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ این و هر كه بزرگ شمرد حرمتهاى خدا را پس آن بهتر است براى او نزد پروردگارش و حلال شد براى شما چهارپایان مگر آنچه خوانده شود بر شما پس دورى گزینید از پلیدى یعنى بتان و دورى گزینید از سخن نارواTTm9حج ثُمَّ لْیَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَلْیُوفُوا نُذُورَهُمْ وَلْیَطَّوَّفُوا بِالْبَیْتِ الْعَتِیقِ پس تا بگذارند چرك (آلایش) خویش را و وفا كنند به نذرهاى خود و طواف كنند گرد خانه كهن‏{SE/حج لِیَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَیَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِی أَیَّامٍ مَّعْلُومَاتٍ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِیرَ تا بنگرند سودهائى براى خویش و ببرند نام خدا را در روزهائى دانسته بر آنچه روزیشان داده است از دامهاى چهارپا پس بخورید از آن و بخورانید به بینواى درویش‏yR!Oحج وَأَذِّن فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوكَ رِجَالًا وَعَلَى كُلِّ ضَامِرٍ یَأْتِینَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ و بانگ برآور در مردم به حج آیندت پیادگان و بر هر اشترى لاغر كه مى‏آیند از هر دره‏اى ژرف‏dQYmحج وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِیمَ مَكَانَ الْبَیْتِ أَن لَّا تُشْرِكْ بِی شَیْئًا وَطَهِّرْ بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْقَائِمِینَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ و هنگامى كه جایگاه گردانیدم براى ابراهیم جاى خانه را كه شرك نورز به من چیزى را و پاك گردان خانه مرا براى طواف‏كنندگان و بپاى‏ایستادگان و ركوع‏كنندگان سجده‏كنندگان‏ B { {Bp^uiحج 'أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ رخصت داده شد (یا اعلام شد) بدانان كه پیكار مى‏شوند كه ستم شدند و همانا خدا است بر یارى آنان توانا^]sGحج &إِنَّ اللَّهَ یُدَافِعُ عَنِ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ همانا خدا دفاع كند از آنان كه ایمان آوردند همانا خدا دوست ندارد هر خیانتكار ناسپاسى را\1uحج %لَن یَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَكِن یَنَالُهُ التَّقْوَى مِنكُمْ كَذَلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِینَ هرگز نرسد خدا را گوشتها و نه خونهاى آنها و لیكن رسدش پرهیزكارى از شما بدینگونه رام كردیم آنها را براى شما تا بزرگ شمرید خدا را بر آنچه راهبریتان كرد و بشارت ده نیكوكاران‏G[_-حج $وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُم مِّن شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِیهَا خَیْرٌ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَیْهَا صَوَافَّ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ كَذَلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و اشتران فربه (قربانى) گردانیدیم آنها را براى شما از شعارهاى خدا شما را است در آنها خوبیى پس ببرید نام خدا را بر آنها صف‏آرندگان تا گاهى كه بیفتد پهلوهاى آنها بخورید از آنها و بخورانید بینوا و دریوزه را بدینسان رام گردانیدیمشان براى شما شاید شما سپاسگزارید|ZC3حج #الَّذِینَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِینَ عَلَى مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِیمِی الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ آنان كه هر گاه یاد شود خدا بترسد دلهاشان و شكیبایان بر آنچه رسدشان و بپادارندگان نماز و از آنچه روزیشان دادیم ببخشندYA?حج "وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا لِیَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ و براى هر ملتى نهادیم پرستشى تا ببرند نام خدا را بر آنچه روزیشان داد از دامهاى چهارپا و خداى شما خداوند یكتا است پس براى او اسلام آرید و مژده ده به فروتنان‏  Ae_-حج .أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ یَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آذَانٌ یَسْمَعُونَ بِهَا فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَلَكِن تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِی فِی الصُّدُورِ آیا نگشتند در زمین تا باشدشان دلهائى كه دریابند بدانها یا گوشهائى كه بشنوند بدانها زیرا كور نشوند دیدگان و لیكن كور شوند دلهائى كه درون سینه‏ها است‏Fd} حج -فَكَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ أَهْلَكْنَاهَا وَهِیَ ظَالِمَةٌ فَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا وَبِئْرٍ مُّعَطَّلَةٍ وَقَصْرٍ مَّشِیدٍ و بسا شهرى كه نابودش كردیم و او است ستمگر پس آن است فرود آمده بر پایه‏هاى خود و چاهى ویران و كاخى افراشته‏+c'-حج ,وَأَصْحَابُ مَدْیَنَ وَكُذِّبَ مُوسَى فَأَمْلَیْتُ لِلْكَافِرِینَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَیْفَ كَانَ نَكِیرِ و یاران مدین و دروغگو شمرده شد موسى پس مهلت دادم به كافران سپس گرفتم ایشان را پس چگونه بود برابرى كردن و انتقام من‏}baحج +وَقَوْمُ إِبْرَاهِیمَ وَقَوْمُ لُوطٍ و قوم ابراهیم و قوم لوط'a3حج *وَإِن یُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَثَمُودُ و اگر به دروغ گیرندت همانا به دروغ گرفتید پیش از ایشان قوم نوح و عاد و ثمودG`حج )الَّذِینَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ آنان كه اگر فرمانروائیشان دهیم در زمین بپاى دارند نماز را و بدهند زكات را و فرمان رانند به خوبى و بازدارند از بدى و براى خدا است فرجام كارهاp_Kحج (الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ یُذْكَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِیرًا وَلَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ آنان كه برون رانده شدند از خانه‏هاى خود به ناحقّ‏ّ جز آنكه مى‏گفتند پروردگار ما خدا است و اگر نبود دورساختن خدا مردم را گروهى با گروهى همانا ویران مى‏شدند پرستشگاه‏ها و كلیساها و نمازها و مسجدهائى كه برده شود در آنها نام خدا بسیار و البته یارى كند خدا هر كه را یاریش كند همانا خدا است تواناى عزتمند  ~ _E)&mKحج 6وَلِیَعْلَمَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَیُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ وَإِنَّ اللَّهَ لَهَادِ الَّذِینَ آمَنُوا إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و تا بدانند آنان كه داده شدند دانش را كه آن است حقّ از پروردگار تو پس ایمان آرند بدان پس نرم شود براى آن دلهاشان و همانا خدا راهنماى آنانى است كه ایمان آوردند بسوى راهى راست‏lIeحج 5لِیَجْعَلَ مَا یُلْقِی الشَّیْطَانُ فِتْنَةً لِّلَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْقَاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ وَإِنَّ الظَّالِمِینَ لَفِی شِقَاقٍ بَعِیدٍ تا بگرداند آنچه را مى‏افكند شیطان آزمایشى براى آنان كه در دلهاشان بیمارى است و سنگین‏دلان و همانا ستمگرانند در دشمنیى دور و درازkGcحج 4وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَلَا نَبِیٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّیْطَانُ فِی أُمْنِیَّتِهِ فَیَنسَخُ اللَّهُ مَا یُلْقِی الشَّیْطَانُ ثُمَّ یُحْكِمُ اللَّهُ آیَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ و نفرستادیم پیش از تو فرستاده‏اى و نه پیمبرى مگر هر گاه آرزو مى‏كرد مى‏افكند شیطان در آرزوى او پس برمى‏انداخت خدا آنچه را شیطان مى‏افكند سپس استوار مى‏ساخت خدا آیتهاى خویش را و خدا است داناى حكیم‏j9{حج 3وَالَّذِینَ سَعَوْا فِی آیَاتِنَا مُعَاجِزِینَ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ و آنان كه بشتافتند در آیتهاى ما به عجزآرندگان آنانند یاران دوزخ‏;i=7حج 2فَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِیمٌ پس آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند براى ایشان است آمرزشى و روزیى گرامى‏rh_حج 1قُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا أَنَا لَكُمْ نَذِیرٌ مُّبِینٌ بگو اى مردم جز این نیست كه منم براى شما ترساننده‏اى آشكارggMحج 0وَكَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ أَمْلَیْتُ لَهَا وَهِیَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُهَا وَإِلَیَّ الْمَصِیرُ و بسا شهرى كه مهلت دادیم بدان حالى كه ستمكار بود و سپس گرفتیم آن را و بسوى من است بازگشت‏^fyAحج /وَیَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَن یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَإِنَّ یَوْمًا عِندَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ و شتاب خواهند از تو در عذاب و هرگز نشكند خدا وعده خود را و همانا روزى نزد پروردگار تو مانند هزار سال است از آنچه مى‏شمرند >* j -  j> vCMحج ?أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّةً إِنَّ اللَّهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ آیا ندیدى كه خدا فرستاد از آسمان آبى پس گردید زمین سرسبز همانا خداوند است نوازنده آگاه‏usAحج >ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا یَدْعُونَ مِن دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِیُّ الْكَبِیرُ این بدان است كه خدا است حقّ و آنچه مى‏خوانند جز او است باطل و آنكه خدا است برتر بزرگ‏t[aحج =ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ این بدان است كه خدا فرو مى‏برد شب را در روز و فرو مى‏برد روز را در شب و آنكه خدا است شنواى بیناNsa9حج <ذَلِكَ وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِیَ عَلَیْهِ لَیَنصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ این و هر كه كیفر دهد مانند آنچه را شكنجه شده است پس ستم شود بر او هر آینه یاریش كند خدا و همانا خدا است درگذرنده آمرزگارr+حج ;لَیُدْخِلَنَّهُم مُّدْخَلًا یَرْضَوْنَهُ وَإِنَّ اللَّهَ لَعَلِیمٌ حَلِیمٌ هر آینه درآردشان خدا جایگاهى كه بپسندندش و هر آینه خدا است داناى بردبار'qYsحج :وَالَّذِینَ هَاجَرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَیَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ و آنان كه از خانمان آواره شدند در راه خدا سپس كشته شدند یا مردند همانا خدا روزیشان دهد روزیى نكو و همانا خدا است بهترین روزى‏دهندگان‏9pE+حج 9وَالَّذِینَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآیَاتِنَا فَأُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ و آنان كه كفر ورزیدند و تكذیب كردند آیتهاى ما را ایشان را است عذابى خواركننده‏'[9مؤمنون 8نُسَارِعُ لَهُمْ فِی الْخَیْرَاتِ بَل لَّا یَشْعُرُونَ شتاب كنیم براى ایشان در خوبیها بلكه درنمىیابندk='oUمؤمنون 7أَیَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِ مِن مَّالٍ وَبَنِینَ آیا پندارند كه آنچه كمك دهیمشان بدان از مال و فرزندان‏(<''مؤمنون 6فَذَرْهُمْ فِی غَمْرَتِهِمْ حَتَّى حِینٍ پس بگذارشان در فرورفتگیشان تا زمانى‏L;'G?مؤمنون 5فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَیْنَهُمْ زُبُرًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ پس پخش كردند كار خود را میان خود نامه‏هائى هر حزبى است بدانچه نزد ایشان است شادمان‏:')مؤمنون 4وَإِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ و همانا این است ملت شما ملتى یگانه و منم پروردگار شما پس مرا بترسیدn9'9مؤمنون 3یَا أَیُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّی بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ اى پیمبران بخورید از پاكیزه‏ها و بكنید كارى شایسته همانا منم بدانچه مى‏كنید داناm8'Iمؤمنون 2وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْیَمَ وَأُمَّهُ آیَةً وَآوَیْنَاهُمَا إِلَى رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِینٍ و گردانیدیم پسر مریم و مادرش را آیتى و پناهشان دادیم بسوى فرازى داراى آرامش و آبى گواراe7'qGمؤمنون 1وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ و همانا دادیم به موسى كتاب را شاید ایشان رهبرى شوند;6'='مؤمنون 0فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ الْمُهْلَكِینَ پس تكذیبشان كردند پس شدند از هلاك‏شدگان‏;5'+9مؤمنون /فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَیْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ پس گفتند آیا ایمان آریم براى دو بشر همانند ما و قوم آنانند براى ما پرستش‏كنندگان‏4']مؤمنون .إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِینَ بسوى فرعون و گروهش پس سركشیدند و شدند قومى برترى‏جویان‏%3'1مؤمنون -ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَى وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآیَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِینٍ پس فرستادیم موسى و برادرش هارون را به آیتهاى خویش و فرمانروائى آشكارP2'/_مؤمنون ,ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَا كُلَّ مَا جَاء أُمَّةً رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا یُؤْمِنُونَ سپس فرستادیم فرستادگان خود را پى‏درپى هر گاه مى‏آمد ملتى را فرستاده‏اش تكذیبش مى‏كردند پس پیرو گردانیدیم گروهى را از براى گروهى و گردانیدیمشان داستانهائى پس دورباد براى گروهى كه ایمان نمى‏آورند (U > ; %YL']Cمؤمنون Fأَمْ یَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ بَلْ جَاءهُم بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ یا گویند بدو آشفتگى است بلكه بیامدشان به حقّ و بیشتر ایشانند حقّ را ناخوش‏دارندگان‏rK'_sمؤمنون Eأَمْ لَمْ یَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ یا نشناختند پیمبر خویش را پس ایشانند او را انكاركنان (ناشناسان):J'Qمؤمنون Dأَفَلَمْ یَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءهُم مَّا لَمْ یَأْتِ آبَاءهُمُ الْأَوَّلِینَ آیا تدبر نكردند سخن را یا بیامدشان آنچه نیامد پدرانشان را آن پیشینیان‏3I'-'مؤمنون Cمُسْتَكْبِرِینَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ كبرورزندگان بدان شب‏نشینى بیهده‏گویان‏=H'?)مؤمنون Bقَدْ كَانَتْ آیَاتِی تُتْلَى عَلَیْكُمْ فَكُنتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ تَنكِصُونَ بودند آیتهاى ما خوانده مى‏شدند بر شما پس بودید بر پاشنه‏هاى خویش برمى‏گشتیدIG'cمؤمنون Aلَا تَجْأَرُوا الْیَوْمَ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ ننالید امروز همانا شما از ما یارى نشوید(F'!مؤمنون @حَتَّى إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِیهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ یَجْأَرُونَ تا گاهى كه گیریم هوسرانان (یا فرورفتگان) ایشان را به عذاب ناگهان فغان برآرندvE'Yمؤمنون ?بَلْ قُلُوبُهُمْ فِی غَمْرَةٍ مِّنْ هَذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِن دُونِ ذَلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ بلكه دلهاشان در گردابى است از این و ایشان را است كارهائى جز این كه ایشانند آنها را كنندگان‏'D'+مؤمنون >وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا وَلَدَیْنَا كِتَابٌ یَنطِقُ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ و تكلیف نكنیم كس را جز به اندازه گشایش او (تاب و توانش) و نزد ما است نامه‏اى كه سخن گوید به حقّ و ایشان ستم نمى‏شوندC'iمؤمنون =أُوْلَئِكَ یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ آنان مى‏شتابند در خوبیها و ایشانند آنها را پیشى‏گیرندگان‏bB'mEمؤمنون <وَالَّذِینَ یُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ و آنان كه دهند آنچه را دهند و دلهاشان لرزان است كه بسوى پروردگار خویشند بازگشت‏كنان‏-A'3مؤمنون ;وَالَّذِینَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا یُشْرِكُونَ و آنان كه به پروردگار خویش شرك نورزندO@'?Mمؤمنون :وَالَّذِینَ هُم بِآیَاتِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنُونَ و آنان كه به آیتهاى پروردگار خویشند ایمان‏آرندگان‏T?'c3مؤمنون 9إِنَّ الَّذِینَ هُم مِّنْ خَشْیَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ همانا آنان كه از ترس پروردگار خویشند هراسان‏ w b.X'1مؤمنون Rقَالُوا أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ گفتند آیا گاهى كه مردیم و شدیم خاكى و استخوانهائى آیا مائیم برانگیختگان‏1W'1مؤمنون Qبَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ بلكه گفتند همانند آنچه گفتند پیشینیان‏VV'q)مؤمنون Pوَهُوَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ و او است آنكه زنده كند و بمیراند و براى او است گردش شبانه روز آیا بخرد نمىیابیدuU'{]مؤمنون Oوَهُوَ الَّذِی ذَرَأَكُمْ فِی الْأَرْضِ وَإِلَیْهِ تُحْشَرُونَ و او است آنكه آفرید شما را از زمین و بسوى او گردآورده شویدVT'}مؤمنون Nوَهُوَ الَّذِی أَنشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِیلًا مَّا تَشْكُرُونَ و او است آنكه پدید آورد براى شما گوش و دیده‏گان و دلها را به كمى سپاسگزاریدeS'Y_مؤمنون Mحَتَّى إِذَا فَتَحْنَا عَلَیْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِیدٍ إِذَا هُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ تا گاهى كه برگشودیم بر ایشان درى را داراى عذابى سخت ناگهان ایشانند در آن سراسیمه یا نومیدان‏CR'Yمؤمنون Lوَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا یَتَضَرَّعُونَ و همانا گرفتیمشان به عذاب پس فروتن نشدند براى پروردگار خویش و نه زارى كنند|Q'ssمؤمنون Kوَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ و اگر رحم كنیم ایشان را و بگشائیم آنچه بدیشان است از رنج همانا خیرگى كنند در سركشى خود فروروندگان‏$P'- مؤمنون Jوَإِنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ و همانا آنان كه ایمان نمى‏آرند به آخرت از راهند كناره‏گیران (كجروان)9O'Oمؤمنون Iوَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و همانا تو خوانیشان بسوى راهى راست‏;N'7-مؤمنون Hأَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَیْرٌ وَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ آیا پرسیشان هزینه پس هزینه پروردگار تو بهتر است و او است بهترین روزى‏دهندگان‏FM'Y!مؤمنون Gوَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِیهِنَّ بَلْ أَتَیْنَاهُم بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَن ذِكْرِهِم مُّعْرِضُونَ و اگر پیروى كند حقّ هوسهاى آنان را هر آینه فاسد شود آسمانها و زمین و هر كه در آنها است بلكه آوردیمشان به ذكر خود پس ایشانند از ذكر خود روى‏گردانان‏   g~f'/oمؤمنون `ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَصِفُونَ دور كن بدانچه آن بهتر است بدى را ما داناتریم بدانچه مى‏ستایند~e'cمؤمنون _وَإِنَّا عَلَى أَن نُّرِیَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ و همانا مائیم بر آنكه بنمایانیمت آنچه را وعده بدیشان دهیم توانایان‏Dd'Q%مؤمنون ^رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِی فِی الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ پروردگارا پس نگردان مرا در گروه ستمگران‏Ec'1Gمؤمنون ]قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِیَنِّی مَا یُوعَدُونَ بگو پروردگارا اگر بنمایانیم آنچه را وعده داده شوندeb'};مؤمنون \عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِكُونَ داناى نهان و هویدا پس برتر است از آنچه شرك ورزندza'Mمؤمنون [مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ برنگرفت خدا فرزندى و نبود با وى خدائى چه در آن هنگام مى‏برد هر خدائى آنچه را بیافریده است و برترى مى‏جست برخى از ایشان بر برخى منزّه است خدا از آنچه مى‏ستایندX`'[Cمؤمنون Zبَلْ أَتَیْنَاهُم بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ بلكه آوردیمشان به حقّ و همانا ایشانند دروغگویان‏K_'?Eمؤمنون Yسَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ فَأَنَّى تُسْحَرُونَ زود است گویند براى خدا بگو پس به كجا افسون مى‏شوید^' _مؤمنون Xقُلْ مَن بِیَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ یُجِیرُ وَلَا یُجَارُ عَلَیْهِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ بگو كیست كه به دست او است پادشاهیهاى همه چیز و او پناه دهد و بر او پناه داده نشود اگر مى‏دانیدC]'7=مؤمنون Wسَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ بزودى گویند از آن خدا بگو پس چرا پرهیزكارى نكنید\'cمؤمنون Vقُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ بگو كیست پروردگار آسمانهاى هفت‏گانه و پروردگار عرش بزرگ‏J['?Cمؤمنون Uسَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ زود است گویند براى خدا بگو پس چرا یادآور نمى‏شویدjZ'iYمؤمنون Tقُل لِّمَنِ الْأَرْضُ وَمَن فِیهَا إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ بگو از آنِ كیست زمین و آنكه در آن است اگر هستید دانایان‏_Y'u7مؤمنون Sلَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ همانا وعده داده شدیم ما و پدران ما این را از پیش نیست این جز افسانه‏هاى پیشینیان‏ &r u M  )Ys']Cمؤمنون mإِنَّهُ كَانَ فَرِیقٌ مِّنْ عِبَادِی یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ همانا بودند گروهى از بندگانم مى‏گفتند پروردگارا ایمان آوردیم پس بیامرز ما را و رحم كن بر ما و توئى بهترین رحم‏كنندگان‏Qr'+eمؤمنون lقَالَ اخْسَؤُوا فِیهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ گفت گم شوید (نهیبى كه به سگ مى‏زنند) در آن و با من سخن نگوئید q' مؤمنون kرَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ پروردگارا برون آر ما را از آن سپس اگر بازگشتیم همانا مائیم ستمكاران‏p')}مؤمنون jقَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَیْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّینَ گفتند پروردگارا چیره گشت بر ما تیره روزى ما و شدیم گروهى گمراهان‏o' مؤمنون iأَلَمْ تَكُنْ آیَاتِی تُتْلَى عَلَیْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ آیا نبود آیتهایم خوانده مى‏شد بر شما پس بودید بدانها تكذیب‏كنندگان‏on']oمؤمنون hتَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِیهَا كَالِحُونَ بریان سازد رویهاى ایشان را آتش و ایشانند در آن چهره‏سوختگان‏Xm'}!مؤمنون gوَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَئِكَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِی جَهَنَّمَ خَالِدُونَ و آنكه سبك شود سنجشهایش پس آنانند كه زیان كردند خویش را در دوزخند جاودانان‏Zl'u-مؤمنون fفَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ پس آنكو سنگین شود سنجهایش آنانند رستگاران‏Bk'M%مؤمنون eفَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَیْنَهُمْ یَوْمَئِذٍ وَلَا یَتَسَاءلُونَ تا گاهى كه دمیده شود در صور نباشد تبارى میانشان در آن روز و نه از همدیگر پرسند$j' -مؤمنون dلَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ شاید كردارى شایسته كنم در آنچه بازگذاردم نه چنین است همانا آن است سخنى كه او است گوینده آن و از پشت سر آنان است برزخى (دیوارى) تا روزى كه برانگیخته شوندyi'ukمؤمنون cحَتَّى إِذَا جَاء أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ تا گاهى كه بیاید یكیشان را مرگ گوید پروردگارا بازگردانید مرا0h'7مؤمنون bوَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن یَحْضُرُونِ و پناه برم به تو پروردگارا از آنكه حاضر آیندم‏Vg'[?مؤمنون aوَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّیَاطِینِ و بگو پروردگارا پناه برم به تو از ریوهاى شیاطین‏ u uu'%%نورالزَّانِیَةُ وَالزَّانِی فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ وَلَا تَأْخُذْكُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِی دِینِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَلْیَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ زن زناكار و مرد زناكار بزنید هر كدام را از آنان صد ضربه (تازیانه) و نگیردتان بدانان رحمى در دین خدا اگر ایمان دارید به خدا و روز بازپسین و باید گواه باشند شكنجه آنان را گروهى از مؤمنان‏v~ [نورسُورَةٌ أَنزَلْنَاهَا وَفَرَضْنَاهَا وَأَنزَلْنَا فِیهَا آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ لَّعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ سورتى است (بخشى است) فرستادیمش و بایسته داشتیمش و فرستادیم در آن آیتهائى روشن شاید یاد آوریدl}_{نوربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏t|'ogمؤمنون vوَقُل رَّبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ و بگو پروردگارا بیامرز و رحم كن و توئى بهترین رحم‏كنندگان‏p{'Mمؤمنون uوَمَن یَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ إِنَّهُ لَا یُفْلِحُ الْكَافِرُونَ و آنكو بخواند با خدا خدائى دیگر را كه نیستش حجتى بر آن جز این نیست كه حسابش نزد پروردگار او است و همانا رستگار نشوند كافران‏/z'Wuمؤمنون tفَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِیمِ پس برتر است خدا پادشاه حقّ نیست خدائى جز او پروردگار عرش گرامى‏9y'Mمؤمنون sأَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَیْنَا لَا تُرْجَعُونَ پس آیا پنداشتید كه شما را آفریدیم بیهده و آنكه شما بسوى ما بازنمى‏گردیدox'#)مؤمنون rقَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِیلًا لَّوْ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ گفت نماندید مگر اندكى اگر بودید مى دانستیدww' Oمؤمنون qقَالُوا لَبِثْنَا یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ فَاسْأَلْ الْعَادِّینَ گفتند ماندیم روزى یا پاره روزى پس بپرس از شمارندگان‏إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِذَا كَانُوا مَعَهُ عَلَى أَمْرٍ جَامِعٍ لَمْ یَذْهَبُوا حَتَّى یَسْتَأْذِنُوهُ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَأْذِنُونَكَ أُوْلَئِكَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوكَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَن لِّمَن شِئْتَ مِنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ جز این نیست كه مؤمنان آنانند كه ایمان آوردند به خدا و پیمبرش و هر گاه با او باشند در كارى همگانى نروند تا دستورى از او خواهند همانا آنان كه دستورى خواهند از تو آنانند كه ایمان آرند به خدا و پیمبرش پس هر گاه دستورى خواستند از تو براى پاره كارشان پس دستورى ده به هر كه خواهى از ایشان و آمرزش خواه براى ایشان از خدا كه خدا است آمرزنده مهربان‏y:Qنور=لَیْسَ عَلَى الْأَعْمَى حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِیضِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى أَنفُسِكُمْ أَن تَأْكُلُوا مِن بُیُوتِكُمْ أَوْ بُیُوتِ آبَائِكُمْ أَوْ بُیُوتِ أُمَّهَاتِكُمْ أَوْ بُیُوتِ إِخْوَانِكُمْ أَوْ بُیُوتِ أَخَوَاتِكُمْ أَوْ بُیُوتِ أَعْمَامِكُمْ أَوْ بُیُوتِ عَمَّاتِكُمْ أَوْ بُیُوتِ أَخْوَالِكُمْ أَوْ بُیُوتِ خَالَاتِكُمْ أَوْ مَا مَلَكْتُم مَّفَاتِحَهُ أَوْ صَدِیقِكُمْ لَیْسَ عَلَیْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَأْكُلُوا جَمِیعًا أَوْ أَشْتَاتًا فَإِذَا دَخَلْتُم بُیُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَى أَنفُسِكُمْ تَحِیَّةً مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُبَارَكَةً طَیِّبَةً كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآیَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُون نیست بر كور پروائى و نه بر لنگ پروائى و نه بر بیمار پروائى و نه بر شما كه بخورید از خانه‏هاى خود یا خانه‏هاى پدران خود یا خانه‏هاى مادران خود یا خانه‏هاى برادران خود یا خانه‏هاى خواهران خود یا خانه‏هاى عمویان خود یا خانه‏هاى عمّه‏هاى خود یا خانه‏هاى خالوهاى خود یا خانه‏هاى خاله‏هاى خود یا آنچه دارید كلیدهاى آن را یا دوستتان نیست بر شما پروائى كه بخورید همگى یا جدا جدا پس هنگامى كه درآئید به خانه‏هائى سلام كنید بر خویشتن درودى از نزد خدا فرخنده پاكیزه بدینسان روشن كند خدا براى شما آیتها را شاید بخرد آئید G  CGqC!kkفرقانوَقَالُوا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ اكْتَتَبَهَا فَهِیَ تُمْلَى عَلَیْهِ بُكْرَةً وَأَصِیلًا و گفتند افسانه‏هاى پیشینیان است بنوشته است آنها را پس خوانده مى‏شوند بر او بامداد و شب‏هنگام‏dB!}?فرقانوَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا إِفْكٌ افْتَرَاهُ وَأَعَانَهُ عَلَیْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جَاؤُوا ظُلْمًا وَزُورًا و گفتند آنان كه كفر ورزیدند نیست این مگر دروغى كه بست آن را و یاریش كردند بر آن گروهى دگران همانا آوردند ستم و ناروایى راoA!E فرقانوَاتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً لَّا یَخْلُقُونَ شَیْئًا وَهُمْ یُخْلَقُونَ وَلَا یَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا وَلَا یَمْلِكُونَ مَوْتًا وَلَا حَیَاةً وَلَا نُشُورًا و برگرفتند جز وى خدایانى كه نیافرند چیزى را و خود آفریده شوند و ندارند براى خویشتن زیان و نه سودى را و ندارند مرگ و نه زندگى و نه برانگیختنى را(@![iفرقانالَّذِی لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ یَكُن لَّهُ شَرِیكٌ فِی الْمُلْكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَیْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِیرًا آنكه وى را است پادشاهى آسمانها و زمین و برنگرفته است فرزندى و نبودش شریكى در پادشاهى و آفرید هر چیزى را و اندازه دادش اندازه دادنى‏U?! [Eفرقانتَبَارَكَ الَّذِی نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِیَكُونَ لِلْعَالَمِینَ نَذِیرًا خجسته باد آنكه فرستاد فرقان (جداكننده) را بر بنده خویش تا باشد براى جهانیان ترساننده‏p>!_{فرقانبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏=9iنور@أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ قَدْ یَعْلَمُ مَا أَنتُمْ عَلَیْهِ وَیَوْمَ یُرْجَعُونَ إِلَیْهِ فَیُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا وَاللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ همانا خدا را است آنچه در آسمانها و زمین است به درست مى‏داند آنچه را شما بر آنید و روزى كه بازگردانیده شوند به سویش پس آگهیشان دهد بدانچه كردند و خدا است به همه چیز داناV<#نور?لَا تَجْعَلُوا دُعَاء الرَّسُولِ بَیْنَكُمْ كَدُعَاء بَعْضِكُم بَعْضًا قَدْ یَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِینَ یَتَسَلَّلُونَ مِنكُمْ لِوَاذًا فَلْیَحْذَرِ الَّذِینَ یُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَن تُصِیبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ یُصِیبَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ نگردانید خواندن پیمبر را میان شما مانند خواندن برخى از شما برخى را همانا داند خدا آنان را كه مى‏خزند از شما به پناهگاهى پس باید بترسند آنان كه سرپیچند از فرمانش كه برسدشان آزمایشى یا برسدشان شكنجه‏اى دردناك‏ k q/>k2N!5#فرقانلَهُمْ فِیهَا مَا یَشَاؤُونَ خَالِدِینَ كَانَ عَلَى رَبِّكَ وَعْدًا مَسْؤُولًا براى ایشان است آنچه خواهند جاودانان بوده است آن بر پروردگار تو وعده پرسیده‏M! فرقانقُلْ أَذَلِكَ خَیْرٌ أَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ كَانَتْ لَهُمْ جَزَاء وَمَصِیرًا بگو آیا این بهتر است یا بهشت جاودانى كه نوید داده شدند پرهیزكاران بوده است ایشان را پاداشى و بازگشتگاهى‏mL!=فرقانلَا تَدْعُوا الْیَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَادْعُوا ثُبُورًا كَثِیرًا نخوانید امروز یك مرگ را و بخوانید مرگى فراوان را>K!G)فرقان وَإِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَكَانًا ضَیِّقًا مُقَرَّنِینَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُورًا و گاهى كه افكنده شوند از آن به جایگاهى تنگ به هم فشردگان بخواهند در آنجا مرگ راJ!'iفرقان إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّكَانٍ بَعِیدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَیُّظًا وَزَفِیرًا گاهى كه بنگردشان از جایگاهى دور بشنوند برایش خشمى و خروشى را6I!5+فرقان بَلْ كَذَّبُوا بِالسَّاعَةِ وَأَعْتَدْنَا لِمَن كَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِیرًا بلكه تكذیب كردند به ساعت و آماده كردیم براى آنكه تكذیب كند به ساعت آتش سوزان راBH!k فرقان تَبَارَكَ الَّذِی إِن شَاء جَعَلَ لَكَ خَیْرًا مِّن ذَلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَیَجْعَل لَّكَ قُصُورًا خجسته باد آنكه اگر خواهد بنهد برایت بهتر از این باغهائى كه روان است زیر آنها جویها و بنهد برایت كاخهائى را$G!?}فرقان انظُرْ كَیْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا یَسْتَطِیعُونَ سَبِیلًا بنگر چگونه زدند براى تو مثَلها را پس گمراه شدند پس نتوانند راهى را`F!%فرقانأَوْ یُلْقَى إِلَیْهِ كَنزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ یَأْكُلُ مِنْهَا وَقَالَ الظَّالِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَّسْحُورًا یا افكنده شود به سویش گنجى یا باشد براى او باغى كه بخورد از آن و گفتند ستمگران پیروى نمى‏كنید جز مردى جادو شده راwE!Mفرقانوَقَالُوا مَالِ هَذَا الرَّسُولِ یَأْكُلُ الطَّعَامَ وَیَمْشِی فِی الْأَسْوَاقِ لَوْلَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مَلَكٌ فَیَكُونَ مَعَهُ نَذِیرًا و گفتند چه شود این پیمبر را كه مى‏خورد خوراك را و مى‏رود در بازارها چرا فرود آورده نشود بر او فرشته تا باشد با وى ترساننده‏rD!Cفرقانقُلْ أَنزَلَهُ الَّذِی یَعْلَمُ السِّرَّ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ كَانَ غَفُورًا رَّحِیمًا بگو فرستاد آن را آنكه مى‏داند نهان را در آسمانها و زمین همانا او است آمرزنده مهربان‏ '! J6' V!#gفرقانأَصْحَابُ الْجَنَّةِ یَوْمَئِذٍ خَیْرٌ مُّسْتَقَرًّا وَأَحْسَنُ مَقِیلًا یاران بهشت در آن روز بهترند در آرامش و نكوترند در آسودنگاه‏U!'mفرقانوَقَدِمْنَا إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاء مَّنثُورًا و آمدیم بسوى آنچه كردند از كردار پس گردانیدیمش گردى پراكنده‏hT!+فرقانیَوْمَ یَرَوْنَ الْمَلَائِكَةَ لَا بُشْرَى یَوْمَئِذٍ لِّلْمُجْرِمِینَ وَیَقُولُونَ حِجْرًا مَّحْجُورًا روزى كه بینند فرشتگان را نباد مژده در آن روز براى گنهكاران و گویند دور باشى دور]S!+فرقانوَقَالَ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءنَا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْنَا الْمَلَائِكَةُ أَوْ نَرَى رَبَّنَا لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِی أَنفُسِهِمْ وَعَتَوْ عُتُوًّا كَبِیرًا و گفتند آنان كه امید ندارند ملاقات ما را چرا فرود نشود بر ما فرشتگان یا بینیم پروردگار خویش را همانا برترى جستند در دلهاشان و سركشى كردند سركشى بزرگ‏KR!yفرقانوَما أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنَ الْمُرْسَلِینَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَیَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَیَمْشُونَ فِی الْأَسْوَاقِ وَجَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِیرًا و نفرستادیم پیش از تو از پیمبران جز آنكه آنان مى‏خوردند خوراك را و راه مى‏رفتند در بازارها و گردانیدیم برخى از شما را براى برخى آزمایش آیا شكیبا شوید و بوده است پروردگار تو بیناnQ!s]فرقانفَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِیعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا وَمَن یَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِیرًا پس به درست شما را تكذیب كردند بدانچه گویند پس نتوانید گردانیدنى و نه یارى‏كردن را و آنكه ستم كند از شما چشانیمش شكنجه‏اى بزرگ‏EP!kفرقانقَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ یَنبَغِی لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِیَاء وَلَكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا گویند منزّهى تو نسزد ما را كه گیریم جز تو دوستانى و لیكن كامیابیشان دادى و پدران ایشان را تا فراموش كردند كتاب را و شدند گروهى تباه‏[O!فرقانوَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ وَمَا یَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَیَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِی هَؤُلَاء أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِیلَ و روزى كه گردآردشان با آنچه پرستند جز خدا پس گوید آیا شما گمراه كردید بندگانم را اینان یا خود گم كردند راه را j E v XA4j,a!? فرقان#وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِیرًا و همانا دادیم به موسى كتاب را و گردانیدیم با او برادرش هارون را وزیرى‏`!فرقان"الَّذِینَ یُحْشَرُونَ عَلَى وُجُوهِهِمْ إِلَى جَهَنَّمَ أُوْلَئِكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضَلُّ سَبِیلًا آنان كه گرد آورده شوند (برانگیخته شوند) بر رویهاى خود بسوى دوزخ آنان بدترند در جایگاه و گمراه‏ترند در راه‏ _!1Uفرقان!وَلَا یَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاكَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِیرًا و نیارندت مثَلى جز آنكه بیاریمت به حقّ و نكوتر تفسیرى‏^!/kفرقان وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً كَذَلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَكَ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِیلًا و گفتند آنان كه كفر ورزیدند چرا فرود آورده نشد بر او قرآن به یك بار بدینسان تا استوار سازیم بدان دلت را و به تدریج فرستادیمش تدریجى‏]!Wفرقانوَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِینَ وَكَفَى بِرَبِّكَ هَادِیًا وَنَصِیرًا و بدینسان قرار دادیم براى هر پیمبرى دشمنى از گنهكاران و بس است پروردگار تو راهنما و یاورى‏"\!Awفرقانوَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا و گفت پیمبر پروردگارا همانا قومم برگرفتند این قرآن را ترك‏شده‏q[!w_فرقانلَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءنِی وَكَانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا همانا گمراهم كرد از یادآورى (یا كتاب) پس از آنكه بیامدم و بوده است شیطان انسان را خوارسازنده‏KZ!c'فرقانیَا وَیْلَتَى لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا اى واى بر من كاش نمى‏گرفتم فلان را دوستى‏TY! فرقانوَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا و روزى كه مى‏گزد ستمگر دستهاى خود را گوید كاش گرفته بودم با پیمبر راهى‏BX![فرقانالْمُلْكُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمَنِ وَكَانَ یَوْمًا عَلَى الْكَافِرِینَ عَسِیرًا پادشاهى در آن روز حقّ از آنِ خداى مهربان است و بوده است روزى بر كافران سخت‏W!3sفرقانوَیَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاء بِالْغَمَامِ وَنُزِّلَ الْمَلَائِكَةُ تَنزِیلًا و روزى كه بشكافد آسمان به ابر و فرستاده شوند فرشتگان فرستادنى‏  c^3{k!] فرقان-أَلَمْ تَرَ إِلَى رَبِّكَ كَیْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَوْ شَاء لَجَعَلَهُ سَاكِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَیْهِ دَلِیلًا آیا ننگریستى بسوى پروردگار خویش چگونه پهن كرد سایه را و اگر مى‏خواست هر آینه مى‏گردانیدش مانده در یكجا سپس گردانیدیم خورشید را بر آن راهنما/j!Sفرقان,أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ یَسْمَعُونَ أَوْ یَعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلًا یا پندارى كه بیشترشان مى‏شنوند یا بخرد مىیابند نیستند جز مانند چهارپایان بلكه ایشانند گُمتر در راه‏'i!3فرقان+أَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَیْهِ وَكِیلًا آیا دیدى آن را كه بگرفت خداى خویش را هوس خویش پس آیا تو هستى بر او وكیل‏h![فرقان*إِن كَادَ لَیُضِلُّنَا عَنْ آلِهَتِنَا لَوْلَا أَن صَبَرْنَا عَلَیْهَا وَسَوْفَ یَعْلَمُونَ حِینَ یَرَوْنَ الْعَذَابَ مَنْ أَضَلُّ سَبِیلًا نزدیك بود كه گمراه كند ما را از خدایان ما اگر نه شكیبا مى‏شدیم بر آنها و زود است بدانند گاهى كه بینند عذاب را كیست گُمتر در راه‏Ag!cفرقان)وَإِذَا رَأَوْكَ إِن یَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَذَا الَّذِی بَعَثَ اللَّهُ رَسُولًا و هر گاه بینندت نگیرندت جز مسخره آیا این است آنكه برانگیختش خدا پیمبرى‏Sf!فرقان(وَلَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْیَةِ الَّتِی أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ أَفَلَمْ یَكُونُوا یَرَوْنَهَا بَلْ كَانُوا لَا یَرْجُونَ نُشُورًا و همانا آمدند بر شهرى كه باریده شد بارانى بد آیا نبودند كه بینندش بلكه بودند امید نداشتند برانگیختنى را e!wفرقان'وَكُلًّا ضَرَبْنَا لَهُ الْأَمْثَالَ وَكُلًّا تَبَّرْنَا تَتْبِیرًا و هر كدام زدیم برایش مثَلها را و هر كدام را نابود كردیم نابودیى‏|d!%Gفرقان&وَعَادًا وَثَمُودَ وَأَصْحَابَ الرَّسِّ وَقُرُونًا بَیْنَ ذَلِكَ كَثِیرًا و عاد و ثمود و یاران رَسّ و قرنهائى را میان آن بسیارc!iفرقان%وَقَوْمَ نُوحٍ لَّمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ وَجَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ آیَةً وَأَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِینَ عَذَابًا أَلِیمًا و قوم نوح هنگامى كه تكذیب كردند فرستادگان را غرقشان كردیم و گردانیدیمشان براى مردم آیتى و آماده كردیم براى ستمگران عذابى دردناك راdb!wEفرقان$فَقُلْنَا اذْهَبَا إِلَى الْقَوْمِ الَّذِینَ كَذَّبُوا بِآیَاتِنَا فَدَمَّرْنَاهُمْ تَدْمِیرًا پس گفتیم بروید بسوى قومى كه دروغ پنداشتند آیتهاى ما را پس سرنگون ساختیمشان سرنگونیى‏ W h  XNw!qفرقان9قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَن شَاء أَن یَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا بگو نپرسم شما را بر آن مزدى مگر آنكه خواهد كه گیرد بسوى پروردگار خویش راهى‏9v!Gفرقان8وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِیرًا و نفرستادیمت مگر نویددهنده و ترساننده‏u!1فرقان7وَیَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَنفَعُهُمْ وَلَا یَضُرُّهُمْ وَكَانَ الْكَافِرُ عَلَى رَبِّهِ ظَهِیرًا و مى‏پرستند جز خدا آنچه را نه سودشان دهد و نه زیانشان رساند و بوده است كافر بر پروردگار خویش پشتیبان‏dt!yCفرقان6وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ مِنَ الْمَاء بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا وَكَانَ رَبُّكَ قَدِیرًا و او است آنكه آفرید از آب بشرى پس گردانیدش تبارى و پیوندى و بوده است پروردگار تو تواناts!Yفرقان5وَهُوَ الَّذِی مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَجَعَلَ بَیْنَهُمَا بَرْزَخًا وَحِجْرًا مَّحْجُورًا و او است آنكه به هم آمیخت یا روان ساخت دو دریا را این گواراى پاكیزه و آن نمكى شور و بنهاد میان آن جداكننده‏اى و دیوارى افراشته‏r!{yفرقان4فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِینَ وَجَاهِدْهُم بِهِ جِهَادًا كَبِیرًا پس فرمانبردارى مكن كافران را و جهاد كن با ایشان بدان جهادى بزرگ‏rq![}فرقان3وَلَوْ شِئْنَا لَبَعَثْنَا فِی كُلِّ قَرْیَةٍ نَذِیرًا و اگر مى‏خواستیم هر آینه برمى‏انگیختیم در هر شهرى ترساننده‏اى‏Np!c-فرقان2وَلَقَدْ صَرَّفْنَاهُ بَیْنَهُمْ لِیَذَّكَّرُوا فَأَبَى أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا و همانا گردانیدیمش میانشان تا یادآور شوند پس نخواستند بیشتر مردم جز ناسپاسى را`o!}7فرقان1لِنُحْیِیَ بِهِ بَلْدَةً مَّیْتًا وَنُسْقِیَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا وَأَنَاسِیَّ كَثِیرًا تا زنده سازیم بدان شهرى مرده را و بنوشانیمش از آنچه آفریدیم به دامها و مردمى بسیار{n!+?فرقان0وَهُوَ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ بُشْرًا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء طَهُورًا و او است آنكه فرستاد بادها را مژده پیش روى رحمتش و فرستادیم از آسمان آبى پاك‏كننده‏lm!Mفرقان/وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ اللَّیْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا و او است آنكه گردانید براى شما شب را پوششى و خواب را آرامشى و گردانید روز را برانگیختنى‏%l!7فرقان.ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَیْنَا قَبْضًا یَسِیرًا پس بگرفتیمش بسوى ما گرفتنى آسان‏ m z F[!k?فرقانCوَالَّذِینَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَلَمْ یَقْتُرُوا وَكَانَ بَیْنَ ذَلِكَ قَوَامًا و آنان كه گاهى كه انفاق كنند نه فزون روند و نه سخت گیرند و باشند میان این اندازه‏اى‏ !%فرقانBإِنَّهَا سَاءتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا همانا آن زشت است در آرامش و جایگاه‏Q!{فرقانAوَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا و آنان كه گویند پروردگارا بگردان از ما عذاب دوزخ را كه عذاب آن است گیرنده‏~!_%فرقان@وَالَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِیَامًا و آنان كه شب را به روز آرند براى پروردگار خویش سجده‏كنندگان و بپاایستادگان‏+}!Iفرقان?وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا و بندگان خداى مهربان آنانند كه مى‏روند بر زمین هموار و هر گاه سخن گویند با ایشان نادانان گویند سلامى‏|!uفرقان>وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِّمَنْ أَرَادَ أَن یَذَّكَّرَ أَوْ أَرَادَ شُكُورًا و او است آنكه گردانید شب و روز را جایگزین همدیگر براى آنكو بخواهد یادآور شود یا بخواهد سپاسگزارى راB{!k فرقان=تَبَارَكَ الَّذِی جَعَلَ فِی السَّمَاء بُرُوجًا وَجَعَلَ فِیهَا سِرَاجًا وَقَمَرًا مُّنِیرًا خجسته باد آنكه نهاد در آسمان برجهائى و نهاد در آن چراغى و ماهى تابان راjz!Suفرقان<وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اسْجُدُوا لِلرَّحْمَنِ قَالُوا وَمَا الرَّحْمَنُ أَنَسْجُدُ لِمَا تَأْمُرُنَا وَزَادَهُمْ نُفُورًا و هر گاه گفته شود بدینان سجده كنید براى خداى مهربان گویند چیست خداى مهربان آیا سجده كنیم براى آنچه تو ما را فرمائى و بیفزایدشان رمیدن‏oy!7فرقان;الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ الرَّحْمَنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِیرًا آنكه آفرید آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است در شش روز سپس استوار شد بر عرش خداوند مهربان پس بپرس بدو آگهى راx!+gفرقان:وَتَوَكَّلْ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لَا یَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَكَفَى بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِیرًا و توكّل كن بر زنده‏اى كه نمیرد و تسبیح كن به سپاسگزاریش و بس است او به گناهان بندگان خویش آگاه‏ d v=d!mشعراءتِلْكَ آیَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِینِ این است آیتهاى كتاب روشن‏! ! !شعراءطسم طسم‏p !_{شعراءبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ !yفرقانMقُلْ مَا یَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ یَكُونُ لِزَامًا بگو چه ارج نهد (پاك دارد) به شما پروردگار من اگر نبود دعاى شما همانا تكذیب گردید پس زود است بشود لازم (گیرنده)A !O'فرقانLخَالِدِینَ فِیهَا حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا جاودانان در آن نكو آرامگاه و جایگاهى است‏_ !gKفرقانKأُوْلَئِكَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَیُلَقَّوْنَ فِیهَا تَحِیَّةً وَسَلَامًا آنان پاداش داده شوند جایگاه بلند را بدانچه شكیبا شدند و پیشكش شوند در آن بدرود و سلامى‏Z!%فرقانJوَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا و آنان كه گویند پروردگارا ببخش ما را از همسران ما و فرزندان ما روشنى چشم و بگردان ما را براى پرهیزكاران پیشوائى‏W!i9فرقانIوَالَّذِینَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآیَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ یَخِرُّوا عَلَیْهَا صُمًّا وَعُمْیَانًا و آنان كه هر گاه یادآورى شوند به آیتهاى پروردگار خویش نیفتند بر آنها كران و كوران‏2!CفرقانHوَالَّذِینَ لَا یَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا و آنان كه گواه نشوند ناروا را و گاهى كه بگذرند به یاوه بگذرند بزرگواران‏ !uفرقانGوَمَن تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ یَتُوبُ إِلَى اللَّهِ مَتَابًا و آنكه توبه كند و كردار نیك كند همانا بازگردد بسوى خدا بازگشتى‏}!%IفرقانFإِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا مگر آنكو بازگردد و ایمان آرد و كردار شایسته كند پس آنان تبدیل كند خدا بدیهاشان را به خوبیها و بوده است خدا آمرزنده مهربان‏ !oفرقانEیُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَیَخْلُدْ فِیهِ مُهَانًا افزوده شود برایش عذاب روز قیامت و جاودان ماند در آن سرافكنده‏/!%-فرقانDوَالَّذِینَ لَا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ وَلَا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا یَزْنُونَ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِكَ یَلْقَ أَثَامًا و آنان كه نخوانند با خدا خدائى دیگر و نكشند تنى را كه حرام كرد خدا مگر به حقّ و زنا نكنند و آنكه بكندش بیابد كیفرى را + ` < G^['!5 شعراءقَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِینَا وَلِیدًا وَلَبِثْتَ فِینَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِینَ گفت آیا نپروریدمت نزد ما به نوزادى و ماندى نزد ما از عمر خویش سالیانى‏!'{شعراءأَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ كه بفرست با ما بنى‏اسرائیل را}!kشعراءفَأْتِیَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِینَ پس درآئید بر فرعون و بگوئید مائیم فرستاده پروردگار جهانیان‏! شعراءقَالَ كَلَّا فَاذْهَبَا بِآیَاتِنَا إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ گفت نه چنین است بروید شما هر دو به آیتهاى ما كه مائیم با شما شنوندگان‏<!E'شعراءوَلَهُمْ عَلَیَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن یَقْتُلُونِ و ایشان را است بر من گناهى و ترسم مرا بكشند!aشعراء وَیَضِیقُ صَدْرِی وَلَا یَنطَلِقُ لِسَانِی فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ و تنگ شود سینه‏ام و روان نگردد زبانم پس بفرست بسوى هارون‏!1شعراء قَالَ رَبِّ إِنِّی أَخَافُ أَن یُكَذِّبُونِ گفت پروردگارا ترسم تكذیبم كنند !{شعراء قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَلَا یَتَّقُونَ قوم فرعون چرا پرهیزكارى نكنند!}uشعراء وَإِذْ نَادَى رَبُّكَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ هنگامى كه خواند پروردگار تو موسى را كه برو به نزد گروه ستمگران‏2!7!شعراء وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو است عزّتمند مهربان‏q!uaشعراءإِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ در این است هر آینه آیتى و نیستند بیشترشان ایمان‏آرندگان‏ !;yشعراءأَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِیهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِیمٍ آیا ننگرند بسوى زمین چه فراوان رویانیدیم در آن از هر جفتى گرامى‏*!!'شعراءفَقَدْ كَذَّبُوا فَسَیَأْتِیهِمْ أَنبَاء مَا كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُون همانا تكذیب كردند پس زود هست بیایدشان داستانهاى آنچه بودند بدان استهزاكنان‏B!_شعراءوَمَا یَأْتِیهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِینَ و نیایدشان یادآوریى از خداى مهربان نوینى مگر آنكه باشند از آن روگردانان‏S!o+شعراءإِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِم مِّن السَّمَاء آیَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِینَ اگر بخواهیم بفرستیم بر ایشان آیتى از آسمان پس بگردد گردنهاشان پیش آن فروتنان‏Q!e1شعراءلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا یَكُونُوا مُؤْمِنِینَ شاید ببازى تو جان خویش را چرا نیستند مؤمنان‏ 7V & 8k[3"%7j.!_iشعراء"قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِیمٌ گفت بدان گروه كه در گردش بودند همانا این است جادوگرى دانشمند[-!UUشعراء!وَنَزَعَ یَدَهُ فَإِذَا هِیَ بَیْضَاء لِلنَّاظِرِینَ و برآورد دست خود را ناگهان آن است پرتوى براى بینندگان‏N,!IGشعراء فَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُّبِینٌ پس افكند چوبدست خود را ناگهان آن است اژدرى نمایان‏,+!;شعراءقَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ گفت پس بیارش اگر هستى از راستگویان‏*!+{شعراءقَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَیْءٍ مُّبِینٍ گفت و اگر چه بیارمت چیزى آشكار )!1]شعراءقَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَهًا غَیْرِی لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِینَ گفت اگر بگرفتى خدائى جز من هر آینه بگردانمت از زندانیان‏$(!;شعراءقَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَیْنَهُمَا إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ گفت پروردگار خاور و باختر و آنچه میان آنها است اگر هستید خردمندان‏ '! شعراءقَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِی أُرْسِلَ إِلَیْكُمْ لَمَجْنُونٌ گفت همانا پیمبر شما كه فرستاده شده است بسوى شما هر آینه او است دیوانه‏I&!G?شعراءقَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِینَ گفت پروردگار شما و پروردگار پدران شما پیشینیان‏7%!+7شعراءقَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ گفت بدانان كه در پیرامونش بودند آیا نمى‏شنوید/$!3شعراءقَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا إن كُنتُم مُّوقِنِینَ گفت پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است اگر هستید یقین‏دارندگان‏%#!/شعراءقَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِینَ گفت فرعون و چیست پروردگار جهانیان‏"!}شعراءوَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَیَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِی إِسْرَائِیلَ و این نعمتى است كه منّتش را بر من نهى كه بنده گرفتى بنى‏اسرائیل راn!!{Uشعراءفَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُكْمًا وَجَعَلَنِی مِنَ الْمُرْسَلِینَ پس گریختم از شما گاهى كه ترسیدمتان پس بخشید مرا پروردگار من فرمانى و گردانیدم از پیمبران‏; !I!شعراءقَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّینَ گفت كردمش آن هنگام و بودم من از گمراهان‏g!;شعراءوَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِی فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِینَ و كردى كارت را آن را كه كردى و بودى از ناسپاسان‏  U z fUQt=!'5شعراء1قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِیرُكُمُ الَّذِی عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَیْدِیَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِینَ گفت ایمان آوردید بدو پیش از آنكه دستورتان دهم همانا او بزرگ شما است كه آموخت به شما جادوگرى را پس زود است بدانید همانا سخت ببرّم دستها و پایهاى شما را از برابر و هر آینه به دارتان كشم همگى‏i<!gcشعراء0رَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ پروردگار موسى و هارون‏&;!#شعراء/قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِینَ گفتند ایمان آوردیم به پروردگار جهانیان‏:! شعراء.فَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سَاجِدِینَ پس بیفتادند جادوگران سجده‏كنان‏9!y{شعراء-فَأَلْقَى مُوسَى عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ تَلْقَفُ مَا یَأْفِكُونَ پس افكند موسى چوبدست خویش را ناگهان فروبرد آنچه را به دروغ آوردندf8!9شعراء,فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِیَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ پس بیفكندند ریسمانها و چوبهاى خود را و گفتند به فَر فرعون مائیم همانا پیروزمندان‏O7!KGشعراء+قَالَ لَهُم مُّوسَى أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ گفت بدیشان موسى بیفكنید آنچه را شمائید افكنندگان‏P6!]7شعراء*قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِینَ گفت آرى و همانا شمائید در آن هنگام از نزدیكان‏l5!;شعراء)فَلَمَّا جَاء السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِینَ پس هنگامى كه آمدند جادوگران گفتند به فرعون آیا ما را است مزدى اگر شدیم پیروزمندان‏i4!Gشعراء(لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِینَ شاید پیروى كنیم جادوگران را اگر بودند پیروزمندان‏33!7#شعراء'وَقِیلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ و گفته شد به مردم آیا شمائید گردآیندگان‏W2!KWشعراء&فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِیقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ پس گرد آورده شدند جادوگران براى وعده‏گاه روزى شناخته‏ 1!شعراء%یَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِیمٍ تا بیارندت بهر جادوگرى دانشمند0!qشعراء$قَالُوا أَرْجِهِ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِی الْمَدَائِنِ حَاشِرِینَ گفتند نگهدار او و برادرش را و بفرست در شهرستانها گردآورندگان‏/!{شعراء#یُرِیدُ أَن یُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ خواهد برون كند شما را از سرزمین شما به جادوى خویش تا چه فرمان دهید # H - ~ T}L\?P!7;شعراءDوَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو است هرآینه عزّتمند مهربان‏lO!uWشعراءCإِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ همانا در این است آیتى و نیستند بیشترشان ایمان آرندگان‏N!yشعراءBثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ سپس به دریا فروبردیم دگران را>M!;5شعراءAوَأَنجَیْنَا مُوسَى وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِینَ و رهانیدیم موسى و آنان را كه با او بودند همگى‏L!sشعراء@وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِینَ و جاى دادیم در آنجا دگران را K!?Mشعراء?فَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِیمِ پس وحى كردیم به موسى كه بزن چوبدست خود را به دریا پس بشكافت و شد هر دیوارى چون كوهى بزرگ‏QJ!5aشعراء>قَالَ كَلَّا إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ گفت نچنین است همانا با من است پروردگارم زود است رهبریم كند3I!%5شعراء=فَلَمَّا تَرَاءى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَى إِنَّا لَمُدْرَكُونَ تا گاهى كه نمودار شدند (دیدار كردند) دو گروه گفتند یاران موسى كه مائیم دریافتگان‏H!y5شعراء<فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِینَ پس از پى ایشان بیامدند به هنگام خورشید تابان‏/G!9شعراء;كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِی إِسْرَائِیلَ بدینسان و ارث دادیمش به بنى‏اسرائیل‏tF!wiشعراء:وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِیمٍ و گنجها و جایگاهى گرامى‏+E!)!شعراء9فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ پس برون راندیمشان از باغها و چشمه‏سارهاD!شعراء8وَإِنَّا لَجَمِیعٌ حَاذِرُونَ و هر آینه مائیم همگى بیمناكان‏C!شعراء7وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ و همانا ایشانند بر ما خشم‏آرندگان‏B!!yشعراء6إِنَّ هَؤُلَاء لَشِرْذِمَةٌ قَلِیلُونَ كه اینانند همانا گروهى اندك‏?A!K'شعراء5فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِی الْمَدَائِنِ حَاشِرِینَ پس فرستاد فرعون در شهرستانها گردآرندگان‏@!!شعراء4وَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِی إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ و وحى كردیم به موسى كه شبانه بر بندگانم را همانا شمائید پیروى شدگان‏`?!_Uشعراء3إِنَّا نَطْمَعُ أَن یَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَایَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِینَ همانا امیدواریم بیامرزد براى ما پروردگار ما گناهان ما را كه بودیم نخستین ایمان‏آرندگان‏Y>!WOشعراء2قَالُوا لَا ضَیْرَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ گفتند نیست باكى مائیم بسوى پروردگار خویش بازگشتگان‏ ` c V o=PsGkf!#شعراءZوَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ و آماده شد بهشت براى پرهیزكاران‏"e!- شعراءYإِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ مگر آنكه بیاید خدا را با دلى درست‏d! شعراءXیَوْمَ لَا یَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ روزى كه سود ندهد مال و نه فرزندان‏c! شعراءWوَلَا تُخْزِنِی یَوْمَ یُبْعَثُونَ و خوارم نكن روزى كه برانگیخته شوندFb!I7شعراءVوَاغْفِرْ لِأَبِی إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّینَ و بیامرز براى پدرم كه او بود همانا از گمراهان‏-a!7شعراءUوَاجْعَلْنِی مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِیمِ و بگردانم از ارث‏برندگان بهشت نعمتها-`!5شعراءTوَاجْعَل لِّی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ و قرار ده براى من زبان راستى در آخران‏Y_!UQشعراءSرَبِّ هَبْ لِی حُكْمًا وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ پروردگارا ارزانى دار مرا حُكمى و برسانم به شایستگان‏i^!yMشعراءRوَالَّذِی أَطْمَعُ أَن یَغْفِرَ لِی خَطِیئَتِی یَوْمَ الدِّینِ و آنكه امیدوارم كه بیامرزد براى من گناهم را روز دین‏]!شعراءQوَالَّذِی یُمِیتُنِی ثُمَّ یُحْیِینِ و آنكه بمیراندم سپس زنده سازدم‏\! شعراءPوَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِینِ و گاهى كه بیمار شوم پس او بهبودیم دهد[!!uشعراءOوَالَّذِی هُوَ یُطْعِمُنِی وَیَسْقِینِ و آنكه بخوراندم و بنوشاندم‏Z!uشعراءNالَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ آنكه مرا آفرید پس رهبریم كندCY!Q)شعراءMفَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّی إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِینَ كه ایشان مرا دشمنند مگر پروردگار جهانیان‏X!iشعراءLأَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ شما و پدران شما پیشتران‏2W!7!شعراءKقَالَ أَفَرَأَیْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ گفت آیا دیدید آنچه را بودید مى‏پرستیدیدJV!U3شعراءJقَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءنَا كَذَلِكَ یَفْعَلُونَ گفتند بلكه یافتیم پدران خود را چنین مى‏كردندU!}شعراءIأَوْ یَنفَعُونَكُمْ أَوْ یَضُرُّونَ یا سودتان بخشند یا آیان رسانند0T!+)شعراءHقَالَ هَلْ یَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ گفت آیا مى‏شنوند شما را گاهى كه مى‏خوانیدoS!]uشعراءGقَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِینَ گفتند مى‏پرستیم بتانى را پس مى‏باشیم پیرامون آنها گردآمدگان‏@R!A3شعراءFإِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ هنگامى كه گفت به پدر خویش و قومش چه مى‏پرستیدQ!! شعراءEوَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِیمَ و بخوان بر ایشان داستان ابراهیم را d .  d  +V_ 0[}:|!9/شعراءpقَالَ وَمَا عِلْمِی بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ گفت چه دانائى است مرا بدانچه بودند مى‏كردندZ{!SUشعراءoقَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ گفتند آیا ایمان آوریم برایت و پیرویت كردند فرومایگان‏ z!شعراءnفَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس بترسید خدا را و مرا فرمان بریدy!S_شعراءmوَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ و نپرسمتان بر آن مزدى نیست مزد من جز بر پروردگار جهانیان‏ x!شعراءlفَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس بترسید خدا را و مرا فرمان بریدw!}شعراءkإِنِّی لَكُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ همانا منم براى شما فرستاده‏اى امین‏Uv!KSشعراءjإِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ هنگامى كه گفت بدیشان برادرشان نوح چرا پرهیزكارى نكنیدu!شعراءiكَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِینَ تكذیب كردند قوم نوح فرستادگان را7t!7+شعراءhوَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو او است عزّتمند مهربان‏ss!ueشعراءgإِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ همانا در این است آیتى و نیستند بیشتر ایشان ایمان‏آرندگان‏Qr!c3شعراءfفَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ كاش ما را بازگشتى بودى تا مى‏شدیم از مؤمنان‏]q!_Sشعراءeوَلَا صَدِیقٍ حَمِیمٍ و نه دوستى مهربان‏vp!qsشعراءdفَمَا لَنَا مِن شَافِعِینَ پس نیست ما را شفاعت‏گرانى‏o!! شعراءcوَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ و گمراه نكردند ما را مگر گنهكاران‏;n!!Iشعراءbإِذْ نُسَوِّیكُم بِرَبِّ الْعَالَمِینَ هنگامى كه یكسان داشتیم شما را با پروردگار جهانیان‏4m!1+شعراءaتَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ سوگند به خدا همانا بودیم ما در گمراهى آشكارl!}شعراء`قَالُوا وَهُمْ فِیهَا یَخْتَصِمُونَ گفتند و ستیزه مى‏كردند در آن‏}k!iشعراء_وَجُنُودُ إِبْلِیسَ أَجْمَعُونَ و سپاه‏هاى ابلیس همگان‏.j!!/شعراء^فَكُبْكِبُوا فِیهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ پس به روى افكنده شدند در آن ایشان و گمراهان‏Ki!_+شعراء]مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ یَنصُرُونَكُمْ أَوْ یَنتَصِرُونَ جز خدا را آیا یارى كنند شما را یا یارى جویند1h!9شعراء\وَقِیلَ لَهُمْ أَیْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ و گفته شد بدیشان كجا بودید مى‏پرستیدیدg! شعراء[وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِلْغَاوِینَ و پدید آورده شد دوزخ براى گمراهان‏ 86  u ? ] #9>8! شعراءأَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِینَ كمك كرده است شما را به دامها و فرزندان‏R!CSشعراءوَاتَّقُوا الَّذِی أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ و بترسید آن را كه یارى كرده است شما را بدانچه مى‏دانید !شعراءفَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس بترسید خدا را و مرا فرمان برید1!)+شعراءوَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِینَ و هر گاه خشمگین شوید خشمگین شوید ستمگرانه‏= !I#شعراءوَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ و برگیرید كوشكهائى شاید شما جاودان مانیدK !3Uشعراءأَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِیعٍ آیَةً تَعْبَثُونَ آیا بنیاد مى‏نهید به هر پشته‏اى نشانى بیهده بازى كنید" !Seشعراءوَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ و نپرسمتان بر آن پاداشى نیست مزدم مگر بر پروردگار جهانیان‏ !شعراء~فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس بترسید از خدا و مرا فرمان برید !}شعراء}إِنِّی لَكُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ همانا منم براى شما فرستاده امین‏U!KSشعراء|إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ هنگامى كه گفت بدیشان برادرشان هود چرا پرهیزكارى نكنید!wشعراء{كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِینَ تكذیب كردند عاد فرستادگان را2!7!شعراءzوَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو است عزّتمند مهربان‏_!u=شعراءyإِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ همانا در این است آیتى و نیستند بیشترشان مؤمنان‏!شعراءxثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِینَ سپس غرق كردیم پس از این بازماندگان را^!aOشعراءwفَأَنجَیْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِی الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ پس رهانیدیمش و آنان كه با او بودند در كشتى پرشده‏اى‏2!Gشعراءvفَافْتَحْ بَیْنِی وَبَیْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِی وَمَن مَّعِی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ پس بگشاى میان من و ایشان گشایشى و برهانم و آنان را كه با منند از مؤمنان‏!شعراءuقَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِی كَذَّبُونِ گفت پروردگارا همانا قومم تكذیبم كردند!_شعراءtقَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ یَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِینَ گفتند اگر دست برندارى اى نوح هرآینه بشوى از سنگسارشدگان‏!oشعراءsإِنْ أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ نیستم من جز ترساننده آشكار ~!uشعراءrوَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِینَ و نیستم من دوركننده مؤمنان‏F}!W)شعراءqإِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَى رَبِّی لَوْ تَشْعُرُونَ نیست حسابشان جز بر پروردگار من اگر دریابید P ; c  G#; @ #oP&!3uشعراءمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآیَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ نیستى تو جز بشرى همانند ما پس بیاور آیتى اگر هستى از راستگویان‏0%!3شعراءقَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِینَ گفتند جز این نیست كه توئى از جادوشدگان‏f$!Yeشعراءالَّذِینَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَلَا یُصْلِحُونَ آنان كه تبهكارى كنند در زمین و درست كارى نكنند (اصلاح نكنند)$#!شعراءوَلَا تُطِیعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِینَ و اطاعت نكنید از دستور اسراف‏كنندگان‏"!{شعراءفَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس بترسید خدا را و فرمانم بریدE!!K1شعراءوَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا فَارِهِینَ و مى‏تراشید از كوه‏ها خانه‏هائى كامرانان‏E !cشعراءوَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِیمٌ و كشتزارها و نخلستانهائى كه شكوفه آنها است رسیده (یا گوارا)f!c_شعراءفِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ در باغها و چشمه‏سارها1!#1شعراءأَتُتْرَكُونَ فِی مَا هَاهُنَا آمِنِینَ آیا رها مى‏شوید در آنچه اینجا است آرمیدگان‏/!S}شعراءوَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ و پرسش نكنم شما را بر آن مزدى نیست مزد من مگر بر پروردگار جهانیان‏!شعراءفَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس پرهیز كنید خدا را و مرا فرمان برید!}شعراءإِنِّی لَكُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ همانا منم براى شما فرستاده امین‏T!SGشعراءإِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ هنگامى كه گفت بدیشان برادرشان صالح چرا پرهیز نكنید ! {شعراءكَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِینَ تكذیب كردند ثمود فرستادگان را3!7!شعراءوَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو است عزّتمند مهربان‏\!m=شعراءفَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ پس تكذیبش كردند پس نابودشان ساختیم همانا در این است آیتى و نیستند بیشترشان مؤمنان‏u!wiشعراءوَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ و نیستیم ما عذاب‏شدگان‏!شعراءإِنْ هَذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِینَ نیست این مگر این خوى پیشینیان‏!cشعراءقَالُوا سَوَاء عَلَیْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِینَ گفتند یكسان است بر ما چه اندرز دهى یا نباشى از اندرزگویان‏:!E!شعراءإِنِّی أَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ همانا مى‏ترسم بر شما از عذاب روزى بزرگ‏a!][شعراءوَجَنَّاتٍ وَعُیُونٍ و باغها و چشمه‏سارها u Q O Qy|fjuq9!u_شعراءوَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِم مَّطَرًا فَسَاء مَطَرُ الْمُنذَرِینَ و باریدیم بر آنان بارانى پس چه زشت است باران بیم‏دادگان‏x8!{kشعراءثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِینَ پس نگونسار كردیم دگران را~7! cشعراءإِلَّا عَجُوزًا فِی الْغَابِرِینَ مگر پیرزنى در گذشتگان‏6! شعراءفَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِینَ پس نجاتش دادیم و خاندانش را همگى‏A5!3Aشعراءرَبِّ نَجِّنِی وَأَهْلِی مِمَّا یَعْمَلُونَ پروردگارا برهان مرا و خاندانم را از آنچه مى‏كنند.4!/شعراءقَالَ إِنِّی لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِینَ گفت همانا منم كار شما را از رهاكنندگان‏y3!Mشعراءقَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ یَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِینَ گفتند اگر بس نكنى اى لوط همانا شوى از برون‏راندگان‏j2!Ssشعراءوَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ و مى‏گذارید آنچه را آفریده است براى شما پروردگار شما از همسران خویش بلكه شمائید گروهى تجاوزگران‏%1!5شعراءأَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِینَ آیا درآمیزید با نران از جهانیان‏,0!Swشعراءوَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ و نپرسم شما را بر آن پاداشى نیست مزد من مگر بر پروردگار جهانیان‏ /!شعراءفَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس بترسید خدا را و مرا فرمان برید.!}شعراءإِنِّی لَكُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ همانا منم براى شما فرستاده امین‏R-!KKشعراءإِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ گاهى كه گفت بدیشان برادرشان لوط چرا پرهیزكارى نكنید,!شعراءكَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِینَ تكذیب كردند قوم لوط فرستادگان را8+!7+شعراءوَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو او است عزّتمند مهربان‏B*!Q%شعراءفَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ پس گرفت ایشان را عذاب همانا در این است آیتى و نیستند بیشترشان ایمان آرندگان‏#)!شعراءفَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِینَ پس پى كردندش پس بامداد كردند پشیمانان‏n(!Oشعراءوَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَیَأْخُذَكُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَظِیمٍ و نگردید گردش به بدى كه بگیرد شما را شكنجه روزى بزرگ‏'!شعراءقَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ گفت این است اشترى براى آن آبشخورى و براى شما است آبشخور روزى دانسته‏  V Y 7 &r`TPg3K!7!شعراءوَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو است عزّتمند مهربان‏eJ!uGشعراءإِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ همانا در این است آیتى و نیستند بیشتر ایشان مؤمنان‏OI!]3شعراءفَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ یَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ پس تكذیبش كردند پس بگرفتشان عذاب روز ظلّه (سایبان) كه بوده است آن عذاب روزى بزرگ‏-H!#)شعراءقَالَ رَبِّی أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ گفت پروردگار من داناتر است بدانچه مى‏كنیدG!#_شعراءفَأَسْقِطْ عَلَیْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاء إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ پس بیفكن بر ما پاره‏هائى از آسمان اگر هستى از راستگویان‏F!'gشعراءوَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِینَ و نیستى تو مگر بشرى مانند ما و همانا پنداریمت از دروغگویان‏0E!3شعراءقَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِینَ گفتند جز این نیست كه توئى از جادوشدگان‏cD!oIشعراءوَاتَّقُوا الَّذِی خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِینَ و بترسید آن را كه آفرید شما را و آفریدگان پیشینیان‏&C!?شعراءوَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیَاءهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ و كم ندهید به مردم چیزهاى ایشان را و نكوشید در زمین تباه‏كنندگان‏B!#{شعراءوَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیمِ و بسنجید با سنگ (ترازوى) راست‏NA!]1شعراءأَوْفُوا الْكَیْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِینَ تمام دهید پیمانه را و نباشید از كم‏دهندگان‏(@!Soشعراءوَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ و نپرسم شما را بر آن مزدى نیست مزد من مگر بر پروردگار جهانیان‏?!{شعراءفَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ پس بترسید خدا را و فرمانم برید >!} شعراءإِنِّی لَكُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ همانا منم شما را فرستاده‏اى امین‏:=!15شعراءإِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ هنگامى كه گفت بدیشان شعیب چرا پرهیزكارى نكنید,<!9شعراءكَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَیْكَةِ الْمُرْسَلِینَ تكذیب كردند یاران ایكه فرستادگان را3;!7!شعراءوَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ و همانا پروردگار تو است عزّتمند مهربان‏o:!u[شعراءإِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ همانا در این است آیتى و نیستند بیشترشان ایمان‏آرندگان‏ J( "  S } @$ecza!Oشعراءفَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِینَ پس نخوان با خدا خدائى دیگر را كه باشى از عذاب‏شدگان‏"`!%شعراءإِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ همانا ایشانند از شنیدن دورماندگان‏_!/iشعراءوَمَا یَنبَغِی لَهُمْ وَمَا یَسْتَطِیعُونَ و نسزد ایشان را و نتوانند^!kشعراءوَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّیَاطِینُ و فرود نیاوردندش شیاطین‏]!شعراءذِكْرَى وَمَا كُنَّا ظَالِمِینَ یادآوردنى است و نیستیم ما ستمكاران‏\\![Oشعراءوَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْیَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ و نابود نساختیم شهرى را مگر براى آن بود ترسانندگانى‏E[!9Cشعراءمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا یُمَتَّعُونَ بى نیاز نكند از ایشان آنچه بودند بهره‏ور مى‏شدندZ!شعراءثُمَّ جَاءهُم مَّا كَانُوا یُوعَدُونَ پس بیایدشان آنچه وعده داده مى‏شوند;Y!)?شعراءأَفَرَأَیْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِینَ آیا دیده باشى كه اگر كامروا گردانیمشان سالیانى‏X! iشعراءأَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُونَ آیا به عذاب ما مى‏شتابندW!شعراءفَیَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ پس گویند آیا مائیم مهلت‏دادگان‏'V!;شعراءفَیَأْتِیَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ كه بیایدشان ناگاه و ایشان ندانندTU!g3شعراءلَا یُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى یَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِیمَ كه ایمان نیارند بدان تا ببینند عذاب دردناك را6T!Cشعراءكَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِی قُلُوبِ الْمُجْرِمِینَ بدینسان راهش دادیم در دلهاى گنهكاران‏RS!MIشعراءفَقَرَأَهُ عَلَیْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِینَ پس مى‏خواندش بر ایشان نبودند بدان ایمان‏آرندگان‏=R!C)شعراءوَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِینَ و اگر مى‏فرستادیمش بر یكى از گنگ‏زبانان‏ Q!kشعراءأَوَلَمْ یَكُن لَّهُمْ آیَةً أَن یَعْلَمَهُ عُلَمَاء بَنِی إِسْرَائِیلَ آیا نیست براى ایشان آیتى كه بدانندش دانشمندان بنى‏اسرائیل‏P!شعراءوَإِنَّهُ لَفِی زُبُرِ الْأَوَّلِینَ و همانا آن است در كتب پیشینیان‏kO!{Qشعراءبِلِسَانٍ عَرَبِیٍّ مُّبِینٍ به زبان عربى آشكار!N!3شعراءعَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِینَ بر دل تو تا باشى از ترسانندگان‏zM!cشعراءنَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ فرود آوردش روح الأمین‏2L!)-شعراءوَإِنَّهُ لَتَنزِیلُ رَبِّ الْعَالَمِینَ و همانا آن است فرودآوردن پروردگار جهانیان‏ \v b M | wjNsc3نمل الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ آنان كه بپا مى‏دارند نماز را و مى‏دهند زكات را و ایشانند به آخرت یقین دارندگان‏ruنمل هُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِینَ هدایت و بشارتى براى مؤمنان‏)q =نمل طس تِلْكَ آیَاتُ الْقُرْآنِ وَكِتَابٍ مُّبِینٍ طس این است آیتهاى قرآن و كتابى آشكارmp_{نمل بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ o!'aشعراءإِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِیرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ مگر آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند و یاد كردند خدا را بسیار و یارى جستند پس از آن كه ستم شدند و زود است بدانند آنان كه ستم كردند چه بازگشتگاهى بازمى‏گردندn!/mشعراءوَأَنَّهُمْ یَقُولُونَ مَا لَا یَفْعَلُونَ و آنكه گویند آنچه را نكنندEm!C9شعراءأَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِی كُلِّ وَادٍ یَهِیمُونَ آیا نبینى كه ایشانند در هر بیغوله‏اى سرگردان‏l!'شعراءوَالشُّعَرَاء یَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ و شاعران و پیروى كنند گمراهان‏?k!=3شعراءیُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ كه فرادهند گوش را و بیشتر ایشانند دروغگویان‏!j!شعراءتَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِیمٍ فرود آیند بر هر دروغ‏پرداز گنهبارى‏Mi!U7شعراءهَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن تَنَزَّلُ الشَّیَاطِینُ آیا آگهیتان دهم كه بر كه فرود مى‏آیند شیاطین‏h!mشعراءإِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ كه او است همانا شنواى داناg!}شعراءوَتَقَلُّبَكَ فِی السَّاجِدِینَ و گردش تو را در سجده‏كنندگان‏ f!}شعراءالَّذِی یَرَاكَ حِینَ تَقُومُ آنكه مى‏بیندت گاهى كه بپا مى‏شوى‏ e!% شعراءوَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ و توكّل كن بر خداى عزّتمند مهربان‏\d!gCشعراءفَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ پس اگر عصیانت كردند بگو من بیزارم از آنچه مى‏كنیدbc!iMشعراءوَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ و فرود كن بال خود را براى هر كه پیرویت كند از مؤمنان‏ b!شعراءوَأَنذِرْ عَشِیرَتَكَ الْأَقْرَبِینَ و بترسان خویشاوندان خویش را نزدیكان‏  b " }uنمل فَلَمَّا جَاءتْهُمْ آیَاتُنَا مُبْصِرَةً قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُّبِینٌ پس هنگامى كه بیامدشان آیتهاى ما روشن گفتند این است جادویى آشكارu|?%نمل وَأَدْخِلْ یَدَكَ فِی جَیْبِكَ تَخْرُجْ بَیْضَاء مِنْ غَیْرِ سُوءٍ فِی تِسْعِ آیَاتٍ إِلَى فِرْعَوْنَ وَقَوْمِهِ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ و فرو بر دستت را در گریبان خود برون آید درخشنده بى‏آزارى در نه آیت بسوى فرعون و قومش كه همانا بودند قومى فاسقان‏7{35نمل إِلَّا مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْنًا بَعْدَ سُوءٍ فَإِنِّی غَفُورٌ رَّحِیمٌ مگر آنكه ستم كند پس جایگزین گرداند خوبى را پس از بدى كه منم همانا آمرزنده مهربان‏Oza7نمل وَأَلْقِ عَصَاكَ فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَانٌّ وَلَّى مُدْبِرًا وَلَمْ یُعَقِّبْ یَا مُوسَى لَا تَخَفْ إِنِّی لَا یَخَافُ لَدَیَّ الْمُرْسَلُونَ و بیفكن عصاى خویش را پس گاهى كه نگریستش مى‏جنبد گوئیا مارى زبر و سبكخیز است بازگشت پشت‏كننده و به پشت برنگشت اى موسى نترس همانا نترسد نزد من فرستادگان‏?y[نمل یَا مُوسَى إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ اى موسى همانا منم خداوند عزّتمند حكیم‏/x-+نمل فَلَمَّا جَاءهَا نُودِیَ أَن بُورِكَ مَن فِی النَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا وَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ پس هنگامى كه بیامدش خوانده شد كه خجسته باد آنكه در آتش است و آنكه پیرامون آن است و منزّه است خدا پروردگار جهانیان‏iwGنمل إِذْ قَالَ مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّی آنَسْتُ نَارًا سَآتِیكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ آتِیكُم بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَّعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ هنگامى كه گفت موسى به خاندانش كه احساس كردم آتشى زود است بیارم شما را از آن خبرى یا بیارم شما را اخگرى گیرانه شاید گرم شویدYvo=نمل وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ مِن لَّدُنْ حَكِیمٍ عَلِیمٍ و همانا تو داده مى‏شوى قرآن را از نزد حكیمى دانا)uUwنمل أُوْلَئِكَ الَّذِینَ لَهُمْ سُوءُ الْعَذَابِ وَهُمْ فِی الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ آنانند كه براى ایشان است زشتى عذاب و ایشانند در آخرت زیانمندان‏mtu_نمل إِنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ زَیَّنَّا لَهُمْ أَعْمَالَهُمْ فَهُمْ یَعْمَهُونَ همانا آنان كه ایمان نیارند به آخرت آراستیم براى ایشان كارهاى ایشان را پس ایشانند سرگردانان‏ P c Ps4Nنمل لَأُعَذِّبَنَّهُ عَذَابًا شَدِیدًا أَوْ لَأَذْبَحَنَّهُ أَوْ لَیَأْتِیَنِّی بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ همانا شكنجه كنمش شكنجه‏اى سخت یا سرش را بُرم یا آنكه بیاردم فرمانى آشكار;aنمل وَتَفَقَّدَ الطَّیْرَ فَقَالَ مَا لِیَ لَا أَرَى الْهُدْهُدَ أَمْ كَانَ مِنَ الْغَائِبِینَ و جُست مرغان را پس گفت چه شودم نبینم هُدهُد را یا شده است از ناپیدایان‏ Yaنمل فَتَبَسَّمَ ضَاحِكًا مِّن قَوْلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلَى وَالِدَیَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَدْخِلْنِی بِرَحْمَتِكَ فِی عِبَادِكَ الصَّالِحِینَ پس لبخندى زد خندان از گفتارش و گفت پروردگارا توفیقم ده كه سپاسگزارم نعمتت را كه ارزانى داشتى بر من و بر پدر و مادرم و آنكه شایسته‏اى كنم كه تو را پسند آید و درآور مرا به رحمت خود در بندگان شایسته خویش‏^!نمل حَتَّى إِذَا أَتَوْا عَلَى وَادِی النَّمْلِ قَالَتْ نَمْلَةٌ یَا أَیُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوا مَسَاكِنَكُمْ لَا یَحْطِمَنَّكُمْ سُلَیْمَانُ وَجُنُودُهُ وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ تا گاهى كه آمدند بر درّه مورچگان گفت مورچه‏اى اى گروه مورچگان درآئید به نشیمنگاه خویش نبادا پایمالتان كنند سلیمان و سپاهیانش و ایشان درنیابندS[Eنمل وَحُشِرَ لِسُلَیْمَانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ وَالطَّیْرِ فَهُمْ یُوزَعُونَ و گردآورده شد براى سلیمان سپاه‏هایش از پرى و آدمى و مرغان پس ایشانند بازداشت‏شدگان‏_9نمل وَوَرِثَ سُلَیْمَانُ دَاوُودَ وَقَالَ یَا أَیُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنَا مَنطِقَ الطَّیْرِ وَأُوتِینَا مِن كُلِّ شَیْءٍ إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِینُ و ارث بُرد سلیمان از داود و گفت اى مردم آموخته شدیم سخن مرغان را و داده شدیم از همه چیز همانا این است هر آینه فضلى آشكارi-نمل وَلَقَدْ آتَیْنَا دَاوُودَ وَسُلَیْمَانَ عِلْمًا وَقَالَا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی فَضَّلَنَا عَلَى كَثِیرٍ مِّنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِینَ و همانا ارزانى داشتیم به داود و سلیمان دانشى و گفتند سپاس خداى را كه برترى داد ما را بر بسیارى از بندگان او مؤمنان‏,~?نمل وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَیْقَنَتْهَا أَنفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِینَ و انكار كردند آنها را حالى كه یقین بدانها داشت دلهاى ایشان به ستم و سركشى پس بنگر چگونه بود فرجام تبهكاران‏ b 2 !Sp @b!Yنمل !قَالُوا نَحْنُ أُوْلُوا قُوَّةٍ وَأُولُوا بَأْسٍ شَدِیدٍ وَالْأَمْرُ إِلَیْكِ فَانظُرِی مَاذَا تَأْمُرِینَ گفتند مائیم خداوندان توانائى و دارندگان نیروئى سخت و كار با تو است پس بنگر تا چه فرمان دهى‏V#نمل قَالَتْ یَا أَیُّهَا المَلَأُ أَفْتُونِی فِی أَمْرِی مَا كُنتُ قَاطِعَةً أَمْرًا حَتَّى تَشْهَدُونِ گفت آن زن اى گروه دستورى دهیدم در كارم نبوده‏ام برنده كارى تا شما گواهى دهیدF?Gنمل أَلَّا تَعْلُوا عَلَیَّ وَأْتُونِی مُسْلِمِینَ كه برترى نجوئید بر من و بیائید مرا تسلیم‏شوندگان‏نمل إِنَّهُ مِن سُلَیْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ همانا آن از سلیمان است و همانا آن است به نام خداوند بخشنده مهربان‏{ ]نمل قَالَتْ یَا أَیُّهَا المَلَأُ إِنِّی أُلْقِیَ إِلَیَّ كِتَابٌ كَرِیمٌ گفت آن زن اى گروه همانا به سویم افكنده شد نامه‏اى گرامى‏N نمل اذْهَب بِّكِتَابِی هَذَا فَأَلْقِهْ إِلَیْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانظُرْ مَاذَا یَرْجِعُونَ ببر نامه مرا این و بیفكنش بسوى آنان پس برگرد از ایشان و بنگر چه پاسخ گویند_ cUنمل قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْكَاذِبِینَ گفت زود است بنگریم آیا راست گفتى یا بودى از دروغگویان‏J e)نمل اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ خدا كه نیست خدائى جز او پروردگار عرش بزرگ‏M i+نمل أَلَّا یَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِی یُخْرِجُ الْخَبْءَ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَیَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ چرا سجده نكنند براى خداوندى كه برون آرد نهانها را در آسمانها و زمین و مى‏داند آنچه را نهان كنید و آنچه آشكار سازید<kنمل وَجَدتُّهَا وَقَوْمَهَا یَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِن دُونِ اللَّهِ وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ فَهُمْ لَا یَهْتَدُونَ یافتمش با كسان خود سجده مى‏كردند براى خورشید نه خدا و آراسته بود براى ایشان شیطان كردار ایشان را پس بازداشته بودشان از راه پس راه نمى‏برندXcGنمل إِنِّی وَجَدتُّ امْرَأَةً تَمْلِكُهُمْ وَأُوتِیَتْ مِن كُلِّ شَیْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِیمٌ هر آینه یافتم زنى را كه پادشاه آنان بود و داده شده بود از همه چیز و بود او را تختى بزرگ‏n Mنمل فَمَكَثَ غَیْرَ بَعِیدٍ فَقَالَ أَحَطتُ بِمَا لَمْ تُحِطْ بِهِ وَجِئْتُكَ مِن سَبَإٍ بِنَبَإٍ یَقِینٍ پس درنگ كرد نه دور گفت فراگرفتم آنچه را فرانگرفتى آن را و آوردمت از سبا داستانى را یقین‏ #< #guSنمل )قَالَ نَكِّرُوا لَهَا عَرْشَهَا نَنظُرْ أَتَهْتَدِی أَمْ تَكُونُ مِنَ الَّذِینَ لَا یَهْتَدُونَ گفت ناشناس دارید برایش تختش را بنگریم آیا رهبرى مى‏شود یا مى‏باشد از آنان كه رهبرى نشوندWaGنمل (قَالَ الَّذِی عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِیكَ بِهِ قَبْلَ أَن یَرْتَدَّ إِلَیْكَ طَرْفُكَ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَذَا مِن فَضْلِ رَبِّی لِیَبْلُوَنِی أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا یَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّی غَنِیٌّ كَرِیمٌ گفت آنكه نزدش بود دانشى از كتاب من آرمت بدان پیش از آنكه بازگردد بسوى تو مُژه‏ات پس هنگامى كه نگریستش جایگزین نزد خویش گفت این از فضل پروردگارم باشد تا بیازمایدم آیا شكر مى‏كنم یا كفران ورزم و آنكه شكر كند جز این نیست كه براى خویشتن سپاسگزارد و آنكه كفران كند همانا پروردگار من است بى‏نیازى گرامى‏EYنمل 'قَالَ عِفْریتٌ مِّنَ الْجِنِّ أَنَا آتِیكَ بِهِ قَبْلَ أَن تَقُومَ مِن مَّقَامِكَ وَإِنِّی عَلَیْهِ لَقَوِیٌّ أَمِینٌ گفت دیوى از پریان من آرمت بدان پیش از آنكه از جاى خویش خیزى و منم هرآینه بر آن توانائى امین‏Ys9نمل &قَالَ یَا أَیُّهَا المَلَأُ أَیُّكُمْ یَأْتِینِی بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن یَأْتُونِی مُسْلِمِینَ گفت اى گروه كدامین از شما آوردم تخت آن زن را پیش از آنكه بر من درآیند تسلیم‏شدگان‏~wنمل %ارْجِعْ إِلَیْهِمْ فَلَنَأْتِیَنَّهُمْ بِجُنُودٍ لَّا قِبَلَ لَهُم بِهَا وَلَنُخْرِجَنَّهُم مِّنْهَا أَذِلَّةً وَهُمْ صَاغِرُونَ بازگرد بسوى ایشان كه همانا بیاریم ایشان را لشگرهائى كه تاب نباشدشان بدانان و همانا برون رانیمشان از آن خوار حالى كه ایشانند سرافكندگان‏!نمل $فَلَمَّا جَاء سُلَیْمَانَ قَالَ أَتُمِدُّونَنِ بِمَالٍ فَمَا آتَانِیَ اللَّهُ خَیْرٌ مِّمَّا آتَاكُم بَلْ أَنتُم بِهَدِیَّتِكُمْ تَفْرَحُونَ پس هنگامى كه بیامد سلیمان را گفت آیا كمك كنیدم به مال همانا آنچه داد مرا خدا بهتر است از آنچه داد شما را بلكه شما خود را به پیشكش خویشید شادمان‏9I#نمل #وَإِنِّی مُرْسِلَةٌ إِلَیْهِم بِهَدِیَّةٍ فَنَاظِرَةٌ بِمَ یَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ و همانا من فرستنده‏ام بسوى ایشان پیشكشى پس نگرانم چه پاسخ آورند فرستادگان‏@kنمل "قَالَتْ إِنَّ الْمُلُوكَ إِذَا دَخَلُوا قَرْیَةً أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً وَكَذَلِكَ یَفْعَلُونَ گفت آن زن همانا شهان هرگاه به كشورى درآیند تباهش كنند و بگردانند مهتران مردمش را كهتران و بدینسان كار كنند 0 =MP!-mنمل 1قَالُوا تَقَاسَمُوا بِاللَّهِ لَنُبَیِّتَنَّهُ وَأَهْلَهُ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِیِّهِ مَا شَهِدْنَا مَهْلِكَ أَهْلِهِ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ گفتند سوگند یاد كنید به خدا كه شبیخون آریم بر او و خاندانش و سپس گوئیم به ولىّ او كه ندیدیم (یا گواهى ندادیم) هلاك خویشاوندش را (یا خاندانش را) و هر آینه مائیم راستگویان‏. M نمل 0وَكَانَ فِی الْمَدِینَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَلَا یُصْلِحُونَ و بودند در شهر نه تیره كه تبهكارى مى‏كردند در زمین و اصلاح نمى‏كردند:Sنمل /قَالُوا اطَّیَّرْنَا بِكَ وَبِمَن مَّعَكَ قَالَ طَائِرُكُمْ عِندَ اللَّهِ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ گفتند به فال بد گرفتیم تو و آنان را كه با تو هستند گفت همانا فال بد شما نزد خدا است بلكه شمائید گروهى گرفتارشدگان (یا آزمودگان)-saنمل .قَالَ یَا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّیِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ لَوْلَا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ گفت اى قوم من چرا مى‏شتابید به بدى پیش از خوبى چرا آمرزش نمى‏جوئید از خدا شاید رحم آورده شوید!?}نمل -وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ فَإِذَا هُمْ فَرِیقَانِ یَخْتَصِمُونَ و همانا فرستادیم بسوى ثمود برادرشان صالح را كه پرستش كنید خدا را ناگهان ایشان دو گروهند ستیزه‏كنان‏d 5نمل ,قِیلَ لَهَا ادْخُلِی الصَّرْحَ فَلَمَّا رَأَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةً وَكَشَفَتْ عَن سَاقَیْهَا قَالَ إِنَّهُ صَرْحٌ مُّمَرَّدٌ مِّن قَوَارِیرَ قَالَتْ رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی وَأَسْلَمْتُ مَعَ سُلَیْمَانَ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ گفته شد بدو به كاخ اندرآى پس گاهى كه نگریستش پنداشتش آبگیرى و برهنه ساخت ساقهاى خویش را گفت همانا آن است كاخى لغزنده ساخته از بلور گفت آن زن پروردگارا همانا ستم به خود كردم و اسلام آوردم با سلیمان براى خدا پروردگار جهانیان‏1Yنمل +وَصَدَّهَا مَا كَانَت تَّعْبُدُ مِن دُونِ اللَّهِ إِنَّهَا كَانَتْ مِن قَوْمٍ كَافِرِینَ و بازداشتش آنچه بود مى‏پرستید جز خدا همانا بود او از گروهى كافران‏LU=نمل *فَلَمَّا جَاءتْ قِیلَ أَهَكَذَا عَرْشُكِ قَالَتْ كَأَنَّهُ هُوَ وَأُوتِینَا الْعِلْمَ مِن قَبْلِهَا وَكُنَّا مُسْلِمِینَ پس گاهى كه بیامد آن زن گفته شد آیا چنین است تختت گفت گوئیا این است آن و داده شدیم دانش را پیش از آن و بودیم تسلیم‏شدگان‏  e :E'_,3نمل <أَمَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ السَّمَاء مَاء فَأَنبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ مَّا كَانَ لَكُمْ أَن تُنبِتُوا شَجَرَهَا أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ یَعْدِلُونَ یا آنكه آفرید آسمانها و زمین را و فرستاد براى شما از آسمان آبى پس رویانیدیم بدان باغستانى خرّم نرسد شما را كه برویانید درختش را آیا خدائى است با خدا بلكه ایشانند قومى كجروان‏o+ Kنمل ;قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِینَ اصْطَفَى آللَّهُ خَیْرٌ أَمَّا یُشْرِكُونَ بگو سپاس خدا را و سلام بر بندگان او كه برگزیده است آیا خدا بهتر است یا آنچه شرك مى‏ورزندm*u_نمل :وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِم مَّطَرًا فَسَاء مَطَرُ الْمُنذَرِینَ و باریدیم بر آنان بارانى پس چه زشت است باران بیم‏دادگان‏))7نمل 9فَأَنجَیْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَاهَا مِنَ الْغَابِرِینَ پس رهانیدیم او و خاندانش را مگر زنش كه مقدّر گردانیدیم او را از گذشتگان‏*(Oنمل 8فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِّن قَرْیَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ یَتَطَهَّرُونَ پس نبود پاسخ قومش جز آنكه گفتند برون كنید خاندان لوط را از شهر خویش كه ایشانند مردانى پاكیزگى‏جویان‏C'{نمل 7أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاء بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ آیا شما با مردان گردائید به شهوت نه زنان بلكه شمائید گروهى نادانان‏F&5Qنمل 6وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ وَأَنتُمْ تُبْصِرُونَ و لوط را هنگامى كه گفت به قوم خود آیا مرتكب فحشا شوید (ناشایست را آورید) و شمائید بینایان‏]%Saنمل 5وَأَنجَیْنَا الَّذِینَ آمَنُوا وَكَانُوا یَتَّقُونَ و نجات دادیم آنان را كه ایمان آوردند و پرهیزكارى مى‏كردندo$kmنمل 4فَتِلْكَ بُیُوتُهُمْ خَاوِیَةً بِمَا ظَلَمُوا إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً لِّقَوْمٍ یَعْلَمُونَ پس اینك خانه‏هاى آنان فرود آمده بدانچه ستم كردند همانا در این است نشانیى براى گروهى كه مى‏دانندB#cنمل 3فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْنَاهُمْ وَقَوْمَهُمْ أَجْمَعِینَ پس بنگر چگونه شد فرجام نیرنگشان كه واژگون ساختیم ایشان را با قومشان همگى‏^"w?نمل 2وَمَكَرُوا مَكْرًا وَمَكَرْنَا مَكْرًا وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ و آوردند نیرنگى و آوردیم نیرنگى و آنان درنیافتند  W G\Y4u7نمل Dلَقَدْ وُعِدْنَا هَذَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا مِن قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ همانا وعده داده شدیم این را ما و پدران ما از پیش نیست این جز افسانه‏هاى پیشینیان‏Z3S[نمل Cوَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا أَئِذَا كُنَّا تُرَابًا وَآبَاؤُنَا أَئِنَّا لَمُخْرَجُونَ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند آیا گاهى كه شدیم خاك و پدران ما آیا مائیم هر آینه برون‏آوردگان‏V2q5نمل Bبَلِ ادَّارَكَ عِلْمُهُمْ فِی الْآخِرَةِ بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِّنْهَا بَلْ هُم مِّنْهَا عَمِونَ بلكه رسید دانش ایشان در آخرت بلكه ایشانند در شكّى از آن بلكه ایشانند از آن كوران‏ 1AOنمل Aقُل لَّا یَعْلَمُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَیْبَ إِلَّا اللَّهُ وَمَا یَشْعُرُونَ أَیَّانَ یُبْعَثُونَ بگو نداند آنكه در آسمان و زمین است نهان را بجز خدا و درنیابند كى (چه هنگام) برانگیخته شوندC0kنمل @أَمَّن یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ وَمَن یَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاء وَالْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ یا آنكه آغاز كند آفرینش را سپس برگرداندش و آنكه روزیتان دهد از آسمان و زمین آیا خدائى است با خدا بگو بیارید دستاویز خود را اگر هستید راستگویان‏Y/نمل ?أَمَّن یَهْدِیكُمْ فِی ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَن یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْرًا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ تَعَالَى اللَّهُ عَمَّا یُشْرِكُونَ یا آنكه هدایت كند شما را در تاریكیهاى دشت و دریا و آنكه بفرستد بادها را مژده‏اى پیش روى رحمتش آیا خدائى است با خدا برتر است خدا از آنچه شرك ورزند .5]نمل >أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَكْشِفُ السُّوءَ وَیَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِیلًا مَّا تَذَكَّرُونَ یا آنكه اجابت كند بیچاره را گاهى كه خواندش و بگشاید رنج را و بگرداند شما را جانشینان زمین آیا خدائى است با خدا به كمى یادآور شوید%-G}نمل =أَمَّن جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارًا وَجَعَلَ خِلَالَهَا أَنْهَارًا وَجَعَلَ لَهَا رَوَاسِیَ وَجَعَلَ بَیْنَ الْبَحْرَیْنِ حَاجِزًا أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ یا آنكه گردانید زمین را آرامشگاهى و گردانید میان آن جویهائى و گردانید براى آنها لنگرهایى و گردانید میان دو دریا فاصلى (دیوارى) آیا خدائى است با خدا بلكه بیشترشان نمى‏دانند   CgD3A5+نمل Qوَمَا أَنتَ بِهَادِی الْعُمْیِ عَن ضَلَالَتِهِمْ إِن تُسْمِعُ إِلَّا مَن یُؤْمِنُ بِآیَاتِنَا فَهُم مُّسْلِمُونَ و نیستى تو هدایت‏كننده كوران را از گمراهى خود نشنوانى جز آن را كه ایمان آرد به آیتهاى ما پس ایشانند تسلیم‏شدگان‏T@k7نمل Pإِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَى وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاء إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِینَ هرآینه نشنوانى تو مُردگان را و نشنوانى به كران بانگ را گاهى كه برگردند پشت‏كنان‏G?oنمل Oفَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّكَ عَلَى الْحَقِّ الْمُبِینِ پس توكّل كن بر خدا كه تویى بر حقّ هویدا >نمل Nإِنَّ رَبَّكَ یَقْضِی بَیْنَهُم بِحُكْمِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْعَلِیمُ همانا پروردگار تو حكومت مى‏كند میان ایشان به حكم خود و او است عزّتمند دانا4==%نمل Mوَإِنَّهُ لَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ و همانا آن هدایت و رحمتى است براى مؤمنان‏e<}Gنمل Lإِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یَقُصُّ عَلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ أَكْثَرَ الَّذِی هُمْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ همانا این قرآن مى‏سُراید بر بنى اسرائیل بیشتر آنچه را ایشانند در آن اختلاف‏كنندگان‏~;%Qنمل Kوَمَا مِنْ غَائِبَةٍ فِی السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِلَّا فِی كِتَابٍ مُّبِینٍ و نیست ناپیدائى در آسمان و زمین مگر در كتابى است هویدا$:1نمل Jوَإِنَّ رَبَّكَ لَیَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا یُعْلِنُونَ و هر آینه پروردگار تو مى‏داند آنچه را نهان كند سینه‏هاى ایشان و آنچه آشكار كنند.9Eنمل Iوَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا یَشْكُرُونَ و همانا پروردگار تو داراى فضلى است بر مردم و لیكن بیشترشان سپاس نگزارند8uنمل Hقُلْ عَسَى أَن یَكُونَ رَدِفَ لَكُم بَعْضُ الَّذِی تَسْتَعْجِلُونَ بگو امید است نزدیك باشد براى شما پاره‏اى از آنچه شتاب مى‏جوئیدa7gUنمل Gوَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گویند كى (چه هنگام است) این وعده اگر هستید راستگویان‏6oنمل Fوَلَا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَلَا تَكُن فِی ضَیْقٍ مِّمَّا یَمْكُرُونَ و اندوهگین نباش بر ایشان و نباش در تنگنائى از آنچه نیرنگ آورند5+Wنمل Eقُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِینَ بگو بگردید در زمین پس بنگرید چگونه بود فرجام گنهكاران‏ # !#J#sنمل Zوَمَن جَاء بِالسَّیِّئَةِ فَكُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و آنكه بدى آرد پس بروى افتد چهره‏هاى آنان در آتش آیا پاداش داده مى‏شوید جز آنچه را بودید مى‏كردید2IGنمل Yمَن جَاء بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِّنْهَا وَهُم مِّن فَزَعٍ یَوْمَئِذٍ آمِنُونَ آنكو نكوئى آرد پس او را است بهتر از آن و ایشانند از هراس در آن روز ایمنان‏2HIنمل Xوَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِی أَتْقَنَ كُلَّ شَیْءٍ إِنَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ و بینى كوه‏ها را پنداریشان خشك بر جاى خود حالى كه مى‏گذرند همانند گذشتن ابر ساخت خدائى كه درست كرد همه چیز را همانا او آگاه است بدانچه مى‏كنیدoG}[نمل Wوَیَوْمَ یُنفَخُ فِی الصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاء اللَّهُ وَكُلٌّ أَتَوْهُ دَاخِرِینَ و روزى كه دمیده شود در صور پس بمیرند از هراس آنان كه در آسمانها و آنان كه در زمینند مگر آنكه خواهد خدا و همه بیایندش سرافكندگان‏SF!نمل Vأَلَمْ یَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا اللَّیْلَ لِیَسْكُنُوا فِیهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ آیا نبینند كه ما نهادیم شب را تا آرامش كنند در آن و روز را روشن همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه ایمان آرندyEgنمل Uوَوَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِم بِمَا ظَلَمُوا فَهُمْ لَا یَنطِقُونَ و فرود آمد بر ایشان سخن بدانچه ستم كردند پس ایشان سخن نگویندD/yنمل Tحَتَّى إِذَا جَاؤُوا قَالَ أَكَذَّبْتُم بِآیَاتِی وَلَمْ تُحِیطُوا بِهَا عِلْمًا أَمَّاذَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ تا گاهى كه آیند گوید آیا تكذیب كردید آیتهاى مرا و فرانگرفتید آنها را به دانش یا چه بود آنچه مى‏كردیدaCgUنمل Sوَیَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِّمَّن یُكَذِّبُ بِآیَاتِنَا فَهُمْ یُوزَعُونَ و روزى كه برانگیزیم از هر امّتى گروهى را از آنان كه تكذیب كنند به آیتهاى ما پس بازداشت شوندB-uنمل Rوَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِّنَ الْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كَانُوا بِآیَاتِنَا لَا یُوقِنُونَ و گاهى كه فرود آید بر ایشان سخن برون آریم براى ایشان جنبنده‏اى را از زمین سخن گوید با ایشان كه بودند مردم به آیتهاى ما یقین نمى‏آوردند  > *V"T1قصصوَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَنُرِی فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا كَانُوا یَحْذَرُونَ و فرمانروائیشان دهیم در زمین و بنمایانیم فرعون و هامان و سپاه‏هاى ایشان را از آنان آنچه بودند مى‏ترسیدند;SYقصصوَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ و خواهیم منّت نهیم بر آنان كه ناتوان شمرده شدند در زمین و بگردانیمشان پیشوایانى و بگردانیمشان ارث‏برندگان‏"R3 قصصإِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِی الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِیَعًا یَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِّنْهُمْ یُذَبِّحُ أَبْنَاءهُمْ وَیَسْتَحْیِی نِسَاءهُمْ إِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ همانا فرعون برترى جُست در زمین و گردانید مردمش را گروهائى ناتوان مى‏گرفت دسته‏اى از آنان را سر مى‏برید فرزندان ایشان را و مى‏گذارد زنان ایشان را و همانا او بود از تباهكاران‏*QC قصصنَتْلُوا عَلَیْكَ مِن نَّبَإِ مُوسَى وَفِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ مى‏خوانیم بر تو از داستان موسى و فرعون به حقّ براى گروهى كه ایمان آرندPkقصصتِلْكَ آیَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِینِ این است آیتهاى كتاب هویداO !قصصطسم طسم‏lN_{قصصبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏)M-نمل ]وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَیُرِیكُمْ آیَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ و بگو سپاس خداى را زود است بنمایاندتان آیتهاى خویش را تا بشناسید آنها را و نیست پروردگار تو ناآگاه از آنچه مى‏كنیدmLoeنمل \وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآنَ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا یَهْتَدِی لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنذِرِینَ و آنكه بخوانم قرآن را پس آنكه رهبرى شود جز این نیست كه رهبرى شود براى خویشتن و آنكه گمراه شود بگو جز این نیست كه منم از ترسانندگان‏ Kنمل [إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذِی حَرَّمَهَا وَلَهُ كُلُّ شَیْءٍ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِینَ جز این نیست كه فرمان داده شدم كه پرستش كنم پروردگار این شهر را آنكه حرامش گردانید و براى او است همه چیز و دستور داده شدم كه باشم از اسلام‏آرندگان‏  P } ml \ قصصوَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَى آتَیْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَكَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ و هنگامى كه رسید نیروى خود را و استوار شد ارزانى داشتیمش حكم و دانش را و بدینسان پاداش دهیم به نكوكاران‏}[/Gقصص فَرَدَدْنَاهُ إِلَى أُمِّهِ كَیْ تَقَرَّ عَیْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَلِتَعْلَمَ أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ پس بازگردانیدیمش بسوى مادرش تا روشن شود چشمش بدو و اندوهگین نشود و تا بداند كه وعده خدا است حقّ و لیكن بیشترشان نمى‏دانند6ZWقصص وَحَرَّمْنَا عَلَیْهِ الْمَرَاضِعَ مِن قَبْلُ فَقَالَتْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى أَهْلِ بَیْتٍ یَكْفُلُونَهُ لَكُمْ وَهُمْ لَهُ نَاصِحُونَ و حرام ساختیم بر او شیرخوارگاه‏ها را (پستانها را) از پیش پس گفت آن زن آیا راهنمائى نكنم شما را به خاندانى كه پرستاریش كنند براى شما و ایشانند براى او نیك‏خواهان‏Y9yقصص وَقَالَتْ لِأُخْتِهِ قُصِّیهِ فَبَصُرَتْ بِهِ عَن جُنُبٍ وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ و گفت به خواهر خود جستجویش كن پس نگریستش از دور و ایشان نمىیافتندGX{قصص وَأَصْبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَى فَارِغًا إِن كَادَتْ لَتُبْدِی بِهِ لَوْلَا أَن رَّبَطْنَا عَلَى قَلْبِهَا لِتَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ و بامداد كرد دل مادر موسى تهى نزدیك بود فاش سازدش اگر نه بسته بودیم دلش را تا بشود از ایمان‏آرندگان‏hW%'قصص وَقَالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَیْنٍ لِّی وَلَكَ لَا تَقْتُلُوهُ عَسَى أَن یَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ و گفت زن فرعون روشنى چشمى است براى تو و من مكش او را باشد سودمند افتد ما را یا برگیریمش فرزندى و ایشان درنمىیافتندOVo+قصصفَالْتَقَطَهُ آلُ فِرْعَوْنَ لِیَكُونَ لَهُمْ عَدُوًّا وَحَزَنًا إِنَّ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا كَانُوا خَاطِئِینَ پس برداشتندش خاندان فرعون تا بشود براى ایشان دشمنى و اندوهى همانا فرعون و هامان و سپاهیان ایشان بودند لغزشكاران‏,UUقصصوَأَوْحَیْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى أَنْ أَرْضِعِیهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَیْهِ فَأَلْقِیهِ فِی الْیَمِّ وَلَا تَخَافِی وَلَا تَحْزَنِی إِنَّا رَادُّوهُ إِلَیْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِینَ و وحى كردیم بسوى مادر موسى كه شیرش ده تا گاهى كه بیمناك شدى بر او بیفكنش در دریا و نترس و نه اندوهگین باش كه ما برگرداننده‏ایم او را بسوى تو و گرداننده‏ایم او را از پیمبران‏ u 6 u@cY#قصصفَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفًا یَتَرَقَّبُ قَالَ رَبِّ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ پس برون رفت از آن هراسانى چشم به راه گفت پروردگارا نجاتم ده از گروه ستمگران‏bWIقصصوَجَاء رَجُلٌ مِّنْ أَقْصَى الْمَدِینَةِ یَسْعَى قَالَ یَا مُوسَى إِنَّ الْمَلَأَ یَأْتَمِرُونَ بِكَ لِیَقْتُلُوكَ فَاخْرُجْ إِنِّی لَكَ مِنَ النَّاصِحِینَ و آمد مردى از پایان شهر مى‏دوید گفت اى موسى همانا مردم در اندیشه تواند كه بكشندت پس برون شو همانا منم تو را از اندرزگویان‏%a##قصصفَلَمَّا أَنْ أَرَادَ أَن یَبْطِشَ بِالَّذِی هُوَ عَدُوٌّ لَّهُمَا قَالَ یَا مُوسَى أَتُرِیدُ أَن تَقْتُلَنِی كَمَا قَتَلْتَ نَفْسًا بِالْأَمْسِ إِن تُرِیدُ إِلَّا أَن تَكُونَ جَبَّارًا فِی الْأَرْضِ وَمَا تُرِیدُ أَن تَكُونَ مِنَ الْمُصْلِحِینَ پس گاهى كه خواست خشم آرد بدانكه او دشمن هر دو بود گفت اى موسى آیا خواهى مرا كشى چنانكه كشتى تنى را دیروز تو همانا نخواهى جز آنكه ستمگرى باشى در زمین و نخواهى كه باشى از اصلاح‏كنندگان‏`Ecقصصفَأَصْبَحَ فِی الْمَدِینَةِ خَائِفًا یَتَرَقَّبُ فَإِذَا الَّذِی اسْتَنصَرَهُ بِالْأَمْسِ یَسْتَصْرِخُهُ قَالَ لَهُ مُوسَى إِنَّكَ لَغَوِیٌّ مُّبِینٌ پس بامداد كرد در شهر هراسانى چشم به راه ناگهان آنى كه یاریش كرده بود دیروز به یاریش مى‏طلبید گفت بدو موسى توئى همانا گمراهى آشكار _3 قصصقَالَ رَبِّ بِمَا أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَنْ أَكُونَ ظَهِیرًا لِّلْمُجْرِمِینَ گفت پروردگارا بدانچه به من ارزانى داشتى هرگز نشوم پشتیبان گنهكاران‏p^]قصصقَالَ رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی فَغَفَرَ لَهُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ گفت پروردگارا همانا ستم به خود نمودم پس بیامرز مرا پس آمرزید او را كه او است آمرزنده مهربان‏R]-sقصصوَدَخَلَ الْمَدِینَةَ عَلَى حِینِ غَفْلَةٍ مِّنْ أَهْلِهَا فَوَجَدَ فِیهَا رَجُلَیْنِ یَقْتَتِلَانِ هَذَا مِن شِیعَتِهِ وَهَذَا مِنْ عَدُوِّهِ فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِی مِن شِیعَتِهِ عَلَى الَّذِی مِنْ عَدُوِّهِ فَوَكَزَهُ مُوسَى فَقَضَى عَلَیْهِ قَالَ هَذَا مِنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ عَدُوٌّ مُّضِلٌّ مُّبِینٌ و در آمد به شهر هنگام غفلتى از مردمش پس یافت در آن دو مرد كه كارزار مى‏كردند این از دوستانش بود و آن از دشمنانش پس یارى جست از او آنكه از پیروانش بود بر آنكه از دشمنانش بود پس مشتى نواخت بر او موسى كه كارش را ساخت گفت این از كار شیطان بود همانا او دشمنى است گمراه‏كننده‏اى آشكار H h 0H;j_قصصقَالَ ذَلِكَ بَیْنِی وَبَیْنَكَ أَیَّمَا الْأَجَلَیْنِ قَضَیْتُ فَلَا عُدْوَانَ عَلَیَّ وَاللَّهُ عَلَى مَا نَقُولُ وَكِیلٌ گفت این میان من و تو است كه هر یك از دو سرآمد را به پایان آوردم نباشد ستمى بر من و خدا است بر آنچه گوئیم وكیل‏%ig_قصصقَالَ إِنِّی أُرِیدُ أَنْ أُنكِحَكَ إِحْدَى ابْنَتَیَّ هَاتَیْنِ عَلَى أَن تَأْجُرَنِی ثَمَانِیَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْرًا فَمِنْ عِندِكَ وَمَا أُرِیدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَیْكَ سَتَجِدُنِی إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ گفت همانا خواهم كه همسر تو گردانم یكى از دخترانم را اینان بر آنكه مزدورم باشى هشت سال و اگر ده سال را به پایان آوردى پس از نزد تو است و نخواهم سختى بر تو آرم زود است بیابى مرا اگر خدا خواهد از شایستگان‏fhAقصصقَالَتْ إِحْدَاهُمَا یَا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِیُّ الْأَمِینُ گفت یكى از آن دو زن اى پدر مزدورش گیر كه بهترین آنان كه مزدور گیرى نیرومندى است امین‏'g= قصصفَجَاءتْهُ إِحْدَاهُمَا تَمْشِی عَلَى اسْتِحْیَاء قَالَتْ إِنَّ أَبِی یَدْعُوكَ لِیَجْزِیَكَ أَجْرَ مَا سَقَیْتَ لَنَا فَلَمَّا جَاءهُ وَقَصَّ عَلَیْهِ الْقَصَصَ قَالَ لَا تَخَفْ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ پس بیامدش یكى از آن دو زن كه مى‏آمد (كه روان بود) بر آزرمى گفت همانا پدرم تو را مى‏خواند تا بپردازدت مزد آنچه را آب دادى براى ما پس گاهى كه بر او درآمد و خواند بر او داستانها را گفت بیم مدار رها شدى از گروه ستمگران‏f+قصصفَسَقَى لَهُمَا ثُمَّ تَوَلَّى إِلَى الظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ إِنِّی لِمَا أَنزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ پس سیراب كرد براى ایشان سپس بازگشت بسوى سایه و گفت پروردگارا همانا منم بدانچه فرستى به سویم از خیر نیازمندHeKAقصصوَلَمَّا وَرَدَ مَاء مَدْیَنَ وَجَدَ عَلَیْهِ أُمَّةً مِّنَ النَّاسِ یَسْقُونَ وَوَجَدَ مِن دُونِهِمُ امْرَأتَیْنِ تَذُودَانِ قَالَ مَا خَطْبُكُمَا قَالَتَا لَا نَسْقِی حَتَّى یُصْدِرَ الرِّعَاء وَأَبُونَا شَیْخٌ كَبِیرٌ و هنگامى كه وارد شد بر آب مدین یافت بر آن گروهى را از مردم كه آب مى‏دادند و یافت نزدیك ایشان دو زن كه بازمى‏داشتند (گوسفندان را از گریختن) گفت چیست كار شما گفتند ما آب ندهیم تا بازآیند شبانان (سیراب كنند) و پدر ما پیرى هست فرتوت‏Hd_-قصصوَلَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقَاء مَدْیَنَ قَالَ عَسَى رَبِّی أَن یَهْدِیَنِی سَوَاء السَّبِیلِ و هنگامى كه روى آورد بسوى مدین گفت امید است پروردگار من رهبریم كند به راه راست‏  6qC%قصص#قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِیكَ وَنَجْعَلُ لَكُمَا سُلْطَانًا فَلَا یَصِلُونَ إِلَیْكُمَا بِآیَاتِنَا أَنتُمَا وَمَنِ اتَّبَعَكُمَا الْغَالِبُونَ گفت زود است استوار سازم بازوى تو را به برادرت و بدهم به شما فرمانروائى تا نرسند به شما به آیتهاى ما شما و هر كه پیروى كند شما را هستید چیره‏آیندگان‏4pQقصص"وَأَخِی هَارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّی لِسَانًا فَأَرْسِلْهُ مَعِیَ رِدْءًا یُصَدِّقُنِی إِنِّی أَخَافُ أَن یُكَذِّبُونِ و برادرم هارون او روانتر است از من در زبان پس بفرستش با من كمكى كه تصدیقم كند زیرا مى‏ترسم كه مرا تكذیب كنندtoMقصص!قَالَ رَبِّ إِنِّی قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْسًا فَأَخَافُ أَن یَقْتُلُونِ گفت پروردگارا كشتم از ایشان تنى را و ترسم كه بكشندم‏jn1قصص اسْلُكْ یَدَكَ فِی جَیْبِكَ تَخْرُجْ بَیْضَاء مِنْ غَیْرِ سُوءٍ وَاضْمُمْ إِلَیْكَ جَنَاحَكَ مِنَ الرَّهْبِ فَذَانِكَ بُرْهَانَانِ مِن رَّبِّكَ إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ فرو بر دستت را در گریبان خویش تا برون آید تابنده بى‏آزارى و بازگردان بسوى خود بال خود را از بیم پس اینها دو حجّتند از پروردگار تو بسوى فرعون و كسانش كه بودند ایشان همانا گروهى نافرمانان‏Cm]%قصصوَأَنْ أَلْقِ عَصَاكَ فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَانٌّ وَلَّى مُدْبِرًا وَلَمْ یُعَقِّبْ یَا مُوسَى أَقْبِلْ وَلَا تَخَفْ إِنَّكَ مِنَ الْآمِنِینَ و آنكه بیفكن چوبدست خود را تا گاهى كه نگریستش مى‏جنبد مانند مارى سبك‏خیز برگشت روى گردان و به پشت ننگریست اى موسى بیا و نترس كه توئى از ایمن شدگان‏lq5قصصفَلَمَّا أَتَاهَا نُودِی مِن شَاطِئِ الْوَادِی الْأَیْمَنِ فِی الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَن یَا مُوسَى إِنِّی أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ پس گاهى كه آمد آن را خوانده شد از كنار راست درّه در سرزمین فرخنده از درخت كه‏اى موسى همانا منم خدا پروردگار جهانیان‏kMWقصصفَلَمَّا قَضَى مُوسَىالْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِن جَانِبِ الطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّی آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّی آتِیكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ پس گاهى كه پایان آورد موسى سرآمد را و روان گشت با خاندان خویش دریافت از كنار طور آتشى را گفت به خاندان خویش درنگ كنید كه من آتشى احساس كردم باشد بیارمتان از آن آگهیى یا گیرانه اخگرى شاید شما گرم شوید x '<xyIiقصص+وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ مِن بَعْدِ مَا أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ الْأُولَى بَصَائِرَ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَّعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ و هرآینه دادیم به موسى كتاب را پس از آنكه نابود ساختیم قرنهاى پیشین را بینشهائى براى مردم و راهنمائى و رحمتى شاید ایشان یادآور شوند_x}=قصص*وَأَتْبَعْنَاهُمْ فِی هَذِهِ الدُّنْیَا لَعْنَةً وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ هُم مِّنَ الْمَقْبُوحِینَ و از پى آوردیمشان در این دنیا لعنتى و روز رستاخیز ایشانند از ناشایستگان (زشت‏شدگان)>w[قصص)وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ لَا یُنصَرُونَ و گردانیدیمشان پیشوایانى كه مى‏خوانند بسوى آتش و روز قیامت یارى نمى‏شوند\v 'قصص(فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِی الْیَمِّ فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِینَ پس گرفتیم او و سپاهش را و افكندیمشان به دریا پس بنگر چگونه بود فرجام ستمگران‏u)aقصص'وَاسْتَكْبَرَ هُوَ وَجُنُودُهُ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ إِلَیْنَا لَا یُرْجَعُونَ و سركشى كرد او و لشكرهاى او در زمین به ناروا و پنداشتند كه ایشان بسوى ما بازگردانیده نمى‏شوندbt_aقصص&وَقَالَ فِرْعَوْنُ یَا أَیُّهَا الْمَلَأُ مَا عَلِمْتُ لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَیْرِی فَأَوْقِدْ لِی یَا هَامَانُ عَلَى الطِّینِ فَاجْعَل لِّی صَرْحًا لَّعَلِّی أَطَّلِعُ إِلَى إِلَهِ مُوسَى وَإِنِّی لَأَظُنُّهُ مِنَ الْكَاذِبِینَ و گفت فرعون اى قوم ندانم براى شما خدائى جز خویش پس بیفروز برایم اى هامان بر گل پس بساز برایم كوشكى شاید اطّلاع یابم بر خداى موسى و همانا مى‏پندارمش من از دروغگویان‏wsUقصص%وَقَالَ مُوسَى رَبِّی أَعْلَمُ بِمَن جَاء بِالْهُدَى مِنْ عِندِهِ وَمَن تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ إِنَّهُ لَا یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ و گفت موسى پروردگار من داناتر است بدانكه هدایت آورده است از نزدش و آنكه براى او است پایان آن سراى همانا رستگار نشوند ستمگران‏tr'=قصص$فَلَمَّا جَاءهُم مُّوسَى بِآیَاتِنَا بَیِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّفْتَرًى وَمَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِی آبَائِنَا الْأَوَّلِینَ پس هنگامى كه بیامدشان موسى به آیتهاى ما تابناك گفتند نیست این جز جادوئى دروغ بسته و نشنیدیم بدان در پدران ما پیشینیان‏ C ? XaC#kWقصص2فَإِن لَّمْ یَسْتَجِیبُوا لَكَ فَاعْلَمْ أَنَّمَا یَتَّبِعُونَ أَهْوَاءهُمْ وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ بِغَیْرِ هُدًى مِّنَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ پس اگر نپذیرفتند از تو بدان كه همانا پیروى كنند هوسهاى خویش را و كیست گمراه‏تر از آنكه پیروى كند هوس خود را بى رهبریى از خدا همانا خدا هدایت نكند گروه ستمكاران راs Wقصص1قُلْ فَأْتُوا بِكِتَابٍ مِّنْ عِندِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَى مِنْهُمَا أَتَّبِعْهُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ بگو پس بیارید كتابى از نزد خدا راهنماینده‏تر از این دو تا پیرویش كنم اگر هستید راستگویان‏s~Iقصص0فَلَمَّا جَاءهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا لَوْلَا أُوتِیَ مِثْلَ مَا أُوتِیَ مُوسَى أَوَلَمْ یَكْفُرُوا بِمَا أُوتِیَ مُوسَى مِن قَبْلُ قَالُوا سِحْرَانِ تَظَاهَرَا وَقَالُوا إِنَّا بِكُلٍّ كَافِرُونَ و هنگامى كه بیامدشان حقّ از نزد ما گفتند چرا داده نشد مانند آنچه داده شد موسى آیا كفر نورزیدند بدانچه داده شد موسى از پیش گفتند دو جادویند پشتیبان همدیگر و گفتند هرآینه مائیم به هر كدام كافران‏}!}قصص/وَلَوْلَا أَن تُصِیبَهُم مُّصِیبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ فَیَقُولُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَیْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آیَاتِكَ وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ و اگر نبود آنكه گاهى كه برسدشان پیش آمدى بدانچه پیش فرستاده است دستهاى ایشان گویند پروردگارا چرا نفرستادى بسوى ما فرستاده‏اى تا پیروى كنیم آیتهاى تو را و باشیم از مؤمنان‏N|}قصص.وَمَا كُنتَ بِجَانِبِ الطُّورِ إِذْ نَادَیْنَا وَلَكِن رَّحْمَةً مِّن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِیرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ و نبودى تو در كنار طور هنگامى كه فراخواندیم و لیكن رحمتى از پروردگارت تا بترسانى گروهى را كه نیامدستشان بیم‏دهنده‏اى پیش از تو شاید یادآور شوندP{y#قصص-وَلَكِنَّا أَنشَأْنَا قُرُونًا فَتَطَاوَلَ عَلَیْهِمُ الْعُمُرُ وَمَا كُنتَ ثَاوِیًا فِی أَهْلِ مَدْیَنَ تَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِنَا وَلَكِنَّا كُنَّا مُرْسِلِینَ لیكن ما پدید آوردیم قرنهائى پس دراز شد بر ایشان عمر (روزگار) و نبودى تو جایگزین در مردم مدین بخوانى بر ایشان آیتهاى ما را و لیكن بودیم ما فرستندگان‏iz;قصص,وَمَا كُنتَ بِجَانِبِ الْغَرْبِیِّ إِذْ قَضَیْنَا إِلَى مُوسَى الْأَمْرَ وَمَا كُنتَ مِنَ الشَّاهِدِینَ و نبودى تو در كنار باخترى هنگامى كه گذراندیم بسوى موسى كار را و نبودى تو از گواهان‏ t 2 F*t3Kقصص:وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَرْیَةٍ بَطِرَتْ مَعِیشَتَهَا فَتِلْكَ مَسَاكِنُهُمْ لَمْ تُسْكَن مِّن بَعْدِهِمْ إِلَّا قَلِیلًا وَكُنَّا نَحْنُ الْوَارِثِینَ و بسا نابود كردیم شهرى را كه كامرانى گرفته بود زندگى خویش را پس اینك نشیمنهاى آنان كه نشیمن نشدند پس از ایشان مگر اندكى و بودیم ما ارث‏برندگان‏_#قصص9وَقَالُوا إِن نَّتَّبِعِ الْهُدَى مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنَا أَوَلَمْ نُمَكِّن لَّهُمْ حَرَمًا آمِنًا یُجْبَى إِلَیْهِ ثَمَرَاتُ كُلِّ شَیْءٍ رِزْقًا مِن لَّدُنَّا وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ و گفتند اگر پیروى كنیم هدایت را با تو ربوده شویم از سرزمین خویش آیا فرمانروائیشان ندادیم در حرم امنى كه آورده شود به سویش میوه‏هاى همه چیز روزیى از نزد ما لیكن بیشترشان نمى‏دانندقصص8إِنَّكَ لَا تَهْدِی مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَن یَشَاء وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ همانا تو رهبرى نكنى آن را كه دوست دارى و لیكن خدا رهبرى كند هر كه را كه خواهد و او است داناتر به راهیافتگان‏/}قصص7وَإِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَقَالُوا لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ سَلَامٌ عَلَیْكُمْ لَا نَبْتَغِی الْجَاهِلِینَ و هر گاه مى‏شنیدند بیهده (یاوه) را روى مى‏گردانیدند از آن و گفتند ما را است كردار ما و شما را است كردار شما سلام بر شما نخواهیم نادانان راh;قصص6أُوْلَئِكَ یُؤْتَوْنَ أَجْرَهُم مَّرَّتَیْنِ بِمَا صَبَرُوا وَیَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ آنان داده شوند مزد خویش را دوبار بدانچه شكیبائى گزیدند و دور مى‏كردند به خوبى بدى را و از آنچه روزیشان دادیم مى‏دادندJGIقصص5وَإِذَا یُتْلَى عَلَیْهِمْ قَالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّنَا إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلِهِ مُسْلِمِینَ و هر گاه خوانده شود بر ایشان گویند ایمان آوردیم بدان همانا آن است حقّ از پروردگار ما همانا بودیم پیش از آن اسلام‏آرندگان‏ wقصص4الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ مِن قَبْلِهِ هُم بِهِ یُؤْمِنُونَ آنان كه دادیمشان كتاب را پیش از آن ایشانند بدان ایمان‏آرندگان‏tcقصص3وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ و همانا پیوسته داشتیم براى ایشان گفتار را شاید یادآور شوند U %GK?قصصCفَأَمَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَعَسَى أَن یَكُونَ مِنَ الْمُفْلِحِینَ امّا آنكه توبه كند و ایمان آرد و كردار شایسته كند پس امید است آنكه باشد از رستگاران‏wWقصصBفَعَمِیَتْ عَلَیْهِمُ الْأَنبَاء یَوْمَئِذٍ فَهُمْ لَا یَتَسَاءلُونَ پس كور شود بر ایشان آگهیها در آن روز پس از همدیگر نپرسندvcقصصAوَیَوْمَ یُنَادِیهِمْ فَیَقُولُ مَاذَا أَجَبْتُمُ الْمُرْسَلِینَ و روزى كه خواندشان پس گوید چه چیز پاسخ گفتید به فرستادگان‏Ekقصص@وَقِیلَ ادْعُوا شُرَكَاءكُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ یَسْتَجِیبُوا لَهُمْ وَرَأَوُا الْعَذَابَ لَوْ أَنَّهُمْ كَانُوا یَهْتَدُونَ و گفته شد بخوانید شریكان خود را پس خواندند ایشان را پس پاسخ نگفتندشان و دیدند عذاب را اگر بودند هدایت مى‏شدندn Cقصص?قَالَ الَّذِینَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَؤُلَاء الَّذِینَ أَغْوَیْنَا أَغْوَیْنَاهُمْ كَمَا غَوَیْنَا تَبَرَّأْنَا إِلَیْكَ مَا كَانُوا إِیَّانَا یَعْبُدُونَ گفتند آنان كه فرود آمده بود بر ایشان سخن پروردگار اینانند كه گمراه كردیم گمراهشان كردیم بدانسان كه گمراه شدیم بیزارى جستیم به سویت نبودند ما را پرستندگان‏) A قصص>وَیَوْمَ یُنَادِیهِمْ فَیَقُولُ أَیْنَ شُرَكَائِیَ الَّذِینَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ و روزى كه خواندشان پس گوید كجایند شریكان من آنان كه بودید مى‏پنداشتید9 Oقصص=أَفَمَن وَعَدْنَاهُ وَعْدًا حَسَنًا فَهُوَ لَاقِیهِ كَمَن مَّتَّعْنَاهُ مَتَاعَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ثُمَّ هُوَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مِنَ الْمُحْضَرِینَ آیا آن را كه وعده‏اى دادیم وعده نیكى پس او است بدان رسنده مانند آن است كه كامیابیش دادیم كامیابى زندگانى دنیا سپس او است روز قیامت از احضارشدگان‏T w-قصص<وَمَا أُوتِیتُم مِّن شَیْءٍ فَمَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَزِینَتُهَا وَمَا عِندَ اللَّهِ خَیْرٌ وَأَبْقَى أَفَلَا تَعْقِلُونَ و آنچه داده شدید از چیزى پس بهره زندگانى دنیا و زیور آن است و آنچه نزد خدا است بهتر و پایدارتر است آیا بخرد نمىیابیدe Eقصص;وَمَا كَانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَى حَتَّى یَبْعَثَ فِی أُمِّهَا رَسُولًا یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِنَا وَمَا كُنَّا مُهْلِكِی الْقُرَى إِلَّا وَأَهْلُهَا ظَالِمُونَ و نیست پروردگار تو نابودكننده شهرها تا برانگیزد در مادر آنها پیمبرى كه خواند بر ایشان آیتهاى ما را و نیستیم ما نابودكننده شهرها مگر و مردم آنهایند ستمگران‏ 4U N zwJ43mقصصKوَنَزَعْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِیدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا یَفْتَرُونَ و گرفتیم از هر ملّتى گواهى و گفتیم بیارید دستاویز خویش را پس دانستند آنكه حقّ از آن خدا است و گم شد از ایشان آنچه بودند دروغ مى‏بستند)A قصصJوَیَوْمَ یُنَادِیهِمْ فَیَقُولُ أَیْنَ شُرَكَائِیَ الَّذِینَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ و روزى كه بخواندشان پس گوید كجا است شریكانم آنان كه بودید مى‏پنداشتید$sQقصصIوَمِن رَّحْمَتِهِ جَعَلَ لَكُمُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْكُنُوا فِیهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و از رحمتش نهاد براى شما شب و روز را تا بیارامید در آن و تا جوئید از فضلش و شاید سپاسگزاریدW3wقصصHقُلْ أَرَأَیْتُمْ إِن جَعَلَ اللَّهُ عَلَیْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ مَنْ إِلَهٌ غَیْرُ اللَّهِ یَأْتِیكُم بِلَیْلٍ تَسْكُنُونَ فِیهِ أَفَلَا تُبْصِرُونَ بگو آیا دیده‏اید اگر گرداند خدا بر شما روز را همیشگى تا روز قیامت كدام خدا است جز خدا كه آوردتان شبى كه آرامش گیرید در آن آیا نمى‏بینیدkMقصصGقُلْ أَرَأَیْتُمْ إِن جَعَلَ اللَّهُ عَلَیْكُمُ اللَّیْلَ سَرْمَدًا إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ مَنْ إِلَهٌ غَیْرُ اللَّهِ یَأْتِیكُم بِضِیَاء أَفَلَا تَسْمَعُونَ بگو آیا دیده‏اید اگر بگرداند خدا بر شما شب را پیوسته تا روز رستاخیز كدام خدا است جز خدا كه بیارد شما را پرتوى آیا نمى‏شنوید.O قصصFوَهُوَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فِی الْأُولَى وَالْآخِرَةِ وَلَهُ الْحُكْمُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ و او است خدا نیست خدائى جز او براى او است سپاس در آغاز و انجام و براى او است حكم و به سویش بازگردانیده شویدsقصصEوَرَبُّكَ یَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا یُعْلِنُونَ و پروردگار تو داند آنچه نهان مى‏دارد سینه‏هاى ایشان و آنچه پدیدار كند'M}قصصDوَرَبُّكَ یَخْلُقُ مَا یَشَاء وَیَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِكُونَ و پروردگارت مى‏آفریند هر آنچه خواهد و برگزیند نیستشان اختیارى منزّه و برتر است خدا از آنچه شرك ورزند 9  ,G97swقصصQفَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ الْأَرْضَ فَمَا كَانَ لَهُ مِن فِئَةٍ یَنصُرُونَهُ مِن دُونِ اللَّهِ وَمَا كَانَ مِنَ المُنتَصِرِینَ پس فروبردیم او و خانه او را در زمین و نبود برایش دسته‏اى كه یاریش كنند جز خدا و نبود از یارى‏شدگان‏ !sقصصPوَقَالَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَیْلَكُمْ ثَوَابُ اللَّهِ خَیْرٌ لِّمَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا وَلَا یُلَقَّاهَا إِلَّا الصَّابِرُونَ و گفتند آنان كه داده شدند دانش را واى بر شما پاداش خدا بهتر است براى آنكه ایمان آرد و كردار شایسته كند و داده نشوند آن را مگر شكیبایان‏?_قصصOفَخَرَجَ عَلَى قَوْمِهِ فِی زِینَتِهِ قَالَ الَّذِینَ یُرِیدُونَ الْحَیَاةَ الدُّنیَا یَا لَیْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِیَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِیمٍ پس برون شد بر قومش در زیور خویش گفتند آنان كه خواهند زندگانى دنیا را كاش ما را مى‏بود مانند آنچه داده شده است قارون همانا او است داراى بهره گران‏a=قصصNقَالَ إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلَى عِلْمٍ عِندِی أَوَلَمْ یَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِن قَبْلِهِ مِنَ القُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَأَكْثَرُ جَمْعًا وَلَا یُسْأَلُ عَن ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ گفت جز این نیست كه داده شدش بر دانشى نزد من آیا نمى‏داند كه خدا نابود كرد پیش از او از قرنها آنكه سخت‏تر از او بود در نیرو و بیشتر در گروه و پرسش نشوند از گناهانشان گنهكاران‏R%{قصصMوَابْتَغِ فِیمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَلَا تَنسَ نَصِیبَكَ مِنَ الدُّنْیَا وَأَحْسِن كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیْكَ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِی الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ و بجوى در آنچه خدا به تو داده است خانه آخرت را و فراموش مكن بهره خویش را از دنیا و نكوئى كن چنانكه نكوئى كرد به تو خدا و نجوى تباهى را در زمین همانا خدا دوست ندارد تبهكاران راzc قصصLإِنَّ قَارُونَ كَانَ مِن قَوْمِ مُوسَى فَبَغَى عَلَیْهِمْ وَآتَیْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِی الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْفَرِحِینَ همانا قارون بود از قوم موسى پس سركشى كرد بر ایشان و دادیمش از گنجها آنچه كلیدهایش گران مى‏آید بر گروه نیرومند هنگامى كه گفتند بدو قومش شادمانى نكن كه خدا دوست ندارد شادمانان را G#(% !عنكبوتالم الم‏r'%_{عنكبوتبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏S&قصصXوَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ كُلُّ شَیْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ لَهُ الْحُكْمُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ و نخوان با خدا خداى دیگرى نیست خدائى جز او هر چیزى نابود است جز رویش او را است حكم و به سویش بازگردانیده شوید@%q قصصWوَلَا یَصُدُّنَّكَ عَنْ آیَاتِ اللَّهِ بَعْدَ إِذْ أُنزِلَتْ إِلَیْكَ وَادْعُ إِلَى رَبِّكَ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِینَ و بازندارندت از آیتهاى خدا پس از آنكه فرستاده شد به سویت و بخوان بسوى پروردگار خویش و نباش از شرك‏ورزان‏A$_قصصVوَمَا كُنتَ تَرْجُو أَن یُلْقَى إِلَیْكَ الْكِتَابُ إِلَّا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِیرًا لِّلْكَافِرِینَ و نبودى تو امیدوار بدانكه افكنده شود به سویت كتاب مگر رحمتى از پروردگارت پس نباش البتّه پشتیبانى براى كافران‏&#1قصصUإِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَى مَعَادٍ قُل رَّبِّی أَعْلَمُ مَن جَاء بِالْهُدَى وَمَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ همانا آنكه بایسته داشت بر تو قرآن را بازگرداننده است تو را بسوى بازگشتگاه بگو پروردگارم داناتر است كه هدایت را آورده و كیست آنكه او است در گمراهى آشكار~"A7قصصTمَن جَاء بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِّنْهَا وَمَن جَاء بِالسَّیِّئَةِ فَلَا یُجْزَى الَّذِینَ عَمِلُوا السَّیِّئَاتِ إِلَّا مَا كَانُوا یَعْمَلُونَ آنكه خوبى را آرد وى را است بهتر از آن و آنكه بدى را آرد پس كیفر نشوند آنان كه كردار زشت كنند مگر آنچه را بودند مى‏كردندB!{قصصSتِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یُرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ اینك خانه آخرت نهیمش براى آنان كه نجویند برتریى در زمین و نه تبهكاریى و فرجام است از آنِ پرهیزكاران‏c  9قصصRوَأَصْبَحَ الَّذِینَ تَمَنَّوْا مَكَانَهُ بِالْأَمْسِ یَقُولُونَ وَیْكَأَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِرُ لَوْلَا أَن مَّنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا لَخَسَفَ بِنَا وَیْكَأَنَّهُ لَا یُفْلِحُ الْكَافِرُونَ و بامداد كردند آنان كه آرزو مى‏كردند جاى او را دیروز مى‏گفتند واى گوئیا خدا مى‏گشاید روزى را براى هر كه خواهد از بندگانش و تنگ مى‏گرداند اگر نه منّت مى‏نهاد خدا بر ما هرآینه فرومى‏برد ما را واى گوئیا رستگار نشوند كافران‏   % ?"G 90%Cعنكبوت وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِی الصَّالِحِینَ و آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند هر آینه درآریمشان در شایستگان‏W/%OOعنكبوتوَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ حُسْنًا وَإِن جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِی مَا لَیْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا إِلَیَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و اندرز دادیم انسان را به پدر و مادرش نكوئى‏كردن و اگر كوشیدند با تو كه شرك‏ورزى با من آنچه را نیستت بدان دانشى پس فرمانبرداریشان نكن بسوى من است بازگشت شما تا آگهیتان دهم بدانچه بودید مى‏كردید.%)yعنكبوتوَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذِی كَانُوا یَعْمَلُونَ و آنان كه ایمان آوردند و كارهاى شایسته كردند همانا بستریم از ایشان بدیهاى ایشان را و هر آینه پاداششان دهیم بهتر آن را كه بودند مى‏كردندY-%]Eعنكبوتوَمَن جَاهَدَ فَإِنَّمَا یُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ و آنكه مى‏كوشد جز این نیست كه مى‏كوشد براى خویشتن همانا خدا بى‏نیاز است از جهانیان‏E,%aعنكبوتمَن كَانَ یَرْجُو لِقَاء اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ آنكو امید دارد ملاقات خدا را همانا سرآمد خدا است آینده و او است شنواى دانا<+%Qعنكبوتأَمْ حَسِبَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ أَن یَسْبِقُونَا سَاء مَا یَحْكُمُونَ یا گمان دارند آنان كه كنند بدیها كه بر ما سبقت گیرند زشت است آنچه حكم كنند-*%Gعنكبوتوَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِینَ و همانا آزمودیم آنان را كه پیش از ایشان بودند تا بداند خدا آنان را كه راست گفتند و تا بداند دروغگویان را&)%1 عنكبوتأَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَكُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ آیا پنداشتند مردم كه رها شوند آنكه گویند ایمان آوردیم و آزموده نگردند  z A7%?cعنكبوتوَإِبْرَاهِیمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ و ابراهیم هنگامى كه گفت به قوم خود پرستش كنید خدا را و بترسیدش این بهتر است براى شما اگر بدانید6%5mعنكبوتفَأَنجَیْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِینَةِ وَجَعَلْنَاهَا آیَةً لِّلْعَالَمِینَ پس رهانیدیمش و یاران كشتى را و گردانیدیمش آیتى براى جهانیان‏w5%!=عنكبوتوَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِینَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ و همانا فرستادیم نوح را بسوى قومش پس ماند در ایشان هزار سال مگر پنجاه سال پس گرفت ایشان را طوفان حالى كه بودند ستمگران‏Y4%o3عنكبوت وَلَیَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَأَثْقَالًا مَّعَ أَثْقَالِهِمْ وَلَیُسْأَلُنَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَمَّا كَانُوا یَفْتَرُونَ و هر آینه به دوش كشند بارهاى خود را و بارهایى با بارهاى خود و هر آینه پرسش شوند روز قیامت از آنچه بودند دروغ مى‏بستند3% عنكبوت وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِیلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَایَاكُمْ وَمَا هُم بِحَامِلِینَ مِنْ خَطَایَاهُم مِّن شَیْءٍ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند بدانان كه ایمان آوردند پیروى كنید راه ما را و باید به دوش كشیم گناهان شما را و نیستند حمل‏كنندگان گناهان ایشان به چیزى همانا ایشانند دروغگویان‏52%)1عنكبوت وَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِینَ و تا بداند خدا آنان را كه ایمان آوردند و تا بداند آنان را كه نفاق (دوروئى) ورزیدند1%3Aعنكبوت وَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِیَ فِی اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِن جَاء نَصْرٌ مِّن رَّبِّكَ لَیَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ أَوَلَیْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِی صُدُورِ الْعَالَمِینَ و از مردمند آنان كه گویند ایمان آوردیم به خدا پس گاهى كه آزرده شود در راه خدا بگرداند آزار مردم را چون عذاب خدا و اگر بیاید یاریى از پروردگارت هر=آینه گویند ما با شما بودیم آیا نیست خدا را داناتر بدانچه هست در سینه‏هاى جهانیان‏ <  Y<?%UMعنكبوتفَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنجَاهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ پس نبود پاسخ قومش جز آنكه گفتند بكشیدش یا بسوزانیدش پس رها ساختش خدا از آتش همانا در این است آیتهائى براى قومى كه ایمان آرند*>%Wmعنكبوتوَالَّذِینَ كَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُوْلَئِكَ یَئِسُوا مِن رَّحْمَتِی وَأُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ و آنان كه كفر ورزیدند به آیتهاى خدا و ملاقات او آنان نومیدند از رحمتم و آنان را است عذابى دردناك‏=%C/عنكبوتوَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّمَاء وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ و نیستید شما عاجزكنندگان در زمین و نه در آسمان و نیستتان جز خدا دوست و نه یاورى‏<% عنكبوتیُعَذِّبُُ مَن یَشَاء وَیَرْحَمُ مَن یَشَاء وَإِلَیْهِ تُقْلَبُونَ عذاب كند هر كه را خواهد و بیامرزد هر كه را خواهد و بسوى او بازگردانیده شوید~;%75عنكبوتقُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ بگو بگردید در زمین پس بنگرید چگونه آغاز آفرینش كرد سپس خدا پدید آورد پیدایش بازپسین را همانا خدا بر همه چیز است تواناj:% 9عنكبوتأَوَلَمْ یَرَوْا كَیْفَ یُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ آیا نبینند چگونه پدید آرد خدا آفرینش را و سپس بازگرداندش همانا آن است بر خدا آسان‏~9%#Iعنكبوتوَإِن تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِّن قَبْلِكُمْ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ و اگر تكذیب كنید همانا تكذیب كردند ملّتهائى پیش از شما و نیست بر پیمبر مگر رساندن آشكار`8%)عنكبوتإِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا إِنَّ الَّذِینَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَا یَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِندَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ جز این نیست كه مى‏پرستید جز خدا بتانى را و مى‏آفرید دروغى را (مى‏پردازید) همانا آنان كه مى‏پرستید جز خدا دارا نیستند براى شما روزیى پس بجوئید نزد خدا روزى را و او را پرستش كنید و شكرش گزارید بسوى او بازگردانیده مى‏شوید  U CzF%Mعنكبوتوَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِیمَ بِالْبُشْرَى قَالُوا إِنَّا مُهْلِكُو أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْیَةِ إِنَّ أَهْلَهَا كَانُوا ظَالِمِینَ و هنگامى كه آمدند فرستادگان ما ابراهیم را به مژده گفتند هر آینه نابودكننده‏ایم مردم این شهر را همانا مردمش بودند ستمگران‏CE%U!عنكبوتقَالَ رَبِّ انصُرْنِی عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِینَ گفت پروردگارا یاریم كن بر گروه بدكاران‏ D%)عنكبوتأَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِیلَ وَتَأْتُونَ فِی نَادِیكُمُ الْمُنكَرَ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ آیا شما درآئید بر مردان و ببرید راه را و بیارید در انجمن خویش ناپسند را پس نبود پاسخ قومش جز آنكه گفتند بیاور ما را به عذاب خدا اگر هستى از راستگویان‏BC%I+عنكبوتوَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَالَمِینَ و لوط گاهى كه گفت به قوم خود آیا مى‏آئید (یا آرید) فاحشه (ناشایست) را كه پیشى نگرفته است شما را بدان كسى از جهانیان‏HB%)Wعنكبوتوَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ وَجَعَلْنَا فِی ذُرِّیَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ وَآتَیْنَاهُ أَجْرَهُ فِی الدُّنْیَا وَإِنَّهُ فِی الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ و بخشیدیم بدو اسحق و یعقوب را و نهادیم در نژادش پیمبرى و كتاب را و دادیم بدو مزدش را در دنیا و همانا او است در آخرت از شایستگان‏sA%eqعنكبوتفَآمَنَ لَهُ لُوطٌ وَقَالَ إِنِّی مُهَاجِرٌ إِلَى رَبِّی إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ پس ایمان آورد برایش لوط و گفت همانا منم هجرت‏كننده بسوى پروردگار خویش همانا او است عزّتمند حكیم‏0@%1عنكبوتوَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَّوَدَّةَ بَیْنِكُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ثُمَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یَكْفُرُ بَعْضُكُم بِبَعْضٍ وَیَلْعَنُ بَعْضُكُم بَعْضًا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّاصِرِینَ و گفت جز این نیست كه برگرفتید جز خدا بتهایى به دوستى میان خویش در زندگانى دنیا پس روز قیامت كفر ورزد برخى از شما به برخى و لعن كند برخى از شما برخى را و جاى شما آتش است و نیست شما را یارانى‏ z ; NzPN%عنكبوت'وَقَارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَلَقَدْ جَاءهُم مُّوسَى بِالْبَیِّنَاتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِی الْأَرْضِ وَمَا كَانُوا سَابِقِینَ و قارون و فرعون و هامان و همانا بیامدشان موسى با نشانیها پس سركشى ورزیدند در زمین و نبودند پیشى‏گیرندگان‏DM%m عنكبوت&وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَد تَّبَیَّنَ لَكُم مِّن مَّسَاكِنِهِمْ وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ وَكَانُوا مُسْتَبْصِرِینَ و عاد و ثمود و بدرست پدیدار شد براى شما از نشیمنیهاى آنان و بیاراست براى ایشان شیطان كردارشان را پس بازداشتشان از راه حالى كه بودند بینایان‏,L%7عنكبوت%فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِی دَارِهِمْ جَاثِمِینَ پس تكذیبش كردند پس بگرفتشان لرزشى كه بامداد كردند در خانه خویش مردگان‏zK%/5عنكبوت$وَإِلَى مَدْیَنَ أَخَاهُمْ شُعَیْبًا فَقَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَارْجُوا الْیَوْمَ الْآخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ و بسوى مَدین برادرشان شعیب را پس گفت اى قوم پرستش كنید خدا را و امید دارید روز بازپسین را و نكوشید در زمین تباهكاران‏J%uعنكبوت#وَلَقَد تَّرَكْنَا مِنْهَا آیَةً بَیِّنَةً لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ و همانا بازگذاردیم از آن نشانى آشكار براى گروهى كه بخرد مىیابندkI%Aعنكبوت"إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَى أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْیَةِ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاء بِمَا كَانُوا یَفْسُقُونَ همانا مائیم فرستنده بر مردم این شهر چركى را از آسمان بدانچه بودند نافرمانى مى‏كردند@H%?1عنكبوت!وَلَمَّا أَن جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِیءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ و هنگامى كه آمدند فرستادگان ما لوط را به رنج شد از ایشان و تنگ شد بدیشان تاب و توان او گفتند نترس و اندوهگین مباش كه مائیم نجات‏دهندگان تو و خاندانت مگر آن تو كه او است هر آینه از گذشتگان‏}G%Yعنكبوت قَالَ إِنَّ فِیهَا لُوطًا قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِیهَا لَنُنَجِّیَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ گفت همانا در آن است لوط گفتند ما داناتریم بدانكه در آن است هر آینه نجاتش دهیم او و خاندانش را مگر زنش را كه بوده است از گذشتگان‏  X b6U%kqعنكبوت.وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَقُولُوا آمَنَّا بِالَّذِی أُنزِلَ إِلَیْنَا وَأُنزِلَ إِلَیْكُمْ وَإِلَهُنَا وَإِلَهُكُمْ وَاحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ و نستیزید با اهل كتاب مگر بدانچه آن است بهتر مگر آنان كه ستم كردند از ایشان و بگوئید ایمان آوردیم بدانچه فرستاده شد بسوى ما و فرستاده شد بسوى شما و خداى ما و خداى شما یكى است و مائیم براى او اسلام‏آرندگان‏T%7cعنكبوت-اتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ بخوان آنچه را وحى شد بسویت از كتاب و بپاى‏دار نماز را كه همانا نماز بازدارد از فحشاء (ناشایست) و منكر (ناپسند) و هر آینه یاد خدا بزرگتر است و خدا داند آنچه را مى‏سازیدES%q عنكبوت,خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً لِّلْمُؤْمِنِینَ آفرید خدا آسمانها و زمین را به حقّ همانا در این است آیتى براى مؤمنان‏#R%Imعنكبوت+وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَمَا یَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ و این مثَلها را مى‏زنیم براى مردم و بخرد نیابندش جز دانایان‏:Q%Y عنكبوت*إِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا یَدْعُونَ مِن دُونِهِ مِن شَیْءٍ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ همانا خدا مى‏داند آنچه را خوانند جز وى از چیزى و او است عزّتمند حكیم‏DP%#Uعنكبوت)مَثَلُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاء كَمَثَلِ الْعَنكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتًا وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنكَبُوتِ لَوْ كَانُوا یَعْلَمُونَ مثَل آنان كه گرفتند جز خدا دوستانى مانند عنكبوت است كه برگرفت خانه‏اى و هر آینه سست‏ترین خانه‏ها خانه عنكبوت است اگر بدانند$O%][عنكبوت(فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّیْحَةُ وَمِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا وَمَا كَانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ پس هر كدام را گرفتیم به گناهش پس از ایشان است آنكه فرستادیم بر او سنگ‏ریزه و از ایشان است آنكه بگرفتش خروش و از ایشان است آنكه فروبردیمش در زمین و از ایشان است آنكه غرق كردیم و نبود خدا ستم بر ایشان كند و لیكن بودند خویشتن را ستمكاران‏  A[[]%5uعنكبوت6یَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْكَافِرِینَ شتاب خواهند از تو در عذاب و همانا دوزخ است فراگیرنده به كافران‏i\% 9عنكبوت5وَیَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَوْلَا أَجَلٌ مُّسَمًّى لَجَاءهُمُ الْعَذَابُ وَلَیَأْتِیَنَّهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ و شتاب خواهند از تو در عذاب و اگر نبود سرآمدى نامبرده هر آینه مى‏آمدشان عذاب و همانا بیایدشان ناگهان و ایشان درنیابندV[%/mعنكبوت4قُلْ كَفَى بِاللَّهِ بَیْنِی وَبَیْنَكُمْ شَهِیدًا یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالَّذِینَ آمَنُوا بِالْبَاطِلِ وَكَفَرُوا بِاللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ بگو بس است خدا میان من و شما گواه داند آنچه را در آسمانها و زمین است و آنان كه ایمان آرند به باطل و كفر ورزند به خدا آنانند زیانكاران‏|Z%Yعنكبوت3أَوَلَمْ یَكْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَیْكَ الْكِتَابَ یُتْلَى عَلَیْهِمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَرَحْمَةً وَذِكْرَى لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ آیا پس نشد ایشان را كه فرستادیم بر تو كتاب را خوانده مى‏شود بر ایشان همانا در این است رحمت و یادآوردنى براى گروهى كه ایمان آرندbY%mGعنكبوت2وَقَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَاتٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّمَا الْآیَاتُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ و گفتند چرا فرستاده نشد بر او آیتهائى از پروردگارش بگو جز این نیست كه آیتها نزد خدا است و جز این نیست كه منم ترساننده آشكار4X%Aعنكبوت1بَلْ هُوَ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَمَا یَجْحَدُ بِآیَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ بلكه آن آیتهاى آشكارائى است در سینه‏هاى آنان كه داده شدند دانش را و برابرى نكنند به آیتهاى ما مگر ستمكاران‏W%wعنكبوت0وَمَا كُنتَ تَتْلُو مِن قَبْلِهِ مِن كِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِیَمِینِكَ إِذًا لَّارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ و نبودى تو بخوانى پیش از این كتابى و نه بنویسش با دست راست آن هنگام هر آینه شكّ مى‏آوردند نادرستان‏nV%+!عنكبوت/وَكَذَلِكَ أَنزَلْنَا إِلَیْكَ الْكِتَابَ فَالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْكِتَابَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَمِنْ هَؤُلَاء مَن یُؤْمِنُ بِهِ وَمَا یَجْحَدُ بِآیَاتِنَا إِلَّا الْكَافِرُونَ و چنین فرستادیم بسویت كتاب را پس آنان كه دادیمشان كتاب را ایمان آرند بدان و از ایشان است آنكه ایمان آرد بدان و خیرگى نكنند در آیتهاى ما مگر كافران‏ n = Y \f%)عنكبوت?وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَحْیَا بِهِ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ و اگر پرسیشان كه فرستاد از آسمان آبى تا زنده كرد بدان زمین را پس از مردنش هر آینه گویند خدا بگو سپاس خداى را بلكه بیشترشان بخرد درنمىیابند e%!عنكبوت>اللَّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِرُ لَهُ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ خدا فراخ گرداند روزى را براى هر كه خواهد از بندگان خویش و تنگ گرداند برایش همانا خداوند است به همه چیز داناWd%عنكبوت=وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى یُؤْفَكُونَ و اگر پرسیشان كه آفرید آسمانها و زمین را و رام كرد مهر و ماه را هر آینه گویند خدا پس كجا به دروغ رانده مى‏شوندwc%)5عنكبوت<وَكَأَیِّن مِن دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُهَا وَإِیَّاكُمْ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ و بسا جنبنده‏اى كه برندارد روزى خویش را خدا روزى دهدش و شما را و او است شنواى داناZb%SQعنكبوت;الَّذِینَ صَبَرُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ آنان كه شكیبائى ورزیدند و بر پروردگار خویش توكّل كنندua%Kعنكبوت:وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ الْجَنَّةِ غُرَفًا تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ و آنان كه ایمان آرند و كردار شایسته كنند هر آینه جایگاه گردانیمشان از بهشت غرفه‏هائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آن چه خوب است پاداش عمل‏كنندگان‏``%s=عنكبوت9كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ همه كس چشنده مرگ است سپس بسوى ما برگردانیده شوید-_%;عنكبوت8یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِی وَاسِعَةٌ فَإِیَّایَ فَاعْبُدُونِ اى بندگان من كه ایمان آوردید همانا زمین من پهناور است پس مرا پرستش كنید^%7Uعنكبوت7یَوْمَ یَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَیَقُولُ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ روزى كه فراگیردشان عذاب از فرازشان و از زیر پایهایشان و گوید بچشید آنچه را بودید مى‏كردید U h T Zol*s[uروموَعْدَ اللَّهِ لَا یُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ وعده خدا است و نشكند خدا وعده خویش را لیكن بیشتر مردم نمى‏دانندvrgرومبِنَصْرِ اللَّهِ یَنصُرُ مَن یَشَاء وَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ به یارى خدا یارى كند هر كه را خواهد و او است عزّتمند مهربان‏Iq}رومفِی بِضْعِ سِنِینَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ در چند سال براى خدا است كار از پیش و از پس و در آن روز خرسند شوند مؤمنان‏wpiرومفِی أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ در نزدیكترین سرزمین و ایشان پس از شكستشان زود است پیروز شوندOoQMرومغُلِبَتِ الرُّومُ شكست خوردند روم‏n !رومالم الم‏lm_{رومبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏pl%wYعنكبوتEوَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ و آنان كه بكوشند در راه ما هر آینه بنمایانیمشان راه‏هاى خویش را همانا خدا است با نكوكاران‏gk%#عنكبوتDوَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءهُ أَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِینَ و كیست ستمگرتر از آنكه بست بر خدا دروغى یا دروغ پنداشت حقّ را گاهى كه آمدش آیا نیست در دوزخ جایگاهى براى كافران‏vj%GعنكبوتCأَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا حَرَمًا آمِنًا وَیُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ أَفَبِالْبَاطِلِ یُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَةِ اللَّهِ یَكْفُرُونَ آیا نبینند كه ما نهادیم حرمى امن و ربوده شوند مردم از پیرامونش آیا به باطل ایمان آرند و به نعمت خدا كفر ورزندi%sعنكبوتBلِیَكْفُرُوا بِمَا آتَیْنَاهُمْ وَلِیَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ تا كفر ورزند بدانچه دادیمشان و تا كامیاب شوند پس زود است بدانندih%yIعنكبوتAفَإِذَا رَكِبُوا فِی الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ یُشْرِكُونَ پس گاهى كه سوار شوند در كشتى خوانند خدا را پاك‏كنندگان براى او دین را تا گاهى كه رهانیدشان بسوى دشت ناگهان ایشان شرك ورزند'g%{Cعنكبوت@وَمَا هَذِهِ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ كَانُوا یَعْلَمُونَ و نیست این زندگانى دنیا جز هوسرانى و بازى و همانا خانه بازپسین است زندگانى اگر بدانند  )QD2|Kرومفَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِی رَوْضَةٍ یُحْبَرُونَ پس آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند ایشانند در چمنزارى شادمان‏F{[-روموَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ یَوْمَئِذٍ یَتَفَرَّقُونَ و روزى كه بپاشود ساعت در آن روز پراكنده شوند?zO+روم وَلَمْ یَكُن لَّهُم مِّن شُرَكَائِهِمْ شُفَعَاء وَكَانُوا بِشُرَكَائِهِمْ كَافِرِینَ و نبود ایشان را از شریكانشان شفاعت‏كنندگانى و بودند به شریكان خویش كفرورزان‏EyS3روم وَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ یُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ و روزى كه بپاشود ساعت سراسیمه شوند گنهكاران‏ x}روم اللَّهُ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ خدا آغاز كند آفرینش را پس بازگرداندش و سپس بسویش بازگردانیده شوید w;Wروم ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِینَ أَسَاؤُوا السُّوأَى أَن كَذَّبُوا بِآیَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا یَسْتَهْزِؤُون پس شد فرجام آنان كه بدى كردند آنكه دروغ پنداشتند آیتهاى خدا را و بودند بدانها مسخره‏كنان‏Qvروم أَوَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ كَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَأَثَارُوا الْأَرْضَ وَعَمَرُوهَا أَكْثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا كَانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ آیا نمى‏گردند در زمین تا بنگرند چگونه بود فرجام آنان كه بودند پیش از ایشان بودند سخت‏تر از ایشان در نیرو و كاویدند زمین را (یا شخم زدند) و آبادان ساختندش بیشتر از آنچه اینان آباد كردندش و بیامدندشان پیمبرانشان به روشنائیها پس نبود خدا ستم كند بر ایشان لیكن بودند خویشتن را ستم مى‏كردند:u cرومأَوَلَمْ یَتَفَكَّرُوا فِی أَنفُسِهِمْ مَا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى وَإِنَّ كَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ بِلِقَاء رَبِّهِمْ لَكَافِرُونَ آیا نیندیشیدند پیش خود كه نیافریده است خدا آسمانها و زمین و آنچه را میان آنها است جز به حقّ و سرآمدى نامبرده و هر آینه بیشى از مردمند به ملاقات پروردگار خویش كافران‏1tYرومیَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِّنَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ مى‏دانند روئى (ظاهرى) را از زندگانى دنیا و ایشانند از آخرت ناآگهان‏ b Z ; k :q#;روموَمِنْ آیَاتِهِ یُرِیكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَیُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاء مَاء فَیُحْیِی بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ و از آیتهایش بنماید به شما برق را بیمى و امیدى و بفرستد از آسمان آبى كه زنده سازد بدان زمین را پس از مردنش همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه بخرد یابندKyروموَمِنْ آیَاتِهِ مَنَامُكُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَابْتِغَاؤُكُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَسْمَعُونَ و از آیتهایش خواب شما است در شب و روز و روزى‏جستن شما از فضلش همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه مى‏شنوند_+روموَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَأَلْوَانِكُمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّلْعَالِمِینَ و از آیتهایش آفرینش آسمانها و زمین و گوناگون بودن زبانهاى شما و رنگهاى شما است همانا در این آیتهائى براى دانایان‏1Sروموَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ و از آیتهاى او آن است كه آفرید براى شما از خودتان جفتهائى تا بیارامید بدانان و نهاد در میان شما دوستى و مهرى را همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه اندیشه كنند-Cروموَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ إِذَا أَنتُم بَشَرٌ تَنتَشِرُونَ و از آیتهاى او آن است كه آفرید شما را از خاكى ناگاه شما بشرید پراكندگان‏Lyرومیُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَیُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَكَذَلِكَ تُخْرَجُونَ برون آرد زنده را از مرده و برون آرد مرده را از زنده و زنده مى‏كند زمین را پس از مردنش و بدینسان برون آورده شوید5}روموَلَهُ الْحَمْدُ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَعَشِیًّا وَحِینَ تُظْهِرُونَ و او را است سپاس در آسمانها و زمین و شامگاهان و گاهى كه نیمروز كنید~a#رومفَسُبْحَانَ اللَّهِ حِینَ تُمْسُونَ وَحِینَ تُصْبِحُونَ پس منزّه است (یا منزه شمرید) خدا را هنگامى كه شام كنید و هنگامى كه بامداد كنید}7yروموَأَمَّا الَّذِینَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآیَاتِنَا وَلِقَاء الْآخِرَةِ فَأُوْلَئِكَ فِی الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ و اما آنان كه كفر ورزیدند و دروغ پنداشتند آیتهاى ما را و رسیدن را به آخرت آنانند در عذاب احضارشدگان‏ }0 2 7}k kgروم مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَكَانُوا شِیَعًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ از آنان كه پراكنده ساختند دین خود را و گشتند گروه‏هائى هر حزبى است بدانچه نزد خویش است شادمان‏G g#روممُنِیبِینَ إِلَیْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِینَ زارى‏كنندگان به سویش و بترسیدش و بپاى دارید نماز را و نباشید از شرك‏ورزان‏ Y?رومفَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ پس راست كن روى خود را بسوى دین یكتاپرست آفرینش خدائى كه سرشت مردم را بر آن نیست دگرگون‏شدنى براى آفرینش خدا این است دین استوار و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانند_ aYرومبَلِ اتَّبَعَ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَهْوَاءهُم بِغَیْرِ عِلْمٍ فَمَن یَهْدِی مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ بلكه پیروى كردند آنان كه ستم كردند هوسهاى خویش را به نادانى پس كه راهنمائى كند آن را كه گمراه ساخت خدا و نیست ایشان را یاورانى‏T w-رومضَرَبَ لَكُم مَّثَلًا مِنْ أَنفُسِكُمْ هَل لَّكُم مِّن مَّا مَلَكَتْ أَیْمَانُكُم مِّن شُرَكَاء فِی مَا رَزَقْنَاكُمْ فَأَنتُمْ فِیهِ سَوَاء تَخَافُونَهُمْ كَخِیفَتِكُمْ أَنفُسَكُمْ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الْآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ زده است براى شما مثَلى از خود شما آیا شما را است از آنچه مالك است یمینهاى شما شریكانى در آنچه روزیتان دادیم كه شمائید در آن یكسان همى‏ترسیدشان همانند ترستان از خویشتن بدینگونه تفصیل دهیم آیتها را براى گروهى كه بخرد یابند*q_روموَهُوَ الَّذِی یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَیْهِ وَلَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ و او است آنكه آغاز كند آفرینش را پس بازگرداندش و آن آسانتر است بر او و برایش مثل برتر است در آسمانها و زمین و او است عزّتمند حكیم‏z}sروموَلَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ و او را است آنكه در آسمانها و زمین است همگانند براى او فروتنان‏Lروموَمِنْ آیَاتِهِ أَن تَقُومَ السَّمَاء وَالْأَرْضُ بِأَمْرِهِ ثُمَّ إِذَا دَعَاكُمْ دَعْوَةً مِّنَ الْأَرْضِ إِذَا أَنتُمْ تَخْرُجُونَ و از آیتهایش آنكه بپا ایستد آسمان و زمین به فرمانش تا گاهى كه بخواند شما را خواندنى از زمین ناگاه برون آئید  v g9eروم(اللَّهُ الَّذِی خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ثُمَّ یُمِیتُكُمْ ثُمَّ یُحْیِیكُمْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن یَفْعَلُ مِن ذَلِكُم مِّن شَیْءٍ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِكُونَ خدا است آنكه آفرید شما را پس روزیتان داد پس بمیراند شما را و سپس زنده سازدتان آیا هست از شریكان شما آنكه بكند از اینها چیزى را او منزّه و برتر است از آنچه شرك مى‏ورزندg%%روم'وَمَا آتَیْتُم مِّن رِّبًا لِّیَرْبُوَ فِی أَمْوَالِ النَّاسِ فَلَا یَرْبُو عِندَ اللَّهِ وَمَا آتَیْتُم مِّن زَكَاةٍ تُرِیدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ و آنچه آرید از ربایى (سود) كه بیفزاید در مالهاى مردم پس فزونى نگیرد نزد خدا و آنچه آرید از زكاتى كه خواهید بدان روى خدا را پس آنانند فزونى‏گیرندگان‏=Aروم&فَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ ذَلِكَ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ یُرِیدُونَ وَجْهَ اللَّهِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ پس بده به خویشاوندان بهره‏اش را و بینوا و وامانده در راه این نكوتر است براى آنان كه خواهانند روى خدا و آنانند رستگاران‏CW+روم%أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء وَیَقْدِرُ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ آیا ندیدند كه خدا فراخ گرداند روزى را براى هر كه خواهد و تنگ سازد همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه ایمان آرندTs1روم$وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِهَا وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ إِذَا هُمْ یَقْنَطُونَ و هر گاه چشانیم مردم را رحمتى شادمان شوند بدان و اگر رسدشان بدیى بدانچه پیش فرستاد دستهاشان ناگاه ایشانند نومیدان‏5Y روم#أَمْ أَنزَلْنَا عَلَیْهِمْ سُلْطَانًا فَهُوَ یَتَكَلَّمُ بِمَا كَانُوا بِهِ یُشْرِكُونَ یا فرستادیم بر ایشان فرمانى كه سخن گوید بدانچه بودند بدان شرك‏ورزان‏ uروم"لِیَكْفُرُوا بِمَا آتَیْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ تا كفر ورزند بدانچه آوردیمشان پس بهره‏مند باشید زود است بدانیدFQ7روم!وَإِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُم مُّنِیبِینَ إِلَیْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُم مِّنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُم بِرَبِّهِمْ یُشْرِكُونَ و هر گاه رسد مردم را رنجى خوانند پروردگار خود را زارى كنان بسویش تا آنگاه كه چشاندشان از خویش رحمتى ناگهان گروهى از ایشانند به پروردگار خویش شرك‏ورزان‏ K) Kq!=روم/وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ رُسُلًا إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَاؤُوهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَانتَقَمْنَا مِنَ الَّذِینَ أَجْرَمُوا وَكَانَ حَقًّا عَلَیْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ و هر آینه فرستادیم پیش از تو فرستادگانى بسوى قوم خویش پس بیامدندشان به روشنائیها پس انتقام گرفتیم از آنان كه گناه كردند و هست حقّى بر ما یارى كردن مؤمنان‏[روم.وَمِنْ آیَاتِهِ أَن یُرْسِلَ الرِّیَاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَلِیُذِیقَكُم مِّن رَّحْمَتِهِ وَلِتَجْرِیَ الْفُلْكُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و از آیتهایش آنكه بفرستد بادها را مژده‏دهندگان و تا چشاندتان از رحمتش و تا روان شود كشتى به فرمانش و تا جوئید روزى را از فضلش و شاید سپاسگزاریدv ]روم-لِیَجْزِیَ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِن فَضْلِهِ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْكَافِرِینَ تا پاداش دهد آنان را كه ایمان آوردند و كارهاى نكو كردند از فضلش همانا او دوست ندارد كافران را7C'روم,مَن كَفَرَ فَعَلَیْهِ كُفْرُهُ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِأَنفُسِهِمْ یَمْهَدُونَ هر كه كفر ورزد پس بر او است كفرش و هر كه كار نكو كند پس براى خویش آماده مى‏كنندAeروم+فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ الْقَیِّمِ مِن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ یَوْمَئِذٍ یَصَّدَّعُونَ پس راست كن روى خود را بسوى دین استوار پیش از آنكه بیاید روزى كه نیستش بازگشتى از خدا آن روز شكافته شوند از هم‏ 5_روم*قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلُ كَانَ أَكْثَرُهُم مُّشْرِكِینَ بگو بگردید در زمین پس بنگرید چگونه بود فرجام آنان كه از پیش بودند بیشتر ایشان شرك‏ورزندگان‏Sروم)ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُم بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ پدیدار شد تباهى در دشت و دریا بدانچه فراهم كرد دستهاى مردم تا چشاندشان پاره‏اى از آنچه كردند شاید بازگردند ; L>;$) روم7وَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ یُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَیْرَ سَاعَةٍ كَذَلِكَ كَانُوا یُؤْفَكُونَ و روزى كه بپا شود ساعت سوگند یاد كنند و همراهیشان كن ماندند جز ساعتى بدینسان بودند به دروغ رانده مى‏شدند`#!روم6اللَّهُ الَّذِی خَلَقَكُم مِّن ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا وَشَیْبَةً یَخْلُقُ مَا یَشَاء وَهُوَ الْعَلِیمُ الْقَدِیرُ خدا است آنكه آفرید شما را از سستى پس قرار داد پس از سستى توانائى پس قرار داد پس از نیرومندى سستى و پیرى را مى‏آفرد هر چه خواهد و او است داناى توانا)"5روم5وَمَا أَنتَ بِهَادِی الْعُمْیِ عَن ضَلَالَتِهِمْ إِن تُسْمِعُ إِلَّا مَن یُؤْمِنُ بِآیَاتِنَا فَهُم مُّسْلِمُونَ و نیستى تو راهنماى كوران از گمراهیشان نشنوانى مگر آن را كه ایمان آورد به آیتهاى ما پس آنانند اسلام‏آرندگان‏]!sCروم4فَإِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَى وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاء إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِینَ هرآینه تو نشنوانى مردگان را و نشنوانى به كران بانگ را گاهى كه بازگردند پشت‏كنندگان‏> S%روم3وَلَئِنْ أَرْسَلْنَا رِیحًا فَرَأَوْهُ مُصْفَرًّا لَّظَلُّوا مِن بَعْدِهِ یَكْفُرُونَ و اگر بفرستیم بادى كه نگرندش زردفام همانا آغاز كنند پس از آن كفران‏كنندگان‏{;7روم2فَانظُرْ إِلَى آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَیْفَ یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَلِكَ لَمُحْیِی الْمَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ پس بنگر بسوى آثار رحمت خدا چسان زنده سازد زمین را پس از مرگش همانا آن است زنده‏سازنده مردگان و او است بر همه چیز توانا-روم1وَإِن كَانُوا مِن قَبْلِ أَن یُنَزَّلَ عَلَیْهِم مِّن قَبْلِهِ لَمُبْلِسِینَ و اگرچه بودند پیش از آنكه فرستاده شود بر ایشان پیش از آن پژمردگان‏Sy)روم0اللَّهُ الَّذِی یُرْسِلُ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَیَبْسُطُهُ فِی السَّمَاء كَیْفَ یَشَاء وَیَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ خدا است آنكه مى‏فرستد بادها را پس برانگیزد ابرى پس پهن سازدش در آسمان هر گونه خواهد و بگرداندش پاره‏هائى و بینى باران را برون آید از شكافهایش تا گاهى كه رساندش به هر كه خواهد از بندگان خویش ناگاه ایشانند شادمانى‏كنان‏  e J i'k B0#E1لقمان وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیُضِلَّ عَن سَبِیلِ اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَیَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ و از مردم است آنكه مى‏خرد داستانهاى بیهوده (سخنهاى هوسناك) را تا گمراه كند از راه خدا به نادانى و بگیرد آنها را به استهزاء آنان را است عذابى خواركننده‏{/#Kلقمان أُوْلَئِكَ عَلَى هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ آنانند بر هدایتى از پروردگارشان و آنانند رستگاران‏H.#cلقمان الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ آنان كه بپاى دارند نماز را و دهند زكات را و ایشانند به آخرت یقین‏دارندگان‏-# لقمان هُدًى وَرَحْمَةً لِّلْمُحْسِنِینَ راهنمائى و رحمتى براى نیكوكاران‏,#oلقمان تِلْكَ آیَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِیمِ این است آیتهاى كتاب استوار"+# !لقمان الم الم‏q*#_{لقمان بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏>)M+روم<فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا یَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِینَ لَا یُوقِنُونَ پس شكیبا شو كه وعده خدا است حقّ و سبكسارت نكنند آنان كه نیستند یقین‏دارندگان‏](1روم;كَذَلِكَ یَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِ الَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ چنین مُهر نهد خدا بر دلهاى آنان كه نمى‏دانند'[Oروم:وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِی هَذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ وَلَئِن جِئْتَهُم بِآیَةٍ لَیَقُولَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ و هر آینه زدیم براى مردم در این قرآن از هر مثَلى و اگر بیاریشان آیتى همانا گویند آنان كه كفر ورزیدند نیستید شما جز نادرستان‏8&Wروم9فَیَوْمَئِذٍ لَّا یَنفَعُ الَّذِینَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلَا هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ پس آن روز سود ندهد آنان را كه ستم كردند بهانه آوردنشان و نه بازخواست شوند[%روم8وَقَالَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَالْإِیمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِی كِتَابِ اللَّهِ إِلَى یَوْمِ الْبَعْثِ فَهَذَا یَوْمُ الْبَعْثِ وَلَكِنَّكُمْ كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ و گفتند آنان كه داده شدند دانش و ایمان را همانا شما درنگ كردید در كتاب خدا تا روز برانگیختن پس این است روز برانگیختن لیكن بودید شما نمى‏دانستید  :Bn8#_oلقمان وَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِی عَامَیْنِ أَنِ اشْكُرْ لِی وَلِوَالِدَیْكَ إِلَیَّ الْمَصِیرُ و اندرز گفتیم انسان را در باره پدر و مادر بارور گشت بدو مادرش سستى اى بر سستى اى و از شیر بازگرفتنش در دو سال كه شكرگزار براى من و براى پدر و مادر خویش بسوى من است بازگشت‏&7#C{لقمان وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ یَعِظُهُ یَا بُنَیَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ و گاهى كه گفت لقمان به فرزند خود و اندرزش همى‏داد اى پسرك من شرك نورز به خدا همانا شرك است ستمى بزرگ‏J6#I=لقمان وَلَقَدْ آتَیْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ وَمَن یَشْكُرْ فَإِنَّمَا یَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ و همانا دادیم به لقمان حكمت را كه سپاسگزار براى خدا و آنكه سپاس گزارد جز این نیست كه سپاس گزارد براى خویش و آنكه ناسپاسى ورزد همانا خدا است بى‏نیاز ستوده‏5#!mلقمان هَذَا خَلْقُ اللَّهِ فَأَرُونِی مَاذَا خَلَقَ الَّذِینَ مِن دُونِهِ بَلِ الظَّالِمُونَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ این است آفرینش خدا پس بنمایانیدم چه چیز آفریدند آنان كه جز اویند بلكه ستمگرانند در گمراهیى آشكار^4#/لقمان خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا وَأَلْقَى فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِكُمْ وَبَثَّ فِیهَا مِن كُلِّ دَابَّةٍ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَنبَتْنَا فِیهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِیمٍ آفرید آسمانها را بى‏ستونى كه بینیدش و افكند در زمین لنگرهائى نبادا كج شود به شما و پراكند در آن از هر جنبنده‏اى و فرستادیم از آسمان آبى پس رویانیدیم در آن از هر جفتى گرامى‏w3#Oلقمان خَالِدِینَ فِیهَا وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ جاودانان در آن وعده خدا به درست و او است عزتمند حكیم‏02#-%لقمان إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِیمِ همانا آنان كه ایمان آوردند و كارهاى شایسته كردند ایشان را است باغستان نعمتها1#!لقمان وَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِ آیَاتُنَا وَلَّى مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ یَسْمَعْهَا كَأَنَّ فِی أُذُنَیْهِ وَقْرًا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ و گاهى كه خوانده شود بر او آیتهاى ما پشت كند كبرورزنده چنانكه گوئى نشنیده است آن را گوئى كه در گوشهایش است سنگینى پس نویدش ده به عذابى دردناك‏ ( N\G(>#q7لقمان أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَأَسْبَغَ عَلَیْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً وَمِنَ النَّاسِ مَن یُجَادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُّنِیرٍ آیا نبینید كه خدا رام كرد براى شما آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و فراوان كرد بر شما روزیهاى خویش را آشكار و نهان و از مردم است آنكه بستیزد در خدا بى دانشى و نه رهبریى و نه كتابى درخشان‏a=#kIلقمان وَاقْصِدْ فِی مَشْیِكَ وَاغْضُضْ مِن صَوْتِكَ إِنَّ أَنكَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِیرِ و میانه‏رو باش در روش خویش و فرو كش از آواز خویش همانا ناخوشترین آوازها آواز خران است‏,<#Iلقمان وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحًا إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ و دژم نساز روى خود را براى مردم و نرو در زمین خرامان همانا خدا دوست ندارد آن را كه خرامانى خودپسند است‏n;#)%لقمان یَا بُنَیَّ أَقِمِ الصَّلَاةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنكَرِ وَاصْبِرْ عَلَى مَا أَصَابَكَ إِنَّ ذَلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ اى پسرك من بپاى دار نماز را و فرمان كن به نیكى و بازدار از بدى و شكیبا شو بر آنچه رسدت همانا این است از عزیمت كارهاW:#لقمان یَا بُنَیَّ إِنَّهَا إِن تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَكُن فِی صَخْرَةٍ أَوْ فِی السَّمَاوَاتِ أَوْ فِی الْأَرْضِ یَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ اى پسرك من همانا آن اگر باشد به سنگینى دانه‏اى از خردل پس باشد در سنگى خارا یا در آسمانها یا در زمین بیاردش خدا همانا خدا است بخشنده آگاه‏S9#{لقمان وَإِن جَاهَدَاكَ عَلى أَن تُشْرِكَ بِی مَا لَیْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا وَصَاحِبْهُمَا فِی الدُّنْیَا مَعْرُوفًا وَاتَّبِعْ سَبِیلَ مَنْ أَنَابَ إِلَیَّ ثُمَّ إِلَیَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و اگر كوشیدند با تو كه شرك ورزى با من آنچه را نیستت بدان دانشى پس فرمانبرداریشان نكن و همراهیشان كن در دنیا به خوشى و پیروى كن راه آن را كه بازگشت كند بسوى من بسوى من است بازگشت شما پس آگهیتان دهم بدانچه بودید مى‏كردید / r/?F#[لقمان مَّا خَلْقُكُمْ وَلَا بَعْثُكُمْ إِلَّا كَنَفْسٍ وَاحِدَةٍ إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ نیست آفرینش شما و نه برانگیختن شما مگر چون یك تن همانا خدا است شنواى بینا7E#]لقمان وَلَوْ أَنَّمَا فِی الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ و اگر باشد آنچه در زمین است از درخت قلمهائى و دریا را كمك كند از پس آن هفت دریا پایان نیابد سخنان خدا همانا خدا است عزّتمند حكیم‏,D#Eلقمان لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ خداى را است آنچه در آسمانها و زمین است همانا خدا است بى‏نیاز ستوده‏OC#}لقمان وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ و اگر پرسیشان كه آفرید آسمانها و زمین را هر آینه گویند خدا بگو سپاس خدا را بلكه بیشتر ایشان نمى‏دانندB#}لقمان نُمَتِّعُهُمْ قَلِیلًا ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ إِلَى عَذَابٍ غَلِیظٍ بهره‏مندشان سازیم اندكى و سپس ناگزیرشان سازیم بسوى عذابى انبوه‏pA#Sلقمان وَمَن كَفَرَ فَلَا یَحْزُنكَ كُفْرُهُ إِلَیْنَا مَرْجِعُهُمْ فَنُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ و آنكه كفر ورزد اندوهگین نسازدت كفرش بسوى ما است بازگشت ایشان تا آگهیشان دهیم بدانچه كردند همانا خدا دانا است به راز سینه‏ها^@# #لقمان وَمَن یُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ و آنكه تسلیم كند روى خود را بسوى خدا و او است نكوكار همانا پناه جست به دستاویزى استوار و بسوى خدا است فرجام كارهاk?#5لقمان وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَیْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ الشَّیْطَانُ یَدْعُوهُمْ إِلَى عَذَابِ السَّعِیرِ و اگر گفته شود بدیشان پیروى كنید آنچه را فرستاد خدا گویند بلكه پیروى كنیم آنچه یافتیم پدران خویش را بر آن و اگر چه باشد شیطان بخواندشان بسوى عذاب سوزان‏ c G HcaL#' لقمان "إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَیُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَیَعْلَمُ مَا فِی الْأَرْحَامِ وَمَا تَدْرِی نَفْسٌ مَّاذَا تَكْسِبُ غَدًا وَمَا تَدْرِی نَفْسٌ بِأَیِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ همانا خدا نزد او است علم ساعت و فرود آورد باران را و داند آنچه را در زهدانها است و نداند كسى چه چیز فراهم مى‏آورد فردا و نداند كسى به كدام زمین مى‏میرد همانا خدا است داناى آگاه‏K#G3لقمان !یَا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ وَاخْشَوْا یَوْمًا لَّا یَجْزِی وَالِدٌ عَن وَلَدِهِ وَلَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَن وَالِدِهِ شَیْئًا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَلَا یَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ اى مردم بترسید پروردگار خود را و بترسید از روزى كه بى‏نیاز نگرداند پدرى از فرزند خویش و نه فرزندى كه بى‏نیاز كند از پدر خود چیزى را همانا وعده خدا است حقّ پس نفریبد شما را زندگانى دنیا و نفریبد شما را به خدا فریبنده (سرگرمى)QJ#i+لقمان وَإِذَا غَشِیَهُم مَّوْجٌ كَالظُّلَلِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ فَمِنْهُم مُّقْتَصِدٌ وَمَا یَجْحَدُ بِآیَاتِنَا إِلَّا كُلُّ خَتَّارٍ كَفُورٍ و هر گاه فراگیردشان موجى چون توده‏هاى ابر خوانند خدا را پاك‏دارنده برایش دین را و هنگامى كه رهانیدشان بسوى خشكى از ایشان است میانه‏روى و نستیزد با آیتهاى ما جز هر پیمان‏شكنى ناسپاس‏I#7Kلقمان أَلَمْ تَرَ أَنَّ الْفُلْكَ تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِنِعْمَتِ اللَّهِ لِیُرِیَكُم مِّنْ آیَاتِهِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ آیا ندیدى كشتى روان است در دریا به نعمت خدا تا بنمایاند شما را از آیتهایش همانا در این است آیتهائى براى هر شكیبائى سپاسگزارH#a5لقمان ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا یَدْعُونَ مِن دُونِهِ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِیُّ الْكَبِیرُ این بدان است كه خدا است حقّ و هر چه خوانند جز او باطل است و آنكه خدا است مهتر بزرگ‏5G#Mلقمان أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ یَجْرِی إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى وَأَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ آیا نبینى خدا فرو مى‏برد شب را در روز و فرو مى‏برد روز را در شب و رام كرد مهر و ماه را هر كدام روان است بسوى سرآمدى نامبرده و آنكه خدا است به آنچه مى‏كنید آگاه‏ m t B$Z jXo]سجده قُلْ یَتَوَفَّاكُم مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِی وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ بگو دریابد شما را فرشته مرگ كه گمارده شده است بر شما سپس بسوى پروردگار خویش بازگردانیده شوید!W- سجده وَقَالُوا أَئِذَا ضَلَلْنَا فِی الْأَرْضِ أَئِنَّا لَفِی خَلْقٍ جَدِیدٍ بَلْ هُم بِلِقَاء رَبِّهِمْ كَافِرُونَ و گفتند آیا هر گاه گم شدیم در زمین آیا مائیم در آفرینشى نوین بلكه ایشانند به ملاقات پروردگار خویش كافران‏&Vi[سجده ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِیهِ مِن رُّوحِهِ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِیلًا مَّا تَشْكُرُونَ سپس آراستش و دمید در آن از روح خویش و گذاشت براى شما گوش و دیدگان و دلها را به كمى سپاس گزاریدFU]'سجدهثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلَالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِینٍ پس گردانید نژادش را از چكه‏اى از آبى پست‏T-سجدهالَّذِی أَحْسَنَ كُلَّ شَیْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنسَانِ مِن طِینٍ آنكو نكو كرد هر چیزى آفرینش آن را و آغاز كرد آفرینش انسان را از گل‏YSy1سجدهذَلِكَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ این است داناى نهان و هویدا آن عزتمند مهربان‏MRسجدهیُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاء إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ بپردازد كار را از آسمان بسوى زمین سپس بالا رود بسویش در روزى كه اندازه آن هزار سال است از آنچه مى‏شمریدQYسجدهاللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا شَفِیعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ خدا است آنكه آفرید آسمانها و زمین را و آنچه میان آنها است در شش روز سپس استوار شد بر عرش نیست شما را جز او دوست و نه شفاعتگرى پس آیا یادآور نمى‏شوید P%mسجدهأَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِیرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ یا گویند دروغ بست آن را بلكه آن است حقّ از پروردگارت تا بترسانى گروهى را كه نیامدستشان بیم‏دهنده‏اى پیش از تو شاید ایشان رهبرى شوندdOuKسجدهتَنزِیلُ الْكِتَابِ لَا رَیْبَ فِیهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِینَ فرود آوردن كتاب نیست شكى در آن از پروردگار جهانیان‏N !سجدهالم الم‏nM_{سجدهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏  "`9سجدهأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلًا بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ اما آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند پس ایشان را باغستان جایگاه پیشكشى بدانچه بودند مى‏كردند{_uyسجدهأَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا لَّا یَسْتَوُونَ پس آیا آنكه مؤمن است مانند آنى است كه نابفرمان است نیستند یكسان‏d^wIسجدهفَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِیَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ پس نمى‏داند كسى چه نهان شده است براى ایشان از روشنى‏چشم پاداشى بدانچه بودند مى‏كردند,];سجدهتَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ دورى گزیند پهلوهاى ایشان از خوابگاه‏ها خوانند پروردگار خویش را بیمى و امیدى و از آنچه روزیشان دادیم ببخشند(\5 سجدهإِنَّمَا یُؤْمِنُ بِآیَاتِنَا الَّذِینَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا یَسْتَكْبِرُونَ جز این نیست كه ایمان آرند به آیتهاى ما آنان كه هر گاه یادآورى شوند بدانها بیفتد سجده‏كنان و تسبیح گویند به سپاس پروردگار خویش و ایشانند كبرناورزندگان‏V[aCسجدهفَذُوقُوا بِمَا نَسِیتُمْ لِقَاء یَوْمِكُمْ هَذَا إِنَّا نَسِینَاكُمْ وَذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ پس بچشید بدانچه فراموش كردید رسیدن را به روزتان این همانا ما فراموشتان كردیم و بچشید عذاب دوزخ را بدانچه بودید مى‏كردیدZ)Yسجده وَلَوْ شِئْنَا لَآتَیْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّی لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ و اگر مى‏خواستیم هر آینه مى‏دادیم به هر كس رهبریش را و لیكن استوار گشت سخن از من كه همانا پر سازم دوزخ را از پریان و مردم همگى‏EYM5سجده وَلَوْ تَرَى إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُؤُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ و اگر بینى هنگامى كه گنهكاران سرافكندگانند نزد پروردگارشان پروردگارا دیدیم و شنیدیم پس برگردان ما را تا بكنیم كارى شایسته همانا مائیم یقین‏دارندگان‏ S U 9~i=Sfig]سجدهوَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گویند كى است این گشایش (یا پیروزى) اگر هستید راستگویان‏(hSuسجدهأَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاء إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ أَفَلَا یُبْصِرُونَ آیا ندیدند كه روان مى‏سازیم آب را بسوى زمینى خشكزار پس برون آریم بدان كشتى را كه مى‏خورند از آن دامهاى ایشان و ایشان پس آیا نمى‏نگرندg-mسجدهأَوَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَسَاكِنِهِمْ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ أَفَلَا یَسْمَعُونَ آیا رهبریشان نكرد كه بسا نابود ساختیم پیش از ایشان از قرنهائى كه روانند در آرامگاه‏هاى آنان همانا در این است آیتهائى آیا نمى‏شنوند`foIسجدهإِنَّ رَبَّكَ هُوَ یَفْصِلُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا كَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ و همانا پروردگارت جدائى افكند میانشان روز رستاخیز در آنچه بودند در آن اختلاف مى‏كردند2eKسجدهوَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَكَانُوا بِآیَاتِنَا یُوقِنُونَ و گردانیدیم از ایشان پیشوایانى كه راهنمائى مى‏كنند به فرمان ما چنانكه شكیبائى كردند و بودند به آیتهاى ما یقین‏دارندگان‏dMeسجدهوَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُن فِی مِرْیَةٍ مِّن لِّقَائِهِ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِی إِسْرَائِیلَ و همانا دادیم به موسى كتاب را پس نباش در شكى از ملاقاتش و گردانیدیمش رهبریى براى بنى‏اسرائیل‏;c/?سجدهوَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآیَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ مُنتَقِمُونَ و كیست ستمگرتر از آنكه یادآورى شود به آیتهاى پروردگار خویش پس روى برتابد از آنها همانا مائیم از گنهكاران كین‏كشندگان‏Yb#سجدهوَلَنُذِیقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَى دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ و همانا بچشانیمشان از شكنجه نزدیك نارسیده به شكنجه بزرگ باشد ایشان بازگردند'a?سجدهوَأَمَّا الَّذِینَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَن یَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِیدُوا فِیهَا وَقِیلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِی كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ و اما آنان كه نافرمانى كردند پس جایگاه ایشان است آتش هر گاه خواهند برون آیند از آن بازگردانیده شوند در آن و گفته شود براى ایشان بچشید عذاب آتشى را كه بودید بدان تكذیب مى‏كردید  m |  q!IEاحزابادْعُوهُمْ لِآبَائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ فَإِن لَّمْ تَعْلَمُوا آبَاءهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ فِی الدِّینِ وَمَوَالِیكُمْ وَلَیْسَ عَلَیْكُمْ جُنَاحٌ فِیمَا أَخْطَأْتُم بِهِ وَلَكِن مَّا تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا بخوانید ایشان را براى پدران ایشان آن دادگرانه‏تر است نزد خدا پس اگر ندانستید پدران ایشان را پس برادران شمایند در دین و بندگان شما و نیست بر شما پروائى در آنچه خطا كردید بدان و لیكن آنچه خواست دلهاى شما و خدا است آمرزنده مهربان‏p!m9احزابمَّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَیْنِ فِی جَوْفِهِ وَمَا جَعَلَ أَزْوَاجَكُمُ اللَّائِی تُظَاهِرُونَ مِنْهُنَّ أُمَّهَاتِكُمْ وَمَا جَعَلَ أَدْعِیَاءكُمْ أَبْنَاءكُمْ ذَلِكُمْ قَوْلُكُم بِأَفْوَاهِكُمْ وَاللَّهُ یَقُولُ الْحَقَّ وَهُوَ یَهْدِی السَّبِیلَ ننهاد خدا براى مردى دودل در اندرونش و نگردانید خدا همسران شما را آنان كه ظهار كنید از ایشان مادران شما و نگردانید پسرخواندگان شما را فرزندان شما این گفتار شما است با دهانهاى شما و خدا گوید حقّ را و او است هدایت‏كننده به راه‏jWسجدهقُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لَا یَنفَعُ الَّذِینَ كَفَرُوا إِیمَانُهُمْ وَلَا هُمْ یُنظَرُونَ بگو روز پیروزى سود ندهد آنان را كه كفر ورزیدند ایمانشان و نه مهلت داده شوند  Z ; ]=?7x!Gاحزاب وَإِذْ یَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا و هنگامى كه مى‏گفتند مردمان دوروى و آنان كه در دلهاشان بیمارى است كه وعده نداد ما را خدا و پیمبرش مگر فریبى راzw!Wاحزاب هُنَالِكَ ابْتُلِیَ الْمُؤْمِنُونَ وَزُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِیدًا آنجا (یا آنگاه) آزمایش شدند مؤمنان و لرزیدند لرزشى سخت‏v!Q[احزاب إِذْ جَاؤُوكُم مِّن فَوْقِكُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَإِذْ زَاغَتْ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا گاهى كه آمدند شما را از فراز شما و از زیر شما و گاهى كه گردیدند دیدگان و رسید دلها گلوگاه‏ها را و گمان مى‏بردید به خدا گمانها را!u!mIاحزاب یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْكُمْ إِذْ جَاءتْكُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا وَجُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرًا اى آنان كه ایمان آوردید یاد آرید نعمت خدا را بر خویش گاهى كه بیامد شما را لشكرهائى پس فرستادیم بر آنان بادى و لشكرهائى كه ندیدید و خدا است بدانچه مى‏كنید بینا5t!Iاحزابلِیَسْأَلَ الصَّادِقِینَ عَن صِدْقِهِمْ وَأَعَدَّ لِلْكَافِرِینَ عَذَابًا أَلِیمًا تا بپرسد راستگویان را از راستیشان و آماده كرد براى كافران عذابى دردناك‏s!cGاحزابوَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِیِّینَ مِیثَاقَهُمْ وَمِنكَ وَمِن نُّوحٍ وَإِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى وَعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّیثَاقًا غَلِیظًا و هنگامى كه بگرفتیم از پیمبران پیمانشان را و از تو و از نوح و ابراهیم و موسى و عیسى ابن مریم و گرفتیم از ایشان پیمانى گران‏"r!Gqاحزابالنَّبِیُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَأُوْلُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِی كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُهَاجِرِینَ إِلَّا أَن تَفْعَلُوا إِلَى أَوْلِیَائِكُم مَّعْرُوفًا كَانَ ذَلِكَ فِی الْكِتَابِ مَسْطُورًا پیمبر سزاوارتر است به مؤمنان از خود ایشان و زنان او مادران ایشانند و خویشاوندان برخیشان سزاوارترند به برخى در كتاب خدا از مؤمنان و مهاجران مگر آنكه كنید در باره دوستانتان نكوئى بوده است آن در كتاب نوشته‏   f~!'احزابقَدْ یَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِینَ مِنكُمْ وَالْقَائِلِینَ لِإِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَیْنَا وَلَا یَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِیلًا بسا داند خدا بازدارندگان را از جنگ از شما و گویندگان را به برادران خویش بیائید بسوى ما و نیایند نبرد را جز اندكى‏(}!}Gاحزابقُلْ مَن ذَا الَّذِی یَعْصِمُكُم مِّنَ اللَّهِ إِنْ أَرَادَ بِكُمْ سُوءًا أَوْ أَرَادَ بِكُمْ رَحْمَةً وَلَا یَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ وَلِیًّا وَلَا نَصِیرًا بگو كیست كه نگهدارد شما را از خدا اگر خواهد به شما رنجى یا خواهد براى شما رحمتى و نیابید براى خویش جز خدا دوست و نه یاورى را|!KEاحزابقُل لَّن یَنفَعَكُمُ الْفِرَارُ إِن فَرَرْتُم مِّنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَإِذًا لَّا تُمَتَّعُونَ إِلَّا قَلِیلًا بگو سود ندهد شما را گریز اگر بگریزید از مرگ یا كشتن و آن هنگام كامیاب نشوید مگر اندكى‏|{!#Iاحزابوَلَقَدْ كَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِن قَبْلُ لَا یُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ وَكَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْؤُولًا و همانا بودند پیمان بستند با خدا از پیش كه برنتابند پشتها را و هست پیمان خدا پرسش‏شده‏Hz!]'احزابوَلَوْ دُخِلَتْ عَلَیْهِم مِّنْ أَقْطَارِهَا ثُمَّ سُئِلُوا الْفِتْنَةَ لَآتَوْهَا وَمَا تَلَبَّثُوا بِهَا إِلَّا یَسِیرًا و اگر ورود شود بر ایشان در آنها از هر سوى سپس درخواست شوند فتنه (جنگ) را هر آینه آرندش و درنگ نكنند بدان مگر اندكى‏y!Iiاحزاب وَإِذْ قَالَت طَّائِفَةٌ مِّنْهُمْ یَا أَهْلَ یَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا وَیَسْتَأْذِنُ فَرِیقٌ مِّنْهُمُ النَّبِیَّ یَقُولُونَ إِنَّ بُیُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِیَ بِعَوْرَةٍ إِن یُرِیدُونَ إِلَّا فِرَارًا و هنگامى كه گفتند گروهى از ایشان اى مردم یثرب نیست جایگاهى براى شما پس بازگردید و دستورى مى‏خواست گروهى از ایشان از پیمبر مى‏گفتند همانا خانه‏هاى ما برهنه است و نیستند آنها برهنه و نخواهند جز گریزى را w 3w !5Yاحزابلِیَجْزِیَ اللَّهُ الصَّادِقِینَ بِصِدْقِهِمْ وَیُعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ إِن شَاء أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِیمًا تا پاداش دهد خدا راستگویان را به راستیشان و عذاب كند دورویان را اگر خواهد یا توبه پذیرد از ایشان همانا خدا است آمرزنده مهربان‏W!Aaاحزابمِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا از مؤمنانند مردانى كه راست گفتند آنچه را با خدا پیمان بر آن بستند پس از ایشان است آنكه گذراند پیمان خویش را و از ایشان است آنان كه انتظار كشند و تبدیل نكردند تبدیلى‏L! احزابوَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِیمَانًا وَتَسْلِیمًا و هنگامى كه دیدند مؤمنان احزاب را گفتند این است آنچه وعده داد به ما خدا و پیمبرش و راست گفت خدا و پیمبرش و نیفزود ایشان را مگر ایمان و تسلیمى‏I!احزابلَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِیرًا همانا شما را است در پیمبر خدا پیرویى نكو براى آن كه امید دارد خدا و روز بازپسین را و یاد كند خدا را بسیار?!sاحزابیَحْسَبُونَ الْأَحْزَابَ لَمْ یَذْهَبُوا وَإِن یَأْتِ الْأَحْزَابُ یَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُم بَادُونَ فِی الْأَعْرَابِ یَسْأَلُونَ عَنْ أَنبَائِكُمْ وَلَوْ كَانُوا فِیكُم مَّا قَاتَلُوا إِلَّا قَلِیلًا پندارند احزاب را نرفتند و اگر بیایند احزاب دوست دارند كاش برون بودند در مردم دشت‏نشین و از دور اخبار شما را مى‏پرسیدند و اگر مى‏بودند در شما پیكار نمى‏كردند جز اندكى‏9!Kاحزابأَشِحَّةً عَلَیْكُمْ فَإِذَا جَاء الْخَوْفُ رَأَیْتَهُمْ یَنظُرُونَ إِلَیْكَ تَدُورُ أَعْیُنُهُمْ كَالَّذِی یُغْشَى عَلَیْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُم بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَیْرِ أُوْلَئِكَ لَمْ یُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرًا بخل ورزانند بر شما تا گاهى كه بیاید ترس بینیشان بنگرند در تو مى‏گردد دیدگانشان مانند آنكه فراگرفته باشدش مرگ تا گاهى كه برود ترس آزارتان كنند با زبانهائى تیز خوددارانند از نیكى آنان ایمان نیاوردند پس تباه ساخت خدا كردار ایشان را و آن است بر خدا آسان‏  g ! 9احزابوَمَن یَقْنُتْ مِنكُنَّ لِلَّهِ وَرَسُولِهِ وَتَعْمَلْ صَالِحًا نُّؤْتِهَا أَجْرَهَا مَرَّتَیْنِ وَأَعْتَدْنَا لَهَا رِزْقًا كَرِیمًا و آنكه فروتنى كند از شما براى خدا و پیمبرش و كردارى شایسته كند دهیمش مزدش را دوبار و آماده كردیم براى او روزیى گرامى راr !'1احزابیَا نِسَاء النَّبِیِّ مَن یَأْتِ مِنكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُّبَیِّنَةٍ یُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَیْنِ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرًا اى زنان پیمبر هر كس از شما فحشایى (ناشایستى) آشكار آرد افزوده شود برایش شكنجه به دو برابر و همانا آن است بر خدا آسان‏E !}احزابوَإِن كُنتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِنَاتِ مِنكُنَّ أَجْرًا عَظِیمًا و اگر خواستار خدا و پیمبرش و خانه آخرت باشید پس خدا آماده كرده است براى نكوكاران از شما پاداشى بزرگ را0!}Wاحزابیَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ إِن كُنتُنَّ تُرِدْنَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا وَزِینَتَهَا فَتَعَالَیْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ سَرَاحًا جَمِیلًا اى پیمبر بگو به زنان خویشتن اگر خواهان زندگانى دنیا و زیور آنید پس بیائید بهره‏مند سازم شما را و رها سازم شما را رهاكردنى نیكوn!oaاحزابوَأَوْرَثَكُمْ أَرْضَهُمْ وَدِیَارَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ وَأَرْضًا لَّمْ تَطَؤُوهَا وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرًا و ارث داد به شما سرزمین ایشان و خانه‏هاى ایشان و خواسته‏هاى ایشان را و سرزمینى را كه تاخت نیاوردید بر آن و خداست بر همه چیز توانا-!Mاحزابوَأَنزَلَ الَّذِینَ ظَاهَرُوهُم مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن صَیَاصِیهِمْ وَقَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِیقًا تَقْتُلُونَ وَتَأْسِرُونَ فَرِیقًا و فرود آورد آنان را كه پشتیبانیشان كردند از اهل كتاب از كاخهاى ایشان و افكند در دلهاى آنان هراس را كه گروهى را كشتید و برده گرفتید گروهى را!9Aاحزابوَرَدَّ اللَّهُ الَّذِینَ كَفَرُوا بِغَیْظِهِمْ لَمْ یَنَالُوا خَیْرًا وَكَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ الْقِتَالَ وَكَانَ اللَّهُ قَوِیًّا عَزِیزًا و بازگردانید خدا آنان را كه كفر ورزیدند به خشمشان نرسیدند به خیرى و كفایت كرد خدا مؤمنان را از جنگ و خدا است نیرومند عزیز $ $q!Y}احزاب#إِنَّ الْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِینَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِینَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِینَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِینَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِینَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِینَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِینَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاكِرِینَ اللَّهَ كَثِیرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا همانا مردان مسلمان و زنان مسلمان و مردان مؤمن و زنان مؤمن و مردان فروتن و زنان فروتن و مردان راستگو و زنان راستگو و مردان شكیبا و زنان شكیبا و مردان نرم‏دل و زنان نرم‏دل و مردان بخشنده و زنان بخشنده و مردان روزه‏دار و زنان روزه‏دار و مردانى كه فرجهاى خود را نگه دارند و زنان نگهدارنده و مردانى كه یاد خدا بسیار كنند و زنان یادكننده آماده كرده است خدا براى ایشان آمرزشى و پاداشى بزرگ را#!5احزاب"وَاذْكُرْنَ مَا یُتْلَى فِی بُیُوتِكُنَّ مِنْ آیَاتِ اللَّهِ وَالْحِكْمَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ لَطِیفًا خَبِیرًا و یادآرید آنچه را خوانده مى‏شود در خانه‏هاى شما از آیتهاى خدا و حكمت همانا خداوند است تیزبین كارآگاه‏P !GMاحزاب!وَقَرْنَ فِی بُیُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الْأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِینَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَكُمْ تَطْهِیرًا و بیارمید در خانه‏هاى خویش و خودنمائى نكنید مانند خودنمائى جاهلیت نخستین (پیكر خود را آشكار نسازید) و بپاى دارید نماز را و بدهید زكات را و فرمانبردارى كنید از خدا و پیمبرش جز این نیست كه خواهد خدا دور كند از شما چرك (پلیدى) را اى اهل خانه و پاك سازد شما را پاك ساختنى‏h !+احزاب یَا نِسَاء النَّبِیِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا اى زنان پیمبر نیستید شما مانند یكى از زنان اگر مى‏ترسید خدا را پس نرمى نشان ندهید در گفتار تا امید بندد آنكه در دلش بیماریى است و بگوئید گفتارى نكو را  8e3w!]احزاب)یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِیرًا اى آنان كه ایمان آوردید یاد كنید خدا را یادكردنى فراوان‏k!+احزاب(مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِیِّینَ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا نیست محمد (صلى اللّه علیه و آله) پدر یكى از مردان شما و لیكن پیمبر خدا و سرآمد پیمبران و بوده است خدا به همه چیز دانا!cKاحزاب'الَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَیَخْشَوْنَهُ وَلَا یَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ وَكَفَى بِاللَّهِ حَسِیبًا آنان كه رسانند پیامهاى خدا را و ترسندش و نترسند كسى را جز خدا و بس است خدا حساب‏گیرنده‏.!]sاحزاب&مَّا كَانَ عَلَى النَّبِیِّ مِنْ حَرَجٍ فِیمَا فَرَضَ اللَّهُ لَهُ سُنَّةَ اللَّهِ فِی الَّذِینَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَرًا مَّقْدُورًا نیست بر پیمبر پروائى (سخت‏گیریى) در آنچه بایسته داشت خدا برایش شیوه خدا در آنان كه گذشتند از پیش و بوده است كار خدا اندازه‏اى گذارده‏O!}احزاب%وَإِذْ تَقُولُ لِلَّذِی أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَأَنْعَمْتَ عَلَیْهِ أَمْسِكْ عَلَیْكَ زَوْجَكَ وَاتَّقِ اللَّهَ وَتُخْفِی فِی نَفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِیهِ وَتَخْشَى النَّاسَ وَاللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَاهُ فَلَمَّا قَضَى زَیْدٌ مِّنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا لِكَیْ لَا یَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ حَرَجٌ فِی أَزْوَاجِ أَدْعِیَائِهِمْ إِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا و هنگامى كه مى‏گفتى بدان كه نعمت داده بود خدا بدو و نعمت داده بودى تو بدو نگهدار نزد خویش همسر خود را و بترس خدا را و نهان مى‏داشتى نزد خود آنچه خدا است آشكاركننده آن و مى‏ترسیدى مردم را و خدا سزاوارتر است كه بترسیش تا گاهى كه بگذرانید زید از آن زن حاجت را همسر تو گردانیدیمش تا نباشد بر مؤمنان سخت‏گیریى در زنان پسرخواندگانشان گاهى كه بگذرانند از آنان حاجت را و بوده است كار خدا شدنى‏D!]احزاب$وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن یَكُونَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِینًا و نرسد مرد مؤمن و نه زن مؤمنى را كه هر گاه بگذارند خدا و پیمبرش كارى را آنكه باشد براى ایشان اختیارى در كار خویش و آنكه سر از فرمان خدا و پیمبرش برتابد همانا گمراه شده است گمراهى آشكار g x N 0 T T!Ocاحزاب1یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نَكَحْتُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَكُمْ عَلَیْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَهَا فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحًا جَمِیلًا اى آنان كه ایمان آوردید هر گاه كابین بستید بر زنان مؤمنه پس رهاشان ساختید پیش از آنكه بدیشان نزدیكى كنید پس نیست شما را بر ایشان سرآمدى كه در انتظارش نشینید پس بهره بدیشان دهید و رهاشان كنید رهائیى نكو!Aqاحزاب0وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِینَ وَالْمُنَافِقِینَ وَدَعْ أَذَاهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِیلًا و فرمانبردارى مكن كافران و دورویان را و رها كن آزردن ایشان را و توكّل كن بر خدا و بس است خدا وكیلى‏|!Wاحزاب/وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ بِأَنَّ لَهُم مِّنَ اللَّهِ فَضْلًا كَبِیرًا و مژده ده به مؤمنان كه آنان را است از نزد خدا فضلى بزرگ‏X!e?احزاب.وَدَاعِیًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُّنِیرًا و خواننده‏اى بسوى خدا به فرمانش و چراغى درخشان‏!5sاحزاب-یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِیرًا اى پیمبر همانا فرستادیمت گواهى و مژده‏رسانى و بیم‏دهنده‏اى‏&!-احزاب,تَحِیَّتُهُمْ یَوْمَ یَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ وَأَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا كَرِیمًا درودشان روزى كه بدو رسند سلام است و آماده كرد براى ایشان پاداشى گرامى راk!Kاحزاب+هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِیُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیمًا او است آنكه درود (آمرزش) فرستد بر شما او و فرشتگانش تا برون آرد شما را از تاریكیها بسوى روشنائى و بوده است به مؤمنان مهربان‏! احزاب*وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِیلًا و تسبیحش گویید بامدادان و شامگاهان‏ d#y !C#احزاب4لَا یَحِلُّ لَكَ النِّسَاء مِن بَعْدُ وَلَا أَن تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنْ أَزْوَاجٍ وَلَوْ أَعْجَبَكَ حُسْنُهُنَّ إِلَّا مَا مَلَكَتْ یَمِینُكَ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ رَّقِیبًا حلال نیست برایت زنان از این پس و نه آنكه برگزینى به جاى آنان همسرانى و هر چند خوش آیدت زیبائى آنان جز آنكه دارا شود دستت و خدا است بر همه چیز نگهبان‏=!Sاحزاب3تُرْجِی مَن تَشَاء مِنْهُنَّ وَتُؤْوِی إِلَیْكَ مَن تَشَاء وَمَنِ ابْتَغَیْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْكَ ذَلِكَ أَدْنَى أَن تَقَرَّ أَعْیُنُهُنَّ وَلَا یَحْزَنَّ وَیَرْضَیْنَ بِمَا آتَیْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا فِی قُلُوبِكُمْ وَكَانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَلِیمًا برانى آن را كه خواهى از آن زنان و نزد خویش جاى دهى هر كه را خواهى از ایشان و هر كه را خواهى از آنان كه دور كردى پس نیست باكى بر تو این است نزدیكتر بدان كه روشن شود دیدگانشان و اندوهگین نشوند و خرسند شوند بدانچه دادیشان همگى ایشان و خدا مى‏داند آنچه را در دلهاى شما است و خدا است داناى بردبار!-wاحزاب2یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ اللَّاتِی آتَیْتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتْ یَمِینُكَ مِمَّا أَفَاء اللَّهُ عَلَیْكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّاتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَالَاتِكَ اللَّاتِی هَاجَرْنَ مَعَكَ وَامْرَأَةً مُّؤْمِنَةً إِن وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِیِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِیُّ أَن یَسْتَنكِحَهَا خَالِصَةً لَّكَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِینَ قَدْ عَلِمْنَا مَا فَرَضْنَا عَلَیْهِمْ فِی أَزْوَاجِهِمْ وَمَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُمْ لِكَیْلَا یَكُونَ عَلَیْكَ حَرَجٌ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا اى پیمبر همانا حلال ساختیم برایت همسران تو را آنان كه مزد ایشان را پرداختى و آنچه را مالك است یمین تو از آنچه خدا بهره جنگ به تو ارزانى داشت و دختران عمّت را و دختران عمّه‏هایت را و دختران خالت را و دختران خاله‏هایت را كه هجرت كردند با تو و زنى مؤمنه را اگر ببخشد خویشتن را به پیمبر اگر خواهد پیمبر كه همسر گیردش تنها از آن تو است این و نرسد به مؤمنان همانا دانستیم آنچه را بایسته كردیم بر ایشان در همسرانشان و آنچه دارا است دستهاى ایشان تا نباشد بر تو سخت آمدنى و بوده است خدا آمرزنده مهربان‏ $$!u#احزاب8إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا همانا خدا و فرشتگانش درود (آمرزش) فرستند بر پیمبر اى آنان كه ایمان آوردید درود فرستید بر او و سلام كنید سلام كردنى (فرمانش را گردن نهید گردن‏نهادنى)#!q'احزاب7لَّا جُنَاحَ عَلَیْهِنَّ فِی آبَائِهِنَّ وَلَا أَبْنَائِهِنَّ وَلَا إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاء إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاء أَخَوَاتِهِنَّ وَلَا نِسَائِهِنَّ وَلَا مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُنَّ وَاتَّقِینَ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدًا پروائى نیست بر آن زنان در پدران ایشان و نه فرزندان ایشان و نه برادران ایشان و نه برادرزادگان ایشان و نه خواهرزادگان ایشان و نه زنان ایشان و نه آنچه دارا است دستهاى ایشان و بترسید اى زنان خدا را كه خدا است بر همه چیز گواه‏'"!?احزاب6إِن تُبْدُوا شَیْئًا أَوْ تُخْفُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا اگر آشكار سازید چیزى را یا نهان داریدش همانا خدا است به همه چیز دانا!!QQاحزاب5یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلَّا أَن یُؤْذَنَ لَكُمْ إِلَى طَعَامٍ غَیْرَ نَاظِرِینَ إِنَاهُ وَلَكِنْ إِذَا دُعِیتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانتَشِرُوا وَلَا مُسْتَأْنِسِینَ لِحَدِیثٍ إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ یُؤْذِی النَّبِیَّ فَیَسْتَحْیِی مِنكُمْ وَاللَّهُ لَا یَسْتَحْیِی مِنَ الْحَقِّ وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاء حِجَابٍ ذَلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ وَمَا كَانَ لَكُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلَا أَن تَنكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ عِندَ اللَّهِ عَظِیمًا اى آنان كه ایمان آوردید درنیائید به خانه‏هاى پیمبر جز آنكه دستور داده شود به شما بسوى خوراكى نانگرانان بجاى آن و لیكن هر گاه خوانده شدید درآئید و هر گاه خوردید پس پراكنده شوید و نه انس‏گیرندگان به سخنى همانا این آزار مى‏داد پیمبر را و او شرم مى‏داشت از شما و خدا پروا ندارد از حقّ و هر گاه خواستار كالایى باشید از ایشان پس بخواهید از ایشان از پشت پرده (پوششى) این پاكتر است براى دلهاى شما و دلهاى آنان و نرسد شما را كه بیازارید پیمبر خدا را و نه آنكه همسر گیرید زنانش را از پس او هیچگاه همانا آن است نزد خدا گران (بزرگ) ' h a-!5احزابAخَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا لَّا یَجِدُونَ وَلِیًّا وَلَا نَصِیرًا جاودانان در آن همیشه نیابند یارى و نه یاورى راs,!sgاحزاب@إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكَافِرِینَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِیرًا همانا خدا لعن كرد كافران و آماده كرد براى ایشان آتشى سوزان‏C+!gاحزاب?یَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَمَا یُدْرِیكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِیبًا پرسندت مردم از ساعت بگو جز این نیست كه علم آن نزد خدا است و چه دانى تو (یا چه دانا سازدت) شاید ساعت است نزدیك‏7*!aاحزاب>سُنَّةَ اللَّهِ فِی الَّذِینَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِیلًا شیوه خدا در آنان كه گذشتند از پیش و هرگز نیابى شیوه خدا را دگرگونى‏)!!احزاب=مَلْعُونِینَ أَیْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِیلًا لعن شدگان (راندگان) هر كجا یافت شوند دستگیر شوند و سخت كشته شوند كشته‏شدنى‏(!']احزاب<لَئِن لَّمْ یَنتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِی الْمَدِینَةِ لَنُغْرِیَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لَا یُجَاوِرُونَكَ فِیهَا إِلَّا قَلِیلًا اگر كوتاه نیایند (پس نكنند) دورویان و آنان كه در دلهاشان بیمارى است و هرزه درآیان در شهر (اراجیف‏گویان) هرآینه بشورانیمت بر آنان تا همسایگیت نكنند در آن مگر اندكى‏D'! oاحزاب;یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا اى پیمبر بگو به زنان خویش و دختران خویش و زنان مؤمنین كه فروهلند بر خویشتن از روپوششهاى خویش این نزدیكتر است بدان كه شناخته شوند پس آزار نشوند و خدا است آمرزنده مهربان‏;&!yqاحزاب:وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَیْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِینًا و آنان كه بیازارند مردان و زنان مؤمن را بجز آنچه فراهم كردند همانا برداشتند تهمتى و گناهى آشكار راU%!u)احزاب9إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِینًا همانا آنان كه بیازارند خدا و پیمبرش لعن كرد ایشان را خدا در دنیا و آخرت و آماده كرد براى ایشان عذابى خوارسازنده را M u m6_{سبأ بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏e5!;احزابIلِیُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِینَ وَالْمُشْرِكَاتِ وَیَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا تا عذاب كند خدا مردان دوروى و زنان دوروى را و مردان مشرك و زنان مشرك را و بازگشت كند خدا بر مردان و زنان مؤمن و بوده است خدا آمرزنده مهربان‏p4!=احزابHإِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَیْنَ أَن یَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا همانا عرض كردیم سپرده را بر آسمانها و زمین و كوه‏ها پس نیارستند برداشتنش را و بیمناك شدند از آن و برداشتش انسان همانا او بوده است ستمگرى نادان‏_3!]UاحزابGیُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَیَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَن یُطِعْ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِیمًا تا ساز آرد براى شما كارهاى شما را و بیامرزد گناهان شما را و آنكه فرمان برد خدا و پیمبرش را همانا رستگار شده است رستگاریى بزرگ‏2!'iاحزابFیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا اى آنان كه ایمان آوردید بترسید خدا را و بگوئید گفتارى استوارb1!)احزابEیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِینَ آذَوْا مُوسَى فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا وَكَانَ عِندَ اللَّهِ وَجِیهًا اى آنان كه ایمان آوردید نباشید مانند آنان كه آزردند موسى را پس بیزار شمردش خدا از آنچه گفتند و بود نزد خدا آبرومند0!)احزابDرَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِیرًا پروردگارا بدیشان دو برابر فرما از عذاب و لعن كن ایشان را لعنى بزرگ‏e/!YeاحزابCوَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِیلَا و گفتند پروردگارا همانا فرمان بردیم مهتران خویش و بزرگان خویش را پس گمراه ساختند ما را از راه‏/.!))احزابBیَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ یَقُولُونَ یَا لَیْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا روزى كه گردش داده شود رویهاى ایشان در آتش گویند كاش فرمانبردارى مى‏كردیم خدا را و فرمانبردارى مى‏كردیم پیمبر را 21 =V2D>}سبأ أَفْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَم بِهِ جِنَّةٌ بَلِ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ فِی الْعَذَابِ وَالضَّلَالِ الْبَعِیدِ آیا دروغى بر خدا بسته است یا بدو دیوانگى است بلكه آنان كه باور ندارند بازپسین را در شكنجه و گمراهى دورند= سبأ وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا هَلْ نَدُلُّكُمْ عَلَى رَجُلٍ یُنَبِّئُكُمْ إِذَا مُزِّقْتُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفِی خَلْقٍ جَدِیدٍ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند آیا ننمایانیم به شما مردى را كه آگهیتان دهد هر گاه پراكنده شدید مُنتهاى پراكندگى را همانا شمائید در آفرینشى نوین‏l<Mسبأ وَیَرَى الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِی أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ هُوَ الْحَقَّ وَیَهْدِی إِلَى صِرَاطِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ و بینند آنان كه داده شدند دانش را كه آنچه فرستاده شد بسویت از پروردگارت حقّ است و راهنمائى كند بسوى راه خداى عزّتمند ستوده‏R;o/سبأ وَالَّذِینَ سَعَوْا فِی آیَاتِنَا مُعَاجِزِینَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مِّن رِّجْزٍ أَلِیمٌ و آنان كه كوشیدند در آیتهاى ما به عجزآرندگان ایشان را است عذابى از پلید دردناك‏v: ]سبأ لِیَجْزِیَ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِیمٌ تا پاداش دهد آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند ایشان را است آمرزشى و روزیى گرامى‏i9Eسبأ وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لَا تَأْتِینَا السَّاعَةُ قُلْ بَلَى وَرَبِّی لَتَأْتِیَنَّكُمْ عَالِمِ الْغَیْبِ لَا یَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَلَا فِی الْأَرْضِ وَلَا أَصْغَرُ مِن ذَلِكَ وَلَا أَكْبَرُ إِلَّا فِی كِتَابٍ مُّبِینٍ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند نیاید ما را ساعت بگو بلى سوگند به پروردگارم هر آینه بیاید شما را داناى نهان است گم نشود از او سنگینى ذرّه‏اى در آسمانها و نه در زمین و نه كوچكتر از آن و نه بزرگتر مگر در كتابى است آشكارp8 Mسبأ یَعْلَمُ مَا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَمَا یَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا یَنزِلُ مِنَ السَّمَاء وَمَا یَعْرُجُ فِیهَا وَهُوَ الرَّحِیمُ الْغَفُورُ داند آنچه را فرو مى‏رود در زمین و آنچه برون آید از آن و آنچه فرود آید از آسمان و آنچه بالا رود در آن و او است مهربان آمرزنده‏K7 سبأ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَلَهُ الْحَمْدُ فِی الْآخِرَةِ وَهُوَ الْحَكِیمُ الْخَبِیرُ سپاس خداى را كه از آنِ وى است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و او را است سپاس در آخرت و او است حكیم آگاه‏  Q $DkWسبأ فَلَمَّا قَضَیْنَا عَلَیْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَیَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا یَعْلَمُونَ الْغَیْبَ مَا لَبِثُوا فِی الْعَذَابِ الْمُهِینِ پس هنگامى كه گذراندیم بر او مرگ را رهبریشان نكرد بر مرگش جز جنبنده زمین كه مى‏خورد چوبدستش را تا گاهى كه به روى در افتاد دریافتند پریان كه اگر مى‏دانستند ناپیدا را نمى‏ماندند در عذابى خواركننده‏#C1سبأ یَعْمَلُونَ لَهُ مَا یَشَاء مِن مَّحَارِیبَ وَتَمَاثِیلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَّاسِیَاتٍ اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا وَقَلِیلٌ مِّنْ عِبَادِیَ الشَّكُورُ مى ساختند برایش هر چه مى‏خواست از پرستشگاه‏ها و پیكرها و جامه‏هائى همانند آبگیرها (حوضها) و دیگهائى بر جاى نشانده (در كوه یا سنگ) بكنید اى خاندان داود شكر را و كم است از بندگان من شكرگزارLBk'سبأ وَلِسُلَیْمَانَ الرِّیحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَرَوَاحُهَا شَهْرٌ وَأَسَلْنَا لَهُ عَیْنَ الْقِطْرِ وَمِنَ الْجِنِّ مَن یَعْمَلُ بَیْنَ یَدَیْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَمَن یَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِیرِ و براى سلیمان باد را پیشینش یك ماه و پسینش یك ماه و روان (ذوب) ساختیم برایش چشمه مس را و از پریان آنان را كه كار مى‏كردند پیش رویش به دستور پروردگار او و آنكو كجروى مى‏كرد از ایشان از فرمان ما مى‏چشاندیمش از عذابى سوزان‏|A eسبأ أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِی السَّرْدِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّی بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ كه بساز زره‏هائى آراسته و اندازه بگذار در زره و بكنید شایسته كه همانا منم بدانچه مى‏كنید بینا @'gسبأ وَلَقَدْ آتَیْنَا دَاوُودَ مِنَّا فَضْلًا یَا جِبَالُ أَوِّبِی مَعَهُ وَالطَّیْرَ وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِیدَ و همانا دادیم داود را از خویش فضلى اى كوه‏ها تسبیح گوئید با او و مرغان و نرم ساختیم برایش آهن را?_Uسبأ أَفَلَمْ یَرَوْا إِلَى مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُم مِّنَ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِن نَّشَأْ نَخْسِفْ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ نُسْقِطْ عَلَیْهِمْ كِسَفًا مِّنَ السَّمَاء إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً لِّكُلِّ عَبْدٍ مُّنِیبٍ آیا ننگرند بدانچه پیش روى ایشان است و آنچه پشت سر ایشان است از آسمان و زمین كه اگر خواهیم فروبریمشان در زمین یا افكنیم بر ایشان پاره‏هائى از آسمان همانا در این است آیتى براى هر بنده بازگشت‏كننده‏  z T*#KKuسبأ وَمَا كَانَ لَهُ عَلَیْهِم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن یُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِی شَكٍّ وَرَبُّكَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ حَفِیظٌ و نیستش بر ایشان فرمانروائیى مگر تا بشناسیم آن را كه ایمان آورد به آخرت از آنكه او است در شكى از آن و پروردگار تو است بر همه چیز نگهبان‏`J}=سبأ وَلَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إِبْلِیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِیقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ و همانا راست آورد بر ایشان ابلیس پندار خویش را پس پیرویش كردند مگر گروهى از مؤمنان‏AI?=سبأ فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَیْنَ أَسْفَارِنَا وَظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ وَمَزَّقْنَاهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ پس گفتند پروردگارا دورى افكن میان سفرهاى ما و ستم كردند خویش را پس گردانیدیمشان داستانهائى و پریشان (پراكنده) ساختیمشان مُنتهاى پریشانى را همانا در این است آیتهائى براى هر شكیبائى سپاسگزارaHgUسبأ وَجَعَلْنَا بَیْنَهُمْ وَبَیْنَ الْقُرَى الَّتِی بَارَكْنَا فِیهَا قُرًى ظَاهِرَةً وَقَدَّرْنَا فِیهَا السَّیْرَ سِیرُوا فِیهَا لَیَالِیَ وَأَیَّامًا آمِنِینَ و گذاردیم میان ایشان و میان شهرستانى كه بركت نهاده بودیم در آنها شهرهائى پدیدار و مقرّر كردیم در آنها راه‏پیمودن را بروید در آنها شبهائى و روزهائى ایمن‏شدگان‏"G-سبأ ذَلِكَ جَزَیْنَاهُم بِمَا كَفَرُوا وَهَلْ نُجَازِی إِلَّا الْكَفُورَ این را پاداششان دادیم بدانچه كفر ورزیدند و آیا كیفر همى‏دهیم جز به كفرورزنده‏QFm/سبأ فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ سَیْلَ الْعَرِمِ وَبَدَّلْنَاهُم بِجَنَّتَیْهِمْ جَنَّتَیْنِ ذَوَاتَى أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ وَشَیْءٍ مِّن سِدْرٍ قَلِیلٍ پس روى برتافتند پس فرستادیم بر ایشان سیل بیكران را و بدیشان دادیم جاى دو باغ ایشان دو باغ دارنده میوه (یا خوراكى) «خمط» و «اثل» و چیزى از درخت سدر اندك‏-Easسبأ لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِی مَسْكَنِهِمْ آیَةٌ جَنَّتَانِ عَن یَمِینٍ وَشِمَالٍ كُلُوا مِن رِّزْقِ رَبِّكُمْ وَاشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَیِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ همانا بود سبا را در نشیمنشان آیتى دو باغ از راست و چپ بخورید از روزى پروردگار خویش و سپاس گزارید برایش شهرى پاكیزه و پروردگارى آمرزگار   dT 2TQ سبأ قُل لَّكُم مِّیعَادُ یَوْمٍ لَّا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ بگو شما را است وعده‏گاه روزى كه نه دیر كنید از آن ساعتى و نه پیشى گیریدZSgGسبأ وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گویند چه هنگام است این وعده اگر هستید راستگویان‏R1Iسبأ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ و نفرستادیم تو را مگر براى همه مردم مژده‏دهنده و ترساننده و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانندpQyaسبأ قُلْ أَرُونِی الَّذِینَ أَلْحَقْتُم بِهِ شُرَكَاء كَلَّا بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ بگو بنمایانیدیم آنان را كه پیوستش كردید شریكانى نه چنین است بلكه او است خداوند عزّتمند حكیم‏ZP+سبأ قُلْ یَجْمَعُ بَیْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ یَفْتَحُ بَیْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِیمُ بگو گردآورد میان ما پروردگار ما سپس بگشاید میان ما به حقّ و او است گشاینده دانا O#oسبأ قُل لَّا تُسْأَلُونَ عَمَّا أَجْرَمْنَا وَلَا نُسْأَلُ عَمَّا تَعْمَلُونَ بگو پرسش نشوید از آنچه ما كردیم و نه پرسش شویم از آنچه شما كنید1Nweسبأ قُلْ مَن یَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ قُلِ اللَّهُ وَإِنَّا أَوْ إِیَّاكُمْ لَعَلَى هُدًى أَوْ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ بگو كه روزیتان دهد از آسمانها و زمین بگو خدا و ما یا شمائیم هر آینه بر هدایتى یا در گمراهى آشكارnM9سبأ وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْكَبِیرُ و سود ندهد شفاعت نزد او جز براى آنكه دستور دهدش تا گاهى كه گرفته شود طپیدن هراس از دلهاى ایشان گویند چه گفت پروردگار شما گویند حقّ را و او است برتر بزرگوارqLMسبأ قُلِ ادْعُوا الَّذِینَ زَعَمْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ لَا یَمْلِكُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَلَا فِی الْأَرْضِ وَمَا لَهُمْ فِیهِمَا مِن شِرْكٍ وَمَا لَهُ مِنْهُم مِّن ظَهِیرٍ بگو بخوانید آنان را كه پنداشتید جز خدا دارا نیستند سنگینى ذرّه در آسمانها و نه در زمین و نیستشان در آنها شركتى و نیست او را از ایشان پشتیبانى‏  (wZqسبأ $قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء وَیَقْدِرُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ بگو هر آینه پروردگار من فراخ گرداند روزى را براى هر كه خواهد و تنگ كند و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانندY5qسبأ #وَقَالُوا نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ و گفتند ما بیشتریم در مالها و فرزندان و نیستیم ما عذاب‏شدگان‏X1oسبأ "وَمَا أَرْسَلْنَا فِی قَرْیَةٍ مِّن نَّذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ و نفرستادیم در شهرى ترساننده‏اى مگر گفتند هوسرانان آنكه مائیم بدانچه فرستاده شدید بدان كافران‏ WAMسبأ !وَقَالَ الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ إِذْ تَأْمُرُونَنَا أَن نَّكْفُرَ بِاللَّهِ وَنَجْعَلَ لَهُ أَندَادًا وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ وَجَعَلْنَا الْأَغْلَالَ فِی أَعْنَاقِ الَّذِینَ كَفَرُوا هَلْ یُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا یَعْمَلُونَ و گفتند آنان كه ناتوان شمرده شدند بدانان كه كبر ورزیدند بلكه نیرنگ شب و روز بود هنگامى كه فرمان مى‏دادید ما را كه كفر ورزیم به خدا و قرار دهیم برایش همتایانى و نهان داشتند پشیمانى را گاهى كه دیدند عذاب را و نهادیم زنجیرها را در گردنهاى آنان كه كفر ورزیدند آیا پاداش داده شوند جز آنچه را بودند مى‏كردند Vyسبأ قَالَ الَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا لِلَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا أَنَحْنُ صَدَدْنَاكُمْ عَنِ الْهُدَى بَعْدَ إِذْ جَاءكُم بَلْ كُنتُم مُّجْرِمِینَ گفتند آنان كه برترى جستند بدانان كه ناتوان شمرده شدند آیا ما بازداشتیم شما را از رهبرى پس از آنكه بیامد شما را بلكه بودید شما گنهكاران‏9UUسبأ وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لَن نُّؤْمِنَ بِهَذَا الْقُرْآنِ وَلَا بِالَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَلَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِندَ رَبِّهِمْ یَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ الْقَوْلَ یَقُولُ الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا لَوْلَا أَنتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِینَ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند هرگز ایمان نیاریم بدین قرآن و نه بدانچه پیش روى آن است و كاش مى‏دیدى گاهى كه ستمگران بازداشت شدگانند نزد پروردگار خویش برگردانند برخى از ایشان به برخى گفتار را گویند آنان كه ناتوان شمرده شدند بدانان كه برترى جستند اگر نبودید شما هرآینه مى‏بودیم ما مؤمنان‏   sd82a}aسبأ +وَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَذَا إِلَّا رَجُلٌ یُرِیدُ أَن یَصُدَّكُمْ عَمَّا كَانَ یَعْبُدُ آبَاؤُكُمْ وَقَالُوا مَا هَذَا إِلَّا إِفْكٌ مُّفْتَرًى وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِینٌ و گاهى كه خوانده شود بر ایشان آیتهاى ما روشن گویند نیست این جز مردى كه خواهد بازدارد شما را از آنچه بودند مى‏پرستیدند پدران شما و گفتند نیست این جز دروغى پرداخته و گفتند آنان كه كفر ورزیدند به حقّ گاهى كه آمدشان نیست این جز جادوئى آشكار(`Yqسبأ *فَالْیَوْمَ لَا یَمْلِكُ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ نَّفْعًا وَلَا ضَرًّا وَنَقُولُ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّتِی كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ پس امروز دارا نیست برخى از شما براى برخى سود و نه زیانى و گوئیم بدانان كه ستم كردند بچشید عذاب آتشى را كه بودید آن را دروغ مى‏پنداشتید _?{سبأ )قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِیُّنَا مِن دُونِهِم بَلْ كَانُوا یَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ گفتند منزهى تو توئى دوست ما نه آنان بلكه بودند مى‏پرستیدند پریان را بیشتر ایشانند بدانان گروندگان‏g^3سبأ (وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمِیعًا ثُمَّ یَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَهَؤُلَاء إِیَّاكُمْ كَانُوا یَعْبُدُونَ و روزى كه گرد آردشان همگى سپس گوید به فرشتگان آیا اینان بودند شما را مى‏پرستیدند^]Uaسبأ 'قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِرُ لَهُ وَمَا أَنفَقْتُم مِّن شَیْءٍ فَهُوَ یُخْلِفُهُ وَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ بگو هر آینه پروردگار من گشایش دهد روزى را براى هر كه خواهد از بندگان خویش و تنگ گرداند بر او و آنچه دهید از چیزى پس او جانشین (عوض) آردش و او است بهترین روزى‏دهندگان‏>\[سبأ &وَالَّذِینَ یَسْعَوْنَ فِی آیَاتِنَا مُعَاجِزِینَ أُوْلَئِكَ فِی الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ و آنان كه مى‏كوشند در آیتهاى ما به عجزآرندگان آنانند در عذاب احضارشدگان‏e[Aسبأ %وَمَا أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُم بِالَّتِی تُقَرِّبُكُمْ عِندَنَا زُلْفَى إِلَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ لَهُمْ جَزَاء الضِّعْفِ بِمَا عَمِلُوا وَهُمْ فِی الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ و نیستند مالهاى شما و نه فرزندان شما كه نزدیك گردانند شما را نزد ما جایگاهى نزدیك مگر آنكه ایمان آورد و كردار شایسته كرد كه آنان را است پاداش دو برابر بدانچه كردند و آنانند در كاخها آرمیدگان‏ o o!k5سبأ 5وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ وَیَقْذِفُونَ بِالْغَیْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِیدٍ حالى كه كفر ورزیدند بدان از پیش و مى‏افكنند به ناپیدا از جایگاهى دورj سبأ 4وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّى لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَكَانٍ بَعِیدٍ و گفتند ایمان آوردیم بدان و كجا است ایشان را سودمندشان از جایگاهى دور;iWسبأ 3وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِیبٍ و كاش میدیدى گاهى را كه هراسان شوند پس نیست گریزى (دررفتنى) و دستگیر شدند از جایگاهى نزدیك‏ch]cسبأ 2قُلْ إِن ضَلَلْتُ فَإِنَّمَا أَضِلُّ عَلَى نَفْسِی وَإِنِ اهْتَدَیْتُ فَبِمَا یُوحِی إِلَیَّ رَبِّی إِنَّهُ سَمِیعٌ قَرِیبٌ بگو اگر گمراه شوم همانا گمراه شوم بر خود و اگر هدایت یابم پس بدان چیز است كه وحى فرستد به سویم پروردگارم همانا او است شنواى نزدیك‏Pgi1سبأ 1قُلْ جَاء الْحَقُّ وَمَا یُبْدِئُ الْبَاطِلُ وَمَا یُعِیدُ بگو بیامد حقّ نه آغاز كند باطل و نه بازگرداندbfgWسبأ 0قُلْ إِنَّ رَبِّی یَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَّامُ الْغُیُوبِ بگو همانا پروردگار من بیفكند حقّ را او است داناى نهانها e?Uسبأ /قُلْ مَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ بگو هر چه خواهم از شما از مزدى پس از آن شما است نیست مزدم جز بر خدا و او است بر همه چیز گواه‏dQKسبأ .قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِیرٌ لَّكُم بَیْنَ یَدَیْ عَذَابٍ شَدِیدٍ بگو همانا اندرز دهم شما را به یكى كه بپاى ایستید براى خدا دو دو و یك یك سپس بیندیشید كه نیست بر یار شما دیوانگیى نیست او جز ترساننده براى شما پیش روى عذابى سخت‏\cQaسبأ -وَكَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَمَا بَلَغُوا مِعْشَارَ مَا آتَیْنَاهُمْ فَكَذَّبُوا رُسُلِی فَكَیْفَ كَانَ نَكِیرِ و تكذیب كردند آنان كه پیش از ایشان بودند و نرسیدند ده یك آنچه بدیشان دادیم و تكذیب كردند فرستادگانم را پس چسان است كین‏كشیدن من‏ibwUسبأ ,وَمَا آتَیْنَاهُم مِّن كُتُبٍ یَدْرُسُونَهَا وَمَا أَرْسَلْنَا إِلَیْهِمْ قَبْلَكَ مِن نَّذِیرٍ و ندادیمشان كتابهائى كه آنها را درس خوانند و نفرستادیم بسوى ایشان پیش از تو ترساننده‏اى‏ 3  O?sWفاطرإِنَّ الشَّیْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا یَدْعُو حِزْبَهُ لِیَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ همانا شیطان شما را است دشمنى پس برگیریدش دشمن جز این نیست كه مى‏خواند دسته خویش را تا شوند از یاران آتش سوزان‏?rsفاطریَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَلَا یَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ اى مردم همانا وعده خدا است حقّ پس نفریبد شما را زندگانى دنیا و فریب ندهد شما را به خدا فریب‏دهنده‏_qcSفاطروَإِن یُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ و اگر تكذیبت كنند همانا تكذیب شدند فرستادگانى پیش از تو و بسوى خدا بازگردانیده شوند كارها^p%فاطریَا أَیُّهَا النَّاسُ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْكُمْ هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَیْرُ اللَّهِ یَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاء وَالْأَرْضِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ اى مردم یاد آرید نعمت خدا را بر شما آیا هست آفریننده‏اى جز خدا كه روزى دهد شما را از آسمان و زمین نیست خدائى جز او پس كجا به دروغ رانده مى‏شویدlo#-فاطرمَا یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَةٍ فَلَا مُمْسِكَ لَهَا وَمَا یُمْسِكْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِن بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ آنچه بگشاید خدا براى مردم از رحمت نیستش بازدارنده و آنچه بازدارد نیستش رهاكننده‏اى پس از او و او است عزتمند حكیم‏:n aفاطرالْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا أُولِی أَجْنِحَةٍ مَّثْنَى وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ یَزِیدُ فِی الْخَلْقِ مَا یَشَاء إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ سپاس خدا را آفریننده آسمانها و زمین گرداننده فرشتگان فرستادگانى دارندگان بالهائى دوتا و سه‏تا و چهارتا بیفزاید در آفرینش آنچه خواهد همانا خدا است بر همه چیز تواناnm_{فاطربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏IlS9سبأ 6وَحِیلَ بَیْنَهُمْ وَبَیْنَ مَا یَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْیَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِی شَكٍّ مُّرِیبٍ و جدائى افكنده شد میان ایشان و میان آنچه هوس كردند بدانسان كه شد به پیروانشان از پیش كه ایشان بودند در شكى شك‏آورنده‏ ! B ^x9{فاطر وَاللَّهُ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُمْ أَزْوَاجًا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَى وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَمَا یُعَمَّرُ مِن مُّعَمَّرٍ وَلَا یُنقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِی كِتَابٍ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ و خدا بیافرید شما را از خاكى پس از چكه آبى سپس گردانید شما را جفتهائى و بارور نگردد ماده‏اى و نه بنهد بارش را جز با علم او و سالمند نشود سالمندى و نه كاسته شود از سالش مگر در كتابى است همانا آن است بر خدا آسان‏nweoفاطر مَن كَانَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعًا إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ وَالَّذِینَ یَمْكُرُونَ السَّیِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَكْرُ أُوْلَئِكَ هُوَ یَبُورُ آنكو عزت جوید پس براى خدا است عزت همگى بسویش بالا رود سخنان پاك و كردار نیك را او بالا برد و آنان كه نیرنگهاى زشت آرند ایشان را است عذابى سخت و نیرنگ آنان است تباه و نابود?v_فاطر وَاللَّهُ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَّیِّتٍ فَأَحْیَیْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا كَذَلِكَ النُّشُورُ و خدا است آنكه فرستاد بادها را پس برانگیزند ابرى پس راندیمش بسوى شهرى مرده پس زنده سازیم بدان زمین را پس از مرگش چنین است برانگیختن (یا گردآوردن)[u_Oفاطرأَفَمَن زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَنًا فَإِنَّ اللَّهَ یُضِلُّ مَن یَشَاء وَیَهْدِی مَن یَشَاء فَلَا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَیْهِمْ حَسَرَاتٍ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِمَا یَصْنَعُونَ آیا كسى كه آراسته شود برایش بدى كارش پس آن را نكو بیند همانا خدا گمراه سازد هر كه را خواهد و هدایت كند هر كه را خواهد پس نرود جانت اندوه‏هائى (دریغهایى) بر ایشان همانا خدا دانا است بدانچه مى‏سازند[t[Sفاطرالَّذِینَ كَفَرُوا لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِیرٌ آنان كه كفر ورزیدند براى ایشان است شكنجه‏اى سخت و آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند ایشان را است آمرزشى و مزدى بزرگ‏  b-Aaفاطروَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَإِن تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَى حِمْلِهَا لَا یُحْمَلْ مِنْهُ شَیْءٌ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى إِنَّمَا تُنذِرُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالغَیْبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَمَن تَزَكَّى فَإِنَّمَا یَتَزَكَّى لِنَفْسِهِ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِیرُ و برندارد گنهبارى بار دیگرى را و اگر بخواند گرانبارى بسوى بارش برداشته نشود از او چیزى و اگر چه باشد خویشاوند جز این نیست كه بیم دهى آنان را كه مى‏پرستند پروردگار خویش را به نهان و بپاى دارند نماز را و آنكه پاكى جوید جز این نیست كه براى خویش پاكى جوید و بسوى خداست بازگشت‏~~_فاطروَمَا ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِیزٍ و نیست آن بر خدا گران‏?}I-فاطرإِن یَشَأْ یُذْهِبْكُمْ وَیَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِیدٍ اگر خواهد ببرد شما را و بیارد آفرینشى نوین‏)|k_فاطریَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاء إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ اى مردم شمائید نیازمندان به خدا و خدا است بى‏نیاز ستوده‏A{q فاطرإِن تَدْعُوهُمْ لَا یَسْمَعُوا دُعَاءكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ یَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ وَلَا یُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِیرٍ اگر بخوانیدشان نشنوند بانگ شما را و اگر مى‏شنیدند پاسخ نمى‏گفتندتان و روز قیامت كفران ورزند به شرك‏ورزى شما و آگاه نسازدت همانند كاردان‏+z=فاطر یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ یَجْرِی لِأَجَلٍ مُّسَمًّى ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ وَالَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ مَا یَمْلِكُونَ مِن قِطْمِیرٍ فروبرد شب را در روز و فروبرد روز را در شب و رام گرداند مهر و ماه را هر كدام روانند تا سرآمدى نامبرده این است پروردگار شما وى را است پادشاهى و آنان كه خوانید جز او دارا نیستند پوست هسته خرمائى‏kyeiفاطر وَمَا یَسْتَوِی الْبَحْرَانِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَمِن كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَرِیًّا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ فِیهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ و یكسان نیستند دو دریا این خوشكام شیرین كه گوارا است نوشابه آن و آن نمكى شور (یا تلخ) و از هر یك خورید ماهیى تازه و برون آرید زیورى كه پوشیدش و بینى كشتیها را در آن رونده تا بجوئید از فضلش و شاید سپاسگزارید ut B j1 Miفاطرإِنَّ الَّذِینَ یَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِیَةً یَرْجُونَ تِجَارَةً لَّن تَبُورَ آنان كه خوانند كتاب خدا را و بپاى دارند نماز را و دهند از آنچه روزیشان دادیم نهان و آشكارا امید دارند سوداگریى را كه هرگز تباه نگردد5 g{فاطروَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالْأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ كَذَلِكَ إِنَّمَا یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاء إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ غَفُورٌ و از مردم و جنبندگان و دامها به رنگهاى گوناگون بدینسان جز این نیست كه مى‏ترسند خدا را از بندگانش دانشمندان همانا خدا است عزتمند آمرزگارeفاطرأَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ ثَمَرَاتٍ مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهَا وَمِنَ الْجِبَالِ جُدَدٌ بِیضٌ وَحُمْرٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهَا وَغَرَابِیبُ سُودٌ آیا ندیدى كه خدا فرستاد از آسمان آبى پس برون آوردیم بدان میوه‏هائى به رنگهاى گوناگون و از كوه‏ها راه‏هائى سفید و سرخ رنگارنگ و سیاه‏هائى تارbcYفاطرثُمَّ أَخَذْتُ الَّذِینَ كَفَرُوا فَكَیْفَ كَانَ نَكِیرِ سپس برگرفتیم آنان را كه كفر ورزیدند پس چگونه بود كیفرم‏wSفاطروَإِن یُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ وَبِالزُّبُرِ وَبِالْكِتَابِ الْمُنِیرِ و اگر تكذیب كنند همانا تكذیب كردند آنان كه پیش از ایشان بودند بیامدندشان پیمبرانشان به نشانیها و به كتابها و به نامه درخشان‏oUفاطرإِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَإِن مِّنْ أُمَّةٍ إِلَّا خلَا فِیهَا نَذِیرٌ همانا فرستادیمت به حقّ نویددهنده و ترساننده و نیست ملتى جز آنكه بگذشت در آن ترساننده‏اى‏kmeفاطرإِنْ أَنتَ إِلَّا نَذِیرٌ نیستى تو جز بیم‏دهنده‏@]فاطروَمَا یَسْتَوِی الْأَحْیَاء وَلَا الْأَمْوَاتُ إِنَّ اللَّهَ یُسْمِعُ مَن یَشَاء وَمَا أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فِی الْقُبُورِ و یكسان نیستند زندگان و نه مردگان همانا خدا مى‏شنواند هر كه را خواهد و نیستى تو شنواننده آنان كه در گورستانندwcفاطروَلَا الظِّلُّ وَلَا الْحَرُورُ و نه سایه و نه سوزش گرما sفاطروَلَا الظُّلُمَاتُ وَلَا النُّورُ و نه تاریكیها و نه روشنائى‏%cفاطروَمَا یَسْتَوِی الْأَعْمَى وَالْبَصِیرُ یكسان نیستند كور و بینا  3Eفاطر$وَالَّذِینَ كَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا یُقْضَى عَلَیْهِمْ فَیَمُوتُوا وَلَا یُخَفَّفُ عَنْهُم مِّنْ عَذَابِهَا كَذَلِكَ نَجْزِی كُلَّ كَفُورٍ و آنان كه كفر ورزیدند ایشان را است آتش دوزخ نه گذرانیده شود بر ایشان تا بمیرند و نه كاسته شود از ایشان از عذابش بدینسان پاداش دهیم به هر ناسپاسى‏1qفاطر#الَّذِی أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِن فَضْلِهِ لَا یَمَسُّنَا فِیهَا نَصَبٌ وَلَا یَمَسُّنَا فِیهَا لُغُوبٌ آنكو جایگزین ساخت ما را در سراى آرمیدن از فضل خویش نرسد ما را در آن خستگى و نه ما را رسد در آن رنجى‏Ws3فاطر"وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَكُورٌ و گفتند سپاس خداى را كه برد از ما اندوه را همانا پروردگار ما است آمرزنده سپاسگزار^Gmفاطر!جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا وَلِبَاسُهُمْ فِیهَا حَرِیرٌ بهشتهاى جاودان در آنها درآیند آراسته شوند در آنها با زیورهائى از زر و دستبرنجهاى زرین و مروارید و پوشاك ایشان در آن است حریر (ابریشم)m ;فاطر ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ وَمِنْهُم مُّقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَیْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِیرُ سپس ارث دادیم كتاب را بدانان كه برگزیدیم از بندگان خویش پس از ایشان است ستم‏كننده بر جان خود و از ایشان است میانه‏روى و از ایشان است سبقت‏گیرنده به خوبیها به دستور خدا این است آن فضل بزرگ‏q Aفاطروَالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ مِنَ الْكِتَابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ إِنَّ اللَّهَ بِعِبَادِهِ لَخَبِیرٌ بَصِیرٌ و آنچه وحى فرستادیم بسوى تو از كتاب آن است حقّ تصدیق‏كننده آنچه پیش روى آن است همانا خداوند است به بندگان خویش آگهى بیناJ 9Sفاطرلِیُوَفِّیَهُمْ أُجُورَهُمْ وَیَزِیدَهُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ تا بپردازد بدیشان پاداش ایشان را تمامى و بیفزایدشان از فضل خویش و او است آمرزنده سپاسگزار 1 j1, Eفاطر*وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لَئِن جَاءهُمْ نَذِیرٌ لَّیَكُونُنَّ أَهْدَى مِنْ إِحْدَى الْأُمَمِ فَلَمَّا جَاءهُمْ نَذِیرٌ مَّا زَادَهُمْ إِلَّا نُفُورًا و سوگند یاد كردند به خدا سخت‏ترین سوگندان خویش را كه اگر بیایدشان ترساننده‏اى هر آینه باشند راه یابنده‏تر از یكى از امتها پس هنگامى كه بیامدشان ترساننده‏اى نیفزود ایشان را جز رمیدنى (نفرتى)WEفاطر)إِنَّ اللَّهَ یُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَن تَزُولَا وَلَئِن زَالَتَا إِنْ أَمْسَكَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِّن بَعْدِهِ إِنَّهُ كَانَ حَلِیمًا غَفُورًا همانا خدا نگهدارد آسمانها و زمین را از آنكه بیفتند و اگر بیفتند نگه ندارد آنها را كسى پس از او همانا او است بردبار آمرزگار({Mفاطر(قُلْ أَرَأَیْتُمْ شُرَكَاءكُمُ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِی مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِی السَّمَاوَاتِ أَمْ آتَیْنَاهُمْ كِتَابًا فَهُمْ عَلَى بَیِّنَةٍ مِّنْهُ بَلْ إِن یَعِدُ الظَّالِمُونَ بَعْضُهُم بَعْضًا إِلَّا غُرُورًا بگو آیا دیدید شریكان خویش را كه خوانید جز خدا بنمایانیدم چه چیز آفریدند از زمین یا آنان را است شركتى در آسمانها یا دادیم بدیشان كتابى پس ایشانند بر روشنائى (یا نشانى) از آن بلكه وعده نمى‏دهند ستمگران برخى از ایشان برخى را جز فریب‏Ciفاطر'هُوَ الَّذِی جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ فِی الْأَرْضِ فَمَن كَفَرَ فَعَلَیْهِ كُفْرُهُ وَلَا یَزِیدُ الْكَافِرِینَ كُفْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ إِلَّا مَقْتًا وَلَا یَزِیدُ الْكَافِرِینَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَسَارًا او است آنكه گردانید شما را جانشینانى در زمین پس آنكو كفر ورزد بر او است كفرش و نیفزاید كافران را كفرشان نزد پروردگارشان مگر خشمى و نیفزاید كافران را كفرشان مگر زیانى‏Qa9فاطر&إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَیْبِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ همانا خدا است داننده نهان آسمانها و زمین همانا او است دانا بدانچه در سینه‏ها است‏=Wفاطر%وَهُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیْرَ الَّذِی كُنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُم مَّا یَتَذَكَّرُ فِیهِ مَن تَذَكَّرَ وَجَاءكُمُ النَّذِیرُ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِینَ مِن نَّصِیرٍ و ایشان مى‏نالند در آن پروردگارا برون آر ما را تا بكنیم كردارى شایسته جز آنچه بودیم مى‏كردیم آیا عمر ندادیم شما را آنچه یادآور شود در آن آنكه یادآور شود و بیامد شما را ترساننده‏اى پس بچشید كه نیست ستمگران را یاورى‏ D #:dD#a?یسإِنَّا جَعَلْنَا فِی أَعْنَاقِهِمْ أَغْلاَلاً فَهِیَ إِلَى الأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ همانا نهادیم در گردنهاى ایشان زنجیرهائى پس دستهایشان بسوى چانه‏ها است پس ایشانند لگام زدگان (سر به بالا نگاه‏داشتگان)"یسلَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ همانا راست آمد (یا فرود آمد) سخن بر بیشتر ایشان پس ایشان ایمان نمى‏آرند}!o یسلِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ تا بیم دهى قومى را كه بیم‏داده نشدند پدران ایشان پس آنانند ناآگاهان‏| wیستَنزِیلَ الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ فرستادن خداوند عزیز مهربان‏XsAیسعَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ بر راهى راست‏xuیسإِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ كه توئى همانا از فرستادگان‏_iYیسوَالْقُرْآنِ الْحَكِیمِ سوگند به قرآن استوار یسیس یس‏j_{یسبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏7gفاطر-وَلَوْ یُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَى ظَهْرِهَا مِن دَابَّةٍ وَلَكِن یُؤَخِّرُهُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِیرًا و اگر بگیرد خدا مردم را بدانچه فراهم كردند نگذارد بر پشت آن جنبنده‏اى لیكن پس اندازدشان تا سرآمدى نامبرده پس گاهى كه بیاید سرآمدشان همانا خدا است به بندگان خویش بینافاطر,أَوَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَكَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَمَا كَانَ اللَّهُ لِیُعْجِزَهُ مِن شَیْءٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَلَا فِی الْأَرْضِ إِنَّهُ كَانَ عَلِیمًا قَدِیرًا آیا نگشتند در زمین تا بنگرند چگونه بود فرجام آنان كه پیش از ایشان بودند بودند سخت‏تر از ایشان در نیرو و نبود خدا به عجزآرنده او چیزى در آسمانها و نه در زمین همانا او است داناى توانا}yyفاطر+اسْتِكْبَارًا فِی الْأَرْضِ وَمَكْرَ السَّیِّئِ وَلَا یَحِیقُ الْمَكْرُ السَّیِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ فَهَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ الْأَوَّلِینَ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِیلًا وَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِیلًا برترى‏جستنى در زمین و نیرنگ زشت و فرود نیاید نیرنگ زشت جز به اهلش پس آیا جز شیوه پیشینیان را منتظرند كه هرگز نیابى شیوه خدا را دگرگونى و نه هرگز یابى شیوه خدا را بازگشتنى‏   $ M @.7Iیسقَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَئِن ذُكِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ گفتند فال بد شما همراه شما است آیا اگر كه یادآورى شوید بلكه شمائید گروهى فزونى‏جویان‏<-I/یسقَالُوا إِنَّا تَطَیَّرْنَا بِكُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَیَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِیمٌ گفتند همانا به فال بد گرفتیم شما را اگر كوتاه نیائید هر آینه سنگسارتان كنیم و البتّه رسد شما را از ما شكنجه دردناك‏,7sیسوَمَا عَلَیْنَا إِلاَّ الْبَلاَغُ الْمُبِینُ و نیست بر ما جز رساندن آشكارi+iiیسقَالُوا رَبُّنَا یَعْلَمُ إِنَّا إِلَیْكُمْ لَمُرْسَلُونَ گفتند پروردگار ما داند كه مائیم بسوى شما هر آینه فرستادگان‏*/mیسقَالُوا مَا أَنتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمن مِن شَیْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ تَكْذِبُونَ گفتند نیستید شما جز مردمى مانند ما و نفرستاده است خداى مهربان چیزى را و نیستید شما جز دروغگویان‏S)K[یسإِذْ أَرْسَلْنَا إِلَیْهِمُ اثْنَیْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَیْكُم مُّرْسَلُونَ هنگامى كه فرستادیم بسوى آنان دو تن پس تكذیبشان كردند پس تقویت كردیم آنان را به سیمینى پس گفتند همانا مائیم بسوى شما فرستادگان‏ ()oیس وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلاً أَصْحَابَ الْقَرْیَةِ إِذْ جَاءهَا الْمُرْسَلُونَ و بزن براى ایشان مثل یاران شهر را هنگامى كه آمدندش فرستادگان‏9'M%یس إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَیْءٍ أحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُبِینٍ همانا ما زنده كنیم مردگان را و نویسیم آنچه پیش فرستادند و آثار ایشان را و هر چیزى را فراهم كردیم در پیشوائى آشكار=&A9یس إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِیَ الرَّحْمَن بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِیمٍ جز این نیست كه مى‏ترسانى آن را كه پیروى ذكر كند و بترسد خداى مهربان را به نهان پس مژده ده او را به آمرزشى و مزدى گرامى‏ %%oیس وَسَوَاء عَلَیْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ و یكسان است بر ایشان چه بترسانیشان یا نترسانیشان ایمان نیارندe$%%یس وَجَعَلْنَا مِن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ یُبْصِرُونَ و گذاردیم پیش روى ایشان سدى و از پشت سرشان سدى پس پوشانیدمشان پس ایشان نبینند  g Py<]یس!وَآیَةٌ لَّهُمُ الْأَرْضُ الْمَیْتَةُ أَحْیَیْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ یَأْكُلُونَ و آیتى براى ایشان زمین مرده است كه زنده كردیمش و برون آوردیم از آن دانه‏اى كه از آن مى‏خورند@;M3یس وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِیعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُونَ و هر آینه همگانند با هم به نزد ما احضارشدگان‏O:w'یسأَلَمْ یَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَیْهِمْ لاَ یَرْجِعُونَ آیا ندیدند بسا نابود كردیم پیش از ایشان از قرنها كه آنان بسوى ایشان بازنگردند;9m یسیَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا یَأْتِیهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُون افسوس بر بندگان كه نیایدشان پیمبرى جز آنكه هستند بدو استهزاكنندگان‏U8u5یسإِن كَانَتْ إِلاَّ صَیْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ نبود آن جز یك خروش كه ناگهان ایشانند مُردگان‏47suیسوَمَا أَنزَلْنَا عَلَى قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِنْ جُندٍ مِّنَ السَّمَاء وَمَا كُنَّا مُنزِلِینَ و نفرستادیم بر قومش پس از او لشكرى از آسمان و نبودیم فرستندگان‏b6_eیسبِمَا غَفَرَ لِی رَبِّی وَجَعَلَنِی مِنَ الْمُكْرَمِینَ كه آمرزید مرا پروردگار من و گردانید مرا از گرامى‏داشتگان‏X5u;یسقِیلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ یَا لَیْتَ قَوْمِی یَعْلَمُونَ گفته شد به بهشت درآى گفت اى كاش قومم مى‏دانستند.4!;یسإِنِّی آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ همانا ایمان آوردم به پروردگار شما پس مرا بشنوید3یسإِنِّی إِذًا لَّفِی ضَلاَلٍ مُّبِینٍ همانا منم آن هنگام در گمراهیى آشكار@2W)یسأَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن یُرِدْنِ الرَّحْمَن بِضُرٍّ لاَّ تُغْنِ عَنِّی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئًا وَلاَ یُنقِذُونِ آیا برگیرم جز او خدایانى كه اگر خواهدم خداى مهربان به رنجى بى‏نیاز نگرداندم شفاعت ایشان به چیزى و نه رها سازندم‏~1}یسوَمَا لِی لاَ أَعْبُدُ الَّذِی فَطَرَنِی وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ و چه شود مرا كه نپرستم آن را كه بیافریدم و بسوى او بازگردانیده شویدs0owیساتَّبِعُوا مَن لاَّ یَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ پیروى كنید آنان را كه نخواهند از شما مزدى و ایشانند راهیافتگان‏A/cیسوَجَاء مِنْ أَقْصَى الْمَدِینَةِ رَجُلٌ یَسْعَى قَالَ یَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِینَ و آمد از دورترین جاى شهر مردى مى‏دوید گفت اى قوم من پیروى كنید فرستادگان را   S2ISیس.وَمَا تَأْتِیهِم مِّنْ آیَةٍ مِّنْ آیَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِینَ و نمى‏آیدشان آیتى از آیتهاى پروردگارشان مگر هستند از آن روى‏گردانان‏[HoGیس-وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَیْنَ أَیْدِیكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ و گاهى كه گفته شود بدیشان بترسید آنچه را پیش روى شما و آنچه پشت سر شما است شاید رحم شوید$G= یس,إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا إِلَى حِینٍ جز رحمتى از ما و كامیابى تا زمانى‏Fیس+وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِیخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ یُنقَذُونَ و اگر خواهیم غرقشان سازیم تا به فریادرسى ایشان را باشد و نه رهانیده شوند;EE1یس*وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا یَرْكَبُونَ و آفریدیم براى ایشان از نمونه چه را سوار شوندD)یس)وَآیَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّیَّتَهُمْ فِی الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ و آیتى است براى ایشان آنكه ما سوار كردیم نژاد ایشان را در كشتى انباشته‏CG]یس(لَا الشَّمْسُ یَنبَغِی لَهَا أَن تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِی فَلَكٍ یَسْبَحُونَ نه مهر را سزد كه به ماه رسد و نه شب است پیشى‏گیرنده بر روز و هر كدامند در گردونه‏اى شناوران‏B'yیس'وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ و ماه را گردانیدیم منزلهائى تا بازگشت چون شاخه خرماى كهن (خشكیده)EA=Mیس&وَالشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ و خورشید روان است سوى آرامگاهى برایش این است اندازه‏نهادن (یا مقرّر داشتن) عزّتمند دانا0@3-یس%وَآیَةٌ لَّهُمْ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ و آیتى براى ایشان شب است كه بركنیم از آن روز را ناگاه ایشانند به تاریكى‏شدگان‏?C_یس$سُبْحَانَ الَّذِی خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا یَعْلَمُونَ منزّه است آنكه آفرید جفتها را همگى از آنچه مى‏رویاند زمین و از خود ایشان و از آنچه نمى‏دانند>)yیس#لِیَأْكُلُوا مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَیْدِیهِمْ أَفَلَا یَشْكُرُونَ تا خورند از میوه آن و آنچه ساختش دستهاى ایشان پس آیا سپاس نگزارند9=]یس"وَجَعَلْنَا فِیهَا جَنَّاتٍ مِن نَّخِیلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِیهَا مِنْ الْعُیُونِ و نهادیم در آن باغهائى از خرمابنها و انگورها و بشكافتیم در آن از چشمه‏ها  2 W  EE VA{یس;وَامْتَازُوا الْیَوْمَ أَیُّهَا الْمُجْرِمُونَ و جدا شوید امروز اى گنهكاران‏Uیس:سَلَامٌ قَوْلًا مِن رَّبٍّ رَّحِیمٍ سلامى است گفتارى از پروردگار مهربان‏OTA]یس9لَهُمْ فِیهَا فَاكِهَةٌ وَلَهُم مَّا یَدَّعُونَ آنان را است در آن میوه و آنان را است در آن هر چه مى‏خواهندzSqیس8هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِی ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِكِ مُتَّكِؤُونَ آنان و همسرانشان در سایه‏هائى بر اریكه‏هایند تكیه‏كنندگان‏GRk#یس7إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْیَوْمَ فِی شُغُلٍ فَاكِهُونَ همانا یاران بهشت امروز دست بكار كامرانند:QWیس6فَالْیَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئًا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ پس امروز نه ستم شود به كسى چیزى و نه پاداش داده شوید جز آنچه بودید مى‏كردید"PAیس5إِن كَانَتْ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِیعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُونَ نبود آن جز یك خروش كه ناگهان ایشانند همگان با هم نزد ما احضارشدگان‏Oیس4قَالُوا یَا وَیْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ گویند واى بر ما كه برانگیخت ما را از خوابگاه ما این است آنچه وعده داد خداوند مهربان و راست گفتند فرستادگان‏*N9یس3وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ یَنسِلُونَ و دمیده شد در صور كه ناگاه ایشانند از گورها بسوى پروردگار خویش شتابندگان‏ M یس2فَلَا یَسْتَطِیعُونَ تَوْصِیَةً وَلَا إِلَى أَهْلِهِمْ یَرْجِعُونَ پس نتوانند وصیّت گذاردنى و نه بسوى خاندان خویش بازگردند (یا سخن گویند)6L%Gیس1مَا یَنظُرُونَ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ یَخِصِّمُونَ ننگرند (چشم به راه نیستند) جز یك خروش را كه بگیردشان حالى كه ایشانند با هم ستیزه‏كنان‏WKgGیس0وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گویند چه هنگام است این وعده اگر هستید راستگویان‏JJQCیس/وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمْ اللَّهُ قَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ یَشَاء اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ و گاهى كه گفته شود بدیشان دهید از آنچه روزیتان داده است خدا گویند آنان كه كفر ورزیدند بدانان كه ایمان آوردند آیا خورانیم آن را كه اگر مى‏خواست خدا مى‏خورانیدش نیستید شما مگر در گمراهیى آشكار  % j T c !یسHوَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا یَأْكُلُونَ و رام كردیم آنها را براى ایشان پس از آنها است سوارى ایشان و از آنها مى‏خورندbwیسGأَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَیْدِینَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ آیا ندیدند كه ما آفریدیم براى ایشان از آنچه ساخت دستهاى ما چهارپایانى پس ایشانند آنها را دارندگان‏ma QیسFلِیُنذِرَ مَن كَانَ حَیًّا وَیَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِینَ تا بترساند آن را كه زنده است و فرود آید سخن بر كافران‏.`ewیسEوَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا یَنبَغِی لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِینٌ و نیاموختیم بدو شعر را و نه سزدش نیست آن جز یادآورى و قرآنى آشكارt_eیسDوَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِی الْخَلْقِ أَفَلَا یَعْقِلُونَ و هر كه را سالمند گردانیم بكاهیمش در آفرینش آیا بخرد نیابند$^yOیسCوَلَوْ نَشَاء لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِیًّا وَلَا یَرْجِعُونَ و اگر مى‏خواستیم هر آینه مسخ مى‏كردیم ایشان را (پیكرى دیگر مى‏آوردیمشان)با فرمانروائیشان پس نتوانند رفتن را و نه بازگردندO]g7یسBوَلَوْ نَشَاء لَطَمَسْنَا عَلَى أَعْیُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّى یُبْصِرُونَ و اگر مى‏خواستیم مى‏گرفتیم دیدگان ایشان را پس سبقت گرفتند بسوى راه ولى كجا بینند?\G7یسAالْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَیْدِیهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا یَكْسِبُونَ امروز مُهر نهیم بر دهانهاى ایشان و سخن گویند با ما دستهاى ایشان و گواهى دهند پاهاى ایشان بدانچه بودند فراهم مى‏كردند7[?/یس@اصْلَوْهَا الْیَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ بچشیدش امروز بدانچه بودید ناسپاسى مى‏كردید+Z3#یس?هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی كُنتُمْ تُوعَدُونَ این است دوزخى كه بودید وعده داده مى‏شدید Y%uیس>وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِیرًا أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ و هر آینه گمراه ساخت از شما گروهى بسیار را آیا نبودید بخرد یابید'X;یس=وَأَنْ اعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ و آنكه مرا پرستید این است راهى راست‏lW!7یس<أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْكُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ آیا اندرز ندادم شما را اى بنى‏آدم كه نپرستید شیطان را كه او شما را است دشمنى آشكار e$  6Hes!sصافاتإِنَّ إِلَهَكُمْ لَوَاحِدٌ همانا خداى شما است هر آینه یكى‏^r!iKصافاتفَالتَّالِیَاتِ ذِكْرًا و بسرایندگان ذكرmq!iiصافاتفَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا و آنان كه برانند راندنى‏{p! a صافاتوَالصَّافَّاتِ صَفًّا سوگند بدانان كه صف بندند صف بستنى‏po!_{صافاتبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏$n)یسSفَسُبْحَانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَیْءٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ پس منزّه است آنكه به دستش پادشاهیهاى همه چیز است و بسوى او بازگردانیده شویدmgیسRإِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئًا أَنْ یَقُولَ لَهُ كُنْ فَیَكُونُ جز این نیست كار او گاهى كه چیزى خواهد كه بدو گوید بشو پس بشود4lqwیسQأَوَلَیْسَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِیمُ آیا نیست آنكه آفرید آسمانها و زمین را توانا بر آنكه بیافرد مانند ایشان را بلى و او است آفریننده دانا5k_ یسPالَّذِی جَعَلَ لَكُم مِّنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ آنكه نهاد براى شما از درخت سبز آتشى كه ناگهان شمائید از آن فروزندگان‏Lj=[یسOقُلْ یُحْیِیهَا الَّذِی أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٌ بگو زنده كند آنها را آنكه پدید آورد یا بیافرید آنها را نخستین بار و او است به هر آفرینشى داناtiOیسNوَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِیَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ یُحْیِی الْعِظَامَ وَهِیَ رَمِیمٌ و بزد براى ما مثَلى و فراموش كرد آفرینش خود را گفت كیست كه زنده كند استخوانها را حالى كه آنهایند خاكى پوسیده‏Yh[WیسMأَوَلَمْ یَرَ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ آیا ندیده است انسان كه ما آفریدیمش از چكّه آبى پس ناگهان او است دشمنى یا ستیزه‏جوئى (آشكار)+g++یسLفَلَا یَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ پس اندوهگین نسازدت سخن ایشان همانا دانیم آنچه را نهان دارند و آنچه پدیدار كنندf{ یسKلَا یَسْتَطِیعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ نتوانندشان یارى كردن و ایشانند آنان را لشكرى فراخواندگان (احضارشدگان)JewیسJوَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ یُنصَرُونَ و بگرفتند جز خدا خدایانى شاید یارى شوند di+یسIوَلَهُمْ فِیهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ أَفَلَا یَشْكُرُونَ و براى ایشان است در آنها سودهائى و آبشخورها (نوشابه‏هائى) پس آیا سپاسى نگزارند q o Y UDr5Z8qC!_صافاتمِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِیمِ جز خدا پس رهبریشان كنید بسوى راه دوزخ‏!صافاتاحْشُرُوا الَّذِینَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا یَعْبُدُونَ گرد آرید آنان را كه ستم كردند و همسرانشان را و آنچه را بودند مى‏پرستیدندW!c?صافاتهَذَا یَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِی كُنتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ این است روز جدا شدن كه بودید بدان تكذیب مى‏كردید'!9 صافاتوَقَالُوا یَا وَیْلَنَا هَذَا یَوْمُ الدِّینِ و گفتند واى بر ما این است روز دین‏!kصافاتفَإِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ یَنظُرُونَ جز این نیست كه آن یك راندن (یا یك خروش) است كه ناگهان ایشانند نگرانانان‏! yصافاتقُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ بگو آرى و شمائید سرافكندگان‏u!yiصافاتأَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ آیا و پدران ما پیشینیان‏!صافاتأَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ آیا گاهى كه مُردیم و شدیم خاكى و استخوانهائى آیا مائیم برانگیختگان‏ ~!1صافاتوَقَالُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِینٌ و گویند نیست این جز جادویى آشكار}! صافاتوَإِذَا رَأَوْا آیَةً یَسْتَسْخِرُونَ و گاهى كه بینند آیتى به مسخره گیرند|! صافات وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا یَذْكُرُونَ و گاهى كه یادآورى شوند یاد نیارندz{!wuصافات بَلْ عَجِبْتَ وَیَسْخَرُونَ بلكه شگفت ماندى و مسخره كنندyz!eصافات فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِینٍ لَّازِبٍ پس بپرسشان آیا آنان سخت‏ترند در آفرینش یا آنكه ما آفریدیم همانا بیافریدیمشان از گِلى چسبنده‏]y!o?صافات إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ مگر آنكو برباید ربودنى كه از پى‏اش رود شهابى تیز"x! +صافات دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ راندگانند و ایشان را است شكنجه‏اى پیوسته‏w!/iصافاتلَا یَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَیُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ نتوانند گوش دادن را بسوى گروه فرازین و پرتاب شوند از هر سوى‏v!# صافاتوَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَیْطَانٍ مَّارِدٍ و نگهداشتیمش از هر شیطانى گردنكش‏\u!u7صافاتإِنَّا زَیَّنَّا السَّمَاء الدُّنْیَا بِزِینَةٍ الْكَوَاكِبِ همانا آراستیم آسمان نزدیك را به زیور ستارگان‏ t!qصافاترَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است و پروردگار خاورها dX, g  TOyd*!#%صافات-یُطَافُ عَلَیْهِم بِكَأْسٍ مِن مَّعِینٍ گردانیده شود بر ایشان جامى از باده پدیدارr!{aصافات,عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِینَ بر تختهائى روى به روى‏_!gOصافات+فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ در باغستان نعمتها !{صافات*فَوَاكِهُ وَهُم مُّكْرَمُونَ میوه‏هائى و آنانند گرامى‏داشتگان‏ !wصافات)أُوْلَئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ كه آنان را است روزیى دانسته‏!yصافات(إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ مگر بندگان خدا را ناآلودگان‏/!Aصافات'وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و كیفر نشوید جز آنچه بودید مى‏كردید*!1صافات&إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِیمِ كه شمائید همانا چشندگان عذاب دردناك‏:!;-صافات%بَلْ جَاء بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِینَ بلكه آمد به راستى و تصدیق كرد به فرستادگان‏! mصافات$وَیَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ و مى‏گفتند آیا ما رها كنیم خدایان خویش را براى شاعرى دیوانه‏$!5صافات#إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِیلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ یَسْتَكْبِرُونَ كه بودند گاهى كه گفته مى‏شد بدیشان نیست خدائى جز خدا كبر مى‏ورزیدند$!-صافات"إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ همانا ما بدینسان كنیم با گنهكاران‏@!S!صافات!فَإِنَّهُمْ یَوْمَئِذٍ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ پس آنانند در آن روز در عذاب شریك‏شدگان‏)!)صافات فَأَغْوَیْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِینَ پس گمراهتان كردیم كه بودیم ما گمراهان‏`!Y[صافاتفَحَقَّ عَلَیْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ و راست آمد بر ما سخن پروردگار ما كه مائیم همانا چشندگان‏ !oصافاتوَمَا كَانَ لَنَا عَلَیْكُم مِّن سُلْطَانٍ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِینَ و نبود ما را بر شما فرمانروائى بلكه بودید شما گروهى گردنكشان‏ !#صافاتقَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِینَ گفتند بلكه نبودید شما گروندگان‏P !]7صافاتقَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْیَمِینِ گفتند همانا شما بودید مى‏آمدید ما را از راست‏A !G/صافاتوَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءلُونَ و روى آورد برخى از ایشان به برخى پرسش‏كنان‏ !صافاتبَلْ هُمُ الْیَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ بلكه ایشانند در آن روز تسلیم‏شدگان‏ !uصافاتمَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ چه شود شما را كه همدیگر را یارى نكنید$!)صافاتوَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ و بازداشتشان كنید كه ایشانند پرسش‏شدگان‏ qo < w Hr$mqx1!}gصافاتBفَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ هر آینه ایشانند از آن خورندگان پس شكمها را از آنند آكندگان‏30!--صافاتAطَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُؤُوسُ الشَّیَاطِینِ شكوفه (یا میوه) آن همچون سرهاى دیوان (شیاطین)A/!E1صافات@إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِی أَصْلِ الْجَحِیمِ هر آینه آن درختى است كه برون آید در تهِ دوزخ‏:.!9/صافات?إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِینَ همانا ما گردانیدیمش گرفتاریى براى ستمگران‏G-!M5صافات>أَذَلِكَ خَیْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ آیا این بهتر است پیشكشى یا درخت تلخكام زقّوم‏#,!- صافات=لِمِثْلِ هَذَا فَلْیَعْمَلْ الْعَامِلُونَ به مانند این پس باید كنند كنندگان‏+!#صافات<إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ همانا این است آن رستگارى بزرگ‏K*!e%صافات;إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ جز مرگ نخستین را و نیستیم ما عذاب‏شدگان‏v)!wmصافات:أَفَمَا نَحْنُ بِمَیِّتِینَ آیا پس نیستیم ما مُردگان‏f(!Ygصافات9وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّی لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِینَ و اگر نبود نعمت پروردگار من هر آینه مى‏بودم از احضارشدگان‏7'!#?صافات8قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدتَّ لَتُرْدِینِ گفت به خدا سوگند همانا نزدیك بود مرا سرنگون كنى‏$&!'صافات7فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِی سَوَاء الْجَحِیمِ پس سربرآورد پس نگریستش در میان دوزخ‏%!wصافات6قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ گفت آیا شمائید سربرآرندگان‏$! صافات5أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَدِینُونَ آیا گاهى كه مُردیم و شدیم خاكى و استخوانهائى آیا مائیم هر آینه كیفردادگان‏8#!);صافات4یَقُولُ أَئِنَّكَ لَمِنْ الْمُصَدِّقِینَ مى گفت آیا توئى از راست پنداران (تصدیق‏كنندگان)I"!CCصافات3قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّی كَانَ لِی قَرِینٌ گفت گوینده‏اى از ایشان كه همانا بود مرا همنشینى‏A!!G/صافات2فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءلُونَ و روى آورد برخى از ایشان به برخى پرسش‏كنان‏ !'صافات1كَأَنَّهُنَّ بَیْضٌ مَّكْنُونٌ گوئیا تُخمهاى ماكیانند به پرده پوشیدگان‏,!%'صافات0وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِینٌ و نزد ایشان است كوته‏مژگانى درشت‏چشمان‏`!?uصافات/لَا فِیهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا یُنزَفُونَ نه در آن است مستى (بیهشى و یا رنجى) و نه آنانند از آن بازگرفتگان‏ ! صافات.بَیْضَاء لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِینَ تابناكى خوشكامى براى نوشندگان‏ F7  O N |M1 vBFI! صافاتZفَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِینَ پس روى برتافتد از او پشت‏كنندگان‏eH!c_صافاتYفَقَالَ إِنِّی سَقِیمٌ پس گفت همانا منم بیمار G! صافاتXفَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُومِ پس نگریست نگریستنى در ستارگان‏!F!صافاتWفَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِینَ آیا چیست گمان شما به پروردگار جهانیان‏&E!/صافاتVأَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِیدُونَ آیا به دروغ خدایانى را جز خدا خواهیدKD!M=صافاتUإِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ هنگامى كه گفت به پدر خویش و قومش چه را مى‏پرستید C!%صافاتTإِذْ جَاء رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ گاهى كه آمد پروردگار خویش را با دلى سالم‏B!صافاتSوَإِنَّ مِن شِیعَتِهِ لَإِبْرَاهِیمَ و هر آینه از پیروان وى است ابراهیم‏uA!cصافاتRثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ سپس غرق ساختیم دگران را @!!صافاتQإِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ كه او است همانا از بندگان ما مؤمنان‏$?!!صافاتPإِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ همانا بدینسان پاداش دهیم به نكوكاران‏>!iصافاتOسَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِی الْعَالَمِینَ سلامى بر نوح در جهانیان‏=!}صافاتNوَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ و گذاردیم بر او در پس آیندگان‏!<!- صافاتMوَجَعَلْنَا ذُرِّیَّتَهُ هُمْ الْبَاقِینَ و گردانیدیم نژادش را بازماندگان‏?;!SصافاتLوَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیمِ و رها ساختیمش با خاندانش از اندوه بزرگ‏N:!KEصافاتKوَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ و همانا خواند ما را نوح پس چه خوبند پاسخ‏دهندگان‏9!صافاتJإِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ جز بندگان خدا آن پاكشدگان (ناآلودگان).8!;صافاتIفَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِینَ پس بنگر چگونه بود فرجام بیم‏دادگان‏(7!%صافاتHوَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِیهِم مُّنذِرِینَ و همانا فرستادیم در ایشان ترسانندگانى‏H6!G=صافاتGوَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِینَ و همانا گمراه شدند پیش از ایشان بیشتر پیشینیان‏?5!]صافاتFفَهُمْ عَلَى آثَارِهِمْ یُهْرَعُونَ پس ایشانند در پى آنان (پا بر نشان پایهاى آنان) شتابندگان‏'4!%صافاتEإِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءهُمْ ضَالِّینَ كه ایشان یافتند پدران خویش را گمراهان‏*3!3صافاتDثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِیمِ پس بازگشت ایشان است همانا بسوى دوزخ‏E2!S+صافاتCثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَیْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِیمٍ سپس ایشان را است بر آن آمیخته از آبى جوشان‏ " _ $ @ ^ kHK)+]!wصافاتnكَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ چنین پاداش دهیم نیكوكاران راf\!sQصافاتmسَلَامٌ عَلَى إِبْرَاهِیمَ سلامى بر ابراهیم‏[!صافاتlوَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ و بازگذاردیم بر او در آیندگان‏Z!{صافاتkوَفَدَیْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ و فدیه دادیمش به كشتنیى بزرگ‏Y!#صافاتjإِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَاء الْمُبِینُ این است هر آینه آن آزمایش آشكارyX!cصافاتiقَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ همانا راست آوردى خواب را ما بدینسان پاداش دهیم نیكوكاران‏&W!'صافاتhوَنَادَیْنَاهُ أَنْ یَا إِبْرَاهِیمُ و افكندش به پیشانى و خواندیمش اى ابراهیم‏V!)sصافاتgفَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِینِ تا گاهى كه گردن نهادند هر دو^U! 'صافاتfفَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قَالَ یَا بُنَیَّ إِنِّی أَرَى فِی الْمَنَامِ أَنِّی أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ یَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِی إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ تا گاهى كه رسید با وى كوشش (یا دویدن را) گفت اى پسرك من همانا دیدم در خواب كه مى‏كشمت پس بنگر تا چه مى‏بینى گفت اى پدر بكن آنچه را فرمان مى‏شوى زود است بیابیم اگر خدا خواهد از شكیبایان‏T! yصافاتeفَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِیمٍ پس نویدش دادیم به پسرى خردمندS! صافاتdرَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ پروردگارا ببخش مرا از شایستگان‏RR!AWصافاتcوَقَالَ إِنِّی ذَاهِبٌ إِلَى رَبِّی سَیَهْدِینِ گفت همانا مى‏روم بسوى پروردگار خویش زود است رهبریم كند^Q!cMصافاتbفَأَرَادُوا بِهِ كَیْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِینَ و خواستند بدو نیرنگى را پس گردانیدیمشان پست‏شدگان‏`P!kIصافاتaقَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْیَانًا فَأَلْقُوهُ فِی الْجَحِیمِ گفتند بنیاد نهید برایش بنیانى پس بیفكنیدش در دوزخ‏O!!صافات`وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ و خدا آفریدتان با آنچه مى‏سازیدN!صافات_قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ گفت آیا مى‏پرستید آنچه را مى‏تراشیدM! صافات^فَأَقْبَلُوا إِلَیْهِ یَزِفُّونَ پس روى آوردند بسویش به انبوه دوندگان‏.L!%+صافات]فَرَاغَ عَلَیْهِمْ ضَرْبًا بِالْیَمِینِ پس روى آورد بر ایشان مى‏نواخت با دست راست‏rK!moصافات\مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ چه شود شما را كه سخن نگوئیدZJ!QWصافات[فَرَاغَ إِلَى آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ پس خرامید (خزید) بسوى خدایان ایشان پس گفت چرا نمى‏خورید ja . ^ M 1c=j s!!صافاتإِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ همانا او است از بندگان ما گروندگان‏!r!!صافاتإِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ كه ما بدینسان پاداش دهیم نیكوكاران‏q!u صافاتسَلَامٌ عَلَى إِلْ یَاسِینَ سلامى بر آل یاسین (یا خاندان الیاس)p!صافاتوَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ و بازگذاردیم بر او در آیندگان‏ o!oصافاتإِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ مگر بندگان خدا ناآلودگان‏Jn!#eصافاتفَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ پس دروغش پنداشتند و همانا ایشانند فراخواندگان (احضارشدگان)Vm!WIصافات~وَاللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِینَ خدا را پروردگار شما و پروردگار پدران شما پیشینیان‏ql!_wصافات}أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِینَ آیا مى‏خوانید بعل را و مى‏گذارید (رها كنید) بهترین آفرینندگان‏+k!+صافات|إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ گاهى كه گفت به قوم خویش چرا پرهیزكارى نكنیدj!%صافات{وَإِنَّ إِلْیَاسَ لَمِنْ الْمُرْسَلِینَ و همانا الیاس است از فرستادگان‏-i!-!صافاتzإِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ همانا بودند آنان از بندگان ما گروندگان‏h!!صافاتyإِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ بدینسان پاداش دهیم به نكوكاران‏vg!]صافاتxسَلَامٌ عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ سلام بر موسى و هارون‏$f!%صافاتwوَتَرَكْنَا عَلَیْهِمَا فِی الْآخِرِینَ و بازگذاردیم بر ایشان در بازماندگان‏e!3صافاتvوَهَدَیْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ و رهبریشان كردیم به راهى راست‏d!/mصافاتuوَآتَیْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِینَ و بدیشان دادیم نامه روشن‏8c!9+صافاتtوَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِینَ و یاریشان كردیم پس شدند چیرگان (پیروزمندان)Pb!k)صافاتsوَنَجَّیْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیمِ و رهاشان ساختیم و قومشان را از اندوه بزرگ‏%a!+صافاتrوَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ و همانا منّت نهادیم بر موسى و هارون‏b`! /صافاتqوَبَارَكْنَا عَلَیْهِ وَعَلَى إِسْحَقَ وَمِن ذُرِّیَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِینٌ و بركت نهادیم بر او و بر اسحق و از نژاد آنان است نكوكارى و ستمگرى بر خویشتن آشكارI_!_'صافاتpوَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَقَ نَبِیًّا مِّنَ الصَّالِحِینَ و نوید دادیمش به اسحق پیمبرى از شایستگان‏^!! صافاتoإِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ همانا او است از بندگان ما مؤمنان‏ Lf) f 1 Av)^_=L !صافاتأَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِینٌ آیا شما را است فرمانروائى آشكارb !]]صافاتأَفَلَا تَذَكَّرُونَ آیا یادآورى نمى‏شوید} !}sصافاتمَا لَكُمْ كَیْفَ تَحْكُمُونَ چه شود شما را چگونه حكم كنید!صافاتأَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِینَ آیا برگزیده است دختران را بر پسران‏3!%3صافاتوَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ خدا را است فرزندى و همانا ایشانند دروغگویان‏+!7صافاتأَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَیَقُولُونَ همانا ایشان از دروغ پردازیشان گویند^!eIصافاتأَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ یا آفریدیم فرشتگان را ماده‏گانى و ایشانند گواهان‏w!oqصافاتفَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ پس بپرسشان آیا پروردگار تو را است دختران و ایشان را است پسران‏8!!Aصافاتفَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِینٍ پس ایمان آوردند پس بهره‏مندشان ساختیم تا زمانى‏G!Q/صافاتوَأَرْسَلْنَاهُ إِلَى مِئَةِ أَلْفٍ أَوْ یَزِیدُونَ و فرستادیمش بسوى صد هزار تن بلكه مى‏افزودند'!;صافاتوَأَنبَتْنَا عَلَیْهِ شَجَرَةً مِّن یَقْطِینٍ و رویانیدیم بر او درختى را از كدو!)صافاتفَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاء وَهُوَ سَقِیمٌ پس افكندیمش به دشت و او بود بیمارG!=Cصافاتلَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ هر آینه مى‏ماند در شكمش تا روزى كه برانگیخته شوند~!7wصافاتفَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنْ الْمُسَبِّحِینَ پس اگر نبود از تسبیح‏گویان‏}! صافاتفَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِیمٌ پس فرو بردش ماهى و او بود نكوهیده‏,|!-صافاتفَسَاهَمَ فَكَانَ مِنْ الْمُدْحَضِینَ پس تیر گرفت پس شد از فروافتادگان (انداختگان){!'صافاتإِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ گاهى كه گریخت بسوى كشتى آكنده‏z!صافاتوَإِنَّ یُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ و همانا یونس است از فرستادگان‏y!sصافاتوَبِاللَّیْلِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ و به شب پس آیا بخرد نمىیابید7x!Eصافاتوَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَیْهِم مُّصْبِحِینَ و هر آینه شما مى‏گذرید بر ایشان بامدادzw!{oصافاتثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِینَ سپس سرنگون ساختیم دگران راv! oصافاتإِلَّا عَجُوزًا فِی الْغَابِرِینَ مگر پیرزنى در بازماندگان‏1u!)+صافاتإِذْ نَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِینَ هنگامى كه رهانیدیم خود و خاندانش را همگان‏t!صافاتوَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِینَ و هر آینه لوط است از فرستادگان‏ @ 7 ' V ?E4pd"!oصافاتوَأَبْصِرْ فَسَوْفَ یُبْصِرُونَ و بنگر كه زود است مى‏نگرند!!qصافاتوَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِینٍ و پشت كن بر ایشان تا زمانى‏| !iصافاتفَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاء صَبَاحُ الْمُنذَرِینَ تا گاهى كه فرود آید به ساحت ایشان پس چه زشت است بامداد بیم‏دادگان‏! mصافاتأَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُونَ آیا به عذاب ما شتاب خواهند!{صافاتوَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ یُبْصِرُونَ و بنگرشان كه زود است مى‏نگرند !صافاتفَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِینٍ پس روى برتاب از ایشان تا هنگامى‏!صافاتوَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ و همانا سپاه ما آنانند پیروزمندان‏!}صافاتإِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ كه ایشانند همانا یارى‏شدگان‏_!kEصافاتوَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِینَ و هر آینه سبقت گرفت سخن ما به بندگان ما فرستادگان‏!صافاتفَكَفَرُوا بِهِ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ پس كفر ورزیدند بدان پس زود است بدانند*!%!صافاتلَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ هر آینه مى‏بودیم بندگان خدا ناآلودگان‏>!A-صافاتلَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنْ الْأَوَّلِینَ كه اگر مى‏بود نزد ما یادآوریى از پیشینیان‏!w صافاتوَإِنْ كَانُوا لَیَقُولُونَ و هر چند (یا همانا) بودند مى‏گفتند !}صافاتوَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ و همانا مائیم تسبیح‏كنندگان‏!wصافاتوَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ و هر آینه مائیم صف‏كشندگان‏3!1'صافاتوَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ و نیست از ما مگر او را است پایگاهى دانسته‏ ! صافاتإِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِیمِ مگر آن را كه او است چشنده دوزخ‏! uصافاتمَا أَنتُمْ عَلَیْهِ بِفَاتِنِینَ نیستید بر آن فریب‏دهندگان‏}!qصافاتفَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ همانا شما و آنچه مى‏پرستید !oصافاتإِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ مگر بندگان خدا ناآلودگان‏! صافاتسُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ پس منزّه است خدا از آنچه مى‏ستایندk ! ;صافاتوَجَعَلُوا بَیْنَهُ وَبَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ و بنهادند میان او و میان پریان پیوندى و هر آینه دانند پریان كه ایشانند احضارشدگان‏< !;/صافاتفَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ پس بیارید كتاب خویش را اگر هستید راستگویان‏ " ) w [  2 ص كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ تكذیب كردند پیش از ایشان قوم نوح و عاد و فرعون دارنده ستونها (یا میخها)61I'ص جُندٌ مَّا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِّنَ الْأَحْزَابِ سپاهى اندك است آنجا شكست خورده از گروه‏هاg0u]ص أَمْ لَهُم مُّلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا فَلْیَرْتَقُوا فِی الْأَسْبَابِ یا ایشان را است پادشاهى آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است پس بالا روند در درها (درهاى آسمان)u/kص أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِیزِ الْوَهَّابِ یا نزد ایشان است گنجهاى رحمت پروردگارت آن عزّتمند بخشاینده‏.uصأَأُنزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِن بَیْنِنَا بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ مِّن ذِكْرِی بَلْ لَمَّا یَذُوقُوا عَذَابِ آیا فرستاده شده است بر او ذكر از میان ما بلكه ایشانند در شكّى از ذكرم بلكه هنوز نچشیده‏اند عذاب مرا --iصمَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِی الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَذَا إِلَّا اخْتِلَاقٌ نشنیدیم بدین در ملّت بازپسین نیست این جز تازه درآورده نوین‏z, kصوَانطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلَى آلِهَتِكُمْ إِنَّ هَذَا لَشَیْءٌ یُرَادُ و رفتند گروهى از ایشان (رأى دادن) كه بروید و شكیبا شوید بر خدایان خویش همانا این است چیزى خواسته‏r+cصأَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَهًا وَاحِدًا إِنَّ هَذَا لَشَیْءٌ عُجَابٌ آیا گردانیده است خدایان را یك خدا همانا این است چیزى شگفت‏P*UOصوَعَجِبُوا أَن جَاءهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ وَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌ و شگفت ماندند كه بیامدشان ترساننده‏اى از ایشان و گفتند كافران این است جادوگرى دروغگوى‏)) صكَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ فَنَادَوْا وَلَاتَ حِینَ مَنَاصٍ چه بسا نابود كردیم پیش از ایشان از قرنى كه بانگ زدند و نیست گاه رهائى‏.(9'صبَلِ الَّذِینَ كَفَرُوا فِی عِزَّةٍ وَشِقَاقٍ بلكه آنان كه كفر ورزیدند در سركشى و ستیزندk' ygصص وَالْقُرْآنِ ذِی الذِّكْرِ سوگند به قرآن دارنده ذكرh&_{صبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏"%!%صافاتوَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ و سپاس خداى را بر پروردگار جهانیان‏w$!_صافاتوَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِینَ و سلامى بر فرستادگان‏Z#!QUصافاتسُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ منزّه است پروردگار تو پروردگار عزّت از آنچه مى‏ستایند P  PG=g+صإِنَّ هَذَا أَخِی لَهُ تِسْعٌ وَتِسْعُونَ نَعْجَةً وَلِیَ نَعْجَةٌ وَاحِدَةٌ فَقَالَ أَكْفِلْنِیهَا وَعَزَّنِی فِی الْخِطَابِ همانا این برادر من است و او را است نود و نه گوسفند و مرا است یك گوسفند پس گفت به من واگذارش و سركشى كرد بر من در سخن‏(<Cصإِذْ دَخَلُوا عَلَى دَاوُودَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ قَالُوا لَا تَخَفْ خَصْمَانِ بَغَى بَعْضُنَا عَلَى بَعْضٍ فَاحْكُم بَیْنَنَا بِالْحَقِّ وَلَا تُشْطِطْ وَاهْدِنَا إِلَى سَوَاء الصِّرَاطِ هنگامى كه درآمدند بر داود پس هراسید از ایشان گفتند نترس ما دو ستیزه گریم ستم كرده است یكى از ما بر دیگرى پس حكومت كن میان ما به حقّ و گزاف نگوى و رهبرى كن ما را بسوى راه راست (میانه)w;w{صوَهَلْ أَتَاكَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَ و آیا رسیدت داستان ستیزنده گاهى كه بالا رفتند بر دیوار پرستشگاه‏: yصوَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَیْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ و استوار ساختیم پادشاهیش را و دادیمش حكمت را و فصل خطاب (داورى را)>97Iصوَالطَّیْرَ مَحْشُورَةً كُلٌّ لَّهُ أَوَّابٌ و مرغان را گردآورده هر كدامند بسویش بازگشت‏كننده‏28/9صإِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ یُسَبِّحْنَ بِالْعَشِیِّ وَالْإِشْرَاقِ هر آینه رام ساختیم كوه‏ها را تسبیح گویند با وى شامگهان و بامداد (خورشید برآمدنگاه)_7[gصاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَیْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ شكیبا شو بر آنچه گویند و یاد كن بنده ما را داود خداوند نیروها همانا او است بسیار بازگشت‏كننده‏r6 _صوَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسَابِ و گفتند پروردگارا بشتاب براى ما در بهره ما پیش از روز شمار5qصوَمَا یَنظُرُ هَؤُلَاء إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً مَّا لَهَا مِن فَوَاقٍ و چشم به راه ندارند اینان جز یك خروش را كه نیستش بریدنى (پایانى)v4K%صإِن كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ نیست هیچیك جز آنكه تكذیب كرد فرستادگان را پس سزاوار گشت (یا فرود آمد) عذاب مراe3/ص وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ الأَیْكَةِ أُوْلَئِكَ الْأَحْزَابُ و ثمود و قوم لوط و یاران ایكه آنانند گروه‏ها  y}Dصوَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَیْمَانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ و بخشیدیم به داود سلیمان را چه خوب بنده‏اى است او است بسیار بازگشت كننده‏vCYصكِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیْكَ مُبَارَكٌ لِّیَدَّبَّرُوا آیَاتِهِ وَلِیَتَذَكَّرَ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ نامه‏اى است فرستادیمش بسویت فرخنده تا بیندیشند آیتهایش را و تا یادآور شوند دارندگان خردهاhB{Yصأَمْ نَجْعَلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَالْمُفْسِدِینَ فِی الْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِینَ كَالْفُجَّارِ یا مى‏گردانیم آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند مانند تبهكاران در زمین یا مى‏گردانیم پرهیزكاران را چون گنهكاران‏xA!Sصوَمَا خَلَقْنَا السَّمَاء وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا بَاطِلًا ذَلِكَ ظَنُّ الَّذِینَ كَفَرُوا فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِ و نیافریدیم آسمان و زمین و آنچه را میان آنها است بیهده این است پندار آنان كه كفر ورزیدند پس واى بر آنان كه كفر ورزیدند از آتش‏M@7gصیَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِیفَةً فِی الْأَرْضِ فَاحْكُم بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَى فَیُضِلَّكَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِینَ یَضِلُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا نَسُوا یَوْمَ الْحِسَابِ اى داود همانا گردانیدیمت جانشینى در زمین پس حكم ران میان مردم به حقّ و پیروى مكن هوس را كه گمراهت كند از راه خدا همانا آنان كه گم شوند از راه خدا ایشان را است شكنجه‏اى سخت بدانچه فراموش كردند از روز شمار?+صفَغَفَرْنَا لَهُ ذَلِكَ وَإِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَى وَحُسْنَ مَآبٍ پس آمرزیدیم برایش آن را و هر آینه براى او است نزد ما تقرّبگاهى و نكوبازگشتگاه‏>=eصقَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلَى نِعَاجِهِ وَإِنَّ كَثِیرًا مِّنْ الْخُلَطَاء لَیَبْغِی بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَلِیلٌ مَّا هُمْ وَظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَاكِعًا وَأَنَابَ گفت هر آینه ستم بر تو كرده است بخواستن گوسفندت بسوى گوسفندان خویش و همانا بسیارى از شریكان ستم ورزند برخیشان بر برخى مگر آنان كه ایمان آرند و كردار شایسته كنند و چه كمند آنان و پنداشت داود كه آزمودیمش پس آمرزش خواست از پروردگار خویش و بروى در افتاد پرستش كننده و بازگشت كرد W | w?WdRA ص,وَخُذْ بِیَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلَا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ و بگیر با دست خویش دسته‏اى (بسته‏اى) پس بزن بدان و سوگند نشكن همانا یافتیمش شكیبائى چه خوب بنده‏اى است او همانا او است بسیار بازگشت‏كننده‏cQIص+وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنَّا وَذِكْرَى لِأُوْلِی الْأَلْبَابِ و دادیمش خاندانش را و مانند آنان را با آنان رحمتى از ما و یادآوردنى براى دارندگان خردهاMPYEص*ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هَذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ فرو بر پاى خویش را این است شستشوگاهى خنك و نوشابه‏wOsص)وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَیُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الشَّیْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ و یاد كن بنده ما ایّوب را گاهى كه خواند پروردگار خویش را كه همانا رسانید مرا شیطان رنج و شكنجه‏اى‏AN=Iص(وَإِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَى وَحُسْنَ مَآبٍ و همانا او را است نزد ما تقرّبگاهى و نكو بازگشتگاه‏IMg/ص'هَذَا عَطَاؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَیْرِ حِسَابٍ این است بخشش ما پس منّت نه یا نگهدار بى‏شمار L)sص&وَآخَرِینَ مُقَرَّنِینَ فِی الْأَصْفَادِ و دیگرانى بستگان به زنجیرها:K)Oص%وَالشَّیَاطِینَ كُلَّ بَنَّاء وَغَوَّاصٍ و دیوان (شیاطین) را هر سازنده‏اى و هر فرورونده در آب‏J +ص$فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّیحَ تَجْرِی بِأَمْرِهِ رُخَاء حَیْثُ أَصَابَ پس رام ساختیم برایش باد را روان بود به فرمانش به آرامى و نرمى هر كجا مى‏خواست‏ Iص#قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَهَبْ لِی مُلْكًا لَّا یَنبَغِی لِأَحَدٍ مِّنْ بَعْدِی إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ گفت پروردگارا بیامرز برایم و ارزانى دار مرا پادشاهیى كه نسزد كسى را پس از من همانا توئى بسیار بخشنده‏HKsص"وَلَقَدْ فَتَنَّا سُلَیْمَانَ وَأَلْقَیْنَا عَلَى كُرْسِیِّهِ جَسَدًا ثُمَّ أَنَابَ و همانا آزمودیم سلیمان را و افكندیم بر تختش كالبدى سپس بازگشت‏eGuYص!رُدُّوهَا عَلَیَّ فَطَفِقَ مَسْحًا بِالسُّوقِ وَالْأَعْنَاقِ بازگردانیدش بر من پس آغاز كرد دست سودن به ساقها و گردنهاGF_3ص فَقَالَ إِنِّی أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ عَن ذِكْرِ رَبِّی حَتَّى تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ گفت همانا خوابیدم براى دوست داشتن اسبان از یاد پروردگار خویش تا نهان شد در پرده‏+Emmصإِذْ عُرِضَ عَلَیْهِ بِالْعَشِیِّ الصَّافِنَاتُ الْجِیَادُ گاهیكه عرض شد بر او شامگاهان اسب صافنات تیزتك (كه بر سه پا ایستند و نوك سم چهارم را بر زمین گذارند)  (  G |J_P/c7+ص=قَالُوا رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِی النَّارِ گفتند پروردگارا هر كه پیش فرستاد براى ما این را بیفزایش عذابى دو برابر در آتش‏ZbcUص<قَالُوا بَلْ أَنتُمْ لَا مَرْحَبًا بِكُمْ أَنتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ الْقَرَارُ گفتند بلكه شما نباد خوش آمد بر شما شما پیش فرستادید آن را براى ما پس چه زشت است آن آرامگاه‏7aE-ص;هَذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَكُمْ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُوا النَّارِ این است گروهى فرورونده با شما نباد خوش آمد بر ایشان همانند آنانند چشندگان آتش‏s`kص:وَآخَرُ مِن شَكْلِهِ أَزْوَاجٌ و دیگرى همانندش جفتهائى‏_%ص9هَذَا فَلْیَذُوقُوهُ حَمِیمٌ وَغَسَّاقٌ این پس بچشیدش آبى جوشان و چركى گندآلود^5ص8جَهَنَّمَ یَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ دوزخ چشندش و چه زشت است آن بسترها']'+ص7هَذَا وَإِنَّ لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ این و همانا گردنكشان را است بد بازگشتگاهى‏"\7ص6إِنَّ هَذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِن نَّفَادٍ همانا این است روزى ما نیستش پایانى‏*['1ص5هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِیَوْمِ الْحِسَابِ این است آنچه نوید داده مى‏شوید براى روز شمارZZ1ص4وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ و نزد ایشان است زنان كوته مژگانى (كه جز شوهر خویش را ننگرند) همسالان‏Y ص3مُتَّكِئِینَ فِیهَا یَدْعُونَ فِیهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِیرَةٍ وَشَرَابٍ تكیه كنندگانند در آنها خوانده شوند در آنها بسوى میوه فراوان و نوشابه‏5XK#ص2جَنَّاتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَةً لَّهُمُ الْأَبْوَابُ بهشتهاى جاودان گشوده است براى ایشان درهاQWMYص1هَذَا ذِكْرٌ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِینَ لَحُسْنَ مَآبٍ این است یادآوریى و همانا پرهیزكاران است نكو بازگشتگاه‏V5_ص0وَاذْكُرْ إِسْمَاعِیلَ وَالْیَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ وَكُلٌّ مِّنْ الْأَخْیَارِ و یاد كن اسمعیل و الیسع و ذوالكفل را و هر كدامند از نیكان‏IUg/ص/وَإِنَّهُمْ عِندَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَیْنَ الْأَخْیَارِ و همانند ایشانند نزد ما از برگزیدگان خوبان‏LTOMص.إِنَّا أَخْلَصْنَاهُم بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ همانا مخصوصشان داشتیم به خاصه‏اى یادآوردن آن سراى‏7Se ص-وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إبْرَاهِیمَ وَإِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ أُوْلِی الْأَیْدِی وَالْأَبْصَارِ و یاد كن بندگان ما ابراهیم و اسحق و یعقوب را دارندگان نیروها و دیده‏ها T X / , N jjiTGuIIصOقَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِی إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ گفت پروردگارا پس مهلتم ده تا روزى كه برانگیخته شوند(tEصNوَإِنَّ عَلَیْكَ لَعْنَتِی إِلَى یَوْمِ الدِّینِ و همانا بر تو است لعن من تا روز دین‏s+ صMقَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِیمٌ گفت پس برون شو از آن كه توئى رانده‏}raصLقَالَ أَنَا خَیْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِی مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِینٍ گفت من بهترم از او مرا آفریدى از آتش و آفریدى او را از گِل‏-q7'صKقَالَ یَا إِبْلِیسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِیَدَیَّ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْعَالِینَ گفت اى ابلیس چه بازداشت تو را از آنچه سجده كنى براى آنچه آفریدم با دستهایم آیا كبر ورزیدى یا شدى از برترى‏جویان‏;paصJإِلَّا إِبْلِیسَ اسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنْ الْكَافِرِینَ مگر ابلیس كه برترى جست و شد از كافران‏!o= صIفَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ پس سجده كردند فرشتگان همگى با هم‏n#صHفَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِینَ تا گاهى كه درستش كردم و دمیدم در او از روح خویش پس بیفتید برایش سجده‏كنان‏xm iصGإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّی خَالِقٌ بَشَرًا مِن طِینٍ هنگامى كه گفت پروردگارت به فرشتگان من آفریننده بشرى از گِل‏Ile1صFإِن یُوحَى إِلَیَّ إِلَّا أَنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ وحى نمى‏شود به من جز آنكه منم ترساننده آشكار`k 9صEمَا كَانَ لِی مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الْأَعْلَى إِذْ یَخْتَصِمُونَ نیست مرا دانائى به گروه بالا گاهى كه مى‏ستیزندsjs{صDأَنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ كه شمائید از او روى‏گردانان‏eiiiصCقُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ بگو آن داستانى است بزرگ‏h#_صBرَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است مهتر آمرزگار%gGصAقُلْ إِنَّمَا أَنَا مُنذِرٌ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ بگو جز این نیست كه منم ترساننده و نیست خداوندى جز خداى یگانه خشم‏آور(f=ص@إِنَّ ذَلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ همانا این است حقّ ستیزه كردن اهل آتش‏]e}Aص?أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِیًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ آیا گرفتیمشان به مسخره یا لغزید از ایشان دیدگان‏d) ص>وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَى رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ الْأَشْرَارِ و گفتند چه شود ما را نبینیم مردانى را كه بودیم مى‏شمردیمشان از بدان‏ t2 X H4kyYزمرلَوْ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ یَتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفَى مِمَّا یَخْلُقُ مَا یَشَاء سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ اگر مى‏خواست خدا كه بگیرد فرزندى هر آینه برمى‏گزید از آنچه مى‏آفرید هر چه را مى‏خواست منزّه است او است خداوند یكتاى خشم‏آورc=زمرأَلَا لِلَّهِ الدِّینُ الْخَالِصُ وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِیَاء مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ فِی مَا هُمْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ همانا براى خدا است دین پاك و آنان كه بگرفتند جز وى دوستانى نمى‏پرستیمشان مگر تا نزدیك گردانند ما را بسوى خدا جایگاهى همانا خدا حكم كند میان ایشان در آنچه در آن اختلاف كنند همانا خداى رهبرى نكند آن را كه او است دروغگوى ناسپاس‏Pi3زمرإِنَّا أَنزَلْنَا إِلَیْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّینَ همانا فرستادیم بسوى تو كتاب را به حقّ پس پرستش كن خدا را پاك‏كننده براى او دین را< ]زمرتَنزِیلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ فرستادن نامه از نزد خداى عزتمند حكیم‏l_{زمربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏~!صXوَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ و هر آینه بدانید داستانش را پس از زمانى‏}# صWإِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِینَ نیست آن جز یادآوریى براى جهانیان‏|1UصVقُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِینَ بگو نپرسم شما را بر آن مزدى و نیستم من از رنج‏دهندگان‏{صUلَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكَ وَمِمَّن تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِینَ كه همانا آكنده سازم دوزخ را از تو و از آنان كه پیرویت كنند از ایشان همگى‏zwصTقَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُولُ گفت پس حقّ است و حقّ را گویم‏y)صSإِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ جز بندگان تو از ایشان آن ناآلودگان‏FxMCصRقَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ گفت پس به عزّتت سوگند هر آینه گمراهشان سازم همگى‏uw[صQإِلَى یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ تا روز هنگام دانسته‏vصPقَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِینَ گفت همانا توئى از مهلت‏دادگان‏ l ' #@lPu'زمروَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِیبًا إِلَیْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِیَ مَا كَانَ یَدْعُو إِلَیْهِ مِن قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادًا لِّیُضِلَّ عَن سَبِیلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِیلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ و گاهى كه رسد انسان را رنجى خواند پروردگار خویش را زارى‏كنان بسویش سپس هنگامى كه دهدش نعمتى از خویش فراموش كند آنچه را بود مى‏خواند بسوى آن از پیش و قرار دهد براى خدا همتایانى تا گمراه سازد از راهش بگو بهره‏مند باش به كفر خویش اندكى كه توئى از یاران آتش‏_sGزمرإِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنكُمْ وَلَا یَرْضَى لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَإِن تَشْكُرُوا یَرْضَهُ لَكُمْ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ اگر كفر ورزید همانا خدا بى‏نیاز است از شما و نپسندد براى بندگان خود كفر را و اگر سپاسگزارید پسنددش براى شما و برندارد هیچ گنهبارى بار گناه دگرى را سپس بسوى پروردگار شما است بازگشت شما تا آگهیتان دهد بدانچه بودید مى‏كردید همانا او دانا است بدانچه در سینه‏ها است‏aزمرخَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنزَلَ لَكُم مِّنْ الْأَنْعَامِ ثَمَانِیَةَ أَزْوَاجٍ یَخْلُقُكُمْ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِن بَعْدِ خَلْقٍ فِی ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ آفرید شما را از یك تن پس قرار داد از آن جُفتش را و فرستاد براى شما از دامها هشت جُفت مى‏آفریند شما را در شكمهاى مادرانتان آفرینشى پس از آفرینشى در تاریكیهاى سه‏گانه این است خدا پروردگار شما وى را است پادشاهى نیست خدائى جز او پس به كجا گردانیده مى‏شویدUG_زمرخَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ یُكَوِّرُ اللَّیْلَ عَلَى النَّهَارِ وَیُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّیْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ یَجْرِی لِأَجَلٍ مُسَمًّى أَلَا هُوَ الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ آفرید آسمانها و زمین را به حقّ مى‏افكند شب را بر روز و مى‏افكند روز را بر شب و رام كرد مهر و ماه را هر كدام روان است بسوى سرآمدى نامبرده همانا او است عزّتمند آمرزگار ! _YQ]*Aزمروَالَّذِینَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَن یَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَى فَبَشِّرْ عِبَادِ و آنان كه دورى گزیدند از ستمگر سركش كه بپرستندش و بازگشتند بسوى خدا ایشان را است مژده پس مژده ده بندگان مراp{aزمرلَهُم مِّن فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ النَّارِ وَمِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذَلِكَ یُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ یَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ آنان را است از فرازشان پوشهائى از آتش و از زیرشان پوشهائى این است كه مى‏ترساند خدا بدان بندگان خویش را اى بندگان من پس مرا بترسیدB uزمرفَاعْبُدُوا مَا شِئْتُم مِّن دُونِهِ قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَلَا ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ پس پرستش كنید هر چه خواهید جز او بگو همانا زیانكاران آنانند كه زیان كردند خویش و خاندان خویش را روز رستاخیز همانا این است آن زیان آشكار> 5Cزمرقُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَّهُ دِینِی بگو خدا را مى‏پرستم پاك‏دارنده برایش دین خویش را {زمر قُلْ إِنِّی أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ بگو همانا ترسم اگر نافرمانى كنم پروردگار خویش را از عذاب روزى بزرگ‏7 G#زمر وَأُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِینَ و مأمور شدم كه باشم نخستین اسلام‏آوران‏  wزمر قُلْ إِنِّی أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّینَ بگو هر آینه مأمور شدم كه پرستش كنم خدا را پاك دارنده برایش دین راD eزمر قُلْ یَا عِبَادِ الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا فِی هَذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَةٌ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ إِنَّمَا یُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُم بِغَیْرِ حِسَابٍ بگو اى بندگان من كه ایمان آوردید بترسید پروردگار خویش را آنان را كه نكوئى كردند در این دنیا خوبى است و زمین خدا است پهناور جز این نیست كه پاداش داده شوند شكیبایان مزد خویش را بى‏شمارAaزمر أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاء اللَّیْلِ سَاجِدًا وَقَائِمًا یَحْذَرُ الْآخِرَةَ وَیَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ إِنَّمَا یَتَذَكَّرُ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ آیا آنكه او فروتن است گاه‏هاى شب سجده‏كنان و ایستاده مى‏ترسد از آخرت و امید دارد رحمت پروردگار خویش را بگو آیا یكسانند آنان كه مى‏دانند و آنان كه نمى‏دانند جز این نیست كه یادآور مى‏شوند خردمندان‏ " t);زمراللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ كِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ ذَلِكَ هُدَى اللَّهِ یَهْدِی بِهِ مَنْ یَشَاء وَمَن یُضْلِلْ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ خدا فرستاد نكوترین داستان را نامه‏اى همانند برگردانهائى كه موى راست شود از آن بر پیكر آنان كه مى‏ترسند پروردگار خویش را سپس نرم شود پوستها و دلهاى ایشان بسوى یاد خدا این است رهبرى خدا كه هدایت كند بدان هر كه را خواهد و آن را كه گمراه كند خدا پس نیستش راهنمائى‏Ayزمرأَفَمَن شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَى نُورٍ مِّن رَّبِّهِ فَوَیْلٌ لِّلْقَاسِیَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِكْرِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ آیا آنكه بگشوده است خدا سینه‏اش را براى اسلام پس او است بر نشانیى از پروردگار خویش پس واى بر سنگین‏دلان از یاد خدا آنانند در گمراهیى آشكارiGزمرأَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَسَلَكَهُ یَنَابِیعَ فِی الْأَرْضِ ثُمَّ یُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَجْعَلُهُ حُطَامًا إِنَّ فِی ذَلِكَ لَذِكْرَى لِأُوْلِی الْأَلْبَابِ آیا ندیدى كه خدا فرستاده است از آسمان آبى پس براندش به خزانه‏هائى در زمین تا برون آرد بدان كشتى را كه گوناگون است رنگهایش پس بخشكد كه بینیش زرد شده سپس بگرداندش كوبیده همانا در این است یادآوردنى براى خردمندان‏p Sزمرلَكِنِ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِّن فَوْقِهَا غُرَفٌ مَّبْنِیَّةٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَعْدَ اللَّهِ لَا یُخْلِفُ اللَّهُ الْمِیعَادَ لیكن آنان كه ترسیدند پروردگار خویش را براى ایشان است غرفه‏هائى كه از فراز آنهاست غرفه‏هائى ساخته روان است از زیر آنها جویها وعده خدا است نشكند خدا وعده خویش را"5 زمرأَفَمَنْ حَقَّ عَلَیْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِ أَفَأَنتَ تُنقِذُ مَن فِی النَّارِ آیا آنكه استوار شد بر او سخن عذاب آیا تو مى‏رهانى آن را كه در آتش است‏Zزمرالَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُوْلَئِكَ الَّذِینَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُوْلَئِكَ هُمْ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ آنان كه مى‏شنوند سخن را پس پیروى مى‏كنند بهترش را آنانند كه رهبریشان كرده است خدا و آنانند دارندگان خردها M p 8 Wp|!}زمر"لَهُم مَّا یَشَاءونَ عِندَ رَبِّهِمْ ذَلِكَ جَزَاء الْمُحْسِنِینَ ایشان را است آنچه خواهند نزد پروردگارشان این است پاداش نكوكاران‏w Mزمر!وَالَّذِی جَاء بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ و آنكه راستى آورد و راست پنداشتش آنانند پرهیزكاران‏Rc=زمر فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَكَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَاءهُ أَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِینَ پس كیست ستمگرتر از آنكه بست بر خدا دروغ را و دروغ پنداشت راست را هنگامى كه بیامدش آیا نیست در دوزخ جایگاهى براى كافران‏pUزمرثُمَّ إِنَّكُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عِندَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ سپس شمائید روز رستاخیز نزد پروردگار خویش ستیزه‏كنان‏!زمرإِنَّكَ مَیِّتٌ وَإِنَّهُم مَّیِّتُونَ همانا تو مُرده‏اى و ایشانند مُردگان‏@ qزمرضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَّجُلًا فِیهِ شُرَكَاء مُتَشَاكِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِّرَجُلٍ هَلْ یَسْتَوِیَانِ مَثَلًا الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ بزد خدا مثَلى را مردى كه در او است شریكانى ستیزه‏جوى و مردى مختص به یك مرد آیا یكسانند در مثَل سپاس خدا را بلكه بیشتر ایشان نمى‏دانند]sCزمرقُرآنًا عَرَبِیًّا غَیْرَ ذِی عِوَجٍ لَّعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ قرآنى است عربى نادارنده كجى شاید ایشان پرهیز كنند4sqزمروَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِی هَذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ لَّعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ و همانا زدیم براى مردم در این قرآن از هر مثَلى شاید یادآور شوندAkزمرفَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْیَ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا یَعْلَمُونَ پس چشانید خدا بدیشان خوارى را در زندگانى دنیا و همانا عذاب آخرت است بزرگتر اگر بودند مى‏دانستند=I-زمركَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمْ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لَا یَشْعُرُونَ تكذیب كردند آنان كه پیش از ایشان بودند پس بیامدشان عذاب از جائى كه نمى‏دانستند/Sزمرأَفَمَن یَتَّقِی بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَقِیلَ لِلظَّالِمِینَ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ آیا آنكه دور كند بروى خویش بدى عذاب را روز قیامت و گفته شد به ستمگران بچشید آنچه را بودید فراهم مى‏كردید |vpjd^XRLF@:4.(" ztnhb\VPJD>82,&  ~ x r l f ` Z T N H B < 6 0 * $     | v p j d ^ X R L F @ : 4 . ( "     z t n h b \ V P J D > 8 2 , &      ~ x r l f ` Z T N H B < 6 0 * $     | v p j d ^ X R L F @ : 4 . ( "    ztnhb\VPJD>82,& ~xrlf`ZTNHB<60*$ |vpjd^XRLF@:4.(" ztnhb\VPJD>82,& ~xrlf`ZTNHB<60*$ucRD=2" s]I1scVI<.# xskaZTKD>6-$ ~}|{ zy~xxwqviu`tXsLrFq>p8o0n$mlk ji|hsgff]eUdNcFb?a7`0_(^]\[ZYyXqWjVcU\TTSJRAQ4P,O!NMLK}JsIaHKG9F&ED|CfBPA=@.?>=%1$&#"! ~vme^XPHA;0%xndZ M C < 1 %|odM<,! uj^RH=6*# |ui_XND<5.% ߐޏzݏq܏iۏ`ڏXُS؏K׏E֏>Տ7ԏ-ӏ#ҏяЏ ϏΎq͎`̎Nˎ<ʎ,ɎȎǎƎōxčsÍlg`YTLFA:4,% ~vnh`ZRI>6,# {tle]WPH@81' xsoib]TOID>83,% ~}}|x{szmygx`w[vVuOtGs?r9q4p-o&nmlkj|iuhnghfce_d[cVbQaM`G_@^7](\[ZY XW|VuUoTiSdR^QWPPODN:M5L0K+J'I"HGFE DC|BwAs@k?d>_=W7/& |vqjc[UME?߂9ނ3݂-܂%ۂ"ڂ!ق؂ׂւ Ղ Ԃӂ҂с}Ёvρr΁ṕńkˁeʁaɁ]ȁWǁOƁKŁEāAÁ<82,% ~xqme`\WQID@8/'!:M|vpjd^XRLF@:4.(" ztnhb\VPJD>82,&  ~ x r l f ` Z T N H B < 6 0 * $     | v p j d ^ X R L F @ : 4 . ( "     z t n h b \ V P J D > 8 2 , &      ~ x r l f ` Z T N H B < 6 0 * $     | v p j d ^ X R L F @ : 4 . ( "    ztnhb\VPJD>82,& ~xrlf`ZTNHB<60*$ |vpjd^XRLF@:L9KJIgHVG?F"EDiCOB3A@u?a>H=2<;{:\9>8$7 6p5Y4>302"10o/].G-:,(+*)(s'c&K%1$# "y!e SH=50*$ yqjb_ZT L G B = 50,&!gQ2u`I9(pZI8#l\MA<50,%  ߣ|ޣsݣlܣfۣ`ڣZ٣TأMףC֣;գ4ԣ,ӣңѢvТcϢU΢I͢=̢1ˢ'ʢɢȢǢơušnġgác¡\RLE=5.& yphaXQHB8/(!ucRD=2" s]I1scVI<.# xskaZTKD>6-$ ~}|{ zy~xxwqviu`tXsLrFq>p8o0n$mlk ji|hsgff]eUdNcFb?a7`0_(^]\[ZYyXqWjVcU\TTSJRAQ4P,O!NMLK}JsIaHKG9F&ED|CfBPA=@.?>=%1$&#"! ~vme^XPHA;0%xndZ M C < 1 %|odM<,! uj^RH=6*# |ui_XND<5.% ߐޏzݏq܏iۏ`ڏXُS؏K׏E֏>Տ7ԏ-ӏ#ҏяЏ ϏΎq͎`̎Nˎ<ʎ,ɎȎǎƎōxčsÍlg`YTLFA:4,% ~vnh`ZRI>6 H GQ(m1زمر)إِنَّا أَنزَلْنَا عَلَیْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَى فَلِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِوَكِیلٍ همانا فرستادیم بر تو كتاب را براى مردم به حقّ پس آنكو رهبرى شود براى خویش است و آنكه گمراه شود جز این نیست كه گمراه شود بر خویش و نیستى تو بر ایشان وكیل‏y' aزمر(مَن یَأْتِیهِ عَذَابٌ یُخْزِیهِ وَیَحِلُّ عَلَیْهِ عَذَابٌ مُّقِیمٌ كه را آید عذابى كه خوار سازدش و فرود آید بر او عذابى پایدار1&Aزمر'قُلْ یَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّی عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ بگو اى قوم عمل بكنید بر توانائى خویش همانا منم عمل‏كننده پس زود است بدانید5%9-زمر&وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلْ أَفَرَأَیْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِیَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِی بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ عَلَیْهِ یَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ و اگر پرسیشان كه آفریده است آسمانها و زمین را هر آینه گویند خدا بگو آیا دیدید آنچه را مى‏خوانید جز خدا اگر خواهدم خدا به رنجى آیا هستند آنان گشاینده رنج او و اگر خواهدم به رحمتى آیا هستند آنان بازدارنده رحمتش بگو بس است مرا خدا بر او توكّل كنند توكّل‏كنان‏?$M-زمر%وَمَن یَهْدِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّضِلٍّ أَلَیْسَ اللَّهُ بِعَزِیزٍ ذِی انتِقَامٍ و آنكو هدایت كندش خدا نیستش گمراه‏كننده‏اى آیا نیست خدا عزّتمند انتقام‏جوى‏:#O!زمر$أَلَیْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَیُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِینَ مِن دُونِهِ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ آیا نیست خدا كفایت‏كننده بنده خویش و مى‏ترسانندت بدانان كه جز اویند و آن را كه گمراه سازد خدا نیستش راهنمائى‏4"Qزمر#لِیُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِی عَمِلُوا وَیَجْزِیَهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ الَّذِی كَانُوا یَعْمَلُونَ تا بزداید خدا از ایشان زشت‏ترین كارى را كه كردند و بپردازد بدیشان مزد ایشان را به بهتر آنچه بودند مى‏كردند  t S/OSزمر0وَبَدَا لَهُمْ سَیِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُون و نمودار شد براى ایشان بدیهاى آنچه فراهم كردند و بگرفتشان آنچه بودند بدان تمسخر مى‏كردند@.s زمر/وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِن سُوءِ الْعَذَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَبَدَا لَهُم مِّنَ اللَّهِ مَا لَمْ یَكُونُوا یَحْتَسِبُونَ و اگر باشد براى آنان كه ستم كردند آنچه در زمین است همگى و مانند آن با آن هر آینه بجاى خویش دهند از بدى عذاب روز قیامت و پدیدار شود براى ایشان از خدا آنچه را نبودند كه به شمار آرند -GKزمر.قُلِ اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ عَالِمَ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ أَنتَ تَحْكُمُ بَیْنَ عِبَادِكَ فِی مَا كَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ بگو بار خدایا پدیدآرنده آسمانها و زمین داناى نهان و پدیدار تو حكم كنى میان بندگان خویش در آنچه بودند در آن اختلاف مى‏كردند+,Yyزمر-وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِینَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ و گاهى كه نام خدا برده شود به تنهائى برنجد دلهاى آنان كه ایمان ندارند به آخرت و هر گاه یاد شوند آنان كه جز اویند ناگاه ایشانند شادمانان‏q+ Sزمر,قُل لِّلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِیعًا لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ بگو از آن خدا است شفاعت همگى او را است پادشاهى آسمانها و زمین سپس بسوى او بازگردانیده شویدh*/زمر+أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ شُفَعَاء قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا یَمْلِكُونَ شَیْئًا وَلَا یَعْقِلُونَ آیا برگرفتند جز خدا شفیعانى بگو اگر چه باشند مالك نباشند چیزى را و نه بخرد یابند)U_زمر*اللَّهُ یَتَوَفَّى الْأَنفُسَ حِینَ مَوْتِهَا وَالَّتِی لَمْ تَمُتْ فِی مَنَامِهَا فَیُمْسِكُ الَّتِی قَضَى عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَیُرْسِلُ الْأُخْرَى إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ خدا دریابد جانها را هنگام مرگشان و آنكه نمرده است در خوابگه خویش است پس نگاهدارد آن را كه مرگ را بر او گذرانیده است و رها كند آن دگر را تا سرآمدى نامبرده همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه بیندیشند \ - -`[\{8 gزمر9أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِی لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِینَ یا گوید اگر خدا هدایتم مى‏كرد همانا مى‏شدم از پرهیزكاران‏d7=زمر8أَن تَقُولَ نَفْسٌ یَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِی جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِینَ كه گوید كسى دریغ بر آنچه كوتاه آمدم در باره خدا و هر آینه بودم من از مسخره‏كنندگان‏Q6زمر7وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَیْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَكُمُ العَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ و پیروى كنید بهتر آنچه را فرستاده شد بسوى شما از پروردگار شما پیش از آنكه بیاید شما را عذاب ناگهان و شما ندانید5_زمر6وَأَنِیبُوا إِلَى رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن یَأْتِیَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ و بازگردید بسوى پروردگار خویش و تسلیم شوید برایش پیش از آنكه بیاید شما را عذاب سپس یارى نشویدA4gزمر5قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ بگو اى بندگان من كه اسراف كردید بر جان خویش نومید نباشید از رحمت خدا همانا خدا بیامرزد گناهان را همگى همانا او است آمرزگار مهربان‏I3c+زمر4أَوَلَمْ یَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء وَیَقْدِرُ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ آیا ندانستند كه خدا فراخ گرداند روزى را براى هر كه خواهد و تنگ كند همانا در این است آیتهائى براى قومى كه ایمان آرند|2 iزمر3فَأَصَابَهُمْ سَیِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَالَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْ هَؤُلَاء سَیُصِیبُهُمْ سَیِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَمَا هُم بِمُعْجِزِینَ پس رسید بدیشان زشتیهاى آنچه دست آوردند و آنان كه ستم كردند از ایشان زود است رسدشان زشتیهاى آنچه دست آوردند و نیستند به عجزآرندگان‏W1O[زمر2قَدْ قَالَهَا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا یَكْسِبُونَ همانا گفتندش آنان كه پیش از ایشان بودند پس بى‏نیاز نكرد از ایشان آنچه بودند فراهم مى‏كردندt013زمر1فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلَى عِلْمٍ بَلْ هِیَ فِتْنَةٌ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ و هر گاه رسد انسان را رنجى بخواند ما را تا گاهى كه دهیمش نعمتى از ما گوید جز این نیست كه داده شدمش به دانشى بلكه آن است آزمایشى و لیكن بیشترشان نمى‏دانند  P pSMB{زمرCوَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِیعًا قَبْضَتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَالسَّماوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِكُونَ و ارج نگذاشتند خدا را حقّ ارجمندیش و زمین همگى در چنگ او است روز قیامت و آسمانها پیچیده‏اند به دستش منزّه و برتر است او از آنچه شرك ورزند:AE+زمرBبَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَكُن مِّنْ الشَّاكِرِینَ بلكه خدا را پرستش كن و باش از سپاس‏گزاران‏c@=زمرAوَلَقَدْ أُوحِیَ إِلَیْكَ وَإِلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ و هر آینه وحى شد بسوى تو و بسوى آنان كه پیش از تو بودند كه اگر شرك ورزى هر آینه تباه شود كردارت و همانا شوى از زیانكاران‏p?Eزمر@قُلْ أَفَغَیْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّی أَعْبُدُ أَیُّهَا الْجَاهِلُونَ بگو آیا جز خدا را فرمان دهیدم كه پرستم اى نادانان‏>/Mزمر?لَهُ مَقَالِیدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالَّذِینَ كَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ وى را است كلیدهاى آسمانها و زمین و آنان كه كفر ورزیدند به آیتهاى خدا ایشانند زیانكاران‏\=w=زمر>اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ وَكِیلٌ خدا است آفریدگار هر چیزى و اوست بر همه چیز وكیل‏b<1زمر=وَیُنَجِّی اللَّهُ الَّذِینَ اتَّقَوا بِمَفَازَتِهِمْ لَا یَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ و برهاند خدا آنان را كه پرهیز كردند به پناهگاهشان نرسدشان بدى و نه اندوهگین شوندO;زمر<وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ تَرَى الَّذِینَ كَذَبُواْ عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌ أَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْمُتَكَبِّرِینَ و روز قیامت بینى آنان را كه دروغ گفتند بر خدا رویهاشان سیاه شده آیا نیست در دوزخ جایگاهى براى كبرورزان‏5:] زمر;بَلَى قَدْ جَاءتْكَ آیَاتِی فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِینَ بلى آمدت آیتهاى من پس تكذیب كردى بدانها و كبر ورزیدى و شدى از كافران‏:9Yزمر:أَوْ تَقُولَ حِینَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِی كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِینَ یا گوید گاهى كه بیند عذاب را كاش مرا بازگشتى مى‏بود تا بشوم از نكوكاران‏ 9 :97H] زمرIوَسِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَیْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِینَ و رانده شدند آنان كه پرهیزكارى كردند بسوى بهشت گروه‏هایى تا گاهى كه آمدندش و گشوده شد درهایش و گفتند بدیشان نگهبانانش سلام بر شما خوش آمدید (پاك شدید) پس درآیید در آن جاودانان‏BG_!زمرHقِیلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِینَ گفته شد درآیند به درهاى دوزخ جاودانان در آن چه زشت است جایگاه گردن‏فرازان‏JF{زمرGوَسِیقَ الَّذِینَ كَفَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ یَتْلُونَ عَلَیْكُمْ آیَاتِ رَبِّكُمْ وَیُنذِرُونَكُمْ لِقَاء یَوْمِكُمْ هَذَا قَالُوا بَلَى وَلَكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِینَ و رانده شدند آنان كه كفر ورزیدند بسوى دوزخ گروه‏هایى تا گاهى كه بیامدندش و گشوده شد درهایش و گفتند بدیشان نگهبانانش آیا نیامد شما را فرستادگانى از خود شما بسرایند بر شما آیتهاى پروردگار شما را و بترسانندتان از رسیدنتان بدین روز گفتند بلى و لیكن راست آمد سرنوشت عذاب بر كافران‏ EqزمرFوَوُفِّیَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا یَفْعَلُونَ و پرداخت شد به هر كس هر آنچه كرد و او داناتر است بدانچه مى‏كنندDKYزمرEوَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْكِتَابُ وَجِیءَ بِالنَّبِیِّینَ وَالشُّهَدَاء وَقُضِیَ بَیْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ و درخشید زمین به نور پروردگار خویش و گذارده شد كتاب و آورده شدند پیغمبران و گواهان و داورى شد میان آنان به حقّ و ایشان ستم نشوندNCMKزمرDوَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَمَن فِی الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاء اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِیهِ أُخْرَى فَإِذَا هُم قِیَامٌ یَنظُرُونَ و دمیده شد در صور پس بیهوش افتاده‏اند آنان كه در آسمانها و آنان كه در زمین‏اند مگر آنكه خواست خدا سپس دمیده شد در آن بار دیگر ناگاه ایشانند ایستادگانى نگران‏   7H[GQa%غافروَكَذَلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِینَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ أَصْحَابُ النَّارِ و بدینسان راست آمد سخن پروردگارت بر آنان كه كفر ورزیدند كه آنانند یاران آتش‏iP/غافركَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَالْأَحْزَابُ مِن بَعْدِهِمْ وَهَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِیَأْخُذُوهُ وَجَادَلُوا بِالْبَاطِلِ لِیُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ فَكَیْفَ كَانَ عِقَابِ تكذیب كردند پیش از ایشان قوم نوح و احزاب از پس ایشان و آهنگ كرد هر ملتى پیغمبر خویش را تا بگیرندش و ستیزه كردند بوسیله باطل تا نابود كنند بدان حقّ را پس بگرفتیمشان پس چگونه بود مرا عقوبت‏]Oغافرمَا یُجَادِلُ فِی آیَاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِینَ كَفَرُوا فَلَا یَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِی الْبِلَادِ نستیزند در آیتهاى خدا جز آنان كه كفر ورزیدند پس نفریبدت گردش آنان در شهرها N5Wغافرغَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِیدِ الْعِقَابِ ذِی الطَّوْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ آمرزنده گناه پذیرنده توبه سخت‏شكنجه خداوند نیرومندى نیست خدائى جز او بسوى او است بازگشت‏;M]غافرتَنزِیلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ فرستادن كتاب از خداوند عزّتمند داناL غافرحم حم‏nK_{غافربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏KJwزمرKوَتَرَى الْمَلَائِكَةَ حَافِّینَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَقُضِیَ بَیْنَهُم بِالْحَقِّ وَقِیلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ و بینى فرشتگان را فراگیرندگان پیرامون عرش تسبیح كنند به سپاس پروردگار خویش و داورى شد میان ایشان به حقّ و گفته شد سپاس خداى را پروردگار جهانیان‏(IIزمرJوَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَیْثُ نَشَاء فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ و گفتند سپاس خداى را كه راست آورده ما را وعده خویش و ارث داد به ما زمین را جاى گیریم از بهشت هر جا كه خواهیم و چه خوب است پاداش عمل‏كنندگان‏ n  n X- غافر هُوَ الَّذِی یُرِیكُمْ آیَاتِهِ وَیُنَزِّلُ لَكُم مِّنَ السَّمَاء رِزْقًا وَمَا یَتَذَكَّرُ إِلَّا مَن یُنِیبُ او است آنكه بنماید به شما آیتهاى خویش را و فرستد براى شما از آسمان روزیى و یادآور نشود مگر آنكه بازگشت كند W غافر ذَلِكُم بِأَنَّهُ إِذَا دُعِیَ اللَّهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ وَإِن یُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِیِّ الْكَبِیرِ این بدان است كه هر گاه خوانده مى‏شد خدا به تنهائى كفر مى‏ورزیدید و اگر شرك‏ورزیده مى‏شد بدو مى‏گرویدید پس حكومت از آن خداى برتر بزرگ است‏aV{?غافر قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَأَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَى خُرُوجٍ مِّن سَبِیلٍ گفتند پروردگارا مى‏راندى ما را دوبار و زنده ساختى ما را دوبار پس اعتراف كردیم به گناهان خویش آیا هست بسوى بازگشت راهى‏Uغافر إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا یُنَادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ مِن مَّقْتِكُمْ أَنفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَى الْإِیمَانِ فَتَكْفُرُونَ همانا آنان كه كفر ورزیدند بانگ داده شوند كه همانا خشم خدا بزرگتر است از خشم شما خویشتن را گاهى كه خوانده مى‏شدید بسوى ایمان پس كفر ورزیدیدT5}غافر وَقِهِمُ السَّیِّئَاتِ وَمَن تَقِ السَّیِّئَاتِ یَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ و دورسازشان از بدیها و آن را كه از بدیها دور ساختى آن روز همانا رحمتش آوردى و این است آن رستگارى بزرگ‏^SiKغافررَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِی وَعَدتَّهُم وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ پروردگارا و درآور ایشان را بهشتهاى جاودانى كه نوید دادى بدیشان و آنان كه شایسته شدند از پدران ایشان و همسران ایشان و فرزندان ایشان كه توئى همانا عزتمند حكیم‏^R1غافرالَّذِینَ یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیُؤْمِنُونَ بِهِ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَیْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِیلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ آنان كه بردارند عرش را و آنان كه گرد آنند تسبیح كنند به سپاس پروردگار خویش و ایمان آرند بدو و آمرزش خواهند براى آنان كه ایمان آوردند پروردگارا فراگرفتى همه چیز را به رحمت و دانش پس بیامرز آنان را كه توبه كردند و پیروى كردند راه تو را و بازدارشان از عذاب دوزخ‏ )  T X)iaGغافرذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانَت تَّأْتِیهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَكَفَرُوا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ إِنَّهُ قَوِیٌّ شَدِیدُ الْعِقَابِ این بدان است كه ایشان بودند بیامدشان پیغمبرانشان به نشانیها پس كفر ورزیدند پس بگرفتشان خدا كه او است نیرومند سخت‏شكنجه‏>`aغافرأَوَ لَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ كَانُوا مِن قَبْلِهِمْ كَانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَآثَارًا فِی الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَمَا كَانَ لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِن وَاقٍ آیا نگشتند در زمین تا بنگرند چگونه بوده است فرجام آنان كه بودند پیش از ایشان بودند سخت‏تر از ایشان در نیرو و نشانیهاى بجاى مانده در زمین پس بگرفتندشان خدا به گناهانشان و نبود ایشان را از خدا نگهبانى‏&_kYغافروَاللَّهُ یَقْضِی بِالْحَقِّ وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ لَا یَقْضُونَ بِشَیْءٍ إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ و خدا داورى كند به حقّ و آنان را كه خوانند جز وى داورى نكنند به چیزى همانا خدا است شنواى بینا_^aUغافریَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَمَا تُخْفِی الصُّدُورُ مى‏داند چشمك‏زدن دیدگان را و آنچه نهان دارند سینه‏هاp]Yغافروَأَنذِرْهُمْ یَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ كَاظِمِینَ مَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ حَمِیمٍ وَلَا شَفِیعٍ یُطَاعُ و بترسانشان از روز نزدیك گاهى كه دلها نزد گلوگاه‏ها است خشم فروخورندگان نیست ستمگران را دوست و نه شفاعتگرى كه فرمانبردارى شودw\cغافرالْیَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ لَا ظُلْمَ الْیَوْمَ إِنَّ اللَّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ امروز پاداش داده شود هر كس بدانچه فراهم كرده است نیست ستمى امروز همانا خدا است شتابنده در شمارF[[)غافریَوْمَ هُم بَارِزُونَ لَا یَخْفَى عَلَى اللَّهِ مِنْهُمْ شَیْءٌ لِّمَنِ الْمُلْكُ الْیَوْمَ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ روزى كه ایشان نمودارند نهان نماند بر خدا از ایشان چیزى از آن كیست پادشاهى در آن روز از آن خدا است یكتاى چیره‏جوى‏?Zeغافررَفِیعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ یُلْقِی الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن یَشَاء مِنْ عِبَادِهِ لِیُنذِرَ یَوْمَ التَّلَاقِ بلند پایگاه‏ها دارنده عرش فرستد روح را از امر خویش بر هر كه خواهد از بندگان خویش تا بترساند از روز ملاقات‏Yغافرفَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ پس بخوانید خدا را پاك‏دارنده برایش دین را و اگر چه ناخوش دارند كافران‏   ,Lh غافریَا قَوْمِ لَكُمُ الْمُلْكُ الْیَوْمَ ظَاهِرِینَ فِی الْأَرْضِ فَمَن یَنصُرُنَا مِن بَأْسِ اللَّهِ إِنْ جَاءنَا قَالَ فِرْعَوْنُ مَا أُرِیكُمْ إِلَّا مَا أَرَى وَمَا أَهْدِیكُمْ إِلَّا سَبِیلَ الرَّشَادِ اى قوم من شما را است پادشاهى امروز چیره آیندگانید در زمین پس كه یارى كند ما را از خشم خدا اگر بیاید ما را گفت فرعون ننمایم به شما جز آنچه ببینم و نه رهبریتان كنم مگر به راه راست‏gغافروَقَالَ رَجُلٌ مُّؤْمِنٌ مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَكْتُمُ إِیمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَن یَقُولَ رَبِّیَ اللَّهُ وَقَدْ جَاءكُم بِالْبَیِّنَاتِ مِن رَّبِّكُمْ وَإِن یَكُ كَاذِبًا فَعَلَیْهِ كَذِبُهُ وَإِن یَكُ صَادِقًا یُصِبْكُم بَعْضُ الَّذِی یَعِدُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ و گفت مرد مؤمنى از كسان فرعون كه نهان مى‏داشت ایمان خود را آیا مى‏كشید مردى را بدانكه گفت پروردگار من خدا است حالى كه آورده است شما را به نشانیها از پروردگار خویش و اگر دروغگو باشد پس بر او است دروغش و اگر راستگو باشد برسد شما را پاره آنچه وعده دهد به شما همانا خدا هدایت نكند آنان را كه او است فزونى‏جوینده دروغگوى‏ foغافروَقَالَ مُوسَى إِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَرَبِّكُم مِّن كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَّا یُؤْمِنُ بِیَوْمِ الْحِسَابِ و گفت موسى همانا پناه بردم به پروردگار خود و پروردگار شما از هر كبرورزنده كه نمى‏گرود به روز شمارe-Qغافروَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِی أَقْتُلْ مُوسَى وَلْیَدْعُ رَبَّهُ إِنِّی أَخَافُ أَن یُبَدِّلَ دِینَكُمْ أَوْ أَن یُظْهِرَ فِی الْأَرْضِ الْفَسَادَ و گفت فرعون بگذارید مرا بكشم موسى را و بخواند پروردگار خویش را چه ترسم دگرگون كند كیش شما را یا آنكه پدید آرد در زمین تباهى راLd{غافرفَلَمَّا جَاءهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا اقْتُلُوا أَبْنَاء الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ وَاسْتَحْیُوا نِسَاءهُمْ وَمَا كَیْدُ الْكَافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلَالٍ تا گاهى كه بیامدشان به حقّ از نزد ما گفتند بكشید پسران آنان را كه ایمان آوردند با وى و بازگذارید زنان ایشان را و نیست نیرنگ كافران جز در گمراهى‏vc]غافرإِلَى فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَقَارُونَ فَقَالُوا سَاحِرٌ كَذَّابٌ بسوى فرعون و هامان و قارون پس گفتند جادوگرى است دروغگوى‏rbugغافروَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآیَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِینٍ و همانا فرستادیم موسى را به آیتهاى خویش و فرمانروائیى آشكار 4 : t 4.pUغافر%أَسْبَابَ السَّمَاوَاتِ فَأَطَّلِعَ إِلَى إِلَهِ مُوسَى وَإِنِّی لَأَظُنُّهُ كَاذِبًا وَكَذَلِكَ زُیِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ وَصُدَّ عَنِ السَّبِیلِ وَمَا كَیْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِی تَبَابٍ درهاى آسمانها پس سر برآرم به خداى موسى و هر آینه گمان دارمش دروغگوى و بدینسان بیاراست براى فرعون زشتى كردارش و بازداشته شد از راه و نیست نیرنگ فرعون جز در تباهى‏oAqغافر$وَقَالَ فِرْعَوْنُ یَا هَامَانُ ابْنِ لِی صَرْحًا لَّعَلِّی أَبْلُغُ الْأَسْبَابَ و گفت فرعون اى هامان بنیاد كن برایم برجى (كاخى) شاید رسم به درهاn_Mغافر#الَّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِ اللَّهِ بِغَیْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ وَعِندَ الَّذِینَ آمَنُوا كَذَلِكَ یَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى كُلِّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ آنان كه مى‏ستیزند در آیتهاى خدا بى‏فرمانروائیى كه دهدشان بزرگ كین‏ورزى است نزد خدا و نزد آنان كه ایمان آوردند چنین مهر نهد خدا بر هر دل برترى‏جوى گردن‏فراز)mYqغافر"وَلَقَدْ جَاءكُمْ یُوسُفُ مِن قَبْلُ بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا زِلْتُمْ فِی شَكٍّ مِّمَّا جَاءكُم بِهِ حَتَّى إِذَا هَلَكَ قُلْتُمْ لَن یَبْعَثَ اللَّهُ مِن بَعْدِهِ رَسُولًا كَذَلِكَ یُضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُّرْتَابٌ و هر آینه بیامدتان یوسف پیش از این به نشانیها پس ماندید پیوسته در شكّى از آنچه بیاوردتان تا گاهى كه مرد گفتید هرگز نیانگیزد خدا پس از وى پیمبرى بدینسان گمراه كند خدا هر كه را او است فزونى‏خواه شك‏آورنده‏l-غافر!یَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِینَ مَا لَكُم مِّنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ روزى كه روى برتابید پشت‏كنان نیست شما را از خدا نگهدارنده‏اى و آن را كه گمراه كند خدا نباشدش راهنمائى‏Bkcغافر وَیَا قَوْمِ إِنِّی أَخَافُ عَلَیْكُمْ یَوْمَ التَّنَادِ و اى قوم همانا ترسم بر شما از روز فریادj=[غافرمِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِینَ مِن بَعْدِهِمْ وَمَا اللَّهُ یُرِیدُ ظُلْمًا لِّلْعِبَادِ مانند شیوه قوم نوح و عاد و ثمود و آنان كه پس از ایشان بودند و نیست خدا خواهان ستمى بر بندگان‏.iOغافروَقَالَ الَّذِی آمَنَ یَا قَوْمِ إِنِّی أَخَافُ عَلَیْكُم مِّثْلَ یَوْمِ الْأَحْزَابِ و گفت آنكه ایمان آورده بود اى قوم همانا ترسم بر شما مانند روز احزاب‏ F w EF3yc{غافر.النَّارُ یُعْرَضُونَ عَلَیْهَا غُدُوًّا وَعَشِیًّا وَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ آتش عرض شوند بر آن بامدادان و شامگاه و روزى كه بپا شود ساعت درآرید خاندان فرعون را به سخت‏ترین عذاب‏DxI7غافر-فَوَقَاهُ اللَّهُ سَیِّئَاتِ مَا مَكَرُوا وَحَاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَابِ پس نگهداشتش خدا از بدیهاى آنچه نیرنگ آوردند و فرود آمد به خاندان فرعون زشتى عذاب‏uwMغافر,فَسَتَذْكُرُونَ مَا أَقُولُ لَكُمْ وَأُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ زود است یاد آرید آنچه را به شما گویم و بگذارم كار خویش را به خدا كه خدا به بندگان است بیناDv-Sغافر+لَا جَرَمَ أَنَّمَا تَدْعُونَنِی إِلَیْهِ لَیْسَ لَهُ دَعْوَةٌ فِی الدُّنْیَا وَلَا فِی الْآخِرَةِ وَأَنَّ مَرَدَّنَا إِلَى اللَّهِ وَأَنَّ الْمُسْرِفِینَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ ناگزیر آنچه مرا بسویش خوانید نیستش دعوتى در دنیا و نه در آخرت و آنكه بازگشت ما بسوى خدا است و آنكه فزونى‏خواهانند یاران آتش‏Kug'غافر*تَدْعُونَنِی لِأَكْفُرَ بِاللَّهِ وَأُشْرِكَ بِهِ مَا لَیْسَ لِی بِهِ عِلْمٌ وَأَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَى الْعَزِیزِ الْغَفَّارِ خوانیدم كه كفر ورزم به خدا و شریك گردانم با وى آنچه را نیستم بدان دانشى و من خوانمتان بسوى خداوند عزّتمند آمرزگارt9yغافر)وَیَا قَوْمِ مَا لِی أَدْعُوكُمْ إِلَى النَّجَاةِ وَتَدْعُونَنِی إِلَى النَّارِ و اى قوم چه شود مرا كه خوانمتان بسوى نجات و شما خوانیدم بسوى آتش‏}sO#غافر(مَنْ عَمِلَ سَیِّئَةً فَلَا یُجْزَى إِلَّا مِثْلَهَا وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَئِكَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقُونَ فِیهَا بِغَیْرِ حِسَابٍ هر كه كردار زشت كند كیفر نشود جز همانندش و هر كه كردار شایسته كند از نر یا ماده حالى كه او است مؤمن پس آنان به بهشت درآیند روزیمند شوند در آن بى‏شمارer}Eغافر'یَا قَوْمِ إِنَّمَا هَذِهِ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا مَتَاعٌ وَإِنَّ الْآخِرَةَ هِیَ دَارُ الْقَرَارِ اى قوم من جز این نیست كه این زندگانى دنیا است بهره و همانا خانه آخرت است سراى آرامگاه‏q' غافر&وَقَالَ الَّذِی آمَنَ یَا قَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبِیلَ الرَّشَادِ و گفت آنكه ایمان آورد اى قوم مرا پیروى كنید رهبریتان كنم به راه راست‏ L Y 1L3Eغافر7فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِیِّ وَالْإِبْكَارِ پس شكیبا شو كه وعده خدا است حقّ و آمرزش خواه براى گناه خویش و تسبیح گوى به سپاس پروردگار خود شامگاهان و بامدادغافر6هُدًى وَذِكْرَى لِأُولِی الْأَلْبَابِ هدایت و یادآوریى براى دارندگان خردها5{غافر5وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْهُدَى وَأَوْرَثْنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ الْكِتَابَ و همانا دادیم به موسى رهبرى را و ارث دادیم به بنى‏اسرائیل كتاب راim]غافر4یَوْمَ لَا یَنفَعُ الظَّالِمِینَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ روزى كه سود ندهد ستمگران را بهانه‏جستن ایشان و ایشان را است لعنت و ایشان را است بدى آن سراى‏~غافر3إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ ما هر آینه یارى مى‏كنیم فرستادگان خویش را و آنان را كه ایمان آوردند در زندگانى دنیا و روزى كه بپا شوند گواهان‏n}?غافر2قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِیكُمْ رُسُلُكُم بِالْبَیِّنَاتِ قَالُوا بَلَى قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاء الْكَافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلَالٍ گفتند آیا نبود آنكه بیاید شما را پیغمبرانتان به نشانیها گفتند بلى گفتند پس بخوانید كه نیست خواندن كافران جز در گمراهى‏|3gغافر1وَقَالَ الَّذِینَ فِی النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ یُخَفِّفْ عَنَّا یَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ و گفتند آنان كه در آتشند به نگهبانان دوزخ بخوانید پروردگار خویش را بكاهد از ما روزى را از عذاب‏K{m!غافر0قَالَ الَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُلٌّ فِیهَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَكَمَ بَیْنَ الْعِبَادِ گفتند آنان كه كبر ورزیدند مائیم همگى در آن همانا خدا حكومت كرد میان بندگان‏Tz!غافر/وَإِذْ یَتَحَاجُّونَ فِی النَّارِ فَیَقُولُ الضُّعَفَاء لِلَّذِینَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا نَصِیبًا مِّنَ النَّارِ و گاهى كه پرخاش كنند در آتش پس گویند ناتوانان بدانان كه كبر ورزیدند كه ما بودیم شما را پیروانى آیا شمائید بى‏نیازكنندگان از ما بهره‏اى را از آتش‏  b ) غافر?كَذَلِكَ یُؤْفَكُ الَّذِینَ كَانُوا بِآیَاتِ اللَّهِ یَجْحَدُونَ چنین به دروغ رانده شدند آنان كه بودند آیتهاى خدا را انكار مى‏كردندW i=غافر>ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ خَالِقُ كُلِّ شَیْءٍ لَّا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ این است خدا پروردگار شما آفریدگار همه چیز نیست خدائى جز او پس كجا به دروغ رانده شوید.Oغافر=اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ اللَّیْلَ لِتَسْكُنُوا فِیهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَشْكُرُونَ خدا است آنكه نهاد براى شما شب را تا بیارمید در آن و روز را بینا همانا خدا داراى فضل است بر مردم و لیكن بیشتر مردم سپاس نگزارندYw3غافر<وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ و گفت پروردگار شما بخوانیدم مى‏پذیرم براى شما همانا آنان كه سرپیچند از پرستش من زود است درآیند دوزخ را سرافكندگان‏._uغافر;إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِیَةٌ لَّا رَیْبَ فِیهَا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یُؤْمِنُونَ همانا ساعت آینده است نیست شكى در آن و لیكن بیشتر مردم نمى‏گروند<qغافر:وَمَا یَسْتَوِی الْأَعْمَى وَالْبَصِیرُ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَلَا الْمُسِیءُ قَلِیلًا مَّا تَتَذَكَّرُونَ و یكسان نیستند كور و بینا و آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند و نه بدكار به كمى یادآور شویدu)9غافر9لَخَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ همانا آفرینش آسمانها و زمین بزرگتر است از آفرینش مردم و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانندWUغافر8إِنَّ الَّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِ اللَّهِ بِغَیْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ إِن فِی صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ مَّا هُم بِبَالِغِیهِ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ همانا آنان كه مى‏ستیزند در آیتهاى خدا نه به فرمانروائیى كه آمدستشان نیست در سینه‏هاى آنان جز كبرورزى كه نیستند بدان رسیده پس پناه بر به خدا كه او است شنواى بینا &  g 8&%9 غافرHفِی الْحَمِیمِ ثُمَّ فِی النَّارِ یُسْجَرُونَ در آب جوشان سپس در آتش افكنده شوندj}OغافرGإِذِ الْأَغْلَالُ فِی أَعْنَاقِهِمْ وَالسَّلَاسِلُ یُسْحَبُونَ گاهى كه غلها در گردنهاى آنان است و زنجیرها كشیده شوندS_?غافرFالَّذِینَ كَذَّبُوا بِالْكِتَابِ وَبِمَا أَرْسَلْنَا بِهِ رُسُلَنَا فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ آنان كه تكذیب كردند كتاب را و آنچه فرستادیم بدان فرستادگان خویش را زود است مى‏دانند 5غافرEأَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِ اللَّهِ أَنَّى یُصْرَفُونَ آیا ندیدى آنان را كه ستیزه مى‏كنند در آیتهاى خدا كجا رانده مى‏شوندaaYغافرDهُوَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ فَإِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ كُن فَیَكُونُ او است آنكه زنده كند و بمیراند و گاهى كه بگذراند كارى را جز این نیست كه بگویدش بشو پس مى‏شودsQ غافرCهُوَ الَّذِی خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ یُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُوا شُیُوخًا وَمِنكُم مَّن یُتَوَفَّى مِن قَبْلُ وَلِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُّسَمًّى وَلَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ او است آنكه بیافرید شما را از خاكى پس از چكه آبى پس از خونى بسته پس درآورد شما را كودكى سپس تا برسید به نیروهاى خویش پس تا باشید پیرانى و از شما است آنكه بمیرد از پیش و تا برسید سرآمدى نامبرده را و شاید شما بخرد آئیدO i-غافرBقُلْ إِنِّی نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَمَّا جَاءنِیَ الْبَیِّنَاتُ مِن رَّبِّی وَأُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ بگو هر آینه بازداشته شدم از آنكه پرستم آنان را كه خوانید جز خدا هنگامى كه بیامدم نشانیها از پروردگارم و مأمور شدم كه تسلیم شوم براى پروردگار جهانیان‏ 1uغافرAهُوَ الْحَیُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ او است زنده نیست خدائى جز او پس بخوانیدش پاك‏دارندگان برایش دین را سپاس خداى را پروردگار جهانیان‏z ]غافر@اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَرَارًا وَالسَّمَاء بِنَاء وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَتَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ خدا است آنكه گردانید براى شما زمین را پایگاهى و آسمان را سازمانى و پیكر ساخت شما را پس نكو كرد پیكرهاى شما را و روزى داد شما را از پاكیزه‏ها این است خدا پروردگار شما پس بزرگ است خدا پروردگار جهانیان‏ {= -  Q h{i]mغافرQوَیُرِیكُمْ آیَاتِهِ فَأَیَّ آیَاتِ اللَّهِ تُنكِرُونَ و بنماید شما را آیتهاى خویش پس كدام یك از آیتهاى خدا را منكریدIkغافرPوَلَكُمْ فِیهَا مَنَافِعُ وَلِتَبْلُغُوا عَلَیْهَا حَاجَةً فِی صُدُورِكُمْ وَعَلَیْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ و شما را است در آن سودهائى و تا برسید بدان نیازى را در سینه‏هاى خویش و بر آنها و بر كشتى سوار شویدCS+غافرOاللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ الْأَنْعَامَ لِتَرْكَبُوا مِنْهَا وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ خدا است آنكه قرار داد براى شما دامها را تا سوار شوید از آنها و از آنها مى‏خوریدFeغافرNوَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِكَ مِنْهُم مَّن قَصَصْنَا عَلَیْكَ وَمِنْهُم مَّن لَّمْ نَقْصُصْ عَلَیْكَ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَنْ یَأْتِیَ بِآیَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ فَإِذَا جَاء أَمْرُ اللَّهِ قُضِیَ بِالْحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْمُبْطِلُونَ و هر آینه فرستادیم فرستادگانى پیش از تو از ایشان است آنان كه داستان سرودیم بر تو و از ایشان است آنان كه نخواندیم به داستان بر تو و نرسد پیمبرى را كه بیارد آیتى جز به دستور خدا تا هنگامى كه درآید امر خدا داورى شود به حقّ و زیانكار شوند در آنجا تباه‏كاران‏byCغافرMفَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَإِمَّا نُرِیَنَّكَ بَعْضَ الَّذِی نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّیَنَّكَ فَإِلَیْنَا یُرْجَعُونَ پس شكیبا شو كه وعده خدا حقّ است و اگر بنمائیمت پاره آنچه وعده دهیمشان یا دریابیمت (بمیرانیمت) پس بسوى ما بازگردانیده شوند(IغافرLادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِینَ درآئید درهاى دوزخ را جاودانان در آن چه زشت است جایگاه گردنفرازان‏\oAغافرKذَلِكُم بِمَا كُنتُمْ تَفْرَحُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنتُمْ تَمْرَحُونَ این بدان است كه بودید شادى مى‏كردید در زمین به ناحق و بدانچه بودید هوسرانى مى‏كردید,[uغافرJمِن دُونِ اللَّهِ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَل لَّمْ نَكُن نَّدْعُو مِن قَبْلُ شَیْئًا كَذَلِكَ یُضِلُّ اللَّهُ الْكَافِرِینَ جز خدا را گفتند گم شدند از ما بلكه نبودیم بخوانیم از پیش چیزى را بدینسان گمراه مى‏كند خدا كافران را?G/غافرIثُمَّ قِیلَ لَهُمْ أَیْنَ مَا كُنتُمْ تُشْرِكُونَ پس گفته شود بدیشان كجا بودید شرك مى‏ورزیدید  huB4*<&G)فصلتوَقَالُوا قُلُوبُنَا فِی أَكِنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَیْهِ وَفِی آذَانِنَا وَقْرٌ وَمِن بَیْنِنَا وَبَیْنِكَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ و گفتند دلهاى ما در پوششهائى است از آنچه مى‏خوانید ما را بدان و در گوشهاى ما است سنگینى و میان ما و تو است پرده‏اى پس عمل میكن كه مائیم عمل‏كنندگان‏% yفصلتبَشِیرًا وَنَذِیرًا فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا یَسْمَعُونَ نویددهنده و بیم‏دهنده پس روى برتافتند بیشتر ایشان پس نمى‏شنوند $yفصلتكِتَابٌ فُصِّلَتْ آیَاتُهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لِّقَوْمٍ یَعْلَمُونَ كتابى است جدا گردیده است آیتهایش قرآنى عربى براى گروهى كه بدانند #فصلتتَنزِیلٌ مِّنَ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ فرستادنى است از خداوند بخشنده مهربان‏" فصلتحم حم‏n!_{فصلتبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏o /'غافرUفَلَمْ یَكُ یَنفَعُهُمْ إِیمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا سُنَّتَ اللَّهِ الَّتِی قَدْ خَلَتْ فِی عِبَادِهِ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْكَافِرُونَ و نبود سودشان دهد ایمانشان گاهى كه دیدند خشم ما را شیوه خدا است كه گذشت در بندگانش و زیانكار شدند در آنجا كافران‏غافرTفَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَكَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِینَ تا گاهى كه دیدند خشم ما را گفتند ایمان آوردیم به خدا تنها و كفر ورزیدیم بدانچه بودیم بدان شرك ورزندگان‏}oغافرSفَلَمَّا جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُون و هنگامى كه بیامدشان فرستادگانشان به نشانیها شاد شدند بدانچه نزد ایشان بود از دانش و فرود آمد بدیشان آنچه بودند بدان مسخره مى‏كردند~YغافرRأَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ كَانُوا أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَأَشَدَّ قُوَّةً وَآثَارًا فِی الْأَرْضِ فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا یَكْسِبُونَ آیا نگشتند در زمین تا بنگرند چگونه بوده است فرجام آنان كه پیش از ایشان بودند بودند بیشتر از ایشان و سخت‏تر در نیرو و نشانیهاى جاى‏گذارده در زمین پس بى‏نیاز نكرد از ایشان آنچه بودند فراهم مى‏كردند  [C.G7فصلت فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِّثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَثَمُودَ پس اگر روى برتابند بگو ترسانیدم شما را از صاعقه (آتش آسمانى) مانند صاعقه عاد و ثمود~-/Eفصلت فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِی یَوْمَیْنِ وَأَوْحَى فِی كُلِّ سَمَاء أَمْرَهَا وَزَیَّنَّا السَّمَاء الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَحِفْظًا ذَلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ پس گذراند آنها را هفت آسمان در دو روز و وحى كرد در هر آسمانى امر آن را و آراستیم آسمان نزدیك را به چراغهائى و نگهبانى را این است كارپردازى خداوند عزّتمند داناG,فصلت ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء وَهِیَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ اِئْتِیَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَیْنَا طَائِعِینَ سپس پرداخت به آسمان و بود آن دودى پس گفت بدان و به زمین بیائید خواه و ناخواه گفتند آمدیم فرمانبرداران‏ +فصلت وَجَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِیهَا وَقَدَّرَ فِیهَا أَقْوَاتَهَا فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ سَوَاء لِّلسَّائِلِینَ و نهاده است در آن لنگرهائى از فراز آن و بركت نهاده است در آن و مقرّر گردانید در آن روزیهایش را در چهار روز یكسان (برابر) براى پرسش‏كنندگان‏Y*u5فصلت قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِی خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ذَلِكَ رَبُّ الْعَالَمِینَ بگو آیا شما كفر مى‏ورزید بدانكه بیافریده است زمین را در دو روز و قرار دهید برایش همتایانى این است پروردگار جهانیان‏H);Mفصلتإِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ همانا آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند ایشان را است مزدى بى‏منّت (یا بى‏پایان)s(Iفصلتالَّذِینَ لَا یُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ آنان كه نمى‏دهند زكات را و ایشانند به آخرت كافران‏'']iفصلتقُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ وَوَیْلٌ لِّلْمُشْرِكِینَ بگو همانا منم بشرى مانند شما وحى مى‏شود بسویم كه خداى شما خداى یكتا است پس استقامت كنید بسویش و آمرزش از او خواهید و واى بر مشركان‏ c ( L c 55Yفصلتحَتَّى إِذَا مَا جَاؤُوهَا شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ وَأَبْصَارُهُمْ وَجُلُودُهُمْ بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ تا گاهى كه آیندش گواهى دهد بر ایشان گوششان و دیده‏هاشان و پوستهاشان بدانچه بودند مى‏كردند4 فصلتوَیَوْمَ یُحْشَرُ أَعْدَاء اللَّهِ إِلَى النَّارِ فَهُمْ یُوزَعُونَ و روزى كه گرد آورده شوند دشمنان خدا بسوى آتش پس ایشانند بازداشت‏شدگان‏^3Saفصلتوَنَجَّیْنَا الَّذِینَ آمَنُوا وَكَانُوا یَتَّقُونَ و رهانیدیم آنان را كه ایمان آوردند و بودند پرهیز مى‏كردندy2-=فصلتوَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَیْنَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَى عَلَى الْهُدَى فَأَخَذَتْهُمْ صَاعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُونِ بِمَا كَانُوا یَكْسِبُونَ و امّا ثمود پس راهنمائیشان كردیم پس برگزیدند كورى را بر رهبرى پس بگرفتشان صاعقه شكنجه خوارى بدانچه بودند دست مى‏آورند_1/فصلتفَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی أَیَّامٍ نَّحِسَاتٍ لِّنُذِیقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْیِ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَى وَهُمْ لَا یُنصَرُونَ پس فرستادیم بر ایشان بادى سخت را در روزهائى شوم تا چشانیمشان عذاب خوارى را در زندگانى دنیا و هر آینه عذاب آخرت است خوارتر و ایشان یارى نشوندX07qفصلتفَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَقَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِی خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَكَانُوا بِآیَاتِنَا یَجْحَدُونَ امّا عاد پس كبر ورزیدند در زمین به ناحقّ و گفتند كیست سخت‏تر از ما به نیرو آیا ندیدند آنكه خدائى كه آفریدشان سخت‏تر از ایشان به نیرو و بودند به آیتهاى ما انكار مى‏كردندT/c=فصلتإِذْ جَاءتْهُمُ الرُّسُلُ مِن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ قَالُوا لَوْ شَاء رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً فَإِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ گاهى كه بیامدشان فرستادگان از پیش روى ایشان و از پشت سر ایشان كه نپرستید جز خدا را گفتند اگر مى‏خواست پروردگار ما هر آینه مى‏فرستاد فرشتگانى و همانا مائیم بدانچه فرستاده شدید بدان كافران‏ g J (g/==فصلتذَلِكَ جَزَاء أَعْدَاء اللَّهِ النَّارُ لَهُمْ فِیهَا دَارُ الْخُلْدِ جَزَاء بِمَا كَانُوا بِآیَاتِنَا یَجْحَدُونَ این است كیفر دشمنان خدا آتش ایشان را است در آن سراى جاودانى پاداشى بدانچه بودند آیتهاى ما را پایمال مى‏كردند<-فصلتفَلَنُذِیقَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا عَذَابًا شَدِیدًا وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِی كَانُوا یَعْمَلُونَ همانا چشانیم آنان را كه كفر ورزیدند عذابى سخت و هر آینه پاداششان دهیم به بدترین چیزى كه بودند مى‏كردندj;=فصلتوَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لَا تَسْمَعُوا لِهَذَا الْقُرْآنِ وَالْغَوْا فِیهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند گوش فراندهید بدین قرآن و یاوه گوئید در آن شاید چیره شویدl:1فصلتوَقَیَّضْنَا لَهُمْ قُرَنَاء فَزَیَّنُوا لَهُم مَّا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَحَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِینَ و برانگیختیم براى ایشان همنشینانى پس آراستند براى ایشان و آنچه پیش روى ایشان و پشت سر ایشان است و راست آمد بر ایشان سخن در ملّتهائى كه بگذشت پیش از ایشان از پرى و آدمى كه بودند زیانكاران‏19wcفصلتفَإِن یَصْبِرُوا فَالنَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ وَإِن یَسْتَعْتِبُوا فَمَا هُم مِّنَ الْمُعْتَبِینَ پس اگر شكیبا شوند آتش است جایگاه ایشان و اگر بهانه آرند نباشند از بهانه‏پذیرفتگان (یا اگر خواهان عتاب شوند نباشند از عتاب‏شدگان)y8{oفصلتوَذَلِكُمْ ظَنُّكُمُ الَّذِی ظَنَنتُم بِرَبِّكُمْ أَرْدَاكُمْ فَأَصْبَحْتُم مِّنْ الْخَاسِرِینَ و این است پندار شما كه گمان برید به پروردگار خویش نابود ساخت شما را پس بامداد كردید از زیانكاران‏T7%{فصلتوَمَا كُنتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ یَشْهَدَ عَلَیْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَكِن ظَنَنتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا یَعْلَمُ كَثِیرًا مِّمَّا تَعْمَلُونَ و نبودید نهان دارید كه گواهى دهد بر شما گوشتان و نه دیدگانتان و نه پوستهایتان و لیكن پنداشتید كه خدا نمى‏داند بسیارى را از آنچه مى‏كنیدZ6u7فصلتوَقَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَیْنَا قَالُوا أَنطَقَنَا اللَّهُ الَّذِی أَنطَقَ كُلَّ شَیْءٍ وَهُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ و گفتند به پوستهاى خویش چرا گواهى دادید بر ما گفتند به سخن آورد ما را خدائى كه به سخن آورد همه چیز را و او آفرید شما را نخستین بار و بسویش بازگردانیده شوید i  igE/فصلت$وَإِمَّا یَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّیْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ و اگر بِخَلد در دلت از شیطان شوریدگى پس پناه بر به خدا كه او است همانا شنواى دانا;DSفصلت#وَمَا یُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا وَمَا یُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ و داده نشوندش جز آنان كه شكیبا شدند و داده نشودش مگر دارنده بهره‏اى بزرگ‏~CG-فصلت"وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَلَا السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَكَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ و نیستند یكسان خوبى و نه بدى دور كن بدانچه آن است نكوتر كه ناگاه آنكه میان تو و او دشمنى است گوئیا او است دوستى گرم‏{BOفصلت!وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِّمَّن دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِی مِنَ الْمُسْلِمِینَ و كیست نكوتر در سخن از آنكه بخواند بسوى خدا و كردار نیك كند و گوید منم از اسلام‏آرندگان‏A}فصلت نُزُلًا مِّنْ غَفُورٍ رَّحِیمٍ پیشكشى از نزد آمرزنده مهربان‏h@/فصلتنَحْنُ أَوْلِیَاؤُكُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الْآخِرَةِ وَلَكُمْ فِیهَا مَا تَشْتَهِی أَنفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِیهَا مَا تَدَّعُونَ مائیم دوستان شما در زندگانى دنیا و در آخرت و شما را است در آن آنچه هوس كند دلهاى شما و شما را است در آن هر آنچه خواهید&?Kyفصلتإِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی كُنتُمْ تُوعَدُونَ همانا آنان كه گفتند پروردگار ما خدا است و سپس پایدارى ورزیدند فرود آید بر ایشان فرشتگان كه نترسید و نه اندوهگین باشید و مژده باد شما را به بهشتى كه بودید نوید داده مى‏شدیدL>a/فصلتوَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا رَبَّنَا أَرِنَا الَّذَیْنِ أَضَلَّانَا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِیَكُونَا مِنَ الْأَسْفَلِینَ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند پروردگارا بنمایان به ما آن دو تن را كه گمراه كردند ما را از پرى و آدمى تا بگذاریمشان زیر پاهاى خویش تا بگردند از پست‏تر آن‏ r sq.r8L;-فصلت+مَا یُقَالُ لَكَ إِلَّا مَا قَدْ قِیلَ لِلرُّسُلِ مِن قَبْلِكَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَذُو عِقَابٍ أَلِیمٍ گفته نمى‏شود به تو جز آنچه گفته شد به پیمبران پیش از تو كه همانا پروردگار تو داراى آمرزش است و داراى شكنجه دردناك‏?Ksفصلت*لَا یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِن بَیْنِ یَدَیْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ تَنزِیلٌ مِّنْ حَكِیمٍ حَمِیدٍ نیایدش نادرستى از پیش رویش و نه از پشت سرش فرستادنى از حكیمى ستوده‏6J?%فصلت)إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جَاءهُمْ وَإِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِیزٌ همانا آنان كه كفر ورزیدند به ذكر گاهى كه بیامدشان و همانا آن است كتابى عزتمندDI wفصلت(إِنَّ الَّذِینَ یُلْحِدُونَ فِی آیَاتِنَا لَا یَخْفَوْنَ عَلَیْنَا أَفَمَن یُلْقَى فِی النَّارِ خَیْرٌ أَم مَّن یَأْتِی آمِنًا یَوْمَ الْقِیَامَةِ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ همانا آنان كه خیرگى كنند در آیتهاى ما پوشیده نیستند بر ما آیا آنكه افكنده شود در آتش بهتر است یا آنكه بیاید ایمن روز قیامت بكنید هر آنچه خواهید كه او بدانچه كنید بینا است‏HQSفصلت'وَمِنْ آیَاتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ إِنَّ الَّذِی أَحْیَاهَا لَمُحْیِی الْمَوْتَى إِنَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ و از آیتهاى او است كه بینى زمین را پژمرده تا گاهى كه فرستیم بر آن آب را بجنبد و برآید همانا آنكه زنده سازدش زنده‏كننده مُردگان است هر آینه او است بر همه چیز تواناG9aفصلت&فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِینَ عِندَ رَبِّكَ یُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَهُمْ لَا یَسْأَمُونَ پس اگر كبر ورزیدند همانا آنان كه نزد پروردگار تسبیح گویند برایش به شب و روز و ایشان خسته نشوندZF3y فصلت%وَمِنْ آیَاتِهِ اللَّیْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَهُنَّ إِن كُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ و از آیتهاى او است شب و روز و مهر و ماه سجده نكنید براى مهر و ماه و سجده كنید براى خداوندى كه بیافرید آنها را اگر هستید او را پرستش‏كنان‏   9>RWفصلت1لَا یَسْأَمُ الْإِنسَانُ مِن دُعَاء الْخَیْرِ وَإِن مَّسَّهُ الشَّرُّ فَیَؤُوسٌ قَنُوطٌ خسته نگردد انسان از خواهش خوب و اگر رسدش بدیى پس بسى نومید و بسى دلسرد است‏7QE!فصلت0وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا یَدْعُونَ مِن قَبْلُ وَظَنُّوا مَا لَهُم مِّن مَّحِیصٍ و گم شد از ایشان آنچه بودند مى‏خواندند از پیش و پنداشتند نیستشان گریزگاهى‏PMWفصلت/إِلَیْهِ یُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَمَا تَخْرُجُ مِن ثَمَرَاتٍ مِّنْ أَكْمَامِهَا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَى وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَیَوْمَ یُنَادِیهِمْ أَیْنَ شُرَكَائِی قَالُوا آذَنَّاكَ مَا مِنَّا مِن شَهِیدٍ بسوى او بازگردانیده شود علم ساعت و آنچه برون آید از میوه‏ها از شكوفه‏هاى خویش و نه بارور شود ماده و نه بار نهد مگر به علمش و روزى كه خواندشان كجایند شریكان من گویند اعلام كنیمت كه نیست از ما گواهى‏Oyفصلت.مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ أَسَاء فَعَلَیْهَا وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ آنكو نكوئى كند پس براى خویشتن است و آن كه بدى كند پس بر آن است و نیست پروردگارت ستم‏كننده بر بندگان‏WNUQفصلت-وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِیهِ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَفِی شَكٍّ مِّنْهُ مُرِیبٍ و همانا دادیم به موسى كتاب را پس اختلاف شد در آن و اگر نبود سخنى كه پیشى گرفت از پروردگارت هر آینه حكم مى‏شد میان ایشان و همانا ایشانند در شكّى از آن شكّ‏آرنده‏dM}Cفصلت,وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِیًّا لَّقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آیَاتُهُ أَأَعْجَمِیٌّ وَعَرَبِیٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِینَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاء وَالَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ فِی آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَیْهِمْ عَمًى أُوْلَئِكَ یُنَادَوْنَ مِن مَّكَانٍ بَعِیدٍ و اگر مى‏گردانیدیمش قرآنى گنگ‏زبان (به زبان جز عربى) همانا مى‏گفتند چرا جدا نشد آیتهایش آیا عجمى و عربى بگو آن براى آنان كه ایمان آوردند رهبرى و بهبودى است و آنان كه ایمان نیاوردند در گوشهاشان سنگینى است و آن است بر ایشان كورى آنان خوانده مى‏شوند از جایگاهى دور  D:sT0\)شورى لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ او را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و او است فرازنده بزرگ‏C[Q+شورى كَذَلِكَ یُوحِی إِلَیْكَ وَإِلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ بدینسان سروش فرستد بسوى تو و بسوى آنان كه پیش از تو بودند خداوند عزّتمند حكیم‏!Z!شورى عسق عسق‏Y شورى حم حم‏oX_{شورى بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏QW]=فصلت6أَلَا إِنَّهُمْ فِی مِرْیَةٍ مِّن لِّقَاء رَبِّهِمْ أَلَا إِنَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ مُّحِیطٌ همانا ایشانند در تردیدى از ملاقات پروردگار خویش همانا او است به همه چیز فراگیرنده‏KV_/فصلت5سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِی أَنفُسِهِمْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ یَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ زود است بنمایانیمشان آیتهاى خویش را در سراسر گیتى و در خود ایشان تا روشن شود براى ایشان كه او است حقّ آیا بس نیست پروردگار تو كه او بر همه چیز گواه است‏7U33فصلت4قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِن كَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ ثُمَّ كَفَرْتُم بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِی شِقَاقٍ بَعِیدٍ بگو آیا دیده‏اید كه اگر باشد از نزد خدا پس كفر ورزیدید بدان كیست گمراه‏تر از آنكه در ناسازگارى (ستیزه‏جویى) است دور2T3)فصلت3وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاء عَرِیضٍ و هر گاه بخشایش كنیم بر انسان روى برتابد و دور گرداند پهلوى خویش را و هر گاه رسدش شرّى پس او است داراى دعائى پهناورS![فصلت2وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِّنَّا مِن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ هَذَا لِی وَمَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَلَئِن رُّجِعْتُ إِلَى رَبِّی إِنَّ لِی عِندَهُ لَلْحُسْنَى فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَلَنُذِیقَنَّهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِیظٍ و اگر چشانیمش رحمتى از خویش پس از سختیى كه بدو رسیده است هر آینه گوید این از آن من است و نپندارم ساعت را بپاشونده و اگر بازگردانیده شوم بسوى پروردگارم همانا مرا است نزد او نكوئى پس آگاه سازیم همانا آنان را كه كفر ورزیدند بدانچه كردند و بچشانیمشان هر آینه از عذابى انبوه‏ p g QIpgc3شورى فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا یَذْرَؤُكُمْ فِیهِ لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَهُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ پدیدآورنده آسمانها و زمین قرار داد براى شما از خود شما همسرانى و از دامها جفتهائى مى‏آفریند شما را در آن نیست همانندش چیزى و او است شنواى بیناJbg#شورى وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِیهِ مِن شَیْءٍ فَحُكْمُهُ إِلَى اللَّهِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبِّی عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَیْهِ أُنِیبُ و آنچه اختلاف كردید در آن از چیزى پس حكمش بسوى خدا است این است خدا پروردگار من بر او توكّل كنم و بسوى او بازگردم‏a]Qشورى أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِیَاء فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِیُّ وَهُوَ یُحْیِی المَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ یا بگرفتند جز او دوستانى پس خدا است دوست و او زنده كند مُردگان را و او است به همه چیز توانا`3Kشورى وَلَوْ شَاء اللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِن یُدْخِلُ مَن یَشَاء فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ و اگر مى‏خواست خدا هر آینه مى‏گردانیدشان یك ملّت و لیكن درآرد هر كه را خواهد در رحمتش و ستمگران را نیستشان یار و نه یاورى‏#_Moشورى وَكَذَلِكَ أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لِّتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنذِرَ یَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَیْبَ فِیهِ فَرِیقٌ فِی الْجَنَّةِ وَفَرِیقٌ فِی السَّعِیرِ و بدینسان وحى فرستادیم بسوى تو قرآنى عربى را تا بترسانى مادر شهرها را و آنان كه پیرامون آنند و بترسانى روز گردآمدن را كه نیست شكّى در آن گروهى در بهشتند و گروهى در دوزخ‏k^7شورى وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَولِیَاء اللَّهُ حَفِیظٌ عَلَیْهِمْ وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِوَكِیلٍ و آنان كه برگرفتند جز وى دوستانى خدا است نگهبان بر ایشان و نیستى تو بر ایشان وكیل‏]OQشورى تَكَادُ السَّمَاوَاتُ یَتَفَطَّرْنَ مِن فَوْقِهِنَّ وَالْمَلَائِكَةُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِی الْأَرْضِ أَلَا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ نزدیك است آسمانها بشكافند (بپاشند) از فراز آنها و فرشتگانى تسبیح گویند به سپاس پروردگار خویش و آمرزش خواهند براى آنان كه در زمینند همانا او است آمرزگار بخشنده‏ J Lg% شورى فَلِذَلِكَ فَادْعُ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ وَقُلْ آمَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِن كِتَابٍ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَیْنَكُمُ اللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ لَا حُجَّةَ بَیْنَنَا وَبَیْنَكُمُ اللَّهُ یَجْمَعُ بَیْنَنَا وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ پس بسوى این برخوان و پایدارى كن چنانكه امر شدى و پیرو نكن هوسهاى ایشان را و بگو ایمان آوردم بدانچه فرستاد خدا از كتاب و مأمور شدم كه دادگرى كنم میان شما خدا است پروردگار ما و پروردگار شما ما را است كردارهائى و شما را است كردارهاى شما و نیست دستاویزى میان ما و شما (یا نیست ستیزى) خدا گردآورد میان ما و بسوى او است بازگشت‏-f%+شورى وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَإِنَّ الَّذِینَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِی شَكٍّ مِّنْهُ مُرِیبٍ و پراكنده نشدند مگر پس از آنچه بیامدشان دانش به ستم میان خویش و اگر نبود سرنوشتى كه پیشى گرفت از پروردگارت تا سرآمدى نامبرده هر آینه گذرانیده مى‏شد (داورى مى‏شد) میان ایشان و همانا آنان كه ارث داده شدند كتاب را پس از ایشان در شكّى از آنند به شكّ‏اندازنده‏Ie {شورى شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّینِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ وَمَا وَصَّیْنَا بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى وَعِیسَى أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِیهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِینَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَیْهِ اللَّهُ یَجْتَبِی إِلَیْهِ مَن یَشَاء وَیَهْدِی إِلَیْهِ مَن یُنِیبُ آئین نهاد براى شما از كیش آنچه اندرز داد بدان نوح را و آنچه وحى فرستادیم بسوى تو و آنچه توصیه كردیم بدان ابراهیم و موسى و عیسى را كه بپاى دارید دین را و پراكنده نشوید در آن گران است بر مشركان آنچه خوانیشان بدان خدا گزیند بسوى خویش هر كه را خواهد و رهبرى كند به خویش هر كه را بازگردد2dCشورى لَهُ مَقَالِیدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء وَیَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ از آنِ وى است كلیدهاى آسمانها و زمین بگشاید روزى را براى هر كه خواهد و تنگ گرداند همانا او به همه چیز است دانا  ? r~n)Iشورى تَرَى الظَّالِمِینَ مُشْفِقِینَ مِمَّا كَسَبُوا وَهُوَ وَاقِعٌ بِهِمْ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِی رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ لَهُم مَّا یَشَاؤُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الكَبِیرُ بینى ستمگران را هراسان از آنچه فراهم كردند و آن است فرودآینده بر ایشان و آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند در باغهاى بهشت ایشان را است آنچه خواهند نزد پروردگار خویش این است آن فضل بزرگ‏m شورى أَمْ لَهُمْ شُرَكَاء شَرَعُوا لَهُم مِّنَ الدِّینِ مَا لَمْ یَأْذَن بِهِ اللَّهُ وَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَإِنَّ الظَّالِمِینَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ یا ایشان را است شریكانى در دین بستند براى ایشان از آئین آنچه فرمان نداد بدان خدا و اگر نبود سرنوشت جداكننده هر آینه داورى مى‏شد میان ایشان و همانا ستمگران را است عذابى دردناك‏llIشورى مَن كَانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ وَمَن كَانَ یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیَا نُؤتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِن نَّصِیبٍ آنكو خواهد كِشت آخرت را بیفزانیمش در كشتش و آنكه كشت دنیا را خواهد دهیمش از آن و نیستش در آخرت بهره‏اى‏&k+شورى اللَّهُ لَطِیفٌ بِعِبَادِهِ یَرْزُقُ مَن یَشَاء وَهُوَ الْقَوِیُّ العَزِیزُ خدا مهربان است به بندگان خویش روزى دهد هر كه را خواهد و او است تواناى عزیزjeOشورى یَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِینَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَیَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَا إِنَّ الَّذِینَ یُمَارُونَ فِی السَّاعَةِ لَفِی ضَلَالٍ بَعِیدٍ شتاب جویند بدان آنان كه ایمان ندارند بدان و آنان كه ایمان آوردند هراسانند از آن و دانند كه آن حقّ است همانا آنان كه شكّ دارند در ساعت هر آینه در گمراهى هستند دورiiشورى اللَّهُ الَّذِی أَنزَلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَالْمِیزَانَ وَمَا یُدْرِیكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِیبٌ خدا است آنكه فرستاد كتاب را به حقّ و ترازو را و چه دانى تو (یا چه دانا سازدت) شاید ساعت است نزدیك‏6hA!شورى وَالَّذِینَ یُحَاجُّونَ فِی اللَّهِ مِن بَعْدِ مَا اسْتُجِیبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَعَلَیْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ و آنان كه ستیزه كنند در باره خدا پس از آنچه پذیرفته شد براى ایشان دستاویزشان تباه است نزد پروردگارشان و بر ایشان است خشمى و ایشان را هست عذابى سخت‏  u^umEشورى وَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِیهِمَا مِن دَابَّةٍ وَهُوَ عَلَى جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَاء قَدِیرٌ و از آیتهاى او است آفرینش آسمانها و زمین و آنچه گسترانید در آنها از جنبندگان و او است بر گردآوردن آنان گاهى كه خواهد توانا t'gشورى وَهُوَ الَّذِی یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِن بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَیَنشُرُ رَحْمَتَهُ وَهُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ و او است آنكه فرستد باران را پس از آنچه نومید شدند و گستراند رحمت خویش را و او است سرپرست ستوده‏%s'شورى وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِی الْأَرْضِ وَلَكِن یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا یَشَاء إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ و اگر فراخ گرداند خدا روزى را براى بندگان خویش هر آینه سركشى كنند در زمین و لیكن فرستد به اندازه هر چه خواهد همانا او است به بندگان خویش آگاه بینا:ra شورى وَیَسْتَجِیبُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَیَزِیدُهُم مِّن فَضْلِهِ وَالْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ و مى‏پذیرد از آنان كه ایمان آوردند و كردار نیك كردند و بیفزایدشان از فضل خویش و كافران را است عذابى سخت‏rq!9شورى وَهُوَ الَّذِی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَیَعْفُو عَنِ السَّیِّئَاتِ وَیَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ و او است آنكه پذیرد توبه را از بندگان خویش و درگذرد از بدیها و داند آنچه را مى‏كنیدpQWشورى أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَإِن یَشَأِ اللَّهُ یَخْتِمْ عَلَى قَلْبِكَ وَیَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَیُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ یا گویند بست بر خدا دروغى پس اگر خواهد خدا مُهر نهد بر دلت و نابود كند بیهده را و درست كند (راست آرد) درست را به سخنان خویش همانا او دانا است بدانچه در سینه‏ها است‏to#;شورى ذَلِكَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى وَمَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ این است آنچه نوید داد خدا بندگانش را آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند بگو نپرسم شما را بر آن مزدى جز دوستى را در نزدیكان (خویشاوندان) و آنكه فراهم كند نیكى را بیفزائیمش در آن نكوئى را همانا خداوند است آمرزنده سپاسگزار  \ ,O6]شورى (وَجَزَاء سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِّثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ و كیفر بد بدیى است مانندش و آنكه درگذرد و اصلاح كند پس پاداش او بر خدا است همانا او دوست ندارد ستمگران راEiشورى 'وَالَّذِینَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْیُ هُمْ یَنتَصِرُونَ و آنان كه هر گاه رسدشان ستم یارى جویندY~k=شورى &وَالَّذِینَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَیْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ و آنان كه پذیرفتند براى پروردگار خود و بپاى داشتند نماز را و كارشان مشورت است میان ایشان و از آنچه روزیشان دادیم ببخشندk}Gشورى %وَالَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ یَغْفِرُونَ و آنان كه دورى گزینند از بزرگهاى گناهان و پرده رى‏ها (فواحش) و هر گاه خشم آرند بیامرزند6|?#شورى $فَمَا أُوتِیتُم مِّن شَیْءٍ فَمَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَمَا عِندَ اللَّهِ خَیْرٌ وَأَبْقَى لِلَّذِینَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ پس آنچه داده شدید از چیزى همانا بهره زندگانى دنیا است و آنچه نزد خدا است بهتر و پایدارتر است براى آنان كه ایمان آوردند و بر پروردگار خویش توكّل كنند {oشورى #وَیَعْلَمَ الَّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِنَا مَا لَهُم مِّن مَّحِیصٍ و بدانند آنان كه ستیزه كنند در آیتهاى ما كه نیستشان گریزگاهى‏\zWWشورى "أَوْ یُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَیَعْفُ عَن كَثِیرٍ یا نابودشان كند بدانچه فراهم كردند و درگذرد از بسیارى‏?yK)شورى !إِن یَشَأْ یُسْكِنِ الرِّیحَ فَیَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَى ظَهْرِهِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ اگر خواهد آرام گرداند باد را تا بمانند به جاى ایستادگان بر پشتش همانا در این است آیتهائى براى هر شكیبائى سپاسگزارRxa9شورى وَمِنْ آیَاتِهِ الْجَوَارِ فِی الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ و از آیتهاى او است روندگان در دریا همانند كوههاHwy شورى وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ و نیستید شما به عجزآرندگان در زمین و نیست شما را جز خدا یار و نه یاورى‏TvIUشورى وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِیبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَیْدِیكُمْ وَیَعْفُو عَن كَثِیرٍ و آنچه به شما رسد از پیش آمدها پس به چیزى است كه فراهم كردند دستهاى شما و درگذرد از بسیارى‏ #   +#7Gشورى /اسْتَجِیبُوا لِرَبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ مَا لَكُم مِّن مَّلْجَأٍ یَوْمَئِذٍ وَمَا لَكُم مِّن نَّكِیرٍ بپذیرید از پروردگار خود پیش از آنكه بیاید روزى كه نیستش بازگشتى از خدا نیست شما را پناهگاهى آن روز و نیستتان برابرى كردن‏y53شورى .وَمَا كَانَ لَهُم مِّنْ أَوْلِیَاء یَنصُرُونَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن سَبِیلٍ و نبودشان دوستانى كه یاریشان كنند جز خدا و آن را كه گمراه سازد خدا پس نیستش راهى‏`3شورى -وَتَرَاهُمْ یُعْرَضُونَ عَلَیْهَا خَاشِعِینَ مِنَ الذُّلِّ یَنظُرُونَ مِن طَرْفٍ خَفِیٍّ وَقَالَ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَلَا إِنَّ الظَّالِمِینَ فِی عَذَابٍ مُّقِیمٍ و بینى ایشان را عرض شوند بر آن سرافكندگان از خوارى بنگرند از گوشه چشم نهانى و گفتند آنان كه ایمان آوردند زیانكاران آنانند كه زیان كردند خویش و خاندان خویش را روز رستاخیز همانا ستمگرانند هر آینه در عذابى پایدارA9شورى ,وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن وَلِیٍّ مِّن بَعْدِهِ وَتَرَى الظَّالِمِینَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ یَقُولُونَ هَلْ إِلَى مَرَدٍّ مِّن سَبِیلٍ و آن را كه گمراه سازد خدا نباشدش دوستى پس از او و بینى ستمگران را گاهى كه بینند عذاب را گویند آیا هست بسوى بازگشت راهى‏luYشورى +وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ و هر كه شكیبا شود و آمرزش كند همانا آن است از عزیمت كارهاTشورى *إِنَّمَا السَّبِیلُ عَلَى الَّذِینَ یَظْلِمُونَ النَّاسَ وَیَبْغُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ أُوْلَئِكَ لَهُم عَذَابٌ أَلِیمٌ جز این نیست كه راه بر آنان است كه ستم كنند بر مردم و سركشى كنند در زمین به ناروا كه ایشان را است عذابى دردناك‏"#شورى )وَلَمَنِ انتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُوْلَئِكَ مَا عَلَیْهِم مِّن سَبِیلٍ و همانا آنكه یارى جوید پس از ستمى كه بر او شود آنان را نیست بر ایشان راهى‏ H$7b;زخرفإِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ كه ما گردانیدیمش قرآنى عربى شاید شما بخرد یابیدaiUزخرفوَالْكِتَابِ الْمُبِینِ سوگند به كتاب آشكار زخرفحم حم‏n_{زخرفبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏x Gشورى 5صِرَاطِ اللَّهِ الَّذِی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ أَلَا إِلَى اللَّهِ تَصِیرُ الأمُورُ راه خدائى كه او را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همانا بسوى خدا بازگردند كارها Scشورى 4وَكَذَلِكَ أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا مَا كُنتَ تَدْرِی مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِیمَانُ وَلَكِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نَّهْدِی بِهِ مَنْ نَّشَاء مِنْ عِبَادِنَا وَإِنَّكَ لَتَهْدِی إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ و بدینسان وحى فرستادیم بسوى تو روحى (روانى) را از امر ما نبودى بدانى چیست كتاب و نه ایمان و لیكن گردانیدیمش تابشى كه رهبرى كنیم بدان هر كه را خواهیم از بندگان خود و همانا تو راهنمائى كنى بسوى راهى راست‏3 moشورى 3وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن یُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْیًا أَوْ مِن وَرَاء حِجَابٍ أَوْ یُرْسِلَ رَسُولًا فَیُوحِیَ بِإِذْنِهِ مَا یَشَاء إِنَّهُ عَلِیٌّ حَكِیمٌ و نبوده است بشرى را كه سخن گویدش خدا مگر سروشى یا از پشت پرده یا فرستد پیكى پس وحى كند به دستورش آنچه خواهد همانا او است فرازنده حكیم‏a wAشورى 2أَوْ یُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَإِنَاثًا وَیَجْعَلُ مَن یَشَاء عَقِیمًا إِنَّهُ عَلِیمٌ قَدِیرٌ یا جُفت كندشان نرانى و مادگانى و بگرداند هر كه را خواهد نازا همانا او است داناى توانا@ _شورى 1لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یَخْلُقُ مَا یَشَاء یَهَبُ لِمَنْ یَشَاء إِنَاثًا وَیَهَبُ لِمَن یَشَاء الذُّكُورَ خدا را است پادشاهى آسمانها و زمین بیافرد هر چه خواهد ببخشد هر كه را خواهد مادگانى و ببخشد بدانكه خواهد نران‏T شورى 0فَإِنْ أَعْرَضُوا فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَیْهِمْ حَفِیظًا إِنْ عَلَیْكَ إِلَّا الْبَلَاغُ وَإِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الْإِنسَانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَا وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ فَإِنَّ الْإِنسَانَ كَفُورٌ پس اگر روى برتافتند همانا نفرستادیمت بر ایشان نگهبانى نیست بر تو جز رسانیدن و ما هر گاه چشانیم انسان را از خود رحمتى شادمان شود بدان و اگر رسدشان بدى بدانچه پیش آورده است دستهاى ایشان همانا انسان است بسى ناسپاس‏ $ M ] > Ye*+{زخرفوَجَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبَادِهِ جُزْءًا إِنَّ الْإِنسَانَ لَكَفُورٌ مُّبِینٌ و قرار دادند براى او از بندگانش بخشى همانا انسان است ناسپاس آشكار0!7زخرفوَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ و هر آینه مائیم بسوى پروردگار خویش بازگشتگان‏eزخرف لِتَسْتَوُوا عَلَى ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَیْتُمْ عَلَیْهِ وَتَقُولُوا سُبْحانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ تا استوار شوید بر پشتهاى آن پس یاد آرید نعمت پروردگار خویش را گاهى كه استوار شدید بر آنها و گویند منزّه است خدائى كه رام كرد براى ما این را و نبودیم ما آن را هماوردان‏c 3زخرف وَالَّذِی خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ الْفُلْكِ وَالْأَنْعَامِ مَا تَرْكَبُونَ و آنكه آفرید جُفتها را همگى و قرار داد براى شما از كِشتى و دامها آنچه را سوار شوید uزخرف وَالَّذِی نَزَّلَ مِنَ السَّمَاء مَاء بِقَدَرٍ فَأَنشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّیْتًا كَذَلِكَ تُخْرَجُونَ و آنكه فرستاد از آسمان آبى به اندازه‏اى پس زنده ساختیم بدان شهرى مُرده را بدینگونه برون آورده شوید]w;زخرف الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِیهَا سُبُلًا لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ آنكه گردانید براى شما زمین را آرامگهى و نهاد براى شما در آن راههائى شاید رهبرى شوید!Wزخرف وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِیزُ الْعَلِیمُ و اگر پرسیشان كه آفریده است آسمانها و زمین را هر آینه گویند آفرید آنها را خداى عزّتمند دانا #زخرففَأَهْلَكْنَا أَشَدَّ مِنْهُم بَطْشًا وَمَضَى مَثَلُ الْأَوَّلِینَ پس نابود ساختیم سخت‏تر از ایشان را در نیرو (جنگ‏آورى) و گذشت مثَل پیشینیان‏lKزخرفوَمَا یَأْتِیهِم مِّن نَّبِیٍّ إِلَّا كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُون و نمى‏آمدشان پیمبرى جز آنكه بودند بدو مسخره‏كنان‏0Iزخرفوَكَمْ أَرْسَلْنَا مِن نَّبِیٍّ فِی الْأَوَّلِینَ و بسا فرستادیم پیمبرى در پیشینیان‏زخرفأَفَنَضْرِبُ عَنكُمُ الذِّكْرَ صَفْحًا أَن كُنتُمْ قَوْمًا مُّسْرِفِینَ آیا مى‏زنیم از شما ذكر را (یادآورى را) كنارى كه شمائید قومى فزونى‏جویان‏Xk=زخرفوَإِنَّهُ فِی أُمِّ الْكِتَابِ لَدَیْنَا لَعَلِیٌّ حَكِیمٌ و همانا آن است در مادر كتاب نزد ما فرازنده حكیم‏  _ F UX'زخرففَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَانظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِینَ پس انتقام گرفتیم از ایشان پس بنگر چگونه بود عاقبت تكذیب‏كنندگان‏U&UMزخرفقَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكُم بِأَهْدَى مِمَّا وَجَدتُّمْ عَلَیْهِ آبَاءكُمْ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ گفت و اگر چه بیارم شما را به راهنماتر از آنكه یافتید بر آن پدران خویش را گفتند همانا مائیم بدانچه فرستاده شدید بدان كافران‏k%?زخرفوَكَذَلِكَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِی قَرْیَةٍ مِّن نَّذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِم مُّقْتَدُونَ و بدینسان نفرستادیم پیش از تو در شهرى ترساننده‏اى جز آنكه گفتند هوسرانانش كه یافتیم همانا پدران خویش را بر ملّتى و مائیم هر آینه بر نشانیهاى آنان پیروان‏N$c1زخرفبَلْ قَالُوا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِم مُّهْتَدُونَ بلكه گفتند یافتیم پدران خویش را بر ملّتى و مائیم همانا بر نشانیهاى آنان پیروان‏# oزخرفأَمْ آتَیْنَاهُمْ كِتَابًا مِّن قَبْلِهِ فَهُم بِهِ مُسْتَمْسِكُونَ یا دادیم بدیشان كتابى پیش از آن پس ایشانند بدان چنگ‏زنندگان‏!"'زخرفوَقَالُوا لَوْ شَاء الرَّحْمَنُ مَا عَبَدْنَاهُم مَّا لَهُم بِذَلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا یَخْرُصُونَ و گفتند اگر مى‏خواست خداوند مهربان نمى‏پرستیدیمشان نیستشان بدان دانشى نیستند آنان جز آنكه دروغ مى‏گویندm!Qزخرفوَجَعَلُوا الْمَلَائِكَةَ الَّذِینَ هُمْ عِبَادُ الرَّحْمَنِ إِنَاثًا أَشَهِدُوا خَلْقَهُمْ سَتُكْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَیُسْأَلُونَ و قرار دادند فرشتگانى را كه بندگان خداى مهربانند مادگانى آیا گواه شدند آفرینش آنان را زود است نوشته شود گواهیشان و پرسش شوند  زخرفأَوَمَن یُنَشَّأُ فِی الْحِلْیَةِ وَهُوَ فِی الْخِصَامِ غَیْرُ مُبِینٍ آیا آنكو آراسته گردد به زیور و او در ستیزه‏گرى (یا دشمنان) است ناآشكار زخرفوَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحْمَنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِیمٌ و گاهى كه مژده داده شود یكیشان بدانچه زده است براى خداوند مهربان مثَلى گردد چهره او سیاه و او است خشم‏خورنده‏}زخرفأَمِ اتَّخَذَ مِمَّا یَخْلُقُ بَنَاتٍ وَأَصْفَاكُم بِالْبَنِینَ یا بگرفت از آنچه بیافریدست دخترانى و برگزیده است شما را به پسران‏  `1-gزخرف#وَزُخْرُفًا وَإِن كُلُّ ذَلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِینَ و زیورى و هر آینه همه اینها بهره زندگانى دنیا است و آخرت است نزد پروردگار تو از آنِ پرهیزكاران‏o0scزخرف"وَلِبُیُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُرًا عَلَیْهَا یَتَّكِؤُونَ و براى خانه‏هاى آنان درهائى و تختهائى كه بر آنها تكیه زنندm/gkزخرف!وَلَوْلَا أَن یَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَن یَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُیُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فَضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَیْهَا یَظْهَرُونَ و اگر نبود كه مى‏شدند مردم ملّتى یگانه هر آینه قرار مى‏دادیم براى آنان كه كفر ورزیدند به خداى مهربان براى خانه‏هاى آنان پوشهائى از سیم و نردبانهائى كه بر آنها برآیندe./زخرف أَهُمْ یَقْسِمُونَ رَحْمَةَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَیْنَهُم مَّعِیشَتَهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِیَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِیًّا وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ آیا آنان پخش كنند رحمت پروردگار تو را ما قسمت كردیم میان ایشان روزى ایشان را در زندگانى دنیا و برترى دادیم برخى از ایشان را بر برخى در پایه‏ها تا بگیرد بعضى از آنان بعضى را مسخره و رحمت پروردگار تو بهتر است از آنچه گرد آرند!-Qiزخرفوَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ هَذَا الْقُرْآنُ عَلَى رَجُلٍ مِّنَ الْقَرْیَتَیْنِ عَظِیمٍ و گفتند چرا فرستاده نشد این قرآن بر مردى از دو شهر بزرگوارى‏,زخرفوَلَمَّا جَاءهُمُ الْحَقُّ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ وَإِنَّا بِهِ كَافِرُونَ و هنگامى كه بیامدشان حقّ گفتند این است جادوئى و همانا مائیم بدان كافران‏8+;-زخرفبَلْ مَتَّعْتُ هَؤُلَاء وَآبَاءهُمْ حَتَّى جَاءهُمُ الْحَقُّ وَرَسُولٌ مُّبِینٌ بلكه بهره‏مند ساختم ایشان و پدران ایشان را تا بیامدشان حقّ و فرستاده‏اى آشكار*زخرفوَجَعَلَهَا كَلِمَةً بَاقِیَةً فِی عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ و گردانید آن را سخنى پایدار از پس خویش (یا در نژاد خویش) شاید ایشان بازگردند8)?)زخرفإِلَّا الَّذِی فَطَرَنِی فَإِنَّهُ سَیَهْدِینِ مگر آنكه مرا آفرید كه او زود است رهبریم كند>(G-زخرفوَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ إِنَّنِی بَرَاء مِّمَّا تَعْبُدُونَ و هنگامى كه گفت ابراهیم به پدر خویش و قومش كه منم همانا بیزار از آنچه مى‏پرستید g  cgx=oyزخرف/فَلَمَّا جَاءهُم بِآیَاتِنَا إِذَا هُم مِّنْهَا یَضْحَكُونَ تا گاهى كه بیامدشان به آیتهاى ما ناگاه ایشانند بر آن خنده‏زنان‏<1gزخرف.وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآیَاتِنَا إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَقَالَ إِنِّی رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِینَ و همانا فرستادیم موسى را به آیتهاى خویش بسوى فرعون و كسانش پس گفت من فرستاده پروردگار جهانیان‏;'زخرف-وَاسْأَلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رُّسُلِنَا أَجَعَلْنَا مِن دُونِ الرَّحْمَنِ آلِهَةً یُعْبَدُونَ و بپرس آن را كه فرستادیم پیش از تو از فرستادگان خویش آیا قرار دادیم جز خداى مهربان خدایانى كه پرستش شوندl:mcزخرف,وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَّكَ وَلِقَوْمِكَ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ و هر آینه آن یادآوریى است براى تو و قومت و زود است پرسش شوید9-Yزخرف+فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِی أُوحِیَ إِلَیْكَ إِنَّكَ عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ پس چنگ آن بدانچه وحى شد بسویت كه توئى همانا بر راه راست‏8# زخرف*أَوْ نُرِیَنَّكَ الَّذِی وَعَدْنَاهُمْ فَإِنَّا عَلَیْهِم مُّقْتَدِرُونَ یا نمائیم تو را آنچه بدیشان وعده دادیم همانا مائیم بر ایشان توانایان‏e7e]زخرف)فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُم مُّنتَقِمُونَ پس اگر تو را بریم همانا مائیم از ایشان انتقام‏گیرندگان‏C6G7زخرف(أَفَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِی الْعُمْیَ وَمَن كَانَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ پس آیا تو مى‏شنوانى كران را یا رهبرى كنى كوران را و آن را كه او است در گمراهى آشكار85G!زخرف'وَلَن یَنفَعَكُمُ الْیَوْمَ إِذ ظَّلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ و هرگز سودتان ندهد امروز گاهى كه ستم كردید كه شمائید در عذاب شركت‏كنندگان‏j4Gزخرف&حَتَّى إِذَا جَاءنَا قَالَ یَا لَیْتَ بَیْنِی وَبَیْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَیْنِ فَبِئْسَ الْقَرِینُ تا گاهى كه آید ما را گوید كاش میان من و تو دورى خاور و باختر بودى كه چه زشت همنشینى است‏$3C}زخرف%وَإِنَّهُمْ لَیَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِیلِ وَیَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ و همانا آنان بازدارندشان از راه و پندارند كه ایشانند راهیافتگان‏J2?Mزخرف$وَمَن یَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ و هر كه روى برتابد از یاد خداى مهربان برمى‏انگیزیم برایش شیطانى پس او است وى را همنشین‏ i h>pW>I]زخرف;إِنْ هُوَ إِلَّا عَبْدٌ أَنْعَمْنَا عَلَیْهِ وَجَعَلْنَاهُ مَثَلًا لِّبَنِی إِسْرَائِیلَ نیست او جز بنده‏اى كه بخشیدیم بدو و گردانیدیمش مثَلى براى بنى‏اسرائیل‏{Hiزخرف:وَقَالُوا أَآلِهَتُنَا خَیْرٌ أَمْ هُوَ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلًا بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ و گفتند آیا خدایان ما بهترند یا او نزدندش براى تو جز به ستیزگى بلكه ایشانند گروهى ستیزه‏جویان‏Gزخرف9وَلَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْیَمَ مَثَلًا إِذَا قَوْمُكَ مِنْهُ یَصِدُّونَ و گاهى كه زده شد پسر مریم مثَلى ناگاه قومت از او بازدارند (یا برگردند)JFAKزخرف8فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفًا وَمَثَلًا لِلْآخِرِینَ پس گردانیدیمشان گذشته و نمونه‏اى براى بازماندگان‏&E+زخرف7فَلَمَّا آسَفُونَا انتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِینَ تا گاهى كه به خشم آوردند ما را كین كشیدیم از ایشان پس غرق ساختیم ایشان را همگى‏-D3زخرف6فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ پس سبكسر ساخت قومش را پس فرمانبردارش كردند كه بودند ایشان همانا گروهى نابفرمان‏[C{3زخرف5فَلَوْلَا أُلْقِیَ عَلَیْهِ أَسْوِرَةٌ مِّن ذَهَبٍ أَوْ جَاء مَعَهُ الْمَلَائِكَةُ مُقْتَرِنِینَ پس چرا افكنده نشد بر او دست‏بندهائى از زر یا بیایند با وى فرشتگان برابر (دوشادوش)zBQزخرف4أَمْ أَنَا خَیْرٌ مِّنْ هَذَا الَّذِی هُوَ مَهِینٌ وَلَا یَكَادُ یُبِینُ بلكه من بهترم از آن كه او است زبون و نیارد كه گویا گرددfA/زخرف3وَنَادَى فِرْعَوْنُ فِی قَوْمِهِ قَالَ یَا قَوْمِ أَلَیْسَ لِی مُلْكُ مِصْرَ وَهَذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِی مِن تَحْتِی أَفَلَا تُبْصِرُونَ و بانگ برآورد فرعون در قوم خویش گفت اى قوم من آیا نیست از آن من پادشاهى مصر و این جویها روانند از زیرم آیا نمى‏بینید@sزخرف2فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِذَا هُمْ یَنكُثُونَ پس هنگامى كه برداشتیم از ایشان عذاب را ناگاه ایشانند پیمان‏شكنان‏?}زخرف1وَقَالُوا یَا أَیُّهَا السَّاحِرُ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنَا لَمُهْتَدُونَ و گفتند اى جادوگر بخوان براى ما پروردگار خویش را بدانچه نزد تو سپرده است كه مائیم همانا هدایت‏شدگان‏>?_زخرف0وَمَا نُرِیهِم مِّنْ آیَةٍ إِلَّا هِیَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِهَا وَأَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ و ننمائیمشان آیتى مگر آن است بزرگتر از خواهرش (دیگرى) و گرفتیمشان به عذاب باشد ایشان بازگردند  ? vUMزخرفGیُطَافُ عَلَیْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَأَكْوَابٍ وَفِیهَا مَا تَشْتَهِیهِ الْأَنفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْیُنُ وَأَنتُمْ فِیهَا خَالِدُونَ گردانیده شود بر ایشان جامهائى از زر و صراحى‏هائى و در آن است آنچه هوس كنند دلها و لذّت برند دیدگان و شمائید در آن جاودانان‏JTg%زخرفFادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنتُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ تُحْبَرُونَ درآئید به بهشت شما و همسرانتان شادمانان‏^SSaزخرفEالَّذِینَ آمَنُوا بِآیَاتِنَا وَكَانُوا مُسْلِمِینَ آنان كه ایمان آوردند به آیتهاى ما و بودند اسلام‏آرندگان‏xRUزخرفDیَا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَیْكُمُ الْیَوْمَ وَلَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ اى بندگان من نیست بیمى بر شما امروز و نه اندوهگین باشیدQ#[زخرفCالْأَخِلَّاء یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِینَ دوستان در آن روز بعضیشان بعضى را دشمنند مگر پرهیزكاران‏PAgزخرفBهَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِیَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ آیا چشم به راهند جز ساعت را كه بیایدشان ناگاه و ایشان ندانندgOGزخرفAفَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَیْنِهِمْ فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْ عَذَابِ یَوْمٍ أَلِیمٍ پس اختلاف كردند احزاب از میان ایشان پس واى براى آنان كه ستم كردند از عذاب روزى دردناك‏'N3زخرف@إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبِّی وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ همانا خدا است پروردگار من و پروردگار شما پس بپرستیدش این است راهى راست‏OMg/زخرف?وَلَمَّا جَاء عِیسَى بِالْبَیِّنَاتِ قَالَ قَدْ جِئْتُكُم بِالْحِكْمَةِ وَلِأُبَیِّنَ لَكُم بَعْضَ الَّذِی تَخْتَلِفُونَ فِیهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ و هنگامى كه بیامد عیسى به نشانیها گفت همانا آوردم شما را به حكمت و تا بیان كنم براى شما پاره آنچه را در آن اختلاف دارید پس بترسید خدا را و مرا فرمان بریدlLIزخرف>وَلَا یَصُدَّنَّكُمُ الشَّیْطَانُ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ و بازندارد شما را شیطان كه او شما را است دشمنى آشكار]K}5زخرف=وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِّلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا وَاتَّبِعُونِ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ و همانا آن علمى است به ساعت پس شكّ نورزید بدان و مرا پیروى كنید این است راهى راست‏J زخرف<وَلَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَا مِنكُم مَّلَائِكَةً فِی الْأَرْضِ یَخْلُفُونَ و اگر مى‏خواستیم قرار مى‏دادیم بجاى شما فرشتگانى در زمین جانشین شوند 1 k t SVco5زخرفUوَتَبَارَكَ الَّذِی لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَعِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ و فرخنده باد آنكه وى را پادشاهى آسمانها است و زمین و آنچه میان آنها است و نزد او است علم ساعت و بسویش بازگردانیده شوید,bWyزخرفTوَهُوَ الَّذِی فِی السَّمَاء إِلَهٌ وَفِی الْأَرْضِ إِلَهٌ وَهُوَ الْحَكِیمُ الْعَلِیمُ و او است آنكه در آسمان خدا است و در زمین خدا است و او است حكیم دانا8aA'زخرفSفَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَیَلْعَبُوا حَتَّى یُلَاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی یُوعَدُونَ پس بگذارشان فروروند و بازى كنند تا برسند روز خویش را آن روزى كه وعده داده شوند`)}زخرفRسُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا یَصِفُونَ منزّه است پروردگار آسمانها و زمین پروردگار عرش از آنچه مى‏ستایندs_]زخرفQقُلْ إِن كَانَ لِلرَّحْمَنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِینَ بگو اگر باشد خدا را فرزندى هر آینه منم نخستین پرستندگان‏~^ iزخرفPأَمْ یَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُم بَلَى وَرُسُلُنَا لَدَیْهِمْ یَكْتُبُونَ یا پندارند كه ما نمى‏شنویم نهان ایشان و راز ایشان را بلى و فرستادگان ما نزد ایشانند نویسندگان‏H]7QزخرفOأَمْ أَبْرَمُوا أَمْرًا فَإِنَّا مُبْرِمُونَ بلكه استوار كردند كارى را كه مائیم همانا استواركنان‏\#زخرفNلَقَدْ جِئْنَاكُم بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ همانا آوردیم شما را به حقّ و لیكن بیشتر شمائید حقّ را ناخوش‏دارندگان‏P[/iزخرفMوَنَادَوْا یَا مَالِكُ لِیَقْضِ عَلَیْنَا رَبُّكَ قَالَ إِنَّكُم مَّاكِثُونَ و بانگ برآوردند اى مالك حكم كند بر ما (یكسره كند كار ما را) پروردگارت گوید همانا شمائید ماندگان‏VZ]GزخرفLوَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِن كَانُوا هُمُ الظَّالِمِینَ و ستم نكردیم بر ایشان و لیكن بودند ایشان ستمكاران‏EYAAزخرفKلَا یُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ بریده نگردد از ایشان و ایشانند در آن سرافكندگان‏BXY#زخرفJإِنَّ الْمُجْرِمِینَ فِی عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ همانا گنهكاران در عذاب دوزخند جاودانان‏KWY5زخرفIلَكُمْ فِیهَا فَاكِهَةٌ كَثِیرَةٌ مِنْهَا تَأْكُلُونَ شما را است در آن میوه فراوان كه از آن مى‏خورید|VYزخرفHوَتِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِی أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و این است بهشتى كه ارث داده شدیدش بدانچه بودید مى‏كردید [ S a  =pO }8[Yv]Mدخانثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ پس روى برتافتند از او و گفتند آموخته‏اى است دیوانه‏bugUدخان أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَقَدْ جَاءهُمْ رَسُولٌ مُّبِینٌ كجا است ایشان را یادآوردن و بیامدشان فرستاده‏اى آشكار\tYWدخان رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ پروردگارا بگشاى از ما عذاب را كه مائیم ایمان‏آرندگان‏ sدخان یَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِیمٌ فراگیرد مردم را این است عذابى دردناك‏WraEدخان فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَأْتِی السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِینٍ پس چشم به راه باش روزى را كه بیارد آسمان دودى آشكار qدخان بَلْ هُمْ فِی شَكٍّ یَلْعَبُونَ بلكه ایشانند در شكّى بازى‏كنان‏ApI1دخانلَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِینَ نیست خدائى جز او زنده كند و بمیراند پروردگار شما و پروردگار پدران شما پیشینیان‏o!دخانرَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا إِن كُنتُم مُّوقِنِینَ پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است اگر هستید یقین‏دارندگان‏Ing#دخانرَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ رحمتى از پروردگار تو كه او است شنواى دانا3mEدخانأَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِینَ كارى از نزد ما همانا مائیم فرستندگان‏ lwدخانفِیهَا یُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِیمٍ در آن جدا گردد هر كارى استوارk دخانإِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِینَ كه ما فرستادیمش همانا در شبى فرخنده كه ما بودیم هر آینه بیم‏دهندگان‏ajiUدخانوَالْكِتَابِ الْمُبِینِ سوگند به كتاب آشكارi دخانحم حم‏nh_{دخانبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Ng]7زخرفYفَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ پس درگذر از ایشان و بگو سلامى پس زود است بدانندnfgmزخرفXوَقِیلِهِ یَارَبِّ إِنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ لَّا یُؤْمِنُونَ و گفتارش كه پروردگارا همانا اینانند گروهى ایمان‏نیارندگان‏/e9زخرفWوَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى یُؤْفَكُونَ و اگر پرسیشان كه آفریدستشان هر آینه گویند خدا پس كجا به دروغ رانده مى‏شوندvd#AزخرفVوَلَا یَمْلِكُ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ و دارا نیستند آنان كه جز وى خوانند شفاعت را جز آنكو گواهى دهد به حقّ و ایشان مى‏دانند  :cJKYsIe%دخان وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَى عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِینَ و همانا برگزیدیمشان بر دانشى بر جهانیان‏bkQدخانمِن فِرْعَوْنَ إِنَّهُ كَانَ عَالِیًا مِّنَ الْمُسْرِفِینَ از فرعون كه او بود همانا گردن‏فرازى از فزونى‏جویان‏nMدخانوَلَقَدْ نَجَّیْنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِینِ و همانا رهانیدیم بنى‏اسرائیل را از عذاب خواركننده‏{Uدخانفَمَا بَكَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَاء وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِینَ پس نگریست بر ایشان آسمان و زمین و نبودند مهلت‏دادگان‏01'دخانكَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِینَ بدینسان ارث دادیم آنها را به گروهى دگران‏ دخانوَنَعْمَةٍ كَانُوا فِیهَا فَاكِهِینَ و نعمتى كه بودند در آن برخورداران‏xwuدخانوَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِیمٍ و كشتزارها و جایگاهى گرامى‏"%دخانكَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ بسا بازگذاردند از باغها و چشمه‏سارهائى‏XeCدخانوَاتْرُكْ الْبَحْرَ رَهْوًا إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ و بگذار دریا را آرام كه ایشانند سپاهى غرق‏شدگان‏IO;دخانفَأَسْرِ بِعِبَادِی لَیْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ پس ببر بندگانم را در شب كه شمائید پیروى‏شدگان‏S~MQدخانفَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ پس خواند پروردگار خویش را كه اینانند گروهى گنهكاران‏,}/!دخانوَإِنْ لَّمْ تُؤْمِنُوا لِی فَاعْتَزِلُونِ و اگر نگرویدید به من پس از من دورى گزینیدo|Uدخانوَإِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ و همانا پناه بردم به پروردگار من و پروردگار شما از آنكه مرا بیفكنید{دخانوَأَنْ لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّی آتِیكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ و آنكه گردنكشى نكنید بر خدا كه آرنده‏ام شما را به فرمانروائیى آشكارzsدخانأَنْ أَدُّوا إِلَیَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّی لَكُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ كه بسپرید به من بندگان خدا را كه منم براى شما فرستاده‏اى امین‏#y%دخانوَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءهُمْ رَسُولٌ كَرِیمٌ و هر آینه آزمودیم پیش از ایشان قوم فرعون را و بیامدشان فرستاده‏اى گرامى‏mxmeدخانیَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنتَقِمُونَ روزى كه خشم آریم خشم بزرگ را همانا مائیم انتقام‏گیرندگان‏lwekدخانإِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِیلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ همانا گشاینده‏ایم عذاب را اندكى همانا شمائید بازگشت‏كنان‏ %  w rLj d gX?_دخان5یَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِینَ پوشند از سُندس و اِستَبرق روى به روى‏jcmدخان4فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ در باغها و چشمه‏سارهائى‏#دخان3إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی مَقَامٍ أَمِینٍ همانا پرهیزكارانند در جایگهى آرام‏ !دخان2إِنَّ هَذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ این است آنچه بودید در آن شكّ مى‏كردید'دخان1ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْكَرِیمُ بچش كه توئى همانا آن مهتر گرامى‏7Wدخان0ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِیمِ پس بریزید بر سرش از شكنجه آب جوشان‏!7دخان/خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاء الْجَحِیمِ بگیریدش پس بكشیدش به میان دوزخ‏^Y_دخان.كَغَلْیِ الْحَمِیمِ بسان جوشیدن آب جوشان‏uدخان-كَالْمُهْلِ یَغْلِی فِی الْبُطُونِ چون آهن گداخته جوشد در شكمهاUUQدخان,طَعَامُ الْأَثِیمِ خوراك گنهكار است‏fsUدخان+إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ همانا درخت زَقّوم‏euMدخان*إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ مگر آنكو رحم كند خدا كه او است همانا عزّتمند مهربان‏دخان)یَوْمَ لَا یُغْنِی مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَیْئًا وَلَا هُمْ یُنصَرُونَ روزى كه بى‏نیاز نگرداند دوستى از دوستى چیزى را و نه ایشان یارى شوند>C1دخان(إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ مِیقَاتُهُمْ أَجْمَعِینَ همانا روز جدا كردن وعده‏گاه ایشان است همگى‏-Mدخان'مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ نیافریدیمشان جز به حقّ و لیكن بیشتر ایشان نمى‏دانندgدخان&وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا لَاعِبِینَ و نیافریدیم آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است بازى‏كنان‏ ! دخان%أَهُمْ خَیْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ أَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِینَ آیا اینان بهترند یا قوم تُبّع و آنان كه پیش از ایشان بودند نابودشان كردیم كه بودند ایشان همانا گنهكاران‏3 3+دخان$فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ پس بیارید پدران ما را اگر هستید راستگویان‏d ?دخان#إِنْ هِیَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِینَ نیست آن جز مرگ نخستین ما و نیستیم ما گردآوردگان‏e wOدخان"إِنَّ هَؤُلَاء لَیَقُولُونَ همانا اینان گویندW _Gدخان!وَآتَیْنَاهُم مِّنَ الْآیَاتِ مَا فِیهِ بَلَاء مُّبِینٌ و دادیمشان از آیتها آنچه را در آن است آزمایشى آشكار %[ p  { !%e,!]aجاثیهیَسْمَعُ آیَاتِ اللَّهِ تُتْلَى عَلَیْهِ ثُمَّ یُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ یَسْمَعْهَا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ كه مى‏شنود آیتهاى خدا را خوانده مى‏شوند بر او پس اصرار ورزد برترى‏جویان چنانكه گوئى نشنیدستش پس مژده ده او را به عذابى دردناك‏+! qجاثیهوَیْلٌ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِیمٍ واى بر هر دروغگوى گنهكارى‏ *!)]جاثیهتِلْكَ آیَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآیَاتِهِ یُؤْمِنُونَ این است آیتهاى خدا همى خوانیمش بر تو به حقّ پس به كدام سخن پس از خدا و آیتهایش ایمان مى‏آورندk)!1جاثیهوَاخْتِلَافِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاء مِن رِّزْقٍ فَأَحْیَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِیفِ الرِّیَاحِ آیَاتٌ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ و در گردش شبانه روز و آنچه فرستاد خدا از آسمان از روزیى كه زنده كرد بدان زمین را پس از مُردنش و گردانیدن بادها آیتهائى است براى قومى كه بخرد یابند-(!3جاثیهوَفِی خَلْقِكُمْ وَمَا یَبُثُّ مِن دَابَّةٍ آیَاتٌ لِّقَوْمٍ یُوقِنُونَ و در آفرینش شما و آنچه مى‏گستراند از جُنبنده آیتهائى است براى قومى كه یقین دارندr'!y_جاثیهإِنَّ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآیَاتٍ لِّلْمُؤْمِنِینَ همانا در آسمانها و زمین است آیتهائى براى ایمان‏آرندگان‏@&!]جاثیهتَنزِیلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ فرستادن كتاب از خداوند عزّتمند حكیم‏%! جاثیهحم حم‏p$!_{جاثیهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏!##دخان;فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ پس منتظر باش كه ایشانند هر آینه منتظران‏k"Oدخان:فَإِنَّمَا یَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُونَ جز این نیست كه روانش ساختیم بر زبانت شاید یادآور شوندJ![1دخان9فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ فضلى از پروردگار تو این است آن رستگارى بزرگ‏5 iyدخان8لَا یَذُوقُونَ فِیهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ نچشند در آن مرگ را جز مرگ نخستین و نگهداشت ایشان را از عذاب دوزخ‏.3!دخان7یَدْعُونَ فِیهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِینَ خوانند در آن به هر میوه‏اى ایمن‏شدگان‏!!دخان6كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِینٍ بدینگونه و همسر آوردیمشان به حور عین‏   # Cd  y4!?'جاثیهوَلَقَدْ آتَیْنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ و هر آینه دادیم به بنى‏اسرائیل كتاب و حكم و پیمبرى را و روزیشان دادیم از پاكیزه‏ها و برتریشان دادیم بر جهانیان‏~3!oجاثیهمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ أَسَاء فَعَلَیْهَا ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ آنكه كردار نیك كند پس براى خویش است و آنكه بدى كند پس بر آن است سپس بسوى پروردگار خویش بازگردانیده شویدU2!MQجاثیهقُل لِّلَّذِینَ آمَنُوا یَغْفِرُوا لِلَّذِینَ لا یَرْجُون أَیَّامَ اللَّهِ لِیَجْزِیَ قَوْمًا بِما كَانُوا یَكْسِبُونَ بگو بدانان كه ایمان آوردند بیامرزند براى آنان كه امید ندارند روزهاى خدا را تا پاداش دهد گروهى را بدانچه بودند دست مى‏آوردند[1!iAجاثیه وَسَخَّرَ لَكُم مَّا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا مِّنْهُ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لَّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ و رام كرد براى شما آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همگى از آن وى است همانا در این است آیتهائى براى گروهى كه اندیشه كنند\0!+جاثیه اللَّهُ الَّذِی سخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِیَ الْفُلْكُ فِیهِ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ خدا است آنكه رام كرد براى شما دریا را تا روان شود در آن كشتى به فرمانش و تا بجوئید روزى را از فضلش و شاید سپاسگزاریدj/!Wqجاثیه هَذَا هُدًى وَالَّذِینَ كَفَرُوا بِآیَاتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذَابٌ مَّن رِّجْزٍ أَلِیمٌ این است راهنمائى و آنان كه كفر ورزیدند به آیتهاى پروردگار خویش ایشان را است عذابى از پلید دردناك‏ .!+[جاثیه مِن وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ وَلَا یُغْنِی عَنْهُم مَّا كَسَبُوا شَیْئًا وَلَا مَا اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاء وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ از پس ایشان است دوزخ و بى‏نیاز نكند از ایشان آنچه فراهم كردند چیزى و نه آنچه برگرفتند جز خدا دوستانى و ایشان را است عذابى بزرگ‏^-!kEجاثیه وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آیَاتِنَا شَیْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ و گاهى كه داند از آیتهاى ما چیزى را برگیردش به ریشخند براى ایشان است عذابى خواركننده‏   v }H;!جاثیهأَفَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَن یَهْدِیهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ آیا دیدى آن را كه برگرفت خداى خویش را هوس خویش و گمراهش ساخت خدا با دانائى و مُهر نهاد بر گوش او و دلش و نهاد بر دیده او پرده‏اى پس كه رهبریش كند پس از خدا آیا یادآور نمى‏شوند:!Gcجاثیهوَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ و آفرید خدا آسمانها و زمین را به حقّ و تا پاداش داده شود هر كه بدانچه دست آورد و ایشان ستم نشوندo9!Sجاثیهأًمْ حَسِبَ الَّذِینَ اجْتَرَحُوا السَّیِّئَاتِ أّن نَّجْعَلَهُمْ كَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاء مَّحْیَاهُم وَمَمَاتُهُمْ سَاء مَا یَحْكُمُونَ یا پنداشتند آنان كه فراهم كردند بدیها را كه بگردانیمشان مانند آنان كه ایمان آوردند و كردارهاى شایسته كردند یكسان زندگانیشان و مُردنشان چه زشت است آنچه حكم كنند8! جاثیههَذَا بَصَائِرُ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّقَوْمِ یُوقِنُونَ این بینشهائى است براى مردم و راهنمائى و رحمتى براى گروهى كه یقین دارندO7!{جاثیهإِنَّهُمْ لَن یُغْنُوا عَنكَ مِنَ اللَّهِ شَیئًا وإِنَّ الظَّالِمِینَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ وَاللَّهُ وَلِیُّ الْمُتَّقِینَ همانا ایشان بى‏نیازت نكنند از خدا به چیزى و همانا ستمگرانند برخیشان دوستان برخى و خدا است دوست پرهیزكاران‏ 6!?Oجاثیهثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَى شَرِیعَةٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاء الَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ سپس قرار دادیم تو را بر آئینى از كار پس پیرویش كن و پیروى مكن هوسهاى آنان را كه نمى‏دانندu5!Eجاثیهوَآتَیْنَاهُم بَیِّنَاتٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمْ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ إِنَّ رَبَّكَ یَقْضِی بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا كَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ و آوردیمشان تابشهائى (نشانیهائى) از كار پس اختلاف نكردند مگر از پس آنكه بیامدشان دانش به سركشى میان خویش همانا پروردگار تو داورى كند میان ایشان روز رستاخیز در آنچه بودند در آن اختلاف مى‏كردند  `J4C!Uجاثیهوَأَمَّا الَّذِینَ كَفَرُوا أَفَلَمْ تَكُنْ آیَاتِی تُتْلَى عَلَیْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَكُنتُمْ قَوْمًا مُّجْرِمِینَ و امّا آنان كه كفر ورزیدند آیا نبود آیتهاى من خوانده مى‏شد بر شما پس كبر ورزیدید و شدید گروهى گنهكاران‏DB!gجاثیهفَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَیُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِی رَحْمَتِهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِینُ اما آنان كه ایمان آوردند و كردارهاى نكو كردند پس درآردشان پروردگارشان در رحمت خویش این است آن رستگارى آشكارA!wجاثیههَذَا كِتَابُنَا یَنطِقُ عَلَیْكُم بِالْحَقِّ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنسِخُ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ این است كتاب ما سخنگوى است بر شما به حقّ همانا ما استنساخ مى‏كردیم (مى‏نوشتیم) آنچه را بودید مى‏كردیدD@!A;جاثیهوَتَرَى كُلَّ أُمَّةٍ جَاثِیَةً كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَى إِلَى كِتَابِهَا الْیَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ و بینى هر ملّتى را به زانو درآمده هر ملّتى خوانده شوند بسوى كتاب خویش امروز پاداش داده مى‏شوید آنچه را بودید مى‏كردیدy?!Mجاثیهوَلَلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرضِ وَیَومَ تَقُومُ السَّاعَةُ یَوْمَئِذٍ یَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ و خدا را است پادشاهى آسمانها و زمین و روزى كه بپا شود ساعت آن روز زیانكار شوند نادرستان‏>!99جاثیهقُلِ اللَّهُ یُحْیِیكُمْ ثُمَّ یُمِیتُكُمْ ثُمَّ یَجْمَعُكُمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ لَا رَیبَ فِیهِ وَلَكِنَّ أَكَثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ بگو خدا زنده سازد شما را پس بمیراندتان سپس گرد آورد شما را بسوى روز رستاخیز نیست شكى در آن و لیكن بیشتر مردم نمى‏دانندe=!=جاثیهوَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ مَّا كَانَ حُجَّتَهُمْ إِلَّا أَن قَالُوا ائْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گاهى كه خوانده شود بر ایشان آیتهاى ما روشن نباشد دستاویز ایشان جز آنكه گویند بیارید پدران ما را اگر هستید راستگویان‏3<!koجاثیهوَقَالُوا مَا هِیَ إِلَّا حَیَاتُنَا الدُّنْیَا نَمُوتُ وَنَحْیَا وَمَا یُهْلِكُنَا إِلَّا الدَّهْرُ وَمَا لَهُم بِذَلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا یَظُنُّونَ و گفتند نیست آن جز زندگانى نزدیك ما مى‏میریم و زنده شویم و نمیراند ما را جز روزگار و نیستشان به این دانشى نیستند آنان جز پندارندگان‏  b O! vM!3{احقافمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى وَالَّذِینَ كَفَرُوا عَمَّا أُنذِرُوا مُعْرِضُونَ نیافریدیم آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است جز به حقّ و سرآمدى نامبرده و آنان كه كفر ورزیدند هستند از آنچه بیم داده شدند روى‏گردانان‏BL!aاحقافتَنْزِیلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ فرستادن كتاب از خداوند عزّتمند حكیم‏K! احقافحم حم‏pJ!_{احقافبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏I!=_جاثیه%وَلَهُ الْكِبْرِیَاء فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ و او را است برترى در آسمانها و زمین و او است عزّتمند حكیم‏*H!5جاثیه$فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَرَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ الْعَالَمِینَ پس خداى را است سپاس پروردگار آسمانها و پروردگار زمین پروردگار جهانیان‏4G!Yجاثیه#ذَلِكُم بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آیَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَغَرَّتْكُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا فَالْیَوْمَ لَا یُخْرَجُونَ مِنْهَا وَلَا هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ این بدان است كه گرفتید آیتهاى خدا را ریشخند و فریب داد شما را زندگانى دنیا پس امروز برون آورده نشوند از آن و نه بهانه پذیرفته شود از ایشان‏WF!UMجاثیه"وَقِیلَ الْیَوْمَ نَنسَاكُمْ كَمَا نَسِیتُمْ لِقَاء یَوْمِكُمْ هَذَا وَمَأْوَاكُمْ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّاصِرِینَ و گفته شد امروز فراموش كنیم شما را بدانسان كه فراموش كردید رسیدن را به روز خویش این و جایگاه شماست آتش و نیست شما را یارانى‏XE!OUجاثیه!وَبَدَا لَهُمْ سَیِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُون و پدیدار شد براى ایشان بدیهاى آنچه كردند و فرود آمد بدیشان آنچه بودند بدان مسخره مى‏كردند>D!ywجاثیه وَإِذَا قِیلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَالسَّاعَةُ لَا رَیْبَ فِیهَا قُلْتُم مَّا نَدْرِی مَا السَّاعَةُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَمَا نَحْنُ بِمُسْتَیْقِنِینَ و هر گاه گفته مى‏شد كه وعده خدا است حقّ و ساعت نیست شكّى در آن مى‏گفتید ندانیم چیست ساعت نپنداریم جز گمانى و نیستیم ما یقین‏دارندگان‏ j  @ &lj/T!meاحقاف قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِن كَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَكَفَرْتُم بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّن بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَى مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ بگو آیا دیدید اگر باشد از نزد خدا و كفر ورزیدید بدان و گواهى دهد گواهى از بنى‏اسرائیل بر مانند آن پس ایمان آورد و شما كبر ورزیدید همانا خدا رهبرى نكند گروه ستمگران راKS!]-احقاف قُلْ مَا كُنتُ بِدْعًا مِّنْ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِی مَا یُفْعَلُ بِی وَلَا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا یُوحَى إِلَیَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ بگو نیستم من نوظهورى (تازه درآمدى) از پیغمبران و ندانم چه كرده مى‏شود به من و نه به شما پیروى نكنم جز آنچه را وحى شود بسویم و نیستم من جز ترساننده آشكار6R!aاحقافأَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَیْتُهُ فَلَا تَمْلِكُونَ لِی مِنَ اللَّهِ شَیْئًا هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِیضُونَ فِیهِ كَفَى بِهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَكُمْ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ یا گویند به دروغش آوردى بگو اگر دروغش آرم دارا نباشید براى من از خدا چیزى را او داناتر است بدانچه فروروید در آن بس است او گواهى میان من و شما و او است آمرزگار مهربان‏GQ!U-احقافوَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ هَذَا سِحْرٌ مُّبِینٌ و گاهى كه خوانده شود بر ایشان آیتهاى ما روشن گویند آنان كه كفر ورزیدند به حقّ گاهى كه بیامدشان این است جادوئى آشكارKP!O;احقافوَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاء وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِینَ و گاهى كه گردآورده شوند مردم باشند ایشان را دشمنانى و باشند به پرستش ایشان كافران‏QO!}احقافوَمَنْ أَضَلُّ مِمَّن یَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَن لَّا یَسْتَجِیبُ لَهُ إِلَى یَومِ الْقِیَامَةِ وَهُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ و كیست گمراه‏تر از آنكه خواند جز خدا آن را كه نپذیرد برایش تا روز رستاخیز و ایشانند از خواندن آنان ناآگاهان‏gN!7 احقافقُلْ أَرَأَیْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِی مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِی السَّمَاوَاتِ اِئْتُونِی بِكِتَابٍ مِّن قَبْلِ هَذَا أَوْ أَثَارَةٍ مِّنْ عِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ بگو آیا دیدید آنچه را خوانید جز خدا بنمائیدم چه چیز آفریدند از زمین یا ایشان را است شركتى در آسمانها بیاریدم به كتابى از پیش از این یا بازمانده‏اى از دانش اگر هستید راستگویان‏  *Z!}Kاحقافأُوْلَئِكَ الَّذِینَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَنَتَجاوَزُ عَن سَیِّئَاتِهِمْ فِی أَصْحَابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِی كَانُوا یُوعَدُونَ آنانند كه پذیریم از ایشان بهتر آنچه را كردند و درگذریم از بدیهاى ایشان در یاران بهشت وعده راستى كه بودند وعده داده مى‏شدندQY!wاحقافوَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلَى وَالِدَیَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی إِنِّی تُبْتُ إِلَیْكَ وَإِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ و پند دادیم انسان را در باره پدر و مادرش به نیكى بارور شد بدو مادرش به ناخواه و بنهادش به ناخواه و باروریش و از شیر گرفتنش سى ماه تا گاهى كه رسید نیروهاى خود را و رسید به چهل سال گفت پروردگارا رهنمونم باش تا سپاس گزارم نعمتت را آن را كه ارزانى داشتى به من و به پدر و مادرم و تا كنم كردارى شایسته كه بپسندیش و اصلاح كن برایم در فرزندانم همانا بازگشتم بسوى تو و همانا منم از اسلام‏آرندگان‏*X!Gاحقافأُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا جَزَاء بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ آنانند یاران بهشت جاودانان در آن پاداشى برابر آنچه بودند مى‏كردند W!mاحقاف إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ همانا آنان كه گفتند پروردگار ما خدا است و سپس پایدار ماندند نیست بیمى بر ایشان و نه اندوهگین شوند'V!Umاحقاف وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إِمَامًا وَرَحْمَةً وَهَذَا كِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِیًّا لِّیُنذِرَ الَّذِینَ ظَلَمُوا وَبُشْرَى لِلْمُحْسِنِینَ و از پیشش كتاب موسى پیشوا و رحمتى و این است كتابى تصدیق‏كننده به زبان عربى تا بترساند آنان را كه ستم كردند و مژده است براى نكوكاران‏CU!O+احقاف وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا لَوْ كَانَ خَیْرًا مَّا سَبَقُونَا إِلَیْهِ وَإِذْ لَمْ یَهْتَدُوا بِهِ فَسَیَقُولُونَ هَذَا إِفْكٌ قَدِیمٌ و گفتند آنان كه كفر ورزیدند بدانان كه ایمان آوردند اگر خوبى مى‏بود پیشى نمى‏گرفتند از ما بدان و چون رهبرى نشدند بدان زود است گویند آن است دروغى كهن‏  a l(X`! احقافقَالُوا أَجِئْتَنَا لِتَأْفِكَنَا عَنْ آلِهَتِنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ گفتند آیا آمدى ما را تا فریب دهى ما را از خدایان ما پس بیار ما را آنچه بیم دهى ما را اگر هستى از راستگویان‏L_! احقافوَاذْكُرْ أَخَا عَادٍ إِذْ أَنذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقَافِ وَقَدْ خَلَتْ النُّذُرُ مِن بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّی أَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ و یاد كن برادر عاد را گاهى كه ترسانید قومش را در اَحقاف و هر آینه گذشته بودند ترسانندگان از پیش رویش و از پشت سرش كه پرستش نكنید جز خدا را همانا مى‏ترسم بر شما از عذاب روزى بزرگ‏A^!gاحقافوَیَوْمَ یُعْرَضُ الَّذِینَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَیِّبَاتِكُمْ فِی حَیَاتِكُمُ الدُّنْیَا وَاسْتَمْتَعْتُم بِهَا فَالْیَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنتُمْ تَفْسُقُونَ و روزى كه عرضه شوند آنان كه كفر ورزیدند بر آتش بردید (به پایان رسانیدید) خوشیهاى خویش را در زندگانى دنیاى خویش و كامیاب شدید بدانها پس امروز كیفر داده شوید عذاب خوارى را بدانچه بودید برترى مى‏جستید در زمین به ناروا و بدانچه بودید نافرمانى مى‏كردید{]!kاحقافوَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا وَلِیُوَفِّیَهُمْ أَعْمَالَهُمْ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ و هر كدام را پایه‏هائى است از آنچه عمل كردند و تا سراسر دهد بدیشان كردارهاى ایشان را و ایشان ستم نشوندq\!;احقافأُوْلَئِكَ الَّذِینَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِینَ آنانند كه راست آمد (فرود آمد) بر ایشان سخن در ملّتهائى كه گذشتند پیش از ایشان از پرى و آدمى كه ایشانند همانا زیانكاران‏[!%احقافوَالَّذِی قَالَ لِوَالِدَیْهِ أُفٍّ لَّكُمَا أَتَعِدَانِنِی أَنْ أُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتْ الْقُرُونُ مِن قَبْلِی وَهُمَا یَسْتَغِیثَانِ اللَّهَ وَیْلَكَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَیَقُولُ مَا هَذَا إِلَّا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ و آن كه گفت به پدر و مادر خویش واى بر شما (آوخ از شما) آیا وعده دهیدم (بیم دهیدم) كه برون آورده شوم حالى كه گذشتند قرنها پیش از من و آنان (پدر و مادر) به فریاد مى‏خواندند خدا را كه واى بر تو ایمان آر زیرا وعده خدا است حق پس گفت نیست این جز افسانه‏هاى پیشینیان‏ H MGf!7Kاحقاففَلَوْلَا نَصَرَهُمُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ قُرْبَانًا آلِهَةً بَلْ ضَلُّوا عَنْهُمْ وَذَلِكَ إِفْكُهُمْ وَمَا كَانُوا یَفْتَرُونَ پس چرا یاریشان نكردند آنان كه برگرفتند جز خدا براى نزدیك شدن به خدا خدایانى بلكه گم شدند از ایشان و این است دروغ ایشان (تهمت ایشان) و آنچه بودند دروغ مى‏آوردند e!}احقافوَلَقَدْ أَهْلَكْنَا مَا حَوْلَكُم مِّنَ الْقُرَى وَصَرَّفْنَا الْآیَاتِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ و همانا نابود ساختیم آنچه پیرامون شما است از شهرها و گردانیدیم (زیر و رو كردیم) آیتها را باشد آنان بازگردند&d!9احقافوَلَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِیمَا إِن مَّكَّنَّاكُمْ فِیهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَا أَبْصَارُهُمْ وَلَا أَفْئِدَتُهُم مِّن شَیْءٍ إِذْ كَانُوا یَجْحَدُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُون و هر آینه فرمانرواشان ساختیم در آنچه فرمانروا نساختیم شما را در آن و قرار دادیم براى ایشان گوشى و دیدگانى و دلهائى پس بى‏نیاز نكرد از ایشان گوششان و نه دیدگانشان و نه دلهاشان چیزى را گاهى كه بودند برابرى (پایمال) كردند آیتهاى خدا را و فرود آمد بدیشان آنچه بودند بدان مسخره مى‏كردندnc!mcاحقافتُدَمِّرُ كُلَّ شَیْءٍ بِأَمْرِ رَبِّهَا فَأَصْبَحُوا لَا یُرَى إِلَّا مَسَاكِنُهُمْ كَذَلِكَ نَجْزِی الْقَوْمَ الْمُجْرِمِینَ سرنگون سازد هر چیز را به فرمان پروردگار خویش پس بامداد كردند دیده نمى‏شد جز نشیمنهاى آنان بدینگونه پاداش دهیم به گروه گنهكاران‏Kb!Q9احقاففَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ أَوْدِیَتِهِمْ قَالُوا هَذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُم بِهِ رِیحٌ فِیهَا عَذَابٌ أَلِیمٌ تا گاهى كه نگریستندش ابرى روى‏آرنده بسوى درّه‏هاشان گفتند این است ابرى بارنده بر ما بلكه آن است آنچه شتاب مى‏خواستید بدان بادى است در آن عذابى دردناك‏4a!Cاحقافقَالَ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَأُبَلِّغُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ وَلَكِنِّی أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ گفت جز این نیست كه دانش نزد خدا است و مى‏رسانم به شما آنچه فرستاده شدم بدان و لیكن بینم شما را گروهى نادانان‏  e 0 _!%l!Yeاحقاف"وَیَوْمَ یُعْرَضُ الَّذِینَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَلَیْسَ هَذَا بِالْحَقِّ قَالُوا بَلَى وَرَبِّنَا قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ و روزى كه عرضه شوند كافران بر آتش آیا نیست این حقّ گفتند بلى سوگند به پروردگار ما گفت پس بچشید عذاب را بدانچه بودید كفر مى‏ورزیدیدpk!9احقاف!أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَمْ یَعْیَ بِخَلْقِهِنَّ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ یُحْیِیَ الْمَوْتَى بَلَى إِنَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ آیا ندیدند آنكه خداوندى كه آفرید آسمانها و زمین را و خسته نگردید از آفریدن آنها توانا است كه زنده كند مُردگان را بلى همانا او است بر همه چیز تواناFj! wاحقاف وَمَن لَّا یُجِبْ دَاعِیَ اللَّهِ فَلَیْسَ بِمُعْجِزٍ فِی الْأَرْضِ وَلَیْسَ لَهُ مِن دُونِهِ أَولِیَاء أُوْلَئِكَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ و آنكه اجابت نكند دعوت خدا را پس نیست عاجزكننده در زمین و نیستش جز او دوستانى آنانند در گمراهى آشكارMi!S;احقافیَا قَوْمَنَا أَجِیبُوا دَاعِیَ اللَّهِ وَآمِنُوا بِهِ یَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَیُجِرْكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ اى قوم ما بپذیرید دعوت‏كننده خدا را و ایمان آرید بدو بیامرزد براى شما از گناهان شما و پناه دهد شما را از عذابى دردناك‏1h!eqاحقافقَالُوا یَا قَوْمَنَا إِنَّا سَمِعْنَا كِتَابًا أُنزِلَ مِن بَعْدِ مُوسَى مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ یَهْدِی إِلَى الْحَقِّ وَإِلَى طَرِیقٍ مُّسْتَقِیمٍ گفتند اى قوم ما همانا شنیدیم كتابى را فرستاده شده بود پس از موسى تصدیق‏كننده آنچه پیش روى آن است رهبرى كند بسوى حقّ و بسوى راهى راست‏g!y)احقافوَإِذْ صَرَفْنَا إِلَیْكَ نَفَرًا مِّنَ الْجِنِّ یَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوا أَنصِتُوا فَلَمَّا قُضِیَ وَلَّوْا إِلَى قَوْمِهِم مُّنذِرِینَ و گاهى كه روى‏آور ساختیم بسویت تنى چند از پریان كه قرآن را شنوند پس هنگامى كه نزدش آمدند (حضورش را دریافتند) گفتند خموش باشید تا گاهى كه پایان یافت بازگشتند بسوى قوم خویش بیم‏دهندگان‏  L 7;E's1محمد سَیَهْدِیهِمْ وَیُصْلِحُ بَالَهُمْ زود است رهبریشان كند و ساز آرد سامان ایشان راrrIمحمد فَإِذا لَقِیتُمُ الَّذِینَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاء حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ذَلِكَ وَلَوْ یَشَاء اللَّهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَكِن لِّیَبْلُوَ بَعْضَكُم بِبَعْضٍ وَالَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَلَن یُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ پس هر گاه رسیدید بدانان كه كفر ورزیدند پس زدن گردنها تا گاهى كه بخون آغشته سازیدشان پس استوار كنید بستن را سپس یا منّت نهادنى پس از این و یا فدیه گرفتنى تا بگذارد جنگ بارهاى خود را این و اگر مى‏خواست خدا هر آینه پیروزى مى‏جست برایشان و لیكن تا بیازماید گروهى از شما را به گروهى و آنان كه كشته شدند و در راه خدا گم نكند هرگز كردار ایشان راdq9محمد ذَلِكَ بِأَنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِینَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِن رَّبِّهِمْ كَذَلِكَ یَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ این بدانست كه آنان كه كفر ورزیدند پیروى كردند باطل را و آنان كه ایمان آوردند پیروى كردند حقّ را از پروردگارشان بدینسان زند خدا براى مردم مثَلهاى ایشان راp محمد وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ و آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند و ایمان آوردند بدانچه فرستاده شد بر محمد «ص» و آن است حقّ از پروردگارشان بسترد از ایشان بدیهاى ایشان را و بساز آفریدگار بار ایشان راo محمد الَّذِینَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ آنان كه كفر ورزیدند و بازداشتند از راه خدا گمراه كرد كردار ایشان راon_{محمد بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏>m!_احقاف#فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُوْلُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِل لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَ مَا یُوعَدُونَ لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّن نَّهَارٍ بَلَاغٌ فَهَلْ یُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الْفَاسِقُونَ پس شكیبا شو چنانكه شكیبا شدند دارندگان عزم از پیمبران و شتاب نخواه براى ایشان گوئیا ایشان روزى كه بنگرند آنچه را وعده داده شوند نمانده‏اند جز ساعتى از روز ابلاغى (رساندنى) است پس آیا نابود شوند جز گروه نافرمانان‏ & n g4|Kمحمد أَفَمَن كَانَ عَلَى بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ كَمَن زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ آیا آنكه او است بر روشنائى (یا نشانى) از پروردگار خویش مانند آن است كه بیاراست برایش زشتى كردارش و پیروى كردند هوسهاى خود را {Qeمحمد وَكَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ هِیَ أَشَدُّ قُوَّةً مِّن قَرْیَتِكَ الَّتِی أَخْرَجَتْكَ أَهْلَكْنَاهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ و بسا شهرى كه سخت‏تر بود در نیرو از شهر تو كه برون راندت نابودشان ساختیم پس نیست یاورى ایشان را z=Oمحمد إِنَّ اللَّهَ یُدْخِلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَالَّذِینَ كَفَرُوا یَتَمَتَّعُونَ وَیَأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الْأَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ همانا خدا درآورد آنان را كه ایمان آوردند و كردارهاى شایسته كردند باغهائى كه روان است زیر آنها جویها و آنان كه كفر ورزیدند كامرانى كنند و خورند بدانسان كه خورند دامها و آتش است جایگاهى براى آنان‏Py_7محمد ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَأَنَّ الْكَافِرِینَ لَا مَوْلَى لَهُمْ این بدان است كه خدا دوست آنانى است كه ایمان آوردند و كافران را نیست دوستى (سرپرستى)xE[محمد أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَلِلْكَافِرِینَ أَمْثَالُهَا آیا نگشتند در زمین تا بنگرند چگونه بود فرجام آنان كه پیش از ایشان بودند واژگون ساخت خدا بر ایشان و كافران را است نمونه‏هاى آنها1w!7محمد ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ این بدان است كه ایشان ناخوش داشتند آنچه را فرستاد خدا پس تباه ساخت كارهاى ایشان را v}محمد وَالَّذِینَ كَفَرُوا فَتَعْسًا لَّهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ و آنان كه كفر ورزیدند پس واى بر ایشان (زشت بادشان) و گم كرد كارهاى آنان راUue;محمد یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرْكُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ اى آنانكه ایمان آوردید اگر یارى كنید خدا را یاریتان كند و استوار سازد قدمهاى شما راVt5mمحمد وَیُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ و درآردشان ببهشت آراسته است آن را براى ایشان (شناسا ساخته است)   " Q=محمد فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَمَثْوَاكُمْ پس بدان كه نیست خدائى جز خدا و آمرزش خواه براى گناه خویش و براى مردان و زنان مؤمن و خدا داند گردشگاه شما و آرامگاه شما راg{Iمحمد فَهَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِیَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَاء أَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ آیا چشم براهند جز ساعت را كه بیایدشان ناگاه چه همانا بیامد نشانیهاى آن پس كجا براى ایشان است گاهى كه بیایدشان یادآوریشان‏ uمحمد وَالَّذِینَ اهْتَدَوْا زَادَهُمْ هُدًى وَآتَاهُمْ تَقْواهُمْ و آنان كه رهبرى خواستند بیفزودشان رهبرى و داد بدیشان پرهیزكارى ایشان راQ~محمد وَمِنْهُم مَّن یَسْتَمِعُ إِلَیْكَ حَتَّى إِذَا خَرَجُوا مِنْ عِندِكَ قَالُوا لِلَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مَاذَا قَالَ آنِفًا أُوْلَئِكَ الَّذِینَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ و از ایشان است آنكه گوش فرا دهد بسویت تا گاهى كه برون روند از نزدت گویند بدانان كه داده شدند دانش را چه گفت پیش آنانند كه مُهر نهاد خدا بر دلهاشان و پیروى كردند هوسهاى خویش را }محمد مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِیهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاء غَیْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِن لَّبَنٍ لَّمْ یَتَغَیَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِینَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَلَهُمْ فِیهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِی النَّارِ وَسُقُوا مَاء حَمِیمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءهُمْ مثَل بهشتى كه وعده داده شدند پرهیزكاران در آن است جویهائى از آبى ناگشته‏رنگ و جویهائى از شیر ناگشته‏مزه و جویهائى از باده خوشكام براى نوشندگان و جویهائى از انگبین پالوده و ایشان را است از همه میوه‏ها و آمرزشى از پروردگارشان مانند آنكه او است جاودان در آتش و نوشانیده شدند آبى جوشان كه پاره پاره ساخت روده‏هاى آنان را N X7&J/N -محمد ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ این بدان است كه پیروى كردند آنچه را به خشم آورد خدا را و ناخوش داشتند خوش‏آیند او را پس تباه ساخت كردارهاى ایشان را; Oمحمد فَكَیْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمْ الْمَلَائِكَةُ یَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ پس چگونه است گاهى كه بیابندشان فرشتگان زنند رویهاى ایشان و پشتهاى ایشان را محمد ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِینَ كَرِهُوا مَا نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطِیعُكُمْ فِی بَعْضِ الْأَمْرِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ این بدان است كه گفتند بدانان كه ناخوش داشتند آنچه را خدا فرستاد زود است فرمانبردارى كنیم شما را در پاره‏اى از كار و خدا داند نهان‏داشتن آنان را X%محمد إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّیْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَى لَهُمْ همانا آنان كه برگشتند بر پشتهاى خویش از پس آنكه آشكار شد براى ایشان هدایت شیطان بیاراست براى ایشان و فریبشان داد  محمد أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا آیا فرونمى‏روند (تدبر نمى‏كنند) در قرآن یا بر دلهائى است قفلهاى آنها7yمحمد أُوْلَئِكَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ آنانند كه لعنشان كرد خدا پس كر ساختشان و كور ساخت دیدگان ایشان راmAمحمد فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِن تَوَلَّیْتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَكُمْ پس آیا امید دارید (چنین است) كه هر گاه به سرپرستى گمارده شدید آنكه تبهكارى كنید در زمین و ببرید رشته خویشاوندیهاى خویش را محمد طَاعَةٌ وَقَوْلٌ مَّعْرُوفٌ فَإِذَا عَزَمَ الْأَمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَكَانَ خَیْرًا لَّهُمْ فرمانبردارى و سخنى پسندیده تا گاهى كه استوار شود كار پس اگر راست مى‏گفتند خدا را هر آینه بهتر بود ایشان راo5محمد وَیَقُولُ الَّذِینَ آمَنُوا لَوْلَا نُزِّلَتْ سُورَةٌ فَإِذَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ مُّحْكَمَةٌ وَذُكِرَ فِیهَا الْقِتَالُ رَأَیْتَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ یَنظُرُونَ إِلَیْكَ نَظَرَ الْمَغْشِیِّ عَلَیْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَأَوْلَى لَهُمْ و گویند آنان كه ایمان آوردند چرا فرود نیاید سوره‏اى پس هر گاه فرستاده شود سوره‏اى محكم و یادآورى شود در آن جنگ بینى آنان را كه در دلهاشان بیمارى است نگرند بسویت نگریستن بیهوش گشته از مرگ پس سزاوار باد ایشان را (مرگ بر ایشان) r ~Yr-محمد $إِنَّمَا الحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَإِن تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا یُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ وَلَا یَسْأَلْكُمْ أَمْوَالَكُمْ جز این نیست كه زندگانى دنیا بازى و هوسرانى است و اگر ایمان آرید و پرهیزكارى كنید بپردازد به شما مزدهاى شما را و نپرسد از شما (نخواهد) خواسته‏هاى شما راDE9محمد #فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَكُمْ وَلَن یَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ پس زبون (سست) نشوید كه خوانید بسوى آشتى و شمائید سرافرازان (چیره‏گان) و خدا با شما است و هرگز نكاهد از شما كارهاى شما را$;محمد "إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ ثُمَّ مَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ همانا آنان كه كفر ورزیدند و بازداشتند از راه خدا پس مردند حالى كه بودند كافران هرگز نیامرزد خدا آنان راyUمحمد !یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَكُمْ اى آنان كه ایمان آوردید فرمان برید خدا را و فرمان برید پیمبر را و تباه نسازید كارهاى خود رامحمد إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الهُدَى لَن یَضُرُّوا اللَّهَ شَیْئًا وَسَیُحْبِطُ أَعْمَالَهُمْ همانا آنان كه كفر ورزیدند و بازداشتند از راه خدا و ستیزه كردند با پیمبر پس از آنكه روشن شد براى ایشان رهبرى هرگز آسیب نرسانند خدا را به چیزى و زود است تباه سازد كارهاى آنان را محمد وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِینَ مِنكُمْ وَالصَّابِرِینَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَكُمْ هر آینه بیازمائیم شما را تا بدانیم كوششگران را از شما و شكیبایان را و بیازمائیم داستانها (یا آگهیهاى) شما را iمحمد وَلَوْ نَشَاء لَأَرَیْنَاكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُم بِسِیمَاهُمْ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ الْقَوْلِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ أَعْمَالَكُمْ و اگر مى‏خواستیم هر آینه مى‏نمودیمت آنان را كه بشناسیشان با چهره‏هاشان و بشناسیشان هر آینه در آهنگ گفتار و خدا داند كارهاى شما راF K7محمد أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَن لَّن یُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ یا پنداشتند آنان كه در دلهاشان بیمارى است كه هرگز برون نیارد خدا كینه‏هاى آنان را  N }S'فتحلِیُدْخِلَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَیُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَكَانَ ذَلِكَ عِندَ اللَّهِ فَوْزًا عَظِیمًا تا درآرد مردان و زنان مؤمن را به بهشتهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آنها و بزداید از ایشان بدیهاى ایشان را و آن است نزد خدا رستگارى بزرگ X?mفتحهُوَ الَّذِی أَنزَلَ السَّكِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیَزْدَادُوا إِیمَانًا مَّعَ إِیمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَكِیمًا او است آنكه فرستاد آرامش را در دلهاى مؤمنان تا بیفزایند ایمانى بر ایمانشان و خدا را است لشكرهاى آسمانها و زمین و خدا است داناى حكیم‏فتحوَیَنصُرَكَ اللَّهُ نَصْرًا عَزِیزًا و یاریت كند خدا یاریى سرفراز (عزّتمند)dEفتحلِیَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَیُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْكَ وَیَهْدِیَكَ صِرَاطًا مُّسْتَقِیمًا تا بیامرزد برایت خدا آنچه را كه پیشى گرفت از گناهت و آنچه را پس آمد و انجام رساند نعمتش را بر تو و رهبریت كند به راهى راست‏M #uفتحإِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِینًا همانا پیروزى دادیم پیروزى آشكار (یا بگشودیم برایت گشایشى آشكار)l_{فتحبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Wo5محمد &هَاأَنتُمْ هَؤُلَاء تُدْعَوْنَ لِتُنفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَمِنكُم مَّن یَبْخَلُ وَمَن یَبْخَلْ فَإِنَّمَا یَبْخَلُ عَن نَّفْسِهِ وَاللَّهُ الْغَنِیُّ وَأَنتُمُ الْفُقَرَاء وَإِن تَتَوَلَّوْا یَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَكُمْ ثُمَّ لَا یَكُونُوا أَمْثَالَكُمْ اینك شمائید كه خوانده مى‏شوید به انفاق كردن در راه خدا پس از شما است آنكه خوددارى كند (بخل ورزد) و هر كه خوددارى كند جز این نیست كه بر جان خویش خوددارى كند و خدا بى‏نیاز است و شمائید نیازمندان و اگر پشت كنید بگیرد بجاى شما گروهى را جز شما پس نباشند مانندگان شماd%محمد %إِن یَسْأَلْكُمُوهَا فَیُحْفِكُمْ تَبْخَلُوا وَیُخْرِجْ أَضْغَانَكُمْ اگر بپرسد آنها را از شما پس ایستادگى كند در خواستن (سختى ورزد) خوددارى كنید و برون آرد (آشكار كند) كینه‏هاى شما را , ',g +فتح سَیَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ شَغَلَتْنَا أَمْوَالُنَا وَأَهْلُونَا فَاسْتَغْفِرْ لَنَا یَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِم مَّا لَیْسَ فِی قُلُوبِهِمْ قُلْ فَمَن یَمْلِكُ لَكُم مِّنَ اللَّهِ شَیْئًا إِنْ أَرَادَ بِكُمْ ضَرًّا أَوْ أَرَادَ بِكُمْ نَفْعًا بَلْ كَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرًا زود است به تو گویند بازنشستگان از دشت‏نشینان كه سرگرم داشت ما را خواسته‏هاى ما و خاندانهاى ما پس آمرزش خواه براى ما گویند با زبانهاى خویش آنچه را نیست در دلهاشان بگو پس كه دارا گردد براى شما از خدا چیزى را اگر بخواهد به شما زیانى را یا بخواهد به شما سودى را بلكه خدا است بدانچه مى‏كنید آگاه‏ CQفتح إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَكَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ فَمَن نَّكَثَ فَإِنَّمَا یَنكُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَیْهُ اللَّهَ فَسَیُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا همانا آنان كه با تو پیمان بندند (دست بیعت به تو دهند) جز این نیست كه با خدا پیمان بندند دست خدا است فراز دستهاى ایشان پس هر كه پیمان‏شكنى كند جز این نیست كه بر خویش پیمان شكند و آنكه پایدار ماند (وفا كند) بر آنچه پیمان بست با خدا بر آن زود است بدو دهد پاداشى گران (بزرگ را) فتح لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُعَزِّرُوهُ وَتُوَقِّرُوهُ وَتُسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِیلًا تا ایمان آرید به خدا و پیمبرش و یاریش كنید (گرامیش دارید) و ارجمندش دارید و تسبیحش گویید بامدادان و شب‏هنگام‏O[?فتحإِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِیرًا همانا فرستادیمت گواهى و مژده‏دهنده و ترساننده‏5eفتحوَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِیزًا حَكِیمًا و خدا را است لشكرهاى آسمانها و زمین و خدا است عزّتمند حكیم‏Uفتحوَیُعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِینَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّینَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَیْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِیرًا و عذاب كند مردان و زنان منافق (دوروى) و مردان و زنان مشرك را آنان كه به خدا گمان بد برند بر ایشان بار گردش بد (پیش‏آمد بد) و خشم گیرد خدا بر ایشان و لعن كند ایشان را و آماده سازد براى ایشان دوزخ را و چه زشت است جایگاهى‏  i &%Usفتحقُل لِّلْمُخَلَّفِینَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَى قَوْمٍ أُوْلِی بَأْسٍ شَدِیدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ یُسْلِمُونَ فَإِن تُطِیعُوا یُؤْتِكُمُ اللَّهُ أَجْرًا حَسَنًا وَإِن تَتَوَلَّوْا كَمَا تَوَلَّیْتُم مِّن قَبْلُ یُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِیمًا بگو به بازنشستگان از دشت‏نشینان زود است خوانده مى‏شوید بسوى گروهى دارنده نیرویى سخت پیكارشان كنید یا (تا) اسلام آرند پس اگر فرمانبردارى كنید بدهد شما را خدا پاداش نیك و اگر پشت كنید بدانسان كه پشت كردید از پیش عذاب كند شما را عذابى دردناك‏e$3فتحسَیَقُولُ الْمُخَلَّفُونَ إِذَا انطَلَقْتُمْ إِلَى مَغَانِمَ لِتَأْخُذُوهَا ذَرُونَا نَتَّبِعْكُمْ یُرِیدُونَ أَن یُبَدِّلُوا كَلَامَ اللَّهِ قُل لَّن تَتَّبِعُونَا كَذَلِكُمْ قَالَ اللَّهُ مِن قَبْلُ فَسَیَقُولُونَ بَلْ تَحْسُدُونَنَا بَلْ كَانُوا لَا یَفْقَهُونَ إِلَّا قَلِیلًا زود است گویند بازنشستگان گاهى كه روان شوید بسوى برده‏هائى كه به چنگ زرید بگذارید از پى شما آئیم خواهند دگرگون كنند سخن خدا را بگو از پى ما نیائید هرگز بدینسان گفته است خدا از پیش زود است گویند بلكه شما به ما حسادت ورزید بلكه آنان درنیابند جز اندكى را@#]فتحوَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یَغْفِرُ لِمَن یَشَاء وَیُعَذِّبُ مَن یَشَاء وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا خداى را است پادشاهى آسمانها و زمین بیامرزد براى هر كه خواهد و عذاب كند هر كه را خواهد و خدا است آمرزنده مهربان‏B"W)فتح وَمَن لَّمْ یُؤْمِن بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِینَ سَعِیرًا و آنكه ایمان نیارد به خدا و پیمبرش همانا آماده ساختیم براى كافران آتش سوزان راM!yفتح بَلْ ظَنَنتُمْ أَن لَّن یَنقَلِبَ الرَّسُولُ وَالْمُؤْمِنُونَ إِلَى أَهْلِیهِمْ أَبَدًا وَزُیِّنَ ذَلِكَ فِی قُلُوبِكُمْ وَظَنَنتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَكُنتُمْ قَوْمًا بُورًا بلكه پنداشتید كه هرگز بازنگردند پیمبر و مؤمنان بسوى كسانشان هیچگاه و بیاراست این در دلهاى شما و گمان بردید گمان بد را و شدید قومى تباه‏ b _ Sb#,Yiفتحسُنَّةَ اللَّهِ الَّتِی قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلُ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِیلًا شیوه خدا كه گذشت از پیش و هرگز نیابى براى شیوه خدا دگرگونى را+فتحوَلَوْ قَاتَلَكُمُ الَّذِینَ كَفَرُوا لَوَلَّوُا الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا یَجِدُونَ وَلِیًّا وَلَا نَصِیرًا و اگر جنگ كنند با شما آنان كه كفر ورزیدند هر آینه برگردانند پشتهاى خویش را سپس نیابند دوست و نه یاورى راf*+فتحوَأُخْرَى لَمْ تَقْدِرُوا عَلَیْهَا قَدْ أَحَاطَ اللَّهُ بِهَا وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرًا و دیگرى كه توانا نبودید بر آن همانا خدا فراگرفت آن را و خدا است بر همه چیز تواناF)M;فتحوَعَدَكُمُ اللَّهُ مَغَانِمَ كَثِیرَةً تَأْخُذُونَهَا فَعَجَّلَ لَكُمْ هَذِهِ وَكَفَّ أَیْدِیَ النَّاسِ عَنكُمْ وَلِتَكُونَ آیَةً لِّلْمُؤْمِنِینَ وَیَهْدِیَكُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِیمًا وعده داد شما را خدا خواسته‏هائى (برده‏هائى) فراوان كه به چنگ آرید آنها را پس شتافت براى شما در این و باز داشت دستهاى مردم را از شما و تا باشد آیتى براى مؤمنان و رهبرى كند شما را به راهى راست‏(qفتحوَمَغَانِمَ كَثِیرَةً یَأْخُذُونَهَا وَكَانَ اللَّهُ عَزِیزًا حَكِیمًا برده‏هائى فراوان كه به چنگ آرند آنها را و خداست عزّتمند حكیم‏'#فتحلَقَدْ رَضِیَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِینَ إِذْ یُبَایِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِی قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِینَةَ عَلَیْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِیبًا همانا خوشنود شد خدا از مؤمنان گاهى كه پیمان بستند (بیعت كردند) با تو زیر آن درخت پس دانست آنچه در دلهاى ایشان است پس فرود آورد آرامش را بر ایشان و پاداش داد بدیشان پیروزئى نزدیك را}&_فتحلَیْسَ عَلَى الْأَعْمَى حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِیضِ حَرَجٌ وَمَن یُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَن یَتَوَلَّ یُعَذِّبْهُ عَذَابًا أَلِیمًا نیست بر كور پروائى و نه بر لنگ پروائى و نه بر بیمار پروائى و آنكه فرمانبردارى كند خدا و پیمبرش را درآردش بهشتهائى كه روان است زیرا آنها جویها و آنكه پشت كند عذابش كند عذابى دردناك‏ j j0%[فتحلَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْیَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاء اللَّهُ آمِنِینَ مُحَلِّقِینَ رُؤُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِینَ لَا تَخَافُونَ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَلِكَ فَتْحًا قَرِیبًا همانا راست آورد خدا به پیمبر خویش خواب را به درست (به حق)ّ كه درآئید در مسجد حرام اگر خدا خواهد آسودگان (ایمنان) تراشندگان سرهاى خویش و كوتاه‏كنندگان (ناخن و موى) ناهراسندگان پس دانست آنچه را ندانستید پس گذارد نزدیك آن پیروزیى نزدیك را4/}gفتحإِذْ جَعَلَ الَّذِینَ كَفَرُوا فِی قُلُوبِهِمُ الْحَمِیَّةَ حَمِیَّةَ الْجَاهِلِیَّةِ فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِینَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَى وَكَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا گاهى كه نهادند آنان كه كفر ورزیدند در دل خویش خون‏گرمى (غیرت) را خون‏گرمى جاهلیّت پس فرستاد خدا آرامش خویش را بر پیمبرش و بر مؤمنان و همراه ایشان داشت گفتار پرهیزكارى (كلمه تقوى) را و آنانند سزاوارتر بدان و اهل آن و خدا است به همه چیز دانا.فتحهُمُ الَّذِینَ كَفَرُوا وَصَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَالْهَدْیَ مَعْكُوفًا أَن یَبْلُغَ مَحِلَّهُ وَلَوْلَا رِجَالٌ مُّؤْمِنُونَ وَنِسَاء مُّؤْمِنَاتٌ لَّمْ تَعْلَمُوهُمْ أَن تَطَؤُوهُمْ فَتُصِیبَكُم مِّنْهُم مَّعَرَّةٌ بِغَیْرِ عِلْمٍ لِیُدْخِلَ اللَّهُ فِی رَحْمَتِهِ مَن یَشَاء لَوْ تَزَیَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا آنانند كه كفر ورزیدند و بازداشتند شما را از مسجد حرام و قربانى را بسته از آنكه به جایگاه خود رسد و اگر نبود مردان مومن و زنان مؤمنه كه نشناخته پایمال كنید پس برسد شما را از ایشان گنهى به نادانى تا درآرد خدا به رحمت خویش هر كه را خواهد اگر جدا مى‏شدند هر آینه عذاب مى‏كردیم آنان را كه كفر ورزیدند از ایشان عذابى دردناك‏H-{فتحوَهُوَ الَّذِی كَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنكُمْ وَأَیْدِیَكُمْ عَنْهُم بِبَطْنِ مَكَّةَ مِن بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَیْهِمْ وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرًا و اوست آنكه باز داشت دستهاى ایشان را از شما و دستهاى شما را از ایشان در شكم مكّه از پس آنكه پیروزى داد شما را بر ایشان و خدا است بدانچه كنید بینا Q@5!qحجراتیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَن تَحْبَطَ أَعْمَالُكُمْ وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ اى آنان كه ایمان آوردید بلند نكنید آواز خویش را بالاى آواز پیمبر و بلند با وى سخن نگوئید مانند بلند سخن‏گفتن برخى از شما با برخى نبادا تباه شود كارهاى شما و شما درنیابید/4! u_حجراتیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید پیش نیفتید پیش روى خدا و پیمبرش و بترسید خدا را كه خدا است شنونده داناp3!_{حجراتبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏[2 %فتحمُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَیْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِی الْإِنجِیلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا محمد (صلى اللّه علیه و آله) فرستاده خدا است و آنان كه با اویند سخت‏گیرانند بر كفار مهربانند به خویشتن ببینیشان ركوع‏گزاران و سجده‏كنان جویند فضلى از خدا و خوشنودى را نشانى (سیماى) ایشان در چهره‏هاى ایشان است از جاى سجده این است مثَل آنان در تورات و مثَل آنان در انجیل چون كشتى است كه برون دهد بوته‏هاى خود را پس استوارش كند تا سطبر گردد و بر پایه‏هاى خویش ایستد شگفت آرد برزگران را تا به خشم آرد بدیشان كافران را نوید داد خدا آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند از ایشان آمرزشى و پاداشى بزرگ را+1]uفتحهُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ شَهِیدًا او است آنكه فرستاد پیمبر خود را به رهبرى و كیش حقّ تا چیره گرداندش بر كیشها همگى و بس است خدا گواهى‏ S &SO<!=Uحجرات وَإِن طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا فَإِن بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِی تَبْغِی حَتَّى تَفِیءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِن فَاءتْ فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ و اگر دو گروه از مؤمنان كارزار كردند پس آشتى افكنید میان آنان و اگر ستم كرد یكیشان بر دیگرى پس نبرد كنید با آن كه ستمگر است تا برگردد بسوى فرمان خدا و اگر بازگشت پس آشتى افكنید میان آنان به داد و دادگرى كنید كه خدا دوست دارد دادگران راT;!k1حجراتفَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَنِعْمَةً وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ فضلى است از خدا و نعمتى و خدا است داناى حكیم‏C:!yحجراتوَاعْلَمُوا أَنَّ فِیكُمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ یُطِیعُكُمْ فِی كَثِیرٍ مِّنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَیْكُمُ الْإِیمَانَ وَزَیَّنَهُ فِی قُلُوبِكُمْ وَكَرَّهَ إِلَیْكُمُ الْكُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْیَانَ أُوْلَئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ و بدانید كه در شما است پیمبر خدا اگر سخن شما را شنود (اطاعت شما كند) در بسى از كارها هر آینه به رنج افتید و لیكن خدا دوست (خوش‏آیند) كرد نزد شما ایمان را و بیاراستش در دلهاى شما و ناخوش‏آیند كرد نزد شما كفر و نافرمانى و سركشى را آنانند راهیافتگان‏A9!Q%حجراتیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن جَاءكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍ فَتَبَیَّنُوا أَن تُصِیبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِینَ اى آنان كه ایمان آوردید اگر بیاید شما را گنهكارى (فاسقى) به آگهى پس بازرسى كنید نبادا بكشید قومى را به نادانى پس بامداد كنید بر آنچه كردید پشیمانان‏8!iحجراتوَلَوْ أَنَّهُمْ صَبَرُوا حَتَّى تَخْرُجَ إِلَیْهِمْ لَكَانَ خَیْرًا لَّهُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ و اگر ایشان صبر مى‏كردند تا برون آئى برایشان هر آینه بهتر بود آنان را و خدا است آمرزگار مهربان‏7!Cgحجراتإِنَّ الَّذِینَ یُنَادُونَكَ مِن وَرَاء الْحُجُرَاتِ أَكْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ همانا آنان كه خوانندت از پس غرفه‏ها بیشترشان خردمند نباشندJ6!oحجراتإِنَّ الَّذِینَ یَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِندَ رَسُولِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ الَّذِینَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَى لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِیمٌ همانا آنان كه فروكشند آوازهاى خویش را نزد پیمبر خدا آنانند كه بیازموده است خدا دلهاى ایشان را براى پرهیزكارى ایشان را است آمرزشى و پاداشى بزرگ‏ @r IJ@OA!{حجراتقَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا یَدْخُلِ الْإِیمَانُ فِی قُلُوبِكُمْ وَإِن تُطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا یَلِتْكُم مِّنْ أَعْمَالِكُمْ شَیْئًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ گفتند دشت‏نشینان ایمان آوردیم بگو ایمان نیاوردید و لیكن گوئید اسلام آوردیم و هنوز درنیامد (درون نشد) ایمان به دلهاى شما و اگر فرمان برید خدا و پیمبرش را نكاهد شما را از كارهاى شما چیزى همانا خدا است آمرزنده مهربان‏3@!Wحجرات یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ اى مردم همانا ما آفریدیمتان از نرى و ماده و گردانیدیم شما را شاخه‏هائى و تیره‏هائى تا شناسا شوید همانا گرامیترین شما نزد خدا پرهیزكارترین شما است همانا خدا است داناى آگاه‏{?! aحجرات یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِیرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا یَغْتَب بَّعْضُكُم بَعْضًا أَیُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن یَأْكُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید دورى گزینید از بسى گمانها چه پاره‏اى از گمانها گناه است و كاوش در كار مردم نكنید و زشت نستایند پشت سر برخى از شما برخى آیا دوست دارد یكى از شما كه خورد گوشت برادر خویش را مرده همانا ناخوش داشتیدش و بترسید خدا را كه خدا است فزون توبه پذیرنده مهربان‏%>!Eyحجرات یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا یَسْخَرْ قَومٌ مِّن قَوْمٍ عَسَى أَن یَكُونُوا خَیْرًا مِّنْهُمْ وَلَا نِسَاء مِّن نِّسَاء عَسَى أَن یَكُنَّ خَیْرًا مِّنْهُنَّ وَلَا تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِیمَانِ وَمَن لَّمْ یَتُبْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ اى آنان كه ایمان آوردید مسخره نكنند گروهى از گروهى شاید باشند بهتر از ایشان و نه زنانى از زنانى شاید باشند بهتر از ایشان و نكوهش نكنید خویشتن را و سرزنش نكنید همدیگر را به لقبها بد نامى است سركشى پس از ایمان و آنكه توبه نكرد پس آنانند ستمگران‏ =!-[حجرات إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ جز این نیست كه مؤمنان برادرند پس آشتى افكنید میان برادران خویش و بترسید خدا را شاید رحم شوید , v `G ,\M /ق وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَیْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ وَأَنبَتْنَا فِیهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ و زمین را گسترانیدیمش و افكندیم در آن لنگرهائى و رویانیدیم در آن از هر جفتى زیباiL;ق أَفَلَمْ یَنظُرُوا إِلَى السَّمَاء فَوْقَهُمْ كَیْفَ بَنَیْنَاهَا وَزَیَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِن فُرُوجٍ آیا ننگریستند بسوى آسمان بر فراز ایشان چگونه ساختیمش و آراستیمش و نیستش شكافهائى‏K}ق بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ فَهُمْ فِی أَمْرٍ مَّرِیجٍ بلكه تكذیب كردند به حقّ گاهى كه بیامدشان پس آنانند در كارى آشفته‏Jق قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَعِندَنَا كِتَابٌ حَفِیظٌ هر آینه دانستیم آنچه را مى‏كاهد زمین از ایشان و نزد ما است كتابى نگهبان‏PI_Cق أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ذَلِكَ رَجْعٌ بَعِیدٌ آیا گاهى كه مُردیم و شدیم خاكى این است بازگشتى دورOHWIق بَلْ عَجِبُوا أَن جَاءهُمْ مُنذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا شَیْءٌ عَجِیبٌ بلكه شگفت ماندند كه بیامدشان بیم‏دهنده‏اى از ایشان و گفتند كافران این است چیزى شگفت‏dG oaق ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِیدِ ق سوگند به قرآن گرامى‏iF_{ق بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏BE!iحجراتإِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ غَیْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ بَصِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ همانا خدا داند ناپیداى آسمانها و زمین را و خدا بینا است بدانچه مى‏كنید>D!c حجراتیَمُنُّونَ عَلَیْكَ أَنْ أَسْلَمُوا قُل لَّا تَمُنُّوا عَلَیَّ إِسْلَامَكُم بَلِ اللَّهُ یَمُنُّ عَلَیْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ لِلْإِیمَانِ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ منّت نهند بر تو كه اسلام آوردند بگو منّت نگذارید بر من اسلام خویش را بلكه خدا منّت نهد بر شما كه رهبریتان كرد بسوى ایمان اگر هستید راستگویان‏PC!حجراتقُلْ أَتُعَلِّمُونَ اللَّهَ بِدِینِكُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ بگو آیا مى‏آموزید به خدا دین خویش را و خدا داند آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و خدا است به همه چیز داناB!5Kحجراتإِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ جز این نیست كه مؤمنان آنانند كه ایمان آوردند به خدا و پیمبرش و سپس شكّ نیاوردند و كوشیدند (جهاد كردند) به خواسته‏ها و جانهاى خویش در راه خدا آنانند راستگویان‏ C   z )WGnw M\m/ق لَقَدْ كُنتَ فِی غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَاءكَ فَبَصَرُكَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ همانا بودى در غفلتى از این پس برداشتیم از تو پرده‏ات را پس دیده تو امروز است تیز-[Eق وَجَاءتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَائِقٌ وَشَهِیدٌ و آمد هر كسى با او راننده‏اى و گواهى‏"Z= ق وَنُفِخَ فِی الصُّورِ ذَلِكَ یَوْمُ الْوَعِیدِ و دمیده شد در صور این است روز بیم‏sYQق وَجَاءتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِیدُ و آمد بیهشى مرگ به حقّ این است آنچه بودى از آن گریزان‏UX]Oق مَا یَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ به لب نراند سخنى را جز آنكه نزد او است نگهبانى آماده‏ W-mق إِذْ یَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّیَانِ عَنِ الْیَمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِیدٌ هنگامى كه دریابند آن دو دریابندگان از راست و از چپ نشسته‏اى‏VUaق وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ و همانا آفریدیم انسان را و دانیم آنچه را مى‏خلد در دلش و ما نزدیكتریم بدو از بند ورید (رگ گردن)0U11ق أَفَعَیِینَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِیدٍ آیا خسته شدیم به آفرینش نخستین بلكه ایشانند در پرده (یا اشتباهى) از آفرینش نوین‏MT?]ق وَأَصْحَابُ الْأَیْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِیدِ یاران اَیكه و قوم تُبّع هر كدام تكذیب كردند پیمبران را پس فرود آمد (یا سزاوار شد) بیم دادن مراS!oق وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ و عاد و فرعون و برادران لوطaRAق كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ تكذیب كردند پیش از ایشان قوم نوح و یاران رس و ثمود!Q5ق رِزْقًا لِّلْعِبَادِ وَأَحْیَیْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّیْتًا كَذَلِكَ الْخُرُوجُ روزیى براى بندگان و زنده ساختیم بدان شهرى مُرده را چنین است برون آمدن‏VP;sق وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِیدٌ و خرمابنها را بلند اندام كه آنها را است شكوفه‏اى به هم پیوسته‏WOeKق وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِیدِ و فرستادیم (فرود آوردیم) از آسمان آبى خجسته را پس رویانیدیم بدان باغهائى و دانه درویده‏9N7=ق تَبْصِرَةً وَذِكْرَى لِكُلِّ عَبْدٍ مُّنِیبٍ بینش و یادآوریى براى هر بنده‏اى بازگشت‏كننده‏ ]O EP(]xl3?ق &وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٍ و همانا آفریدیم آسمانها و زمین و آنچه را میان آنها است در شش روز و نرسید ما را خستگى‏KkWAق %إِنَّ فِی ذَلِكَ لَذِكْرَى لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیدٌ همانا در این است یادآوریى براى هر كه وى را دلى است یا گوش فرا دهد حالى كه او است گواه‏'j;ق $وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُم بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِی الْبِلَادِ هَلْ مِن مَّحِیصٍ و بسا نابود ساختیم پیش از ایشان قرنى كه بودند سخت‏تر از ایشان در نیرو پس كاویدند در شهرها آیا هست گریزگاهى‏BiEAق #لَهُم مَّا یَشَاؤُونَ فِیهَا وَلَدَیْنَا مَزِیدٌ آنان را است هر چه خواهند در آن و نزد ما است فزونى‏3h?)ق "ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِكَ یَوْمُ الْخُلُودِ درآئید در آن به سلامى این است روز جاودانى‏qgouق !مَنْ خَشِیَ الرَّحْمَن بِالْغَیْبِ وَجَاء بِقَلْبٍ مُّنِیبٍ آنكه بترسد خداى مهربان را به نهان و بیاید با دلى بازگشت‏كننده‏Rf9mق هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِیظٍ این است آنچه وعده داده شوید براى هر بازگشت‏كننده نگهدارنده‏;e[ق وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ غَیْرَ بَعِیدٍ و جایگاه شد بهشت براى پرهیزكاران نه دورsdMق یَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِن مَّزِیدٍ روزى كه گوئیم به دوزخ آیا پر شدى و گوید آیا هست بیشى‏nc Qق مَا یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ دگرگون نگردد سخن نزد من و نیستم ستم‏كننده به بندگان‏}bcق قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَیَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَیْكُم بِالْوَعِیدِ گفت نستیزید نزد من حالى كه پیش فرستادم بسوى شما بیم دادن راa)ق قَالَ قَرِینُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَیْتُهُ وَلَكِن كَانَ فِی ضَلَالٍ بَعِیدٍ گفت همنشین او پروردگارا من به سركشیش وانداشتم لیكن بود او در گمراهى دور`Aaق الَّذِی جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَأَلْقِیَاهُ فِی الْعَذَابِ الشَّدِیدِ كه قرار داد با خدا خدائى دیگر را پس بیفكنیدش در شكنجه سخت‏'_%+ق مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ مُّرِیبٍ فراوان بازدارنده از خوبى تجاوزگرى شكّ‏آور(^=ق أَلْقِیَا فِی جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِیدٍ بیفكنید در دوزخ هر ناسپاس كین‏ورزى‏-]1+ق وَقَالَ قَرِینُهُ هَذَا مَا لَدَیَّ عَتِیدٌ و گفت همنشین این است آنچه نزد من است آماده‏ | Vn$ l?%ذاریات یَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ یُفْتَنُونَ روزى كه ایشان بر آتش آزموده شوند %sذاریات یَسْأَلُونَ أَیَّانَ یَوْمُ الدِّینِ پرسند چه هنگام است روز دین‏<%Qذاریات الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَةٍ سَاهُونَ آنان كه ایشانند در گردابى (یا فرورفتگى) فراموش‏كنان‏j~%agذاریات قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ كشته شود دروغ‏پردازان‏}%u5ذاریات یُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ به دروغ رانده شود از آن آن كه به دروغ رانده شود|%ذاریاتإِنَّكُمْ لَفِی قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ شمائید همانا در گفتارى گوناگون‏r{%waذاریاتوَالسَّمَاء ذَاتِ الْحُبُكِ سوگند به آسمان تو در توqz%scذاریاتوَإِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ و هر آینه دین است واقع‏y%ذاریاتإِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ كه آنچه وعده داده شوید همانا راست است‏ix%qUذاریاتفَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا پس بخش‏كنندگان كارhw%i[ذاریاتفَالْجَارِیَاتِ یُسْرًا پس روندگان به آسانى‏pv%ikذاریاتفَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا پس بردارندگان به سنگینى‏pu% imذاریاتوَالذَّارِیَاتِ ذَرْوًا سوگند بپاشندگان پاشیدنى‏rt%_{ذاریاتبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏s'ق -نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَقُولُونَ وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن یَخَافُ وَعِیدِ ما داناتریم بدانچه گویند و نیستى تو بر ایشان فرمانده پس یاد آور به قرآن آن را كه بترسد از بیم‏دادن من‏r/ ق ,یَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِكَ حَشْرٌ عَلَیْنَا یَسِیرٌ روزى كه بشكافد زمین از ایشان شتابندگان آن است برانگیختنى بر ما آسان‏Rq]Iق +إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی وَنُمِیتُ وَإِلَیْنَا الْمَصِیرُ همانا ما زنده كنیم و بمیرانیم و بسوى ما است بازگشت‏fp Cق *یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ یَوْمُ الْخُرُوجِ روزى كه شنوند خروش را به حقّ آن است روز برون آمدن‏noksق )وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِیبٍ و گوش فرا دار به روزى كه بانگ دهد بانگ‏دهنده از جایگاهى نزدیك‏:nS#ق (وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ و از شب پس تسبیح گوى او را و از پس سجده‏هاmqق 'فَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ پس شكیبا شو بر آنچه گویند و تسبیح گوى به سپاس پروردگار خویش پیش از برآمدن خورشید و پیش از فرورفتن‏  O  k = .z%_ذاریاتقَالُوا كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِیمُ الْعَلِیمُ گفتند چنین است گفتار پروردگارت كه او است همانا حكیمى دانا.%Gذاریاتفَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِی صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِیمٌ پس روى آورد زنش با فریاد پس سیلى نواخت به چهره خویش و گفت پیرزنى نازا)%3ذاریاتفَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِیمٍ پس به دل برداشت از ایشان هراسى گفتند نترس و مژده دادندش به پسرى دانشمند4%?ذاریاتفَقَرَّبَهُ إِلَیْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ پس نزدیكش ساخت بدانان و گفت چرا نخوریدC%=9ذاریاتفَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاء بِعِجْلٍ سَمِینٍ پس خزید بسوى خاندان خویش و بیاورد گوساله فربه‏" %' ذاریاتإِذْ دَخَلُوا عَلَیْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ هنگامى كه بر او درآمدند پس گفتند سلامى پس گفت سلامى گروهى ناشناختگان‏S %a5ذاریاتهَلْ أَتَاكَ حَدِیثُ ضَیْفِ إِبْرَاهِیمَ الْمُكْرَمِینَ آیا رسیدت داستان مهمانان ابراهیم آن گرامیان‏; %?'ذاریاتفَوَرَبِّ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین كه همانا آن است حقّ مانند آنچه شما سخن گوئید9 %3/ذاریاتوَفِی السَّمَاء رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ و در آسمان است روزى شما و آنچه وعده داده شوید %{ذاریاتوَفِی أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ و در جانهاى شما آیا نمى‏نگرید.%!+ذاریاتوَفِی الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ و در زمین است آیتهائى براى یقین‏دارندگان‏W%[Cذاریاتوَفِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ و در مالهاى ایشان بهره‏اى براى دریوزه و بینوا بود% ذاریاتوَبِالْأَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ و در سحرها ایشان آمرزش مى‏خواستند)%Eذاریاتكَانُوا قَلِیلًا مِّنَ اللَّیْلِ مَا یَهْجَعُونَ بودند كمى از شب را مى‏خوابیدند3%++ذاریاتآخِذِینَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِینَ گیرندگانند آنچه را دهدشان پروردگارشان همانا ایشان بودند پیش از این نكوكاران‏8%/1ذاریاتإِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ همانا پرهیزكارانند در باغهائى و چشمه‏هائى‏q%{Wذاریاتذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِی كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ بچشید آزمایش خود را این است آنچه بودید بدان مى‏شتافتید P}  P s ` XsZy]n@gzu#%cwذاریات/وَالسَّمَاء بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ و آسمان را بنیاد نهادیم به نیرویى و همانا مائیم فراخى‏دهندگان‏i"%}Eذاریات.وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ و قوم نوح را از پیش كه بودند ایشان قومى نافرمانان‏U!%g3ذاریات-فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِیَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِینَ پس نیارستند ایستادن را و نبودند یارى‏جویان‏* %5ذاریات,فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ یَنظُرُونَ پس سركشیدند از فرمان پروردگار خویش پس بگرفتشان صاعقه و بودند نگرانان‏k%aeذاریات+وَفِی ثَمُودَ إِذْ قِیلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِینٍ و در ثمود گاهى كه گفته شد بدیشان بهره‏مند باشید تا هنگامى‏%ذاریات*مَا تَذَرُ مِن شَیْءٍ أَتَتْ عَلَیْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِیمِ نمى‏گذارد چیزى را كه مى‏گذشت بر آن جز مى‏گردانیدش مانند خاكى پوسیده‏]%o;ذاریات)وَفِی عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الرِّیحَ الْعَقِیمَ و در عاد هنگامى كه فرستادیم بر ایشان باد را نازا%ذاریات(فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِی الْیَمِّ وَهُوَ مُلِیمٌ پس گرفتیم او و لشكرهایش را پس بیفكندیمشان به دریا و او بود نكوهیده‏a%U]ذاریات'فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ پس برتافت روى (یا پشت) خود را و گفت جادوگرى است یا دیوانه‏%cذاریات&وَفِی مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ و در موسى گاهى كه فرستادیمش بسوى فرعون با فرمانروائى آشكار%wذاریات%وَتَرَكْنَا فِیهَا آیَةً لِّلَّذِینَ یَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ و بجا گذاشتیم در آن نشانه‏اى براى آنان كه ترسند از عذاب دردناك‏Y%g;ذاریات$فَمَا وَجَدْنَا فِیهَا غَیْرَ بَیْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِینَ پس نیافتیم در آن جز خانه‏اى از اسلام‏آرندگان‏E%M-ذاریات#فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِیهَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ پس برون آوردیم هر كه را در آن بود از مؤمنان‏:%-7ذاریات"مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِینَ نشان‏زده نزد پروردگار تو براى فزونى‏خواهان‏"%/ذاریات!لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِینٍ تا بفرستیم بر ایشان سنگى از گِل‏O%U9ذاریات قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِینَ گفتند همانا فرستاده شدیم بسوى گروهى گنهكاران‏,%? ذاریاتقَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ گفت پس چیست كار شما اى فرستادگان‏ 6P ] , +a1y8طورإِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ همانا عذاب پروردگار تو است فرودآینده‏Y7mEطوروَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ و دریاى آكنده‏Y6mEطوروَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ و پوش افراشته‏Y5mEطوروَالْبَیْتِ الْمَعْمُورِ و خانه آبادان‏R4WMطورفِی رَقٍّ مَّنشُورٍ در پوستى گسترده‏O3]Aطوروَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ و نامه نوشته‏82 7;طوروَالطُّورِ سوگند به طورl1_{طوربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏0%wذاریات<فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ كَفَرُوا مِن یَوْمِهِمُ الَّذِی یُوعَدُونَ پس واى از براى آنان كه كفر ورزیدند از روز ایشان كه وعده داده شوندT/%_9ذاریات;فَإِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا یَسْتَعْجِلُونِ هرآینه آنان را كه ستم كردند بهره‏اى است مانند بهره یارانشان پس شتاب نجویند از من‏K.%c#ذاریات:إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِینُ همانا خدا است روزى‏دهنده تواناى نیرومند[-%w/ذاریات9مَا أُرِیدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِیدُ أَن یُطْعِمُونِ نخواهم از آنان روزیى و نخواهم كه مرا خورانندN,%a+ذاریات8وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ و نه آفریدم پرى و آدمى را مگر تا پرستشم كنندF+%S)ذاریات7وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِینَ و یادآورى كن كه یادآورى سود دهد به مؤمنان‏0*%')ذاریات6فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ پس روى برتاب از ایشان كه نیستى تو نكوهیده‏V)%1kذاریات5أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ آیا اندرز دادند یكدیگر را بدان بلكه ایشانند گروهى گردنكشان‏o(%o_ذاریات4كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِینَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ بدینسان نیامد آنان را كه پیش از ایشان بودند فرستاده‏اى جز آنكه گفتند جادوگرى است یا دیوانه‏-'%? ذاریات3وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّی لَكُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ و قرار ندهید با خدا خدائى دیگر همانا منم براى شما از او ترساننده آشكارo&%uYذاریات2فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّی لَكُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ پس بگریزید بسوى خدا كه منم براى شما از او ترساننده آشكارb%%1ذاریات1وَمِن كُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَیْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ و از هر چیزى آفریدیم دو جُفت شاید یادآور شویدF$%E7ذاریات0وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ و زمین را گسترانیدیم پس چه خوبند گسترانندگان‏ <,  ^ EnA<Icطوروَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ و گردش كنند بر ایشان پسرانى گوئیا آنانند مرواریدى پوشیده‏)HMطوریَتَنَازَعُونَ فِیهَا كَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِیهَا وَلَا تَأْثِیمٌ بربایند از همدیگر جامى را (یا بستیزند با هم در جامى) كه نه هرزه است در آن و نه گناه‏آورى‏SGk7طوروَأَمْدَدْنَاهُم بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ و كمك كردیمشان به میوه و گوشتى از آنچه هوس كنندF/sطوروَالَّذِینَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُم بِإِیمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَیْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِینٌ و آنان كه ایمان آوردند و پیروى كردند ایشان را فرزندانشان به ایمان پیوستیم بدیشان فرزندانشان را و نكاستیمشان از كردارشان چیزى هر مردى است بدانچه فراهم آورده است گروگان‏.EEطورمُتَّكِئِینَ عَلَى سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِینٍ تكیه كنند بر تختهائى به صف‏آورده و همسر گردانیدیمشان با حورعین (سفید پوستان چشم درشت)KDY9طوركُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ بخورید و بیاشامید گوارا بدانچه بودید مى‏كردید;C1Aطورفَاكِهِینَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ برخوردارند از آنچه دادشان پروردگارشان و بازداشت ایشان را پروردگارشان از عذاب دوزخ‏$B/طورإِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَعِیمٍ همانا پرهیزكارانند در باغها و نعمتهاAطوراصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاء عَلَیْكُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ بچشیدش كه شكیبا شوید یا ناشكیبا یكسان است بر شما جز این نیست كه پاداش داده مى‏شوید آنچه را بودید مى‏كردید,@9طورأَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنتُمْ لَا تُبْصِرُونَ پس آیا جادوئى است این یا شما نمى‏بینید=?I-طورهَذِهِ النَّارُ الَّتِی كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ این است آن آتش كه بودید بدان تكذیب مى‏كردید2>=#طور یَوْمَ یُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا روزى كه رانده شوند بسوى آتش دوزخ راندنى‏ =uطور الَّذِینَ هُمْ فِی خَوْضٍ یَلْعَبُونَ آنان كه در سرگرمیى بازى كنند<طور فَوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ پس واى در آن روز بر تكذیب‏كنندگان‏|;{}طور وَتَسِیرُ الْجِبَالُ سَیْرًا و روان شوند كوه‏ها روان شدنى‏|: mطور یَوْمَ تَمُورُ السَّمَاء مَوْرًا روزى كه خزد آسمان خزیدنى‏R9YKطورمَا لَهُ مِن دَافِعٍ نیستش دوركننده‏ ?a | } l d 6+<X1Z3+طور)أَمْ عِندَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَكْتُبُونَ یا نزد ایشان است ناپیدا پس ایشان مى‏نویسند`YoMطور(أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ یا پرسیشان پاداشى پس ایشانند از هزینه سنگین‏باران‏#X'طور'أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ یا او را است دختران و شما را است پسران‏DWS1طور&أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ یَسْتَمِعُونَ فِیهِ فَلْیَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ یا آنان را است نردبانى كه بشنوند بر آن پس بیارد شنونده ایشان به فرمانروائى آشكارVoطور%أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَیْطِرُونَ یا نزد ایشان است گنجهاى پروردگار تو یا ایشانند فرمانفرمایان (فرمانروایان)^UoIطور$أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا یُوقِنُونَ یا آفریدند آسمانها و زمین را بلكه ایشان یقین ندارندNTa7طور#أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَیْرِ شَیْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ یا آفریده شدند بى چیزى یا ایشانند آفرینندگان‏QSa=طور"فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِینَ پس بیارند داستانى همانندش اگر هستند راستگویان‏MREQطور!أَمْ یَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَل لَّا یُؤْمِنُونَ یا گویند پرداختش (پرداخت این سخن را) بلكه ایمان نیارندsQaطور أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُم بِهَذَا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ یا دستورشان دهد خردهاشان بدین بلكه ایشانند گروهى گردنكش‏YPiEطورقُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّی مَعَكُم مِّنَ الْمُتَرَبِّصِینَ بگو چشم به راه باشید كه منم با شما از چشم به راهان‏Ooطورأَمْ یَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَیْبَ الْمَنُونِ یا گویند شاعرى است كه چشم به راهیم بدو گردش روزگار را (یا پیش‏آمدهاى مرگ) N طورفَذَكِّرْ فَمَا أَنتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ پس یادآورى كن كه نیستى تو قسم به نعمت پروردگارت پیش‏گوئى و نه دیوانه‏{M gطورإِنَّا كُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِیمُ كه ما بودیم از پیش مى‏خواندیمش همانا او است نكوكار مهربان‏aLa]طورفَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ پس منّت نهاد خدا بر ما و نگهداشت ما را از عذاب نفوذكننده‏ZK[Uطورقَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِی أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ گفتند همانا ما بودیم پیش از این در خاندان خویش هراسان‏=JG/طوروَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءلُونَ و روى آورد برخى از ایشان به برخى پرسش‏كنان‏ a Kgin 5va~puنجم وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى و هر آینه دید او را بارى دیگرo نجم أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا یَرَى آیا ستیزه كنید با او بر آنچه مى‏بیندuneنجم مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى دروغ نگفت دل آنچه را دید%m/نجم فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى پس وحى فرستاد بسوى بنده خویش آنچه وحى فرستادlنجم فَكَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَى تا شد اندازه پهناى دو كمان یا نزدیكترdkceنجمثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى سپس نزدیك شد پس فرود آمدljYنجموَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى و او است بر افق فراتر`ic]نجمذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى نیرومندى پس استوار شد~hsنجمعَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَى بیاموختش كسى كه سخت‏نیروها است‏wgoنجمإِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَى نیست آن جز سروشى كه وحى شودofuiنجموَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَى و نه سخن گوید از روى هوس‏e نجممَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى نه گمراه شد یار شما و نه گم گشت‏rd gنجموَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى سوگند به ستاره گاهى كه فرود آیدlc_{نجمبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏9bSطور1وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ و از شب پس تسبیح گویش و پشت سر ستارگان‏saiyطور0وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْیُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِینَ تَقُومُ و شكیبا شو براى فرمان پروردگار خویش كه توئى پیش چشم ما و تسبیح گوى به سپاس پروردگارت گاهى كه برخیزى‏[`]Uطور/وَإِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ و همانا آنان را كه ستم كردند عذابى است نارسیده بدان (نزدیك بدان) و لیكن بیشترشان نمى‏دانند_yطور.یَوْمَ لَا یُغْنِی عَنْهُمْ كَیْدُهُمْ شَیْئًا وَلَا هُمْ یُنصَرُونَ روزى كه بى‏نیاز نگرداند از ایشان نیرنگشان چیزى را و نه یارى شوندl^Qطور-فَذَرْهُمْ حَتَّى یُلَاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی فِیهِ یُصْعَقُونَ پس بگذارشان تا برسند به روزشان كه در آن به صاعقه سوزند]+yطور,وَإِن یَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاء سَاقِطًا یَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ و اگر بینند پاره‏اى را از آسمان فرودآینده گویند ابرى است انبوه‏ \wطور+أَمْ لَهُمْ إِلَهٌ غَیْرُ اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِكُونَ یا ایشان را است خدائى بجز خدا منزّه است خدا از آنچه شرك مى‏ورزند[{طور*أَمْ یُرِیدُونَ كَیْدًا فَالَّذِینَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِیدُونَ یا خواهند نیرنگى را پس آنان كه كفر ورزیدند ایشانند فریب‏دادگان‏  N O &Z[z/)Oنجمفَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّى عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ یُرِدْ إِلَّا الْحَیَاةَ الدُّنْیَا پس روى برتاب از آنكه روى گردانید از یاد ما و نخواست جز زندگانى دنیا}1Eنجموَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئًا نیستشان بدان دانشى پیروى نكنند جز گمان را و همانا گمان بى‏نیاز نگرداند از حقّ چیزى راG~sنجمإِنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَیُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِیَةَ الْأُنثَى همانا آنان كه ایمان نیارند به آخرت نامند فرشتگان را به نام (نامیدن) ماده‏]}}9نجموَكَم مِّن مَّلَكٍ فِی السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن یَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن یَشَاء وَیَرْضَى و بسا فرشتگانى در آسمانها كه بى‏نیاز نگرداند شفاعتشان چیزى را مگر پس از آنكه دستور دهد خدا به هر كه خواهد و خوشنود شود|| kنجمفَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى پس خدا را است انجام و آغاز}{wنجمأَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّى یا انسان را است آنچه آرزو كندHzنجمإِنْ هِیَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّیْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى نیست آن مگر نامهائى كه نامیدید آنها را شما و پدران شما نفرستاده است خدا بدانها فرمانروائیى پیروى نكنند جز گمان را و آنچه هوس كند دلها و هر آینه بیامدشان از پروردگارشان راهنماyyنجمتِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِیزَى این است آن هنگام بخش‏كردنى ناهنجارxنجمأَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَى آیا شما را است نرینه و او را است مادینه‏vw[نجموَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى و منوة سیّمین دیگر راvkنجمأَفَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى آیا دیدید شما لات و عزّى‏1u1-نجملَقَدْ رَأَى مِنْ آیَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى همانا دید از آیتهاى پروردگار خویش بزرگتر راytmنجممَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى نلغزید دیده و نه سركشى كردsنجمإِذْ یَغْشَى السِّدْرَةَ مَا یَغْشَى گاهى كه پوشانید سدره را آنچه پوشانیدsrwoنجمعِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى كه نزد آن است بهشت جایگاه‏mqwcنجمعِندَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى نزد درخت سدرة المنتهى‏ I9 %qRO,I5Wنجم-وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى و آنكه او آفرید دو جفت را نر و ماده‏ نجم,وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْیَا و آنكه او است كه میرانید و زنده ساخت‏ نجم+وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى و آنكه او است كه بخندانید و بگریانید  نجم*وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى و آنكه بسوى پروردگار تو است پایان‏ }نجم)ثُمَّ یُجْزَاهُ الْجَزَاء الْأَوْفَى پس پاداش داده شودش پاداش رساتر} }}نجم(وَأَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَى و آنكه كوشش او زود است دیده شود/ 1)نجم'وَأَن لَّیْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى و آنكه نیست انسان را جز آنچه بكوشد (یا بدود)  نجم&أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى كه برندارد هیچ گنهبارى بار دگرى راysنجم%وَإِبْرَاهِیمَ الَّذِی وَفَّى و ابراهیم كه وفا كردار است‏5/7نجم$أَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِمَا فِی صُحُفِ مُوسَى یا آگهى داده نشد بدانچه در نامه‏هاى موسى است‏"#نجم#أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرَى آیا نزد او است علم ناپیدا پس او مى‏بیندv{qنجم"وَأَعْطَى قَلِیلًا وَأَكْدَى و بخشید اندكى و خوددارى كرد|yنجم!أَفَرَأَیْتَ الَّذِی تَوَلَّى آیا دیدى آن را كه روى برتافت‏1Gنجم الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى آنان كه دورى گزینند گناهان بزرگ را و ناشایسته‏ها را (پرده‏دریها را) جز اندیشه گناه (یا گناه خرد) همانا پروردگار تو پهناور است آمرزش او و او داناتر است به شما گاهى كه پدید آورد شما را از زمین و گاهى كه شما نهان بودید در شكمهاى مادران خویش پس خویشتن را نستائید (پاك نشمرید) او است داناتر بدانكه پرهیز كرد)sنجموَلِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لِیَجْزِیَ الَّذِینَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا وَیَجْزِیَ الَّذِینَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى و خدا را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است تا پاداش دهد آنان را كه بد كردند بدانچه كردند و پاداش دهد آنان را كه نكو كردند به نكوئى‏CQ1نجمذَلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى این است اندازه رسیدنشان به دانش همانا پروردگار تو داناتر است بدانكه گم شود از راهش و او است داناتر بدانكه راه یافت‏ @] 3 f W K6uw4@p(yaقمر فَتَوَلَّ عَنْهُمْ یَوْمَ یَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَیْءٍ نُّكُرٍ پس روى برتاب از ایشان روزى كه خواند خواننده به چیزى ناپسند0'+/قمر حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ حكمتى است رسا پس بى‏نیاز نكنند ترسانندگان‏]&[Yقمر وَلَقَدْ جَاءهُم مِّنَ الْأَنبَاء مَا فِیهِ مُزْدَجَرٌ و هر آینه بیامدشان از داستانها آنچه در آن است بازداشتى‏% قمر وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ وَكُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ و تكذیب كردند و پیروى كردند هوسهاى خویش را و هر كارى است پایدار (جایگزین)~${{قمر وَإِن یَرَوْا آیَةً یُعْرِضُوا وَیَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ و اگر بینند آیتى روى برتابند و گویند جادوئى است گذران (یا نیرومند)# 1sقمر اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ نزدیك شد ساعت و بشكافت ماه‏m"_{قمر بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ ! نجم>فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا پس سجده كنید براى خدا و ستایش كنیدW ]Qنجم=وَأَنتُمْ سَامِدُونَ و شمائید ناآگهان‏dIنجم<وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ و خندید و نگریید uنجم;أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِیثِ تَعْجَبُونَ آیا از این داستان شگفت مانید%_نجم:لَیْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ نیستش جز خدا گشاینده‏^Ycنجم9أَزِفَتْ الْآزِفَةُ نزدیك گشت نزدیك شونده‏'#'نجم8هَذَا نَذِیرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَى این است بیم‏دهنده از بیم‏دهندگان پیشین‏"/نجم7فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكَ تَتَمَارَى پس به كدام نعمتهاى پروردگار خویش مى‏ستیزى‏fciنجم6فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى پس پوشانیدش آنچه پوشانیدsquنجم5وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَى و باژگون‏شدگان را فرود آوردoKنجم4وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى و قوم نوح را از پیش كه ایشان بودند ستمگرتر و سركش‏ترag[نجم3وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى و ثمود را بجاى نگذارد نجم2وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَى و آنكه او نابود ساخت عاد نخستین رانجم1وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى و آنكه او است پروردگار شعرى (ستاره است)  نجم0وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى و آنكه او بى‏نیاز كرد و نگاه داشت‏%نجم/وَأَنَّ عَلَیْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى و آنكه بر او است پدیدآوردن دیگرxu{نجم.مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى از چكّه آبى گاهى كه ریخته گردد   o Av* 9 قمر كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ دروغ پنداشتند ثمود ترسانندگان مرا8{قمر وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ و همانا هموار ساختیم قرآن را براى یادآوردن پس آیا هست یادآورنده‏ 7 قمر فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ پس چگونه بود عذاب من و ترسانیدنم‏g6ecقمر تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ برمى‏انداخت مردم را گوئیا آنانند بنهاى نخلهاى كنده‏شده‏53Mقمر إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ همانا فرستادیم بر ایشان تندبادى در روزى شوم پیوسته‏G4ECقمر كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ تكذیب كردند عاد پس چگونه بود عذاب من و ترسانیدنم‏~3wقمر وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ و همانا آسان ساختیم قرآن را براى یادآوردن پس آیا هست یادآورنده‏ 2 قمر فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ پس چگونه بود عذابم و ترسانیدنم‏G1I?قمر وَلَقَد تَّرَكْنَاهَا آیَةً فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ و همانا گذاردیم آن را آیتى پس آیا هست یادآورنده‏C0E;قمر تَجْرِی بِأَعْیُنِنَا جَزَاء لِّمَن كَانَ كُفِرَ روان مى‏شد پیش چشم ما پاداشى براى آنكه كفران شد5/7-قمر وَحَمَلْنَاهُ عَلَى ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ و سوارش كردیم بر دارنده تخته‏ها و میخهائى‏.+ قمر وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُیُونًا فَالْتَقَى الْمَاء عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ و بشكافتیم زمین را چشمه‏هائى پس به هم پیوستند آبها بر كارى مقدّرشده‏:-Oقمر فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاء بِمَاء مُّنْهَمِرٍ پس گشودیم درهاى آسمان را به آبى ریزنده‏J,3[قمر فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّی مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ پس خواند پروردگار خویش را كه منم شكست‏خورده پس یارى كن‏U+[Iقمر كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ تكذیب كردند پیش از ایشان قوم نوح پس تكذیب كردند بنده ما را و گفتند دیوانه است و آزرده شد|*]قمر مُّهْطِعِینَ إِلَى الدَّاعِ یَقُولُ الْكَافِرُونَ هَذَا یَوْمٌ عَسِرٌ شتابندگان بسوى خواننده گویند كافران امروز است روزى سخت‏4)Mقمر خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ سرافكنده است دیدگانشان برون آیند از گورها گوئیا آنانند ملخهاى پراكنده‏  ?  wKuxJIwقمر 'فَذُوقُوا عَذَابِی وَنُذُرِ پس بچشید عذاب من و ترسانندگان مراGHK=قمر &وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ و همانا بامداد كرد بر ایشان بگاه عذابى جایگزین‏_GSeقمر %وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَیْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْیُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِی وَنُذُرِ و همانا كام خواستندش از میهمانانش پس پوشیدیم دیدگان ایشان را پس بچشید عذاب من و ترسانندگان مراyFgقمر $وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ و هر آینه ترسانید ایشان را از خشم ما پس ستیزه كردند با بیم‏دهندگان‏REOOقمر #نِعْمَةً مِّنْ عِندِنَا كَذَلِكَ نَجْزِی مَن شَكَرَ نعمتى از نزد ما بدینسان پاداش دهیم آن را كه سپاسگزارد(D;قمر "إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ نَّجَّیْنَاهُم بِسَحَرٍ همانا فرستادیم بر ایشان سنگریزه جز خاندان لوط كه رهائیشان دادیم به سحرC قمر !كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ تكذیب كردند قوم لوط ترسانندگان را~Bwقمر وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ و همانا آسان ساختیم قرآن را براى یادآوردن پس آیا هست یادآورنده‏.AI قمر إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ صَیْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِیمِ الْمُحْتَظِرِ همانا فرستادیم بر ایشان خروشى را تا شدند مانند برگ خشكیده كوخ سازنده‏@ قمر فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ پس چگونه بود عذاب من و ترسانندگان من‏,?1!قمر فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَى فَعَقَرَ پس خواندند یار خویش را پس بیامد پس پى كرد >!oقمر وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاء قِسْمَةٌ بَیْنَهُمْ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ و آگهیشان ده كه آب بخش است میان ایشان هر آبشخورى است حاضر شده‏#=#قمر إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ ما فرستنده‏ایم اشتر ماده را آزمایشى براى ایشان پس بنگر ایشان را و شكیبا شوE<CAقمر سَیَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ زود است بدانند فردا كیست دروغ‏پرداز برترى‏جوى‏;قمر أَؤُلْقِیَ الذِّكْرُ عَلَیْهِ مِن بَیْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ آیا افكنده شد بر او ذكر از میان ما بلكه او است دروغ‏پردازى برترى‏جوى‏_:Ucقمر فَقَالُوا أَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَّفِی ضَلَالٍ وَسُعُرٍ پس گفتند آیا بشرى را از خویش كه یكتن است پیروى كنیمش همانا مائیم آن هنگام در گمراهى و آتشهایى‏ fM +  ~ iwhjf`qرحمن وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ و ستاره و درخت سجده‏كنانندu_Sرحمن الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ مهر و ماه به شمارندU^]Gرحمن عَلَّمَهُ الْبَیَانَ بیاموختش بیان‏Q]UGرحمن خَلَقَ الْإِنسَانَ بیافرید انسان‏O\UCرحمن عَلَّمَ الْقُرْآنَ بیاموخت قرآن‏?[ ;?رحمن الرَّحْمَنُ خداى مهربان‏oZ_{رحمن بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏&Y9 قمر 7فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیكٍ مُّقْتَدِرٍ در نشیمنى راست نزد پادشاهى نیرومند-X+)قمر 6إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ همانا پرهیزكارانند در باغها و چشمه‏هائى‏ Wyقمر 5وَكُلُّ صَغِیرٍ وَكَبِیرٍ مُسْتَطَرٌ و هر كوچكى و بزرگى است نوشته‏Vقمر 4وَكُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ و هر چیزى كه كردند در كتابها است‏nUeqقمر 3وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْیَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ و هر آینه نابود ساختیم پیروان شما را پس آیا هست یادآورنده‏اى‏STYGقمر 2وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ و نیست كار ما جز یكى مانند دیدنى به چشم (بهم زدن چشم)+S')قمر 1إِنَّا كُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ همانا ما همه چیز را آفریدیم به اندازه‏اى‏~R_قمر 0یَوْمَ یُسْحَبُونَ فِی النَّارِ عَلَى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ روزى كه كشیده شوند در آتش بر رویهاى خویش بچشید سودن دوزخ‏/Q+-قمر /إِنَّ الْمُجْرِمِینَ فِی ضَلَالٍ وَسُعُرٍ همانا گنهكارانند در گمراهى و آتشهاى سوزان‏rPqmقمر .بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَى وَأَمَرُّ بلكه ساعت است وعده‏گاه ایشان و ساعت است هراسناك‏تر و تلخ‏تر7O53قمر -سَیُهْزَمُ الْجَمْعُ وَیُوَلُّونَ الدُّبُرَ زود است شكست خورند گروه و بازگردانند پشتها راN+قمر ,أَمْ یَقُولُونَ نَحْنُ جَمِیعٌ مُّنتَصِرٌ یا گویند مائیم همگى یارى‏شدگان‏ M'eقمر +أَكُفَّارُكُمْ خَیْرٌ مِّنْ أُوْلَئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءةٌ فِی الزُّبُرِ آیا كافران شما بهترند از اینان یا شما را است بیزارى در كتب‏L'قمر *كَذَّبُوا بِآیَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِیزٍ مُّقْتَدِرٍ پس تكذیب كردند به آیتهاى ما همگى آنها پس گرفتیمشان گرفتن مهترى نیرومند+K1قمر )وَلَقَدْ جَاء آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ و همانا بیامدند خاندان فرعون را ترسانندگان‏J{قمر (وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ و همانا آماده ساختیم قرآن را براى یادآوردن پس آیا هست یادآورنده‏ V l " O cZK\u]Qرحمن وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ و به جاى ماند روى پروردگار تو داراى مهترى و بزرگوارى‏otqgرحمن كُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ هر كس بر آن است نابود شودOs%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدfrmUرحمن وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِی الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ و او را است رونده‏هائى برافراشته در دریا مانند كوه‏هاOq%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید(p= رحمن یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ برون آید از آنها مروارید و مرجان‏Oo%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید)n+رحمن بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا یَبْغِیَانِ كه میان آنها است فاصله (دیوارى) تا ستم نكنندmoرحمن مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ آمیخت دو دریا را به هم رسندOl%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید.k=رحمن رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ پروردگار خاوران و پروردگار باختران‏Oj%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید&i1رحمن وَخَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ و آفرید پرى را از آمیخته‏اى از آتش‏9h?)رحمن خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ آفرید انسان را از گل خشكى مانند سفال پخته‏Og%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید f%kرحمن وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ و دانه دارنده برگ و روزى‏6eCرحمن فِیهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ در آن است میوه و خرمابن دارنده شكوفه‏ها dرحمن وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ و زمین را بنهادش براى جهانیان‏Yc}+رحمن وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ و بپاى دارید سنجش را به داد و نكاهید سنجش را{b eرحمن أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ كه سركشى نكنید در سنجش‏&a1رحمن وَالسَّمَاء رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ و آسمان را برافراشت و بنهاد ترازو را -# P 3cXTa=رحمن +هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی یُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ این است دوزخى كه تكذیب مى‏كردند بدان گنهكاران‏O%oرحمن *فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید45)رحمن )یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَالْأَقْدَامِ شناخته شوند گنهكاران به نشانیشان (به چهره‏شان) پس گرفته شوند پیشانیها و قدمهاO%oرحمن (فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدLe)رحمن 'فَیَوْمَئِذٍ لَّا یُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَلَا جَانٌّ پس آن روز پرسش نشود از گناهش آدمى و نه پرى‏O%oرحمن &فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدkq[رحمن %فَإِذَا انشَقَّتِ السَّمَاء فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ تا گاهى كه بشكافد آسمان پس گردد گُلى‏رنگ چون روغن روان‏O~%oرحمن $فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید}رحمن #یُرْسَلُ عَلَیْكُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ ریخته شود بر شما شراره (یا گداخته یا آمیخته) از آتش و مس پس یارى نشویدO|%oرحمن "فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید{K7رحمن !یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ اى گروه جنّ و انس اگر توانستید درون روید از اطراف آسمانها در زمین (یا برون روید) پس بروید نمى‏روید مگر به فرمانروائى‏Oz%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید>y%Mرحمن سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَیُّهَا الثَّقَلَانِ زود است بپردازیم به شما اى سنگینان (اى دو گرانمایگان)Ox%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدw!aرحمن یَسْأَلُهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ پرسندش آنان كه در آسمانها و زمینند هر روزى او است در كارى‏Ov%oرحمن فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید AS Q ~ 7dpAYKaرحمن @مُدْهَامَّتَانِ دو بهشت سبز سیاه‏فام‏O%oرحمن ?فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدtwkرحمن >وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ و نزدیك آنها است دو بهشت‏O%oرحمن =فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید&7 رحمن <هَلْ جَزَاء الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ آیا هست پاداش نكوكارى جز نكوكارى‏O%oرحمن ;فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید'uرحمن :كَأَنَّهُنَّ الْیَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ گوئیا آنانند یاقوت و مرجان‏O%oرحمن 9فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید17!رحمن 8فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ در آنها است كوته‏چشمانى كه نیامیخته است با آنان آدمى پیش از ایشان و نه پرى‏L%iرحمن 7فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا بكدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدkSyرحمن 6مُتَّكِئِینَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ تكیه‏كنندگان بر جامه‏هاى خواب كه آسترهاى (یا لبه‏هاى) آنها است از استبرق و میوه دو بهشت است نزدیك‏O%oرحمن 5فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدرحمن 4فِیهِمَا مِن كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ در آنها است از هر میوه دو جُفت‏O %oرحمن 3فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید{ kرحمن 2فِیهِمَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ در آنها است دو چشمه روان‏O %oرحمن 1فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدV UQرحمن 0ذَوَاتَا أَفْنَانٍ دارندگان شاخسارها; %Gرحمن /فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا بكدامین نعمتهاى پروردگار شما تكذیب مى‏كنیدB+Oرحمن .وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ و آن را كه بترسد جایگاه پروردگار خویش را در بهشت است‏O%oرحمن -فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید)+رحمن ,یَطُوفُونَ بَیْنَهَا وَبَیْنَ حَمِیمٍ آنٍ گردش كنند میان آن و میان آب جوشانى گرم‏ 8- 3 `  s Ku!8)2#[kواقعه وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ و یاران چپ چیست یاران چپ‏31#[واقعه فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ پس یاران راست چیست یاران راست‏0#sواقعه وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً و شوید گروه‏هایى سه‏گانه‏r/#wcواقعه فَكَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا پس گردند گردى پراكنده‏|.#wwواقعه وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا و رانده شوند كوه‏ها راندنى‏-#uواقعه إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا گاهى كه بلرزد زمین لرزیدنى‏f,#]eواقعه خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ فرودآرنده و بالابرنده‏~+#mواقعه لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ نیست فرود آمدنش را دروغى‏z*# wuواقعه إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ گاهى كه فرود آید فرودآینده‏q)#_{واقعه بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏R(YAرحمن Nتَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِی الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ فرخنده باد نام پروردگار تو خداوند شكوه و احترام‏O'%oرحمن Mفَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدa&eSرحمن Lمُتَّكِئِینَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِیٍّ حِسَانٍ تكیه‏كنندگان بر بالشهاى سبز و زر تارهایى نكو (یا زیبا)O%%oرحمن Kفَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنیدF$E=رحمن Jلَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ نیامیخته است با آنان آدمى پیش از ایشان و نه پرى‏O#%oرحمن Iفَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید"رحمن Hحُورٌ مَّقْصُورَاتٌ فِی الْخِیَامِ سفیدپوستانى بازداشته در سراپرده‏هاO!%oرحمن Gفَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید| sرحمن Fفِیهِنَّ خَیْرَاتٌ حِسَانٌ در آنها است نكو زنانى زیبایان‏O%oرحمن Eفَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید!رحمن Dفِیهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ در آنها است میوه و خرما بنى و انارى‏O%oرحمن Cفَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید oرحمن Bفِیهِمَا عَیْنَانِ نَضَّاخَتَانِ در آنها است دو چشمه جوشان‏O%oرحمن Aفَبِأَیِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ پس آیا به كدامین نعمتهاى پروردگار شما (اى دو كس) تكذیب مى‏كنید Y 9 1 k v7QFS6prQ#wcواقعه (وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِینَ و گروهى از بازماندگان‏kP#wUواقعه 'ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ گروهى از پیشینیان‏`O#iMواقعه &لِّأَصْحَابِ الْیَمِینِ براى یاران راست‏`N#Uaواقعه %عُرُبًا أَتْرَابًا شوهر دوستانى همسالان‏M#yواقعه $فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا پس گردانیدیمشان شوى‏نادیدگانى‏L# واقعه #إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء همانا پدید آوردیمشان پدید آوردنى‏lK#amواقعه "وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ و زنانى افراشته (بلندبالا)J#cواقعه !لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ نابریده و نه بازداشته‏_I#aSواقعه وَفَاكِهَةٍ كَثِیرَةٍ و میوه‏اى فراوان‏LH#Q=واقعه وَمَاء مَّسْكُوبٍ و آبى ریزان‏WG#UOواقعه وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ و سایه‏اى كشیده‏\F#UYواقعه وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ و موزى به هم پیچیده‏bE#_[واقعه فِی سِدْرٍ مَّخْضُودٍ زیر درخت سدرى بى‏خار#D#Cwواقعه وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ و یاران راست چه یاران راستى‏xC#_واقعه إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا جز گفتار سلامى سلامى‏/B#Aواقعه لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا نشوند در آن بیهوده و نه گناه بستن راA# {واقعه جَزَاء بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ پاداشى بدانچه بودند مى‏كردند @#mواقعه كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ مانندگان مروارید پوشیده‏d?#A}واقعه وَحُورٌ عِینٌ و زنان سفیداندام فراخ‏چشمان‏ >#sواقعه وَلَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ و گوشت مرغى از آنچه هوس كنند=#qواقعه وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا یَتَخَیَّرُونَ و میوه‏اى از آنچه برگزینند(<#+واقعه لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنزِفُونَ نه درد سر گیرند از آن و نه از خرد افتند=;#C)واقعه بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ با جامها و صراحیها و جامى از باده‏نمایان‏$:#1 واقعه یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ بگردند بر ایشان پسرانى جاودانان‏9# واقعه مُتَّكِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ تكیه‏كنندگان بر آنها روى به روى‏e8#oQواقعه عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ بر تختهائى بافته‏l7#wWواقعه وَقَلِیلٌ مِّنَ الْآخِرِینَ و اندكى از آیندگان‏p6#w_واقعه ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ پاره‏اى از پیشینیان‏`5#gOواقعه فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ در بهشتهاى نعمتهاp4#uaواقعه أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ آنانند نزدیك‏گشتگان‏#3#7واقعه وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ و پیش‏آهنگان (پیشى‏گیرندگان) آن پیش‏آهنگان‏ c} a *  Vp7png#Mواقعه >وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذكَّرُونَ و همانا دانستید پیدایش نخستین را پس چرا یادآور نشویدf#واقعه =عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِی مَا لَا تَعْلَمُونَ و آنكه تبدیل كنیم مانندگان شما را و پدید آوریمتان در آنچه نمى‏دانیدue# Qواقعه <نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ ما نهادیم میان شما مرگ را و نیستیم پیشى گرفته‏شدگان‏=d#K!واقعه ;أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ آیا شما مى‏آفریدش یا مائیم آفرینندگان‏ c#{ واقعه :أَفَرَأَیْتُم مَّا تُمْنُونَ آیا دیدید آنچه را مى‏ریزید (آب منى)+b#5واقعه 9نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ ما آفریدیمتان پس چرا تصدیق نمى‏كنیدa# wواقعه 8هَذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِ این است پیشكش ایشان روز دین‏`#{%واقعه 7فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ پس نوشنده‏اید نوشیدن اشتران تشنگى‏زده‏_# واقعه 6فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ پس آشامنده‏اید بر آن از آب جوشان‏^#sواقعه 5فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ پس آكنده‏اید از آن شكمها را]#واقعه 4لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ همانا خورنده‏اید از درختى از زقّوم‏<\#[واقعه 3ثُمَّ إِنَّكُمْ أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ سپس شما اى گمراهان تكذیب‏كنندگان‏=[#C)واقعه 2لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِیقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ گردآورده شوند بسوى وعده‏گاه روزى دانسته‏Z#!}واقعه 1قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ بگو همانا پیشینیان و پسینیان‏wY#{iواقعه 0أَوَ آبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ آیا و پدران ما پیشینیان‏\X#cGواقعه /وَكَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ و بودند مى‏گفتند آیا گاهى كه مُردیم و شدیم خاكى و استخوانهائى آیا مائیم برانگیختگان‏SW#?Yواقعه .وَكَانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِیمِ و بودند اصرار مى‏ورزیدند بر گناه (یا پیمان‏شكنى) بزرگ‏/V#3واقعه -إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِینَ همانا ایشان بودند پیش از این هوسرانان‏fU#qQواقعه ,لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِیمٍ نه خنك و نه گرامى‏hT#ccواقعه +وَظِلٍّ مِّن یَحْمُومٍ و سایه‏اى از دود سیاه‏xS#_واقعه *فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ در آتش سوراخ‏كننده و آبى جوشان‏R#Ccواقعه )وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ و یاران چپ چه یاران چپ‏ @| z  y  ;6[18@## واقعه Vفَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ پس چرا اگر هستید شما ناكیفرشدگان‏N~#oواقعه Uوَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنكُمْ وَلَكِن لَّا تُبْصِرُونَ و مائیم نزدیكتر بدو از شما و لیكن نبینید}#qواقعه Tوَأَنتُمْ حِینَئِذٍ تَنظُرُونَ و شمائید آن هنگام نگرانان‏|#yواقعه Sفَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ پس چرا گاهى كه رسد به گلوگاه‏3{#Eواقعه Rوَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ و قرار دهید روزى خود را كه تكذیب كنید)z#1واقعه Qأَفَبِهَذَا الْحَدِیثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ پس آیا بدین داستان شمائید چاپلوسان‏y#واقعه Pتَنزِیلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَ فرستادنى از پروردگار جهانیان‏x#واقعه Oلَّا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ دست بدان نسایند جز پاك‏شدگان‏bw#cWواقعه Nفِی كِتَابٍ مَّكْنُونٍ در نامه‏اى پوشیده‏sv#omواقعه Mإِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِیمٌ همانا آن است قرآنى گرامى‏0u#7واقعه Lوَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ و همانا آن است سوگندى اگر بدانید گران‏&t#!واقعه Kفَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ پس سوگند نخورم به فرودگاه‏هاى ستارگان‏#s#واقعه Jفَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِیمِ پس تسبیح گوى به نام پروردگار بزرگ خویش‏\r#gCواقعه Iنَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِینَ ما گردانیدیمش یادآورى و بهره‏اى براى نیازمندان‏dq#qIواقعه Hأَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ آیا شما پدید آوردید درختش را یا مائیم پدیدآرندگان‏p#)uواقعه Gأَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ آیا دیدید آتشى را كه افروزیدfo#]aواقعه Fلَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ اگر مى‏خواستیم مى‏گردانیدیمش تلخكام پس چرا سپاس نگزاریدon#Iواقعه Eأَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ آیا شما فرودش آوردید از ابر یا مائیم فرودآورندگان‏m#1iواقعه Dأَفَرَأَیْتُمُ الْمَاء الَّذِی تَشْرَبُونَ آیا دیدید آبى را كه نوشیدgl#kYواقعه Cبَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ بلكه مائیم ناكامان‏`k#]Yواقعه Bإِنَّا لَمُغْرَمُونَ كه مائیم زیانكاران‏_j#u;واقعه Aلَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ اگر خواهیم گردانیمش خشك پس بمانید زمزمه‏كنان‏8i#Kواقعه @أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ آیا شما كشتش كنید یا مائیم كشت آوران‏h#qواقعه ?أَفَرَأَیْتُم مَّا تَحْرُثُونَ آیا دیدید آنچه را مى‏كارید 8`; 9 x K kS8^ 'حدیدیُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَهُوَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ فروبرد شب را در روز و فروبرد روز را در شب و او دانا است بدانچه در سینه‏ها است‏حدیدلَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ او را است پادشاهى آسمانها و زمین و بسوى خدا بازگردانیده شوند كارهاحدیدهُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ یَعْلَمُ مَا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَمَا یَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا یَنزِلُ مِنَ السَّمَاء وَمَا یَعْرُجُ فِیهَا وَهُوَ مَعَكُمْ أَیْنَ مَا كُنتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ او است آنكه آفرید آسمانها و زمین را در شش روز سپس استوار شد بر عرش داند آنچه را فرو رود در زمین و آنچه برون آید از آن و آنچه فرود آید از آسمان و آنچه بالا رود در آن و او با شما است هر جا باشید و خدا است بدانچه مى‏كنید بینا GYحدیدهُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ او است آغاز و انجام و پیدا و نهان و او است به همه چیز داناD _!حدیدلَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یُحْیِی وَیُمِیتُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وى را است پادشاهى آسمانها و زمین زنده كند و بمیراند و او است بر همه چیز توانا#  7 حدیدسَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ تسبیح گوید براى خدا آنچه در آسمانها و زمین است و او است عزّتمند حكیم‏n _{حدیدبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏# #واقعه `فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِیمِ پس تسبیح گوى به نام پروردگار بزرگ خویش‏#eواقعه _إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ همانا این است حقّ یقین‏T#]Aواقعه ^وَتَصْلِیَةُ جَحِیمٍ و چشیدن دوزخ‏g#caواقعه ]فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِیمٍ پس پیشكشى از آب جوشان‏C#U#واقعه \وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِینَ الضَّالِّینَ و اما اگر بود از تكذیب‏كنندگان گمراهان‏#+yواقعه [فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ پس سلامى تو را از یاران راست‏#5uواقعه Zوَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْیَمِینِ و اما اگر بود از یاران راست‏#!}واقعه Yفَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِیمٍ پس آرامشى و روزیى و بهشت نعمت‏##aواقعه Xفَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ پس اگر بود از مقرّبان‏# واقعه Wتَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ بازش گردانید اگر هستید راستگویان‏  ao=حدید یَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ یَسْعَى نُورُهُم بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِم بُشْرَاكُمُ الْیَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ روزى كه بینى مردان و زنان مؤمن را مى‏دود نورشان پیش روى ایشان و از سوى راست ایشان مژده باد شما را امروز باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آنها این است آن رستگارى بزرگ‏O]9حدید مَن ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ كَرِیمٌ كیست آنكه وامى دهد خدا را وام نكو سپس چند برابر كند برایش و او را است پاداشى گرامى‏Tحدید وَمَا لَكُمْ أَلَّا تُنفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلِلَّهِ مِیرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا یَسْتَوِی مِنكُم مَّنْ أَنفَقَ مِن قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُوْلَئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِّنَ الَّذِینَ أَنفَقُوا مِن بَعْدُ وَقَاتَلُوا وَكُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ و چه شود شما را انفاق نكنید در راه خدا و خدا را است میراث آسمانها و زمین یكسان نیستند از شما است آنان كه انفاق كردند پیش از پیروزى و كارزار كردند آنان بزرگتر در پایه از آنان كه انفاق كردند پس از این و كارزار كردند و هر كدام را نوید داده است خدا نكوئى را و خدا است بدانچه مى‏كنید آگاه‏ 3]حدید هُوَ الَّذِی یُنَزِّلُ عَلَى عَبْدِهِ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ لِیُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَإِنَّ اللَّهَ بِكُمْ لَرَؤُوفٌ رَّحِیمٌ او است آنكه فرستد بر بنده خویش آیتهاى روشن را تا برون آرد شما را از تاریكیها بسوى روشنائى و همانا خدا است به شما نوازنده مهربان‏ kحدیدوَمَا لَكُمْ لَا تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالرَّسُولُ یَدْعُوكُمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّكُمْ وَقَدْ أَخَذَ مِیثَاقَكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ و چه شود شما را ایمان نیارید به خدا و پیمبر همى خواندتان تا ایمان آرید به پروردگار خویش و همانا بگرفت پیمان شما را اگر هستید مؤمنان‏&/حدیدآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَأَنفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُم مُّسْتَخْلَفِینَ فِیهِ فَالَّذِینَ آمَنُوا مِنكُمْ وَأَنفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ كَبِیرٌ ایمان آرید به خدا و پیمبرش و ببخشید از آنچه گردانید شما را جانشینان در آن پس آنان كه ایمان آوردند از شما و بخشایش كردند ایشان را است مُزدى بزرگ‏  W (ZUWحدیدإِنَّ الْمُصَّدِّقِینَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ وَأَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا یُضَاعَفُ لَهُمْ وَلَهُمْ أَجْرٌ كَرِیمٌ همانا مردان تصدّق‏كننده و آنان تصدّق‏كننده و وام‏دهندگان به خدا وامى نكو افزوده شود براى ایشان و ایشان را است پاداشى ارجمند?Yحدیداعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَیَّنَّا لَكُمُ الْآیَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ بدانید كه خدا زنده سازد زمین را پس از مرگش همانا بیان كردیم براى شما آیتها را شاید بخرد آئیدwMحدیدأَلَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا یَكُونُوا كَالَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَیْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَكَثِیرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ آیا هنگام آن نشده است براى آنان كه ایمان آوردند كه فروتن گردد دلهاشان براى یاد خدا و آنچه بیامد از حقّ و نباشند مانند آنان كه داده شدند كتاب را از پیش پس دراز شد بر ایشان روزگار پس سنگین شد دلهاى آنان و بسیارى از ایشانند نافرمانان‏Yw3حدیدفَالْیَوْمَ لَا یُؤْخَذُ مِنكُمْ فِدْیَةٌ وَلَا مِنَ الَّذِینَ كَفَرُوا مَأْوَاكُمُ النَّارُ هِیَ مَوْلَاكُمْ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ پس امروز گرفته نشود از شما بدلى و نه از آنان كه كفر ورزیدند جایگاه شما آتش است آن است دوست شما و چه زشت است آن جایگاه‏Sحدیدیُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ قَالُوا بَلَى وَلَكِنَّكُمْ فَتَنتُمْ أَنفُسَكُمْ وَتَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْكُمُ الْأَمَانِیُّ حَتَّى جَاء أَمْرُ اللَّهِ وَغَرَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ بانگ دهندشان آیا نبودیم با شما گفتند بلى و لیكن شما فریب دادید خویش را و درنگ‏كارى نمودید و شكّ آوردید و سرگرمتان داشت آرزوها تا بیامد امر خدا و فریب داد شما را به خدا فریبكار%Wkحدید یَوْمَ یَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِینَ آمَنُوا انظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِن نُّورِكُمْ قِیلَ ارْجِعُوا وَرَاءكُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَیْنَهُم بِسُورٍ لَّهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِیهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِن قِبَلِهِ الْعَذَابُ روزى كه گویند مردان و زنان دوروى بدانان كه ایمان آوردند بنگرید به ما تا بهره‏مند شویم به پرتوى از نور شما گفته شد بازگردید پشت سر خویش پس بجوئید پرتوى پس زده شد میانشان حصارى (دیوارى) كه آن را است در اندرونش رحمت و برونش از پیش آن است عذاب‏ u C ;uB!G5حدیدلِكَیْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ تا دریغ نخورید (اندوهگین نشوید) بر آنچه از شما رود و نه شاد شوید بدانچه شما را آید و خدا دوست ندارد هر خرامان نازنده راL +eحدیدمَا أَصَابَ مِن مُّصِیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی أَنفُسِكُمْ إِلَّا فِی كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ نرسد مصیبتى در زمین و نه در خود شما جز در كتابى است پیش از آنكه آفریمش همانا آن است بر خدا آسان‏4S حدیدسَابِقُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَاء وَالْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاء وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ پیشى جوئید بر همدیگر بسوى آمرزشى از پروردگار خویش و بهشتى كه پهنایش چون پهناى آسمان و زمین است آماده شد براى آنان كه ایمان آوردند به خدا و فرستادگانش این است فضل خدا دهدش به هر كه خواهد و خدا است داراى فضلى بزرگى‏Ds حدیداعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَیْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ كَمَثَلِ غَیْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَكُونُ حُطَامًا وَفِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ بدانید كه زندگانى دنیا بازى و هوسرانى و خودآرائى و فخر كردن است بر همدیگر و بیشى جستن است در خواسته‏ها و فرزندان مانند بارانى كه شگفت آورد كافران را رستنى آن پس خشك شود تا بینیش زردفام سپس كوبیده شود و در آخرت عذابى است سخت و آمرزشى از خدا و خوشنودیى و نیست زندگانى دنیا جز مایه فریب‏q)1حدیدوَالَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصِّدِّیقُونَ وَالشُّهَدَاء عِندَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَنُورُهُمْ وَالَّذِینَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ و آنان كه ایمان آوردند به خدا و فرستادگانش آنانند راستگویان و گواهان نزد پروردگار خویش ایشان را است مزد ایشان و نورشان و آنان كه كفر ورزیدند و تكذیب كردند به آیتهاى ما آنانند یاران دوزخ‏ <W yb<5&e}حدیدیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ یُؤْتِكُمْ كِفْلَیْنِ مِن رَّحْمَتِهِ وَیَجْعَل لَّكُمْ نُورًا تَمْشُونَ بِهِ وَیَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید بترسید خدا را و ایمان آرید به پیمبرش دهد شما را دو بهره از رحمتش و قرار دهد براى شما تابشى كه راه روید بدان و بیامرزد شما را و خدا است آمرزنده مهربان‏i%7حدیدثُمَّ قَفَّیْنَا عَلَى آثَارِهِم بِرُسُلِنَا وَقَفَّیْنَا بِعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ وَآتَیْنَاهُ الْإِنجِیلَ وَجَعَلْنَا فِی قُلُوبِ الَّذِینَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِیَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَیْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاء رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَایَتِهَا فَآتَیْنَا الَّذِینَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَكَثِیرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ سپس از پى ایشان آوردیم فرستادگان خویش را و پشت سر ایشان آوردیم عیسى ابن مریم را و دادیم بدو انجیل را و نهادیم در دلهاى آنان كه پیرویش كردند مهربانى و ترحّمى را و گوشه گیریى كه از خویش درآوردند (بدعت كردند) ننوشتیمش بر ایشان جز از پى خوشنودى خدا پس رعایتش نكردند حقّ رعایتش را پس دادیم بدانان كه ایمان آوردند از ایشان مزدشان را و بسیارى از ایشانند نافرمانان‏$QMحدیدوَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا وَإِبْرَاهِیمَ وَجَعَلْنَا فِی ذُرِّیَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ فَمِنْهُم مُّهْتَدٍ وَكَثِیرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ و همانا فرستادیم نوح و ابراهیم را و نهادیم در نژادشان پیمبرى و كتاب را پس از ایشان است رهبرى و بسیارى از ایشانند نافرمانان‏Z#-حدیدلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَیِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِیزَانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنزَلْنَا الْحَدِیدَ فِیهِ بَأْسٌ شَدِیدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِیَعْلَمَ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَیْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ همانا فرستادیم پیمبران خویش را به نشانیها و فرستادیم با ایشان كتاب و ترازو را تا قیام كنند مردم به داد و فرستادیم آهن را در آن نیروئى سخت و سودهائى براى مردم و تا بداند خدا آن را كه یارى كند او و فرستادگانش را به نهان همانا خدا است تواناى عزّتمند%"E}حدیدالَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَیَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَمَن یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ آنان كه بخل ورزند و فرمان دهند مردم را به بخل‏ورزیدن و هر كه روى برتابد همانا خدا است بى‏نیاز ستوده‏ = C  f=%,%)مجادلهفَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ مِن قَبْلِ أَن یَتَمَاسَّا فَمَن لَّمْ یَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّینَ مِسْكِینًا ذَلِكَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَلِلْكَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ و آنكه نیافت پس روزه دو ماه پى‏درپى پیش از آنكه به هم نزدیك شوند و آنكه نتوانست پس خوراك شصت تن بینوا این تا ایمان آرید به خدا و پیمبرش و این است مرزهاى خدا و كافران را است عذابى دردناك‏#+%?wمجادلهوَالَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِن نِّسَائِهِمْ ثُمَّ یَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مِّن قَبْلِ أَن یَتَمَاسَّا ذَلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ و آنان كه ظهار مى‏كنند از زنان خویش پس بازمى‏گردند بدانچه گفتند پس آزاد كردن بنده پیش از آنكه به هم نزدیك شوند این را اندرز داده شوید بدان و خدا است بدانچه مى‏كنید آگاه‏*%?1مجادلهالَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِنكُم مِّن نِّسَائِهِم مَّا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِی وَلَدْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَیَقُولُونَ مُنكَرًا مِّنَ الْقَوْلِ وَزُورًا وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ آنان كه ظهار مى‏كنند از شما از زنان خویش نیستند آن زنان مادران ایشان نیستند مادرانشان مگر آنان كه زائیدندشان و هر آینه گویند ناپسندى از سخن و دروغى را و همانا خدا است گذشت‏كننده آمرزشگر.)% E مجادلهقَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِی تُجَادِلُكَ فِی زَوْجِهَا وَتَشْتَكِی إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ یَسْمَعُ تَحَاوُرَكُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ هر آینه شنید خدا سخن آن زن را كه با تو ستیزه مى‏كرد درباره شویش و داورى مى‏خواست از خدا و خدا مى‏شنید گفتگوى شما را همانا خدا است شنواى بیناr(%_{مجادلهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏D'%[حدیدلِئَلَّا یَعْلَمَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَلَّا یَقْدِرُونَ عَلَى شَیْءٍ مِّن فَضْلِ اللَّهِ وَأَنَّ الْفَضْلَ بِیَدِ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاء وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ تا بدانند اهل كتاب كه توانایى ندارند بر چیزى از فضل خدا و آنكه فضل به دست خدا است دهدش به هر كه خواهد و خدا است دارنده فضلى بزرگ‏ K KF0%_مجادلهأَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَى ثُمَّ یَعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَیَتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِیَتِ الرَّسُولِ وَإِذَا جَاؤُوكَ حَیَّوْكَ بِمَا لَمْ یُحَیِّكَ بِهِ اللَّهُ وَیَقُولُونَ فِی أَنفُسِهِمْ لَوْلَا یُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ یَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمَصِیرُ آیا ننگریستى بدانان كه نهى شدند از رازگفتن (آهسته سر به گوشى سخن‏گفتن) پس بازگردند بدانچه نهى شدند از آن و راز گویند به گناه و دشمنى و نافرمانى پیمبر و هر گاه آیندت درودت گویند بدانچه درودت نگفت بدان خدا و گویند پیش خود چرا عذاب نكند ما را خدا بدانچه گوئیم بس است ایشان را دوزخ چشندش پس چه زشت است آن جایگاه‏/%uمجادلهأَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ مَا یَكُونُ مِن نَّجْوَى ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَى مِن ذَلِكَ وَلَا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَیْنَ مَا كَانُوا ثُمَّ یُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ آیا ننگریستى كه خدا داند آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و نیست رازگوئى سه تن جز آنكه او است چهارمیشان و نه پنج تن جز آنكه او است ششمین ایشان و نه كمتر از این و نه بیشتر جز آنكه او است با ایشان هر جا باشند و سپس آگهیشان دهد به آنچه كردند روز رستاخیز همانا خدا است به هر چیزى داناW.%مجادلهیَوْمَ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا أَحْصَاهُ اللَّهُ وَنَسُوهُ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ روزى كه برانگیزدشان خدا همگى پس آگهیشان دهد بدانچه كردند بشمردش خدا و فراموشش كردند و خدا است بر همه چیز گواه‏z-%}gمجادلهإِنَّ الَّذِینَ یُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ كُبِتُوا كَمَا كُبِتَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَقَدْ أَنزَلْنَا آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ وَلِلْكَافِرِینَ عَذَابٌ مُّهِینٌ همانا آنان كه دشمنى كنند با خدا و پیمبرش سرنگون شوند بدانسان كه سرنگون شدند آنان كه پیش از ایشان بودند و همانا فرستادیم آیتهائى روشن و كافران را است عذابى خواركننده‏  0 * 5%i;مجادله أَأَشْفَقْتُمْ أَن تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَاتٍ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّهُ عَلَیْكُمْ فَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ آیا ترسیدید كه پیش پردازید پیش روى رازگوئى خویش صدقه‏هائى اكنون كه نكردید و توبه كرد خدا بر شما پس بپاى دارید نماز را و بدهید زكات را و فرمان برید خدا و پیمبرش را و خدا است بدانچه كنید آگاه‏'4%gWمجادله یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نَاجَیْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَةً ذَلِكَ خَیْرٌ لَّكُمْ وَأَطْهَرُ فَإِن لَّمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید هر گاه راز گوئید با پیمبر پس پیش فرستید پیش روى رازگفتن خویش صدقه این بهتر است شما را و پاكتر پس اگر نداشتید همانا خدا است آمرزنده مهربان‏[3%'مجادله یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا قِیلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِی الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا یَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ وَإِذَا قِیلَ انشُزُوا فَانشُزُوا یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنكُمْ وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ اى آنان كه ایمان آوردید هر گاه گفته شود به شما جاى باز كنید در نشستگاه‏ها پس جاى دهید تا جاى دهد شما را خدا و گاهى كه گفته شود برخیزید پس برخیزید بالا برد خدا آنان را كه ایمان آوردند از شما و آنان را كه داده شدند دانش را پایه هائى و خدا است بدانچه كنید آگاه‏x2% Uمجادله إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّیْطَانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَلَیْسَ بِضَارِّهِمْ شَیْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ جز این نیست كه رازگوئى از شیطان است تا اندوهگین سازد آنان را كه ایمان آوردند و نیست زیان‏رساننده آنان به چیزى جز به دستور خدا و بر خدا پس باید توكّل كنند مؤمنان‏L1%kمجادله یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَیْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِیَتِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ اى آنان كه ایمان آوردید گاهى كه با هم راز گوئید راز نگوئید به گناه و دشمنى و نافرمانى پیمبر و راز گوئید به نیكوكارى و پرهیزكارى و بترسید خدائى را كه بسویش گردآورده شوید  ; Z!B=%'مجادلهكَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِی إِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ نوشت خدا كه پیروز مى‏شوم من و فرستادگانم همانا خدا است تواناى عزیز!<%-مجادلهإِنَّ الَّذِینَ یُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَئِكَ فِی الأَذَلِّینَ همانا آنان كه دشمنى كنند با خدا و پیمبرش آنانند در جرگه سرافكندگان‏[;%7oمجادلهاسْتَحْوَذَ عَلَیْهِمُ الشَّیْطَانُ فَأَنسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُوْلَئِكَ حِزْبُ الشَّیْطَانِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّیْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ چیره شد بر ایشان شیطان پس فراموششان كرد یاد خدا را آنانند حزب شیطان همانا حزب شیطانند زیانكاران‏5:%O مجادلهیَوْمَ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِیعًا فَیَحْلِفُونَ لَهُ كَمَا یَحْلِفُونَ لَكُمْ وَیَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلَى شَیْءٍ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْكَاذِبُونَ روزى كه برانگیزدشان خدا همگى پس سوگند یاد كنند برایش چنانكه سوگند یاد كنند براى شما و گمان كنند كه ایشانند بر چیزى همانا ایشانند دروغگویان‏]9%w3مجادلهلَن تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُم مِّنَ اللَّهِ شَیْئًا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ بى‏نیاز نگرداند از ایشان خواسته‏هاى ایشان و نه فرزندانشان از خدا چیزى را آنانند یاران آتش ایشانند در آن جاودانان‏Z8%]Gمجادلهاتَّخَذُوا أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ بگرفتند سوگندهاى خود را سپرى تا بازداشتند از راه خدا پس ایشان را است عذابى خواركننده‏)7%9 مجادلهأَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِیدًا إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُوا یَعْمَلُونَ آماده كرد خدا براى ایشان عذابى سخت همانا زشت است آنچه بودند مى‏كردند66%O مجادلهأَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِم مَّا هُم مِّنكُمْ وَلَا مِنْهُمْ وَیَحْلِفُونَ عَلَى الْكَذِبِ وَهُمْ یَعْلَمُونَ آیا ننگریستى بدانان كه دوستى كردند با گروهى كه خشم گرفت خدا بر ایشان نیستند ایشان از شما و نه از ایشان و سوگند یاد كنند بر دروغ و خود مى‏دانند  v;DBQ3حشروَلَوْلَا أَن كَتَبَ اللَّهُ عَلَیْهِمُ الْجَلَاء لَعَذَّبَهُمْ فِی الدُّنْیَا وَلَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ و اگر نبود اینكه نوشته است خدا بر ایشان كوچ را هر آینه شكنجه مى‏كرد ایشان را در دنیا و ایشان را است در آخرت عذاب آتش‏RAحشرهُوَ الَّذِی أَخْرَجَ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن دِیَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنتُمْ أَن یَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِّنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَیْثُ لَمْ یَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ یُخْرِبُونَ بُیُوتَهُم بِأَیْدِیهِمْ وَأَیْدِی الْمُؤْمِنِینَ فَاعْتَبِرُوا یَا أُولِی الْأَبْصَارِ او است آنكه برون آورد آنان را كه كفر ورزیدند از اهل كتاب از خانه‏هاى خویش در آغاز گردآوردن گمان نمى‏كردید كه برون روند و مى‏پنداشتند كه بازدارنده است آنان را دژهاى ایشان از خدا پس بیامدشان خدا از جائى كه نمى‏پنداشتند و افكند در دلهاى ایشان هراس را ویران مى‏كردند خانه‏هاى خود را با دستهاى خود و دستهاى مؤمنان پس عبرت گیرید اى دارندگان خردها (یا دیدگان)7@ Sحشرسَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ تسبیح گفت خدا را آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و او است عزّتمند حكیم‏l?_{حشربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏>%7gمجادلهلَا تَجِدُ قَوْمًا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءهُمْ أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمَانَ وَأَیَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَیُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ نیابى گروهى را كه ایمان آرند به خدا و روز بازپسین دوستى كنند با آنكه دشمنى كند با خدا و پیمبرش و هر چند باشند پدرانشان یا پسرانشان یا برادرانشان یا خویشاوندانشان آنان نوشت در دلهاشان ایمان را و كمك كرد ایشان را با روحى از خویش و درآردشان باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آنها خوشنود باشد خدا از ایشان و خوشنود باشند از او آنانند حزب خدا همانا حزب خداوندند رستگاران‏   + Ge;حشرلِلْفُقَرَاء الْمُهَاجِرِینَ الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا وَیَنصُرُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ براى بینوایان از مهاجرانى است كه برون رانده شدند از خانه‏ها و خواسته‏هاى خویش در پى فضلى از خدا و خوشنودیى و یارى كنند خدا و پیمبرش را آنانند راستگویان‏FW1حشرمَّا أَفَاء اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاكِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ كَیْ لَا یَكُونَ دُولَةً بَیْنَ الْأَغْنِیَاء مِنكُمْ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ و آنچه ارزانى داشت خدا بر پیمبرش از اهل شهرها پس از آن خدا است و از آن پیمبر و از آن نزدیكان (خویشاوندان) و یتیمان و بینوایان و درماندگان راه تا نباشد دستخوش گردشى میان توانگران شما و آنچه داد به شما پیمبر پس بگیریدش و آنچه بازداشت شما را از آن پس باز ایستید و بترسید خدا را كه خدا است سخت‏عقوبت‏ EW=حشروَمَا أَفَاء اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ خَیْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَكِنَّ اللَّهَ یُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَى مَن یَشَاء وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ و آنچه بهره داد خدا پیمبر خویش را از ایشان پس نتاختید بر آن اسبان و نه اشترانى و لیكن خدا چیره گرداند فرستادگانش را بر هر كه خواهد و خدا است بر همه چیز تواناCDW+حشرمَا قَطَعْتُم مِّن لِّینَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوهَا قَائِمَةً عَلَى أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِیُخْزِیَ الْفَاسِقِینَ آنچه بریدید از خرمابنها یا بازگذاردید آنها را ایستاده بر بنهاى خود پس به دستور خدا است و تا خوار سازد نافرمانان راzCSحشرذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَمَن یُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ این بدان است كه ستیزه كردند با خدا و پیمبرش و آنكه بستیزد با خدا همانا خدا است سخت‏عقوبت‏  ( J7pL[حشر لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِی صُدُورِهِم مِّنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَفْقَهُونَ همانا شما ترسناكترید در سینه‏هاى ایشان از خدا این بدان است كه ایشانند گروهى نادریابندگان‏K=]حشر لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا یَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِن قُوتِلُوا لَا یَنصُرُونَهُمْ وَلَئِن نَّصَرُوهُمْ لَیُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا یُنصَرُونَ اگر برون رانده شوند برون نروند با ایشان و اگر نبرد با ایشان شود یاریشان نكنند و اگر یاریشان كنند برتابند پشتها را سپس یارى نشوندMJu!حشر أَلَمْ تَر إِلَى الَّذِینَ نَافَقُوا یَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِیعُ فِیكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِن قُوتِلْتُمْ لَنَنصُرَنَّكُمْ وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ آیا ننگریستى بدانان كه نفاق ورزیدند گویند به برادران خویش آنان كه كفر ورزیدند از اهل كتاب اگر برون رانده شوید برون آئیم با شما و فرمان نبریم در شما كسى را هیچگاه و اگر كارزار با شما شود هر آینه یارى كنیم شما را و خدا گواهى دهد كه ایشانند همانا دروغگویان‏ I/_حشر وَالَّذِینَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ و آنان كه آمدند از پس ایشان گویند پروردگارا بیامرز براى ما و براى برادران ما آنان كه پیشى گرفتند ما را به ایمان و نگذار در دلهاى ما كینى براى آنان كه ایمان آوردند پروردگارا همانا توئى نوازنده مهربان‏TH حشر وَالَّذِینَ تَبَوَّؤُوا الدَّارَ وَالْإِیمَانَ مِن قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَیْهِمْ وَلَا یَجِدُونَ فِی صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِّمَّا أُوتُوا وَیُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَن یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ و آنان كه جایگزین شدند خانه و ایمان را پیش از ایشان دوست دارند آنان را كه هجرت كنند بسوى ایشان و نیابند در سینه‏هاى خویش نیازمندى بدانچه داده شدند و برگزینند بر خویش و هر چند باشد بدیشان تنگدستى و آنكه نگهداشته شود از بخل خویش پس آنانند رستگاران‏ Z ? vaZ[T-حشرلَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَكَّرُونَ اگر مى‏فرستادیم این قرآن را بر كوهى هر آینه مى‏دیدیش سرافكنده از هم پاشیده از ترس خدا و این مثَلها را همى‏زنیم براى مردم شاید اندیشه كنند2Sygحشرلَا یَسْتَوِی أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ یكسان نیستند یاران آتش و یاران بهشت یاران بهشتند رستگاران‏nRWحشروَلَا تَكُونُوا كَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ و نباشید مانند آنان كه فراموش كردند خدا را پس فراموششان ساخت خویشتن را ایشانند نافرمانان‏Q9eحشریَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ اى آنان كه ایمان آوردید بترسید خدا را و باید بنگرد هر كس چه چیز پیش فرستاده است براى فردا و بترسد خدا را كه خدا آگاه است بدانچه كنیدGPyحشرفَكَانَ عَاقِبَتَهُمَا أَنَّهُمَا فِی النَّارِ خَالِدَیْنِ فِیهَا وَذَلِكَ جَزَاء الظَّالِمِینَ پس شد فرجام آنان كه هر دو در آتشند جاودان در آن و این است كیفر ستمكاران‏O]حشركَمَثَلِ الشَّیْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّی بَرِیءٌ مِّنكَ إِنِّی أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ مانند شیطان گاهى كه گفت به انسان كافر شو پس هنگامى كه كفر ورزید گفت همانا من بیزارم از تو همانا من ترسم خدا را پروردگار جهانیان‏vNsuحشركَمَثَلِ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِیبًا ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ مانند آنان كه پیش از ایشان بودند به نزدیك چشیدند بد فرجامى كار خویش را و ایشان را است عذابى دردناك‏=M{{حشرلَا یُقَاتِلُونَكُمْ جَمِیعًا إِلَّا فِی قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاء جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَیْنَهُمْ شَدِیدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِیعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَعْقِلُونَ پیكار نكنند با شما همگى جز در شهرهاى بارودار یا از پشت دیوارها ترس ایشان میان ایشان است سخت پنداریشان پیوسته و دلهاشان پراكنده است این بدان است كه ایشانند گروهى نابخردان‏ ~ V ? ~ Z'qممتحنه إِن یَثْقَفُوكُمْ یَكُونُوا لَكُمْ أَعْدَاء وَیَبْسُطُوا إِلَیْكُمْ أَیْدِیَهُمْ وَأَلْسِنَتَهُم بِالسُّوءِ وَوَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ اگر دست یابند بر شما باشند براى شما دشمنانى و باز كنند بسوى شما دستهاى خویش و زبانهاى خویش را به بدى و دوست دارند كاش مى‏شدید كافران‏:Y' #Aممتحنه یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِیَاء تُلْقُونَ إِلَیْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءكُم مِّنَ الْحَقِّ یُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِیَّاكُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِی سَبِیلِی وَابْتِغَاء مَرْضَاتِی تُسِرُّونَ إِلَیْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَیْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ وَمَن یَفْعَلْهُ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِیلِ اى آنان كه ایمان آوردید نگیرید دشمن من و دشمن خویش را دوستانى كه افكنید با ایشان دوستى را و آنان كفر ورزیدند بدانچه بیامد شما را از حقّ برون رانند پیمبر را با شما از آن رو كه ایمان آورید به پروردگار خویش اگر هستید شما برون‏آیندگان براى جهاد در راه من و در پى خوشنودیهاى من مى‏نمائیدشان پنهان دوستى را و منم داناتر بدانچه نهان دارید و آنچه آشكار سازید و آنكو بكند این را از شما همانا گم كرده است راه راست راsX'_{ممتحنه بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏WSOحشرهُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ او است خداوند آفریدگار پدیدآرنده پیكرساز او را است نامهاى نكو تسبیح گویدش آنچه در آسمانها و زمین است و او است عزّتمند حكیم‏IV/_حشرهُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِكُونَ او است خدائى كه نیست خدائى جز او پادشاه پاك سلام امان‏دهنده نگهبان عزّتمند فرمانفرماى بزرگ‏جوى منزّه است خدا از آنچه شرك ورزندYUحشرهُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ او است خدائى كه نیست خدائى جز او داناى نهان و هویدا او است بخشنده مهربان‏ f2]BfX_'ممتحنه عَسَى اللَّهُ أَن یَجْعَلَ بَیْنَكُمْ وَبَیْنَ الَّذِینَ عَادَیْتُم مِّنْهُم مَّوَدَّةً وَاللَّهُ قَدِیرٌ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ امید است خدا نهد میان شما و میان آنان كه دشمنى كردید از ایشان دوستیى و خدا توانا است و خدا است آمرزنده مهربان‏^'OMممتحنه لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِیهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن كَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَمَن یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ همانا بود براى شما در ایشان پیرویى نكو براى آنكه امید دارد خدا و روز بازپسین را و آنكه پشت كند همانا خدا است بى‏نیاز ستوده‏$]'Csممتحنه رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلَّذِینَ كَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ پروردگارا نساز ما را دستخوش آنان كه كفر ورزیدند و بیامرز ما را پروردگارا توئى همانا عزّتمند حكیم‏)\'Ukممتحنه قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِی إِبْرَاهِیمَ وَالَّذِینَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَاء مِنكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَیْنَنَا وَبَیْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاء أَبَدًا حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِیمَ لِأَبِیهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَمَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن شَیْءٍ رَّبَّنَا عَلَیْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَیْكَ أَنَبْنَا وَإِلَیْكَ الْمَصِیرُ همانا بود براى شما پیروى نكوئى در ابراهیم و آنان كه با اویند گاهى كه گفتند به قوم خویش مائیم بیزاران از شما و از آنچه پرستید جز خدا كفر ورزیدیم به شما و پدیدار شد میان ما و شما دشمنى و كین همیشه مگر آنكه ایمان آرید به خدا تنها بجز گفتار ابراهیم به پدرش كه آمرزش خواهم البته برایت و دارا نیستم براى تو از خدا چیزى را پروردگارا بر تو توكّل كردیم و بسوى تو بازگشتیم و بسوى تو است بازگشت‏J['kممتحنه لَن تَنفَعَكُمْ أَرْحَامُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یَفْصِلُ بَیْنَكُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ سود ندهد شما را خویشاوندیهاى شما و نه فرزندان شما روز قیامت جدائى افكند میان شما و خدا بدانچه كنید بینا است‏  I 1b'I%ممتحنه یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا جَاءكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِیمَانِهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَلَا هُمْ یَحِلُّونَ لَهُنَّ وَآتُوهُم مَّا أَنفَقُوا وَلَا جُنَاحَ عَلَیْكُمْ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنفَقْتُمْ وَلْیَسْأَلُوا مَا أَنفَقُوا ذَلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ یَحْكُمُ بَیْنَكُمْ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید اگر آمدند شما را زنان مؤمنان هجرت‏كنندگان پس بیازمائیدشان خدا داناتر است به ایمان آنان پس اگر دانستید ایشان را ایمان‏آرندگان بازنگردانیدشان بسوى كافران نه اینان حلالند آنان را و نه آنان حلالند اینان را و بدهید بدیشان آنچه را هزینه كردند و نیست پروائى بر شما كه كابین بندید بر آنان هر گاه دهیدشان مزدهاى ایشان را و چنگ نزنید (دل نبندید) به عصمتهاى آنان كفرورزنده و بخواهید آنچه هزینه كردید و باید خواهند آنچه هزینه كردند این است حكم خدا كه حكم كند میان شما و خدا است داناى حكیم‏a'ممتحنه إِنَّمَا یَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ قَاتَلُوكُمْ فِی الدِّینِ وَأَخْرَجُوكُم مِّن دِیَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَى إِخْرَاجِكُمْ أَن تَوَلَّوْهُمْ وَمَن یَتَوَلَّهُمْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ جز این نیست كه خدا باز دارد شما را از آنان كه پیكار كردند با شما در دین و برون راندند شما را از خانه‏هاى خویش و پشتیبانى كردند بر برون‏راندن شما كه دوستى با آنان كنید و آنكه دوستشان دارد همانا آنانند ستمكاران‏3`'Oممتحنه لَا یَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَاتِلُوكُمْ فِی الدِّینِ وَلَمْ یُخْرِجُوكُم مِّن دِیَارِكُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ بازندارد شما را خدا از آنان كه جنگ با شما نكردند در دین و برون نراندند شما را از خانه‏هاى خویش كه نیكى كنید با آنان و از در دادگرى با آنان درآئید همانا خدا دوست دارد دادگران را  !;Fj{صفإِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنیَانٌ مَّرْصُوصٌ همانا خدا دوست دارد آنان را كه پیكار كنند در راه خدا صف‏بستگان گوئیا ایشانند ساختمانى ریخته چون رودى‏Riw-صفكَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ گران است خشمى نزد خدا كه گوئید آنچه را نكنیدbh 9صفیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ اى آنان كه ایمان آوردید چرا گوئید آنچه را نكنید5g Sصفسَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ تسبیح گفت خدا را آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و او است عزّتمند حكیم‏jf_{صفبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Be'qممتحنه یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ قَدْ یَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا یَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ اى آنان كه ایمان آوردید دوستى نكنید با گروهى كه خشم آورد خدا بر ایشان همانا نومید شدند از آخرت چنانكه نومید شدند كافران از یاران گورستان‏/d'ciممتحنه یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذَا جَاءكَ الْمُؤْمِنَاتُ یُبَایِعْنَكَ عَلَى أَن لَّا یُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَیْئًا وَلَا یَسْرِقْنَ وَلَا یَزْنِینَ وَلَا یَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَلَا یَأْتِینَ بِبُهْتَانٍ یَفْتَرِینَهُ بَیْنَ أَیْدِیهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلَا یَعْصِینَكَ فِی مَعْرُوفٍ فَبَایِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ اى پیمبر هر گاه آیندت زنان ایمان‏آورنده كه با تو پیمان بندند (بیعت كنند) بر آنكه شرك نورزند به خدا چیزى را و نه دزدى كنند و نه زنا كنند و نكشند فرزندان خویش را و نیاورند دروغى (تهمتى) كه بربندندش در باره دستهاى خویش و پایهاى خویش و نافرمانیت نكنند در خوبى پس پیمان بند (بیعت كن) با ایشان و آمرزش خواه براى ایشان از خدا همانا خدا است آمرزنده مهربان‏[c'SQممتحنه وَإِن فَاتَكُمْ شَیْءٌ مِّنْ أَزْوَاجِكُمْ إِلَى الْكُفَّارِ فَعَاقَبْتُمْ فَآتُوا الَّذِینَ ذَهَبَتْ أَزْوَاجُهُم مِّثْلَ مَا أَنفَقُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ و اگر از دست شما رفت چیزى از زنان شما بسوى كافران پس در برابر از آنان برده گرفتید پس بپردازید بدانان كه رفتند همسرانشان مانند آنچه را هزینه كردند و بترسید خداوندى را كه شمائید بدو ایمان‏آرندگان‏  , f:kq;صف تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ایمان آرید به خدا و پیمبرش و كوشش كنید در راهش به خواسته‏ها و جانهاى خویش این بهتر است شما را اگر باشید بدانیدopyeصف یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِیكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ اى آنان كه ایمان آوردید آیا راهنمائى نكنم شما را به سوداگریى كه برهاند شما را از عذابى دردناك‏@oeصف هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ او است آنكه فرستاد پیمبرش را به رهبرى و كیش حقّ تا چیره گرداندش بر كیشها همگى و اگر چه ناخوش دارند شرك‏ورزان‏n'صفیُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ خواهند خموش كنند نور خدا را با دهانهاى خویش و خدا است تمام‏كننده نور خویش و اگر چه ناخوش دارند كافران‏Kmصفوَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُوَ یُدْعَى إِلَى الْإِسْلَامِ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ و كیست ستمگرتر از آنكه بست بر خدا دروغ را و او خوانده مى‏شود بسوى اسلام و خدا رهبرى نكند گروه ستمگران راBluصفوَإِذْ قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْكُم مُّصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ یَأْتِی مِن بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءهُم بِالْبَیِّنَاتِ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُّبِینٌ و هنگامى كه گفت عیسى ابن مریم اى بنى‏اسرائیل همانا منم فرستاده خدا بسوى شما تصدیق‏كننده آنچه پیش روى من است از تورات و مژده‏دهنده به فرستاده‏اى كه بیاید پس از من نام او است احمد تا گاهى كه بیامدشان به تابشها (به نشانیها) گفتند این است جادوئى آشكارPk صفوَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِی وَقَد تَّعْلَمُونَ أَنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْكُمْ فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ و هنگامى كه گفت موسى به قوم خویش اى قوم من چرا آزارم كنید و دانید شما كه منم فرستاده خدا بسوى شما پس هنگامى كه لغزیدند لغزانید خدا دلهاى ایشان را و خدا رهبرى نكند گروه نافرمانان را | 9a|y1mجمعه ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاء وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ این است فضل خدا دهدش به هر كه خواهد و خدا است داراى فضلى بزرگ‏x%yجمعه وَآخَرِینَ مِنْهُمْ لَمَّا یَلْحَقُوا بِهِمْ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ و دیگران از ایشان كه هنوز نپیوستند بدانان و او است عزّتمند حكیم‏1w[}جمعه هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِّنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَكِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ او است آن كه برانگیخت در ناخوانان پیمبرى را از ایشان بخواند بر ایشان آیتهاى او را و پاك سازد ایشان را و بیاموزدشان كتاب و حكمت را اگر چه بودند پیش از آن همانا در گمراهى آشكارbv 'جمعه یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ تسبیح گوید خدا را آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است پادشاه پاك عزّتمند حكیم‏ou_{جمعه بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏XtU[صفیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا كُونوا أَنصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ لِلْحَوَارِیِّینَ مَنْ أَنصَارِی إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِیُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّهِ فَآَمَنَت طَّائِفَةٌ مِّن بَنِی إِسْرَائِیلَ وَكَفَرَت طَّائِفَةٌ فَأَیَّدْنَا الَّذِینَ آَمَنُوا عَلَى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِینَ اى آنان كه ایمان آوردید باشید یاوران خدا چنانكه گفت عیسى ابن مریم به حواریّون كیست یاوران من بسوى خدا گفتند حواریّون مائیم یاوران خدا پس ایمان آوردند گروهى از بنى‏اسرائیل و كفر ورزیدند گروهى پس كمك كردیم آنان را كه ایمان آوردند بر دشمنشان پس بامداد كردند پیروزمندان‏5sWصف وَأُخْرَى تُحِبُّونَهَا نَصْرٌ مِّنَ اللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِیبٌ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ و دیگرى كه دوست داریدش یاریى از خدا و پیروزیى نزدیك و مژده ده به مؤمنان‏.r_}صف یَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَیُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَسَاكِنَ طَیِّبَةً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ بیامرزد براى شما گناهان شما را و درآرد شما را بهشتهائى كه روان است زیر آنها جویها و نشیمنهاى پاك در بهشتهاى جاودان این است رستگارى بزرگ‏ y D Z Ogyu+_{منافقون بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏r'3جمعه وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انفَضُّوا إِلَیْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا قُلْ مَا عِندَ اللَّهِ خَیْرٌ مِّنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ وَاللَّهُ خَیْرُ الرَّازِقِینَ و هر گاه بینند سوداگریى یا هوسرانى بروند بسویش و بگذارندت ایستاده بگو آنچه نزد خدا است بهتر است از هوسرانى و از سوداگرى و خدا است بهترین روزى‏دهندگان‏dجمعه فَإِذَا قُضِیَتِ الصَّلَاةُ فَانتَشِرُوا فِی الْأَرْضِ وَابْتَغُوا مِن فَضْلِ اللَّهِ وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِیرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ سپس گاهى كه پایان یافت نماز پس پراكنده شوید در زمین و بجوئید از فضل خدا و یاد كنید خدا را بسیار شاید رستگار شویدq~)/جمعه یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نُودِی لِلصَّلَاةِ مِن یَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَیْعَ ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ اى آنان كه ایمان آوردید هر گاه بانگ داده شود براى نماز از روز جمعه (آدینه) پس بشتابید بسوى یاد خدا و رها كنید سوداگرى را این بهتر است براى شما اگر بدانید>}mجمعه قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِی تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِیكُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ بگو همانا مرگى كه از آن گریزانید رسنده است به شما سپس بازگردانیده شوید بسوى داناى نهان و هویدا تا آگهیتان دهد بدانچه بودید مى‏كردیدP|k+جمعه وَلَا یَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ و آرزو نكنندش هرگز بدانچه پیش آورده است دستهاى آنان و خدا دانا است به ستمگران‏f{-جمعه قُلْ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ هَادُوا إِن زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِیَاء لِلَّهِ مِن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ بگو اى آنان كه جهود شدید اگر پندارید كه شما دوستانید خدا را جز مردم پس آرزو كنید مرگ را اگر هستید راستگویان‏8z+;جمعه مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ یَحْمِلُ أَسْفَارًا بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ كَذَّبُوا بِآیَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ مثَل آنان كه بار شدند تورات را سپس برنداشتندش مانند خر است كه بردارد كتابهائى زشت مثَل گروهى كه تكذیب كردند آیتهاى خدا را و خدا رهبرى نكند گروه ستمگران را  > rRS+1_منافقون هُمُ الَّذِینَ یَقُولُونَ لَا تُنفِقُوا عَلَى مَنْ عِندَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى یَنفَضُّوا وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَا یَفْقَهُونَ آنانند كه گویند انفاق نكنید بر آنان كه نزد پیمبر خدایند تا پراكنده شوند و خدا را است گنجهاى آسمانها و زمین لیكن منافقان درنیابند+9iمنافقون سَوَاء عَلَیْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ یكسان است بر ایشان چه آمرزش خواهى براى ایشان یا آمرزش نخواهى براى ایشان هرگز نیامرزدشان خدا همانا خدا هدایت نكند گروه نافرمانان را2+5منافقون وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا یَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُوسَهُمْ وَرَأَیْتَهُمْ یَصُدُّونَ وَهُم مُّسْتَكْبِرُونَ و گاهى كه گفته شود بدیشان بیائید آمرزش خواهد براى شما پیمبر خدا بازگردانند سرهاى خویش را و بینیشان بازمى‏دارند (یا دورى گزینند) و ایشانند كبرورزندگان‏0+]mمنافقون وَإِذَا رَأَیْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسَامُهُمْ وَإِن یَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُّسَنَّدَةٌ یَحْسَبُونَ كُلَّ صَیْحَةٍ عَلَیْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى یُؤْفَكُونَ و هر گاه ببینیشان شگفت آردت كالبدهاى آنان و اگر سخن گویند گوش دهى به گفتار ایشان گوئیا آنانند چوبهاى تكیه داده شده پندارند هر فریادى را بر ایشان ایشانند دشمن پس بترسشان بكشدشان خدا كجا به دروغ رانده شوند^+g?منافقون ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَفْقَهُونَ این بدان است كه ایشان ایمان آوردند سپس كافر شدند پس مُهر نهاد بر دلهاشان پس درنیابند{+ Sمنافقون اتَّخَذُوا أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُوا یَعْمَلُونَ برگرفتند سوگندهاى خویش را سپرى پس بازداشتند از راه خدا همانا زشت است آنچه بودند مى‏كردند?+ kمنافقون إِذَا جَاءكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَكَاذِبُونَ هر گاه آیندت دورویان گویند گواهى دهیم كه توئى پیمبر خدا و خدا داند كه توئى فرستاده او و خدا گواهى دهد كه دورویانند همانا دروغگویان‏ ` k Qu05`Q!a5تغابنیَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَیَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ داند آنچه در آسمانها و زمین است و مى‏داند آنچه را نهان دارید و آنچه آشكار كنید و خدا دانا است بدانچه در سینه‏ها است‏!mتغابنخَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ آفرید آسمانها و زمین را به حقّ و پیكر ساخت شما را پس نكو ساخت پیكرهاى شما را و بسوى او است بازگشت‏m!{Sتغابنهُوَ الَّذِی خَلَقَكُمْ فَمِنكُمْ كَافِرٌ وَمِنكُم مُّؤْمِنٌ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ او است آنكه آفرید شما را پس از شما است كافرى و از شما است مؤمنى و خدا بدانچه كنید بینا است‏N! c/تغابنیُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ تسبیح گوید براى خدا آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است او را است پادشاهى و از آن وى است سپاس و او است بر همه چیز تواناp !_{تغابنبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Q +[1منافقون وَلَن یُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاء أَجَلُهَا وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ و هرگز پس نیندازد خدا جائى را گاهى كه بیاید سرآمدش و خدا آگاه است بدانچه مى‏كنید +/Aمنافقون وَأَنفِقُوا مِن مَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَیَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِی إِلَى أَجَلٍ قَرِیبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُن مِّنَ الصَّالِحِینَ و بدهید از آنچه روزى دادیم شما را پیش از آنكه آید یكى از شما را مرگ پس گوید پروردگارا كاش پس مى‏انداختى مرا تا سرآمدى نزدیك تا تصدّق كنم و بشوم از شایستگان‏ +MIمنافقون یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ اى آنان كه ایمان آوردید سرگرمتان نسازد خواسته‏هاى شما و نه فرزندان شما از یاد خدا و آنكه بكند این را پس آنانند زیانكاران‏ +S9منافقون یَقُولُونَ لَئِن رَّجَعْنَا إِلَى الْمَدِینَةِ لَیُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَا یَعْلَمُونَ گویند اگر بازگشتیم بسوى شهر همانا برون راند گرامى‏تر (عزیزتر) از آن خوارتر را و از آنِ خدا است عزّت و از آن پیمبرش و از آن مؤمنان و لیكن منافقان نمى‏دانند JU 4J'!]eتغابن مَا أَصَابَ مِن مُّصِیبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّهِ یَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ نرسد پیش‏آمدى جز به دستور خدا و آنكه ایمان آرد به خدا رهبرى كند دلش را و خدا است به همه چیز دانا&!;تغابن وَالَّذِینَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ خَالِدِینَ فِیهَا وَبِئْسَ الْمَصِیرُ و آنان كه كفر ورزیدند و تكذیب كردند آیتهاى ما را آنانند یاران آتش جاودانان در آن و چه زشت است آن جایگاه‏!CSتغابن یَوْمَ یَجْمَعُكُمْ لِیَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِكَ یَوْمُ التَّغَابُنِ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّهِ وَیَعْمَلْ صَالِحًا یُكَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ وَیُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ روزى كه گردآورد شما را براى روز گردآوردن آن است روز تغابن (بى‏بهره‏گى) و آنكه ایمان آرد به خدا و بكند كردارى شایسته بزداید از او بدیهایش را و درآردش باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آنها همیشه این است آن رستگارى بزرگ‏]!-تغابنفَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِی أَنزَلْنَا وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ پس ایمان آرید به خدا و پیمبرش و روشنائى كه فرستادیم و خدا است بدانچه كنید آگاه‏?!=5تغابنزَعَمَ الَّذِینَ كَفَرُوا أَن لَّن یُبْعَثُوا قُلْ بَلَى وَرَبِّی لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ وَذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ پنداشتند آنان كه كفر ورزیدند كه هرگز برانگیخته نشوند بگو بلى سوگند به پروردگارم هر آینه برانگیخته شوید سپس آگاه شوید بدانچه كردید و آن است بر خدا آسان‏y!aتغابنذَلِكَ بِأَنَّهُ كَانَت تَّأْتِیهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ یَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَتَوَلَّوا وَّاسْتَغْنَى اللَّهُ وَاللَّهُ غَنِیٌّ حَمِیدٌ این بدان است كه بودند مى‏آمدندشان پیامبرانشان به نشانیها پس گفتند آیا بشرى ما را رهبرى كند پس كفر ورزیدند و پشت كردند و بى‏نیازى گرفت خدا و خدا است بى‏نیاز ستوده‏'!'تغابنأَلَمْ یَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِینَ كَفَرُوا مِن قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ آیا نیامد شما را داستان آنان كه كفر ورزیدند از پیش پس چشیدند بد فرجامى كار خود را و ایشان را است عذابى دردناك‏ h W ,n _{طلاقبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏9!_تغابنعَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ داناى نهان و هویدا عزّتمند حكیم‏t! Oتغابنإِن تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا یُضَاعِفْهُ لَكُمْ وَیَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ شَكُورٌ حَلِیمٌ اگر وام دهید خدا را وامى نكو بیفزایدش براى شما و بیامرزد شما را و خدا است سپاسگزار بردبارR!];تغابنفَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِیعُوا وَأَنفِقُوا خَیْرًا لِّأَنفُسِكُمْ وَمَن یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ پس بترسید خدا را هر آنچه بتوانید و بشنوید و فرمانبردارى كنید و بخشایش كنید بهتر است براى شما و آنكو نگهداشته شود بخل‏ورزى خویش را همانا آنانند رستگاران‏I!AEتغابنإِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَاللَّهُ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ جز این نیست كه خواسته‏هاى شما و فرزندان شما آزمایشى است و خدا نزد او است پاداشى بزرگ‏!/Mتغابنیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَّكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِن تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ اى آنان كه ایمان آوردید هر آینه از زنان شما و فرزندان شما دشمنى است شما را پس بترسیدشان و اگر درگذرید و چشم‏پوشى كنید و بیامرزید همانا خدا است آمرزنده مهربان‏ !3[تغابن اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ خداوند نیست خدائى جز او و بر خدا باید توكّل كنند مؤمنان‏!;aتغابن وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ و فرمان برید خدا و فرمان برید پیمبر را پس اگر روى برتابید نباشد بر فرستاده ما جز رسانیدن آشكار h %hu$A!طلاقوَاللَّائِی یَئِسْنَ مِنَ الْمَحِیضِ مِن نِّسَائِكُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَاثَةُ أَشْهُرٍ وَاللَّائِی لَمْ یَحِضْنَ وَأُوْلَاتُ الْأَحْمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن یَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مِنْ أَمْرِهِ یُسْرًا و آنان كه نومید شدند از خون دیدن از زنان شما اگر شكّ آوردید پس عدّه ایشان سه ماه است و آنان كه حیض نشدند (خون ندیدند) و زنان باردار سرآمد ایشان آن است كه نهند بار خود را و آنكو بترسد خدا را قرار دهد براى او از كارش گشایشى‏@#k طلاقوَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَمَن یَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا و روزیش دهد از آنجا كه در شمار نیارد و آنكو توكّل كند بر خدا پس باشدش همانا خدا است رسنده كار او هر آینه نهاده است خدا براى هر چیزى اندازه‏اى‏b"!طلاقفَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَیْ عَدْلٍ مِّنكُمْ وَأَقِیمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ ذَلِكُمْ یُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا تا گاهى كه رسیدند سرآمد خویش را پس نگاهشان دارید به خوشى یا دورى گزینید از ایشان به خوشى و گواه گیرید دو تن عدالتمند را از شما و بپاى دارید گواهى را براى خدا بدین اندرز داده شود آنكو ایمان آرد به خدا و روز آخر و آنكه بترسد خدا را نهد برایش برون‏شدنگاهى‏q! Sطلاقیَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاء فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ وَاتَّقُوا اللَّهَ رَبَّكُمْ لَا تُخْرِجُوهُنَّ مِن بُیُوتِهِنَّ وَلَا یَخْرُجْنَ إِلَّا أَن یَأْتِینَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَیِّنَةٍ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَمَن یَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ لَا تَدْرِی لَعَلَّ اللَّهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذَلِكَ أَمْرًا اى پیمبر هر گاه طلاق گفتید زنان را پس طلاقشان گوئید براى عدّه آنان و بشمرید عدّه را و بترسید خدا را پروردگار خویش برونشان نرانید از خانه‏هاى خویش و برون نروند مگر آنكه بیارند فحشائى آشكار و این است مرزهاى خدا و آنكه بگذرد از مرزهاى خدا همانا ستم كرده است خویش را ندانى شاید خدا پدید آرد پس از این كارى را TQ *IZT*'Uطلاق أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِیدًا فَاتَّقُوا اللَّهَ یَا أُوْلِی الْأَلْبَابِ الَّذِینَ آمَنُوا قَدْ أَنزَلَ اللَّهُ إِلَیْكُمْ ذِكْرًا آماده كرد خدا براى ایشان عذابى سخت پس بترسید خدا را اى خردمندان آنان كه ایمان آوردید همانا فرستاد خدا بسوى شما ذكرى (یادداشتى)k)Oطلاق فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْرًا پس چشید فرجام كار خویش را و شد پایان كار او زیانكارى‏](1طلاقوَكَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِیدًا وَعَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُّكْرًا و بسا شهرى كه سرپیچید از فرمان پروردگار خود و فرستادگانش پس رسیدیم حسابش را حسابى سخت و شكنجه كردیمش شكنجه‏اى زشت‏,'S}طلاقلِیُنفِقْ ذُو سَعَةٍ مِّن سَعَتِهِ وَمَن قُدِرَ عَلَیْهِ رِزْقُهُ فَلْیُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ لَا یُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا سَیَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُسْرًا باید هزینه كند گشایشمند از گشایش خویش و آنكه تنگ شده است بر او روزى پس باید بدهد از آنچه خدایش داده است تكلیف نكند خدا كسى را جز آنچه بدادش زود است نهد خدا پس از تنگى گشایشى‏s&%9طلاقأَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ سَكَنتُم مِّن وُجْدِكُمْ وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَیِّقُوا عَلَیْهِنَّ وَإِن كُنَّ أُولَاتِ حَمْلٍ فَأَنفِقُوا عَلَیْهِنَّ حَتَّى یَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَأْتَمِرُوا بَیْنَكُم بِمَعْرُوفٍ وَإِن تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرَى بنشانید زنان را آنجا كه خود نشستید از دارائى خویش (یا از گشایش خویش) و نیازاریدشان كه تنگ بر ایشان گیرید و اگر باشند بارداران پس هزینه كنید بر ایشان تا بنهند بار خود را و اگر شیر دادند براى شما بپردازید بدیشان مزدهاى ایشان را و بسازید با همدیگر به خوشى و اگر سخت باشد شما را زود است شیر دهدش دیگرى‏+%Mطلاقذَلِكَ أَمْرُ اللَّهِ أَنزَلَهُ إِلَیْكُمْ وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یُكَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ وَیُعْظِمْ لَهُ أَجْرًا این است امر خدا كه فرستادش بسوى شما و آنكو بترسد خدا را بسترد از او گناهانش را و بزرگ كند برایش پاداش را  Y.0#/تحریم وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِیُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِیثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَیْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَن بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنبَأَكَ هَذَا قَالَ نَبَّأَنِیَ الْعَلِیمُ الْخَبِیرُ و گاهى كه نهان داشت پیمبر بسوى بعضى از زنان خویش داستانى را پس گاهى كه آگهیش داد بدان و فاش ساختش خدا بر او شناسانید پاره‏اى از آن را و روى برتافت از پاره‏اى و هنگامى كه آگهیش داد بدان گفت كه تو را آگهى داده است بدین گفت آگهیم داده است خداوند داناى آگاه‏/#aتحریم قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَیْمَانِكُمْ وَاللَّهُ مَوْلَاكُمْ وَهُوَ الْعَلِیمُ الْحَكِیمُ همانا خدا بایسته داشت بر شما حلال بودن سوگندهاى شما را و خدا است دوست شما و او است داناى حكیم‏;.# [تحریم یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِی مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ اى پیمبر چرا حرام مى‏كنى آنچه را حلال كرد خدا برایت خواهى خشنودى همسران خویش را و خدا است آمرزنده مهربان‏q-#_{تحریم بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏0,#5طلاق اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَیْءٍ عِلْمًا خدا است آنكه آفرید هفت آسمان و از زمین مانند آنها فرود آید كار میان آنها تا بدانید كه خدا بر همه چیز است توانا و آنكه خدا فراگرفته است همه چیز را به دانش‏9+ ]طلاق رَّسُولًا یَتْلُو عَلَیْكُمْ آیَاتِ اللَّهِ مُبَیِّنَاتٍ لِّیُخْرِجَ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّهِ وَیَعْمَلْ صَالِحًا یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقًا پیمبرى كه بسراید بر شما آیتهاى خدا را روشن تا برون آورد آنان را كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند از تاریكیها بسوى روشنائى و آنكه ایمان آرد به خدا و بكند كارى شایسته درآردش باغهائى كه روان است زیر آنها جویها جاودانان در آن همیشه به راستى نكو كرده است خدا برایش روزى را  _ ?t5#mmتحریم یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَى رَبُّكُمْ أَن یُكَفِّرَ عَنكُمْ سَیِّئَاتِكُمْ وَیُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ یَوْمَ لَا یُخْزِی اللَّهُ النَّبِیَّ وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ یَسْعَى بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ اى آنان كه ایمان آوردید توبه كنید بسوى خدا توبه نصوح امید است پروردگار شما بسترد از شما بدیهاى شما را و درآرد شما را باغهائى كه روان است زیر آنها جویها روزى كه خوار نگرداند خدا پیمبر و آنان را كه ایمان آوردند با او پرتو ایشان مى‏دود پیش روى ایشان و بر سوى راستشان گویند پروردگارا تمام گردان براى ما نور ما را و بیامرز ما را كه توئى بر همه چیز توانا4#iتحریم یَا أَیُّهَا الَّذِینَ كَفَرُوا لَا تَعْتَذِرُوا الْیَوْمَ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ اى آنان كه كفر ورزیدند بهانه نیارید امروز جز این نیست كه پاداش داده شوید آنچه را بودید مى‏كردید3##oتحریم یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِیكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَیْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ اى آنان كه ایمان آوردید بازدارید خود و خاندان خویش را از آتشى كه سوخت آن مردمان است و سنگ بر آن است فرشتگانى دژم (درشت خوى) سخت‏گیرانى كه نافرمانى نكنند خدا را آنچه فرمایدشان و بكنند آنچه را كه فرموده شوند2# gتحریم عَسَى رَبُّهُ إِن طَلَّقَكُنَّ أَن یُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَیْرًا مِّنكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُّؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَیِّبَاتٍ وَأَبْكَارًا امید است پروردگار او اگر طلاق گوید شما را تبدیلش كند زنانى نكوتر از شما مسلمانانى مؤمنانى فروتنانى توبه‏كنندگانى و پرستندگانى رهروانى بیوه‏گانى و شوى‏نادیدگانى‏1#O]تحریم إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَیْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِیلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِیرٌ اگر توبه كنید اى دو زن بسوى خدا هر آینه گرویده است دلهاى شما و اگر چیرگى كنید بر او همانا خدا است دوست او و جبرئیل و شایستگان از مؤمنان و فرشتگانند پس از آن پشتیبان‏ ; jfc=}Cملك الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا مَّا تَرَى فِی خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِن تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِن فُطُورٍ آنكه آفرید هفت آسمان تودرتو (یا پى‏درپى) نبینى در آفرینش خداى مهربان تفاوتى (كم و بیشى) پس بگشاى دیده را آیا بینى شكافى را<+_ملك الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیَاةَ لِیَبْلُوَكُمْ أَیُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُورُ آنكه آفرید مرگ و زندگى را تا بیازماید شما را كدامین نكوترید در كردار و او است عزّتمند آمرزگار; eملك تَبَارَكَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ خجسته باد آنكه به دستش پادشاهى است و او است بر همه چیز تواناm:_{ملك بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏;9#wqتحریم وَمَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهِ مِن رُّوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِینَ و مریم دخت عمران را كه نگهداشت فرج خویش را تا دمیدیم در آن از روح خویش و تصدیق كرد به سخنان پروردگار خود و كتابهاى او و گشت از فروتنان‏C8# kتحریم وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِینَ آمَنُوا اِمْرَأَةَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِندَكَ بَیْتًا فِی الْجَنَّةِ وَنَجِّنِی مِن فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ و زده است خدا مثلى براى آنان كه ایمان آوردند زن فرعون را گاهى كه گفت پروردگارا بساز برایم نزد خویش خانه‏اى در بهشت و برهانم از فرعون و كردارش و برهانم از گروه ستمگران‏W7#'yتحریم ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِینَ كَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَاِمْرَأَةَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَیْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ یُغْنِیَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَیْئًا وَقِیلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِینَ زده است خدا مثَلى براى آنان كه كفر ورزیدند زن نوح و زن لوط بودند زیر فرمان دو بنده‏اى از بندگان ما شایستگانى پس خیانت كردند با آنان پس بى‏نیاز نساختندشان از خدا چیزى را و گفته شد به آتش درآئید با درآیندگان‏A6#qتحریم یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِینَ وَاغْلُظْ عَلَیْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ اى پیمبر جهاد كن با كافران و منافقان و درشتى كن بر ایشان و جایگاه ایشان است دوزخ و چه زشت است آن جایگاه‏  ~fZH_Oملك أَلَا یَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ آیا نداند آنكه بیافریده است و او است تیزبین كارآگاه‏6G33ملك وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ و نهان كنید سخن خویش را یا آشكارش سازید همانا او است دانا بدانچه در سینه‏ها است‏:FG'ملك إِنَّ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَیْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِیرٌ همانا آنان كه بترسند پروردگار خویش را به نهان آنان را است آمرزشى و مزدى بزرگ‏qEsiملك فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِیرِ پس اقرار كردند به گناه خویش پس دور باد براى یاران آتش سوزان‏1D;!ملك وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ و گفتند اگر بودیم مى‏شنیدیم یا بخرد مىیافتیم نمى‏شدیم در یاران آتش سوزان‏ICmملك قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءنَا نَذِیرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَیْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ كَبِیرٍ گفتند بلى بیامد ما را ترساننده‏اى پس تكذیب كردیم و گفتیم نفرستاده است خدا چیزى نیستید شما مگر در گمراهى گران‏%B; ملك تَكَادُ تَمَیَّزُ مِنَ الْغَیْظِ كُلَّمَا أُلْقِیَ فِیهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یَأْتِكُمْ نَذِیرٌ نزدیك است جدا شود از خشم هر گاه افكنده شوند در آن فوجى پرسندشان نگهبانانش آیا نیامد شما را ترساننده‏اى‏Aqملك إِذَا أُلْقُوا فِیهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِیقًا وَهِیَ تَفُورُ گاهى كه افكنده شوند در آن بشنوند برایش دمیدنى (یا خروشى) و آن است جوشان‏(@+ملك وَلِلَّذِینَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ و آنان را كه كفر ورزیدند به پروردگار خویش عذاب دوزخ است و چه زشت است آن جایگاه‏? qملك وَلَقَدْ زَیَّنَّا السَّمَاء الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّیَاطِینِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِیرِ و هرآینه آراستیم آسمان نزدیك را به چراغهائى و گردانیدیم آنها را پرتابهائى براى دیوان (شیاطین) و آماده ساختیم براى ایشان عذابى سوزان‏F>Y-ملك ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَیْنِ یَنقَلِبْ إِلَیْكَ الْبَصَرُ خَاسِأً وَهُوَ حَسِیرٌ پس برگردان دیده را دوبار بازگردد بسویت چشم سرافكنده حالى كه آن است كند (یا خوار) Q  |s OSg1ملك وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ و گویند كى است این وعده اگر هستید راستگویان‏{Rkملك قُلْ هُوَ الَّذِی ذَرَأَكُمْ فِی الْأَرْضِ وَإِلَیْهِ تُحْشَرُونَ بگو او است آنكه آفرید شما را در زمین و بسویش بازگردانیده شویدQ9Mملك قُلْ هُوَ الَّذِی أَنشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِیلًا مَّا تَشْكُرُونَ بگو او است آنكه پدید آورد شما را و نهاد براى شما گوش و دیدگان و دلها را به كمى سپاس گزاریدfPEملك أَفَمَن یَمْشِی مُكِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّن یَمْشِی سَوِیًّا عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ آیا آنكه روان است افتاد به روى خویش رهنمون تر است یا آنكه مى‏رود استوار بر راهى راست‏gOi_ملك أَمَّنْ هَذَا الَّذِی یَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَل لَّجُّوا فِی عُتُوٍّ وَنُفُورٍ آیا آنكه او روزیتان همى‏دهد اگر باز دارد روزى خویش را بلكه خیره‏گى كردند در سركشى و رمیدنى‏zN3;ملك أَمَّنْ هَذَا الَّذِی هُوَ جُندٌ لَّكُمْ یَنصُرُكُم مِّن دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِی غُرُورٍ آیا آنكه اوست سپاهى براى شما یاریتان كند جز خداى مهربان نیستند كافران مگر در فریب‏M yملك أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الطَّیْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَیَقْبِضْنَ مَا یُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ بَصِیرٌ آیا ننگریستند مرغان بر فراز ایشان بال‏گشایندگان و بازدارندگان بالهاى خویش نگاه نداردشان جز خداوند مهربان همانا او است به همه چیز بیناLملك وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَیْفَ كَانَ نَكِیرِ و همانا تكذیب كردند آنان كه پیش از ایشان بودند پس چگونه بود كین كشیدن من‏Ky ملك أَمْ أَمِنتُم مَّن فِی السَّمَاء أَن یُرْسِلَ عَلَیْكُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ كَیْفَ نَذِیرِ یا ایمن شدید از آنكه در آسمان است كه بفرستد بر شما سنگ ریزه پس زود است بدانید چگونه بوده است ترساننده من‏6J7/ملك أَأَمِنتُم مَّن فِی السَّمَاء أَن یَخْسِفَ بِكُمُ الأَرْضَ فَإِذَا هِیَ تَمُورُ آیا ایمن شدید از آنكه در آسمان است كه فروبرد شما را در زمین ناگاه آن است لرزنده‏+IIملك هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِی مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن رِّزْقِهِ وَإِلَیْهِ النُّشُورُ او است آنكه گردانید براى شما زمین را رام پس روان شوید به هر سویش و بخورید از روزیش و بسوى او است گردآمدن‏  ) r )YgU1+e3قلم مَنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ بسیار بازدارنده از نیكى تجاوزكننده گنهكارى‏zdw{قلم هَمَّازٍ مَّشَّاء بِنَمِیمٍ نكوهش گرى پوینده به سخن چینى‏#c)قلم وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِینٍ و فرمان نبر هر فراوان سوگندخورنده زبونى را)b7قلم وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَیُدْهِنُونَ دوست داشتند كنار آبى (چاپلوسى كنى) تا كنار آیندa{ قلم فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِینَ پس فرمانبرى مكن تكذیب‏كنندگان راQ`SIقلم إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ هر آینه پروردگارت داناتر است بدانكه گمراه است از راه او و او است داناتر به راهیافتگان‏_qقلم بِأَییِّكُمُ الْمَفْتُونُ كدامیك از شمائید فریب‏خورده (كم خرد)p^uiقلم فَسَتُبْصِرُ وَیُبْصِرُونَ پس زود است بنگرى و بنگرند|]oقلم وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِیمٍ و همانا توئى بر خوئى بزرگ‏*\#+قلم وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَیْرَ مَمْنُونٍ و همانا تو را است مزدى بى‏منت (یا بى‏پایان)['قلم مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ نیستى تو به نعمت پروردگارت دیوانه‏}Z sقلم ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ ن سوگند به قلم و آنچه نویسندmY_{قلم بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏;XE+ملك قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن یَأْتِیكُم بِمَاء مَّعِینٍ بگو آیا دیدید اگر بامداد كند آب شما فرو رفته كیست كه آورد شما را به آبى نمایان‏W ملك قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَیْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ بگو او است خداى مهربان ایمان آوردیم بدو و بر او توكل كردیم زود است بدانید كیست آنكه او است در گمراهى آشكار3VW ملك قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِیَ اللَّهُ وَمَن مَّعِیَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن یُجِیرُ الْكَافِرِینَ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ بگو آیا دیدید اگر نابود سازدم خدا و آنكو با من است یا رحم كند بر ما كه پناه دهد كافران را از عذابى دردناك‏;UQملك فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیئَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ كَفَرُوا وَقِیلَ هَذَا الَّذِی كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ تا هنگامى كه دیدندش جایگزین (یا نزدیك) دژم گشت چهره‏هاى آنان كه كفر ورزیدند و گفته شد این است آنچه بودیدش به سختى مى‏خواستیدTملك قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ بگو جز این نیست كه علم نزد خدا است و جز این نیست كه منم ترساننده آشكار  c z  u KmGDy=Eقلم عَسَى رَبُّنَا أَن یُبْدِلَنَا خَیْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا رَاغِبُونَ امید است پروردگار ما تبدیل كند ما را به از این كه مائیم بسوى پروردگار خویش گرایندگان‏+x5قلم قَالُوا یَا وَیْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِینَ گفتند واى بر ما همانا بودیم ما سركشان‏>wK+قلم فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَلَاوَمُونَ پس روى آوردند برخیشان به برخى نكوهش‏كنان‏RvQMقلم قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِینَ گفتند منزّه است پروردگار ما همانا بودیم ما ستمگران‏[us=قلم قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ گفت میانى ایشان آیا نگفتم به شما چرا تسبیح نكنیدmtkmقلم بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ بلكه مائیم بى‏بهره‏گان‏>s;;قلم فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ تا هنگامى كه دیدندش گفتند همانا مائیم گمراهان‏(r =قلم وَغَدَوْا عَلَى حَرْدٍ قَادِرِینَ و بامداد كردند بر بازداشتن بینوایان نیرومندان‏>q]قلم أَن لَّا یَدْخُلَنَّهَا الْیَوْمَ عَلَیْكُم مِّسْكِینٌ كه نبادا درآیدش امروز بر شما بینوائى‏pقلم فَانطَلَقُوا وَهُمْ یَتَخَافَتُونَ پس روى آوردند و بودند رازگویان‏RoSKقلم أَنِ اغْدُوا عَلَى حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِینَ كه بامداد كنید (بروید) بر كشت خود اگر هستید برندگان‏niقلم فَتَنَادَوا مُصْبِحِینَ پس بانگ دادند همدیگر را بامدادكنان‏mqقلم فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِیمِ پس بامداد كرد مانند شب تاریك (بریده)wlgقلم فَطَافَ عَلَیْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ پس گردش كرد بر ایشان گردكننده‏اى از پروردگار تو و بودند خسبیدگان‏QkYGقلم وَلَا یَسْتَثْنُونَ و استثناء نكنندjقلم إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَیَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِینَ همانا آزمودیم ایشان را چنانكه آزمودیم یاران بهشت را گاهى كه سوگند یاد كردند كه برندش البته بامدادكنان‏i#قلم سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ زود است مُهر نهیمش به پیشانى (داغ بر بینى)hyقلم إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِ آیَاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ هر گاه خوانده شود بر او آیتهاى ما گوید افسانه‏هاى پیشینیان است‏g{قلم أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِینَ كه هست داراى خواسته و فرزندانى‏{f}wقلم عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِیمٍ درشتخوئى پس از آن بى‏تبارى‏ b T 7 < epgbf Ssقلم 0فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُومٌ پس شكیبا شو براى فرمان پروردگار خویش و نباش مانند خداوند ماهى كه بانگ برآورد و او بود از خشم گلوگیر23+قلم /أَمْ عِندَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَكْتُبُونَ یا نزد ایشان است ناپیدا پس ایشان مى‏نویسندaoMقلم .أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ یا پرسیشان پاداشى كه ایشانند از هزینه سنگین‏باران‏+1قلم -وَأُمْلِی لَهُمْ إِنَّ كَیْدِی مَتِینٌ و نیرنگ كنم براى ایشان كه نیرنگ من است استوارVi=قلم ,فَذَرْنِی وَمَن یُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِیثِ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَیْثُ لَا یَعْلَمُونَ پس بهل مرا با آنكه تكذیب كند بدین داستان زود است به آهستگیشان گیرم از آنجا كه ندانند*/قلم +خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَقَدْ كَانُوا یُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ سرافكنده باشد دیدگانشان چیره گردد بر ایشان خوارى و همانا بودند دعوت مى‏شدند به سجده‏كردن حالیكه بودند تندرستان‏C/Qقلم *یَوْمَ یُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَیُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا یَسْتَطِیعُونَ روزى كه گشوده شود از ساق (پرده از روى كار برداشته شود) و دعوت شوند به سجده‏كردن پس نتوانند! قلم )أَمْ لَهُمْ شُرَكَاء فَلْیَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِینَ یا ایشان را است شریكانى پس بیارند شریكان خویش را اگر هستند راستگویان‏5 Wقلم (سَلْهُم أَیُّهُم بِذَلِكَ زَعِیمٌ بپرسشان كدامین از ایشان است بدان گروندگان (یا پندارنده)V%قلم 'أَمْ لَكُمْ أَیْمَانٌ عَلَیْنَا بَالِغَةٌ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ یا شما را است بر ما سوگندهائى رسنده به روز قیامت كه شما را است آنچه فرمان دهید#قلم &إِنَّ لَكُمْ فِیهِ لَمَا یَتَخَیَّرُونَ همانا شما را است در آن آنچه برگزینید~قلم %أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِیهِ تَدْرُسُونَ یا شما را است كتابى كه در آن درس خوانیدy}}sقلم $مَا لَكُمْ كَیْفَ تَحْكُمُونَ چه شود شما را چگونه حكم كنید.|;قلم #أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِینَ كَالْمُجْرِمِینَ آیا گردانیم مسلمانان را چون گنهكاران‏g{ecقلم "إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ همانا پرهیزكاران را است نزد پروردگار ایشان بهشتهاى نعمتها z1_قلم !كَذَلِكَ الْعَذَابُ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا یَعْلَمُونَ چنین است عذاب همانا عذاب آخرت است بزرگتر اگر باشند بدانند   { s R837Ta-=حاقه فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ تا گاهى كه دمیده شود در صور یك دمیدن‏ouaحاقه لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِیَهَا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ تا بگردانیمش براى شما یادآوریى و بشنوندش گوشهائى شنونده‏_kKحاقه إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاء حَمَلْنَاكُمْ فِی الْجَارِیَةِ همانا گاهى كه فزونى گرفت آب سوارتان كردیم در رونده‏xusحاقه فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِیَةً پس سرپیچیدند فرستاده پروردگار خویش را پس بگرفتشان گرفتنى سخت‏ mحاقه وَجَاء فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ و آمد فرعون و آنان كه پیش از او بودند و باژگون‏شدگان به گناه‏ !حاقهفَهَلْ تَرَى لَهُم مِّن بَاقِیَةٍ پس آیا مى‏نگرى براى ایشان بازماندگانى‏{#Kحاقهسَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَثَمَانِیَةَ أَیَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ بگماردش بر ایشان هفت شب و هشت روز داشت روز پى‏درپى كه بینى گروه را در آن بیهوش افتاده گوئیا آنانند تنه‏هاى نخل فروافتاده‏N]7حاقهوَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ و اما عاد پس نابود شدند به بادى تندوزنده سركش‏'9 حاقهفَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِیَةِ اما ثمود پس نابود شدند به سركشنده‏) حاقهكَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ تكذیب كردند ثمود و عاد به كوبنده‏}oحاقهوَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ و ندانستت چیست فرودآینده‏QIUحاقهمَا الْحَاقَّةُ چیست آن فرودآینده‏@ ;Cحاقهالْحَاقَّةُ آن فرودآینده‏n_{حاقهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ ' قلم 4وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِینَ و نیست او جز ذكرى از براى جهانیان‏C eقلم 3وَإِن یَكَادُ الَّذِینَ كَفَرُوا لَیُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ و همانا نزدیك است آنان كه كفر ورزیدند بلغزانندت با دیدگان خویش هنگامى كه شنیدند ذكر را و گویند او است دیوانه‏E O5قلم 2فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِینَ پس برگزیدش پروردگارش و گردانیدش از شایستگان‏Q MOقلم 1لَوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاء وَهُوَ مَذْمُومٌ اگر نه دریافته بودش نعمتى از پروردگارش هرآینه افكنده مى‏شد به دشت و مى‏بود او نكوهیده‏ E s p 3V0mX5~E1'حاقه#فَلَیْسَ لَهُ الْیَوْمَ هَاهُنَا حَمِیمٌ پس نیستش امروز در اینجا دوستى‏0'حاقه"وَلَا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِینِ و ترغیب نمى‏كرد به خوراندن بینوا3/Aحاقه!إِنَّهُ كَانَ لَا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ كه بود او ایمان نمى‏آورد به خداى بزرگ‏a.{?حاقه ثُمَّ فِی سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ پس در زنجیرى كه درازیش هفتاد ذراع است او را بكشیدd-oUحاقهثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ سپس به دوزخش درآریدb,Ukحاقهخُذُوهُ فَغُلُّوهُ بگیریدش پس به زنجیرش كشیدo+sgحاقههَلَكَ عَنِّی سُلْطَانِیهْ برفت از من فرمانروائیم‏*u)حاقهمَا أَغْنَى عَنِّی مَالِیهْ سودى نداد (بى‏نیاز نگردانید) مرا دارائیم‏|)aحاقهیَا لَیْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِیَةَ كاش مى‏بود آن گذرنده‏x(ysحاقهوَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیهْ و نمى‏دانستم چیست حساب من‏D'_!حاقهوَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ كِتَابِیهْ و اما آنكه داده شد نامه خویش را به چپش گوید كاشكیم داده نمى‏شدم نامه خویش را"&-حاقهكُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیَّامِ الْخَالِیَةِ بخورید و بنوشید گوارا باد شما را بدانچه گذشت از شما در روزگاران گذشته‏u%]حاقهقُطُوفُهَا دَانِیَةٌ كه چیده‏هاى آن است فرود و نزدیك‏b$_aحاقهفِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ در بهشتى بلند (افراشته) #}حاقهفَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ پس او است در زندگانى خوشنود (پسندیده)*"'%حاقهإِنِّی ظَنَنتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیهْ من مى‏پنداشتم كه رسنده‏ام به حساب خویش‏*!Gحاقهفَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِیهْ اما آنكه داده شد كتابش را به راستش گوید اینك بیائید بخوانید نامه مراQ UEحاقهیَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنكُمْ خَافِیَةٌ در آن روز عرضه شوید نهان نماند از شما نهان‏شونده‏Pg1حاقهوَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَیَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَةٌ و فرشته بر اطراف آن است و بردارد عرش پروردگارت را بر فراز ایشان در آن روز هشت تن‏5Kحاقهوَانشَقَّتِ السَّمَاء فَهِیَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ و شكافت آسمان پس آن است در آن روز سست‏ {حاقهفَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ در آن روز فرود آید فرودآینده‏n}Wحاقهوَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً و برداشته شوند زمین و كوه‏ها پس كوبیده شوند یك كوبیدن‏ q` { t 3 Vk:a|!K!معارجیَوْمَ تَكُونُ السَّمَاء كَالْمُهْلِ روزى كه گردد آسمان چون روغن گداخته‏XJ!USمعارجوَنَرَاهُ قَرِیبًا و ما بینیمش نزدیك‏lI!Qمعارجإِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدًا كه آنان بینندش دورsH!skمعارجفَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیلًا پس شكیبائى كن شكیبائى نكوIG!{ معارجتَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ بالاروند فرشتگان و روح بسویش در روزى كه اندازه آن است پنجاه هزار سال‏F!معارجمِّنَ اللَّهِ ذِی الْمَعَارِجِ از خدا خداوند نردبانها (معراجها) E!{معارجلِّلْكَافِرینَ لَیْسَ لَهُ دَافِعٌ براى كافران نیستش بازدارنده‏D! )معارجسَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ پرسید پرسش‏كننده‏اى از عذابى فرودآینده‏pC!_{معارجبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Bحاقه4فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِیمِ پس تسبیح گوى به نام پروردگارت آن بزرگ‏xA{qحاقه3وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْیَقِینِ و همانا آن است در حقّ یقین‏@)حاقه2وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِینَ و همانا آن است دریغى بر كافران‏:??-حاقه1وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِینَ و همانا دانیم كه از شما است تكذیب‏كنندگان‏(>#%حاقه0وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِینَ و همانا آن است یادآوریى براى پرهیزكاران‏=1{حاقه/فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِینَ و نبودش كسى از شما نگهدارنده‏<حاقه.ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِینَ و سپس مى‏بریدیم از او رگ گردن را;حاقه-لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِینِ هر آینه مى‏گرفتیم از او به دست راست‏':Cحاقه,وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِیلِ و اگر مى‏بست بر ما پاره سخنان را9 حاقه+تَنزِیلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَ فرستادنى است از پروردگار عالمیان‏08Eحاقه*وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِیلًا مَا تَذَكَّرُونَ و نه گفتار پیش‏گوئى به كمى یاد آورید87Sحاقه)وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِیلًا مَا تُؤْمِنُونَ و نیست گفتار شاعرى به كمى ایمان آورید 6 حاقه(إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِیمٍ كه آن است همانا سخن پیمبرى گرامى‏Q5_?حاقه'وَمَا لَا تُبْصِرُونَ و آنچه نبینید4 حاقه&فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ پس سوگند یاد نمى‏كنم بدانچه بینید|3]حاقه%لَا یَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِؤُونَ نخورندش جز گنهكاران‏ 2}حاقه$وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِینٍ و نه خوراكى جز از چرك دوزخیان‏  K  M N <FjQYoc!coمعارج وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ و آنان كه براى سپرده‏هاى خویش و پیمان خویشند رعایت‏كنندگان‏Tb!o-معارجفَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ و آنكه خواست جز این را پس آنانند تجاوزگران‏uمزملإِنَّ رَبَّكَ یَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِن ثُلُثَیِ اللَّیْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِّنَ الَّذِینَ مَعَكَ وَاللَّهُ یُقَدِّرُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَن لَّن تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَیْكُمْ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَن سَیَكُونُ مِنكُم مَّرْضَى وَآخَرُونَ یَضْرِبُونَ فِی الْأَرْضِ یَبْتَغُونَ مِن فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِكُم مِّنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّهِ هُوَ خَیْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ همانا پروردگار تو داند كه برمى‏خیزى كمتر از دو ثلث شب را و نیمى از آن و سه یك از آن را و گروهى از آنان كه با تو هستند خدا است اندازه‏دهنده (مقدركننده) شب و روز دانست كه هرگز فرا نگیریدش پس توبه كرد بر شما پس بخوانید هر چه دست به هم دهد از قرآن دانست بزودى باشد از شما بیمارانى و دیگرانى كه بگردند در زمین در پى فضل خدا و دیگرانى كه پیكار كنند در راه خدا پس بخوانید آنچه فراهم شود از آن و بپاى دارید نماز را و بدهید زكات را و وام دهید خدا را وامى نكو و آنچه پیش فرستید براى خویش از نیكى بیابیدش نزد خدا بهتر و بزرگتر به پاداش و آمرزش خواهید از خدا كه خدا است همانا آمرزنده مهربان‏ = مزملإِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا همانا این است یادآوردنى تا هر كه خواهد گیرد بسوى پروردگار خویش راهى‏><M'مزملالسَّمَاء مُنفَطِرٌ بِهِ كَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا آسمان است شكافته بدان بوده است وعده شدنى‏ ;sمزملفَكَیْفَ تَتَّقُونَ إِن كَفَرْتُمْ یَوْمًا یَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیبًا پس چگونه پرهیزید اگر كفر ورزید روزى را كه بگرداند كودكان را پیر   1  ' J # @md]oUمدثرعَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ بر آن است نوزده تن‏_\eUمدثرلَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ دگرگون سازد پوست راn[ioمدثرلَا تُبْقِی وَلَا تَذَرُ نه به جاى گذارد و نه فروهلدiZq]مدثروَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ و ندانى تو چیست دوزخ‏\YU_مدثرسَأُصْلِیهِ سَقَرَ زود است چشانیمش دوزخ‏xX[مدثرإِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ نیست این جز گفتار بشرW)مدثرفَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ یُؤْثَرُ پس گفت نیست این جز جادوئى كه رسدnV{]مدثرثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ پس پشت كرد و كبر ورزیدtU_مدثرثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ پس چهره دژم ساخت و روى در هم كشید0#)Eانسان وَیُطَافُ عَلَیْهِم بِآنِیَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِیرَا و گردش داده شود بر ایشان جامهائى از سیم و پیاله‏ها (صراحیهائى) كه باشند آبگینه‏هائى‏/#}انسان وَدَانِیَةً عَلَیْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِیلًا و نزدیك است بدیشان سایه‏هایش و رام گردیدند میوه‏هایش رام‏شدنى‏(.#Qqانسان مُتَّكِئِینَ فِیهَا عَلَى الْأَرَائِكِ لَا یَرَوْنَ فِیهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِیرًا تكیه‏كنانند در آن بر بالینها نبینند در آن آفتابى و نه سرمائى‏A-#7=انسان وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِیرًا و پاداششان داد بدانچه شكیبا شدند بهشتى و حریرى‏#,#- انسان فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِكَ الْیَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا پس نگهداشتشان خدا از بدى آن روز و بدیشان ارزانى داشت خرّمى و شادمانى‏m+#kaانسان إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا همانا ترسیم از پروردگار خویش روزى را دژم‏خوى آشفته‏روى‏=*#=/انسان إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنكُمْ جَزَاء وَلَا شُكُورًا جز این نیست كه مى‏خورانیم شما را براى روى خدا نخواهیم از شما پاداشى و نه سپاسى‏)#wانسان وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا و خورانند خوراك را با دوست داشتنش به بینوائى و یتیمى و برده‏اى‏(#]انسان یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا پایدار مانند بر نذر و ترسند روزى را كه بدى آن است پرزنان‏r'#Oانسان عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَهَا تَفْجِیرًا چشمه‏اى كه نوشند از آن بندگان خدا بشكافندش شكافتنى‏u&#Kانسان إِنَّ الْأَبْرَارَ یَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا همانا نیكان مى‏آشامند از جامى كه آمیزش آن است كافور%#انسان إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِینَ سَلَاسِلَا وَأَغْلَالًا وَسَعِیرًا همانا ما آماده ساختیم براى كافران زنجیرهائى و گندهائى و آتشى سوزان‏j$#Gانسان إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا همانا رهبریش كردیم راه را یا سپاسگزار و یا ناسپاس‏v##]انسان إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِیهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِیعًا بَصِیرًا همانا ما آفریدیم انسان را از چكّه آبى به هم آمیخته كه مى‏آزمودیمش پس گردانیدیمش شنوائى بینا Ca U o szw2>#انسان إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا همانا این است یادآوریى تا هر كه خواهد برگیرد بسوى پروردگار خویش راهى را}=#{qانسان نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا ما آفریدیمشان و استوار ساختیم آفرینش ایشان را و هر گاه خواهیم تبدیل كنیم بمانندگان ایشان تبدیلى‏&<#9انسان إِنَّ هَؤُلَاء یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاءهُمْ یَوْمًا ثَقِیلًا همانا اینان دوست دارند شتابان را و بگذارند پشت سر خویش روزى سنگین راY;#s1انسان وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا و از شب پس سجده كن برایش و تسبیحش گوى شبى دراز9:#31انسان وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِیلًا و ببر نام پروردگارت را بامدادان و شب‏هنگام‏29#Cانسان فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا پس شكیبا شو براى حكم پروردگار خویش و فرمانبردارى نكن از ایشان گنهكارى را یا ناسپاسى‏I8#]'انسان إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَیْكَ الْقُرْآنَ تَنزِیلًا همانا ما فرستادیم بر تو قرآن را فرستادنى‏u7#ugانسان إِنَّ هَذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاء وَكَانَ سَعْیُكُم مَّشْكُورًا همانا این است شما را پاداشى و بوده است كوشش شما سپاسگزارده‏x6#[انسان عَالِیَهُمْ ثِیَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا بر ایشان (فراز ایشان) است جامه‏هاى سُندس سبزى و استبرقى و زیب داده شدند با دست‏بندهائى از سیم و نوشانیدشان پروردگارشان نوشابه پاك‏كننده‏b5#oGانسان وَإِذَا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعِیمًا وَمُلْكًا كَبِیرًا و گاهى كه بنگرى آنجا بینى نعمتهائى و پادشاهى بزرگ‏g4#=انسان وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا و گردش كنند بر ایشان پسرانى جاودانى گاهى كه بنگریشان پنداریشان مرواریدهاى پوشیده‏3#انسان عَیْنًا فِیهَا تُسَمَّى سَلْسَبِیلًا چشمه‏اى در آن كه نامیده شود سلسبیل‏^2#eIانسان وَیُسْقَوْنَ فِیهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِیلًا و نوشانیده شوند در آن جامى كه باشد آمیزش آن زنجبیل‏91#;)انسان قَوَارِیرَ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِیرًا آبگینه هائى از سیم كه پرداختندش پرداختنى‏  !   K 38,Ct?/Y% مرسلاتوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏'X%+مرسلاتفَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ پس اندازه نهادیم پس چه خوبند اندازه‏نهان‏bW%gQمرسلاتإِلَى قَدَرٍ مَّعْلُومٍ تا اندازه دانسته‏ V%wمرسلاتفَجَعَلْنَاهُ فِی قَرَارٍ مَّكِینٍ پس نهادیمش در آرامگهى جایدار"U%مرسلاتأَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاء مَّهِینٍ آیا نیافریدیمتان از آبى خوار و زبون‏T% مرسلاتوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏S%cمرسلاتكَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ چنین كنیم به گنهكاران‏R%sمرسلاتثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ پس پیرو كردیمشان پسینیان راQ%{مرسلاتأَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِینَ آیا نابود نساختیم پیشینیان راP% مرسلاتوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏ O%qمرسلاتوَمَا أَدْرَاكَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ و ندانستد چیست روز جداشدن‏WN%UMمرسلات لِیَوْمِ الْفَصْلِ براى روز جداشدن‏M%kمرسلات لِأَیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ براى چه روزى پس انداخته شده است‏L%wمرسلات وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ و گاهى كه فرستادگان وقت داده شوندK%w{مرسلات وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ و گاهى كه كوه‏ها پراكنده شوندvJ%smمرسلات وَإِذَا السَّمَاء فُرِجَتْ و گاهى كه آسمان شكافته شود~I%wyمرسلاتفَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ پس گاهى كه ستارگان نابود شوندH%مرسلاتإِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ كه آنچه وعده داده شوید فرودآینده است‏_G%[Wمرسلاتعُذْرًا أَوْ نُذْرًا بهانه‏اى یا بیمى راeF%mQمرسلاتفَالْمُلْقِیَاتِ ذِكْرًا پس با فكنندگان ذكرtE%isمرسلاتفَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا پس به جداكنندگان جداكردنى‏uD%iuمرسلاتوَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا و بگسترانندگان گسترانیدنى‏C%i مرسلاتفَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا پس تندوزندگانى از بادها وزیدنى تندB% m-مرسلاتوَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا سوگند به فرستادگان پیاپى (انبوه چون یال اسب)rA%_{مرسلاتبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏H@#I9انسان یُدْخِلُ مَن یَشَاء فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا درآرد هر كه را خواهد به رحمت خویش و ستمگران را آماده ساخت براى ایشان عذابى دردناك‏?#;kانسان وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن یَشَاء اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِیمًا حَكِیمًا و نخواهید جز آنكه خواهد خدا همانا بوده است خدا دانشمند حكیم‏ e X  F & o[yXp% مرسلات/وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏So%SCمرسلات.كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِیلًا إِنَّكُم مُّجْرِمُونَ بخورید و برخوردار شوید اندكى كه شمائید گنهكاران‏n% مرسلات-وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏+m%)مرسلات,إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنینَ همانا ما بدینگونه پاداش دهیم به نكوكاران‏Pl%Y7مرسلات+كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ بخورید و بنوشید نوش باد بدانچه بودید مى‏كردیدk%oمرسلات*وَفَوَاكِهَ مِمَّا یَشْتَهُونَ و میوه‏اى از آنچه هوس كنند=j%+?مرسلات)إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلَالٍ وَعُیُونٍ همانا پرهیزكارانند در سایه‏ها و چشمه‏سارهائى‏i% مرسلات(وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آنروز براى تكذیب‏كنندگان‏h% مرسلات'فَإِن كَانَ لَكُمْ كَیْدٌ فَكِیدُونِ اگر شما را است نیرنگى پس آهنگم كنیدTg%WAمرسلات&هَذَا یَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِینَ این است روز جداكردن گردآوردیم شما را و پیشینیان‏f% مرسلات%وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏e% مرسلات$وَلَا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ و نه دستور داده شوند تا بهانه آرندwd%umمرسلات#هَذَا یَوْمُ لَا یَنطِقُونَ این است روزى كه سخن نگویندc% مرسلات"وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏xb%sqمرسلات!كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ گوئیا آن است اشترى زردفام‏!a%مرسلات إِنَّهَا تَرْمِی بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ پرتاب كند همانا شراره‏هائى چون كاخ‏=`%%Eمرسلاتلَا ظَلِیلٍ وَلَا یُغْنِی مِنَ اللَّهَبِ كه نه سایه افكن است و نه بى‏نیاز كند از شراره آتش‏_%)iمرسلاتانطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِی ثَلَاثِ شُعَبٍ بروید بسوى سایه سه شعبه‏9^%9)مرسلاتانطَلِقُوا إِلَى مَا كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ بروید بسوى آنچه بودید بدان تكذیب مى‏كردید]% مرسلاتوَیْلٌ یوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏\%]مرسلاتوَجَعَلْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَیْنَاكُم مَّاء فُرَاتًا و نهادیم در آن لنگرهائى افراشته و نوشانیدیمتان آبى گواراd[%a[مرسلاتأَحْیَاء وَأَمْوَاتًا زندگان را و مردگان راZ% مرسلاتأَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا آیا نگردانیدیم زمین را فراگیرنده‏ I< w   ; @ 0,~Wh e<^Ik w]نبأ إِلَّا حَمِیمًا وَغَسَّاقًا مگر آبى جوشان و چركى‏# 9نبأ لَّا یَذُوقُونَ فِیهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا نچشند در آن خنكى و نه نوشابه‏اى‏t {kنبأ لَابِثِینَ فِیهَا أَحْقَابًا ماندگانند در آن سالهائى‏d ]iنبأ لِلْطَّاغِینَ مَآبًا براى سركشان بازگشتگاهى‏ kنبأ إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا همانا دوزخ است كمینگاهى‏!-نبأ وَسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا و رانده شوند كوه‏ها پس شوند سرابى‏ - نبأ وَفُتِحَتِ السَّمَاء فَكَانَتْ أَبْوَابًا و گشوده شود آسمان پس بگردد درهائى‏AM/نبأ یَوْمَ یُنفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا روزى كه دمیده شود در صور پس آیند گروه‏هائى‏نبأ إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِیقَاتًا همانا روز جداشدن است وعده‏گاهى‏^aYنبأ وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا و باغستانى پیچاپیچ‏  نبأ لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا تا برون آریم بدان دانه و رستنى‏+C نبأ وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجًا و فرستادیم از فشرده‏ها آبى ریزان‏ucنبأ وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا و نهادیم چراغى درخشان‏*%)نبأ وَبَنَیْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا و بنیاد نهادیم فراز شما هفتگانه‏اى استوار{نبأ وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا و گردانیدیم روز را روزى‏گهى‏z~mنبأ وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ لِبَاسًا و گردانیدیم شب را پوشاكى‏}!نبأ وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا و گردانیدیم خواب شما را بیهشى (یا آسایشى)r|umنبأ وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا و آفریدیم شما را جفتهائى‏d{i]نبأ وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا و كوه‏ها را میخهائى‏z نبأ أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا آیا نگردانیدیم زمین را آرامگاهى‏vyswنبأ ثُمَّ كَلَّا سَیَعْلَمُونَ پس نه چنین است زود است بدانندfx]mنبأ كَلَّا سَیَعْلَمُونَ نه چنین است زود است بدانند w نبأ الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ آنكه آنانند در آن اختلاف‏كنان‏hvo_نبأ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ از داستان (آگهى) بزرگ‏_u Yeنبأ عَمَّ یَتَسَاءلُونَ از چه چیزند پرسش‏كنان‏mt_{نبأ بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏3s%!5مرسلات2فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ پس به كدام داستانند پس از این ایمان‏آرندگان‏r% مرسلات1وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز براى تكذیب‏كنندگان‏@q%=3مرسلات0وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا یَرْكَعُونَ و هر گاه گفته شود بدیشان ركوع بگزارید نگزارند _ 0 0 o 3 34E_m$%maنازعاتتَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ از پیش آید پى درآینده‏s#%{_نازعاتیَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ روزى كه بلرزد لرزنده‏k"%qYنازعاتفَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا پس كارپردازان كارى‏~!%iنازعاتفَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا پس پیشى‏گیرندگان پیشى‏گرفتنى‏s %iqنازعاتوَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا و به شناورى‏كنان شناوریى‏%iنازعاتوَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا و به كشندگان كشیدنى (یا جهندگاه جهشى)t% iuنازعاتوَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا سوگند به بركنندگان به قوّت‏r%_{نازعاتبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏g7نبأ (إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِیبًا یَوْمَ یَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یَدَاهُ وَیَقُولُ الْكَافِرُ یَا لَیْتَنِی كُنتُ تُرَابًا همانا بیم دادیم شما را از عذابى نزدیك روزى كه بنگرد مرد آنچه را پیش فرستاده است دو دستش و گوید كافر كاش مى‏بودم خاكى‏ نبأ 'ذَلِكَ الْیَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا آن است روز حقّ تا هر كه خواهد برگیرد بسوى پروردگار خویش بازگشتگاهى‏%Mwنبأ &یَوْمَ یَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّا یَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا روزى كه بپاى ایستند روح و فرشتگان به صفى سخن نگویند جز آنكو دستورى دهدش خداوند مهربان و گوید درستى‏oioنبأ %رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الرحْمَنِ لَا یَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است خداوند مهربان كه دارا نیستند از او خطابى (سخن‏گفتنى) نبأ $جَزَاء مِّن رَّبِّكَ عَطَاء حِسَابًا پاداشى از پروردگارت بخششى به شمار!A}نبأ #لَّا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا نشنوند در آن یاوه و نه تكذیبى‏IU;نبأ "وَكَأْسًا دِهَاقًا و جامى لبریزre}نبأ !وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا و آنان پستان برآمده همسالانى‏eecنبأ حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا باغچه‏هائى و تاكهائى‏%نبأ إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازًا همانا براى پرهیزكاران است برخوردارگاهى‏37)نبأ فَذُوقُوا فَلَن نَّزِیدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا پس بچشید كه هرگز نیفزائیم شما را جز عذابى‏نبأ وَكُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ كِتَابًا و هر چیزى را فراآوردیم در نامه‏اى‏ نبأ وَكَذَّبُوا بِآیَاتِنَا كِذَّابًا و تكذیب كردند آیتهاى ما را تكذیبى‏'نبأ إِنَّهُمْ كَانُوا لَا یَرْجُونَ حِسَابًا كه بودند ایشان امید نداشتند حسابى‏BI9نبأ جَزَاء وِفَاقًا كیفرى برابر ~ / J X I*cqBq>%نازعات!مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ بهره‏مندیى براى شما و براى دامهاى شماt=%isنازعات وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا و كوه‏ها را لنگر گردانیدش‏<%نازعاتأَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا برون آورد از آن آبش را و چراگاهش‏ ;%yنازعاتوَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا و زمین را از آن پس گسترانیدش‏":%) نازعاتوَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا و تاریك ساخت شبش را و برآورد روزش‏9%{}نازعاترَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا برافراشت پوشش را پس بیاراستش‏H8%I7نازعاتأَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا آیا شما سخت‏ترید در آفرینش یا آسمان كه ساختش‏+7%-نازعاتإِنَّ فِی ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن یَخْشَى همانا در این است عبرتى براى آنكه بترسد06%Kنازعاتفَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى پس گرفتش خدا به كیفر انجام و آغاز5%}نازعاتفَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى پس گفت منم پروردگار بزرگتر شما]4%Q]نازعاتفَحَشَرَ فَنَادَى پس گردآورد پس برخواندc3%cWنازعاتثُمَّ أَدْبَرَ یَسْعَى سپس پشت كرد مى‏دوید^2%Q_نازعاتفَكَذَّبَ وَعَصَى پس تكذیب كرد و سرپیچیدw1%cنازعاتفَأَرَاهُ الْآیَةَ الْكُبْرَى پس نمایاندش آیت بزرگ را!0%نازعاتوَأَهْدِیَكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى و رهبریت كنم بسوى پروردگارت پس بترسى‏"/%#نازعاتفَقُلْ هَل لَّكَ إِلَى أَن تَزَكَّى پس بگو آیا تو را است بسوى آنكه پاكى جوئى‏.%{نازعاتاذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى برو بسوى فرعون كه او سركشى كردM-%Q9نازعاتإِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى گاهى كه بانگ دادش پروردگارش بر درّه مقدّس طوى‏r,%qgنازعاتهَلْ أتَاكَ حَدِیثُ مُوسَى آیا بیامدت داستان موسى‏z+%suنازعاتفَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ ناگهان ایشانند به روى زمین‏*% نازعات فَإِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ پس جز این نیست كه خروشى است یگانه‏#)%نازعات قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ گویند آن است آن هنگام بازگشتى زیانمند (% #نازعات أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً آیا گاهى كه گردیدیم استخوانهائى پوسیده‏X'%SMنازعات یَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِی الْحَافِرَةِ گویند آیا مائیم بازگردانیده در گور (یا در حال نخستین)p&%eoنازعات أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ دیدگان آنها است سرافكنده‏%%{wنازعاتقُلُوبٌ یَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ دلهائى است در آن روز هراسان‏ ^ :  a lGt 3y&ZN\MOعبسكِرَامٍ بَرَرَةٍ گرامیانى نیكانى‏^[Ugعبسبِأَیْدِی سَفَرَةٍ به دستهاى پیام‏آورانى‏eZqYعبسمَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ برافراشته پاك‏شده‏aYg[عبس فِی صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ در نامه‏هایى گرامى‏aXWkعبس فَمَن شَاء ذَكَرَهُ كه هر كه خواهد یاد آوردش‏Ws عبس كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ نه چنین است همانا آن است یادآوریى‏gVggعبس فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّى پس تو از او سرگرمى جستى‏CUEAعبس وَهُوَ یَخْشَى و او مى‏ترسیدqTumعبسوَأَمَّا مَن جَاءكَ یَسْعَى و اما آنكه بیامدت مى‏دوید~Suعبسوَمَا عَلَیْكَ أَلَّا یَزَّكَّى و نیست بر تو كه او پاكى نجویدVR_Mعبسفَأَنتَ لَهُ تَصَدَّى پس تواش پذیرفتى‏dQceعبسأَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى اما آنكه بى‏نیازى جست‏P!عبسأَوْ یَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَى یا یادآور شود پس سود دهدش یادآوردن‏Owعبسوَمَا یُدْرِیكَ لَعَلَّهُ یَزَّكَّى و چه دانستت شاید او پاكى جویدKN_7عبسأَن جَاءهُ الْأَعْمَى كه آمدش كورXM Qaعبسعَبَسَ وَتَوَلَّى روى درهم كشید و پشت كردlL_{عبسبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏K%3Gنازعات.كَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا عَشِیَّةً أَوْ ضُحَاهَا گوئیا ایشان روزى كه بینندش نماندند جز شبى یا روزش‏)J%'نازعات-إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن یَخْشَاهَا جز این نیست كه توئى ترساننده آنكه بترسدش‏zI%oyنازعات,إِلَى رَبِّكَ مُنتَهَاهَا بسوى پروردگار تو است پایانش‏uH%qmنازعات+فِیمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا در چیستى تو از یادآوردنش‏/G%Kنازعات*یَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا پرسندت از ساعت كى است لنگرگاهش‏F%gنازعات)فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوَى همانا بهشت است جایگاهش‏E% نازعات(وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى و امّا آنكه بترسد جایگاه پروردگار خویش را و بازدارد خویشتن را از هوسهاD%gنازعات'فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْوَى همانا دوزخ است جایگاهش‏yC%gنازعات&وَآثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا و زندگانى دنیا را برگزیدZB%SUنازعات%فَأَمَّا مَن طَغَى پس اما آنكه سرپیچیدA%نازعات$وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِمَن یَرَى و آشكار گردد دوزخ براى هر كه بیند0@%')نازعات#یَوْمَ یَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَى روزى كه یاد آورد انسان آنچه را كوشیده است‏?%نازعات"فَإِذَا جَاءتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى پس گاهى كه آید فرودآینده‏اى بزرگتر wk  y k v  ] kcEBQfi!{!{=تكویروَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ و گاهى كه اشتران آبستن (یا آبستنان) رها كرده شوند{z!{sتكویروَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ و گاهى كه كوه‏ها رانده شوند|y!qتكویروَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ و گاهى كه ستارگان تیره شوندux! ouتكویرإِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ گاهى كه خورشید بى‏فروغ گرددpw!_{تكویربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ v%oعبس*أُوْلَئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ آنانند كافران پرده‏دران‏_u]aعبس)تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ دستخوش سازدش پریشانى‏$t%عبس(وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ و چهره‏هایى در آن روز بر آنها است گردى‏Xsq?عبس'ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ خندان شادان‏rعبس&وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ چهره‏هایى است در آن روز گشوده‏\qY[عبس%لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ هر مردى از ایشان را است در آن روز كارى كه به خود واداردش‏`piWعبس$وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ و همسرش و فرزندانش‏PoYGعبس#وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ و مادرش و پدرش‏ nwعبس"یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ روزى كه گریزد مرد از برادرش‏wms{عبس!فَإِذَا جَاءتِ الصَّاخَّةُ پس گاهى كه آید خروش كرسازنده‏l عبس مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ بهره‏اى براى شما و براى دامهاى شماWk]Qعبسوَفَاكِهَةً وَأَبًّا و میوه‏اى و چمنى‏\jY_عبسوَحَدَائِقَ غُلْبًا و باغچه‏هائى پیچیده‏^ieWعبسوَزَیْتُونًا وَنَخْلًا و زیتونى و خرمابنى‏VhYSعبسوَعِنَبًا وَقَضْبًا و انگورى و خرمائى‏ngsiعبسفَأَنبَتْنَا فِیهَا حَبًّا پس رویانیدیم در آن دانه‏f uعبسثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا پس شكافتیم زمین را شكافتنى‏yekعبسأَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا كه ریختیم ما آب را ریزشى‏d%uعبسفَلْیَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ پس بنگرد انسان بسوى خوراكش‏c عبسكَلَّا لَمَّا یَقْضِ مَا أَمَرَهُ نه چنین است هنوز نگذارد آنچه فرمودش‏rbqsعبسثُمَّ إِذَا شَاء أَنشَرَهُ سپس هر گاه خواست برون آردش‏ua{oعبسثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ پس میرانیدش و به گور بردش‏l`seعبسثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ سپس راه را آماده ساختش‏%_5عبسمِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ از نطفه بیافریدش پس مقدّر داشتش (اندازه نهادش)`^qOعبسمِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ از چه چیز آفریدش‏] {عبسقُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ كشته باد انسان چه ناسپاس است‏ v  !   /|rPWED|%{qانفطاروَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ و گاهى كه دریاها شكافته شود%انفطاروَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ و گاهى كه ستارگان بپاشد (یا بریزد)k% sYانفطارإِذَا السَّمَاء انفَطَرَتْ گاهى كه آسمان بشكافدr%_{انفطاربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏`!y;تكویروَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن یَشَاء اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ و نخواهید جز آنكه بخواهد خدا پروردگار جهانیان‏5!Oتكویرلِمَن شَاء مِنكُمْ أَن یَسْتَقِیمَ براى آنكه خواهد از شما كه راستى گزیند (یا پایدارى كند)!# تكویرإِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِینَ نیست آن جز یادآوریى براى جهانیان‏U!]Eتكویرفَأَیْنَ تَذْهَبُونَ پس كجا مى‏روید!تكویروَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ و نیست آن سخن شیطان رانده‏شده‏!kتكویروَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ و نیست او بر ناپیدا بخیل‏!{تكویروَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ و هر آینه بدیدش در اُفقى آشكارr !{aتكویروَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ و نیست یار شما دیوانه‏f !_eتكویرمُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ فرمانروائى آنجا امینى‏- !!-تكویرذِی قُوَّةٍ عِندَ ذِی الْعَرْشِ مَكِینٍ توانگرى نزد خداوند عرش ارجمند (یا سخن روائى) ! تكویرإِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِیمٍ كه آن است همانا گفتار فرستاده گرامى‏p !waتكویروَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ و بامدادگاهى كه بدرخشدw!ssتكویروَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ و شب‏گاهى كه تیرگیش پشت كندc!a]تكویرالْجَوَارِ الْكُنَّسِ روندگان نهان‏شدگان‏~!w}تكویرفَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ پس سوگند نیارم به فروروندگان‏ ! تكویرعَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ بداند هر كسى آنچه احضار كرده است‏ ! تكویر وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ و گاهى كه بهشت آماده (یا نزدیك) شودx!{mتكویر وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ و گاهى كه دوزخ افروخته شودt!smتكویر وَإِذَا السَّمَاء كُشِطَتْ و گاهى كه آسمان بركنده شودw!ssتكویر وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ و گاهى كه نامه‏ها گشوده شودa!cWتكویر بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ به كدام گناه كشته شد!qتكویروَإِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ و گاهى كه گورشده پرسیده شود{~!{sتكویروَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ و گاهى كه نفوس جفت كرده شوند}!{ تكویروَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ و گاهى كه دریاها به هم آمیخته شوند~|!w}تكویروَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ و گاهى كه وحشیان گردآورده شوند cz  x N t |cJk#>c]2'UWمطففین كِتَابٌ مَّرْقُومٌ نامه‏اى است نوشته‏x1'yiمطففین وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّینٌ و چه دانستت چیست سِجّین‏D0'=9مطففین كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ نه چنین است همانا نامه گنهكاران است در سِجّین‏D/';;مطففین یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ روزى كه بپاى خیزند مردم براى پروردگار جهانیان‏R.'MIمطففین لِیَوْمٍ عَظِیمٍ براى روزى بزرگ‏2-'?مطففین أَلَا یَظُنُّ أُولَئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ آیا نپندارند كه ایشان برانگیختگانند9,'Cمطففین وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ و هر گاه پیمایندشان یا سنجندشان كم دهندQ+'e+مطففین الَّذِینَ إِذَا اكْتَالُواْ عَلَى النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ آنان كه هر گاه پیمایند بر مردم تمام بردارندf*' mSمطففین وَیْلٌ لِّلْمُطَفِّفِینَ واى بر كم‏فروشان‏s)'_{مطففین بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏(%+oانفطاریَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَیْئًا وَالْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ روزى كه دارا نیست كسى براى كسى چیزى و كار در آن روز خدا را است‏ '%!kانفطارثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا یَوْمُ الدِّینِ پس ندانى تو چیست روز دین‏&%gانفطاروَمَا أَدْرَاكَ مَا یَوْمُ الدِّینِ و ندانى تو چیست روز دین‏ %%انفطاروَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِینَ و نیستند ایشان از آن ناپدیدان‏h$%Eانفطاریَصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدِّینِ چشندش روز دین‏#% uانفطاروَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ و همانا گنهكارانند در دوزخ‏~"% eانفطار إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ همانا نیكانند در نعمتهاe!%wGانفطار یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ دانند آنچه كنیدb %Y_انفطار كِرَامًا كَاتِبِینَ گرامیانى نویسندگانى‏%{انفطار وَإِنَّ عَلَیْكُمْ لَحَافِظِینَ و همانا بر شما است نگهبانانى‏%انفطار كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّینِ نه چنین است بلكه تكذیب كنید به دین‏% انفطارفِی أَیِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَكَّبَكَ به هر پیكرى كه خواست تو را پرداخت‏,%!'انفطارالَّذِی خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ آنكه آفریدت پس راست آوردت پس معتدلت ساخت‏r%gmانفطاریَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِیمِ اى انسان چه چیزت فریفت (یا چه فریفته تو را) به پروردگار كریمت‏:%/5انفطارعَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ داند كسى چه پیش فرستاده است و چه پس آورده است‏%yانفطاروَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ و گاهى كه گورها برانگیخته شود Ne  h ;qm.C,LNzH'muمطففین وَإِذَا انقَلَبُواْ إِلَى أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَكِهِینَ و هر گاه بازمى‏گشتند بسوى خاندان خویش بازمى‏گشتند لبخندزنان‏CG'!Sمطففین وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ و هر گاه مى‏گذشتند بر آنان به چشم طعن و استهزاء بنگرندF'مطففین إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا كَانُواْ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَكُونَ همانا آنان كه گنهكاراند بودند بر آنان كه ایمان آوردند خنده‏زنان‏E'!مطففین عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ چشمه‏اى كه نوشند از آن نزدیكان‏tD'okمطففین وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِیمٍ و آمیزش آن است از تَسنیم‏gC';مطففین خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِی ذَلِكَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ مُهر آن است مشك و بدین پس باید بگروند گروندگان‏B'مطففین یُسْقَوْنَ مِن رَّحِیقٍ مَّخْتُومٍ نوشاینده شوند از جامى مُهرزده‏%A'7مطففین تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ بشناسى در چهره‏شان خرمى نعمتها@'qمطففین عَلَى الْأَرَائِكِ یَنظُرُونَ بر بالشها (یا تختها) نگران‏?' eمطففین إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ همانا نیكانند در نعمتهاu>'ugمطففین یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ كه گواهیش دهند نزدیكان‏O='U;مطففین كِتَابٌ مَّرْقُومٌ نامه نوشته‏<'mمطففین وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّیُّونَ و چه دانستت چیست علّیّون‏J;'Q1مطففین كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ نه چنین است همانا نامه نیكان است در علّیّین‏V:'SGمطففین ثُمَّ یُقَالُ هَذَا الَّذِی كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ پس گفته شود این است آنچه بودید بدان تكذیب مى‏كردید9'مطففین ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُوا الْجَحِیمِ سپس ایشانند همانا چشندگان دوزخ‏o8'm_مطففین كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ یَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ نه چنین است همانا ایشانند از پروردگارشان آن روز راندگان‏u7'mkمطففین كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا یَكْسِبُونَ نه چنین است بلكه چیره گشت بر دلهاى آنها بودند فراهم مى‏كردند6'مطففین إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِ آیَاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ كه هر گاه خوانده شود بر او آیتهاى ما گوید این است افسانه‏هاى پیشینیان‏=5'Kمطففین وَمَا یُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ و تكذیب نكند بدان جز هر تجاوزگرى گنهكار4')}مطففین الَّذِینَ یُكَذِّبُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ آنان كه تكذیب كنند به روز دین‏3'مطففین وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِینَ واى در آن روز بر تكذیب‏كنندگان‏ xt  ? [ > $(c39x=a% aانشقاقلَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ كه هر آینه سوار گردید پشتى بر پشتى (طبقه‏اى پس از طبقه‏اى)s`%sgانشقاقوَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ و به ماه گاهى كه تمام شودj_%k]انشقاقوَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ و به شب و آنچه فراگیرد|^%syانشقاقفَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ پس سوگند نیارم به خورگاه (شفق)]%!yانشقاقبَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِیرًا بلكه پروردگار او است بدو بینا \%انشقاقإِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ او همانا پنداشت كه هرگز بازنگردد[%انشقاق إِنَّهُ كَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا كه بود او همانا در خاندان خود شادان‏OZ%U=انشقاق وَیَصْلَى سَعِیرًا و بچشد آتش راpY%oeانشقاق فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا پس زود است بخواند مرگ را?X%A-انشقاق وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ و اما آنكه داده شود نامه خویش را از پشت سرش‏W% انشقاق وَیَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا و بازگردد بسوى خاندان خویش شادان‏V%انشقاقفَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا پس زود است حساب شود حسابى آسان‏4U%3%انشقاقفَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ بِیَمِینِهِ امّا آنكه داده شود نامه خویش را به راستش‏0T%+%انشقاقیَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِیهِ اى انسان همانا توئى رنج‏برنده بسوى پروردگار خویش رنجى را پس رسنده‏اى بدان‏S%انشقاقوَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ و فرمان برد پروردگار خویش را و سزاوار شد R% {انشقاقوَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ و افكند آنچه در آن است و تهى شدwQ%osانشقاقوَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ و گاهى كه زمین كشیده (پهن) شدP%'انشقاقوَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ و فرمان برد براى پروردگار خویش و سزاوار شدlO% o_انشقاقإِذَا السَّمَاء انشَقَّتْ گاهى كه آسمان بشكافت‏rN%_{انشقاقبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏LM'EAمطففین $هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا یَفْعَلُونَ آیا پاداش داده شدند كفّار آنچه را بودند مى‏كردندsL'Yمطففین #عَلَى الْأَرَائِكِ یَنظُرُونَ بر بالشهایند نگران‏kK'qSمطففین "فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُواْ مِنَ الْكُفَّارِ یَضْحَكُونَ پس امروز آنان كه ایمان آوردند به كافرانند خنده‏زنان‏#J'!مطففین !وَمَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ و فرستاده نبودند بر ایشان نگهبانان‏aI'YWمطففین وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاء لَضَالُّونَ و هر گاه مى‏دیدندشان مى‏گفتند همانا اینانند گمراهان‏ i i { ) JO^9_iuyبروج إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِیدُ همانا او پدید آرد و بازگرداندtبروج إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِیدٌ همانا خشم‏آورى پروردگار تو است سخت‏Ysq9بروج إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِیرُ همانا آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند ایشان را است باغهائى كه روان است زیر آنها جویها این است رستگارى بزرگ‏Vrبروج إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ همانا آنان كه فریب دادند مردان و زنان مؤمن را سپس توبه نكردند ایشان را است عذاب دوزخ و ایشان را است عذاب سوزان‏!qEuبروج الَّذِی لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ آنكه وى را است پادشاهى آسمانها و زمین و خدا است بر همه چیز گواه‏)p3بروجوَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ و خشم نگرفتند بر ایشان جز از آن رو كه ایمان آوردند به خداى عزّتمند ستوده‏@oYبروجوَهُمْ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ و آنانند بر آنچه به مؤمنان كنند گواهان‏|nuبروجإِذْ هُمْ عَلَیْهَا قُعُودٌ گاهى كه ایشانند بر آن نشستگان‏ymoبروجالنَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ آن آتش فروزان (یا دارنده) سوخت‏ulgبروجقُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ كشته شوند یاران حفره‏هاdkacبروجوَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ و به گواه و گواهى‏شده‏cjmUبروجوَالْیَوْمِ الْمَوْعُودِ و به روز وعده‏شده‏xi {sبروجوَالسَّمَاء ذَاتِ الْبُرُوجِ سوگند به آسمان دارنده برجهاnh_{بروجبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Sg%GOانشقاقإِلَّا الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ مگر آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند كه ایشان را است مزدى بى‏پایان (یا بى‏منّت)f%انشقاقفَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ پس مژده ده ایشان را به عذابى دردناك‏"e% 'انشقاقوَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ و خدا دانا است بدانچه در خویشتن نهان دارندd%انشقاقبَلِ الَّذِینَ كَفَرُواْ یُكَذِّبُونَ بلكه آنان كه كفر ورزیدند تكذیب كنندKc%U1انشقاقوَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لَا یَسْجُدُونَ و گاهى كه خوانده شود بر ایشان قرآن سجده نكنند}b%yuانشقاقفَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ پس چه شودشان كه ایمان نیارند `$D V Q  + C:>]WU`ymاعلى وَالَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَى و آنكو برون آورد چراگاه راvowاعلى وَالَّذِی قَدَّرَ فَهَدَى و آنكه تقدیر كرد پس هدایت كردfg_اعلى الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّى آنكه آفرید پس راست كرد اعلى سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى تسبیح گوى نام پروردگار خویش را آن برترo_{اعلى بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏2Aطارقفَمَهِّلِ الْكَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا پس مهلت ده كافران را مهلتشان ده اندكى‏VQWطارقوَأَكِیدُ كَیْدًا و نیرنگ آرم نیرنگى‏{طارقإِنَّهُمْ یَكِیدُونَ كَیْدًا همانا ایشان نیرنگ آرند نیرنگى‏_ cWطارقوَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ و نیست آن یاوه (شوخى)| g طارق إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ كه آن است همانا گفتارى جداسازنده‏l w]طارق وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ و به زمین داراى شكاف‏ wطارق وَالسَّمَاء ذَاتِ الرَّجْعِ سوگند به آسمان داراى برگشت یا باران‏ sطارق فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ پس نیستش نیروئى و نه یاورى‏{w{طارق یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ روزى كه فاش شوند رازهاى درون‏ طارقإِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ همانا او است بر بازگردانیدنش توانا47)طارقیَخْرُجُ مِن بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ كه برون آید از میان كمر و استخوانهاى سینه‏iieطارقخُلِقَ مِن مَّاء دَافِقٍ آفریده شد از آبى جهنده‏طارقفَلْیَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ پس بنگرد انسان از چه شد آفریده‏-}طارقإِن كُلُّ نَفْسٍ لَّمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ نیست كسى جز بر او است نگهبانى‏W]Mطارقالنَّجْمُ الثَّاقِبُ آن ستاره تابنده‏wطارقوَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ و چه دانستت چیست شب درآینده‏y mطارقوَالسَّمَاء وَالطَّارِقِ سوگند به آسمان و به شب درآینده‏n_{طارقبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Z~_Qبروجفِی لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ در لوحى نگهداشته‏o}qiبروجبَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِیدٌ بلكه آن قرآنى است گرامى‏| بروجوَاللَّهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِیطٌ و خدا است از پشت سرشان فراگیرنده‏{بروجبَلِ الَّذِینَ كَفَرُوا فِی تَكْذِیبٍ بلكه آنان كه كفر ورزیدند در تكذیبندNz];بروجفِرْعَوْنَ وَثَمُودَ فرعون و ثمودzyiبروجهَلْ أَتَاكَ حَدِیثُ الْجُنُودِ آیا بیامدت داستان لشكرها`xgUبروجفَعَّالٌ لِّمَا یُرِیدُ كننده هر آنچه خواهد`wkQبروجذُو الْعَرْشِ الْمَجِیدُ دارنده عرش گرامى‏vv{mبروجوَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ و او است آمرزگار دوست‏دار r x f h [ " 6%~3Qrb3#mMغاشیه وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ و جامهائى نهاده‏w2#sqغاشیه فِیهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ در آن است تختهائى افراشته‏e1#gYغاشیه فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ در آن است چشمه روان‏w0#aغاشیه لَّا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً نشنوند در آن یاوه‏اى‏]/#_Qغاشیه فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ در بهشتى فرازنده‏d.#a]غاشیه لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ از كوشش خویشند خوشنود-#wغاشیه وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ رویهائى است در آن روز شاداب‏#,##غاشیه لَا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِی مِن جُوعٍ نه فربه سازد و نه بى‏نیاز كند از گرسنگى‏+#)gغاشیه لَّیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٍ نیستشان خوراكى جز از خار|*#uyغاشیه تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ نوشانیده شوند از چشمه جوشان‏a)#kMغاشیه تَصْلَى نَارًا حَامِیَةً چشند آتشى سوزان‏h(#]iغاشیه عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ كاركننده‏اند رنجبرنده‏'#{غاشیه وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ رویهائى است در آن روز سرافكنده‏ &# {غاشیه هَلْ أَتَاكَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ آیا بیامدت داستان فراگیرنده‏q%#_{غاشیه بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏w${mاعلى صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى نامه‏هاى ابراهیم و موسى‏# اعلى إِنَّ هَذَا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولَى همانا این است در نامه‏هاى نخستین‏y"mاعلى وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَى و آخرت بهتر است و پایدارتر!! اعلى بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا بلكه برمى‏گزینید زندگانى دنیا را اعلى وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى و یاد كرد نام پروردگارش را پس نماز گزارد{qاعلى قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّى همانا رستگار شد آنكه پاكى جست‏ qاعلى ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیَى پس نمیرد در آن و نه زنده شودeاعلى الَّذِی یَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى كه مى‏چشد آتش بزرگتر راvymاعلى وَیَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى و دورى گزیندش بدبخت‏ترى‏ukyاعلى سَیَذَّكَّرُ مَن یَخْشَى زود است یادآورد آنكه مى‏ترسداعلى فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَى پس یادآورى كن اگر سود دهد یادآوردن‏vquاعلى وَنُیَسِّرُكَ لِلْیُسْرَى و روان گردانیمت بسوى آسانى‏s]اعلى إِلَّا مَا شَاء اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا یَخْفَى مگر آنچه خواهد خدا كه او مى‏داند آشكار را و آنچه نهان شود'oWاعلى سَنُقْرِؤُكَ فَلَا تَنسَى زود است بخوانیم بر تو (خوانا گردانیمت) تا فرامواش نكنى‏jo_اعلى فَجَعَلَهُ غُثَاء أَحْوَى پس گردانیدش خشك سیاه‏ |$i L   s mj $|J9|{O_فجرفَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَكْرَمَنِ اما انسان هر گاه بیازمایدش پروردگارش پس گرامیش دارد و نعمتش دهد گوید پروردگارم گرامیم داشت‏ N فجرإِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ همانا پروردگار تو است در كمینگاه‏-M++فجر فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ پس بریخت بر آنان پروردگار تو تازیانه عذاب‏ L فجر فَأَكْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ پس فراوان كردند در آنها تبهكارى راK uفجر الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلَادِ آنان كه سركشى كردند در شهرهاJفجر وَفِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتَادِ و فرعون دارنده ستونها (یا میخها))IGفجر وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ و ثمودى كه بریدند سنگ را به درّه‏$H=فجرالَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلَادِ آنى كه آفریده نشد مانندش در شهرهاXGgIفجرإِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ارم داراى ستون‏F) فجرأَلَمْ تَرَ كَیْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ آیا ندیدى چه كرد پروردگار تو به عادEفجرهَلْ فِی ذَلِكَ قَسَمٌ لِّذِی حِجْرٍ آیا هست در این سوگندى براى خردمند`DkUفجروَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ و به شب گاهى كه برودPCi7فجروَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ و جفت و تك‏NBMOفجروَلَیَالٍ عَشْرٍ و شبهاى ده‏گانه‏@A ;Gفجروَالْفَجْرِ سوگند به بامدادl@_{فجربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏?# qغاشیه ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ سپس همانا بر ماست حسابشان‏z>#wsغاشیه إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ همانا بسوى ماست بازگشتشان‏"=#9غاشیه فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ كه عذاب كندش خدا آن عذاب بزرگتر<#yغاشیه إِلَّا مَن تَوَلَّى وَكَفَرَ مگر آنكه روى برتافت و كفر ورزید{;#gغاشیه لَّسْتَ عَلَیْهِم بِمُصَیْطِرٍ نیستى بر ایشان فرمانده‏#:#'غاشیه فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ پس یادآورى كن جز این نیست توئى یادآورنده‏9# qغاشیه وَإِلَى الْأَرْضِ كَیْفَ سُطِحَتْ و بسوى زمین چگونه گسترده شد 8#{غاشیه وَإِلَى الْجِبَالِ كَیْفَ نُصِبَتْ و بسوى كوه‏ها چگونه نشانده شد 7# yغاشیه وَإِلَى السَّمَاء كَیْفَ رُفِعَتْ و بسوى آسمان چگونه افراشته شد76#Mغاشیه أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَیْفَ خُلِقَتْ آیا ننگرند بسوى اشتر چگونه آفریده شدg5#mWغاشیه وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ و پرده‏هاى گسترده‏o4#ikغاشیه وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ و بالشهائى چیده (صف آورده) B$ D ~ 5b<PYBxiywبلد وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ و رهبریش كردیم بدان دو پشته‏ZhiKبلد وَلِسَانًا وَشَفَتَیْنِ و زبانى و لبانى‏}gsبلدأَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَیْنَیْنِ آیا ننهادیم برایش دیدگانى‏}fiبلدأَیَحْسَبُ أَن لَّمْ یَرَهُ أَحَدٌ آیا پندارد كه ندیدش كسى‏euبلدیَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا گوید تباه كردم مالى انبوه را3d5-بلدأَیَحْسَبُ أَن لَّن یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ آیا پندارد كه توانائى ندارد هرگز بر او كسى‏ c#sبلدلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی كَبَدٍ كه آفریدیم انسان را در رنج‏dbceبلدوَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ و پدرى و آنچه فرزند نهادyakبلدوَأَنتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ و توئى جاى گزین در این شهرm` Yبلدلَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ سوگند نیارم بدین شهرl__{بلدبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏R^YKفجروَادْخُلِی جَنَّتِی و درآى در بهشتم‏_]gWفجرفَادْخُلِی فِی عِبَادِی پس درآى در بندگانم‏5\;+فجرارْجِعِی إِلَى رَبِّكِ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً بازگرد بسوى پروردگار خویش خشنود خشنودشده‏[-فجریَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ اى روان آسوده (یا اى نفس آرمیده)|Zuفجروَلَا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ و بسته نشود چون بستن او كسى‏+Y7فجرفَیَوْمَئِذٍ لَّا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ پس در آن روز عذاب نشود چون عذاب او كسى‏1X//فجریَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی گوید كاش پیش مى‏فرستادم براى زندگانى خویش‏8Wgفجروَجِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّكْرَى و آورده شود آن روز دوزخ در آن روز یادآور شود انسان و كجاستش یادآورى‏%V'فجروَجَاء رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا و بیاید پروردگار تو با فرشتگان صفى صفى‏BU5Kفجركَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا نه چنین است هر گاه كوبیده شود زمین كوبیدنى كوبیدنى‏T فجروَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا و دوست دارید مال را دوستى فراوان‏%S)فجروَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا و خورید میراث را خوردنى گوارا (یا انبوه)R7فجروَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِینِ و ترغیب نكنید بر خورانیدن بینواQفجركَلَّا بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْیَتِیمَ نه چنین است بلكه گرامى ندارید یتیم را8PI#فجروَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ و اما هر گاه بیازمایدش پس تنگ گیرد بر او روزیش را گوید پروردگارم خوارم ساخت‏ U~  E Q HZlxhSIp(Ul_{لیلبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏akWشمسوَلَا یَخَافُ عُقْبَاهَا و نهراسد از فرجامش‏DCAشمسفَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا پس تكذیبش كردندش پس پى كردند پس برآشفت بر ایشان پروردگارشان به گناهشان پس یكسانش كردUo7شمس فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْیَاهَا پس گفت بدیشان پیمبر خدا اشتر خدا را و آبشخورش‏ k'شمس إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا گاهى كه برانگیخت بدنهادتر (یا تیربخت‏ترش)ymشمس كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا تكذیب كرد ثمود به سركشیش‏~q/شمس وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا و همانا آیان كرد آنكه بفریفتش (یا نهان داشتش)}}uشمس قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا همانا رستگار شد آنكه پاك ساختش‏|شمسفَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا پس سروشش فرستاد گنهكاریش و پرهیزش‏p{kuشمسوَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا و به روان و آنچه راست آوردش‏mzsgشمسوَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا و به زمین و آنچه گستردش‏ys شمسوَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا و به آسمان و آنچه (یا آنكه) بساختش‏ox{cشمسوَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا و به شب گاهى كه بپوشدش‏yw{wشمسوَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا و به روز گاهى كه تابناكش سازدpvsmشمسوَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا و به ماه گاهى كه از پیش آیدxu e شمسوَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا سوگند به خورشید و پرتوش (یا آفتابش)lt_{شمسبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏s{/بلدعَلَیْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ بر ایشان است آتش افروخته (یا انبوه یا پوشیده)prycبلدوَالَّذِینَ كَفَرُوا بِآیَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ و آنان كه كفر ورزیدند به آیتهاى ما آنانند یاران چپ (یا شومى)uqUبلدأُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ آنانند یاران راست‏Wp_Kبلدثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ سپس گشت از آنان كه ایمان آوردند و سفارش كردند به شكیبائى و سفارش كردند به مهربانى كردن‏o{بلدأَوْ مِسْكِینًا ذَا مَتْرَبَةٍ یا بینوائى خاكسار (یا نیازمند)[ngOبلدیَتِیمًا ذَا مَقْرَبَةٍ به یتیمى خویشاوند8m%Gبلدأَوْ إِطْعَامٌ فِی یَوْمٍ ذِی مَسْغَبَةٍ یا خورانیدنى در روز پریشانى (یا روزى دارنده گرسنگى)KlEQبلد فَكُّ رَقَبَةٍ آزادكردن یك بنده‏ykkبلد وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ و چه دانستت چیست آن پشته‏jwبلد فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ پس برنیامد (یا نگذشت) بر آن پشته‏ $ ,  ' u jatBI19"%ضحىوَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى و یافتت گرانبارى (عیالمند) پس بى‏نیاز كردv!syضحىوَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى و یافتت سر به گمى پس رهبرى كرد| qضحىأَلَمْ یَجِدْكَ یَتِیمًا فَآوَى آیا نیافتت یتیمى پس جاى داد.!7ضحىوَلَسَوْفَ یُعْطِیكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى و هر آینه زود است دهدت پروردگارت تا خشنود شوى‏+ضحىوَلَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَى و همانا انجام بهتر است تو را از آغاز ضحىمَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى بدرودت نگفت پروردگارت و نه خشمگین شدkgoضحىوَاللَّیْلِ إِذَا سَجَى و به شب گاهى كه تیرگى افكندN 7gضحىوَالضُّحَى سوگند به چاشتگاه (یا روز)l_{ضحىبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏^Ugلیلوَلَسَوْفَ یَرْضَى و همانا بزودى خوشنود شود/wلیلإِلَّا ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى جز در پى روى پروردگار برترش‏/5%لیلوَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى و نیست كسى را نزدش نعمتى كه پاداش داده شود|eلیلالَّذِی یُؤْتِی مَالَهُ یَتَزَكَّى كه دهد مالش را پاكى جویدyلیلوَسَیُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى و زود است دور شودش پرهیزكارترى‏hs]لیلالَّذِی كَذَّبَ وَتَوَلَّى كه تكذیب كند و پشت كندq Wلیللَا یَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى نچشدش جز بدبخت ترى‏لیلفَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى پس ترسانیدم شما را از آتش كه زبانه كشدلیل وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى و همانا براى ما است بازپسین و نخستین‏hoaلیل إِنَّ عَلَیْنَا لَلْهُدَى همانا بر ما است هدایت‏.1'لیل وَمَا یُغْنِی عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى و بى‏نیاز نكند از او مالش گاهى كه تباه شودyلیل فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى پس زود است برانیمش بسوى دشوارى‏d ecلیل وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى و تكذیب به نیكوكارى كرد  لیلوَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَى و اما آنكه بخل ورزید و بى‏نیازى گرفت‏ yلیلفَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْرَى زود است رهنمونش شویم بسوى گشایش‏_ eYلیلوَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى تصدیق به نكوكارى كرد لیلفَأَمَّا مَن أَعْطَى وَاتَّقَى پس اما آنكه بخشید و پرهیزكارى كردwoلیلإِنَّ سَعْیَكُمْ لَشَتَّى كه كوشش شما است همانا گوناگون‏لیلوَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى و آنچه (یا آنكه) آفرید نر و ماده راgwWلیلوَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى و روز گاهى كه برتابدo oqلیلوَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَى سوگند به شب گاهى كه فراگیرد kF - [ [ ` { E^SX]k]?_[علقأَن رَّآهُ اسْتَغْنَى كه بیندش بى‏نیاز شود>علقكَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَیَطْغَى نه چنین است همانا انسان سركشى كند=علقعَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ آموخت به انسان آنچه را ندانست‏f<wUعلقالَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ آنكه بیاموخت قلم راz;uعلقاقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ بخوان و پروردگار تو است مهتر{:sعلقخَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ آفرید انسان را از خون بسته‏9 علقاقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِی خَلَقَ بخوان به نام پروردگار خویش كه آفریدl8_{علقبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏17-/تین أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِینَ آیا نیست خدا حكم‏كننده‏ترین حكم‏كنندگان‏!6'تین فَمَا یُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّینِ پس چه چیز تكذیب كند تو را از این پس به دین‏:5G'تین إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ مگر آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند كه ایشان را است مزدى بى‏پایان‏4تین ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ سپس بازگردانیدیمش فرود فرودین‏43Qتین لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ كه آفریدیم انسان را در نكوتر اندام‏o2{aتین وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ و این شهر آرام (یا ایمن)S1MWتین وَطُورِ سِینِینَ و طور سینین (یا سینا)k0 qeتین وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ سوگند به انجیر و زیتون‏m/_{تین بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏r.ouشرحوَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ و بسوى پروردگار خویش بگراى‏-oشرحفَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ پس هر گاه كه فراغت یافتى بایست (بكوش)s,ymشرحإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا همانا با سختى است گشایشى‏x+mشرحفَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا همانا با سختى است گشایشى‏*oشرحوَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ و بلند ساختیم برایت نامت (یا سخنت) راd)k]شرحالَّذِی أَنقَضَ ظَهْرَكَ آن را كه بشكست پشتت راh(s]شرحوَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ و نهادیم از تو بارت را&' }Oشرحأَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ آیا فراخ نگردانیدیم (گشاده نداشتیم) برایت سینه‏ات راl&_{شرحبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏#%%ضحى وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ و اما به نعمت پروردگار خویش پس زبان گشاى‏$ضحى وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ و اما دریوزه را پس نران (یا نهیب نزن)z#aضحى فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ اما یتیم را پس خشم نیار Nr  ? j $r][ N@Vcبینهوَمَا تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَیِّنَةُ و پراكنده نشدند آنان كه داده شدند كتاب را مگر پس از آنكه بیامدشان نشانى‏tUg}بینهفِیهَا كُتُبٌ قَیِّمَةٌ در آنها است نوشته‏هائى استوارHTM;بینهرَسُولٌ مِّنَ اللَّهِ یَتْلُو صُحُفًا مُّطَهَّرَةً فرستاده‏اى از خدا كه خواند نامه‏هائى پاك شده‏S E9بینهلَمْ یَكُنِ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِینَ مُنفَكِّینَ حَتَّى تَأْتِیَهُمُ الْبَیِّنَةُ نبودند آنان كه كفر ورزیدند از اهل كتاب و مشركان دست بردارندگان تا بیایدشان نشانى‏nR_{بینهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ Qyقدرسَلَامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ سلامى است آن تا برآمدن بامدادP7gقدرتَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ فرود آیند فرشتگان و روح در آن به دستور پروردگارشان در هر كارO9uقدرلَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ شب قدر بهتر است از هزار ماه‏Naقدروَمَا أَدْرَاكَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ و چه دانستت چیست شب قدر M /kقدرإِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ همانا فرستادیمش در شب قدرlL_{قدربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏SK+w علقكَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ نه چنین است فرمانبرداریش نكن و سجده كن و نزدیك شو (چشم به راه باش)xJiعلقسَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ زود است بخوانى (نگهبانان) دوزخ راWIYUعلقفَلْیَدْعُ نَادِیَه پس بخواند انجمنش راqHcعلقنَاصِیَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ پیشانى دروغگوى لغزشكارVGYOعلقكَلَّا لَئِن لَّمْ یَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ نه چنین است همانا اگر دست برنداشت كشانیمش به پیشانى‏Fmعلقأَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى آیا ندانست كه خدا مى‏بیند E علق أَرَأَیْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى آیا دیدى اگر تكذیب كرد و پشت كردgDkcعلق أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى یا فرمود به پرهیزكارى‏Coعلق أَرَأَیْتَ إِن كَانَ عَلَى الْهُدَى آیا دیدى اگر بود بر هدایت‏kB[{علق عَبْدًا إِذَا صَلَّى بنده‏اى را گاهى كه نماز گزاردnAsiعلق أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى آیا دیدى آن را كه بازدارد @علقإِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى همانا بسوى پروردگار تو است بازگشت‏ y 2,hh%wyqg'ikعادیات فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحًا پس تاخت آرندگان به بامدادf'i'عادیات فَالْمُورِیَاتِ قَدْحًا پس آتش افروزندگان به نواختن سمها بر زمین‏}e' iعادیات وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا سوگند به دوندگان به ستوه‏آمدن‏sd'_{عادیات بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏*c!= زلزالوَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ و هر كه كند سنگینى ذرّه بدى بیندش‏0b!Aزلزالفَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ پس هر كه كند سنگینى ذرّه نیكى بیندش‏a!uزلزالیَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّیُرَوْا أَعْمَالَهُمْ آن روز برون آیند مردم گوناگون تا نمایانده شوند كردارهاى خویش را`!}زلزالبِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا كه پروردگارت سروش فرستاد بدان‏_!sزلزالیَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا آن روز بسراید داستانهایش راs^!}aزلزالوَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا و گوید انسان چیست آن را@]!]زلزالوَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا و برون آرد زمین گرانهایش را (یا سنگین‏ها، یا كالاهایش را)\! %qزلزالإِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا گاهى كه بلرزد زمین لرزشش راp[!_{زلزالبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Zبینهجَزَاؤُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَّضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ پاداششان نزد پروردگارشان بهشتهاى جاودانى است كه روان است از زیر آنها جویها جاودانان در آنها همیشه خشنود شد خدا از ایشان و خشنود شدند از او این براى آن است كه بترسد از پروردگارش‏5YOبینهإِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ همانا آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند آنانند بهترین جهانیان‏IXuبینهإِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِینَ فِی نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أُوْلَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِیَّةِ همانا آنان كه كفر ورزیدند از اهل كتاب و مشركان در آتش دوزخند جاودانان در آن آنانند بدترین جهانیان‏$WIwبینهوَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاء وَیُقِیمُوا الصَّلَاةَ وَیُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِینُ الْقَیِّمَةِ و فرموده نشدند مگر آنكه بپرستند خدا را پاك‏دارندگان براى او دین را یكتاپرستان و بپاى دارند نماز را و بدهند زكات را و این است دین استوار cf $ M  ]  $}k NPg8c3!?تكاثرثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ سپس پرسش شوید همانا در آن روز از نعمتها&!!تكاثرثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَیْنَ الْیَقِینِ سپس ببینیدش البته عین یقین (یقین نمایان)q!euتكاثرلَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ هر آینه ببینید البته دوزخ را$!+تكاثركَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ نه چنین است اگر بدانید دانستن یقین‏!wتكاثرثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ پس نه چنین است زود است بدانیدr!omتكاثركَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ نه چنین است زود است بدانیدq~!{_تكاثرحَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ تا رسیدید به گورستان‏}! mتكاثرأَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ بفریفت شما را (سرگرم ساخت) فزونى جستن‏p|!_{تكاثربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏P{#IMقارعه نَارٌ حَامِیَةٌ آتشى است سوزنده‏gz#qSقارعه وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِیَهْ و ندانستت چیست آن‏]y#YWقارعه فَأُمُّهُ هَاوِیَةٌ پس مادر اوست هاویه‏x#قارعه وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ و اما آنكه سبك گردد ترازوهایش‏}w#}sقارعه فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ پس او است در زندگى پسندیده‏#v#'قارعه فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ پس اما آنكه سنگین آید سنجشهایش (ترازوهایش)u#9yقارعه وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ و شوند كوه‏ها مانند پشم زده‏Bt#K+قارعه یَوْمَ یَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ روزى كه شوند مردم چون پروانه‏هاى پراكنده‏s# iقارعه وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ و چه دانستت چیست كوبنده‏Kr#M?قارعه مَا الْقَارِعَةُ چیست كوبنده‏?q# ?7قارعه الْقَارِعَةُ آن كوبنده‏qp#_{قارعه بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏*o'3عادیات إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَّخَبِیرٌ كه پروردگار ایشان است بدیشان آگاه‏n'yعادیات وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ و فراهم شود آنچه در سینه‏ها است‏Sm'KIعادیات أَفَلَا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ پس آیا نداند گاهى كه انگیخته شود آنچه در گورها است‏5l';عادیات وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ و همانا او است در دوستى خواسته (یا اسبان) سرسخت‏k' qعادیات وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِیدٌ و همانا او است بر این گواه‏*j'%عادیات إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ همانا انسان است به پروردگار خویش ناسپاس‏xi'g{عادیات فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا پس درآیند بدان در میان گروهى‏nh'ggعادیات فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا پس برانگیزند بدان گردى‏ 6 * /  v {!~-|q#_{ماعون بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏X[Mقریشالَّذِی أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ كه خورانیدشان پس از گرسنگى و ایمنشان ساخت پس از ترس‏قریشفَلْیَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَیْتِ پس باید پرستش كنند پروردگار این خانه را-5قریشإِیلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاء وَالصَّیْفِ الفت ایشان به كوچیدن زمستان و تابستان‏w Yقریشلِإِیلَافِ قُرَیْشٍ براى جان دادن (یا الفت‏گرفتن) قریش‏n_{قریشبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏# 7فیلفَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَّأْكُولٍ پس گردانیدشان مانند خوشه (یا برگى) خورده‏شده‏;Yفیلتَرْمِیهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّیلٍ مى‏افكندند بر ایشان (پرتاب مى‏كردند) سنگى را از سجّیل‏)فیلوَأَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْرًا أَبَابِیلَ و فرستاد بر ایشان مرغانى گروه گروه‏''#فیلأَلَمْ یَجْعَلْ كَیْدَهُمْ فِی تَضْلِیلٍ آیا نگردانید نیرنگ آنان را در گم‏گشتگى‏[ [Yفیلأَلَمْ تَرَ كَیْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِیلِ آیا ندیدى چه كرد پروردگار تو به یاران (یا خداوندان) فیل‏l_{فیلبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏^gQهمزه فِی عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ در ستونهاى كشیده‏!همزهإِنَّهَا عَلَیْهِم مُّؤْصَدَةٌ همانا آن است بر ایشان افروخته (یا پوشیده)}Wهمزهالَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ كه چیره گردد بر دلهاdsQهمزهنَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ آتش خداى افروخته‏wcهمزهوَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ و ندانستت چیست حُطَمه‏ #همزهكَلَّا لَیُنبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ نه چنین است همانا انداخته شود در حُطَمه‏  yهمزهیَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ پندارد كه مالش جاودان داردش‏  {همزهالَّذِی جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ آنكه گردآورد مالى را و شمردش‏  wهمزهوَیْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ واى بر هر نكوهشگرى عیب‏جوى‏n _{همزهبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏uعصرإِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ مگر آنان كه ایمان آوردند و كردار شایسته كردند و سفارش كردند به حقّ (به درستى) و سفارش كردند به شكیب‏عصرإِنَّ الْإِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ كه همانا انسان است در زیانكارى‏X ;wعصروَالْعَصْرِ سوگند به عصر (روزگار بازپسین)l_{عصربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ ]8 ! 7 E [*+VA;{9aمسدوَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ و زن او بردارنده هیزم‏u8}mمسدسَیَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ زود است بچشد آتشى شعله‏ور#7!!مسدمَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ بى‏نیاز نكرد از او مالش و آنچه فراهم كرد6 مسدتَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ بریده باد دستهاى ابى‏لهب و بریده بادl5_{مسدبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏4 نصرفَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا پس تسبیح گوى به سپاس پروردگار خویش و آمرزش خواهش كه او است همانا آمرزگارQ3s+نصروَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا و بینى مردم را درآیند به دین خدا گروه گروه‏ 2 }نصرإِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ گاهى كه آید یارى خدا و پیروزى‏l1_{نصربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏ 0'}كافرون لَكُمْ دِینُكُمْ وَلِیَ دِینِ شما را است دینتان و مرا است دینم‏/'كافرون وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ و نه شما پرستندگانید آنچه را پرستم‏.'كافرون وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ و نه منم پرستنده آنچه پرستش كردید-'كافرون وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ و نه شما پرستندگانید آنچه را پرستم‏r,'y]كافرون لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ نپرستم آنچه را پرستیدu+' Wكافرون قُلْ یَا أَیُّهَا الْكَافِرُونَ بگو اى گروه كافران‏s*'_{كافرون بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏) کوثرإِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ همانا بدخواه تو است دنباله‏بریده‏2(wgکوثرفَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ پس نمازگزار براى پروردگار خویش و قربان كن (یا سجود و ركوع كن)~' mکوثرإِنَّا أَعْطَیْنَاكَ الْكَوْثَرَ همانا ارزانى داشتیمت كوثرn&_{کوثربسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏y%#qwماعون وَیَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ و بازدارند زكات را (یا خیر را)k$#o]ماعون الَّذِینَ هُمْ یُرَاؤُونَ آنان كه خودنمائى كنند%###ماعون الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ آنان كه از نماز خویشند غفلت‏كنندگان‏k"#m_ماعون فَوَیْلٌ لِّلْمُصَلِّینَ پس واى بر نمازگزاران‏!#'qماعون وَلَا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِینِ و ترغیب نكند بر خوراك بینوا #uماعون فَذَلِكَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ پس آن است كه مى‏راند یتیم را# % ماعون أَرَأَیْتَ الَّذِی یُكَذِّبُ بِالدِّینِ آیا دیدى آن را كه تكذیب كند به دین‏ M| R l e  r X p )VWMM  `LuKناسمِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ از پریان و مردم‏K# ناسالَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ آنكه وسوسه كند در سینه‏هاى مردم‏ Jناسمِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ از بدى وسوسه‏كننده نهان شونده‏@II7ناسإِلَهِ النَّاسِ خداى مردم‏DHI?ناسمَلِكِ النَّاسِ پادشاه مردم‏vG }qناسقُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ بگو پناه به پروردگار مردم‏lF_{ناسبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏Eyفلقوَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ و از بدى حسود گاهى كه حسد ورزدD'yفلقوَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ و از بدى زنان دمنده در گره‏هاC'فلقوَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ و از بدى تاریكى گاهى كه فراگیرد (یا فرورود)SBYMفلقمِن شَرِّ مَا خَلَقَ از بدى آنچه آفریدA %فلققُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ بگو پناه برم به پروردگار بامداد (شكاف صبح)l@_{فلقبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏r?! Oاخلاصوَلَمْ یَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ و نبودش همتا كسى‏n>!qcاخلاصلَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ نه زائید و نه زاده شده‏N=!QCاخلاصاللَّهُ الصَّمَدُ خداوند است صمدc<! iWاخلاصقُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ بگو او است خداى یكتاp;!_{اخلاصبسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشاینده مهربان‏:wمسدفِی جِیدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ در گردنش بندى است از لیف خرما